Prachtige testen meid!! Dan heb jij goed wat HCG in je urine meid, anders zegt die test dat niet.. Zo'n knaller heb ik nooit gehad, terwijl ik wel 5 dagen voor NOD positief testte..
Je gevoel zegt vaak genoeg, jij kent je lichaam zo goed dat je er nu wel vertrouwen in moet hebben.. En natuurlijk wil je jezelf behoeden voor het geval dat, maar ergens denk ik dat je zelf wel weet dat het goed zit! Volgende week die echo waarop je een hartje ziet en dan op naar de uitgerekende datum..
Ik blijf je hier wel volgen want je zit bijna niet meer op hyves en facebook heb ik niet haha.. Alhoewel ik misschien wel overstag moet gaan! :p
Oja, wat is er dan precies zo leuk aan? Iedereen gaat over dus er zal wel iets speciaals zijn hahaha..
Weet ik! Ging er al vanuit dat je het nog niemand verteld hebt, maar meer voor straks.. Moet je natuurlijk wel volgen, ben zo benieuwd!! Je hebt altijd met iedereen meegeleefd ook al was dat moeilijk voor jezelf, nu mogen wij met jouw meeleven..
Whahahaha, volgens mij doet iedereen die met je gekletst heeft dat wel.. Is jullie zo gegund!!
Euhm, geen idee.. Maar ik had ook het meeste rare slijm steeds.. Eerst dikke klodders wit en daarna bijna melk waardoor je steeds nat bent haha! Heel vies.. Volgens mij is het niks vreemds, zolang het maar niet vreemd ruikt en een rare kleur heeft want anders is het een schimmeltje..
Inderdaad babii, ascheiding wisselt geregeld van kleur en texuur, van wit naar doorzichtig, dik, dun of met 'propjes'. Ik had bij deze zwangerschap ook helemaal geen tekenen behalve af en toe die ongi pijn en waterige afscjeiding, ik werd niet misselijk, was wel moe, maar ja had toen ook nog een baby in huis, die niet elke nacht even goed sliep en was weer aan het werk gegaan, dus was allemaal wel logisch, maar helemaal geen zwanger gvoel, zlefs niet veel verder in de zwangerschap, dan vergat ik het soms zelfs (gewoon omdat je het te druk hebt met de 1e om stil te staan bij dat 2e babytje, ik denk niet dat jij veel momenten hebt waaop je er niet aan denkt, je hebt hier zolang op gehoopt!)
Wij hebben inderdaad niet veel gesproken, maar heb jouw verhaal wel een paar keer tegengekomen en dat greep me behoorlijk aan, je gunt het iedereen zo en zeker als ze dan al zo lang bezig zijn! Daarom was ik ook zo blij dit nieuws te lezen!
Ik snap dat je liever tekenen van zwangerschap hebt nu zoals misselijkheid en zere borsten, omdat het je zekerder maakt. Als ik kon zou ik wel wat van mijn tekenen door sturen, ik zit de uren af te tellen tot de baby besluit te komen of dat ze het gaan halen, lig vanaf zondag in het ziekehuis te wachten. Ben het nu beu, maar na de bevalling is het allemaal zo de moeite waard geweest waarschijnlijk! Ik heb een goed gevoel over die baby in jouw buik! Die groeit de klachten wisselen altijd en zijn aak op de achtergrod, maar dat hoort erbij en is voor mij het teken dat het goed zit. Maar na zo lang wachten op dit wonder kan ik me heel goed voorstellen dat je er onzeker van wordt en je er niet meteen volop van kunt genieten! Een dikke knuffel en ik zal een yel doen (zittend, maar toch); GROEI SPRUITJE GROEI
Wauw Babii van harte gefeliciteerd.
Kan me wel voorstellen dat je druk maakt over het wel en niet zwanger zijn gezien je verleden. De testen liegen erniet om, dus ga maar vanuit dat het goed is. Ik heb zelf nooit gevoelige borsten gehad. Wel werden mijn borsten vanaf een week of 6 voller. In het begin was ik heel moe en overdag som wel slapen, maar misselijk wel niet. Krampjes in buik en rug herken ik ook wel. De ene keer wat heftiger dan de andere keer, meerdere keren op een dag of soms helemaal een dag niet. Vaak was het wel een zeurderig gevoel. Ook kun je afscheiding zoetiger ruiken dan voor je zwangerschap.
