Na bijna 2 jaar nog niet zwanger

[Pooh]

Hallo dames.. Juni 2012 hebben mijn vriend en ik besloten om voor een wonder te gaan! :-). Helaas nog altijd geen goed resultaat :-( ik gebruik nu sinds 2 maanden ovulatietesten.. Ik wilde al langs de huisarts gaan nadat we een jaar bezig waren.. Vriendlief zag dit niet helemaal zitten en zei dat hij het spontaan wil laten gebeuren ( hij is absoluut geen fan van huisartsen) met alle respect heb ik daarmee ingestemd maar het doet enorm pijn.. We hebben nu besloten om na onze vakantie in september naar de huisarts te gaan.. Ik dacht dat ik hier tevreden mee zou zijn?! Maar ik ga er langzaam aan onderdoor. Ik ben er nu zo mee bezig sinds 3 maanden met het beginnen van de ovulatietesten dat ik niet kan wachten tot september. Ik weet me even echt geen raad en vind het fijn dat dit er is om gevoelens en gesprekjes te hebben onder de meiden! Ik heb ook geen enkel idee hoe het in zijn werking gaat op het moment dat je naar de huisarts stapt. Zijn er meiden die ook zon situatie hebben of hebben gehad? Zou het erg fijn vinden om te horen wat jullie denken?! En hopen dat het voor ons snel ook iets positiefs te wachten staat!!

[beyou]

hey pooh wat lastig zeg dat het na zo n tijd nog niet is gelukt.
het idee erachter nog niet naar de huisarts te gaan van je vriend snap ik ook wel.
allemaal gedoe en poespas erbij betrekken. terwijl het inderdaad leuker zal zijn dat het spontaan raak is.
maar bah wat moet dat wachten erop vervelend voelen! ik kan me ook goed indenken dat je wilt
weten of het ergens aan ligt en dat je het misschien wel kan makelijker maken door iets te ondernemen ofzo.
lastig hoor. wel natuurlijk een plus punt dat hij mee wil doen na september, al is nog leuker eerder. juni ben je 2 jaar bezig, dus dan zal je misschien al kunnen bellen en overleggen? misschien dat en idee.
ik wil je in iedergeval heel veel succes wensen! ik heb zelf geen ervaring ermee, wellicht andere vrouwen die in het zelfde schuitje zitten en je in dat opzicht kunnen helpen en dat samen kan delen.
ik vind na 2 jaar bijvoorbeeld echt niet gek als je dan bij je huisarts aan de belt trekt van he het lukt niet!

[Bloemblaadje]

Woow Pooh klinkt heftig voor je. Ik was er een tijd ook te erg mee bezig, en ovulatie testen gebruikt. Seks op commando, en stress om zwanger te worden. Lijkt me ook niet bevorderlijk voor je relatie. Wachten tot september is erg lang. Zeker als je er al zolang mee bezig bent. Misschien dat de vakantie ontspanning en rust met zich mee brengt. Blijf ook wel praten samen, en trek optijd aan de bel!

[Kersje]

Hoi Pooh, ik vind twee jaar proberen ook lang hoor.

Hoe gericht waren jullie ermee bezig? Wel regelmatig intiem geweest (om het zo maar eens te verwoorden)? En heb je een regelmatige cyclus?

Wat voor voorbehoedsmiddelen gebruikte je eerst?

En hoe ging het met de ovulatietesten? Kon je een duidelijke eisprong ontdekken?

Kortom, een hoop vragen! En dat je naar de huisarts wil begrijp ik zeker. En dat je vriend daar niet om staat te springen kan ik ook begrijpen. Gelukkig heeft hij in ieder geval toegezegd in september te willen gaan. Misschien kan je hem er nog van overtuigen dat je graag eerder wilt gaan. Ik heb zelf geen ervaring met het traject bij de huisarts. Wel met heel graag willen en dat het dan niet lukt, wat een frustratie! Maar bij mij duurde het toen 8 rondes en dat vond ik al heel lang gevoelsmatig. Het valt allemaal niet mee! Hopelijk mag je snel zwanger zijn, meid.

