nekplooimeeting wel of niet

[Snow]

nluiten; tjonge.. spannend zeg! ik hoop heel erg voor jullie dat het goed is allemaal met jullie kindje!

hier hebben we geen nekplooimeting laten doen..

[Snow]

jullie ook niet ..

maar ik bedoelde meer van; ik las dit topic en dacht ik zal ook even reageren op de vraag ..

[Klungeltje23]

Nluitenoe alles stap voor stap en volg je gevoel.Ik snap precies wat je bedoelt en je word even keihard van die roze wolk afgestrapt.Hou toch een klein beetje hoop, want niet altijd loopt het verkeerd!!!Mocht je vragen hebben of met even met me erover willen praten, dan weet je me hier te vinden!Sterkte verder!

[Klungeltje23]

Dat lachend kopje is een foutje.Typen kan ik ook al niet meer...

[ran83]

Tjee nluiten wat een naar bericht zeg, duim dat het allemaal goed afloopt en nergens ernstigs op duidt.

[nluiten]

Thanks ladies. Vooral ook voor dit soort momenten is dit forum erg prettig.
Ik heb een afspraak gemaakt voor 8 nov voor de echo voor de nekplooi. Morgen laat ik mijn bloed prikken.
Probeer er rustig onder te blijven. Maar is soms zo moelijk. Die onzekerheid he.. sloopt je gewoon. Nouja, anderhalve week moet te doen zijn.

o en tuurlijk, blijven lachen he

[geit]

@ nluiten
sterkte!
ik hoop dat alles nog mee valt en dat jullie kindje gezond is.

[chocola]

@ nluiten: ik wens je ook veel sterkte en hoop echt dat het gezond is!

[trisha]

ik zit dr ook nog over na te denken of we t gaan doen of nie
zit nie in de risico groep

[nluiten]

He trisha, hebben jullie al een echo gehad?

Als wij een echo hadden die goed was, dan hadden wij niet voor een combitest gekozen. Was geen aanleiding voor.
Maar ieder voor zich hoor! Het is je goed recht om het wel te doen.

[adniL]

ik sprak net een vriend van mij en hij en zijn (inmiddels ex-) vriendin (24 en 26) hadden ook geen test laten doen omdat het risico heel klein zou zijn. Uurtje na de geboorte van hun zoontje wilde de arts even met ze spreken en vertelde ze dat hun zoontje het syndroom van down heeft.
Het ventje is intussen 3 en heel lief leuk en knuffelig maar als je ze het (eerder) hadden geweten dan was het denk ik toch anders gegaan.
Nou geeft zo'n test natuurlijk nog geen uitsluitsel of het wel of niet een kindje met down is maar een kansberekening.
Veel mensen denken dat ze het wel kunnen zien op de echo's verder maar dat hoeft dus niet.

[Femke1970]

@Trisha en @nluiten: Ik zou zeggen: Lees de folders eens goed door die je volgens mij standaard krijgt aangeboden bij vk of gyn voor je hier een mening gaat geven over de combitest. Je eerste echo staat namelijk volkomen los van een combitest en heeft dan ook niets te maken met een besluit of je wel of niet voor een combitest gaat kiezen. Een combitest bestaat uit een echo waarbij ze de nekplooi van je kindje meten én een bloedonderzoek bij de moeder. Deze 2 gegevens samen bepalen de kans op een kindje met Down-syndroom.
En het is hier al zó vaak gezegd in dit topic: Nee, een combitest geeft geen zekerheid of je een kindje met Down-syndroom zal krijgen; het is idd een 'slechts' een kansberekening. Maar mócht idd blijken dat je een verhoogde kans hebt ná uitslag van de combitest kun je kiezen voor vervolgonderzoek waar vervolgens wél voor 100% is vast te stellen of je kind wel of geen Down-syndroom heeft. (Vlokkentest of vruchtwaterpunctie)

[Femke1970]

Mijn excuses aan @nluiten. Ik had de voorgeschiedenis van je eerste echo nog niet gelezen. Probeer je toch niet teveel zorgen te maken over dat vocht op de echo, het is en blijft slechts een onderdeeltje in het hele Down-syndroom verhaal. Heel veel sterkte gewenst in deze onzekere tijd!

