Bekkeninstabiliteit

[Leutje1982]

Hi meiden,

Mijn naam is Leutje, ik ben op dit moment ruim 26 weken zwanger van ons 2e kindje.
Bij ons eerste kindje kreeg ik vanaf week 13 bekkeninstabiliteit, dacht dat het wel over zou zijn na de zwangerschap, dit was zeker niet het geval.
Na 6 maanden was ik zwanger van ons 2e kindje, heb nu ook vanaf 13 weken ernstige bekkeninstabiliteit, ben afhankelijk van krukken en een rolstoel en zeker mijn bekkenband is onmisbaar...

Waar ik tegenaan loop is het onbegrip van mensen..altijd de opmerking zwangerschap is een gezonde ziekte...en de klachten ik word er zo moe van..

Zou graag ervaringen delen met andere meiden die er ook last van hebben!!

[djinnie]

Hoi Leutje,

jemig, wat klinkt dat heftig. Je bent er dus eigenlijk sinds je eerste zwangerschap nog niet vanaf geweest, pfff.

Ik heb zelf sinds een aantal weken behoorlijk pijn in mijn bekken. Vorige week heeft de bekkentherapeut geconstateerd dat ik een lichte vorm heb van bekkeninstabiliteit. Gelukkig dus nog nergens zo heftig als jij omschrijft. Als ik dan bedenk hoeveel impact het hier al heeft, dan kan ik me gewoon bijna niet indenken hoe een dag voor jou eruit ziet. Op een slechte dag kan ik weinig. Lopen gaat moeizaam, gaan zitten doet zeer en vooral slapen en draaien in bed zijn bijna onmogelijk. De bekkenband doet helaas op zulke dagen maar weinig. Vannacht een goede nacht gehad en het voelt, tot nu toe, als een goede dag. Dus ik duim dat ik vandaag een dag heb met weinig pijn. Bij jou zullen die dagen niet veel voorkomen, ben ik bang.

Ik wil je alvast veel sterkte wensen de komende weken. Hopenlijk kun je met goede begeleiding na deze zwangerschap wel van je b.i. afkomen.

[mdtje]

Jeetje, heftig inderdaad! Ik heb bekkenklachten gehad, maar lang niet zo ernstig. Wat een ellende. hoe doe je dat in godsnaam met je 1e kindje? Heb je er hulp bij?
Onbegrip is echt naar. Ik had het met de vermoeidheid. Ik ben 8,5 maand lang dood- en doodmoe geweest, lag bijna dag en nacht te slapen en kon helemaal niks. Niet werken, bed verschonen deed ik de hele dag over etc. Sommige mensen zeiden dat iedereen moe was tijdens de zwangerschap (oftewel: je moet niet zeuren) Grrrr! En dat t dan niet in ze op kan komen dat t voor iemand anders heel anders kan zijn dan bij hunzelf...
Maar bij jou is het toch goed te zien als je afhankelijk van krukken/rolstoel bent. Dat zal wel een heel herstelproces worden na je zwangerschap. Maar eerst de zwangerschap nog door... Je kindje is straks vast dubbel en dwars de moeite waard, maar toch. Er zijn leuker dingen! Heel veel sterkte ermee!

[blondiej]

bah, wat vervelend!!

Ik heb er ook behoorlijk last van gehad, en ben toen via via bij een chiropractor gekomen, wat een uitkomst was dat!!! Ik kon de dag van behandeling soms niet meer dan in bed liggen van de na-reactie maar kon de volgende dag zelfs even naar de winkels...was voor mij echt een uitkomst

[blondiej]

sterkte ermee!!

[Leutje1982]

hi meiden

Bedankt voor de reacties!!

mdtje: wat lastig dat je zo verschrikkelijk moe was, en dan het onbegrip erbij maakt het nog lastiger he! Knapte je na de bevalling direct weer op ook van de moeheid of is dat nog gebleven?

