Odile, jeetje meid, jij hebt het al wel voor je kiezen gehad zeg. Om daar bovenop ook nog eens een miskraam te krijgen... Ik hoop dat het nu niet zo lang duurt voordat je weer zwanger bent!
Tijger, dat zou inderdaad wel een erg mooi verjaardagcadeautje zijn. Mijn man is de 22e jarig, dus dat zou een verlaat cadeautje worden want mijn NOD ligt rond 25 december (ach dan wordt het gewoon een kerstcadeautje ). Ik houd me trouwens ook vast aan het feit dat we Ella hebben en ik dus ook een zwangerschap kan voldragen, maar het is nu 2 van de 3 keer mis gegaan (wel verschillend natuurlijk) en dat hakt er toch wel in. Ik word er erg onzeker door en dat vind ik erg jammer omdat ik om die reden ook niet echt van de eerste 20 weken zwangerschap heb kunnen genieten...
Hier nog steeds ziek helaas... Gisteravond bijna 40 graden koorts en vanmiddag nog 38,5.. Gaat dus wel de goede kant op, de keelpijn is ook al een stuk minder, maar echt geweldig gaat het dus niet. Ella is vandaag de hele dag bij oma geweest, wel lekker om even helemaal niets om handen te hebben als je niet lekker bent....
daantje wat balen dat je noet steeds ziek bent
heb je ook kuurtje voor de keelontsteking?
ik heb het vorig jaar eind december gehad, zat met oud en nieuw ziek op de bank.
je kan er goed beroerd van zijn.
ziek het maar goed uit!
ik ben ook 22 december jarig. toevallig
ik ben denk ik net als jouw. ik geloof ook nergens in.
soms zou ik ook wel willen dat ik niet zo nuchter zou zijn en voor spirituele dingen open zou kunnen staan. maar het zit niet in mij
kan mij heel goed voorstellen dat alles wat je nu hebt meegemaakt er behoorlijk in heeft gehakt.
is ook niet niets. en inderdaad bij een volgende zwangerschap zit genieten er eerst totaal niet bij denk ik
als ik kijk toen ik zwanger van ons zoontje was, toen maakte ik mij totaal geen zorgen. en nu vanaf het begin eigenlijk wel.
ook doordat ik bij r zo ziek was, en nu bijna niet. voelde voor mij niet goed.
zal ik het dan aanvullen ik ben vrijdag 9 dec jarig. wordt gezellig hier ;-)
vivi, ik wil er wel over praten hoor. ik ben een vrij open persoon en heb gemerkt dat als ik niet praat dat ik er dan alleen maar meer last van krijg. ik heb niet echt het kindje gezien aangezien het nog in het dooierzakje zat. dus het was een compleet zakje dat ik ben verloren, heb het nog wel uit de wc gevist. vraag me niet waarom maar mijn instinct zei dat ik dat moest doen. heb toen gekeken of het het hele zakje was, maar kan me niet herinneren of ik het kindje heb gezien. heb verder niks met het zakje gedaan en toen (hoe cru het ook klinkt) weer in de wc gegooid en doorgespoeld. moet zeggen als ik er over nadenk vind ik het wel raar dat ik dat heb gedaan maar moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat ik het bv in de tuin begraaf en dat ik er dan elke keer aan herinnerd wordt. dus ach wat zal ik zeggen.
tja laten we hopen dat we allemaal voordeel hebben van het nare verlies en dat we allemaal weer vlot zwanger mogen zijn.
daantje, tja maar dat hoop ik voor iedereen hoor. gelukkig is de koorts aan het zakken maar die heb je goed te pakken gehad zeg.
ik ben vrij nuchter maar geloof ook wel in bepaalde dingen. apart he. zou geloof ik absoluut dat er meer is tussen hemel en aarde, niet in god ofzo maar andere dingen. zo zei ik dat ik niet eerder zwanger zou zijn als dat ik uitgerekend zou zijn op de sterfdag van mijn allerliefste opa. nou en jullie raden het al dat is gebeurd helaas niet goed gegaan maar het is wel gebeurd en zo zijn er wel meer dingen gebeurd waardoor je soms denkt van he. daarnaast doe ik nu acupunctuur en ja het is niet zweverig ofzo maar denk wel dat je ergens vertrouwen en geloof moet hebben dat alternatieve geneeswijze kan helpen. verder ben ik een zeer nuchter persoon die met beide benen op de wereld staat hoor ;-).
Hahaha, grappig gesprek wordt dit!
De zweef en sta met beide benen op de grond club.
Ik ben denk ik ook wel tussenin maar gewoon nieuwsgierig en geef alles wel een kans.
Ik heb ook voorgevoelens en intuitie die steeds kloppen maar ik begin het spoor nu wel bijster te raken. Tijdens deze laatste zwangerschap heb ik het moment gevoeld waarop ik me ineens heel naar en slecht ging voelen. Met 9 weken mooie echo, kort daarna rotgevoel. Echt heel rot. En met 12 weken echo is kindje dood, al zeker 2 weken... dat heb ik gevoeld denk ik dan...
tijdens het hele proces van zwanger worden heb ik me rot gevoeld over het zwanger worden, ik weet dat aan de postnatale depressie die ik na N heb gehad. Ik kon ook geen naam verzinnen, heb altijd heel duidelijk geweten dat ik N N moest noemen, heb altijd geweten dat ik 1 meisje zou krijgen.... en verder wist ik het niet, of dacht er niet aan... maarja, nu begin ik te denken dat ik constant voorvoelt heb dat het er bij 1 blijft.
Laatst had ik ineens een heel duidelijke ingeving dat de volgende Sofie zou moeten gaan heten terwijl ik die naam echt nog nooit serieus overwogen heb (dat was na mijn miskraam) en ook een naam voor het kindje dat is doodgegaan is ineens ploep in m'n hoofd gekomen (Lucy).
Ik vind dit gewoon mooie dingen maar denk wel dat ze echt uit m'n eigen hoofd komen, niet van iemand anders of van een geest ofzo...
zoooo. nou ik voel me nu helemaal niet sterk. eerder verward. Ik heb het gevoel dat ik niet goed kan ademen, dat ik de hele tijd heel onrustig ben.
@odile, jeetje, ik wist helemaal niet dat het dan nog in het zakje zit?? Je was toch al best lang zwanger? ja ik snap het wel hoor dat je het dan wil pakken en vervolgens weer terug doet, dat gaat denk ik gewoon in een flits.
Ik ben niet 22 december jarig maar dan mag ik wel weer naar de gyn. Ik ben 29 sept jarig en nu 30 jaar.
Ja mooi he die verhalen van vrouwen die 5 miskramen mee maken en ook nog 3 gezonde kinderen hebben. Moet er niet denken het mee te maken (hoewel ik erg graag 3 kindjes wil...)
vivi, je hoeft en kan ook niet alles weten en dat is soms maar goed ook ;-). wat naar zeg dat je het voor je gevoel echt gevoeld hebt dat het niet goed gegaan is. dat lijkt me echt verschrikkelijk. hoop echt dat je je snel beter gaat voelen en dat je een nieuwe zwangerschap op een normale en "blije" manier gegund is.
wat een leuke club zijn wij als je het zo beschrijft, hihihi moest er echt om lachen.
wij zijn er ondertussen weer voor gegaan. heb al een aantal dagen geen oud bloed meer dus had zoiets van we gaan er weer voor. hoop echt dat we deze ronde net zoveel geluk hebben als de vorige. maar proberen om met beide benen op de grond te blijven staan en niet teveel te hopen enzo. maar goed we gaan het meemaken.
vivi wat lijkt mij dat erg als je zelf eigenlijk al hebt gevoeld dat het niet goed zat met je zwangerschap.
ik had het wel toen ik wat bloed begon te verliezen, had echt gelijk het gevoel dat er iets niet goed zat, ondanks dat ik weet dat bloedverlies in zwangerschap kan.maar jij had het zonder dat er al wat gebeurde in je lichaam. verschrikkelijk.
denk je dat je snel weer eraan durft te denken om weer te gaan proberen om zwanger te raken?
kan mij voorstellen als je 2 keer zo vlak achter elkaar een miskraam hebt gehad je er even niet aan moet denken.
odile ik hoop dat deze ronde voor jullie veel geluk gaat brengen!
en dat met beide op de grond proberen te blijven staan is toch wel weer erg moeilijk hoor.
