Hey meiden
bedankt voor jullie reacties
Op zich gaat het hier prima. De hormonen beginnen nu langzaam af te nemen, mn borsten beginnen weer in mn BH te passen. Maar nog steeds geen bloed.
Vanmiddag nog een echo, omdat ze altijd een 2e echo moeten maken, voor het geval ze iets over het hoofd gezien hebben.
Maar zoals de hormonen nu aan het afnemen zijn, gaan we er niet vanuit dat er nog iets is.
En dan afspraak maken voor curettage. Ik kan wel gaan afwachten wanneer het bloed vanzelf een keer komt, maar dat wil ik niet. Ik wil het afsluiten, dus schoonmaken en klaar. En dan hopen dat mn cyclus op gang komt, zodat we een ingevroren emmy kunnen gaan proberen. Daar hebben we er nog 2 van, dus nog 2 kansen in poging 1.
Terug van de gyn en meteen er even een dagje Makro en Ikea achteraan geplakt....niet goed voor je portemonnee.
As dinsdag heb ik gesprek voorbereidend op de "operatie" en donderdag mag ik me melden voor opname. Om 15:15 wordt het frummeltje dan weggehaald en kunnen we echt afsluiten.
Klinkt misschien heel stom, maar ik kan niet wachten totdat het weg is. De boel weer schoon is en we weer verder kunnen.
heftig meis... Ik vind je sterk overkomen! Respect! Ik kan me voorstellen dat je verder wil. Dit is ook niks.... Je zweeft nu een beetje tussen wal en schip.
Sterkte de komende week meis. En we zijn er voor je als je je hart wil luchten. Dikke knuffel....
Hey meiden....ik kom eventjes nieuwsgierig kijken of ik hier nog wat meiden ken
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik in dit topic kletste....
Hoop dat alles goed met jullie gaat...
Groetjes Meen
@Meen, volgens mij is het alleen de "oude" garde momenteel die nog wat van zich laten horen. Van de rest hoor je weinig.
Helaas de "oude" garde tot nu toe met weinig positief nieuws helaas.
Ik heb al een hele tijd niets van me laten horen.
Sorry daarvoor... Ik heb Ilana, Nancke en Faye op whatsapp en dat leek me even genoeg.
Nou lees ik terug vanaf mn eigen laatste bericht, en wat blijkt... Het valt hier redelijk stil.
Wat jammer. Wat ik zeker even kwijt wil;
Boraya; wat zal jij een kl*te tijd achter de rug hebben meis...
Ik vind het echt heel, heel erg rot voor jullie.
Waar zitten jullie nu? Kunnen jullie weer verder?
Of moeten jullie nog wachten?
Hier gaat alles op dezelfde voet verder... Ongeveer. Heb twee pauze maanden moeten nemen met de iui, wegens een hardnekkige cyste, die niet weg wil. Daardoor wel twee hele leuke meiden op visite gehad! ()
Verder heb ik veel stress en gedoe gehad op mn werk. Hopelijk is dat nu over.
Saai verhaal van hier, weinig vooruitgang... maar wou in elk geval even een teken van leven geven.
hier gaat het nog niet zo super.
Van de week opgenomen geweest. Vorige week donderdag curettage, dat is goed gegaan. ZOndag wat pijn, napijn kan altijd. Maandag werd het erger, dus ziekenhuis gebeld. Nog ff aankijken. Dinsdag alleen maar met opstaan al 50 messen in mn buik. Dus weer gebeld en moeten blijven.
Nog een restje in baarmoeder, woensdag opnieuw curettage.
Woensdag opnieuw echo bekeken en uitslagen lab, "iets" in baarmoeder is bloedprop. En lichaam is daar een miskraam tegen begonnen.
Dus uiteindelijk met max dosering paracetamol, diclofenac en morfine weer naar huis op woensdagavond.
