Uitgeteld april 2017 woohoo

[belle]

Zag dat er nog geen april-topic was sooooo... let's go ....

Haaaiii all, ik ben Belle 32jr, heb een lief zoontje van 2jr en ben nu in verwachting van de tweede.... Zoooo bizar is dat ik een paar jaar terug ook in een uitgerekend april topic zat, uiteindelijk was ik daar hekkensluiter aangezien hij 10 mei pas kwam hihi.
Ook zo bijzonder dat het zoveel op de eerste zwangerschap lijkt.... had nu een positest op 8 aug, toen had ik er een op 19 aug... Beide keren had ik een paar dagen tevoren nog n fles hugo soldaat gemaakt, terwijl ik nooit drink, maar dat was ook meer omdat ik er nu ook beide keren niet zoveel hoop meer op had... toen was ik op 26 april uitgerekend, nu ongeveer 20 april vermoed ik, ikheb net de laatste rondes niet bijgehouden, dus is een gokje.
Na dames heel verhaal, ben superblij en superbang tegelijk of t allemaal wel goedkomt aangezien ik onderhand wel geleerd heb dat zwangerschappen helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn......
Tot slot welkom welkom welkom, ben benieuwd naar jullie verhalen zeg.....
"Wisten " jullie al van tevoren dat het raak was? Of echt pas opnod? Bij de eerste wist ik t pas op nod, want voelde niks, maar nu met de tweede had ik na zo'n 5 dagen een gevoel dat t raak was, aangezien ik veel ongipijn en vermoeidheid had oeh en n zeer kort lontje..... Zo gek want bleef wel denken dat t ook allemaal onzin konzijn, aangezien je vaak voor de gek wordt gehouden....
Nog een vraag, hoe was jullie testmomentje, hoe reageerden jullie kerels? Ik had maandag een actiontest gedaan in de douche en ging ondertussen douchen onder t mom van, gebeurt toch niks, om daarna een vaag streepje te ontdekken. Manlief sliep nog as allways dus heb de test gewoon op t kastje gelegd haha... smiddags kwam die beneden met de woorden, een streepje? Met grote grijns, hij zei t buiten, dus ik ook gelijk nog SSSSTTT en wijs richting buren.... Vanochtend dan nog kv test gedaan en daar was t streepje al duidelijker., dus zeer blij maar we houden het dit keer wat langer stil aangezien de vorige keer dat we het al redelijk snel hadden verteld aan ouders, en ik verlosk gebeld en mvm en ze een dag later allemaal kon afbellen omdat het een mk werd, vreselijk....
Maar voor nu reteblij.
Dames ben benieuwd tot posts en schroom niet om lange verhalen te houden, ben dol op lezen en anderen hun ervaring.

Xxxxxx Belle

[kim88]

Gefeliciteerd belle, hier ga ik ook stiekem mee spieken hoor wil alles weten haha. Van de eerste misselijkheid tot de bevalling You go Girl.
Hopelijk komen er snel meer dames meekletsen met je.

[dinnetje]

Breekt ff in.

Wauw belle wat lees ik voor mooi nieuws. Ik ben 20 juli bevallen van een mooie dochter Amy, en nu mag jij het van mij overnemen wat geweldig! Ik hoop dat het allemaal goed mag gaan het is je zo gegund. Ga er heerlijk van genieten.

Liefs dinnetje

[cindy85]

Aaaaaaaaaaaah Belle !!!!!! Nu is het mijn beurt om enthousiast te zijn voor jou!!! Dikke dikke proficiat, het is je zo ontzettend hard gegund !!!!!!

[cindy85]

En heel misschien kom ik hier ook wel meekletsen als dat mag want ik ben toch eind maart uitgerekend maar er is geen maart topic . Voorlopig durf ik wel nog even niet want er is momenteel heel wat onzekerheid en bang afwachten hier door wat complicaties. Zaterdag volgende controle waarop we hopelijk nog steeds onze mini mét hartactie zien!

[belle]

Aaahh dames onwijs lief van jullie zeg

@ dinnetje nog feli feli met je dochter, ooohhh weet je wel dat dat een supermooie naam is die je haar hebt gegeven, ook helemaal in mijn straatje, heb nig een naam een paar jaar terug gezien hier die ook op mijn lijst stond ook een meisjesnaam hahah alhoewel ik denk dat dit ook een jongetje gaat zijn aangezien ik het vermoeden heb dat manlief en ook zijn broer (2 zoons ) alleen jongens maken hihi, zeer benieuwd. Heel cool dat je hier ff komt langswaaien voor mij xxxxx hoe was je tweede bevalling, was deze nou ook "makkelijker" zoals velen beweren? Benieuwd naar je verhaal, wanneer je de puf hebt uiteraard 😉

@ cindy waaaaa zo lief van je, tanx meis. Natuuuuuuurrrlijk ben je hier welkom, hoe bijzonder dat we dan weer in hetzelfde topic zitten te kletsen.
Heb je stukje net even gelezen, logisch dat je nog niet veel hier zal zijn, maar meis das verrekte eng zeg, wat zul je ontzettend moe zijn meis, hang in there en ik hoop op het allerbeste voor jou en je kleintje, kan niet wachten tot je echo, wil heeeelll graag dat je mini ok is, hele dikke knufff van mij en hou vol hou vol xxxxxx

[belle]

@Kim hihi altijd welkom om te spieken hoor, dacht je dat ik dat andersom ook heb kunnen laten 😉😉😉 En natuurlijk blijf ik ook alles van jou volgen, t begint nu zeeeeerr spannend te worden xxxxx

[Mickey2014]

Whaaaaa!!!! Belle!!! Wat super zeg!! Gefeliciteerd meis!!! Ik wens je een goede zwangerschap toe!!!

[dinnetje]

@ belle ben net als bij de eerste met 39.1 wkn ingeleid steeds minder leven. En nu ook weer met 5.5uurtjew. Alleen nu met 3 persen ipv een uur hihi. En nu zonder hechting of iets

Hoe voel jij je verder?

[Pluis]

Gefeliciteerd met je zwangerschap Belle!
Ik ben ook uitgerekend in April, volgens mijn eigen berekening de 9e. Toch altijd wel spannend hè die eerste weken. Nog zoveel onzekerheid.
Voor mij is het ook de 2e, ik heb ook al een zoontje van 2.
Volgende week donderdag mag ik al naar vk voor de eerste echo!

[Tijger1]

Belle ook hier nog een keer gefeliciteerd!!!!
En wat super leuk dat je mannetje ook zo blij is.
Geniet ervan

Pluis jij ook gefeliciteerd natuurlijk. Geniet ervan

[IKCK]

Gefeliciteerd belle Mocht het hier net zo rustig blijven als in het maart topic (dat is er wel ), dan is er ook nog een 'voorjaar' 2017 topic waar we nu met 4 kletsen

[belle]

@ Dinnetje dat klinkt goed zeg, behalve dan het stukje van minder leven voelen, dat blijft voor mij een grote angst, maar 3 persen en no stitches? Dat wil ik ook wel hihi. Ik voel me goed, eigenlijk net als bij de eerste, iets gek gevoel in de maag, avonds moe en sochtends belachelijk vroeg wakker hahahaaaaa ik ben geen ochtendmens 😉 Hoe is het verder met jou? Hoe is die overgang verlopen van 1 naar 2, went dat ook snel, ist ook heftig?

@Tijger ook hier tanx i ❤u 😉

@ Mickey dankje, ooeehh bij jou duurt t niet lang meer, alles nog wel?

@ Pluis megawelkom meis en ontzettend felies, waaaa volgende week echo? Hoe veel weekjesben je al? Vind het heel bijzonder dat onze verhalen zo op elkaar lijken hihi.... Ennnn, voelde jij t ook al voor je nod? En hoe was je testmomentje? Hihi ik wil aaaallleeesss weten hoor 😉

@ Ick tanx meis jij ook megafelies, aaahhh der is nog n topic, die zal ik zeker in de gaten houden 😉

[muisje666]

Belle,

Wauw lieve schat wat lees ik toch ineens een mooi berichtje. Je bent gewoon zwanger 😆.
Ik ben echt onwijs super blij voor je meis. Je hebt het niet makkelijk gehad de laatste tijd. Dus dit is een mooi cadeautje!
Ik ga je zeker volgen!!

Dikke kus en knuf van muisje

[belle]

Aaaawww lieve lieve Muisje,

onwijs mega bedankt voor je lieve berichtje. Diep respect voor jou meis, dat weet je. Ik heb je stukjes even gelezen en ben ook heeeuuuulll erg blij voor jou dat er binnenkort 2 jip en jannekes teruggeplaatst gaan worden, hoe spannend hihi.... Ook jou blijf ik op de voet volgen, dit keer MOET het lukken!!! I'll be there :-) Dansen zal ik voor je schat......
Hoe is het nu met jou? Ik zie op je onderschrift dat het bijna tijd voor nod is? Ik duim retehard, want wat zou het toch wat zijn dat het nu alvast lukt, als er iemand hier is op dit forum die dit onwijs verdiend dan ben jij het xxxxxxxxxxxxxxxxxx

[belle]

[TABLE="class: grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]not yet wacht nog 2 weekjes[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD][/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[belle]

Zoooo ben alvast zo vrij geweest om n lijstje te maken ;-) Altijd welkom om het zelf aan te vullen, en anders vertel je mij je gegevens maar dan vul ik em op ;-)

Cindy85 hoe gaat het nu met jou meis, heb jou er nog niet tussen gedaan aangezien je nog in onzekerheid en angst zit, maar zodra je het wel wil let me know, ik hou alle vertrouwen in jou mini xxxxxxxxxxxxxxxxxx

[cindy85]

Dank je Belle. Ik sta er idd liever nog niet tussen, bespaart me de pijn van me weer te moeten verwijderen. Misschien dat ik mezelf er zaterdag tussen zet als blijkt dat mini er nog zit en hematoom weg is of op zijn minst een pak kleiner geworden is, want exreem prematuur is wel een risico als hematoom blijft. Een tweede keer een baby moeten begraven kan ik echt niet aan dus voor mijn gemoedsrust en vertrouwen hangt er heeeel veel af van wat we op de echo te zien zullen krijgen overmorgen.
Hoe het nu met me is: veel chaos en onrust in mijn hoofd. Over 8 dagen was ik eigenlijk uitgerekend van mijn kleine Simon* dus had ik nu thuis moeten zitten afwachten tot de baby kwam. In plaats daarvan zit ik nu thuis te wachten hopend dat er geen baby komt. Is gewoon zo surreëel allemaal. Ik wil zo graag bij zijn grafje kunnen langsgaan om tegen hem te kunnen praten en te kunnen vertellen over zijn broertje/zusje op komst en eigenlijk gewoon zo dicht mogelijk bij hem te zijn in deze periode maar dat kan en mag ik nu wegens verplichte bedrust niet.
Een normale zwzngerschap was al beangstigend genoeg na wat we meegemaakt hebben dus wat er nu gaande is, is wel een serieuze dreun voor ons vertrouwen in nog een goede afloop.
Maar kom, bloeden is gestopt, zover zijn we al dus is nu nog even 2 dagen tanden bijten om te zien of mini niet ongemerkt meegevoerd is naar buiten in de bloedstroom. En intussen heb ik mijn tv en tablet en bol.com - tot mijn man de rekeningafschriften ziet haha :-) :-) :-) maar je moet iets he als je ganse dagen alleen ligt :-)

[Mickey2014]

Hey belle, nee niet heel lang meer idd. Maar voor m'n gevoel nog lang zat 😬
Hoe voel jij je?

[belle]

Och Cindy ik vind het vreselijk verdrietig en zwaar voor je nu je niet naar Simon kan..... Ik hoop op het aller aller beste zaterdag, ik begrijp het meteen dat jullie zo'n enorme dreun hebben gehad in het vertrouwen.... Het is zo verdrietig wat jullie moeten doormaken, een zwangerschap zal nooit meer onschuldig zijn.... Ik kan alleen maar een digiknuff sturen en een beetje online tegen je kletsen om je een beetje steun te bieden nu je zo alleen moet liggen, ik zou zeggen denk maar niet aan die rekeningen, je moet jezelf echt ff verwennen, manlief zal t vast begrijpen, hou vol meis en we wachten samen zaterdag af ik zal aan je denken, hoe laat moet je? Dan zal ik je op dat tijdstip wat licht sturen ❤❤❤❤❤❤❤

[cindy85]

Dank je lieverd !! Afspraak staat om 11u40 zaterdag!

[Pluis]

Dankjewel Belle! Ik ben nu bijna 6 weken, dus mag gelukkig al vroeg voor de echo. Eigenlijk had ik er wel meteen een gevoel bij dat het raak was. De test was eigenlijk meer om het ook echt zeker te weten. Haha.. we zijn ook nog eens even oud, dus het lijkt nog meer op elkaar! Hoe vindt jouw zoontje het om grote broer te worden?

@Cindy85 volgens mij heb jij een zware tijd achter de rug en wordt zaterdag een spannende dag. Succes alvast!

[Mary1986]

Whoehoeeee belle! Gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Pluis ook gefeliciteerd!!

Dames, april is een top maand!!!

