@patrieske Dank je wel. Zijn flink aan ons herstel bezig. (staat nog een foto van de kleine bij de buikfoto`s)
Jij kan ook echt al naar je verlof gaan uitkijken zeg.
Hoe is het bij jou al last van je buik dat die in de weg zit?
Hmmm das minder... Maar je lijf heeft ook een flinke prestatie geleverd natuurlijk!
Hier nog 3 weken werken. Kijk er steeds meer naar uit! Heb geen mega buik (ben ook maar een slanke dame) maar de typische lichamelijke klachten komen meer en meer. Ik waggel al lekker haha.
Ach ik waggel ook nog. Noemde mezelf steeds een pinguin. Maar mocht niemand anders zeggen hoor hahaha.
Fijn joh geen mega buik.
Ik was zo opgelucht toen Luciano eruit was voelde zo de spanning meteen eruit glijden van het strak staan.
Heerlijk buik borrelt nu ook minder alles zit nu zo`n beetje weer op zn plekje.
Hoi hoi, ik kom me hier ook maar eens melden. Wij zijn sinds oktober 2013 bezig, maar t wil allemaal nog niet echt lukken. Zijn al in het ziekenhuis geweest en ik heb een ei en bij m'n vriend is alles goed. Dus mogen we weer een jaar proberen, maar voor mij duurt dat allemaal veel te lang. Stel dat m'n eileiders toch dicht zitten of m'n slijmvlies zijn spul tegenhoud?
Ik blijf er in ieder geval onzeker door. En dan als kers op de taart hoor ik gister dat m'n zusje zwanger is, ronde 2.. Super blij voor haar, maar wordt weer eens met m'n neus op de feiten gedrukt
Ja snap het gevoel....
maar snap niet dat je niet verder bent onderzocht narcisje! Wij hebben dinsdag een vervolg afspraak en ben benieuwd wat er gezegd gaat worden want het laaste onderzoek een hsg foto was goed
Hoe bedoel je verder onderzoek, Renee?
Wat hebben ze bij jou gedaan en/of wat gaan ze doen?
Het ziekenhuis vertelde ons dat in principe alles goed is en we weer een jaar moesten proberen voordat er verder onderzoek gedaan zou worden.
Maar bij jullie is dat dus anders? Hoe zijn de onderzoeken bij de anderen gedaan, tot hoe ver gingen ze?
We zijn begonnen met bloed onderzoek op hormonen,schildklier en ook op chlamidia bij mijn partner hebben ze een zaadonderzoek gedaan 2 x
Daarna hebben ze gekeken naar mijn eisprong doormiddel van echos rond mijn eisprong hebben we een samenlevingstest gehad deze was ook goed
en het laatste tot nu toe was de hsg foto ze kijken dan naar je bm en of je eileiders evt verstopt zitten (was verschrikkelijk pijnlijk bij mij!!!!) Maar het was goed maar krijg dinsdag officiële uitslag en dit hebben ze tot nu toe gedaan en alles was prima..
Wat raar dat ze bij mijn ziekenhuis niet al die stappen zijn ondernomen.. Volgende week de huisarts maar weer eens bellen om te kijken of ik voor verder onderzoek weer naar de Gyneacoloog mag.
Wel fijn dat alles goed is met jullie, nu maar hopen dat t een keer raak is.
Ja zou ik ook ff doen!! Het is lekker makkelijk om te zeggen ga maar weer naar huis toch?!
Ben inderdaad ook erg blij met ons ziekenhuis!!
ik hou je op de hoogte van dinsdag goed? Want ben zrlf ook benieuwd op een of amdere manier denk ik dat ze nu tegen ons gaan zeggen dat we maar weer moeten proberen...
Hey ff een snelle update!
Op 7 maart is onze dochter geboren!
De bevalling was supersnel. Ben erg overvallen maar das maar goed ook want ik was er in m'n hoofd nog niet klaar voor.
Begon gelijk met 2,5 uur durende weeenstorm. Eerste check was 10 cm ontsluiting.
Geen tijd meer om naar kraamhotel te gaan. Dus thuis (wilde ik niet ivm angst) ook geen pijnstilling dus.
