mijn lieve, lieve kleine schat

[devika]

Nou hier zit ik dan op 5 januari 2011…
Hoe anders had het moeten zijn..verdorie!!!! (sorry voor het vloeken dames)
Vanmorgen hebben we Kaylash laten bijschrijven in onze trouwboekje…heel bijzonder..
Er stond een stempel met datum van vandaag bij…
Vanmorgen had ik er iets minder moeite mee dan nu…moet even af en toe wat tranen wegslikken..
En ik maak mezelf helemaal gek…ik blijf steeds meelezen in de topic ‘uitgerekend in jan’
Een aantal van de meiden waar ik voorheen mee kletste is al bevallen of staan op het punt.
Ik had daar ook tussen moeten zitten… ik weet dat ik dat moet loslaten…
Maar er is zo iets verschrikkelijks gebeurd…ik kan er soms nog steeds niet bij dat het leven gewoon doorgaat…
Mijn wereld staat gewoon stil. Ik heb nu echt het gevoel dat ik geen stap vooruit ben gekomen!
We zijn nu 4 maanden verder en ik ben nog steeds niet zwanger…mijn ei had er ook allang moeten zijn..
Ook die is spoorloos! Aarrrggghhh!

Sorry dames, ik ben het even allemaal kwijt…

[Tam]

Lieve devika, ik kan het me ze goed voorstellen. De uitgerekende datum van ons meisje was een week na haar overlijden. We hebben toen een wensballon opgelaten voor haar. Ik vond het zo moeilijk die dag....voelt nog als de dag van gisteren. Ik kan niks anders doen dan je een virtuele knuffel geven en vandaag een extra kaarsje op te steken voor jullie lieve Kaylash*. Zodat hij weet dat ook andere hem niet zullen vergeten, want hij hoort er gewoon bij.

Dag lief klein mensje, pril begin. Op deze wereld nam jij je plekje in. Jammer dat je niet kon blijven. Verdriet dat je al moest gaan. Maar in onze harten blijf jij altijd voortbestaan!

[devika]

ooh Tam, ik ben echt even naar de wc gelopen toen ik je berichtje las...kon mijn tranen dus echt niet meer tegenhouden..
Jeetje wat is dit moeilijk zeg...
Maar dank je wel voor het kaarsje en het mooie gedichtje. Dat doet me heel goed!
En je virituele knuffel helemaal! Dank je wel!

Ik moet hier even doorheen.... Ik weet ook wel dat ik morgen, als de tranen voorbij zijn, weer helder kan denken en de dingen weer kan relativeren..

En wat mooi van de wensballon! Prachtig!
Ken je die serie Hawthorne van net 5. zag toevallig maandag 1e aflevering.
op het einde had een weduwe zo'n lampion de lucht in laten gaan, met een beetje van het as van haar man. vond ik zo mooi om te zien..

[maria11]

hey goedemiddag lieve allemaal,

Devika, vandaag de uitgerekende datum ....ik kan mij voorstellen dat je heel verdrietig bent, wat een dag. Het had zo anders moeten zijn, je kindje had er (bijna) moeten zijn.
Ik was die dag ook zo verdrietig, en toen was notabele alweer zwanger, ik kan mij geen voorstelling maken hoe het voor jou moet zijn nu...de tijd gaat maar voorbij en je bent nog niet zwanger, alsof de tijd stilstaat, alsof je leven stil staat. En dat is dat stomme ei ook nog eens zoek!
Je schrijft dat je het moet loslaten maar lieve meid, het is PAS 4 maanden geleden dat je bevallen bent, natuurlijk lees en leef je mee met de meiden in het januari-topic en gaan je gedachten alle kanten op, je had daar ook bij moeten zitten. Er is iets verschrikkelijks gebeurd inderdaad, iets wat jullie nooit had mogen overkomen., het ondenkbare. Het feit dat je (nog) niet zwanger bent maakt dat extra zwaar voor je denk ik, er is nu even niets om naar uit te kijken, je hebt niet de zekerheid dat het goed gaat komen binnenkort.
Ik vind het wel goed te horen dat je voordat je zwanger was van Kaylash je ook zo'n lange cyclus had, zwanger worden is gelukt meid, en ik vermoed dat je weer snel zwanger zal zijn....zo voel ik het echt. Ben je vandaag aan het werk eigenlijk?
Nou meid, ik stuur je lieve zoon een kusje naar boven en zal zeggen dat zijn mama hem erg mist, en dat we allemaal aan hem denken.


Tam, wat lief dat je zo aan mij dacht, en nee, gelukkig hoefde ik niet te blijven!
Ik heb (totaal onnodig) ontzettend lopen stressen voor die echo merk ik achteraf, ik was uitgeput daarna! hock: je zou denken dat je na 7 maanden wel een beetje vertrouwen en rust kan vinden maar soms is die zo ver weg! stom is dat.
Maargoed, de kleine is nog superactief en dat is echt fijn, mijn hele linkerbuik is volgens mij blauw vanbinnen, het kindje ligt namelijk al een paar weken hetzelfde en trapt dus constant tegen dezelfde plek aan (auw!) Je zegt dat jouw meisje ruim 5 pond was, dat zou je niet zeggen als je haar foto's zag! ik dacht dat ze rond de 6 of 7 pond was. Hoe lang was ze eigenlijk? Ik ben wel heel benieuwd of haar zusje op haar lijkt straks, heb jij dat ook? dat gegeven lijkt mij heel raar en emotioneel voor jou, zo fantaserend over haar geboorte dit jaar..of ben je nog niet op dat punt beland dat je aan de geboorte denkt? ik ben er sinds 32 weken zwangerschap echt een beetje mee bezig merk ik...er komt veel boven. Dat moet voor jou (straks) helemaal gelden vermoed ik.
Manlief was tot vandaag thuis, hij is vandaag pas weer een beetje opgeknapt van die griep en aan het werk gegaan. Het huis is nu stil zonder hem, mis hem een beetje
Hoe voel jij je nu? Jij hebt je 20-weken echo nog niet gehad, of wel? (ohh mijn geheugen laat mij zo in de steek, sorry!).
Zijn de kerstspullen inmiddels opgeruimd? mijn boom staat nog, ga het dit weekend doen denk ik. Het huis is altijd zo lekker leeg als je dat gedaan hebt he? :-D

Madelief, wat een prachtige reis heb je toch gemaakt, het klinkt echt heerlijk!! :-D En die man van je hihi! ik zag het helemaal voor me hoe hij in die sauna zit met een icepack op zijn zaakje, wat lief dat hij dat doet! :mrgreen: en nu in de wachtweken he? ik hoop dat ze snel voorbij gaan. Wat je vertelde over die aanvaring op je werk, zo herkenbaar! ik merkte ook zo duidelijk dat ik echt nog niet de oude was, ik voelde mijn lichaam soms echt koken dan, ik reageerde lichamelijk en geestelijk soms buitenproportioneel....couldn't keep my cool.
Ook in de auto merk ik het, ik zat (en zit) mijzelf dan echt op te fokken soms, als mensen stomme dingen doen in het verkeer bijvoorbeeld, wil ik gaan schreeuwen of wijzen ofzo :?
En ook manlief moet het soms ontgelden :oops:, ik heb gewoon een veel korter lontje gekregen. Heb jij het thuis ook?
En what about de kapper? zit je haar mooi? :-D en nu waarschijnlijk zonder te huilen in de stoel kunnen zitten of niet? :mrgreen: Ik ben sinds die huilbui bij de kapper niet meer terug geweest :?.....ach....wilde het toch laten groeien!
Fijn te horen trouwens dat het kerstei goed is benut Madelief! je hebt al eens bewezen gewoon zwanger te kunnen worden dus hup lijf! doe je ding!!! zodat al dat gehannes aan je lichaam vanaf februari niet hoeft.

Kim, hoe is het met je? ben je inmiddels opgeknapt? en hoe is het met je buik? voel je de kleine regelmatig? En nu je weet dat het weer een jongen wordt, hoe voel je je daaronder? (wat een vragen he?) nou meid, ik denk aan je en hoop dat het goed gaat.

Kersje lieve meid, ben je niet lekker? weet je dat ik dat duizelige ook had aan het begin van de zwangerschap? mijn bloeddruk was ook echt erg laag...bij jou ook?
Voor de rest wel o.k.? met de buik?
Wat lief trouwens dat je uitkijkt naar het berichtje dat ik over een week of 6 hier achter ga laten dat hij/zij geboren is , ja......een wonder als je daaraan denkt he? ik fantaseer soms dat het geboren wordt, en hoe ik mij dan voel...ik moet dan altijd even huilen. Ik zal mij zo gelukzalig voelen denk ik, zo dankbaar en trots.
En die uma, wat stoer dat ze niet schrikt van het vuurwerk! is dat een goed teken?:? hihi! de naam "kleine dondersteen" is nu echt gemaakt voor haar :-D
Slaap je nog lekker trouwens? En morgen heb je alweer 80 dagen zwangerschap gehad meid, moet je er nog 200! jeahhhh! ik kan ook niet wachten totdat jij die lieve frummel goed gaat voelen trappelen in je buik, het is hilarisch! :-D
Hoe is het kersjesman eigenlijk? hoe staat hij nu in deze zwangerschap?

Cyn, wat bijzonder te lezen over de geboortekaartjes, ik vind het mooi dat je ze "gewoon" verstuurd hebt....eerst nog aangepast, wat lijkt mij dat raar en onwerkelijk zeg...
Ik snap heel goed dat je zijn pretecho niet meer bekeken hebt, ik denk dat er inderdaad wel een dag komt dat het goed voelt om het te zien...het zal sowieso een emotioneel moment zijn denk ik. Ik heb telefoonopnames van de 20 weken echo van Olivia, ik heb er nog wel een paar keer naar gekeken en het deed mij erg veel, ik was er echt even van ondersteboven, maar vond het ook zo fijn te zien, zoiets van "kijk, ze leefde, ze heeft gewoon echt geleefd". Klinkt raar, maar je begrijpt waarschijnlijk wel wat ik bedoel...
Deze week weer aan het werk lees ik, hoe gaat het? zie nog erg op tegen de groep van vrijdag? Laura gaf mij voor ik aan het werk ging ook het advies om bepaalde antwoorden al klaar te hebben staan, zodat de vragen je niet t veel overvallen (voor zover dat kan)
Het heeft mij wel geholpen.
Net als jij heb ik mijn 9maandendagboek ook de laatste weken niet goed bijgehouden, ik baalde daar ook zo van! ik vond dat zo erg....ik heb dat inmiddels wel losgelaten, ik vind het eigenlijk wel een fijn idee dat ik dacht dat ik dat later ook wel kon doen, ik was nog heerlijk onschuldig en totaal niet bewust van wat mogelijk kon zijn in het leven. Soms verlang ik terug naar die dagen. Inmiddels heb ik met deze zwangerschap een 9-maanden dagboek wat inmiddels een heel boekwerk is geworden, ik sla geen week over...haha dat arme kind, dat is een week bezig als die dat ooit wil teruglezen :-D.

Laura, fijn te lezen dat je een leuke kerst en Oud&Nieuw hebt gehad meid! 2010 was voor jou inderdaad een goed jaar, en dat had je ook echt nodig. Knuffel voor jou en je kleine viertandige Semmy!

het Jasmien, waar ben je???? ik mis je hier Wil weten hoe het met jou en je spruitje is..

Ik las dat sommige van jullie je kiplekker voelde tijdens de eerste zwangerschap, dat alles zo lekker leek te gaan, weet je dat het totaal anders was bij mij? Ik was de eerste keer zo immens misselijk, voelde mij zo ziek. Ook luisterde ik helemaal niet meer naar muziek, wilde het niet horen, had er geen behoefte aan. Bij deze is dat zo anders, echt totaal anders. Ben niet misselijk geweest en had juist enorm de behoefte muziek te luisteren, voelde mij heel anders dan bij de 1e, veel beter juist...(heb ik het even niet over de angst dat je je kindje kan verliezen). Ik hoor van veel moeders dat zwangerschappen vaak niet te vergelijken zijn met elkaar, het is elke keer zo anders.....gek he eigenlijk? :?

En het verdriet met Oud en Nieuw wat jullie bijna allemaal beschrijven, ik vind het een troostende gedachte dat we er allemaal zo mee bezig zijn geweest. Ik kreeg op 1 januari 'smiddags zo'n huilbui, ik dacht dat ik erin bleef. Inderdaad het "afsluiten" van dit jaar, dit jaar dat zo onlosmakelijk met je kind verbonden is....iets in mij wilde helemaal niet dat dat jaar voorbij was, het jaar waarin onze eerste kind werd geboren, ik wilde dat vasthouden. En opeens overviel mij het idee dat ik weer een kind droeg, en dat ik dit ook weer kon verliezen! ik werd even helemaal gek. Een kind krijgen betekent onlosmakelijk voor mij dat je het dus ook kan verliezen. Gelukkig kwam mariaman bij mij zitten en heeft mijn tranen gedroogd, de lieverd, hij weet altijd wat hij moet zeggen.

En wat jullie zeggen over "het verhaal" vertellen aan mensen, soms gaat dat mij heel goed af maar ik merk toch vaak dat het mij weer overvalt, zoiets van "shit zeg, dit is ons gewoon ECHT overkomen" alsof iemand met een hamer op mijn hoofd tikt en ik het opeens besef. Ik zit helemaal niet op een automatische piloot, ik ben juist vaak dan de hele tijd bezig niet te gaan huilen en mijzelf onder controle te houden....misschien heb ik het ook niet vaak verteld, is dat het.

Nou meiden, inmiddels weer een boekwerk verder...haha. Ik ga even wat rommelen hier. Fijne dag!

Maria x

[Madelief1980]

Lieve Devika, ik denk al de hele dag aan je. Heb het heel druk op mijn werk, dus kon niet eerder schrijven, maar nu dan toch.

Meid, wat moet deze dag moeilijk voor je zijn. Ik voel een beetje van je pijn, als ik bedenk hoe 9 maart gaat voelen. En meelezen bijn jan topic STOP daarmee! Dat is zelfpijniging! Ik hoop dat je daar mee kunt stoppen, het is echt zo confronterend!

Nou, ik stuur je alle liefs!

PS kom later terug om te schrijven!

[devika]

madelief, je heb gelijk hoor...ik moet idd stoppen met het lezen van die topic...
maar tis ook nieuwsgierig heid hee.. kijken wie al is bevallen...
en ik vind het zooo een wonder he dat die meiden 9 maanden hebben volgebracht en een gezond kind op de wereld.
dan besef ik weer wat een wonder het is...
gisteren deed het wel even pijn...toen dacht ik,... waarom ik...ben ik soms niet goed genoeg...
ja, ik ben savonds een en al emo...dan ga ik van die rare dingen denken..

gisteren bedacht ik me ook ik in een paar dagen ( 3 dagen op vakantie) mezelf het toppunt van gelukkig heb gevoeld. echt, het meest ultieme geluksgevoel heb ik ervaren. mijn wereld kon niet meer stuk. dit gevoel bedoelt men als je je echt super super super gelukkig voelt...
maar in die 3 dagen tijd heb ik ook precies het tegenover gestelde gevoeld.
nooit in mijn leven heb ik zo'n intense verdriet ervaren als in het zh in amerika..
naar mijn idee, als iemand intens en intens verdrietig is en het leven niet meer ziet zitten, dan ervaart die precies datgene wat ik gevoeld heb ik in zh...
en dan vraag ik me af hoe dat kan...hoe kun je in een paar dagen tijd het ultieme geluk en het allerergste verdriet ervaren!
beyond emaginations denk ik dan....niet te bevatten...

maar ik vergelijk nu heel deze situatie alsof ik van een gigantische hoogte in een hele diepe ravijn ben gevallen...
als je zo hard valt blijf je een tijdje liggen...dan krabbel je beetje bij beetje op...en probeer je een weg naar boven te klimmen...langs de rotsen zijn er genoeg houvast...
maar zo nu en dan grijp je mis..en verlies je je evenwicht...of valt er zo'n rotsstukje naar beneden...recht op je af...waardoor je loslaat...en weer een stukje naar beneden valt....en langzaam weer naar boven klimt...ergens heel hoog boven...zie je het licht schijnen...daar moet je zijn....met vallen en opstaan lukt het uiteindelijk uit de ravijn te klimmen...gezond en wel...alleen de littekens van de val en het eruitklauwteren...die zullen altijd blijven...

sorry dames als het allemaal een beetje weemoeidig klinkt...maar zo voel ik me nu even op dit moment...

