Wanneer begin je aan een tweede kindje?

[emi]

Mijn kinderwens is inmiddels al weer best sterk maar toch zijn er ook nog twijfels.
Ik zou graag met jullie willen praten over twijfels, voor- en nadelen, voorwaarden voor een tweede kindje, aandachtspunten etc.

Alle reacties zijn welkom!!!

Bijvoorbeeld:

Mensen die een wens hebben om zwanger te worden maar nog twijfelen.
Mensen die advies hebben over het leeftijdsverschil tussen nummer 1 en 2
Voor en nadelen van verschillende leeftijdsverschillen (uit eigen ervaring of vermoedens)
Mensen die opnieuw zwanger werden na een postpartum depressie.
Mensen die al wel weten wanneer ze voor een tweede gaan maar dat nog niet nu meteen is
etc..

[emi]

Ik zal mezelf eerst voorstellen.
Ik ben een vrouw van 27 en woon in het noorden van het land. Ik heb een relatie van 9 jaar en we wilden graag een kindje.
Vorig jaar 6 juni ben ik bevallen van een zoon. Daarna kreeg ik echter een postpartum depressie waar ik nog steeds herstellende van ben. Daar komen ook veel van mijn twijfels uit voort.
Ik merk dat ik heel erg de behoefte heb om over m'n hernieuwde kinderwens te praten dus hoop ik dat hier te vinden. Ik pas op dit moment nog niet in een topic 'stoppen met de pil in...' omdat ik nog een spiraal heb.
Ik had al wel een lijstje gemaakt met voor- en nadelen voor mij van nu aan mijn kinderwens toe te geven.

Voordelen

• De wens is al weer heel sterk, lekker zwanger worden, baby in mij groeien
  
• De kraamtijd en borstvoeding opnieuw mogen ervaren, hopelijk door goede voorbereiding anders als bij eerste
  
• Positieve ervaring tegenover ‘negatieve’ ervaring
  
• Laatste stukje verwerking van de pnd, kan alleen op deze manier.
  
• Minder perfectionistisch t.o.v. eerste, ik heb maar 100% en moet die dan verdelen over twee kids
  
• Ze hebben meer aan elkaar als ze niet te veel schelen qua leeftijd
  
• zoontje slaapt nog ’s middags zodat ik ook kan slapen in de zwangerschap
  
• Over 9 maanden is zoontje al weer veel makkelijker
  
• Misschien lukt het wel niet gelijk, als ik nu spiraal laat verwijderen, ben ik er minder mee bezig omdat het niet zsm moet.
  

Nadelen

• ik ben nog niet sterk genoeg, zit nog te snel in de stress
  
• ik kan de misselijkheid in combinatie met de zorg voor zoontje nog niet aan
  
• ik ben bang dat ik een zwangerschap als ‘goedmakertje’ gebruik, het gemis in de kraamtijd met eerste opvullen.
  
• Ik vind de zorg voor zoontje al zwaar, hoe zou ik er nu al één bij kunnen doen
  
• Ik merk nog steeds verbetering in mijn toestand, dus het is nog niet over
  
• Ik heb mijn streefgewicht nog niet bereikt
  
• Ik kan nu nog lekker van zoontje alleen genieten
  
• Ik ben bang dat ik spijt krijg dus ben nog niet 100% overtuigd
  
• Slapeloze nachten, kan ik het wel aan
  
• Mijn beeld van baby lekker de hele tijd bij mij houden, kan ik dat al waar maken
  
• Het gemakkelijker worden en loslaten is een proces wat nog loopt, eerst mij daarin verder ontwikkelen?
  
• De verbouwing is nog niet klaar (garage, zolder, dakkapel, tuin)
  
• De 7% kans dat de pnd zich herhaald…
  
• Ik moet er weer tussenuit in mijn werk, vind mijn werk zo leuk!
  

[emi]

hmm niemand?

[Madelief1980]

Hoi!

Ik kom in zekere zin niet in aanmerking om te reageren, want ik herken me niet in de vragen die je stelt. Als ik jouw voordelen lees denk ik: ja! Daar herken ik me in. Als ik jouw nadelen lees denk ik: oef, dat zijn er nogal wat! En ook wel stellige nadelen als ik het zo lees. waarom laat je het niet nog een poosje wachten? Tot voor je gevoel de lijst met voordelen groeit en die met nadelen korter wordt? Sterkte me de keuzes!

x

[Esh]

Hmm ik denk bij enige twijfel ... NIET doen!
Het is net zomaar een beslissing die je neemt en ik denk dat je daar voor de volle 100 procent achter moet staan.

[mdtje]

Dat je twijfels hebt, ook bij het krijgen van een 2e kindje, lijkt me logisch, maar dit zijn er wel erg veel. ;-) Het klinkt idd nog wat te vroeg voor je. Geef jezelf de rust en de kans om wat meer van de negatieve punten achter de rug te hebben. Voel je niet gehaast doordat je denkt dat het beter is om een klein leeftijdsverschil te hebben. Daar zijn de meningen toch over verdeeld. Je weet nooit waar een kind meer aan heeft, een broer die 1 jaar ouder is of 6 jaar ouder. Het is goed zoals het uiteindelijk zal zijn.
Oh, en 1 dingetje: eerder beginnen omdat de kleine 's middags nog slaapt zou ik niet al te veel op vertrouwen. Ik spreek uit ervaring ;-) Was bij de 1e verschrikkelijk moe de hele zwangerschap dus vandaar dat wij ook een jaartje eerder zijn begonnen voor een 2e dan ik eigenlijk wilde. MAAR zo ongeveer sinds ik zwanger ben, slaapt hij dus niet meer 's middags! Gelukkig is de vermoeidheid deze keer minder anders weet ik niet hoe ik het gered zou hebben.
Weet je, al wacht je maar 3 maanden ofzo, om te kijken hoe je er dan voorstaat, kan misschien al stukken schelen en voelt nu als niet al te lang?

[emi]

bedankt voor jullie reacties, lief dat jullie met me mee willen denken en je eigen dingetjes willen delen.
het heeft me wel even net het extra inzicht gegeven wat ik eigenlijk misschien zelf al wel had....
ik ga nog even lekker genieten van de eerste!
ik mag alleen alles graag gepland hebben en weten hoe alles gaat lopen vandaar dat ik een tweede zwangerschap al helemaal wilde plannen enzo.
Maar dat is gewoon niet haalbaar.
op dit moment zou het nog niet goed voor mij en mijn gezin zijn.
ik zal er vrede mee moeten hebben dat het nog open ligt.
En de tip van schuif het eerst drie maanden voor je uit vind ik ook een hele goede. Ik ben ook zo ongeduldig! En meestal volg ik mijn gevoel en die zegt dat ik erg graag weer zwanger wil worden. Maar nu moet ik mijn verstand ook volgen..
Nogmaals dank meiden!

[Madelief1980]

Fijn om te lezen! Alle goeds gewenst!

[Esh]

Mdtje, twijfel bij het krijgen van een kindje logisch??!? ... ben ik absoluut niet met je eens!
Emi, veel succes voor de toekomst. Komt vast en zeker goed! Geniet lekker van je knul.

[vivi]

Hoi, beetje late reactie!
Ik herken mezelf wel voor een behoorlijk deel in je verhaal. Ik twijfelde op dat moment echter nog totaal niet om al voor een 2e te gaan geen haar op mijn hoofd die eraan dacht!:-D
De voordelen die je noemt zijn gericht op het verwerken van de ppd en overdoen van de tijd, maar garanties krijg je niet. ook het voordeel van weinig verschil in leeftijd is niet echt een voordeel om rekening mee te houden.
In een ideale wereld zou voor jou (en voor mij) waarschijnlijk een ander leeftijdsverschil wenselijk zijn dan het zal worden. Maarja, er is geen ideale wereld, het is beter om te leren het te doen met hoe het is.

Ik heb toen mijn dochter 2,5 was besloten voor een 2e te gaan en ben nu goed op weg om de 2e ook daadwerkelijk te krijgen. Daar zijn wel 2 miskramen aan vooraf gegaan en dat zorgt ervoor dat ik nu totaal niet bezig met de ppd. eerst die baby uberhaupt maar eens zien te krijgen.

Daarnaast heb ik me er ook bij neergelegd en op ingesteld dat de babytijd niet zo leuk zal zijn. Ik ken eigenlijk maar weinig mensen bij wie er echt een roze wolk is. Wat me geruststeld is dat ik weet hoe ontzettend goed alles is gegaan na het 1e moeilijke jaar. Hoewel dat ook weer geen garantie is voor een 2e.

Kun je voor jezelf benoemen wat een kinderwens is? rationeel gezien.
Ik merk dat ik dat nog steeds niet zo heel goed kan, het is voornamelijk een gevoel. En dat gevoel kunnen we wel uitstellen als we er maar op vertrouwen dat het eens goed komt.

Heel veel succes! En inderdaad lekker genieten want de peutertijd is zo superfijn! enne mijn dochter heeft dan wel geen dutje maar is hartstikke zelfstandig, dus ik kan gerust op de bank gaan liggen rusten, dat begrijpt ze en ze doet zelf dan haar 'ding'.

Groetjes!

[emi]

bedankt voor de reacties, ik heb er veel aan gehad. we zijn inmiddels al weer bijna 3 maanden verder maar nog steeds wordt het vertrouwen in een volgende zwangerschap sterker. dus we wachten nog even...
hoe gaat het met jullie?

[Bati]

Hallo meiden, ik zag dit topic staan en ik weet niet zo zeker of dit de plek is waar ik kan schrijven. Het gaat me namelijk niet alleen om wanneer ik een tweede kindje zou willen maar of ik t wil. Als ik denk aan t werk wat je dadelijk weer hebt met zo'n kleintje....pfff en dan nog een gruppie hier rondlopen. D is zo een lief kindje. Natuurlijk heeft ze ook wel eens haar uitbarstingen die soms best wel eens pittig kan zijn maar een huilbaby ofzo is ze nog nooit geweest. Ik zie nu bij mn zus, haar dochter huilt best veel. En met veel bedoel ik echt uren lang op een dag. Dat lijkt me best heavy. Je hoort vaker: oh dat gaat allemaal vanzelf. Maar soms hoor ik ook wel eens dat dit niet zo is. Mn buurvrouw is een keer in huilen uitgebarsten omdat ze t niet zag zitten.....en zij vertelde ook dat t soms best moeilijk kan zijn. Maar dan denk ik ook eens aan de leeftijd van D. Ze is 16 maanden en als we voor een tweede zouden gaan wil ik niet teveel leeftijdsverschil hebben. Afgelopen week was ik meer aan t denken erover. Ook positiever. Weer zwanger zijn (mn eerste zwangerschap was geweldig, hoeft natuurlijk nu niet zo te zijn, maar kan wel). De bevalling, naja ff niet over nadenken, moet er toch uit En dan erna. Weer een piepklein baby, een zusje of broertje voor D, toch wel leuk.....Mn man zou graag een tweede willen, maar is toch anders voor hem vind ik (hij werkt fulltime en ik parttime). En ik weet als je twijfel moet je t niet doen, maar ik was benieuwd of meer dames ongeveer t zelfde denken? Sorry voor mn lang verhaal. Als ik eenmaal typ, kom ik niet zo goed stop

[emi]

bati wat fijn dat je hier reageert. en dit is de goede plek hoor.
wel heel herkenbaar om je twijfels te lezen. En ik denk dat die twijfels wel normaal zijn. Uiteindelijk gaat het vertrouwen steeds meer de overhand krijgen en hak je de knoop door. Zo ervaar ik het wel. Vanaf dat T. 10 maanden was kreeg ik kriebels, nu krijg ik er steeds meer vertrouwen in. Soms sta ik op het punt om de knoop door te hakken en ervoor te gaan maar dan komt er weer iets in me op dat toch maakt dat ik weer twijfel. Eerder waren dat grotere dingen. Nu worden het steeds kleinere bezwaren. Een kinderwens is heel lastig uit te schakelen. Alleen kan je helaas met je hoofd wel allerlei dingen bedenken.
Bij mij speelt de PPD mee maar ook redenen die voor iedereen meespelen. Zoals jij ze ook beschrijft.
Het leeftijdsverschil, wordt het niet te zwaar, kan ik de gebroken nachten wel aan, kan ik de misselijkheid en vermoeidheid wel aan van de zwangerschap met nu wel een dreumes in huis, moet ik niet eerst genieten van dat het nu goed gaat, wordt het allemaal wel zo leuk als ik me nu indenk, kan ik er wel mee handelen als het kindje niet gezond blijkt, etc etc.
Toch denk ik ook wel ergens dat het voor ons bepaald wordt. Stel dat we de knoop doorhakken dan heb ik er vertrouwen in dan God of waar je ook in gelooft het in goede banen zal leiden.
Heb je wel eens een lijstje gemaakt met voors en tegens?
Als ik jouw verhaal zo lees is het niet de vraag OF er een tweede komt maar ook meer wanneer. Al denk je dat zelf nog niet zo.. Maar als je er nu al over twijfelt denk ik dat er een punt gaat komen dat je wel vol vertouwen bent wat stiekem is het hele proces rondom een kindje krijgen/groot brengen ook wel heel speciaal.

[Bati]

Ik wilde heel graag kinderen. Zeker 2 kids. Dus toen ik eindelijk zwanger was vond ik dit super. Mn man destijds niet. Hij zat er wel tegen op. Nadat hij de eerste echo gezien had vond hij t ook steeds leuker worden en tja terug draaien (als alles natuurlijk goed gaat) ging niet. Nu we D hebben, vind ik t zeker leuk en ben ik erg blij met haar maar ik had niet voorgesteld dat t toch best veel werk is. En veel verantwoordelijkheid bij je neerkomt. Natuurlijk bedenk je je dat wel van te voren, maar je merkt t pas als t er is. Je gaat dan ook meer dingen missen die je toen niks boeide. Nu D ouder is en we een redelijke goede ritme hebben een meer kunnen ondernemen ben ik daar gewoon ook een beetje bang voor dat dit dan weg zou gaan bij een tweede. We hebben eerlijk gezegd t best wel ff pittig gehad tussen ons 2 je (mn man en ik). Vaak ruzies om de stomste dingen en t ging eigenlijk altijd om D. En dat wil ik niet meer. Soms ben ik gewoon bang dat die ruzies weer terug dan zouden komen. En tja het word er niet "goedkoper" op. Maar bij t laatste denk ik wel dat dit goed komt. Dus dit zijn meer de negatieve kanten:
- bang voor de ruzies;
- meer "werk" (vermoeiender)
- geld
En natuurlijk ook de positieve kanten. Het eerste wat bij mij op komt is natuurlijk: leuk voor Deem. Heb zelf ook veel zussen en ik heb er toch veel aan. Ook is t wel leuk om je gezinnetje weer completer te maken. De kriebels heb ik nog niet zo erg. Ze beginnen langzaamaan te komen, dus misschien als ik die meer krijg? In elk geval heeft mn man ze wel
En wanneer gaan jullie dan voor een tweede Emi? En wat is PPD? (Misschien terug lezen? Zal wel denk ik ergens hier staan?)

[Bati]

Ik heb de vorige pagina ff nog eens goed doorgelezen en kwam jouw stuk ook nog tegen, dus weet nu wat PPD betekend.

[emi]

Ik vind je 'negatieve' punten zeer de moeite waard. Het zijn gegronde redenen om nog te wachten. Maar je kan het wel al hebben over je twijfels. Door ze uit te spreken gaan ze meer leven en kan je het er over hebben.
De angst voor meer ruzies met je man vind ik een hele belangrijke. Want een kindje is een aanslag op je relatie vind ik. Tuurlijk is het ook een aanvulling en kan je de liefde voor elkaar via je kind weer laten opbloeien maar eerst is het vooral hard werken en dan moet je een stevige relatie hebben die tegen een stootje kan. En dan misschien eerst nog maar even genieten met z'n drietjes en leuke dingen doen om die basis te versterken. Daarnaast kan je het met je man hebben over je nieuwe kinderwens. Dan deel je vast je onzekerheden en over hoe je het in wil richten en wat je verwachtingen zijn.
En vermoeiender gaat het zeker zijn. In het begin krijg je weer de slapeloze nachten en vraag je je af of je ooit je energie nog terug krijgt. Maar je weet ook dat er weer een evenwicht in komt en dat je na een jaar al weer veel meer vrijheid terug krijgt. En dat het in de toekomst ook steeds makkelijker zal zijn. Want de leeftijd van 0 tot 4 moeten echt tropenjaren zijn.
Voor mij speelt dan wel mee dat ik ze liever iets dichter op elkaar heb zodat de zware periode gecentreerd wordt. Of je nou 1 of 2 in een zware periode hebt, dan heb ik liever die 'zware' periode wat korter. Dan zit je nog in de luiers. En anders ben je in de luiers, uit de luiers, in de luiers. Maar dat is heel persoonlijk.
Verder duurt het ook nog sowieso 9 maanden maar waarschijnlijk nog wel een jaar voordat je ook daadwerkelijk een kindje in je armen hebt. Als ik kijk wat de ontwikkeling in 1 jaar is geweest, is hij over een jaar al weer veel zelfstandiger, makkelijker, etc.

En geld, tja daar heb ik nog nooit zorgen om gehad dus dat vind ik lastig om me in te verplaatsen. Kan ik dus ook niet zo veel over zeggen. Behalve dat ik denk dat liefde belangrijker is dan geld. En dat je via marktplaats ook heel veel leuke dingen kan kopen. En veel dingen heb je al aangeschaft.

Ik denk dat het je meer werk gaan kosten maar dat een broertje of zusje voor deem je ook wat gaat opleveren. Ze gaan zich met elkaar vermaken zodat jij weer even je handen vrij hebt. Ik merk dat nu al als ik met een vriendin met ook een kindje afspreek. En wat is er mooier dan je kind te zien spelen met een ander kind wat ook van jouw vlees en bloed is?

Wanneer wij voor een tweede gaan?
De PPD was een zeer heftige periode maar al toen T 10 maanden was, kreeg ik de kriebels. Die werden steeds sterker en het lijstje met argumenten 'tegen' wordt steeds kleiner. Ik voel me steeds sterker, gelukkiger, stabieler. Eerst wilde ik wachten tot volgens jaar, toen dacht ik december. Maar ik zou ook zo morgen het spiraaltje eruit willen halen. Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed komt. Dan God weet wat goed voor mij is. En ik krijg verschillende tekenen dat het al kan. Ik ben wel een beetje bijgelovig.
Dus tja, ergens tussen nu en december wordt het.

[Bati]

Ik heb wel vaker met mn man erover gehad. Hij is er wel klaar voor. Hij weet dat ik ook "bang" ben dat bij een tweede kind de ruzies terug komen, maar hij zegt ook dat je nu ongeveer weet hoe alles gaat met een kindje dus dat die ruzies van nee dat moet zo, nee zo, waarschijnlijk bijna niet of helemaal niet zullen zijn (zijn beiden wel eigenwijs hoe alles moet gaan). En qua geld, we hebben alle2 een redelijke goede baan en we maken ons nu ook geen zorgen om geld ofzo. Maar t gaat ons ook vooral om later als ze naar school gaan enzo. Wil zowiezo niet dat zij dadelijk dan met een studieschuld zitten ofzo, maar tegenwoordig kun je dat volgens mij bijna niet meer verkomen! Maar zowiezo moet ik er nog over nadenken en ben ik er nu nog zeker niet klaar voor. Ik wil wel niet teveel tijd tussen D en zusje/broertje hebben. Dat vind ik zelf niet leuk. Dus maar eens kijken wat de tijd ons brengt.
Wel leuk dat jullie weten wanneer jullie voor een broertje of zusje gaan. En gelukkig heb je vertrouwen in je geloof. Zelf ben ik niet echt gelovig, maar kan me wel indenken wat je bedoelt.