Hopelijk heb je volgende week een goede echo. Nu even nog tanden bijten en veel afleiding zoeken. Heel veel succes alvast.
diarree had ik ook eerste weken, daarna opstopping als ik niet gezond genoeg at, doordat je darmen plek moeten ruimen voor je groeiende baarmoeder raken ze van slag
Dat is dan heel mooi, haha. Dat is dus eigenlijk goed nieuws? Nu is het weer rustig in de buik, denk dat alles eruit is. Ik probeer echt te genieten, maar dat is zoooo moeilijk meiden. Ik wist niet dat die angst er zo diep ingegraven zat. Ben ik mooi klaar mee .
Mevrouw ik snap dat het moeilijk is om na 3 VMK's vertrouwen in uw lichaam te krijgen. Maar de arts heeft het volgende opgeschreven:
Met 4 weken en 6 dagen mooie vruchtzak te zien, goed endometrium, mooi geel lichaam, en in de vrucht zit al iets.
Dus de arts riep direct; dat is echt steengoed dat dit NU al te zien is! U wordt waarschijnlijk enorm gepest door de darmen, maar neem gerust een paracetamol in. Verder gaf ze aan dat ik waarschijnlijk volgende week (nog) geen hartje zal zien, maar het kan wel.
Afgelopen vrijdag had ik echt ernstige en venijnige buikkrampen. Had inmiddels al 4x de pieper van de verpleegkundige van de IVF afdeling gebeld. Telkens kreeg ik te horen; mevrouw rustig het zijn uw darmen.
Ik wil dat best geloven maar herken deze krampen niet en ze werden steeds heftiger waardoor ik dacht; game over.
Uiteindelijk was het in de avond niet uit te houden en toen dus de seh gebeld. Ook de dienstdoende gynaecoloog dacht dat het m'n darmen waren. Ik eb geëist dat ik langs mocht komen.
Uiteindelijk geweest en geplast op een potje. Gecheckt of er een blaasontsteking gaande was, maat de arts werd weggepiept door het lab. Ik bad een positieve zw test; joh echt zegt de arts? Ik moet weten of ze een blaasontsteking heeft. Nou had ik niet en het waren dus wel m'n darmen. Bm mond was dicht en duidde niet op een mk. Kindje waa gegroeid althans het begin ervan. Ziet er goed uit maar nog wel bang.
Mooie echo al voor deze termijn. Wat bij mij hielp om regelmatiger te kunnen poepen was fruit met schil, volkoren brood en gezond eten. Maar ik heb bij beide zwangerschappen een tijdje movicol moeten drinken (poeder opgelost in water) om de stoelgang op gang te houden en zacht en soepel te houden. Is geen medicijn volgens mijn gyn en kan ook helemaal geen kwaad, maar heeft mij enorm geholpen, dus als je last blijft houden, doen! Want keuels zijn vaak pijnlijk en als het pijnlijk wordt ga je (on)bewust ook tegenhouden
Ohhhhhh stoute ik.... Zie nu pas dat ik je hier nog niet heb gefeliciteerd :oops::oops::oops:
Nou bij deze hè meis en uhhh ik sleep je er wel doorheen tot oktober hoor
Haha, ik heb het aan een VK gevraagd, maar dat is niet mijn uk, maar het oplichten van de baarmoederwand, hmmm. Uk zit vast aan de dooierzak, en dat is dus die dikke witte rand waar ze het over hadden.
Dat stomme echo spreekuur was ook nog eens een kwartier uitgelopen, dus Babii-man en Babii zaten op van de zenuwen in die wachtkamer. De puncties waren ook bezig, dus het was echt druk. Vervolgens kwamen er nog 2 mensen binnen met 4 personen als aanhang (vermoed ouders en schoonouders) en die hadden bloemen bij zich *zucht* hoe voorbarig kan je zijn, maar goed, anderzijds ook weer lief :wink:.
Uiteindelijk mochten we om 11.31 uur naar binnen.... Gesprek:
Arts: Hoe gaat het mevrouw?
