17-05-2011 07:38
Lucky: Fijn dat het wat beter met je gaat. Heb je nog bloed verloren vannacht of vanmorgen? Ik hoop het zo van niet. Op zich ziet het er dus gunstig uit omdat het maar een klein beetje was en je geen krampen hebt gekregen. Ik blijf duimen en je steunen tot vrijdag. Is nu alweer 1 nachtje dichterbij...... Lief dat je man je heeft getroost, heel fijn als dat kan.
Dani: Dat is voor mij de reden waarom ik nog niet klaar ben voor de mmm. We wonen ook nog niet samen dus praktisch is het niet handig maar ook emotioneel gezien. Ik heb in mijn eigen omgeving en hier op het forum genoeg gezien en gelezen om te weten dat het echt heel zwaar is, fysiek en emotioneel en om nog maar niet te spreken over wat het met je relatie kan doen. Deze kan flink onder druk gezet worden. Omdat ik nog relatief jong ben voor de medische wereld (ahum) wil ik dus zo lang mogelijk proberen het op de "natuurlijke" manier te doen. Wat niet wil zeggen dat dat altijd makkelijk is. Ondertussen zo'n 30 teleurstellingen en verschillende emoties verder en natuurlijk ook weleens de twijfel toch de molen in te gaan. Dat gaan we doen als we een half jaartje samenwonen.
Verder heb ik in het verleden een vriendin onvoorwaardelijk gesteund die in de MMM zat en zij liet me vallen als een baksteen vanaf de dag dat ze zwanger was. Alleen nog maar daarmee bezig. Begrijpelijk maar het heeft me ook veel pijn gedaan. Tegenwoordig vragen heel veel mensen aan ons of wij geen kinderen willen etc. etc. etc. In onze vriendengroep zijn wij de enigen, maar dan ook echt de enigen, die geen kinderen hebben en/of zwanger zijn. De meest recente zwangerscap in de groep heeft ook ruim 2 jaar op zich laten wachten en een paar maanden na een LS is ze zwanger geworden. Er is dus hoop he Dani?
Zo heeft iedere dame hier op het foum haar eigen ervaringen want de meesten hier zijn nou eenmaal al een hele tijd bezig, in de MMM, met miskraamervaringen etc. Daarom is het zo fijn om hier met elkaar te praten en elkaar te steunen. Dat krijg je ergens anders soms minder makkelijk. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.
Fijne dag allemaal!!
Dani: Dat is voor mij de reden waarom ik nog niet klaar ben voor de mmm. We wonen ook nog niet samen dus praktisch is het niet handig maar ook emotioneel gezien. Ik heb in mijn eigen omgeving en hier op het forum genoeg gezien en gelezen om te weten dat het echt heel zwaar is, fysiek en emotioneel en om nog maar niet te spreken over wat het met je relatie kan doen. Deze kan flink onder druk gezet worden. Omdat ik nog relatief jong ben voor de medische wereld (ahum) wil ik dus zo lang mogelijk proberen het op de "natuurlijke" manier te doen. Wat niet wil zeggen dat dat altijd makkelijk is. Ondertussen zo'n 30 teleurstellingen en verschillende emoties verder en natuurlijk ook weleens de twijfel toch de molen in te gaan. Dat gaan we doen als we een half jaartje samenwonen.
Verder heb ik in het verleden een vriendin onvoorwaardelijk gesteund die in de MMM zat en zij liet me vallen als een baksteen vanaf de dag dat ze zwanger was. Alleen nog maar daarmee bezig. Begrijpelijk maar het heeft me ook veel pijn gedaan. Tegenwoordig vragen heel veel mensen aan ons of wij geen kinderen willen etc. etc. etc. In onze vriendengroep zijn wij de enigen, maar dan ook echt de enigen, die geen kinderen hebben en/of zwanger zijn. De meest recente zwangerscap in de groep heeft ook ruim 2 jaar op zich laten wachten en een paar maanden na een LS is ze zwanger geworden. Er is dus hoop he Dani?
Zo heeft iedere dame hier op het foum haar eigen ervaringen want de meesten hier zijn nou eenmaal al een hele tijd bezig, in de MMM, met miskraamervaringen etc. Daarom is het zo fijn om hier met elkaar te praten en elkaar te steunen. Dat krijg je ergens anders soms minder makkelijk. Ik ben er in ieder geval erg blij mee.
Fijne dag allemaal!!