[nluiten]

He Femke, ik weet het. Heb het de afgelopen week aardig druk in me kop gehad. Maar ben er weer rustig onder. Het zegt nog helemaal niets. En mocht het vocht er straks nog wel zitten dan hebben we nog steeds kans op een gezond kindje.
Laten we zeggen dat ik nu op een lichtroze wolk zit zonder vloerbedekking . Echt wel blij maar iets voorzichtiger.

(ff off topic, toch gelukt he een jongen hihi, grapje he. Gezellig hoor zoveel kids!)

[Tammie78]

ook ff off topic tsja ik zou wel 3 of 4 kids willen, maar manlief wil dur maar 2

[geit]

@ tammie en nluiten
als we dan toch off-topic bezig zijn: jullie lopen wel erg gelijk met de kindertjes, wie weet schelen de 2e kindjes straks ook maar 3 dagen... wat toevallig!

[Tammie78]

hihi ja grappig he nah denk wel dat ze wat mee gaan schelen hoor. Nluiten is nu wel 2 weken en 4 dagen verder he. maarja voor hetzelfde geld wordt die van haar laat geboren en die van mij vroeg, dan zou het zomaar kunnen

[trisha]

He trisha, hebben jullie al een echo gehad?

Als wij een echo hadden die goed was, dan hadden wij niet voor een combitest gekozen. Was geen aanleiding voor.
Maar ieder voor zich hoor! Het is je goed recht om het wel te doen.

ik krijg vrijdag mn 1e echo

[trisha]

@Trisha en @nluiten: Ik zou zeggen: Lees de folders eens goed door die je volgens mij standaard krijgt aangeboden bij vk of gyn voor je hier een mening gaat geven over de combitest. Je eerste echo staat namelijk volkomen los van een combitest en heeft dan ook niets te maken met een besluit of je wel of niet voor een combitest gaat kiezen. Een combitest bestaat uit een echo waarbij ze de nekplooi van je kindje meten én een bloedonderzoek bij de moeder. Deze 2 gegevens samen bepalen de kans op een kindje met Down-syndroom.
En het is hier al zó vaak gezegd in dit topic: Nee, een combitest geeft geen zekerheid of je een kindje met Down-syndroom zal krijgen; het is idd een 'slechts' een kansberekening. Maar mócht idd blijken dat je een verhoogde kans hebt ná uitslag van de combitest kun je kiezen voor vervolgonderzoek waar vervolgens wél voor 100% is vast te stellen of je kind wel of geen Down-syndroom heeft. (Vlokkentest of vruchtwaterpunctie)

ja ik snap wel hoe het zit hoor
en geef helemaal g1 mening dus snap nie wrom je zo reageerd!!

[Tammie78]

tsja heb wel vaker het idee dat femke wat betweterig overkomt :roll:

[Femke1970]

*off topic* @Tammie:Ik betweterig? Valt best mee hoor....
Ken je toevallig dat spreekwoord ook van die pot en die ketel? Ik kan mij een bepaald persoon herinneren in een bepaald borstvoedings-topic die het woord 'betweterig' wel uitgevonden leek te hebben...:-?

[trisha]

zo doe eens normaal tegen elkaar zeg jeetje

[nluiten]

Euhm.. laten we topics laten voor wat het is. Hier heeft niemand iets aan.

[Femke1970]

Dit topic gaat over de combitest/nekplooimeting dus laat iedereen daar alsjeblieft dit topic ook voor blijven gebruiken. Mijn berichtje naar Tammie was off topic en ik had er achteraf beter even een persoonlijk berichtje van kunnen maken; mijn excuses!

[nluiten]

Trisha, ben je er al uit? Of wil je eerst de echo afwachten?
Volgens mij kan het tot 13 en halve week?