[emi]

ik denk dat het inderdaad minder wrijving met zich mee brengt omdat je al weet hoe jullie het willen hebben en al een beetje op dezelfde lijn zit.
verder heb je minder je eigen onzekerheden dan.
en een studieschuld lijkt me bijna onoverkomelijk. ik heb zelf 'maar' een schuld van een paar duizend euro omdat ik vroeg met mijn man ging samen wonen en die werkte al maar mijn zussen bijvoorbeeld hebben een universitaire studie van 6 jr, ver van huis gedaan dus moesten op kamers. Studieschuld: 50.000e. Tja en dat betaal je dan je hele leven af. maarja dan heb je er ook het inkomen naar. Dat zien we dan wel weer. Er zijn zo veel gezinnen die drie kinderen groot kunnen brengen en ook kunnen laten studeren. het zal vast goed komen. Als ik ooit voor de keuze kom te staan voor een vierde ja of nee zou dit wel meer meespelen bij mij.

Loopt D. al zelf? Is ze een makkelijk kind? Dat speelt ook wel mee denk ik. T. loopt nog niet zelf maar ik zie er wel naar uit. Ook toen hij ging kruipen ('pas' met 13 maanden) toen werd hij zo veel minder gefrustreerd en zo veel ouder/wijzer.
Soms kijk ik naar hem en denk ik: je bent echt nog mijn baby, je bent te jong om een broertje/zusje te krijgen. maar een moment later besef ik weer dat hij toch al 15 maanden is. En al best veel weet.

Het was zo makkelijk als je wist hoe lang het nog duurde voordat je dan uiteindelijk zwanger bent, vanaf het stoppen met voorbehoedsmiddel. Jij bent vorige keer wel een tijdje bezig geweest, 9 maanden? als ik weet dat ik weer 4 rondes nodig heb, zou ik nu wel willen stoppen. maar de kans zit er ook in dat ik in 1x zwanger ben, en dat vind ik dan wel een beetje snel, dan is T nog maar 2 jaar + 1 maand.

ach we zien het wel.. het is iig leuk om het er zo over te hebben..

[Bati]

D loopt nu een paar weken pas. (Maar dan kom je ook soms handen te kort, ze kan best opeens snel weg zijn) Ze is qua "lichamelijk" overal wat later mee. Kruipen duurde ook een tijdje terwijl de meeste kids van haar leeftijd dat deden. Qua vertellen is ze wel volgens mij verder, naja in elk geval op tijd. Ze praat best veel, ik snap er wel niks van, lijkt net Chinees. Maar ze probeert me dingen duidelijk te maken en als ik t niet begrijp pakt ze me bij mn hand en dan "sleurt" ze me wel mee D is volgens mij wel een redelijk gemakkelijk kind. Ze heeft in elk geval in haar babytijd niet veel gehuild. Had ook wel eens een paar weken dat ze een bepaald moment altijd huilde maar dat ging ook weer weg. Ze is wel iemand die graag veel aandacht heeft en toch wel lastig vind om met zichzelf bezig te zijn. Denk ook wel dat dit een leeftijd is waar ze dit een beetje moet leren, zelf spelen moet ze ook natuurlijk leren. Zo lacht ze best veel en "sjans" met iedereen, vreemden in winkels etc. Ze is graag bij haar papa en ook de oma's en opa's ziet ze graag. Ze komt ook wel vaker naar mij (om te knuffelen etc), maar toch minder dan bij de rest. Steekt soms wel, maja, kan haar niet dwingen he. Ben misschien ook wat strenger? Mijn cyclus was rot voor mn zwangerschap. Erg onregelmatig. Ik heb mn cyclus bijgehouden, toen wilde ik graag kids maar mn man nog niet. Dus de eerste paar keer "tellen" niet mee. Ik ben naar t zh hiervoor geweest en daar vertelde ze dat wij hoogst waarschijnlijk niet zonder medicatie zwanger konden worden. Dus daarom hadden mn man en ik zoiets van: we proberen t gewoon eens en dan kijken we na een jaar wel of we medicatie ofzo willen gaan gebruiken. En t is toch gelukt zonder medicatie. Mn cyclus nu naar de zwangerschap is nog onregelmatig, maar niet meer zo erg (tussen de 25-40 dagen).
Was T een gemakkelijke baby? En hoeveel leeftijd wil je er maximaal tussen hebben (of proberen in elk geval?) En wanneer wil je t spiraal gaan verwijderen? Hoezo heb je deze eigenlijk genomen (misschien een rare vraag)? Want een spiraal is toch 5 jaar geldig? Wij gebruiken alleen condooms sinds D geboren is. De pil wil ik niet meer en t spiraal twijfelde ik om ivm 5 jaar geldig, hoor vaak dat t mis gaat.

[ikke44]

Hoi!
Ik zit zelf erg te twijfelen (niet over een tweede maar over een derde kindje) en zag net dit topic staan. Wil toch nog even reageren.

Emi en Bati,
Bati, Als ik je eerste berichtje hier lees dan krijg ik toch wel een beetje het idee dat je wel ooit nog een tweede wil.
Ik snap jullie twijfels eigenlijk wel (nu wel) Ik heb nooit over een tweede getwijfeld, die moest er 'gewoon' komen en het liefst zo snel mogelijk. En het is ook absoluut niet zo dat ik er spijt van heb dat er maar 2 jaar tussen de meiden zit maar ik zie er nu ook wel de tegens van in om ze zo kort op elkaar te hebben. Het is inderdaad drukker, niet altijd hoor, vaak zijn dat vlagen maar het is wel zo. Ze kunnen heerlijk met elkaar spelen (dat is trouwens nog niet zo heel lang hier hoor) Maar ze kunnen elkaar ook flink in de haren vliegen... Maar ik vind zelf vooral je vrijheid bij een tweede een stuk minder, de eerste neem je makkelijk ergens mee naar toe (we namen haar eigenlijk overal mee naar toe, verjaardagen, feestjes, etentjes, ze sliep wel ergens, eerst in de kinderwagen en later in een campingbedje of het slaaptentje) Toen de tweede kwam bleef ik eerst vaak in huis, ook ivm de borstvoeding, en later regelden we vaak oppas (of het moest een verjaardag van de opa's/oma's zijn).
En dat oppas regelen of 1 van ons thuis blijven zag ik eigenlijk als grootste tegen. Ben er inmiddels aan gewend hoor maar dat was op dat moment wel de grootste verandering.
Verder vond ik het in het begin niet echt heel zwaar ofzo een tweede erbij, maar toen had ik nog verlof.
Na een jaar wordt het absoluut beter hoor, al kan die van ons nog vreselijk te keer gaan vooral 's avonds met het eten als ze moe begint te worden (hoop dat dat gauw minder word)

Bati, Als ik naar je tegens kijk: bang voor de ruzies, daar kan je man wel gelijk in hebben, jullie hebben nu ervaring dus zal vast minder zijn, er zal vast wel eens wat zijn waar je anders over denkt maar de grootste lijnen qua opvoeden heb je al gehad. Meer werk: Dat is het zeker, vooral het eerste jaar, ik zelf denk dat het daarna wel makkelijker word, helemaal als ze elkaar ook gaan vermaken door samen te spelen (al doen natuurlijk niet alle broertjes en zusjes dat). Geld: Daar denk ik zelf ook wel eens over, niet voor nu maar inderdaad voor de studie, ik ben ook bang dat je een studieschuld haast niet kunt voorkomen tegen de tijd dat onze kinderen zouden kunnen studeren, zelf zet ik elke maand een klein bedrag op de spaarrekening van elk kind, als wij tegen de tijd dat ze evt willen studeren niet genoeg geld hebben dan haal ik dat daar vandaan en anders krijgen ze het als ze uit huis gaan, en verder moeten we maar zien, maar zo doen wij het.
Maar goed ik kan wel verdedigingen roepen tegen je tegens maar je gevoel moet er ook klaar voor zijn. Wat vind je trouwens niet te veel leeftijdverschil?

Emi, Ik las je post van een paar maandjes terug, vind het knap van je dat je alles zo goed op een rijtje gezet hebt en toch besloten hebt nog een paar maandjes aan te zien, als ik je verhalen van nu zo lees lijkt me dat het een goed besluit geweest is. Fijn dat het vertrouwen steeds sterker word. Ik weet (gelukkig) niet hoe een ppd is, maar het lijkt me wel moeilijk om daarna weer aan een zwangerschap te beginnen, vind het erg goed van je dat je er nu zo voor staat!
Wat leuk dat je binnenkort er weer voor gaat. Het zou inderdaad wel erg makkelijk zijn als je het allemaal van te voren weet he, als ik er weer een half jaar over doe dan stop ik nu ook direct met de pil Maarja...

Vind het heel herkenbaar dat je die 'zware' periode graag korter wil houden, dat speelt ook erg mee met mijn huidige twijfels over een derde.
Er zit tussen mijn 2 meiden precies 2 jaar, enerzijds wil ik (voor zover je het zelf in handen hebt) een derde er niet te lang achteraan, en anderzijds denk ik soms dat het ook wel lekker zou zijn om er juist iets meer tijd tussen te hebben en dan bedoel ik dat de jongste ongeveer een jaar of 4 is zodat die allebei al naar school gaan ofzo. Maar dan wordt een derde ook zo'n nakomertje, en dan zit je nog langer in de kleine kinderen en luiers etc. Het lijkt me ook heerlijk om over een aantal jaar de kinderen iets zelfstandiger te hebben, lekker uit de luiers, alle babyzooi van zolder weg (neemt inmiddels een hele kamer in beslag:S)
Maar goed heb er ook alweer een heel verhaal van gemaakt en misschien stellen jullie dat wel helemaal niet op prijs want het gaat mij niet om een tweede maar een derde kindje...

[Bati]

@ Ikke: van mij mag je hier ook gewoon komen kletsen hoor (Ben ook wel pas hier....) Pfff weet ff niks te adviseren voor je eerlijk gezegd. Een derde tja, ik weet t niet. Maak mezelf al zorgen om een tweede Naja, kan 1 ding wel zeggen. Heb een collega die had 2 jongens (al ouder, iets van 7 en 4 ofzoiets). Ze wilde toch graag nog voor een derde gaan en dat gebeurde ook. Een meisje.....alleen ging er ongeveer een jaar later iets mis. Ze was weer zwanger. Dus ze hebben nu 2 jongen en 2 meiden. En tussen de meiden zit iets van 10 maanden. Ik weet hoe hij uitziet 's morgens hahaha Eigenlijk wilde ik zeggen bij dit verhaaltje dat hij 3 kids wel goed vond, dat ze dat wel aankonden.....4 kids, tja t zal "moeten"......En t lukt hun ook. Ik kan begrijpen dat je ook niet teveel leeftijdsverschil wilt hebben. Zelf persoonlijk als ik wel eens hoor (en dat is mn mening dan) als ouders een kindje bijv hebben van 10 (en niet gescheiden ofzo he) en ze denken kom we gaan er weer eens voor, naja dan hebben ze niet veel aan elkaar denk ik. Ik heb zelf ook oudere zussen (1 zus scheelt met mij 20 jaar), en zij ging vroeger wel eens met mn andere zus en mij naar de dierentuin ofzo en dat was ook leuk. Maar t is toch een groot leeftijdsverschil dan en lijkt net alsof t je "moeder" is. Ik heb meerdere zussen maar met 1 zus ga ik t meeste om en daar scheel ik zelf 2,5 jaar mee. Ik denk dat ik 3 jaar leeftijdsverschil wel genoeg vind......Dus deem is nu 16 maanden + 9 maanden = 25 maanden....2 jaar en 1 maand. Naja heb nog ff

[Bati]

(Als we natuurlijk "sneller" zwanger worden bedoel ik)

[ikke44]

Bati, nou dat lijkt mij dus ook wel, dat als er al wat meer tussen zit je toch minder met elkaar hebt, tuurlijk kan het heel leuk zijn als je een oudere zus hebt die je dan meeneemt naar bijv de dierentuin maar kan me wel voorstellen dat je verder niet echt wat aan hebt met betrekking tot spelen enzo. En ik wil heel graag nog 1 keer zwanger zijn, nog 1 zo'n klein hummeltje erbij krijgen en dan vind ik het ook goed hoor, bij 3 is het klaar hier (mag ook niet meer ivm de keizersnedes), maar het lijkt me ook wel heerlijk om niet meer in de luiers enzo te zitten...
En eigenlijk zegt mijn gevoel wel ga er voor laat die derde maar komen, maar er zegt ook een stemmetje in mij: wat als het net zo'n baby is als onze jongste, pff dan heb je er je handen echt vol aan, en dat bedoel ik niet negatief tegenover mijn jongste hoor, maar al dat spugen, de koemelkallergie en de ziekenhuisopnames daar zit ik eigenlijk niet weer op te wachten... En tja het is absoluut niet vanzelfsprekend dat je weer een gezond kindje krijgt, het kan ook nog erger natuurlijk.
En daar gaan mijn twijfels denk ik nog het meeste over, als het net zo'n kindje word als onze eerste dan wil ik nu wel gelijk weer zwanger zijn
Ik ben afgelopen weekend begonnen aan de laatste pilstrip, zit nu dus te twijfelen of ik weer bij moet bestellen of toch stop..

3 jaar klinkt inderdaad als een prima leeftijdsverschil, denk dat ze dan inderdaad nog wel wat aan elkaar kunnen hebben, maar je kunt het (helaas) niet plannen he. Bij mijn oudste heeft het 5 maanden geduurd en bij de tweede een half jaar, als het ongeveer net zo snel gaat als toen dan is L (nu 16maand, dus dan 31 maand ongeveer) dat is 2 jaar en 7 maand, lijkt me prima

[Bati]

@ Ikke: wat zegt je man ervan? Wilt hij ook graag een derde? Zelf gebruik ik geen pil, dat is dan wel weer een voordeel ivm met t zogenaamde ontpillen.

[emi]

Hallo ikke44
Wat fijn dat je hier een bericht post. Ik vind het juist hartstikke fijn dat hier wat meer mensen zijn te vinden. Dat was ook de vraag/wens in het eerste berichtje van dit onderwerp. Mensen om mee over mijn kinderwens te praten. Van ideeën en meningen wisselen. Twijfels, voor- en nadelen, etc. Dus je bent meer dan welkom!
En inderdaad ben ik blij dat ik nog gewacht heb die maanden. Want nu voelt het al weer zo veel sterker en zoveel anders. Ik groei met de week zo’n beetje! En dan blijft het inderdaad wel spannend om aan een nieuwe zwangerschap te beginnen maar ik heb een bijna-waterdicht-plan om een tweede keer een ppd te voorkomen (en daar schuilt ook gelijk weer gevaar in, het willen controleren, haha). Nee ik ben ervan overtuigd dat het me niet nog een keer gebeurd. Een roze wolk hoeft ook niet maar in ieder geval niet weer die hel van toen.
Je schrijft dat je niet te veel leeftijdsverschil wil hebben, maar wat is voor jou het max?

Bati, ik waardeer je openheid, ik vind het fijn om zo van mening te wisselen. Geeft me toch al weer wat inzichten.
Ik dacht altijd dat T wel een makkelijke baby was omdat hij geen huilbaby was. Maar als ik vergelijk met 3 baby’s die na T zijn gekomen van vriendinnen, dan is hij toch wel wat lastiger als ik dacht. Hij jengelt vrij veel, is ongeduldig en heeft veel last van doorkomende kiezen/tanden. Hij is het eerste jaar 8 keer ziek geweest (via gastouder) en we hebben aardig wat met hem te stellen gehad. Maar daarnaast kan hij soms ook ineens een poosje alleen spelen, heeft hij vaak plezier in eten, is hij ook vaak vrolijk en kan hij net zo genieten van uitstapjes als ik. Dus tja ik weet het niet. Soms denk ik dat ik na een tweede kindje ineens besef hoe ‘moeilijk’ T eigenlijk was. Maar we gaan het zien
Daarnaast heeft T ook alle reden om te zijn zoals hij is. Zijn moeder is er altijd voor hem geweest, aandacht kusjes, knuffelen, zorgen. Maar is toch 4 weken opgenomen geweest op de psychiatrie. En de eerste 15 maanden van zijn leven (het werd steeds minder heftig) heeft hij veel van zijn moeders emoties/buien meegekregen. Die frustratie, spanning, boosheid, verdriet moet hij gevoeld hebben.

Het max leeftijdsverschil is voor mij 3- jaar. Ik zag laatst een kindje van 3 en toen dacht ik: (als ik het voor het zeggen heb) dat vind ik te oud om broer te worden. Perfect zou zijn 2 jaar en 4,5,6 maanden.
Spiraal verwijderen ergens tussen nu en dec. Ik weet het niet. Heb eind okt nog een inwijding in de Reiki en verwacht dat dat ook wel wat met me zal doen. Dus misschien dat afwachten. Ik laat het even rusten, beslis met de dag.
Spiraal heb ik genomen omdat deze minder hormonen afstoot dan dat je met de pil krijgt. En de menstruatie blijft vrijwel weg (heb nog heel af en toe wat bloedverlies). En wat betreft kosten was het net zo veel als de pil (uitgaande dat ik hem ander jaar erin heb).
Je schreef: hoor vaak dat het mis gaat (spiraal) wat bedoel je hiermee?

