bekkenpijn na de bevalling

[Janne26]

Hoi dames,

Hier een topic over bekkenpijn na de bevalling.
Ik heb er namelijk behoorlijk last van en stuit op veel onbegrip uit de omgeving helaas

Eigenlijk moet ik volgende week dinsdag (5 april) ook weer beginnen met werken, maar ik zie dit helemaal niet zitten. Ik werk als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking, dus lichamelijk best wel zwaar. Ik ben al blij als ik hier thuis de stofzuiger door het huis krijg.
Daarnaast heb ik het gevoel dat de klachten elke dag eerder terug komen en dat ik er langer en meer last van heb. Ik ga 1x in de week naar een bekkenfysiotherapeut en doe regelmatig mijn oefeningen, maar tot nu nog maar weinig effect.

Zijn er meiden die dit herkennen? Ik zou graag met jullie hierover willen kletsen.

[Janne26]

niemand??

[Juudje81]

Hoi Janne,
geen idee of je hier nog leest. Maar hier ook veel bekken-gerelateerde klachten na mijn bevalling. In de zwangerschap nergens last van. Na de kraamtijd kreeg ik meer en meer last van mijn heupen en daarna van rug en knieën/ De huisarts had het over overbelaste heupen en heeft me naar mensendieck gestuurd. De therapeute vertelde dat het allemaal samen hangt met verweking van het bekken.
Nu sinds paar dagen enorm last van mijn stuitje. Zitten is pijnlijk. Kan alleen beetje fatsoenlijk zitten als ik mijn bekken naar voren kantel (dus ebetje holle rug). Maar ja, lijkt me ook niet goed dat altijd te doen. Volegnde week weer mensendieck, dan eens horen.

Hoe is het met jou nu? Ben je weer aan het werk gegaan?????

groetjes, Juudje

[Janne26]

Ik lees nu pas je reactie, Juudje. Wel fijn dat je reageert

Met mij nu nog steeds hetzelfde. De ene dag gaat het wel beter dan de andere. Vandaag weer een 'slechte' dag Kan echt niet vooruit.
Mijn werkgever heeft hierdoor mijn contract niet verlengt, dus zit ook nog 's flink te balen.
En hoe gaat het inmiddels met jou?

Ik ben nog steeds bezig met fysiotherapie, maar of het helpt.....?? ik weet het niet....tot nu toe in ieder geval geen vooruitgang.

[Juudje81]

Hoi Janne,

jeetje, wat balen van je contract! En ook vooral balen dat je er nog zó veel last van hebt Heb je een fysio die bekend is met bekkenklachten?

Hier gaat het ook nog steeds hetzelfde. Krijg met lopen last van mijn heupen (wat dus samenhangt met mijn bekken), met fietsen last van mijn stuitje en autorijden mag ik momenteel niet (heel verhaal, zal daar niet over uitwijden). Is dus best even lastig.

Mensendieck helpt in die zin dat ze vooral in gaat op houdingen. Ik had aangegeven dus last van mijn stuitje te hebben en ze geeft gelijk advies over houdingen met fietsen, zitten etc. Het scheelt dus dat ik de pijn dan iets kan verlichten, maar over gaat het er nog niet mee. Zij geeft ook aan dat het zo een jaar kan duren.....
Nu moet ik ook zeggen: ik moet mijn oefeningen even iets stricter gaan doen en memo's op gaan hangen op vooral mijn werk, dat ik bepaalde dingen doe voordat ik op sta e.d.

Overigens ben ik ook mijn baan kwijt, maar dat heeft te maken met een reorganisatie. Zie het nu ook nog niet zitten om een andere baan te gaan zoeken, eerst maar eens wat beter in mijn vel/bekken zitten. (en ik heb nu nog werk tot eind juni)

Hoop echt dat fysio bij jou gaat helpen!!!