@djinnie: je bent al bijna op het eind zie ik, spannend!!!! Bedankt voor je reactie! Ik heb inderdaad hulp als de dagen dat mijn man er niet is, dan zijn of mijn moeder of schoonouders er om zoveel mogelijk te helpen met de kleine man!!

[mdtje]

@leutje: wat fijn dat je hulp hebt in huis als je man er niet is. Fijn dat je op mensen kunt rekenen! Mijn vermoeidheid werd 14 dagen voor de bevalling minder (was toen alleen zo rond als een tonnetje, dus kon nog niet veel ;-) ). 1e paar maanden met de kleine waren ook dodelijk vermoeiend, maar dat was toch een andere moeheid, die met een keer goed slapen ook echt even weg kon zijn, heel anders dan tijdens de zwangerschap toen ik nooit uitgeslapen raakte.

[Vickypreg]

Jeetje wat heftig/ Zo erg als jij heb ik het niet (gehad) maar ook ik heb er nog steeds last van. Sinds mijn eerste zwangerschap tot nu....Tijdens de zwangerschappen uiteraard veel erger, nu heb ik met name last bij lang staan/lopen en tillen is eigenlijk helemaal niks. Kan ik als ik iets zwaars til de hele dag last van houden. Weet ook niet zo goed wat ik er nog mee moet, heb al fysio en cesear therapie gehad en oefeningen gedaan maar het is zwaar om elke dag oefeningen te moeten doen. Kan er goed van balen af en toe. Mag eigenlijk ook niet sporten omdat ik m'n bekken dan ook nog eens verkeerd kan belasten.
Dus gouden tips zijn zeker welkom!

[cindy85]

jeetje zeg leutje lijkt mij echt vreselijk zeg, en dan vooral nog dat onbegrip!
Ik had bij mn eerste zwangerschap vanaf ongeveer 17 weken last van bekkeninstabiliteit en vanaf 20 weken liep ik ook met een bekkengordel want kon soms echt zo'n pijnscheuten krijgen dat ik gewoon door mn benen zakte, maar ik had het erg in vlagen dus niet constant heel erg. Ik vond die bekkengordel verschrikkelijk vervelend, zeker hoogzomer, maar deed bij mij echt zn werk gelukkig! Mn bekkeninstabiliteit is na de bevalling helaas ook nooit volledig weggegaan dus ergens wel angst gehad dat het te vroeg was om aan tweede zwangerschap te beginnen. Tot nu toe gelukkig nog niet veel last van, sinds deze week voel ik het wel opnieuw af en toe (begint opnieuw in mn staartbeentje zoals de vorige keer) maar is intussen voorlopig alweer over, maar ik vrees dat ik straks ook weer aan de bekkengordel moet geloven. Maar als het zo erg wordt dat er zelfs een rolstoel aan te pas komt, lijkt het me echt vreselijk zeg! Ik had gelukkig op mn werk een collegaatje die net hetzelfde had gehad dus die wel goed begreep dat het flink wat pijn deed en dat ook wel luid en duidelijk vertelde aan iedereen, mensen durfden me al niet meer raar aan te kijken haha.

mdtje: pff lijkt me ook wel erg heftig hoor zeg als je zo erg moe bent! Ik snap gewoon niet waar mensen het idee halen dat ze zwangerschappen kunnen veralgemenen en zomaar uitspraken kunnen doen over iemand.

[Leutje1982]

@vickypreg: jemig wat balen dat je er nog last van hebt. Ik heb ook het bericht gekregen dat er waarschijnlijk al blijvende schade is. maar dit komt denk ik vooral door de al bestaande afwijking in heup en bekken. Mijn vorige bevalling heeft er ook geen goed aan gedaan! maar ja het is voor een goed doel zullen we maar zeggen!!