[devika]

@ Maria,
Ja ik denk dat het moeielijker is omdat ik altijd had gewild om weer zwanger te zijn met kerst en/of vandaag.
Dat zou het voor mijn gevoel dragelijker maken…
Of als ik niet zwanger was, dan iig een ei… en zelfs die is spoorloos..
Ik heb even geen houvast…dat maakt et allemaal erger..

Maar ik ga door met ovu testen! Ik heb vandaag weer een doos besteld…
Ik ga net zo lang door tot ik mijn ei vind! en weer kom ik bij Tam haar spreuk!
En idd, bij Kaylash had ik een lange cyclus..dat geeft mij ook weer hoop voor deze ronde…

En dank je wel voor het lieve kusje! Dat komt zeker aan daar boven! Bij al onze engelkindjes!
En wat ben ik blij dat je zeg het is PAS 4 maanden geleden…
Ik zeg nl. ook PAS...maar ik merk soms dat mijn omgeving zegt AL…
Dat maakt me soms boos…net of er een tijdsduur voor rouw is…

En wat je zei over het afsluiten en dat je moest huilen op 1 jan. Niet zo gek meid..
Ik denk dat wij allemaal moeite hadden met het loslaten van 2010…het jaar waarin onze mooie engeltjes zijn geboren!
Ik was hier al van te voren bang voor..voor dat loslaten…
En wat verdrietig dat je ineens aan dit kindje moest denken. Wat een lieve man heb je dat hij je zo is gaan troosten.
En nee Maria, dit kindje wordt gezond en wel geboren! Dit kindje zal je belonen voor al je tranen die je heb gelaten voor Olivia*.
Dit kindje is gestuurd door zijn/haar grote zus! En je bent al zo ver lieverd. Nog een paar weken en dan mogen jullie je mooie nieuwe kindje in je armen dragen.
Voor altijd!!! je bent absoluut een grote voorbeeld voor mij. Ik hoop op een dag te staan waar jij nu staat...

[Madelief1980]

He meiden,

Heb het helemaal gehad! Wil zo graag zwanger zijn! pffff.... dat moest er even uit. Heb het gevoel alsof we in een soort vacuum zitten....

Devika, hoe is het nu? Ik vind het zo mooi dat jullie Kaylash vandaag hebben laten inschrijven in jullie trouwboekje. De gedachten die je omschrijft, waarom krijgen al die meiden gewoon een baby na 9 maanden en moet jij er net tussenuit vallen. En dit allemaal mee maken? Die herken ik. Je gaat denken: wat heb ik verkeerd gedaan? Waarom moet ik gestraft worden? Maar je komt er niet uit. Ik lig zo avonden in bed te piekeren en antwoorden komen er niet. Zo moeilijk. En ja, het is zo'n enorm wonder, dat een kindje gezond en wel na 9 maanden ter wereld komt. Klinkt raar, maar soms vind ik het ook mooi dat ik dit nog veel meer besef dan daarvoor. Ik kijk uit naar het moment dat ik moeder mag worden en ik geloof er heilig in dat ik dan niet meer kan stoppen met huilen van geluk. Het is een enorm wonder....

En je stukje over het opkrabbelen en vallen. Klinkt inderdaad weemoedig, maar dat mag. Zo voelt het bij mij ook en ik denk dat anderen dat ook herkennen. Het is echt vallen en opstaan. Zo wisselend. En toch, ook op de goede momenten draag je nog de littekens mee. Ik hoop dat we ooit naar die littekens kunnen kijken zonder te huilen. Met de herinnering van onze kleintjes in ons hart. En verder weer heel gelukkig kunnen zijn.

@ maria, gisteravond toen ik in bed lag, moest ik denken aan jou. Lag te denken of je wel kon slapen en hoe het zou liggen met zo'n enorme buik. En toen bedacht ik me ineens dat je zei dat je kindje nu 5 pond is. Zo zwaar was ik toen ik geboren werd! haha en die van jou mag nog 45 dagen!

Ja, ik ben weer aan het wachten. Ruim een week nog. Maar ik merk dat mijn buik al weer zwaar begint te worden. Dat had ik de vorige ronde ook. Krampjes en gevoel alsof er een steen in lag. Ben dus niet zo positief...

Dat je man het soms moet ontgelden door je korte lontje, kan hij daarmee omgaan? Ik merk dat mijn man echt voorzichtig met me is. En de keren dat ik echt uit mijn stekker ga om niets worden steeds minder. Het is al een tijd niet meer voor gekomen. Mijn man zei heel lief op de terugweg van de vakantie: we hebben geen een keer ruzie gemaakt, dat vond ik zo fijn! En dat klopte. De rust komt een beetje terug dus. Ja, mijn kapsel is weer helemaal goed! Nee, niet moeten huilen. Ze vroeg heel lief hoe het met me was en wenste me een heel mooi nieuw jaar. Fijn.

Oh en ik hoop het ook zo.... Dat mijn lichaam weet wat te doen. Dat ik nu wel zwanger mag zijn. Ook al heb ik het gevoel van niet, ik droom er wel over....

Wat fijn dat jij je deze zwangerschap beter voelt dan de vorige keer! Dat is echt heerlijk, er zijn toch al zorgen genoeg. Bij mij kan het alleen maar minder gaan. Ja, mijn moeder heeft 4 kinderen gekregen en zei dat het ook iedere keer anders was. Blijkbaar reageert je lichaam toch anders op de hormonen of heb je er meer of minder van.

Over het verhaal vertellen, wat je schrijft herken ik. Als je iemands reactie ziet, je hoort jezelf praten dan denk ik steeds: Is dit mijn verhaal? Ja, dit hebben we echt mee gemaakt. Vandaag ook weer. Ik moest een duitse collega training geven. Ze vroeg of ik kinderen had en ik zei ja en vertelde het verhaal. Ze begon te huilen. Ze zei: het grootste geluk in mijn leven is mijn zoontje en als me dat was afgenomen in de zwangerschap had ik niet geweten wat ik moest doen. Ze was op haar 41e pas zwanger geworden en wist dus dat dit wel de laatste kans was....

Nou, ik ga nog even wat opruimen. Ben zo moe! Morgen moet mijn auto naar het bandencetrum, ga ik de bouwtekeningen laten printen bij de copyshop en verder een paar uur thuis werken en studeren.

Fijne avond meiden!

x

[Tam]

devika, daar zijn we toch voor. En we herkennen het allemaal maar al te goed. Ik weet het ook nog zo goed. Hoe mijn meisje geboren werd en ik dacht niet gelukkiger te kunnen zijn en in een paar dagen ga je echt naar het andere uiterste. Dat is gewoon niet te bevatten. soms lijkt het wel een film, alsof het nooit allemaal gebeurd is. Maar ik probeer (en dat lukt zeker niet altijd, maar ik ben toch een aantal maanden verder) vooral aan de mooie momenten te denken. die kunnen ze me nooit meer afnemen. Ik zie het soms ook wel eens als een amputatie. Door haar dood is een deel van mezelf gestorven en ik moet hier nu mee leren leven. Dat kost een lange tijd revalideren en het zal nooit meer hetzelfde worden....maar dat wil niet zeggen dat het niet meer mooi kan worden. DAt hoop ik maar. Want als je het donker gekend hebt waardeer ik het licht des te meer....................maar zoals ik dit schrijf: zo voelt het niet altijd, ik ben ook maar mens.

maria; helemaal niet gek dat je nog steeds zoveel stress hebt. DAt zal blijven. Ze zeggen wel eens: pas als je haar gezond in je armen hebt durf je het te geloven, maar in mijn geval.........ik har britt* gezond (dat dachten ze allemaal) in mijn armen dus zelfs dat is niet voldoende. de tijd zal het leren. nog even meid...
De 20 weken echo heb ik volgende week. Op zich voel ik me wel goed, al ben ik er wel bang voor. Net als jou voel ik me deze zw veel beter (lichamelijk dan, geestelijk heel anders). zo ziek als ik toen was,,,nu niet. Wel kwalen natuurlijk. Ik heb ontzettend last van mijn heupen, mijn hele mond zit onder de bleintjes (was toen ook trouwens) etc. Eerst mocht ik vanmezelf daar niet over mopperen.....ik ben immers dolblij, maar ja.....hormonen laten me toch wel eens mopperen en maak me daar nu ook niet meer druk om. Als de 20 weken echo goed is willen we een pretecho boeken zoals we bij haar grote zus hebben gedaan. Ik was gisteren nog naar filmpjes aan het kijken. Gisteren was het een jaar geleden dat we hoorde dat haar sterre-brusje niet meer was. Ook wel weer moeilijk. Dan zie ik haar op de film en lijkt het zo onwerkelijk. Ze was zo mooi. Kijk maar eens naar papa: zei ik nog op de film en dan zie je dat ze even haar oogjes open doet. Oh, ik zou wel in de tv willen kruipen dan. Zo moeilijk, maar ik ben me ook bewust dat ik dit heb mee mogen maken. Hoe moeilijk moet dat ook niet voor jullie zijn geweest.......pfff. Ga er maar effe over stoppen, want de tranen komen weer op.
Ze was trouwens 47,5 cm lang. Dus met dat gewicht een echt poppetje. Maar ook weer niet overdreven hoor, gewoon.

Vandaag hebben ze ons nieuwe bed gebracht. Een boxspring. Ben benieuwd hoe dat slapen gaat zijn,zal wel wennen zijn. Hoop niet te veel last van rug en heupen. Hij is wel mooi, maar we hebben nu een probleem dat onze kast met tv niet goed paste haha. Dus wij schuiven en meten. Stel sukkels hhihi.

[cyn87]

devika,
wat een moeilijke dag vandaag voor jullie.
ik denk er continue aan, over hoe je de dag doorkomt en hoe je je nu voelt.
onze wesley was negen dagen na de geboorte uitgerekend. dan zit dat nog best vlak achter elkaar.
bij jou duurde dat langer natuurlijk..
hoe dichterbij die datum komt hoe meer je er tegen aan zit te kijken.
Ik heb ik het begin hier ook meegeschreven bij uitgerekend in november.
na alles wat er was gebeurd durfde ik daar niet meer op te kijken. nog steeds niet.
wel mooi dat jullie kaylash in jullie boekje is bijgeschreven, lijkt me heel bijzonder.

tam, had ook niet verwacht dat jullie meisje zo weinig woog.
had ook meer gedacht.
ahoewel ons mannetje ook maar 2510 gr. was hoor.
maarja, dat gaf al aan dat er iet mis was

[cyn87]

devika,
de gevoelens die je beschrijft over het ravijn is niet gek.
ik lig daar ook nog ergens. en ben nog maar net recht gaan staan.
moet nu nog naar boven.. maar daar komen we wel.
samen klimmen we hier weer met zijn allen uit.

[Madelief1980]

Meiden, voel me zo klote. Gisteravond gebeld door een vriendin waar ik op zich niet zo heel veel mee om ga dat ze zwanger is. Vind het heel leuk voor haar hoor, maar ik werd echt na het gesprek helemaal niet goed van verdriet. Waarom gaat alles bij ons zo? Waarom gaat het bij anderen zo makkelijk? Alles kwam weer boven. Was zo in paniek. Ben zo bang dat ik nooit meer zwanger wordt, dat het nog een keer gebeurd dat we ons kindje verliezen en ik zie ook al weer onwijs op tegen de ongesteldheid van volgende week.....

x

[Madelief1980]

Heb net wat geschreven, nu is het weg!

[maria11]

Madelief, wat naar dat je je zo klote voelt. Het is erg confronterend zo'n telefoontje te krijgen, dan komen er zoveel emoties bij je boven, dat snap ik goed. Maar het gaat lang niet bij anderen makkelijk hoor....maar dat weet je denk ik zelf ook wel. Het is vaak een verborgen verdriet die je vaak niet hoort en ziet. Je hoort vaak alleen het goede nieuws, als alles wel goed gaat en vanzelf...

Natuurlijk ben je bang dat je nooit meer zwanger wordt, niemand kan je iets garanderen, het is heel naar zo overgeleverd te zijn aan het lot, vind je niet? totaal geen controle.
Maar je gaat hartstikke zwanger worden Madelief, echt waar. Dat geloof ik echt.
De kans dat je een tweede kindje aan intra-uteriene vruchtdood gaat verliezen is zoooooo klein. Ik probeer dat mijzelf de hele tijd voor te houden, de kans is gewoon echt verwaarloosbaar. Nu komt het neer op geduld voor jou. Geduld met je lijf, met de planning van het zh, met je kinderwens.....en dat is zwaar, dat weet ik.
Maar nogmaals, je gaat HARTSTIKKE zwanger worden!

[cyn87]

oh madelief, ik sluit me helemaal aan bij maria.
het is zo confronterend. het verlangen en de onzekerheid zijn zo groot.
maar voor jou komt er zeker wel een tijd aan dat je zwanger gaat worden.
2011 gaat gewoon het jaar zijn voor ons allemaal, of we bevallen dit jaar, of raken dit jaar zeker zwanger.
en daar hoor jij ook bij.

Ik werd gisteren gebeld door het ziekenhuis.
het was een verloskundige die bij mijn bevalling aanwezig was.
vond het zo leuk om die weer even te horen.
ze was benieuwd hoe het met ons ging. en gaf ons zelfs ruimte voor evt. nog een gesprekje.

Gisteren mijn eerste echte werkdag.
viel gelukkig erg mee. ik heb geen reacties gehad van de kinderen en kon lekker mijn ding weer doen.
heb nog even 2 uurtjes wat administratie bijgewerkt. even wat afwisseling en niet volledig op de groep.
Morgen naar mijn eigen groepje.
ik hoorde gisteren via via dat mijn vaste collega er zelf niet is.
hier baal ik wel van, hij had het wel even kunnen melden vind ik zelf.
maarja, zal vanmiddag eens bellen welke kids er zijn morgen.
en ga samen met mijn leidinggevende.

[devika]

@Madelief. Vind het zo erg dat je je nu zo klote voelt. Ik wou dat ik je kon troosten! Ja echt!
Ik weet als geen ander hoe confronterend zulk nieuws is.
Ook de paniek die je voelde en de drang om zwanger te worden, alles is herkenbaar.
Maar hier moeten we allemaal even doorheen bijten he…
Soms heb je van die dagen dat je zo stevig in je schoenen staat en en zo’n melding en je valt weer helemaal uit elkaar.
Maar zoals Maria ook zeg, ik heb er alle vertrouwen in dat jij dit jaar weer zwanger wordt!
Lang leve de technologie van hedendaags!
Geduldig wachten en ons ding doen, dat is het enige wat we kunnen…meer niet…helaas..
Maar ik heb hoop voor ons allemaal! Ons kindje komt zeker!
2011 wordt van ons allemaal. Of we krijgen een kindje of we raken zwanger. Een van de 2 zeker!

Hele dikke knuffel voor jou!


@ Cyn,
Ooh wat ben ik blij dat je 1e dag mee vielt.
Ik heb de 1e dag een flink potje gejankt op het werk. temidden van alle collega’s.
De dagen erop trouwens ook.
Maar je gaat nog niet volledig aan de slag toch. Goed om te horen dat je het een beetje rustig aan heb gedaan op het werk.
Wees wel op je hoede…elke dag verschilt he… de ene dag kan je vol energie op het werk zijn en de andere dag zo breken…
Jeetje…wordt weer helemaal verdrietig als ik aan die dagen denk..
Ppff..
En wat balen dat je vaste collega er morgen niet is. Wist hij wel dat je kwam?

