19-05-2011 07:03
Syl, je hebt inderdaad een druk programma zo! Maar wel leuk om je uk een keer extra te kunnen zien toch?! Hopelijk werkt het dieet ook voldoende. Mijn knieën zijn weer een heel stuk beter, heb zelf tape aangelegd en dat gaf meteen al veel verlichting. Nu ben ik de pijnstillers verder af aan het bouwen en dan eens nadenken of ik weer ga beginnen met hardlopen....
Morgen onze kleine spruit alweer 7 maanden, wat vliegt de tijd toch! Vanmorgen voor het eerst weer ongi....dat had ik dan weer niet gemist al heb ik er niet al te veel last van gelukkig!
Het kijkt maar grijs hier nog, ga boven aan de poets denk ik.
Morgen onze kleine spruit alweer 7 maanden, wat vliegt de tijd toch! Vanmorgen voor het eerst weer ongi....dat had ik dan weer niet gemist al heb ik er niet al te veel last van gelukkig!
Het kijkt maar grijs hier nog, ga boven aan de poets denk ik.
het schijnt dat veel vrouwen het vervelend vinden maar ik had er geen moeite mee. het is gevoelig maar verder valt het allemaal wel mee
heb wel veel last van harde buiken.
die gaan toch weer weg, mopper mopper. Om 21:30 vond Lex het tijd dat ik aan de bel trok, dus uiteindelijk de verloskundige gebeld en 3 kwartier later zaten we in de auto. Hele heisa want Liam moest eerst uit bed worden geplukt en naar zn tante worden gebracht. Rond 23 uur waren we dus in het ziekenhuis. In de auto welgeteld 1 wee gehad dus ik had de neiging om om te keren. In het zkh weer aan de CTG en pas na 30 minuten kwamen de weeën weer, met regelmatig en toenemend in sterkte. Hmm dat was toch wel veelbelovend. Ik bleek ruim 3cm ontsluiting te hebben om 23:40 uur. Om 1:20 uur had ik ineens 6 cm en waren ze weeën sterk maar nog weg te puffen en te masseren door Lex. Ze zou mn vliezen breken maar om dat moment braken ze zelf al
en mijn vermoedens klopte, ik had niet veel vruchtwater meer. Vanaf dat moment waren de weeën moeilijk om te vangen en zat er nagenoeg geen tijd meer tussen. Rond 1:30 wist ik niet meer waar ik het vandaag moest halen en vroeg om pijnstilling. Morfine mocht niet, epiduraal wou ik zelf niet, dus toch maar weer lachgas geprobeerd. Lex hield me heel goed in de gaten en zo werden die weeën ietsje dragelijker. 1:50 uur, persdrang! Nog nooit meegemaakt, dus ik bleef vrolijk doorpuffen. ''Tessa, bij de volgende wee houd je je adem in en pers je zo hard als je kan!''. Zo gezegd zo gedaan, maar halverwege de 2e stopte ik er ineens mee en kreeg ik op mn donder. Noëlle's hoofdje was al geboren en de navelstreng zat om dr nek. Dus met een hoop gekreun en een flinke oerkreet heb ik haar eruit gewerkt bij de 2e perswee! (Om 1:59 uur om precies te zijn) Oooohhh wat een heerlijk gevoel!!! Pas later besefte ik me dat het nog maar 2:00 uur was!
Ik ben weinig bloed verloren en had 1 hechting ![[Afbeelding: amyskamer.jpg]](http://i145.photobucket.com/albums/r237/beuk83/amyskamer.jpg)