tenminste ik heb dat nu wel. maak mij zelf af en toe helemaal gek
vandaag is het 4 weken geleden dat ik het vruchtzakje ben verloren.
ben benieuwd wanneer mijn ongi gaat komen.
of niet natuurlijk.
ik had altijd cyclus van 28 dagen. maar weet nu natuurlijk niet of dat weer zo is.
dus wacht nog wel even paar dagen af en dan een keer een testje doen.
ga straks lekker met r naar mijn moeder toe. blijf gezellig daar eten vanavond, zo kan mijn vader r ook nog even zien. die moet gewoon werken.
en ik hoef dan ook niet in de spits naar huis te rijden
tja tijger, moeten het toch proberen. hoop ook zeker dat ht lukt en hopelijk helpt de acupunctuur daar ook bij. geeft me altijd veel rust dus wie weet. ben benieuwd als je ongi komt of die net zo op tijd is. nog geen voorgevoel voor ongi?? veel plezier vandaag bij je ouders!!!!
odile ik heb de hele week al ongi gevoel
hele tijd kramperig gevoel onder in mijn buik.
maar goed ik weet ook dat dat niets hoeft te zeggen.
maar elke keer denk ik dan wel, ik wordt nu ongi, loop ook elke keer naar de wc. haha
he ladies,
@tijgertje, ik weet helemaal niet of ik durf zwanger te worden maar ik heb wel gewoon seks zonder voorbehoedmiddelen... dus het kan zomaar gebeuren. ik wil eigenlijk even een tijdje rust en zou het zo ideaal vinden als ik in feb weer zwanger raak ofzo.
Bij jou is het spannend joh! Echt knap dat jij het zo lang kan uitstellen om te testen!
@odile, fijn dat het bloeden alweer is gestopt! Ik hoop voor je dat de hormonen helpen en je snel weer een wonder hebt!
Ja dat ik gevoeld heb dat het fout zat was echt het ergste van alles. Ik heb met dat gevoel zeker 2 weken rond gelopen. Heel naargeestig, ik kan het niet uitleggen. Daarom was ik in eerste instantie ook opgelucht dat het voorbij was, dan was ik ook van dat enorm nare gevoel af. maarja... nu voel ik dat niet meer zo...
zojuist heb ik een berichtje gestuurd naar haptonomie-hulpverlening, er staat als specialisme dat het speciaal is voor ouders na een miskraam, voor de verwerking en tegen de angsten. Lijkt me precies iets voor mij.
Morgen en overmorgen lekker met mijn geliefde naar een welnesscentre!!! Heb er suoperveel zin in!
Odile, ik heb een mk gehad met bijna 10 weken, ging eigenlijk precies hetzelfde als bij jou. Heb het uiteindelijk ook doorgespoeld, wist ook echt niet wat ik er anders mee moest.... Veel succes deze ronde!
Vivi, het gekke is dat ik dat soort gevoelens ook wel heb hoor. Ik had zowel bij de MK als BBZ bijvoorbeeld heel sterk het gevoel dat ik zwanger was van een jongetje. En wat jij schreef over je gevoel toen het mis ging... dat had ik ook. Ik was eigenlijk volkomen onbevangen en genoot echt van mijn zwangerschap. Toen zat ik op een avond achter de laptop en ging opeens allemaal dingen over een miskraam opzoeken. Waarom? Geen idee... Moest toen opeens heel erg huilen uit het niets en die avond had ik het eerste bloedverlies. Dat is toch wel gek. Misschien ben ik toch niet zo nuchter als ik dacht . We hebben trouwens wel dezelfde smaak wat betreft namen zeg!
Mijn vriendin is trouwens bij een haptonoom geweest na een aantal paniekaanvallen en dat heeft haar enorm geholpen. Veel plezier morgen!
Tijger, spannend meid, het zou dus zomaar raak kunnen zijn! Heb je al besloten wanneer je gaat testen? Ik ben altijd erg slecht in wachten!
Hier gaat het eigenlijk niet zo best... Gisteren voelde ik me een stuk beter. Geen last meer van mijn keel en ook de koorts was weg. Maar 's middags opeens last van mijn rug en buik en erg misselijk. Had een slecht voorgevoel want heb ik september een nierbekkenontsteking gehad en dat begon precies hetzelfde... Gelijk maar 2 ibuprofens genomen en de HA gebeld. Mocht gelijk langs komen. Pijn werd steeds erger en helaas werd mijn vermoeden bevestigd... weer een nierbekkenontsteking. Heb een AB kuur gekregen en heel veel pijnstillers. Zit er eigenlijk een beetje doorheen nu. Deze ronde gaat hem dus niet worden voor ons .
daantje een dikke knuffel voor jouw.
wat vervelend dat je nu nierbekontsteking hebt. is erg pijnlijk. gelukkig zelf nooit gehad, maar wel eens bij bewoners op mijn werk meegemaakt en mijn beste vriendin heeft het ook gehad.
zit je even niet mee zeg!
vivi veel plezier het weekend.
en ik hoop dat je wat an de haptonoom hebt. maar als ik dat van daantje zeg denk ik het wel.
ik heb vanmorgen een test gedaan. hartstikke negatief.
temperatuur zakt ook. dus denk dat mijn ongi elk moment komt.
dan moeten we maar voor een kerstkindje gaan.
maar goed tot nu toe nog geen bloed.
mijn ongi is nu echt gekomen vandaag.
heb ook flink last van mijn buik. mijn vk waarschuwde mij al dat ik van mijn eerste menstruatie na mijn mk meer last kon hebben dan anders.
het is ook beetje een dubbel gevoel erbij. aan de ene kant ben ik blij dat mijn lichaam het gelijk weer op de rit allemaal heeft. en aan de andere kant had ik zo gehoopt dat ik gelijk zwanger weer zou zijn.
hoop zo dat we niet weer zolang hoeven te wachten. zijn nu al een jaar bezig
@Daantje, jij wij heten natuurlijk zelf ook hetzelfde dus dan krijg je dat he! (zelfde smaak qua namen). Nou ik heb dat dus ook... terwijl er geen aanleiding voor was ging ik steeds die topics over miskramen lezen enzo... brrr zo rot voel je je dan he als je iets voelt, pure angst!
@tijger, ohnee balen!!! ik snap dat dat een erg grote teleurstelling is. hoe gaat het nu met je?
@odile, hoe gaat het met jou? ben je al jarig geweest? van harte dan!
Met mij gaat het wel ok. Ik ben nog niet bij de haptonoom geweest, volgende week. Volgende week ook weer terug naar de gyn. vandaag was ik bij de bedrijfsarts en die heeft me ook aangemeld bij de bedrijfspsych! Ik heb daar echt helemaal geen aanleiding toegegeven maar ik dacht ik ga me ook maar niet verzetten...
gisteren bij een vriendin van me een kindje geboren! ik ben uiteraard heel blij maar er brak ook echt iets bij me. echt een uur gehuild ofzo...
vivi, ik was vrijdag jarig. met mij gaat het goed hoor, we zijn weer netjes aan de klus. moet zeggen dat ik er ook wel weer zin in heb. dat ik zwanger was had ik echt libido van 0,0, dat is in elk geval weer terug ;-). begin alleen te merken dat ik onzeker wordt. heb soms echt het gevoel dat het weer zo lang gaat duren en dat het ons niet gegund is enzo. dat is geen fijn gevoel moet ik zeggen. ik was eerst heel positief en had zoiets van nou na de mk ben je vermeerderd vruchtbaar dus het gaat ons nu weer lukken en nu weet ik het allemaal niet zo goed meer. het is in elk geval een naar gevoel en weet niet zo goed wat ik daar mee aan moet. maar ga morgen weer naar de acupunctuur en dan krijg ik meestal wel weer rust dus hopelijk nu ook.
die bedrijfsarts durft, maar aan de andere kant misschien helpt het je wel. je kan het altijd proberen. en als je het niks vind zeg je dat gewoon en heb je het wel geprobeerd. het is natuurlijk niet niks wat er bij je gebeurd is. bedoel een mens heeft een aardig incaserings vermogen maar ergens houd het op. fijn dat de wellness lekker is geweest, zo te lezen heb je je aardig kunnen ontspannen!
odile dat wat jij zegt heb ik ook.
ben heel bang dat wij nu ook weer zo lang moeten wachten voor ik weer zwanger ben.
hoop dat jij je rust weer kan krijgen met de acupunctuur.
waar zit je nu ongeveer on je cyclus?
vivi de bedrijfsarts durft wel. maar goed denk dat je ook zo maar moet denken dat het goed bedoelt is.
en misschien heb je er wel wat aan om dit allemaal te verwerken. en als het niets is voor jouw ook gewoon aangeven
kan mij voorstellen dat het even moeilijk was voor je dat je vriendin is bevallen!
is ook logisch denk ik.
en wat fijn dat je lekker hebt genoten van de welness.
hier gaat het goed.
morgen weer werken, heb 1,5 week vrij gehad. heerlijk
er schijnt op het werk buikgriep te heersen onder de bewoners en onder het personeel. lekker dan.
kan ik nu echt niet gebruiken met de kerst voor de deur en de verjaardagen
tijger, zit nu op dag 15, moet nog even wachten dus en geen idee hoelang en ook niet wanneer ik mijn ei heb. aangezien dat nogal raar ging de laatste tijd. had toen mijn ei ergens tussen dag 15 en 21 dus we wachten het maar even af. balen van je werk zeg. is idd niet echt fijn als je nog ook nog eens een buikgriep oploopt :-(.
