Druifje, wat een ontzettend verdrietig bericht. Wil je kwijt waarom het niet meer kan. Hehe dikke knuffel mop.
Ga even proberen in het kort mn bevalling te schrijven.
Maandag 11 december had ik een afspraak bij de vk. Daar bleek mijn bloeddruk weer te hoog te zijn en stuurde me door naar het ziekenhuis.
Daar aan de ctg gelegen en een half uur lang om de 5 min een bloeddruk meting. Bloeddruk bleek te hoog maar nog niet gevaarlijk hoog dus mocht naar huis uiteindelijk. Maar moest de donderdag de 14e terug komen voor een extra controlle.
Zolang bloeddruk niet onder controlle was stond ik onder toe zicht van een gyn ipv mijn vk.
Donderdag 14 dec. Ik werd wakker met pijn op mijn borst en voelde me totaal niet lekker. Om 11 uur had ik controlle maar om 4.15 voelde ik me al slecht.
Toch maar wat geslapen (3 kwartier) het werd er niet beter op. Om 8 uur in de ochtend gebeld dat ik me zo slecht voelde en wat ik moest doen.
Er werd besloten dat ik meteen mocht komen. Daar aangekomen weer aan de ctg en bloeddruk meting en bloed moeten prikken.
Na een half uur kwam de gyn naar me toe met de mededeling dat ik geen stap meer buiten het ziekenhuis mocht zetten en dat ik mijn man moest bellen omdat ik zsm ingeleid moest worden. Mijn bloeddruk was flink te hoog. ( hap slik dat had ik niet verwacht)
Om 13.00uur was manlief uiteindelijk bij me met alle spullen. Het besef kwam al een beetje maar kreeg te horen dat het nog wel even kon duren.
Ze voelde dat ik al 1 cm ontsluiting had en brachten de gel naar binnen. Kreeg te horen dat ik misschien wel een 2e keer nodig had dus mocht niet te enthousiast zijn.
Na een half uur begreep ik inmiddels wat een wee was en na een uur kon ik de weeën om de 2/3 min al wegpuffen. In het begin was het nog te doen, daarna niet leuk meer.
Tegen 17.00 uur kwamen de weeën om de minuut en trok ik het langzaam niet. Ik kan goed tegen pijn, maar dit was killing. Kreeg totaal geen adem pauze.
De vk kwam controlle doen en bleek nog steeds maar 1cm te hebben. Wat een flinke tegenvaller. Ze konden me vliezen nog niet breken en moest dus maar afwachten en door puffen. Gevraagd of ik in bad mocht, was geen succes de weeën kwamen nog sneller .
Om 19.00 zat ik gewoon te huilen van de pijn. Manlief de arts erbij geroepen dat ik toch echt een ruggenprik wilde. Ik was inmiddels zo ziek dat ik alleen nog maar kon spugen. Gelukkig bleek ik 2cm te hebben en konden ze mijn vliezen breken.
Tegen 21.00/22.00 kreeg ik eindelijk mn prik. Wat een genot om even geen pijn te hebben. Kon eindelijk weer lachen.
23.45uur manlief naar huis gestuurd om even bij te komen en de katten eten te geven.
00.30 uur. Pfff begon de weeën al weer langzaam te voelen, om 1 uur zou de arts komen dus maar weer gaan puffen.
1.00 uur. De arts kwam tegelijk met manlief binnen. Gelukkig 4 cm ontsluiting. We grapte al dat het voor kwart voor 7 moest gebeuren omdat het zo'n leuke club was.
Om 1.45 uur begon ik het wel weer stuk moeilijker te krijgen. Kreeg de weeën niet weg gepuft en raakte in paniek. Bleek heel logisch want had 4cm er bij in 45 min. Dus inmiddels 8 cm.
Pfff wat een druk van onderen kreeg ik.
Dik een uur zitten puffen tot 2.51uur. Inmiddels had ik 10 cm en mocht ik mee persen. Al snel werd duidelijk dat ons kleintje het moeilijk kreeg en kwam de gyn erbij staat.
Gelukkig ging het persen me goed af. Ik wilde en moest dat kleintje eruit krijgen. Uiteindelijk hebben ze me een knip gegeven en 1 arts is op mijn bed komen zitten om heel hard op mijn buik te duwen.
En toen om 3.18 uur stond de wereld even stil en werd onze T.i.m.o geboren.
Manlief mocht het geslacht zeggen nadat hij op mijn buik werd gelegd. Ik had zo gedacht dat het een meisje was, dat ik even beduusd was dat hij zei dat het een jongen was.
Maar o wat was ik gelukkig zeg. Een prachtig gezond mannetje van ons allebei. Eindelijk was ie daar.
Ik moet zeggen dat ik de bevalling als heftig heb ervaren. De artsen waren super trots op me. De 1e 6 uur waren echt killing. Maar zou het zo weer doen voor nog zo'n mooi wonder!