[Janne26]

Nou, vandaag weer bij de fysio geweest, maar ging er met een naar gevoel weg.
Heb niet echt het idee dat het helpt. Nu was er een stagiaire en deed mijn 'eigen' therapeute opeens veel vriendelijker en aardiger! Echt een beetje nep dus. De stagiaire volgt een studie echt gespecialiseerd in bekkenpijn na de bevalling en zij vroeg aan mij of ik tijdens mijn bevalling mijn stuitje heb gebroken. Niet dat ik weet, maar zij dacht dat te voelen. Zo raar....
Toen zei de therapeute dat zij dat ook al gevoeld had, maar ze heeft dat dut nooit tegen mij gezegd en ik loop daar al vanaf eind januari!!!! Is toch te gek? Mijn verzekeraar vergoe het dadelijk niet meer, dus maar weer terug naar de huisarts. pff....ben er echt zo klaar mee nu

Her ken jij dat ook? Dat er ook zo weinig begrip komt van andere mensen. Vooral mijn schoonouders tonen echt geen enkel begrip. Als ik een keer klaag dat ik het huishouden hier nu niet aankan, dan zeggen ze dat ik niet moet zeuren, want met 1 kindje moet dat makkelijk te doen zijn. Ja, precies!! Dat zou wel moeten, maar dat is het nu niet!!
Sorry hoor, maar ben nu eigenlijk boos, verdrietig en telerugesteld. Zit even niet zo lekker in m'n vel....

[Juudje81]

Hoi Janne,

ik kan me héél goed voorstellen dat jij daar met een naar gevoel weg bent gegaan..... jeetje, ik zou me daar ook niet prettig bij voelen. Inderdaad: langs de huisarts en dan evt. naar een andere fysio o.i.d. En dan vragen naar eentje die veel ervaring heeft met bekkenklachten tijdens/na een zwangerschap. Vind het onbegrijpelijk hoe er met je om is gegaan. Wellicht dat de huisarts ook weet of fysio anders is bij een gebroken stuitje? Of hoe daar de prognose van is??? Wellicht andere therapie?? Ik zou iig niet meer terug gaan naar deze fysio, vertrouwen is toch weg. En mocht inderdaad de behandeling bij een gebroken stuitje heel anders moeten zijn, zou ik een klacht indienen bij de fysio.

Onbegrip..... ik herken het nu gelukkig niet, maar dat komt ook doordat ik nu weer redelijk uit de voeten kan. herken het wel van een andere ziekte die ik heb. Mensen kunnen zich geen voorstelling maken van hoe het is, als ze het zelf niet hebben (gehad). Hetzelfde nu dus met jouw bekkenklachten: ze bagatelliseren het vanuit hún ervaring.... en kunnen zich dus niet indenken hoe het voor jou is. Kan je het er met je man wel goed over hebben? Heeft hij er wel begrip voor? Wellicht dat hij het eens voor je op kan nemen bij zijn ouders. Schoondochters/schoonouders blijft toch altijd een rare verhouding (dat merk ik hier ook wel, toch ook een stukje andere opvoeding).

Maar 1 ding: trek je alsjeblieft niks aan van de mening van dat soort mensen, hoe moeilijk dat ook is. Ga je ook niet beter voordoen. Je moet nu echt rustig aan doen en niet omdat je dat zo graag wíl, maar omdat het móet. Je bekken heb je helaas met bijna alles last van.

Ben je eigenlijk weer aan het werk gegaan? Zo ja, hoe gaat dat? Als ej al zo veel moeite hebt met het huishouden (wat nu eenmaal ook erg belastend is voor je lichaam) dan lijkt het me niet verstandig om te blijven werken. Óf blijven werken en je man alles in huis laten doen óf een periode in de ziektewet en dan alsnog alleen kleine klusjes in huis doen en de rest door je man laten doen. Denk dat het héél belangrijk is dat jouw klachten gaan afnemen, want hier wordt je terecht niet vrolijk van.

Sorry, wellicht te veel advies. Is goedbedoeld. Hoop vooral dat jij je beter in je vel gaat voelen.

[Janne26]

Geen sorry, ik vind je bericht heel fijn. Echt begripvol, EINDELIJK!!

Ik ben nu niet aan het werk. Zit nog in de ziektewet en heb inderdaad genoeg aan de huishoudelijke klusjes. Met mijn man kan ik hier niet goed over praten helaas. Moet alles 10x herhalen voordat het een keertje doordringt Net wat jij zegt, toch een andere opvoeding. Daar is het zo dat de man hoort te werken en de vrouw ook, met daarnaast de zorg voor kinderen en huishouden. Maar dat gaat mij niet lukken. Ik ben dus ook super prikkelbaar en dat doet onze relatie helaas ook geen goed
pff....dadelijk komt mijn moeder gelukkig, kan ik weer ff uithuilen is nodig....

