20-02-2012 11:53
Sorry iedereen dat ik er zo weinig ben.
Ik zal even een kleine update geven:
Vanaf maandagochtend:
R.osalie huilt, en huilt, en huilt, iedere dag weer. Begint direct na de voeding, tot aan de volgende voeding. Al met al alleen met de tepel in dâr mond stil. Achteraf denk ik: dit waren de regeldagen (afgelopen woensdag was ze ook 6 weken, rond die tijd vinden die regeldagen plaats). Maar ontroostbaar. Wonderbaarlijk heeft ze nachten wel altijd goed gedaan.
Woensdagochtend:
Naar de verloskundige geweest, alles was goed. Ik was bang op verzakking, maar dat lag aan mijn bekkenbodem. Die spieren zijn helemaal uit conditie, waardoor inderdaad vanalles naar beneden zakt, maar niets ernstigs. Ik weeg nog steeds 1 Kg zwaarder als voor mijn zwangerschap, die lijk ik niet kwijt te raken. Grrrâ¦.. ;-) Ze vond R.osalie ook een mooie baby, ze zag er gezond uit zei ze. Maar goed, dat zeggen ze altijd natuurlijk :-) (en toch horen wij mamaâs dat graag hihi). Verder vond ze het een goede keus geen anticonceptie als we snel weer een kindje wilden en dat we het ook niet erg vonden mocht het bijvoorbeeld ineens nu al per ongeluk raak zijn. Het liefste willen we vanaf ongeveer juni/juli echt serieus âaan de slag gaanâ. Dus ze zei: hopelijk tot binnenkort weer :-) hihi grappig is dat.
Woensdagavond:
Een waar drama! Zo eng:
Ik was doodop (we hadden maandagavond en dinsdagavond bezoek gehad dat tot echt hel laat gebleven was) en was helemaal klaar om kwart voor 10: ik had mân nachthemd aan, tanden gepoetst, naar toilet geweest, etc. etc., ik moest R.osalie alleen nog even voeden en huppa lekker slapen. Dus rond kwart voor 10 leg ik haar op de commode en begin haar te verschonen. Ze spuugt heel dikke witte brokken spuug, maar draait haar hoofdje niet goed op zij en verslikt zich. Nou, niets spannends hoor dacht ik, dat heeft ze wel vaker. Beetje hoesten en proesten en het gaat weer. Maar zó eng: ze krijgt gewoon totaal geen lucht meer. Dus ik trek haar meteen rechtop tegen me aan en klop op haar rugje, ik doe vanalles, maar ze loop rood aan en echt ademt niet door! Zo eng!!! Ik ren met haar naar beneden naar mijn man en zo hebben we twee uur met haar gezeten, af en toe kwam er een klein krijsje/huiltje en dan hapte ze even naar lucht, voor de rest steeds grote angstige oogjes die helemaal gingen tranen omdat ze gene lucht kreeg. Verschillende momenten dat ik de huisarts wilde bellen, maar steeds net dan hepte ze weer naar lucht. Zo zielig ⦠dat moment ga ik echt nooit meer vergeten. Doodeng vond ik het, ik kon wel huilen van de angst. Uiteindelijk om 12 uur een beetje voeding gegeven, maar ze sliep meteen in na 2 minuten drinken al, ze was doodmoe geworden van het happen naar lucht. Ze zag er werkelijk uitgeput uit. Verschrikkelijk :-(
Vanaf donderdag:
Ze ging woensdag op donderdag nacht al flink snotteren. Donderdag overdag ook verhoging gemeten. Zo een dagje beetje aangemodderd, maar vrijdagochtend was het zo erg dat ik maar het consultatiebureau gebeld heb om advies. Omdat ze haast geen lucht kreeg door de verkoudheid dronk ze steeds maar 6 minuutjes (soms korter)bij me. Ik moest haar iedere 2 uur gaan voeden en voor een voeding steeds de neusspray zoutoplossing gebruiken. Na de voeding de borst verder leegkolven en haar heel veel rechtop vasthouden. Een dagtaak dus. Verder een opengesneden ui naast haar bedje gelegd voor de nacht. Ze was zo zielig, huilerig, hangerig, hongerig en tegelijk moe.
Gelukkig is het vanaf gisteren een beetje beter gegaan. Ze is rustiger, slaapt weer een beetje overdag in haar bedje en het snotteren wordt gedurende de dag een beetje minder, maar âs nachts is het weer op zân ergst.
Nou, dit is de reden dat ik er dus niet was een poosje.
Ik moet nu snel een boodschapje doen (gelukkig is mân man deze week vrij, carnavalsvakantie âhij is docent-), want om 1 uur sluiten de winkels hier in verband met de carnavalsoptocht. Ik woon in het zuiden van Brabant en het is hier echt carnavalsgekte. Ik hou er niet van, wij blijven lekker thuis met ons meisje :-) Lekker een wandeling maken vanmiddag, gezond voor haar denk ik de buitenlucht.
Tot snel!
(iets minder deze week, want nu mân man vrij is willen we lekker veel genieten van het samen zijn, er ook even op uit trekken enzo)
Oja, Aruba gaat waarschijnlijk door, mân man is bezig met zijn cursus voor daar voor te bereiden, die hij moet geven. Waarschijnlijk 2[SUP]e[/SUP] week van maart dat we gaan. Spannend! Maar de definitieve datum moeten we nog doorkrijgen en mân man moet wel vrij ervoor krijgen op zijn school, wat voor docenten ongebruikelijk is. Dus even spannend nogâ¦â¦.. (hihi, ik pik al alvast af en toe een zonnebankje!)
