Tja, meestal wel, maar we hadden bij de oktober-mama's een meid zitten opjutten dat ze moest testen, en tja, daarna was het forum eruit.... Dus ik hoop maar dat de vriend van jesje op tijd terug is :razz:
spannend hoor, manlief zal wel een moeilijke keuze hebben gehad. Nou maar hopen dat ie een goeie heeft meegenomen.
Jesje, avondurine kan ook he als je maar niet te veel gedronken hebt.
Hier geen nod, maar als ik weer regelmatig ben zou ik morgen ongesteld moeten worden. We zijn absoluut niet zwanger, maar vind het wel spannend of ik nu weer regelmatig ben. Heb wel al een beetje de bekende kwaaltjes....dussss
O jesje, wat jammer! Maar inderdaad, vol goede moed naar de volgende ronde!
Natasja, geen idee, vast bij aanpassen avatar? (als dat bestaat ;-) )
En nu ga ik duimen voor een stel meiden volgende week! Op naar de positieve test! Wij gaan zo naar het cb, op naar de 11 maanden-prikken. Ben benieuwd.
Ik ben Do-tje en heb al een hele tijd niet meer op het forum gezeten. Mijn man en ik hebben na de vakantie besloten om voor een tweede kindje te gaan. We hebben al een heel lief zoontje van 1,5 jaar.
Dus het is toch wel weer ontzettend spannend en ik voel het ook als heel anders als toen we voor de eerste gingen. Op 7 september 2011 heb ik voor het laatst de pil geslikt, dus ik zit nu in de eerste ronde. Is het goed als ik hier met jullie meeklets? Of zijn jullie al heel lang aan het kletsen en is het beter als ik zelf een nieuw topic maak?
Do-tje, gezellig dat je mee komt kletsen. Natuurlijk mag je bij ons komen. Sommige kennen elkaar al wel uit een ander topic, maar er zijn er meerdere nieuw gekomen afgelopen week. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. En succes met zwanger worden. Blijft altijd weer spannend.
Loesje, oh jakkie die rot prikken ook. Tessa krijgt volgende maand BMR die zijn nog veel erger.
Heb even een stuk terug zitten lezen, om jullie wat beter te leren kennen en te kijken waar het zoal over gaat. Reuzegezellig hier! En gisteren een livetest van Jesje! Spannend hoor! Jammer dat het geen positieve test was. Duimen voor de volgende ronde!
Spannend volgende week met de NOD van Natasja op de 11e, die van Liesje op de 12e. Die van mij is ook volgende week. Zou vanaf woensdag kunnen, maar denk dat het vrijdag is. Dus ga maar even uit van vrijdag de 14e. Vind het wel weer helemaal spannend hoor! Ben er toch wel weer gelijk mee bezig. Elk dingetje voel je weer! Hoewel ik niet verwacht dat het meteen de eerste keer raak is. De vorige keer hebben we er drie rondes over gedaan. Zou wel van m'n aprepos zijn als het meteen raak is, denk ik...
Nog even over de voorkeur: bij de eerste had ik niet echt een voorkeur, nu zou ik het leuk vinden als het weer een jongetje wordt. M'n man hoopt stiekem op een meisje en dat zou ik ook wel leuk vinden hoor, maar ik vind het zo leuk: twee jongens! Maar goed, het belangrijkste blijft, cliche maar zeker waar, dat het gezond is. Zeker met de tweede ben ik me daar wel nog meer van bewust. Hebben jullie dat ook?
@ Monalisa: Balen dat Jeremy geen middagslaapje meer wil doen. Ik ben gezegend dat die van mij dat nog steeds wel wil doen. Zit helemaal in het ritme en rond een uur of 1 slaapt hij meestal zo'n anderhalf uur, soms twee uur. Vind het altijd heerlijk om dan nog even wat tijd voor mezelf te hebben. Maar misschien is het alleen een periode en komt het straks wel weer. Als hij straks gaat lopen en nog actiever wordt, heeft hij het misschien wel weer meer nodig.
Ik weet nog dat ik bij Jip alles gewoon over me heen liet komen, ik had toch geen idee van wat ik bij alles moest voorstellen. Bij Jip had ik heel veel last van kwaaltjes, maar gelukkig ging het met Jip alles goed. Ook voor de bevalling was ik niet bang, het enigste waar ik me zorgen om maakte was voor een totaal ruptuur. :-?
Nu dat we bijna gaan beginnen voor een brusje voor Jip sta ik wel bij alles stil. Ik besef dat we de vorige keer heel veel geluk hebben gehad dat alles zo goed ging en dat Jip een gezonde baby is. In mijn omgeving hoor ik en zie ik steeds meer verhalen waarbij heel veel dingen niet goed gingen en nu kan ik niet meer zo naïef als de eerste keer in een volgende zwangerschap stappen. Zoals ik al eerder schreef het is helaas niet vanzelfsprekend dat je een gezond kindje krijgt.
Ik heb heel veel zin in een nieuwe zwangerschap, maar meer voor het eindproduct dan voor het echt zwanger zijn hoor hahaha :mrgreen:.
Ik vond het zwanger zijn voor 75% echt niet leuk. :oops: Ik beval liever dan dat ik zwanger ben. Maar goed, dat kan een tweede keer totaal anders zijn natuurlijk. Ik heb moed verzameld door te focussen op de 25% wat wel leuk was, je baby in je buik voelen, voorpret van weten wat het wordt, en het afwachten tot je een baby in je armen hebt. Plus het feit dat als ze eenmaal eruit zijn, een kindje het meest geweldige is wat me/ons ooit is overkomen.
Ik vond mijn zwangerschap helemaal geweldig. Vond het zo bijzonder! Alleen het eindigde in een ziekenhuisopname met zwangerschapsvergiftiging met 36 weken. Uiteindelijk ben ik ingeleid met 37 weken en had ik een hele snelle bevalling (half 9 nog geen ontsluiting en ingeleid, 11 uur 5 cm ontsluiting en water gebroken, 13.20 was onze zoon er!). De ellende begon daarna. Mijn waarden van de zwangerschapsvergiftiging gingen niet goed en ik moest nog een week in het ziekenhuis blijven. Onze zoon wilde niet drinken en werd na drie dagen uitgedroogd naar de kinderafdeling gebracht waar hij een sonde in z'n neus kreeg voor de voeding. Uiteindelijk heeft hij daar ook een week gelegen. Eenmaal thuis was het enorm wennen. Ik had me namelijk helemaal verheugd om indien mogelijk thuis te bevallen en dan een geweldige kraamweek thuis te hebben, met z'n drietjes. Nu had ik alles wel al in het ziekenhuis geleerd, maar mijn man moest het doen met een uurtje per dag bezoeken... Dat leidde dus wel tot frictie in het begin toen we eenmaal thuis waren. En na 8 weken werd geconstateerd dat onze zoon het KISS syndroom had (werd toen niet met zoveel woorden gezegd, maar is later wel bevestigd). KISS is dat door bv een te snelle bevalling de nekwervels verschoven zijn waardoor het kindje een voorkeurshouding ontwikkeld en daar ontzettend veel pijn aan heeft. Uiteindelijk meer als een jaar fysio gehad en toen ging het eindelijk goed. Het betekende voornamelijk veel achterstand in de ontwikkeling. We konden bijvoorbeeld niet op de buik laten oefenen met het hoofdje zelf omhoog doen etc. Maar nu is alles gelukkig goed en je vergeet alles ook weer snel. Maar het was wel echt een heel heftig jaar dat eerste jaar.
Ik had eigenlijk meteen al zoiets van: ik wil weer zwanger zijn en het hopelijk gegund zijn om de kraamweek etc wel anders mee te maken. Ik miste ook heel erg het zwanger zijn.