Goede zwangerschap allemaal. X

[belle]

Cindy hou vol, over een uurtje ben je eindelijk aan de beurt, denk aan je en je lieve mini, hoop zo dat alles ok is ❤❤❤ en alvast wat licht 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

[belle]

Pluis dus ook nog even oud? Waaa hoe speciaal zeg. Ons zoontje weet het nog niet, maar die zal het ook nog niet snappen benk bang, dus ik moet daar sowieso even mee aan de slag hoe ik dit moet doen.
Hoe voel je je vandaag? Hier weer extreem vroeg klaarwakker en gek gevoel in de maag, savonds heul moe en ongipijn, loop nog steeds 100 x naar wc om te checken of er niet ineens ongi is yikes.....
Heb gelijk mn vuurdoop ook even flink gehad zeg, gister hele dag schoon ouders over de vloer en eergisteren mn eigen ouders, we willen t nog stil houden ivm de vorige keer, maar waaaaaaaa volgens mij hebben ze t in de gaten of ik ben zelf heeelll paranoia haha.... Schoonpapa zat steeds te vragen waarom ik geen alcohol nam en bleef maar doorvragen jeeezzzz, terwijl ze weten dat ik eigenlijk noooiiittt drink, na bijna nooit dan.... een dikke anderhalve maand terug had ie manlief ook al geappt met de vraag of ik zwanger was, was toen nog niet zo hihi, maar beetje jammer dat gevis de hele tijd en dan achter mn rug om manlief vragen, vraag het mij gewoon in to the face en wie weet krijg je een eerlijk antwoord he hahahaaaa Oeh ook zoiets, manlief had toen hun ook gewoon terug geappt : neee ze is net ongesteld geweest, niet zwanger.... Uuuhhh lieve schat moet de hwle wereld soms mijn cyclus weten, mannen hè.....
Zit nou nog te zoeken naar leuke manieren om het te vertellen aan iedereen errug leuk op google allemaal, wat ben jij allemaal van plan en heb je nog goeie ideeën? En voel je je ook zo paranoia hahahaaaa xxxx

[belle]

Mary tanx meis, hoe gaat t met jou en de kleine meid?

[cindy85]

Dankje Belle !!!!! Voorlopig goed nieuws hier :-).
Eerst vonden we geen hartactie, en dacht even dat mijn nachtmerrie weer werkelijkheid was geworden maar opeens was daar dan toch dat knipperlichtje!!! Mini perfect tot op de dag op schema dus nu 8w1d.
Er wzs ook helaas ook nog altijd wel een grote hoeveelheid bloed in de baarmoeder dus het blijft voorlopig wel riskant. Over 1 deel in de baarmoeder is er wel twijfel of dat echt bloed is. Gyn denkt eerder een tweede (leeg) vruchtzakje. Dus mogelijk was dit eigenlijk een tweelingzwangerschap.
Bloedverlies komt echter zeker niet daardoor.
Dus samengevat, voorlopig doet mini het goed en elke dag dat hij/zij groter wordt, wordt het verschil met het hematoom kleiner en is hij/zij er steeds beter tegen bestand maar kan nu dus nog steeds alle kanten uit gaan, want is naast het hematoom ook maar de vraag of mijn lichaam dat 2e vruchtzakje zal proberen af te stoten en daarmee mini ook ...

[Lilly-anna]

Hallo dames, ook ik ben uitgerekend in april (4e) en zou hier graag mee willen schrijven. Ben nu 6 weken en 4 dagen onderweg en vind het allemaal super spannend! Dit is onze eerste.
Hebben jullie veel last van kwaaltjes? Ik ben nogal moe en last van buikkrampen, maar verder erg gelukkig.

[cindy85]

Gefeliciteerd Lilly-Anna!!!
Ik lees morgen op mijn gemak eens alles bij vanaf pagina 1 en reageer dan ff op iedereen. NU eerst rustig genieten van.mijn beide dochters die net terug thuis zijn na een weekje uit logeren bij mijn ouders

[belle]

Aaawww Cindy das voor nu even heel goed nieuws zeg, ben heel opgelucht en blij voor je. Nu op naar de volgende stap, mini moet gauw zorgen dat hij / zij groter is dan dat kreng wat daar nog zit. Lekker van je meiden genieten Cindy, hopelijk kom je effe een beetje tot rust 😘😘😘

Lily feli feli met je zwangerschap !! En uiteraard van harte welkom hier. Zal van e week t lijstje ff aanpassen, gaat nu niet lukken.... Meis dat klinkt enorm goed die kwaaltjes die je daar beschrijft, dan is het allemaal lekker in de groei, ik had t een week na "de daad " al, steeds ongipijn en savonds idd zeer vermoeid, maar dat voelt eigenlijk alleen maar goed, zonder die kwaaltjes zou ik toch wat meer zenuwen hebben dan die ik nu al heb hihi. Nogmaals felies met je allereerste zwangerschap, heeeeelll speciaal enjoy 😉

[Lilly-anna]

Ik vond die buikkrampen eerst helemaal niet zo geruststellend, dacht echt een paar keer dat het niet goed was, maar nadat de verloskundige aangaf dat het groeipijnen kunnen zijn ben ik er wel iets rustiger onder.

[belle]

[TABLE="class: grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]not yet wacht nog ff[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Lilly-anna[/TD]
[TD][/TD]
[TD]1[/TD]
[TD][/TD]
[TD]4 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[belle]

Zooooooo ff t lijstje aangepast ladies ;-)

Hoe gaat het met iedereen? Met mij gaat t goed, retemoe weer. Vandaag op visite geweest en kleine man werkte absoluuuuuuttt niet mee, die was continu overprikkeld terwijl t niet eens druk was...... Maar geen land mee te bezeilen haha, dan ben ik toch wel ff heel blij als je dan weer lekker thuis komt in je eigen...... En wat was ik ineens gebroken, hele dag al wat zware oogjes, maar nu? We stapten binnen en ben op de bank geploft en bijna in slaap gevallen, sooo heey dan is er toch echt wel wat gaande van binnen ;-)
Ooooohh ik ben nog steeds zo gespannen wat betreft t stilhouden tegenover iedereen, heb echt continu het idee dat ze t vermoeden...... Wat een hormonenachtbaan gelijk al he ;-)
Ik kom ondertussen ook nog eens in een best lastig pakket te zitten...... 1 van mijn 2 beste vriendinnen heeft een paar jaar terug een tweeling gekregen... 1 van de 2 babytjes heeft maar 3 maanden mogen leven, ze waren met 28 weken gehaald.... De ander heeft het gered. Maar het was zeer verdrietig en intens en dat is het nog steeds, misschien niet meer in die mate maar toch zal dat verdriet daar nooit minder worden, wat logisch is. Ik heb laatst een gesprek met haar gehad over hoe het nu ging en daar kwam eigenlijk een beetje in naar voren dat het niet zo goed met hen gaat (maar dit zagen wij al heel lang) en dat het vooral bij haar steekt als een ander zwanger is. Een familielid van haar is zwanger en daar zat ze al op te hopen dat het geen tweeling werd (wat ik me kan voorstellen) maar ook een opmerking wat zeer intens was, het is een familielid wat zeer dichtbij haar staat (broer/zus.... wil niet teveel loslaten ivm privacy) en ze zei dat hun band voor altijd zou veranderen als het een tweeling werd en als ze ze zouden 'houden'........... Heeeeeeellll heftig hoor, dat verdriet waar zij doorgaan zal ik nooit weten hoe intens dat echt is, ik weet er een glimp van omdat ik overal bij mocht zijn, maar ik heb zelf godzijdank nooit een volgroeid babytje hoeven begraven..... Dus het al ook wel in emotie geweest zijn ze wist t nog maar net van de zwschap van hun.... Maar toch, dan gaat het niet zo goed met je nog he, ik vind het heel moeilijk.... 'Gelukkig' bleek het geen tweeling te zijn.... Maar alsnog steekt het haar zo nu en dan..... En ze zitten zelf ook nog te denken om miss later toch nog voor 1tje te gaan (ze hebben nu 3 waarvan 1 engeltje)
Maar nu komt t................. Vandaag op visite bij mijn andere beste vriendin..... (ze kennen elkaar niet goed) en wat blijkt, die is ook heel pril zwanger en misschien wel van een tweeling, ze had een vroege echo gehad en daar waren 2 stipjes te zien, maar ze konden nog niks met zekerheid zeggen dus dat horen we nog..... Uiteraard hebben we het van ons ook verteld, dus zij zijn nu de enigen die het weten (naast jullie ;-) ) Dus dat was echt ff een groot feest voor ons allen, ben er nog zoooooo intens blij om, met onze eersten waren we ook tegelijk zwanger maar toen was ik 20 weken verder en nu echt bijna tegelijk zij is iets van 2 weken verder, aaahhh zo spannend......
Maarrrr ja.... ik durf nu dus mijn eigen wonder al niet te vertellen aan die andere bestie waar ik eerst over vertelde want ik weet wel dat ze blij zal zijn maar ik weet ook dat ze er misschien wel een enorme klap van krijgt en dat verder niet zegt en dan miss wel een tijdje depri is wat ik heel erg voor dr zou vinden, laat staan dus mocht andere bestie een tweeling verwachten hoe ga ik dat in godsnaam vertellen aan iemand die ik dan het hart een beetje breek.... Vind het echt een zwaar dilemma, ik hou van hen allebeide evenveel en zou ze noooiiiitt verdriet willen doen.... Ze hebben al zoveel meegemaakt in hun leven......

Na dames ik moet t hier effe bij laten, maar ik moest het echt even kwijt ookal ist hier al weer midden in de nacht en veel te laat.... tsja nachtmens he ookal ben ik knettermoe ;-) Vanneweek zal ik weer over wat leuke dingen gaan kletsen hoor hihi, maar dit moest effies

xxxxxxx weltrusten

[cindy85]

Hier nog een nachtbraker :-). Ik reageer morgen wel wat uitgebreider maar wou nu even op Belle reageren.

Ik heb mijn zoontje dan wel 11w eerder moeten afgeven en nooit levend gezien (wat ook pijnlijk is want ik zou alles gegeven hebben voor een uurtje samen met hem), dus je eigen kind zien sterven heb ik ook geen ervaring mee maar dat intens blijvend verdriet en gemis, je eigen kind moeten begraven en zien hoe de wereld voor anderen gewoon verder draait terwijl de jouwe blijft stilstaan...dat gevoel ken ik wél. Anderen zwanger zien is echt ontzettend moeilijk en die schrik voor nieuwe zwangerschapsaankondigingen rondom me ook. Bij simmigen kan ik daar ook veel moeilijker mee om gaan dan bij anderen. Veel hangt af van het soort relatie die je hebt met de zwangere maar meer nog hangt het eigenlijk ook af van het 'verleden' van die persoon.
En de reden waarom ik het bij sommige zwangerschappen moeilijk heb, ligt ook ver uiteen:

Zo heb ik een nicht die zwanger is die al de hele zwangerschap zit te klagen dat zwanger zijn o zo lastig is en ze maar 'geen geluk' heeft. Dat terwijl twee van haar nichtjes hun kindjes dit jaar zijn verloren en zij dus eigenlijk zou moeten beseffen wat een geluk ze eigenlijk wel mogen ervaren. Dat gedrag stoort me mateloos en daarnaast denk ik echt niet dat zij geschikt is als mama dus ik heb het met haar zwangerschap bvb best moeilijk maar bij haar dan meer omdat ik er zo gefrustreerd door ben dat een goede zwangerschap voor haar zo vanzelfsprekend maar ook een last is ipv een geschenk.

Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik het meteen aan een van mijn zussen verteld. Zij heeft me enorm gesteund bij het verlies van Simon en is een van de weinigen die hem nu 5mnd later niet doodzwijgt, maar er ag en toe naar vraagt en die erkenning dat de pijn en het gemis er nog steeds is, doet ook echt goed. Maar toen ik haar toen ik haar vertelde over mijn zwangerschap, kwam ze een paar dagen later langs en vertelde ze dat zij ook aan het proberen waren voor een volgende en dat ze doodsbang was voor het moment waarop ze een positieve test in handen zou hebben en het mij had moeten vertellen. Ik heb haar toen eerlijk gezegd dat als mijn zwangerschap ditmaal goed loopt, haar toekomstig nieuws me ook pakken makkelijker zal vallen, maar als het niet goed loopt of als ik nu niet zwanger was geweest, ik het wel moeilijk zou gehad hebben met een nieuwe zwangerschap van haar, hoewel ik het haar ontzettend hard gun en niets liever wil en tegelijk ook uitkijk naar de dag dat ik een nieuw neefje/nichtje in mijn armen kan houden. Ze verdient die nieuwe zwangerschap echt en er is bijna niemand die ik het meer gun dan haar, maar dag na dag, week na week, jaar na jaar haar kindje zien opgroeien terwijl ik er eentje had moeten hebben die ouder was, dat zal ontzettend moeilijk zijn. Als mijn mini nu het 9mnd lang volhoudt, ligt dat toch anders omdat er dan toch eentje tussen Simon en haar kindje zit. Het moeilijk hebben met een evt zwangerschap bij haar is dus niet omdat ik vind dat ze het te vanzelfsprekend vindt, of omdat ze het niet goed zou doen, of omdat ik jaloers ben, maar heeft puur te maken met die angst om van zo dichtbij een nieuw leven te zien opgroeien en angst wat dat met mij zal doen.

En zo zijn er nog tal van zwangerschappen waar ik het moeilijk mee heb om tal van redenen. De enige waar ik het absoluut niet moeilijk mee heb zijn bij degene die ook een kindje verloren zijn of echt al jaren zo hard probeerden om zwanger te worden .

Weet je vriendin dat jullie al lang aan het proberen waren voor een volgende? Indien ja, dan zal ze daar mss al wat over nagedacht hebben en haar gevoelens omtrent een mogelijke nieuwe zwangerschap al wat kunnen plaatsen hebben. Enige tip die ik kan meegeven is om het haar persoonlijk te gaan vertellen en mss toch een paar weken voor je het algemeen bekend maakt, dat ze er eerst wat aan het idee kan wennen voor ze langs alle kanten vreugde en felicitaties ziet voor jullie. Ze zal het jullie ongetwijfeld onwijs hard gunnen maar neemt niet weg dat ze een nieuw kindje van heel dichtbij zal zien opgroeien terwijl een van haar kindjes dat nooit heeft mogen doen.


