Wie wil je erbij hebben?

[Joya]

zeker niet van wakker liggen, het is heel intiem en persoonlijk en al heb je zo'n goede band met haar, vind ik eigenlijk niet dat ze erbij hoooort te zijn :oops:
maar ja dat vind ik. ze moet dat maar respecteren hoor. ze brengt je wel een beetje in verlegenheid door die vraag te stellen.

ja precies dat vind ik ook.. dat ze me in verlegenheid brengt.. ik ben van mezelf op zich niet heel preuts ofzo maar ik vind het wel heel erg prive dat mensen dus eigenlijk gewoon recht in mijn doos kunnen kijken.. nou zal ze dat niet doen hoor maar het idee dat..
gister begonnen ze er weer over.. ik zeg: we hebben die kleine ook met z'n tweeen gemaakt.. daar waren jullie ook niet bij.. maar daar wordt dan gelijk een grapje van gemaakt door te antwoorden ja als je gebeld had waren we wel gekomen hoor..
ik weet het nog steeds niet maar wil het zelf gewoon graag met z'n tweeen doen.. dan gaan ze maar lekker beneden in de hal wachten ofzo.. maar vind dat nog steeds lullig om te zeggen :|

[Monalisa]

gewoon zeggen dat je het liever met je mannetje wilt doen.eerlijkheid duurt het langst.
en in je doos zal ze niet kijken, ik denk dat ze meer behoefte heeft je steun te zijn.
maar die kun je genoeg van je man hebben hoor.
succes met vertellen maar ik zou gewoon eerlijk zijn!

[Rian-kippie]

tja mama2b... ik ben het met monalisa eens... gewoon eerlijk melden wat je ervan vind...
tis jullie bevalling...

[Tammie78]

Sorry dat ik het even zeg hoor mama, maar ik raak er een beetje gefrusteerd van. kijkend naar mn eigen bevalling die weliswaar zonder complicaties was, maar wel erg pijnlijk had ik daar ook echt niemand anders dan mijn man bij willen hebben hoor! Zij is haar eigen bevallingen alweer vergeten maar jij moet nog en nu is die voor de een misschien wat makkelijker dan voor de ander, maar makkelijk zal het waarschijnlijk toch niet zijn. hoe moet ik het ook uitleggen :? het is niet zomaar even iets. ik vind dat ze je gewoon moet snappen als je zou zeggen dat je het niet wilt en het met je man/vriend wilt doen. dan moet ze er gewoon over ophouden.

[suus1]

Hey mama2b, Als ik jou zo hoor moet ik gelijk aan mijn schoonmoeder denken.
Die heeft subtiele hints als (jullie waren er ook niet bij toen we de kleine maakte) ook niet door.
Al hoewel ze doet alsof ze dat niet door heeft.

Aangezien ze er nogmaals over begonnen is vind ik dat best opdringerig.
En ik ga er vanuit dat iedereen die hint van je zou snappen, maar dat ze die liever niet had willen horen en daarom negeert.
Ik zou gewoon heel eerlijk zijn tegen haar en heel duidelijk.
Zij moet het maar accepteren.
En hoe goed de band tussen jullie ook is, als je dit alleen wilt doen met je mannetje moet iedereen dat maar respecteren.

[Rian-kippie]

mijn schoonmoeder geeft ook van die stille hints... en dat terwijl we niet eens een bijzonder goede band hebben, ik irriteer me zelfs heel vaak aan haar!

gaat echt niet gebeuren dus...

[Tammie78]

Groot gelijk hoor! Bij een volgende wil ik het weer precies hetzelfde. weer ziekenhuis en met mn man!

[roosje]

Mama2B, ik zou het ook niet doen als je er zelf niet achter staat. Als je sch.moeder daar zit, terwijl jij dat eigenlijk niet wilt, ga je waarschijnlijk toch (onbewust) op haar letten. Het kan zelfs je bevalling bemoeilijken. Als jij niet goed kunt ontspannen tijdens je bevalling, zal de ontsluiting waarschijnlijk langer duren. Daar zit je niet op te wachten, lijkt me.
Enne... als de bevalling begint bel je haar toch gewoon niet, dan hoort ze het wel als haar kleinzoon/kleindochter geboren is. Misschien wel een beetje lullig, maar je hebt al 'nee' gezegd, dat moet gewoon duidelijk zijn! Geen discussie over mogelijk! En daar moet ze niet over blijven zeuren.

Mijn moeder ging er ook vanuit dat ik bij de eerste wee zou bellen...mooi niet dus hè?! Had haar vantevoren al gezegd dat ik dat niet zou doen, maar toch vond ze het achteraf niet leuk...ja, jammer dan hoor. Het was mijn bevalling en ik bepaalde wie daar bij mocht zijn. (alleen mijn vriend dus!) Zou het bij een 2e kindje weer zo doen, heb er geen spijt van ofzo!
Ben 's nachts bevallen, dus hebben we lekker met z'n 3-tjes kunnen genieten tot 's ochtends. En ook nog wat geslapen natuurlijk.
De eerste week mochten alleen de opa's, oma's, ooms en tantes van de kleine langskomen. Na een week pas de geboortekaartjes verstuurd. Ik vond het zalig, die rust, want er komt zoveel op je af, vond ik tenminste.! Lekker de tijd om aan elkaar te wennen, zoveel mogelijk uit te rusten en te genieten!

