24-12-2009 11:46
jee...ik heb het idd niet rot bedoeld en ik wil ook absoluut niemand kwetsen. maar omdat ik soms dat soort gedachtes heb.....vroeg ik me af of jullie ook af en toe misschien zoies konden denken. :oops:
ik vind het gevoel allemaal zo dubbel enzo...het lijkt me moeilijk als ik zou horen dat het zaad van mn vriend niet goed zou zijn. ik weet dat hijzelf het ook moeilijk zou vinden als zou blijken dat ik niet vruchtbaar zou zijn. in het begin dat hij het toegaf dat het moeilijk zou zijn daar mee te moeten leven met een heftige kinderwens. en ik vond dat gemeen van hem. maar nu uit onderzoeken is gebleken dat ik vruchtbaar ben, gelukkig.....! en hij wil zichzelf niet laten onderzoeken, hij wil het maar blijven proberen.
maar ja na 14 maanden ga ik dan ineens denken...oei we klussen precies goed, uit temp.methodes zie ik ook heel duidelijk een ei.....zou het dan toch niet aan hem kunnen liggen? ik ben ook heel bang dat als hij zich laat onderzoeken dat dat er dan ook uit gaat komen en hoe ga ik dan in godsnaam daarmee om....denk ook zeker niet dat het voor hem makkelijk moet zijn, natuurlijk niet,als ik man was zou ik ook zo'n gevoel hebben dat ik minder man was ofzo, zou ik andersom ook hebben en dat zou me zoooooo'n pijn doen man!
ik vind het ONTZETTEND moeilijk..............het zou aan mn ziel blijven knagen.maar ik weet ook wel dat hij daar helemaal niks aan kan doen,en het ook niet zelf in de hand heeft. maar...ja dat worden vrienden en vriendinnen wel snel zwanger en dan krijg ik van die gedachtes in mn hoofd van: ow nou die vent kan het wel, die is wel vruchtbaar! En die doen er ook alles voor en die leven gezond en zo en ja die van mij die kijkt gewoon nergens naar, eet maar, rookt maar, en ja drinken is veeel minder, maar laat ik zeggen dat het gewoon een bourgondier is en ik laat de zuivel en de drank en slecht eten maar staan en laat me maar onderzoeken in het ziekenhuis ja maar halllllo je doet het toch zeker met zn twee?Soms heb ik echt een beetje last van mn geweten he........
maar ja vroeger he vroeger keken mensen ook nergens naar en die werden ook gewoon zwanger dus misschien ligt dit alles wel gewoon helemaal aan MIJZELF omdat ik er gewoon veel te veel mee bezig ben en aan denk e hele tijd......
sorry voor mn geezeur meiden maar ja ik ben weer kwijt wat er op mn hart lag...
liefs
ik vind het gevoel allemaal zo dubbel enzo...het lijkt me moeilijk als ik zou horen dat het zaad van mn vriend niet goed zou zijn. ik weet dat hijzelf het ook moeilijk zou vinden als zou blijken dat ik niet vruchtbaar zou zijn. in het begin dat hij het toegaf dat het moeilijk zou zijn daar mee te moeten leven met een heftige kinderwens. en ik vond dat gemeen van hem. maar nu uit onderzoeken is gebleken dat ik vruchtbaar ben, gelukkig.....! en hij wil zichzelf niet laten onderzoeken, hij wil het maar blijven proberen.
maar ja na 14 maanden ga ik dan ineens denken...oei we klussen precies goed, uit temp.methodes zie ik ook heel duidelijk een ei.....zou het dan toch niet aan hem kunnen liggen? ik ben ook heel bang dat als hij zich laat onderzoeken dat dat er dan ook uit gaat komen en hoe ga ik dan in godsnaam daarmee om....denk ook zeker niet dat het voor hem makkelijk moet zijn, natuurlijk niet,als ik man was zou ik ook zo'n gevoel hebben dat ik minder man was ofzo, zou ik andersom ook hebben en dat zou me zoooooo'n pijn doen man!
ik vind het ONTZETTEND moeilijk..............het zou aan mn ziel blijven knagen.maar ik weet ook wel dat hij daar helemaal niks aan kan doen,en het ook niet zelf in de hand heeft. maar...ja dat worden vrienden en vriendinnen wel snel zwanger en dan krijg ik van die gedachtes in mn hoofd van: ow nou die vent kan het wel, die is wel vruchtbaar! En die doen er ook alles voor en die leven gezond en zo en ja die van mij die kijkt gewoon nergens naar, eet maar, rookt maar, en ja drinken is veeel minder, maar laat ik zeggen dat het gewoon een bourgondier is en ik laat de zuivel en de drank en slecht eten maar staan en laat me maar onderzoeken in het ziekenhuis ja maar halllllo je doet het toch zeker met zn twee?Soms heb ik echt een beetje last van mn geweten he........
maar ja vroeger he vroeger keken mensen ook nergens naar en die werden ook gewoon zwanger dus misschien ligt dit alles wel gewoon helemaal aan MIJZELF omdat ik er gewoon veel te veel mee bezig ben en aan denk e hele tijd......
sorry voor mn geezeur meiden maar ja ik ben weer kwijt wat er op mn hart lag...
liefs