22-11-2010 12:21
Dag allemaal, ik ben nieuw hier en heb zojuist alle verhalen in dit subforum gelezen, omdat ik op zoek ben naar meer informatie over een bbz. Op internet vind je best veel algemene info over wat een bbz is, wat de symptomen zijn etc., maar de ervaringen van mensen die het hebben meegemaakt geven soms een veel betere indruk van wat je je er bij voor moet stellen. Want wat maken die verhalen veel indruk!! Degenen die hier hun ervaringen hebben opgeschreven hebben enorm heftige dingen meegemaakt, niet alleen lichamelijk, maar ook emotioneel...
Enfin, als jullie het goed vinden, zou ik ook graag mijn verhaal delen. Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Maria en ben twee jaar samen met mijn vriend. Ik ben voor het eerst zwanger: totaal onverwacht, maar niet ongewenst.
Afgelopen vrijdag ben ik met wat vage klachten naar de huisarts gegaan. Ik had wat pijntjes (helemaal niet heftig, gewoon wat krampen) en een enorm opgeblazen gevoel in mijn buik en daarbij geen enkel verschijnsel van zwangerschap (dus: ik was niet misselijk, had geen pijn in mijn borsten op dat moment etc.). Daarnaast had ik aanhoudende hoofdpijn. De zwangerschapstesten die ik thuis had gedaan, waren positief, dus ik moest wel zwanger zijn. Normaalgesproken zou ik niet meteen naar een dokter zijn gegaan, maar omdat mijn vader drager is van een genetische spierziekte en mijn broer en schoonzus hun kindje na de geboorte hebben verloren vanwege die ziekte en mijn schoonzus in de eerste weken zwangerschap ook precies mijn klachten had (en niemand dat destijds heeft onderkend), ben ik gewoon naar de dokter gegaan, voor de zekerheid. Juist omdat de zwangerschap ongepland is, heb ik mij nooit laten testen of ik ook drager ben van die spierziekte (die kans is 75% en ik zie er erg tegenop om dat te laten testen, dus ik wilde het pas gaan testen als we aan kinderen zouden beginnen.... maar goed, nu is de natuur me dus vóór....). Enfin, bij de huisarts heb ik een inwendige echo gekregen, omdat zij in een praktijk zit waar ze ook spiraaltjes zetten, dus er is daar echo-apparatuur. Het bleek dat mijn arts niets kon vinden in mijn baarmoeder. De baarmoeder was helemaal leeg. Ze zei tegen mij dat het eruit zag alsof ik nog een eisprong moest gaan krijgen "zo ongeveer nu". Ook mompelde ze tegen de assistente: "In die eierstok zou iets kunnen zitten", maar ik had op dat moment geen idee waar dat over ging. Mijn huisarts heeft me toen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar kon ik een uur later terecht. Ook daar heb ik een inwendige echo gehad en bloedonderzoek.
De gyn. kon ook niks vinden in mijn baarmoeder. Dus de vraag was: waar bevindt het vruchtje/vruchtzakje zich? Het bleek dat mijn HCG-waarde 800 was. Het zou vandaag (dus maandag) precies 4 weken na de bevruchting zijn, dus vrijdag was ik net iets eerder dan 4 weken na de bevruchting (de gyn. noemde dat '6 weken zwanger', wat ik apart vond, want dan reken je dus vanaf de dag van de laatste menstruatie). De gyn. vond de waarde 800 laag, waarbij ze is uitgegaan van een regelmatige cyclus. Eerlijk gezegd heb ik over die regelmatigheid zo mijn twijfels, want bij een regelmatige cyclus zou ik nu niet zwanger kunnen zijn (we doen aan periodieke onthouding met een marge van 8-10 dagen, vandaar dat de zwangerschap onverwacht is, zoals ik hierboven schreef).
Hoe dan ook, de gyn. zei dat er waarschijnlijk sprake is van een bbz, maar dat ze het niet zeker wist. In elk geval wist ze wel zeker dat de zwangerschap niet levensvatbaar is, vanwege de lage waarde en het feit dat ze niets in de baarmoeder ziet. Het kan dus zijn dat de vrucht buiten de baarmoeder zit en dus al dood is. Het kan zijn dat mijn lichaam de vrucht zelf gaat afstoten (miskraam), het kan ook zijn dat dat niet gebeurt. Nu moeten we vooral afwachten... Woensdag moet ik weer naar het ziekenhuis voor een nieuwe echo en bloedonderzoek, maar de gyn. zei dat er grote kans is dat ze dan ook nog niets ziet.