Over het nieuws van je andere vriendin. Als je ene vriendin de andere nooit ziet, is dat mss minder 'dicht' voor haar en valt de reactie mss nog mee maar weet eigenlijk niet goed wat dat met mezelf zou doen

Ik heb zelf trouwens altijd al een tweeling gewild maar toen mijn nichtje 2mnd vóór mij haar tweeling op 24w verloor, had ik ook echt schrik voor een tweelingzwangerschap en hoe ik het haar had moeten vertellen.

En nu proberen wat verder te slapen maar er zit hier een enorm vervelende mug in de kamer en mijn wriemelkont van een dochter ligt op dit moment bij mij in bed omdat haar bed vol ligt met spullen maar ik niets mag heffen en dus ook haar bed niet kon vrijmaken. Maar t kind draait zich steeds in allerlei posities en komt dan altijd met haar voeten in de buurt van mijn buik dus ik lig de hele nacht wel min of meer te 'waken' om er geen stamp in te krijgen dat het hematoom kan doen barsten en weer de volle lading bloed (en angst) te krijgen ...

[belle]

Hi nachtbraker Cindy 😉 Zo'n vermoeden had ik al met wat je allemaal schrijft.... Bij onze eerste heb ik t haar als eerste verteld en ze was enorm blij, tien wist ze ook dat we al heel lang probeerden en een mk hebben gehad net als nu weet ze daar ook van, toe we vorig jaar zwanger waren ook gelijk haar verteld, amper een week later kon ik haar vertellen dat t mis was..... Dat wou ik nu niet nog een keer zo, wil er nu zeker van zijn dat t goed zit, een klap wordt t sowieso voor haar nu ik dit van jou dus lees.... Uiteraard vertel ik het haar eerder voor ik t algemeen bekend maak, maar blijf er tegenop zien.... Ik ben ook enorm bang voor een tweeling zwschap dat was ik bij de eerste ook, puur imdat ik nu weet dat dat een hele intense zwschap is en zeer traumatisch af kan lopen en ik weet zeker dat onze band zal veranderen want ik weet hoe ze dr over denkt.... Maar van mijn kant moet ik dan wel zeggen dat ik dat heeeeeeellll erg zou vinden, heb haar altijd gesteund door dik en dun altijd klaar gestaan..... Heb haar huishouden gerund met alle liefde toen ze weken int ziekenhuis lag.... Haar kind wordt door dr schoonfamilie ook doodgezwegen, ik vind dat in en in triest.... Idd lijkt de wereld door te draaien, maar van mijn kant moet ik zeggen dat ik elke dag aan haar kind denk en er vaak met haar over praat.... Vorige week naar de herdenking geweest en ballonnen opgelaten was heeeeelll mooi.....

[belle]

Wat ik er eigenlijk mee probeer te zeggen is dat wij "ondersteunenden " het uiteindelijk ook niet zullen waarderen dat degene waarmee je lief en leed deeld je op zo'n moment uiteindelijk zal laten vallen, en dit klinkt heel hard waarschijnlijk, maar ja ik vind dit ook erg moeilijk..... Natuurlijk heb ik er alle begrip voor dat zij zo naar een kindje kijkt dat haar eigen er niet mag zijn dat blijft vreselijk zwaar.... Maar t punt wat mij tegenstaat is dat t dan niet wordt uitgesproken maar dat er waarschijnlijk afstand zal worden genomen van mij en dat de band veranderd... Ik hoooppp zoooo dat ik er gruwelijk naast zit met heel mijn hart........ Helaas heb ik het wel al een aantal x zien gebeuren bij haar de afgelopen tijd...
Maar kop op, laat ik nou ff positief blijven..... We zien het wel en hopen het beste er maar van......

Hoe voel je je Cindy? Heb je toch nog wat kunnen slapen?

Pluis en Lily -Anna alles wel? Hoe ist met de kwaaltjes?

[Lilly-anna]

Wat een heftige emotionele dilemma zeg! Zou ook niet weten hoe daar mee om te gaan.
Ik heb vanaf eergisteren geen buikpijn meer gehad, dus dat is fijn, maar ook wel weer eng! Verder heb ik nog nooit in mijn leven zo veel en zo lekker geslapen en zere borsten.
Denk dat ik mezelf heel gelukkig mag prijzen met zo weinig kwaaltjes! Sinds vandaag 7 weken :razz:

[belle]

Aahh Lily-anna, 7 weekjes wiiieeeehoooooooo, wat heerlijk dat je zo lekker hebt kunnen slapen zeg, goed bezuuuuuggg 😉 Oeh ja dat herken ik ook dat soms ineens ff de kwaaltjes weg zijn, dat je je ineens' jezelf ' voelt, dan wordt ik ook n tikje onzeker, hahahaaaa nog ff volhouden tot de 12 wk dan zijn we ietsje zekerder hihi

[Pluis]

Hee meiden

Ben ik ook weer. Druk maar gezellig weekend gehad!

Ik heb eigenlijk ook geen last van kwaaltjes, wel moe en wat gevoelige borsten maar verder mag ik echt niet klagen. Al maakt dat ook wel weer onzeker. Die eerste periode vind ik sowieso niet fijn, het voelt nog een beetje ongemakkelijk.

He Belle, wat een rot situatie waar je nu in zit. Hopelijk valt het toch mee en kan je vriendin blij voor je zijn dat je zwanger bent. En zal het jullie vriendschap niet gaan veranderen.

[Lilly-anna]

Ik heb op 6 september de eerste echo staan ( dan 10 weken) spannend!!

[Lilly-anna]

Voor de lijst: ik ben 28, partner ook en is 1e kindje, positieve test was op 27 juli. Wat ik denk dat het gaat worden.... Euuh ik het begin dacht ik een meisje, maar sinds deze week neig ik meer naar een jongen.

[cindy85]

Zo, ik zal me hier voorzichtig ook maar eens deftig aanmelden (al is't nog steeds et een heel bang hartje). Eerst dus maar eens alles goed teruglezen en dan reageren:

@Pluis: Overmorgen dus al je eerste echo! Spanned hoor!!
Jij ook al een zoontje van 2. Belle dus ook en mijn jongste dochter is ook 2jr . Van welke maand is je zoontje?


@Lilly-Anna: hoe gaat het met de krampen en de vermoeidheid nu? Kan je soms echt ongerust maken he die krampen. Tot de dag dat je geen krampen voelt en je je daar dan ongerust over maakt . Haha nu ben ik 2 pagina’s verder en zie daar staan dat je krampen even weg zijn en je dat idd dan ook weer eng vindt J




@Belle: zo bijzonder he dat we opnieuw in hetzelfde topic zitten!! (eigenlijk hoor ik in het maart topic te zitten maar daar wordt niet echt geschreven). Maar je uitgerekende datum is dus wel heel dichtbij die van je zoontje. Verjaardagen zullen dus ook heel kort naeen gevierd kunnen worden . Hier zal het ook drukke bedoening zijn in maart en april als deze beeb blijft plakken. 8mrt toch ergens ook Simons* verjaardag, 9mrt Lisa's verjaardag, 24/3 uitgerekend van mini , en 10 april is Lara's verjaardag

Ah zo vervelend he dat voortdurende vissen of je misschien zwanger bent. Ik heb hier dus al tot 2x toe de vraag gekregen in de voorbije 2 weken. En dat zijn dan mensen die het durven vragen, dus ik vraag me af hoeveel mensen er wel een vermoeden hebben, maar het niet durven uitspreken J. Hahaha geweldig dat antwoord van je man. Zou mijn man dus ook zonder nadenken durven terugsturen!!
Wel lastig die intense vermoeidheid met zo’n peutertje in huis. Maar ergens is het ook net weer genieten omdat je idd weet vanwaar het komt!


Nog even over je dilemma met je vriendin: Als ik het goed begrijp, is ze haar kindje verloren nog vóór de zwangerschap van je zoontje? Als de relatie tussen jullie beiden toen niet veranderd is door je zwangerschap, waarom jaagt het je nu dan zo’n angst aan? Of kan zij er nu in het algemeen moeilijker mee omgaan dan enkele jaren terug?
Zitten er tweelingen in jullie familie dat je daar een verhoogde kans op hebt? Indien niet, zou ik er nu nog niet teveel over stressen tot de eerste echo . Zo verschrikkelijk dat haar kindje doodgezwegen wordt. Daar heb ik het dus ook moeilijk mee. Ik wil helemaal niet iedere dag opnieuw over Simon* spreken en al helemaal niet met iedereen, maar zo heel af en toe eens die erkenning dat hij nog niet vergeten of het begrip dat ik eens mindere dagen of totaal niet-functionerende dagen heb, maakt al een wereld van verschil! Je klinkt echt als een enorm geweldige vriendin dus ik kan me echt echt niet voorstellen dat ze je zomaar zou laten vallen na alles wat je voor haar gedaan hebt. Ik kan me wel voorstellen dat als je effectief een tweeling zou verwachten, dat er periodes zullen zijn waarop ze wél even wat afstand nodig heeft en dat die periodes zullen komen en gaan. Als mijn zwangerschap nu mis zou gaan en mijn zusje dan zwanger zou worden, zou ik het echt lastig hebben, zoals in vorige post al vermeld. Maar dat zou dan absoluut niets met haar te maken hebben en ik zou denk ik alsnog de eerste zijn die naar haar toesnelt na de bevalling om haar kleintje plat te knuffelen. Maar ik weet zeker dat ik de dagen erna alleen maar zou kunnen huilen en huilen omdat het gemis weer zo’n pijn zou gaan doen. Maar ik weet ook zeker dat ik geen enkele verjaardag of gelijk wel belangrijk moment zou willen en kunnen missen en alsnog vanalles zou willen horen en zien over haar kleintje. Maar sommige periodes, waarin de pijn te veel naar boven komt, zou er wel een wat afstand nodig zijn om even te kunnen heropladen. Maar ik zou dat gevoel dan wel uitspreken tgo mijn zus, dus ik hoop dat als het ooit zover komt, je vriendin dat ook doet


Hierna even mezelf voorstellen en mijn verhaal:

[cindy85]

Ik ben 30jr en nu zwanger van de 5[SUP]e[/SUP]. Heb een zoontje die over 2 weekjes 6jr wordt, een dochter van 4jr, een dochter van 2jr en een zoontje die we na 16w4d zwangerschap hebben moeten afgeven.

Vóór mijn oudste zoon heb ik 2 vroege miskramen gehad, dan 3 gezonde kindjes op rij en daarna heel gelukkig zwanger van een 4[SUP]de[/SUP]. Tot er op 7/3 geen hartactie meer te vinden was. Ergens wist ik het wel al want ik was huilend van angst naar de controle gereden maar ergens blijf je hopen. Diezelfde avond ben ik nog naar het ziekenhuis moeten gaan en ’s nachts om 4u werden de eerste pilletjes ingebracht om de bevalling op te wekken.? Dat was een heel heftige nacht en ochtend want er was nog zoveel om over na te denken en te regelen. Ons zoontje is dan om iets voor 12u geboren. Intens verdriet maar tegelijkertijd ook trots op dat perfecte mannetje dat we samen gecreëerd hadden. We hadden dan eigenlijk nog steeds geen naam en waren eigenlijk op zoek naar een naam met een speciale betekenis dus de hele nacht en ochtend voordien sites na sites afgelopen urenlang naar een naam, tot ergens een uurtje na de geboorte mijn man de naam Simon voorlas en de betekenis ernaast “De gehoorzame, de luisteraar”. We moesten dan allebei meteen aan onze oudste zoon denken, die zo verschrikkelijk Oost-Indisch doof is, waardoor zowel mijn man als ikzelf tegelijkertijd in lachen uitbarstten ten midden van al ons verdriet met ons zoontje in onze armen. Die naam is het dus geworden, omdat die ons voor het eerst in meer dan 24u kon doen lachen!
Een oorzaak is nooit gevonden. Hij was perfect in orde maar zijn hartje is er gewoon zonder reden mee gestopt.
Na Simon* heb ik nog 2 hele vroege miskramen gehad en nu dus zwanger van mini.