[trisha]

ik w8 idd de acho nog even af ja tot 14 weken zelfs heb ik al gelezen

[Mirre]

Wij hadden besloten de combinatietest wel te laten doen. We zijn (ik net) 27 en (hij bijna) 35, met aan mijn vaders kant een tante (mijn vaders zus dus) en haar zoon beiden met een flinke verstandelijke achterstand, en daarnaast heeft die moeder daarvan (mijn oma dus) ook een doodgeboren tweeling met down gehad. Maar goed, dat hoeft nog niets te zeggen over een mogelijke kans, de reden dat we het hebben laten doen, is omdat we het gevoel willen hebben alles gecheckt te hebben wat mogelijk is. Zodat - mocht er wat mis blijken te zijn - we ons er goed op kunnen voorbereiden. Toen ik een jaar of 6 was heb ik een hele negatieve ervaring gehad met iemand die zwaar lichamelijk en verstandelijk gehandicapt was. Soort jeugdtrauma wat altijd is gebleven en waardoor ik altijd zei geen kindje met down te willen. Totdat deze negatieve ervaring werdt verruild met een positieve, een paar weken terug: in een uitzending van politie te paard waren agenten met hun paarden bij Artis voor een speciale dag voor kinderen met down of een verstandelijke en/of lichamelijke handicap. Daar zag ik een meisje met Down, van een jaar of 4/5, dat door haar moeder op een van de paarden werdt gezet en een rondje mocht maken en zo. Dat was zo'n lief, gelukkig en mooi meisje, kreeg er tranen van in mijn ogen zo ontroerend. Kon me daarna niet meer voorstellen dat ik zelf een kindje ooit zou laten weghalen vanwege zo iets als down. Mijn persoonlijke mening en gevoel is daardoor nu: mijn kind is mijn kind, in welke vorm dan ook, als het maar gelukkig is. Dat is het allerbelangrijkste.

Mijn uitslag was trouwens 1:5000. Daar was ik echt super gelukkig mee!! Dacht: dat is een onwijs lage kans!! Dat is het natuurlijk nog steeds, maar als ik dan hier lees van kansen van 1:13.000 of meer dan vraag ik me toch af: waarom ik dan maar 1:5000? Dat is dus ook iets om mee te nemen voor de mensen die nog moeten beslissen of ze de combinatietest wel of niet willen laten doen. Want zelfs dus wat in principe zo'n goede uitslag is, wekt nu vragen bij mij op. Daar moet je wel mee om kunnen gaan.

Vera23 en Nluiten heel veel sterkte met alles wat komen gaat meiden!! VWP voor Vera en Combitest voor Nluiten. Ik hoop dat bij jullie alle twee alles helemaal goed is en jullie weer op en top kunnen gaan genieten van de zwangerschap!!

[Klungeltje23]

Beste mirre,

Ze geven nooit een schatting beter als 1:5000 dat is in principe het beste wat je kunt halen.In verband met mijn verleden hebben ze mij gezegt dat de kans 1:13.000 was als je zou uitgaan van het feit dat het kindje een hele mooie nekplooi had van 1,9 en dat in combinatie met het bloedresultaat en het feit dat ze ook meer hebben nagekeken ivm mijn zoontje.Dit was om mij een voorbeeld te geven en mij gerust te stellen dat alles er heel goed uitziet.Maar ook die 1:13.000 blijft maar een kansberekening.
Dus maar je verder niet te druk meid.1:5000 is super.