@cindy1985: Die bekkengordel vind ik ook een waardeloos ding, hij helpt redelijk goed als ik wat langer ga lopen(lees in mijn situatie de 500 meter naar de supermarkt) de baby schopt dan ook de hele tijd erg hard tegen mijn buik aan en denk dat de band ook de bewegingsvrijheid van de baby beinvloed.
Van welke datum is jou zoontje?? onze kindje liggen erg dicht bij elkaar! 29 augustus wordt onze smurf 1 jaar!!
Ik hoop dat bekkeninstabiliteit bij jou binnen de perken blijft.

@hier: gisteren wezen zwemmen met ons mannetje, oooo wat vond hij het heerlijk!!! wat een stoer kereltje in zijn zwembroek!! haha! zo n lekkerding!! Ik voelde me ook redelijk in het water, kan niet zwemmen, door het krachtverlies in de benen maar het ronddobberen was heerlijk! even bijna geen pijn!! wat een genot zeg! Nu wel meer last maar het was het dubbel en dwars waard!!!

[popje 2 in de maak]

Eindelijk herkenning! Het is echt niet uit te leggen aan mensen hoeveel pijn en last je kan hebben door een zwangerschap. Of het nu bekkenpijn of vermoeidheid is. Alsof je je expres aanstelt omdat je geen zin hebt om te werken of dingen thuis te doen :?.

Mijn eerste zwangerschap heb ik heel lang doorgelopen met de pijn. Volgens mijn omgeving hoorde pijn rond je bekken en schaambeen er gewoon bij. Ik ben zelfs halverwege de zwangerschap nog 2 weken wezen kamperen. Toen werd wel heel duidelijk dat het echt niet meer ging. Ik moest er 's nachts uit om te plassen en kon niet meer gaan liggen van de pijn. Gewoon op een stoel in de tent zitten wachten/lezen tot mijn vriend wakker zou worden. Na die vakantie ging ik heel hard achteruit en binnen een paar weken had ik krukken. De rolstoel heb ik alleen nog geleend om een paar keer de allerlaatste dingen voor mezelf en de baby te halen, maar eigenlijk ging dat echt niet meer. Ik werd 's ochtends door mijn vriend beneden gebracht en zat op een stoel voor de tv. Kon niks zelf en kende nog bijna niemand in de stad. Uiteindelijk is mijn zoon geboren met 41 weken en 3 dagen. Daarna 5 dagen in bed gebleven met sluitlaken en langzaam hersteld. De eerste 2 maanden heb ik hem niet zelf in bad kunnen doen of lang voor hem kunnen zorgen. Ik heb veel profijt gehad van fysiofitness en ben daarna in de sportschool doorgegaan met de oefeningen. Na een jaar was ik weer redelijk pijnvrij.
Na een kleine anderhalf jaar durfden we een zwangerschap weer aanen uiteindelijk raakte ik 2 jaar na de bevalling van de oudste weer zwanger. Met 5 weken zwangerschap had ik alweer af en toe pijn, met 7 weken zat ik 50% in de ziektewet en met een week of 14(?) volledig omdat ik niet meer kon autorijden. Wel heb ik die 2e zwangerschap tot het einde kunnen lopen (had wel krukken maar alleen gebruikt als ik echt verder moest lopen), maar de zorg voor mijn oudste was echt zwaar. Na de bevalling was ik redelijk snel hersteld van het bekken maar heb ik heel veel en lang last gehad van mijn stuitje, waarschijnlijk tijdens de bevalling beschadigd.
Na een jaar ben ik goed gaan lijnen en heb ik zelfs weer het hardlopen opgepakt. Dat ging erg goed en ik was zelfs aan het trainen voor 16 km (dam tot damloop). Inmiddels woog ik zo'n 15 kilo minder dan voor mijn eerste zwangerschap. Heel optimistisch hoopten we dat ik nog een keer zwanger zou kunnen raken, maar met minder pijn doorlopen. Inmiddels ben ik bijna 6 weken en heb ik weer pijn. Op mijn werk heb ik al moeten bespreken dat ik wat eerder naar huis mag en af en toe thuis kan gaan werken. Zodra ik mijn echo's heb gehad en meer zekerheid heb over of deze zwangerschap kans heeft, gaan we op kantoor een kamer inrichten met bed om te rusten. Ik hoop dat ik met alle maatregelen een minder pijnlijke tijd tegemoet ga, maar ik ben wel bang. Met twee jongens van bijna 5 (school!) en 2 wil ik toch echt nog dingen kunnen doen komende 8 maanden. Ik weet in ieder geval zeker dat dit de laatste zwangerschap is.