Ik vind het goed hoor dat ik naar de bedrijfspsych moet gaan. Ik merk dat het allemaal best wel prima gaat maar dat ik om het minst of geringste weer helemaal uit mijn doen ben. De bedrijfsarts gaf ook wel aan dat in dit soort situaties mensen gemakkelijk hun emoties en verdriet wegstoppen wat er later toch weer uit kan komen. Dus ik vind het goed, heb ik een plekje om echt mijn verhaal te doen.
Ik voel me ook zo raar. Mijn hormonen zijn echt helemaal in de war. Soms denk ik ineens; ik voel me zwanger... dat is echt raar. Dan begin ik al te hopen! Terwijl ik wel weet dat het amper kan! Ik weet gewoon echt totaal niet in welke fase mijn lijf is maar ik heb erg veel last van (hormonale) hoofdpijn, afscheiding en pijnlijke tepels... pfff waarom moet een vrouw dit allemaal ondergaan???
Odile en tijger, wat ontzettend naar als het lang duurt voor het lukt. en die onzekerheid is echt slopend. Ik heb voordat ik zwanger werd in juli maar 4 maanden hoeven wachten, nou dat vond ik er al 4 te lang! ik hoop voor jullie dat het heel snel weer gaat lukken. iedere keer dat het niet lukt denk je ook wel terug aan wat je had, een zwangerschap.
ik heb ook hulp ingeschakeld van een psycholoog. ik begin ook volledig in te storten en dat is geen succes moet ik zeggen. moet nog wel een afspraak maken maar in ieder geval staat het de afspraak met de ha al om het een en ander in scene te zetten. ik trek het gewoon allemaal niet meer. begin weer veel last van mijn reuma te krijgen en dat vind ik er erg moeilijk aangezien ik weer even mijn zelf heb kunnen zijn wat nu niet meer kan. ik vind dat heel moeilijk om te accepteren, daarnaast heb ik boosheid om de reuma maar ook waarom het mis is gegaan na een jaar wachten en uberhaubt het verdriet van de mk. het gaat gewoon niet zoals het moet en daar heb ik hulp bij nodig. ben gewoon op.
viv, tja wat zal ik zeggen. soms heb je gewoon een beetje hulp nodig om alles op een rijtje te krijgen. komt wel goed hoor net als met ons allemaal hier!
meiden ik lees wel mee, maar even niet zoveel energie om uitgebreid te reageren.
vivi goed dat je wel open staat voor de hulp!
is niet niets 2 keer zwanger en beide keren een miskraam. en zo snel achter elkaar ook!
denk dat het dan best goed is om er met iemand over te praten!
odile goed datje hulp gaat zoeken.
had je natuurlijk al even gesproken.
hoop ook dat jij snel weer de rust in je hoofd krijgt!
wat een rust hier.
alles goed met iedereen?
iedereen leuk weekend gehad?
hier alles goed. vandaag dagje vrij.
weekend gewerkt. late diensten. morgen ook weer een late dienst en dan pas volgende week dinsdag weer werken.
vrijdag gaan we naar de ikea, groot bed halen voor r.
eens kijken vanaf wanneer we hem er in gaan laten slapen.
gaan we eindelijk zijn kamertje even afmaken. hij gaat naar de zolder toe dan.
is verder klaar, moet alleen nog helemaal ingericht worden
Hoi meiden,
Ja wat een rust hier! Eigenlijk alleen maar goed misschien...
Ik moet zeggen dat hoewel ik met mezelf heb afgesproken dat ik in 2011 niet eens meer aan zwanger worden ga denken ik nu toch hoop krijg doordat mijn lijf me allerlei tekenen geeft. het kan natuurlijk zijn dat de hormonen gewoon nog rondtieren na de miskraam (maar curettage is bijna 4 weken geleden nu...), het kan ook echt zo zijn dat het alweer raak is. Echt maf.
Ik heb as donderdag een echo bij de gyn, nacontrole van de curettage, denken jullie dat er dan, als het raak is, iets te zien is??? zien ze alles?
x
vivi, ik weet het niet zeker maar je hebt best kans maar dat zou je op moeten zoeken. dat ze al iets een vruchtzakje kunnen zien/ of hoe ze het ook wel noemen geloof de dooier. bedoel ze kunnen het ook zien als het met 5 wk is gestopt met groeien enzo, dus waarom niet. lastige situatie hoor voor je. succes dan donderdag en we willen wel de uitslag weten hoor.
vivi spannend zeg!
ik denk wel dat ze al iets kunnen zien.
want bij mij was het gestopt met 5 weken en paar dagen en toen zag de gyn ook nog een leeg vruchtzakje zitten.
anders even op google opzoeken.
en het gewoon aangeven bij de gyn.
misschien voordat je daar heen moet even 's morgens testje doen?
spannend hoor!
wat je trouwens na je eerste miskraam ook gelijk weer zwanger?
ja, na de 1e was ik ook direct weer zwanger. ik voel m'n ei-sprong altijd vrij goed, toen voelde ik hem 1 week na de mk al (ik heb een korte cyclus) en toen ik de test deed op nod (25 dg) gaf de test al aan 2-3 wkn zwanger. dus toen was ik echt bizar snel weer zwanger. Maar nu ik heb natuurlijk kleine 3 weken geleden nog een bloeding gehad. Ik heb wel vorige week de steken gevoeld van vermoedelijk de ei-sprong en toen waren we dat weekendje weg samen ...
tsja... het zou te oneerlijk zijn tegenover jullie bijvoorbeeld als het alweer zo was, ook omdat ik er nu eigenlijk nog helemaal niet klaar voor ben... (dat klinkt heel ondankbaar... dat is niet de bedoeling) ik bedoel meer dat ik nu zo bang dat het misgaat en misschien zakt dat als je wat langer wacht... tegelijk kon ik het ook niet aan om te zorgen voor voorbehoedsmiddelen dus dan is deze onzekerheid gewoon part of the deal!
Hoe staat het er bij jullie voor dames?? Alweer bijna kansen?
vivi, jeetje dat was snel zeg. ik heb bij mij geen idee. aan de en kant denk ik dat het best zou kunnen we zijn er ten slotte echt voor gegaan maar ja ik durf eigenlijk niet te hopen aangezien ik de vorige keer ook een jaar heb moeten wachten. dus wat zal ik zeggen. daarnaast ben ik net als jij bang voor opnieuw mk terwijl dat helemaal niet hoeft maar toch. maar goed de wens is er dus hopelijk hoeven we dit keer niet zo lang te wachten. ik zit nu ook op dat 21 dus tenminste als ik rekening vanaf wanneer ik het vruchtje verloren ben, ik begon namelijk de dag ervoor al te bloeden dus ja zeg het maar. maar goed ga er dus vanuit dat ik op dag 21 zit. dus ben benieuwd.
spannend he Odile! Ja bij mij was het inderdaad heel snel, maar het is wel zo dat veel vrouwen na de mk weer zwanger zijn omdat die hormonen er nog zijn (ik weet niet of dat wetenschappelijk is hoor).
Misschien vergis ik me ook nu wat betreft mijzelf en word ik binnenkort gewoon ongesteld.
