18-02-2011 17:41
heb het ff opgezocht,
Problemen tijdens de zwangerschap
Eenzelfde probleem kan tijdens de zwangerschap ontstaan. Ook dan geldt dat iemand met resusnegatieve bloedcellen niet tegen resuspositieve bloedcellen kan. Als de aanstaande moeder resusnegatief bloed heeft en het nog ongeboren kind resuspositief is, kan de moeder antistoffen gaan maken tegen de rode bloedcellen van haar kind. Bij de eerste zwangerschap zal de antistofproduktie nog maar gering zijn, maar bij elke volgende zwangerschap zal de reactie op de positieve bloedcellen van het kind heftiger worden. De antistoffen kunnen voor de vrouw zelf geen kwaad, maar als ze het kind bereiken, kunnen er problemen ontstaan. De antistoffen kunnen namelijk ook daar tot de afbraak van rode bloedcellen overgaan. Het kind kan hierdoor niet alleen een meer of minder ernstige bloedarmoede oplopen, maar ook slechter gaan groeien. In nog ernstiger gevallen spreekt men dan van een 'resuskindje'.
Bloedcontroles tijdens de zwangerschap
Bij tien procent van de zwangerschappen is de vrouw negatief en het kind positief. In dat geval kunnen problemen verwacht worden. Slechts bij vijf procent van de vrouwen met resusnegatief bloed worden inderdaad antistoffen door haar gevormd. Bij maar heel weinig zwangerschappen is dat van dien aard dat er maatregelen noodzakelijk zijn. Toch wordt bij iedere zwangere het bloed op de resusfactor gecontroleerd.
Als de vrouw resusnegatief is, zal de arts of verloskundige altijd willen weten in hoeverre zij tijdens de zwangerschap antistoffen aan het vormen is. Het bloed van de vrouw zal daarop dan ook in de loop van de zwangerschap worden gecontroleerd. Een minder gunstige situatie kan zo vroegtijdig ontdekt worden. De nodige maatregelen kunnen dan worden genomen.
Resusbaby
De aanduiding 'resusbaby' is ook vandaag-de-dag nog omringd met een waas van geheimzinnigheid en angst. Dat komt onder andere doordat vroeger ongeveer de helft van deze baby's overleed. Onder meer dank zij de goede medische zorg, komt dat tegenwoordig in ons land nog maar nauwelijks voor.
Je kunt in principe van een 'resusbaby' spreken, wanneer bij een resusnegatieve moeder antistoffen worden gevormd tegen de resuspositieve bloedcellen van de baby en wanneer deze antistoffen ook daadwerkelijk schade bij de baby gaan aanrichten. Die schade komt dan voort uit de afbraak van rode bloedcellen bij de baby.
In lichte gevallen zal er als gevolg van die afbraak alleen een geringe bloedarmoede bij de baby ontstaan. In ernstiger situaties zal de bloedarmoede een stuk zwaarder zijn. Bovendien kunnen de afbraakprodukten van het bloed (bilirubine) niet alleen aanleiding geven tot het optreden van geelzucht maar ook tot het ontstaan van een hersenbeschadiging bij de baby.
Tijdige behandeling
Het ontstaan van een 'resusbaby' tijdens de zwangerschap is tegenwoordig gewoonlijk al in een zo vroeg stadium bekend dat er tijdig tegenmaatregelen genomen kunnen worden. Dreigt de situatie uit de hand te lopen, dan kan besloten worden om het kind eerder ter wereld te laten komen. Is dat niet verantwoord, bijvoorbeeld omdat het nog veel te vroeg in de zwangerschap is, dan kan de baby soms nog tijdens de zwangerschap een bloedtransfusie krijgen in speciaal daartoe ingerichte ziekenhuizen. Uiteraard is het doel hiervan om de levenskansen van de baby te verbeteren.
Is een 'resusbaby' eenmaal ter wereld gekomen, dan kunnen soms wisseltransfusies noodzakelijk zijn om de baby in een dusdanige toestand te brengen dat deze voor de rest van het leven geen enkel nadelig gevolg ondervindt van de bloedarmoede en de grote hoeveelheid afbraakprodukten van het bloed (bilirubine).