De artsen waren echt top en hebben me er echt doorheen geloosd. Wat een topteam!!
Ik moest in het ziekenhuis blijven vanwege mijn bloeddruk. Mocht pas zondag naar huis toe.
Thuis natuurlijk even wennen maar al snel kregen we de smaak te pakken. Onze knul deed het super goed.
2 dagen later werd ik wakker van de pijn van onderen. Ik heb gehuild als een klein kind. Onze knul lag te huilen en ik kon mn bed niet uit zonder vreselijke pijn. Het voelde aan alsof ik van onderen helemaal kapot scheurde bij elke stap.
Volgende ochtend meteen de kraamzorg laten nakijken. Bleek gewoon een vette ontsteking of bloeduitstorting te hebben bij mn hechting. Had gewoon een heel ei tussen mijn benen.
Nu eindelijk gaat het wat beter en kunnen we genieten van ons knulletje. Hij doet het super goed en mama is goed aan het herstellen.
Hier twijfels... Twijfels twijfels twijfels... Een derde.. Ik zou t wel willen.. Maar zie natuurlijk ook wel( praktische) beren op de weg (slaapkamers, zware eerste babyjaar, weer slapeloosheid(jongste heeft ruim 2 jaar gespookt snachts) financiën etc)..
Het is ook geen intens verlangen.. Voel me heeeel gelukkig met onze twee mooierds. Maar ik heb ook zoiets van ik ben pas 30, waarom niet😂😂 andere kant waarom wel? Kheb twee gezonde kindjes 🙄🙄
@ Buddha das n lastige, heb je dit voorgesteld aan je manlief? Ziet die dezelfde beren op de weg? Ik moet zeggen wat ik tot nu toe altijd heb gehoord van degenen met 3 is dat die dezelfde beren zagen, maar dat het uiteindelijk weer reuze meeviel en dat die derde er gewoon altijd al was, automatisch pas je je toch wel weer aan. Ik kom zelf uit n gezin van 3 dames, met iedere x ongeveer 4 a5 jaar er tussen en voor mij is het altijd vertrouwd geweest, kan mij eigenlijk de geboortes en kraamtijden slecht herinneren (ben de oidste ) maar das een goed teken denk ik dan maar hahah t enige nadeeltje voor mij is dat er best veel leeftijdsverschil tussen ons zit, waardoor ik als oudste soms wel s wat buiten de boot val 😉 We staan altijd voor elkaar en laten elkaar niet vallen, maar dit kleineverschil merk ik dan wel eens en dat vind ik heeeeellll soms jammer.....
Na een heel gelul weer van mij, hoop dat je er wat aan hebt 😉 Ik heb net als jij ook een koningskoppel en ik hou het bij mijn twee wonderen 💖 Kun je nagaan, ik wou er vroeger altijd 4 😂😂😂😂 oh dear hartstikke gaaf maar ik moet er ff niet aan denken ik wil ze genoeg te bieden hebben en ik moet heeeeeelll eerlikk zijn : vind het best zwaar, heb ool groot respect boor de dames die er meer hebben. En mijn oudste zoontje heeft autisme die heeft heel veel aandacht nodig en kost veel energie maar n schat is t..... en doe het met liefde, ik denk dat daar geen meer kindjes bij moeten en dat klinkt misschien keihard maar voor mensen die ook speciale kindjes hebben (alle kindjes zijn speciaal wat mij betreft) die zullen vast begrijpen wat ikbedoel.....
Jaja ik hou op hoor 😂😂😘😘 Fijn oud en nieuw alvast allemaal en ooowww muisje ben toch zo blij voor je dat je dit in alle "rust " kumt gaan vieren, de tricky part heb je achter den rug en hoe 💪💪💪
Lastig buddha. Gevoel en ratio ligt soms zover uiteen.
En belle, logisch dat als je kindje speciale behoeften/zorgen nodig heeft dat je het zo ervaart. Ik vind het soms ook al pittig rn verder geen speciale zorgen. Kinderen zijn het mooiste geschenk wat je kunt krijgen maar vanntijd tot tijd echt zwaar . Mag ook gewoon gezegd worden
Belle, mijn man vind het eigenlijk wel prima zo met twee kindjes... Maar een derde is bespreekbaar hoor haha. Das wel fijn maar ergens ook niet want ik "moet" de beslissing maken.. Waarom houden jullie t bij twee? Gevoelsmatig of heb je daar echt bewust over nagedacht?
@Muisje, klinkt als een heftige bevalling en lees ook wel weer veel herkenningspunten erin. Gelukkig doet jullie mannetje het heel erg goed en kunnen jullie er nu heerlijk van genieten!