Maar ook ik ging er helemaal blanco in bij de eerste keer en sta nu ook een stuk meer stil bij dingen als een goede zwangerschap, gezond kindje etc. Alles zal nu ook veel meer impact hebben op bijvoorbeeld ons zoontje en ons gezin.
Balen dat jij je zwangerschap als niet leuk hebt ervaren. Nou ja, alle zwangerschappen zijn anders, wie weet wordt deze keer helemaal geweldig!
Jouw verhaal vind ook echt heftig hoor do-tje. Dat lijkt me ook heel erg moeilijk om zo te beginnen, Jip had ik er relatief heel snel uitgeperst en omdat een vriendin van mij een kindje had met KISS syndroom hebben we hem voor de zekerheid na laten kijken, gelukkig was alles goed.
Het is niet zo dat ik tegen een zwangerschap opzie ofzo, maar in mijn hoofd heb ik steeds dat het qua klachten hetzelfde zullen zijn en hopelijk valt het dan uiteindelijk mee. Als het niet meevalt dan heb ik pech, als alles verder goed gaat dan houd ik het wel vol.
Het was ook wel superheftig, maar ik denk dat het goed was dat ik geen vergelijkingsmateriaal had. En ik heb sowieso genoten hoor van alle ontwikkelingen dat eerste jaar. Ik vond m'n zoontje helemaal geweldig en het moederzijn ook. Ik heb geen moment gehad dat ik dacht: waar ben ik aan begonnen of iets dergelijks. Vond/vind het helemaal geweldig het moeder zijn.
Ja het is zeker voor een super mooi doel!
Ik snap dat als je veel klachten heb gehad, je een beetje opziet dat het straks weer hetzelfde gaat worden. Kan nu weer helemaal anders zijn, dus ben benieuwd! Voor mij geld dat natuurlijk ook, het kan best zijn dat ik de zwangerschap nu heel anders ervaar en wel veel last van allerlei kwaaltjes heb. Ach, we zien het wel. Eerst maar weer zwanger mogen worden!
Natasja, als je rechtsboven naar gebruikersinstellingen gaat krijg je een pagina waarop je bijvoorbeeld foto's en handtekeningen kunt invoegen. Een foto voeg je toe in het linkerscherm bij schermafbeeldingen.
Do-tje, gezellig dat je mee komt kletsen, welkom! Wat hebben jullie een heftige start gehad bij jullie kleine man zeg. Ik hoop dat het de volgende keer allemaal een stuk beter gaat! Ella is ook enorm snel geboren, maar heeft daar gelukkig geen last van gehad. Enige vervelende was dat ze veel bloed binnen heeft gekregen en de eerste dagen dus enorm misselijk was en veel bloed spuugde.
Loesje, succes bij het CB, hopelijk vallen de prikjes mee.
Jollyjo, ahhh Tessa volgende week BMR. Ella kreeg ongeveer een week na de BMR de pseudo-kroep, maar ook hele hoge koorts en dat hoort daar niet bij. Ik denk dus dat het van de prikken kwam, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Hopelijk valt het bij Tessa mee...
Susanne.a., ik vond het zwanger zijn heerlijk (ook om de redenen die jij beschrijft), maar door de bekkeninstabiliteit kon ik er op een gegeven moment niet meer van genieten. Mijn bevalling wat een eitje! Brrr... totaalruptuur, ik moet er inderdaad ook niet aan denken! Toen ik 7 weken zwanger was ben ik bij de bevalling van mijn vriendin geweest en zij moest ingeknipt worden, dat vond ik al enorm heftig . Ik ben nu trouwens wel bang dat ik weer (en misschien ook wel eerder) last krijg van de bekkeninstabiliteit, maar voor hetzelfde geld heb ik er helemaal geen last van... Afwachten dus!
Net ben ik weer eens bloed wezen prikken en het hCG was nu 1! Dat is een acceptabele waarde en ik hoef gelukkig niet meer terug te komen, nu kunnen we het boek dus eindelijk sluiten. Gevoelsmatig had ik toch liever gehad dat de waarde 0 was, dan weet je tenminste zeker dat alles weg is, maar als de artsen zeggen dat dit prima is moet ik daar maar vanuit gaan.
ik vond zwanger zijn niet altijd leuk die dikke buik vond ik verschrikkelijk.. en bevalling duurde bij mij 5 uur en 20 min. (ontsluiting+bevallen) alleen 2,5 uur moeten persen.. dus die ontsluiting was er bij mij zo.. maar ik was wel in geknipt en totaal ruptuur.. en een slagaardelijke bloeding.. dus dat was wel heftig.. maar ben er niet bang voor dat het de volgende keer weer gebeurd..
@liesje88: zo dat is een erg heftige bevalling, ben je daarna goed hersteld?
@daantje79: fijn dat je HCG waarde nu goed was, gaan jullie de volgende ronde weer proberen?
Mijn bevalling vond ik heftig vanwege de pijn. Had me voorbereid op een lange bevalling met weeën die langzaam zouden opbouwen en steeds erger werden en dan uiteindelijk het persen op zich dan super pijnlijk zou zijn. Het is bij mij dus helemaal anders gegaan, begonnen met meteen om de 3 à 4 minuten weeën die in het begin nog goed te doen waren, maar nadat mijn vliezen braken kwam ik in een hevige weeënstorm. Ik kon het niet meer weggepuft krijgen en had alleen maar pijn, pijn, pijn. Op advies van de verloskundige gingen we naar het ziekenhuis, ze was bang dat ik geen fut meer zou hebben om te persen omdat het opvangen van de weeën ontzettend veel van mij vergde. Eenmaal in het ziekenhuis moest Jip nog eerst gemonitord worden voordat ik iets van pijnbestrijding mocht krijgen. Maar al gauw kreeg ik persdrang en kreeg ik te horen dat ik bijna mocht gaan persen. Toen voor gekozen om niets meer aan de pijn te doen, ik was er toch al bijna.
Toen ik eindelijk groen licht kreeg om te persen vond ik dat echt een verademing en had geen pijn eigenlijk behalve het branderige van het inscheuren. In 10 minuten had ik Jip er uit, wat de verloskundige zei dat snel was voor een eerste kind. Schade: twee hechtingen en een dag naweeën.
Zou het zo weer doen ook al werd ik toen erg verast door de pijn.
Do-tje, wat een heftig verhaal zeg. Dat is lastig genieten dan de eerste tijd terwijl je dat juist graag wilt.
Daantje, Tessa hoeft volgende maand pas en niet volgende week hihi. Normaal heeft ze geen last van de prikken dus ik hoop dat het nu ook wat meevalt. Zal ze op kantoor bereiden en mijn collega vragen of ik haar eventueel kan bellen want als ze er wel last van krijg wil ik ook gewoon bij haar thuis zijn. Naar de creche mag ze dan ook niet met hoge koorts en als ze hangerig wordt is het toch altijd prettiger dat papa of mama thuis zijn.
Inknippen is inderdaad niet prettig maar als je daarmee je kind er uit kan krijgen moet het maar. Ik vond uiteindelijk het hechten het ergst van de hele bevalling, dat deed pas pijn!! Vooral omdat ze rond de kringspier moesten hechten,brrr die pijn vergeet je dus niet, de rest van de bevalling zal allemaal wel, ging snel (beetje te snel) en veel bloed verloren, maar het hechten was het ergst.
Susanne.a, we willen er inderdaad de volgende ronde weer voor gaan . Ik moet nu nog een menstruatie afwachten. Dan us alle methotrexaat uit mijn lichaam en is het dus niet meer schadelijk voor het kindje. Het is nog maar even, maar ik word zo langzamerhand erg ongeduldig .