Ik moet zeggen dat dit allemaal behoorlijk vertwijfelend is, juist omdat ze niets zeker weten en ze niets kunnen zien. Je denkt er stiekem toch aan dat het ook nog wel goed kan zijn, ofzo, maar dat ze het gewoon niet zien. Ik denk heel de tijd: wat als die cyclus niet regelmatig was en dat het vruchtje nu jonger is dan ze denken... Misschien zien ze daarom niks?
Enfin, dat zijn dus ook vragen waarop ik geen antwoord heb. En het ziekenhuis mag ik alleen bellen als ik erge pijn krijg en dat heb ik niet (ook geen bloedingen).
Misschien weten jullie dit:
- bij hoeveel dagen na de bevruchting hoor je normaalgesproken iets te zien op een echo?
- als het vruchtje dood is en het zit buiten de baarmoeder, is het dan nog gevaarlijk (dus als het niet meer groeit)? Is het gevaar op ontsteking aanwezig?
- hoe lang duurt het voordat je lichaam een evt. dood vruchtje gaat afstoten? Merk je zoiets aan je lichaam?
- is de waarde van 800 bij 25 dagen na de bevruchting echt zo laag? Als je op internet tabelletjes zoekt, valt dat wel mee.
Enfin, het is een lang verhaal en dank jullie wel dat ik het hier kwijt kan. Over zoiets praten met mensen in mijn omgeving (behalve mijn vriend), doe ik toch niet zo snel, eerlijk gezegd.
Ik denk - kortom - dat ik gewoon woensdag maar moet afwachten om te zien hoe hoog de HCG-waarde dan is. Ondertussen moet ik me erbij neerleggen dat de zwangerschap niet levensvatbaar is. Maar er zijn dus nogal wat vragen over een eventuele bbz. Ik heb helemaal geen pijn en geen enkel bloedverlies. Alleen dus dat opgeblazen gevoel en wat krampjes. Dat lijkt toch eigenlijk helemaal niet op een bbz?
OK, dank voor jullie aandacht in elk geval!
Ik zal de voortgang hier posten!
Groeten,
Maria
Enfin, als jullie het goed vinden, zou ik ook graag mijn verhaal delen. Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben Maria en ben twee jaar samen met mijn vriend. Ik ben voor het eerst zwanger: totaal onverwacht, maar niet ongewenst.
Afgelopen vrijdag ben ik met wat vage klachten naar de huisarts gegaan. Ik had wat pijntjes (helemaal niet heftig, gewoon wat krampen) en een enorm opgeblazen gevoel in mijn buik en daarbij geen enkel verschijnsel van zwangerschap (dus: ik was niet misselijk, had geen pijn in mijn borsten op dat moment etc.). Daarnaast had ik aanhoudende hoofdpijn. De zwangerschapstesten die ik thuis had gedaan, waren positief, dus ik moest wel zwanger zijn. Normaalgesproken zou ik niet meteen naar een dokter zijn gegaan, maar omdat mijn vader drager is van een genetische spierziekte en mijn broer en schoonzus hun kindje na de geboorte hebben verloren vanwege die ziekte en mijn schoonzus in de eerste weken zwangerschap ook precies mijn klachten had (en niemand dat destijds heeft onderkend), ben ik gewoon naar de dokter gegaan, voor de zekerheid. Juist omdat de zwangerschap ongepland is, heb ik mij nooit laten testen of ik ook drager ben van die spierziekte (die kans is 75% en ik zie er erg tegenop om dat te laten testen, dus ik wilde het pas gaan testen als we aan kinderen zouden beginnen.... maar goed, nu is de natuur me dus vóór....). Enfin, bij de huisarts heb ik een inwendige echo gekregen, omdat zij in een praktijk zit waar ze ook spiraaltjes zetten, dus er is daar echo-apparatuur. Het bleek dat mijn arts niets kon vinden in mijn baarmoeder. De baarmoeder was helemaal leeg. Ze zei tegen mij dat het eruit zag alsof ik nog een eisprong moest gaan krijgen "zo ongeveer nu". Ook mompelde ze tegen de assistente: "In die eierstok zou iets kunnen zitten", maar ik had op dat moment geen idee waar dat over ging. Mijn huisarts heeft me toen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar kon ik een uur later terecht. Ook daar heb ik een inwendige echo gehad en bloedonderzoek.
