29-10-2014 12:07
Dag allemaal,
Wij zijn alweer aantal maanden bezig om zwanger te worden van een tweede maar de lol is er echt vanaf! Aan mijn cyclus is echt geen touw aan vast te knopen en ben er ook beetje klaar mee mezelf in de gaten te houden. In de 3e ronde had ik een licht positieve test dus enorm blij! Omdat de 1e extreem prematuur is geboren direct met de huisarts en ziekenhuis gebeld. Maar ik wilde (onderbuik gevoel) testen of die testjes donkerder werden. 6 testen verder werden ze alleen maar lichter en kreeg ik echt heel erge buikpijn en rugpijn. Mijn menstruatie kwam inneens door, volgens de artsen een vroege miskraam en daar was geen controle op nodig..
We hebben regelmatig gemeenschap, probeer relaxed door het leven te gaan en leef gezond maar nog steeds geen broertje of zusje op komst.
Mijn man praat er niet zo over en ik ben ook altijd degene van wie het afhangt of we gemeenschap hebben, hij komt vaak thuis met zn houding ik ben moe, zware dag enz enz
Heb daarom ook het gevoel dat de sex alleen voor de voortplanting is en vind dat echt jammer.
Mijn verlangen naar een tweede kindje is heel sterk, het lijkt wel of we niet compleet zijn met zn 3en. Maar na weer een negatieve zwangerschapstest ben ik er ook klaar mee. Het beheerst mijn leven gewoon.
Ik vroeg me af of er meiden zijn die dit herkennen of advies hebben?
Liefs!
Wij zijn alweer aantal maanden bezig om zwanger te worden van een tweede maar de lol is er echt vanaf! Aan mijn cyclus is echt geen touw aan vast te knopen en ben er ook beetje klaar mee mezelf in de gaten te houden. In de 3e ronde had ik een licht positieve test dus enorm blij! Omdat de 1e extreem prematuur is geboren direct met de huisarts en ziekenhuis gebeld. Maar ik wilde (onderbuik gevoel) testen of die testjes donkerder werden. 6 testen verder werden ze alleen maar lichter en kreeg ik echt heel erge buikpijn en rugpijn. Mijn menstruatie kwam inneens door, volgens de artsen een vroege miskraam en daar was geen controle op nodig..
We hebben regelmatig gemeenschap, probeer relaxed door het leven te gaan en leef gezond maar nog steeds geen broertje of zusje op komst.
Mijn man praat er niet zo over en ik ben ook altijd degene van wie het afhangt of we gemeenschap hebben, hij komt vaak thuis met zn houding ik ben moe, zware dag enz enz
Heb daarom ook het gevoel dat de sex alleen voor de voortplanting is en vind dat echt jammer.
Mijn verlangen naar een tweede kindje is heel sterk, het lijkt wel of we niet compleet zijn met zn 3en. Maar na weer een negatieve zwangerschapstest ben ik er ook klaar mee. Het beheerst mijn leven gewoon.
Ik vroeg me af of er meiden zijn die dit herkennen of advies hebben?
Liefs!