Morgen weer controle, maar volgens mij is is het bloedpropje aardig weg, aangezien sinds gister de pijn echt minder is.
Lichamelijk gaat het nu dus wel weer enigzins, maar geestelijk heb ik weer een enorme knauw gekregen wat mn burn out helaas geen goed doet.
@Boraya, jeetje meissie. Het zit jou ook echt helemaal niet mee zeg! Hoeveel kan een mens hebben? Ik heb er geen woorden voor! Kan je alleen maar sterkte wensen, al is dat zo cliche.....
@boraya; ik kan me voorstellen dat dit erg veel van je vergt.
Wil je graag een hart onder de riem steken, maar das best een beetje lastig in deze situatie.
Het enige wat ik kan doen is zeggen; heel veel sterkte meid!
Vandaag controle echo gehad en gelukkig mogen we weer een lichtpuntje zien.
Baarmoeder is schoon en er is zich alweer nieuw baarmoederslijm aan het ontwikkelen.
Ook de eierstokken zijn alweer actief en iig alweer 3 eitjes te zien. 1 van al bijna 10 mm.
Dus het lijkt erop dat het lichaam zich weer aan het voorbereiden is op een nieuwe cyclus.
Ik geloof het pas als ik daadwerkelijk over 3-4 weken een menstruatie of positieve test heb, maar het lijkt iig positief.
Nu de pijnstillers weer afbouwen, morfine is er al af, vanaf morgen 1x daags diclo ipv 3x per dag. Woensdag dan de diclo weglaten. En vanaf donderdag de paracetamol afbouwen naar 3x daags 1 tablet ipv 2 tabletten. En dan hopelijk na het weekend weer zonder pijnstillers door het leven.
@boraya; wat fijn meis, dat je lichaam de boel weer oppakt.
Licht aan het eind van een tunnel.
Gaat het een beetje met zoveel minder pijnmedicatie?
@hier; controle gehad, cyste is niet weg maar wel kleiner geworden.
Assistente heeft met de arts overlegd en ik mag toch door.
Vanaf vanavond menopur spuiten, en dan over een week controle hoe hard de boel groeit.
Denk dat ik me tegen die tijd een speldenkussen voel.
Lieve meiden ik wil jullie wel heel erg bedanken voor de steun die ik van jullie heb mogen ontvangen, jullie zijn echt mijn steun en toeverlaat geweest en nog geen 100 woorden kunnen omschrijven wat dat voor mij betekent heeft en nog steeds betekent! Jullie hebben werkelijk een plekje in mn hart.
@faye; ook hier nog een keer gefeliciteerd!!!
Ben zoooo ontzettend blij voor jullie!
@hier; zit nu bij de fertiliteitpoli voor een follikelmeting.
Gaat niet zo heul erg lekker, want ik reageer enorm op de menopur. Word een onuitstaanbaar kreng door de hormoontjes
Das bijzonder, want normaal reageerde ik niet zo sterk op de medicatie
Kan natuurlijk komen door de twee pauze maanden, en deoverschakeling van clomid naar menopur, maar het is zo echt niet leuk meer.
Ik ga zo vragen wat mijn mogelijkheden zijn, andere stimulatie, of iets minder....
Maar dat laat ik later wel weten.
oh meiden we zijn helemaal 'weggezakt' naar de derde pagina....
Ik hoop eacht dat het jullie goed vergaat en ik snel mede zwangere 1983-ers krijg.....
liefs
Hier gaat alles weer aardig goed.Nu is afwachten hoe mn lichaam de boel weer oppakt.
as week zou ik in theorie ongesteld moeten worden volgens de artsen. Zo niet, dan bellen voor echo om te kijken hoever de cyclus zich vordert.
Wanneer we weer verder gaan, weten we nog niet.
Het is iig zeker dat ik mn baan kwijt ga raken, we moeten het alleen eens worden over de ontslagvergoeding. Dus ik mag op zoek naar wat anders.