Na de uur persen was ze er. Placenta wilde wel graag in zkh geboren worden.
Patries ook hier wens ik je nogmaals feli feli feli met je lieve dochtertje!! Waaaaaa das een snelle maar wel heftige bevalling geweest zeg, als je later weer de puf terug krijgt dan ben ik natuurlijk retebenieuwd naar t uitgebreide verhaal...... En....... Staat die kraamauto ondertussen al mooi voor je ramen te pronken? ;-)
Kim88 bedankt! Zag al dat je bij ons int clubje gearriveerd was, dus ik klets daar ff verder.... Ik lees hier nog wel overigens, maar er is niet zoveel actie meer hier, hopelijk is dat een goed teken!!!
Haha tja die auto. Ik heb zelf nog niet gezien waar ze in rijd. Leef vooral boven van voeding naar voeding. De bv wil nog niet zo. Verder alles goed hier!
Dank jullie dames!!
Ja semmie als we dat eens hadden geweten...
Hier de bv strijd opgegeven. Ons meisje wil het niet. Ik kolf nog wel om ze 2-3 x per dag nog een flesje bv te kunnen geven. Vandaag voor het eerst in gewicht erbij! En een tevreden meiske.
Ja ik voel me verder prima. Nog niet veel conditie en moet bekkenbodem flink trainen maar ik mag niet klagen hoe goed het eigenlijk gaat. Gewicht is weer een beetje blijven steken maar ze komt voortaan zelf voor de voeding. Snachts om de 4 uur en overdag om de 3. Eigenlijk krijgt ze dan teveel daghoeveelheid binnen maar is nu niet erg io vk.
Is er inmiddels al iets van een cyclus bij jou tijger?
Nope helaas nog geen cyclus hier.
Begon het wachten mijn cyclus wel een beetje beu te worden.
Maar goed gaan vrolijk verder en maar proberen er niet op te focussen.
Ja kim bijna elke dag even samen de honden uitlaten en we zijn samen naar het winkelcentrum geweest. Echt leuk nu de zeeman en wibra in te lopen en het unisex te laten liggen.
Mijn conditie is inmiddels wat verbeterd maar ik word nog wel moe van dit soort dingen hoor. Toch maf wat een korte bevalling van 3,5 uur met de lijf kan doen. Maar verder alles goed hier!
Jou man al weer 9 weken! Eind van het verlof al in zicht dan...
Kim !!! Wat zie ik nou in jou onderschrift..??? Hihi dat je er al weer voor wil gaan zeg! Knap!
Ik moet er nog niet aan denken. Misschien ook omdat m'n onderkant ook nog niet helemaal genezen is. Ik heb er geen last van maar de knip staat nog een stukje Open en nog dik van binnen.
Hey tijger! Gaat goed hier! Ben toch maar eens begonnen met sporten want m'n conditie kont niet vanzelf terug helaas. De kleine en wij hebben inmiddels een gevonden. Ze slaapt al een week of 2 door snachts en smiddags ook in haar bedje. Langzaam aan begint ze een beetje te lachen. Eet en groeit goed! 1,5 kg erbij inmiddels.
Hoe gaat het met jou tijger? Wil die ongi nou onderhand eens komen??
Patries wat fijn dat het goed gaat. En wat heerlijk dat ze lekker doorslaapt en lekker groeit.
Geniet er maar lekker van.
Tja mijn ongi, ik weet het niet wat ik ervan moet denken
Nu weer even van bloed af, maar voor hoe lang. Laatste tijd elke keer week bloed, week geen bloed. Wel rood bloed dan, maar alleen met afvegen. Dan is het wel behoorlijk wat met afvegen, maar verder tussen door niet echt bloedverlies.
Dus denk dat dit niet echt mijn ongi dan is.
Ben benieuwd wanneer ik weer bloedverlies krijg.
Tussndoor maar af en toe proberen te klussen, je weet maar nooit he
Hoi dames mag ik vragen hoe lang jullie al wachten op een zwangerschap?