[ikke44]

Bati, met mijn man heb ik het al veel over een derde gehad, we hadden in april samen besloten dat we er in september weer voor wilden gaan, in augustus heb ik met hem al mijn twijfels besproken (niet het twijfelen over een derde maar echt over het wanneer), hij vind het prima als ik nog even wil wachten.. Nu zag ik afgelopen weekend dat ik weer met een nieuwe strip moest beginnen dat het de laatste was en weer een heel gesprek gehad met hem, eigenlijk maakt het hem niet zo veel uit, hij vind vooral dat ik er klaar voor moet zijn (hij heeft wel zin in het oefenen haha) Toch eigenlijk besloten dat dit de laatste pilstrip wordt, als ik toch nog twijfels heb in oktober (als mijn eisprong is) dan doen we gewoon nog even voorzichtig maar ik heb voorlopig wel weer genoeg van de pil..
Wat betreft de pil: na de zwangerschap van mijn eerste wou ik ook niet weer aan de pil, eerst niet ivm de borstvoeding en tegen de tijd dat ik daarmee wou stoppen wou ik weer zwanger worden dus.. Na de tweede heb ik de eerste 11 maanden ook geen pil geslikt ivm de borstvoeding, maar rond mei ofzo had ik alweer zoveel last van mijn menstruatie en we wisten dat we nog eventjes wouden wachten dat ik de dokter om advies had gevraagd (wou eigenlijk niet weer aan de pil), toch was dit het beste alternatief volgens haar. Heb een aantal maanden gewoon doorgeslikt zodat ik ook niet ongesteld werd, vorige week toch een stopweek ingelast en nu het laatste stripje dus. Heb dezelfde pil als voor de eerste zwangerschap en heb toen niet echt last gehad van ontpillen ofzo, hopelijk nu weer niet

Emi, Fijn dat ik mee mag kletsen
Volgens mij ben je inderdaad erg gegroeid als ik je laatste bericht met je eerste vergelijk, je bent nu al behoorlijk zeker dat je die ppd niet nog eens krijgt, erg knap van je hoor!
Tja wat is makkelijk, ik kan je wel vertellen dat lang niet iedereen alles eerlijk verteld hoor, er zijn ook genoeg vrouwen die niet willen dat hun kind 'onder doet' voor een ander kind en het verhaal daarom wat rooskleuriger maakt (dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen hoor, maar merk het toch vaak).
Als ik naar mijn beide kinderen kijk dan kan ik wel zeggen dat mijn oudste een erg makkelijk kind was (heb het even over de baby periode van 0 tot 1/1,5jaar) en mijn jongste was dan niet erg makkelijk maar dat is natuurlijk ook net wat je gewend bent, met een kindje met een handicap heb je natuurlijk nog veel meer werk mee dus is net de vergelijking die je maakt.
Mijn oudste sliep in de kraamweek door, huilde weinig, borstvoeding liep lekker, bij het kinderdagverblijf ging het altijd prima, dus echt een makkelijk kind. Mijn jongste spuugde erg veel, ik had overproductie, kreeg daardoor borstontsteking, bijna gestopt met de bv maar wist gelukkig ook hoe het wel kon dus ging door, zat daardoor zelf natuurlijk helemaal niet lekker in mijn vel, aantal weken gekolfd en uiteindelijk toch weer aan de borst geprobeerd, ging uiteindelijk gelukkig goed maar de overproductie bleef wel, daar gaven ze ook al het spugen op (ze spuugde echt ontzettend veel en met flinke golven van soms wel een paar meter en dat tig keer per dag), na anderhalve maand kreeg ik de eerste vreselijke pijnaanvallen in mijn buik/borst gedeelte, dit bleken later galstenen te zijn. In augustus stopte L met groeien, in oktober kregen we het vermoeden van de kinderarts dat ze kma kon hebben, dit getest middels een koemelkvrij dieet voor mezelf ivm de bv, hier reageerde ze positief op dus leek inderdaad kma te zijn, maar om het zeker te weten moest ik weer beginnen met koemelk, tegelijk daarmee ben ik geopereerd aan mijn galblaas (moest er uit), vlak daarna is mijn dochter opgenomen in het zkh met uitdrogingsverschijnselen omdat ze alles er weer uitspuugde. Weer over op het koemelkvrij dieet... Inderdaad kma. In december is ze nog eens opgenomen, ging helemaal niet goed, toen ook deels afgebouwd met de bv en deels speciale voeding bij gegeven, dit heeft ze in januari nog een hele tijd geweigerd waardoor ze 1,5 kilo! is afgevallen, bijna weer opgenomen en mocht toen brood gaan geven, dit vond ze gelukkig zo lekker dat ze met 5 tot 6 broodjes op een dag eindelijk ging groeien.... Vanaf maart ging het eindelijk goed en kon ik echt beginnen weer te genieten...
Door deze vervelende eerste 10 maanden van mijn jongste ben ik nu dus zo aan het twijfelen. Ik weet namelijk niet of ik het aan kan als een derde net zo gaat als de tweede en dat weet je nooit van te voren...
Sorry voor het hele verhaal maar dan weet je ook een beetje waar mijn twijfels uit voort komen.

[ikke44]

Je vroeg trouwens nog wat voor mij de max is. Tja weet het niet zo goed, bij niet te veel verschil denk ik aan hooguit 3 jaar er tussen (net als jij eigenlijk eerder aan 2jaar en 6 maand ofzo).
Wat je verteld over het jengelen, het ongeduldige en het veel last hebben van tanden en kiezen enzo, is dat nu nog steeds? Het klinkt voor mij namelijk erg herkenbaar.
Onze jongste is nog steeds erg ongeduldig, jengelt snel, vooral als ze van de opvang weer komt (is ze moe) en ook rond het avondeten, en soms als ze optijd wakker is 's ochtends dan ook rond het middag eten.. Zodra ze eten krijgt is het over, maar krijgt ze avond eten wat ze niet lekker vind dan horen we continue gezeur en gejengel (en soms gekrijs) net zo lang tot ze de fles krijgt voor het slapen... Vreselijk vermoeiend soms. Hoopte eigenlijk dat dat er gauw af gaat.:S We proberen dat gedrag nu zo veel mogelijk te negeren, maar is soms wel moeilijk.

[emi]

ikke44 je schrijft dat je eerste makkelijk was in vergelijking tot de tweede. Dan ben ik blij dat ik het andersom heb opzich. Er van uitgaande dat de tweede inderdaad net zo of makkelijker wordt.
Ik heb je verhaal eens gelezen maar dat is al met al ook wel heftig zeg! en ik denk dat die kleintjes daar toch wat van mee krijgen en in hun doen en laten daardoor anders zijn. NIet dat het erg is, want zo heeft bijna ieder kindje wel iets. En waarschijnlijk had je het een half jaar geleden nog niet gedacht maar toch ben je dan nu al weer zover dat je aan een derde wil beginnen (ik zag dat je de knoop hebt doorgehakt in een ander topic).
Ik dacht ook niet dat ik nu al weer zo zeker van mijn zaak zou zijn maar uiteindelijk gaat het dan ook snel. met name de afgelopen weken ben ik zo veel sterker geworden. Heerlijk is dat. Ik kan het gejengel veel beter handelen.
Je vroeg of het jengelen nog steeds zo is bij T. dat is wel inderdaad. En zo herkenbaar wat jij schrijft. Het eten, vermoeidheid als hij van gastouder komt, etc. Is jou dochter ook zo vroeg wakker? Dan vind ik ook best pittig. Vanmorgen was het ook weer half 6 (hij had ook trek want gister niet veel warm eten gehad). En dan dommelt hij nog wel even maar ik slaap niet meer. En ben om 6 uur een keer heen geweest maar dan wil hij ook niets, geen speen, geen muziekje. En eruit tillen wil ik niet. Alles voor 6.30 is nacht, ik ga nu om 6 uur 's ochtends al naar beneden. Meestal rek ik het tot 7 uur. Maar is wel pittig.

Ik ga ook vaak weg met T. Omdat hij dan afgeleid is en minder/niet jengelt. Als ik de hele dag in huis zit, hebben we beide geen leuke dag. Vanmorgen even op de driewieler naar speeltuin, na het fruit nog even wat boodschapjes gedaan. Dan gaat de tijd ook lekker snel. Maar soms twijfel ik of het geen weglopen is. maarja we zijn gewoon graag onderweg..

Ik zou vanmorgen bellen voor een afspraak voor morgen bij de ha om spiraal te laten verwijderen maar durfde toch nog niet. het is zo definitief. misschien nog even voelen hoe het is om er echt voor te gaan.. Want ik ben er wel over uit. Ik ga er gewoon van uit dat het nog min 3 maanden duurt en dan hebben we leeftijdsverschil van 2 jaar, 4 maanden en dat lijkt me wel wat. Voor hetzelfde geld duurt het een half jaar!

[emi]

Alles voor 6.30 is nacht, ik ga nu om 6 uur 's ochtends al naar beneden.

ik bedoel dus: ik ga NIET om 6 uur al naar beneden

[ikke44]

Emi, Tja dat is ook wel weer zo, maar in sommige opzichten was ik ook wel blij dat de eerste makkelijker was, in elk geval wat betreft de borstvoeding. Bij de eerste dacht ik ik kijk wel of het wel of niet lukt, toen heb ik ruim 10 maand bv gegeven want het liep gewoon super en heb nergens last van gehad. Bij de tweede kreeg ik die borstontsteking en toen stond ik echt op het punt om te stoppen, had ik ook zeker gedaan als ik de ervaring van mijn oudste niet gehad had, en gelukkig ging het na een aantal weken toch goed. Maar goed door dat moeilijke begin met de bv heb ik het ook een half jaar vol gehouden met een koemelkvrij dieet erbij, al met al 11 maand gedaan, had ik niet verwacht in het begin. Maar inderdaad had ik in de meeste gevallen toch wel andersom gewild, dat de eerste zo was en de tweede zo makkelijk..
Was best een heftige periode vond ik ja, maar zal lang zo heftig niet zijn als wat jij hebt meegemaakt.
Tja of ik echt de knoop heb doorgehakt weet ik zelf eigenlijk nog niet zeker, ik heb wel besloten na deze pilstrip te stoppen en geen nieuwe meer te halen, maar als het met op dat moment nog niet 100% goed toe lijkt dan gebruiken we gewoon nog even hoesjes hoor Maar moet zeggen nu ik besloten heb dat dit de laatste pillen zullen zijn begint het ineens toch flink te kriebelen (sinds vanmorgen eigenlijk, zat er toen echt goed over na te denken), vind het nog wel super spannend, had ik bij de tweede veel minder (maar was toen ook zekerder dat ik het toen direct wou). Vind het gewoon erg spannend maar krijg er ineens ook zin in, misschien omdat ik nu echt een beeld voor me heb van dan is het op dus dan zouden we kunnen beginnen...
En heb dit pas echt kunnen beslissen door het hier van me af te kunnen schrijven, alles even op een rijtje, kijken hoe anderen er over denken (hun eigen situatie bedoel ik). Bedankt daarvoor dat ik hier mee mag kletsen, zo word het voor mij in elk geval al wat werkelijker Dat is ook de reden dat ik inderdaad gisteren in het topic van september heb geschreven, zo kan ik een beetje na de datum toeleven

Had het misschien iets anders moeten formuleren maar eigenlijk is mijn dochter niet echt vroeg wakker, met een beetje geluk slaapt ze zelfs tot 9 uur/half 10 (lang niet altijd hoor!) Maar wat ik dan met vroeg bedoel is dat ze gewoon een stuk eerder wakker is dan normaal, dus rond 7 uur/half 8 zeg maar.. Mijn jongste is best veel slaap nodig en als ze dus voor haar doen op tijd wakker is dan is 12 uur 's middags naar bed gewoon te laat want dan is ze doodop, meestal begint ze dan rond half 11/11 uur alweer te jengelen en te huilen. Maar doe ik haar eerder naar bed, dan is ze 's middags weer eerder wakker en dan redt ze 's avonds 18uur amper... (we doen haar meestal rond 19uur naar bed).
Ze huilt trouwens de laatste anderhalve week nog wel vaak even rond 5 uur/6uur 's ochtends maar dat probeer ik zoveel mogelijk te negeren, ze is namelijk sinds anderhalve week van de speen af en ze valt prima in slaap maar rond die tijd heb ik het idee dat ze hem toch nog een beetje mist, gaat hopelijk vanzelf over.
Pfff zal inderdaad best pittig zijn elke dag zo vroeg, breekt je dat niet op of ga je dan 's avonds ook maar op tijd naar bed?

Oh dat vind ik ook herkenbaar hoor, hier is de hele dag thuis zitten ook garantie op veel gejengel, als ik weg ga is dat niet. Maar helaas is mijn jongste wagenziek dus ga liever niet te veel weg met de auto en voor de fiets of lopen moet het wel mooi weer zijn (op dit moment erg regenachtig hier de hele week al)

Oehh wat goed van je dat je dat besloten hebt! Wanneer denk je wel te gaan bellen? Je kan ook eerst nog veilig klussen met hoesje mocht je er toch nog je twijfels over hebben en hij is al verwijderd... Hier begint het nu zelfs steeds meer te kriebelen, alleen al door het er over lezen en er over schrijven, wel bijzonder eigenlijk

[ikke44]

hmm het lijkt er op dat ik in dit topic geen korte berichten kan schrijven:oops:

[Bati]

Wauw, wat een mega lange berichten allemaal hahaha
@ Emi: een spiraal lukt vaker niet om t te plaatsen en ook heb ik in mn omgeving al een paar keer meegemaakt dat de spiraal niet op zn plaats blijft. Dus ontstekingen etc.
Ik denk dat t "goed" van je is dat je nog ff wacht. Je hebt al een stap vooruit gemaakt, je denk uberhaupt eraan om naar de spiraal te laten verwijderen. Nu nog die afspraak natuurlijk maken, maar rustig aan, je hebt tot en met december toch
@ Ikke: ik snap wat je bedoelt. We kletsen al langer met elkaar (voor Emi ff: beide in t mei forum 2011) en je hebt t zeker niet makkelijk gehad met de tweede! Hoeft natuurlijk niet te zijn dat de derde zo zou zijn, maar je weet t niet. Denk ik ook vaker over na. Deem is best wel makkelijk, maar stel dat je een huilbaby krijgt ofzo? Naja, als als natuurlijk. Kun je toch niet weten natuurlijk. Volgens mij ben jij wel een sterke vrouw, in elk geval komt dit bij mij zo over. Het zou me niks verbazen als 3 kids je geweldig zou afgaan (of basis wat je hier schrijft he )
(Ik houd t op een kleiner berichtje hihi )

[emi]

ikke44 wat super dat je de bv zo hebt volgehouden.
Hier is dat nog steeds een pijnpuntje. Had het zo graag gewild, me er ook helemaal op verheugd, het ging super. Alleen ik kon het helemaal niet aan. Elke twee uur wilde hij drinken en door mijn onrust en vele bloedverlies had hij niet genoeg en bleef hij huilen.
Op zo'n moment zoek je overal de oplossing in, en als de psychiater zegt dat het beter is om te stoppen.. Nouja op dat moment maakte het me allemaal niet uit. Ze konden een bom afschieten. Maar achteraf heb ik er veel pijn van gehad. Helemaal omdat ik dacht alle ins en outs wel te kennen omdat ik op een kraamafdeling werk..
Hopelijk lukt het de volgende keer wel!

Vanmorgen de huisarts gebeld maar om 8 uur is het altijd druk met afspraken maken dus in gesprek. En het toen gelaten. En dan verder op de dag krijg ik weer spijt want ik wil dat ding er gewoon uit, maar blijkbaar is er iets in me dat me tegen houdt? Maandag bel ik waarschijnlijk gewoon weer :-)

[ikke44]

Bati, haha sorry hoor voor de lange teksten:oops: Maar moet wel zeggen dat het hier zo van me afschrijven enorm geholpen heeft
Haha bedankt voor het compliment, zo zie ik mezelf niet echt maar vind het wel leuk om te horen Ik hoop het, en denk ook wel dat het goed komt hoor, maar zit er gewoon beetje mee dat ik hoop dat het geen kindje word met extra veel zorgen enzo, ik heb natuurlijk 2 gezonde kinderen maar ook dat is geen garantie voor een derde..
Tja een huilbaby lijkt me ook niet erg prettig (heb het in de familie eens gezien:S) Maar daar maak ik me eigenlijk niet zo druk over, het is meer dat ik geen zin heb in weer allemaal ziekenhuisopnames en onderzoeken.. Weetje heb het nooit verteld maar op de een of andere manier nam ik het mezelf een beetje kwalijk dat onze jongste kma had, klinkt waarschijnlijk heel gek, maar ik heb een geplande keizersnede gehad en heb vaak zitten denken van wat als ik gewoon had gewacht tot ze uit zichzelf wou komen. Tja volgens de vk heeft het er niks mee te maken (das de enige aan wie ik mijn gedachten verteld heb) maar zit toch iets tussen de oren waarschijnlijk Heb ik nu niet meer echt hoor!

[ikke44]

Emi, Dankje. Oh dan zal mijn verhaal misschien wel moeilijk zijn voor je? Maar begrijp wel dat je op zo'n moment de beslissing maakt er mee te stoppen, helemaal als de psychiater je dat ook adviseert, en misschien was dat op dat moment ook wel beter voor je. Maar je zoon heeft toch het eerste van de bv gehad en dat is toch eigenlijk al super! En komt met een tweede vast helemaal goed, neem aan dat je het gewoon weer wilt proberen?
Ohh wat goed dat je gebeld hebt! Wat rot he die drukte bij de dokter 's ochtends. Maandag bel je gewoon weer op en maak je die afspraak, je kan het!

[Bati]

@ Emi: suc6 met bellen maandag Als je vandaag al gebeld zal je er best wel klaar voor zijn. Twijfels zullen er toch blijven of alles wel goed gaat tot de kleine er is!
@ Ikke: niet jezelf de schuld gaan geven! Kan me niet voorstellen dat t daar aan zou liggen! En ik meen wat ik heb gezegd.

[ikke44]

Bati, haha voel me ineens ook echt sterk Doe ik nu ook niet meer hoor, maar heb ik echt maanden lang gedacht, maar zoals ik al zei, is iets wat waarschijnlijk gewoon tussen mijn oren zat
Ben wel heel benieuwd hoe het bij jou zou verlopen, ik denk wel dat je een tweede wil, maar ben wel benieuwd naar wanneer

[cindy85]

Hoi meiden, zag nu ook pas dit topic. Dus dacht ik reageer even als mama van twee kids met weinig leeftijdsverschil (18mnd)

Dat je twijfels hebt voor een tweede vind ik eigenlijk ook normaal, denk dat zowat iedereen die wel heeft. En lijstjes met voor- en nadelen kunnen goed zijn, maar het lijstje met nadelen zal ws nooit leeg zijn, het mag alleen niet de bovenhand hebben. Ik had ook wel een hele waslijst aan nadelen en twijfels en angsten. nadelen bij ons waren:
1) zoon had nog steeds 2 à 3 nachtvoedingen --> wat als hij dan nog steeds niet doorslaapt? En wat als baby 2 ook zo is?
2) zoon sliep nog steeds bij ons op de kamer want hadden nog geen babykamer.
3) als 1 babykamer nog niet lukt, hoe moeten we dan in godsnaam ooit die tweede klaar hebben
4) verschrikkelijk veel te renoveren nog in huis en buiten dus oudste kon in de zomer ook niet buiten
5) zoon vraagt enorm veel aandacht, kan zich moeilijk alleen bezig houden, hoe doe ik dat dan met nog een hulpeloze baby erbij
6) zal de oudste niet te jaloers worden als hij gedeelde aandacht krijgt?
7) erg veel angst voor onze relatie: hebben het enorm zwaar gehad tussen ons beide en dat werd toen pas geleidelijk aan ietsje beter. Onze relatie kan dit echt geen tweede keer meer aan.
8) man doet niets in het huishouden en is 4 avonden per week weg --> hoe kan ik dat alles combineren met twee kids én fulltime werken, lukt me amper met 1.
9) erg veel angst voor vroeggeboorte: bij de oudste strikte platte rust en aan weeënremmers op 31w --> wat als het de 2e keer nóg eerder begint, en hoe moet ik dan rusten met een afhankelijke peuter in huis?
10) hoe gaan ze reageren op mijn werk want ik was net 7mnd met verlof geweest (+ 2mnd platte rust voordien) als ik weer 7mnd met verlof ga?