Succes, hopelijk respecteert je schoonmoeder jouw keuze!

Roos

[Pixxie]

@mama2b, de andere meiden hebben het ook allemaal al gezegd, en ben het met hun eens. Een bevalling is zo intiem! Misschien is het makkelijker als je vriend het tegen zn moeder zegt? Ik vind dat (bijna) mama's wil is wet! Jij ligt daar het zware werkt te doen, en als jij daar alleen je vriend bij wilt hebben, punt uit.

Toen we opweg waren naar het ziekenhuis heb ik mn zus een smsje gestuurd (was 6 uur 's ochtends en ze was meteen klaarwakker ) En mn vriend heeft zn moeder gebeld, en hun hebben rustig afgewacht totdat we weer wat van ons lieten horen (een uur nadat Liam geboren was).

[Joya]

ik heb nu voor mezelf besloten dat ik echt alleen mijn vriend erbij wil hebben.. ik kan nu wel gaan twijfelen maar ik ben bang dat ik me alleen maar ongemakkelijk zou voelen als er anderen bij zijn.. hoop maar dat ik bij die beslissing kan blijven

[Tammie78]

Goed zo meis! gewoon bij die keuze blijven hoor!

[Mirena0110]

Nu ik dit allemaal zo lees, weet ik helemáál zeker hoe ik het straks wil: alleen mijn man erbij. Ook geen wachtende familie op de gang of iets dergelijks. We hebben ook samen nu al besloten dat we geen familie gaan bellen als de bevalling begint, voor je het weet reizen ze eigenwijs toch met zijn allen af naar het ziekenhuis. En als ik merk dat er toch familie of schoonfamilie is die andere verwachtingen heeft: meteen de kop indrukken en duidelijk zijn.

Dat zou ik de meiden die nu met dit probleem zitten ook aanraden: hoe langer je wacht met duidelijk zijn, hoe groter de teleurstelling (en misschien zelfs verontwaardiging) als je uiteindelijk eerlijk bent.

Wat mij betreft zijn er een paar gebeurtenissen in het leven waarvan je met zijn tweeën volledige zeggenschap hebt over wat je wel en niet wilt. Onze bruiloft was bijvoorbeeld helemaal óns feestje, precies zoals wij het wilden, ongeacht verwachtingen van anderen. En wat mij betreft is een bevalling nog sterker óns 'feestje' (dan wel een iets pijnlijker feestje) waarbij wat ánderen willen er even helemaal niet toe doet. Sociaal zijn we wel weer nadat we zijn bijgekomen van de bevalling.

[Tammie78]

helemaal mee eens!

[Monalisa]

hier een heel gesprek gehad, mijn vriend wil WEL dat zijn mammie op de gang wacht want hij vind dat speciaal. :roll: maar er helemaal bij zijn vind hij niet nodig.( gelukkig maar )
ach ja dan respecteer ik dat maar, ik kan moeilijk over alles het laatste woord hebben.

[ran83]

Monalisa daar heb je ook wel weer gelijk in, als maar niet de hele wachtkamer vol zit met familieleden.

Ik zou het bij een 2de net weer zo willen als bij amy. Lekker intiem met z'n tweeen

[Joya]

mijn vriend laat de keuze gelukkig wel echt bij mij.. hij zegt mij maakt het niet uit maar jij ligt daar.. daar ben ik dus wel blij mee.. en ik vond het wel moeilijk maar het idee nu al voel ik me gewoon niet op mijn gemak bij.. laat staan als ik daar lig.. en ze mogen van mij best beneden wachten hoor maar niet op de gang voor de deur.. dan zou ik ook dat idee hebben en me niet echt op mijn gemak voelen..

[Tammie78]

Niet om het een of ander, maar wat als het straks een lange bevalling wordt? Ik bedoel als je naar het ziekenhuis gaat kan het nog uuuren duren hoor! bij mij toen ok nog iets van 10-11 uur! gaanz e dan al die tijd zitten wachten? hock:

Enne monalisa tsja dat mag je vinden, maar ik vind dat jij DAARIN wel het laatste woord mag hebben. Jij doet het zwaarste werk! je vriend niet! echt je moet doen waar jij je goed bij voelt hoor! heb het ook al tegen mama2b gezegd een bevalling is niet iets dat je zomaar eventjes doet! tis een zware klus en je kunt je dan naar mijn idee best ongemakkelijk voelen als je weet dat mensen op "je zitten te wachten". dan zit je daar misschien met je hoofd en gaat de bevalling misschien wel minder goed! Dat kan he hoeft niet!

[Esh]

Ik wil ook alleen mn vriend naast mn bed.
Now way dat er een oma achter de deur staat, laat staan langs mn bed.
Er hoeft niet eens iemand naar het ziekenhuis te komen, dat vind ik echt nergens voor nodig. Wie weet hoe lang het duurt ..
ze horen vanzelf wanneer ze kunnen komen!
Vind dat echt iets van ons samen strakjes!

