Thuisblijf mama's

[zonnebloempje]

Hallo Dames,

Met onze kleine op komst hebben mijn man en ik besloten dat ik straks ga stoppen met werken.
Zijn hier dames die ditzelfde plan hebben?
Of zijn er momenteel moeders die al bewust thuis zijn voor de kinderen?

Het lijkt me leuk om eens met elkaar in contact te komen.

Zonnebloempje

[zonnebloempje]

Geen dames hier die ervoor kiezen of gekozen hebben om thuis te blijven??

[mdtje]

Ik half. Werk thuis, 1 of 2 dagen in de week en tijdens middagdutjes. Ik denk niet dat er heel veel mama's zijn die het zich kunnen permitteren, met alle kosten zoals hypotheek enzo om helemaal thuis te blijven, al zullen er vast genoeg zijn die het wel willen. (En ook genoeg die gillend gek worden als ze alleen maar thuis zitten ;-) )

[Streepje]

Ik was thuisblijf moeder voor 19 maanden. Toen ben ik weer gaan werken, ik miste veel op het sociale vlak. Nu ik weer werk (maar 20 uurtjes) ben ik er van overtuigd dat Nyna het super heeft op het KDV en ik een leukere mama ben voor haar. Dus, ik kan wel mee praten met je, maar ik ben nu geen thuisblijfmama meer Trouwens, ik vond het wel super om alles te kunnen meemaken van Nyna. Dat vind ik nog wel eens jammer.

[Free]

Ik ben t eerste jaar van onze dochter niet aan het werk geweest.

Nu ben ik sinds 1,5 maand aan het werk als gastouder. Ben dus nog steeds bij onze dochter, maar verdien toch mn eigen geld (al is t nog niet veel, wil t wel uitbouwen naar meer kindjes!)

[zonnebloempje]

bedankt voor jullie reacties.

@mdtje, ik besef me maar al te goed dat het in deze tijden bijna niet meer op te brengen is om permanent thuis te zijn.
toch zie ik het zelf wel als 1 van de mooiste oplossingen, vooral als juf (en ik vele kinderen langs heb zien komen)

@streepje, het is natuurlijk ook zo dat het bij je moet passen. ik weet niet hoe leuk ik ben als ik de kleine eerst goed moet afleveren zonder me gehaast te voelen en dan door te vliegen naar mijn werk om daar goed te functioneren en dan na mijn werk weer snel naar de opvang om de kleine op te halen....pff. ik word er nu al onrustig van
ik wil in ieder geval de eerste tijd graag thuis blijven en dan verder kijken.

@Free, dat zou voor mij ook nog een optie zijn, om als gastouder aan de slag te gaan. ik werk nu als juf en merk dat op mijn huidige werk ik minimaal 3 dagen moet werken.
met alle vergaderingen en ouderavonden erbij wordt dat best veel

In ieder geval wil ik proberen om thuis te blijven en dan zien we later wel weer hoe het komt. ik doe ook nog wel vrijwilligerswerk op momenten dat mijn man thuis is, dus we zullen zien hoe snel ik in een sociaal isolement geraak, hihi

Groetjes Zonnebloempje

[J_mylove]

Ik ben thuisblijf mama!! :mrgreen:
Ben al thuis sinds ons zoontje geboren is. Was vrij snel daarna zwanger van ons dochtertje en nu ben ik dus heerlijk fulltime mama aan het zijn.

Er zijn inderdaad mensen die het zich niet voor kunnen stellen altijd thuis te 'moeten' zijn. Ik vind het heerlijk! Geniet er volop van en ben ook blij dat ik alle ontwikkelingen zelf als eerste meemaak
Ooit wil ik wel weer gaan werken ,maar voorlopig geniet ik volop van het mama zijn. Werken kan altijd nog toch?

Waarom wil jij gaan stoppen met werken als je kleine er straks is?

Liefs!

[zonnebloempje]

@J_mylove, ik wil vooral thuis gaan blijven om ten eerste de zorg van de kleine op me te nemen, ik vind dat die zorg ook bij mij als ouder hoort.
ten tweede, ik wil van alles kunnen genieten van de kleine.
ten derde, in het eerste levensjaar naar de creche geeft voor veel kinderen onnodige stress, dat wil ik voorkomen.
Maar bovenal... ik wil gewoon genieten!!
en heb genoeg te doen thuis.... (als ik daar dan nog aan toe kom)

[claudiagf]

Tja het is zoals al eerder gezegd is, een hoop mama's kunnen het zich helaas niet permiteren om alleen thuis te zitten met de kinderen. Ik dus ook niet. Werk 30 uur per week. Manlief werkte ook parttime zodat we gezamelijk de zorg voor onze zoon hadden, afgezien de 2 dagen kvd die we nodig hebben. Ging prima. Maar nu heeft manlief geen baan meer en naar alle waarschijnlijkheid zal zijn volgende baan fulltime zijn. Maar dan nog zal onze zoon niet meer dan 3 dagen opvang nodig hebben per week.
Willen we nog leuke dingen blijven doen, zal ik moeten blijven werken. En eigenlijk vind ik dat ook niet erg nu ik erop terug kijk. Heb ook niet het idee dat ik iets gemist heb. Ik heb alles mogen meemaken wat bij zo'n kleintje gebeurt. De eerste woordjes, de eerste stapjes, heb het allemaal meegemaakt.
Ook vind ik het leuk om nog deel uit te maken van de maatschappij i.p.v. alleen maar mama te zijn! Don't get me wrong, vind het geweldig om moeder te zijn. HEt is het mooiste dat er is. Maar er is wel meer, voor mijn gevoel.
Weet eigenlijk niet wat ik zou doen als ik de keuze had, parttime werken of fulltime thuis zijn.
En wat betreft een kdv, mijn zoon gaat met veel plezier naar een kdv. Kent de namen van de leidsters en kindjes allemaal al. Ze doen daar dingen die hij thuis misschien niet doet. Tuurlijk heeft hij periodes dat hij met minder plezier gaat maar dat zijn gewone fases. Die gaan vanzelf over. Ik vind het leuk voor hem dat hij omgang heeft met andere kindjes, aangezien hij enigs kind is en er misschien geen tweede meer gaat komen. Ook in de rest van de familie zijn er verder geen kindjes en ik zie het ook niet snel gebeuren dat er kindjes gaan komen. Dus voor hem zelf is het ook gewoon leuk om omgang te hebben met andere kleintjes.....
Tja, de ene mama is ervoor gemaakt om thuis te blijven, de andere niet......

[Bambi80]

ik ben ook thuisblijfmama. Ik wilde eigenlijk het eerste jaar sowieso thuis blijven. Mijn mening was ook dat ze het eerste jaar beter af zijn bij familie. Maar moet zeggen dat ik mijn wereldje wel klein vond en ik merkte aan mijn zoontje dat ie andere kindjes eigenlijk wel heel interessant vind en als ik om mij heen kijken leren kinderen wel veel andere dingen in een andere omgeving (zoals een KDV). Ik was weer aan het solliciteren toen ik bij verrassing weer zwanger was. Dus toen sollicitaties stop gezet, want ik ben niet zo'n hele fitte zwangere dus vind het nu even goed. Maar ik moet zeggen dat ik soms best tegen het plafond vlieg. Ik wil ook wel weer graag wat anders doen dan alleen moederen. Als is het maar 1 a 2 daagjes. Even kijken wat ik ervan vind als de tweede geboren is, maar ik denk erover om volgend schooljaar een studie te gaan volgen.

[Bambi80]

ooow, maar het is wel een aanrader om langer thuis te blijven dan die 10 weken na je bevalling hoor. dat is zo kort. Volgens mij zijn er weinig moeders dan al aan toe om weer te werken en hun kleintje achter te laten. Ik vind de eerste 9 maanden ook zo snel.

[Pusta]

Hier wel de wens om thuisblijf moeder te zijn, maar niet de middelen om het financieel dan nog te redden. Heb met de zwangerschap van Lisa vanaf 4 maanden thuis gezeten en dan heb je verder niet veel dan wat poetsen en je huis voorbereiden, dus dat was minder. Nu is de kans er dat ik binnen kort terug zal moeten stoppen met werken ivm de zwangerschap, werkte hiervoor 4 maanden parttime (17-20 uur pw) en nu fulltime omdat mijn ouderschapsverlof op is en ik toch maximaal 10/16 december moet stoppen. Maar zit inmiddels weer thuis met buikklachten waardoor ik met mijn eerste zwangerschap moest stoppen omdat ik ook nog een bloeding kreeg. Moet straks naar de gyn en dan zullen we het merken of ik nog een ruime maand (of twee) uit mag werken of meteen moet stoppen... Als ik meteen moet stoppen krijg ik maar een deeltijd uitkering omdat ik pas een paar dagen weer fulltime werk, als ik tot begin november kan blijven aanmodderen dan krijg ik een fulltime uitkering, maar goed de gezondheid van de kleine in spee gaat voorop natuurlijk

[Pusta]

o na de bevalling kan ik ruim een half jaar thuis blijven door ouderschapsverlof en al mijn vakantie meteen op te nemen, daarna zal ik parttime aan de slag moeten om het financieel haalbaar te krijgen...