En wat fijn dat je belt bent door de verloskundige. Zo’n praatje kan je goed doen he.
Een vervolg gesprek zou ik zeker doen.
Een paar weken nadat wij terug waren uit amerika werden wij gebeld door de maatschappelijke werker die wij in het ziekenhuis toegewezen hadden gekregen.
Dat was zo fijn om hem even weer te spreken. Zo’n lieve man. Hij deed mij heel erg denken aan zo’n priester uit een little-house-on-the-prary kerkje.

En ja, met z’n allen klimmen we op een dag deze ravijn uit….
En ja, ik heb heel erg tegen de dag van gisteren op gekeken…ergens ben ik blij dat die dag voorbij is…weer een station die ik gepasseerd ben….
Hoewel ik toch het liefs bleef steken in die dag…heel gek..
Bij jou was de uitgerekende datum dus 9 dagen na Wesley…jeetje..dan zit je er nog helemaal midden in…
Ik weet trouwens niet wat erger is…weken of maanden…et lijkt kwa gevoel allemaal op elkaar…tijds besef is er soms niet…
Heb je nog iets gedaan op de uitgerekende datum?
Ik wilde die dag niet zomaar voorbij laten gaan. De geboorte en overlijdensakte hadden we al in november gekregen.
Maar ik heb gewacht tot 5 jan. Om Kaylash bij te schrijven. Zo ging die datum dus niet ongemerkt voorbij….

Met kerst had ik van een relatie op werk 3 doosjes rozentulpen gekregen.
Die wil ik van het weekeind planten. Als aandenken aan de “geboorte week” zeg maar…
( wat dus de geboorte week had moeten zijn..)

Liefs,
Devika

[devika]

Hier nog steeds geen ei te bekennen..zucht…
De gynocoloog moest vandaag dus terug bellen. Uitslag van de infectietest van december.
Ppff…WEER was ze 5 uur te laat met bellen.
Any way, er zit wel een bacterie bij mij. Niks schadelijks volgens haar. Ik krijg wel een antibiotica kuurtje.
Heeft verder ook geen consequenties zegt ze….

[devika]

verdorie..nou doe ik et weer..lezen in die andere topic...auw..

ga nu lekker naar huis dames. oh nee straks eten bij schoonmama. heerlijk hoef ik niet te koken.

fijne avond lieve meisjes!!

[cyn87]

devika,
ja ben zelf ook wel opgelucht dat het best meeviel gisteren.
Ik heb besloten om morgen toch te gaan. een leidinggevende gaat met me mee.
geeft toch wel een fijn gevoel.
mijn vaste collega wist er wel vanaf. heb het zelf met hem besproken.
maarja, die vergeet wel meerdere dingen zeg maar.
vind het jammer, maar is niks aan te doen.

ik weet inderdaad niet wat erger is.
zo kort achter elkaar of dat er wat maanden tussen zouden zitten.
ik moet zeggen dat ik nog helemaal in een 'roes' zat die week.
het was nog maar pas gebeurd.
ik ben op 30 okt. bevallen en 8 november was ik uitgerekend.
we konden in die week wel al op vakantie gaan. maar zijn niet geweest omdat dat de week was van 8 november.

ik heb besloten niet in gesprek te willen met die verloskundige.
we kennen elkaar verder niet. en denk niet dat het veel opschiet.
wat ik van haar zou willen weten, weet ik al.
volgende week heb ik wel een afspraak bij de gyneacoloog.
weer een gesprek. dat doen we wel samen.

[Madelief1980]

He lieve meiden,

pffff wat een dag. Mijn stemming is echt zo ontzettend slecht. Ben weer zo verdrietig. Probeer andere dingetjes te doen, maar het wil maar niet. Wel gestofzuigd en voor een vermogen aan vitaminepillen voor mijn man gekocht. Op aanraden van een vriendin van mijn moeder. Jaren geleden kwamen zij niet eens in aanmerking voor IVF omdat zijn zaad zo slecht was. Bij haar was alles goed. Toen is hij op alle vlakken extra vitamines gaan slikken en verbeterde het zaad en kregen ze 3 gezonde kinderen. Tja, het valt te proberen. We hebben nu besloten dit 3 maanden te gaan proberen. Doordat we aan de IUI gaan beginnen krijgen we iedere maand te horen hoe het zaad er nu voor staat. Als we na 3 maanden geen verbetering zien, stoppen we.

Maria, lief berichtje! Jij gelooft er echt in, mijn man ook. En ja, de kans dat het nog een keer gebeurd is heel klein. Maar het kan wel. Maak me ook al weer een beetje druk over de klinisch geneticus die volgende week vrijdag gaat bellen. Dat is de dag dat ik waarschijnlijk ongesteld moet worden, maar dus ook de dag dat zij gaat bellen. Wordt een fijn dagje...

Hoe is het met jou? Alweer over de 34 weken. Misschien lijkt het heel anders voor jou, maar voor mijn gevoel gaat het zo hard bij jou!

Cyn, ik hoop het ook zo! Moeder worden in 2011, dat zou ik het liefste willen. Maar dan moet het wel binnen een paar maanden lukken.... Of zwanger worden zou ook al heel fijn zijn in 2011. Maar we hebben het niet in de hand....

Heel fijn dat je werkdag mee viel gisteren. En morgen ga je dus weer. Goed je grenzen in de gaten houden hoor!

En als je geen behoefte hebt aan een gesprek met de VK, moet je dat zeker niet doen. Mag ik vragen waarvoor je volgende week naar de gyn gaat? Behandelt hij/zij je ook voor het bloedstollingsprobleem of zit je daarvoor bij een andere arts?

Devika, jij zit voor een groot deel in hetzelfde schuitje! Je herkent mijn gevoel en dat is fijn. Dank je wel voor je lieve woorden. Tja, geduldig wachten..... is niet mijn sterkste kant.....

En de uitgerekende datum is voorbij.... Raar zeg. Het is wel weer een stap. Mooi dat je die tulpen gaat planten. Ik hoop zo hard dat als ze bloeien dat je dan zwanger bent! dat je er naar kan kijken met een glimlach en een traan! Ik hoop het zo.... Mijn uitgerekende datum duurt nog 2 maanden. Zie er wel tegenop. Ik hoopte steeds dat ik dan weer zwanger zou zijn. Het kan nog, maar de kans wordt steeds kleiner....

Nog steeds geen ei!!! Wat duurt het lang deze keer zeg! En die gyn van jou, wat een muts!!! Maar niets bijzonders dus eigenlijk.

Hoe was het eten bij je schoonmama?

Meiden, ik ga zo Wie is de mol kijken. Hoop dat het een beetje afleiding geeft. Helaas moet mijn mannetje daarna nog naar een nieuwjaarsborrel en kruip ik alleen in bed. Geen zin in, maar kan even niet anders.

xx

[Klungeltje23]

Ik heb een heleboel bij te lezen en moet echt flink reageren zie ik.
Ik ga het even in stukjes doen per persoon, anders hou ik het niet meer bij.
Ook grote kans dat ik dan weer voor jan piep aan het typen ben en alles kwijtraak:-D

[cyn87]

madelief,

mijn werkdag beviel gisteren inderdaad wel.
we hebben 3 weken na de bevalling een gesprek gehad met de gynaecoloog die bij de bevalling aanwezig was.
we hebben afgesproken om nu in januari ook nog een keer samen te komen.
voor eventuele vragen die mogelijk nog boven zouden komen.
die schrijven we ook op en nemen het dan mee om te bespreken.
hij heeft contact gehad met de arts die over mijn trombose gaat.
maar dit loopt meestal via de huisarts.
ik ga morgen even langs de huisarts om te vragen of zij eens na kan gaan wanneer ik kan stoppen met die bloedverdunners.
ben benieuwd

[Klungeltje23]

Ik moet ergens beginnen...begin dus maar met de berichten van het nieuwe jaar en de eerste die ik tegenkom is madelief...

het doet me goed te lezen dat je het jaar begon met een goed gevoel...Ik hoop voor je dat het een voorgevoel is en dat je snel mooie dingen mag verwachten.Ik weet nog goed dat ik net als jij zoveel moeite had met gaan werken. De afleiding is wel fijn,maar het moment ernaartoe en die onverwachte reacties zijn ontzettend zwaar. Het is begrijpelijk hoop en moed te houden in jullie situatie, maar ik blijf erbij dat je krijgt waarvoor je vecht en je moet vechten voor wat je denkt waard te zijn...dan komt allesd goed. Ik heb ook nog mijn moeilijke momenten...zoals bij de echo's, sommige datums en verhalen om me heen.Toch weet ik me soms een knop om te draaien waardoor ik me afsluit van alle negatieve dingen en me focus op ons nieuwe wonder.Ik hoop voor je dat je straks in een nieuwe zwangerschap ook dat punt kunt bereiken.Ik begrijp dat dat verhaal je heeft geraakt...Ik moest vandaag bij de dokter zijn voor dana en toen ik daar aankwam kwam ik erachter dat hij en zijn vrouw een tweeling hebben gekregen, maar het meisje bij de 30 weken in de buik was overleden met dezelfde soort afwijkingen als mijn Giel*
Ik heb een tijdje met die man zitten praten, want hij is dan wel een dokter maar hij is ook een mens en hij had er veel verdriet van.Ik loop er ook al de hele dag over te malen.Vond het weer zo zwaar allemaal.Weer heel onverwachts....
Wat je vriendin betreft...dat zijn geen makkelijke momenten, ik heb er zelf mee te maken gehad(vele malen, ook voordat Dana er was)Je gunt een ander genoeg, maar ik zeg altijd maar je mag jezelf nog net iets meer gunnen en soms lijkt het ook of heel de horror allemaal één grote film is die zich alleen maar bij jou afspeelt.

Pfoe...nu heb ik alleen madelief nog maar gelezen.Ik ga mijn best doen voor de rest, anders morgen weer een dag(sorry)
xxx

[Klungeltje23]

Kersje..Hoe gaat het met je?Ben je nog bij de dokter geweest of is het ondertussen alweer wat beter met de duizeligheid enzo?
Ik denk dat je inderdaad lekker goed kunt slapen nu en dat is alleen maar goed..Lekker veel rust, das goed voor jou en je kleintje

[Klungeltje23]

Devika:Bij jou gaan je gevoelens nog steeds flink heen en weer hé meid.Het is ook allemaal niet makkelijk.Het opruimen van spullen is echt hartverscheurend..Het is niet dat wat je voor ogen had en het is niet zoals het had moeten eindigen.Toch heb ik er wel baat bij gehad, dat alles heel even uit het zicht was.Ik heb na een tijdje alle maar dan ook echt alles naar mijn ouders thuis gedaan.Ik wilde gewoon even niets tegenkomen van hem, alleen zijn mooie gezichtje in een fotolijstje.Die kuste ik elke avond voordat ik gign slapen. Nu staat dat lijstje ondertussen in de huiskamer en mag iedereen het zien.
Wat klote van je ei zeg...kan het niet zijn dat ie toch al geweest is?Als hij gewoon op tijd zou zijn geweest, wanneer zou je dan je NOD hebben?Ik hoop nu eigenlijk voor je dat je hem niet hebt gevonden met je test en je straks een mooie verrassing gaat krijgen aan het eind van de maand.Dat zou echt gaaf zijn.
Tja die uitgerekende datum he...ik denk dat dat vooral het eerste jaar heel veel met zich mee brengt!Ik wilde die dag ook echt niemand zien en dat terwijl ik al wist dat ik weer een nieuw wonder verwachtte.Het blijft toch gewoon een heel moeilijk punt.
Ik zie zo ook op tegen de geboorte/sterftedag van onze Giel*,Vooral omdat dan als alles goed is dit kindje dan al geboren zal zijn en iedereen bezig zal zijn met het geluk, maar niet met de dag dat Onze Giel* overleed.En op zijn minst zit er tussen die datum en de datum van de geboorte van ons ventje maar 2 weken...op zijn minst!Toch hoop ik dat de geboorte van ons ventje inderdaad de rust met zich meebrengt en alles zijn plekje zal vinden.Wat die gyn betreft:Wat een onproffessioneel mens.Ik zou er echt een keer iets van zeggen meid, want das echt bij de konijnen af....

[Klungeltje23]

Maria:Alweer 34 weken...hoe voelt dat meid?Sommige punten in de zwangerschap zijn heel moeilijk hé?
Ik mekr dat nu ook...Ik ben blij dat ik die 23 weken voorbij ben, dat ik in het nieuwe jaar zit maar merk ook dat ik er aan de andere kant weer moeite mee heb om het los te laten.Ik heb na de 23 weken geen oude punten meer om op terug te komen, maar ik voel me daardoor juist ineens een beetje eenzaam!En dat terwijl ik toch een volledige zwangerschap heb gehad van Dana en dit kleine ventje mij dagelijks laat weten dat er iets nieuws aan het komen is, want hij is ontzettend druk en aanwezig. het blijft moeilijk, hoever we ook komen en zijn in de zwangerschap!!Ik begrijp ook dat je soms je man mist als ie weg is...ze zijn toch een krachtig en vertrouwd punt waar we elke keer op terug kunnen vallen en waar we ons veilig voelen.Ik heb dat tenminste wel..Laat mij maar in zijn sterke armen liggen, dan kom ik overal doorheen!Wat betreft het geslacht...Ik vind het best moeilijk te omschrijven wat ik daarbij voel.Het is geen vervanging van onze Giel*, dat zal nooit zijn, maar ik heb wel het gevoel dat we krijgen wat we eigenlijk al hadden moeteb krijgen.Aan de andere kant voel ik me heel soms wel een ongemakkelijk, een beetje schuldig dat het weer een jongetje is.Ik denk dat het altijd moeilijk was geweest!!!
Ik lees jullie ervaringen over de 9 maanden dagboeken van jullie kindjes...hoeveel spijt jullie ervan hebben niet verder te hebben geschreven...Misschien dat dat wat beter word als jullie weten dat ik me wel voor mijn kop kan slaan, want ik heb het weggegooid uit woede.Ik was toen zo kwaad...zo kwaad dat dit mij moest overkomen, dat ik zoiets had van...ik heb er toch geen zak meer aan.De container was al geleegd voor ik hem terug kon halen...
Ik b en blij dat de echo weer goed was meid...nog een paar weekjes wachten voor je!Ik ben zo benieuwd en hoop zo voor je dat het allemaal goed mag verlopen.

Nu ga ik slapen meiden, ik reageer morgen verder op de rest van de dames.
xxx

[Madelief1980]

Goede morgen,

Na een nacht piekeren en malen ben ik weer heel moe opgestaan.... Maar goed, vandaag niet aan het werk en even wat andere dingen doen voor ons nieuwe huis.

Cyn, OK, ben benieuwd wat de huisarts zegt. Het zou zo fijn zijn als je binnenkort kunt stoppen. Dan konden ze toch ook het onderzoek doen naar de bloedstolling? En goed dat jullie na een tijdje nog een keer naar de gyn gaan met vragen.

Kim, je hebt zo ontzettend gelijk, we moeten vechten voor wat we willen! En dat strijdlustige dat heb ik bij vlagen wel en bij vlagen ook helemaal niet. Dan denk ik: pffff waarom vechten als toch alles mis gaat? maar dat helpt natuurlijk niet. Knap dat jij je vaak kunt afsluiten voor de negatieve dingen en kunt focussen op de positieve. Is dat iets wat je vanaf het begin kon of lukt dat steeds beter?

Ik lees je dubbele gevoelens bij het feit dat jullie weer een jongetje krijgen. Ja, aan de ene kant heel mooi, aan de andere kant ook moeilijk. Het is allemaal zo dubbel, want bij een meisje zijn er ook dubbele gevoelens, lijkt me.