[snippie]

Ik wil ook alleen mn vriend naast mn bed.
Now way dat er een oma achter de deur staat, laat staan langs mn bed.
Er hoeft niet eens iemand naar het ziekenhuis te komen, dat vind ik echt nergens voor nodig. Wie weet hoe lang het duurt ..
ze horen vanzelf wanneer ze kunnen komen!
Vind dat echt iets van ons samen strakjes!

helemaal mee eens!
mijn schoonvader brengt ons en gaat daarna naar huis!
en me man belt wanneer ze langs mogen komen

[Monalisa]

ja die gaat echt zitten wachten maar die gaat maar lekker beneden koffie drinken ofzo ja. mijn vriend vind het wachten geen probleem omdat hij het normaal is dat iedereen zenuwachtig is en vooral kan hij snappen dat zijn moeder het geweldig vind oma te worden en graag gelijk haar kleinkind vasthoud. naja zolang ze niet met der oor tegen de deur aan geplakt zit vind ik het best.....en ja als ze uren wil wachten doet ze dat lekker, ik ga me daar niet druk om maken ze laten haar toch niet binnen als ze wil kijken hoe het vorderd simpel gewoon omdat ik dat nie wil.

[nluiten]

Tsja als je het goed vind als er mensen beneden wachten.. Waarom dan niet.
Voor hun duren die uren langer dan voor jezelf.
Wij hebben een grote familie en als er 1 bij had mogen zijn dan had de rest dat ook gewild.

En sowieso hoor, hadden we het gewoon met ze drietjes willen doen. De eerste paar uurtjes.

[Tammie78]

Ja esh ben het helemaal met je eens!

[Monalisa]

zoveel mensen gaan het niet zijn,het zal alleen mn schoonmoeder zijn,en weetje? het is zover nog niet eens dus zeker weten doe ik het ook niet. Voor hetzelfde geld loopt het HEEL anders....

[ran83]

Monalisa inderdaad misschien loopt het wel ander, en inderdaad het is maar 1 persoon en de bevalling zelf doe je lekker met je vriend....

[Monalisa]

zo is dat

[Vickypreg]

Ik denk idd dat je schoonmoeder er meer last van heeft dan jij, als het lang duurt zit zij daar 15 uur op de gang :o Wat heeft ze er aan he? Ik bedoel, als je belt na de bevalling is ze er net zo snel want ze mag de kleine toch niet meteen vasthouden. De baby wordt eerst nagekeken en gaat dan lekker bij jou liggen, maar kijken kan ze natuurlijk wel!
En bij ons werd zelfs afgeraden de kleine uit handen te geven want die van ons is met de vacuum geboren en had daar flink last van. Je wet zulke dingen ook niet van te voren, maar mijn schoonouders en ouders waren er binnen een uur dus dat is toch ook prima? Maar goed ieder zijn keuze uiteraard. O ja en als je in het ziekenhuis bevalt is het intieme er wel een beetje af hoor, want met alleen je partner ben je niet ....er liepen genoeg vk/vpk in en uit haha.

[Monalisa]

dat kan ik wel hebben das ziekenhuispersoneel, maar niet de hele familie met eventuele fotocamera's net zoals sommige thuisbevallingen bij 'de bevalling' :roll:

[Tammie78]

jeetje jamilah dat je dat nog weet! Ik weet mijn goed niet meer wie er bij waren bij mijn bevalling in het ziekenhuis! :? En ik had er tijdens de bevalling al helemaal het besef niet van!

[NoaM]

Nou ik had mijn vriend, de verloskundige en 2 kraamverzorgsters erbij en ik vond dat voor mijn eerste bevalling ook wel genoeg!
Nu ik dit heb meegemaakt denk ik (DENK) dat ik bij een evt volgende bevalling wel bijv mijn moeder/schoonmoeder/zus erbij wil hebben. Maar dan in een andere ruimte, en zodra het er is mogen ze er gelijk bij....

Maar goed dat denk ik, en waarom ik dat denk: ik heb net als alle anderen niet veel van de bevalling meegekregen, en ik vraag vaak aan mijn vriend, Hoe zag het er dan uit, en hoe ging dat enz enz enz. Maar ja die weet het ook niet meer goed en vindt het minder belangrijk om over te praten!

[Pixxie]

Ik hoop dat ik wat helderder ben bij een volgende bevalling :? Heb nog altijd het idee dat ik er niet helemaal bij was, tot aan het moment dat Liam op mn buik werd gelegd. Iedereen was zo druk bezig hem eruit te krijgen.. Ik herinner me nu ook dat hij niet meteen huilde en ik zat meteen rechtop (voor zover mogelijk) maar na even een flinke knuffel van de gyn zette hij het op een brullen.

Bij een volgende bevalling wil ik dus ook alleen weer vriendlief erbij, en afhankelijk van het tijdstip hoop ik dat oma ook snel wil komen met Liam. (ziekenhuis is een uur rijden).

[Pixxie]

Jamilah, dat denk ik ook. Bij mij kwam het waarschijnlijk doordat ik een beetje teveel lachgas binnen kreeg :lol: Haha, en een spuit morfine.

[Tammie78]

Ja ik heb ook morfine gehad en ruggeprik. ik heb ook mega grote gaten erin hoor! weet nog wel een paar dingen, maar het meeste echt niet! Ach ja de natuur wil ook dat we dat vergeten zodat we weer een volgende kindje willen!

[nluiten]

Ik denk eigenlijk dat ik me alles nog wel kan herinneren van de bevalling zelf.
Alleen daarna niet meer alles. Ben ook veel bloed verloren en was daardoor wat wazig :geek: . En geel haha. Maar goed.
Wat ik me zeker weten nog wel heel goed kan herinneren is dat ik een gevoel van overwinning had! Niemand zou me dit afpakken en ik was de beste . Haha.

