23-04-2008 09:15
Hey Ultra:
Ik begrijp je twijfel wel en moet mezelf ook steeds toespreken. Bedenk vanalles waarmee ik dit had kunnen voorkomen.
MAAR:
Het zijn echt niet die drie kopjes koffie geweest, noch al die dingen waar ik zelf aan twijfel. Onderzoeken zeggen sowieso dat MEER DAN 3 kopjes koffie een verhoogd risico met zich meebrengt. Je hebt er drie gedronken, niet meer. Trouwens de kans dat het zelfs met meer koffie daaraan heeft gelegen, is nog steeds zo goed als uitgesloten. In bijna alle gevallen is het, en dit weet je zelf ook, een aanlegfout. Geen troost voor je verdriet, ik weet het. Maar je moet jezelf niet kwellen met gedachten dat het jouw schuld zou zijn.
Het ging vorige week heel goed. Werd mooi bezig gehouden door bezoeken en afspraken in het ziekenhuis en het gevoel dat het eruit moest en ik het afsluiten moest. De lichamelijk pijn was zelfs op een bepaalde manier prettig. De echte emotionele klap kwam dit weekend pas. Hormonen over de emmer, temperatuur over de emmer. Inmiddels gaat het wel weer. Ben aan het schoonmaken, klussen en verven geslagen (kozijnen, muur, vanalles). Vandaag nog wat verven en mogelijk de tuin in (heb zaadjes gekocht die de grond nog in moeten voor een gezellig border).
Morgen weer werken en daar zie ik toch wel tegenop. Drie mannelijke collega's die het wel weten, maar vermoedelijk het hele gebeuren negeren. Er is wel gemaild met de vraag hoe het ging. Maar op het antwoord dat het nog niet goed ging, heb ik nooit meer iets terug ontvangen. Dat is dan toch niet wat ze willen horen. Maar goed, dan moeten ze het ook niet vragen. Dan de opmerkingen van "die en die heeft wel drie miskramen gehad en nu een gezond kindje", daar moet ik ook eventjes niet aan denken. Het is ook nooit goed
Nou ja, het zal wel goedkomen, na de eerste dag is het ergste weer voorbij, zullen we maar denken.
Athena: Ooohw...ik hoop zo voor je dat het gelukt is! Ga voor je duimen...
Ik begrijp je twijfel wel en moet mezelf ook steeds toespreken. Bedenk vanalles waarmee ik dit had kunnen voorkomen.
MAAR:
Het zijn echt niet die drie kopjes koffie geweest, noch al die dingen waar ik zelf aan twijfel. Onderzoeken zeggen sowieso dat MEER DAN 3 kopjes koffie een verhoogd risico met zich meebrengt. Je hebt er drie gedronken, niet meer. Trouwens de kans dat het zelfs met meer koffie daaraan heeft gelegen, is nog steeds zo goed als uitgesloten. In bijna alle gevallen is het, en dit weet je zelf ook, een aanlegfout. Geen troost voor je verdriet, ik weet het. Maar je moet jezelf niet kwellen met gedachten dat het jouw schuld zou zijn.
Het ging vorige week heel goed. Werd mooi bezig gehouden door bezoeken en afspraken in het ziekenhuis en het gevoel dat het eruit moest en ik het afsluiten moest. De lichamelijk pijn was zelfs op een bepaalde manier prettig. De echte emotionele klap kwam dit weekend pas. Hormonen over de emmer, temperatuur over de emmer. Inmiddels gaat het wel weer. Ben aan het schoonmaken, klussen en verven geslagen (kozijnen, muur, vanalles). Vandaag nog wat verven en mogelijk de tuin in (heb zaadjes gekocht die de grond nog in moeten voor een gezellig border).
Morgen weer werken en daar zie ik toch wel tegenop. Drie mannelijke collega's die het wel weten, maar vermoedelijk het hele gebeuren negeren. Er is wel gemaild met de vraag hoe het ging. Maar op het antwoord dat het nog niet goed ging, heb ik nooit meer iets terug ontvangen. Dat is dan toch niet wat ze willen horen. Maar goed, dan moeten ze het ook niet vragen. Dan de opmerkingen van "die en die heeft wel drie miskramen gehad en nu een gezond kindje", daar moet ik ook eventjes niet aan denken. Het is ook nooit goed
Nou ja, het zal wel goedkomen, na de eerste dag is het ergste weer voorbij, zullen we maar denken.
Athena: Ooohw...ik hoop zo voor je dat het gelukt is! Ga voor je duimen...