Dus ook een hele hoop niet te verwaarlozen angsten en twijfels. Maar ik genoot (behalve 's nachts) zo heel erg hard van mijn zoontje dat ik mijn gevoel echt niet kon uitschakelen dat ik er zo heel graag nog een wou. En op een bepaald moment werd dat gevoel zoveel belangrijker dan al die twijfels en angsten dat het voor mij uitgemaakte zaak was. We zouden er écht voor gaan toen lucas 11mnd was maar waren ook wel heel erg laks wat voorbehoedsmiddelen betrof en zo ben ik uiteindelijk zwanger geworden toen lucas 9mnd was.
Als ik nu dat lijstje met twijfels opnieuw overloop (volgend bericht):

[cindy85]

1) Ik ben gestopt met nachtvoedingen aan te bieden aan 10mnd mnd want ik ging eraan onderdoor en hij had het niet nodig. Heeft toen nog 2.5mnd geduurd voor hij effectief doorsliep (van 23u30 tot 5u30) en pas 3 weken voor lisa's geboorte sliep hij nachten van 10u, aan 17.5mnd dus! Lisa slaapt de nacht door sinds de dag dat ze 3mnd geworden is (van 21u30 tot 6u30) dus hier een lekker uitgeruste mama!
2&3) lucas is uiteindelijk verhuist naar zijn eigen kamer op 12.5mnd. Babykamer 2 was af 3mnd na lisa's geboorte dus is zij met 3mnd1wk al verhuist.
4) behalve de kinderkamers is er niets meer gebeurd op dat vlak, ook heel de zomer geen tuin gehad waar de oudste buiten kon spelen. Maar die renovaties (of een gebrek eraan) mét alle rommel vandien was ik al gewoon en of dat nu met 1 kind of met 2 kinderen is, maakt eigenlijk geen verschil
5) dit ging met ups en downs, lucas moest leren dat mama niet altijd tijd heeft om op de tel met hem bezig te zijn en in het begin trok hij dan vaak negatieve aandacht tijdens momenten zoals borstvoeden. --> momenten dat het even wat rustiger moet in huis tijdens voedingsmomenten mag hij nu even tv kijken zodat we beiden blij zijn. Ontbijtmomentje is ons momentje onder ons tweetjes gemaakt met een slapende lisa nog boven, op dat moment was mama er enkel en alleen voor hem en dat wist hij goed te appreciëren en kon dan de rest van de dag met iets mnder aandacht doorkomen. Ook stuur(de) ik hem nog 2 dagen in de week naar het kdv zodat hij even wat andere kinderen en aandacht om zich heen had en ik even alleen met lisa. M.a.w. Dit is wel een pittig punt maar eens je je weg daarin gevonden hebt, dan lukt dit.
6) Lucas was de eerste 5 maanden absoluut geweldig met zijn zusje, hield zielsveel van haar, kon haar niet missen, niemand mocht aan haar komen en hij ging haar ten koste van alles beschermen. Nu ze zit, kruipt, staat én stapt langs de bank is dit wel erg veranderd. Hij is erg bazig en 'territoriaal' geworden, duwt haar voortdurend omver, gaat bovenop haar zitten zodat ze niet vooruit kan, neemt al haar speelgoed af, slaat haar en zelfs 1x geschopt... . Hier dus ff door een erg moeilijke fase op dat gebied waarbij ik ff wat radeloos aan het worden was en bijna naar de Kinderarts gestapt was om hierover te praten, want ik werd om het minste razend kwaad op lucas omdat het gewoon non-stop was. Maar na een maand begin ik nu heel langzaamaan iets verbetering te zien en kan hij alweer wat meer hebben van haar en begint haar opnieuw te knuffelen en te kussen. Dus dat komt vast ook weer goed.
7) onze relatie is nu beter dan ooit tevoren. Omdat we wisten hoe moeilijk we het gehad hebben en we dit geen tweede keer meer wilden, waren we hier iets meer op voorbereid en gingen we er gewoon anders mee om, want door al het geruzie hadden we best een mooie tijd samen gemist. Tuurlijk hebben we nog wel onze momenten maar welke relatie niet.
8) nu ben ik nog 2 weken thuis dus doe ik nog steeds 100% het huishouden. Vorige week een takenlijst opgesteld met alle huishoudelijke taken en die eerlijk verdeeld want we gaan allebei fulltime werken dus is het maar zo eerlijk als het thuis ook verdeeld is. Avondles volgen en voetballen mocht hij alleen nog op voorwaarde dat hij akkoord ging met een duidelijke taakverdeling op papier en zich er ook aan houdt. Of dat werkt voor zie ik over twee weken wel.
9) Ik zat opnieuw thuis aan de weeënremmers én ook vroeger dan bij de eerste, nl. aan 23 weken. Omdat ik dit keer vroeger aan de bel getrokken had en we er dus wat vroeger bij waren, moest ik geen strikte bedrust maar wel zoveel mogelijk platliggen. Dus bleef lucas lekker voltijds naar de crèche gaan en lag ik overdag neer op de bank zodat ik 's avonds iets actiever kon zijn als hij thuis was. En lisa is gezond en wel geboren op niet minder dan 41w3d!!
10) Op mijn werk hebben ze heel erg positief gereageerd en stonden erop dat als ik ook maar iets van angst of pijn had, ik gewoon thuis bleef om te rusten. baby had voorrang, niet het werk. Scheelt ook wel dat ik hen nooit iets wijsgemaakt heb over mijn babywens. Ze wisten dat we erg snel voor een tweede zouden gaan en ze weten dat er zeker nog een derde komt en als het van mij afhangt ook een vierde. (mijn baas en zijn vrouw hebben zelf vruchtbaarheidsproblemen en raken enkel door ivf zwanger dus hij weet als geen ander wat een waardevol wonder zo'n baby is en is dus erg menselijk en meelevend op dat vlak).

Als ik dan nog eens jouw lijstje met voordelen overloop:
minder perfectionist: zo heel erg waar! Met twee kids kun je gewoon niet meer perfectionistisch zijn en moet je willens nillens gewoon zaken kunnen loslaten. En dat heb ik nu eindelijk ook geleerd.
middagdutjes: mijn zoontje sliep nog iedere middag 3u (begint nu pas af en toe dutjes over te slaan), en lisa ook 2 à 3u dus namiddagen zijn hier zalige me-time momentjes of een moment om de strijk weg te werken of te poetsen zodat ik dat niet hoef te doen als de kindjes wakker zijn.


Kort samengevat: Twijfels en angsten had ik ook zeer sterk, maar eens de wens voor een tweede zo heel erg sterk was dat het die twijfels overheerste, ben ik zwanger geworden. Tot nu toe geen moment spijt van gehad en zou het meteen weer exact hetzelfde doen. Zwaar wordt het sowieso soms, al is je oudste 2jr, 5jr, of 15jr. Maar je leert er je eigen weg in vinden. En dat ik hier zo'n ellenlang verhaal heb neergeschreven, bewijst dat er ook wel nog even tijd is voor jezelf

Nu trouwens ook alweer zo goed als beslist wanneer we voor een derde gaan, alleen laten we er nu wel iets langer tussen. We gaan er weer voor als lisa 1.5jr is. Redenen dat het nu iets langer duurt: gewrichten zijn duidelijk nog te week dus lichaam nog niet klaar voor nieuwe zwangerschapshormonen. Mentaal nog niet klaar om weer die angst op vroeggeboorte te hebben, wil eerst promoveren op het werk en wat meer verdienen zodat ik mss naar 4 dagen werken kan ipv 5 dagen, en nog eens twee kindjes tegelijkertijd naar het kdv is financieel niet haalbaar. Eerst even wat sparen. En tegen die tijd is lucas alweer wat ouder en zelfstandiger. En ik wil eens een zomer lang zalig genieten van mezelf zijn, geen dikke buik, geen baby aan de borst, maar gewoon mij

[cindy85]

Oja trouwens emi, nog iets ivm borstvoeding. Hoeft bij een tweede ook niet altijd te gaan als bij de eerste. Mijn oudste was een enorm hongerig kind, dronk ook elke 2u en dat telkens 1 à 1.5u aan een stuk. Dus telkens maar een halfuurtje tussenin dus, en dat máánden aan een stuk, ook ’s nachts. Flesjes wou hij opeens vanaf 2mnd3wk absoluut niet drinken, gevechten hebben we daarom gevoerd. Op den duur zat ik gewoon stikkapot van al het voeden, slaaptekort en het nooit es aan iemand anders kunnen overlaten. Mede doordat hij absoluut geen flesjes wou (hongerde zichzelf liever uit), heb ik uiteindelijk toch maar mooi 12maanden gevoed. Getwijfeld of ik het met de tweede weer wou, want zat niet op nog zo’n vreter te wachten. Maar wat een wereld van verschil!
Lisa dronk in de kraamweek 9x per dag, telkens 20min. Na anderhalve week 8x per dag en na nog es anderhalve week 7x per dag, nog steeds amper 20min per keer, ’s nachts maar 10 à 15min. Enkel de laatste avondvoeding doet ze wel telkens 1 à 1.5u over, maar als het dat maar is J. Doorslapen doet ze al vanaf 3mnd.z

Flesjes moest ze helaas ook niet hebben, vanaf het allereerste flesje. Iedere dag opnieuw geprobeerd, begon net goed te lukken toen ze aan 3mnd1wk ziek werd en 8 dagen in het ziekenhuis opgenomen werd met zware nierontsteking. Omdat ze toen zo ziek was die week niet geoefend met flesje en sindsdien ook geen druppel meer uit een fles willen drinken. Maar ach, de eerste is ook groot geworden zonder fles dus maak me er allang niet meer druk om. Nu zaten we tot vorige week nog steeds op 7 voedingen per dag, maar heb ook zelf bewust die 7 voedingen in stand gehouden omdat na tests in het ziekenhuis bleek dat ze reflux van de nieren heeft, dus moet ze naast dagelijks antibiotica tot minstens 1jr, ook zoveel mogelijk drinken zodat haar nieren goed gespoeld worden telkens.

Oh en qua makkelijk en niet makkelijk kind. Ik zei ook altijd dat Lucas zo’n makkelijk kind was, maar mijn god wat ben ik daar na lisa van teruggekomen. Als ik dat nu achteraf bekijk, ik liep de ganse dag door maar te voeden, sliep haast niets, Lucas kon zich geen moment alleen vermaken, en was al van 4,5mnd bijzonder eenkennig (als ik hem 4u lang bij iemand anders liet, dan schreeuwde hij ook effectief 4u lang de longen uit zijn lijf) Maar omdat hij zo heeeeel erg vrolijk was steeds leek het waarschijnlijk allemaal makkelijker dan het werkelijk was. Lisa die is net zo vrolijk, maar slaapt goed, drinkt normaal, kan zich perfect alleen bezighouden, is ook eenkennig, maar op een normale manier. Alles gaat gewoon zo erg makkelijk bij haar, dat ik soms wel eens vergeet dat ze wel al 2x in het ziekenhuis heeft gelegen en in het begin best vaak goed ziek was. Zo’n kind als haar wil ik er meteen nog wel een paar, alleen weet je het natuurlijk niet op voorhand J

[ikke44]

Hoi Cindy, zow wat een verhaal, inderdaad tijd voor jezelf, maar dat kun je ook zien aan mijn lange verhalen
Je hebt echt wel wat twijfels wat ik echt terecht vind, en helemaal die kans op vroeggeboorte en zo vroeg aan de weeenremmers lijkt me wel iets om flink bij stil te staan. Gelukkig is het allemaal toch goed verlopen als ik je punten van nu lees. En je weet zelfs al precies wanneer voor een derde, goed zeg.
Lijkt me wel pittig om fulltime te werken met 2 kinderen, heel goed van je dat je de taken in de huishouding gaat verdelen.
Wat betreft de reactie van Lucas tegenover Lisa nu ze meer begint te kunnen is heel erg herkenbaar, ook hier was mijn oudste altijd heel lief en knuffelig tegenover mijn jongste, maar toen ze begon te kruipen en staan en wat lopen begon het gedonder... Heeft mij ook heel wat frustrerende uurtjes opgeleverd, en onze oudste heeft in die periode heel veel op de gang gezeten. Ze heeft heel erg moeten wennen dat haar zusje ook haar speelgoed kon pakken en ook kon afpakken... Gelukkig gaat dit allemaal over, het is voor de oudste natuurlijk ook wel erg wennen, eerst zo'n schattig babytje wat rustig op schoot blijft zitten en vervolgens een kindje met eigen willetje wat ook overal bij kan (de dingen die tot die tijd eigenlijk alleen voor hem/haar waren). Het gebeurt nog wel eens dat onze oudste de jongste knijpt of slaat als ze iets afpakt, maar L moet ook leren dat ze de dingen niet af mag pakken natuurlijk (zeg er wel wat van hoor). Maar gelukkig kunnen ze inmiddels ook erg leuk samen spelen of gewoon ieders apart..

[cindy85]

leuk te horen dat het erg herkenbaar is wat lucas nu doet en dt het weer beter wordt. Ik heb me op een bepaald moment zo heel erg gefrustreerd gevoeld dat lucas gewoon niets goed meer kon doen voor me en dat ook weer averechts werkte op hem hoe ik reageerde. Dus ff time-out, lisa bij papa gelaten en eens een zondagje met hem de deur uit geweest onder ons tweetjes, was ik meteen weer eens even zijn grote held hihi, en nog altijd wel n beetje. Tussen lucas en mezelf zit het wel weer snor, nu dus alleen tussen lucas en lisa nog.
Positieve aan die jaloerse fase is wel dat lucas goed opruimt nu, om toch maar zeker te zijn dat lisa nergens bij kan hahaha

en die voortijdige weeën van mij, na de eerste dus flink angst maar ergens denk je stiekem toch in je achterhoofd dat het je wel geen tweede keer overkomt. Maar als je het dan met de tweede opnieuw hebt en dan op een termijn dat nog niet eens levensvatbaar is, tja dan sta je niet meteen te springen om binnen de 9mnd weer zwanger te zijn. Dus nu ff rust in mn hoofd en nergens aan hoeven denken en dus even niet zo laks met anticonceptie dit keer

[cindy85]

En nu stop ik want tijd voor mezelf is voorbij, dochterlief komt steeds bovenop mij en de laptop kruipen (ook niet zo handig natuurlijk dat ik me op de grond ga leggen met mn laptop)

[ikke44]

Haha nee op de grond is niet zo handig Ik zit gewoon op de bank met de laptop en net lag de jongste nog in bed maar nu klimt ze ook steeds weer op me Moet ook zo eten koken dus...
Maar is erg herkenbaar, en ook weer fijn dat ik niet de enige ben die dat zo heeft met de kids, heb toen ook iets alleen met de oudste gedaan..
Nou dat zal best ja, pff moet er niet aan denken dat het dan inderdaad door zou gaan zetten Maar gelukkig is het allemaal goed afgelopen bij je, en neem aan dat ze daar in het ziekenhuis de volgende keer ook wel rekening mee houden toch?

[cindy85]

is maar dat ik in de kamer van de oudste bezig ben met te kleine kleren uit de kast te halen en nieuwe kleren te sorteren dat ik even boven met laptop en baby zit en dus even op de grond .
Hielden ze trouwens nu ook wel rekening mee in het zh, kreeg al met 16 weken magnesium dubbele dosis (= om spieren en dus baarmoeder te ontspannen) omdat ik toen al veel last had van krampen, maar dat was duidelijk niet genoeg. Maar goed, ik werd heel goed opgevolgd en we waren er ook erg vroeg bij omdat ik het gevoel natuurlijk wel herkende van de 1e keer. Ironische is dan wel dat ik uiteindelijk met alle voorzorg nog 10 dagen overtijd gegaan ben hahaha. En mss maar best want dat geeft me toch ietwat vertrouwen om uiteindelijk een derde zwangerschap te durven aangaan, anders zou de angst overheersen denk ik.

[emi]

Jeej ik keek in dit topic en zag dat er al weer volop geschreven is, daar word ik altijd blij van!!

Ikke44 een huilbaby is inderdaad niet fijn maar ik denk dat je dat als ouders ook wel gedeeltelijk in de hand hebt. Misschien is het niet bewezen maar ik heb dat gevoel.. Als je zelf gewoon redelijk relax bent of daaraan werkt en je kindje liefde en aandacht geeft kom je een heel eind.
En ik kan me goed voorstellen dat je de oorzaak van de kma bij jezelf gaat zoeken. Is ook goed om je af te vragen bij de verwerking van alles wat je mee hebt gemaakt. Maar ik denk inderdaad niet dat de keizersnede de oorzaak was. Hoe waarschijnlijk is het dat het met een spontane bevalling ook was gebeurd (kma)? Heel waarschijnlijk. En als er geen keizersnede was, was er wel een andere reden die het uitlokte. Blijkbaar had je kind die gevoeligheid. Is ze er al overheen gegroeid? Hoe was je eerste bevalling? Waarom een geplande keizersnede, lag ze in stuit?

Je verhaal is niet meer moeilijk voor me over de borstvoeding. Ik werk op een kraamafdeling dus werk de hele dag met vrouwen die bv geven. En ik heb inmiddels zo veel therapie gehad en erover gepraat dat het een plekje heeft gekregen. Wel blijft het een gevoelig plekje maar ik ga het onderwerp niet uit de weg.
En T. heeft 2 weken borstvoeding gehad. En een volgende keer ga ik het zeker proberen. Sterker nog: het gaat me lukken. Ik weet nu dat stoppen niet de oplossing is voor de zware tijd na de bevalling. Met flesvoeding houdt je dezelfde onzekerheden/strubbelingen.

Ik ga inderdaad maandag weer opnieuw bellen. Misschien is dit weekend nog wel even goed om het nieuws te laten landen. Nog even helemaal voelen hoe het voelt. Want ik ben al wel zo zeker als ik zou willen zijn om ervoor te gaan. En het laatste restje onzekerheid blijft inderdaad. Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft. (helemaal als je zo’n denker bent als ik).

Hallo cindy85, welkom hier! Fijn dat je met ons mee wil kletsen. Je nadelen komen deels wel bekend voor. Met name het verbouwen. Wij zijn al weer dik 3 jaar aan het verbouwen (ons tweede huis,eerste was ook vijf jaar) en zijn nog niet helemaal klaar. Nu is J. met een garage bezig en daar gaat al zijn tijd en al ons geld in zitten. Daarna moet nog dakkapel, zolder, tuin. Maarja als ik wil wachten tot alles klaar is, moet ik nog 2 jaar wachten en dat wil ik niet. En verder is alles wel klaar dus kindje 2 kan ook prima komen. En tegen de tijd dat die kan kruipen, is het buiten (tuin, gras, speeltoestel,terras)ook wel klaar.
En ook andere dingen herken ik heel erg in je nadelen. Fijn dat je ze gedeeld hebt, dan zijn het blijkbaar twijfels die iedereen heeft.

En wauw wat een fijn gevoel krijg ik van je lijstje met verwerpingen van de nadelen. Er stroomt ineens een enorme positiviteit in mij. Een gevoel van: Ja zie je wel, dat heb ik al die tijd al geweten en nu zegt iemand anders het mij, dat het wel kan, dat ik er klaar voor ben, ja ja ja. Sorry ben nogal bijgelovig en vind het heel fijn dat jouw bericht op mijn pad is gekomen.

Over je kind naar het kdv brengen in de zwangerschap en de kraamtijd. Dat staat ook in mijn ‘preventieplan ter voorkoming van PPD’. Dat is voor ons allemaal wel zo fijn. Ik heb tijd alleen met het kindje. T. heeft het super naar zijn zin bij de gastouder en hij gaat gewoon door in zijn ritme.

En zo herkenbaar dat de wens voor een tweede sterker is dan de twijfels. Vanaf 10 maanden begon het, en nu een half jaar later is het bijna niet meer te houden. Ik zei laatst ook al tegen mijn man: het verlangen, constant eraan denken, piekeren, plannen, etc. vind ik op dit moment vervelender dan het straks zwaar hebben met twee kids. Ik heb het allemaal zo overdacht dat het nu een keer klaar is. Er gewoon voor gaan, in het diepe duiken. Is ook wel een keer goed voor mij na al dat gepeins.

Jeetje heftig lijkt me dat, die voortijdige weeeen, maar toch tot 41+ weken volgehouden jeminee dan zit je er echt op te wachten he.. Ik kan me voorstellen dat jullie nu eerst even wachten. Ook omdat je even je lijf voor jezelf wil houden nu. Hoe gaat dat eigenlijk als ze naar de basisschool gaan, hoef je daar niet voor te betalen? Dat scheelt dan een hoop opvangkosten. Ik zat me al arm te rekenen als we drie kids willen maar ze hoeven natuurlijk niet alle drie naar de opvang haha dan gaat de oudste al naar school.