Ik: Ja, veel last van obstipatie, maar verder hoort u mij niet klagen, want gaat perfect.
Arts: Gaat u maar even liggen, dan praten we dan verder....
Echo erin en direct zag ik een knipperend iets, volgens mij vergat ik op dat moment dus zelf adem te halen, schrok me echt DOOD! Er was gewoon al een kloppend hartje!
De arts ging het kindje opmeten en liep exact op schema; 6 weken en 1 dag. Heb nog speciale lactose iets meegekregen (drankje) en kan dat drinken. Dat de symptomen komen en gaan hoort erbij, maar de kans was nu nog 10% dat het misging, en dat was over de hele linie, dus elk ziekenhuis en elke zwangerschap (vindt dat dus niet veel).
Papa zat echt; halloo waar zit dat hartje? Halloo, ik zie hem niet, whahaha. En de arts en ik maar; wauw, wat mooi...... Dus uiteindelijk heb ik het hem maar laten zien, zegt ie; o ik dacht dat de echo bewoog whahahahahahahahaha. Ja ach, neem het hem niet kwalijk, ben zelf aardig gespecialiseerder in de echo's. De vrouw uit het lab kwam ook nog langs, en zag me zitten. Mevrouw Babii, zit u hier waarvoor ik denk dat u zit, want u heeft nog cryo's (ben heel erg bekend daar) jaaaaa, ik zit er daarom :-D. Wauw, van harte! En de arts feliciteerde me ook, ben nog steeds ontroerd, maar stiekem ook wat bang hoor.
Nou hierbij dan de echo van ons ukkie die 7 weken is vandaag :mrgreen:. Was er een dagje bij vergeten te tellen i.v.m. schrikkeljaar, whahaha. Geeft ook niet, maar uk lag ook precies op schema.
Had wat krampen en daarom wederom een echo. Ben erg blij dat ze me serieus nemen, maar heb waarschijnlijk bekkeninstabiliteit ofzo. Mijn bekken zijn te smal en daardoor krijg ik snel meer pijn qua baarmoedergroei e.d. Moet even naar een bekken fysiotherapeut......
Hartje klopte goed (durfde niet eens te kijken dus zei steeds; ik hoor het wel als hij klopt, hahahaha). En ja hoor hij klopte, goed op ritme, geen vertraging, maar precies zoals het hoort. Ukkie was ook goed gegroeid (wat gaat dat snel in 4 á 5 dagen tijd :|) en verder zei de arts dat de kans nu echt HEEL klein is dat het na 2x een kloppend hartje en een uk die het zo goed doet, nog misgaat. Moest maar gaan genieten!
ik zie echt wel een kindje , ik zie een klein babiitje of een klein babii-mannetje
het is een prachtige echo meid en in de stress schieten zal voorlopig nog wel blijven volgens mij ben ik bij ruben tot 18 weken vol stress geweest ondanks dat ik hem vanaf 14 weken dagelijks voelde
ik vind het zoooo gaaf dat ik nou eindelijk jou kan volgen
Hallo babii...wat fijn om hier te lezen dat je zwanger bent!!!! Gefeliciteerd meid, wat fijn!!!
Ook al een echo gehad las ik...kun je al een beetje genieten.
Ik was eigenlijk op zoek naar mensen die ook zo vroeg zwangerschapskwaaltjes heeft. Ik ben nu na bijna 5 jaar proberen, ruim 3 jaar de mmm, 3 icsi pogingen,1 miskraam en 6 terugplaatsingen....ZWANGER!!!!
Maar echt genieten lukt nog niet echt...tis nog zo pril...aankomende dinsdag ben ik 6 weken zwanger. De afgelopen week veel zeurende buikpijn gehad, het leek op menstruatiepijn. Ook twee dagen wat bruine afscheiding gehad...en een rugpijn! Ook pijnlijke borsten...je hoeft er maar naar te kijken haha.
Die laatste twee vind ik niet zo heel erg, maar die zeurende buikpijn en vloeiing...daar ben ik best van geschrokken. Is dit herkenbaar bij jullie?
20 april mijn eerste echo...laten we hopen op een hartje (misschien zelfs wel twee!) ...tot die tijd zal die onzekerheid en spanning wel niet weggaan...