Ik ga maar eens wat doen. Proberen even mijn gedachten op iets anders te zetten.

xx

[Klungeltje23]

Madelief:Het is altijd dubbel inderdaad of het nu een jongetje of een meisje was geweest.
Ook ik heb nog wel eens mijn zwakke momenten dat ik me ontzettend druk maak over wat anderen hebben, denken en doen..maar het is inderdaad met de loop der tijd beter geworden!Op het begin kon ik totaal helemaal niets hebben en de tijd voor dana toen ik die 2 miskramen had, had ik het eigenlijk nog moeilijker omdat ik niets om handen had om voor te zorgen.Dat scheelt ook wel een heel stuk hoor.Maar zelfs nu ik Dana heb, denk ik ook weleens...Ik doe alles voor mijn kind en had ook alles voor onze Giel* Gedaan.Ik geef alles af aan mijn kinderen als het moet en loop mijzelf volledig voorbij.Ik gun mijzelf nog amper een vrij minuutje om even bij te komen, want wat de kleintjes nodig hebben krijgen ze. Ben constant bezig met de opvoeding...wat doe ik goed en wat kan beter!Anderen doen maar wat aan en die krijgen het in hun handen geworpen.Ook ik denk vaak zo meid...Waarom ik?
Het klote daarvan is..is dat anderen er niets van merken dat jij het daar zo moelijk mee hebt en wat heeft het dan voor nut denk ik dan!!!De enige die ik er dan mee heb is mijzelf en mijn gezin.Dus heb ik door dit vaak genoeg tegen mezelf te zeggen, geleerd het een beetje van me af te zetten.het is niet belangrijk wat anderen krijgen of hebben, aan het eind ben ik gelukkiger omdat ik besef wat ik in mijn handen heb en dus veel meer geniet van van ik heb gekregen en bereikt.Maar het is inderdaad verschrikkelijk moeilijk

[Klungeltje23]

ik moet even bodschappen doen, want krijg zo bezoek...kom straks weer verder reageren xx

[cyn87]

even snel een samenvatting van mijn dag vandaag.
pff.. rare dag.
ventje jarig, we doen er niet veel aan maar toch, en weer werken.
zag er vanmiddag zo tegenop.
ik zat met klamme handjes achter het stuur vanmiddag.
het viel gelukkig zo mee.
er zijn maar 2 kinderen over begonnen. ze werpte het niet in de groep, maar kwamen even naar me toe.
" en hoe gaat het nu met u juf?" zo lief.. en ze waren zo blij dat ik weer terug was.
dat deed me wel erg goed.
" wanneer komt u weer? kom maar maandag, dan zijn wij er ook" haha
ben zelfs gebleven tot de ouders er waren. die er allemaal wel even naar moesten vragen natuurlijk.
ben zo opgelucht dat deze dag voorbij is.
straks even naar de stad, koop avond. nu maar hopen dat de ring van me ventje klaar is.
ga morgen de rest even lezen.

x

[Tam]

Cyn, gefeliciteerd toch met je ventje. Fijn dat je dag vandaag wel goed ging. Soms kan je ook zo genieten van de kids. Vandaag vroegen er ook aan mij of de baby er al uitkwam en dat ze hoopte dat deze het wel goed deed (tja….klinkt een beetje raar zo, maar ze bedoelen het goed).
Madelief: dat strijdlustige is ook hier niet altijd aanwezig hoor. Kan ook heel wisselend zijn, maar zoals Kim ook zei wordt het wel meer met de tijd moet ik zeggen. Mensen die lange tijd niks tegen me zeiden beginnen nu ineens weer een gesprek dat ze het fijn vinden enzo. Lief bedoeld,maar waar waren ze toen ik zo’n verdriet had? En dat ik nu zwanger bent neemt niet weg hoeveel ik mijn dochter mis. Ach…ik laat ze maar, maar laat zeker niet alles blijken aan dit soort personen. We vechten gewoon ook met jou mee hier goed?
Kim, je hebt weer een boel te typen gehad haha. Gaat het wat met je? En met je rug? Ik snap wat je schrijft over Dana. Niet dat je verdriet minder is….zo werkt het niet, maar ze brengt ook zoveel geluk en ik denk dat jij ook al zoveel meegemaakt hebt voor haar dat je het geluk ook zo waardeerd en dat geeft je kracht. Je bent een sterke meid. Wij allemaal hier. Maar sterk zijn is ook af en toe zwak durven zijn!
Devika, wat mooi die tulpen. Heel bijzonder! Hoop dat je ei vlug komt. Kan ie toch al niet geweest zijn?
Maria; die teller bij jou gaat ook de goede kant op meid. Ben je veel bezig met de bevalling? Ik ben best even bezig geweest moet ik zeggen al moet ik bekennen een ruggeprik gehad te hebben en dat heeft me wel de kracht gegeven qua uithouding, haha. Ik ga zo een lekker gebakje eten als je kleine geboren is…heb ik nu net besloten en dan proost ik op jullie geluk.
Kersje: JOEHOE weekend! Lekker he! Ga je iets leuks doen of gewoon lekker bijslapen?
Hier een drukke dag gehad. Stagiair ziek dus dat viel tegen hahaha. Vanavond lekker niks doen en morgen verder met onze slaapkamer. Als ie klaar is kunnen we ons meisje haar slaapkamer verhuizen. Oh ja, en nog iets over ons nieuwe bed, ik heb een probleem: IK KAN ER NIET MEER UIT! Mensen wat ligt het lekker. Voel me net de prinses op de erwt zonder erwt, heerlijk!Oh, wat hoop ik dat ik mijn meisje daar vaak lekker bij me mag hebben om te kroelen of te drinken. liefs

[maria11]

zo...goedemorgen lieve meiden!

Tam, wat relaxed dat jullie een nieuw bed hebben! wij hebben ook een nieuwe nodig, sinds enkele weken (en de 18 extra kilo's die er nu aan zitten :-o) begint het bed opeens gevaarlijk te kraken en piepen als ik erin stap.......volgens mij is het echt een kwestie van tijd voor dat ding in elkaar dondert! hahaha! We zijn te lui om een ander bed te gaan zoeken nu....maar misschien dat we het toch moeten doen....we willen ook een wat breder bed zodat onze kleine smurf er bij past :mrgreen:. Wat een heerlijk idee he, dat straks je kleine meid kan knuffelen in het grote bed van mama en papa :-D.
En ja, ik ben veel bezig met de bevalling. Afgelopen donderdag hadden we weer een haptonomiesessie. Het stond geheel in het teken van de komende bevalling. Veel geleerd, ik merk ook dat ik een hoop ervaring van de eerste keer mee kan nemen. De uitdrijvingsfase zal voornamelijk anders zijn omdat dit kindje natuurlijk veel groter is. Ik ben vorige keer echt in de bevalling "gedoken", ik wilde elke wee voelen, ik ging er helemaal in mee en werkte het niet tegen, die houding bleek achteraf best goed te zijn geweest, de weeën waren namelijk goed te verdragen zonder pijnmedicatie. Alleen tegen het einde aan wordt je gek maar dan ben je er al bijna. Ik was in 7 uur klaar. Nu zal dat natuurlijk wel anders zijn vermoed ik, maar ik hoop dat ik dezelfde gemoedsrust mee kan nemen als vorige keer.

Cyn, nog gefeliciteerd met je man! is het nog gelukt met de ring, was hij op tijd klaar?
Wat fijn dat de werkdag mee viel gisteren, ik kan mij zo voorstellen dat je nerveus was hiervoor! wat een schatjes zijn die kinderen ook...dat ze zulke lieve dingen tegen je zeggen zodat je je weer op je gemak voelt. Het zal wel een hoop energie gekost hebben vermoed ik, je zal wel vroeg naar bed zijn gegaan!
Heb je nog je huisarts gesproken over je bloedverdunners eigenlijk? of je ermee mag stoppen?

Kim, wat je zegt over de gevoelens bij het geslacht van je kindje, dat voel ik ook zo...er zitten gewoon zoveel emoties aan vast, je kan er alle kanten mee op. En ja, ik ben nu ruim 34 weken, ik merk dat ik rustiger ben, iets meer vertrouwen. Ik bereid mij voor op de bevalling, geestelijk. Ik heb een lijst met dingen die ik nog moet doen voor het kindje komt en merk dat ik wel haast moet gaan maken, er moet nog een hoop gebeuren! gelukkig hebben we vanaf volgende week weer een schoonmaakster, die kan mij helpen met de schoonmaak van het huis komende maand.
Ik herken wat je zegt over het termijn voorbij zijn en dan geen aanknopingspunten meer hebben vanuit de vorige zwangerschap. Je bent nu ongeveer 23 weken zwanger, en het is een beetje niemandsland soms, zo voelde het voor mij. Te vroeg om er al vanuit te kunnen gaat dat het goed gaat, en te ver in de zwangerschap om die hele grote angsten en twijfels te hebben. Ik vond die periode niet altijd makkelijk. Je voelt je inderdaad soms alleen.
Wat je schrijft over je 9-maanden dagboek....oh jee , wat kan een mens impulsief dingen doen he? wat vreselijk. Misschien kan je er maar beter niet te lang bij stilstaan, je doet wat je moet doen op zo'n moment, je handelt uit emotie, niet met je verstand....en dat is niet erg. Alles wat je echt voelt zit toch in je hart, daar zit de herinnering uiteindelijk. Ik vind het niet eens fijn dat dagboek te lezen moet ik bekennen. Ik wilde het weg doen maar kon dat niet over mijn hart verkrijgen, ik zag het een beetje als een soort "last". Ik voelde mij ook zo ziek in die tijd, en dat straalde door in wat ik opschreef, het was allemaal niet zo positief...
Hoe gaat het met Dana? nu je buik steeds boller wordt moet zij het zich misschien ook steeds meer gaan beseffen, of niet? of misschien nog te abstract voor zo'n kleine?

meiden, ik ga straks weer even verder met de rest, manlief wil met mij in bed de nieuwe Little Britain kijken op de laptop, dat sla ik niet af :mrgreen:

Maria xxx

[maria11]

zo, daar ben ik weer...

Madelief, hoe voel je je vandaag? de afgelopen week voelde je je behoorlijk rot he? het valt ook niet mee meid, je zit gewoon in een rotperiode nu, het verlies is nog zo vers en de vooruitzichten te wazig.
Ben benieuwd hoe het gaat met die vitamines voor je an, ik hoop dat ze aanslaan! dat zou mooi zijn....het is wel interessant omdat het zaad komende tijd getest wordt, zie je misschien wel heel concreet resultaat. Nog een klein weekje tot je nod...dat maakt het ook alemaal niet rustiger he? slaap je wel goed? ik slaap behoorlijk slecht weer, ik voel me zo kortademig en mijn buik doet best zeer als ik lig. Ik merk dat als ik op mijn ademhaling ga letten ik mij beter voel, ik ben gewoon dan een beetje gestrest denk ik, ik vind die komende bevalling toch ook wel erg spannend moet ik bekennen.
Wat betreft je vraag over mijn korte lontje, hij kan er heel goed mee omgaan, hij heeft ook een engelengeduld. Afgelopen kerst en oud&nieuw was hij ziek en dan merk ik dat ik mij echt in moet houden, dan heeft hij het geduld niet. Ik bijt dan soms op mijn tong en probeer niet vanuit de opkomende emotie alles eruit te gooien. Ach...naast het korte lontje ben ik ook heel lief voor hem, dus dat heft elkaar ook wel weer op :-D.


Devika, ik deed het ook soms, de juli-dames volgen, ze zitten nu in het "mama" gedeelte, kleine babies van een maand of vijf, zes....ik werd er elke keer niet goed van, heel verdrietig. Ik doe het ook gewoon niet meer, het doet mij gewoon geen goed.
Wat lief dat je die rozentulpen hebt gekregen, wat een mooi gebaar, ga je ze dit weekend planten?
Hoe voel je je, nu je de uitgerekende datum voorbij bent?

kersje, heb je nog gewerkt deze week? ik hoop dat je je in ieder geval beter voelt en nog steeds lekker slaapt. Wat ga dit weekend doen?
Jij zal binnenkort ook wel de nekplooimeting hebben he? volgende week ben je zo'n 12 weken alweer...wauw...klinkt goed he? :-D

Tam trouwens, volgende week je 20-weken echo! welke dag heb je deze precies? ben je er erg zenuwachtig voor? ik vond het best wel spannend.....

nou meiden, ik ga mijzelf maar een douchen en aankleden, de dag is alweer bijna voorbij!

p.s. de kerstboom staat nog, wordt wel tijd die eruit te gooien he? hihi :mrgreen:

Mariax

[cyn87]

Maria,
de kerstboom staat hier ook nog hoor..
stond in de planning voor vandaag, maar denk dat het morgen gaat worden.
Ik heb gisteravond inderdaad de ring op kunnen halen.
heb mijn naam laten graveren en wesley, en de datum dat wesley is overleden.
hij was er erg blij mee.
Hij was niet erg vrolijk gisteren. viert anders nooit echt zijn verjaardag.
maar deze had toch wat anders moeten zijn natuurlijk.
gisteravond kreeg hij een mailtje van zijn zus.
ze had een filmpje gemaakt van haar dochtertje van 4 die een liedje voor hem zong, en liet zien hoe goed ze kon dansen.
ze begon hele verhalen te vertelen tegen ome paul... echt zo lief.
dat was de eerste keer dat ik hem die dag zag lachen. dat deed me zo goed.

ik had nogal slecht geslapen, dus heb niet 's ochtends om 8 uur gebeld naar de huisarts.
achteraf bleek dat mijn eigen huisarts er niet eens was 's middags. dus dat wordt maandag.

lees ik dat nu goed... 18 kilo aangekomen door de zwangerschap?
dan draag je inderdaad behoorlijk meer gewicht mee. ik was zelf 11 kilo aangekomen.
en ben ze nu allemaal weer kwijt.
spannend he die bevalling die er aan zit te komen..
maar lees dat je er wel veel mee bezig bent. en met de terugblik op de vorige keer..
dat komt wel goed hoor.
moet je nog veel dingen doen voordat je oliebolletje er is?
wel fijn dat je hulp krijgt in de huishouding he.

kim wat zonde van je 9-mnd dagboek. maarja, snap het ergens wel.
ik had het liefst ook vanalles weg gegooid op dat moment.
ik heb het na de dood van wesley niet meer gelezen hoor.
durf dat nog niet. zal denk ik ook nog wel even duren.
hou je nu ook een dagboek bij?

[Tam]

oh cyn, wat fijn dat de ring nu klaar is en je vriend hem met trots kan dragen. Het doet ook zo'n verdriet je werderhelft verdrietig te zien.

maria; ja woensdag ochtend. Ik ben wel zenuwachtig al zullen de zenuwen de dag zelf wel het grootst zijn. Effe nog maar niet aan denken. WAs het filmpje nog mooi?
De bevalling van mij duurde erg lang en omdat ik ook zo ontzettend moest overgeven koste het veel kracht (een wee en overgeven tegelijk is geen pretje, hihi) en vanwege mijn hooge bloedderuk raadde ze een ruggeprik aan...vandaar. Dat gaf effe rust moet ik zeggen. Al is ie weg natuurlijk als het persen begint. ik weet nog goed dat ik tussendoor zei: ok, nu stop ik er effe mee hoor, haha. Ik heb er mooie herinneringen aan mede doordag alles toen nog "gewoon" was. Afijn, ik zal er niet te lang over kletsen of je moet het willen.

Hier nu mijn pa, broer en man boven bezig onze nieuwe kleerkast in elkaar te zetten, haha. lopen wat te mopperen tegen elkaar, want het lukt niet zo dus ik hou me braaf afzijdig. Net de konijntjes weer schoongemaakt en de douche.....nu effe niks hoor. En dan morgen mijn kast inruimen denk ik (hoop ik hihi)

[cyn87]

tam, wat vervelend dat je moest overgeven tijdens de bevalling.
haha ik zou niet weten of ik dat tussen de weeen door zou kunnen.
ik heb zelf ook een ruggenprik gehad. maar het heeft niet gewerkt.
het begon pas te werken toen ik was bevallen haha.
bij mij duurde het niet lang. ik lag om 13.30 uur in het ziekenhuis en om 16.07 uur is wesley geboren.
maarja, bij ieder is dat anders. en tenslotte is iedere bevalling weer anders.
ben benieuwd naar de echo van woensdag.
inderdaad nog maar niet te veel aan denken. hoelaat moet je?