[nana]

Hier nog een thuisblijfmama. Ik vind het heerlijk! Ik kan me kindje opvoeden zoals wij dat graag willen (en dat is anders dan de meeste ouders/kdv het doen) Ik kan precies op haar behoeften inspelen, als ze moe is gaat ze slapen (ongeacht het tijdstip), als ze honger heeft krijgt ze eten, wil ze naar buiten, dan doen we dat, etc. Niks schema's of dingen die op uur en tijd moeten. Ik volg haar ritme gewoon. Ideaal!! Nooit stress ofzo. En ook wat betreft het eten en drinken wat ze krijgt. Ik vind het niks om mijn kind nu al zoetigheid, koek of chips te geven. Door er altijd zelf bij te zijn weet ik precies wat ze krijgt (of niet). Niemand die haar toch stiekem snoep oid kan geven. Vooral oma staat daar, om een of andere vage reden, om te springen :confused: Ik zie daar het nut niet van in eerlijk gezegd! Met drinken idem dito, mensen snappen blijkbaar niet (of willen niet snappen) dat dochterlief water lekker vind. Volgens hen vind ze appelsap, ranja, yogho, etc lekkerder. En het dan niet 1x vragen he, maar gewoon aan blijven dringen; wil ze echt geen .... (vul maar in) Waarom is het voor sommigen toch zo moeilijk om andermans wensen te respecteren??

Ik ben overal bij, eerste stapjes, eerste woordjes etc. Maar ik ben er dus ook altijd als ze nood heeft aan mama, bij pijn, verdriet, moeilijke momenten, etc. En ook daar ben ik blij om, dat ik haar zelf kan troosten. Hoe vaak ik anderen niet hoor zeggen: stil maar, het is goed, stop nu maar met huilen, etc. Bbbrrrr, daar krijg ik de kriebels van, als mijn dochter verdriet heeft mag ze zolang huilen als ze zelf nodig vind. Ik kan niet voor haar bepalen wanneer het verdriet over is, dat doet ze zelf! Ik hou haar vast, geef haar een kus, ik zeg verder niks en wacht gewoon tot ze klaar is met huilen. Meestal duurt dat niet lang, dus haar aanmoedigen te stoppen heeft geen nut, mijns inziens.

Sociale contacten zijn nooit een probleem geweest. Alleen echt gaan stappen doen we bijna nooit meer, maar daar hebben we zelf voor gekozen toen we aan kinderen begonnen. Dat komt over een x-aantal jaar wel weer als de kids het leuk vinden om te gaan logeren. Tot die tijd zijn wij er voor hen. Dochterlief slaapt (nu nog) het liefst gewoon thuis bij ons, dus dat respecteren we. Ik ga haar niet dwingen te logeren, alleen omdat ik zo graag een avondje weg wil. Dat komt vanzelf wel weer...

Andere dingen zoals op visite gaan, 's middags naar feestjes, etc. gaan doen we allemaal nog gewoon, geen probleem.
Vooral de eerste jaren wil ik er zijn voor mijn kinderen, omdat ze dan hun moeder (en papa) het hardste en meeste nodig hebben.

Ook het gebrek aan andere kindjes heeft mijn dochter nooit gemist. Ik ben er namelijk áltijd om met haar te spelen en nu nog merk ik dat ze bijv. buiten meer naar mij toetrekt dan naar andere kids. Echt samenspelen gaan ze pas doen vanaf een jaar of 3-4. (kleuterschool dus) Nu is het vooral nog spelen in haar eigen wereldje. Vrienden die een dochter hebben van dezelfde leeftijd zien we regelmatig, maar de 2 kids kijken wel naar elkaar, maar echt samen spelen....nee hoor, dat gebeurt nog niet. Het is echt nog ieder voor zich.
Vanaf 2 of 2,5 (afhankelijk per psz) mogen kindjes ook naar de psz. Daar zijn ook andere kindjes om mee te spelen. Maar wat ze daar nog het leukste vind zijn niet de kindjes, maar het speelgoed wat ze daar hebben. Dus andere kindjes missen ze op deze leeftijd nog niet, dat komt pas later.

En straks wil ik uk nr2 ook weer net zoveel aandacht en liefde gaan geven dan ik nu bij dochterlief doe. Er altijd voor ze zijn!! Mijn eigen tijd komt wel weer als ze straks wat groter zijn en hun eigen plannetjes gaan maken :-)

[claudiagf]

[quote=nana]
En ook daar ben ik blij om, dat ik haar zelf kan troosten. Hoe vaak ik anderen niet hoor zeggen: stil maar, het is goed, stop nu maar met huilen, etc. Bbbrrrr, daar krijg ik de kriebels van, als mijn dochter verdriet heeft mag ze zolang huilen als ze zelf nodig vind. Ik kan niet voor haar bepalen wanneer het verdriet over is, dat doet ze zelf! Ik hou haar vast, geef haar een kus, ik zeg verder niks en wacht gewoon tot ze klaar is met huilen. Meestal duurt dat niet lang, dus haar aanmoedigen te stoppen heeft geen nut, mijns inziens.
[QUOTE]

Dit vind ik wel een beetje vreemd hoor. Er is echt niks mis mee om een kindje te zeggen dat ie niet hoeft te huilen! Als mijn zoon valt en huilt zeg ik ook altijd "stil maar, het is al over". Dit heeft als gevolg dat ie niet meer zo snel om alles huilt. Scheelt veel. Hij valt namelijk geregeld en normaal huilde hij, ook al deed hij zich geen pijn. Nu, als hij zich geen pijn heeft gedaan, huilt ie ook niet en staat gewoon zelf op. Alleen als ie zich echt pijn doet, huilt ie. En dat is ook prima.
Zodra jij altijd erin mee gaat, gaat een kind hiernaar handelen. Als een kind merkt dat jij em altijd troost e.d., gaat ie dus ook altijd dingen doen zodat hij/zij troost krijgt. Vind ik een beetje onnodig. Maar dat is mijn mening.
Daarbij is mijn zoon dus bijna 2 en gaat naar een kdv. Hij speelt dus wél met andere kindjes. Misschien niet echt samen een verhaaltje spelen maar ze zitten wel tegen elkaar te praten tijdens het spelen. Ook zitten ze samen een boekje te bladeren of een puzzeltje te doen. Dus dat klopt ook niet.
Maar zoals gezegd, ieder zijn eigen mening.

[J.D.]

Hallo, (bijna) mama's.

Hier ook een fulltime mama! Ik weet niet wat het beste is, ik denk dat er geen beste is....Voor mij is dit het beste. Ik vind het prettig om er de éérste jaren voor mijn zoontje te zijn (en hopelijk ook voor een mogelijk volgend kindje), maar kan me voorstellen dat er moeders zijn die graag ook iets voor zichzelf ernaast hebben of niet de keus hebben op financieel gebiedt. Het is allemaal goed, een fulltime mama die daar gestresst of geïrriteerd van wordt is denk ik een mindere leuke mama dan een mama die gewoon erbij werk! Dus voor ieder een eigen keuze met eigen motivatie's!

[Mijntje]

Helemaal mee eens J.D. Voor iedereen is iets anders het beste.

Nana, ik voed mijn kinderen heel anders op. Ik vind juist dat ze wel moeten leren wat een ritme is, dat mama ook weleens geen zin heeft om te spelen en dat je niet om iedere bult hoeft te huilen. Zo zie je maar weer hoe iedereen verschilt .

Ik zou best wel minder willen werken of gewoon een paar jaar helemaal niet. Helaas zit het er voor ons financieel niet in. Nu de 3de geboren is zijn manlief en ik wel allebei van 4 naar 3 dagen werken gegaan. Manlief voor 2 jaar en ik voor 1 jaar. Bij elkaar 6 dagen werken, dat komt overeen met 1 fulltimer en een mama die 1 dag werkt.

[finaly87]

Hier ook een thuisblijfmama hoor!
Maar werk daarbij wel thuis als gastouder (4 dagen) om toch inkomen te hebben, alleen op t salaris van mn man redden we t niet.
Dus mijn kleine krijgt sowieso ook omgang met andere kids mee en t delen van zn mama etc.. hij is net 2 en gaat over 1,5 maand 2 ochtendjes naar peuterspeelzaal.