[robbin]

Hey Pooh. Ik heb er geen ervaring mee maar wat lijkt het me ontzettend vervelend als je al zo lang bezig bent. Ik vind het heel knap dat je het hebt volgehouden om niet naar de dokter te gaan. Al vind ik wel dat jou vriend ook rekening met jou gevoelens moet hebben en aangezien jullie niet naar de dokter zijn geweest na een jaar vind ik dat hij nou naar jou moet kijken en met je mee moet gaan naar de dokter. Je wacht al zo lang voor hem maar ik denk dat het idd wel tijd wordt nu. En september duurt nog bijna een half jaar.
Ik vind ook dat twee jaar proberen echt lang is dus is snap heel goed dat je er nu iets mee wilt doen. Misschien is het iets kleins wat gedaan moet worden om het wel mogelijk te maken dus waarom zou je nog langer wachten? Ik hoop dat jullie eruit komen en dat je snel zwanger wordt!

[patrieske]

Even een korte reactie van mij. Als je een afspraak hebt bij de huisarts dan duurt het nog wel eventjes eerdat je echt verder geholpen bent. De huisarts stuurt je door naar de gynaecoloog. Die heeft niet meteen plek. Dan wat kleine onderzoekjes, niets om je druk over te maken. Inwendige echo (doet geen pijn!) En vriend thuis sperma in een potje doen en inleveren. Mocht dat niet goed zijn word er vaak 3 maanden gewacht en dan nog een keer sperma inleveren.

Dus als het eenmaal september is ben je waarschijnlijk nog voorlopig niet aan de gang.. weet dat, misschien kan je hiermee je vriend overhalen?
En tuurlijk iedereen wil het liefste op de natuurlijke manier. En misschien lukt dat ook nog best! Maar 2 jaar is wel lang...

Sterkte

[Twinkel81]

Hoi Pooh! Wat rot voor je zeg dat het nog niet gelukt is om zwanger te worden. Kan me goed indenken dat het je teveel wordt! Na bijna 2 jaar proberen zou ik zeker een afspraak bij de huisarts maken. Het is inderdaad zo dat je dan niet meteen de volgende dag een afspraak hebt in het ziekenhuis, dus dan heeft je vriend toch nog ddr tijd om zich daarop in te stellen? Ik vind ook dat hij dit voor jou over moet hebben eigenlijk... Je hebt al lang genoeg afgewacht. Heel veel succes!

[Pooh]

Bedankt allemaal voor de reacties!!! Ja het klopt inderdaad dat hij ook aan mij mag denken.. Alleen ik bn absoluut niet van het pushen! En ik denk als ik hem nu 'dwing' om mee te gaan naar de huisarts ik er zelf een rot gevoel aan overhoud. Maar ik ga er inderdaad weer eens over babbelen aangezien het dus nog een tijd kan duren voor er daadwerkelijk iets gedaan word in het ziekenhuis. Ik ben al eens bij mij huisarts geweest en wel voor deze reden; mijn vriend heeft als kind zijnde een 'ongelukje' gehad op de fiets.. Hier is hij voor op de stang gevallen.. Waardoor 1 'teelbal' naar binnen is geschoten. En nooit meer naar onder is gedaald.. Daardoor had ik zo iets van dat is de reden waarom het natuurlijk niet wil lukken bij ons! Maar mijn huisarts zei dat dit geen gevolgen had voor de vruchtbaarheid en hij er nog 'een' heeft. Dit zei ook zijn dokter.. Toch twijfel ik hier sterk aan en zijn mijn behoeftes om naar de huisarts te gaan nog zo erger! Het gebruik van de ovulatie testen gaat super! Heb gewoon goedkope dipstick van sensitest en deze geven duidelijk aan wanneer mijn eisprong is ( ongeveer op dag 21) en mijn cyclus is gemiddeld 35 dagen.. Wel moet ik zeggen dat de ovulatie puur voor mijn gevoel zijn aangezien we geen verplichte sex hebben maar gewoon 4a5 x in de week. Dit moet eigenlijk voldoende zijn. Zijn er toevallig meiden die het verhaal herkennen wat mijn vriend is overkomen? En zijn jullie ook al langere tijd aan het proberen? Frustrerend kan het zijn he..?! :-)

[Semmie]

Lieve Pooh, stressvol is dit allemaal zo he?!