@Buddha, oh spannend zeg, maar ook erg lastig. Ja je hebt 2 prachtkids, maar dan nog hoef je je niet compleet te voelen. Hopelijk kan je binnenkort voor jezelf de keuze er in maken en ach anders over paar jaartjes hihi De reden waarom het bij ons af geraden is, is vanwege mijn lichamelijke gezondheid. Ik heb een versleten onderrug en kan nauwelijks nog iets en nu is dit al knap lastig met 2 jonge kids. Werken lukt al nauwelijks, lange afstanden lopen kan ik niet, moet daarvoor al een rolstoel gebruiken. Ik kan niet zitten/liggen/lopen. Net 2 pijnbestrijdingbehandelingen gehad en ja is bijna hetzelfde als bij een bevalling, alleen ik verging helaas wel van de pijn erbij. Dan nog het stukje afwijkend uitstrijkje waarmee we bezig zijn. De baarmoeder heeft van de keizersnede achteraf toch wel een behoorlijke optater gekregen, waardoor ik al een rotte cyclus heb. Al is de cyclus ook weer rot vanwege uitstrijkje. Maar ze willen nu nog de baarmoeder zien te behouden.
Dus al met al, sjah zwanger worden, helaas wordt er voor mij gekozen. Ja ik heb 2 prachtkids en ja ik ben zeer dankbaar. Maar als de keuze voor je wordt gemaakt, ipv dat je het zelf doet, is gewoon.............
Druifje ik snap het. Ik weet hoe graag je een derde kindje hoopte❤️ en dat de keuze voor jou gemaakt is zal zwaar zijn om te accepteren. Ik hoop dat je er goed over kan praten met iemand? Hoe gaat t verder met J en E? Wat een knapperds zijn het ook
Meisje hoe gaat het met jou met Q en met je relatie? .
Muisje hoe doet je mannetje het? En hoe voel jij je nu als kersverse mama ?
Zo en nu ga ik verdorie eerst hier aan de slag. Hopelijk slaapt ons mannetje nu even. Ik heb aardig wat gemist dus het gaat een hele lap tekst worden hihi. Ik reageer van bericht naar bericht dat is het makkelijkste.
Buddha,
Wat lees ik nu ben je aan het twijfelen voor een eventueel kindje? Ik snap je gevoel wel, je lijkt het helemaal voor elkaar te hebben met je prachtige gezinnetje. Mis je de babytijd omdat de kids zo snel groot worden, of wil je echt een kind erbij?
Nu zijn we alweer wat weken verder. Heb je er nog over nagedacht?
Belle,
Nou helaas was de bevalling ook niet wat ik gehoopt had. Het wordt me allemaal niet makkelijk gemaakt. Maar daar vertel ik je zo nog wel meer over als iktyp hoe het hier gaat.
zelf kom ik uit een gezin van vier en dat heb dat ook altijd als super fijn ervaren.
Voor jou dus geen kleintje meer meis?! Ik geloof goed dat het met 2 soms al best zwaar kan zijn. Dat heb ik nu af en toe al met 1 haha. Wel super vet dat je van beide geslacht eentje hebt. Een zoon met autisme is ook heftig. En dat mag je echt gerust wel zeggen. Niet iedereen weet wat het inhoudt, en nee ik heb het zelf niet, maar heb wel gestudeerd voor pedagogie en heb er veel over gelezen om me eigen er goed in te verdiepen.
blijf gewoon lekker veel kletsen meis. Soms is het lekker om alles eruit te gooien.
Ikke ook,
Je hebt helemaal gelijk. Kinderen zijn een mooi geschenk, maar het is niet altijd even makkelijk. En dat mag je ook zeker zeggen. Hoe gaat het met jou en de kleine ?
Oja gelukkig nieuwjaar allemaal. Dat alle mooie wensen maar mogen uitkomen. En dat in febr zeggen is heel raar Hihi!
Buddha,
fijn dat het toch nog wel bespreekbaar is met je manlief. Al is de keus natuurlijk niet makkelijk als het aan jou ligt.
Druifjes,
Bah wat een vreselijk nieuws zeg. Sorry dat ik hier niet eerder op kon reageren. Het is super fijn dat je 2 kids hebt, maar het is zeker verdrietig als de wens er voor een 3e kindje was. Dat neemt je lichaam toch een beetje van je af. Ik hoop oprecht dat je het wel een goed plekje allemaal kan geven. Hoe gaat het nu met je? Kunnen ze je helpen zodat je straks wat minder pijn hebt?
Dikke knuffel lieve schat.
Patrieske,
Hoe gaat het met jou en je grote wonder in je buik? Ben nog steeds zo mega blij voor je. Gewoon het geluk dat ook jij naar alle ellende gewoon spontaan zwanger mag worden. Zo'n mega groot wonder!!
Zo nu even wat over ons.