Ik zou het fijn vinden om tips en ervaringen uit te wisselen. Allicht is er nog meer mogelijk dan ik heb ontdekt. Denk dat iedereen die dit meemaakt er alles voor over heeft om minder pijn te hebben!
(sorry voor dit lange verhaal, moest er even uit )

[cindy85]

@ leutje: idd echt vervelend die gordel, vooral als je dan een bureaujob hebt en daarmee moet gaan zitten en dus ongelooflijk hard op je blaas/baarmoeder drukt, maar je heb niet echt kan afnemen omdat je zowat om de 2min naar de printer moet lopen!
Fijn dat het zwemmen je goed meeviel!
Mijn mannetje is van 2sept, dus nog 10 daagjes en hij wordt een jaar , nog 7 daagjes voor jullie!!


@ popje 2 in de maak: erg is dat he! Toen ik belde naar het zh om mn gyn te spreken, kreeg ik zoals altijd eerst de polikliniek en daarna de vroedvrouwen aan de lijn. Die vonden het niet nodig mij door te schakelen naar de gyn want 'ja mevrouw dat is niet abnormaal, dat hoort er helaas soms bij, maar leg het eens voor aan de gyn bij je afspraak over 3 weken als je toch erg last blijft houden'. Tja, de week erop was het begrafenis van mn opa, kon ik er bijna niet naartoe, moest ik ondersteund worden door mn vriend om te kunnen wandelen want zakte op dat moment echt door mn benen door de scherpe snijdende pijn telkens. Van de gyn moest ik meteen de bekkengordel laten maken omdat het volgens hem alleen maar erger ging worden naar het einde toen. Gelukkig voor mij deed dat echt - hoe erg ik het ding ook haatte - echt wonderen en werd de pijn weer wat minder (met uitzondering van enkele zwaardere opflakkeringen). Ik mag er niet aan denken dat ik met krukken of zelfs met rolstoel had moeten lopen. We zate hier volop in de verbouwingen en hadden niet eens vaste ondergrond (was nog aarde), hoe had ik dat dan in godsnaam moeten doen.
Maar echt respect voor jou dat je ondanks die pijn toch nog voor een derde gaat zeg!!! En echt super van je werkgever dat hij zoveel moeite wil doen voor je, ga je echt niet overal vinden!

[Leutje1982]

oooo wat ben ik blij met de herkenning...wat fijn om dit te kunnen delen heb soms echt het gevoel tegen een muur aan te lopen, niemand die het snapt of wil snappen.
En ik snap die mensen ook wel als je zelf nooit zo veel pijn hebt ervaren dan weet je misschien ook niet wat het is maar een beetje je erin verdiepen kan geen kwaad toch...

@popje2 in de maak: jij hebt dus ook geen makkelijke zwangerschappen gehad..ik hoop dat deze je makkerlijker afgaat door de aanpassingen op je werk..wel fijn dat je baas zo meedenkt enzo! Ik zit vanaf week 10 alweer volledig in de ziektewet en merk dat ik elke dag weer een stukje moet inleveren...