Ik heb er altijd al rekening mee gehouden als klein meisje dat ik mama wilde zijn, en thuis wilde zijn voor mijn kindjes. Mijn moeder was ook altijd thuis voor mij. Ik heb daarom bewust de keuze gemaakt om geen super carriere op te gaan bouwen, maar gewoon iets wat te combineren is als mama zijnde.. dus heb verzorging gedaan, SPW kinderopvang, en uiteindelijk ook kraamzorg.. maar door mn kinderopvang-diploma's wist ik dat ik gastouder kon zijn, of eventueel iets kon vinden op een kdv/psz waar mn kids mee heen konden.. Een carriere komt wel als mn kleintjes wat groter zijn! Maar zo heb ik dat dus altijd al van te voren uitgestippelt en er rekening mee gehouden zodat ik dit dus ook kan.
Als een jongste kindje een jaar of 3/4 is dan wil ik weer een opleiding gaan doen. Mijn man is veel thuis door dat hij bij de Brandweer werkt dus we kunnen hopelijk tegen die tijd dat wel combineren zodat de kids alleen zo nu en dan naar opa of oma moeten of BSO of iets..

Ik heb wel gewerkt in het begin.. toen Jayron 4 maanden was eindigde mn verlof en moest ik weer aan t werk als kraamverzorgende, dit heb ik vol gehouden tot ca 10 maanden en toen gastouder geworden. Ik vond het vreselijk die 3a4 x per maand dat ik hem weg moest brengen naar opa/oma.. moest hem idd wakker maken, stressen in de ochtend, en in de week dat ik werkte miste ik hem enorm, en de week dat ik vrij was kon ik alleen maar balen van de dagen die om vlogen en ik weer moest werken. Voor mij werkte dit dus totaal niet. Heb ook op kdv's gewerkt waardoor ik er bewust voor kies mijn kinderen onder de 2 jaar nooit naar kdv te brengen.. dan eerder gastouder als t echt niet ander kan, en dat dan max. 3 dagen..
Maar tot nu toe blijf ik gastouder, de volgende kleine komt eraan en verheug me enorm op t feit dat ik er strax altijd voor hem kan zijn en hem onbeperkt borstvoeding kan gaan geven

Dus dit werkt voor mij ... Ieder inderdaad zn ding.. ik zoek op andere manier dingen buiten huis.. sport, vriendinnen, naar familie op visite, uitstapjes met de kleine.. kom alsnog echt wel aan mn contacte tuurlijk vlieg ik ook wel eens tegen de muren op maar wanneer we kunnen gaan we er lekker op uit..

[Sam]

ik werk nu nog tot aan mijn verlof, maar zodra de kleine er is en mijn verlof voorbij is ga ik ook een thuisblijfmama zijn
We hebben het hier gelijk over gehad toen we gingen beginnen aan kinderen, dat als het zover zal zijn dat we het zo zullen gaan doen.
Ik ben er tot nu toe erg blij mee, en het liefst stop ik per direct met werken, maar omdat ik nu nog niets om handen heb thuis zal ik het braaf volhouden. Al helpt het niet dat ik nog steeds zoveel overgeef zelfs op het werk maargoed.

Kijk er echt naar uit dat de kleine straks veel bij me is, en ik zo een ritme kan 'samenstellen' die voor mij maar vooral de baby werkt.
Dat sociale gebeuren zal goed komen, ik heb een erg hechte band met zowel mijn eigen kant als de schoonfamilie. En allen wonen op een korte afstand van binnen een half uur rijden dus ik ben er zo, en daar zijn ook kleine kindjes dus dat zal vanzelf goed komen daar ben ik totaal niet bang voor.

[sofietje]

Ik ben geen thuisblijfmama, maar wij hebben wel thuisblijfkinderen :-D We kiezen er bewust voor om de kids niet naar oppas of kdv te brengen, maar vinden dat er altijd 1 van de ouders beschikbaar moet zijn, zeker de eerste paar jaar. De eerste negen maanden ben ik helemaal thuis gebleven, toen kreeg manlief de mogelijkheid om de overuren die hij maakt flexibel op te nemen, zodat ik wat kon gaan werken. Nu werk ik dus zo'n 12 uur per week, en dan is papa thuis bij de kids. Als we deze mogelijkheid niet meer hebben, zou ik direct weer mijn baan opzeggen om helemaal thuis te zijn. Financieel moeten we dan wel behoorlijk inleveren, maar van het begin af aan hebben we daar in ons financiele plaatje al rekening mee gehouden. Ik denk dat (onze) kids gebaat zijn bij rust en stabiliteit, en dat kunnen wij het beste bieden als ze gewoon thuis zijn bij papa en/of mama. Bovendien vind ik m'n kids zo leuk dat ik ze gewoon niet met een ander wil delen

[J.D.]

@finaly, onbeperkt bv!! Hier is Lucas bijna 1 jaar en ik geef ook nog bv...zo fijn dat het nog kan!

[J.D.]

@Jamilah, kan me zo goed voorstellen dat je er nog niet aan moet denken dat hij in januari naar de psz gaat! gelukkig duurt het nog eventjes!! En wat leuk een psz in een kinderboerderij!!

[nana]

[quote=claudiagf][quote=nana]
En ook daar ben ik blij om, dat ik haar zelf kan troosten. Hoe vaak ik anderen niet hoor zeggen: stil maar, het is goed, stop nu maar met huilen, etc. Bbbrrrr, daar krijg ik de kriebels van, als mijn dochter verdriet heeft mag ze zolang huilen als ze zelf nodig vind. Ik kan niet voor haar bepalen wanneer het verdriet over is, dat doet ze zelf! Ik hou haar vast, geef haar een kus, ik zeg verder niks en wacht gewoon tot ze klaar is met huilen. Meestal duurt dat niet lang, dus haar aanmoedigen te stoppen heeft geen nut, mijns inziens.
[QUOTE]

Dit vind ik wel een beetje vreemd hoor. Er is echt niks mis mee om een kindje te zeggen dat ie niet hoeft te huilen! Als mijn zoon valt en huilt zeg ik ook altijd "stil maar, het is al over". Dit heeft als gevolg dat ie niet meer zo snel om alles huilt. Scheelt veel. Hij valt namelijk geregeld en normaal huilde hij, ook al deed hij zich geen pijn. Nu, als hij zich geen pijn heeft gedaan, huilt ie ook niet en staat gewoon zelf op. Alleen als ie zich echt pijn doet, huilt ie. En dat is ook prima.
Zodra jij altijd erin mee gaat, gaat een kind hiernaar handelen. Als een kind merkt dat jij em altijd troost e.d., gaat ie dus ook altijd dingen doen zodat hij/zij troost krijgt. Vind ik een beetje onnodig. Maar dat is mijn mening.
Daarbij is mijn zoon dus bijna 2 en gaat naar een kdv. Hij speelt dus wél met andere kindjes. Misschien niet echt samen een verhaaltje spelen maar ze zitten wel tegen elkaar te praten tijdens het spelen. Ook zitten ze samen een boekje te bladeren of een puzzeltje te doen. Dus dat klopt ook niet.
Maar zoals gezegd, ieder zijn eigen mening.[/QUOTE]

Ik had ook al gezegd dat ik/wij het anders doen dan de meeste andere ouders ;-)
De reden dat wij haar niet aanmanen te stoppen met huilen, is dat ik niet wil dat ze het gevoel krijgt dat ze niet mag huilen, dat ze niet serieus genomen word, en dat ze alles op gaat kroppen. Ik wil dat ze weet dat wij haar (verdriet bijv.) serieus nemen. Door haar verdriet af te kappen neem ik haar -voor mijn gevoel- niet serieus. En als dat vaak gebeurt dan zal ze het de volgende keer dus niet meer tonen maar opkroppen en dat wil ik niet. Ik wil dat ze ons vertrouwt en als ze wat ouder is, ons kan uitleggen waarom ze verdrietig is. Ik denk altijd maar aan mezelf; als ik verdrietig ben, om wat voor reden dan ook, wens ik ook serieus genomen te worden. Waarom zou dat bij mijn dochter anders zijn? En wij volwassenen huilen ook niet voor de lol, dus kinderen ook niet.
Ze huilt bijna nooit, dus ik geloof niet dat mijn hoeveelheid troosten daar invloed op heeft. Een kindje huilt niet voor de lol. Als ze huilen is er iets en dat kan varieren van pijn, angst tot zich gewoon niet happy voelen. En als zij dat zo ervaart is het haar goed recht om te huilen, soms duurt het 10 sec. en soms 5 min., maar ik heb nog nooit gemerkt dat ze expres langer huilt dan nodig is. Waarom zou ze? Ik troost haar toch al op dat moment en na het verdriet spelen we weer vrolijk samen verder. Ze krijgt de aandacht die ze wilt, dus daar hoeft ze niet om te zeuren dmv huilen. Kindjes lachen ook liever dan ze huilen ;-) Kindjes die dmv huilen aandacht gaan vragen zullen dus, mijns inziens, ergens iets tekort komen. Anders hoeft het er niet om te vragen/zeuren. Blijf je dat negeren dan zal het alleen maar erger worden, denk ik.