Nou stelletje kletskousen, echt fijn dat we hier zo kunnen delen. Ga zo door zou ik zeggen

[ikke44]

Emi, Haha pas op met wat je zegt klets zo weer een pagina vol hoor
Nou ik wou het eigenlijk niet zeggen maar heb zelf ook wel een beetje zo'n idee dat dat meespeelt, ben zelf vrij relaxt, en op het jengelige na van onze jongste hebben ze allebei niet echt veel gehuild, zelfs de jongste niet met al dat gespuug, bleef een vrolijk ding.
Het is niet echt de keizersnede waardoor ik het dacht, maar eigenlijk meer het niet uit zichzelf komen van het kind wanneer het er zelf klaar voor is, weet niet of je snapt wat ik bedoel, ben niet altijd even goed met het omschrijven van dingen:S Bedoel eigenlijk dat de keizersnede gedaan is toen ik 39 weken en 3 dagen zwanger was, maar misschien dat ze uit zich zelf pas met 41 weken wou komen, ze daarom misschien niet helemaal klaar voor was, of niet goed 'af' (klinkt misschien erg gek maar zo dacht ik er de eerste maanden echt over).
Ik heb een keizersnede gekregen doordat mijn oudste na een bevalling van 68uur niet bleek te passen omdat ze 9 pond was en mijn bekken niet ruim genoeg..deze bevalling is dus uiteindelijk een keizersnede geworden... Daarom hebben ze bij de tweede de groei heel goed in de gaten gehouden en toen ze met 38,5 week over de 8 pond zat hebben ze de keizersnede gepland (wist het pas een dag van te voren). Vond het verder niet erg dat het weer een keizersnede werd, zag toch al op tegen nog zo'n lange bevalling. En weet nu ook dat ik niet meer gewoon mag bevallen want na 2 keizersnedes krijg je bij een derde standaard weer een keizersnede (weeen schijnen dan de wond te kunnen laten openscheuren namelijk) En meer dan 3 keizersnedes mag je niet dus vandaar dat het ook de laatste wordt voor ons...
Ze is er deels over heen gegroeid, het is niet echt een allergie meer maar ze verdraagt niet erg veel melk op een dag, we geven haar daarom in overleg met de kinderarts de 3 melkflessen sojamelk en verder krijgt ze wel melk verwerkt in eten maar wel met mate, het brood is nog steeds koemelkvrij, de boter en het beleg ook, maar ze krijgt wel af en toe een plakje kaas en met het avondeten krijgt ze alles, en af en toe iets yoghurt na het avondeten.
Zo goed van je! En weet ook zeker dat het je gaat lukken met de bv!
Oh super spannend maandag En denk ook wel dat er altijd een restje onzekerheid blijft, heb ik ook nog steeds hoor.

Ik heb trouwens de oudste ook altijd gewoon naar de opvang gedaan ook in mijn verlof (was maar 2 dagen per week maar goed was wel lekker 2 daagjes voor mezelf en later 2 daagjes alleen met de kleine) en moest toch gewoon doorbetalen dus..

Cindy, haha toevallig zeg, ik heb net woensdag alle te kleine kleren uit de kast van onze jongste gehaald, bij mijn oudste moet ik nog aan de slag maar dat hoef ik niet naar zolder te doen want alles wat me goed genoeg lijkt voor de jongste gaat rechtstreeks haar kast in, en de rest gaat gewoon in een zak (word toevallig net volgende week woensdag weer kleding ingezameld hier), dus daar dit weekend maar even tijd voor maken.
Wel fijn dat ze daar zo goed op letten, en inderdaad typisch dat je toch overtijd ging, dat had je denk ik van te voren nooit gedacht. Maar lijkt me inderdaad wel fijn dat je weet dat ondanks de vroege weeen, je kleintje nog heel lang kan blijven zitten..

[Bati]

@ Cindy: leuk dat je meeschrijft. Fijn om jou nadelen en voordelen eens te lezen. Verbouwen enzo heb ik hier niet, dat is wel een voordeel. Je relatie die slechter ging en geleidelijk wat beter kan ik wel over mee praten. Daarvoor ben ik ook wel bang bij een tweede. Als ik dat lees bij jou dat t nog altijd goed met jullie gaat geeft mezelf ook positiever gevoel maar het is natuurlijk niet dat t dan bij ons ook zo zal zijn dat snap ik. Akelig dat je steeds weeenremmers hebt moeten gebruiken. Kan me voorstellen als jullie voor een derde zouden kiezen dat dit wel beangstigend weer is! Ik vind D ook wel een redelijk gemakkelijk kind. Alleen kan ze zichzelf ook bijna nooit vermaken, dit vind ik soms wel minder. Wat ik ook jammer vind (maar dit heeft niks te maken met een tweede) is, als ik een dag met haar bezig ben geweest en "moeite" hebt gedaan en mn man thuis komt en zij naar hem toe gaat dat ik soms dan gewoon niet meer bestaan. Als ik haar dan in bed wil leggen en mn man wilt haar aan mij geven dan begint ze keihard te huilen want ze wilt persee bij hem blijven. Ook als ik bij mn ouders ofzo haar ga halen na een dagje oppassen kan ze hard huilen en wilt ze absoluut niet met me mee. Dit doet wel pijn....dan denk ik wel eens, doe zoveel voor je en ik probeer t goed te doen...helaas.......@ Emi: ik denk dat dit misschien t probleem is van de dames hier in dit topic (ik dus ook) we denken teveel. Natuurlijk moet je erover nadenken, t kind nemen is niet niks. Maar ik denk dat wij hier denken en nog eens denken, denken, denken etc Haha. Het is wel fijn dat er meer dames hier zo zijn!

[ikke44]

Bati, hahaha dames stop met denken! Tja ook mijn probleem hoor, vooral van alles bedenken hoe het zou kunnen gaan, terwijl dat je dat dus nooit van te voren kunt weten...
Dat lijkt me ook niet altijd leuk als ze meer naar je man toe trekt, heeft onze oudste wel eens periodes van gehad maar gelukkig niet constant, wel trekt de jongste juist vreselijk naar mij toe, is ook niet altijd fijn want zodra ik in zicht ben heeft ieder ander afgedaan, soms vreselijk vermoeiend...

Hier trouwens ook druk met verbouwen geweest, in de zwangerschap van de 2e hebben we de nieuwe kamer voor de oudste gedaan, de badkamer en de wc verbouwd en begonnen met een aanbouw achter het huis. Na de bevalling hebben we doorgebroken en de aanbouw verder afgemaakt, nieuwe keuken, en gelijk maar de hele benedenverdieping nieuwe vloer (met vloerverwarming) en de muren en plafond.. Nou dat doe ik dus echt nooit weer met een pasgeboren baby. Maar goed het is nu allemaal af, het hele huis dus hoeft ook niet meer

[emi]

Het is inderdaad dat je een kind niet zomaar neemt. Maar soms wilde ik wel dat ik wat makkelijker knopen kon doorhakken. Ik denk er soms te veel over na. Want achteraf komt het altijd wel op zijn pootjes terecht.

[Bati]

@ Emi: spiraaltje eruit?

[cindy85]

zo hee, ook weer ff tijd voor het forum nu kindjes op bed liggen. Voorbije dagen weinig tijd en als ik dan al eens 5min achter mn laptop zat, kwam zoontjelief hem opeisen nadat hij van papa gezien had dat hij niet hoeft te wachten tot Bumba op tv is maar dat hij dat ook op elk moment van de dag op de laptop kan bekijken via Youtube. Mannen!!!

wbt huilbaby: denk dat je daar wel een en ander kan controleren, hangt er wel een beetje vanaf mss hoe je er mee om gaat, maar denk ook dat het ook wel een beetje in de aard van het kind zelf ligt. Mn zus heeft bvb drie kindjes en de middelste was toch echt wel type huilbaby. Maar moet er mss wel bijzeggen dat ze wel licht autistisch is en prematuur geboren (33.5wk), dus was sowieso al een gevalletje apart. Uiteindelijk na lang zoeken iets gevonden wat wel voor een groot deel hielp, nl. zo'n pop die baarmoedergeluidjes nabootst bij haar in bedje leggen.

@ emi: fijn te horen dat je wat had aan mijn bericht
Ik denk dat je gewoon altijd kunt blijven twijfelen en nadenken of nog een beebje de juiste keuze is, maar ik denk persoonlijk dat het moment dat je dat lijstje met nadelen of twijfels ineens helemaal niet zo erg belangrijk meer vindt omdat je gewoon écht nog een beebje wil, dat je er dan wel klaar voor bent.
Als je denkt dat het beter is dat je ander kindje gewoon naar het kdv blijft gaan eens het brusje er is, nou gewoon doen dan. Ik heb echt heel erg lang getwijfeld want vond het zo zonde voor hem en voor onze portemonnee ook als ik dan toch thuis was. Had het gevoel alsof het dan was alsof ik mijn ene kind ging dumpen voor het andere. Maar wat ben ik achteraf toch zo blij met mn keuze om hem nog halftijds te sturen. Niet alleen voor mij, want gaf echt wel wat rust voor zowel lisa als mezelf als de oudste even weg was, maar ook voor lucas. Hij verveelde zich gewoon thuis vaak want mama was steeds maar bezig met voeden of verzorgen en in het kdv kon hij zich gewoon helemaal uitleven en was dan heel blij toen hij 's avonds weer naar huis mocht. En dan bleef hij de kindjes daar ook gewoon kennen, want anders had hij nu opeens weer fulltime moeten gaan na 7mnd niet en moest hij weer helemaal overnieuw beginnen met de kindjes en leidsters te leren kennen.

idd als je moet wachten tot verbouwingen teneinde zijn, kan je vaak nog lang wachten. Dan had ik hier nog helemaal geen kindjes denk ik haha. Tijdens mn eerste zwangerschap hadden we hier geen stromend water, geen keuken, geen vloer, was de living anderhalve meter diep uitgegraven en riolering bloot om te hernieuwen. Helemaal geen achterbouw meer want volledig afgegooid om herop te bouwen dus huis volledig open aan de achterkant, verwarming dus ook al helemaal niet en die winter was het -10°C erbovenop haha. Echt wel tempoversnelling moeten doen dan. Heb zelf nog plafonds uitgebroken en helpen nieuwe steken toen ik al 20w zwanger was. Vloer is hier in living, keuken en badkamer (met vloerverwarming) nog gelegd 2 dagen voor de bevalling, gevoegd 1 dag voor bevalling, en muren werden gepleisterd terwíjl ik aan het bevallen was haha. Keuken en warm water hadden we pas toen lucas 4 weken oud was. Tafel en kasten in de woonkamer hebben we nog maar sinds December (2011). En hebben we net zo goed overleefd . Maar toch zou ik dat niet meteen willen overdoen die periode hoor. Nu hebben we deze week eindelijk de gang betegeld, terras buiten moet over een tweetal weken gelegd worden, badkamerwanden moeten nog verder betegeld worden, elektriciteit werkt nog niet overal en hebben nog 2 (slaap)kamers af te werken waarvan 1 nog volledig ruwbouw + zolder. En dan natuurlijk nog de kleiner afwerkingen zoals overal schilderen/behangen etc. Maar als ik kijk van waar we komen, vind ik alles wat nu nog komt maar kleine werken meer . En heel overtuigd zeg ik nu alweer dat die derde kinderkamer moet af zijn vóór ik zwanger word van uk drie, maar ik weet net zo goed dat ook dat opnieuw niet gaat lukken maar ach we mogen toch dromen!

Basischool hoef je idd niet te betalen, want het is gewoon school, geen opvang meer. Maar je zult wel altijd kosten blijven hebben natuurlijk, zoals middagmaal en uistapjes en zo. En ook naschoolse opvang want daar zal hij ook wel naartoe moeten aangezien scholen hier om 15u gedaan zijn maar manlief moet werken tot 16u en ik tot 17u. Maar alles bijeen komen we nog lang niet aan wat we betalen voor kdv natuurlijk (= 400 euro per maand per kind). En neen , drie kindjes tegelijkertijd in het kdv zul je ws nooit hebben dus dat scheelt wel in kosten

@ ikke: ik denk dat je de schuld helemaal niet bij jezelf hoeft te zoeken hoor. Snap wel wat je bedoelt dat je kindje mss niet helemaal 'af' was zoals de natuur bedoelt had en daardoor mss nog even had moeten blijven zitten tot hij uit zichzelf kwam. Zo dacht ik er trouwens ook over bij lucas. Ik ben toen ingeleid met 38w en is uiteindelijk met vacuümpomp en duwen op de buik geboren. Borstvoeding ging wel goed enzo, maar in het begin had hij het toch wel best een hele tijd moeilijk met aanhappen, had ik enorm veel pijn in mn tepels daardoor enzo, had lucas ook steeds maar opnieuw etterende ogen. Dus (naast het feit dat bevallen met een inleiding echt veel zwaarder is) besloten dat ik de tweede echt niet zou laten halen tenzij medisch echt noodzakelijk natuurlijk. Uiteindelijk 10 dagen overtijd gelopen in de vaste overtuiging dat het gewoon beter was, en nou ja ze had een zware bronchitis te pakken in de kraamdagen reeds dus pas naar huis gemogen toen ze al 6 dagen oud was, en toen ze 10 dagen was werd ze al opnieuw opgenomen in het zh omdat het gewoon van kwaad naar erger ging en het 's nachts zo eng was dat ze haar niet thuis wilden laten maar onder toezicht in het zh. Eerste 3mnden ook haast continu met het aerosoltoestel in de weer geweest omdat ze de ene verkoudheid/bronchitis na de andere had en stond iedere twee weken minstens bij de kinderarts. Op 3mnd1wk dan opgenomen met erg zware nierontsteking en bleek ze reflux van de nieren te hebben (dus dat de urine vanuit de blaas terugstroomt naar de nieren omdat die klepjes niet goed werken). Nou dan kun je toch ook wel eens serieus vloeken hoor. Heb je haar dan meer dan 3w3d langer gedragen dan lucas en 'mankeert' er meer aan, allemaal niet erg logisch dus. Enige grote verschil was wel dat lisa echt heel wat meer zuigkracht had en erg goed aanhapte dus nooit zelfs ook maar iets van pijn of ellende gehad met bv. En oja bevalling zo zonder inleiding was echt 10x makkelijker, vond ik zelfs bijna leuk!

@ bati: neen idd is niet omdat het bij ons nu wel beter ging tussen ons beide dat het daarom automatisch altijd zo is. Maar ik denk dat als je zelf beseft dat het echt niet goed zat de 1e x dat je dan toch automatisch op je hoede bent om te zorgen dat dat niet nogmaals gebeurt en je dan wel grote kans hebt dat het gewoon beter gaat. Ik zie het ook wel in mn omgeving dat de relatie bij de tweede toch niet meer zo erg op de proef gesteld wordt als met de eerste.
Ah neen zeg wat lijkt me dat erg dat je dochter zo gaat huilen bij jou en niet meer meer naar jou terug wil na een dagje werken of liever naar je man gaat. Hier helemaal niet dat probleem, eerder 100% omgekeerd zelfs, maar dat is dan ook meer omdat manlief niet zo heel veel thuis is en als hij thuis is dan meer aandacht voor pc en tv heeft dus dan is dat niet zo gek. (maar gaat nu ook wel beter dan bij lucas hoor, heeft denk ik ook wel een beetje zijn lessen eruit getrokken). Maar ik denk dat jij je echt niet al te veel zorgen moet maken. Wat ik onlangs es ergens las vond ik wel een leuke gedachte trouwens, nl. dat kindjes vaak meer huilen en chagrijnig en lastig zijn bij de persoon van wie ze het meeste houden, omdat ze daarbij gewoon zichzelf kunnen zijn omdat die persoon hoe dan ook onvoorwaardelijk van hem/haar blijft houden en ze dus alle opgekropte gevoelens er dan ineens uit kunnen laten. Misschien moet je het eerder zo bekijken dan?

zo, maar nu heb ik wel een volledige pagina gevuld denk ik haha dus ik stop maar even met mijn relaas en ga nog wat profiteren van de slapende kindjes om hier wat op te ruimen en te dweilen want is weer een hoop stof en werkmateriaal verzameld overal in huis, niet zo handig met een mobiele baby die nog geen 'neen' begrijpt

[cindy85]

oja en emi, is je spiraaltje er nu uit? Benieuwd of je er dan mee doorgegaan bent!!

[ikke44]

Cindy, haha hier heeft mijn oudste sinds een week ook in de gaten dat je filmpjes op de laptop kan bekijken via youtube, ik speelde wel eens een liedje van k3 af en vorige week moest ik even naar het toilet onder zo'n liedje (hoorde haar al roepen het is afgelopen) kom ik terug, heeft ze er een filmpje op staan van zandkasteel, dus ik was wel benieuwd hoe ze dat deed, heb dus niet gelijk wat anders erop gezet toen zandkasteel afgelopen was, krijg je aan het einde allemaal kleine plaatjes van filmpjes in beeld, gaat ze heel behendig met de muis naar toe en klikt er op:S (we hebben geen gewone muis maar alleen zo'n veegrondje), vond het wel erg knap maarja nu wil ze continue...
Ochjee dat lijkt me toch echt super onhandig als je huis zo op de kop staat tijdens je zwangerschap en er na, vond het al super vervelend dat beneden alles open lag (en dan was het hier boven allemaal al klaar) Ben dan ook een week of 3 niet thuis geweest in de zomer vorig jaar..
Denk ook wel dat het een stuk goedkoper is als ze naar de basisschool gaan, ook hier geen 3 tegelijk op het kdv hoor, al valt het denk ik wel mee wat er dan bij komt want we hoefden maar heel weinig bij te betalen toen de jongste ook naar het kdv ging. Nog een goed half jaar en dan is de oudste er al vanaf, gaat zo snel!
Je begrijpt precies wat ik bedoel, denk er inmiddels ook niet meer zo over hoor, wel herkenbaar wat je verteld met Lucas, ben bij mijn oudste begonnen met gebroken vliezen waarna de weeen niet voldoende op gang kwamen (zat na 48 uur op 1 cm ontsluiting) ben toen ook ingeleid, maar zat toen ook al op 42 weken (spuugzat) en dan uiteindelijk een ks... Doordat mijn oudste een vrij gemakkelijk kindje was vergeet ik wel eens dat het met haar in het begin ook niet gelijk makkelijk ging (met de borstvoeding bedoel ik), na de ks heeft het een paar uur geduurd voordat ik mijn dochter bij me kreeg, terwijl ik een hele tijd gezeurd heb dat ik haar wou zien, moest maar wachten.. Kon haar dus ook niet heel snel aan de borst leggen en toen had (ik geloof stellig daardoor) ze moeite met aanhappen, ben 's avonds bevallen en niet de ochtend daarop maar pas nog een ochtend later hapte ze voor het eerst goed aan, ook veel tepelkloven enzo gehad de eerste week maar na die week ging het gelukkig van een leien dakje (heb bij de tweede in de zwangerschap aan gegeven dat als het weer een keizersnede zou worden dat ze dat niet weer hoefden te flikken (was zo boos) heb gezegd dat mijn kind best op de uitslaapkamer bij me kon liggen en dat sommige ziekenhuizen zelfs tijdens het hechten het kind al op de borst leggen (had ik uitgezocht). Bij de tweede lag ik nog maar net op de uitslaapkamer toen ze haar al brachten (heb der toen ook gelijk aangelegd)
Tjee zeg jij hebt ook wel wat te verduren gehad met Lisa, gaat het nu wel gewoon goed dan of nog regelmatig naar de kinderarts?
Haha een bevalling bijna leuk vinden:S Nou ik zal het nooit weten hoe het misschien ook kan maar ik vond de bevalling bij mijn oudste echt vreselijk, wat dat betreft vind ik het totaal niet erg dat ik niet meer gewoon mag bevallen.

Liefs!