Bedankt voor je super fijne reactie doet me echt goed.

[Vickypreg]

@Janne, hier nog iemand. Bij mij al ontstaan tijdens de zwangerschap van de eerste, toen ook veel onbegrip want...men ziet het niet aan je en dus stel je je vast aan. Vooral ook van m'n schoonfamilie idd, ik kon amper nog wat doen tegen het eind van m'n zwangerschap. Ik zat zowat alleen aar op de bank. Daarna wel iets verbeterd, ben ook nog door m'n rug gegaan toen m'n zoontje 6 weken was en ik iets tilde. Zo zwak was alles. Het is nooit helemaal overgegaan met name met slenteren, rennen had ik nog last. Zwanger geworden van de 2de, weer bekkenklachten verergerd en heb m'n zoontje versneld alles zelf leren doen (in en uit de kinderstoel, traplopen, peuterbedje gekregen zodat ik hem niet meer hoefde te tillen. Na de geboorte van de 2de ook weer lichte verbetering en tot nu heb ik helaas nog steeds last maar ook nog eens last van m'n bovenrug die helemaal vast zit en verkrampt is om alles van m'n bekken op te vangen. Heb 6 weken na de bevalling al mensendieck gehad en heb dat weken gedaan maar het hielp niet echt. Ben dus nu gestopt, vind het wel lastig de oefeningen vol te houden. Waar ik nu met name nog last van heb is zitten op een harde grond en slenteren dus winkelen zeg maar maar ook rennen kan ik niet goed. M'n rug is sowieso nog erg zwak, na een werkdag kan ik soms de hele avond pijn hebben wat uitstraald naar m'n benen.

Ik begrijp je dus volkomen, heel erg naar dat je daardoor ook nog eens je baan kwijt bent. Ik kan de werkzaamheden nu wel aardig volhouden, laat het niet echt merken en doe alles maar kan dus wel eens echt kapot zijn na zo'n dag. Het is lastig uit te leggen naar anderen, zolang je nog normaal loopt en doet lijkt er niks aan de hand te zijn maar jij voelt het. Trouwens het is toevallig precies zoals bij mijn schoonfamilie, ook zi vinden dat iedereen behoort te werken heb er wel eens aan gedacht te stoppen maar dat zou door hun nooit geaccepteerd worden...lastig!

[Janne26]

Vickypreg, Wat naar dat jij ook in een soortgelijke situatie zit zeg. Maar ook wel weer fijn voor mij om te lezen, dat ik dus echt niet de enige ben die het zo ervaart.
Je kunt zo weinig en mensen gaan echt denken dat je je aanstelt. dat je geen zin zou hebben om te werken.
Donderdag heb ik een sollicitatiegesprek bij de thuiszorg. Ik weet dat ik het werk eigenlijk niet aankan, maar toch ga ik solliciteren. Zo kan ik dan mensen even 'rustig' houden, zonder dat ze telkens weer zeggen: Ben jij nu nog steeds niet aan het werk?
Zo vervelend!

Ik hoop ook voor jou dat er toch snel wat verlichting komt of in ieder geval meer begrip van buitenaf! En schoonfamilies....sjah....ik ben net terug van een weekendje weg met ze Was dus ook niet echt een succes.
maar daar ga ik het nu niet over hebben

[adniL]

Hoi hoi,
Leuk he schoonfamilie. Ik heb het gelukkig alleen met de kant van mijn schoonmoeder maar die woont helaas wel het dichtste bij.

Maar het ging hier over heupen/bekken ik dus ook hele zwschap nergens last van en nu dus ineens een zere heup. Het ebe moment kan ik bijna niet lopen en volgende moment nergens last van. Dinsdag foto van laten maken en nu hopen dat ze daar wat op .kunnen zien
hoe gaat het met jullie therapien? Al verbetering merkbaar?