En wat het huilen bij het vallen betreft, dat ligt niet aan de duur van het troosten, maar aan de reactie van de ouder (of wie er dan ook bij is) als het kindje valt of zich pijn doet. Als mijn dochter valt en ik gelijk op haar afren om te troosten dan gaat ze idd huilen. Want mama komt dus dan zal er wel iets zijn. Kindjes voelen de paniek van anderen prima aan en daar reageren ze op. Blijf ik daarentegen afwachten wat haar reactie is op de valpartij, dan 'beslist' ze dus zelf of het pijn doet en er gehuild moet worden of niet. Ik troost dus pas als ze huilt en niet bij voorbaat al.

'Pas op!!!' en 'Kijk uit!!' zijn ook van die waarschuwingen die ik probeer te vermijden.(vriendlief is daar beter in!) Want als je dat gaat roepen dan word het kind zenuwachtig (want jij toont paniek) en gaat dan juist fouten maken, waardoor het zich bijv. alsnog pijn doet. Van af en toe een keer vallen leren ze ook weer, dus ik probeer niet alles te vermijden, want dat lukt toch niet en het heeft geen nut. Alleen bij de echt gevaarlijke situaties (drukke weg op willen lopen bijv.) grijp ik in en dan nog doe ik dat op een rustige manier, zodat ze niet schrikt en iets onverwachts doet.

Dat wat je zegt over de psz bedoelde ik ook, ze zitten dan wel naast elkaar, maar echt samen spelen is het nog niet, dat komt later pas.

[nana]

Nana, ik voed mijn kinderen heel anders op. Ik vind juist dat ze wel moeten leren wat een ritme is, dat mama ook weleens geen zin heeft om te spelen en dat je niet om iedere bult hoeft te huilen. Zo zie je maar weer hoe iedereen verschilt .

We hebben hier wel een soort van ritme, dwz een min of meer vaste volgorde van bepaalde dingen. (warm eten eten we 's avonds en niet's ochtends om maar een dom voorbeeld te geven.) Maar dat ritme is niet aan uur en tijd gebonden. Dus de ene keer doet ze haar middagdutje al om 12 uur en de andere keer pas om 13 uur. Ligt er maar net aan hoe laat ze 's ochtends wakker is, wat we verder voor plannen hebben etc. Alleen de psz dagen zijn wat meer op uur en tijd, maar daar moet ze op een bepaalde tijd zijn. Ik maak ook het liefst zo min mogelijk afspraken op een vast tijdstip, liever iets in de trant van 'na haar middagslaapje'. Vaak weet ik 's ochtends al hoe laat ze ongeveer gaat slapen, dus dan kan ik alsnog een 'nauwkeuriger' tijdstip doorgeven aan degene van de afspraak.
Ik realiseer me ook dat dit voor iemand met meer dan 1 kind moeilijker is. Alhoewel ik straks met uk2 en mijn draagdoek hoop dat ik zoveel mogelijk aan de behoeften van beide kindjes tegemoet kan komen.

Mijn dochter leert ook dat mama soms even niet kan spelen, zeker nu ik zwanger ben en bekkenklachten heb. Maar dat leg ik haar dan zo goed mogelijk uit en maak daar ook geen 'misbruik' van door dat altijd als excuus te gebruiken terwijl dat misschien niet zo is. Ik probeer er zoveel mogelijk voor haar te zijn, ook al heb ik soms geen zin, maar dat is mijn probleem vind ik....niet het hare. Ik heb voor haar bewust gekozen en dan moet ik er ook 100% voor haar zijn vind ik. Bij 'geen zin' probeer ik me daar dus overheen te zetten, want voor je het weet is ze 10 en wil ze niet eens meer met mama spelen! Dus ik geniet er nu zoveel mogelijk van!

Wat vallen en huilen betreft zie mijn post hierboven....

[J.D.]

@Jamilah, bij ons is de psz nog niet eens 2 minuten lopen, zit hier aan de overkant! Maar wij wachten nog 2 jaartjes hoor.
@nana, ook al is het misschien anders dan andere ouders/moeders zouden doen, als het voor jullie werkt, helemaal goed!! Hopelijk is het ook nog te doen met ukje 2. erbij (in der draagzak).

[claudiagf]

Oooh Nana, het is ook zeker geen kritiek wat ik lever ofzo. Don't get me wrong. Als jullie content zijn op deze manier, en je kindje(s) ook, dan is het toch prima.
Ik ben alleen anders van mening en dat moet kunnen natuurlijk. Vind het heel apart hoe jullie het aanpakken. Maar ik ben totaal anders dus. Ik roep dus wel geregeld "kijk uit" of "voorzichtig" omdat ik weet dat een kind op deze leeftijd nog erg onbezonnen kan zijn. Als mijn zoontje op de bank gaat staan, dan waarschuw ik hem wel. In principe kan ik het aankijken maar dan weet ik dat hij steeds een stapje verder gaat, eerst staan op de bank, dan misschien lopen. Ik heb een erg avontuurlijk kind die waarschuwingen soms echt nodig heeft.
En huilen, nou, de mijne (en hij zal dan wel de uitzondering zijn ofzo) kan makkelijk huilen ook al is het er niks aan de hand. Omdat hij zin zijn niet krijgt bijvoorbeeld. En dan vind ik het echt niet nodig dat hij huilt. Negeer ik dus ook.
En zo zijn er wel meer situaties waarbij hij huilt en waarvan ik het onnodig zijn. Dus ben het niet geheel met je eens dat kindjes altijd huilen als er iets. Tuurlijk, nu hij ouder word, zal hij niet meer altijd om het minste of geringste huilen. Maar dat merk ik wel aan hem zelf of hij terecht huilt of niet. Ben vaak genoeg bij hem (ook al werk ik erbij) om dat te zien.

Ik vind het hartstikke goed dat er genoeg mama's zijn die ervoor kiezen om thuis te blijven bij hun kleintje. In principe heb je hier ook een dagtaak aan!
Maar zelf vind ik het prettig om toch deel uit te maken van de samenleving en dat ik mijn eigen dingen nog heb. Nu ik een kindje heb, wil dat voor mijn gevoel niet zeggen dat ik alleen mama ben!
Ik ben meer dan dat alleen. Ik ben echtgenoot maar ook werknemer met verantwoordelijkheden daar. En op zich is dat wel prettig.
Ik roep vaak dat ik zou stoppen met werken als het kon. Maar als ik me echt probeer in te leven hierin, in dit idee, dan weet ik niet of dat zou volhouden. Mijn eigen moeder, die altijd bij ons thuis is geweest, zegt zelfs dat ze het niet meer op deze manier zou doen als ze de kans had om het over te doen.
Ze heeft zich behoorlijk afgestompt gevoeld en alsof ze in een piepklein wereldje zat. En daar kan ik me wel iets bij voorstellen.
Maar respect hoor, voor de mama's die thuis blijven....

[riannetje]

Hoi,hoi

Ik ben een halve thuisblijf moeder, kan dat ook? :-D Werk 16 uur per week en dat vind ik voor nu genoeg.
Vind mijn werk erg leuk maar ik ben ook altijd weer blij dat ik mijn dochter dan weer kan ophalen van het kdv. Het is mijn eigen keus geweest om maar 16 uur te werken omdat ik al een keer 2 jaar heb thuis gezeten en ik stapelgek werd van die muren. Nu ben ik veel gelukkiger en een leukere mama denk ik.

[Sanel]

Ik ben zeer zeker geen thuisblijfmoeder. Moet er ook niet aan denken. Ik zag het al voorbij komen maar ik ben meer als alleen mama. Ik vindt het heerlijk om te werken en doe dat ook 4 ochtenden. Mijn vriend werkt 5 dagen. De kids gaan niet naar een opvang of iets dergelijks. Mijn moeder komt thuis oppassen. Dat gebeurt meestal 2x in de week en maar voor anderhalf uur. Ik werk van 6-12 en mijn vriend begint om 11:30. Dus die kids zitten eigenlijk bijna nooit zonder ouders. Al vindt ik het echt wel goed dat ze eens een dagje zonder kunnen hoor.
Ik krijg altijd de kriebels van die opmerkingen dat je iets zou missen van je kind als je werk. Wat een pure onzin. Ik heb alle eerste dingen gezien van allebei de kids. Ik hen me moeder nog nooit iets eerder horen zeggen dan dat ik al gezien heb.
Over het huilen: nou kinderen kunnen echt wel huilen zonder dat er iets is hoor en dat hoeft echt niet te betekenen dat ze iets te kort komen. Ook spelen doen ze bewust echt wel samen. Zowiezo samen en me dochter vaak met een vriendinnetje. Ze zitten echt niet naast elkaar niks te doen. Hebben altijd barre verhalen als met de pop aan het spelen zijn of iets dergelijks.