[Mirre]

Ikkemikketje dank je heel erg voor je berichtje!! De nekplooi bij ons was verder helemaal in orde namelijk 1.3, dus ik dacht net eerst, zal het dan mijn bloed zijn vanwege mijn familie, maar ja, er worden ook Down kindjes met een dunne nekplooi geboren dus dat zegt ook niets. Het is een combinatie van alles bij elkaar. Maar het stelt me erg gerust dat je zegt dat ze normaal gesproken nooit een schatting beter dan dat geven, als ze dus niet meer nakijken als bij jou het geval is geweest. Zo zie je maar, wat kennis kan betekenen Hoe gaat het verder met je? Als je zin hebt, kom anders dan weer een keertje buurten in het uitgerekend topic

[nluiten]

Mirre, ik moet eerlijk zeggen dat wij er bij de vorige zwangerschap iets anders tegenover stonden. Maar we hebben nu al een kleine. Daarnaast zijn er zo veel verschillende down varianten. Zeg het maar even zo. Maar geen een down kindje is hetzelfde. Wat als je het nou net getroffen hebt met een kindje die het juist heel zwaar heeft? Die ook nog eens lichamelijk zwaar gehandicapt is. Is het kindje dan wel zelf gelukkig?

Het mooiste zou zijn als we de keus niet eens hadden. Geen mogelijkheid om te kijken in onze buik. Gewoon net als vroeger er op vertrouwen dat het goed zit en zal komen. Dat is vind ik wel 'het probleem' van onze tijd. Teveel keuzemogelijkheden. Eigenlijk is het helemaal geen luxe.
hahaha, klaag klaag..

[Klungeltje23]

Mirre:Graag gedaan hoor Ik zat er laatst inderdaad aan te denken wat meer bij de uitgerekende topic te komen kletsen, maar vond het tot nu toe nog erg moeilijk.Nu het allemaal iets beter eruit ziet durf ik de stap misschien wel te nemen.

Nluiten:Ik begrijp goed wat je bedoelt.Soms is het inderdaad niet altijd goed dat er zoveel luxe bestaat.Toch ben ik heel blij dat die luxe er was een half jaar geleden, anders had mijn zoontje heel veel pijn moeten lijden en zat ik nu te brullen in een totaal afgewerkte lege kamer zonder kindje!

[Mirre]

Nluiten ik begrijp je ook wel, dat we in deze tijd bijna alles kunnen weten is niet altijd een zegen. Niet alleen met echo's natuurlijk, maar kijk alleen al naar het internet. Hoeveel dingen staan daar niet op die je aan het begin van een zwangerschap erg onzeker kunnen maken? Wat je zegt is waar, je kunt nooit weten welke zware of lichte variant van Down je kindje heeft. Maar ook kindjes (en volwassenen) met een zware variant van Down kunnen heel erg gelukkig zijn. Misschien juist omdat ze zich niet bewust zijn van alle ellende in de wereld Maar zonder dollen, Down is hierdoor dus na mijn "positieve ervaring" dus geen reden meer om een kindje weg te laten halen. Licht of zwaar Down, het is welkom. En mocht het daarnaast ook nog lichamelijk gehandicapt zijn... tja, dat zie ik los van Down. Tuurlijk hebben ze er meer kans op, maar ook "normale" kindjes kunnen zwaar gehandicapt raken, tijdens de geboorte of daarna om welke reden dan ook. Of krijgen te maken met allerlei andere ellende, zoals kinderkanker. Je moet er niet aan denken natuurlijk, maar dat dat soort dingen kunnen gebeuren is nu eenmaal de realiteit en dan kun je als ouder moeilijk het bijltje erbij neer leggen. Geloof dat ze dat soort dingen wel met genetische manipulatie uit het DNA zouden kunnen halen, ondanks alle maatschappelijk weerstand wordt daar nog altijd onderzoek tegen gedaan, maar daar ben ik op tegen. Hoe verdrietig een ziek kindje ook is, dan wordt de wereld wel heel erg maakbaar. Dat gaat me echt te ver. Maar ik denk dat jullie het daar wel mee eens zijn.

Ikkemikketje leuk als je die stap zou durfen nemen en weer terug zou komen!! Tis een heel gezellig actief clubje (zitten nu op pagina honderd en zo veel van deel 3 (!!) en we moeten nog 6 maanden whahahaha), maar we kunnen altijd meer gezellige mensen erbij gebruiken Wat je verder zegt ben ik het dus helemaal mee eens (zie hierboven): soms is de hedendaagse luxe geen zegen, soms is het je redding...