Zoals jullie weten is het niks voor mij om me niet aan mijn afspraken te houden. Als ik iets beloof dan doe ik het ook vaak, maar het gaat nu toch helaas allemaal wat anders.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nu al met 1 behoorlijk pittig vind. Er is een tijdje geweest dat ons manneke wat door sliep (halalua mama ook wat meer slaap) maar helaas was dat van korte duur. Ik snap nog steeds niet waarom dat veranderd is maar moet me eigen er gewoon bij neerleggen. Overdag is helemaal een ramp. Ik krijg hem niet in zijn eigen bedje om te slapen. Overdag slapen vind ie sowieso gewoon niet leuk. Maakt niet uit als ik hem lekker zou kunnen knuffelen ofzo, maar meneer krijst gewoon heel de boel bij elkaar omdat ie zo oververmoeid raakt. Hij heeft zijn slaap gewoon ontzettend hard nodig. Gelukkig lukt het af en toe om hem te laten slapen in de kinderwagen na een wandeling. Maar ook vaak is het dan van korte duur en moet ik proberen in die tijd ook het huis nog een beetje in orde te houden. En dan heb ik het nog niet eens over de was. Volgens mij is het energiebedrijf heel blij met ons haha. Al met al probeer ik me dus maar een beetje te redden met beetjes slaap en een hele hoop cafeïne (lees hele flessen cola).
Nu maakt het het niet makkelijker op dat het lichamelijk ook niet lekker loopt. Ik heb al een tijdje vreselijke pijn van onderen (lees als mn onderkantje staat in de fik) en dat maakt lopen en T continu tillen niet fijner erop. Ben afgelopen maandag naar de gyn gegaan omdat het niet zo langer meer kon. Ik leefde op pijnstillers en zoveel mogelijk zitten om de dag door te kunnen komen. Daar dus aangekomen ( lekker ding van hier tot tokio) mocht hij mn onderkantje even inspecteren. Nou blijkt dus dat er wat geïrriteerd littekenweefsel zit op de rand van mn onderkantje. Dat heeft ie terplekke weggebrand/bevroren ( zonder verdoving). Hij noemde me al een bikkel omdat ik het niet meteen op het gillen zetten. Maar verdomd wat deed dat gering pijn zeg. En helemaal 10 min later. Alsof ik T opnieuw eruit perste. Ook hij melde al dat het ons niet zo makkelijk allemaal wordt gegeven. En nee ik hou niet van zielig doen. Maar wanneer mag het nu een keer wel allemaal goed gaan?! Ik hoop zo dat er toch wat betere tijden voor ons mogen komen.
En ondanks alle ellende ben ik zo verliefd op ons mannetje. Het is een heerlijk kereltje om te zien en iedereen die hem ziet, wordt spontaan verliefd op hem. Het is ook een heerlijk mannetje. Nu hij lacht maakt ie mijn dag toch nog goed na 3 uur slaap over een hele nacht. Want wat hou ik zielsveel van hem. Af en toe kan ik nog steeds niet begrijpen dat hij echt van ons is, ben dan bang dat ik hem weer moet inleveren bij iemand. Maar gelukkig niet. Vandaag is ie al 8 weken en groeit dus ook als kool. Ik hou er niet zo van om foto's te plaatsen op het internet. Dus als je een foto een keer wilt zien mag je het altijd vragen via fb. Enne Belle wordt het dan niet een keer tijd dat ik jou ook op fb heb. Dan kan je me af en toe nog een beetje volgen, en ik jou .
Maar nu moet ik echt stoppen met me gezever, want mn manneke wordt zo weer wakker voor zijn fles. Hij ligt gewoon nog lekker te slapen in de tijd dat ik dit typ. Jippie!! Maar lang zal het waarschijnlijk niet duren. Dus toedeloe en tot snel. Zal vaker tijd proberen vrij te maken voor jullie. Vrijdag zijn 1e prikjes, dus zal zeker even hier laten weten hoe het is geweest.
Ahhh muisje zo blij om.je als mama te horen maar jemig wat krijg je een hoop voor je kiezen. Slaaptekort kan echt killing zijn maar dan ook nog moeizaam herstel.
De liefde spat wel van je bericht af, maar wens je snel meer rust en slaap toe. Misschien helpt het als ik zeg dat mijn dochtertje hetzelfde was en tot 8 weken elke drie uur stipt wakker was en vaak snachts spoken. Na 8 weken ging ze steeds beter slapen en heeft ze doorgeslapen een paar weken (helaas daarna tot ruim 1,5 aan de bak geweest, maar dat zeg ik natuurlijk niet hier )
Belle ja leuk ik wil jou ook wel op fb haha altijd leuk om een gezicht erbij te hebben
Muisje oh oh oh t zal ook eens goed gaan he bij jou grr. Gaat t met je onderkant weer wat beter?
Wat t onrustige overdags betreft, hier hielp inbakeren goed. Misschien kan je t eens proberen. T is zo sneu als ze zo overstuur raken door vermoeidheid en zo beland je voor je t weet in een vicieuze cirkel
R sliep altijd in de inbakerzak (pacco bij prenatal). Huilde ook altijd en hij ontspande van inbakeren.