Tuurlijk heeft iedereen zijn eigen manier van opvoeden en kiest er wel of niet voor om thuis te blijven en dat is juist goed. Er is geen gids over hoe je een kind MOET opvoeden. Elk kind is anders en heeft zijn eigen opvoeding nodig.

[J.D.]

Ik ervaar het helemaal niet als geen sociaal leven, nou ben ik altijd al erg huisje boompje beestje....ik heb het altijd als prettig ervaren dat mijn vader er altijd was als wij thuis kwamen. Mijn man heeft dat ook zo ervaren met zijn moeder en daarom hebben wij deze keuze gemaakt. Daarbij ben ik persoonlijk niet zo weg van kdv-en, maar dat is een persoonlijke mening.

Maar dat wat voor jezelf doen is idd wel belangrijk, mijn man en ik zijn afgelopen vrijdag voor het eerst na de geboorte van Lucas, samen uit eten gegaan. Heerlijk! Gaan we vaker doen!

@riannetje, dat bedoelde ik dus, dat je (algemeen) dan w.s. een leukere moeder bent omdat je veel relaxter bent nu de muren niet zo op je af komen.

[J.D.]

@sanel, wat prettig dat je het zo hebt kunnen regelen met je moeder en dat je man zijn werktijden zo mooi zijn dat oppas niet altijd nodig is. Ik denk idd niet dat het missen van dingen het ding is om thuis te blijven voor je kinderen.

[Tinkerbell79]

Sofietje, wij hebben het net zoals jullie. Wij wilden ook heel erg graag dat Mik niet naar kdv of dergelijke hoefde te gaan. gelukkig hebben wij het voorrecht dat we ons werk erg goed op elkaar kunnen aanpassen, waardoor Mik hooguit 2 keer per maand een paar uurtjes naar mijn schoonouders moet gaan. Verder doen we het allemaal samen en dat vind ik geweldig.
hahaha ik wil Mik ook niet delen, hahahha ;-)

Als ik nit hoefde te werken dan bleef ik thuis hoor, dan ging ik niet meer werken. Ik geniet zo ontzettend van Mik. Tuurlijk is het fijn om deel te nemen aan het werkgedoe, maar moet eerlijk zeggen dat mijn werk me meer stress oplevert (jeugdpsychiatrie met redelijk wat agressie en een niet fijne werkomgeving en ja dan moet je ander werk zoeken, maar vind nu maar eens wat ;-)) dan energie. En sociaal leven heb ik genoeg, want Mik gaat lekker mee overal naar toe.

Wij hebben ook geen strak schema. Mik wordt wakker wanneer ze wakker wordt ;-) en gaat naar bed wanneer ik zie dat ze moe is. Is ze niet moe, of zijn we weg, prima, dan slaapt ze niet. Kijk naar meisje en kijk dan wat handig is. Eten doen we ook niet op vaste tijden...kan 5 uur zijn, kan ook 7 uur zijn. En ons gezin doet het hier heel erg goed op!!

Wat betreft huilen. Ieder zijn eigen ding natuurlijk, is geen goed en slecht vind ik. Gelukkig huilt Mik echt heel weinig, en als ze huilt dan troots ik haar, indien nodig.
"pas op", ja dat zeg ik echt wel eens, want net als de kleine van Claudia is ze een stuntelkampioen....dan heb ik liever dat ze geen tand door de lip heeft....hahhaha.

Vind het trouwens wel leuk hier te lezen!!

Ik werk trouwens 24 uur in de week

[Vickypreg]

Ik werk maar 10,5 uur op een peuterspeelzaal, heb altijd gezegd dat ik liever thuiis wilde blijven voor de kids en niet al die werkissues maar eigenlijk vind ik het heerlijk zo. Nu gaat mijn zoontje ook naar de psz dus zie ik hem daar ook nog dus hoef hem eigenlijk maar 1 halve dag te missen en hij en zijn zusje gaan niet naar het kdv. Mijn schoonmoeder past op en manlief is 1 dag thuis, heerlijk!

Wat betreft het spelen met elkaar, ze kunnen echt nog niet bewust samen spelen met 2 jaar dat komt past later. Uitzonderingen daargelaten maar kinderen spelen eerst NAAST elkaar, dat wil niet zeggen dat het er niet uit kan zien als samen spelen hoor.
Ik heb hier een linkje waar je ook het e.a. kan lezen; http://www.peuteren.nl/peuters/geestelijk.php
Maar zie het regelmatig op mijn werk natuurlijk, en ook mijn eigen zoontje begint nu echt samen te spelen en nog is het wel eens lastig.

[Sanel]

Kan hoor Vicky maar ik zie Fenna echt geven en nemen. Dat is voorheen anders geweest. Zag het toevallig vorige week nog met haar dinnetje. Ze zegt ook tegen haar: kom en neemt haar hand en laat haar wat zien. Echt zo bijzonder om te zien.

[nana]

Oooh Nana, het is ook zeker geen kritiek wat ik lever ofzo.

Ik had het ook niet als kritiek opgevat hoor :-)

Don't get me wrong. Als jullie content zijn op deze manier, en je kindje(s) ook, dan is het toch prima.
Ik ben alleen anders van mening en dat moet kunnen natuurlijk. Vind het heel apart hoe jullie het aanpakken. Maar ik ben totaal anders dus. Ik roep dus wel geregeld "kijk uit" of "voorzichtig" omdat ik weet dat een kind op deze leeftijd nog erg onbezonnen kan zijn. Als mijn zoontje op de bank gaat staan, dan waarschuw ik hem wel. In principe kan ik het aankijken maar dan weet ik dat hij steeds een stapje verder gaat, eerst staan op de bank, dan misschien lopen. Ik heb een erg avontuurlijk kind die waarschuwingen soms echt nodig heeft.

Ik heb er geen problemen mee als mijn dochter staat of loopt over de bank, dat is haar manier om de wereld te verkennen (heel normaal peutergedrag dus) en dat mag ze. Ik blijf dan ook idd in de buurt en vertel haar dat een bank bedoeld is om op te zitten en dat ze eraf kan vallen en zich zeer kan doen. Maar ik dwing haar niet om eraf te komen ofzo. Valt ze toch een keer, dan troost ik haar en hoop dan dat ze er iets van leert. Van je eigen fouten leer je het meest, toch?! Over een tijdje is de lol er wel vanaf en gaat ze vanzelf iets anders doen. (het word nu al minder heb ik het idee) Door zelf het voorbeeld te geven (zitten dus ipv staan) leert ze ook hoe iets moet.

En huilen, nou, de mijne (en hij zal dan wel de uitzondering zijn ofzo) kan makkelijk huilen ook al is het er niks aan de hand. Omdat hij zin zijn niet krijgt bijvoorbeeld. En dan vind ik het echt niet nodig dat hij huilt. Negeer ik dus ook.

Huilen omdat iets niet mag negeer ik niet (wat niet wil zeggen dat ze alsnog haar zin krijgt!) maar dan leg ik uit dat ik begrijp dat ze boos/verdrietig is omdat ze ...niet mag. Een dreumes/peuter is verbaal nog niet zo sterk en kan zijn emoties nog niet zelf verwoorden. De enige manier waarop ze hun boosheid, frustratie, verdriet, etc kunnen uiten is door te huilen. Door haar emotie te benoemen weet zij of ik haar begrijp. Soms corrigeert ze me al een beetje; als ik zeg 'je bent verdrietig he?' dan zegt zij soms 'Nee!' Dat is voor mij een teken dat er dus een andere emotie speelt. Aan mij de taak te achterhalen wat er dan wel is (lukt niet altijd) Op die manier respecteer ik haar emotie en voelt zij zich begrepen. Door haar huilen te negeren, negeer ik dus eigenlijk haar emoties en dat lijkt me voor haar niet fijn. Dan gaat ze ze opkroppen en dat is sowieso niet goed, voor niemand niet. Dan denk ik altijd even aan mezelf, hoe wil ik in zo'n situatie behandeld worden?