[cindy85]

Mini is verwekt op 1 juli en eigenlijk wist ik het wel meteen. Klinkt gek, maar bij alle zwangerschappen (ook de vroege miskramen) had ik de dag van bevruchting erg veel pijn in mijn baarmoeder. Zo’n beetje het gevoel alsof er een gigantische ballon in zat die elk moment kon knappen. Bij iedere stap kreeg ik daardoor ook een pijnscheut en gaan zitten moest ik voorzichtig doen. En toch, toch geloofde ik niet dat het echt kon, want mijn eisprong was de dag ervoor geweest en we hadden nu slechts een accidentje met condoom gehad (was afgegleden), dus wat was de kans nu dat er effectief een zaadje snel genoeg zijn weg naar boven had gevonden. Dag 5 had ik ineens helderrood bloedverlies. Dus dan denk je meteen wel aan een innnestelingsbloeding maar dat had ik nog nooit eerder gehad dus dacht dat er wel weer wat mis was met mijn cyclus (wat vreemd sinds Simon). Toen de dag erna bloedend tandvlees bij het poetsen, wat bij mij ook meestal een van de eerste symptomen is. Maar de dag erna had ik tandpijn dus ik weet het daaraan. Ik was ook wat kortademig, maar dat weet ik aan mijn hooikoorts. Ik had ook verschrikkelijke hoofdpijn en was enorm moe, maar dat weet ik dan ook maar aan hooikoorts en erg veel met Simon bezig geweest zijn in die periode. Enige dat ik niet kon verklaren was een voortdurend erg gespannen gevoel in mijn onderbuik. Een paar dagen later stopte het bloedend tandvlees en werd de hoofdpijn iets minder intens en was de hooikoorts ook iets beter, dus ik dacht ‘zie wel het was niets, of hoogstens een mislukte innesteling’. Dus toen vertrokken we op reis naar Zuid-Frankrijk, maar had voor de zekerheid toch 2 testjes in mijn valies gestopt. Na 13u rijden waren we er dan eindelijk bijna, alleen nog een klein uurtje in de bergen door alle (haarspeld)bochten. En toen werd ik kotsmisselijk tijdens dat laatste uurtje. Trok helemaal wit weg voor mijn ogen en dacht echt dat ik ging moeten overgeven. Gek want dat had ik nog nooit gehad tijdens autorijden (maar dan ook nooit zwanger op reis vertrokken J) dus deed me weer iets twijfelen. Dag erna had ik ineens rozeverlies, dus helemaal in de war want of mijn menstruatie kwam er vroeg door, of ik was toch zwanger en had weer een progesterontekort (moet altijd utrogestan nemen tijdens zwangerschappen wegen laag progesteron). En nog geloofde ik dat mijn menstruatie er gewoon vroeg ging doorkomen. De volgende ochtend vroeg goot het water met bakken uit de hemel en lag ik dus wakker in mijn tent tot ik me niet meer kon bedwingen en dan maar een testje genomen heb en naar toilet getrokken ben ermee. Was toen 3d voor NOD en meteen een duidelijke streep, véél duidelijker dan met mijn vroege miskramen ervoor. Ik wist niet goed waar ik het had en heb denk ik 2u zitten beven in de voortent van de caravan van mijn schoonouders. Intussen wat gechat met een goede vriendin (haar dochtertje verloren op 15w zwangerschap 2mnd voor ik Simon verloor) die me na 2u praten eindelijk wat kon kalmeren haha. Daarna terug bij mijn man in de tent gekropen en met een bang hartje het nieuws verteld. Ik had wat schrik voor zijn reactie, niet dat ik dacht dat hij boos zou worden, maar dat hij te veel kopzorgen zou hebben erdoor want hij had me enkele weken voordien gezegd dat hij echt helemaal nog niet klaar was voor een nieuwe zwangerschap en eigenlijk liefst zeker nog een jaar wachtte. Zijn reactie was uiteindelijk geweldig !!! Beetje overdonderd maar hij was er wel blij mee! Dan wel meteen (lage) dosis progesteron gestart (had ik ook mee voor de zekerheid haha).
2 dagen later begon dan de misselijkheid heel erg op te komen en 4[SUP]e[/SUP] dag na testen zelfs moeten kotsen, zo misselijk was ik. Nu merkte ik wel dat dat vooral door de warmte kwam. Terug in België blijft de misselijkheid wel erg opspelen maar niet zo intens. Gaat hooguit tot wat kokhalzen, maar niet meer het echte spugen.


Toen was het dus afwachten tot de eerste controle tot vorige week vrijdagavond ik ineens zware bloedingen kreeg. Ik kon ’s avonds om 22u uiteindelijk nog langs gaan bij mijn gyn om daar een prachtig minibaby’tje te zien mét kloppend hartje. Zwaar opgelucht natuurlijk, maar tegelijk ook erg ongerust toen gyn uitlegde dat bloeding kwam van een enorm hematoom in de baarmoeder en dat de kans vrij groot was dat de bloeding het vruchtje nog zou meesleuren naar buiten, vooral omdat het hematoom ook boven het vruchtje zat. Utrogestan moest verdubbeld worden en ik moest op platte rust en dan was het afwachten. Kansen waren 50-50. Diezelfde nacht nog heel veel gebloed met stolsels erbij dus doodsbange uren hier. Volgende dagen is dat veranderd naar bruin bloed en na 3 dagen helemaal niets meer. Deze zaterdag dan opnieuw op controle geweest maar dat heb ik hier al eerder vermeld. Mini doet het dus erg goed, maar bloed zit er nog steeds dus is nog steeds wel afwachten wat het doet, maar iedere dag dat mini groter wordt is hij/zij beter gewapend tegen het hematoom! Nu ben ik dus nog een week op rust. Volgende week heb ik sowieso verlof dus dat is nog een extra week rust die mooi meegenomen is. Eigenlijk had ik eind deze week op reis moeten vertrekken naar de Turkse Rivièra met mijn zusje maar dat heb ik dus deze ochtend helaas geannuleerd. Ik vind het wel erg jammer want keek er zo naar uit om eens weg te zijn van alles en eens te kunnen ontspannen op reis na een erg heftig 2016 tot nu toe. Maar bon, Turkije loopt niet weg, mini mogelijks misschien wel dus mini heeft voorrang


Sorry voor het ellenlange verhaal haha, maar ik heb dus tijd zat en mag niets fysieks doen van de gyn dus dan is tv kijken, lezen en ellenlange verhalen typen wel de hoofdbezigheid J J

[cindy85]

[TABLE="class: cms_table_grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]not yet wacht nog ff[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Lilly-anna[/TD]
[TD][/TD]
[TD]1[/TD]
[TD][/TD]
[TD]4 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Cindy[/TD]
[TD]30[/TD]
[TD]5[/TD]
[TD]12-7-2016[/TD]
[TD]24 mrt[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]20-08 3e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[/TABLE]


Ik denk dus een jongen omdat mijn jongenszwangerschappen veruit de meest problematische zijn. Mijn meisjes bezorgen me nu eenmaal niet zoveel stress vanaf het prille begin ! (hoewel Lisa ook wel vrij heftig was met voortijdige weeën op 23w5d)

[cindy85]

Willen jullie eigenlijk het geslacht weten of zijn er die gaan wachten tot de bevalling?
Bij onze derde, Lara, hebben we (tegen de zin van mijn man haha) gewacht tot aan de bevalling. Ik vond dat persoonlijk een geweldige ervaring!

Nu willen we het zeker wel weten, omdat dat ook heel wat emoties met zich mee gaat brengen hier en we daar liefst op voorhand al mee om willen kunnen gaan voor de geboorte.
Alleen wil ik het eigenlijk pas ten vroegste op de 20w echo weten. Puur om hetgeen ik hierboven al schreef, dat mijn jongenszwangerschappen veruit de meest problematische zijn.
Ik zou zo doodgraag nog een zoontje hebben, maar ik wil niet rond de termijn dat mijn vorig zoontje gestorven is, te horen krijgen dat we opnieuw een jongetje verwachten. Dat zal de stress die er sowieso al heel erg zal zijn rond die termijn alleen maar doen toenemen, dus ik wil het pas horen na een goeie 20w echo!

[cindy85]

Dit trouwens al mijn buikje op 8w4d ! Denk dus dat dat plan van lang verborgen houden, niet zal doorgaan haha

[Lilly-anna]

Wat een heftig verhaal Cindy! Ik kan me voorstellen dat het rozewolkgevoel voor jou niet op zn plaats is. Vind het ook knap dat je het zo duidelijk kan schrijven! Weet je hoe de hematoom ontstaan is of kan dit zomaar opzetten? Wat ik heel moeilijk vind is het afwachten en het vertrouwen dat het allemaal wel goed gaat. Mijn moeder zei vandaag nog dat ik lekker moest genieten omdat ik er zelf toch geen invloed op heb en dat probeer ik dan ook maar gewoon te doen. Ik ga donderdag weer het bootcampen oppakken (durfde het niet goed met mn zere buik). Verder nog 1,5 week vakantie en dan begint het nieuwe schooljaar weer. Wij willen graag weten wat het wordt, vinden we handiger met de spulletjes straks. Hebben jullie trouwens ook dat je borsten s'avonds helemaal warm worden? De mijne staan dan echt op ploffen ( en ik had al een e cup:-( ) maargoed, mijn man kijkt er graag vol bewondering na hoe hard ze groeien hahaha.

[Lilly-anna]

Wat gaat je buikje hard cindy!! Ik heb wel opgezette darmen, maar jij hebt al heel mooi en duidelijk aan de onderkant!
Ik heb meer een foodbelly nog hahaha

[cindy85]

Nee, geen idee hoe zo'n hematoom kan ontstaan. Eerlijk gezegd heb ik het de gyn nog niet eens gevraagd. Die voorbije 2 echo's waren zo'n overdondering aan emoties op dat moment dat ik er pas terug thuis aan dacht dat ik dat had moeten vragen. Zaterdag nieuwe kans dus :-).

Je moeder heeft helemaal gelijk hoor! Na alle spanning van de voorbije 1,5wk probeer ik nu toch ook weer dzt vertrouwen toe te laten en er toch wat van te genieten en ook mijn eerste 'herinneringen' (1e buikfoto in dit geval) vast te leggen. Op zich was dat wel een erg grote stap voor mij vanmorgen maar dan moet ik op zulke momenten mezelf er even aan herinneren dat niemand me ooit de leuke herinneringen en de korte gelukkige tijd met Simon kan afnemen. Ik heb enkele buikfoto's, ik heb mijn testjes van toen nog en bovenal heb ik de herinneringen aan de allereerste bewegingen en de paar keer dat ik s avonds in bed lag met mijn handen op mijn buik, genietend van zijn zacht getrappel. En die herinneringen zijn zo ontzettend veel waard. Het heeft dus eigenlijk geen zin om door angst of te weinig vertrouwen niet te gaan genieten ervan want dat genieten nu, heb je later net extra troost van als het dan toch fout zou gaan, want dan heb je toch voor altijd die 'leuke momenten' in je hoofd en hart zitten!

Knap dat je dat bootcampen weer opneemt! Voor mijn vorige zwangerschap ging ik 4x/wk fitnessen, tijdens mijn zwangerschap dan geminderd naar 2x/wk en nu even helemaal niet meer natuurlijk. Denk dat ik nu ook maar mijn abo ga opzeggen tot na de bevalling, want veel fitness zal hier niet meer aan de orde zijn denk ik .

Het is natuurlijk wel jullie eerste dus dan is dat met de spulletjes idd wel makkelijker om het geslacht te weten. Toen ik zwanger was van mijn derde had ik al een zoon en een dochter dus ik had alles toch in huis dus maakt eigenlijk helemaal niets uit. Ook niet voor babykamer want hier gaan ze toch vrij lang bij ons op de kamer (1 a 2jr) voor ze naar een eigen kamer gaan.

Helaas behoren ontploffende borsten hier niet tot de tupische zwangerschapskwaaltjes. Wel jammer want nu blijft het bij mijn A cup hahaha. Een C of gewoon eens een volle B zonder dat ze daarom vol melk zitten was ook wel eens leuk geweest. Ik krijg alleen een vervelend gevoel in mijn tepels en daar moet ik het mee doen hahaha.

[Pluis]

Jeetje Cindy.. wat een heftig en verdrietig verhaal! Ik kan me je angst goed voorstellen, je durft nu bijna niet te genieten van je zwangerschap. Lijkt me de ergste nachtmerrie die werkelijkheid wordt. En dat terwijl de zwangerschap goed verliep en er vooraf geen tekenen waren, en zelfs nu nog geen duidelijkheid waarom. Zo verdrietig! Natuurlijk wil je hem ook niet vergeten, hij blijft toch voor altijd je zoontje!

Ik vind het wel een goede raad van je moeder Lilly. Maar het is tegelijkertijd ook zo moeilijk. Hoe vaak hoor je niet dat het toch nog mis gaat in de eerste periode en zelfs daarna. Misschien ook wel uit zelfbescherming dat ik nog niet teveel durf te genieten ervan.
Ik had dat bij zwangerschap van mijn zoontje ook wel. Ik voelde pas wat meer vertrouwen tijdens de pretecho. Toen ik hem lekker een half uurtje zag bewegen op beeld en ook wist dat het een jongetje ging worden. Buikje groeide harder en ik voelde hem bewegen. Dat zijn de mooie herinneringen! Daar kijk ik wel weer naar uit.

Ik wil graag van tevoren weten wat het gaat worden. Toch wel fijn om me daar op voor te bereiden. Ook qua naam/kaartje/enzo. Al heb ik totaal geen voorkeur. Beiden heeft wat moois.

Cindy jij mag zaterdag weer op controle? Wel fijn dat je nu wat vaker terecht kunt. Geeft ook wat geruststelling als je ziet dat de kleine het goed doet.
Ik mag morgen idd. Wel spannend hoor!

Wat knap Lilly, dat je het bootcampen weer oppakt. Voorheen deed ik hardlopen, maar door tijdgebrek stond dit al op een laag pitje. Maar ach, met een peuter in huis kom je toch wel aan genoeg beweging!

Wauw Cindy, wat groeit je buikje al mooi.
Bij me zelf zie ik ook al een groei, het valt nog mee. Maar of ik het tot 12/13 wkn kan verbergen!
De vraag wanneer komt de 2e? krijg ik al bijna 1,5 jaar wekelijks van diverse mensen. Ik ga de vraag nooit stellen heb ik me voorgenomen, haha.. Pff..

[Quinn]

*breekt ff in*

Hehe eindelijk me wachtwoord weer, kon niet meer inloggen.
En ik wilde zooooo graag Belle feliciteren!!
Meid wat was ik blij toen ik je berichtjes zag!! Super gefeliciteerd meid, het is je meer dan gegund.

Alle andere meiden ook super gefeliciteerd!

Cindy ook voor jou. Probeer de momentjes te pakken die je kunt genieten.
Al zal dat dit zeker niet makkelijk zijn, weet er alles van.
Probeer vertrouwen te hebben, ook dat is moeilijk, I know.

Meiden geniet lekker van jullie zwangerschap! En Belle ik blijf je volgen (ik heb super veel meegelezen maar kon gewoon weer niet inloggen en wachtwoord vergeten doet ie niet want dan krijg je geen mail

[belle]

❤❤❤ Quinn ❤❤❤ onwijs lief van jou, mega bedankt meis.... Hoe is het nu met jou en de lieve kleine meid?