[Klungeltje23]

Cyn:Ik las het van het niet verstuurde kaartje...Klote is dat hé als mensen dingen doen of juist niet doen, omdat ze voor jou denken dat jij het zo gewild hebt en dat zonder het even te vragen.Alsof je meteen ineen zakt als ze je een vraag durven stellen!!Ik heb het na de dood van onze Giel* ook al zo vaak meegemaakt!Dat ze niet durven vragen hoe het gaat en je juist daardoor voorbij lopen. Of dat ze iets laten om je er maar niet mee lastig te vallen. Je zult straks merken dat als je weer zwanger bent dat het dan ook weer opnieuw begint.Zo kreeg ik vorige week nog een kaartje binnen...Gefeliciteerd met je zwangerschap!!!(IK BEN NU OVER DE 24 WEKEN)Ja want ze wisten niet of ik dat wel prettig vond...Tuurlijk ben ik voorzichtig geweest tot de 20 weken, dat is ook niet gek.Maar het voelde voor mij echt zo van..Nu alles goed blijkt te zijn hebben ze er pas vertrouwen in.Voelde me een beetje een mislukkeling snap je??Maar wel constant vantevoren erop hameren, dat je het verleden los moet laten en proberen alles positief te zien!
Over de andere topics...Ik probeer het wel eens, maar ik vind het echt verschrikkelijk moeilijk en voel me ook nergens thuis. Terwijl ik er heel eerlijk gezegt wel behoefte aan heb om met die mensen te kletsen over deze nieuwe zwangerschap, maar het voelt gewoon niet 100% goed.
Wat betreft het gesprek met je verloskundige:Je moet lekker je gevoel volgen.Ik ben toen bij een maatschappelijk werkster geweest en het heeft mij totaal nergens toe geleid.Voor vele mensen helpt het ontzettend goed om met een professioneel persoon erover te praten, maar voor mij hielp het totaal niet!Das ieder persoon voor zich..Nu denk ik soms dat ik het nu wel nodig zou hebben om dingen van me af te zetten!Als jij er niets voor voelt, dan zal je het ook zeker niet nodig hebben.
Wat een prachtig idee die ring meid...ik krijg het er helemaal warm van in mijn hart!Echt super.
Ik heb echt nog verschrikkelijk veel spijt van het dagboek dat ik heb weggegooid, maar ik was toen zo...echt zo zo kwaad!!!
Helaas doe je stomme dingen uit woede.
Ik ben nu bezig met een heel mooi dagboek.Ik heb er geen gekocht, maar ben hem zelf aan het maken op de computer.Als ik straks bevallen ben en alles mag goed gaan, dan print ik hem op goed papier en laat ik hem inbinden.

Hoe gaat het verder met jou?En met je cyclus na de bevalling?Waar zit je nu ergens in je cyclus en kun je een beetje een positieve kijk vinden voor de toekomst?

[Klungeltje23]

Maria:Het gaat best moeilijk zo hé met heel de emoties en hormonen in de zwangerschap die met je gevoel spelen en een loopje nemen met heel je gedachten.De ene dag kan ik echt genieten van het ventje in mijn buik en durf ik eindelijk een beetje te gaan dagdromen, de andere dag ben ik gevoelloos en denk ik alleen maar aan wat is geweest. Ik denk dan vaak maar:morgen weer een dag en het kan alleen maar beter worden, tenminste dat probeer ik vaak te denken.Wat Dana betreft...het is een geweldige meid.
Als ze spulletjes ziet die voor de nieuwe baby zijn dan pakt ze ze en zegt ze...is van Dana's broertje hé mama?Of ze komt naar mijn buik en zegt:...daar...baby!!Deze week kwam ze en tikte ze op mijn buik en zei"Kom baby, kom maar mee..tik tik, wakker worden'!hahaha Ze is er steeds meer mee bezig.Ook pakt ze haar pop en dan is dat haar baby die ze eten geeft een een zuivere luier aan wil doen.Soms wrijft ze zelfs over haar eigen buik en zegt ze" Dana ook dikke buik mama"!Op zulke momenten vergeet ik echt al het verdriet om me heen en kan ik echt..echt genieten van haar en het manneke in mijn buik.

Tam:Wat mijn rug betreft:Het is eigenlijk heel eerlijk gezegt gewoon K*T.Het is echt belabbert met mijn rug.Over een goeie anderhalve week krijg ik wat meer rust om me heen ivm de opbouw.Hij is bijna klaar en dan ga ik mezelf even een weekje rust gunnen.Daarna nog een paar weekjes aan de babykamer werken en als die klaar is ga ik even lekker de laatste maanden rustig aan doen en genieten.Zodra de drang gaat komen om te poetsen straks, ben ik echt wel van plan om mensen om hulp te gaan vragen!Nu is het gewoon nog heel even aantobben!

Hier vandaag de kerstspullen opgeruimd..ik was het ineens totaal helemaal beu heel die troep in huis.Het is nu wel een beetje kaal, maar ik voel me er heerlijk bij.Nu ga ik lekker op de bank hangen met mijn laptoppie naast me en een leuke film ofzo.
Misschien dat jullie me nog horen vanavond, anders...sleep well xxx

[Madelief1980]

He meiden!

Heb zo'n vol weekend en voel me helemaal niet lekker. Al 2 dagen super misselijk en hoofdpijn en heel moe. Die griep is volgens mij nog niet weg. Al denk ik ook af en toe: zou die misselijkheid toch..... Maar verder geen last van mijn borsten ofzo, dus het zal wel niet.

Even bijlezen...

Cyn, wat goed om te lezen over je werkdag. Wat ontzettend schattig, die kinderen. Knap van je hoor! Weer aan de slag. En was de ring klaar? Oh ik lees nu dat ie klaar was en je vriend er heel blij mee is! Fijn. Goed om te horen dat zijn kleine nichtje hem aan het lachen kreeg!

Tam, ik moest bij jou verhaal ook lachen om de onschuldigheid van de kinderen van jouw klas. Dat ze hoopten dat deze baby het wel goed deed.... Zo heerlijk recht doorzee verwoord wat iedereen heel hard hoopt!

Spannend hoor, die 20 weken echo. Kan me voorstellen dat je dan toch weer zenuwen hebt. Nog een paar daagjes! Ik tel met je mee af....

Lief dat je mee vecht met mij! En het is goed om te lezen dat bij jou het strijdlustige met de tijd beter werd. En ja, die mensen. Heel veel mensen weten niet wat te zeggen in nare situaties. Ze rapen dan maanden de moed bijeen en tegen die tijd denk je: pfff kom jij nog eens aanzetten.

En wat heerlijk dat jullie nieuwe bed zo goed slaapt! Dat is echt fijn. Ik heb weleens maanden moeten wennen aan een nieuwe matras. En daarnaast slaap ik voor mijn werk erg vaak in hotelbedden. Drama kan dat zijn hoor!~

Kim, over de 24 weken! Joehoe, dat gaat ook hard zeg! En wat moeilijk zeg, inderdaad, iedereen roept (nu ook bij ons, ook al weten ze dat we nauwelijks kans hebben om uberhaupt zwanger te worden) heb vertrouwen! het komt goed hoor! Positief blijven. Maar ondertussen zoals bij jou geen kaartje sturen....

En wat geweldig, om dana haar woorden tegen haar broertje te horen. Zo schattig! Sterkte me je rug... En het einde van de verbouwing nadert dus! Vraag inderdaad anderen om hulp he, met zo veel rugpijn en een dikke buik moet je echt niet alles zelf gaan doen.

Maria, wat klinkt dat heerlijk! Jullie kleintje bij jullie in bed.... En 18 kilo, jeetje, hoe voelt dat? Het is volgens mij vrij normaal, maar het klinkt zo veel! Goed dat je je steeds meer voorbereid op de bevalling. En goed te lezen dat je toch ook dingen van de vorige keer mee kunt nemen naar deze bevalling. Fijn dat er een schoonmaakster komt! Dat geeft jou meer tijd en rust om je lijstje af te werken!

Gisteren ging wel OK, werd een beetje geleefd door allerlei afspraken. Maar des te moeilijker ik het vind om in slaap te komen. Ik lig de hele tijd te malen. Wat je schrijft klopt. Het verlies doet nog heel veel pijn en hoop is er nog niet. Soort vacuum...

Fijn zeg, dat je mannetje zo veel geduld heeft. En ja, je compenseert dat korte lontje gewoon door lief te zijn, heel handig! Mijn man zegt steeds: ik weet dat dit tijdelijk is. Ooit zit je weer in je normale vel. Dat is fijn om te weten. Geeft me rust, dat ik niet de hele tijd op hoef te letten wat ik zeg.

Naar zeg, dat je zo slecht slaapt. Ga je ook af en toe overdag liggen?

Nou, nu ikzelf. We zijn dit weekend super veel bezig met ons nieuwe huis. De nieuwe maquette is gemaakt, vrijdag ben ik bij een bedrijf geweest die warmtepompen en dergelijke verkoopt en gisteren zijn we in Almere bij een soortgelijk project wezen kijken. Allemaal erg leuk. Het is nog erg onwerkelijk dat het mooie huis wat hier naast me op de tafel staat ech óns huis gaat worden. Ik hoop alleen steeds dat we er niet met z'n twee in zullen gaan wonen, maar er dan een kindje is.

Verder is de naderende NOD toch ook weer spannend. Ook al voel ik weinig, je hoopt het toch. Het zou ons zo veel gedoe besparen.... Maar zo niet, dan hebben we over bijna 3 weken voor het eerst een IUI. Ik ben bang dat de spanning dan nog meer op gaat lopen....

Vrijdag avond ben ik trouwens nog een galajurk wezen kopen. We hebben op 5 februari een gala. Mijn oude jurk past niet door de 3 kilo van de zwangerschap die samen hebben besloten alleen op mijn buik te gaan zitten. Ik voel me al niet zo lekker in mijn lijf, dus had helemaal geen zin om zo'n blote jurk te gaan kopen. En wilde dus niet mee. Maar mijn man wil heel graag dat ik mee ga, dus sleurde me naar de stad. Uiteindelijk echt voor een prikkie een hele mooie donkerpaarse jurk gekocht. Het lijfje is geborduurd met pailletten en hij is van 2 lagen en valt heel mooi. Omdat het een beetje een A-lijn is, is mijn buikje niet te zien. Ben er eigenlijk zelf ook wel blij mee, maar mijn man helemaal. Nu hoeft hij niet alleen....

Zo meteen hebben we een nieuwjaarsborrel en daarna de verjaardag van ons verwende nichtje, dat 3 wordt. Echt ongelofelijk. Die heeft een feest met 150 mensen met patatkraam, springkussen en dergelijke. Dan weet je toch niet wat je moet geven? We hebben een heel schattig theeserviesje gekocht. Zal wel ergens in een kast belanden, maar met niets aankomen kan ook niet.

Nou meiden, ik ga maar eens strijken. Er ligt zo'n berg. Morgen trouwens afspraak met de arboarts. Ga eens goed vertellen hoe het met me is.

Fijne dag!

x

[Madelief1980]

Kersje, ik mis je zondagochtend bericht! Is alles wel goed met je?

x

[cyn87]

Kim, Het is inderdaad vervelend dat mensen voor jou gaan beslissen.
Mijn vrienden en familie heb ik dit al duidelijk aangegeven.
Ook op het werk zeg ik mijn collega’s ook nu waar het op staat.
Ik kom weer terug werken, dus ik wil overal bij betrokken zijn.
En ze moeten me niet van dingen weg houden omdat dat misschien wel eens pijnlijk kan zijn. Dat bepaal ik dan nog liever zelf wel.
24 weken, en toch nog een kaartje gekregen.
Diegene zou denk ik ook niet hebben geweten wat hij/zij er mee aan moest.
Ik denk dat er misschien ook wel mensen zijn die helemaal geen kaartje sturen.
Pas als het zeker is dat je bevallen bent misschien. Is voor ons toch raar he, hoe sommige mensen reageren.

Praten met die verloskundige had voor mij geen zin, was meer een terugblik op de dag van de bevalling. Ik heb daar niks over te klagen, en kom daar ook niet veel verder mee. Ik ben nog niet bij een psycholoog geweest. Ik praat veel met vrienden en familie. Heb daar nu verder nog niet veel behoefte aan. Misschien dat dat nog komt.
Je schrijft dat je het misschien nu wel nodig hebt om dingen van je af te zetten.
Het kan toch altijd nog! Het helpt bij mij ook om dingen van me af te schrijven.
Een dagboek op de computer maken dat is ook heel mooi.
Ik heb dat ook gedaan. Ik heb elke week toen zo uitgebreid geschreven dat het niet in mijn dagboek paste.
Ik had soms bijna een half of heel a4 vol per week. Deze heb ik helaas ook niet afgemaakt. Het was inderdaad ook mijn bedoeling om die af te drukken.

Nu gaat het enigszins wel redelijk, heb m’n ups en downs maar dat hoort erbij.
Ik heb voor kerst van mijn vriend een digitaal fotolijstje gehad, hier heb ik alle mooie foto’s van wesley opgezet en die zet ik elke avond even aan.
Ik heb in de week voor kerst mijn eerste echte menstruatie weer gehad, getver wat viel dat tegen zeg, na 9 maanden niks…
Helaas kunnen we nog niet helemaal werken aan de toekomst omdat ik aan de bloedverdunners zit vanwege mijn trombose been. Hier mag ik waarschijnlijk binnenkort mee stoppen.
Ik mag nu ook absoluut niet zwanger worden want dat mag niet met deze medicatie.
Was ik ook niet van plan, want ik heb zelf het idee dat wesley is overleden doordat ik aan die troep zat. Maar we zullen het nooit zeker weten, want uit de obductie is niks naar voren gekomen.

Wat lief dat dana ook zo met de zwangerschap bezig is.
Dat maakt denk ik al een hoop goed.

Madelief,
Nog niet helemaal fit zo te horen.
Wel fijn dat jullie met een nieuw huisje bezig zijn. Wanneer begint de bouw?
Ik hoop zo dat jullie een extra slaapkamertje daar mogen inrichten.
Haha de kilo’s van de zwangerschap daar kijk ik ook nog iedere dag tegen aan.
Bij mij is het ook alleen op mijn buik. En heb er ook groeistrepen bij. Die net de laatste weken tevoorschijn kwamen.
Wel super lief dat je man je heeft meegenomen naar de stad voor een nieuwe jurk.
Zo kun je toch mee!
Wat een verjaardagsfeest voor een nichtje dat 3 wordt!
Wat krijgt ze wel niet al ze 4 wordt haha.
Is moeilijk om dat een “leuk” cadeautje te verzinnen he.

Hier nu een rustige zondag.
ben niet van plan om veel te doen.
net lekker uitgeslapen en lekker tv gekeken.
nu maar een was draaien, daar hoef ik niet veel voor te doen haha.
ventje is even weg, en komt zo thuis met frietjes, even niet koken vandaag.

[maria11]

cyn, wel raar om weer te menstrueren, vind je niet? ik vond het echt confronterend in ieder geval. Vind je het eigenlijk vervelend dat je nog niet bezig kan zijn met zwanger worden? of voelt het nog "te vroeg"? heb je meer tijd nodig?
Bij mij staat de kerstboom NOG steeds trouwens! ik had er zo geen zin in en jij? heb jij het vandaag nog opgeruimd?
Fijn dat je man zijn ring mooi vond, en wat lief dat filmpje! wat een goed idee van haar zeg.
En ja, we moeten echt nog wel wat doen voor de geboorte... nog een geboortekaartje uitzoeken, een naam kiezen, het huis opruimen en schoonmaken, alle kleertjes wassen (ik moet aan jou denken als ik dat laatste schrijf). Ik heb nu wel alles in huis verder, alle spulletjes. Ach.....ik heb nog wel even.....iets in mij wil het gewoon NU al klaar hebben.