Voel jij al iets of heb je het niet kunnen voelen de laatste keer?
vivi, wat bedoel je met voelen, mijn ei voel ik eigenlijk niet. daarnaast had ik helemaal geen zwangerschap kwalen, niet misselijk enzo. alleen wat last van mijn borsten wat ik nu ook heb en veel drinken. drink nu denk ik alleen al op mijn werk 3x zoveel. drink normaal ook best weinig hoor maar heb nu gewoon dorst. verder had ik totaal geen last van reuma en dat begint nu ook weer af te nemen. maar ja ik heb ook pms dus wat zal ik zeggen alles kan ook weer daar vandaan komen. ohja en ik had het lekker warm, behalve handen en voeten. dat heb ik nu ook weer. maar ik durf er nog niks aan te hangen ik probeer het maar af te wachten.
Sorry dat ik even niets van me heb laten horen, maar zat er echt even doorheen. Heb dus een nierbekkenontsteking, een keelontsteking en oogontsteking gehad... Ben alleen maar ziek geweest de afgelopen maanden, heb gewoon helemaal geen weerstand meer door de methotrexaatbehandeling. Daarnaast is ook mijn cyclus opeens helemaal van slag. Normaal gesproken heb ik altijd netjes een ronde van 28 dagen, maar de vorige maand waren dat er opeens 30 en nu werd ik afgelopen maandag al ongi, op dag 24. Heb echt het gevoel dat mijn lijf me in de steek laat. Weet ook niet of het een goed idee is om nu zwanger te raken, maar ik wil het zo graag. Ik heb inmiddels 5 zwangere vriendinnen om me heen en waar ik daar tot voor kort helemaal geen moeite mee had, steekt het nu soms enorm.... Voel me helemaal niet mezelf...
Maar wat goed dat jullie hulp hebben gezocht bij een psycholoog. Is misschien helemaal nog niet zo'n gek idee....
Ik probeer weer meer mee te lezen en te reageren meiden, sorry voor dit ego stukje.
lieve daantje, het zit je idd niet mee en het is absoluut niet erg dat je een ego berichtje schrijft. denk dat we dat hier allemaal wel kunnen begrijpen. hoop voor je dat je lichaam zijn cyclus weer gaat oppakken. ik zou me er niet door laten weerhouden. ik ben namelijk van een half jaar 29 dagen cyclus ook gaan schommelen. maar dan met name steeds langer en dan weer iets korter. maar neem vooral de tijd!
daantje geen voor ego berichtje, is volkomen logisch.
jeetje wat heb jij een pech gehad de laatste tijd.
hoop dat je weerstand nu weer wat beter is. je hebt je portie nu wel gehad zeg
en wat vervelend dat je cyclus zo in de war is zeg.
kan mij goed voorstellen dat je het heel moeilijk vindt al die zwangere vriendinnen om je heen.
dikke knuffel voor jouw!!! en doe rustig aan he meid!
odile het wordt weer spannend bij jouw. ga heel hard duimen.
vivi hoe voel jij je?
ook voor jouw duim ik.
hier is het nog lang niet spannend. haha
zit nu op mijn ei te wachten, weer elke morgen aan het tempen. blggh
en maar weer veel klussen.
he meiden,
oh daantje! jee meid. ik dacht dat je gewoon even klaar was met ons onderwerp. gadver had ik je nu toch maar een priveberichtje gestuurd. ik heb wel vaak aan je gedacht (echt waar!).
Ik ben gisteren op intake geweest bij de psych en bij de haptonoom (gespecialiseerd in miskramen, had er zelf ook 3 gehad). die psych was zoals een pscyh is, verklaringen zoeken, oplossingen zoeken. de haptonoom was echt een warm bad, ik zou het jullie echt aanraden. Ik heb namelijk zelf het idee dat ik het allemaal behoorlijk goed aan kan maar toch zit ik soms ineens met onverwachte huilbuien en een heel hoge ademhaling. Zei kon me zo goed laten inzien dat ik steeds in mijn hoofd aan het bedenken ben hoe ik me voel en helemaal niet meer echt voel. Het was heel verhelderend. Ik heb ontzettend veel zin in de behandelingen dus daantje, misschien is dat meer iets voor jou... je gaat de gevoelens zo snel veroordelen he: oh ik ben blijkbaar niet blij voor mijn 5 vriendinnen... dat ben je wel! je bent alleen verdrietig voor jezelf en het kan naast elkaar bestaan... (5 is ook wel echt veel hoor!)
vandaag is mijn echo!
Ja odile, dat bedoel ik... herken je gevoelens die bij zwangerschap horen... het is heel moeilijk om daarop te vertrouwen. Ik heb ook vaak gevoeld dat ik ongsteld werd en dan dacht ik dat ik zwanger was. Als je dingen mee maakt zoals wij meemaken is het heel moeilijk om nog te blijven hopen. Dat is helemaal niet gek maar wel onhandig volgens de haptonoom. Ze heeft me proberen laten inzien dat ik gewoon ALLE gevoelens moet toestaan, dan ben je er het snels weer vanaf. als je ze wegdoet (zoals hoop) komt de emotie er later op een andere manier (verdriet) mee uit. ze heeft me overtuigd (en ik ben blij!) dat ik als ik zwanger raak gewoon van het kindje mag gaan houden en als het misgaat gewoon weer ga rouwen en verdrietig mag zijn. als ik op voorhand al ga proberen te negeren of ansgtig zijn voor als het misgaat wordt het proces erna er niet makkelijker op (begrijpen jullie het?) dus gewoon ook genieten als er iets genieten valt!
vivi, wat een wijze woorden en ik neem ze echt ter harte. ik probeer ook zeker te genieten alleen lukt dat soms wat beter als andere keren. maar goed daar heb je allemaal wel eens last van. verder weet ik het ook allemaal even niet meer. heb best wel een gekke buik geen ongi buik maar steekjes enzo en slaap heel veel, harde nagels. wat moet je ermee.
heb vanmiddag weer acupunctuur misschien dat ze (net als de vorige keer) al wat kan voelen en anders moeten we maar gewoon afwachten.
Vivi, inderdaad wat een wijze woorden... Misschien is het voor mij inderdaad ook een goed idee om eens met iemand te gaan praten... Vind ik wel een hele grote stap eerlijk gezegd, maar het lukt me gewoon niet om alles zelf een plaatsje te geven. Ik ken mezelf ook niet terug op het moment.... Erg lichtgeraakt en zwaar op de hand, terwijl ik dat normaal niet heb. Succes vandaag met de echo!
Odile, lastig al die signalen die je lichaam afgeeft... Hopelijk kan de acupuncturist je meer vertellen...
Vandaag trouwens een druk dagje... Straks functioneringsgesprek en nog heel wat zaken liggen die afgerond moeten worden voor de vakantie. Want na vandaag hen ik ruim 2 weken vrij, heerlijk!! Dat zal me ook wel goed doen. Manlief is ook nog jarig, dus vanavond wat visite...
daantje, ten eerste gefeliciteerd met je man!! lekker hoor 2 weken vrij, helaas moet ik gewoon werken na de kerst. maar goed je kan niet alles hebben. ik ben het overigens wel gewent hoor dat mijn lichaam signalen afgeeft waar ik niks mee kan, helaas wordt dat ook veroorzaakt door pms. maar goed misschien nu niet we wachten het af. het is idd een grote stap om hulp in te schakelen maar mijn acupuncturist zei, eigenlijk ben je aan het "falen" als je het niet doet, het is juist moedig en sterk van je als je wel hulp ingeschakeld. ik denk dat ze daar wel gelijk in heeft. maar je moet het zelf doen en er een goed gevoel bij hebben en alles op zijn tijd!
even snel. druk hier bezig in huis met schoonmaken en bakken.
daantje gefeliciteerd met je man!!
vivi succes met de echo.
meiden ik vind het echt heel goed van jullie dat jullie hulp hebben gezocht!
vaak is het toch best nog wel een grote stap op te doen.
maar net wat odile schrijft het is heel moedig om hulp te zoeken.
maar heb die[ respect voor jullie!!
ja en wat bij mij ook goed heeft gewerkt is de gedachte dat wanneer je een gebroken been hebt toch ook niet zelf gaat proberen het weer goed te krijgen!!