[trisha]

ik heb morgen mn 1e echo en moet dan ook laten weten of we de nekplooit meting willen laten doen

[Mirre]

Succes maar vooral veel plezier bij de echo Trisha!! Geniet er van, want voor je het weet, sta je weer buiten heb je al besloten of je de nekplooimeting gaat doen of niet?

[trisha]

ja we gaan het toch laten doen
anders zit ik me toch druk dr over te maken
terwijl ik niet in het risico factor zit maar ken mezelf

[sofietje]

Mirre; ik vind het mooi om te lezen hoe jouw mening mbt een kindje met down veranderd is!

Een aanrader voor iedereen die (uit onwetendheid?) een negatief beeld heeft bij mensen met down vind ik deze site: http://www.downsupside.com/index.php?pag...age_id=165

[carolientje]

Hallo allemaal. Ik ben nieuw hier en heb een beetje alles doorgelezen. Volgende week hebben we onze termijnecho en doen we ook meteen deel 1 van de combinatietest, de bloedtest. Dan maken we ook een afspraak voor de nekplooimeting. Dat worden dus even een paar spannende dagen. We hopen net als iedereen op een goede uitslag maar als de kansberekening niet gunstig is hebben we wel al besloten om een vervolgonderzoek te doen.
Ik ben het er wel mee eens dat we soms te veel keuzes hebben en dat het dat wel moeilijker maakt. Maar eerlijk gezegt als ik de keus heb, heb ik het liever nu moeilijk dan later.

Nog meer die binnenkort de combinatietest laten doen?

[geit]

@ carolientje
ja, ik, a.s. woensdag...

[mindy]

Hallo iedereen,

Ik lees al een tijdje mee op het forum, maar ik heb nog nooit een berichtje geplaatst. Toch leek het me goed om mijn verhaal hier eens neer te zetten.

Helaas heeft mijn verhaal geen happy end, en vind ik het nog steeds heel moeilijk om erover te praten (en te schrijven). De discussies en meningen die jullie hebben over dit onderwerp, die ken ik heel goed. Ooit dacht ik ook: ‘de liefde voor een kind is meer dan genoeg om alles te overwinnen.’ Toch wordt een situatie heel anders als je er opeens midden in zit.

Mijn verhaal: ik ben moeder van twee jonge kinderen. Twee jaar geleden besloten mijn man en ik dat we heel graag een 3e kindje wilden. Tot ons grote geluk was ik heel snel zwanger. We besloten geen combinatietest te doen, want ik viel niet in de risicogroep, en bij onze vorige twee kinderen hadden we altijd gezegd: ‘alle kindjes zijn welkom, ons hart is groot genoeg.’

Bij de termijnecho met 11 weken waren we in eerste instantie dolgelukkig dat we een lief, klein mensje zagen spartelen. Maar toen viel de echoscopist stil. Ons kindje bleek een nekplooi van 4,9 mm te hebben, terwijl een nekplooi rond de 1,3 mm gemiddeld is. Ze kon dat niet negeren. En ja, wat dan? Daar zaten we dan met ons voornemen om niks te testen.

De verloskundige heeft ons meteen naar het ziekenhuis doorgestuurd. Want, zoals ze zei: ‘Of jullie dit kindje nu wel of niet willen houden, dit kindje heeft hoe dan ook vanaf nu intensieve zorg en begeleiding nodig. Er is een grote kans op een chromosoom afwijking, maar ook op een ernstige hartafwijking.’ Dan houdt de wereld wel even op met draaien, kan ik jullie vertellen…

In het ziekenhuis zijn we fantastisch opgevangen door een team van specialisten. De gynaecoloog raadde ons aan om een vlokkentest te doen. Ze zei: ‘De beste weg die je nu kunt bewandelen is om erachter te komen wat de reden is van de extreem verdikte nekplooi. Zo kunnen we jullie helpen om de beste beslissing te nemen.’

Mijn man en ik hebben er lang over nagedacht en uiteindelijk besloten om de vlokkentest wel te doen.