Zit een lang verhaal aan vast, maar uiteindelijk komt het er op neer dat ik teveel ziek ben de laatste tijd (burn out, last van punctie, miskraam en ziekenhuisopname) en dat ze daardoor niet meer op mij kunnen vertrouwen.
ho Boraya, ze mogen je niet ontslaan omdat je ziek bent!!! op je strepen staan hoor!
gadver meid, ook dat nog eens erbij om voor te vechten.... heel veel sterke!
Met mij gaat het goed, ik merk wel dat ik er moe ben, vorige week gaf ik het weer de schuld, maar tja.... het weer is nu niet echt zonnig hè?! Dus denk wel dat het een 'kwaaltje' is, maar verder niks.
Woensdag intake en 's avonds echo.... vind het allemaal erg spannend...
@Boraye, ze mogen je niet daarom ontslaan hoor!! Dus mocht je akkoord gaan, wel een hele goede ontslagvergoeding vragen, want je hebt daar zeker recht op.
@Faye, had het bij aug/sept al gezegd, maar gefeliciteerd. Woensdag je echo, spannend! Heel veel succes en geniet er natuurlijk van. De moeheid hoort er inderdaad bij.
(Oh ja had hiervoor een ander account, andere naam, sinds kort onder deze) Maar heb ik vaker gekletst.
Ik weet dat ze je niet mogen ontslaan ivm ziekte, maar ze gooien het uiteindelijk op verstoorde arbeidsrelatie icm vertrouwen.
Ze hebben bij het UWV al toestemming gevraagd en die hebben ze helaas.
Ik kan wel hard to get gaan spelen en laat me ook echt niet zomaar ontslaan.
Ik ben iig voor een jaar zeker gesteld qua loon, as woensdag krijg ik een aanbod op papier.
Ik kan het gaan aanvechten, maar eerst het aanbod maar even afwachten of te kijken of aanvechten een kans heeft op meer geld.
Zo niet, of de kans is klein, dan ga ik waarschijnlijk wel akkoord, maar wel op voorwaarde dat ik per augustus weg kan. Dan kan ik mn eigen bedrijfje dmv braderieën nog een boost geven. Zomerbraderieën zijn vaak goed bezochte braderieën, dus dan veeeel kaartjes uitdelen.
Ik had vorige keer beloofd jullie op de hoogte te houden, en dat heb ik niet gedaan (foei). Was emotioneel niet helemaal in orde.
Ik heb de 23e (waar ik vertelde hoe ik reageerde op de menopur) te horen gekregen dat er gelukkig ook een andere stimulatie mogelijk was.
En daar ben ik (na een mislukte 4e poging) zaterdag mee begonnen.
Helaas dus nog steeds geen zwangerschap hier, maar wel andere hormonen, waar ik volgens mij een stuk beter op reageer (al is het wel vroeg om dat nu al te zeggen).
Ben wel aan het moodswingen in de zin dat ik de ene dag vol hoop ben voor de komende twee pogingen, en aan de andere kant denk dat het nooit meer gaat lukken, en dat ik beter maar gewoon kan accepteren dat het niet voor ons is weggelegd. (al ben ik nu in de "vrolijke" kant van die twee)
Boraya: jeetje, wat heb jij een rotwerkgever.
Ik snap best dat ze een probleem hebben met je afwezigheid, maar het is niet zo dat je een paar weken naar een zonovergoten land bent vertrokken en hun hebt laten stikken. Waar is (van HUN kant) de menselijkheid?
Jij kan er niets aan doen dat het allemaal zo tegen heeft gezeten!
Stelletje hufters zeg! (pardon my dutch)
Kan je niet iets doen van een klachtenprocedure? (al kan ik me ook voorstellen dat je daar misschien niet zoveel energie voor hebt, nu)
Keerzijde: ik zou niet willen werken voor een werkgever die ZO achterlijk doet. Maar daar heb je nu niets aan.