Er is ook een boek van Aletha Solter waarin beschreven staat dat ieder mens als het ware een emmertje in zich heeft en alle tranen die je opkropt (als je iemand sommeert te stoppen met huilen bijv.) komen in dat emmertje terecht. Net zolang tot dat emmertje vol zit en dan hoeft er maar dit *vingerknip* te gebeuren en het hele emmertje loopt leeg! (een gigantische huilbui dus, en vaak om iets heel onbenulligs) Vaak snapt de omgeving de heftige reactie dan niet en worden er dus opnieuw weer tranen opgekropt. Door een mens 'lekker uit te laten huilen zo lang als hij zelf nodig acht en er gewoon te zijn voor die persoon' als hij/zij verdriet heeft, voorkom je dus dat het emmertje volloopt.
Hier kan ik me wel in vinden, voor mij dus nóg een reden om dochterlief te laten huilen wanneer en zolang zij dat nodig vind. En ze huilt echt niet vaker dan leeftijdsgenootjes ofzo.


En zo zijn er wel meer situaties waarbij hij huilt en waarvan ik het onnodig zijn. Dus ben het niet geheel met je eens dat kindjes altijd huilen als er iets. Tuurlijk, nu hij ouder word, zal hij niet meer altijd om het minste of geringste huilen. Maar dat merk ik wel aan hem zelf of hij terecht huilt of niet. Ben vaak genoeg bij hem (ook al werk ik erbij) om dat te zien.

Ik kan nu even niet zien hoe oud jouw kindje is, maar mijn ervaring -tot nu toe- is dat er nog steeds regelmatig gehuild word, vooral als ze niet helemaal lekker in haar vel zit, maar de reden waarom er gehuild word is veranderd. Als baby huilde ze om eten, vuile luier, pijn, etc. Nu vraagt ze zelf om eten, drinken en om een schone luier als ze gepoept heeft, maar nu huilt ze vaak om hele andere dingen. Zoals frustratie omdat ze iets niet kan of als iets niet mag. Of omdat ze verdrietig is als papa of mama even weggaat. Vallen, stoten e.d. gebeurt nu nog steeds regelmatig, dus ook dan word er wel eens gehuild. En zo zijn er nog een hoop andere redenen.
Een baby laat ik niet huilen (tenminste niet in z'n eentje zonder dat hij getroost word, ook al lijkt dat soms niet te helpen) vanwege de schadelijke gevolgen, maar ook bij een dreumes, peuter en kleuter zijn die gevolgen er nog, weliswaar minder, maar ze zijn er wel! (en dat weten veel mensen helaas niet) Dat is voor mij ook een hele belangrijke reden dat ik mijn dochter altijd troost en haar verdriet, om wat voor reden dan ook, niet zal negeren. Ik zie het ook als een stuk vertrouwen wat je opbouwt, door je kind altijd serieus te nemen in zijn/haar gevoelens. Ieder mens vind het fijn om serieus genomen te worden, ook al lijkt het verdriet voor anderen misschien nog zo onbenullig. Genegeerd worden is niet leuk, voor niemand niet!

Eigenlijk, nu ik het zo teruglees, zijn er voor mij 3 redenen om mijn kind lekker te laten huilen als zij dat nodig vindwel altijd met iemand in de buurt om te troosten als ze daar behoefte aan heeft! Dus in bed laten huilen is taboe hier!)
- Het emmertje
- Volgens mij huilt een kind niet onnodig en zonder troost ontstaat er schade.
- Ik wil dat ze weet dat ik haar gevoelens/emoties serieus neem en ze respecteer. (ook al ben ik het er misschien niet mee eens. Maar dat is mijn probleem en niet het hare)

Voor mij de 3 belangrijke redenen om te handelen zoals ik nu doe.

De manier waarop wij onze dochter opvoeden heet trouwens Unconditional Parenting (naar het gelijknamige boek van Alfie Kohn) Enne...wij doen nog wel meer dingen die andere ouders vaak niet begrijpen. Maar alles met een reden, hoewel die reden niet altijd begrepen word door mensen die niet aan UP doen. En voor ons zijn die dingen juist heel vanzelfsprekend.

Wat ik zelf trouwens ook een aanrader vind in de communicatie met je kind, is het boek van Thomas Gordon 'Luisteren naar kinderen'.
.

....

[nana]

Eh...die 2e smiley in mijn vorige post hoort daar niet...tikfoutje dus

[Mijntje]

Voor alle moeders die om en om willen werken waardoor er geen oppas nodig is.

Bij de eerste werkte ik al manager in de horeca en mijn man is politieagent. We konden prima om en om werken. Ik 3 en hij 5 dagen. We hadden hoogstens af en toe ene uurtje oppas nodig wat mijn moeder of schoonmoeder opving. Maar daar ben ik van teruggekomen. Je relatie is ook heeeel belangrijk!! Doordat je om en om wertk zullen er weinig momenten voor jullie saampjes overblijven. Op een gegeven moment aten we 1/2 x per week samen en waren we 1x in de 2 weken samen een hele dag vrij.

Toen de tweede op komst was heb ik er bewust voor gekozen om overdag op vaste dagen te gaan werken. Zo konden we vaste opvang regelen en of manlief nou wel of niet vrij is, gaan de kindjes evengoed naar de opvang. Zo is er wat meer ruimte voor het huishouden ed. Het leek voor ons dus in eerste instantie de perfecte oplossing om en om werken, maar we zijn er van teruggekomen. Dat onze relatie goed zit is voor ons een stuk belangrijker dan de kinderen niet naar de opvang. Een chagarijnige papa en mama is het minst leuke voor een kindje .

[Tinkerbell79]

Mijntje, klopt, mijn man en ik zien elkaar inderdaad minder dan voorheen, omdat we juist geen oppas willen. Dit is een keuze die wij gemaakt hebben en waar we helemaal achter staan. Je hebt helemaal gelijk, je relatie is heel belangrijk, is die niet goed, dan is dat ook niet goed voor kind. Gelukkig zien we elkaar nog genoeg ;-) en is de kleine gewoon altijd bij ons...helemaal geweldig

Nana, ik vind dat mooie redenen om je kind niet te laten huilen. Ik kan me daar erg goed in vinden!

[Sanel]

Dat hebben wij hier dus ook. Ik kom thuis en me vent is dan net weg. Komt laat in de avond pas thuis. We zien elkaar veel maar hoeven de kids niet naar een opvang te doen.

[claudiagf]

Nou Nana, een hele uitleg wat achter jouw beweegredenen zitten. En zoals ik al zei, als het prima werkt bij jullie, hartstikke goed. Maar eerlijk gezegd vind ik het allemaal wat ver gaan. Ik ga mijn kind niet elke keer de redenen geven waarom iets niet mag. Als ik zeg dat het niet mag, mag het niet. Klaar! Vind het knap dat je het geduld hebt om hier rustig op in te gaan om uitleg te geven. Maar nee, dat vind ik echt wat ver gaan. Sowieso omdat mijn zoon nog net geen 2 is, nog niet alles helemaal begrijpt wat ik uitleg.
Ik respecteer mijn kind, net zoals ieder ander. Maar sommige dingen behoeven gewoon geen uitleg. Dat is zo omdat ik een volwassene ben en het beste met hem voor heb. Als hij misschien wat ouder is, ga ik hem de dingen uitleggen waarom sommige dingen wel en niet mogen. Maar nu vind ik hem er echt nog te jong voor.
Daarbij heb ik ook nooit geen boeken over opvoeding gelezen. Ik doe wat mijn hart me ingeeft en daar handel ik ook naar. Zal misschien niet altijd opvoedkundig verantwoord zijn maar het zij zo! Ik zie mijn kind als individu maar nog niet als een volwassene waar je ook zo tegen kunt praten.
Dit werkt voor ons het beste.

[mdtje]

Ik merk wel dat mijn zoontje (bijna 2) het soms beter accepteert als ik iets aan hem uitleg waarom het niet mag. Maar idd, sommige dingen zijn gewoon zo, ze hoeven niet overal een reden voor te weten.

[zonnebloempje]

Dag lieve dames, ik ben dit topic begonnen om gezellig met thuisblijfmama's te kletsen.
nu wordt het meer een discussie topic, dat is niet de bedoeling natuurlijk.

ik zal de forum dames dan ook vragen om dit topic te sluiten.

gr.Zonnebloempje

[Pixxie]

Hier een tijdelijke thuisblijf mama. Met 16 weken zwangerschap van de tweede kwam ik nood gedwongen thuis te zitten omdat mijn baas zich weigerde aan te passen aan mijn beperkingen (bekkeninstabiliteit, werk in de horeca). Wanneer ik 11 november weer ga werken heb ik een jaar thuis door gebracht, en het maakt me gek! Ik mis de sociale contacten, het even iemand anders dan mama zijn.

Liam gaat sinds januari 3 dagen per week naar de kdv, dus ook terwijl ik gewoon thuis was. Hij vind het er heerlijk en zo kon ik mn rust nemen en de babykamer af maken etc. We zijn van mening dat het goed is voor de sociale ontwikkeling van kinderen om ze niet alleen maar thuis te hebben.

