09-06-2010 13:34
Dag dames,
Ik heb met veel interesse het hele topic gelezen, want ik weet dat ik ook jaloers zal worden en daar schaam ik me nu al voor. Raar hé?
Het 'probleem' is mijn schoonzus. Ze is pas een jaar samen met mijn schoonbroer en al getrouwd. De reden waarom: ze wordt dit jaar 30, dus moest ze 'van 't straat zijn', zoals we bij ons zeggen. Mijn vriend en ik schrokken ons rot toen we hoorden dat die twee gingen trouwen. Ik hoop dat ze mijn schoonbroer ook heel graag ziet, maar als je weet dat ze absoluut getrouwd wou zijn voor ze 30 werd, dan krijg ik toch wel wat rillingen...
Op zich gunde ik het hen wel dat ze gingen trouwen, alleen jammer dat mijn vriend en ik dat ook van plan waren (we zijn al 11 jaar samen). We hadden het alleen nog niet officiëel verteld aan de familie. Bijgevolg hebben wij dan maar gezwegen en onze plannen voor onbepaalde tijd uitgesteld. We zien elkaar graag en die 'officiële verbintenis' is nu ook niet echt dringend.
Maar nu begint het 'probleem' pas. Ik weet dat het volgende punt op haar agenda zwanger worden is... En dat willen mijn vriend en ik ook graag, maar het lukt voorlopig niet. Ik hoop zo verschrikkelijk hard dat ik voor haar zwanger zal zijn en ik weet dat ik zwaar teleurgesteld zal zijn als zij weeral eerst met het goede nieuws kan pronken. Jaloezie dus, en ik ben er niet trots op.
Ik weet zeker dat ik het haar zou gunnen als ze niet zo met haar agenda bezig zou zijn... Het komt zo fake over: mijn schoonbroer als lief (echt een vreemde combinatie, daar is iedereen, ook haar familie, het mee eens) vervolgens binnen het jaar trouwen en een huis kopen en nu wil ze een kindje... Ze wil het allemaal ineens. En ze is niet echt het rustige type, ze kwebbelt er maar op los op familiefeesten en wil graag dat alles rond haar draait.
Die jaloezie is geen mooie eigenschap, maar ja, zo zit ik wel in elkaar. Ik vind trouwens ook dat ik met mijn jaloezie niemand kwaad doe, want ik ga dat niet uiten (behalve dan dit forum, leve het internet!).
Groetjes en veel succes voor iedereen!
Ik heb met veel interesse het hele topic gelezen, want ik weet dat ik ook jaloers zal worden en daar schaam ik me nu al voor. Raar hé?
Het 'probleem' is mijn schoonzus. Ze is pas een jaar samen met mijn schoonbroer en al getrouwd. De reden waarom: ze wordt dit jaar 30, dus moest ze 'van 't straat zijn', zoals we bij ons zeggen. Mijn vriend en ik schrokken ons rot toen we hoorden dat die twee gingen trouwen. Ik hoop dat ze mijn schoonbroer ook heel graag ziet, maar als je weet dat ze absoluut getrouwd wou zijn voor ze 30 werd, dan krijg ik toch wel wat rillingen...
Op zich gunde ik het hen wel dat ze gingen trouwen, alleen jammer dat mijn vriend en ik dat ook van plan waren (we zijn al 11 jaar samen). We hadden het alleen nog niet officiëel verteld aan de familie. Bijgevolg hebben wij dan maar gezwegen en onze plannen voor onbepaalde tijd uitgesteld. We zien elkaar graag en die 'officiële verbintenis' is nu ook niet echt dringend.
Maar nu begint het 'probleem' pas. Ik weet dat het volgende punt op haar agenda zwanger worden is... En dat willen mijn vriend en ik ook graag, maar het lukt voorlopig niet. Ik hoop zo verschrikkelijk hard dat ik voor haar zwanger zal zijn en ik weet dat ik zwaar teleurgesteld zal zijn als zij weeral eerst met het goede nieuws kan pronken. Jaloezie dus, en ik ben er niet trots op.
Ik weet zeker dat ik het haar zou gunnen als ze niet zo met haar agenda bezig zou zijn... Het komt zo fake over: mijn schoonbroer als lief (echt een vreemde combinatie, daar is iedereen, ook haar familie, het mee eens) vervolgens binnen het jaar trouwen en een huis kopen en nu wil ze een kindje... Ze wil het allemaal ineens. En ze is niet echt het rustige type, ze kwebbelt er maar op los op familiefeesten en wil graag dat alles rond haar draait.
Die jaloezie is geen mooie eigenschap, maar ja, zo zit ik wel in elkaar. Ik vind trouwens ook dat ik met mijn jaloezie niemand kwaad doe, want ik ga dat niet uiten (behalve dan dit forum, leve het internet!).
Groetjes en veel succes voor iedereen!