21-07-2013 09:52
Hallo dames,
Ik ben nieuw hier!! ik zal eerst even mijn verhaaltje doen.
Sinds 3 jaar bezig om zwanger te worden en eigenlijk ieder jaar ook wel zwanger geweest maar wat helaas uitliep op een vroege miskraam (miskraam bij beide keren rond de 6/7 weken)
Nog niet eerder naar een gynaecoloog geweest omdat ik toch steeds hoopte dat het vanzelf zou gaan.
23 mei dit jaar was mijn laatste menstruatie en met een cyclus van 32 dagen had ik 27 juni eigenlijk weer ongesteld moeten worden. maar geen menstruatie. paar dagen daarna voelde ik me een beetje anders, ik was duizelig en voelde hartkloppingen wat ik herkende van de vorige zwangerschappen en besloot een test te doen. Negatief.
die week daarop nog 2 testen gedaan.nogsteeds negatief. ( ik snapte er niks van, hield mijnlichaam me nou zo voor de gek?)
Omdat ik me zorgen ging maken ben ik toen naar de huisarts gegaan. was al bang dat ik in de overgang zou zijn met al die hormonen die ik voelde in mijn lijf dus daarop had ze bloed geprikt. volgens haar kon ik toch echt niet zwanger zijn als ik 3 negatieve testen in mijn handen had gehad.
testresultaat : niet in de overgang.
Ik kreeg ook een doorverwijzing naar de gynaecoloog omdat we nu al zo'n tijd bezig waren met zwanger worden.
gelukkig kon ik snel terecht (deze week en dus bijna 3 weken overtijd) afgelopen dinsdag had ik een afspraak.
de gynaecoloog stelde voor om een chromosomen onderzoek op te starten omdat ik al meerdere miskramen had gehad en besloot een inwendige echo te maken om te kijken naar de baarmoeder.
ze zag wel een soort van vochtblaasje in de baarmoeder wat kon betekenen op een beginnende zwangerschap maar daar ging ze niet vanuit omdat ik al 3 weken overtijd was en het dan al zeker zichtbaar moest zijn.
ze besloot een waterecho te maken. door de baarmoeder met water te vullen kon ze de inhoud van de baarmoeder beter bekijken. alles zag er goed uit en het vochtblaasje was niet meer te zien.
haar conclusie: voor de zekerheid HCG testen in het bloed en menstruatie afwachten.
de volgende dag werdt ik gebeld door een andere gynaecoloog dat er toch HCG in het bloed was gevonden maar wel zo weinig (40) dat het idd nog niet vast te stellen is met een urinetest. en dat ze er van uit gaat dat het toch een missed abortion wordt.
over 2 weken moet ik terug komen om nogmaals bloed te prikken en voor een echo.
nu heb ik gisteren (kreeg in een keer weer last van zwangerschapskwaaltjes) toch nog een test gedaan en deze gaf wel positief aan.
ikheb ook op internet gelezen dat een waterecho NIET mag bij een beginnende zwangerschap, meestal wordt deze gepland op de eerste 2 weken van de cyclus zodat ze zeker weten dat er geen zwangerschap is.
nu vroeg ik me af wat de consequenties zijn van zo'n waterecho bij een zwangerschap, want dat bleek ik dus wel te zijn....
en kan het zijn dat het HCG gewoon zo langzaam stijgt? ik zou inmiddels toch al 7 weken zwanger moeten zijn, vooral omdat ik al klachten had net nadat ik eigenlijk ongesteld had moeten worden.
Sorry voor mijn lange verhaal, maar weet even niet wat ik ermee aan moet en wat ik allemaal moet denken.
Ik ben nieuw hier!! ik zal eerst even mijn verhaaltje doen.
Sinds 3 jaar bezig om zwanger te worden en eigenlijk ieder jaar ook wel zwanger geweest maar wat helaas uitliep op een vroege miskraam (miskraam bij beide keren rond de 6/7 weken)
Nog niet eerder naar een gynaecoloog geweest omdat ik toch steeds hoopte dat het vanzelf zou gaan.
23 mei dit jaar was mijn laatste menstruatie en met een cyclus van 32 dagen had ik 27 juni eigenlijk weer ongesteld moeten worden. maar geen menstruatie. paar dagen daarna voelde ik me een beetje anders, ik was duizelig en voelde hartkloppingen wat ik herkende van de vorige zwangerschappen en besloot een test te doen. Negatief.
die week daarop nog 2 testen gedaan.nogsteeds negatief. ( ik snapte er niks van, hield mijnlichaam me nou zo voor de gek?)
Omdat ik me zorgen ging maken ben ik toen naar de huisarts gegaan. was al bang dat ik in de overgang zou zijn met al die hormonen die ik voelde in mijn lijf dus daarop had ze bloed geprikt. volgens haar kon ik toch echt niet zwanger zijn als ik 3 negatieve testen in mijn handen had gehad.
testresultaat : niet in de overgang.
Ik kreeg ook een doorverwijzing naar de gynaecoloog omdat we nu al zo'n tijd bezig waren met zwanger worden.
gelukkig kon ik snel terecht (deze week en dus bijna 3 weken overtijd) afgelopen dinsdag had ik een afspraak.
de gynaecoloog stelde voor om een chromosomen onderzoek op te starten omdat ik al meerdere miskramen had gehad en besloot een inwendige echo te maken om te kijken naar de baarmoeder.
ze zag wel een soort van vochtblaasje in de baarmoeder wat kon betekenen op een beginnende zwangerschap maar daar ging ze niet vanuit omdat ik al 3 weken overtijd was en het dan al zeker zichtbaar moest zijn.
ze besloot een waterecho te maken. door de baarmoeder met water te vullen kon ze de inhoud van de baarmoeder beter bekijken. alles zag er goed uit en het vochtblaasje was niet meer te zien.
haar conclusie: voor de zekerheid HCG testen in het bloed en menstruatie afwachten.
de volgende dag werdt ik gebeld door een andere gynaecoloog dat er toch HCG in het bloed was gevonden maar wel zo weinig (40) dat het idd nog niet vast te stellen is met een urinetest. en dat ze er van uit gaat dat het toch een missed abortion wordt.
over 2 weken moet ik terug komen om nogmaals bloed te prikken en voor een echo.
nu heb ik gisteren (kreeg in een keer weer last van zwangerschapskwaaltjes) toch nog een test gedaan en deze gaf wel positief aan.
ikheb ook op internet gelezen dat een waterecho NIET mag bij een beginnende zwangerschap, meestal wordt deze gepland op de eerste 2 weken van de cyclus zodat ze zeker weten dat er geen zwangerschap is.
nu vroeg ik me af wat de consequenties zijn van zo'n waterecho bij een zwangerschap, want dat bleek ik dus wel te zijn....
en kan het zijn dat het HCG gewoon zo langzaam stijgt? ik zou inmiddels toch al 7 weken zwanger moeten zijn, vooral omdat ik al klachten had net nadat ik eigenlijk ongesteld had moeten worden.
Sorry voor mijn lange verhaal, maar weet even niet wat ik ermee aan moet en wat ik allemaal moet denken.