Cindy Waaaauuuuwww wordt al een heel cute bolletje, maar jij hebt ook zo'n mooi figuur, ik herinner me van t apriltopic2014 nog wel dat je dat toen ook al heel snel had.... Prachtig meis.... En geen probleem dat je hier lange verhalen komt schrijven, ik lees graag en vind ze niet lang hoor 😉 Nog een paar nachtjes meis, hoe laat moet je? Dan zorg ik weer dat ik licht stuur op dat tijdstip en zal aan je denken....
Heb gisteren met mijn bestie gepraat en het verteld.... Godzijdank sta ik hier mooi voor paal en zat ik er gruwelijk naast en ik ben der zielsgelukkig om.... zij was ontzettend megablij..... Ben zo opgelucht en ik hoop dat er bij haar ook een brusje komen mag, want dat gevoel werd nu nog sterker natuurlijk, nou ik hoop dat ze er gauw voor gaan, mijn steun zullen ze altijd hebben....

Lily waaaaa dat heb ik nog nooit gedaan bootcamp, lijkt mij best heftig zeg hihi, ik zou niet durven.... Warme borsten heb ik savonds niet, heb t zelfde als Cindy eigenlijk, borsten groeien niet, maar wel veel jeuk aan mijn tepels naaa 😉

Pluis ja erg naar he dat gevraag de hele tijd, ik vind t ook absoluut niet leuk en zal t zelf bij een ander noooooooiiittt doen. Oeehh dus er komt al wat n bolletje? Hier nog niet hoor, maar ben ook stevig dus bij mij zijn er de eerste tijd alleen vetjes te zien haha..... Ook ik wil het geslacht erg graag weten van te voren en denk nog steeds heel erg een jongetje.....

[belle]

En dan nog een nieuwtje van hier, heb gister de verloskundige toch maar gebeld en krijg 6 sep een vroege echo en dan 21 sep de intake met weer een echo.... Heb nog noooiiittt een vroege echo gehad zeg, maar dit krijg ik ivm de mk van vorig jaar... Moet zeggen (ookal is dit n inwendige yikes nooit gehad maar red t wel ) dat ik hier wel heel blij mee ben, dat ik iets eerder al wat meer weet en zeer benieuwd wat je dan eigenlijk te zien krijgt zo vroeg, vast n knikkertje of iets? Hihi zeer zin in.....

Pluis jij hebt vandaag de echo toch? Heeeeelll veelll plezier en ben bij jou ook heel benieuwd wat je te zien gaaat krijgen.

Dames heb een fijne dag all en ik pas vanavond of morgen t lijstje wel aan heur, zit op mn foon en daar wil t niet mee xxxxxxxxx

[Lilly-anna]

Belle wat leuk!!! Ik heb mn eerste echo ook op 6 september :mrgreen: blij!

[cindy85]

Belle, hoe ver ben je dan bij je eerste echo op 6/9? Ik heb altijd vroege echo's gehad dus intussen al wat gewoon aan wat ik daarbij kan verwachten. Hoewel het nu bij deze zwangerschap de eerste keer is dat ik zó vroeg al duidelijk beginnende armpjes en beentjes kon onderscheiden. Maar is nieuwe gyn met nieuw echotoestel. Vorige zwangerschappen zag ik op deze termijn niet meer dan een garnaaltje .

Ik mag zaterochtend om 8u20 al. Lekker vroeg dus geen hele voormiddag in spanning afwachten. Maar voorlopig zie ik het wel zitten want echt megamisselijk de hele tijd en goed groeiend buikje . Maar wel wat zenuwachtig omdat ik alleen moet gaan. 8u20 is wel wat vroeg om oppas te regelen dus ML zal bij kindjes moeten blijven. Best spannend want hij was bij Simon ook niet mee en zo'n nieuws als toen wil ik echt nooit meer alleen moeten aanhoren!

Reageer straks uitgebreider op de andere posts maar zit nu buiten in de zon en t licht valt in t scherm dus niet goed leesbaar

[Pixxie]

Zal het dan echt dat ik me hier mag melden? Nu al ''meteen'' na de eerste ronde? Ik ga morgenochtend een digitale CB doen voor de zekerheid

[belle]

Oooooowwww Pixie dat zou fantastisch zijn zeg, ooooeeeehhh hoe spannend, ik ken je verhaal en gun je dit enorm.... waaaaa nog ff morgen afwachten dus, maar t klinkt nu al zeer positief meis!! Ik kijk uit naar morgen, let us know, en heeeeelll veeeelll succes ❤❤❤

Cindy ik zal dan ong 8 wk zijn (7 wk 6 dg) Ben zeer benieuwd of t dan ook een garnaaltje is hihi... Aaahh dat scheelt enorm dat je zaterdag zo vroeg moet, wel heel zwaar dat je alleen moet. Ik hoop op t allerbeste meis....

Lily jaaaaa cooolll 6 sept wordt ons topdaggie hoor hihi

[Lilly-anna]

Wauw pixxie!! Al voorzichtig gefeliciteerd en welkom!!! Laat je het morgen weten?
Neem je zaterdag niet liever een vriendin mee cindy? Ik had volgende week een afspraak kunnen krijgen, maar omdat mijn man in het buitenland werkt hebben we besloten om te wachten totdat hij terug is. ( had liever een egoistische keuze gemaakt hoor hahahaha)

[Lilly-anna]

Niet dat jij wel een egoistische keuze hebt gemaakt!! ( zie alweer dat dit helemaal anders overkomt dan dat ik het bedoel) snap heel goed dat jullie deze beslissing op deze manier hebben gemaakt.

[Lilly-anna]

Bedoel dat ik het liefste alleen was gegaan, maar manlief dit niet leuk vond

[kimmie]

Hoi meiden,

Ten eerste allemaal van harte gefeliciteerd.
Heb net even alle berichtjes teruggelezen en voor sommige van jullie een heftige periode achter de rug/nog steeds.
Zelf ben ik ook al tijden actief geweest op het forum, maar ondertussen zijn die groepjes facebook groepjes geworden en was ik hier niet vaak meer te vinden.

Graag klets ik hier met jullie gezellig mee.
Ik zal mezelf dan ook even voorstellen, met een kleine geschiedenis.
Ik ben Kimmie en ik ben 27 jaar oud. Eind oktober 2013 de laatste pil genomen en daarna een pittige tijd tegemoet gegaan.
Geen menstruatie, pcos gecobstateerd, eersr afvallen, beginnen met hormonen (clomid), geen reactie vanuit mijn lijf.
Maart 2015 LEO operatie gehaf, weer een cyclus van mezelf, maar geen goede eisprong.
Weer aan de clomid met wisselend resultaat, maar niet goed genoeg, uiteindelijk blijkt dat vriendlief slecht zaad heeft, maar omdat we in die ruim 2 jaar tijd nog maar 2 echte kansen hadden gehad moeten we nog 4 maanden ovulatie inductie doen.
Hormonen spuiten dus, ook daar reageerde mijn lijf wisselend op en de 3de maand was ik er helemaal klaar mee! Aangegeven verder te willen. Stappen werden ondernomen en we mochten aan IVF. In het intake gesprek bleek dat het zaad zo slecht was dat wr daar niet voor in aanmerking kwamen.
Het werd ICSI, heel fiin dat ons dat zo verteld werd, ahum.
De eerste ICSI poging werd afgebroken omdat ik na meerdere keren ophogen niet genoeg reageerde op de hormonen.

Maar ik kom hier natuurlijk niet voor niets buurten, want de 2de (officeel 1e) ICSI poging verliep stukken beter. 3 eicellen, alle 3 bevrucht, 1 topper teruggeplaatst en 2 in de vriezer.
Enn.....jaja een plakker, want ik ben nu 5 weken en 4 dagen zwanger. Ik kan het nog maar moeilijk bevatten!
Het is ons eerste kindje en na bijna 3 jaar, zijn wij ontzettend blij! Als het goed is ben ik uitgerekend op 15 april.
30 augustus hebben wij onze eerste echo, ben zo benieuwd!

[Pixxie]

Oh wauw Kimmie wat fijn!!! Gefeliciteerd! Wat is ICSI precies ook alweer?

[cindy85]

Kan ook niet echt veel uitgesteld worden want moet wekelijks. Had het ook helemaal niet verkeerd opgevat hoor haha, weet wel wat je bedoelde . &nbsp;Maar neen, eigenlijk wil ik geen vriendin mee. Is niet hetzelfde. Mijn man heeft hetzelfde verlies geleden dus beseft ook veel beter wat mijn angsten zijn. Maar heel eerlijk wil hij ook liever niet mee. Als het fout zou zijn ziet hij het liever niet op scherm denk ik. Maar hij zou het wel doen als ik hem er echt bij wil hebben hoor. Vorige zwangerschappen ging hij eigenlijk nooit mee en dat vond ik prima. Bij de 1e zwangerschap wel altijd tot hij op 31w eens echt geen zin had. Hadden toen flink wat discussie daarover omdat ik best wel flinke 'krampen' had , maar hij dacht dat ik weer eens ingerust was voor niets. Tot ik daar dus alleen zat en de monitor weeën toonde (wat ik als krampen omschreven had) en ik ontsluiting had. Moest dus meteen op volledige platte rust en aan de weeënremmers + magnesium. Daarna ging hij wel weer mee hoor in die zwangerschap haha.&nbsp;<br><br>Belle, inwendige echo is echt helemaal niet erg hoor! vorige zwangerschappen deed mijn gyn dat standaard tot 12w. Mijn nieuwe gyn nu deed het zelfs op 7w al uitwendig omdat het "met mijn figuur" wellicht wel ging lukken en zr &nbsp;niet onnodig baarmoederhals wou stimuleren met al dat bloed die al genoeg de bmh prikkelde. &nbsp;Op 8w zie je nog niet zo heel erg veel maar met een beetje geluk heb je een mooi beeld waarbij je wel hoofdje, armpjes en beentjes kunt onderscheiden .

Pixxie: welkom meid!! Wat geweldig dat het nu meteen raak is!!! Ik duim hard voor een goeie cb test! Worden voor jou dan ook erg spannende maanden in het vooruitzicht!

Hier vandaag dan ook eens even van de bank af gekomen om naar allereerste voetbalmatch van mijn zoon te gaan kijken. Stoelte buiten gezet in het zonnetje dus zat daar evengoed rustig en wel zo leuk voor de zoon dat mama er ook is. Maar was echt hilarisch. Hij is echt veeeeeeel te dromerig hiervoor en staat dan gewoon naar de wolken te staren terwijl zijn teamgenootjes wanhopig ballen proberen te passen haha. Ach wél goed gelachen dus dat is ook veel waard :-) :-) :-)

[cindy85]

Waaauw Kimmie, dat is nu nog eens een wondertje dus daarbinnen! Wat hebben jullie heftige jaren achter de rug zeg!! Wij hebben dan mss wel heel veel verdriet om ons zoontje, maar het zwanger worden op zich gaat hier wel heel erg vlotjes en daar voel ik me dan echt weer gezegend. Kan me niet voorstellen wat het moet zijn om 3jr lang te moeten blijven proberen. Maar nu dus eindelijk met resultaat!! Hopelijk dus echt een goeie plakker nu!!!

[kimmie]

Pixxie, ICSI is eigenlijk bijna hetzelfde als IVF, waarbij ze de eicel buiten de baarmoeder bevruchten. ICSI is iets uitgebreider labaratorium werk, waarbij ze de eicel "schillen" en de beste zaadcel uitzoeken. Deze injecteren ze met een naaldje in de eicel.

Cindy, het is zeker een wondertje! Het zijn erg zware jaren geweest met dit als laatste stap en heel groot besef dat ik misschien zelfs zou moeten accepteren nooit moeder te mogen worden. Ik voel me op dit moment ook gezegend dat we dit mogen mee maken.
Blijkbaar is het zwanger zijn (hopelijk gaat het goed natuurlijk) niet het probleem,maar de bevruchting gewoon onmogelijk op de natuurlijke manier. Het lijkt me erg heftig wat jij heb meegemaakt. Al die verliezen lijken me erg moeilijk. Gelukkig weet je dat het wel goed kan gaan en heb je al een paar gezonde kinderen.
Maar dat maakt het gemis natuurlijk niet makkelijker! Xx

[Lilly-anna]

Van harte gefeliciteerd kimmie!! Wat een lange weg hebben jullie gehad om hier te komen en wat zou de blijdschap enorm zijn geweest na 3 jaar!

Fijn dat je me begrijpt cindy, baalde al van mijn slechte verwoording:-(.

We worden een mooi clubje zo! Fijn dat er regelmatig geschreven wordt.

[belle]

Kimmie als eerste heeeelll erg gefeliciteerd met jullie zwangerschap, wat hebben jullie daar voor gevochten zeg en wat heerlijk dat er nu dan eindelijk een mooi wondertje zit, welkom hier gezellie 😉

We worden idd al een heel fijn clubje 😉 Met zn allen komen we er wel dames ❤❤❤

Ik heb mij zondag al opgegeven voor mvm, maar nog steeds niets gehoord wat ik erg vreemd vind.... Vorige keer dat ik mij aanmelde had ik binnen 1 dag een afspraak.... Ik heb echt zoiets van schiet op, al die plasjes die nu verloren gaan, ik wil graag wat doen voor andere dames die de medicijnen die er van gemaakt worden zo hard nodig hebben om zwanger te raken.... Na ik wacht nog een paar dagen en dan bel ik zelf wel achter ze aan 😉 Iemand die dit misschien ook zo heeft meegemaakt dat t wat langer duurt voordat ze je contacteren?