Over een derde. Neeee de babyfase mis ik niet. Daar zie ik juist eerder tegen op haha. Mn kleine meid is enorm temperamentvol, telt voor 10. R is een lieve enthousiaste jongen, luisterd goed enz. Maar die kleine oeffff heb ik mn handen vol aan. Kom soms niet toe aan huishoudelijke klusjes. Echt n handenbindertje. Ach.. Tis een fase... Tis n fase is een soort mantra geworden
Ik weet nog steeds niet wat ik wil. Voor nu vind ik t prima. Aan de andere kant denk ik van ja jongste wordt in april 3 jaar. Wil der dan ook niet te beel verschil tussen zitten.. Je bent 9 maanden zwanger etc..
Dus ik kijk deze zomer nog af wat ik voel /denk. T wisselt nu dagelijks haha😂😂😂
Ikke ook,
Hihi dat mag je ook gerust zeggen hoor. Vind het fijn om nu juist wat ervaringen te horen van andere moeders. Gelukkig is onze T dus niet de enige die wat moeizamer slaapt.
Ach ik moet mn mannetje ook de kans geven om te laten wennen aan deze nieuwe wereld voor hem. Het is ook veel intresanter om wakker te blijven. Al kreeg ik hem net dus c opnieuw nog even zijn bedje in 😍.
Buddha, wat leuk dat er toch nog wel een kans is. Misschien wordt het wel een super lief kindje hihi. Maar als je voelt dat het nog niet klaar is. Blijf er dan ook serieus over nadenken. Spijt hebben is het ergste wat er is.
Wie weet dat we dan nog ooit samen zwanger zijn. Wij willen rond okt/nov stoppen met de pil om te kijken of er toch nog eentje bij mag komen. De drang naar een kindje zal dan misschien minder groot zijn waardoor het misschien eerder lukt.
Maar ben toch wel aan de pil gegaan omdat ik vind dat we eerst van T moeten gaan genieten. Daar heeft hij recht op en dat willen we zelf ook.
Het gaat al stukke beter met mn onderkant. Vanochtend voor het eerst geprobeerd langzaam en rustig te vrijen en dat ging goed. Wat een genot na maanden lang.
Hier vanochtend een leuk momentje wat ik wilde delen.
Ik gaf onze T zijn fles en merkte al dat ie het te druk had met persen. Na een halve fles rook ik het ook haha.
Dus ik leg ons mannetje op zijn verschoonmatje en doe zijn broekje uit.
Zegt ie ineens bleghh met een big smile. Ik schiet toch in de lach. Dus zeg ja je hebt goed blegh gedaan. En ik krijg die liefste lach tot nu toe.
Kreeg bekant tranen in mn ogen. Wat is het een heerlijk mannetje. Ik vergeef het het maar weer dat ie om de 3 uur kwam vannacht.
vergeet ik nog te zeggen buddha dat hij het huis bij elkaar schreeuwt als ik hem inbaker.
Meneer vind het veel leuker om met zijn handje in de lucht te zwaaien. Heb het al meerdere keren geprobeerd.
Het hielp mij destijds ook om andere moeders te horen. Wij hadden een club van 11 die in een maand tijd bevielen
Via dit forum leren kennen. Nog steeds appgroep en wat helpt t om andere moeders in dezelfde fase en onzekerheid te horen zitten. Je wenst t niemand toe maar fijn als je t kan delen
eindelijk weer s tijd om hier te antwoorden 😉 Mn zoontje is sinds een aantal weken weer vanaf 04.00 klaarwakker, soooooo savonds lig ik zo vroeg mogelijk, ja ja dat voor een nachtdier 😂 maar nachtdieren trekken dat ook niet zo lang hoor als je dag zo vroeg begint. Hoop dat dit binnenkort weer eens gaat stoppen, een jaar geleden rond dezelfde tijd ook veel ellende gehad een half jaar lang elk uur in paniek was hij en ik zwanger hoe heb ik dat ook al weer gedaan..... We zijn nu in de onderzoeken met hem en zal dit zeer zeker nogmaals benoemen bij het team, aangezien ik soms wel eens bang ben voor een slaapstoornis wat weer met zijn autisme te maken heeft.
@ Muisje waaaa my my my, het wordt jullie inderdaad ècht niet gegund allemaal. Gelukkig doet hij hetverder goed zo te lezen, behalve dan het huilen steeds en de zware nachten. Ik heb geen advies voor je want weet dat je waarschijnlijk à lles nou wel geprobeerd hebt en er helemaal niet op zit te wachten haha, kan alleen maar zeggen dat je t heeeeellll goed doet en die hele flessen cola zijn top, zo hou ik t ook vol plus macciatootjes en ookal zeggen de deskundigen dat t juist slecht is haha dat leg ik naast mij neer hoor, ikblijf het er immers goed op volhouden, zij doen het allemaal niet voor je hè..... ik las ergens dat jullie in oktober er weer voor gaan zeeer spannend hoor. Vraagje : vond jij t ook niet zo ontzettend tegenstrijdig weird gevoel dat ze in de kraamweek over anticonceptie begonnen en dat je er ook weer aan bent begonnen? Ik vond t zelfs na onze tweede zeeeeeeerrrr tegenstrijdig, alsof je noooit meer kinderen gaat krijgen als een sterilisatie zeg maar. Wat apart hè. Natuurlijk kunnen we wel op fb ben zeer benieuwd naar jou en je mooie gezin, ik doe je zo ff pb.