(ik heb inmiddels nu 2 keer hulp gezocht en bij beide keren krijg ik met meerdere trajecten tegelijk te maken en dan merk ik dus dat het 50/50 is. het ligt gewoon aan de persoon. je kan dus ook pech hebben en bij een psych komen die het alleen maar erger maakt, geef dan niet op maar zoek verder tot er iemand is dus je wel raakt en verder helpt)
vivi, ben ik het helemaal mee eens. heb dan wel eens waar al 3 keer bij de psyg gelopen en heb al die keren geluk gehad dat het meteen klikte. maar dat is echt super belangrijk anders ben je niet open en gaat het echt niet werken.
pfff gyn bezoek was een beetje een tegenvaller! hij ging geen echo doen want er was geen aanleiding toe. Ook leek het hem sterk dat ik al weer zwanger zou zijn maar hij heeft me wel bloedtest meegegeven, kan ik morgenochtend nuchter gaan laten doen. Dan kan aan het hcg gezien worden of ik zwanger ben. wel heel spannend dus. Ik zit er ook niet echt op te wachten er op die manier achter te komen maarja... ik laat het maar over me heen komen, het is zoals het is. Bah ik haat deze onzekerheid!
Verder waren de uitslagen en hetgeen hij te melden had behoorlijk positief dus al met al moet ik gewoon ontspannen en afwachten... ik ga mijn best maar weer doen haha!
vivi, jeetje dat was balen dan. maar als je het niet via het bloed wil te weten komen waarom doe je dan geen testje?? wel fijn dat alles verder positief was. geloof dat we met zijn allen hier maar moet gaan ontspannen!!
He meiden,
Ik dacht zelf gewoon heel 2011 sowieso niet meer met zwanger worden bezig te zijn, heb ook amper gevreeen en al helemaal niet opgelet wanneer. Het is allemaal zo anders na curettage. Het was toeval dat ik die echo nu had en dacht er dan wel achter te komen, ik had niet verwacht dat dat bloedonderzoek zou komen en dat dat dan de manier zou worden waarop ik het zou ontdekken. Ik dacht wel; ik moet het maar gewoon ondergaan en geduld hebben.
Toen zag ik jullie berichtjes, dat jullie een test zouden doen. Dus ik heb mijn vriend naar de drogist gestuurd... ik snapte ineens ook niet meer waarom ik geen test zou doen. Volgens de gyn was die bloeding geen menstruatie en zat ik nu dus op dag 30.
Ik heb de test gedaan, ik ben zwanger volgens de test. 1-2 weken.
Ik ben echt onder de indruk en bang en blij en.... heel vreemd allemaal.
vivi, wat een ontzettend mooi nieuws voor jou. kan me heel goed voorstellen dat je bang en blij tegelijk bent. maar probeer zoals je zelf zei wel te genieten en blij te zijn beter voor jou en de kleine en ik weet makkelijker gezegd dan gedaan.
he meiden, ik had ook nog bloedtest bij het ziekenhuis gedaan. de uitslag heb ik gekregen. ze durven alleen niet te zeggen of het een nieuwe zwangerschap is of dat het van de vorige is..
Ik kan nu volgende week vrijdag weer een bloedtest komen doen, dan moet er stijging te zien zijn. als het daling is dan is het dus slecht nieuws.
Ik heb al vast maar 2 zwangerschapstesten ingeslagen en die ga ik zaterdag en dinsdag doen, dan hoop ik zelf al verschil in de streep te zien.
Bah zeg, deze onzekerheid kan er ook nog wel bij!
vivi hoop dat je hcg dan gestegen is!
heb je na de curretage ook nog een keer een test gedaan?
ik heb na mijn mk wel nog testen gedaan om te kijken of die helemaal negatief werden. kreeg ik als tip van iemand toen
ga heel hard voor jullie duimen!!
hier gisteravond mijn verjaardag gevierd, was gezellig
vanmiddag komen nog vrienden met hun kindjes. een van 2 en een van 3 maanden.
gistermiddag ook nog lekker met ons neefje van 18 weken geknuffeld en flesje gegeven.
heerlijk. als ik daar dan zo mee bezig ben dan wil ik helemaal ook zo graag
he meiden,
ik heb na mijn mk niet getest. ik had er totaal geen zin in... daar baal ik nu van maar toen wilde ik me niet bezig houden met de toekomst.
Nu wil ik dat eigenlijk nog steeds niet. Ik ben er wel echt een stuk door mee achteruit gegaan. Ik ben blij dat ik deze week nog haptonomie heb, ben echt niet te genieten. bleeeh!
x
vivi kan mij heel goed voorstellen dat je hoofd er toen niet naar stond om een test te doen hoor.
het was ook dat iemand mij het aanraadde, anders had ik het ook niet gedaan.
heb je vandaag nog een test gedaan?
kan mij voorstellen dat je nu niet te genieten bent. die onzekerheid weer!
knuffie voor jou!
Hoi, ja ik had zaterdag een test gedaan, gewoon met streepjes. die was maar heel licht positief. na een tijdje was de streep al helemaal weg. Ik heb daar dus geen goed gevoel bij. Ik had me voorgenomen om vandaag weer te testen om het te vergelijken maar dat heb ik niet gedaan. Ik had gisteren bloed bij het afvegen en hoewel het niet doorzet tot nu denk ik toch dat het ofwel mis is of dat ik niet eens zwanger was en gewoon ongesteld zal worden. Ik wacht nog maar weer af dus. Bleeeeeeh.
Hoe is het met jullie? Daantje hoe is het met je? Je bent heel stil. Ik heb ook nooit zin in forum wanneer ik me het allerk*tst voel. Dan kan ik het gewoon niet opbrengen.
Hebben jullie nog een beetje een fijne kerst gehad? Volgend jaar hopelijk allemaal met kerst een kindje in de armen!!!
vivi wat k*t zeg die onzekerheid. sorry voor mijn woorden, maar heb er even geen andere woorden voor.
ik blijf heel hard voor je duimen!
en hoop dat je snel weet waar je aan toe bent, want deze onzekerheid is zo slopend.
odile ook voor jouw ga ik heel erg hard duimen!
hier alles goed.
leuke kerstdagen gehad.
vanavond weer werken.
denk wel dat ik mijn ei heb gehad.
he meiden, nu ook helder bloed. het lijkt zo veel op de vmk van augustus. ik voel me er zo wanhopig door. ook dat ik nooit zal weten of dit nu wel of niet het begin van zwangerschap was vind ik heel moeilijk. ik voel het zelf wel zo, dat ik weer zwanger was en het voelt ook echt het zelfde als bij de vmk. maarja... is het zou beter zijn om te denken dat ik hormonaal gewoon in de war was na de curettage en dat de menstruatie nu gewoon raar op gang komt. maar dat lukt me bijna niet. ik ben er echt stuk van. terug bij af.
vivi dikke knufffel voor jouw
snap dat het heel moeilijk is om te denken dat het geen mk is. terwijl je je wel hetzelfde voelt als toen.
bah!
vind dit zo rot voor je
Lieve Vivi, wat ontzettend naar voor je dit.... Moeilijk inderdaad om te bepalen wat er nu precies met je lijf gebeurt... Helder bloed is meestal geen goed teken, maar je weet het natuurlijk nog niet zeker. Zet het door?
Tijger, alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Hoe oud zijn jullie eigenlijk? Of hebben we het daar al eens over gehad? Dan ben ik dat vergeten...
Odile, bij jou dus spannend, ik ben voor je aan het duimen!
Hier gaat het gelukkig weer een stuk beter! Alle ontstekingen etc. zijn weg en ik ben nu lekker aan het genieten van mijn vakantie. Ben vorige week trouwens wel gestart met een pilstrip. Wil mijn lichaam deze maand even wat rust gunnen en dan kunnen we er eind januari weer helemaal voor gaan . Volgens mij is het een goede keuze, want het is nu in ieder geval een stuk rustiger in mijn hoofd. Tel daarbij 2 weken vakantie en het komt volgens mij helemaal goed!
daantje, goed om te horen dat het nu allemaal beter gaat. wat je zegt rust in je hoofd doet wonderen denk ik. ik ben 27, had volgens mij nog niet echt genoemd maar bij deze ;-).
