Miskraam

[Sam1986]

Echt een drama om een miskraam mee te maken.
Mijn vriend en ik zijn januari 2010 gestopt met het gebruik van de pil. In augustus was ik zwanger. Na 6 weken kreeg ik een miskraam. Maken veel mensen mee denk je dan. In oktober was ik weer zwanger. Helaas ben ik in december gecurriteerd omdat het hartje niet meer klopte. Vraag me nu echt af of het ons niet gegund is. Alle mensen die dit meegemaakt hebben wens ik heel veel sterkte. Ik weet wat er door je heen gaat.

[Tinkerbell79]

Tjee Sam wat moet dat verschrikkelijk zijn zeg. Tuurlijk is het jullie wel gegund, maar kan me voorstellen dat dat niet zo voelt. Ik hoop dat er snel een gezond wondertje in jullie leven mag komen.
Sterkte met het verlies van jullie kindjes...

[tweety1982]

Lieve Sam, ik weet helaas wat je meemaakt, en het is idd gebruikelijk dat mensen snel denken....ach het kotm vaak voor, gewoon doorgaan....dat doet pijn ik heb me daar ook echt boos om gemaakt.
Toch wil ik jou nu geven, wat ik toen gehad heb van al die meiden op het forum.

geef aub niet op lieverd, denk heel goed aan jezelf neem de tijd om dit verlies te verwerken, opnieuw maar geef niet op. na twee miskramen dacht ik dat het er voor mij nooit in zat, ben onderzoeken aan gegaan, want daar heb je recht op, dus laat jezelf iet afschepen, en nu ben ik 3e keer zwanger en dat gaat goed al 18 weken.

dus wat ik zeggen wil, trek je niets aan wat andere zeggen, het is gewoon niets niets, maar ik hoop dat ik je de kracht kan geven dat er echt nog hoop is en blijf daarin geloven.

dit is niet wat je horen wil nu, dat dacht ik toen precies zo...ja makkelijker praten dacht ik...maar bij mij hadden ze wel gelijk en ik hoop echt van harte dat dat bij jou ook zo is.

heel veel liefs meid en uit je gevoelens hier, of op het 'zwanger worden na miskraam"forum

dikke knuff

[Sunshine8]

Sam, ook ik weet hoe je je voelt.
Mijn vriend en ik besloten om in januari 2010 voor een kindje te willen gaan.
Het was gelijk de eerste keer raak. Helaas met 5 a 6 weken een miskraam. Het was niet leuk, maar het kan gebeuren.
Volgende zwangerschap was in aug. Weer bij 5 a 6 weken ging het mis. nu vond ik het wel een beetje vreemd, 2x misgegaan...
In oktober was ik weer zwanger. Alles gign goed. Ik ging voor de tweede keer voor een echo met 10,5 week, vk stuurde me naar t zh omdat er niet genoeg te zien was op hun echo. In het zh bleek dat ik zwanger was van een tweeling, maar beide hartjes klopte niet meer. 21 dec. Curretage gehad. Er zijn wel gelijk chromosomenonderzoeken gedaan en een bloedstollingstest. Chromosomen waren gekukkig goed. We wachten nu op de uitslag van het stollingsonderzoek....
( in mn blog op deze site staat t wat uitgebreider, mocht je dat willen lezen)

Ik hoop dat het "gewoon" pech was.... De tijd zal het leren....
Hoop voor jou ( en alle andere die dit meegemaakt hebben) dat het snel wel goed komt. Gelukkig kregen wij snel hulp en weten we nu ook dat er niets ernstigs is. Het belangrijkste is, hoe moeilijk het soms ook is, om hoop te houden!
Veel sterkte ermee! Hopelijk zijn we allemaal snel zwanger!

If you ever need to talk.....i' m here...

Knuffel!

[Ynni]

Ook ik weet wat het is...dit is mn 8e zwangerschap. 6 miskramen 13, 14, 15, 6, 5 en 5 weken... Don't give up meid! Voor mij is 1 ding in het leven erg duidelijk. Als je het niet kado krijgt in het leven moet je dr voor knokken. Wat ik bedoel...als ik het niet kado krijg pak ik het zelf wel. En of ik het dan krijg zie ik wel. Ik heb er in ieder geval alles aan gedaan...
En wees trots op jezelf en op je lichaam! Het zorgt goed voor je op een manier die je zelf niet begrijpt...

[mrinkiej]

hey meid, ook ik weet hoe het is om een miskraam te krijgen, er word makkelijk over gedaan, zelfs door de gyn die ik toen had, ach je kan in elk geval zwanger worden, ik weet wel dat dat wel zo is, en dat dat positief is, maar als je eenmaal van je roze wolk afgeschopt bent, denk je daar toch wel ietsje anders over hoor! ik vind het ook heel moeilijk om er niet mee bezig te zijn, en wil zo snel mogelijk weer zwanger worden, dat geluk weer meemaken, al zal het de volgende keer niet zo onbezorgd zijn als toen. ik hoop dat je de kracht kan vinden om door te gaan, en net zoals de andere meiden al zeiden, wij zijn er voor je! *KNUFF*

[Ynni]

Hier gaat het weer niet goed...althans dat zijn de verwachtingen. Het vruchtje was bij 7 weken veel te klein (lees 4 mm) en het hartslagje veel te traag ( 60 p/m) Gisteren een heel klein beetje oud bloed verloren met afvegen maar dat was het dan ook. Kan dus van het toiletbezoek zijn geweest van die morgen (kan dat? 's morgens 6h30 wc en 's middags 16h00 al oud bloed?) of van de echo die dag om 9h00...
Wel zijn mijn klachten verminderd. Mn borsten zijn niet meer gespannen, ben niet meer misselijk als ik opsta, mn buik is niet meer zo opgezwollen en voel ook geen bandenpijn meer. Nu kan dat laatste wel kloppen want als het kindje niet groeit dan rekt de baarmoeder ook niet uit.
Nu verwacht je na 6 miskramen toch wel wat ervaring te hebben maar sjeeeeeee iedere miskraam is echt anders. Ik weet nu echt niet wat me te wachten staat. De gynaecoloog is niet optimistisch maar zegt wel als er een hartje klopt is er hoop...sja...
Maar omdat het zo traag klopt is die hoop maar erg minimaal...
Ik kan aardig wat hebben, ik bedoel ik heb 6 miskramen overleefd zonder schade en schande, maar die onzekerheid trek ik niet or...

Dat niet alleen...ik wil dat mijn kindje weet dat ik van hem of haar hou...dat ik niet wil dat het sterft...dat ik het liefst heb dat het gewoon bij me blijft en dat ik het niet kwijt raak...
Maar deze onzekerheid maakt me gek...en nu voel ik me schuldig...straks groeit het alsnog en heb ik het al opgegeven... De kleine heeft al de tijd weten te overleven met trage hartslag...

[Ynni]

Vandaag dus hele dag krampen gehad maar verder nog niets te bekennen... wel uitgelachen door de dienstdoende gyneacoloog... :-(

[VickyC]

Ynni, ik kom hier toevallig en zag je laatste berichtjes. Weet je al iets meer? Ik duim voor je, meid. En hoezo, uitgelachen door de gyn?