@ Buddha het was van allebeide wat bewust en gevoel. Maar denk dat iedereen wel eens twijfels voelt. Voor mij persoonlijk werken de nadelen absoluut op tegen de voordelen.... Meerdere redenen: hoeveel mazzel hebben wij nog, zou deze ook met autisme worden geboren, overleeft hij de zwangerschap, o jee ook nog een zwangerschap meemaken waarvan ik de laatste weken doodeng blijf vinden ivm dat ik tot nu toe steeds inleiding moest omdat ze niet zelf komen en tantes tot drie x toe die hun kindjes zijn verloren omdat ze die hebben laten lopen toen. T feit dat ik weinig steun had in mijn zwangerschap de laatste keer. Met drie kan het mogelijk zijn dat er altijd iemand soort van buitengesloten wordt, zo ervaar ik het maar hoeft niet bij iedereen zo te zijn uiteraard. De ruimte thuis, financieel staan op de laatste plaats..... tsja hoeveel mazzel zou er nog zijn..... Ik ben gelukkig met mijn twee kindjes en dat ze het hebben mogen overleven dat ze hier zijn ❤❤❤
Maar dit is persoonlijk hè, er kunnen bij jou wel hele andere nadelen en veel meer voordelen aanzitten 😉 Na je hebt nog even t/m de zomer toch hihi, benbenieuwd. Ook jou zal ik ff pb doen voor fb, leuk zeer benieuwd 😉
@ Druifje, las jou verhaal tussendoor even, heel erg zwaar en klote voor jou. Dat lijkt mij zo erg als de keuze idd voor jou wordt gemaakt ipv dat je zelf mag kiezen.... heel veel sterkte en kracht toegewenst om dit te verwerken en dat zal niet makkelijk zijn ❤
Ik weet niet of er hier iemand nog ooit leest.
Ik ben bewust met fb gestopt. Al die negativiteit ben ik behoorlijk zat.
Alles gaat goed met ons.
Ons manneke kruipt als een malle en wilt het liefst continu staan. De nachten zijn ook iets makkelijker geworden. Al komt ie vaak rond 5 uur al voor de 1e fles. Verder is ie om op te vreten. Lacht super veel. Wel klein eigenwijsje net als mama.
We willen gaan proberen voor een 2e wondertje, alleen weten nog niet precies wanneer. Willen dit jaar echt op vakantie en moet nieuwe auto en dakkapel komen. Maar wie weet hoe lang het weer gaat duren. Als ik iets weet laat ik het horen.
Leuk als ik reactie krijg, laat vooral weten hoe het met jullie is!?
Ja ik.lees.hier heel af en toe nog. Wat fijn dat het zo goed gaat.
Hier weet je het al hoe het gaat want we lezen ook dingen op bb.
Lizz slaapt eindelijk weer door... nadat ik weer gestart ben met de omeprazol. Dus eindelijk na 1.5 maand weer doorslapen.. Heerlijk.
Ze is nu bijna 11 maanden loopt langs meubels en staat soms lang los dus ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ze loopt.
Wat leuk dat jullie volgend jaar willen proberen voor een 2e wondertje!!! Hopelijk gaat het nu wat sneller voor jullie en zonder al die tegenslagen!!!
Eigenlijk ben ik hier nooit meer actief of lees ik nooit hier meer, tot gisteren, ik voelde jullie aan whaha.
Ik ben toen uit de fb groep gestapt toen ze zeurde over mij en mijn opvoeding en hoe ik omging met een huiligere baby, ze moesten eens weten wat er echt speelde en aan de hand was. Oh nee dan wisten ze het alsnog beter! Sorry vind het achteraf zo lachwekkend!
Wat fijn dat het goed gaat met jullie en de kids!
En muisje, weer spannend hoe en wat straks! Ben reuze benieuwd, gelukkig heb ik je nog op fb.
Mijn kids zijn alweer schoolgaande kids, zucht, gaat veel te snel!
Druifje, ik heb helaas geen fb meer. Dus kan je daar helaas niet volgen. Ik heb me eigen nog nooit bemoeid met het opvoeden van iemands kind. Heb zelf ook een pittig mannetje.
Het gaat wel snel zeg. Alweer beide op school. Moet er nog even niet aan denken.
Hopelijk gaat verder ook als goed met je?
Samantha, ja jou zie ik gelukkig af en toe nog op bv verschijnen. Blij met je tips.