[cindy85]

nee de bevalling van lucas zou ik ook niet meer willen overdoen hoor, hoe langer dat geleden is, hoe heftiger ik vind. In plaats van dat het slijt wordt het erger in mijn hoofd haha. Heb toen ook wel een vlugge bevalling gehad hoor maar wel weeënstorm en dan een kind die vast zat achter mn schaambot. Gyn trouwens ook even in de war en dacht dat ik een epidurale had gehad dus mij gewoon ingeknipt en gehecht zonder verdoving. Toen ik zei dat het pijn deed kreeg ik als antwoord: "concentreer je maar op je kindje". Hij was wel even van slag toen hij doorhad dat ik alles gevoeld had. Oepsie . Maar met lisa heb ik echt compleet tegenovergestelde gehad met bevalling, de weeën op zich waren wel bijzonder krachtig en pijnlijk maar toch kon ik ze makkelijk opvangen zonder dat ik tegen de volgende wee telkens tegenop zag. Ik heb eigenlijk voortdurend maar weeën om de 8 à 10 min gehad, met uitzondering van een klein uurtje tussenin toen ik wat aan het opruimen en afwassen was om wat schot in de zaak te krijgen. Maar eenmaal in het zh weer maar om de 8min meer maar had toch netjes 6cm al, uurtje later was ze al geboren. Heb heel de tijd door maar om de 8min eens een wee moeten wegpuffen behalve de laatste 3 of 4 weeën, daar zat 'maar' 3à4 min tussen. Weeën om de 2min heb ik zelfs nooit gehad bij deze bevalling. Helemaal te gek gewoon haha. Ik vroeg nog of ik niet een uurtje in bad mocht en kreeg als antwoord dat ik elk moment persweeën kon gaan krijgen. Manlief en ik kregen bijna de slappe lach toen omdat we het gewoon niet doorhadden haha, wij waren nog steeds aan het wachten tot het heftige deel van de bevalling kwam, maar dat was er nooit. En met 2x persen was ze er uit zonder knip of scheur. Kun je wel gaan denken dat dit een bevalling is dat je zo opnieuw wilt doen en hoe langer het geleden is hoe leuker de bevalling in mn hoofd wordt haha

oh haha ja die plaatjes van filmpjes, zoontje heeft ook door dat dat allemaal andere filmpjes zijn. Wijst dan aan welke hij wil zien en mag ik het niet wagen een ander te kiezen. Heeft wel al door hier hoe hij het geluid moet luider zetten en dat als hij op de muisknop klikt het filmpje ff pauzeert. hhaha bijdehandjes

oh bij jullie is het bij een volgend kind dan goedkoper het kdv? Nou hier niet helaas. Denk als we de stadscrèches van K&G (zoals CB bij jullie) zouden kiezen, dat het daar misschien ook wel zo werkt, maar kindjes gaan naar privécrèche op 300m van onze deur, wat wel erg makkelijk is. Maar betaal je dus wel evenveel per kind, dus in ons geval zijn we vanaf volgende maand 2x400 euro per maand kwijt aan crèche alleen. Gaat dus wel ff een verademing zijn als de oudste naar school kan in april, want zo heel erg veel financieel voordeel haal ik er anders niet uit door opnieuw te gaan werken.

pff jeetje zeg jij hebt tot 42w gelopen met de eerste! Ik vond 41w3d wel al zat lang zeg, laat staan 42w. Maar ook wel blij dat het zo lang geduurd heeft want daardoor heb ik een 4e maand extra (betaald) ouderschapsverlof. Werd ingevoerd voor kindjes geboren na 8mrt. Weeën begonnen op 8mrt en 9mrt is ze geboren, perfect dus haha maar wel een hele maand extra thuis!

wat erg zeg dat het zo lang duurde vooraleer je je dochter bij je kreeg na je ks, vind ik ook echt niet kunnen. Denk idd ook wel dat het niet goed aanhappen daar wel mee te maken zal hebben dan, uiteindelijk moeten ze eigenlijk wel binnen het uur na de geboorte kunnen drinken. Goed dat je wel op je strepen hebt gestaan bij de tweede!

Met lisa gaat het wel prima nu. Is ook gewoon een topwijfje hihi. Doktersbezoekjes lijken nu wel al een tijdje verleden tijd gelukkig. Moeten wel om de twee maand gaan om een nieuw voorschrift voor haar antibiotica want wordt aangepast naargelang haar gewicht. Die antibiotica (om haar urine continu te 'ontsmetten') moet ze blijvend innemen iedere avond minstens tot haar 1e verjaardag. Dan wordt het onderzoek op die urinereflux opnieuw gedaan omdat kindjes er vaak vanzelf overgroeien tegen die leeftijd. Indien niet, dan weet ik de vervolgstappen nog niet, ofwel nog een jaar antibiotica of mogelijk als er nog geen verbetering is, operatie om de urineleiders opnieuw en correct in te planten in de blaas. Maar dat zien we tegen die tijd wel, gaan er maar vanuit dat ze er wel overheen zal groeien, wil aan het andere idee niet denken.
Vanaf volgende week vrijdag gaat ze naar de crèche dus denk dat ik vanaf dan wel weer regelmatig doktersbezoekjes zal hebben , want hoe vaak zijn kindjes nu niet wat ziek en koortsig in die broeihaard van bacteriën wat een crèche toch wel is. Maar omdat ik bij koorts altijd naar het zh moet met haar en met haar urine, kan ik me wel aan regelmatige zh-bezoekjes verwachten de volgende 5mnd dus denk ik.

[ikke44]

Hmm bij mij is het wel een beetje gesleten, maar zal het nooit vergeten, naarmate de bevalling van de jongste dichter bij kwam maakte ik me daar ook weer drukker om, ook al wist ik dat het niet nog eens 68 uur mocht duren (ivm met de ks bij de oudste moest ik bij de tweede binnen 24 uur bevallen maar toch) Ook mocht ik niet weer ingeleid worden ivm de ks bij de eerste (heb ook een flinke weeenstorm gehad, maar schijnt vrij snel te gebeuren bij een inleiding).
Auww lekker dan zo'n gyn Wel beter die bevalling van je tweede, als nou een derde nog makkelijker wordt...
Haha zeker bijdehandjes

Nou de kinderopvang is hier niet goedkoper bij een tweede hoor, maar van de belastingdienst krijgen we voor de tweede meer terug waardoor die voor ons goedkoper is
Oh 2x 400 euro? En hoeveel dagen gaan ze er dan naar toe? en krijgen jullie dan niks terug via de belasting ofzo?
Onze meiden gaan 2 hele dagen per week, dat is per maand ruim 600 euro per kind, gelukkig krijgen we een flink bedrag terug van de belasting.

Haha 42 weken of 41.3 dat is maar 4 daagjes verschil, en ja vond het ook absoluut lang zat, van mij mocht ze met 38 weken al wel komen (had ze misschien ook wel wat beter gepast...) Oh dus kwam voor jou wel super uit eigenlijk, nou mooi bijkomend voordeel toch Krijgen jullie standaard ouderschapsverlof doorbetaald daar of ligt het bij jullie ook aan het werk wat je doet? Ik krijg namelijk helemaal geen cent als ik ouderschapsverlof opneem. En hoe lang hebben jullie zwangerschapsverlof eigenlijk? Heb je nu dan ouderschapsverlof achter aan gehad?

Nou inderdaad, riep ik toen ook hoor dat ik bv wou geven en dat ik binnen het uur wou doen, maar moest gewoon geduld hebben.. Achja bij een derde geef ik het gewoon weer aan hoor want weet nu dat het best kan (was ook een wereld van verschil, de oudste die pakte, zoog 2 keer, kwam niet gelijk wat dus liet weer los. De tweede had een super zuigkracht zoog mijn tepels kapot maar dat herstelde wel weer, maar dronk gelijk super, maar die lag dan ook al heel snel aan..).

Wat fijn dat Lisa het nu zo goed doet. Kan het geen kwaad eigenlijk dat ze zo langdurig antibiotica krijgt (ik bedoel wat betreft immuun worden voor de antibiotica)? Hopelijk groeit ze er dan snel over heen.
Ochjee nou hoop voor je dat ze dan niet te vaak koorts krijgt, maar haar grote broer gaat toch nog steeds naar de creche dan zou je toch denken dat ze via hem al wat mee krijgt of niet? Tja is inderdaad wel sneller ziek bij de creche denk ik, al moet ik zeggen dat het me bij mijn kinderen (gelukkig) nog wel meevalt, toevallig waren ze deze week beide niet fit maar dat was ik zelf ook niet.. En vooral de jongste is wel regelmatig verkouden maar goed als dat alles is..
Wel spannend dus voor jullie dat ze volgende week naar de creche gaat denk ik.

[cindy85]

ouderschapsverlof wordt idd betaald hier, maar niet je normale loon hoor, is een vast bedrag, wat voor mij ongeveer (netto) overeenkomt met 1/3 van mijn normaal loon.
We krijgen hier ook wel terug van de belastingen voor kdv maar niet dat dat het grote verschil uitmaakt zeg maar.
zwangerschapsverlof is hier even lang als bij jullie alleen anders geregeld. Als ik het goed begrijp dan hebben jullie de keuze om te blijven werken tot 34w of 36w, niet langer. Hier kun je gewoon doorwerken tot 39 weken, wat de meesten (ook mezelf) dan ook doen. Dan kunnen we die 5 weken prenataal verlof omzetten in postnataal verlof en dus 5 weken langer bij ons kindje zijn. Maar is wel vet lastig hoor tot 39w haha, ben op de allerlaatste dag 's middags naar huis gegaan omdat het er net teveel aan was die laatste dag haha. (ik was wel op rust thuis vanaf 23w maar van 34w tot 39w mocht ik weer aan het werk als ik wou en heb ik dan ook gedaan omwille van dat langer postnataal verlof)

nee antibiotica kan niet zoveel kwaad, is geen breed spectrum antibiotica maar echt heel gericht, dus heeft normaal gezien geen invloed op immuniteit vr andere antibiotica gelukkig. Ja ze krijgt idd al wel wat mee van broer's kdv-bacteriën, maar als ze er middenin gaat zitten gaat ze het toch nog wel meer hebben denk ik. Merk het ook wel aan lucas dat het een heel pak scheelt in ziek zijn nu hij maar halftijds gaat ipv voltijds. Maar ach, kunnen ze goede weerstand kweken dan

zo en nu vlug dweilen want mn moeder en tante komen straks, wil het hier toch n beetje netjes hebben want gisteren niet meer aan toe geraakt

[ikke44]

Oh wel lekker dat je toch nog wat krijgt voor ouderschapsverlof, hier wij beiden niet, mijn man heeft wel ouderschapsverlof 1 dag in de week maar dus onbetaald (krijg wel paar euro per uur van belasting terug).
Het klopt dat wij mogen kiezen tussen 34 of 36 weken, en al heb ik zelf gekozen voor 36 weken (ook ivm langer na de bevalling bij je kindje) merk ik toch dat de meesten met 34 weken al met verlof gaan. Een vriendin van mij een tijdje terug met 36 weken maar die was het echt spuugzat toen ook (al denk ik dat je ook wel naar de datum toeleeft dat je met verlof gaat).
En bij ons is het zo dat als je in de ziektewet zit dan gaat je verlof automatisch met 34 weken in, ook als je maar gedeeltelijk in de ziektewet zit. Nouja vond het zelf bij de eerste ook best pittig tot 36 weken maar kwam ook omdat ik fulltime werkte en een staand beroep had, bij de 2e had ik zoveel vakantie over dat ik toch met 34 weken thuis ben gebleven maar had er dan ook nog 6 weken vakantie achter geplakt.. Wel lekker dat als je het kan je door mag tot 39 weken bij jullie.

Oh oke dan, zullen de artsen natuurlijk ook wel verstand van hebben maar vroeg het me gewoon af Ja is ook zo van de weerstand, ik hoop dan maar dat als ze naar school gaan ze amper meer ziek worden
En je zei dat de oudste in april naar school gaat? maar hij is dan 2,5? Is dat dan een peuterschool? En daar gaat hij dan toch niet heel veel naar toe of al wel een echte schoolweek? Geen idee hoor hoe dat in België gaat

Hier is alles weer aan kant, heb net samen met mijn oudste mooi alles opgeruimd en gelijk maar even stof gezogen...

[cindy85]

ja hoor dat is dan fulltime naar school (kleuterschool), maandag t.e.m. vrijdag dus de hele dag. School is van 8u30 tot 15u geloof ik maar dus nog eventjes naar naschoolse opvang tot 16u30 dus daarna tot papa hem kan komen halen. Bij jullie pas vanaf 4jr zeker? Hier heb je in theorie maar echt schoolplicht vanaf het jaar dat je 6 wordt wat dus vanaf de lager school is, maar in praktijk heb je gewoon geen keus want kdv's gaan maar tot max 3jr. En tussenin heb je helemaal niets dus stuur je je kleintje tussen 2.5 en 3jr gewoon naar school.

De eerste dagen toen ze zo ziek was met haar nierontsteking had ze breed spectrum antibiotica omdat ze natuurlijk niet konden wachten op resultaat van kweekjes e.d. vooraleer antibiotica te gaan toedienen. Maar van zodra ze konden naar iets gerichtere antibiotica overgeschakeld net omwille van die immuniteitsredenen, en na een tweetal weken echt heel specifiek voor haar probleem. Want was ook mijn eerste gedachte toen ik hoorde dat ze zolang aan de ab moest, maar werd meteen gerustgesteld

oja als je al in de ziektewet zit start je moederschapsrust hier idd ook dan met 34w. En ik denk idd ook dat je gewoon echt toeleeft naar je verlof, of dt nu met 34w, 36w of 39w is, die laatste dagen zijn er altijd teveel aan denk ik

hmm maar de dochter heeft een vieze luier, ruik ik van ver, dus eens gaan verschonen en dan het zoontje ophalen van het kdv. Mag iets vroeger naar huis vandaag want oma komt over een half uurtje en die zou haar kleinzoon wel niet willen missen denk ik

[ikke44]

Tjee dat wist ik niet, had ik niet eerder gehoord. Hier is het inderdaad vanaf 4 jaar, eigenlijk gewoon vanaf hun verjaardag en op de meeste scholen mogen ze dan een aantal ochtenden/dagen wennen, bij de toekomstige school van onze meid is dat geloof ik 10 x een ochtend dus 2 ochtenden in de week vanaf 5 weken voor ze 4 wordt.. Wel spannend! En bij ons is schoolplicht met 5 jaar. Goh dat de kdv maar tot 3 jaar gaat dan, tja dan zul je inderdaad wel moeten. En naschoolse kan dan ook gewoon vanaf 2,5?
Wel apart he dat dat zo scheelt met elkaar, wel leuk om zo is te horen hoe het in België gaat

Wel fijn dat je gelijk gerustgesteld werd daarover, achja daar hebben ze natuurlijk ook wel verstand van maar het is wel fijn als moeder om te weten hoe en wat..

Oke dat is dus wel weer hetzelfde Lijkt me eigenlijk ook wel lekker als je je goed voelt gewoon door te gaan, lekker lang samen met je beebje

Haha en kleinzoon oma niet denk ik Veel plezier vanmiddag!

[cindy85]

ja naschoolse kan wel gewoon vanaf 2.5jr, maar dat is dan ook specifiek voor kindjes die al naar school gaan, anderen kunnen daar niet terecht. Je hebt scholen die zelf naschoolse opvang organiseren op school zelf of je hebt ook andere die dichtbij school zijn en die eigenlijk bijna aan die school verbonden zijn. Moet het nog eens precies bekijken voor de school die wij uitgekozen hebben, denk dat daar de opvang tot 17u voorzien wordt dus dat gaat net voor ons, maar op woensdagen zijn de scholen 's middags gedaan en is de opvang maar tot 13u dus dat halen wij niet, dus dan even naar zo'n aparte opvang. Ga binnenkort ook eens plaats moeten aanvragen daar voor ik het vergeet want anders hebben we een probleem haha.
Idd apart dat het zoveel kan schelen tss belgië en NL!

En nu vlug koffers pakken want vertrekken in de late namiddag voor een weekendje ardennen met de vriendenkring + alle kindjes, in totaal met 38 gaan we zijn. En heb helemaal nog niets gepakt dus nog ff wat werk denk ik

[emi]

ik heb de huistarts gebeld, ik kan 15 oktober pas terecht. 1. het moest in een speciale kamer 2. ik wilde een dubbele afspraak om vast te praten over hormoonbehandeling postpartum ter voorkoming van PPD 3. ik wilde bij mijn eigen huisarts 4. ik werk wisselend en moet oppas al gepland hebben (anders vragen ze miss waarvoor ik naar de huisarts moet).
En toen zijn we op 15 oktober uit gekomen.

[Bati]

@ Ikke: spannend!!!! De "eerste" hier die weer ervoor gaat!!!! "Hoop" je dat je snel zwanger bent, of dat er nog wat meer tijd tussen de 2e en 3e komt?
@ Cindy: geniet lekker van je weekendje weg. Volgens mij word t wel redelijk weer, naja in elk geval hier in t zuiden wel. Dus hopelijk daar ook!
@ Emi: oh spannend zeg! 15 oktober is t toch bijna. Kan me voorstellen dat je erover wilt vertellen ivm ppd.

[ikke44]

Bati, tja hoeft van mij niet gelijk de eerste ronde raak te zijn maar zowel is het natuurlijk ook geweldig, als het maar niet langer duurt dan bij de tweede (mja dat heb je natuurlijk ook niet voor het zeggen).

Emi, Dus nog 3 weekjes wachten, langer dan je verwacht had misschien? Maar dan heb je nog wel 3 weken de tijd om echt aan het idee te wennen en er naar toe te leven. Vind je het jammer dat het niet gelijk volgende week kan?

Cindy, wel logisch natuurlijk dat dat alleen voor kindjes is die ook echt naar school gaan. En hier is ook geen naschoolse op woensdag maar ben ik gelukkig ook niet nodig.
En nog een heel fijn weekend weg gewenst gezellig met zo veel!

[emi]

ikke nee hoor ik vind het niet jammer. het is inmiddels over 2 weken al. En het valt me mee hoeveel geduld ik heb. Nu ik eenmaal weet dat het bijna zo ver is en ik niet meer hoef te wachten tot volgend jaar.

[ikke44]

Nou gelukkig, spannend!!!

[emi]

haha jaa.. hoe gaat het bij jou? Je bent inmiddels gestopt? afwachten of je nu wel een onttrekkingsbloeding krijgt denk ik of niet? al aan het idee gewend? Nog twijfels?
Spannend!!!!!!!!
Het is hier een beetje dood gebloed hihi. Maar het heeft ons wel enorm duidelijkheid gegeven he..

[ikke44]

Haha ja wordt hier erg rustig maar heeft idd geholpen Toevallig ben ik vandaag ongesteld geworden, dus vandaag is dag 1 van mijn 1e ronde Oehhh spannend!!! Nou maar hopen dat de ongi gauw weer weg is:S
En stiekem nog wel beetje twijfels maar denk dat die vanzelf verdwijnen als we bezig zijn of als het zo ver is..

[emi]

had je die twijfels van 1 naar 2 ook?

ach ja anders zou je kunnen wachten tot de twijfels weg zijn. maar aan de andere kant: die paar maanden maakt ook niet zo veel meer uit. Er zal in ieder geval 2 jaar en 2 maanden tussen zitten mocht het in 1 keer raak zijn. Dat is al 2 maanden meer als tussen 1 en 2 en daarvan weet je inmiddels hoe het is. Als je éénmaal zwanger/bevallen bent, weet je ook niet hoe het anders zou zijn (als je wel gewacht had) dus red je je daar ook wel mee.