Groetjes Adnil

[Juudje81]

Hoi Adnil,

hier gaat het goed met de heupen. Moet er wel op blijven letten met voornamelijk lopen en heb er echt nog wel eens last van, maar lang niet meer zo erg en veel als eerder. Mensendieck heeft hier dus goed geholpen, maar dat komt denk ik vooral omdat de oorzaak van mijn pijn snel duidelijk was (verkeerd lopen en slapen)

Ben benieuwd hoe het met Janne en Vickypreg is. Tja, schoonfamilie..... sommige aandoeningen kunnen mensen zich nu eenmaal geen voorstelling bij maken als ze het zelf niet hebben (gehad) en de vooroordelen zijn dan niet van de lucht.....

[adniL]

Das fijn om te horen dat het bij jou in ieder grval heeft geholpen. Ik ben benieuwd wat de foto's hier laten zien.
Hier heeft schoonmoeder vooral overal last van en dan ook nog erger dan de rest...
Ze weten ook niet dat ik er last van heb...

[Janne26]

Ook hier gaat het de betere kant op. Alleen merk ik wel dat het na drukke dagen 's avonds weer afzien is.
Gisteren de doop gehad van onze dochter en daarna hier een bbq voor de hele familie. Dus daar moet ik dan vandaag voor boete. Veel pijn, moe en kan niet goed lopen nu.
Maar komt allemaal goed, want ik merk dat het steeds weer sneller hersteld.

[adniL]

Ik zie hoop..
Als ik meer weet kom ik weer even langs.
Succes met verder herstellen!

[miesss]

hoi,

ik lees toevalig dit topic!
Heb de hele zwangerschap en de 2! jaar daarna geen last ergens van gehad. En nu sinds een dikke maand heel erg pijn bij mijn heupen, liezen en? Geen idee of dit dus daadwerkelijk bekkenklachten zijn?!
Dus mijn vraag eigenlijk aan jullie, waar herken je bekkenklachten aan, waar zit de pijn precies?! Hoop dat jullie me kunnen helpen, want van de fysio word ik inderdaad niet veel wijzer....

Groetjes Mies

[adniL]

Bij mij loopt het vanaf mijn stuitje via mijn lies naar voren en vanaf mijn heup naar beneden tot min mijn knie vaak mijn enkel. Maar ik weet nog niet wat het is hopelihk weet ik dezexweek meer.

[Janne26]

Bij mij zit de pijn vooral in de onderrug en net boven de heupen. Bij veel pijn straalt het echt uit naar de bil, benen tot aan de voeten. Het is een stekende pijn die bij mij plotseling komt opzetten. Ik weet dan niet meer hoe ik moet zitten, staan of liggen. Lopen geeft even verlichting, maar als ik dan weer zit of stil sta is het niet te houden van de pijn. Hoop niet dat je ook bekkenklachten hebt....

Weet iemand misschien hoe het zit bij eventueel een volgende zwangerschap? Wij willen over ongeveer een half jaartje proberen zwanger te worden van een tweede kindje.

[miesss]

hmm, het zit bij mij aan de voorkant, vanuit mijn lies richting schaambeen. Niet echt in mijn rug. En af en toe met lopen is de pijn zo erg dat ik als het ware door mijn been heenzak. Zucht klinkt wel anders, misschien toch nog maar een keer een afspraak met de huisarts maken.
In ieder geval bedankt voor de reacties!

[Janne26]

Miesss, succes en zeker even langs de huisarts hoor! Ik weet niet of bekkenpijn ook andere pijnklachten kan geven zoals bij jou.

[miesss]

nou, ik ben bij de huisarts geweest. En moet nu naar de orthopeed in het ziekenhuis. De dokter had het over een "snapping hip" Dus nou wordt er onderzocht of dat het ook daadwerkelijk is. Ben benieuwd
Mocht er in ieder geval wel mee zwanger worden, ha ha ha

[adniL]

zo de arts heeft gebeld en op de foto's was alleen een goeie heup te zien zonder rare dingen, geen slijtage, geen ontstekingen, kraakbeen was goed dus nu gewoon rustig gaan beginnen met sporten om te kijken of het dan over gaat en anders nog een keertje terug komen bij de arts..
wel sporten onder begeleiding.
Dus nog niets verder...

[miesss]

ik ben inmiddels bij de orthopeed in het ziekenhuis geweest. Wat hij er nu van kon zien en voelen is het een spierscheurtje bij de aanhechting schaambeen/lies. Moet over 2 week weer komen, mocht niet op de foto omdat er een hele kleine kans is dat ik zwanger ben. Dus over 2 week meer.