Hebben jullie enig idee wat beter is om te doen tijdens de bevalling"? de ene zegt: gewoon liggend, de ander zegt op de zij, ander zegt keizersnee, ander zegt baarkruk...ik ben het overzicht echt kwijt..haha zoveel tegenstrijdige berichten...de vorige keer ben ik gewoon liggend bevallen maar heb daarna heel veel last gehad van mijn stuitje en mijn heupen...

[popje 2 in de maak]

Klopt leutje, vaak zie ik vrouwen die last hebben van hun bekken maar die nog wel gewoon rond lopen en vanalles "kunnen". Ben blij dat ik niet de enige ben bij wie het gewoon echt niet gaat. Voel me nu ook rot, ben morgen 6 weken en nu al moet ik meerdere keren per dag rusten enzo. Zal blij zijn als de echo goed is en ik er niet omheen hoef te draaien op mijn werk. Doe thuis helemaal niets meer buiten de kinderen. Laat 's avonds de boel liggen om op bed te gaan. Had vorige keer een bed beneden staan, maar dat heeft mijn oudste nu. Een vriendin van met met lichtere bekkenpijn kreeg het voor elkaar om een bed van de thuiszorg te krijgen. Hoop maar dat dat een optie is straks. Morgen wel weer naar de Cesar therapeute, starten met het verhaal.

Weet niet wat beter is qua bevallen. BEn zelf 2 keer liggend op mijn rug bevallen. Eerste keer kon ik sowieso al niks meer en heb ik alleen lang onder de douche gezeten. Heerlijk mt handoeken om me heen. Tweede keer hebben ze me in en uit bad kunnen tillen begin van de bevalling (ander huis ). Wel lang mijn 2e lang als sterrekijker waardoor ik op mijn zij moest. Verschrikkelijk! Maar ja, grote jongen dus paste er anders echt niet door. Wel erg veel stuitproblemen gehad hierna, maar of dat aan de zij of het sterrekijken lag weet ik niet.

Wat betreft de derde keer, ik had echt de illusie dat het beter zou gaan. Als het mis gaat met deze zwangerschap denk ik niet dat ik het nog eens zou proberen. Afbreken zou ik niet kunnen en willen, hou nu al enorm van dit kindje. Maar nog een keer hiervoor kiezen kan ik mijn gezin niet aandoen.

Mijn bekkenband heeft mij de eerste zwangerschap goed geholpen, tweede keer vond ik hem verschrikkelijk. Had de eerste keer ook meer last van mijn schaambeen. Elke stap schoot de pijn als verlammend erdoorheen. Tweede keer lag de focus meer op de achterzijde.

Iemand ervaring met de methode van Röst? Ik heb het boek (gehad), maar twijfel er soms aan. Volgens haar kan bijna iedereen fluitend de zwangerschap daarna uitlopen, maar da's helaas niet mijn ervaring.

[Leutje1982]

Methode van Röst ken ik niet...nooit van gehoord zal me er eens in verdiepen...

De bekkenband vind ik ook waardeloos en mijn baby ook, die doet niks als trappen totdat het zo zeer doet dat ik hem wel af doe van ellende..kiezen tussen 2 kwaden..

De zwangerschap afbreken: nee dat zou ik ook niet kunnen..zodra je weet dat er een wonder in je buik groeit dan hou je er direct al van!! Ik kies zeker de eerste jaren niet voor een 3e maar sluit het niet helemaal uit! Heb altijd graag een groot gezin gewild maar ja het meot niet ten koste gaan van alles..

Wanneer moet je voor echo? zou wel fijn zijn als je er dan niet meer om heen hoeft te draaien en je er aan toe kunt geven.

Ik heb deze keer heel veel last van mijn schaambeen, dikke steken erdoor..niks aan soms het gevoel dat ik uit elkaar val...

een kennisje van mij is ook zwanger, en "klaagt"over zere heup, maar werkt nog wel volledig en doet nog alles, daar kan ik nie ttegen...ik kan bijna niks meer...moet overal bij na gaan denken wat ik ga doen en wanneer en of het wel haalbaar is...