@ de rest: hopelijk allemaal zo stil omdat het goed gaat!
Hier weer even een berichtje van mij.
Vorige week heb ik een voorstel van mijn werkgever gekregen en die was buitengewoon goed. Zou ik het aanvechten via de rechter dan was het bedrag de helft geweest.
Met mijn ww erbij heb ik anderhalf jaar om een baan te zoeken en ga ik er qua salaris er niet op achteruit.
Ben er nu echt wel klaar mee, heb al mijn vakantiedagen opgenomen, dus vanochtend was mijn laatste ochtendje. Nu dus anderhalve week eerder vakantie dan gepland.
Vanaf 1 juli is mijn contract officiëel ontbonden, dus vanaf dan heb ik ook sollicitatie plicht
Ik zie wel wat er komen gaat. Eerst lekker vakantie, daarna zien we wel verder.
Zwanger worden gaat wel even op een lager pitje, al ben ik nog steeds niet ongesteld na de curettage. Daar volgende week maar eens over bellen, want ze hadden gezegd dat het begin juni wel weer op gang moest komen.
Ken je niet, maar veel over je gehoord.... tja kom hier zelf ook bijna niet merr maar zie dat jullie voor een tweede gaan?! wat leuk! succes meid! ik hoop voor jullie dat het snel raak is!!
ff hier niet meer geweest, maar ook weinig bijgeschreven zie ik.
Sinds vorige week ben ik weer ongi geworden. 1e keer sinds de miskraam en currettage.
Voorlopig gaan we even niet verder in het ziekenhuis. Dit heeft meerdere redenen.
Eerste reden is dat ik het zelf een beetje zat ben en er behoorlijk tegenop zie, dus gewoon ff rust
2e reden is dus dat ik nu zonder werk zit. Ik wil eerst weer een baan en geen gestress of ik wel een baan vind, voordat ik weer zwanger zou raken.
3e reden speelt alleen bij mij en dat is dat ik momenteel even niet weet of ik nu wel in de juiste relatie zit.
Ik trek sinds anderhalf jaar heel veel op met een collega van mijn man en merk dat die "vriendschaps"relatie steeds sterker wordt. Met hem heb ik zoveel raakvlakken, wat ik bij mn eigen man mis. Nu heeft hij zn principes dat je maar 1x trouwt en je aan je belofte houdt en daar maak ik geen misbruik van. Maar we weten allebei van elkaar dat als we beiden niet getrouwd zouden zijn, dat onze "relatie" wel eens heel anders kan zijn.
Er is verder niks gebeurd wat niet door de beugel kan, behalve dan onze chatgesprekken die soms wel erg in detail kunnen gaan. Maar we hebben respect voor de huwelijken beiderzijds.
Tevens zit er een behoorlijk leeftijdsverschil van 16 jaar tussen ons, wat mij ook weer tegenhoud, al hoeft het geen belemmering te zijn.
Hij was verdorie al puber toen ik nog in de luiers zat. Zijn oudste dochter is "maar" 10 jaar jonger dan mij.
Al met al weer even genoeg te verwerken in mn koppie, dus daar past zwanger worden even niet bij.
@ Faye, jij hebt een leuke naam !!! Grappig dat je over me gehoord hebt...hoop wel goede dingen hihi Ja wij zijn inmiddels bezig voor een 2e. Het is onwijs spannend....
@ Botske, wanneer gaan we nou daten t komt er maar niet van, tis alweer te lang geleden. Waaaaaaaaat jullie ook bezig voor een 2e ?!!!! Hihih, wist ik stiekem al wel hihih. Klets je alleen hier of.....
@ Boraya, jeetje wat een verhaal.....Moeilijk als je gevoelens krijgt voor een andere man.