Jollyjo, oeps sorry verkeerd gelezen, volgende maan dus pas. Dat hechten klinkt inderdaad niet erg prettig. Ik had een paar hechtinkjes, maar allemaal erg oppervlakkig, stelde niet zoveel voor.
Goede middag allemaal, Ik ben even een paar dagen niet online geweest,ons internetlag er om onverklaarbare redenen uit, gisteren middag konden we opens weeronline en omdat ik nog wist dat jesje op woensdag al kon testen wilde ik meteen even langskomen omte kijken maar toen kon ik even niet op de site.Ik heb net alles snel teruggelezen Jesje wat jammer dat de test negatief was en wat stoer van je man dathij een test voor je is gaan kopen,ik vond het wel erg leuk om te lezen hoeiedereen voor je in spanning zat,wat is zân forum waarin je dit soort dingensamen kunt delen toch leuk!! Maar jeetje wat is er veel geschreven in die paar dagenzeg!! Ik moest 10 volle paginaâs terug lezen,ik heb dan ook niet overal opgereageerd maar het is toch een enorm verhaal geworden Pusta, wat heerlijk dat je meisje zo lekker door slaapt Nienkeis gelukkig ook een erg goede slaapster, vanaf haar geboorte kon ik haar om 11uur haar laatste voeding geven dan kwam ze rond 4 uur en rond 8 uur weer, naeen paar weken ging de nachtelijke voeding er al af, tegenwoordig krijgt zehaar laatste voeding om 8 uur en dan slaapt ze door tot half 9/9 uur ik vindhet altijd erg zielig om haar wakker te maken op de dagen dat ik moet werken,zemoet er dan om 7 uur al uit omdat ze naar het kinderdagverblijf moet en danhebben we echt moeite om haar wakker te krijgen. Monalisa, wat vervelend dat je kleine zo ziek was, gaat het nu alweer wat beter met hem? Ik snap dat je voorkeur uitgaat naar een meisje,ik hoop voor je dat je nu zwanger bent van een dochtertje,en inderdaad de chinese kalender zegt echt niets, een collega van me heeft 4zoontjes en drie daarvan zouden volgends de chinese kalender eigenlijk meisjesgeweest zijn. Bij Nienke had de chinese kalender het goed,hoe was dat bijal jullie eerste kinderen? Had de chinese kalender het bij het juiste end ofjuist niet?
Bente , wat heerlijk dat je op vakantie bent, je hebt geloofik eerst nog genoten van het mooie weer in nederland en op het moment dat hierhet mooie weer op was ben je lekker in het vliegtuig gestapt,mocht jetoevallig internet hebben daar dan nogheel veel plezier! Jesje wat knap dat je zoontje al los kan lopen, ik kan meheel erg goed voorstellen dat je daar trots op bent! Wat voor reden gaven zebij het CB op dat jullie mannetje niet mag drinken wanneer hij maar wil? Dat doenwij toch ook, als wij dorst hebben lopen we ook naar de koelkast dus ik snapniet zo goed dat z’n kleine dat dan op gezette tijden moet doen? Loesje, wat leuk dat je alweer je eerste pakje hebt voorjullie flipje,en ik kan me voorstellen dat het weer heel bijzonder is om jekleine te voelen, daar verheug ik me nu ook alweer op en dat terwijl ik nogniet eens zwanger ben,ondanks dat ik veel ziek ben geweest heb ik toch intensgenoten van nienke in mijn buik,dat bijzondere gevoel miste ik de eerste wekenna de bevalling zelfs een beetje (al vond ik het natuurlijk nog veelbijzonderder om mijn meisje echt vast te mogen houden en te mogen bewonderen)
ik was laatst alleechte baby spullentjes uit Nienke’s kast aan het verzamelen, een vriendin vanme heeft een nichtje dat een tweeling krijgt en ze weten sinds kort dat het 2meisjes gaan worden, nu is dat nichtje nog maar 17 en ze heeft nog geen werk (ze studeert nog) en woont nog thuis bijhaar ouders dus ze heeft niet veel te besteden vandaar dat ik de kleinstekleertjes die we over hebben aan het uitsorteren was, we hebben echt heel veelgekregen ook tweederhands van vrienden en familie met oudere meiden,echt veelte veel voor onze kleine meid en zelfs al zou onze tweede weer een meisjeworden dan nog kunnen we best wat kleertjes missen maar ik vond het heelmoeilijk om afscheid van die kleertjes te nemen. Susanne,ik heb geen voorkeur voor een jongen of meisje geloof ik,tijdensmijn zwangerschap had ik dat ook nietmaar toen wilde ik wel heel erg graag weten ofdat we een jongentje of meisjezouden krijgen ik hoop dat ik me bij een volgende zwangerschap ik kan houdenzodat we echt pas na de bevalling weten ofdat Nienke er een broertje of zusjebij heeft, dat lijkt me ook wel erg bijzonder maar waarschijnlijk ben ik als ikzwanger mag worden toch wel weer zo nieuwsgierig dat ik het toch wil weten,watjammer dat je lang niet altijd genoten hebt van je eerste zwangerschap maariedere zwangerschap is weer anders dus ik hoop dat je bij een volgendezwangerschap heel erg zult genieten, ik heb best een vervelende zwangerschapgehad maar ik geloof toch dat er geen dag voorbij gegaan is dat ik het heelbijzonder vond dat ik ons kindje in me had, ik vond en vind dat echt eenwonder, als ik naar haar kijk denk ik dat nu nog wel eens ooit Natasja, welkom hier, wat een leuke foto van jou en jedochtertje! Liesje, afscheiding met wat bloed kan natuurlijk best eeninnestelingsbloeding zijn,had je dat bij je eerste ook?
Do-tje, jij ook van harte welkom hier!nog maar 6 dagen endan mag je al testen, spannend zeg!!Jeetje jullie eerste tijd als papa en mamahebben jullie niet echt op een roze wolk doorgebracht,wat een heftig begin! watfijn om te lezen dat nu alles weer helemaal goed is met jullie kleine, Bij onze eerste was ik vooral bezig met de verandering inons leven ,we waren al jaren met z’n tweetjes en ik had er zo veel zin om met z’ndrietjes te zijn,natuurlijk heb ik er wel aan gedacht dat ons kindjegehandicapt zou kunnen zijn en daar hebben we het ook wel over gehad samen maarwe hadden alle twee direct zo iets van,ook als het gehandicapt is is het meerdan welkom bij ons, nu willen we dus heel graag een tweede kindje en ons ideedaarover is niet veranderd, een gehandicapt kindje is ook nu nog van hartewelkom maar ik realiseer me wel heel erg hoe gelukkig we moeten zijn dat Nienkegezond is en ik realiseer me ook dat een gehandicapt broertje of zusje ook veelzal veranderen in het leven van Nienke en dan niet alleen nu ze klein is maarook als ze later volwassen is. Tijdens mijn zwangerschap ben ik erg veel ziek geweest (ikheb 9 maanden lang over moeten geven) ik was de eerste tijd erg bang dat onskindje daar iets van over zou houden,ik kon maar zo weinig voedingstoffenbinnen houden en viel enorm af dat ik er van overtuigd was dat ik de baby nietalles gaf wat ze nodig had, onze gyn heeft me er echter van overtuigd dat ikdaar niet bang voor hoefde te zijn,ik heb ook veel info gelezen over anderevrouwen die een soort gelijke zwangerschappen en dat hielp me ook om positieverte denken.
zie dat jullie het over jullie zwangerschap hadden . zal even mijn verhaal vertellen ik ben de eerst 3 maanden ook onwijs misselijk geweest :S daarna kreeg ik enorm last van mijn rug en bekken . toen ik 37 weken zwanger was kreeg ik
(sorry Lianna drukte ergens op waar door i al gepost werd)zie dat jullie het over jullie zwangerschap hadden . zal even mijn verhaal vertellen :wink: ik ben de eerst 3 maanden ook onwijs misselijk geweest :S daarna kreeg ik enorm last van mijn rug en bekken . toen ik 37 weken zwanger was kreeg ik Help en een long ontsteking en ben bevallen met een keizersnee . toen lianna 8 weken was lag ik in het ZH met een ontstoken alvleesklier 2.5 week zh daarna in nov heb ik nog een keer 1.5 week er in gelegen met het zelfde probleem . januari is mijn galblaas er uit gegaan die veroorzaakte de hele elende en sinds dien gaat het heel goed met me gelukkig
Jeetje wat een heftige verhalen allemaal!