1 verloskundige, 3 assistentes en nog 1 in opleiding. En mijn vriend natuurlijk. De verloskundige vroeg of ik het voor die meid in opleiding een beetje rustig aan kon doen, het was haar eerste keer. Hahaha. Ik wilde dat best proberen .

Moet je je bedenken dat ze je altijd zal herinneren? Vaag.. Die zit later, ik weet nog wel, mijn eerste bevalling was toen... bla bla.

Pff.. ik ratel door, heb net m&m's op. Krijg ik energie van :? .

[nluiten]

ik bedoel 3 assistenes waarvan 1 in opleiding

[Tammie78]

Dus jij voelde je super tijdens de bevalling :mrgreen: Ik had dat echt niet hoor een gevoel van overwinning :o

[Pixxie]

Nluiten, ik herken dat gevoel wel. Was echt super trots op mezelf dat ik het klusje had geklaard! :mrgreen: Was zelfs aan het zingen met de vk toen ze de verdovingsspuitjes zette voor het hechten (dat was dus om me af te leiden van de pijnlijke prikken )

[nluiten]

zelfs tijdens de bevalling hebben we gelachen hock:
serieus! het was onwijs gezellig en tussen de persweeen door was er ook niets aan de hand

[ran83]

Nou dat is dan toch super als je tijdens je bevalling nog lacht, dat is ontspannend vindt ik hadden we hier ook, totdat de persweeen kwamen dat was "hard" werken en na die tijd weer behoorlijk gelachen en gehuild van blijdschap En dat overwinnings gevoel herken ik ook heel goed, voelde me echt een BIKKEL

Hier waren trouwens in totaal 3 "extra" mensen aanwezig, de gyn, verpleegster en nog zo'n vrouw.

[Susanna]

Ik heb de meeste weeën niet meegekregen, had vrijdag op zaterdagnacht al slecht geslapen en zaterdagavond begon het pas echt. In het ziekenhuis heb ik van 5 uur 's ochtends tot half 9 's ochtends in bad gezeten en manlief en ik doezelden steeds weg :lol: voor mijn gevoel had ik maar 1 wee per kwartier, maar ze kwamen naar verluid om de minuut :lol: Zo wil ik er nog wel één.

Tussen de persweeën door begon de verloskundige samen met mn man restaurant-adresjes uit te wisselen hock: Ik kon er wel om lachen, het leidde mij af van wat ik moest doen en tijdens de persweeën zelf hadden ze gelukkig aandacht voor mij

Ik had overigens mijn man aan mn zij (broodnodig, hij heeft me echt geholpen), mn verloskundige en één verpleegkundige (die stond op een afstandje, rende met drinken heen en weer en bekeek alvast het fototoestel, kan me niet herinneren dat ze nog meer deed ). Best weinig dus als ik jullie verhalen zo lees.

[Tammie78]

Nou ik heb echt niet gelachen tijdens de bevalling hoor. ik had zooooooooooooo'n pijn tijdens de weeen! Dacht toen echt " het kan toch niet zo zijn dat andere vrouwen ook zooooo'n pijn hebben? das toch nie uit te houden! ik heb dan ook een ruggeprik gehad. Ik heb zelfs gehuild en gesmeekt bij mn man " neeeeeee alsjeblieft niet weer zo'n wee! pffff. maar daarentegen vond ik het persen een eitje in vergelijking met de ontsluiting! david was er in 6 minuten uit! dat mag van mij bij een volgende wel weer zo hoor! ja en ik heb iets van 4 keer overgegeven tijdens de weeen en heb ook ontlasting laten lopen :oops: :mrgreen:

[Monalisa]

gelukkig vind de ene vrouw het dragelijk en de ander niet. Het ligt aan wat je kunt hebben denk ik.de een vind het totaal niet pijnlijk( zoals mn schoonzusje en een vriendin van mij ) ik quote: '' oh een weet-je ik was bang anders was ie al in de auto geboren'' en '' nou ik had meer pijn toen ik ongesteld was....''
het ligt maar aan je pijngrens....die van mij is vrij hoog....dus ik hoop dat dat voor die bevalling ook geld. daarbij heb ik last van helse ongi pijnen dus op zich ben ik wel wat gewend.
Er is een keer een onderzoek geweest naar pijn bij een bevalling en slechts 20% van de vrouwen gaf aan de pijn als zeer ernstig te ervaren, de overige 80 vond het niet VRESELIJK.

[Tammie78]

Monalisa geloof me ik heb een mega hoge pijngrens! Toch kon ik de pijn van de weeën niet meer verdragen!

[Monalisa]

oke en nu ben ik weer bang k*t..........

[ran83]

Monalisa niet bang zijn, je moet het gewoon over je heen laten komen. Het moet er toch uit hè Er zijn genoeg vrouwen die de bevalling als niet fijn ervaren en raken daarna gewoon weer zwanger, dus als het zo pijnlijk was hadden heel veel vrouwen maar 1 kindje

[Tammie78]

Euhhhh nee ran het gaat ietjes anders Vrouwen vinden de bevalling WEL erg pijnlijk. maar..... ze vergeten het heel snel weer waardoor ze weer zwanger willen worden! Inclusief ikzelf :o

[nluiten]

Kan niet zeggen dat ik het echt lekker vond, maar zo vreselijk kermend van de pijn hebben ze mij toch ook niet gezien.
Je moet het inderdaad over je heen laten komen, dat is moeilijk, maar dat kun je best. Ik geloof echt dat je daarmee de bevalling kan bespoedigen.

