03-02-2012 21:22
Na 4 jaar, 7 maanden en 2 dagen moet ik toch ook eens een keertje zeggen dat ik baal als een stekker.
Net geopereerd, 4 maanden gewacht voordat we weer verder konden en nu kan ik mijn ei niet vinden. Ik schrijf hier al jaren op het forum en heb menigeen leren kennen, en weer zien vertrekken van het forum. De "oude garde" waarmee ik vroeger schreef hebben nu allemaal een gezin. Moet je nagaan...in 2008 schreef ik al mee met de mensen die al langer aan het proberen waren.
ik ben een positief mens, maar soms vraag ik me wel eens af: waarom is het ons niet gegund?
na 4 jaar eindelijk zwanger!!! En dan krijg ik een miskraam....2 cycli later een positieve test 4 dagen voor nod. Op nod hardstikke ongesteld.
Wéér niet...
Hoe lang duurt het nog? waar haal ik de hoop vandaan? gaat het ooit lukken? En vooral, waarom mocht ik na al die jaren proeven aan het geluk maar raakte het net zo hard weer kwijt?
Op het forum schrijf ik al heel lang, maar vind het steeds moeilijker dat iedereen die ik hier leer kennen zwanger word. Het zwanger worden vind ik niet eens erg, dat vind ik super!, maar vervolgens verwaterd het contact...er is weinig meer te delen denk ik? Want ja...ik ben niet zwanger, heb geen gezin... dat doet me dan pijn..het verwateren omdat iemand een fase verder gaat. ( logisch en ik gun het iedereen, maar mis wel het contact!!!)
En dan komen er weer nieuwe mensen, we delen vanalles...lief en leed. vervolgens verdwijnen die mensen ook weer van het forum...contact verwaterd, ze zijn druk met hun gezin.
Dit zie ik al 4 jaar voorbij komen hier...en ik vraag me af...kan ik ooit meeschrijven in een uitgerekend topic?
Ik zit er even doorheen...heel af en toe heb ik dat even. Moest denk ik mijn gal even spugen, en waar kan dat beter dan op een forum waar ik al dik 4 jaar schrijf?
Ik voel me rot, eenzaam, verdrietig en vooral ontzettend onzeker. Zo ontzettend bang dat ik nooit moeder word. Zo hard gevochten, jarenlang...maar zal dat ooit resultaat hebben?
ik verlies het vertrouwen een beetje....
Net geopereerd, 4 maanden gewacht voordat we weer verder konden en nu kan ik mijn ei niet vinden. Ik schrijf hier al jaren op het forum en heb menigeen leren kennen, en weer zien vertrekken van het forum. De "oude garde" waarmee ik vroeger schreef hebben nu allemaal een gezin. Moet je nagaan...in 2008 schreef ik al mee met de mensen die al langer aan het proberen waren.
ik ben een positief mens, maar soms vraag ik me wel eens af: waarom is het ons niet gegund?
na 4 jaar eindelijk zwanger!!! En dan krijg ik een miskraam....2 cycli later een positieve test 4 dagen voor nod. Op nod hardstikke ongesteld.
Wéér niet...
Hoe lang duurt het nog? waar haal ik de hoop vandaan? gaat het ooit lukken? En vooral, waarom mocht ik na al die jaren proeven aan het geluk maar raakte het net zo hard weer kwijt?
Op het forum schrijf ik al heel lang, maar vind het steeds moeilijker dat iedereen die ik hier leer kennen zwanger word. Het zwanger worden vind ik niet eens erg, dat vind ik super!, maar vervolgens verwaterd het contact...er is weinig meer te delen denk ik? Want ja...ik ben niet zwanger, heb geen gezin... dat doet me dan pijn..het verwateren omdat iemand een fase verder gaat. ( logisch en ik gun het iedereen, maar mis wel het contact!!!)
En dan komen er weer nieuwe mensen, we delen vanalles...lief en leed. vervolgens verdwijnen die mensen ook weer van het forum...contact verwaterd, ze zijn druk met hun gezin.
Dit zie ik al 4 jaar voorbij komen hier...en ik vraag me af...kan ik ooit meeschrijven in een uitgerekend topic?
Ik zit er even doorheen...heel af en toe heb ik dat even. Moest denk ik mijn gal even spugen, en waar kan dat beter dan op een forum waar ik al dik 4 jaar schrijf?
Ik voel me rot, eenzaam, verdrietig en vooral ontzettend onzeker. Zo ontzettend bang dat ik nooit moeder word. Zo hard gevochten, jarenlang...maar zal dat ooit resultaat hebben?
ik verlies het vertrouwen een beetje....