Bij T heb ik ook een keizersnede gehad (gepland) vanwege hoge bloeddruk en te weinig vruchtwater. Pas toen ik een dag later uit bed stapte bedacht ik me hoe beroerd ik me al vóór de bevalling voelde vanwege die bloeddruk. Bizar dat je dat dan allemaal zo weg kan drukken op een of andere manier.
Ben nu uiteindelijk net ongesteld geworden. Inclusief de krampen enzo. Gelukkig niet zo heftig als vorige maand, maar prettig is anders!
Vanavond lekker rustig aan doen!
Ben nu ook benieuwd wie er deze maand positief gaan testen! (wil de druk niet te hoog leggen hoor:wink
Pfff ook een heel verhaal Natasja. Ook een erg zwaar eerste jaar dus! Ikzelf heb inderdaad ook nog lopen tobben. Naast dat ons zoontje KISS had, kreeg ik na zo'n drie, vier maanden BV borstontsteking. Het zou allemaal wel weggaan met antibiotica, maar het werd steeds erger. Toen werd ik door de ha doorgestuurd naar de spoedeisende hulp, die me vervolgens tot 2 keer toe hebben weggestuurd, waarna ik bij de derde keer iemand had die een echo ging maken, waarna de chirurg me zag en de foto's niet eens hoefde te zien. Ik moest met spoed geopereerd worden. Zo'n bizarre borstontsteking had ik! En PIJN dat het deed!! Nog veel meer als m'n hele bevalling bij elkaar. In de operatiekamer wisten ze ook niet wat ze zagen, want de viezigheid spoot bijna tot aan het plafond (sorry voor de vieze details!)!!! Na de operatie had ik een open wond (zodat het vocht etc er uit kon blijven lopen) en ben ik 4 weken bij m'n ouders in huis gegaan, want ik kon die jongen niet eens optillen! Zo bizar! En ondertussen had ik ook een hele rare uitslag op m'n benen en ontzettende jeuk. Daar werd ik mee weggestuurd dat het een allergische reactie was. Vervolgens weer op de spoedeisende hulp terecht gekomen. Medicijnen gehad voor allergische reactie en de volgende werkdag (dit gebeurd altijd in het weekend, uiteraard) moest ik naar de dermatoloog. Die zag het gelijk: het waren vaatontstekingen. De ontsteking had te lang in m'n lichaam gezeten en was in m'n bloed gaan zitten, dat was naar m'n benen toe gezakt en had voor vaatontstekingen gezorgd. Dat wilde ze behandelen met prednison, maar dat mocht weer niet voor m'n borstwond, dus werd ik vier weken lang in halfgips gewikkeld...!! Hoogzomer! En daarna nog 8 weken steunkousen.... Twee weken na m'n operatie kreeg ik vervolgens aan de andere borst een borstontsteking. Pas toen ben ik gestopt met de BV en heb ik drie hele zware kuren antibiotica gekregen en gelukkig ging dat toen over. Werd ook het advies gegeven om eventueel bij een volgende geen BV meer te gaan geven... Bizar allemaal he! Maar goed, dat even om het hele verhaal compleet te maken...
Nu leukere dingen: gaan jullie nog iets leuks doen van het weekend? Ik ga zo lekker languit op de bank. Morgen hebben we een verjaardag en verder hebben we niet veel bijzonders. Lekker rustig weekendje. Ook wel eens lekker.
Ja Jesje dat voel je wel van die bloeddruk. Ik had inderdaad ook dat ik het meer erna allemaal merkte. Komt denk ik inderdaad dat je het een soort wegdrukt ofzo.
Jij ook lekker op de bank dus vanavond! Laat je lekker verwennen zou ik zeggen! Fijne avond allemaal!
Jeetje wat een verhalen allemaal zeg.
Kan niet overal op reageren, want ben doodop.
Wel ff snel in het kort ijn verhaal van de eerste zwangerschap. Eerste 13 weken was ik alleen vermoeid en pijnlijke borsten en daar fietste ik dus zo doorheen. Met 14 weken begon de buikpijn, blaasontsteking, schimmelinfectie en dus al een aantal keer thuis gezeten, maar ook na het verhelpen van die klachten bleef de buikpijn duren. met bijna 17 weken kon ik het land afreizen naar de andere kant van België voor de bedrijfsarts, met een hele wandeling, om zo volledig thuis gezet te worden. Anderhalve dag later lag ik in het ziekenhuis met een bloeding aan mijn placenta en harde buiken. Moest de rest van de zwangerschap erg rustig aan doen en kreeg utrogestan (progesteron) om mijn baarmoeder tot rust te brengen. De bevalling heeft twee dagen lang niet door gezet omdat ik me teveel opspande tijdens de weeën Zodra we op de dag waren dat ik ingeleid zou worden omdat ik 41 weken was zetten de weeën wel door en konden we een half uur eerder naar het ziekenhuis. Toen ze me daar zeiden hoe ik de weeën beter kon opvangen was het appeltje eitje tot het laatste uurtje voor het persen. In België is epidurale heel gewoon en moet je juist aan geven als je het niet wilt. Mij is het gelukt zonder. Ik kwam om 10 voor zes 's avonds binnen met 3 cm ontsluiting, om twaalf uur braken ze mijn vliezen met 9 cm en mocht ik zachtjes beginnen mee persen, vanaf het moment dat ik mocht persen ging het weer super 38 over twaalf is Lisa geboren.
Deze zwangerschap terug de eerste 14 weken doorgefietst en nu terug de buikpijn.
Over de controle vandaag, ik had mijn eigen gyn, die wist dat we het niet wilden weten en heeft dus niks gezegd of gevraagd. Heb het er nog niet met Tim over gehad. Hij is nu ook het hele weekend weg. Misschien moet ik me er maar bij neerleggen en in spanning blijven. Zolang ik geen vermoeden heb wat het word, kan ik ook niet van gedacht moeten veranderen na de bevalling als het iets anders blijkt.
Hier in Bellgië is het inderdaad gebruikelijk om bij een gyn te gaan ipv een vk. Die laatste beginnen nu pas heel langzaam meer bevallingen/zwangerschappen te gaan begeleiden en zo, maar denk dat dat nog geen 5% is, de andere 95% gaat dus gewoon naar de gyn in een privepraktijk of het ziekenhuis. Ik krijg inderdaad elke controle een echo, normaal is dat 7, 12, 16, 20, 24, 28, 32, 36, 37, 38, 39, 40, 41 weken. Maar ik ben deze zwangerschap met 10,5 week ook moeten gaan en met 15 weken en nu 17 weken en dus zal als ik geen ergere klachten krijg ik nu weer elke vier weken moeten. Wel heel leuk om je kindje zo te zien groeien.