Problemen tijdens de zwangerschap
Eenzelfde probleem kan tijdens de zwangerschap ontstaan. Ook dan geldt dat iemand met resusnegatieve bloedcellen niet tegen resuspositieve bloedcellen kan. Als de aanstaande moeder resusnegatief bloed heeft en het nog ongeboren kind resuspositief is, kan de moeder antistoffen gaan maken tegen de rode bloedcellen van haar kind. Bij de eerste zwangerschap zal de antistofproduktie nog maar gering zijn, maar bij elke volgende zwangerschap zal de reactie op de positieve bloedcellen van het kind heftiger worden. De antistoffen kunnen voor de vrouw zelf geen kwaad, maar als ze het kind bereiken, kunnen er problemen ontstaan. De antistoffen kunnen namelijk ook daar tot de afbraak van rode bloedcellen overgaan. Het kind kan hierdoor niet alleen een meer of minder ernstige bloedarmoede oplopen, maar ook slechter gaan groeien. In nog ernstiger gevallen spreekt men dan van een 'resuskindje'.
Bloedcontroles tijdens de zwangerschap
Bij tien procent van de zwangerschappen is de vrouw negatief en het kind positief. In dat geval kunnen problemen verwacht worden. Slechts bij vijf procent van de vrouwen met resusnegatief bloed worden inderdaad antistoffen door haar gevormd. Bij maar heel weinig zwangerschappen is dat van dien aard dat er maatregelen noodzakelijk zijn. Toch wordt bij iedere zwangere het bloed op de resusfactor gecontroleerd.
Als de vrouw resusnegatief is, zal de arts of verloskundige altijd willen weten in hoeverre zij tijdens de zwangerschap antistoffen aan het vormen is. Het bloed van de vrouw zal daarop dan ook in de loop van de zwangerschap worden gecontroleerd. Een minder gunstige situatie kan zo vroegtijdig ontdekt worden. De nodige maatregelen kunnen dan worden genomen.
Resusbaby
De aanduiding 'resusbaby' is ook vandaag-de-dag nog omringd met een waas van geheimzinnigheid en angst. Dat komt onder andere doordat vroeger ongeveer de helft van deze baby's overleed. Onder meer dank zij de goede medische zorg, komt dat tegenwoordig in ons land nog maar nauwelijks voor.
Je kunt in principe van een 'resusbaby' spreken, wanneer bij een resusnegatieve moeder antistoffen worden gevormd tegen de resuspositieve bloedcellen van de baby en wanneer deze antistoffen ook daadwerkelijk schade bij de baby gaan aanrichten. Die schade komt dan voort uit de afbraak van rode bloedcellen bij de baby.
In lichte gevallen zal er als gevolg van die afbraak alleen een geringe bloedarmoede bij de baby ontstaan. In ernstiger situaties zal de bloedarmoede een stuk zwaarder zijn. Bovendien kunnen de afbraakprodukten van het bloed (bilirubine) niet alleen aanleiding geven tot het optreden van geelzucht maar ook tot het ontstaan van een hersenbeschadiging bij de baby.
Tijdige behandeling
Het ontstaan van een 'resusbaby' tijdens de zwangerschap is tegenwoordig gewoonlijk al in een zo vroeg stadium bekend dat er tijdig tegenmaatregelen genomen kunnen worden. Dreigt de situatie uit de hand te lopen, dan kan besloten worden om het kind eerder ter wereld te laten komen. Is dat niet verantwoord, bijvoorbeeld omdat het nog veel te vroeg in de zwangerschap is, dan kan de baby soms nog tijdens de zwangerschap een bloedtransfusie krijgen in speciaal daartoe ingerichte ziekenhuizen. Uiteraard is het doel hiervan om de levenskansen van de baby te verbeteren.
Is een 'resusbaby' eenmaal ter wereld gekomen, dan kunnen soms wisseltransfusies noodzakelijk zijn om de baby in een dusdanige toestand te brengen dat deze voor de rest van het leven geen enkel nadelig gevolg ondervindt van de bloedarmoede en de grote hoeveelheid afbraakprodukten van het bloed (bilirubine).