Heb een fijne avond all 😘😘😘

[Lilly-anna]

Volgens de receptioniste van de verloskundige zijn ze bij mvm ook op vakantie, maar weet niet of dit zo is. Heb ook nog geen belletje gehad

[belle]

[TABLE="class: cms_table_grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]06-09 vroege 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Lilly-anna[/TD]
[TD]28[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD]27-07-2016[/TD]
[TD]4 april[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]06-09 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Cindy[/TD]
[TD]30[/TD]
[TD]5[/TD]
[TD]12-7-2016[/TD]
[TD]24 mrt[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]20-08 3e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Kimmie[/TD]
[TD]27[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD][/TD]
[TD]15 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]30-08 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[TD][/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[belle]

Lijstje aangepast voor zover t wou ;-) Mocht er nog iets aangevuld moeten worden roept u maar en je bent uiteraard ook vrij om t zelf te doen he ;-)

Ooooowwww Pixie ik zag wat voorbijkomen op n ander topic hihihihiiii wat was je vroeg wakker zeg, je hebt vast ook amper kunnen slapen. In ieder geval: Mega mega gefeliciteerd meis, you deserve this!!!
(heb je nog niet toegevoegd aan lijstje, want dacht dat je dat misschien liever zelf wou doen of misschien nog wachten maar weest welkom hier he ;-) )

[belle]

@ Lily waar kom jij ongeveer vandaan dan? Ik zit in Friesland ;-) Vraag mij af of dan de gehele mvm van het hele land op vakantie is haha lijkt me best sterk :lol::roll::-P

[Pixxie]

Hoi meiden!

Belle; ik heb geen idee hoe ik dat lijstje moet aanpassen Ik ben 28, dit is ons 4e kindje en ben denk ik 30 april uitgerekend. 18 augustus positive test. Denk jochie dus waarschijnlijk is het een meisje

Ik moest vanochtend trouwens werken dus vandaag zo uber vroeg die test gedaan

[kimmie]

Pixie gefeliciteerd!
Ik heb me ook meteen aangemeld voor MVM en had binnen no time bericht terug en een afspraak. Ze had mij een email gestuurd.
Ze is afgelopen dinsdag geweest en mocht meteen beginnen (mag eigenlijk pas vanaf 6 weken, ik was 5weken en 3 dagen) maar mijn test was echt een knaller
Ben echt blij dat ik wat terug kan doen voor alle dames die nu in een zelfde situatie zitten als dat wij zaten.

Ik had mijn eerste positieve test trouwens op 4 augustus (mocht van het ziekenhuis pas de 7de testen en die zondag en de dinsdag erna bloedtesten gehad)
En ik heb geen idee jongen of meisje,ik gok op een van de twee 😂

[Lilly-anna]

Ik woon in twente, weet ook niet of het daadwerkelijk zo is, kon niks vinden op de website. Sport was ondanks een lage intensiteit behoorlijk pittig!
Merke dat mijn conditie nu al achteruit is gegaan en dat ik sneller duizelig ben met de oefeningen waarbij je snel omhoog moet komen. Nu ga ik lekker douchen en naar bed😘

[kimmie]

Wat goed dat je wel sport! Ik deed bootcamp trainingen, maar wilde niks riskeren na de terugplaatsing. Tot nu toe nog niet de energie en fut gehad om het hardlopen e.d. weer opte pakken. Ben na het werk gewoon bekaf en wil dan alleen maar liggen (werk op een babygroep in de kinderopvang). Wat voor werk doen jullie, als jullie werken natuurlijk?

[Pixxie]

Ik werk in de ouderenzorg, fysiek een pittige baan. Heb eind deze maand een gesprek met mn bazin en ga dan wel alvast vertellen dat ik zwanger ben. Vorige keer moest ik voor de 12 weken al de ziektewet in ivm mn bekken. Nu zitten we in een nieuw gebouw met minder lange gangen en een heel andere verdeling van patienten dus hoop heel erg dat ik het langer vol kan houden. Ga volgende maand ook met een deeltijd studie beginnen en in oktober met mn rijbewijs, druk druk druk!

[Pixxie]

Waaah! Nou, ik heb met de genetische arts gebeld in het ziekenhuis. We hadden met haar ook het gesprek over de ziekte van ons jongeste mupje nadat ze was overleden. Ze gaat nu een doorverwijzing sturen voor een vroege echo in het ziekenhuis hier bij de gyn en aan de hand daarvan word de vlokkentest gepland in hun ziekenhuis. Heb er een goed gevoel over hoor maar vind t wel heel spannend

[belle]

[TABLE="class: cms_table_grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]06-09 vroege 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Lilly-anna[/TD]
[TD]28[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD]27-07-2016[/TD]
[TD]4 april[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]06-09 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Cindy[/TD]
[TD]30[/TD]
[TD]5[/TD]
[TD]12-7-2016[/TD]
[TD]24 mrt[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]20-08 3e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Kimmie[/TD]
[TD]27[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD]04-08-2016[/TD]
[TD]15 april[/TD]
[TD]fifty-fifty[/TD]
[TD]30-08 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pixie[/TD]
[TD]28[/TD]
[TD]4[/TD]
[TD]18-08-2016[/TD]
[TD]30 april[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]vroege 1e echo[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[belle]

[TABLE="class: cms_table_grid, align: left"]
[TR]
[TD]naam[/TD]
[TD]leeftijd[/TD]
[TD]kindje[/TD]
[TD]positieve test[/TD]
[TD]uitgerekend[/TD]
[TD]geslacht[/TD]
[TD]afspraken[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Belle[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD]08-08-2016[/TD]
[TD]gokje 21 april[/TD]
[TD]denk jongen hihi[/TD]
[TD]06-09 vroege 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pluis[/TD]
[TD]32[/TD]
[TD]2[/TD]
[TD][/TD]
[TD]9 april[/TD]
[TD][/TD]
[TD]18-08 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Lilly-anna[/TD]
[TD]28[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD]27-07-2016[/TD]
[TD]4 april[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]06-09 vk 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Cindy[/TD]
[TD]30[/TD]
[TD]5[/TD]
[TD]12-7-2016[/TD]
[TD]24 mrt[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]20-08 3e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Kimmie[/TD]
[TD]27[/TD]
[TD]1[/TD]
[TD]04-08-2016[/TD]
[TD]15 april[/TD]
[TD]fifty-fifty[/TD]
[TD]30-08 1e echo[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]Pixxie[/TD]
[TD]28[/TD]
[TD]4[/TD]
[TD]18-08-2016[/TD]
[TD]30 april[/TD]
[TD]denk jongen[/TD]
[TD]vroege 1e echo[/TD]
[/TR]
[/TABLE]

[Lilly-anna]

Ik werk als docent op een mbo school, dus ik heb mn hele zwangerschap al vakantie, probeer nu juist weer wat fitter te worden om straks de lessen weer goed vol te kunnen houden. Durfde het hiervoor ook niet goed weer op te pakken hoor! Gewoon doen wat goed voelt.
Natuurlijk is dat spannend pixxie!!! Heel veel succes!!

[belle]

Zoooooo Belle, moet je Pixxie's naam wel ff goed spellen he ;-) Vandaar 2 x een lijst haha

Waaaa Pixxie megaspannend, ben zeer benieuwd wanneer je een datum krijgt......

Cindy meis vandaag denk ik aan jou, ik zag dat het je uitgerekende datum van Simon* was..... Hoe verdrietig en dubbel moet je wel niet zitten meis.... Heb het gelezen van dat Mini er 'dankzij' Simon is, als hij er was geweest had Mini nooit bestaan.... Heel intens wijffie... Ik stuur je nu vast alle licht voor vandaag weer door te komen en alle licht voor morgenochtend, met heel mijn hart hoop ik dat dit goed zit....

Lily-anna, ben vanochtend gebeld door mvm, ze komen maandagochtend langs, zeeeeerrr benieuwd. Uiteraard belden ze mij toen ik in een drukke action stond, maar dat maakte mij niks uit, ben blij dak kan beginnen. Van de schrik heb ik daar toch weer 2 testjes gescoord, omdat ik ineens heel erg bang was nu ik contact had gehad met hen dat t weer mis zou gaan net als de vorige keer: sóchtends met hen gebeld, smiddags begonnen met vloeien en van angst een test en die was toen ineens wit best dramatisch......
Anywhoo heb m thuis gelijk gedaan met t beetje middagurine wat ik eruit wist te persen ;-) En wat denk je, de teststreep knalde meteen en nog eerder dan de cstreep, helemaal super, dus voor nu weer iets gerust gesteld......

Dames geniet van het mooie weer nog ff vandaag xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

[belle]

My god Cindy ik duim ontzettend hard met je mee dat die vrouw van je neef niet net vandaag gaat bevallen, logisch dat je daar zo enorm schrik van hebt, ik zou dat waarschijnlijk ook nooit kunnen verkroppen ook al gun je t haar....... Hang in there meis: ****************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************** licht licht licht voor jou, voor jou lieve Simon, voor jou lieve Mini en duim duim duim dat dat mens haar beeb nog even binnenhoud ;-)

[Lilly-anna]

Heel veel sterkte vandaag cindy! Ook ik denk aan jullie vandaag 😘😘😘
Dikke 💋 en knuffels

[Mary1986]

Meiden gefeliciteerd allemaal!!!

Ik vond april n supermaand om te bevallen.

[cindy85]

Hey Belle en Lilly-Anna. Dankje, wat lief van jullie xxx.
Best wel een intens dagje geweest vandaag met zoveel emoties. Mijn neefs vrouw is bevallen, maar niet vandaag. Wel gisterennamiddag. Ik zag het geboortekaartje voor de deur liggen net toen ik naar buiten wou om bij Simon langs te gaan. Toen kwam natuurlijk de stortvloed aan tranen, overviel me ineens zo hard.
Vanavond dan eindelijk Simon bijgeschreven in ons trouwboekje (al komt er dan wel nooit een officiële stempel in te staan, hij staat er toch ook bij nu. Daarna ook het autopsierapport eindelijk uit de envelop gehaald en gelezen. Wou ik al die tijd niet doen omdat het te heftig was en de gyn me ook aangeraden had om.het niet te doen wegens de veel te expliciete omschrijvingen erin. Was wel erg heftig om alles zo in detail te lezen en best luguber ook met momenten, maar ik heb er uiteindelijk geen spijt van. Uit het rapport over Simon zelf heb ik nu met mijn eigen ogen gelezen dat hij in orde was. Over placenta-rapport heb ik wel een heel groot vraagteken. Gewoon omdat ik het wil begrijpen en zoals ik het nu begrijp lijkt het me wel een afwijking te zijn die er niet hoort te zijn. Maar als dat idd zo is, dan zit die kans er bij deze zwangerschap ook in dus is wel iets dat ik morgen met mijn gyn even wil bespreken. Waarschijnlijk is het wel niets anders zou dat op de nabespreking 6w na de bevalling wel aangehaald zijn denk ik zo, maar ik moet het gewoon zeker weten.

Morgen meer, maar nu mijn bed in want doodip na vandaag en over minder dan 6u gaat de wekker!

[Pixxie]

Oh wat heftig Cindy... Knap van je dat je het rapport gelezen hebt, maar vervelend dat er meer vragen zijn ontstaan. Worden jullie goed begeleid door het ziekenhuis? Vind je enigzins troost in het feit dat je weer zwanger bent? Hoe zijn je man en kinderen hier onder? Enorm ontactisch van dat geboortekaartje trouwens..

Wij hebben geen autopsie van ons meisje laten doen. Ze was al geopereerd en konden DNA onderzoek doen van de nieren die ze moesten weghalen, we wouden haar verder ''puur'' houden zoals ze was.

Ik was dus vorig jaar begin augustus uitgerekend en 3 goede vriendinnen van mij waren ook allemaal in dezelfde periode uitgerekend, waaronder mijn beste vriendin. Dit was heel heftig, het regende geboortekaartjes, en ik deed zo flink elke keer, en dan 's avonds knapte het. Keer op keer op keer. Ook toen we afgelopen zomer in NL waren. Kort na mijn laatste stille break dowm kwam manlief ermee dat hij toch wel voor een 4e wou gaan. Ik moest hier wel even aan wennen (de wens was er wel maar durfte niet), nu kan ik ons geluk niet geloven dat ik gewoon direct zwanger ben! En we hebben er een goed gevoel over.

Met elke dag sinds de positieve test word ik meer en meer gelukkig met deze zwangerschap. Ik zit er alleen mee op mn werk. Heb de 31e gesprek met mn chef en wil het haar dan ook vertellen (ivm de vroege echo en vlokkentest). Hopelijk kan ik het tot die tijd nog zo regelen dat ik niet alle zware patienten hoef te doen enzo..

[cindy85]

Vrij goeie echo achter de rug hier! Mini heerlijk zien trappelen en zwaaien dis zwaar verliefd nu :-) :-).
Hoeveelheid bloed in de baarmoedee was ook beduidend minder geworden dus dat was heel goed nieuws. Alleen is er wel 1 nieuwe complicatie nu want het vruchtzakje is aan 1 kant volledig losgekomen van de baarmoederwand. Het was wel de 'goeie' kant, dus niet bij de placenta. Gyn denkt echt dat het tegen de volgende controle wel weer tegen de wand plakt maar dat is natuurlijk geen zekerheid. Kan ook verder loslaten. Maar ze had er wel een goed oog op en vond deze echo wel een heel.goede evolutie. Over 2wk nieuwe controle (moet wel nog vastgelegd worden want dan helemaal vergeten terwijl ik daar was) zn dat wordt dan meteen al de nekplooimeting want dan ben ik 11wk!

Dan ook mijn vraag gesteld over de placenta van Simon. In het rapport stond er namelijk 2x uitdrukkelijk vermeld dat er veel 'fibrinedepositie rond de chorionvlokken' was. Gyn zei dat het dus niet duidelijk is of dat nu gevolg was van overlijden of oorzaak ervan. Beide zijn mogelijk dus met zekerheid weten zullen we het nooit.

Nu nog een weekje thuis met verlof en daarna mag ik weer aan het werk.