Zit hier thuis een programma te kijken 'op zoek naar domino' van clousseau zijn ze op zoek naar een musical speler. En zie nu net dat de buurman van een paar deuren verderop eraan mee heeft gedaan en bij de beste 12 zit! Erg grappig en leuk om te zien!
Ga nu de andere topics bijlezen en zo naar bed.
O en jesje was erg spannend je test stuk terug te lezen, jammer dat hij negatief was. Wanneer was je nod?
Jeetje Pusta, jij dus ook al zo'n heftige zwangerschap!
Maar het gaat nu dus beter begrijp ik?
Hier inderdaad ongi. Vind het nog wel raar dat het na maanden een cyclus van 28 nu opeens 2 dagen overtijd was.
Hoop niet dat het nu begint te rommelen qua cyclus.
Vind het trouwens erg knap hoe jullie hier hele verhalen opschrijven! En onthouden wie wat schreef! Ik ben daar helemaal niet goed in, dus ik hoop ook dat jullie mij bij voorbaat vergeven als ik vergeet ergens op te reageren.
Ik lees alles wel zoveel mogelijk en leef ook zeker met iedereen mee!
Zitten nu lekker saampjes bij de houtkachel. Manlief kijkt voetbal en ik heb mijn boekje (Karen Slaughter) en de laptop.
Heerlijk avondje zo!
Wow, wat gaan jullie snel zeg. Kan het niet helemaal bijhouden momenteel. Ik lees wel over pittige zwangerschappen en bevallingen. Net als Loesje durf ik dan ook bijna niks erover te vertellen, dus ik hou het maar kort.
Hier fluitend van begin tot eind. Nauwelijks kwaaltjes, de hele zwangerschap gedanst, wedstrijden tot 33 weken, nog afgedanst voor zilverster toen ik 37 weken was, Jolijn kwam met 39+2. Had toen vanaf eind van de ochtend krampjes, twijfelde of het nou begonnen was of niet en tot een uurtje of 17.00uur was ik overtuigd dat het voorwerk was. Vanaf 18.30uur ging het eigenlijk echt zeer doen en om 22.13uur was ze er al. 21 minunten moeten persen en geen hechtingen daarna. Alles snel, makkelijk en thuis. Zo kun je er wel 10 krijgen haha. Inderdaad respect voor degenen die het zwaarder hadden en nu er weer voor gaan!
Natasja: balen van je ongi. Op naar de volgende ronde!
Eh...volgens mij kreeg ik een jongetje volgens die kalender, maar zeker weten doe ik het niet meer.
Wat is dat carpaal tunnel syndroom?
Ik werd trouwens ook vanaf het begin minimaal 3 of 4 keer per nacht wakker van tintelende/gevoelloze armen, nu weer. En moest het grootste deel van de zwangerschap apart slapen omdat zwanger zijn mij een enorme snurker maakt, ook deze keer weer. Maagzuur had ik gelukkig niet constant, maar als ik het had, was het wel heel heftig. Zwanger zijn vind ik gewoon echt niet leuk, ja een bepaald aantal weken de baby voelen, maar op het eind deed dat soms ook echt behoorlijk pijn! Deze zwangerschap ervaar ik tot nu toe even zwaar of zelf zwaarder. Bij de eerste zwangerschap was die vermoeidheid in de eerste weken niet zo erg, maar nu heb je de zorg al voor een kleintje en kun je niet zomaar even gaan liggen als je echt moe bent. En nu heb ik ook veel last van vermoeidheid door de medicijnen die ik moet slikken om mijn baarmoeder rustig te houden, en de buikpijn is bij lange na niet weg.
Ben trouwens iemand die heel veel slaap nodig heeft, dus vond de eerste 3 maanden 1 of twee nachtvoedingen (tussen 12 en 1 en tussen 4 en 5) ook heel erg zwaar. Ik was al blij toen ik op een dag alleen nog een tutje hoefde te geven. Nu word ik weer gek als ik zoals vannacht 2 keer eruit moet om haar recht te leggen omdat ze wakker is geworden. Echt erg want er zijn moeders die het veel minder goed hebben. Gisteren lag ze er al om kwart over 7 in en buiten dat ze twee keer even wakker was en niet zelf in slaap viel, was ze netjes om 8 uur vanmorgen wakker.
Deze ochtend heb ik trouwens vanaf 9 uur tot nu strijd moeten voeren, maar ik lijk gewonnen te hebben, ze slaapt. Heb een muziekbeestje aan haar spijltjes hangen (buitenkant van ledikant) en nu heeft ze sinds kort ontdekt dat als ze op haar buik gaat liggen ze hem in bed kan trekken en de muziek aan kan doen. Maar ja dan rolt ze niet terug, kan ze niet slapen en wordt ze boos. Dus ik naar boven, met heel veel moeite het knoopje losgemaakt en het een eind buiten haar bedje aan de schommelstoel gehangen. Boos dat ze me was. Gewoon ontroostbaar. Heb het dus helaas op moeten geven en het terug gehangen. Maar ze was zo over haar toeren, nog stopte ze niet met huilen. Geprobeerd om samen in mijn bed te gaan liggen, hielp niet, haar wandelend getroost, terug in haar eigen bed, hielp niet. Ze bleef krijsen. Haar mee naar beneden om 10 uur, in de box, wilde ze ook niet, op schoot wat laten drinken en half elf terug gelegd en nu na even huilen is het stil!
oh wat erg geen idee meer wat jullie geschreven hebben:oops:
wij hebben eindelijk lekker rustig weekend.. heel wat weekenden gewerkt en nu lekker helemaal niks.. heerlijk..
van de week schreef ik trouwens over dat ik heeeeeel klein beetje bloed verloor misschien een innestelingsbloeding.. heeft 2 dagen geduurd en daarna weer helemaal weg.. dus het blijft hier spannend....
pusta.. moeilijk is dat soms he als die kleintjes niet willen slapen.. eline had dat ook wel eens toen ze klein was.. maar ik kon me altijd moeilijk verzetten als ze huilde.. ik kon daar echt niet tegen.. pff... en op een gegeven moment wist ze dat.. en dan heeft ze een loopje met je..maar nu is het gelukkig niet meer zo hoor.. als ik haar op bed leg is het nooit een probleem
Nou ik ben blij om te horen dat er ook meiden zijn die fluitend door de zwangerschap zijn gegaan en dat sommige een "makkelijke" bevalling hebben gehad. Geeft ook weer moed dat het zo ook kan.
Ik heb er echt heel veel zin in en hoop dat we ook snel zwanger mogen raken. Of het mee gaat vallen of niet, we zullen zien...en het is het waard.
Hier nog steeds geen bloeding, maar alleen de voorverschijnselen.... beetje jammer want ik zit niet op mijn 30 dagen net als de vorige twee keer. We wachten het weer af
Wie was er ook alweer nieuw??Welkom! Ja sorry hoor ben nu al aan het dementeren haha!
Nog steeds nergens last van.Wat duurt het LAAAAAAAAAAANG voor het 27 oktober is zeg...phoe.Gister kwam mijn vriendin langs ( ze is 3 weken verder dan ik) en liet me een mooie echo zien.Het hartje klopte heeel goed en het bewoog erg! Ohhh ik wil ooook was het enige wat ik dacht....ik ben nu nog banger dan bij mijn eerste zwangerschap.Daar voelde ik tenminste nog iets.ik wordt hier zo onzeker van dat ik me soms afvraag of het echt wel in tact is allemaal wordt er een beetje verdrietig van. Momenteel is het in mijn leefomgeving een ongelooflijke babyboom.waarvan er al 3 net de 3 maanden gepasseerd zijn, en dan mijn vriendin met der goeie echo ( en haar kwaaaalen........) pfff dit zuigt man........