Mijn vriend zegt net tegen mij dat ik het misschien vergeten zou kunnen zijn, maar hij zegt ik ben dat niet vergeten. Je was ontspannen tijdens de bevalling en hebt niet zoveel pijn gehad dat je het niet meer aankon.

Nogmaals ik heb mijn bevalling toch best goed ervaren.

[Tammie78]

Das echt fijn dan! En ja de ene vrouw ervaart het anders dan de andere natuurlijk. ik had alle soorten weeen die er zijn. buik, rug en beenweeen. en de persweeen waren extra pijnlijk omdat ik achteraf mega aambeien bleek te hebben, dus voelde steeds alsof me anus zo'n beetje uiteen zou gaan scheuren ofzo :o

[ran83]

Jamilah dat heb je goed verwoord

[Tammie78]

Ja idd jamilah! ik heb er niets aan toe te voegen. tis precies zoals het bij mij ook ging. nou ja min of meer haha! Ook ik riep keihard nooit meer! en ik zei er nog achteraan " ja ik weet dat elke vrouw dat zegt, maar ik, meen het echt! we gaan wel adopteren!" :mrgreen:
Ik weet ook nog wel dat ik helse pijn had, maar ik kan het ook echt niet meer omschrijven! het is cliche maar zo waar, als je je kleine eenmaal vasthoudt ben je echt 95% van de hele bevalling alweer vergeten!

Monalisa nogmaals niet iedereen heeft zo'n erge bevalling hoor. sommigen kunnen het prima verdragen! maar tsja ik denk dat niemand echt zal zeggen " de bevalling oooo dat was toch fijn!"

[Syl]

Ik heb ook zeker tot een jaar na de bevalling dat ik alleen al om de bevalling geen tweede wilde en toch ga ik er nu weer voor.

Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor de bevalling alleen, het heeft niet heel veel zin. Het moet er echt uit. En ja, het gaat pijn doen.
Maar het gaat echt ook weer over!!!! op het moment dat jouw kindje op jouw buik gelegd wordt heb je nergens anders meer oog of gevoel voor.
Probeer de bevalling nog even uit je gedachten te zetten en geniet van het zwanger zijn. op het moment dat je weeen gaat krijgen heb je nog tijd genoeg om je druk te maken.
klinkt heel gemakkelijk maar het werkte voor mij wel

[Tammie78]

Ik heb me ook de hele zwangerschap niet druk gemaakt om de bevalling. je weet namelijk niet hoe het bij jou zal gaan! je kunt je wel druk lopen maken maar dat heeft totaal geen zin, want idd je kindje moet er toch uit Ik zal je vertellen dat op het moment dat ik David op mijn buik had ik niets maar dan ook niets meer voelde van de verdoving die gezet werd om gehecht te worden! Ik had op dat moment echt helemaal geen pijn meer. Dat kwam later wel weer terug, maar op dat moment dus niet.

[Monalisa]

jullie hebben allemaal echt gelijk. ik had het er toevallig nog met mn oma over vanmiddag en ze zei dat als ik weeen krijg ik gewoon moet denken dat ik op een palmstrand in Spanje lig en proberen te ontspannen. Dat vond ik eigenlijk wel een goed idee

[Susanna]

Hihi, m'n man heeft hele verhalen verteld, over een wandeling in het bos, over een wandeling door het dorp, dat je eekhoorntjes kon zien, egeltjes, vogels etc etc. Daar hebben we achteraf hard om moeten lachen, maar tijdens het wegpuffen van die weeën werkt het wonderbaarlijk goed

[Tammie78]

Ik dacht steeds tijdens zo'n wee: okeej stel je voor dat je nu zonder verdoving een amputatie krijgt :o dat moet toch nog pijnlijker zijn dan! :? maar geloof niet dat dat nou zoveel hielp :roll: ik was ook zooooo slecht in het wegpuffen! Ik deed vaker mn tanden heel hard op elkaar en hield sort van me adem in ofzo.ja en kreunen van de pijn. ik zal daarmee ongetwijfeld mn bevalling hebben vertraagd!

[Monalisa]

je adem inhouden en verkrampen werkt zo wie zo averechts. je moet rustig blijven jezelf in een soort trance werken ofzo, en het over je heen laten komen, als je erg bang bent of heel verkrampt gaat doen doet het alleen maar meer zeer. Is mij verteld.,....

[ran83]

Ik was gelukkig wel goed in het wegpuffen van de weeen en ik merkte wel dat dat beter hielp want als ik dat dan een keer niet deed had ik er meer last van. Ik had zelfs visite thuis, want had nog niet voldoende ontsluiting om naar het zh te mogen, dus dan zei ik "komt er weer 1" en dan ging ik adem in door m'n neus en ik pufte het in 5 keer uit, dat ging echt van pff...pff...pff...pff...pffffffffffffffffffffffffffffff en dan was het weer goed.

Eigenlijk dacht ik nergens aan tijdens de bevalling, ik was wel heeel nieuwschierig naar het geslacht, want dat wisten we niet.

[Monalisa]

ja dat puftechniekje ken ik wel :lol: ik oefen het ook soms. Lijkt me nie al te moeilijk.
zal dat echt helpen om de pijn minder te maken?