En toen kwam de uitslag. Het kindje had het syndroom van down. Opeens werden onze opvattingen in een heel ander perspectief geplaatst. Want we kwamen er snel achter dat het niet alleen om liefde draait (helaas…) We zijn met verschillende families met Downkinderen (of met andere handicaps) gaan praten. Ja, ze hielden allemaal heel veel van hun kinderen. En ja, ze konden zich geen leven meer voorstellen zonder hun kinderen. Maar als ze heel, heel, heel eerlijk waren (en dat waren ze allemaal tegen ons), de liefde bleek het grootste gedeelte van hun zorgen en problemen niet te kunnen overwinnen.

Deze ouders voelden zich vaak enorm schuldig ten opzichte van de kinderen die ze al hadden. 90% van hun tijd ging naar het gehandicapte kindje, waardoor er bijna geen tijd overbleef voor de andere kinderen. Een van de ouders zei: ‘Dat ons leven als ouders voorgoed is veranderd, daar kunnen we mee leven, tenslotte hebben wij besloten om weer zwanger te willen worden. Maar we vinden het heel moeilijk dat het leven van onze andere kinderen nooit meer zo wordt als het was. Zij hebben er nooit voor gekozen om dit broertje (of zusje) te krijgen. Maar zij zullen hun leven lang de implicaties van onze keuze voelen.’

En bijna alle ouders maakten zich veel zorgen om de toekomst. De eerste vier jaar (als het kindje nog klein is) zijn relatief makkelijk, vertelden ze, maar daarna begint de vreselijk moeilijke weg van speciale zorg vinden, vaak uithuisplaatsing omdat de zorg thuis te zwaar is, het continue schuldgevoel dat je altijd tekort schiet naar iedereen (je kinderen, je partner, naar jezelf), de wetenschap dat je eerder dood gaat dan je kind en dat daardoor de zorg bij anderen terecht moet komen etc. Sommige mensen zeiden tegen ons: ‘Hadden wij maar tijdens onze zwangerschap de keus gehad.’ Dat was echt heel heftig en emotioneel om te horen.

Mijn man en ik hebben uiteindelijk besloten om de zwangerschap af te breken. We hebben dit niet gedaan omdat we niet van dit kindje hielden (ik hou heel veel van dit kindje). We hebben deze beslissing genomen uit liefde voor onze andere twee kinderen.

Of het een makkelijke beslissing is geweest? Nee, verre van dat. Of ik het er nog steeds moeilijk mee heb? Ja, nog bijna elke dag, ook al is het meer dan een jaar geleden. Maar ik voel diep in mijn hart wel dat het van de twee keuzes die we hadden, de beste voor ons gezin is geweest.

Volgens onze gynaecoloog breekt 95% van de stellen hun zwangerschap af nadat ze weten dat het kindje het syndroom van down heeft. Daarmee wil ik niet zeggen dat dit de juiste keuze is voor iedereen (helemaal niet zelfs), maar het geeft wel aan hoe moeilijk deze beslissing wordt als je gedwongen wordt om er echt over na te denken. Dat voelt toch heel anders dan als je vanaf de ‘zijlijn’ meedenkt wat je zelf in zo’n situatie zou doen. Tenminste, zo was dat bij ons.

Ik wil niemand met mijn verhaal voor het hoofd stoten. Ik wil niemand mijn mening opdringen. Maar ik hoop dat degenen die zelf in zo’n situatie zitten (of misschien ooit komen te zitten) wat aan mijn verhaal hebben.

Mindy

(sorry, het is een behoorlijk lang bericht geworden...)

[Snow]

Mindy: tjonge.. moeilijke keuze hebben jullie moeten maken zeg! Mooi dat je dit met ons wilde delen! je hebt zo te lezen voor je gevoel niet voor DIT kindje gekozen.. maar voor je andere 2 kindjes; en daar is echt wat voor te zeggen vind ik!

iedereen zijn eigen keuze.. maar als ik zo'n verhaal lees, kan ik me niet indenken hoe het moet zijn en me bedenken welke keuze ik zou maken..

het zal moeilijk zijn nooit te weten hoe je kindje was geweest etc.. sterkte!