Ik ben juli 2012 gestopt met de pil. In juni 2013 had mn man toevallig een afspraak bij de huisarts, maar kwam dit onderwerp ter sprake. De onderzoeken zijn begonnen bij mn man. Hij heeft als klein kind niet ingedaalde teelballen gehad, is hieraan geopereerd. Zou geen belemmering moeten zijn. Helaas bleek het volume en de activiteit bij hem niet goed te zijn. Een verwijzing naar de gyneacoloog volgde en in oktober 2013 zijn de officieel begonnen met het traject wat ons zou moeten helpen.
Het hoeft niet perse zo te zijn, want mijn broertje heeft hetzelfde gehad en die heeft 3 keer bijna direct raakgeschoten zeg maar.

Je vriend snap ik ook wel, want de hele spontaniteit is er wel af zeg maar, maar we hebben het er voor over.
We proberen wel geregeld tijd voor ons samen in te plannen, want je wordt behoorlijk geleefd als je eenmaal in die molen zit. Dat werkt goed. Onze relatie is enkel sterker geworden!

Het advies is om in je vruchtbare periode ongeveer om de een a twee dag(en) te sexen. Na een zaadlozing moet de boel weer wat aangevuld worden zeg maar ;-)
Zeker als je het idee hebt dat het misschien hieraan kan liggen, is dit misschien wel een goed idee.
Na het vrijen benen de lucht in en even een kwartiertje wachten tot je naar het toilet gaat wordt soms ook geadviseerd.

Ik hoop in ieder geval dat het uiteindelijk gewoon spontaan alsnog lukt.

[Pooh]

Hoi sammi.. Ja stressvol is het zeker weten! We doen eigenlijk al die dingen wat je zegt :-( altijd half uurtje blijven liggen enzo.. Ja er moet gewoon voor mij nu iets gebeuren en dat ga ik mijn vriend ook vertellen wat ongelofelijk maar wat word je onzeker van dat niets weten! Hoop dat het gesprekje beetje positief uitpakt! Hoe gaat het bij jou dan semmi? Ik ben gister onges... Geworden dus moet helaas weer 5 weken wachten voor ik weer eens wat weet! ( zo ontmoedigend ) :-( xx

[cindy1983]

Pooh: ik raad je aan om wel degelijk snel naar de huisarts te gaan. Ik weet niet hoe oud je bent maar als er werkelijk iets zou zijn dan duurt het echt een tijdje voordat alles werkelijk gebeurt.

Ik moest voor mezelf omdat ik na 112 dagen nog niet ongesteld was. Ik had er ook totaal geen zin in om naar een huisarts te moeten. Maar kon niet meer lopen van de pijn. Uiteindelijk toch gegaan en doorgestuurd naar een gyn. Daar bleek bij mij dat het wel goed kwam met hormonen. En ja gaat het ook goed zonder hormonen. Helaas moest vriend er ook aan geloven. En helaas bij hem wad het niet goed. Om lang verhaal kort te maken hij heeft wel spermacellen maar komen er niet uit. En dat zelfs zonder reden. Dus dat kan ook nog!

Wil je niet bang maken ofzo. Maar meer zeggen dat wij al ruim 2 jaar in de medische molen zitten en nog met lege handen zitten. Het duurt allemasl best wel lang. En het is zeker niet makkelijk. Ik denk dat jou vriend niet wilt omdat ie bang is dat het aan hem ligt. Daar moet ie niet bang voor zijn maar zorgen dat ie weet of het aan hem ligt. Terwijl alles bij mij nu goed is moet ik icsi ondergaan omdat het bij mijn vriend niet goed zit. Dit heb ik hem ook nooit kwalijk genomen. Hij heeft al een flinke deuk opgelopen.