Ik zit nu in ronde 7, zaterdag is mijn NOD. Nog niet zo gek lang bezig dus (begin september laatste pil geslikt) maar de onzekerheid neemt helaas steeds meer toe. Maar ik weet niet of ik met 7 rondes al in 'aanmerking' kom voor dit clubje....? :wink:
Lieve Flipje. Dat wachten duurt lang he! Elke maand is er 1 teveel als je graag zwanger wilt worden.
Het gemiddelde ligt op 1 jaar. 80% wordt binnen 1 jaar zwanger.
Mijn eerste duurde 12 maanden. Mijn tweede 4 maanden en deze 11 maanden.
Dus ik denk dat je nog even geduld moet hebben meis. Al weet ik dat dat heel moeilijk is hoor! Xx
Flipje ik heb een jaar pauze genomen van het zwanger worden. Na 5 miskramen was de maat vol en hebben wij de keuze gemaakt om ermee te stoppen en het bij 1 kindje te houden. We trokken het niet meer.
Toen aan de prikpil gegaan. En jaar later besloten er toch weer voor te gaan.
Maar door de prikpil is mijn cyclus flink van de leg af. Ik ben vanaf november van de anticonceptie af en nog geen gewone cyclus gehad. Dus wacht vanaf november eigenlijk al Op mijn cyclus.
Ons zoontje is nu bijna 6. Dus zijn wij al ongeveer 4 jaar bezig voor een tweede, met het jaar rust even voor de makkelijkheid meegerekend.
Iedereen kan hier mee schrijven hoor. Alleen wordt er nog weinig gekletst hier
Flipje: het topic heet niet zo snel als verwacht en is dus voor iedereen die het vind tegenvallen hoe lang het duurt. Met familieleden die in 1x raak schoten had ik gedacht ook wel vrij snel zwanger te raken, helaas heeft het bij ons uiteindelijk 2,5 jaar geduurd.... Maar dat had uiteindelijk ook een medische oorzaak. Hoe dan ook duurde het na een half jaar al langer als verwacht en hebben we met nog wat meiden dit topic opgericht.
Het is een stuk rustiger inderdaad, (sorry ben zelf ook niet meer zo actief) maar je kunt zeker meeschrijven!
Tijger, wat duurt het lang zeg bij jou! Hopelijk komt er nu snel iets definitiefs op gang zodat je eindelijk weer echt van start kunt gaan... ik gun je jouw tweede wonder ook zo!!
Hier vandaag 31 weken alweer... de afgelopen weken echt ineens naar voren geschoten! Kindje zit ook erg hoog, dus veel last van kortademigheid en soms maagzuur.
Van het weekend mn verjaardag gevierd, maar door bekkeninstabiliteit gisteren op de bank gekomen, want dat was natuurlijk veeeeeel te veeelll... irritant hoor...
Semmie wat balen van je bekken zeg.
En naar het maagzuur en de kort ademigheid.
En alweer 31 weken zwanger, gaat snel zeg!
Nog even en dan kan je eindelijk jullie lang gewenste wondertje in je armen houden.
Ach ja mijn cyclus, we wachten het maar af. Ben al blij dat bloedverlies wel rood werd, andere keren bleef het bij bruin.
En we klussen wel af en toe gewoon, je weet maar nooit.
Hoi dames, helaas ben ik vandaag ongesteld geworden, dus ik ga door naar ronde 8.... Ik ga maar weer hard duimen de komende ronde (en veel klussen natuurlijk).
Tijger wat heftig zeg! Wel leuk dat jullie opnieuw de moed hebben gevonden om er weer voor te gaan! Ik hoop dat het snel wordt beloond.
Semmie, wat heb je een geduld moeten hebben, maar gelukkig nu flink op de goede weg. Hoe ben je uiteindelijk zwanger geworden? Meteen ICSI gedaan of eerst nog andere manieren geprobeerd? Hoe heb je dat ervaren?
Jammer dat dit forum nu wat rustiger is, ik had gehoopt hier wat soulmates te vinden. Nog 4 rondjes proberen en dan maar eens naar de huisarts.
Maar eigenlijk hoop ik dat iedereen snel zwanger wordt en dat het gewoon helemaal opgedoekt kan worden!