Was even nieuwsgierig . Ik ben namelijk 32 en heb dus ook het gevoel dat mijn leeftijd nu een rol begint te spelen. Wil geen hele oude mama worden zeg maar...
lieve daantje, ik zou daar niet teveel achter zoeken er is tenslotte dit jaar een vrouw van in de 60 mama geworden dus dan moet het jou helemaal lukken. en hoe cru het ook klinkt het is ook gelukt toch ;-). dan gaat het zeker nog een keer lukken!!
bedoel sinds donderdag 32. haha
grappig daantje dat wij bijna net zo oud zijn
ik heb dat gevoel ook wel eens, vraag mij wel eens af of mijn leeftijd meespeelt dat het nu zo lang duurde voor ik zwanger was
maar denk niet dat dat meespeelt.
moet zo nog werken.
blggh, niet veel zin, komt dat mijn vriend lekker vakantie heeft en we lekker met het kamertje van r op zolder bezig zijn
He meiden,
Ik ben er wel zeker van dat het in ieder geval mis is hoor. Ofwel menstruatie ofwel vmk. eigenlijk maakt het ook niet uit. Heb steeds voorgevoel gehad dat het 3 keer mis zou gaan... laat dit de 3e keer dan maar zijn. Dan gaat het de volgende keer helemaal goed!
Ik ben 30 jaar. Ik herken het gevoel van een leeftijd een klein beetje al maar vooral vind ik het moeilijk dat het leeftijdsverschil zo groot wordt. Maarja, er is niks aan te doen. Mocht ik volgende reden meteen weer zwanger zijn dan is het verschil precies 4 jaar, maar ik ga er maar vanuit dat het sowieso dus meer dan 4 wordt.
@daantje, ik durf dat dus niet 1 mnd pil te nemen, maar eigenlijk wel heel goed van je. Ik had dat ook moeten doen direct na de curettage... maarja, niet gedaan en nu weet ik het niet hoor, de rust aan m'n hoofd lijkt me ook heel fijn. Je kunt het toch niet uitzetten dat je toch gaat opletten op symptomen en weer hopen dat het raak is...
snap wat je bedoelt over het leeftijdsverschil.
bij ons zit er nu zo wie zo 3 jaar tussen. r wordt in juni 3. en als ik nu zwanger zou zijn ben ik in september uitgerekend.
mijn zus en ik schelen 3,5 jaar, vroeger hadden we niet vel aan elkaar, speelden weinig samen, maar werd later wel beter toen we op middelbare school zaten ging het stukken beter. en nu veel contact met elkaar
daantje mijn vriend heeft ook 2 weken vrij.
ik heb nu vanavond gewerkt en dan morgen. en vanaf zaterdag 4 dagen werken. dan daarna 5 dagen samen nog vrij. dus dat is wel erg lekker
dat was eigenlijk ooit oorspronkelijk mijn wens: 3 kinderen met steeds 3 jaar ertussen
Je hebt het gewoon niet voor het zeggen, dat is mij wel duidelijk nu!
Het speelt ook mee he, hoe het in je eigen jeugd was. Mijn broer en ik schelen 20 mnd. Ook totaal geen klik tijdens onze kinderjaren en nu is het heel goed allemaal. Het maakt denk ik niet echt uit, mijn buurvrouw is 28 en haar broer 38 en die gaan ook heel veel met elkaar om...
en mijn vriend was alleen en dat was ook prima. (worst case scenario)
Vivi, wat balen dat het toch niet goed lijkt te gaan . Dan maar samen op naar 2012. Ik ben de pil trouwens even gaan slikken omdat ik echt het gevoel had dat mijn lichaam er nu nog even niet klaar voor is om zwanger te zijn. Voel me nu eigenlijk ook een stuk beter en in 2012 gaan we er gewoon weer voor .
Wat betreft het leeftijdsverschil, ik heb eigenlijk meer voor mezelf dat ik er niet zoveel tussen wilde hebben omdat ik dan nog meer in het babygebeuren zit, maar dat gaat niet echt meer lukken. Ik ben zelf enig kind, dus heb geen idee hoe het is om broertjes of zusjes te hebben, maar heb het nooit erg gevonden. Dus mocht Ella alleen blijven dan kan ik daar uiteindelijk ook wel mee leven (zeg ik nu heel stoer ).
Tijger, lekker trouwens dat jullie nog wat dagen samen vrij hebben . Mijn man is volgende week vrijdag vrij, dan gaan we een weekendje weg met beide opa's en oma's naar Center Parcs. Hebben we vorig jaar ook gedaan begin januari, was erg gezellig!
He, ja ik merk dat wanneer ik een bepaalde periode in de cyclus zit (dat je niet zwanger kunt zijn) dat ik ook best me erbij neer kan leggen als het bij 1 zou blijven. maar op het moment dat er weer kansen en hoop is en die valt weg.... dan vind ik het weer allemaal heel erg en verschrikkelijk. nu zit ik dus weer in de overgang van heeeel erg naar acceptatie. Het lukt wel weer.
Ik durf het niet met de pil. Ik hoop gewoon dat ik het een beetje van me af kan zetten en dan ergens in het komende half jaar op mijn gemakje zwanger kan worden...
how to??
Hey meiden! zou ik hier ook mee mogen schrijven? zie dat jullie het over miskramen en BBZ hebben en over het zwanger worden daarna!
Zoals jullie in mn onderschrift kunnen zien heb ik helaas beide gevallen meegemaakt. En we zijn nu precies een jaar na de mk aan het proberen zonder resultaat!
Wij gaan dan ook naar de gyn in januari. Afgelopen ronde heb ik cystes in mn eileiders gehad die geknapt waren, en mn cyclus die altijd zo mooi regelmatig was voor de mk, is noooit meer goed geweest.
Hoop dat we allemaal in 2012 lekker met een dikke buik mogen doorbrengen!
Vivi, erg herkenbaar. Bij mij gaat het ook van acceptatie naar totale droefenis... Echt een achtbaan van emoties... Maar ik ga er nog steeds van uit dat ons 2e ukje er gaat komen. De vraag is alleen wanneer...
Mrinkiej, natuurlijk ben je van harte welkom om mee te kletsen, al is de reden ontzettend verdrietig. Ook ik heb een miskraam gehad (september 2009 met een kleine 10 weken), daarna ben ik zwanger geraakt van onze dochter. Afgelopen juli had ik een positieve zwangerschapstest voor een brusje voor ons meisje, maar dat bleek uiteindelijk een BBZ te zijn... Ik werd met spoed opgenomen om geopereerd te worden, maar op het laatste moment kon ik toch kiezen voor een behandeling met methotrexaat. Helaas heb ik sindsdien een mega lage weerstand en heb al erg veel ontstekingen gehad. Dat id in het kort mijn verhaal. Ben jij geopereerd aan je BBZ en hebben ze je eileiders kunnen sparen? In ieder geval heel veel succes met zwanger worden, hopelijk kun je hier een beetje steun vinden!
mrinkiej, tuurlijk ben je welkom, jammer dat je hier aansluit maar hoop dat het praten hier je helpt.
vivi, daantje, weet je volgens mij is dat hele zwanger worden een achtbaan, zelfs zonder mk of bbz. maar als dat er nog eens bijkomt is het gewoon helemaal hopeloos je bent lijkt wel gewoon aan het overleven en aan het leven tussen hoop en leven. ik schrijf het misschien wat zwaarmoedig maar volgens mij is dit wel het geen wat wij doorgaan. maar ik denk wel dat we met zijn alle moeten blijven hoop want zonder hoop is er geen leven. en ergens hebben onze lichamen aangegeven dat het wel kan, ondanks dat het misschien is misgegaan. liefs en een dikke knuf aan jullie.
mrinkiej welkom bij ons.
wat erg dat je nu na de mk zolang moet wachten voor je weer zwanger bent zeg!
hoop dat je snel zwanger bent.
en klets gezellig met ons mee.
daantje lekker weekend weg volgende week. heerlijk.
waar gaan jullie naar cp?
vivi is het bloeden nog erg?
odile hoe voel jij je?
hier gaat het goed.
nu weer lekker 2 dagen vrij. gaan zo even shoppen in zutphen.
ook voor de kleine man even kijken voor zijn kamer.
en inderdaad we moeten allemaal wel hoop houden, al is dat soms wel moeilijk.
en ik wil ook niet teveel hoop hebben elke keer, beetje zelfbescherming denk ik
@Daantje: Jeetje meid heftig hoor! Ik hoop zo dat je een brusje voor je kleine meid mag krijgen! mag je nu wel al zwanger worden? of moet je eerst 3 maanden wachten omdat je methotrexaat hebt gekregen? Wat enorm vervelend dat je weerstand nu zo laag is zeg.