*Ik zit momenteel op mn wachtbankje, heb afgelopen zaterdag mn ei gevoelt, dus we zullen zien..... We hebben er iig wel gebruik van gemaakt. Ach, we hebben geen haast. We zien het wel :-D
Morgen wordt onze kleine man 1 jaar, kan het gewoon nog niet geloven...pfff wat is de tijd snel gegaan
@Meen, nee schiet inderdaad niet op met dat daten. Deze week samen iets afspreken misschien? Ik heb nog vakantie! Ik klets trouwens hier en bij zwanger worden vanaf zomer 2012. Hier ben ik niet meer zoveel, omdat het hier heel erg rustig is. Heb je een leuk feestje gehad vandaag?
@Boraya, dat is niet niks, meid! Wat een hoop om te verwerken en te kiezen. Heel veel sterkte en succes ermee!
@faye, 12 weken voorbij! Dat is altijd lekker!
Hier is de eerste ronde echt van start! Spannend weer!
Meen en Botske:
Lees ik nou dat jullie mij niet meenemen op date?? ;-)
Grapje hoor, gewoon doen! :-)
Faye.. Gaat alles goed met je en je uk?
Boraya... pff heftig meid. MAar zou het niet kunnen dat je gevoelens krijgt voor een ander juist omdat je zoveel mee hebt gemaakt de laatste tijd? Ik gok maar wat hoor. Zou me er niet al te schuldig om voelen als je niks verkeerds hebt gedaan. Heb je het wel met je man besproken?
Botske en Meen, war spannend dar jullie allebei voor een brusje gaan.
Boraya, dikke knuffel. Herken veel in mijn eigen relatie.
Faye, hoe gaat het met je zwangerschap.
He meiden. Hier ook weer een teken van leven van mij. Ik moet bekennen dat ik zo af en toe wel bij lees maar de laatste tijd zelf helemaal niets meer heb gepost op het forum. Heb er minder behoefte aan. Daarnaast heb ik buiten het forum heel veel contact met 2 meiden die ik via het forum heb leren kennen. Dus er over praten doe ik nog wel genoeg.
Ik zal even een update geven van mezelf.
Inmiddels in ronde 28 aanbeland. (pfff dat ik ze überhaupt nog tel….)
Vanaf januari 2011 onder behandeling in het ziekenhuis. Ik heb Clomid gekregen om mijn cyclus op orde te brengen. Het eerste half jaar heb ik elke cyclus echo’s gekregen om mijn eitjes in de gaten te houden. Omdat ik goed reageerde op de laagste dosis is besloten om wel verder te gaan met clomid maar ik hoefde niet meer terug te komen voor echo’s. Zo zou de druk er een beetje af gaan.
Gedurende de tijd dat ik in het ziekenhuis loop is het 2 keer gelukt maar beide keren heb ik een miskraam gehad. Vorig jaar juli met iets meer dan 5 weken en vorig jaar december met 6 weken.
Mijn vriend en ik waren beide keren de teleurstelling redelijk snel te boven door er veel over te praten etc. We konden het goed een plekje geven.
Omdat het dus mogelijk was om op eigen houtje (met een klein beetje ondersteuning van de Clomid) zwanger te raken werd daarom na de miskramen besloten om toch door te gaan met de clomid voor minimaal 6 cycli.
Afgelopen cyclus was de laatste met clomid. Daarna mochten we weer terugkomen in het ziekenhuis.
Die afspraak was gisteren.
Ik had in eerste instantie gehoopt op IUI, maar dat is het niet geworden.
Ik moet nu op een menstruatie wachten en daarna mag ik beginnen met hormoonspuiten. Puregon. Ik krijg eerst prikles in het ziekenhuis en mag dan zelf elke dag thuis spuiten. Doordat dit weer een nieuw hormoon voor mij is word ik weer goed in de gaten gehouden dmv echo’s. Om er voor te waken dar ik geen oversimulatie krijg o.i.d.
Wanneer de follikel groot genoeg is moet ik een andere spuit zetten; Pregnyl. Die zorgt er dan voor dat er binnen anderhalve dag daadwerkelijk de eisprong plaatsvindt.