Hoi flipje,
Het wachten duurt ook veel te lang... Zelf zijn wij al een tijdje bezig, ik tel pas vanaf oktober omdat ik sindsdien daadwerkelijk een eisprong heb door de hormonen, maar we zijn sinds vorig jaar februari al aan het proberen... Ik vind vooral het moment dat de eisprong is geweest tot de nod het langste duren... Gelukkig ben ik redelijk nuchter en weet ik dat het een half jaar tot jaar duurt voordat je zwanger raakt, maar nu met de 2e miskraam onderweg ben ik soms wel onzeker en vraag ik me op die momenten af of het voor ons is weggelegd om een klein hummeltje te mogen krijgen.
Hoe reageert je man/vriend op het feit dat je helaas weer een nieuwe ronde in bent gegaan? Ben je bang dat er iets mis is? Overigens ik was al een jaar niet aan de pil voordat ik naar de dokter ging, maar we waren pas een paar maandjes aan het proberen, maar kreeg toch de onderzoeken al, dus mocht je onzeker zijn dat er iets mis is...tel de eventuele maanden van het ontpillen erbij op ;-)
Groetjes!
Ps, ik ga morgen even wat stukjes terug lezen, kunnen we wat leven in de brouwerij brengen en inderdaad hopen dat we dit onderdeel op korte termijn mogen sluiten!
Ik heb zelf een mega regelmatige cyclus en een duidelijke eisprong. Heb de 'kwestie' al eens voorgelegd aan mijn huisarts toen ik toch contact met haar had over mijn menstruatieklachten, en ze zei dat ik die cyclus al een heel goed teken is dus dat ik me daar waarschijnlijk geen zorgen over hoef te maken. Dus wat mij betreft pas na een jaar proberen aan de bel trekken. Mijn vriend is rond zijn dertiende geopereerd aan een niet ingedaalde bal (gelukkig maar aan 1 kant) dus dat zou wel een aanleiding kunnen zijn. Maar ik denk dat we toch nog wel die laatste rondes even willen proberen.
Mijn vriend baalt ook als een stekker, aangezien inmiddels bijna al zijn vrienden al wel papa zijn of worden. Hij staat ook volledig open voor een eventueel onderzoek dus dat is al heel positief!
Ben in september met de pil gestopt en in oktober zijn we begonnen, dus dat scheelt maar een maandje.
Ook hier al langer bezig dan verwacht.. begin september 2014 mn koperspiraal eruit laten halen en meteen voor ons eerste kindje begonnen.. mn cyclus was altijd wel netjes 28 dagen, maar in februari ineens een cyclus van 21 dagen, maart 27 dagen en april 32 dagen, vorige week maandag naar de huisarts geweest en die verwees mij door naar het ziekenhuis gynaecologie omdat ze toch vond dat mn cyclus onregelmatig was? en door meer klachten.. vandaag bij gynaecoloog geweest en die twijfelde erg of ik misschien pcos heb, nu morgen de huisarts weer bellen om doorgestuurdte worden voor bloedprikken om mn hormonen te checken en voor definitieve uitslag van de echo.. erg spannend dus allemaal ondanks dat we dus pas '9 rondes' verder zijn en we weten dat het wel een jaar kan duren..
Hoop dat we allemaal snel zwanger zijn en binnekort een heerlijk klein wonder in onze armen mogen hebben.
Liefs van mij
@ flipje, dan zou ik zeker nog even verder proberen! Wat fijn dat je vriend er geen probleem mee heeft om zich ook te laten onderzoeken, mocht het zover komen! De mijne heeft dat ook zonder problemen gedaan, altijd fijn om te weten dat de ander er ook volledig achter staat
En zeker, nieuwe ronde, nieuwe kans!
@ Myrthe, spannend hoor wat er uit die onderzoeken gaat komen! Ikzelf heb pcos dus ik snap de spanning helemaal. Hopelijk is er niets aan de hand, maar weet dat er momenteel genoeg opties zijn om de dingen te reguleren bij pcos. (maar laten we hopen dat het niet zover komt) Welke andere klachten heb je dan nog? (Als je dat wilt delen)
Bij mijn man ligt het ook aan niet ingedaalde teelbal(len). Hem hebben ze hier aan geopereerd toen hij 3 was, maar kennelijk was het toch al te laat.