[ran83]

monalisa ik richtte me zo op het puffen, dat de pijn er wel minder door leek te worden, want als ik dat niet deed werdt het pijnlijker

[Monalisa]

oke dan ga ik puffen of mn leven ervan afhangt hahahahhahaha.
puffen lijkt me zo'n afleidingsmaneuvre, net zoals schreeuwen en rondspringen als je je teen gestoten hebt :lol:

[Susanna]

ja dat puftechniekje ken ik wel :lol: ik oefen het ook soms. Lijkt me nie al te moeilijk.
zal dat echt helpen om de pijn minder te maken?

Zeker, en vooral inademend door je neus, uitademen door je mond, dat hielp bij mij erg goed. Had ik niet eens verwacht, ik dacht: ademen is toch ademen? Maar juist door je neus, dat hielp enorm. Vraag me niet hoe het kan.

[Tammie78]

Ik heb ook wel gepuft hoor, maar dus niet continu. en moet eerlijk zeggen dat dat puffen bij mij niet echt hielp hoor. pijn werd er echt nie minder om!

[nluiten]

De pijn zal ook niet minder zijn, maar je hebt een manier om er mee om te gaan.
Doordat je je concentreerd op je ademhaling heb je grote kans dat je de rust kan vinden tijdens de weeen.

Ik denk dat het bij iedereen net zo veel pijn doet. Natuurlijk zijn er uitzonderingen.

Echt voor meiden die nog moeten; je kan meer hebben dan je denkt hoor!

Ik ben zelf absoluut niet van de zwangerschpscursussen, maar heb wel een 'workshop' gedaan. (moest toch wat dacht ik) 3 avonden zweverig doen . Daar heb ik technieken geleerd en geleerd dat als je het over je heen laat komen, je de bevalling kan bespoedigen. Als je daar alleen al in geloofd kom je denk ik een heel eind!

[Femke1970]

Ik vind puffen wel degelijk helpen tijdens de weeën. Door je te concentreren op het puffen wordt de pijn dragelijker en raak je niet in paniek door onregelmatig te gaan ademen. Anders loop je ook nog de kans om te gaan hyperventileren.
Ik ben tijdens de weeën en de bevalling compleet in trance, en zo vang ik in alle rust m'n weeën op. Het doet enorm pijn, maar bij een goede, pijnlijke wee voel en weet je dat het resultaat heeft met de voortgang van de ontsluiting. Niet gestrest of in paniek proberen te raken, maar rustig alles op proberen te vangen in een houding die je zelf het prettigst vindt. Het word nu mijn 5e keer en ik zie er echt niet meer tegen op, maar 'leuk' zal een bevalling nooit worden!

Overigens wil ik in alle stilte en met zo weinig mogelijk mensen kunnen bevallen, dus voor mij geen opa's, oma's, zussen of kinderen aanwezig en ook geen 'gezellige' gesprekken om mij heen. T'is dat de vk er bij moet zijn, maar het liefst zou ik het helemaal alleen met m'n man doen; die is inmiddels ook al flink ingewerkt en ervaren na 4 bevallingen!

[Femke1970]

Herinner me opeens dat voor de bevalling van onze 3e ik 's avonds laat thuis weeën had, en die weg heb zitten puffen op een tuinstoel midden in de huiskamer, al kijkend naar de Sisi-triologie op DVD! :lol: Heeft toen best goed geholpen, eenmaal in het ziekenhuis was de bevalling in een uurtje gepiept!

Die tuinstoel was trouwens vanwege mijn bekkeninstabiliteit; dat was nog de enige stoel waar ik redelijk in kon zitten...

[Rian-kippie]

tja ik ben nog totaal groen als het om bevallingen gaat... maar heb door een ziekte 24 uur per dag pijn... en heb met het begin van de ziekte 3 maanden op intensive care gelegen met pijn erger dan je je voor kunt stellen... zenuwpijn in je hele lijf... dus ik ben wel wat gewend...

ik maak me totaal niet druk om de bevalling... laat het gewoon over me heen komen en accepteer dat pijn erbij hoort! ga ook geen cursus of iets doen!

[Tammie78]

Femke ik had echt goeie pijnlijke weeen, maar helaas wilde de ontsluiting niet vorderen moest toen ook wee-opwekkers nadat ik een ruggeprik had gehad. Buikweeen schijnen prima op te vangen te zijn, maar ik had voornamelijk rug en beenweeen waar je zowat geen ene flikker mee kan :evil: . ja en ook nog weeen die ik in me anus enorm voelde. vooral de laatste uren. misschien waren dat persweeen maar ik had totaal niet drang tot persen. maar goed deed dus enorm zeer in mn anus en ik bleek daar dus ook mega aambeien gehad te hebben, dus nog een schepje erboven op!

[Susanna]

Ik had ook rugweeën, en de douche/bad hielpen een beetje (zeker in bad toen ik mezelf schrap kon zetten tegen de badrand), maar op bed waren ze het beste te doen, tenminste, als mijn vk hielp. Zij wist zo op mn been te duwen dat ik de rugweeën bijna niet meer voelde. Ze heeft het aan mn man uitgelegd, maar die kreeg het helaas niet voor elkaar (dus toch maar in bad gaan zitten).
Echt, als de vk hielp met weeën wegduwen, kon ik éindelijk een beetje ontspannen. Maar het zal wel met alle weeën zo zijn, voor iedereen voelen ze anders en iedereen overleefd ze op een andere manier. Je moet gewoon uittesten.