Bij IUI zou dan normaal gesproken het zaad worden ingebracht, maar voor ons nu in dit geval mogen we zelf aan de gang.
Het verschil met Clomid is dus dat ik moet gaan spuiten en dat er een extra spuit bij komt om de eisprong daadwerkelijk plaats te laten vinden.
Spannend vind ik het wel. Ik ben blij dat we eindelijk weer een nieuwe stap mogen zetten. Begon de Clomid een beetje beu te worden.
Doordat het maar niet lukte met hetgeen wat we al anderhalf jaar deden begon ik er aardig moedeloos van te worden. Doordat we nu iets nieuws mogen doen zal er misschien wat minder stress zijn.
Het feit dat er nog geen intensiever traject wordt gestart is omdat het wel mogelijk is bij ons op de natuurlijke manier. Ok, het duurt wat langer bij ons maar het is mogelijk…. En hoe verder je bent met behandelingen, hoe meer het einde in zicht komt van wat er allemaal mogelijk is….
Het valt af en toe niet mee om staande te blijven. Wat Nien ook al zei, de 3 jaar grens komt in zicht. 3 jaar! Er zijn al meiden die 2 wondertjes hebben inmiddels…. Wat kan het leven dan af en toe toch krom zijn zeg… Ik merk wel dat mijn relatie met mijn vriend alleen maar sterker is geworden…. Dit had ik anders nooit getrokken in m’n eentje. En daardoor weet ik ook dat op het moment dat het ons ooit ook nog eens wordt gegund we het avontuur samen zeker aankunnen!!!
Persoonlijk merk ik ook dat ik wat korter af word richting anderen. Je wordt vaak niet goed begrepen. Gewoon omdat ze niet weten hoe het is. En dat kan ik niemand kwalijk nemen natuurlijk.
Wat ik iemand wel kwalijk neem is als iemand totaal geen rekening houdt terwijl ze wel van onze situatie afweten. Door het maken van bepaalde opmerkingen bijvoorbeeld. Als ik het echt niet trek loop ik gewoon weg.
Ach ja…..
In onze omgeving weten de meeste mensen het wel. Ik heb sinds 1 mei een nieuwe baan en daar weten ze het nog niet. Het ziet er naar uit dat ik het nu wel moet gaan vertellen als ik weer zoveel echo’s ga krijgen. Het is dan altijd maar afwachten hoe daar op gereageerd gaat worden.
Sorry voor het lange verhaal, maar zo zijn jullie weer helemaal op de hoogte…
Nancke...
Wow meis, wat gaat de tijd toch idd veel te snel. Of te langzaam... net hoe je het bekijkt.
De wereld is idd niet eerlijk verdeeld.
Hoe kijk je tegen het spuiten aan? Zie je er tegenop?
Meen me te herinneren dat jij daar ook niet zo'n held in was? NAtuurlijk, je doet wat je moet doen voor een wondertje, maar toch... pittig zeg.
Zijn er serieus mensen in jouw omgeving die expres misselijke opmerkingen maken? BAH zeg!!!!
Hoe heftig dit moet zijn, kan ik me niet voorstellen. Ik stel het me voor als dat ik nu geen baby zou hebben. Dat zou werkelijk verschrikkelijk zijn, dus misschien komt dat een beetje bij jullie gevoel in de buurt.
Fijn dat je met Faye en Nirak (toch?) nog goed kunt praten!
Meis, het is je zoooo gegund en ik denk echt heel veel aan je. Dat wilde ik je nog even laten weten.
ALs je nog een keer zin/tijd hebt af te spreken, zou ik dat graag doen. Maar ik snap het als je daar geen behoefte aan hebt.
Fijn dat jij en je vriend samen zo sterk zijn, maar jullie zijn ook een topstel! (mooie foto's op fb ook trouwens!!)