[Pixxie]

Oh, ik had die discussie nog niet meegekregen, dus sorry alvast als mijn laatste zin weer stof doet opwaaien!

[Free]

Zonnebloempje, werk je nu door tot 4/6 weken voor de uitgerekende datum?? Of ga je er ook al eerder uit? (om maar even on topic te blijven )

[claudiagf]

Excuses, het was niet mijn bedoeling om een discussie op te starten. Maar dit is natuurlijk een onderwerp waarbij de meningen erg verdeeld zijn omdat iedereen het op zijn eigen manier doet.
Ik zal mij verder terug trekken hierin :wink:

[zonnebloempje]

He lieve dames,

ik werk in het basisonderwijs, dus kan ook genieten van de vakanties.
daardoor ga ik 4 weken van te voren stoppen met werken.
daaraan voorafgaand heb ik dan 2 weken kerstvakantie.

ik ben dus thuis vanaf de kerstdagen.

[zonnebloempje]

misschien leuk om een lijstje te maken?

Naam:................Aantal kinderen:..........Provincie:.............Thuis sinds/vanaf:
Zonnebloempje.......1 (onderweg)................Gelderland.............25 december 2011

[finaly87]

Kunnen hier niet gewoon alleen thuisblijfmama's blijven kletsen?? en dan over het thuis blijf mama zijn?? zonder dat niet thuis-blijf mama's komen vertellen waarom zei het absoluut niet zouden kunnen etc etc..??
Dan zou ik t namelijk erg leuk vinden als dit topic online blijft en "we" hier gezellig als thuisbijf mama's kunnen kletsen


heerlijk vooruitzicht zonnebloempje!
Ik moet "helaas" Januari weer aan t werk.. dan is de kleine net 3 maandjes waarschijnlijk.. maarja ik vang dus thuis kids op dus hopelijk valt dat me niet te zwaar!

[finaly87]

Naam:.............Leeftijd....Aantal kinderen:..........Provincie:.............Thuis sinds/vanaf:
Zonnebloempje..................1 (onderweg)................Gelderland.............25 december 2011
finaly87..............24............2..(2jr+ow)..................Flevoland..............Augustus 2010..(gastouder)

[Pixxie]

Dan mag ik nog 6 weken meekletsen

[J.D.]

finaly87;1019982]Naam:.............Leeftijd....Aantal kinderen:..........Provincie:.............Thuis sinds/vanaf:
Zonnebloempje...................1 (onderweg)...............Gelderland.............25 december 2011
finaly87..............24............2..(2jr+ow).................Flevoland.............Augustus 2010..(gastouder)
J.D. ..................26............1 (11m+3w).................Gelderland............Uhm...lang!

Hallo, ik had al eerder gereageerd hier dus ook een thuis blijf mama! Lucas is nu 11 maanden en 3 weken, maar ik zit al zolang thuis, weet het niet meer, haha.

[J.D.]

@Finaly, ow jij bent bijna uitgerekend! wat leuk!!

[Pixxie]

Ik zet mezelf niet tussen het lijstje, maar vind het wel leuk om jullie ervaringen, voor en nadelen te lezen

Finaly, dus als de beeb 3 mnd is komen er weer kindjes bij je thuis?

[finaly87]

ja klopt pixxie

[MamavanLC]

hoihoi

ik wilde ook liever thuis blijven..maar na 8 maanden volle zorg voor lucas raakte ik in een isolament en kon het niet meer aan..heb toch werk gezocht en werk nu 10 a 15 uur per week en dat vind ik voor nu wel ffies genoeg..maar nog vind ik het af entoe wel moeilijk om lucas weer weg te brengen hij gaat dan wel naar me ouders maar toch..zorg liever zelf voor hem..
maar nu gaat het wel veel beter..het is ook wel weer lekker om te gaan werken..ff wat anders dan mama zijn..want je bent meer dan alleen mama..

maar heb wel diep respect voor de moeders die thuis blijven en het ook redden !!!

[J.D.]

Hier een mannetje die 39,4 graden koort heeft, hij valt steeds voor eventjes in slaap....

[finaly87]

Jamilah, fijn dat je t met me eens bent!

mamavanLC.. ach met 15 uurtjes werken ben je nog zo goed als thuisblijfmama vind ik hoor! dus je kunt gewoon mee kletsen

wat sneu J.D.. sterkte met hem.. verder geen kwaaltjes??

Ik heb in t lijstje 2jr+ow gezet omdat ik 2 kindjes heb.. 1 van 2 jaar en 1 onderweg (ow) hihi..
denk dat t weinig nut heeft om er +3wk of +3mnd etc bij te zetten omdat je anders elke week/maand t lijstje aan moet passen

[J.D.]

@finaly, ik had al op reageren gedrukt en bedacht me opeens dat het onderweg betekende! hihi. Dus zal het morgen even veranderen en dan doe ik gewoon +1,5 week...

Nee, hangerig en veel slapen, maar verder gewoon vrolijk!

[J.D.]

@Jamilah, klopt! Ik denk dat er een kiesje aankomt, zit een bobbeltje :-)

[tinkerbel77]

nog even dan ben ik mama
en een thuisblijfmama
dus nog even en dan pas ik in dit clubje thuis:-D

[J.D.]

@Jamilah! Ja heb ik in huis! Lucas lijkt verder niet zo veel last ervan te hebben, gelukkig. Idd zielig hoor, je kunt verder zo weinig doen.


@tinkerbel, spannend..officieel nog 2 weken!

[zon]

Hey,

Hier ook een thuisblijf moeder! Wel wat noodgedwongen omdat ik ook grotendeels arbeudonfeschikt ben.
Mijn zoontje is nu 14 maanden maar gaat vanaf aankomende week voor 1 dag per week naar t KDV. Ik gan iets voor mijzelf doen. Waarschijnlijk een kinderkleding webshop. Dus nog steeds thuis haha

Misschien val ik dan niet meer onder thuisblijf moeders?
Ik ken er geen, merk dat men erg verbaasd is als ik zeg 100 % thuis te zijn. Lijkt wel een taboe. Merk wel dat min. Wereld erg klein is geworden en ook mezelf wat kwijt. Ik ben mama masr zon zelf is al lange tijd zoek.
Hebben jullie dat niet?
Merk ook dat t voor mijn zoontje erg leuk is met andere kindjes te spelen zo op t kdv.
Maar met de nieuwe plannen van de regering is t volgend jaar misschien al weer klaar?!

[finaly87]

ik ben mezelf niet echt kwijt door t thuis zijn maar we gaan ook alsnog veel op stap met de kleine.. en als ik wil kan ik zo wat gaan doen met een vriendin of wat.. maar ben niet iemand die van het stappen is en had al niet echt een vriendinnen kring zonder kids ofzo, heb momenteel alleen vriendinnen die zelf ook kids hebben dus dat is wel fijn.
ik ben gewoon echt een typische huismus denk ik :p.. alhoewel, van alleen thuis zitten wordt ik ook gek hoor! daarom zeg ik, ga er echt wel zoveel mogelijk opuit enzo.. baal ook dat ik dat nu de laatste maanden niet of moeizaam kon.. verheug me erop dat "strax" wel weer allemaal te kunnen...

Jayron gaat per half November naar een PSZ voor 2 ochtendjes in de week van half 9 tot half 12.. en 1 van de dagen is mijn vrije dag (de dag waarop ik geen gastkindjes op vang) en op die dag heb ik dan tijd met de kleinste samen.. ook wel heel fijn.. en super leuk voor Jayron. Die heeft thuis wel de gastkids waar hij mee speelt maar is pas nu rond een leeftijd dat echt samen spelen leuker wordt, en dan t knutselen enzo, en t luisteren naar een juffie, plus de andere omgeving.. ja helemaal top voor hem..
Maar ben nu nog wel doodsbang hoor want ik ga t vreselijk vinden als hij moet huilen hahahha hopen dat hij dat niet doet!

[J.D.]

Ik wil jullie toch even laten weten dat ik met Lucas naar de h.a. ben geweest. Hij heeft een keel/neus/oor ontsteking. Dus hij heeft het goed te pakken! Nu aan de antibiotica.... ah zo sneu!!

[finaly87]

wat sneu J.D. hopen dat t snel aanslaat dan! sterkte met hem... Met dat soort dingen is t al helemaal fijn dat je gewoon thuis bent bij je kleine he?? vind ik wel altijd!

jamilah, idd t is behoorlijk pittig voor je lijkt me.. Wil hij echt helemaal niet meer slapen?? Zo ineens niet meer??

[Free]

Heej Meiden,

Ben ik ook weer

J.D, beterschap met je zoontje!!!

Finaly, nog niet bevallen...?