Pixxie, ik loop voorlopig niet in t ziekenhuis maar in privé praktijk van de gyn. Ik heb voor deze zwangerschap een nieuwe gyn nu omdat ik met mijn vorige niets meer te maken wou hebben. Hij heeft me echt heel ruw en ongevoelig behandeld in de ergste dagen uit mijn leven (volgens hem kon ik bvb eigenlijk meteen weer aan het werk na mijn bevalling van Simon want er was geen fysieke reden waarom thuisblijven na een 'miskraam' nodig was). Terwijl het puur fysieke herstel van die bevalling me eigenlijk veel zwaarder gevallen is dan van mijn voldragen zwangerschappen maar bon, mentale last telde dus ook niet voor hem. Uiteindelijk van HA wel 6wk thuis mogen blijven hoor).
Maar voor de nacontrole en nagesprek over de onderzoeken, ben ik dus bij een collega van hem gegaan in haar privépraktijk, dus geen ziekenhuis meer. Echt een superlieve gyn die ook echt snapt wat mijn angsten zijn. Extra controles ging ik tussen 12w en 20w sowieso hebben ter opvolging en geruststelling.. Nu zijn er natuurlijk al een hoop extra controles geweest voor de 12w ook dus denk dat ik een heus album aan echo's ga kunnen vastleggen :-). Maar wel fijn. Ze vroeg me nu ook echt of het ok was voor mij om pas over 2wl weer te komen. Had ik neen gezegd dan had ik zeker volgende week kunnen terugkomen.

Pff ook wel heel moeilijk om dan zoveel vriendinnen te hebben die dan ook net dan uitgerekend zijn. Snap zo goed dzt ke dan achteraf telkens knapte. Je bent blij voor hen maar het doet zo onwezenlijk veel pijn he. Groot gelijk hoor dat je geen autopsie hebt laten doen. Uiteindelijk wisten jullie wel.dat het dooe haar niertjes kwam dus dan zou ik het ook niet gekund hebben hoor om haar onnodig aan te tasten. Het idee dat ze op haar geheel is, is veel mooier. Dat vond ik dus wel een moeilijke beslissing bii Simon om daar toestemming voor te geven. Ik gruwelde van het ider dat ze hem gingen opensnijden maar we hwe wisten helemazl niets en vooral mijn.man.wou de onderzoeken.wel. ik heb er ook geen spijt van dat we het wel gedaan hebben maar toch is het idee dat hij niet meer intact was wel.moeilijk. ik weet niet of ik het nog eens eou laten.doen.als het bij mini fout zou gaan. Placenta en genetische onderzoeken ja, maar nog eens een autopsie wazr dan wellicht toch opnieiw niets zou uit komen....denk dat ik daar voor zou passen.

Wat fijn dat jullie wel een goed gevoel hebben over deze zwangerschap!! Houden zo!!!

Of ik troost put uit deze nieuwe zwangerschap: ja en nee. De echte troost zal er wel zijn.als ik mini over 7mnd gezond.en wel in.mijn.armen.houdt. nu is het eigenlijk allemaal wat te onzeker om echt troostend te werken. Is meer dat het mijn hoofdfocus wel merr verlegd van Simon naar deze zwangerschap wat ergens ook wel.goed voelt dat ik dat überhaupt kan.. Maar soms verschuift die focus mss wat te veel zonder dat ik daar echt klaar voor ben en dan heb ik zoals gisteren een zware terugslag.
Mijn man is er eigenlijk allemaal wel vrij rustig onder. Is natuurlijk ook anders voor hem, hij voelt die nieuwe zwangerschap natuurlijk zelf niet dus dat is toch wat meer 'afstand' van mini dan wat ik heb, maar ik merk wel dat nu mijn buikje steeds meer een zichtbaar zwangerschapsbuikje wordt, het voor hem ook echter wordt en als het nu nog fout zou lopen, het hem ook zwaar zou beginnen vallen, waar dat 2wk geleden helemaal nog niet was. Was toen voor hem nog niet een echte 'baby' maar een minivlekje in de baarmoeder dat ooit een baby zou kunnen worden.
Kindjes weten het nog niet en willen we voorlopig nog even zo houden. Vooral Lucas (bijna 6) heeft het wel moeilijk gehad met het idee dat zijn broertje zomaar gestorven is in mama's buik en dat hij hem nooit heeft kunnen zien en nooit met hem zal kunnen spelen of zijn kamer met hem kunnen delen (hij had al een heel plan opgemaakt hoor voor zij broertje ). Maar hij had dus zo uitgekeken naar de baby en opnieuw grote broer worden, dat het hem ook wel flink geraakt heeft. Er gaat ook nog steeds geen week voorbij zonder dat dat over Simon praat (meestal op een positieve manier hoor) dus het houdt hem wel bezig. We willen hem en Lisa (want ze is nu ook weer bijna een half jaar ouder intussen dus snapt het ook beter) nu dus ook niet nu al laten uitkijken naar een nieuwe baby en weer laten dromen over bij wie die baby mag slapen en wie die mag helpen wassen etc om dat dan misschien opnieuw te moeten afnemen van hen. Maar het is moeilijk om.dan wel het juiste moment te kiezen. Want stel het gaat fout op 16w en de kindjes weten nog van niets, hoe leg je dan in godsnaam uit dat je al die tijd wel wat verzwegen hebt, want dan moet je het hen alsnog gaan vertellen.
Eerst maar eens 12w echo en combinatietest afwachten en dan eens bespreken met ML wanneer we het hen moeten vertellen.
Gaan jullie het vrij snel vertellen aan de kindjes of toch eerst de vlokkentest afwachten?

[Pixxie]

Wij wachten absoluut de vlokkentest af. Zoonlief is 7 en dochterlief is 5. Hun hebben alles heel bewust meegemaakt. Ze hebben hun zusje ook gezien en aangeraakt en afscheid van genomen. Als wij hun moeten vertellen dat t weer niet goed zit, oh nee mijn hart breekt al bij dat idee. Nee dan komen ze dat later wel een keer te weten. Ze hebben in korte tijd zoveel verloren, hun huis, honden en zusje.

Maar zoals ik jou begrijp dat er bij Simon geen genetische reden voor zijn overlijden?

[belle]

Cindy wat een opluchting toch weer, Mini is toch echt een vechter, laten we alle vertrouwen in hem /haar houden ❤❤❤ Er was nu een stuk minder bloed, dat houdt in dat het hematoom al mooi aan het slinken is?

Pffff Cindy en Pixie zooo mega heftig en verdrietig wat jullie moeten doormaken, logisch dat jullie t liever nog niet aan de kindjes vertellen.....

Hier gaat alles goed, ben savonds op mn best, wel veel ongikrampen best intens wat onzeker en angstig maakt maar ook maakt dat je steeds op wc gaat checken haha,vast herkenbaar....

Hoe ist met jullie "kwaaltjes "?

Hebben jullie al zitten bedenken hoe je het gaat vertellen aan familie? Supernieuwsgierig...... Ik heb zelf al een mega creatief project klaar om aan iedereen uit te delen, zo'n tshirt met stoer ik wordt broer doet iedereen al, heb echt iets supergaafs bedacht, maar aangezien ik hier nog wat bekenden heb die ook meelezen kan ik er nu nog niet veel over kwijt, maar als de aankondiging geweest is zal ik t laten zien aan jullie in pb hoor hihi.... Nah ben benieuwd xxxxxxx

[Quinn]

*breekt weer ff in voor belle sorrie *

Lief dat je er naar vraagt!
Het gaat goed, zijn zware/pittige weken geweest op het randje van een huilbaby maar het gaat nu steeds beter gelukkig.
Daarnaast kwam natuurlijk het verdriet en verlies van ons mannetje vaak naar boven.
Ik denk nu nog meer aan um en wat lijkt zijn zusje op hem zeg, ongelooflijk.
Het is een pittig meisje met een erg sterk willetje maar wat het is het mooi zeg zo'n klein wonderlijke mensje!
Geweldig wat zo'n klein meisje je leven kan verrijken, zo ontzettend mooi.

Ik wens jou en alle meiden hier een hele mooie zwangerschap waarop julien toch kunnen genieten al zal dat voor sommige met ups en downs gaan. Maar blijf vertrouwen hebben! En laat zeker het verdriet toe meiden na wat jullie mee hebben gemaakt, het is niet niks.
Spreek dit ook uit bij je gyn.

Ik zag al wel dat jullie een mooie groepje zijn zo!
Hopelijk komt er iets moois uit met dit groepje, ik heb hier ook meiden leren kennen die echt vriendinnen zijn geworden en die me ongelooflijk gesteund hebben in de tijd van ons mannetje en tijdens de zwangerschap van ons meisje en nu nog steeds.

Belle meid I'll keep watching you!

Liefs

*breekt weer uit*

[cindy85]

Ik werk op de klantendienst van een (Amerikaans) chemisch bedrijf. Ik deed daarbij vooral export naar het Midden-Oosten en Turkije, maar de voorbije maanden bezig geweest met die job over te dragen aan ons kantoor in Z-Afrika. Wat mijn precieze rol over een paar weken zal zijn als dat definitief afgerond is, is nog een vraagteken :-). Bedoeling was om mij meer aan de (people) management kant te hebben maar bij melding van mijn zwangerschap zal dat niet doorgaan denk ik . Heeft op zich ook weinig zin, me nu in dergelijke nieuwe rol te stoppen als ik elk moment weer kan moeten gaan platliggen gezien het nogal grillige verloop van deze zwangerschap (en in mijn eerste 2 zwangerschappen maanden platte rust gehad) en als alles goed gaat, blijf ik na de gebooorte 7mnd thuis bij Mini.

Wat goed dat jullie allemaal mee doen met MvM!! Hier in België bestaat dat niet dus geen optie hier.

Belle, super dat je zo'n knallende test had!! Geeft toch iets meer vertrouwen weer he! Kan me zo goed je schrik voorstellen om een witte test te hebben. Bij mihn eerste 2 miskramen zag ik het ook aan de testjes die lichter werden en kort daarna startte dan het bloeden. Toen ik net zwanger was van Lucas had ik al 2x licht positief getest. Toen ik een derde keer wou testen bleef het testje spierwit. Tranen met tuiten heb ik toen gehuild tot ik opeens zag dat de teststrip niet goed in de cassette zat, dus dat ding toen gesloopt en daar zag ik dan een megavettz 2e streep!! De teststrip was dus helemaal verschoven waardoor testlijntje onder de cassette zat :-) :-) :-). Dat was kruidvat 2vr5 trouwens. Voor de rest wel heel goeie ervaringe mee behalve die ene keer toen ik vet positief teste toen Lucas 8 weken oud was. De schrik van mijn leven had ik toen haha. Moet iets vreemd geweest zijn met dat testje toen want daarna nog een dozijn nieuwe testen gedaan die allemaal spierwit bleven. En ik kan ook nooit een eisprong gehad hebben toen want uiteindelijk pas voor t eerst ongesteld geworden 7mnd na bevalling.
Hematoom isbinderdaad goed geslonken. Ik zag het eigenlijk zelf meteen op het scherm, dat was echt een volledig ander beeld dan de week ervoor.
Qua kwaaltjes: vooral de misselijkheid eigenlijk. Sommige dagen gaat dat primaven andere dagen doe ik niets anders dan kokhalzen. Heb wel gemerkt dat dat kokhalzen het vaakst komt als ik honger heb en iets te lang wacht met eten. Als ik dan uiteindelijk aan tafel zit met het eten voor mijn neus, dan ga ik kokhalzen. Als ik eet voor ik echt honger krijg, dan blijft dat kokhalzen uit, maar blijft het eten wel zwaar op mijn maag liggen en is er zo'n continue blegh-gevoel. Enige andere waar ik wel veel last van heb is mijn bekken. Ik heb in vorige zwangerschappen bekkeninstabiliteit gehad, het ergst bij Lucas, toen liep ik ook met 5mnd met zo'n bekkengordel al. Bij de meisjes had ik er ook last van maar niet in die mate. Bij Simon negon ik toch ook al flink last te krijgen ervan. Na de bevalling bleef dat eigenlijk erger worden ipv beter maar bleek dat er nog placentarestjes achtergebleven waren dus dat verklaarde de blijvende zwangerschapssymptomen toen wel. Allerlaatste restje weefsel (heel klein stukje hoor) ben ik verloren tijdens mijn laatste menstruatie voor ik zwanger werd van mini. Maar die bekkenklachten hebben na Simon dus lang aangesleept waardoor het nu waarschijnlijk extra vroeg en veel opspeelt in deze zwangerschap. Voor de rest valt het qua hoofdpijn en vermoeidheid heeeeel goed mee, terwijl dat de eerste weken net de ergste symptomen waren. Scheelt natuurlijk ook dat ik een hele dag voornamelijk lig, dus niet echt iets om moe van te worden haha en overdag ben ik (behalve in t weekend) alleen thuis dus ook geen drukte aan mijn hoofd die voor extra hoofdpijn zorgt.
Nu ben ik wel benieuwd hoe je het dan gaat vertellen aan familie :-). Mijn ouders en broers/zussen weten het wel al 2 weken nu omdat we het verteld hadden na die bloeding. Scheelt dat ze dan konden bijspringen qua kinderopvang en wat huishoudelijke dingen . Mijn mans ouders weten wel nog niets maar dat gaan we hen dan wellicht zeggen over een tweetal weken na de volgende (12w) echo. Maar niet op.een speciale manier eigenlijk. Voor het grote publiek wat ik liever tot na dr 20w echo of toch op zijn minst tot nadat de kindjes het weten want 20w zal met mijn.buikje toch niet haalbaar zijn denk ik :-).

