Drie keer ICSI, het heeft niet mogen zijn

[Linda_]

Er is niet echt een plekje om dit kwijt te raken. Toch moet ik het ergens laten. We hebben nu inmiddels drie ICSI behandelingen achter de rug. In totaal zijn er 7 prachtige emmy's teruggeplaatst. Het wilde echter niet lukken om een van hun te laten nestelen. Onze droom om papa en mama te worden is voor mij eindeloos ver weg op het moment. Het raakt me dieper dan had ik verwacht, kennelijk is de wens zelfs nog groter dan ik me bewust was.

De drie behandelingen zijn me best zwaar gevallen, emotioneel gezien. Steeds weer opladen, positief blijven, denken dat het nu dan ook echt onze tijd is! Wij ook eindelijk dit grote wonder zelf kunnen meemaken. En dan de grote domper. Alle keren heb ik het al geweten, voor de geplande dag van de zwangerschapstest. De laatste keer wilde ik het gewoon niet weten, ik wilde zo graag dat het nu wel goed was. Dat was tegen beter weten in. Sterretjes, dat zijn het niet eigenlijk, maar het voelt wel zo eigenlijk.

Het valt niet mee met anderen mensen in mijn omgeving dit te delen. Nu nog zelfs krijg ik opmerkingen in de trant: "Ach, je moet er niet zo mee bezig zijn. Dan zul je zien, dan gaat het vanzelf." Helaas, er is wel degelijk een diagnose gesteld, zo wel bij mijn man, als bij mij waarmee dat "vanzelf gaan" wel een heeeeeeel kleine kans heeft.


De verzekering geeft nog een vergoeding voor twee verdere pogingen. Wat dat betreft heb ik nog een geluk bij een ongeluk. Maar heeft het wel zin, nu nog verder te gaan? Ik weet het niet. Ze gaan zo snel voorbij, die pogingen. Dinsdag aanstaande hebben we een gesprek met de fertiliteitsarts. Dat zal deze keer geen makkelijk gesprek zijn.

[ananda]

Hi Linda, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen
3 icsi pogingen, wat moet dat zwaar geweest zijn...
wat zal je sterk zijn

wat heb je daaraan; je wilt zwanger zijn en een kind krijgen

Ik weet niet hoe oud je bent,
maar ik denk dat het wel zin heeft om verder te gaan,
Ook denk ik dat dat je goed naar jezelf moet kijken of dit het moment is
Je hebt veel voor de kiezen gehad
Neem de tijd om je wonden te laten helen
straks is het allemaal weer anders,
nu is het zo als het is

Heel veel sterkte!

[Linda_]

Dank voor je lieve reactie. Ik zie dat jullie voor een eerste poging staan. Heel veel succes!!

[henriette]

Lieve linda, ik krijg de tranen in mn ogen als ik je verhaal lees...ik volg je al een tijd, maar het blijft zo ontzettend verdrietig om dan weer je gevoelens te lezen. Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt...in principe heb ik ook 3x een poging gedaan. De laatste gelukkig door cryo terugplaatsing, maar ik weet wat je bedoelt. Ikzelf ben me nu weer aan het opladen voor de volgende poging...maar ben zo bang dat het weer een teleurstelling wordt...

Heel veel sterkte meid, gun jezelf de tijd om het te verwerken. Wat je keuze ook wordt, wel of geen poging meer...het blijft jou/jullie keuze! Mensen om je heen begrijpen zoiets uiteindelijk pas als ze het zelf meemaken, hoe "lief" ze het soms ook bedoelen. Ik heb veel gehad aan een maatschappelijk werker...misschien een tip? Vaak heeft het ziekenhuis ook zo iemand in dienst...weet niet of dit voor jou haalbaar is...even je hart en hoofd leegpraten is soms wel even goed.

Liefs henriette

[Linda_]

Ha Henriette. Ik moet ook zeggen dat ik op het moment dat ik het schreef er ook echt helemaal doorheen zat. Langzaam aan gaat het wel iets beter. Hoewel ik nog niet aan een volgende poging durf te beginnen. Ik ben ook zo bang dat het weer een teleurstelling wordt. Geen garantie... Dus ja...

Vandaag gesprek gehad met onze arts. Ze is gelukkig behoorlijk nuchter, en lijkt ook erg open en eerlijk. Ik hoor ook geen dingen die ik niet hier hoor, of andersom. Het forum is een goede manier om ook allerlei informatie te verzamelen, want je hoort verhalen over hoe behandelingen bij andere koppels verlopen.

Vandaag is er bloed afgenomen voor wat onderzoek op zeldzaamheden. Van ons beiden voor een chromosoom onderzoek en van mij nog wat extra voor iets wat met doorbloeding te maken heeft. Ze zei dat ze daar echter geen negatieve resultaten verwachtte, omdat je anders zeer waarschijnlijk al eerder erachter was gekomen om andere redenen dat er zo iets aan de hand zou zijn.

Mijn baarmoeder is nu eenmaal niet de meest optimale om in te nestelen. Er zitten veel kleine myoompjes in. Omdat het er zoveel zijn, is het waarschijnlijk niet te doen deze te verwijderen. Dan houd je geen baarmoeder meer over, en dat is natuurlijk helemaal niet handig om zwanger te worden. ;-) Ze raadde ons wel aan nog met de arts te spreken die de eerste hysteroscopie heeft gedaan om die myomen wat beter te bekijken. Hij vond toen een poliep, die vervolgens uiteraard wel verwijderd is. Hij zei indertijd dat hij geen bezwaar zag in die myomen op een kans op een zwangerschap. Dat weet ik nog wel.

Onze kliniek heeft inderdaad (sinds kort) iemand in dienst, zo iets als een maatschappelijk werkster. Alleen is mijn Duits echt te slecht om dit onder worden te kunnen brengen. Voorlopig helpt het om hier af en toe mijn hart te luchten. Ook met forummaatjes van het eerste uur (mijn eerste uur hier wil dat zeggen) heb ik nog contact via een besloten Hyves. Zij spreken me ook iedere keer weer moed in, zij hebben ook de nodige tegenslagen gehad op het pad naar zwangerworden. Jaja, ik ben nu als laatste over. Niet leuk, maar niemand kan er verder op dit moment iets aan veranderen.

Vanwege deze bloedonderzoekjes (de chromosoomtest duurt 6 weken!) hebben we nu even een pauze. Dat vind ik wel lekker, het is toch behoorlijk intensief, drie ICSI's achter elkaar. Daar weet je alles van. Vooral die wachtweken zijn zwaar, maar de moodswings door de hormonen zijn ook heftig. Even het koppie een beetje leeg houden is wel zo lekker. En gewoon weer een vakantie zonder aan hormonen te hoeven denken. :-D Daar kijk ik ook wel naar uit!

Heel veel succes met de volgende behandeling. Ik hoop dat het lukt, ik ga er hard voor duimen!