Maar goed bevallingen....ja die van mij was heeel snel.in 8 uur was the job done maar ja ik kwam gewoon op een dinsdagmiddag op controle bij de vk maar ik kon direct blijven want ik had pre eclampsie. Wat een hectische tijd zeg.Tijd om bang te zijn had ik niet eens.Maar ben elke dag elke minuut helemaal lekgeprikt voor bloedafname en infusen, en constant bloeddruk meten zelfs in mn nachtrust, en hartfilmpjes en meerdere keren per dag aan de CTG.donderdag was Jeremy er.Na 2 dagen gel te hebben ingebracht, de 2de dag deed het meteen goed zijn werk.Had al 1 cm ontsluiting van mezelf, na de eerste keer gel 3 cm, en na de tweede keer 4 cm, en toen hebben ze me op donderdagmiddag naar de kraamsuite gereden en daar mn vliezen gebroken. En toen had ik 2 uur achter elkaar een weeen storm in mn rug.Dacht dat ik GEK werd van de pijn.Wel weer goed voor 6.5 cm,bijna 7 zelfs. en toen heb ik zelfs nog een ruggeprik gekregen.Na een uur had ik 10 cm en mocht ik persen ( heerlijk is dat met een dichte neus door die hogebloeddruk medicatie; maar niet heus ) en 50 min later was Jeremy daar.pffff
Heb nog 2 weken in het ziekenhuis gelegen.Jeremy heeft maar 2 dagen in de couveuse gelegen.Dus viel mee, hij deed het super, beter dan ik haha.Ik moest opnieuw leren lopen.Na 1.5 bedrust valt dat tegen hoor!Wat was ik beroerd zeg.En ik was 16 kilo afgevallen omdat ik een catheter kreeg en ik zag mezelf 3 maten slinken ( maar had dan ook nijlpaard poten zoveel vocht dat daarin zat)
Het was een heftige tiijd maar ook erg mooi.Iedereen leefde zoveel mee.Achteraf gezien viel het nog mee.....ik ben ingeknipt maar daar voelde ik niks van, en het hechten ook niet.is allemaal mooi genezen weer ook.
Zwangerschap was verder prima, geen overdreven grote buik, die zag je namelijk pas na de 20 weken...Alleen snel dikke voeten, en met 27 weken was ik het al zat,ik kon niet meer slapen omdat alles tintelde; ik kon mn draai voor geen meter vinden dus sliep met een kussen.Soms een harde band gevoel rond mn buik al vond ik dat toen niet echt schokkend.Ik hoop heel erg dat deze zwangerschap anders mag zijn (al is hij dat nu al want ik voel geen meter haha) wat kunnen vrouwen toch zeiken he, nu is het gewoon weer niet goed hihi. Ik hoop wel dat ik deze uitdraag tot zeker 39 weken en dat het dan allemaal vanzelf mag komen als een verassing...Dat wil ik nu ook wel eens meemaken.En verder gewoon zonder inknippen/scheuren ofzo.....heerlijk lijkt me dat,en dan de volgende dag gewoon lekker naar huis.
monalisa ik hoop het mee voor je!
Nou het stil zijn van vanochtend was max een half uurtje en toen was ze weer wakker. Als ze dan vrolijk en uitgeslapen is, prima, maar zelfs onder het eten bleef ze regelmatig huilen. Ze is echt uit haar hum vandaag. Heeft geen koorts, maar wel last van haar tandjes denk ik... Ze beet namelijk in de rand van de tafel en begon toen heel hard te huilen.
Nu ligt ze weer een uur in bed en slaapt nog steeds niet. Gelukkig huilt ze nu ook niet. Een kwartier geleden gaan kijken en heb haar muziekpaardje stiekem kunnen wegleggen, dus dat is nu geen strijd meer. En ze had de 2e poepbroek in een uur, nu dunne, dus ook dat wijst naar haar tandjes. Maar goed, ben nu 20 minuten terug beneden en ze slaapt nog steeds niet. Gisterenavond wilde ze haar derde slaapje ook niet, dus misschien wordt het tijd om van drie naar 2 slaapjes te gaan...
Hey meiden ik kom lekker meekletsen.mijn naam is Sabine,24 jaar en trotse moeder van een dochter die bijna 2 jaar is. We hebben besloten voor een tweede telg te gaan en ik heb er heel veel zin in. Liefs!
Hey Sabine, welkom.
Zielig he Pusta, die tandjes. Hier gelukkig weinig last van. Zag zelfs dat T al 2 kiezen doorkrijgt, en hij heeft schijnbaar nergens last van! Bijzonder.
@ Monalisa, pre-eclampsie is ook heftig!
Vandaag familiefeestje gehad. T ligt nu uitgeteld in bed. Zal wel veel wakker worden vannacht... pfffffffffffff
sabine welkom!
Hier: Lisa viel vlak na mijn laatste bericht in slaap tot half 5, dus toch even lekker bij geslapen. Toen was inmiddels ook een vriendin (heeft mijn vorige zwangerschap samen met de gyn opgevolgd voor haar opleiding tot vroedvrouw en toen is de vriendschap onstaan) hier, die heeft lekker meegeholpen met Lisa en hebben heel gezellig eerst wat gewinkeld, dan heb ik gekookt terwijl zij met Lisa seelde en daarna heeft zij weer geholpen met de tafel afruimen toen ik Lisa in bad stopte en toen die kleine eenmaal in bed lag hebben we heerlijk kolonisten kunnen spelen, eindelijk iemand gevonden die net zo graag spelletjes speelt als ik
Lisa heeft goed geslapen en ligt nu terug te slapen. Heb een vermoeden dat die tand misschien door is, maar mag niet kijken of voelen, dus moet nog even afwachten
Pusta, fijn dat je meid nog in slaap viel. We zaten met T ook vrij snel op minder slaapjes hoor. Ze geven het zelf duidelijk aan.
Leuk ook dat je een leuke vriendschap hebt overgehouden aan je vorige zwangerschap!
Meiden wat hebben jullie een hoop gekletst heb het niet allemaal onthouden hoor.
Vrijdagavond zijn we naar mijn moeder gegaan daar geslapen en tessa heeft tot kwart over 8 geslapen. Wij zijn om 9 uur vertrokken naar vrienden in oud-beierland, 2 uur rijden. We moesten hun zoontje even aanschouwen. Mooi kereltje en wat klein nog. Niet te geloven dat Tessa ook zo klein is geweest hahaha. Rond 5 uur waren we weer bij mijn moeder na het eten weer naar huis gegaan. Tessa was vanacht 2x wakker, gewoon huilen in haar slaap. Ze ligt nu ook lekker te slapen en als ze strkas wakker is gaan we even lekker zwemmen.
Jolly Jo leuk he kraambezoek.Alleen zoooo jammer dat ze zo snel groeien!
Jesje vervelend is dat he!!!Ik hou me ook het liefst strikt aan de regels wat slapen enzo betreft, jammer dat sommige familieleden mij daar een zeikerd in vinden hihi. En fijn dat er geen last is van de tandjes!!
Pusta 3 slaapjes is idd best wel veel he.Maar misschien had je meisje dat ook wel nodig.
Wat hebben sommigen van jullie een heftige zwangerschap en/of bevalling gehad zeg! Petje af hoor, nu hopen dat het bij de 2e allemaal een stuk soepeler gaat.
Annemieke, bij mij klopte de Chinese kalender niet (ik zou een jongen krijgen, maar het werd toch echt een meisje ).