Hij heeft slechts 1% actief zaad en de hoeveelheid is veel te weinig. (wij hebben nog geen miljoen) tov sommige mannen die ruim 30 miljoen hebben...
Wij hadden geen andere mogelijkheden dan ICSI en zijn hiervoor gegaan. De eerste poging heeft tot 6 terugplaatsingen van een embryo geleid, waarvan er eentje tot een zwangerschap leidde. Dat vruchtje heeft zich helaas na 7 weken afgestoten.
Bij de tweede poging was de eerste terugplaatsing direct raak en die wordt over een paar weekjes geboren.
Doordat mijn man naar de huisarts toestapte voor een kennismakingsgesprek (hij was naar mijn praktijk overgestapt omdat ons dat wel handig leek om als een gezin bij dezelfde praktijk te zitten) en legde toen het verhaal voor. Huisarts heeft hem toen voor een test doorverwezen ook al waren we nog geen volledig jaar bezig. (wel bijna, maar toch fijn dat hij dat deed)
Ik ben nooit getest omdat mijn cyclus zo goed als stabiel is, 27 dagen met soms ineens wat uitschieters. Dat is volgens de gyn ook niet nodig geweest.
Hopelijk komt het bij jullie niet zover, maar het duurt altijd al langer dan je wilt.....
Wat leuk zeg, het groepje begint nu alweer te leven! :-)
@Semmie Wow, 1% dat is wel heftig om te horen lijkt me! Maar wat super dat het nu goed gaat zeg, wat zullen jullie blij zijn!
Maar hoe werkt dat eigenlijk met ICSI? Je hebt maar een bepaald aantal pogingen toch? Stel je wilt heel veel kinderen, heb je dan gewoon pech? Niet dat ik 8 kinderen wil hoor maar ik vroeg het me ineens af.
Waren bij jou man beide ballen niet goed ingedaald, of ook maar aan 1 kant? Wij gaan er nu namelijk van uit dat mijn vriend in elk geval 1 goede bal heeft en dus misschien gewoon 50% vruchtbaar is, maar dat is misschien een beetje te simpel gedacht. Maar goed, het geeft ons nu nog wat hoop in elk geval. :wink:
Misschien gaan we wel eerder onderzoeken maar dat hangt van mijn vriend af (ik wil niet pushen).
@Myrthe Dan zijn we ongeveer even lang bezig, ik heb begin september 2014 mijn laatste pil geslikt. Vervelend dat je die problemen hebt, ik hoop dat de uitslagen goed zijn! Houd je ons op de hoogte?
@Sunshine84 heel veel sterkte nog met verwerken van de miskraam..
Mijn verdere klachten zijn dat ik meer lichaamsbeharing heb dan normaal, grrr, gelukkig bestaan er laserapparaten voor thuis en houdt mn verloofde van me zoals ik ben, en volgens de huisarts zijn steeds korter en lichtere menstruaties ook symptomen van pcos. Inderdaad vertelde mn huisarts al dat er deze tijd gelukkig veel opties zijn maar het is inderdaad te hopen dat ik het niet heb.
@Flipje ik zag het al dat we even lang bezig zijn, helaas ben je ongesteld geworden, lekker de chocola uit de kast pakken en jezelf even verwennen! ik heb met mezelf afgesproken dat als ik ongesteld word ik lekker een wijntje drink en mezelf even verwen(soms uit zich dit in marktplaats en internet afspeuren naar alvast wat baby spulletjes :$ ik heb nogal een shopverslaving en vriendlief vind het prima omdat die vind dat ik beter af en toe al wat kan kopen dan dat we straks in een keer alles kopen)
@Semmie, wat heb jij lang moeten wachten meis, maar zo zie je, geduld word beloond en over een paar weken heb je een heerlijk wonder in jullie armen, het is jullie zo gegund!
