29-08-2010 14:06
Hoi,
Ik ben nieuw hier, maar ik zie dat iedereen hier zijn hart lucht, dus gelukkig wat dat ik precies wat ik zoek.
Mijn verhaal verschilt waarschijnlijk niet veel van andere verhalen van deze site, maar toch. Ik en mijn man zijn inmiddels al een hele tijd bij elkaar. Vorig jaar getrouwd en precies zoals iedereen in onze omgeving verwachtte zijn we begonnen aan het grote avontuur. Eerst nog met een lach en de instelling van "ach we zien wel", maar al snel werd het een meer onzeker verhaal. Inmiddels zijn we sinds augustus vorig jarig bezig en tot nu toe nog geen resultaat. Na een maand of 6 werd ik gek van die onzerkerheid en heb ik de huisarts gebeld. Daar langsgeweest had hij mij weer even op het goede spoor. Het is normaal dat je er een jaar over doet. Daarna mag je eigenlijk pas weer terugkomen. aangeraden was om ovulatietesten te kopen. Nou dat doen we nu maanden, maar nog steeds niet. Nu moet ik 10 september weer ongesteld worden en dat is dus ook de dag dat ik een zwangerschapstest mag doen, maar ik word er iedere maand weer zo gek van. Ik kan geen seconden er niet aan denken. En ja ook bij mij worden inmiddels al mijn vriendinnen bij bosjes zwanger en nee niemand realiseert zich hoe moelijk dit voor sommige mensen is.
Mijn man en ik hebben ook een test gekocht bij de kruitvat waarbij je sperma kunt testen. Dit was niet goed helaas. kwaliteit zat in het "-"vakje. Ook niet echt motiverend.
al met al.. mijn verstand weet dat ik geduld moet hebben, maar mijn gevoel zegt dat ik tijd verspil als ik te lang wacht voordat ik naar de huisarts ga.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Ik ben nieuw hier, maar ik zie dat iedereen hier zijn hart lucht, dus gelukkig wat dat ik precies wat ik zoek.
Mijn verhaal verschilt waarschijnlijk niet veel van andere verhalen van deze site, maar toch. Ik en mijn man zijn inmiddels al een hele tijd bij elkaar. Vorig jaar getrouwd en precies zoals iedereen in onze omgeving verwachtte zijn we begonnen aan het grote avontuur. Eerst nog met een lach en de instelling van "ach we zien wel", maar al snel werd het een meer onzeker verhaal. Inmiddels zijn we sinds augustus vorig jarig bezig en tot nu toe nog geen resultaat. Na een maand of 6 werd ik gek van die onzerkerheid en heb ik de huisarts gebeld. Daar langsgeweest had hij mij weer even op het goede spoor. Het is normaal dat je er een jaar over doet. Daarna mag je eigenlijk pas weer terugkomen. aangeraden was om ovulatietesten te kopen. Nou dat doen we nu maanden, maar nog steeds niet. Nu moet ik 10 september weer ongesteld worden en dat is dus ook de dag dat ik een zwangerschapstest mag doen, maar ik word er iedere maand weer zo gek van. Ik kan geen seconden er niet aan denken. En ja ook bij mij worden inmiddels al mijn vriendinnen bij bosjes zwanger en nee niemand realiseert zich hoe moelijk dit voor sommige mensen is.
Mijn man en ik hebben ook een test gekocht bij de kruitvat waarbij je sperma kunt testen. Dit was niet goed helaas. kwaliteit zat in het "-"vakje. Ook niet echt motiverend.
al met al.. mijn verstand weet dat ik geduld moet hebben, maar mijn gevoel zegt dat ik tijd verspil als ik te lang wacht voordat ik naar de huisarts ga.
Hoe gaan jullie hiermee om?