Madelief, ja, het is vrijwel onmogelijk niet "iets" te voelen in de week voor nod, er is altijd wel iets dat aan een zwangerschap doet denken he? ik hoop dat je ook echt zo mag zijn voor je, nog 5 dagen wachten...
En ja die 18 kilo van mij, misschien overdrijf ik ook wel een beetje, de eerste 3 had ik er nog niet af van mijn vorige zwangerschap, dus eigenlijk zijn het er 15. Het voelt niet echt lekker moet ik bekennen :?, ik heb gewoon gesnoept en gegeten waar ik zin in had. Ik had namelijk geen zin hier op te moeten letten, dat had ik wel in mijn eerste zwangerschap gedaan, ik lette goed op en sportte erg veel. Ik heb alles deze zwangerschap totaal anders gedaan, amper gesport en alles gegeten waar ik zin in had. Zoiets van " dit kind gaat NIETS tekort komen" , ik denk dat zoiets erachter zit... :?
Ik zie er al naar uit na de bevalling weer lekker te gaan sporten en op mijn voeding te gaan letten, mijzelf kennende komt het weer helemaal goed. dus probeer er niet te veel mee te zitten. Maar ik moet bekennen dat ik soms schrik van mijn dikke lijf als ik in de spiegel kijk hock:. Ik negeer het maar even...hihi :mrgreen:
Wat gaaf dat jullie zo met jullie huis bezig zijn, geweldig lijkt mij dat! wat een luxe he? en dan ga jij daar een heeeeel mooi kamertje inrichten zo meteen! :-D
Succes morgen bij de arbo-arts!

Kim, ja, die dagen die beschrijft zijn wel herkenbaar, ik heb ze ook zo gehad, de ene dag vol van je kindje en positief, geen verdriet en de andere dag was ik dan veel aan het huilen en was het gemis zo dichtbij. Ik moet zeggen dat het de laatste maand echt beter gaat, dit tweede kindje is zo aanwezig en ik ben zo bezig met de komst ervan dat het alles opzij drukt. En die Dana, wat lief!!! :-D jaaahh natuurlijk vergeet je alles dan eventjes, daar smelt je toch bij weg! :-D

Tam, woensdag is DE dag dus...spannend hoor. Staat de kast inmiddels trouwens? ik zie helemaal voor me hoe die mannen lopen te tieren en elkaar tegen te spreken bij zoiets! hihi! :-D
En ja, ik hoor graag je ervaringen over je bevalling hoor, dus praat maar raak. Ik moest ook overgeven bij mijn bevalling, gelukkig niet zo vaak, het was kort en krachtig zeg maar. Het lijkt mij wel heel irritant als je dat tijdens een wee hebt! hock: ik had het gelukkig er tussenin.

en ja kersje, ik dacht hetzelfde als Madelief, gaat alles wel goed met je?
Ik vermoed dat je gewoon lekker weekend aan het houden bent, en geen zin, tijd of fut hebt voor dat geouweneel hier :mrgreen:.
en oh ja! ik heb het fotoboek van Olivia binnen gekregen, het is heel mooi geworden. Ik besef mijzelf opeens dat ik de echofoto's vergeten ben erin mee te nemen....stom he? ik moet ook bekennen dat ik er uiteindelijk weinig tijd aan besteed heb, ik werd er elke keer zo emotioneel van, niet normaal. Op gegeven moment heb ik het gewoon afgerond.
Nou, ik denk aan je in ieder geval, morgen lekker je vrije dag he? dikke knuffel voor jou en je lieve kleine kersjebaby.

Nou meiden, hier gaat het wel goed, ik ben wel erg benauwd en heb zo'n pijn rond de middenrif. Ik ben gisterenavond nog even in het zh geweest hiervoor, ze hebben mijn bloeddruk bekeken, urine gechecht en hartfilmpje van baby gemaakt. Gelukkig was de bloeddruk niet hoger, daar was ik echt blij mee. Alles in orde. Better safe then sorry zeg ik maar. Ik vind het nu moeilijk inschatten wat "normaal" is nu, of het normaal is om zo'n pijn te hebben bovenin je buik.....het maakt mij soms onzeker. Ik neem geen risico's nu dus ben blij dat ik nagekeken ben en alles in orde is.
Slapen gaat vrijwel niet meer, ik ben elke keer zo enorm blij als het weer ochtend is! kennen jullie dat? de nacht duurt zooooo lang.
Kleine beeb is wel lekker actief, heerlijk voelt dat! :-D ik geniet er erg van.
Morgen weer naar de psych, en verder met mijn to do-list.

nu eerst erwtensoep eten! jammmmmie :p

tot later lieve meiden!
Maria xx

[cyn87]

Maria,
het is zeker raar om ineens weer te menstrueren. na de bevalling is toch heel anders dan nu.
moet er wel weer even aan wennen haha.
ergens vind ik het nog niet zo erg dat ik nog niet zwanger mag worden.
maar zodra ik groen licht heb van de gyneacoloog en de trombose arts dan zal ik het zeker wel weer willen proberen.
al hou ik wel in mijn achterhoofd dat dat nog even kan duren.
aangezien ik van wesley ook pas na een jaar zwanger werd. wie weet.
de kerstboom heb ik inderdaad vandaag buiten gezet. was het zo beu.
ik ben thuis niet van de plantjes.. dus heb de kerstboom vaak genoeg vergeten water te geven haha.
hij viel nogal uit toen ik het verplaatste. maarja, opgeruimd staat netjes.
heb het huisje weer redelijk aan kant.
de kerstspullen in een doos, en de kerstkaartjes in de container.

ik ken het gevoel hoor. dat je het liefst nu alles klaar wil hebben.
ik ben bij 35 weken gaan wassen. ik zie mezelf nog zo staan aan de commode, alle kaartjes van de kleding knippen.
vond het heerlijk die ingeruimde kast!
je hebt inderdaad nog even de tijd.. ahoewel.. je bent al 34 weken he.. tijd schiet toch wel op! haha

[Madelief1980]

Meiden, net na het vrijen een heel klein beetje bloedverlies. Onze laatste hoop om het ziekenhuis te vermijden is nu weg. Ben zo verdrietig.

x

[cyn87]

oh madelief. wat denk ik aan je!
zou zo graag een arm om je heen willen slaan.
vind het zo rot voor je

[maria11]

madelief, je nod is toch a.s. vrijdag pas?

[Klungeltje23]

Lieve Madelief,

Bloedverlies na het vrijen komt wel vaker voor hoor meid!!!dat zegt nog echt helemaal niets..Het zou juist weleens het tegenovergestelde kunnen betekenen!Probeer je nog heel even niet verdrietig te maken ook al in dat heel moeilijk
xxxxxxxxxxxxx

[Madelief1980]

Lieve meiden,

Cyn, thanks! voelt goed dat je zo mee leeft. Alsof jullie echt bij me zijn.

Maria, ja, vrijdag is pas mijn NOD.

Kim, echt? Ik heb het meestal in de laatste week voordat ik ongesteld wordt. Of eigenlijk de laatste dagen. Ik zat gisteren op 10 dpo. Maar ik voel verder ook echt niets. Niets aan mijn borsten enzo.

Dus toch nog afwachten?

x

[devika]

madelief wat verdrietig dat je je zo hopeloos gevoeld heb..
maar idd wat kim ook zei, bloedverlies na het vrijen hoef idd niet meteen je ongi te betekenen..
ik hoop zo voor je dat die juist wegblijft!!!

weet je, ik weet hoe hopeloss je je voelt..ja echt!
heb ik nu al een paar dagen...
mijn ei is er nog steeds niet!!
moe wordt ik ervan!!!
zit al op 31 dagen geloof ik...ppff..
en nee, ik heb em niet gemist. ben optijd begonnen met testen...zucht....
ik weet et allemaal niet meer..waarom laat mijn lichaam mij zo in de steek..
mijn man gaat morgen een paar dagen weg voor het werk. zul je net zien dat ik mijn ei heb als hij er niet is!
net als in november...zucht...

[maria11]

Madelief, heb je wel vaker al op tien dpo last van bloedverlies? ik sluit mij anders aan bij Kim, ik vind het dan eerder hoopgevend eigenlijk...:?
en wat betreft je borsten etc., ik had juist de keren dat ik zwanger was nergens last van, ik begon pas iets de dag ervoor te vermoeden maar die dagen daarvoor echt helemaal niets wat op een zwangerschap kon duiden....
Maargoed, het is afwachten meid. Hoe was het bij de arbo?

[Kersje]

Hoi lieve meiden,

Sorry dat ik het even heb laten afweten op het forum! Ik had even niet zo'n zin/puf om te schrijven...:? Maar nu even een kort berichtje dan.
Met mij gaat het verder wel (weer) goed. Was moe en duizelig. Heb bloed laten prikken om te kijken of ik bloedarmoede heb, maar krijg vanmiddag pas de uitslag. Ik begin me nu wel weer wat beter te voelen.
Vandaag 12 weken (JOEPIE) en woensdag de nekplooimeting (vind ik eng).

Madelief, hopelijk word je niet ongi, meid! Ik duim voor je, hoor.
Devika, wat naar dat je je ei nog niet hebt gevonden, meid!
Cyn, ja raar om weer ongi te worden! Goh, het heeft een jaar geduurd voor je zwanger werd van Wesley. Ik hoop dat het dit keer sneller mag gaan voor jullie. Maar eerst van die medicijnen af.
Maria, jij negeert je 'dikke lijf' nu even, hihi. Ik hoop dat ik minstens net zoveel aan mag komen als jij! Die kilo's gaan er na de bevalling wel weer af. O, de tijd tikt maar door...nog even en je mag je lieve kindje vast houden! Succes met je todo-list!

Verder kan ik even niet terug lezen, maar Tam en Kim, ik hoop dat het allemaal goed gaat met jullie en de beebjes-in-de-buik!
Laura, met jou en Semmy ook alles goed, hoop ik?
Jasmien, liefs voor jou en je kleine spruit.

Dag lieve meiden,
liefs en een knuffel van Kersje

[maria11]

inderdaad 12 weken vandaag kersje! jehoeee!!!!!:-D:-D:-D:-D




Fijn dat het (enigszins) goed gaat met je, you take care en niet te druk maken over woensdag hoor, het zit vast allemaal goed. Heel spannend zo'n echo....dan zie je je kleine appelflap weer! hoe leuk! :-D

Liefs!

[Kersje]

Hey Maria,

Thanks voor die mooie 12!:-D
Ik zal proberen me niet te druk te maken voor woensdag en inderdaad is het erg leuk om ons kleintje te mogen bewonderen.

Doe jij het ook rustig aan met je todo-list? Anders wordt de baby moe, hihi. :mrgreen:
Gisteren waren we op pad met ons nichtje, zegt ze: "Als jij nou de baby eten geeft, dan kan Kersjesman ALLE luiers verschonen!" (Ze zei natuurlijk geen 'Kersjesman', maar je begrijpt wat ik bedoel, haha). Ik vond het wel een goed idee, eigenlijk...wil toch borstvoeding gaan proberen! Wil jij bv gaan geven?

Liefs,
Kersje

Liefs,
Kersje

[maria11]

dat nichtje van je zit vol goede ideeën hihi! :-D ik zal het ook eens bij mariaman opperen, vind het wel een idee :mrgreen:
Ja, ik wil wel net als jij graag borstvoeding gaan geven, ik heb mij ingeschreven voor een cursus "voeding" bij het borstvoedingscentrum. Op die eenmalige bijeenkomst eind deze maand leer ik o.a. waar ik op moet letten bij het aanleggen, hongersignalen herkennen etc. Het is voor mij en Mariaman samen.
Ik ben wel van plan snel hulp in te schakelen van een lactatiedeskundige als het aanleggen oid niet lukt. Het blijkt raadzaam te zijn snel hulp in te schakelen (voor je tepels helemaal aan gort zijn bijvoorbeeld hock. ahhhja, we zullen zien! Vind het wel spannend allemaal.....komt wel ERG dichtbij allemaal...iehhhh!

[Madelief1980]

@ Maria, nee, maar wel op dag 11 al eens gehad. Eigenlijk is het ook onwijs vroeg. Innesteling kan ook nog op dag 10 zijn, dus eigenlijk kan mijn lijf nog helemaal niet weten dat er geen bevruchting is voor de innesteling toch? Maar wel eerder op dag 11 gehad.

Nu trouwens niets meer.

Ga vanavond bij lezen en schrijven!

x

[maria11]

en toen je het op dag 11 dpo had, hield het daarna ook op? of bleef het een beetje bloeden de dagen erna?
Vind het echt eerder als innesteling klinken.....maar wil je ook geen valse hoop geven

[Madelief1980]

Nee, dan hield het ook weer op. Denk echt niet dat het een innesteling is. Maar ja, het wordt nog een aantal dagen wachten tot we het echt zeker weten....

x

[devika]

ik ga heel erg egoistisch doen!

mijn hart klopt op dit moment als een gek en ik zit zowat te rillen achter mijn pc.
ben net heel hard weggelopen van mijn plek..

mijn collega stuurt net iedereen een mail. hoera ze is zwanger..
ik ben echt heel blij voor haar hoor, ze is een schat en ik gun het haar..
maar waarom doet het mij dan zo'n pijn?????

in december, tijdens het kertborrel had ze verteld dat ze sinds kort bezig waren zwanger te worden, 3 weken later is het raak.
nogmaals ik ben blij voor haar, ik wist dat haar mooie bericht eraan zat te komen, maar oohhhhh mijn hemel wat komt dat hard aan!
ik las haar mail en stond echt perplex! net of iemand mij een keiharde klap in mijn gezicht heeft gegeven.
Waarom stoor ik mij hier ver%^%$^%$ me aan!

[devika]

wij zitten met z'n allen op een zaal. iedereen ging haar feliciteren.
ik kan dat niet aan zien....
waarom???
ik moet nu echt huilen als ik eraan denk dat ik naar haar toe moet stappen om te feliciteren...
steeds denk ik doe nou toch ff normaal...maar dat lukt echt niet!

[maria11]

Zo'n bericht maakt natuurlijk enorme emoties bij je los Devika, dat snap ik heel goed .
Het doet zo'n pijn omdat je je lieve zoontje mist en jij ook heel graag weer zwanger wilt zijn, en zo'n bericht brengt alles even naar boven.
Ze is een schat zeg je, en je gunt het haar, dat is goed te horen meid, hou daar maar even aan vast. Wij gunnen iedereen een onbezorgde zwangerschap, en onszelf ook.

Ik moet opeens denken aan een collega, die vertelde ik toentertijd dat ik zwanger was van Olivia, vervolgens begon zij over haar miskraam en hoe dat op gang kwam etc. Ik werd er helemaal niet goed van. Ik ben echt van mening dat de zwangere bij de bekendmaking van het blije nieuws eventjes in het zonnetje moet staan, je even de tranen weg moet slikken. Snap je wat ik bedoel? ik wil ook niet hard overkomen bij je....ik weet als geen ander wat zo'n bericht met je kan doen, ik weet hoe je je voelt meid. Ik vind het alleen zo jammer voor jou dat door dit soort dingen je zo van streek raakt op je werk, dat gun ik je niet. Zou het echt geen idee zijn eens met een prof. te praten hoe om te gaan met dit soort situaties? het heeft mij echt goed gedaan... mij heeft het geholpen.
Ik bedoel ook niet te zeggen dat de gevoelens die bij jou boven komen niet normaal zijn, begrijp mij niet verkeerd....het is logisch dat je je zo voelt. Het is alleen echt vervelend voor jou als dat betekent dat je op je werk weg moet vluchten of dat je niet naar iemand toe kan gaan om te feliciteren, dat bedoel ik...snap je?

nou liefs voor jou, knuffel!

[Klungeltje23]

Devika:Ik begrijp heel goed hoe je je voelt!Zo vertelde mijn schoonzusje een paar weken na de dood van onze Giel* Ook dat ze in verwachting was en na dat ik ze netjes gefeliciteerd heb, ben ik keihard in huilen uitgebarsten.Ik wilde het niet...ik voelde ook alsof ik iets verstoorde op dat moment maar kon het helaas niet tegenhouden! Natuurlijk verdient iedereen een geweldige reactie, maar wanneer jouw hart iets anders zegt dan kun je er helaas niet omheen!Maar ik heb wel op een gegeven moment gedacht:"Ik kan niet bij elke zwangerschap die aangekondigd word zo reageren...Zeker als ze een heel eind verder van je afstaan!Zwangerschappen van mensen die niet dichtbij me staan zijn voor mij niet belangrijk meer!En dat scheelt mij een hele hoop verdriet.En zelfs nu ik weer in verwachting ben en alweer een ruime tijd verder ben na het verlies...Heb ik nog steeds moeite met sommige zwangerschappen van bepaalde mensen, maar daar zit dan wel een staartje aan!
Ik hoop dat het je lukt meid...om de moed bij elkaar te rapen en te laten zien hoe een geweldige vrouw en moeder dat je bent!xxx

[cyn87]

Devika,
oh dan stort je wel weer even in op zo'n moment he.
ik snap heel goed dat je even naar buiten ben gelopen.
je bent niet verplicht om haar te feliciteren he.
zij zal dat heus wel begrijpen hoor.
je kan dat ook doen wanneer het voor jou uit komt. hoeft niet nu meteen.