Nou ik ga maar slapen, morgen naar de tandarts en dan heerlijk knuffelen met mn oppaskindje
@Semmie, wauw dat is een mooi verhaal! Dat geeft meteen weer hoop :-) Veel succes de komende weekjes, lekker genieten (en uitrusten)
@Myrthe hahahahha dat had ik nou ook niet verwacht hoor ;-) Zelf heb ik niet echt zichtbaar de klassieke kenmerken van pcos, geen overgewicht, wel iets meer haargroei (maar das echt minimaal) enige wat wel vervelend is, was dat ik veel uitslag had toen ik ben gestopt met de pil (of nouja ik was de pil kwijt en toen dacht ik van goh ik wacht wel een ronde en 3 maanden later was ik nog steeds aan het wachten en daarna maar besloten om niet meer te starten met de pil)
Hier is de miskraam is helaas nog steeds niet op gang....ik merk vandaag dat ik wat huilerig ben, dus er is iets aan het gebeuren met mijn hormonen...maar of die nog aan het stijgen zijn of inmiddels aan het dalen dat weet ik niet.. Volgende week weer naar de gynaecoloog, als het dan nog niet van nature is gekomen, dan mogen ze van mij de natuur een handje helpen. En ik heb besloten dat ik dalijk met wat chocolade op de bank mag gaan hangen en mezelf even zielig mag vinden;-) Niet te lang, maar een half uurtje moet kunnen hahaha
@Sunshine84 knuffel voor jou en lekker even laten gaan!
Ik wist niet dat overgewicht ook een symptoom was, maar ik heb helaas wel een maatje meer, vriendlief zegt altijd dat ie meer heb om van te houden en sporten kan altijd wel wat meer maar discipline is dan ver te zoeken...
haha Myrthe die motivatie om te sporten heb ik meestal ook niet, maar ik ga nu 1 keer per week omdat ik niet wil aankomen, en zodat ik lekker kan genieten van de chocolaatjes :-) Want ik moet wel opletten met wat ik eet, anders heb ik zo een paar maatjes meer....
Haha ja same here... Ik riep twee weken terug heel hard dat ik zou gaan beginnen met hardlopen... nog steeds niks gedaan. Maar ja de ene keer is het weer slecht, de andere keer was ik ziek, het weekend waren we niet thuis.... Zo is er altijd wat! :wink:
Er is inderdaad altijd wel iets wat er tussen komt haha, wij vrouwen hebben altijd een excuus!
Heb net gebeld naar huisarts en zij vertelde mij dat mn linker eierstok minder overtuigend pcos aanduid dan mijn rechter eierstok.. hierdoor is het dus niet met zekerheid te zeggen of ik her daadwerkelijk heb. Ze vertelde dat ik alsnog naar de gynaecoloog mag voor verdere hulp, maar dat ik dit zelf kan kiezen omdat ik nog heel jong ben, maar dat ze niet met zekerheid durft te zeggen of ze me daadwerkelijk al gaan helpen omdat we nog niet een heel compleet jaar bezig zijn. Heb ervoor gekozen om toch terug naar de gynaecoloog te gaan dus ze zou een verwijsbrief voor me maken en die kan ik straks ophalen, iemand ervaring met wat ze nu gaan doen bij de gyn??
Ook al ben je jong, als de wens er is en je hebt een beetje hulp nodig moet je je gewoon laten verwijzen! Vind ik heel verstandig van je. En ook al zouden ze daadwerkelijk zeggen dat je het eerst een jaar moet proberen, de intake heb je dan in ieder geval had en als het dan na een jaar helaas nog niet vanzelf is gebeurd, kun je misschien wel meteen aan de slag met hormoontjes.
Wat ze precies gaan doen als het niet overtuigend pcos is weet ik niet...Bij mij was het heel duidelijk en de onderzoeken die ik heb gehad zijn uitstrijkje en soatest (allebei goed) een echo (niet goed) en toen kreeg ik de diagnose. En vervolgens heb ik vanuit de gynaecoloog bloed moeten prikken voor hormoonwaardes en kijken of het niet van de schildklier of zo kwam...
ik hoop dat je snel terecht kunt!