Pixxie, dat moet ook erg heftig geweest zijn voor je kindjes zeg, hun volmaakt babyzusje zien en aanraken en dan toch moeten afgeven. Is toch veel om te verwerken he voor die kleine hoofdjes. Ze zijn nog zo klein om al van zo dichtbij met de dood geconfronteerd te moeten worden. Hier hebben de kindjes Simon nooit gezien, maar Lucas heeft me dat in het begin wel kwalijk genomen. Hij wou zo graag zijn broertje zien om afscheid te nemen. Maar dat vonden wij toen echt geen goed idee. Bij een voldragen baby zouden we dat wel gedaan hebben, maar 16w was me toch te heftig voor een 5jarige om te zien. En hoewel Simon voor ons zo perfect en mooi was, was hij dat puur objectief gezien niet meer omdat hij al ruim een week overleden was en dat zag je ook wel dus dat was niet het beeld dat ik Lucas wou geven van zijn broertje. Als hij wat ouder is en daar om vraagt, mag hij evt wel de foto's zien.
Inderdaad geen genetische afwijking gevonden bij Dimon. Hij was helemaal in orde.

Quinn: je schreef dat er nu na de geboorte weer heel veel naar boven komt van je zoontje. Waar ik nu wel al vaker aan heb gedacht is of die bevalling van een regenboogkindje dan niet ontzettend emotioneel is? Ik kijk er enerzijds zo heel eeg naar uit om Mini over 7mnd in mijn armen te krijgen maar tegelijkertijd heb ik ook schrik voor die overload aan emoties die er wellicht zijn?
Maar wat mooi dat jullie nu ondanks het blijvende verdriet om jullie zoontje nu wel kunnen genieten van jullie dochter!

Wat ik hier eerder schreef dat vruchtzakje losgekomen is van de baarmoederwand klopt dus niet helemaal. Is het amnion (binnenste vruchtvlies) die losgekomen is van het chorion (buitenste vruchtvlies). Op zich geen groot probleem nu maar moet zich wel gaan herstellen in de volgende weken anders kan het wel voor problemen zorgen.

En nu eindelijk mijn bed uit en ontbijten want ik krijg honger :-)

[Lilly-anna]

Vandaag alweer 8 weken zwanger woeehoee!
Met m'n moeder al lekker kleertjes geshopt vandaag terwijl ik altijd heel hard roep dat ik niks koop voordat ik de geslachtsbepaling heb gehad hihi.
Het is allemaal zo klein en poepig! Jullie al iets gekocht?
De buikkrampen zijn nu zo goed als weg, de andere kwaaltjes ( vermoeid en zere borsten) blijven. Mag dus niet klagen!!!

[cindy85]

Haha kriebelt toch snel he voor die eerste kleertjes? Ik ga niets kopen tot een eind in de 2e helft van de zwangerschap hoor ditmaal. Maar in principe heb ik ook echt niets nodig. Een paar extra jongenskleren kan ik mss wel gebruiken als t een jongen is, maar meisjeskleren heb ik een overvloed. Zoveel dat mijn meisjes nooit alle kleren uit hun kast aangehad hebben. Wel zo goed als allemaal gekregen van vrienden, familie en collega's dus niet dat ik zo'n koopgekte heb ofzo he haha.
Wat ik wel gedaan is, is enkele maanden geleden 1 mooi nieuw setje mt 50-56 gekocht in een opwelling, meer alsbsymbool om positief naar de toekomst te willen kijken en te geloven dat daar ooit opnieuw een gezonde baby in zou zitten. Maar echt specifiek voor mini iets kopen, nee dat kan ik nog niet.
Ik hen wel al een trappelzak/omslagdeken gehaakt, maar ik wil het in mijn hoofd nog niet te veel aan mini verbinden. Was meer 'voor de eerstvolgende baby die in de familie geboren wordt' al gaan we er nu in een vlaag van vertrouwen wel even vanuit dat dat mini is

Fijn dat je buikkrampen echt weg zijn nu! En 8 weken, dan begint ke kleintje deze week ook te bewegen!!

Deze morgen gebeld voor een nieuwe afspraak want was ik zaterdag vergeten vast te leggen (zwangerschapsdementie ?!). Moest dus eigenlijk over 2wk terug gaan hzd mijn gyn gezegd voor de 12w echo. Maar blijkt dat ze er niet is van 3/9 tot 7/9. Was dus ofwel ervooe of erna. Erna wou ik niet want dan zou er al bijna 3wk tussen mijn controles zitten en dat vond ik mentaal toch te lang voorlopig en dat hematoom ook echt wel.regelmatig opgevolgd worden. + ik ben zaterdag vergeten nieuw voorschriftje te vragen voor mijn utrogestan en ik heb er maar net genoeg meer tot 3/9. Enige plaats die vóór 3/9 nog vrij was was op 2/9 om 12u dus die afspraak ligt nu vast, maar ik baal er wel een.beetje van. Enerzijds ben ik blij dat ik wel nog eens eerder die extra bevestiging heb dat alles nog goed gaat daarbinnen, maar dan ben ik eigenlijk pas 10w6d dus denk nog net te vroeg om een goeie nekplooimeting e.d. te kunnen doen. Ik las wel dat het op zich wel kan zo vroeg maar dat de nekplooi.dan vaak nog wat dikker is terwijl.er 1 of 2 wk, de termijn waarbij je het eigenlijk moet meten, er helemaal niets meer aan de hand is. Ik heb echt geen zin in nóg een twijfelgevalletje waarbij ik opbieuw in spanning moet afwachten od het nog in orde komt. En daarnaast kan ML niet mee op dat moment en ik heb wel.schrik om alleen te zijn voor de 12w echo eerlijk gezegd. Er gebeurt al zoveel in.deze zwangerschap dat niet zou moeten gebeuren dus ergens ga ik er dan ook vanuit dat zich dat verderzet in de 12w echo. Stom want ik heb nog nooit eerder schrik gehad voor die 12w en er is ook bog nooit iets fout gezien op die echo's, bij geen van de 4 vorige zwangerschappen, dus eigenlijk geen reden waarom.dat nu wel zou zijn.
Volgende week weer aan het werk, dan heb ik wat minder tijd om alles teveel te overdenken haha

[cindy85]

Niet 2/9 maar 1/9 controle dus, foutje hierboven.
2/9 wordt mijn oudste zoon wel 6jaar!

Hier vanavond en morgenavond rustige avondjes trouwens. 2 oudsten zijn gaan logeren bij mijn zus tot woensdagavond, dus is alleen Lara hier. Maar dat is zo'n zalig lief knuffelkind (als ze alleen is), dus heerlijk genieten van de rust en van haar dus :-)

[Pixxie]

Ohhh leuk Lilly-Anna!!! Ik heb nog niks gekocht, even wachten tot der uitslag van de vlokkentest. Hoewel het zo goed voelt.

Veel drukte op m'n werk, ben echt helemaal afgepeigerd. De een na de ander beland in de ziektewet vanwege te weinig bemanning op de afdelingen

[Lilly-anna]

Oo bah pixxie, dat kan je er nu helemaal niet bij hebben!! Niet meer doen dan dat je kan en mag hoor! Niet het probleem van een ander je jouwe maken.
Cindy een beetje bijgetankt na de lekkere rustige knuffelavond?
Vandaag weer met mn moeder geshopt, maar nu lekker voor onszelf. Merk dat mijn broeken tegen de avond niet lekker mee zitten, hebben jullie dat ook?
Vind het wel te vroeg, maar zullen de darmen wel zijn.
Wat een weertje he! Perfect om deze zomervakantie mee af te sluiten

[belle]

Ff snel dames... ben hier sinds een paar dagen hondsberoerd krijg er met moeite eten in, nu met die hitte der bij wordt t er ff niet beter op.... Het liefst wil ik liggen en niet bewegen en slapen, maar ook dat gaat niet, slaap ook nog eens zeer slecht.... Paniekaanvallen gehad echt een rollercoaster en dan vind ik mijzelf toch ook weer n aansteller en daar weer verdriet om.... nope gaat nu ff niet zo lekker, vandaar de stilte van mijn kant... Hang in there all en zodra t beter gaat benk er wel weer en zal ik weer uitgebreid reageren op jullie

Quinn 💖💖💖 heeeeelll pittig dat je daar mee dealen moest, trots op jou you know it 😘😘😘

[cindy85]

Ah Belle, heb je niets aan hoor aan dat hondsberoerd voelen. Ik heb het zelf ook wel veel erger bij grote warmte. Gelukkig moet ik nog niet werken en kan ik in de vrij frisse woonkamer blijven dus voorlopig geen extra last van. Hoop dat je je toch een beetje kan verkoelen en dat het dan snel weer beter gaat !
En die paniekaanvallen...overkomt de beste hoor! Ik had gisteren zelf ook een heuse paniekaanval. Had het helemaal in mijn hoofd gestoken dat mini er mee gestopt was (door wat lichamelijke dingen die ik ook had toen.Simon gestorven was) dus grote stress en paniek hier. Vriendin heeft dan voor mij de vroedvrouwenpraktijk gebeld die samenwerkt met mijn gyn (vriendin loopt bij dezelfde gyn) en mijn situatie uitgelegd en of ik mss eens langs kon komen om hartje te horen omdat ol mijn eigen angelsound echt niet durfde bovenhalen. Ik belde volgens hen toch beter eens met mijn gyn, dus ik volledig in tranen haperend en stotterend mijn uitleg gedaan. Gyn kon me toen wel wat geruststellen maar had liever dat ik even afwachtte tot de volgende dag, omdat ik me dan wellicht terug helemaal anders zou voelen en die angsten nog vaak zullen komen, dus dat il mezelf ook even de kans moet geven om het over me heen te laten komen en zelf dat vertrouwen terug te krijgen. Als het dan de volgende dag niet beter was, dan mocht ik zeker langskomen.
Omdat ik dan toch de zekerheid had dat ik de volgende dag bevestiging kon krijgen als ik dat wou, heb ik dan na dat telefoontje toch mijn angelsound bovengehaald en ik hoorde t hartje héél duidelijk van zodra ik dat ding op mijn buik zette. T mooiste geluid dat ik ooit gehoord heb :-). Maar daarna voelde ik me dus ook megastom en belachelijk en aanstellerig. Intussen kan ik t weer wat relativeren en besef ik wel dat er in de komende 2mnd wellicht nog grotere paniekaanvallen zullen volgen eenmaal ik in de periode aanbelandt waarin Simon gestorven is.

@Pixxie: bij jullie dus ook al zo leuk op t werk. Bij ons ook de ene burn-out na de andere na een hoop 'herstructureringen'. De week dat ik op die vrijdagavond plots bloedingen kreeg, had ik telkens 12u dagen gedraaid om dingen gedaan te krijgen en dan telkens in sneltempo naar huisbmoeten.crossen op de fiets om op tijd te.zijn voor de hobby's van ZL en ML. Dat was dus ook de eerste en.laatste week dat ik dat gedaan heb hoor in deze zwangerschap. We moeten echt aan onszelf en onze kleintjes denken nu dus ik ga dat maandag als ik terug ben op t werk ook heel duidelijk aangeven. Ik ben altijd al iemand geweest die vrij veel overuren draait en/of s avonds laat en in het weekend ook verder werkt op mijn laptop, omdat ik ook wel wat ambitie heb om door te groeien, maar nu ga ik de komende maanden echt wel mijn grenzen stellen voor mezelf. Kost me dat dan mijn carrière, dan is dat maar zo. Gezonde baby en gezonde ik zijn belangrijker.
Maar mag op dat vlak van mijn leidinggevende echt niet klagen. Denk dat ze me om 17u, einde werktijd, eigenhandig gaat buitenduwen als ik zelf geen aanstalten daartoe maak haha.

Lily-Anna: kan wel hoor dat je buikje al groeit! Is idd meer van je darmen dan van je.baarmoeder, maar opgezette darmen zijn ook een zwangerschapssymptoom dus dat is evengoed een zwangerschapsbuikje hoor!! De echte zwangerschapsbroeken met die grote buikbanden draag ik ook nog niet, maar ik heb wel 2 broeken met een kleine rekbare band (zo'n 3 cm) dus die gaan nu prima! Geen warme jeukende nog veel te grote band boven je buik en.niet meteen herkenbaar als zwangerschapsbroek maar wel zo comfortabel . Bij dit weer kun je natuurlijk ook makkelijker rokje of jurkje dragen (maar ik ben geen rokjes of jurkjespersoon haha) . Ik krijg wel moeite mijn gewone t shirts. Mijn buik is echt al wel goed gegroeid en mijn.gewone zomer tshirts en.topjes schuiven dan toch al te veel omhoog dus dat is niet zo handig maar ik durf gelijk mijn echte zwangerschapskleren niet weer boven te halen. Ik heb die bij thuiskomst van de slechte echo bij Simon huilend en boos weggestopt en er is precies toch een drempel die te groot is om die nu weer boven te halen. Over enkele weken ga ik echt niet anders meer kunnen dus dan moet het wel. .

Hier de voorbije dagen vooral bezig geweest met eindelik eens te beginnen aan het fotoalbum van Lara. Dus meer dan 2 jr aan foto's in te kleven. Zit nu aan 15mnd :-)
Vanavond komen 2 oudsten weer thuis dus zal hier ook weer lekker druk zijn dan, maar wel genoten van de stilte!

[Lilly-anna]

Wat vervelend die paniekaanvallen! Lijkt me heel heftig. Wel fijn dat je zelf thuis naar het hartje kan luisteren!!
Mijn man belde gister dat ze eerder terug kwamen vanuit het buitenland ( vannacht) en heb daarna gelijk de verloskundige gebeld of ik niet eerder terecht kan. Gelukkig heeft ze vanmiddag om 13:00 nog plek. 😁😁Zoo blij.
Was vanmorgen om 7 uur al wakker, vind het mega spannend ( op een leuke manier).
Ik laat jullie vanmiddag weten hoe het ging.