[ikke44]

Nee totaal niet, kon zelfs niet wachten om weer te mogen (moest een jaar wachten eigenlijk en stiekem met bijna 11 maanden er weer voor gegaan) Gek he, maar vind het best druk soms zo dus denk dat daar nu de twijfels meer vandaan komen.
En ja je hebt helemaal gelijk, verwacht ook niet dat ik de eerste ronde gelijk zwanger ben dus dan zit er al weer meer tussen en als ik dat dan hoor dan denk ik kom op treuzel niet zo tussen de eerste zit ook 'maar' 2 jaar..
Hmm toch even uitrekenen wanneer ik uitgerekend zal zijn als ik nu gelijk zwanger wordt.... zou rond 9 juli zijn....inderdaad 2 jaar en 2 maand dan de jongste. Pff waar maak ik me toch druk om dan is ze al weer zoveel wijzer en makkelijker...
Weetje ik vond (en dat was ook zo) dat de oudste in de zwangerschap van de jongste nog erg ondeugend was en niet altijd even goed luisterde, vooral wat betreft winkelen enzo, dus we hebben toen een duowagen aangeschaft zodat ze niet los hoefde te lopen of op zo'n plankje (want daar zag ik haar zo van af stappen en weg rennen) en we hebben dat ding heus best wel gebruikt hoor maar tegen de tijd dat de tweede kwam luisterde ze al stukken beter en was het helemaal niet zo'n probleem om haar 'los' mee te nemen...
Wat ik bedoel te zeggen is dat dat met de jongste vast ook helemaal goed komt, en het zal best druk worden met 3 maar dat gaat ons vast lukken
Nog 1 week en dan kun jij er ook voor gaan, al kriebels?

[emi]

Ikke44 mooi om te lezen in je bericht hoe je jezelf een oppepper geeft. Zo van: kom aan het gaat vast goed komen, zet je hoofd even uit en volg je hart. haha.
en ook tegelijk zo herkenbaar. ik ben het ook constant aan het doen. De afgelopen maanden heeft de twijfel het gewonnen maar nu is het klaar, de knoop is doorgehakt en we gaan er helemaal voor! ik voel dat het goed zit.
Ik kan me voorstellen dat je zo'n duo wagen hebt gekocht. Het is ook (dat ervaar ik tenmiinste) dat je nog niet echt een beeld hebt bij je kind hoe deze over 9 maanden zal zijn. Maar blijkbaar dus wijzer en groter dan je denkt (anders had je miss die duo wagen nog niet 123 gekocht.

En met 3 zal het best druk worden, maar dat is sowieso het geval. Dat weet je van tevoren en daar baseer je je keuze op. En blijkbaar denk je het aan te kunnen en is er ruimte voor een derde in je huis en in je hart (l) De rest komt "vanzelf".

Nog 12 dagen dan gaat de spiraal eruit. Kriebels?? E-N-O-R-M! maar het is goed zo.

[cindy85]

nou ik praat hier zoveel niet omdat ik hier mss niet echt thuishoor haha want wij zijn nu nog niet meteen toe aan een volgende. Nuja of hoor hier mss toch wel een beetje thuis want wij gisteren ook wel voor het eerst een gesprek gehad over wanneer voor een derde. Als het van mijn man zou afhangen dan zou er gerust 3 of 4 jaar mogen tussen zitten, maar dat vind ik echt wel wat teveel, vooral omdat de eerste twee maar anderhalf jaar schelen, dan denk ik dat de derde wat verloren zou lopen bij die twee...
Maar goed omdat ik dus morgen weer aan het werk moet en gisteren ineens ten volle het besef kwam dat ik deze tijd met lisa nooit nog ging kunnen overdoen als we meer tijd tussen 2 en 3 laten omdat ze dan al naar school gaat (tijd die ik wel heb met lucas nu hij zoveel thuis is omdat ik toch in ouderschapsverlof ben), dus daarom gisteren maar eens erover begonnen tegen Benny dat ik me er best wel erg rot onder voelde en het wel leuk zou zijn als ik een vooruitzicht zou hebben wanneer we voor een volgende gaan. En dus zijn we even wat gaan denken en kwamen we erop uit dat bevallen in mei het beste zou zijn want:
1) belastingsgewijs beter want je krijgt nog een premie terwijl hij/zij niet naar de crèche is geweest dat jaar als ik 7mnd verlof neem weer,
2) vakantie: hoeven we niet 2mnd lang opvang te zoeken voor lucas tijdens de zomervakantie want hij gaat dan al naar school.
3) ik heb dat jaar terug recht op max. aantal verlofdagen en kan die (zo'n 29 dagen) allemaal opnemen in de eerste 4 maanden van het jaar dus kan ik veel thuis rusten tijdens de zwangerschap wat niet onbelangrijk is gezien mijn geschiedenis met voortijdige weeën
4) is gewoon leuk zo vlak voor de zomer

Maar tja dit is dus allemaal als ik dan effectief in mei zou bevallen haha, maar dat kun je natuurlijk niet op voorhand weten. Weet wel dat je nergens mag vanuit gaan maar ben nu al telkens in 1x zwanger geweest (bij lisa gingen we toen zelf nog niet eens echt ten volle voor) dus dan reken je er tegen beter weten in toch wel wat op dat het de derde keer ook wel vlug gaat. Maar in ieder geval betekent dus wel dat we nu uitgekomen zijn bij in augustus er weer voor gaan! Is dan misschien wel nog in de zomer en wou wel mn zomervakantie mijn lijf voor mij maar dat heb je dan eigenlijk ook wel nog he die maand en al helemaal als het dan een paar maand zou duren vooraleer het lukt...

hihi ben ff helemaal happy nu, is dan wel nog n heel eind maar kan toch wel al uitkijken, nog 10mnd te gaan haha.

@ ikke: spannend zeg dat jullie er nu weer helemaal voor gaan! Succes alvast deze ronde!
oja las van je duowagen. Lucas was nog maar 18mnd toen lisa geboren werd, maar toch hier geen duowagen aangeschaft. Maar wel zo'n meerijplankje dat jij niet zo zag zitten haha. Moet zeggen dat dat me wel heel erg meegevallen is hoor! Lucas vond zichzelf best groot en stoer dat hij daarop mocht terwijl die kleine baby nog moest vastgebonden zitten haha. De eerste maanden wou hij zelfs niet zonder dat plankje op stap. Maar langs minder drukke wegen liet ik het plankje wel achterwege en moest hij maar zn voetjes gebruiken vond ik. Na een paar maand wel af en toe het plankje geweigerd en dan een hele scène gemaakt telkens als we van de winkel naar huis moesten wandelen, want is gewoon te gevaarlijk om los te lopen, trams rijden op mss een centimeter van het voetpad, dus maar eens je arm uitsteken en je wordt al meegesleurd. Nuja was ook maar een fase, inmiddels staat hij er al graag weer op. Enige probleem is dat lisa dus niet meer in de wandelwagen past (eigenlijk al lang niet meer maar ze werd er wat ingepropt haha) maar die buggyboard past (volgens manlief) niet op de buggy past, dus zal het hier gedaan zijn met buggyboard en moet hij wel meewandelen.

@ emi: spannend zeg hihi! Oooh zou al bijna weer willen meedoen haha, maar toch wijselijk nog even wachten hier

pfff allerlaatste dagje ouderschapsverlof vandaag

[ikke44]

Cindy, Hihih je onderschrift zelfs al aangepast Wat herkenbaar trouwens, ik wou ook een soort van datum om naar uit te kijken, vandaar dat we een half jaar geleden al afgesproken hebben rond september er weer voor te gaan (al kwamen er rond augustus toch ff wat twijfels de kop op steken).
En tja had achteraf denk ik prima met zo'n buggyboard af gekunt, maar zag haar daar toen gewoon niet op blijven staan... We hebben de duowagen ook wel gebruikt hoor, niet mega veel maar mijn man toch wel 2 keer per week voor het ophalen van de opvang en verder nog af en toe meer. Heb hem zelf voor het eerst gebruikt toen ik net 8 dagen bevallen (met ks) was best zwaar 2 kids toen met een flinke buikwond, heeft daarna een paar weken geduurd voor ik me er weer aan waagde Maar beviel prima verder hoor, neemt alleen wat meer ruimte in in de auto..
En snap het wel hoor dat je er min of meer van uit gaat als je 2x in de eerste ronde zwanger bent geworden je daar een beetje weer van uit gaat bij een volgende. Ik was bij de eerste de 5e ronde en bij de tweede de 6e ronde, hoop niet dat ik nu moet wachten tot ronde 7 hoor haha we zien het wel...
Heel veel succes morgen, vond het altijd moeilijk de eerste dag maar je zit er ook zo weer in. Moet je 1 dag en dan weer weekend of werk je ook in het weekend?

Emi, Haha ja is wat he, maar moet ik best vaak doen bij mezelf hoor, dan denk ik bij mezelf kom op hou nou is op met twijfelen en hupsakee
En klopt, had niet verwacht dat ze in zo'n korte tijd zoveel wijzer worden maar dat gaat echt zo snel. Zou het zelf niet weer gedaan hebben denk ik, denk dat ik dan gewoon had afgewacht hoe het zou gaan en anders alsnog aanschaffen. Maar goed we hebben dat ding nu en wie weet komt ie wel weer van pas straks(?)
Haha hier in huis is wel plek voor 4, maar die komt er niet hoor Maar inderdaad ben er klaar voor hoor, en als het zo ver is heb ik ook nog zo'n 8 maanden om aan het idee te wennen En inderdaad 3 wordt waarschijnlijk sowieso druk of er nu 2 jaar of 3 jaar tussen de jongste zit. Lijkt me wel fijn dat de oudste straks naar school gaat..
Hihi hier ook enorm veel kriebels maar vooral voor de spannende periode die we in gaan denk ik

[cindy85]

hahaha ja maakt het net iets echter om het al in mn onderschrift te zien staan Leuk dat jij net als ik toch een soort datum als vooruitzicht moest hebben. Werkt toch wel motiverend he om zoiets spannends op de 'planning' te hebben staan
tsss ook niet echt slim om 8 dagen na ks al te gaan sjouwen he meid. Oh ja idd ruimte in de auto, daar had ik zelfs nog niet eens aan gedacht bij mn overwegingen voor duowagen of buggyboard.

was idd maar 1 dag werken en dan weer weekend. Heerlijk toch haha. Maar ach zowel voor lisa als voor mezelf leuk, zie het als een soort wendagje voor allebei hihi. Vandaag ook bewust niemand van mn verkopers laten weten dat ik terug was dus was nog even op mn gemak wat telefoontjes betreft, want anders zouden ze me direct wel weten te vinden weer voor al hun problemen haha. Nou ja vroeg of laat moet ik er toch aan geloven Maar was een rustige start, kon zelfs maar tegen de middag in mn pc, want paswoorden waren verlopen en nieuwe moeten via (moederbedrijf) Memphis gaan, maar daar was het toen midden in de nacht dus niet zo handig..
Lisa ook prima gedaan in de crèche, gaf geen kik toen ik haar afgaf, ging gewoon gaan zitten en spelen alsof het maar normaal was dat ze daar was. Maar heeft ook wel geholpen denk ik dat ik telkens wanneer ik lucas naar het kdv bracht, ik haar uit de wandelwagen nam en mee tot bij de leidsters en de kindjes. Dus de omgeving op zich was daardoor mss wel wat herkenbaar voor haar.

@ emi: hoeveel kindjes wil jij eigenlijk? Hou je het na de tweede voor bekeken, of heb je ook de wens voor een groter gezin?

hier trouwens ook plaats voor 4 kindjes, en als het van mij afhangt vullen we die plaats ook zo haha, maar daar is manlief nog niet helemaal van overtuigd. En ach, weet ik zelf nog niet. Ik heb altijd geroepen dat ik vier kindjes wou, maar na 1 dacht ik, eerst maar voor die tweede en als dat meevalt kunnen we denken over een derde. Dus nu is het weer net zo, grote kans dat ik het zelf wel al meer dan druk genoeg ga vinden met 3 en zelf geen zin meer heb in een vierde. Maar daarover nadenken is nu nog helemaal niet aan de orde

zo, nu nog wat gezellig tv kijken en dan wat bijslapen, want uitgerekend de nacht voor mn eerste werkdag vond lisa het gepast om weer met nachtvoedingen te beginnen. Ach was anderzijds ook wel gezellig met zn tweetjes in het grote bed (man was op de bank in slaap gevallen dus lisa dan maar lekker bij mij genomen hihi).

[emi]

Pff naarmate het dichterbij komt heb ik ook nog wel weer twijfels. Van die vage twijfels die je toch wel blijft houden denk ik.
Maar ik schiet er toch nog maar een vraag op los: achteraf gezien, hadden jullie het dan weer zo gedaan wat betreft leeftijdsverschil tiussen nr 1 en nr 2? Of hadden jullie liever wat langer gewacht?
Ik ben momenteel ziek: griep (zie onmogelijke tijdstip van dit bericht) en dan vind ik het ook weer zwaar met 1 kindje, laat staat met een 2e. Je hebt eigenlijk niet genoeg tijd om echt uit te zieken, terwijl ik dat voor kinderen altijd zo belangrijk vond.. Nu blijf je er een beetje in hangen aangezien je gewoon weer moet zorgen de volgende dag.

WAAAHHH ik word gek van m'n hoofd!

[emi]

oja cindy om je vraag te beantwoorden: ik zou graag drie kindjes willen. Zo denk ik er op dit moment over, maar zien waar het schip strand. Hangt er ook wel van af of ik volgende keer weer zo'n draak van een PPD(postpartum depressie) krijg of niet.
Aan de andere kant lijkt het me ook wel leuk om 2 wat dichter op elkaar te krijgen (2,5 jaar leeftijdsverschil) en dan een paar jaar wachten en dan nog twee dichter op elkaar. Haha. Maar op dit moment hebben we 'maar' 4 slaapkamers dus plek voor 3 kids ;-) Maar goed de zolder moet nog verbouwd ;-) haha. Nee hoor we gaan eerst voor nr 2 en dan zien we wel.

[cindy85]

haha emi dat is dus exact wat ik voor ogen had, mijn eerste twee dicht op elkaar, dan wat meer tijd tussenin en dan weer 2 kort opeen. Maar omdat B voorlopig nog niet overtuigd is voor een vierde, wil ik het leeftijdsverschil tussen 2 en 3 dan ook weer niet té groot.
Wij trouwens ook 'maar' 4 slaapkamers hoor, maar wel vrij grote, dus als hier 4 kindjes dan slapen ze gewoon per twee. Deden wij thuis ook met mijn zussen, want waren met 9 kinderen, dan kun je ook niet veel anders hihi.

ivm je vraag: ja ik zou het weer exact zo gedaan hebben eigenlijk. Velen verklaarden me gek om maar 18mnd tussenin te hebben, maar eerlijk gezegd denk ik dat als lisa bvb 4 of 5mnd later geboren was, dat ik het heel wat lastiger zou gehad hebben. Aan anderhalf zijn ze ook al best koppig en rebels die kleintjes maar op zich valt dat nog mee, hij luisterde toen toch beter dan toen hij zo -23-24mnd was, die periode was gewoon echt hel met hem, en ik kan me niet voorstellen dat ik op dat moment nog een iniminiebeebje had gehad waarmee ik nog ritme moest vinden en die zoveel aandacht nodig had. Maar nu had ik met lisa al een mooi ritme, was ze oud genoeg om zich wat alleen bezig te houden, dus dan had ik net dat ietsje extra tijd en geduld voor lucas. Nu gaat het allemaal alweer beter thuis, heeft hij de normale ik-ben-2-en-ik-zeg-nee kuren .

oh maar moet er nu vandoor, lucas hangt aan me, heb hem beloofd dat we naar de winkel gaan

[leeske]

Hallo dames,

Dit topic was nog niet zo groot (dacht ik) en heb een poging gedaan om alles te lezen, maar pfff Ik ben maar gestopt. (sorry)
Maar ik wil graag meepraten.

Even voorstellen: ik ben 26 en 1 aug bevallen van een prachtige dochter.
Het rare is - ik loop deze week steeds met het idee om weer zwanger te worden. Ik weet niet waarom, maar het lijkt me zo leuk om er nog één bij te hebben. En bij de eerste baalde ik er achteraf van dat ik niet eerder was begonnen, want tja, als je eenmaal zwanger bent, dan duurt het nog 9 maand. Dus die evt. twijfel die je dan voelt is dan vast wel over... denk ik dan.
Zijn er hier meer (misschien staat het wel ergens) die heel snel aan de tweede (willen) beginnen???

[emi]

Hey Leeske, welkom hier. Er werd de afgelopen week niet zo actief meer gepraat hier, dus fijn dat je het topic even weer een boost geeft.
Allereerst vraag ik me af van welk jaar de dochter is, 2011 of 2012 want dat staat er niet bij.
Ik ga er maar van uit dat het 2011 is want anders zou het wel héél snel zijn en zou mijn advies zijn om nog even te wachten. Voor in ieder geval 9 maanden want die hersteltijd heeft je lijf nog gewoon nodig.

En twijfel die verdwijnt naarmate de zwangerschap vordert. Tja, voor een groot deel is dat ook wel zo maar ik zou toch zonder al te veel twijfels aan een zwangerschap willen beginnen en dan kan je er naar mijn idee meer van genieten. Ik had toen T. 10 maanden was weer de wens om zwanger te worden maar heb tot nu toch nog een half jaar gewacht en de twijfels verdwijnen steeds meer (zijn bijna weg).

Wat vindt je man ervan?
Heb je een fijne zwangerschap/kraamtijd gehad? (speelt bij mij ook mee dat we langer gewacht hebben)

[emi]

oh ik lees in een ander topic dat je dochter van dit jaar is.
Tja dan vind ik het persoonlijk te snel om weer zwanger te worden. De zwaarste tijd met je dochter heb je nog niet gehad. En je lijf is nog lang niet hersteld.
Maarja dat is mijn mening, en gelukkig zijn er zo veel mensen zo veel meningen.
Want ik weet ook hoe diep die kinderwens kan gaan. Het beste was voor mij misschien ook om nog langer te wachten ivm PPD maar ik kan gewoon niet anders meer dan ervoor gaan.
Misschien helpt het je om er eerst over te schrijven, fantaseren en praten met je man. Heeft mij wel geholpen. En een lijstje maken met voor- en nadelen.

[ikke44]

Cindy, Haha ja he, vind het wel grappig dat ik niet de enige ben, mijn man vond het namelijk wel beetje vreemd toen ik het met hem over een 'startdatum' wou hebben
En daar ben ik inmiddels achter ja dat 8 dagen na ks stuk wandelen niet slim is, haha aldoende leert men he
Wat grappig wat jullie vertellen van eerst 2 kids kort op elkaar en dan tijdje later nog 2 kids kort op elkaar, dat is precies wat mij ook erg leuk leek/lijkt. Maar aangezien ik 2 keizersnedes gehad heb (waardoor ik nu alleen nog maar met keizersnede mag bevallen) en ze liever niet meer dan 3x een keizersnede doen bij iemand, wordt dit gewoon onze laatste... Ik kan wel eigenwijs gaan doen maar dat wil ik mijn lichaam niet aandoen... En de wens was eerst ook eigenlijk 3 kids. Al lijkt het me stiekem ook nog wel leuk om nu een tweeling te krijgen. Lijkt me wel super druk en de kans dat dat gebeurt is natuurlijk erg klein dus daar gaan we maar niet vanuit
Haha lekker beginnen toch op je werk, fijn dat alles goed ging met je meisje. Inmiddels al weer een week er op zitten, zit je er alweer helemaal in?