Bij mij was er vermoeden. Dus echo en bloedonderzoek en dat was goed. En mijn gyn vond t super dat ik na zes maanden al verwezen was. Die zei dat hij t onzin vond als er een gegronde reden tot twijfel is dat huisartsen wachten tot een jaar. Hij zei dat er soms zo snel geholpen kan worden dat t zonde is om te wachten. En ik ben ook pas 25. Wel moet er aanleiding zijn maar die is er bij jou ook. Wellicht komt er wel uit dat t prima is maar dan blijf je niet denken wat als... groot gelijk dua dat je gaat!
Was even vergeten te zeggen tegen de huisarts dat de gynaecoloog gister had gezegd dat ik ook bloed moet laten prikken, dus had nog even snel nog een keer gebeld, ze vertelde dat ze meestal niet zoveel aan het bloed kunnen zien maar dat ze wel een brief klaar zou leggen zodat ik ook bloed kan laten prikken. Denk dat ik wel snel terecht kan, vorige week dat ik belde kon ik ook 2 dagen later al terecht alleen kon ik zelf toen niet maar gaan het zien. Vriendlief vind het nu wel allemaal wat eng worden nu we de stap hebben genomen, merk dat hij ineens wat terug begint te krabbelen maar hij is ook erg moe door nachtdiensten dus kan ook daarvan komen..
Hoe gaat het nu met je? Lekker chocolaatje genomen en even op de bank gehuild?
Grr...net een heel verhaaltje getypt en dan doet mijn internet raar, alles foetsie...
Maar wat ik had geschreven was iets in de trant van:
Ik denk dat het voor mannen altijd een beetje schrikken is en daardoor ook spannend... Voor ons is het natuurlijk ook, alleen denk ik dat wij op dit gebied meer info opzoeken op internet en de mannen kunnen alleen maar afwachten wat er gaat gebeuren... Zeker als er vooraf geen reden was om te denken dat het niet allemaal vanzelf zou kunnen gaan...
Sunshine pfft wat een zware onzekere tijd maak jij nu mee.
Is het al definitief dat het niet goed is of is er toch nog een heel klein kansje dat er wel iets os gaan groeien?
Je mag best wat langer dan een halfuurje van je chocola genieten en je verdrietig voelen hoor.
Hele dikke knuffel!
Myrthe ik denk dat de gyn misschien nog een inwendoge echo gaat maken en misschoen wel ne cyclus een maand in de gaten wil gaan houden door middel van inwendige echo's en bloedprikken.
He he, eindelijk gaat het beginnen hier...vannacht is de buikpijn begonnen en vanmorgen zag ik dat het vloeien ook is begonnen, dus ben wel opgelucht dat het nu zover is... Nu hopen dat het redelijk snel gepiept is, zodat we weer positief vooruit kunnen kijken.
Vriendlief had het gisteren even moeilijk, zei dingen als dat hij het bij ons niet ziet gebeuren omdat we al zo lang bezig zijn, dus ik probeerde het positief te draaien, maar daar had hij geen behoefte aan.. Maja ik had er geen behoefte aan dat hij er geen vertrouwen in heeft...is gewoon vervelend, want ik weet dat het aan mij ligt dat het niet vanzelf gaat en die miskramen zijn ook niet helemaal fijn voor het zelfvertrouwen... Och ja, eerst dit achter de rug hebben en dan bij de gynaecoloog alle vragen stellen die we willen stellen zodat we weten waar we aan toe zijn en weer positief kunnen worden
Zo, hier is het alweer gepiept. Deze miskraam was minder heftig dan de vorige. 2 kleine stukjes weefsel verloren en ik vloei amper. Dat doe ik ook niet als ik ongesteld ben, en dat zit me wel een beetje dwars. Ik verlies alleen wat bloed bij het afvegen (sorry voor de details) maar zo echt niks.. Vraag me af of dat wel goed is. Maandag weer naar de gynaecoloog, dus dan kan ik dat meteen vragen. Ik bedenk me nu dat ik sinds de clomid steeds minder vloei.. Iemand ervaring daarmee?
Myrthe, weet je al wanneer jij naar de gynaecoloog mag?