Pusta, wat leuk dat jullie buurman in dat programma zit . Wat sneu dat Lisa zo'n last heeft van haar tandjes, sterkte ermee!
Jesje, hier ook een Karen Slaughter fan :-D. Sterkte met het stoppen met roken...
Natasja, balen van je ongi, op naar de volgende ronde!
Loesje, ik hoop voor je dat deze zwangerschap weer zo voorspoedig verloopt! Gezellig middagje gehad gisteren?
Liesje, spannend hoor!!
Monalisa, alles is vast goed met jullie kleine uk, maar ik snap wel dat je graag een bevestiging wilt hebben. Lastig is het soms om geduldig te zijn hè? Erg herkenbaar .
Sabine, gezellig dat je mee komt kletsen, welkom .
Jollyjo, wat lief weer zo'n klein frummeltje hè!? Veel plezier met zwemmen.
Hier een erg leuk nieuwtje want: ELLA LOOPT :-D:-D:-D. Ben natuurlijk reuze trots op ons meisje! Vrijdag zette ik haar op de grond en normaal gesproken gaat ze dan gelijk zitten, maar nu zette ze 3 stapjes naar de spiegel toe. 's Avonds met manlief tegenover elkaar gaan zitten en ze kreeg er geen genoeg van om tussen ons in te stappen. Gisteren liet ze als zelf het muurtje los buiten en zette een paar stappen en vandaag bij het voetbal wandelde ze al een meter of 5. Gaat erg snel dus. Ik vind het zo leuk om te zien!! Ze was er ook wel echt aan toe (is natuurlijk ook al 16 maanden), op deze manier kan ze alles nog beter gaan ontdekken.
Daantje, wauw wat super! Ik was 18 maanden, dus nog later, hahaha, en ben nu als ik niet zwanger ben een zeer fanatieke recreatie hardloper (8 tot 10 km/u). Mijn vriend was net een jaar, ieder zijn eigen tempo inderdaad.
Hier krijgt Lisa zichzelf eindelijk op handen en knieën, maar nog niet lang achter elkaar. En net in de box kwam ze zo ver omhoog om te kijken dat ze bijna zat. En daar schrok ze zo van dat ze ging huilen.
Vandaag wel weer drie slaapjes nodig gehad en verkouden en chagrijnig. Helemaal niet zelfstandig vandaag, dus heb haar nu naar mij zitten in de kinderstoel. Nu moppert ze maar af en toe. Op schoot gaat ze steeds mee typen en dat is niet zo'n succes.
@Jesje: Ben je het laatste boek van Karin Slaughter aan het lezen? Ik heb 'm in september op vakantie gelezen. Erg goed weer! Oh succes met stoppen met roken. Zal wel tegenvallen of niet?
@ Natasja: Balen dat je ongesteld bent geworden!
@ Liesje: ik had vorig weekend ook twee dagen dat ik een heel klein beetje bloedverlies had. Misschien ook een innesteling????? Spannend deze week!!!
@ Monalisa: Ik herken het gevoel dat je hoopt dat de bevalling van de tweede als een verrassing komt. Ik heb dat ook wel (ik was ook ingeleid, ook met zwangerschapsvergiftiging).
Zo wij hebben een heerlijk weekend gehad. Vrijdagavond lekker hangen op de bank, gisteren naar een verjaardag geweest, vandaag langs m'n opa die heel slecht ligt, maar hij vond het leuk ons weer te zien. En vanmiddag lekker een beetje de was gedaan en gerommeld en met de kleine man gespeeld. Heerlijk! Heb ook alle zomerkleding maar uit de kast van m'n zoontje gehaald. Denk niet dat we die nog nodig hebben binnenkort. Hoorde dat het van de week overdag 6 graden wordt! Koud!!! Wel gek dat het dan ineens zo'n omslag is dat weer. Maar ik vind het ook wel weer wat hebben hoor (als je binnen zit dan he).
Nou ga die jongen zo even lekker badderen en dan vanavond So you think kijken. Fijne avond jullie!
@ Daantje: wat goed dat je dochtertje loopt!! Ons zoontje loopt ook net pas (met 18 maanden). Hij was vrij laat. Vind het supermakkelijk als ze lekker kunnen lopen. En het wordt dan ook weer een nieuwe fase vond ik, weer helemaal anders. Soort van zelfstandiger vond ik.
Pfff had trouwens vrijdagavond nog wel een onzeker momentje hoor. Manlief was weg, dus ik had de tijd aan mezelf. En ging een beetje lopen piekeren. Of het nu toch wel weer het juiste moment is om te beginnen. Ik wil dat mijn zoontje goed begrijpt dat hij een broertje of zusje krijgt. Ik heb nu niet echt het idee dat hij dat nu zou snappen. Maar goed, dan duurt het natuurlijk ook wel weer even... En ik ben bang dat ik straks misschien m'n aandacht niet kan verdelen. Dat m'n zoontje misschien denkt dat hij te kort komt. Dat soort dingen allemaal. Hebben jullie dat ook? Moet wel zeggen dat dat soort dingen altijd 's avonds door m'n hoofd spoken en als ik er de volgende dag over nadenk, kan ik het wel meer relativeren en voelt het niet meer zo zwaar. Maar toch, baalde er wel even van. Het maakte me onzeker.
Daantje, YEAH voor Ella, goed zeg! Leuk dat ze dan zo lekker doro blijven gaan hihi.
Do-tje, dat piekeren is normaal. Een tweede krijgt altijd anders aandacht dan een eerste dat is logisch, maar dat wil neit zeggen dat een tweede niet genoeg aandacht krijgt of dat je de eerste tekort doet. Het gaat alleen wat anders.
Do-tje HEEL herkenbaar.ik doe het ook....soms denk ik...wow Jeremy is nog geeneens een jaar en ik ben alweer zwanger.....ik wilde het wel...en ja mijn vriend is ook al bijna 36 dus ik wil niet te lang wachten.Maar van de andere kant, heb ik altijd gezegd dat ik eerst op en top van Jeremy wilde genieten.
Mijn vriendin haar zoon is 4.5 en die krijgt nu pas de tweede en ze vond dat ik aan de vroege kant was.Dat maakt me ook alweer onzeker.MAar je kunt zeker de eerste maanden nog genoeg aandacht aan je zoontje geven hoor! En die van jou is nog eens ouder,die kan je dan helpen, dat vinden ze prachtig! Die van mij gaat de leeftijd van jouw zoon nu hebben als de baby komt, dus kun je nagaan.Wat ik wel graag zou willen is dat ik beter met hem zou kunnen communiceren en dat hij kan lopen.
Naja ik voel me prima eigenlijk.Alsof ik niet zwanger zou zijn zeg maar
Echt ik ben woensdag 7 weken en dan eindelijk nog maar 2 weekjes verwijderd van de eerste echo. Ik hoop zoooo op een spartelend kleintje met een mooi hartje!
Iedereen heeft zijn eigen keuzes ook qua leeftijdsverschil. BIj een eerste maak je je ook zorgen of je alles wel goed zult doen en dat is uiteindelijk ook goed gekomen dus dan komt het met een tweede ook allemaal wel goed.
Monalisa, Ik hoop ook voor je dat je een mooie echo hebt. Is altijd weer spannend.
@Do-tje: Voor mij is het ook erg herkenbaar wat er door je hoofd heen spookt. Twijfelde of ik wel genoeg liefde had voor 2 kids. Twee kids is wel een stuk drukker. En dat is iets waar je vanzelf in groeit. Uiteindelijk zullen ze elkaar ook lief hebben en krijgt iedereen genoeg aandacht en liefde
@Monalisa: Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat heerlijk zeg. De 1e echo is zoooo super spannend!