[am]

wahaha, ik weet niet hoe jullie van onderwerp zijn veranderd, heb niet echt terug gelezen maar vind het wel grappig, het topic heet wie je erbij wil hebben en het gaat over weeën opvangen leuk onderwerp voor degene die nog moeten bevallen :lol:
iig wilde ik alleen mijn vriend en vk erbij hebben, ipv dat kreeg ik het halve ziekenhuis erbij, en idd de weeën waren niet op te vangen, ondanks mijn trouwe lesjes yoga. en juist door dat morfine achtige spul wat ik twee keer toe kreeg waren het de meest verschrikkelijke 3,5 uur van mijn leven. maar god, er ligt nu een wolk van een dochter in haar bedje te slapen

[Femke1970]

Ach ja, eigenlijk kan je geen zinnig woord zeggen over hoe weeën en een bevalling zullen gaan verlopen, iedereen ervaart het weer anders.
Maar ik geloof wel dat naarmate je meer kinderen krijgt het steeds makkelijker gaat, al wordt het nooit een lolletje. Mijn eerste bevalling heb ik ook ervaren als een hel, ik werd ingeleid met een centimeter ontsluiting en de weeën waren niet sterk genoeg. Het heeft uren geduurd met een enorme weeënstorm waar geen rustmomenten tussen zaten omdat het infuus steeds verder open gedraaid werd. Na die bevalling dacht ik: Dit nóóit meer!
Maar de bevallingen daarna heb ik ervaren als 'te doen' en ze verliepen ook lekker vlot. Bij de laatste twee heb ik nog geen 5 minuten over het persen gedaan!

Maar inderdaad, ik geloof dat we hier inmiddels redelijk off-topic zijn gegaan... :oops:

[Tammie78]

Het persen duurde bij mij ook maar iets van 5-6 minuten. Alleen de ontsluiting duurde heel lang!

[Monalisa]

Jamilah mag ik vragen waarom je stuitje gebroken moet worden? :oops:

[Monalisa]

ach ik bereid me toch al voor op een Hel, dus dan kan het alleen nog meevallen denk ik dan..

[nluiten]

Haha monalisa. Nou nou.. dat hoeft nou ook weer niet hoor.
Misschien heb je wel een superbevalling! Met een man/vriend aan je zij en verloskundige en of nog wat.

[Monalisa]

idd, je zult het nooit weten. maar ik weet wel dat ik me niet druk moet gaan maken van te voren omdat ik er nog niks van weet.
maar ik ga gewoon uit van het ergste dan kan het volgens mij allemaal alleen maar meevallen

[Mirena0110]

Gyn heeft toen ook gezegd dat dit opnieuw moet gebeuren als ik ooit weer moet bevallen. Daarnaast heb ik er nu nog steeds last van met zitten,staan enz.
is verder ook weinig ana te doen. eeen stuitje kunnen ze niet gipsen, en aangezien hij al scheef stond en weer gebroken is, zal hij ook deze keer weer verkeerd aangegroeid zijn. ik kon de 1e 6 weken na de bevalling niks zelf doen.

Misschien een rare vraag, maar: is in deze situatie een keizersnede niet een betere optie? Ongetwijfeld is dat ook geen pretje met genezen achteraf, maar dan hoeft er geen bot gebroken te worden in het heetst van de bevalling, kan er gewoon gehecht worden, en gebeurt alles een stuk gecontroleerder dan het breken van een niet-gipsbaar lichaamsdeel waar al een baby tegen aandrukt.

[Monalisa]

ben het daar idd ook wel mee eens.......

[Tammie78]

heej ja idd dat zou dan toch beter zijn!

[Tara28]

Ik wilde er vooral zo min mogelijk mensen bij hebben! Als je schoonmams niet wilt, mama2b gewoon eerlijk zeggen, want een bevalling is nogal een intiem moment.
Ik ben thuis bevallen en bij mij waren uiteindelijk mijn man de vk en op het laatst de kraamverzorgster erbij. Echt het minimale dus en had het zeker niet achteraf anders gewild!

[Hertogin]

Even een berichtje achterlaten zodat ik weer makkelijk kan meelezen.

[Jootje82]

Ik wil uiteraard mijn man erbij hebben en mijn moeder is erbij.. Heb haar gevraagd omdat mij dat zelf erg bijzonder leek om bij haar oudste dochter de bevalling mee te maken (en eerste kleinkind). En het leek haar ook leuk!

[EsRe]

Ik wil zo min mogelijk mensen erbij, mijn man, de vk en een kraamverzorgster en verder niemand. Ik vind het misschien wel hét intiemste moment wat ik ooit samen met mijn man ga delen, en dat is privé. Ik heb echt geen behoefte aan hele drommen mensen om me heen... maar goed.. da's voor iedereen verschillend natuurlijk!