De gyn. kon ook niks vinden in mijn baarmoeder. Dus de vraag was: waar bevindt het vruchtje/vruchtzakje zich? Het bleek dat mijn HCG-waarde 800 was. Het zou vandaag (dus maandag) precies 4 weken na de bevruchting zijn, dus vrijdag was ik net iets eerder dan 4 weken na de bevruchting (de gyn. noemde dat '6 weken zwanger', wat ik apart vond, want dan reken je dus vanaf de dag van de laatste menstruatie). De gyn. vond de waarde 800 laag, waarbij ze is uitgegaan van een regelmatige cyclus. Eerlijk gezegd heb ik over die regelmatigheid zo mijn twijfels, want bij een regelmatige cyclus zou ik nu niet zwanger kunnen zijn (we doen aan periodieke onthouding met een marge van 8-10 dagen, vandaar dat de zwangerschap onverwacht is, zoals ik hierboven schreef).
Hoe dan ook, de gyn. zei dat er waarschijnlijk sprake is van een bbz, maar dat ze het niet zeker wist. In elk geval wist ze wel zeker dat de zwangerschap niet levensvatbaar is, vanwege de lage waarde en het feit dat ze niets in de baarmoeder ziet. Het kan dus zijn dat de vrucht buiten de baarmoeder zit en dus al dood is. Het kan zijn dat mijn lichaam de vrucht zelf gaat afstoten (miskraam), het kan ook zijn dat dat niet gebeurt. Nu moeten we vooral afwachten... Woensdag moet ik weer naar het ziekenhuis voor een nieuwe echo en bloedonderzoek, maar de gyn. zei dat er grote kans is dat ze dan ook nog niets ziet.
Ik moet zeggen dat dit allemaal behoorlijk vertwijfelend is, juist omdat ze niets zeker weten en ze niets kunnen zien. Je denkt er stiekem toch aan dat het ook nog wel goed kan zijn, ofzo, maar dat ze het gewoon niet zien. Ik denk heel de tijd: wat als die cyclus niet regelmatig was en dat het vruchtje nu jonger is dan ze denken... Misschien zien ze daarom niks?
Enfin, dat zijn dus ook vragen waarop ik geen antwoord heb. En het ziekenhuis mag ik alleen bellen als ik erge pijn krijg en dat heb ik niet (ook geen bloedingen).
Misschien weten jullie dit:
- bij hoeveel dagen na de bevruchting hoor je normaalgesproken iets te zien op een echo?
- als het vruchtje dood is en het zit buiten de baarmoeder, is het dan nog gevaarlijk (dus als het niet meer groeit)? Is het gevaar op ontsteking aanwezig?
- hoe lang duurt het voordat je lichaam een evt. dood vruchtje gaat afstoten? Merk je zoiets aan je lichaam?
- is de waarde van 800 bij 25 dagen na de bevruchting echt zo laag? Als je op internet tabelletjes zoekt, valt dat wel mee.
Enfin, het is een lang verhaal en dank jullie wel dat ik het hier kwijt kan. Over zoiets praten met mensen in mijn omgeving (behalve mijn vriend), doe ik toch niet zo snel, eerlijk gezegd.
Ik denk - kortom - dat ik gewoon woensdag maar moet afwachten om te zien hoe hoog de HCG-waarde dan is. Ondertussen moet ik me erbij neerleggen dat de zwangerschap niet levensvatbaar is. Maar er zijn dus nogal wat vragen over een eventuele bbz. Ik heb helemaal geen pijn en geen enkel bloedverlies. Alleen dus dat opgeblazen gevoel en wat krampjes. Dat lijkt toch eigenlijk helemaal niet op een bbz?
OK, dank voor jullie aandacht in elk geval!
Ik zal de voortgang hier posten!
Groeten,
Maria