Ik ben geopereerd idd, maar beide eileiders zijn gelukkig wel intact gebleven. Ik had geluk dat het vruchtje was gestopt met groeien. ik was namelijk al bijna 19 week zwanger toen we erachter kwamen. Ging na de huisarts omdat ik al 3 weken (dacht ik) ongesteld was. En die zei (geen grapje) dat is wel een keer goed dan is alles goed schoon? hij heeft me toen een verwijsbrief gegeven voor een echo (ik wist niet dat ik zwanger was, want ja ik was ongesteld) om te kijken hoe de baarmoeder erbij lag. Daarna begon de buikpijn pas, en pas een week later zat ik bij de dokterspost vanwege de pijn. (had inmiddels zelf veel gezocht op google en een zwangerschapstest gedaan die was positief) maar daar zeiden ze dat ik er maar aan moest gaan wennen dat ik mama zou worden en dat ik dus 'gewoon'zwanger was. Pas 2 week daarna kon ik naar het ziekenhuis voor een echo, daar zagen ze dus niks, terwijl ik dus al 10 week zwanger zou moeten zijn.
bloedgeprikt en mn hcg was zo hoog dat ik met spoed geopereerd werd. Vlak voor de operatie zeiden ze nog dat ik niet genoeg pijn had voor een BBZ. Kortom een heel gedoe dus Daarna durfde ik heel lang niet meer zwanger te worden. en pas in april 2010 hebben we de pil weer laten staan. Wat was ik blij dat ik in oktober al zwanger was! en dat het ook nog eens in mn baarmoeder bleek te zitten! het groeide goed, had al 2 goede echo's gehad. Totdat ik 9w6dagen was. Bloedverlies, het was maar 1 druppel. Maar ik zei direct tegen mn man het is helemaal mis. En idd ik kreeg meteen een echo en het hartje was die dag gestopt.
Er werd gevraagd wat ik wou, afwachten, curretage of medicijnen. Ik wou afwachten. dat was op 9 december vorig jaar. Pas op 1e kerstdag kwam het op gang( ja daar zit je dan bij je hele fam doodziek op de bank) Er kwam van alles uit en ik verloor nogal wat bloed. 2e kerstdag een echo, maar het vruchtje zat er nog. Dus kreeg ik medicijnen mee. Die heb ik de volgende dag genomen. En toen kreeg ik enorme krampen en kwam het vruchtje eruit. Ik dacht in de rondes erna van ik word vast snel weer zwanger. Maar tot nu toe nog niks dus! ben 'blij'dat wij in januari naar de gyn mogen. Hopenlijk zijn we in 2012 snel zwanger! Zooo dit is mijn verhaal, sorry dat het een half boek is geworden!
Hoi meiden, mag ik met jullie meekletsen? Het lijkt me wel fijn om te kletsen met meiden die ongeveer in hetzelfde schuitje zitten.
Even voorstellen: ik ben Tara, 31 jaar en ik heb een dochter, Jolijn, van 1,5 jaar. De wens voor een brusje is groot, maar helaas heb ik 8 maanden geleden een mk gehad (eigenlijk een ma, want geen hartslag op de echo) en een curettage, omdat er geen mk op gang kwam. De echo was met bijna 9 weken en de curettagen met ruim 10 weken. Zat op zich niet zoveel tijd tussen, maar had al 2 weken bloedverlies en de medicijnen hadden geen mk op gang geholpen.
Inmiddels is ronde 9 alweer een eindje gevorderd. Vind het wel lang duren hoor, voordat een nieuwe zwangerschap zich aandient. Bij mijn dochter duurde het na stoppen met de pil 10 rondes voordat ik zwanger was, en de 2e zwangerschap was raak in ronde 2, terwijl we er nog niet eens heel serieus mee bezig waren.
Heb even de laatste pagina's van dit topic bekeken zodat ik een beetje weet wat er speelt. Alle 18 pagina's terug lezen is me een beetje teveel. Sorry!
Daantje ken ik al vanuit een brusjes topic en mrinkiej een beetje vanuit een ander topic over mk's, maar dat topic is nauwelijks nog actief helaas.
He meiden,
Tuurlijk heel goed om hier mee te komen kletsen.
@mrinkiej, het soms zo fijn om je verhaal nog eens te doen he? gewoon weer alles opschrijven. ik weet niet of het zo is maar misschien merk je in de omgeving dat mensen niet meer steeds nar je kunnen luisteren. dan is zo'n forum wel fijn vind ik.
@tara, (en ook mrinkiej) wat naar dat jullie zo lang moeten wachten voor je weer zwanger bent na jullie mk's/ma's. Ik kan me er nu nog niks bij voorstellen en weet ook niet hoe dat voor mij zou zijn.
Mijn verhaal nog even kort: april 2011 gestopt met de pil voor een 2e kindje (dochter uit sept 2008) aug 1e positieve zwangerschapstest, week later bloeding en weg droom, volgende maand weer positieve zwangerschapstest 5 echo's gehad laatste blijkt kindje te zijn gestorven rond 10 weken nog 1,5 week gewacht en toen curettage, vorige week donderdadg weer positieve test en alles zei me dat ik zwanger was maar hat kan ook oud hcg geweest zijn, iig ben ik nu ofwel ongesteld of heb weer een vmk (ik zal het nooit weten). de bloeding is wel heel heftig en anders van kleur dan bij een menstruatie.
Ik ben er nu erg moe en onder de indruk van. In deze zelfde tijd liggen mijn ouders in scheiding en gebeuren er nog wat vervelende dingen waardoor ik maar amper nog ergens in een heel prettige sfeer zit. Is moeilijk voor me, ik ben wel enorm een gevoelsmens maar krijg momenteel soms bijna adem door alles wat gebeurt. Ben nu bij een haptonoom en heb vertrouwen dat ik de oude wordt of zelfs beter.
Odile, je hebt natuurlijk gelijk, zwanger worden is inderdaad een achtbaan van emoties en ik vind de onzekerheid die ik er nu bij voel soms bijna niet te doen...
Tijger, we gaan naar de Eemhof (in Flevoland). Lekker geshopt vandaag?
Mrinkiej, jeetje wat een ontzettend heftig verhaal, vooral omdat het ook allemaal zo lang geduurd heeft. Ik kan me voorstellen dat je het fijn vindt om in januari naar de gyn te gaan. Eigenlijk zit je daar normaal gesproken natuurlijk niet op te wachten, maar je wilt natuurlijk ook verder....
Tara, welkom ook hier . Ik vind het zo vervelend dat het zo lang voor je duurt om weer zwanger te worden. Hopen dat je ronde 10 nu niet in hoeft te gaan en het bij ronde 9 raak is!
Vivi, de bloeding heeft dus doorgezet, wat balen meid... Wat verdrietig dat je ouders ook nog uit elkaar gaan, kan me voorstellen dat je op dit moment geen kant op kunt met je emoties. Erg goed dat je het in ieder geval bij de haptonoom van je af praat.... Ik hoop voor je dat alles snel in wat rustiger vaarwater komt...
Hier gaat het eigenlijk best goed. Ben lekker aan het genieten van mijn vakantie (jij zult ook wel 2 weken vrij hebben Tara?). Vandaag eigenlijk een speeldate met 2 meiden (en hun kids) van het forum, maar dat kon door omstandigheden niet doorgaan. Is nu verzet naar volgende week, gezellig.
@vivi: nou jij hebt ook best een heftig verhaal zeg! En wat naar dat je nu zo'n heftige bloeding hebt. Niks aan zo. Dat zwanger worden en blijven is nog een heel gedoe....pffff
@daantje: ja, 2 weken vrij Geweldig toch, zo'n onderwijsbaan haha. Volgende week gaan we een midweekje naar Duitsland en ben dan even internetloos. Morgen ben ik er trouwens ook niet, want mijn man en ik doen dan mee aan een danswedstrijd die de hele dag duurt.
Leuk dat je naar de eemhof gaat. Ken het wel, woon in Flevoland We gaan er een enkele keer weleens zwemmen voor de lol, maar woon niet in Zeewolde hoor en ben er ook al een tijd niet geweest.
Tara, ja heerlijk dat onderwijs hè! Lekker een midweekje weg. Ik ben nog nooit in de Eemhof geweest, ben benieuwd. Wij wonen zelf redelijk dicht bij het Heijderbosch en gingen daar vroeger vaak zwemmen. Succes met dansen morgen!