[popje 2 in de maak]

Rot is dat he leutje die steken door het schaambot. Gistermiddag maar weer bij de Cesar therapeute geweest en wat tips en opfris gehad. Was daarvan naar de Ikea geweest voor een paar kadootjes voor mijn jongste en mijn vriend. Nou dat is dus al teveel geweest. Bah voel me er echt rot bij. Gelijk mijn bekkenband weer gezocht want het leek wel of ik uit elkaar viel.

Bedacht me wel dat ik vorige zwangerschap een inlegzooltje heb gehad van mijn chiropracter omdat ik een klein beenlengteverschil heb. Dat heeft wel geholpen volgens mij. Mocht jij ook een verschil hebben leutje is dat allicht de moeite om te proberen? Ik las dat je al problemen met je heup/bekken, kan me voorstellen dat dat niet helpt.

Cindy, ik heb het gevoel dat je nooit serieus wordt genomen met problemen rondom de zwangerschap. Je moet het maar uitzingen. Ook toen ik na mijn eerste bevalling last van mijn schildklier kreeg en hield was het allemaal maar te wijten aan het "ontzwangeren" en dat duurde alleen maar langer doordat ik lang borstvoeding gaf. Ben er zelfs om gestopt tegen mijn zin! Moest maar met een psygoloog gaan praten die me vertelde dat je als vrouw maximaal 16 uur kan werken naast je gezin. Toen had ik het echt gehad. Uiteindelijk heb ik medicatie gekregen, maar ook dat ging niet soepel, vooral niet toen ik opnieuw zwanger raakte. Nu ben ik er keihard in, maar toen was het een drama.

Nou ja, aanstaande woensdag mag ik naar de verloskundige en krijg ik ook een echo. Kunnen we weer verder kijken. Ben blij dat ik vanavond met mijn zusje ga winkelen. Ze weet nog niet dat het voor zwangerschapskleding is (ben ongeveer 13 kilo lichter dan voor mijn eerste zwangerschap, pas de broeken echt niet meer, bovendien heb ik het meeste weg gegeven), hihi, ben benieuwd wat ze gaat zeggen! Hoop dat ik ook nog een keer kan shoppen als ik weet wat het wordt. We gaan komend weekend de dozen babykleertjes uitzoeken, maar ook als het weer een jongetje is wil ik wel wat nieuwe dingen kopen.

[Leutje1982]

@popje2idm: hoe reageerde je zus?? Nog lekker gewinkeld?? natuurlijk wil je wat nieuws kopen voor de nieuwe beeb, er zijn vast dingen die je kunt hergebruiken maar wat nieuws hoort er ook bij!!! Hoe vinden de jongens het dat er nog een babytje komt??

@hier: Ik ben het zo zat allemaal...dat onbegrip en dan dat gezeik van mensen als ze zelf een dag wat teveel hebben gedaan en dan zeggen: ik weet precies hoe je je voelt...BULLSHIT...aarrrhhggg zit er even doorheen...zelf mijn beste vriendinntje(die net 13 weken zwanger is) heeft wat last van de onderrug en klaagt nu al dat ze misschien niet fulltime kan doorwerken tot 34 weken...nou offf ik zat met 14 weken alweer volledig in de ziektewet en kan nu al bijna niks meer...blagh...sorry voor de klaagzang!!

@fysio: soms heb ik het idee dat het allemaal niet helpt hebben jullie dat ook??