Wat gaat het bij jullie dan ook hard zeg. Zo leuk als ze beginnen met stappen. T trekt zich nu vooral op aan alles wat hij kan vinden. Hij weet alleen nog niet hoe hij weer terug moet zakken. Laat zich gewoon achterover vallen. Dus ben elke sec met hem bezig als hij los kruipt.
Wat fijn dat jullie ook weer kunnen doorslapen. Zijn vermoeiende tijden zo.
Alleen nu wilt T in de ochtend steeds minder vaak slapen 😮. Maar wordt wel mopperig. Maar ook dat zal wel goed komen.
Ik heb ook geen fb meer. Vind het beetje onzin. Ik heb wel Instagram.
Muisje ja Wij volgen elkaar zoiezo via bb. En wat knap dat hij zich al optrekt aan alles. Hier doet Lizz zich zacht laten vallen op dr billen.
Druifje ik ben al heeeeel lang uit die fb groep. Vond het zoiezo onzin als mensen zich met andermans dingen gaan bemoeien. En iedereen doet het op zijn eigen manier. Je kan wel advies vragen maar nog moet je zelf weten of je het aanpakt of niet.
Oh haha ik heb ook echt niets met FB en instagram. Daarom heb ik ook totaal gemist dat muisje geen fb meer heeft ;-). BB is babybytes?
Ik doe vrij weinig met social media etc.
De dames hebben me 6 jaar geleden echt wel emo geraakt, maar achteraf denk ik, lag meer aan hun, dan aan mij.
Onze grote vriend is deze week alweer jarig, pfff gaat veel te snel! Maar elke leeftijd heeft wel wat!
Het kleine waar jullie nu in zitten, mis ik wel enorm, maar aan de andere kant vind ik het nu ook wel goed zo. Juist ook door de miskramen, zware zwangerschappen etc. Nu zelf lichamelijk ook veel klachten, ze raden het me nu zelfs af, om zwanger te worden.
We zijn nu ook alles aan het verkopen, raakt me wel, maar van de zolder wordt bijvoorbeeld straks een speelkamer gemaakt ipv nog een kinderkamer.
Toch best wel heftig druifje, als het je afgeraden wordt. Maar je moet natuurlijk ook aan jezelf en je lichaam denken.
Ik vind het reuze knap van je hoor.
Mij lijkt het zeker ook leuk als T straks wat ouder is, kan je echt totaal andere dingen doen. Ik kijk uit naar koekjes bakken.
Maar het gaat nu al zo snel en wil daar ook van genieten.
Ja S en ik zitten op bb. Vind het toch wel fijn zo in het begin om vragen te stellen hoe andere het doen. Ben af en toe best onzeker of ik het allemaal wel goed doe. Al hoor ik van wel.
Samantha, het wilt hier nog niet lukken om T op zijn billen te krijgen haha. Hij vind zitten gewoon echt niet leuk. Wie weet komt het nog.
Pff vind jij het ook al zo snel gaan dat ze bijna straks al 1 worden?. Moet er af en toe echt om slikken. Al lijkt het me super zijn 1e verjaardag.
Hier gestopt met de pil vorige week. En niet nu meteen om zwanger te worden, maar eerlijk gezegd omdat het niet zo goed met me ging.
Ik heb al langere tijd last van stemmingswisselingen. Van heel vrolijk naar echt heel down. En dat down zijn kwam steeds meer op de voorgrond. Heb zelfs momenten dat ik het liefst van huis zou weg willen lopen .
Ook steeds meer ruzie met manlief, terwijl wij juist altijd heel gehecht aan elkaar waren.
Na een vreselijke ruzie en nacht ben ik op internet gaan lezen en toen kwam er maar voren dat het toch ook echt aan de pil kan liggen. En eerlijk waar het is toen ook begonnen. De 1e 2 maanden heb ik genoten van T en dat werd steeds minder.
Begrijp me niet verkeerd, ik hou ziels veel van hem. En kan en wil niet zonder hem. Maar voelde me gewoon niet gelukkig.
Dus nu de pil de deur uit en kijken of ik me beter ga voelen. Wel even uitkijken want wil nog niet zwanger worden. Eerst op vakantie in juli. Maar libido is toch 0,0 dus dat zal wel goed komen.
Hopelijk komt er dus alleen nog maar zonneschijn hier en verdwijnt de donkere wolk.
Muisje jeetje das ook heftig zeg dat je je zo voelt! hopelijk gaat het over aantal weekjes beter. Eerder dagen maar hoop in ieder geval snel
Over 19 dagen word Lizz alweer 1😮😁 is zo snel gegaan... maar heb ook een stuk niet van haar kunnen genieten door die hernia en de operatie. Niu volgende week starten met revalidatie. Dit duurt tot april. Hopelijk gaat het werken, want ben deze pijn echt beu. Kan niks leuks doen met de kids of ik heb pijn. Zaterdag avond halloween meegelopen hier in de wijk, ik heb het geweten hoor!!