Ga zo ook even t lijstje aanvullen. Is t misschien een idee om de geboorte datum neer te zetten ipv aantal maanden??

[Free]

Naam:.............Leeftijd....Aantal kinderen:..........Provincie:.............Thuis sinds/vanaf:
Zonnebloempje...................1 (onderweg)...............Gelderland.............25 december 2011
finaly87..............24............2..(2jr+ow)... ..............Flevoland.............Augustus 2010..(gastouder)
J.D. ..................26............1 (11m+3w).................Gelderland............Uhm ...lang!
Jamilah........(bijna)32.........1 (2 jr + 3 mnd)............Overijssel.............Al heeeeeel lang :wink:
Free..................24...........1 (1jr + 3 mnd)...............Drenthe.................17 mei 2010

[J.D.]

@finaly, idd wel erg fijn dat ik gewoon thuis ben nu hij zo ziek is hoor! Hoe is het nu met jou? zo op het endje....

@Free, ik vind het goed hoor! Zie dat jullie bezig zijn voor een brusje, spannend bijna nod-dag, wat denk je zelf?

[Free]

J.D. ik heb vanmorgen een test gedaan.. En er kwam een heeeeeeeeeeeeeel licht 2e streepje.. Maar ben 2 dagen te vroeg dus hij zou donderdag al duidelijker moeten zijn Nog even geduld dus!!!

[J.D.]

@Free, ow een streepje, alvast een voorzichtige felicitatie!! Wat leuk... ik zal nog even duimen voor over 2 dgn!

[zonnebloempje]

@ Free... nu ben ik ook wel benieuwd, hoop dat je goed nieuws hebt..

Liefs

[finaly87]

spannend free!

hier helaas nog geen bevalling.. hoop nu toch echt wel heeeel snel te gaan bevallen hoor!

J.D. hoe gaat t nu met je kleine??

[Free]

Zal jullie ook even antwoorden. Heb woensdag bloedverlies gehad. 1x daarna bruin en nu is t over. Heb vanmorgen weer getest en die is echt duidelijk. Durf nu, 1 dag overtijd en met testen die donkerder worden, wel te zeggen dat ik weer zwanger ben!

Finaly, hoop dat je snel mag bevallen!

jd, hoe is t met je ventje?

[zonnebloempje]

@ Free, wat bijzonder meid! gefeliciteerd, ik blijf het toch zo bijzonder vinden dat je in augustus besluit voor een tweede te gaan en dan in oktober weer zwanger bent.... wij waren toch 2 jaar onderweg... wat zou ik dat ook graag eens meemaken.
geniet ervan!!

[Free]

Zonnebloempje, we hadden t ook echt niet verwacht. Y heeft 8 rondes op zich laten wachten.. En aangezien ik best veel overgewicht heb haf ik zoiets van t kan wel erg lang gaan duren.. Maar niet dus, was ook best even 'schrikken'...

[J.D.]

@finaly, wachten duurt dan lang he.. Hoe vindt Jayron het dat hij een broertje krijgt?
@Free, gefeliciteerd!!


Hier heeft Lucas gelukkig geen koorts meer. Het hoesten heeft hem vannacht erg gepest, doet hem wel zeer. Ook grijpt hij nog naar zijn oortjes en kijkt en pijnlijk bij...zucht..hoop dat hij er toch snel van opknapt nu.

[nana]

Bericht verwijderd vanwege off topic antwoord

[nana]

Zonnebloempje heeft helemaal gelijk.
Ze wilde hier kletsen met andere mama's die net als haar thuis blijven, maar we krijgen zo te lezen nu al een opvoedkundige les hier.

Sorry hoor, maar opvoedkundige les??? Ik leg aan Claudia uit wat ik doe en waarom ik het zo doe. Zij vertelt hoe zij het doet. Prima toch? Ik zie geen discussie hier in ieder geval. En een forum is toch juist bedoeld om (diverse) ervaringen uit te wisselen?? Als we allemaal hetzelfde doen hoeven we hier ook niet te schrijven, dat zou saai zijn en je steekt er niks van op! Juist door te lezen hoe en waarom anderen dingen op een bepaalde manier doen, stel je je eigen visie (onbewust) bij. Daar leer je van!

- bericht aangepast -

[nana]

Ik ben een thuisblijfmama, dus wat is nu het probleem? Ik heb alleen verteld waarom ik tbm ben en Claudia reageerde daarop met een (of meerdere?) vragen, die ik weer beantwoord heb. Daarop gaf zij weer aan hoe zij het aanpakt. Zover ik weet is er nooit een discussie tussen mij en Claudia geweest, we wisselden gewoon ervaringen uit, dat is toch de bedoeling van een forum?? Dus als iemand mij uit kan leggen wat nu exact het probleem is...want ik vat het niet! Dat je op het forum geen mensen mag beledigen, geen reclame mag maken, etc dat snap ik allemaal nog, maar dit....?? Er is iets wat mij blijkbaar compleet ontgaat...

[nana]

Welk bericht van de eigenaresse??

[nana]

Oh, te snel gedrukt....ik heb niet alle pagina's teruggelezen in dit topic, dus als dat het daar ergens instaat, dan heb ik het dus niet gezien.

[finaly87]

*ow oops, ik had nog een oude pagina van thuisblijfmama's staan en daarom op mamasince gereageerd, maar zie nu al dat er t een en ander gezegd is al..

[finaly87]

zo opgelost!

[zonnebloempje]

dank je wel Jamilah...
ik heb nog niet zo heel veel te bespreken natuurlijk, die kleine die blijft mooi nog even binnen zitten. (is wel de bedoeling)
het lijkt me gewoon zo leuk om de dagbesteding van elkaar te horen.
waar kom je wel en niet aan toe?
heb je meiden in de omgeving waar je nog op de koffie kan gaan, of werkt iedereen? dat soort dingen.

nou ik blijf lekker kletsen hier....

liefs

[finaly87]

en ik blijf ook!
net als jij zonnebloempje vind ik het leuk om die dingen met mede-thuisblijf mama;s te delen

ik heb vriendinnen die wel werken (met kids) maar bv wat vaste dagen thuis zijn en op dat soort dagen gaan we bij elkaar langs of wat doen samen met de kids.. ik heb 1 vaste dag waarop ik geen kids opvang (buiten weekend om) dus op zo een dag plan ik dingen buiten huis, en dagen dat ik kids opvang ontvang ik gewoon visite.. mn ouders en zusje komen regelmatig langs..

er zijn wel veeel mama's om me heen die toch werken.. sterker nog, ik ken er geen 1 die echt helemaal thuis zit of thuis werkt zoals ik..
heb wel een buurvrouw die mede gastouder is..

[Sanel]

Ja Finaly, gister gewoon 2 dames die zich hier niet konden gedragen...t was weer wat vannacht hihi :wink:.

maar t topic is nu weer veilig hoor voor thuisblijfmama''s:wink:, daar zorgt jamilah wel voor :mrgreen:.

Hmmm waar was ik toen ook alweer? :mrgreen:

[J.D.]

Thx Jamilah!

[mamasince2010]

sorry meiden, ik heb de regels van het topic niet goed doorgelezen. Was helemaal niet mijn bedoeling om onrust te stoken ofzo.
Lekker hoor volledig thuisblijfmama. geniet maar van die luxe positie. Ik zal jullie verder niet "lastig vallen" in dit topic want das was ook echt niet mijn intentie.

*breekt weer uit*

[finaly87]

idd mamasince.. lief dat je t dat nog even laat weten!

[finaly87]

ja ja ja ik doe mn best.. die kleine wilt niet.. maarja t komt hier met bakken uit de lucht, zal die wel geen zin in hebben

[J.D.]

@finaly, nou hoop niet dat dat de reden is dat hij blijft zitten, want dan blijf je voorlopig nog wel rond lopen. weersvoorspellingen zijn niet zo goed! haha

[finaly87]

hahaha nee idd.. dan komt ie volgens jaar zomer misschien

[J.D.]

Haha, ik zie het al helemaal voor me.

Vandaag is ons jochie 1 jaar!

[Free]

Jd, gefeliciteerd met jullie mannetje!!

Las vanmorgen al in een ander topic dat t bij Finaly begonnen is!! Succes meid!!!

[Sanel]

Free even goed lezen hier en daar. Dan zie je iets over Finaly.

[Sanel]

O en gefeliciflapper JD!!!!

En weg is Sanel weer want ik ben geen thuisblijfmama!!

[Free]

ga ik gelijk doen

[J.D.]

Ow ik ga ook even speuren!

Bedankt dames!!

[Free]

Wyahah zelfde tijd gepost!!! Finaly gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje!!

[J.D.]

finaly, gefeliciteerd!! Leuke naam! en mooie datum, jaar geleden was ik het!

Bedankt dames!!