@daantje: het zwembad daar is niet supergroot, maar vind dat zelf wel fijn, lekker overzichtelijk met een kleintje erbij, alhoewel we er nog nooit met Jolijn geweest zijn haha. Heb er wel een aantal keren gezwommen met mentorklassen als klassenuitje
@Tara: We kennen elkaar idd al een beetje van het 'zwanger worden na
miskraam'topic. Jij dus ook alweer in ronde 9
Hopenlijk brengt 2012 ons meer geluk!
@Vivi:Heftig hoor! Wel erg moedig dat je hulp hebt gezocht.
Kan het goed begrijpen als ik je situatie zo lees. Hopenlijk
word 2012 ook jou jaar!
@daantje: Fijn dat je lekker aan het genieten bent van je vakantie! even lekker
2 weken bijkomen van alles.
En ja niemand wil natuurlijk bij de gyn belanden, 'gewoon' zwanger
worden is zoveel leuker! maar moet zeggen dat het me toch wel
rust geeft dat we toch de stap hebben genomen en dat ze ons meteen
serieus nam! Leef nu een beetje van afspraak naar afspraak ipv van
ongi naar ongi. Heb dan ook geen idee wanneer mn NOD is.Al ga ik denk
ik straks daar wel weer om stressen haha.
wat een verhalen verschijnen hier, tjonge jonge. helaas zit ik ook weer in een dip. heb zo'n vaag vermoede dat ik toch ongi ga worden, heb al aardig wat oudbloed gehad enzo. dus ja we zien het wel.
ik zal me overigens even verder voorstellen. ik ben 27 jaar en getrouwd. wij zijn nu 14 mnd bezig. wij lopen ook al bij een gyn oiv helaas heel veel klachten bij mij na het stoppen van de pil. ik heb namelijk wekendelen reuma met in combinatie pms. dit is absoluut geen goede combi en ben dan ook erg ziek overal van, heb heel veel pijn en mege stemmingswisseling met soms uitlopend op depressie. gelukkig is er tot op heden nog niks bij mij gevonden heb als laatste een hsg onderzoek gehad en ben als gevolg van dat (kan je vermeerderd vruchtbaar van worden) zwanger geraakt. heb toen met 6 1/2 week een echo gehad en die was helemaal volgens de boekjes. helaas een aantal dagen later oudbloed verlies wat erger werd en vervolgens met 7 1/2 week een mk. mijn lichaam heeft het gelukkig allemaal zelf opgelost. ik geloof dat dit in een notendop mijn verhaal is.
@Odile: Wat vervelend dat je zo'n last hebt van pms en je reuma door het stoppen met de pil Hopenlijk ben je snel weer zwanger, dan word reuma toch dragelijker?
tara ook voor jouw welkom hier!
waar woon je in flevoland? ik kom oorspronkelijk uit emmeloord. mijn familie woont daar nog.
ik zal ook wel even mijn verhaal voor jullie doen, weten jullie ook even hoe en wat.
heb een zoon van 2,5. van hem was ik in ronde 3 zwanger.
vorig jaar december gestart voor een tweede, in september zwanger geraakt, helaas met bijna 8 weken bloedverlies gekregen. met echo bleek dat het met 5 weken en paar dagen al gestopt was.
gelukkig uit zich zelf losgelaten.
en zit nu in ronde 2 na de mk.
ik ben trouwens 32 jaar.
odile en vivi dikke knuffels voor jullie!!
daantje fijn dat het met jouw goed gaat.
en de eemhof ken ik wel, ben daar een keer met een bewoners vakantie geweest.
mrinkiej, klopt ik had helemaal geen reuma pijn meer dat ik zwanger was. gevolg is dat ik dat nu weer opnieuw moet accepteren enzo. dat is heel zwaar en daar heb ik het dan ook heel erg moeilijk mee.
@Odile: Logisch dat je het daar heel erg moeilijk mee hebt meid! Is er niks wat ze voor je kunnen doen om de pijn te verminderen? Hoop zo dat je snel weer zwanger bent!
mrinkiej, nope, ik mag alleen maar pcm en verder niks helaas. maar goed we overleven wel zoals ik altijd zeg maar de ene keer gaat het wat beter als de andere.
He meiden, allemaal sterkte met de wens! laten we wel genieten van de mooie dingen die we ook nog hebben. die zijn er vast voor iedereen wel. genieten van lichtpuntjes geeft onze hormonen vast een goede vibe. happy newyear meiden!!xxx
gelukkig nieuwjaar allemaal. en zoals er vannacht al tegen mij gezegd werd, voor ons allemaal een heel vruchtbaar jaar! haha
tara ik kom oorspronkelijk uit emmeloord.
hier een gezellige avond gehad. vrienden zijn hier met hun kindjes geweest.
gezellig gegourmet.
lag om 2.00 in bed en om 5.50 ging mijn wekker weer. pfft
maar was gelukkig om 11.00 alweer vrij
Een heel gelukkig 2012!!! Dat het voor ons allemaal maar een heel mooi jaar mag worden .
Pfff.... ben doodop... Ella leek in eerste instantie mooi door het vuurwerk heen te slapen maar werd rond 0.30 uur toch wakker. Vervolgens heeft ze een klein uurtje naar het vuurwerk gekeken, maar toen ik haar weer op bed wilde leggen ging ze niet meer slapen. We bleven bij vrienden logeren, dus het was natuurlijk allemaal vreemd voor haar, tel daar het geknal van het vuurwerk bij op en het feest was compleet. Uiteindelijk is ze na een hele tijd in slaap gevallen en heb ik zelf van 4.00-8.00 kunnen slapen. Tijger, moest jij werken omdat je er zo vroeg uit moest?
Net alle foto's van gisteravond op Facebook gezet terwijl man en dochter lekker liggen te slapen .
daantje ik moest inderdaad werken. gister ook al.
morgenavond ook weer en dinsdag ook de hele dag. denk dat je mij dinsdagavond bij elkaar kan vegen. haha
daarna lekker week vrij.
wat vervelend dat ella toch wakker werd en niet meer wilde slapen.
r sliep er gewoon doorheen. hij ligt nu sinds donderdag op zolder in groot bed, en was wel bang dat hij nu wel wakker zou worden, op zolder hoor je het allemaal nog beter, op zijn oude kamer had hij een rolluik, en dat scheelt veel licht en geluid.
kindje van vrienden van ons heeft 's avonds niet geslapen bij ons. elke keer als ze in bed lag en net beetje sliep kwam er een hele harde knal en was ze weer wakker en helemaal overstuur. zo sneu. denk dat bij haar ook de vreemde omgeving ermee te maken had
Tijger, pfff... vermoeiend al dat werken... Ik ben nu al doodop en heb eigenlijk helemaal niets hoeven doen. Nog even sterkte tot dinsdag! Ik denk trouwens ook dat een vreemde omgeving ermee te maken heeft, Ella schrikt weleens vaker wakker, maar gaat dan normaal gesproken direct weer slapen. Nu dus helaas niet. Fijn dat jullie mannetje wel doorgeslapen heeft!
Wij hebben het ook bij vrienden gevierd. Jolijn ging daar om 21.30 slapen in het campingbedje (kon ze papa nog even zien, die moest werken en was er pas later)
Vervolgens sliep ze door alle knallen van de avond heen tot het 0.00 was en er een knal klonk als een bomontploffing pal onder haar raam (gestoorde buurman daar, die de vuurpijlen vastbindt, zodat ze de lucht niet in vliegen, maar op de grond knallen, jeetje niet normaal wat een ontploffing dat geeft...)
Vervolgens met Jolijn vuurwerk gekeken, grotendeels achter het raam en even in de deuropening. Dat vond ze geweldig mooi
Om half 2 zijn we naar huis gereden en om 2 uur waren we thuis. Gelukkig ging ze thuis meteen verder slapen tot vanmorgen half 11
). Ik houd me trouwens ook vast aan het feit dat we Ella hebben en ik dus ook een zwangerschap kan voldragen, maar het is nu 2 van de 3 keer mis gegaan (wel verschillend natuurlijk) en dat hakt er toch wel in. Ik word er erg onzeker door en dat vind ik erg jammer omdat ik om die reden ook niet echt van de eerste 20 weken zwangerschap heb kunnen genieten...
.
.
. Mijn man is volgende week vrijdag vrij, dan gaan we een weekendje weg met beide opa's en oma's naar Center Parcs. Hebben we vorig jaar ook gedaan begin januari, was erg gezellig!