[kimdj]

Ik zou denk ik misschien ook mijn moeder er wel bij willen hebben. Maar misschien dat het tegen die tijd wel anders is. Maar ze werkt in het ziekenhuis dus zal sowieso in de buurt zijn en anders woont ze om de hoek. Mijn vader, zusje en schoonouders/ zus mogen van mij wel op de gang staan.
Maar eerst maar eens zwanger worden ;-)

[SelOg]

Ik wil alleen mijn man erbij hebben. Ik heb absoluut geen behoefte aan mijn moeder, schoonmoeder, zusjes of wie dan ook. Zoals Esre het zegt, het is een erg intiem moment, ik moet er niet aan denken dat ik lig te persen met een kamer vol mensen. maar ieder zijn ding natuurlijk!
Ook heb ik mijn man duidelijk gemaakt, dat ik niet wil dat hij iemand informeert als de bevalling begonnen is. Ik zie het gebeuren dat er mensen langskomen om me te 'steunen'. Geen behoefte aan. Althans nu nog niet. Ik zie wel over 12 weekjes

[kim88]

ik ben op dit moment nog niet zwanger maar als het eenmaal zover is.
wil ik waarschijnlijk ook alleen mijn man erbij hebben en ik wil thuis bevallen.
Mijn schoonmoeder woont op 500m afstand dus die zal er het eerste zijn en waarschijnlijk is die 15 minuten later echt wel vroeg genoeg .

[Monalisa]

toen ik mijn vriend duidelijk maakte dat ik niet wilde dat hij mams ging bellen als de weeen beginnen was het commentaar: oooh ja natuurlijk dit beslis jij alleen he.
dus ik vrees dat er gebeld wordt, maar ze wacht beneden in de restauratie van het ziekenhuis, al is het 15 uur dat kan me geen reet schelen het wordt zelf gewilt Dan had je maar op telefoon moeten wachten. Ik ben degene die moet ploeteren dus eigenlijk vind ik wel dat ik wat dat betreft het meest te zeggen heb. Ach we zien wel als het zover is. Ga nog niet over iets nadenken wat nog nit aan de orde is.

[SelOg]

Monalisa, ik vind dat je als vrouw zijnde wel het recht hebt om hier alleen over te beslissen. Je vriend is niet degene die met een ontblote benedenlijf op bed gaat liggen persen,zweten, plassen, poepen en weet ik veel wat nog meer. Ik kan me voorstellen dat jij vind dat zijn moeder dit allemaal niet hoeft te zien.

[Monalisa]

dat hoeft voor mijn vriend idd ook niet, daarom is zijn moeder er ook niet bij. maar zodra ik met mn kindje in bed lig en er proper bij lig mag ze wat hem betreft direct naar binnen komen om haar kleinkind te zien, en zelfs dat hoeft voor mij niet zo snel, maar ach das beter dan dat ze erbij moet want daar heb ik helemaal geen behoefte aan.

[Mirena0110]

Haha, lekker plastisch!

Maar wat mij betreft heb je helemaal gelijk, degene die daar half tentoongesteld ligt is degene die er het laatste woord over heeft wie daarbij mag zijn. Ik moet ook zeggen, de meiden die er graag de halve familie bij hebben, moeten dat vooral doen, maar ik kan het me gewoon niet voorstellen wat er zo fijn zou zijn aan zo'n heel partijtje rond je kraambed.

Ik ben wel blij dat mijn man hier hetzelfde idee over heeft als ik: we gaan niemand bellen als de bevalling begint, want als we bellen, dan komt de hele bubs er tóch naartoe, ook al zeggen we dat we dat liever niet hebben. De bevalling maken we samen mee, en de eerste momenten daarna zijn van óns. De familie kan de rest van hun levens nog genieten van hun kleinkind/neefje/nichtje, ze kunnen best even wachten.

[Monalisa]

amen!!!!!!!!

[SelOg]

Mirena, Mee eens! Zo denk ik er ook over!!!

[marij]

wij hebben het bij onze dochter ook met z'n 2en gedaan.
me ouders zijn wel naar alphen toe gekomen (moeten meer dan een uur rijden) om in ons huis wij waren in het ziekenhuis te wachten tot het zover was.
dat vond ik ook prettig.
toen ik bevallen was heeft me man ze beneden in het ziekenhuis opgehaald om de kleine te bekijken en daarna heeft me moeder mij geholpen met douchten en dat wilde ik heel graag.even gewoon samen met ma na zo bevalling voelde gewoon goed.

nu bij onze 2de wil ik het ook zo..onze dochter gaat naar vrienden zodra het begint of als we weten wanneer het gehaald word en me moeder haald haar daar op en komt met haar zodra de kleine er is.maar dan zorg ik dat ik al helemaal klaar ben met douchen me man gaat hierbij helpen.zodra onze dochter er is dan willen we rustig met alleen ons gezin met z'n 4tjes even genieten even samen zijn en dan mag ma en wie er dan nog meer is komen.

iedereen heeft zo zijn eige mening er over maar ik moet er ook niet aan denken om een me hele fam. aan me bed te hebben...vreselijk lijk me dat..nee echt een moment voor mij en me man..

gr

[nluiten]

Wij hebben er ook voor gekozen niemand erbij te hebben. Ook geen wachters op de gang (ziekenhuis).
Ik denk dat de meeste er nog op terug komen om helemaal niets te zeggen over wanneer er iets gaat gebeuren .
Op zo'n moment wil je dat toch eigenlijk met de hele wereld delen.
Wij wilden in eerste instantie ook niets zeggen. Maar toen het eenmaal zo ver was, gingen er een smsbom uit. We hebben een grote familie. En die vonden het wel heel fijn om te horen!
's morgens om 8uur stuurden we er een sms uit dat de weeen waren begonnen. Volgende bericht was om half 1 dat Stefanie geboren is.
Hihi, als ik er weer aan terug denk.. Ladies, kan dus ook snel bij de eerste he.