Sabine, welkom hier,gezellig dat je mee komt kletsen!
Daantje, wat goed zeg dat Ella loopt! wat zul jij een trotse mama zijn!
Jeetje wat hebben de meeste hier zware zwangerschappen gehad, gelukkig is iedere zwangerschap anders dus laten we hopen dat de komende zwangerschap voor iedereen mee gaat vallen!
Nienke heeft een oorontsteking en haar eerste tandjes beginnen door te komen, we hebben danook de laatste nachten vrijwel niet geslapen, eigenlijk huilt ze vrijwel nooit dus toen ze 2 dagen geleden niets deed dan huilen,en slaan met haar armpjes en trappelen met de beentjes wisten we wel dat er iets niet goed was,we dachten dat ze tandjes kreeg, ze heeft namelijk de laatste paar dagen heel erg veel vieze poepbroeken en ze probeert echt overal op te bijten,ze heeft ook echt enorm last van rode billen en ze heeft koorts, we hebben voor de zekerheid de huisartsenpost gebeld en na ons verhaal dachten die ook aan tandjes,vanochtend ben ik toch met haar naar de huisarts geweest omdat ze echt niet op hield met huilen,zelf wanneer we haar vasthouden krijgen we het niet voor elkaar om haar te laten ontspannen,ze heeft haar handjes steeds tot vuistjes gebald en blijft echt gillen van de pijn, ze pakte ook steeds naar haar oortjes maar dat doet ze altijd als ze erg moe is en ze heeft al 2 nachten niet goed geslapen dus wij dachten dat dit door de vermoeidheid kwam, niet dus, er komen inderdaad 2 tandjes door maar ze heeft ook een flinke oorontsteking,echt super zielig!
Ik heb dus vandaag maar thuis gebleven met Nienke,morgen blijft mijn man met haar thuis want naar het kinderdagverblijf gaat nu natuurlijk niet en ze mag wel naar oma maar nu ze zo ziek is willen we haar toch liever in haar eigen vertrouwde omgeving bij ons laten.
hier zeggen mensen ook wel eens van goh wordt het niet eens hoog tijd voor een 2e?!.. nou sorry maar ik kan daar altijd slecht tegen als mensen dat zeggen.. ze zeiden het ook wel eens toen eline nog geen jaar was! nou toen was ik er nog helemaal niet aan toe.. het is ook maar net wanneer je er zelf weer klaar voor bent toch?..
en over liefde geven.. ik geloof dat dat vanzelf zijn weg vindt hoor!.. ik ben er niet bang voor dat ze tekort zullen komen..
ik weet niet meer wie t was.. maar was sneu oorontsteking bij je kleintje.. en die tandjes kunnen soms ook zo'n pijn doen.. eline heeft er GELUKKIG nooit last van gehad!
Irritant is dat he als mensen dat zeggen Liesje88! Helemaal mee eens....het zijn jouw zaken en niet die van hun!
@ hier........oh my #$#% wat is Jeremy weer vervelend zeg,moet zeggen als hij alsmaar driftig is en niks is goed en jankt om alles ...daar wordt ik ZO moe van! Dan wordt ik pas echt kotsziek van het thuiszitten en dan komen die muren snel op je af. Ik kan er echt mega slecht tegen als hij zo vervelend is zeg....GRRRRRRRRRRRRR. Ik kon toen hij net zich een beetje pijn gedaan had hem niet eens troosten.Normaal wel maar nu blijft hij steeds in dat verdriet hangen.
Hoi meiden,
Ik ben Jolanda, en moeder van zoontje Siem (bijna 1)..
Ook wij gaan voor een brusje! :-) Vinden jullie het goed als ik hier wat mee kom kletsen?
Pusta, wat sneu dat je meisje verkouden is, beterschap!
Do-tje, klinkt lekker relaxed, jullie weekend. Wel verdrietig dat je opa zo slecht ligt.... Wat betreft het leeftijdsverschil: ik vind het ook lastig hoor. Ik was in juli zwanger, maar dat werd helaas een bbz... Er zou dan minder dan 2 jaar tussen Ella en een brusje zitten en nu wordt het sowieso ruim 2 jaar. Vind ik toch wel een verschil, maar ik denk dat er voor beiden wat te zeggen valt. Een ideaal leeftijdsverschil is er denk ik niet (zoals Jersey ook al zei). Gewoon je gevoel volgen dus.
Annemieke, jij ook al een ziek kindje, ook heel veel beterschap!
Liesje, zo irritant die vraag! Misschien wil je niet meer kinderen of lukt het niet om zwanger te worden. Als mensen het nu aan mijn vragen zeg ik dat we graag een broertje of zusje voor Ella willen, maar dat het nu even niet kan in verband met een bbz. Dan staan ze meestal met hun mond vol tanden omdat ze snappen dat de vraag niet erg gepast is...
Monalisa, lastig zo'n vervelend mannetje in huis. Het hangt volgens mij in de lucht want Ella is ook niet te genieten, constant huilen/jengelen en niets is goed, pfff....
Jolanda, gezellig dat je mee komt kletsen, welkom!
Hier nog zo'n mannetje wat niets wil... Oeh, zo vervelend af en toe! Hij heeft al de hele dag pech, botst overal tegen aan, valt op de gekste plekken. Hopelijk is het snel voorbij! :-)
Thnx voor jullie welkom!
Ik zit nog een beetje in spanning, of eigenlijk, best wel veel!
Ik snap op dit moment niet veel van mijn cyclus. Normaal 27-28 dagen, en als ik daarvan uit ga, ben ik nu 5 dagen overtijd. Al 2 testen gedaan (op 2 verschillende dagen) maar beide negatief.. Zou het een langere cyclus zijn, of... Brr, ik word er gek van!!
Ik ben johanna, ben 25 jaar en heb samen met mijn man 1 dochter. Wij willen nu gaan voor een Brusje en heb 3 aug mijn spiraal eruit laten halen. Nu wachten op mijn regels..
'k Zou graag met jullie meekletsen..:-D
Ja misschien zit het idd in de lucht meiden.....Hier ook een kluns en hij zat eerder met zijn vingers tussen de kast lade en was totaal niet te troosten. Ook gaat ie ineens heel hard gillen en als iets niet lukt of als hij ineens op zijn gat valt is het brullen en krijsen.
Hij heeft nu 8 tanden inmiddels maar denk ook wel dat hij daar af en toe last van heeft. Wat ben ik opgelucht dat ik niet de enige ben die daar last van heeft zeg! PHOe.................op zo'n manier duurt een dag ERG lang...
Jolanda, lastig... Misschien inderdaad een langere cyclus? Of anders proberen te testen met KV 2 voor 5, die testen al bij hele lage waardes positief...
JJ86, welkom, klets gezellig mee!
Grappig trouwens, het is hier een tijdje best rustig geweest, kletsten we maar met een paar meiden en nu opeens zoveel aanmeldingen. Erg gezellig hoor !
Monalisa, je bent inderdaad niet de enige hoor . Toen Ella ongeveer zo oud was als Jeremy werd ik soms echt gek van een hele dag een huilend en vervelend kind in huis, was soms blij dat ik naar mijn werk mocht. Nu heeft ze nog wel haar dagen hoor, maar toch lijkt het minder erg, waarschijnlijk omdat ze zich nu beter kan vermaken. Het wordt dus beter meid, nog even doorbijten .
ik heb soms echt veel te veel geduld bij eline.. ook als ze de hele dag huilt.. heb ik er niet gauw last van:oops: dan ga ik vaak even met dr naar buiten ofzo..dan vergeet ze vaak te huilen..
.