Ik zal even een kleine update geven:
Vanaf maandagochtend:
R.osalie huilt, en huilt, en huilt, iedere dag weer. Begint direct na de voeding, tot aan de volgende voeding. Al met al alleen met de tepel in dâr mond stil. Achteraf denk ik: dit waren de regeldagen (afgelopen woensdag was ze ook 6 weken, rond die tijd vinden die regeldagen plaats). Maar ontroostbaar. Wonderbaarlijk heeft ze nachten wel altijd goed gedaan.
Woensdagochtend:
Naar de verloskundige geweest, alles was goed. Ik was bang op verzakking, maar dat lag aan mijn bekkenbodem. Die spieren zijn helemaal uit conditie, waardoor inderdaad vanalles naar beneden zakt, maar niets ernstigs. Ik weeg nog steeds 1 Kg zwaarder als voor mijn zwangerschap, die lijk ik niet kwijt te raken. Grrrâ¦.. ;-) Ze vond R.osalie ook een mooie baby, ze zag er gezond uit zei ze. Maar goed, dat zeggen ze altijd natuurlijk :-) (en toch horen wij mamaâs dat graag hihi). Verder vond ze het een goede keus geen anticonceptie als we snel weer een kindje wilden en dat we het ook niet erg vonden mocht het bijvoorbeeld ineens nu al per ongeluk raak zijn. Het liefste willen we vanaf ongeveer juni/juli echt serieus âaan de slag gaanâ. Dus ze zei: hopelijk tot binnenkort weer :-) hihi grappig is dat.
Woensdagavond:
Een waar drama! Zo eng:
Ik was doodop (we hadden maandagavond en dinsdagavond bezoek gehad dat tot echt hel laat gebleven was) en was helemaal klaar om kwart voor 10: ik had mân nachthemd aan, tanden gepoetst, naar toilet geweest, etc. etc., ik moest R.osalie alleen nog even voeden en huppa lekker slapen. Dus rond kwart voor 10 leg ik haar op de commode en begin haar te verschonen. Ze spuugt heel dikke witte brokken spuug, maar draait haar hoofdje niet goed op zij en verslikt zich. Nou, niets spannends hoor dacht ik, dat heeft ze wel vaker. Beetje hoesten en proesten en het gaat weer. Maar zó eng: ze krijgt gewoon totaal geen lucht meer. Dus ik trek haar meteen rechtop tegen me aan en klop op haar rugje, ik doe vanalles, maar ze loop rood aan en echt ademt niet door! Zo eng!!! Ik ren met haar naar beneden naar mijn man en zo hebben we twee uur met haar gezeten, af en toe kwam er een klein krijsje/huiltje en dan hapte ze even naar lucht, voor de rest steeds grote angstige oogjes die helemaal gingen tranen omdat ze gene lucht kreeg. Verschillende momenten dat ik de huisarts wilde bellen, maar steeds net dan hepte ze weer naar lucht. Zo zielig ⦠dat moment ga ik echt nooit meer vergeten. Doodeng vond ik het, ik kon wel huilen van de angst. Uiteindelijk om 12 uur een beetje voeding gegeven, maar ze sliep meteen in na 2 minuten drinken al, ze was doodmoe geworden van het happen naar lucht. Ze zag er werkelijk uitgeput uit. Verschrikkelijk :-(
Vanaf donderdag:
Ze ging woensdag op donderdag nacht al flink snotteren. Donderdag overdag ook verhoging gemeten. Zo een dagje beetje aangemodderd, maar vrijdagochtend was het zo erg dat ik maar het consultatiebureau gebeld heb om advies. Omdat ze haast geen lucht kreeg door de verkoudheid dronk ze steeds maar 6 minuutjes (soms korter)bij me. Ik moest haar iedere 2 uur gaan voeden en voor een voeding steeds de neusspray zoutoplossing gebruiken. Na de voeding de borst verder leegkolven en haar heel veel rechtop vasthouden. Een dagtaak dus. Verder een opengesneden ui naast haar bedje gelegd voor de nacht. Ze was zo zielig, huilerig, hangerig, hongerig en tegelijk moe.
Gelukkig is het vanaf gisteren een beetje beter gegaan. Ze is rustiger, slaapt weer een beetje overdag in haar bedje en het snotteren wordt gedurende de dag een beetje minder, maar âs nachts is het weer op zân ergst.
Nou, dit is de reden dat ik er dus niet was een poosje.
Ik moet nu snel een boodschapje doen (gelukkig is mân man deze week vrij, carnavalsvakantie âhij is docent-), want om 1 uur sluiten de winkels hier in verband met de carnavalsoptocht. Ik woon in het zuiden van Brabant en het is hier echt carnavalsgekte. Ik hou er niet van, wij blijven lekker thuis met ons meisje :-) Lekker een wandeling maken vanmiddag, gezond voor haar denk ik de buitenlucht.
Tot snel!
(iets minder deze week, want nu mân man vrij is willen we lekker veel genieten van het samen zijn, er ook even op uit trekken enzo)
Oja, Aruba gaat waarschijnlijk door, mân man is bezig met zijn cursus voor daar voor te bereiden, die hij moet geven. Waarschijnlijk 2[SUP]e[/SUP] week van maart dat we gaan. Spannend! Maar de definitieve datum moeten we nog doorkrijgen en mân man moet wel vrij ervoor krijgen op zijn school, wat voor docenten ongebruikelijk is. Dus even spannend nogâ¦â¦.. (hihi, ik pik al alvast af en toe een zonnebankje!)