[Madelief1980]

He meiden,

Eindelijk tijd om even goed te lezen wat jullie allemaal geschreven hebben. heb net 1,5 uur in de file gestaan, de aardappels staan op voor andijvie stamppot en mijn man zit nog in de trein. Alle tijd dus!

Cyn, ik lees dat jij op je werk echt goed aan hebt gegeven hoe je het wilt! Knap zeg, dan zorg je ook dat iedereen duidelijk weet wat jij verwacht. Maar wat een naar gevoel moet dat zijn zeg, dat je denkt dat Wesley is overleden door de medicatie. Heb je er redenen voor om dat te denken? Wel rot dat dit alles er ook voor zorgt dat je voorlopig nog niet aan zwanger worden kunt denken, en eerst moet wachten. Je gevoel zegt misschien iets anders, of niet?

En jij dus ook een andere buik. Maar bij jou zijn de kilo's er al weer af toch? Dat nichtje, het was bizar. Vorig jaar had ze ook al zo'n feest, dus dat zal het volgend jaar wel weer worden. Maar compleet met springkussen, suikerspin kraam, ballenbad, patatkraam en voor ieder kind een enorme helium balon.... Ze had 12 (!!!!) barbies gekregen en een enorme berg kleertjes en een huis 2 keer zo groot als ze zelf is....

De bouw van ons huis start dit jaar na de zomer. Heel spannend allemaal. Ik hoop ook dat we er met z'n drieen in zouden gaan wonen.

@ Maria, kan me dat gevoel helemaal voorstellen. Dat je denkt: ik ga in ieder geval goed eten, dan komt die kleine niets tekort op dat vlak! En die gaan er zo te horen bij jou wel weer af! Huis is inderdaad helemaal geweldig.

Wat fijn dat het boek van Olivia binnen is! Mooi zeg, zo voor jullie tweede geboren gaat worden. En heerlijk dat die kleine zo lekker actief is! Goed dat je naar het ziekenhuis bent gegaan. Volg je gevoel daarin hoor! Beter te veel dan te weinig! Fijn dat alles goed was trouwens.

Arbo arts was 1 groot tranendal. Moest het hele verhaal doen en dan kan ik niet anders dan heel hard huilen. Maar verder goed. Heeft me wat tips gegeven en gezegd dat ik over 6 weken terug moet komen en voorlopig op 50% moet blijven zitten. Op zich wel een fijn gesprek, maar had daarna zo'n hoofdpijn van het huilen! Daarna naar kantoor. Kon mijn hoofd er niet bij houden.

@ Devika, dat meen je niet! Wat moet jij je ongeduldig, rot en wanhopig voelen dat dat ei er nog steeds niet is en dat je man nu weg gaat! Ik hoop van harte dat dat eitje dan ook nog maar een paar dagen blijft zitten!

oh lieverd, ik lees je bericht van die collega, zo moeilijk! Ook al gun je het haar..... Volg je gevoel, ze zal echt begrijpen dat het voor jou moeilijk is. Sterkte meid.... Het is zo normaal! Ik ben er steeds dagen van van slag. En wat Maria schrijft, dat vind ik ook wel. De zwangere mag hier even haar momentje hebben. Alleen die momentjes heb jij dan in negatieve zin ook even voor jezelf en je hoeft haar echt niet gelijk te feliciteren. Laat het zinken, over een aantal dagen of weken raap je een keer de moed bij elkaar.


Kersje, ben blij te lezen dat je gewoon even geen puf had! 12 weken inderdaad! jeeeeehhhhh! Heb je de uitslag al? Naar dat je je zo moe en duizelig voelt. Ben je nog zo misselijk? Goede verdeling trouwens, van dat nichtje! hihi

Hier vandaag ook weer zwanger nieuws, maar deze keer had ik er geen moeite mee. Ik werd gebeld door mijn nicht. Ze heeft 1 kindje van 2,5 en is ongeveer 36. Ze is kinderarts op de IC neonatologie en is echt een hele kundige dokter. Ze heeft mij echt onwijs veel gesteund de afgelopen maanden. Met de blik van een dokter, maar ook van een hele lieve nicht. Nu vertelde ze dat ze zwanger is. En dat ze van de zomer een miskraam heeft gehad en al een jaar bezig was. Dat ze bij ons verhaal steeds dacht: als ik me al zo rot voelde na een half jaar, hoe moet Madelief het dan hebben na een verlies, slecht zaad en straks IUI? Enfin, ik ben blij voor haar. Enige moeilijke is de wieg.... De wieg die hier in de babykamer voor ons kleintje staat, is van haar ouders. Ik heb daar als baby in gelegen en ik had hem geleend. Ik wist dat als zij zwanger zou raken, dat deze dan weg zou moeten. En dat voelt moeilijk. Heb er echt even om zitten huilen. Dat ze in juni de wieg komen halen. En dat ik zo hoop dat wij dan weer zwanger zijn! Dat het zo moeilijk zou zijn als dat niet zo is.

Maar toen sprak ik mijn moeder. Ze had het nog niet gezegd, maar zij en mijn papa hebben een hele mooie wieg gekocht. Voor alle baby's die in ons gezin geboren gaan worden. Hij gaat nu naar mijn zusje, maar ze hopen dat er maar veel kindje van ons in mogen komen. Dat verzacht een beetje de pijn. Vind het zo lief van ze!

Nou, ik ga mijn stamppotje maken, vanavond aan de studie.

Dag lieve meiden!

x

[Tam]

devika, wat moet dat moeilijk zijn geweest dat te horen en dan ook zo ineens. Helaas voelen wij allemaal wat je
omschrijft. En het is niet gek dat je niet blij voor ze kunt zijn. Dat heeft bij mij ook een hele tijd geduurd.
Maar het is wel erg vervelend dat je er zo overstuur door raakt. Wat eveneens ook normaal is hoor, maar het kost je
zoveel energie en die is al zo kostbaar. Ik heb hier ook veel met onze psych over gehad. Ik had ook veel zwangere na
ons en had hier ook zoveel moeite mee, was bang om ze bv tegen te komen op straat ofzo. Ik weet nog goed dat ik toen
mijn nicht tegen kwam (ik wist niet dat ze zwanger was) en daar zo van schrok dat ik het effe niet wist.
Maar met de tijd ging het beter. Kon ik het meer loslaten....maar dat kost tijd. Ik hoop zo dat jullie ook vlug weer
wat positief nieuws hebben...daar gaan we gewoon voor. Vergeet niet hoe kort alles nog maar geleden is.

madelief; wat fijn voor je nicht. En dat je het ook zo gunt omdat je gewoon een goede band met haar hebt. Met ontroering
las ik over de wieg van je moeder...wat een mooi gebaar en meid: voor je het weet ligt er een bambino van jou in: geloof
daar in. Oh en dat nichtje: jee! Je kan ze beter overladen met liefde ipv met materie hoor.

kersje; fijn van je te horen. 12 weken JAHOE. Wanneer vertel je het aan de buitenwereld? Maar eerst woensdag. Ik leef met je
mee, voor ons ook een spannende dag met de grote echo, maar het gaat gewoon goed komen met ons. En die kleine gaat weer
zoveel gegroeid zijn.

cyn; lekkere luie zondag gehad? En idd je eerste keer weer menstrueren is heel confronterend. Goed dat het weer werkt, maar
toch...ik had er best wel meer last van daarna, zeker ook na de curretage's...alles is toch wat van slag.

maria, de kast staat en is inmiddels ook ingeruimd. Dus op naar de volgende fase en dat is 2 kamers omwisselen enzo haha.
Dus nog wel effe zoet. Enne, ik lees wel veel over erwtensoep...is dat nu met de zw vooral? hihi

kim, spannend, bijna de verbouwing klaar!

Hier niet echt een fijne dag. Zaterdagavond had ik al een gespannen gevoel in mijn buik, maar de kleine bewoog goed.
Ik denk dat ik wat te veel gedaan heb die dag. Vannacht had ik weer wat last. Deze morgen klaar staan voor mijn werk
en heel mijn ontbijt komt eruit. En te laat bij de wc dus dat was flink poetsen. Naar mijn werk gebeld dat ik iets later
was, maar ik kan daar slecht tegen. Dus haasten en vliegen en was toch nog op tijd (dat is het voordeel als je anders
juist veel te vroeg bent), maar door dat haasten zo'n hoofdpijn en weer een gespannen gevoel niet normaal...tussen de middag
de huisarts gebeld en kon gelijk naar hem toe (dus geen pauze helaas). Mijn meisje liet zich goed horen. Bloeddruk
wel wat hoog, maar dat is toch van me druk te maken. Waarschijnlijk toch spanningen (harde buiken?).
Nu na mijn werk kapot, hoofdpijn, bah. Morgen naar de osteopaat dus misschien kan zij wat zeggen over dat het problemen
zijn met mijn heupen ofzo en anders maar wat uitleggen tegen de gyn woensdag. moet zowiezo bloed laten prikken. (want
mijn hb staat eigenlijk nooit goed). Afijn.....zoals maria zegt: soms weet je niet goed wat "normaal" is en dan raak
je in de paniek. Sorry voor mijn gezeur......al wil ik even zeggen dat ik zo'n lieve vent heb. Is gewoon met de was en
strijk bezig...hij maakt zich gewoon wat zorgen ook soms.

[Madelief1980]

Lieve Tam, je zeurt helemaal niet! Kan me helemaal voorstellen dat je je op zo'n moment zorgen maakt. Vervelend zeg, dat je moest overgeven, de stress daarna en alles eromheen zal vast voor spanning zorgen en die bloeddruk is ook daardoor te verklaren. Misschien moet je echt iets minder rennen en vliegen. Maar het laten checken kan nooit kwaad. Laat je verwennen door je man en goed nakijken door de gyn woensdag aanstaande!

x

[Tam]

ja, madelief..........je hebt helemaal gelijk. Trap altijd weer in dezelfde valkuil....dat ik soms denk meer te kunnen. De wil is soms zoveel groter. En op zich... morgen ben ik weer vrij dus ik heb niet te mopperen hoor. Moet gewoon leren wat beter met die stress om te gaan.
Ik ben gewoon ook zo flink ziek geweest in de vakantie dat ik zelfs merk dat het gewoon ook langer duurt om weer echt op te knappen.
Kruip nou lekker in mijn bedje, net wat tv gekeken. En voordeel: dit is mijn man zijn vrije avond dus lig ik eens een keer niet alleen hihi. kan ik hem lekker lastig vallen met mijn gesnurk (want dat schijnt op dit moment zo erg te zijn dat we volgens mij een hinderwetvergunning moeten aanvragen whaha). Ze zeggen dat het een zw-kwaaltje is, maar als dat zo is dan is dan zwangert mijn man gewoon mee, duh

[devika]

@ Maria,

Je heb helemaal gelijk hoor. Deze collega verdient het absoluut om in het zonnetje gezet te worden.
Ik raakte alleen even van streek. Dat is denk ik gewoon de eerste reactie. Et berichtje was er ineens en daar sloeg mijn hart even een slag van over.
Maar een uur later heb ik haar wel een berichtje terug gestuurd. Dat ik echt heel blij ben voor haar, en dat meen ik ook echt.
Heb tips en trucs met haar uitgewisseld. Ik ben niet persoonlijk naar haar toegegaan, omdat ik wist dat de kans erin zat dat ik een traan zou laten.
En dat wilde ik niet. Het is haar moment.
Zij ging eerder naar huis en meteen stonden 3 andere mannelijke collega’s aan mijn bureau om te checken wat het met mij gedaan had. Heel lief, ik moest er ook een beetje om lachen.
Eenmaal in de auto naar huis bedacht ik me hoe blij ik voor haar ben. En dat ik haar de volgende dag iets leuks wilde geven.
Thuis ben ik tussen de spulletjes van Kaylash gaan kijken of ik iets kon missen. Ik heb 5 babydozen liggen. Allemaal met bijna dezelfde inhoud.
Maar kreeg het niet over mijn hart een weg te doen. Ik haal vanmiddag wel wat leuks voor haar.

Ik merk wel dat ik steeds beter met zulk nieuws om kan gaan. Mijn emoties zijn vaak ook moment opnames…eenmaal aan de situatie gewend gaat het stukken beter…

@ Kim,
Ik herken wat je zegt hoor. Jij hoorde een paar weken na Giel* dat je schoonzusje zwager is..
Als ik het na een paar weken had gehoord zou ik heel anders reageren denk ik…
De afstand, ja, dat is em denk ik ook…
Ik wil ook niet meer huilen om elke aankondiging. Het laat me niet koud, dat zeker niet….het doet mij zeker elke keer iets…
Vooral ook omdat ik het zooooo graag wil…en bij andere lukt et zo 123…
Dat maakt mij soms hopeloos..
Maar goed, ik sla me ook hier wel doorheen…

@ Tam,
Weet je, bij zo’n bericht weet ik me ff geen houding. Dat is het ook vooral.
Mijn collega’s zijn echt lief. Vervelende is toen ze haar gingen feliciteren wierp iedereen even een korte blik op mij.
En dat maakt dat ik me geen houding weet… dan denk ik ook weer, niet doen want dat maakt ook weer dat ik ga huilen…
Tis allemaal heel goed bedoelt dat weet ik ook. Ik mag heel blij zijn met zulke collega’s…
Het zijn vaak momenten dat het even zwaar is…daarna gaat het wel weer prima hoor….
Het was denk ik ook meer de frustratie dat het bij mij nog steeds niet gelukt is..
Mijn ei is er nog steeds niet…wordt er zo moe van…
Mannetje is vandaag vertrokken naar brussel en komt vrijdag pas weer terug.
Zucht…zal je net zien dat ik deze week mijn ei vind…



Meisje, dank je wel voor jullie lieve reacties!
Er is weer zoveel geschreven. Ik kom zo terug om verder te lezen en te reageren!

Dikke knuffel!
Devika

[cyn87]

tam, wel een beetje aan jezelf denken he.. niet te hard rennen en vliegen
geeft toch wel even zekerheid he, als je toch even naar de huisarts gaat.
vandaag lekker vrij zie ik, geniet ervan.

madelief,
ik heb een vermoeden, maar kan niks waar maken natuurlijk,
ik heb een goeie zwangerschap gehad, nooit iets aan de hand en wesley deed het prima,
vanaf het moment dat ik bloedverdunners ging prikken is wesley niet meer aangekomen.
bij de obductie hebben we geen toestemming gegeven om aan het hoofdje te komen.
dus ik denk aan iets van een kleine hersenbloeding ofzo.

en dat nichtje, ja wat een feest zeg,
ben benieuwd wat een feest ze krijgt als ze 12 wordt hahah.
dan weet je toch niks meer te verzinnen.

[devika]

@ tam,
Wat vervelend dat je zaterdag avond zo gespannen was en dat je niet zo lekker bent.
Nee meisje, dat is geen zeuren! Echt niet!
Ik denk iid ook dat het komt door te veel vliegen en rennen.
Ik kijk even naar je handtekening. 21wkn en 2 dagen.
En ik bedenk me dat ik nu weet hoe je je voelt!
Toen ik net zo lang was, dat weekeind. Heb ik mezelf ook overbelast.
Vrijdag overdag werken saovonds een trouwerij, zaterdag overdag een feest, savonds verjaardag, zondag doopfeest maandag werken dinsdag op vakantie.
Na dat weekeind was ik zoooo moe en kon niet genieten van het feit dat we op vakantie gingen.
Harde buiken had ik gelukkig niet, maar ik denk dat het bij jou idd ook komt door al dat gevlieg en geren…
Neem je rust meisje!
Maar je moet dus vandaag naar de osteopaat. Ik hoop idd dat ze met een verklaring komen.
En je vent, idd wat een geweldige vent heb je! Ga jij lekker rusten terwijl hij de klusjes in huis doet.
Heerlijk zo’n vent die overal rekening mee houd!