September duurt nog echt lang. Elk maand langer wachten is verschrikkelijk als je een kindje wilt. Je kan nu 5 maanden in onzekerheid zitten. Of al over 5 maanden geholpen worden dat jullie meer weten en sneller zwanger raken. Of juist weten dat er niks is. Want de spanning is ook zeker niet fijn!

Heel veel succes en als je vragen hebt mag je ze altijd stellen!

[Pooh]

Hoi Cindy.. Bedankt voor je reactie! Klinkt heftig jou verhaal en ik geloof dat het ook een heftige tijd is! Ik denk inderdaad wat jij zegt dat mijn vriend bang is voor de uitslag.. Maar dat zou ik niet eerlijk vinden tegenover mij om het daarom maar steeds uit te stellen. Vandaar dat we er vanavond rustig over gaan praten want ik wil eigenlijk maandag naar de huisarts gaan.. Dus ben erg benieuwd hoe hij gaat reageren! Maar dit is voor mij echt een super fijn gevoel om met jullie erover te praten is moeilijk om mensen te laten begrijpen wat ik voel! Ik ben trouwens 23 word dit jaar 24 en mijn vriend is pas 27 geworden. Dus opzich nog goed jong maar dat was ook mijn bedoeling! En het kan zoals je zegt Cindy wel eens even gaan duren! Ik hoop in ieder geval dat het voor jou snel raak is! Frustrerend is het en zul je zien dat iedereen om je heen zwanger raakt! Ik hoop in ieder geval dat hij dadelijk positief reageerd!

[J.D.]

Pff lastig pooh! Als je iets zo graag wilt en het lukt niet en dan moet je nog zolang wachten tot je een stapje verder kunt. Het enige wat je kunt doen is dit misschien gewoon uiten bij je vriend. Uitleggen dat je er gek van wordt iedere maand opnieuw.

Hier ook jaren bezig geweest om zwanger te worden, ik werd haast nooit ongesteld, de huisarts had telkens iets anders te zeggen: je bent nog zo jong! Ze hebben zelfs gezegd: de medische molen is niet makkelijk, is je relatie hier tegen bestand, uhm... Als je van plan bent kinderen te willen samen, dan is je relatie toch goed of niet dan, pff.. Uiteindelijk naar gynaecoloog geweest en stond ik met 5 minuten buiten vanwege mijn hoge bmi konden ze niks voor me doen en moest ik maar vele kilo's afvallen. Ik was veel afgevallen, maar aan hun eis kon ik niet voldoen. Toen heb ik gebeld met een fertiliteitskliniek en daar kon ik snel terecht. Ik werd eerst onderzocht als daar niks uit zou komen mijn man. Ik bleek pcos te hebben en kreeg Clomid voorgeschreven en was bij de 3de kuur zwanger! Bij de 2de had ik net goedkeuring van de verzekering om opnieuw naar de fertiliteitskliniek te gaan, maar het was niet meer nodig, ik was op de "natuurlijke" manier zwanger! Heb nu twee gezonde zoons.

Als je zwanger wilt worden, is iedere maand er één te veel! Hopelijk kunnen jullie snel verder met de volgende stap!

[buddha]

Meis ga gewoon nu al naar de huisarts. Je vriend zal vast bang zijn maar vroeg of laat zal het toch ervan komen. Wat maakt t nu uit of je nu of in sept naar de huisarts gaat? Ik vind sowieso al dat je lang wacht.. na 1 jaar mag je toch al eel ff bij de huisarts aankloppen hoor.
Voor tzelfde geldt ontdekkn ze in t zkh iets waar ze ooo een oplossing voor hebben? T brengt je toch alleen maar dichter bij je wondertje?

Je vriend hoeft btw niet mee naar de huisarts hoor. Hij schrijft toch alleen maar een doorverwijzing en mss is er wel n wachtlijst.
Kortom.. bellen!