Heel veel succes!!! Dikke knuffel en heel veel liefs xx
Hoi lieve Nancke,
Wat fijn om weer wat van je te horen. Maar wat rot dat er geen positiever nieuws is. Wat is het leven soms hard en oneerlijk. Bijna drie jaar bezig alweer en nog steeds met lege handen. Wat goed dat jullie samen zo sterk zijn. Ik geloof ook echt dat een mens niet meer ellende krijgt in een leven dat hij/zij aan kan, maar waren jullie dan maar wat minder sterk....Laten we hopen dat de puregon jullie brengt waar jullie willen zijn. Wat is je gevoel erbij? Je had tenlsotte liever IUI gehad. Waarom is daar niet voor gekozen? Omdat je twee keer zwanger bent geraakt?
Ik sluit me aan bij Poelepetoet, dat als je ons nog eens wil zien dan zou ik dat heel gezellig en fijn vinden, maar ik snap het heel goed als je dat te confronterend en moeilijk vindt. Wij weten allemaal dat het zwanger mogen zijn, blijven en een kindje krijgen een wonder is, maar jij wordt echt op de proef gesteld. Meis, ik hoop dat je grootste wens snel uit mag komen!
Nancke,……. Sjonge meis, wat een verhaal…… Vind het inderdaad knap dat je de rondes nog telt….En vind het ook knap dat je zo’n goede moed houdt. Fijn dat je mensen hebt waarmee je er goed over kan praten. En ook dat je zoveel steun hebt aan je vriend……Ik vind het moedig dat je je staande kan houden en dat je toch na alles wat er is gebeurt zo positief blijft. Ik lees dat er een spannende tijd aan gaat komen, hormoon spuiten is niet niks….wens je er ontzettend veel succes mee…Ik ga aan je denken…. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om af te spreken, maar ik(wij) missen je er wel bij. Neem je tijd…..maar weet dat je altijd welkom bent!!! Heel veel sterkte, en een heeeeeele dikke knuffel Liefs Meen
Nancke, heel veel succes met de spuiten. Hopen dat dit voldoende is om echt zwanger te worden en te blijven.
Zelf vond ik het spuiten redelijk meevallen, al ontken ik niet dat je het zo nu en dan wel voelt.
Hier nog niks aan de situatie veranderd. Als het aan mij ligt op dit moment, gaan we sowieso niet verder.
Nog steeds mn koppie niet rustig, nog steeds een "vreemde" vent die er nog in rondgaat en er zelf nog steeds niet over uit wat ik nu eigenlijk wel en niet wil.
Dan ook nog even te horen krijgen dat je ouders uit elkaar gaan, dat je zusje aan de depressiva zit.
Onderwerp zwanger worden gaat echt even op slot voor mij. Ik moet eerst rust vinden, al dan niet met behulp met psycholoog.
Ik zal nog wel zo nu en dan meelezen, maar wil eventjes proberen wat afstand te bewaren.
Meiden die wel volop bezig zijn, wil ik allemaal heel veel succes wensen. Ook al lukt het hier even niet, ik gun het jullie van harte dat het wel lukt.
Boraya.. wil je even heel veel succes en sterkte wensen. Je krijgt nu wel ineens heel veel op je brood zeg! Denk je wel ook een beetje aan jezelf nog! Een dikke knuf voor jou!
Nancke wat een verhaal meid. Hopelijk verwachten jullie ook snel een klein kruimeltje. Het is jullie zo gegund. Kan me ook goed voorstellen dat het krijgen van kindjes bij anderen confronterend is. Knuf.
Boraya, meid wat krijg je veel over je heen en te verwerken. Als je eens wilt kletsen, mijn deur staat voor je open. Woon immers dichtbij. Knuf
t komt er maar niet van, tis alweer te lang geleden. Waaaaaaaaat jullie ook bezig voor een 2e ?!!!! Hihih, wist ik stiekem al wel hihih. Klets je alleen hier of.....