Emi, beetje late reactie (sorry), maar ik zou het achteraf inderdaad weer net zo doen qua leeftijd verschil. Vind alleen de verjaardagen wat kort op elkaar, maargoed als dat alles is. Ze spelen nu best veel samen en dat is super om te zien, het is natuurlijk geen garantie voor de toekomst maar ze hebben nu al echt wel wat aan elkaar en dat lijkt me wel leuk als dat zo blijft zeg maar...
En die twijfels.. Laatst toen ik ziek was toen begon ik ook ineens weer te twijfelen, voelde me gewoon zo beroerd en belabberd, de oudste was ook ziek en we lagen samen op de bank, en de jongste was druk en vrolijk om ons heen aan het rennen (heb toen schoonmoeder gebeld of ze haar alsjeblieft op kon halen..) Dacht toen ook waar begin ik aan bij een derde? Dit is al amper te doen als je ziek bent:S Maar toen ik weer opgeknapt was dacht ik, hallo hoe vaak ben je nou ziek? Ik heel weinig (*klopt heel hard af*). Weet niet hoe het nu bij je voelt? Had bij mij het idee dat die twijfels echt door het ziek zijn weer opspeelden...

Leeske, Welkom hier! Nog gefeliciteerd met je dochtertje! Mijn oudste is middels een keizersnede geboren (jongste trouwens ook) en toen is me gelijk gezegd dat ik pas na een jaar weer zwanger mocht worden. Dus met 2 maanden dacht ik er nog niet gelijk aan, wel begon het bij mij met 7/8 maanden weer erg te kriebelen, maar door het advies wat we gekregen hadden van gyn en vk toen nog even gewacht.. Met 10 maanden zijn we er toch weer voor gegaan, kon gewoon niet meer wachten... Dus tja wat is snel? Ik denk dat als ik geen ks gehad had we ook wel eerder er voor gegaan waren maar ik denk niet met 2 maanden al, maar dat is net hoe je het zelf voelt. Als jij er echt weer klaar voor bent en je man natuurlijk ook waarom zou je er dan niet lekker weer voor gaan? Je bent echt niet de enige die ze zo snel op elkaar zou krijgen.. Weet niet hoe snel je zwanger bent geworden van de eerste? Maar zeker als dat een tijdje geduurd heeft kan ik me wel voorstellen dat je er nu al wel weer voor wilt gaan. Ik denk trouwens ook dat als je lichaam nog niet toe is aan een zwangerschap je nog niet zwanger wordt, dus in mijn ogen zou je er rustig weer voor kunnen gaan. Zou er wel heel goed over nadenken en met je man bespreken. Succes met je keuze en ben erg benieuwd!

[emi]

ikke44 inderdaad hebben de twijfels heel erg met de griep van dat moment te maken. Vannacht voor het eerst weer aan het werk geweest, ondanks dat ik nog niet helemaal beter ben. Maar het ging wel redelijk en ben blij dat ik weer meedraai in de maatschappij. Voelde me op den duur depri worden van hele dagen thuis en ziek.
En wat je zegt, het is ook niet erg om dan wat hulp te vragen van familie.. Het is alleen zo lastig dat uitzieken gewoon tijd kost en niet in een paar uurtjes gepiept is haha.
Maar ik heb heeel veel zin in maandag, nouja, in het proces wat we dan in gaan. Gister nog even voor het laatst geoefend met spiraal ;-) Ik zei nadien: dit is de aftrap haha.

en wat goed dat je het advies van de gynaecoloog zo serieus neemt. Wij hebben een keer een vrouw gehad voor de vijfde keer een keizersnede maar dat is echt gevaarlijk eigenlijk.

[Bati]

@ leeske: leuk dat je mee komt schrijven! Ik zelf vind t wel "knap" van je, dat je nu al aan t denken bent over een tweede. Toen D 2 maanden was moest ik er echt helemaal niet aan denken. Het is natuurlijk je eigen keuze. Zelf zou ik zowiezo ook ongeveer 9 maanden wachten zodat je lichaam wat kan opknappen. Echter heb ik van mn moeder zelf gehoord dat ze bekans 18 maanden achter elkaar zwanger was en zij had hier totaal geen problemen mee. (Helaas is na de eerste 9 maanden t kindje, dus mijn zus gestorven). Ik ken wel een koppel die 10 maanden tussen 2 meiden hebben (3 en 4e kind). En wat ik hoor is t best wel pittig. Vooral de nachten. Maar je hebt natuurlijk ook gezinnen met tweelingen en dat gaat volgens mij ook goed. Alhoewel kids van dezelfde leeftijd zijn dus iets makkelijk. Als je er bijv 10 maanden tussen hebt, is de oudste in de kastjes aan t snuffelen, kruipen, proberen de trap op te klimmen terwijl je met de jongste bezig bent om de fles (borstvoeding?) te geven, luier verschonen.....dus tja...... ook welookook

[Bati]

grrr ding bleef vast hangen!!!!! Verder met mn verhaal Dus tja....handen zal je wel tekort komen.
@ Emi: gelukkig dat t werken meeviel! Wanneer ging de spiraal ook alweer eruit?

[emi]

overmorgen!!!!!!!!! :-)
hoe gaat het bij jou?

[Bati]

Oh, spannend zeg! Hier alles goed. Ik ben nog niet zeker over een tweede, dus ik wacht nog....misschien begin volgend jaar?!

[emi]

bati, er is al een topic starten in januari 2013 ;-) succes!

[ikke44]

Emi, Haha de aftrap Succes morgen he! Je blijft toch wel in het september topic mee kletsen he?
En inderdaad vervelend dat griep vaak een aantal dagen duurt, maar was al flink geholpen dat de jongste de eerste dag weg was...
En ik neem het advies van de gyn absoluut serieus ja, zij zijn degenen die er verstand van hebben en kan best geloven dat meerdere keren de buik helemaal open niet erg best is. Vind 5x ook wel een beetje dom hoor (of het moet je overkomen natuurlijk). Ik merkte zelf al na de tweede dat het herstel al iets langer duurt of nouja langer duurt maar had er gewoon wat meer last van en na de eerste heb ik nooit last gehad van mijn litteken maar na de tweede blijft ie gevoelig bij mij... Vind het eigenlijk ook wel beetje eng om het nog een keer open te laten snijden maar goed...

Bati, Rustig aan doen meid, zolang jij er nog niet klaar voor bent/denkt te zijn, gewoon nog lekker even wachten, je bent nog jong he

[emi]

Jaa morgen, Maar eigenlijk gebeurt er niet zoveel, want dan is dat ding eruit en dan. Gebeurt nog niet 123 wat. Geen eisprong, geen menstruatie, geen zwangerschap(stest). Het is alleen zo'n officieel moment ofzo. En we gaan het ook over de kraamtijd hebben. Hormoonbehandeling, klinisch kraambed, etc.

Ik vind 5 keer een keizersnede ook een beetje dom en naïef. Maar juist bij "zulke mensen" gaat het goed.. Je kan gewoon niet ongestraft maar blijven opereren. En dan denk ik: je mag blij zijn dat je drie gezonde kinderen hebt. Zet je dan je eigen leven op het spel? Want zo zwart wit is het soms wel. En na twee keizersnedes weet je al dat de derde ook een keizersnede wordt en dat je het bij drie zou moeten laten dus dan heb je een hele tijd om te wennen aan het idee en het een plekje te geven..

Ben je druk aan de klus :-??
Hier in de nachtdienst.. lekker bezig/druk and I love my job :mrgreen:

[ikke44]

Nee weet ik wel, maar het is wel de 'start' van wat uiteindelijk een tweede kindje gaat worden toch?
Nou dat vind ik dus ook, maar goed niet iedereen blijkbaar... Maar hier is het goed hoor na een derde
Haha werkze nog dan Hier inderdaad druk aan de klus, straks nog even kijken of ik manlief weer zover krijg (vast wel, ben ik niet bang voor hoor)

[emi]

haha aan de mannen ligt het vaak niet. Veel plezier ;-) ik vind het wel anders (seks) als je 'voor het echt' gaat. Voor mij heeft het dan meer nut ofzo..

het is inderdaad de start voor een tweede kindje, wel heel gaaf als je het zo opschrijft. Zo lang naar toe geleefd en dan is het zo ver :-)
Ben ook zo benieuwd hoe het verder gaat komende maanden :-)

[ikke44]

Haha inderdaad, dankjewel Haha heeft toch ook meer nut Nu maar hopen dat er iets moois uit voort komt. Al heb ik zo'n idee dat mijn eisprong weer iets later is, dus niet dinsdag maar donderdag ofzo, nouja, deze week nog maar ff flink oefenen
Haha klinkt goed he Ben ook erg benieuwd!

[Bati]

Haha, ja t klussen is natuurlijk 1 van de leukere dingen he Oh ja begin volgend jaar bedoel ik niet persee januari mee, maar kan ook best bijv maart zijn ofzo.

[leeske]

Hee dames,
Bedankt voor jullie reacties.

@Emi, Heel veel succes met je 'start'. Het is idd ook maar net hoe lang het gaat duren. Ik was de 3de ronde zwanger, maar ik hoor ook wel es dat de 2de langer duurt. En dat telt ook mee met de twijfel; 'wat nou als het nog heeeel lang gaat duren. En t duurt al 9 maanden voordat t er is, dat vind ik al lang. '
@Bati, lastig he - en t domme is ik ben dan meteen bezig met plannen - ik wil niet dat t brusje in dec geboren wordt - lijkt me zo stom (ik weet dat je dat niet kan/mag plannen, maar ik hou t in mn achterhoofd)

Verder: Mn dochtertje is inderdaad van dit jaar. Ze is 1 nov. 3 maand. Het is een schat van een meid en eigenlijk heel gemakkelijk. Ze slaapt nu bijna 3 weken de hele nacht door. Overdag heeft ze nog wel veel aandacht nodig, maar ze begint zich steeds meer zelf te vermaken. (mn man vindt dat dat veel beter kan, maar ja - komt vanzelf denk ik dan.)

Mn zwangerschap was ook (achteraf) een makkie. Was niet misselijk, geen rugklachten, maagzuur of overige klachten. Ook de bevallig is me meegevallen. Het zal geen hobby worden, maar het is goed te doen. M'n buik is was wel gigantisch en is zo beschadigd door striemen, dus een bikinimodel kan ik niet meer worden (haha - daarvoor ook niet) Qua conditie voel ik me heel goed. Met 4 dagen na de bevalling liep ik met de kleine door het dorp - ik wilde eruit. Ik rende niet hoor - tging wel met moeite maar toch. (en mn man zegt altijd dat ik snel weer op peil ben omdat ik daarvoor ook al een conditie van nul had - lolbroek - verder houdt hij wel van me hoor haha)
Ik moet zeggen dat mn drang al een beetje minder is geworden, maar als ze lekker bij ons zit en haar super leuke lachje weer laat zien dat denk ik steeds: WOW IK WIL ER WEL 10 VAN DEZE!!!! Ik moet natuurlijk wel realistisch blijven en in ieder geval eerst wachten tot ik weer ga werken. 1 nov. is mn eerste werkdag. Ik sta voor de klas en werk straks 2 dagen, want ik wil tijd genoeg hebben voor mn engeltje(s)

Dus conclusie: ik denk dat mn lijf het wel aankan, maar dat ik toch nog ff moet wachten omdat ik eerst moet weten hoe t gaat met werk. (ook omdat mevrouw NIET uit de fles wil drinken - t enige drama tot nu toe - heeft iemand nog tips?/alles al geprobeerd/t wordt honger leiden over 2 weken)

[ikke44]

Zijn we druk mee bezig Bati

Leeske, Dat is misschien wel een goeie ja om eerst te kijken hoe het werken in combi met een kindje opvoeden gaat, als je dan nog steeds dat gevoel blijft houden dan zie ik niet in waarom niet... En helaas ken ik het probleem van flesweigeren, alhoewel het natuurlijk een hele eer is dat ze alleen uit je borst wil drinken Weet niet wat je al geprobeerd hebt? Misschien eens een ander soort fles proberen? En niet jij maar je man of desnoods een van jullie ouders ofzo de fles laten geven en zelf echt even helemaal weg gaan, evt zelfs een paar uurtjes zodat ze misschien toch nog toe gaat geven aan de fles als ze goed honger krijgt.
Gaat ze straks na een kdv? Want dan zou je een paar keer kunnen laten wennen voor je begint met werken en kijken hoe het gaat.
Mijn jongste heeft een hele tijd goed uit de fles gedronken maar begon met 8 maanden ineens de fles te weigeren, heb van alles geprobeerd, zo frustrerend, vooral omdat ik wist dat ze het wel kon. Ook op het kdv dronk ze niet, gelukkig was ze al iets ouder maar ze had doordat ze koemelkallergie had een groeiachterstand dus het was wel belangrijk dat ze voldoende voeding binnen kreeg. Ze heeft in totaal 2 maanden de fles geweigerd, in het begin bood ik meerdere keren per dag de fles aan maar werkte alleen maar averechts, op een gegeven moment een week niet aangeboden en toen wel weer, ook toen weigerde ze, toen heb ik het 2 weken laten rusten en opnieuw de fles aangeboden en ze dronk het zowaar op, vanaf toen ging het gelukkig goed.
Succes in elk geval ermee, hopelijk drinkt ze gauw toch uit de fles.

[cindy85]

@ leeske: oeeee ik ken helaas het probleem van flesjesweigeren maar al te goed. Bij mn zoontje ging het goed tot hij 2mnd3wk was, daarna geen druppel meer uit een fles gedronken. En wat hebben we geprobeerd en 'gevochten' om die fles, maandelang iedere dag. Ook alles geprobeerd, andere flesjes, papa laten aanbieden terwijl ik weg was, 'vreemden' laten geven. Niets hielp, hij hongerde zichzelf liever uit.
Met mn dochtertje was het al vanaf het eerste flesje foute boel, tot ze 2mnd3wk was, toen begon ze eindelijk steeds meer en beter uit een flesje te drinken. Maar twee weken later werd ze ziek, 8 dagen ziekenhuisopname, en sindsdien nooit meer een flesje gewild en nu proberen we het zelfs niet meer. Ze heeft een bekertje waar ze af en toe wat uit krijgt als ze wil, maar meer dan 50cc is dat ook niet, dus meer voor dorst dan honger noem ik dat
Gelukkig gingen mijn kindjes allebei pas naar het kdv 4 dagen voor ze 7mnd werden, dus op zich oud genoeg om de dag te overleven zonder melk en genoeg te hebben aan ochtend- en avondvoedingen. En gelukkig allebei bijzonder goede etertjes dus ze hadden/hebben wel genoeg aan enkel groentehap en fruithap gedurende de dag omdat ze daar dan veel van eten.

Wanneer ben je van plan met bijvoeding te starten?Wat ik ook wel eens deed bij lucas was wat mm doorheen zijn groente mengen. Zo had ie ook dat beetje extra melk binnen zonder dat ie het merkte. (als ik er teveel bij deed zodat hij het er door smaakte weigerde hij wel, want melk mag enkel uit borst redeneerde hij blijkbaar haha)

Ik heb trouwens wel nog ergens wat tips van iemand die als gastouder werkte, en volgens haar deden deze tips echt wonderen. Dus ga ze zometeen eens voor je opzoeken!

[cindy85]

zo ik heb het gevonden! Ga dus even kopiëren:

Ik vraag de moeder altijd om eerst thuis te gaan 'oefenen'. Ik vraag dan of ze de fles naast de borst wil houden. De eerste 2/3 keer mag ze gewoon de fles naast de borst houden en dan aan de borst voeden. Dan gaat ze 2 of drie keer wisselen (dus eerst de borst en dan halverwege over op de fles, die ze dan ook naast de borst houdt en dan daarna volledig aan de fles (ook nog naast de borst). Ik vraag moeders vaak om dit met de eerste voeding van de dag te proberen, omdat de kindjes dan het hongerigst zijn. Het hoeft maar één keer per dag hoor. Vervolgens wissel ik de fles in in aluminium folie of ik maak er iets aan vast wat af kan leiden. Dit is vaak net de truc waardoor baby's de bijliggende borst missen! Ik adviseer altijd de avent fles, omdat deze (naar mijn mening) het allerbeste in de mond ligt bij het overgrote deel van de kinderen die hier moeite mee hebben.
Vraagje. heb jij een tuitbeker met handvaten? Je hebt namelijk van Avent een tuitbeker mét handvaten en die handvaten kan je ook op de avent fles doen! Op deze manier kan hij ZELF drinken, maar wel uit een fles mile: Ik zou de speen vanaf de leeftijd van 3 maanden adviseren en een 3 standen speen erbij is ook handig voor als hij straks pap gaat krijgen. Het lijkt een uitgave, maar hij kan er lang mee doen hoor. Hij kan er tot 1,5 jaar ongeveer ook gewoon ranja uit drinken of iets dergelijks.
Ik heb één keer meegemaakt dat er een kindje was die zelfs na een maand oefenen nog niets uit de fles kreeg... Moeders en ik waren ten einde raad. Toen opeens pakte hij een speen van Niels (ik zag het niet, anders had ik het natuurlijk niet toegestaan) en ineens kreeg ik zo'n lampje boven mijn hoofd. Ik heb hem met speen en al opgepakt, vastgehouden, hem op de speen laten sabbelen en vervolgens heeeeeeeeeel snel wisselen. (Hij kreeg thuis geen speen, dus daar hadden we nog niet aan gedacht). Maar ik zou eerst het eerste deel gaan oefenen. 9 van de 10 keer werkt dit. Het zal niet van de ene op de andere dag gaan werken...
Hopelijk heb je hier wat aan?


Hoop dat je er wat aan hebt! Succes alvast!

Oja lees nu dat hier ook die tip van de speen in staat, deze wou ik je ook nog geven want heb ik wel meer gehoord. Heeft je mannetje een speen? Mn buurvrouw had ook zo'n flesjesweigeraar, en op een maand of 7 echt die speen gaan aanleren, en eenmaal hij die speen wou, begon bij ook uit een flesje te drinken...

[leeske]

@Cindy85, bedankt voor je tips. Ik ga het zeker proberen. Ze wil idd ook niet een speen hebben, maar om dat aan te leren als ze 7 mnd zijn lijkt me niet echt een goed idee, dan moeten ze t toch bijna weer afleren? Om eerlijk te zijn hebben we nu bijna alweer 2 weken niet geoefend - kwerd er zo chagie van, dus het lokt ook niet echt om te oefenen. Tis ook zo'n gedoe - eerst kolven en dan wil ze het niet, dus dan kun je dat weer weg gooien (niet dat ik n hele fles kolf hoor)

@ ikke, Ze gaat straks een dag naar mn moeder en een dag naar mn schoonzus. Bij mn moeder vind ik het niet zo erg, maar voor mn schoonzus wel - ze heeft zelf ook een meisje van bijna 8 mnd en als je dan zo'n krijser er bij hebt die honger heeft, maar niets wil hebben...tja. Nou ja, tis maar voor 2 dagen in de week en als het niet zou lukken dan is ze die dagen maar op dieet - ze is vet genoeg haha (zielig) Deze week maar flink oefenen.

[Bati]

Ben ik de enige die nu niet aan t aftellen is en t nog steeds niet weet?
Denk er de laatste tijd wel vaker aan. Dat ik t wel leuk voor D vind, maar daar moet je t natuurlijk niet alleen voor doen. Het zwanger zijn vond ik ook "wel leuk". Alleen dan erna weer wat fatsoenlijk proberen uit te zien duurde bij mij na de bevalling van D lang. Ben nog altijd niet hoe vroeger, qua gewicht, maar dat hoeft ook niet echt.
@ Ikke & Emi voor jullie is t nu wel spannend!!!! Veel plezier met t klussen!
@ Leeske: zal allemaal wel ff wennen zijn als je gaat werken. Maar meestal gaat dat vanzelf.

[emi]

Bati ja het lijkt erop dat je de enige bent die nog niet 'bezig' is..
hier begint de eerste vruchtbare periode zo'n beetje.. spannend!