@ Madelief,
Jeetje, wat een verdrietige toestand bij de arboarts…ik denk aan je meid…
Huilen is op zo’n moment het enige wat je kunt doen…heb je wel heel je hart kunnen luchten.
Wel goed dat je het advies kreeg om 50% te werken! Alle tijd nemen die je nodig heb om de dingen van de dag weer aan te kunnen!
En ik lees dat je ook weer een zwanger nieuws heb gekregen. Wat ben ik blij dat je daar geen moeite mee had!
Hoorde van mijn schoonzusje dat een gezamelijke vriendin ook weer zwanger is. Daar had ik ook geen moeite mee.
Vond het juist leuk voor haar.
Gisteren, op rtl boulevard, et leek wel babyboom! Heb zeker van 4 koppels gehoord dat die in verwachting of bevallen zijn.
Ook dat deed mijn niets. Gelukkig. Het was wel opvallend veel, want mijn man merkte et op. En nuchter als hij is, als zoiets hem opvalt dan is et echt zoo..

Any way, ooh meid ik lees nu over het wiegje van je nichtje. Ik kan me zooo goed voorstellen dat je verdrietig wordt dat die straks opgehaald wordt.
Daar had jullie kleintje in moeten liggen. Maar ik weet zeker dat die er op een dag ook in gaan liggen!!!
En heel lief dat je ouders nu een eigen wiegje gekocht hebben. Echt heel lief!
Ook daar zal jullie kindje straks in liggen.
Als ik jou was zou ik straks beide wiegjes mee naar huis nemen. Een voor beneden en een voor boven. Of een in de woon kamer en andere in de slaapkamer.
Zodat jullie kindje in beide heeft gelegen. De ene is heel bijzonder omdat je ouders die gekocht hebben voor hun kleinkinderen. En de andere is heel bijzonder omdat je er zelf als baby in gelegen heb. Beide met een emotionele waarde. Ik zou ze dus beide gebruiken, straks als het zover is!
Ik weet zeker dat die tijd komt! Ja echt!

@ Cyn,
Je zegt dat je niet met een psygoloog praat en juist veel met vrienden en familie.
Dat heb ik dus ook. Ook ik zag een psygoloog niet zitten. die doet alleen maar zijn werk. mijn naasten die snappen het beter.
Ik merk ook dat praten met mijn naasten, en met de meiden hier, dat dat hetgeen is geweest wat mij gebracht heeft tot waar ik nu ben…
En je ups en downs, ja die horen er idd bij…
En wat mooi van de digitale fotolijstje!!! Dat je die elke avond even aan zet om hem te kunnen zien. Ik vind dat zo’n mooie gedachte!
Oh en wat jammer dat je nog niet zwanger mag worden…..
Vind je dat moeilijk? Ik hoop dat je gauw mag stoppen met de medicatie en lekker zwanger mag worden!! En het ook wordt!
En wat verdrietig dat je denkt dat Wesley daardoor is overleden….dat zijn dingen die we nooit zullen weten he…
Soms word ik ook nog steeds verdrietig van het feit dat ik nooit zal weten waarom het bij mij mis ging….
Maar ik leer er steeds beter mee leven…

En je menstruatie na de bevalling… ik hoop nu zo voor je dat die alweer op z’n retour is…
Ik vond dat ook verschrikkelijk….ik had die nog maanden niet moeten hebben…zucht…
Bij jou heeft het zwanger worden destijds een jaar geduurd…mmmhh…hier ook…
Maar mijn cyclus sloeg op hol…pff…heb nu het idee dat dat weer aan de hand is…
Ik hoop voor je dat je de volgende keer sneller zwanger raakt.
Wat duurt dat groenlicht toch lang joh! misschien kan je intussen wel je ovulatie bijhouden..handig voor als je weer zwanger mag worden!

[Madelief1980]

Devika, ik bewonder je om hoe je met die collega om gaat! Echt knap hoe je jezelf bij elkaar hebt geraapt en heel lief dat je haar wat gaat geven.

Ja, lief he, dat mijn ouders dat wiegje hebben gekocht. Maar ik hoop dat ik ze niet beiden kan gebruiken! Dat ik binnen een half jaar na mijn nichtje beval, want dan is de wieg nog bij haar. Dat hoop ik zo..... Maar anders is het een goed idee.

Heeft je ei zich nog steeds niet gemeld? Had je voor je zwangerschap ook wel eens zo'n lange cyclus? Want dit wordt wel erg lang zeg!

x

[devika]

Ooh ja Madelief, ja, nu hoop ik idd ook dat je niet beide kunt gebruiken maar alleen die van je ouders.
Dat zou dan betekenen dat die andere nog bezet is en jij hebt het nodig!!!

Ja mijn cyclus..ppfff..
Vroeger was ik heel regelmatig. Toen we begonnen aan onze kinderwens sloeg die op hol. Toen werd ik 1x in de 2 of 3 mnd ongesteld.
Vorig jaar feb was het nog lang maar een beetje herteld. In maart was die weer mooi op tijd en april raak!
Na de bevalling was mijn cyclus weer mooi na 6 weken opgestart. 1e en 2e ronde gingen mooi. 3e duurt nu al 33 dagen…en nog geen ei…
Maar ik ga gewoon door met ovu testen..op een dag zal die toch moeten komen he…
En nu maar hopen dat ie niet komt nu mijn man weg is…

[Klungeltje23]

Devika:Heb je toevallig al durven testen?God weet komt er wel iets anders uit!!
Ik wil je geen hoop meegegeven, maar ik had al getest voor de zekerheid..x

[Madelief1980]

Tam, jij hebt morgen de echo toch? Ik duim voor je en denk aan je!

Oh Devika, balen zeg! Dan kun je je helemaal suf testen met die ovulatietesten! Ik hoop dat kim de oplossing heeft... Maar je schreef zeker te weten dat je 'm niet gemist had. Ik hoop zo dat ie nu even blijft zitten totdat je mannetje terug is!

x

[Klungeltje23]

Tam:Hoelaat moet je morgen?Spannend is dat hé zo'n 20 weken echo?Ik zal een kaarsje voor je branden en wensen dat alles helemaal goed is met jullie kleine meisje!..xxx

[Tam]

lief van jullie, we moeten om 9.20 al is het de afgelopen keren steeds al uitgelopen dus verwacht het deze keer ook weer wel. De spanning begint weer echt op te bouwen, hoop zo dat het goed is. Ik weet ook wel dat dit niet alles zegt, maar toch.....
Hier nog zoveel hoofdpijn, maar ben goed gekraakt dus dat is wel normaal. Mijn nek zat helemaal vast dus als het goed is zal het vlug beter gaan. Ze heeft ook mijn bekken en heupen goed losgemaakt. Na de bevalling van britt* staat mijn ene bekken scheef en daardoor ga je in de loop van de weken wat vast zitten. Heb nu ook wat oefeningen mee gehad voor als ik last heb.

Vanmiddag nog wel brocolli soep gemaakt dus dat is goed voor de vitaminetjes.....enne....eh, ook eerlijk bekennen dat ik na de kraker effe bij leonidas gestopt ben voor wat bonbonnetjes hihi.......eerlijk verdeeld zo toch?

sorry voor mijn ego-berichtje, maak het vlug weer goed, liefs mij

[maria11]

Lieve Tam, heel veel succes morgen! ik denk aan je!

en daar hoort een silly plaatje bij natuurlijk.. :mrgreen:




rest van de meiden, ik denk ook aan jullie, kom snel weer schrijven, duik eerst mijn bedje in.

liefs!

[Kersje]

Lieve Tam,

O, wat spannend, de 20weken echo! Ik zal aan je denken, meid.
Wij vandaag ook weer een echo (om 11u). Ik merk dat ik erg gespannen ben, m'n borstkas zit helemaal vast...

Liefs en een knuffel,
Kersje

[Madelief1980]

Kersje, Tam, ik duim voor goed nieuws!

[maria11]

oehhh kersje, jij ook vandaag een echo? hock:
Pfff....ja, natuurlijk ben je gespannen, het is ook zo spannend, er hangt elke keer zo veel van af he?
Nou, beide handen op de buik en even heel diep en rustig een paar buikademhalingen doen, even die stress uit de borstkast halen :geek:

Ik denk aan je lieverd, en aan jullie kleine babykersje. Succes!

en voor jou ook even een onzinplaatje... :-D

[Madelief1980]

Maria!!!! 35 weken!!!!!

Nog ruim een maand! Hoe voel je je? Hoe gaat het slapen?

Hier behoorlijk slecht humeur. Verdrietig.... Voel me rot om alles. Werk, verlies, nieuwe zwangerschap die nog niet komt....

x

[Madelief1980]

Meiden, ik sta hier te shaken maar:


Ik ben zwanger!!!!!!

Ik snap er nog steeds niets van. Ik zat hier te studeren, mijn man is weg en ik voelde mijn buik. Het voelde als toen ik zwanger was. Toen dacht ik: ik doe een extra vroege test, als die negatief is, ben ik gelijk uit de droom. En hij is positief! Heb hier staan gillen! Toen nog een normale kruidvat test. Ook positief!

AHHHHHHHHH mijn man kan ik niet bereiken, weet echt niet wat ik moet denken!!!

xx

[devika]

hee Madelief...
wat erg dat je je zo verdrietig voelt....ik sla viritueel een arm om je heen!
ja soms heb je van die dagen he...dat alles zomaar uit het niets naar boven komt...
en het is nog maar zo kort geleden...niet gek dat je zulke gevoelens heb...ik wou dat iets tasbaars voor je kon doen

nog 1 dag dan mag je testen lees ik...ik hoop en duim voor je dat die ongi wgblijft!!!!

[devika]

Maaadeeelieff!!!!!!!

Ik stuur je net een berichtje en lees nu dat je zwanger bent!!

Gefeliciteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrddddddd!!!!!!!!!!!

[maria11]

JAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!! Oh Madelief!!!!!! :-D:-D:-D:-D:-D:-D
Mijn god! wat geweldig voor je!!!!!!!!! :-D:-D:-D:-D:-D:-D ik sta ook helemaal hyper de pieper te wezen hier!!!! wat een wonder.......WAT EEN WONDER!!!!

gefeliciteerd meid! oh ik ben zo blij voor je! hoe bizar.....je lichaam werkt goed, geen iui!!!! jeaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!

[devika]

[devika]

oooohhhhh Madelief! ik zit hier met een smile van hier tot tokiyo!!

oooohhh wat ben ik zoooo blij voor je!!! GEWELDIGGG!!! HEEERLIJK!!!! OOOHH GEFELICITEEERD!
ik weet van gekheid niet wat te zeggen! mijn dag is heeeeeellleeeemaaaaal goed!!!!!!

[Madelief1980]

Wat zijn jullie lief!!!!! Het is ook zo bizar, we waren al helemaal aan het focussen op de IUI en dan toch!!! Tijdens de vakantie in Lapland.... MADE IN LAPLAND!!!

Weet niet wat ik moet, ren hier rond, al jankend, mijn man weet nog niets!!! Het is echt niet te geloven!

Net de gyn gebeld en die reageerde zo leuk! Op 26 januari eerste echo! Wow, wat is dit spannend!!!!!

[devika]

[devika]

hier! dit zijn wij allemaal!! heel blij voor jouw!!!!

[maria11]

hahaha! zo liep ik thuis ook rond te rennen, geen idee wat ik allemaal moest doen, moest denken, moest voelen, je voelt zo veel!!!! en je man.....je gaat het hem ook vertellen!! wat zal hij blij zijn!!! wacht je tot hij thuis is of bel je hem??

hadden Kim en ik het toch bij het juiste eind met dat bloedverlies een paar dagen geleden...hahahaha!

wat een dag.....WAT EEN DAG! :-D:-D:-D:-D:-D

[Madelief1980]

Kan het niet geloven.... Wat een feest!!! Geen potjes vullen in het ziekenhuis, geen spannende IUI, niet nog een maand stress.... (al komt die echt nog wel...)

x

[devika]

oooh jee je vent is spoorloos! hahaha.
oooh wat zal die blij zijn!!!!
meisje wat ben ik blij voor je! heb me in de afgelopen 4 maanden niet zo happy gevoeld!
oh ja wel toen Kersje zwanger raakte! en nu jij!!!

ik zou die man van jou stalken en echt om de minuut bellen tot hij opneemt!

[devika]

Madelief, jij bent echt HET bewijs dat wonderen bestaan!!! zo'n mooi wonder! WAUWW! Ongeloofelijk, en tis je zoo gegund!
heerlijk niet het medische traject in..geweldig!
de koelelementen in lapland hebben hun ding gedaan! hahaha!
made in lapland! WAAUW!! zooooooo bijzonder!
rond of op jullie huwelijks jubleeum!!!

[Madelief1980]

Haha, dat doe ik ook! Ik bel hem doorlopend, maar hij zit in vergadering! Ik ga het hem zeker over de telefoon zeggen! Kan het niet voor me houden tot hij thuis is!

Maria, jij en kim hadden inderdaad gelijk! Dan was het toch van een innesteling....

Devika, wat ontzettend lief dat je zo mee leeft! Maar ik hoop zo dat je snel volgt! We waren toch een beetje samen in het schuitje van het proberen!

x

[Madelief1980]

Je hebt gelijk! Het is inderdaad een jaar na ons trouwen! En haha, die koelelementen hebben hun werk goed gedaan.

Nu hopen dat het goed gaat....

x

[devika]

madelief, wat lief dat je ook aan mij denkt. maar je geen zorgen ik zal hopelijk snel volgen.
voor nu ben ik zooo blij voor je. ja ik kan het echt 100x zeggen! voelt net of ik zelf een pos.test gedaan heb. hahaha!
whahaha ik zou die man van jou uit zijn vergadering laten halen! dit is even veel belangrijker!!! hihihi!
ga naar zijn werk met een bos bloemen en de test. of ga gewoon naar zijn werk en vertel et hem!
DOE IETSSSS!!!!
hahaha, ik ben echt aan het stuiteren hier!!!

[maria11]

Ik zat net even terug te kijken in mijn eigen agenda madelief, ik was 3 maanden, 1 week, en 6 dagen na mijn bevalling weer zwanger, net als jij nu ongeveer...

zo...die vitaminen van je man......die hebben wel hun werk gedaan he? :-D hahaha!

en ja Devika, ik moet ook aan jou denken nu, het is helemaal niet leuk achter te blijven. Maar ik voel dat jij snel gaat volgen.

en nu nog twee mooie echo's van Tam en kersje......:? Ben wel benieuwd hoe het gegaan is..

[devika]

ik heb net 2 chocolatjes gegeten! op jou en jullie kleine spruit!

grappig, die chocolatjes komen vast van jou. wij krijgen elke maand een doos snoep toegestuurd van een relatie.
heel toevallig, las ik net je zwanger berichtje en meteen belde er iemand aan. met een doos snoep van de maand.
zaten dit keer chocolatjes in!!! hihihi!

[Madelief1980]

Wat een goed idee! Ik ga nu naar zijn werk rijden!!!

x

[devika]

Maria, ook heel lief dat je aan mij denkt. geen zorgen, ik heb ook het gevoel dat ik snel zal volgen.
Dit is jullie zwangere vrouwen moment. en daar geniet ik echt van! ja dat meen ik...
ik ga niet liegen dat ik nu geen tranen heb... maar ik ben echt zooo ontzettend blij voor jullie allemaal. vooral voor madelief en haar mooie nieuws.
Wonderen bestaan!!!! Lang leve de wonderen!


mmhh..mare Kim heeft dus voorspellende gave he....
oke...