@Sunshine84 ergens wel fijn dat het snel voorbij was! weet je tenminste waar je aan toe bent..
ik heb geen ervaring met minder wordende menstruatie door clomid, maar wel sinds mn koperspiraal er een paar maanden uit was dat me menstruaties steeds minder worden en korter duren, huisarts had daar geen verklaring voor!
Dinsdag moest ik eigenlijk de verwijsbrief voor de gynaecoloog ophalen + lab brief om bloed te laten prikken voor 16.00u, vriendlief wist dit en ik vroeg nog zal ik zelf even gaan omdat hij nachtdienst had gehad, uiteindelijk kwam ie stipt om 16.00u beneden en zegt doodleuk nou zullen we gaan, dus ik was chagerijnig want natuurlijk te laat, toen een super goed gesprek met hem gehad en dat ik het snapte als ie bang was voor wat kan komen, gelukkig begrijpen we elkaar heel goed en wilt ie zelf wel echt heel graag een kindje want ik had soms het idee dat ie het alleen voor mij deed!
Uiteindelijk woensdag middag de brief opgehaald bij huisarts, alleen vandaag en gister hele dag gewerkt dus geen tijd gehad, nu maandag maar even bloed laten prikken en gyn bellen!
Hier alweer mijn NOD op komst. Zag het aan het begin van deze ronde even helemaal niet meer zitten, maar ik heb het nu weer een beetje beter geaccepteerd dat het wat anders loopt dan we van tevoren hadden gedacht. Mijn vriend is van plan om na deze ronde zijn vruchtbaarheid te laten checken bij de huisarts, maar ik hoop natuurlijk dat dat dan niet meer nodig is.
Zo'n mooie temperatuurcurve als ik vorige maand had, zo onregelmatig is het deze keer, dus ik ben bang dat ik daar niet veel informatie uit kan destilleren deze ronde. Afwachten maar weer!
Maar als mijn temperatuur zondagochtend (NOD) nog boven de 36,8 is ga ik waarschijnlijk wel even een testje wagen. We hebben die middag een verjaardag en ik ben bang dat ik het niet zal trekken als ik dan nog in de spanning zit en er vrienden naar onze kinderwens gaan vragen... Dus dan ga ik voor zekerheid. Maar voor hetzelfde geld ben ik dan alweer hartstikke ongi.
Spannend flipje, ik snap heel goed dat je even een dipje hebt gehad, het is ook niet niks iedere maand de teleurstelling en ik denk dat iedereen die al een tijdje bezig is, zich volledig ervoor in zet en dan is het soms oneerlijk dat het bij anderen zo makkelijk lijkt te gaan... Maar daar is helaas niks aan te doen..ik hoop voor je dat je zondag een mooie test hebt! Heb je klachten of juist gebrek aan klachten die je normaal wel hebt als je ongesteld wordt? Overigens hoe werkt dat temperaturen eigenlijk, want ik blijf voortdurend een hoge temp hebben, 37,5...soms iets lager, soms iets hoger, dus of dat ding is kapot of ik heb een hoge lichaamstemperatuur van mezelf..
Bij mij gaat het deze cyclus allemaal wat moeizamer, logisch natuurlijk want mijn lichaam moet zich toch wel herstellen..langzame eitjes en veel hoofdpijn, maar de vruchtbare dagen zijn aangebroken, ik verwacht zaterdag of zondag de eisprong...
Ik voel helemaal niets anders dan normaal, dus ik verwacht eerlijk gezegd dat ik niet zwanger ben. Ik heb namelijk altijd zeer heftige klachten op de eerste dag van mijn ongi, dus ik denk dat ik ook heel heftig zou reageren op zwangerschapshormonen. Anyway.. ik laat me natuurlijk graag verrassen! :wink:
Als je op de link in mijn handtekening klikt kun je mijn curve zien. Scroll even omlaag, dan zie je die van vorige maand die was namelijk echt su-per duidelijk. Voor de eisprong is het 36,4 - 36,7 en na de eisprong is het 36,8 - 37,1 (ik meet trouwens vaginaal). En op de dag dat ik ongi ga worden keldert het weer naar 36,6 ofzo.