Druifjr nog gefeliciteerd!!!
Die miskramen zijn verschrikkelijk ik heb er vorige maar januari 1 gehad met 6 weken. Als je nog nooit een miskraam heen gehad weet je ook echt niet hoe het voelt. Ik vind het baby zijn leuk maar het heeft ook wel weer wat als ze weer wat ouder zijn vind ik.
muisje666 schreef:Samantha, helemaal vergeten je te feliciteren.
Gefeliciteerd met je kleine meisje!!
Hebben jullie een leuke verjaardag gehad?
Dankjewel muisje! Het was een hele leuke dag. Alleen best zwaar ivm.klachten rug. Vandaag hebben we nog een klein feestje. Het is wel heel speciaal 1 jaar worden.
En wat goed dat je lichaam het zelf doet nu. Hopelijk blijft dit zo!!! Hier had ik altijd cyclus van 33-35 dagen.
Ik hoop het ook ikke ook. Jij zit alweer bijna op het laatste trimester. Jeetje wat gaat het snel zeg.
Samantha, wauw super leuk. Wat fijn dat het een leuk feest was. Wel rot van je rug. Hopelijk komt dat snel een keer in orde.
Ja 1 jaar is wel speciaal. Ben zelf best zenuwachtig nu al. En moet nog 3 weken wachten haha.
Hier was cyclus ook rond de 32-35. Alleen op het laatst rond de 30-32. Sta er echt van te kijken dat het meteen een goeie maand is geweest. Maar wie weet wat er nog komt.
Zo bizar alweer 1 jaar jullie kindjes, vond dat zelf ook zo emotioneel. Baby af.
Ja hier morgen 27 weken, die timers staan op Amerikaanse tijd of zo dus lopen een dag achter haha. Tel de dagen en weken af, erg zware zwangerschap dit keer
Hallo dames,
Geen idee of jullie je mij nog herinneren. Ik dacht, laat ik eens kijken op de site en zie dat er ineens weer wat activiteit is. Ik heb heel in het begin meegeschreven en bleek toen al zwanger voordat we er in aug/sept echt voor wilden gaan.
Ik zie dat muisje mama is geworden, wat ontzettend fijn na zo'n enorm lange weg! Hopelijk voel jij je nu beter sinds je gestopt bent met de pil. Die stemmingswisselingen lijken me niet fijn.
Duifje en Samantha ook lichamelijke klachten lees ik, wat naar! Hopelijk werkt jullie lichaam nu mee naar een goed herstel waardoor jullie volop van jullie kindjes mogen genieten.
Daphne, ik mij jou zeker nog herinneren. Wat een geluk dat je al zwanger was. Hoe gaat het nu met je?
Hier nergens meer last van.
Vandaag verjaardag van ons kleine mannetje. Alweer 1 jaar, wat is de tijd toch snel gegaan. Ben mega trots op hem.
Heb samen met mijn broertje zelf taart gemaakt. Aardig gelukt 😁.
Mooie taart Muisje, knap gemaakt! Gezellige verjaardag gehad? Een jaar vliegt voorbij hè, nu kom je in de volgende fase, dreumes...achter hem aan vliegen...leuke tijd!
Hier gaat alles goed. Jongste veel doorstaan in zijn eerste levensjaren. Gediagnosticeerd met IgA, waardoor hij veel ziek is geweest. RS virus gehad, longontsteking gehad, allemaal ziekenhuisopnames tot gevolg, helaas. Gelukkig na zijn diagnose IgA een goede behandeling kunnen opstarten waardoor hij weer functioneerde als ieder ander kind. Ook bleek er wat met zijn longen te zijn (alpha 1 antitrypsine defiëntie fenotype FM). Vorig jaar in een traject beland voor een eventuele gluten allergie. Door dit traject is gebleken dat hij over de IgA heen is gegroeid (YES). Voor de gluten is hij nog onder behandeling, de waarden blijven wat verhoogd, maar een biopt gaf niet duidelijk aan dat hij dit heeft. De nieuwe kinderarts twijfelt nu ook over zijn longen en verwacht dat deze diagnose ook komt te vervallen. Dus als die gluten nu ook naar normale waarden zakken, hebben we eigenlijk een kern gezond mannetje.
Gelukkig heeft hij er verder niet veel onder geleden en is hij zelfs afgelopen november door gestroomd van groep 3 naar groep 4, tussen de verhuizing door haha. Hij zit nu dus bij zijn zus in de klas. Gelukkig is zij alleen maar trots op haar broertje en gaat dat tot nu toe goed samen.
Zo, een heel verhaal geworden. Maar het komt er op neer dat het eigenlijk best heel erg goed met de kinderen gaat
.
. Mag ook gewoon gezegd worden 
![[Afbeelding: 2ltrp0l.jpg]](http://i64.tinypic.com/2ltrp0l.jpg)