[Vickypreg]

Leutje, het irritante is als je niet meer zwanger bent is er al helemaal geen begrip meer. Althans zo ervaar ik het. Ik moest op mijn werk een feest helpen organiseren. Er moesten spullen versleept worden waaronder een bank. Ik kon hem gewoon niet meer tillen aan het eind van de dag. Dan voel je je ook rot. En omdat ik dus in het begin van het feest die bank al versleept had had ik er al mega veel last van en kon de rest van de dag echt nog weinig.
Popje ik vind het heel knap dat je zelfs weer kon hardlopen joh! Hoe heb je dat gedaan? Ik zie dat nog niet voor me? Mij werd steeds sporten afgeraden maar wil eigenlijk wel weer wat gaan doen. Ik vind het motiverender om ergens heen te gaan dan thuis oefeningen te moeten doen. En gefeliciteerd met de 3de zwangerschap , super leuk en snap goed dat je je rot voelt dat je nu al zo weinig kan. Kan het me zo goed voorstellen....

[Leutje1982]

@vicky: ja het onbegrip na die tijd is ook heel erg...met ons zoontje had ik dat ook, ik lag in het ziekenhuis en deaar werd ik gewoon mijn bed uitgewerkt, terwijl mijn fysio 3 dagen bedrust had voorgeschreven...en het last houden na die tijd is gewoon heel rot..ik ben er nooit helemaal af geweest na de eerste zwangerschap, was zo naief om te denken dat ik er nu wel niet zo n last van zou krijgen...pff fwel dus...

[popje 2 in de maak]

Hi dames, hoe gaat het met jullie? Moet zeggen dat het hier wat beter gaat nu ik weer op tijd mijn rust pak, met mijn "worst" slaap en (bijna) niet meer til. Beetje lastig afgelopen weekend met de verjaardag van mijn zoontje, maar toch doe ik geen gekke dingen meer. Hoop echt dat het zo blijft! Voel me wel een beetje schuldig dat ik 25% ziekgemeld ben, maar ik weet dat als ik niet extra rust ik straks niks meer kan. Dillema he.

Afgelopen weekend de jongens verteld dat ze een broertje of zusje krijgen. Komt nog niet echt aan, mijn oudste wist het gisterochtend op school al niet meer volgens mijn vriend Wel wil hij perse een zusje, haha, hoop maar dat het zo word anders is hij zo teleurgesteld. Probeer hem wel vast voor te bereiden hoor.

Vickypreg, je hebt echt goed de tijd nodig om te herstellen hoor, na 9 maanden kon ik ook echt nog niet sporten. Als je weer iets wil doen kan je het beste eerst proberen te fietsen (kan ook met kinderen, wel pittig weer met erop tillen) of te zwemmen. Met zwemmen vooral opletten dat je geen schoolslag benen gebruikt. Beter is om een plankje of drijver tussen je benen te klemmen en te focussen op de armslag. Om je benen te trainen kan je liefst vlinderslag benen gebruiken, maar dan moet je wel al een beetje handig zijn met zwemmen. Gewoon uitproberen! Ga er niet vanuit dat je nooit meer iets kan! Weliswaar ken ik niet je precieze diagnose en pijn, maar als je goed je grenzen in de gaten blijft houden kan het echt wel goed herstellen. Op bepaalde (zwakke) momenten zal het wel het eerste zijn waar je last van krijgt.

[Vickypreg]

@Popje, pff lijkt me echt heftig zeg dat je nu pas 7 weken bent al zoveel last hebt. Het is idd niet anders dat je 25% ziekgemeld bent ik voelde me er ook rot over naar mijn werk toe al was het bij mij veel later pas. Maar anders kan je straks helemaal niets meer.
Ik kan op zich best veel weer, maar merk het op sommige momenten gewoon nog wel. Ik lag afgelopen weekend in een hotel op een vrij hard bed nou dan heb ik echt pijn hoor. Ik kan echt slecht tegen liggen op harde ondergronden. Sterker nog dan ontspan ik me helemaal niet.
Wel weer besloten het toch maar weer bij de fysio te proberen.....ik word gek van de pijn in m'n bovenrug. Meer nog dan bekkenpijn zelfs. Fietsen kan ik overigens wel gewoon zonder pijn, dat heb ik altijd kunnen doen. Lopen gaat ook wel, maar is sneller vermoeiend.