[Pixxie]

Mindy, ik krijg gewoon helemaal de rillingen van je verhaal. Je hebt het zo goed en mooi verwoord dat ik me niet kan voorstellen dat je mensen hiermee voor het hoofd zal stoten. Daarnaast vertel je jullie ervaring, ik vind nergens terug dat je zegt dat iedereen dit op deze manier moet aanpakken. Jullie hebben de keuze gemaakt uit liefde voor jullie 2 kinderen, en de liefde voor jullie 3e kindje zal je altijd in je hart meedragen.

[Pickle]

Mindy, wat een verhaal... ik vind het heel dapper en knap van je dat je het hier hebt neergezet en je hebt het (zoals Pixxie ook al zei) prachtig verwoord! Wat moet het vreselijk voor jullie zijn geweest... Ik begrijp alles wat je zegt, en ik vind dat je heel respectvol bent naar anderen toe.. het is jouw ervaring en zoals je zelf ook al zegt, niemand heeft het recht om erover te oordelen, je weet pas echt wat je zelf zal doen als je zelf in die situatie terechtkomt. Sterkte, want het blijft toch een verlies en ik hoop dat je het er mettertijd iets minder moeilijk mee krijgt... ik heb echt immens veel respect voor je, dat je dit met ons deelt en ook de beslissing die je hebt gemaakt en de overwegingen die daar aan vooraf zijn gegaan!

[Snow]

* ik bedoelde trouwens met deze zin:iedereen zijn eigen keuze.. maar als ik zo'n verhaal lees, kan ik me niet indenken hoe het moet zijn en me bedenken welke keuze ik zou maken..

iedereen maakt eigen keuzes. ik kan mij zelf niet indenken welke keuze ik zou moeten maken.. omdat ik nooit in zo'n heftige situatie heb gezeten

Ik las het terug en dacht; 'misschien staat het er een beetje raar'

[nluiten]

Mindy bedankt voor je verhaal.
Zit al een tijdje te denken hoe ik moet reageren, maar kan er niets op verzinnen. Wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken van jullie verlies.
liefs

[mindy]

Dank jullie wel voor de lieve reacties! Dat doet me echt goed. Ik ben altijd zo bang dat mensen ons veroordelen... Ik durf het eigenlijk ook nooit aan mensen te vertellen, terwijl ik weet dat dit voor ons de goede beslissing is geweest. En dan voel ik me weer zo schuldig richting het kindje. Want ik vind het eigenlijk heel fijn om over hem (het was een jongetje) te praten. Dat maakt hem heel tastbaar en heel dichtbij. ik ben in ieder geval heel blij dat ik het aan jullie heb verteld.

Mindy

[Snow]

Ik denk dat het ook makkelijk is om zo te schrijven.. dan kunnen wij het rustig lezen, er over nadenken en dan iets terugschrijven.. het lijkt me spannend om aan iemand te vertellen, die kan je zo in de rede vallen of tussendoor allerlei vragen stellen.
heb je veel nare reacties gehad?

[mindy]

nee, echt nare reacties hebben we gelukkig niet gehad. De meeste mensen begrijpen het heel goed. Maar omdat er een keuze is geweest in dit verhaal, gaan sommige mensen vanuit hun eigen perspectief vertellen wat ze zelf zouden hebben gedaan. En dat vind ik heel lastig. Hoe moet ik reageren op iemand die zegt: 'Ik begrijp jullie beslissing, maar ik had het kindje zelf gehouden.' Ik wil dan niet zeggen: 'Ja, dat is makkelijk gezegd, want je zit zelf niet in die situatie, en ik dacht ook altijd dat ik nooit een kindje om die reden weg zou halen, totdat het mij overkwam.' ik vind namelijk dat iedereen recht heeft op een eigen mening/beslissing. Maar wij hebben er twee weken dag en nacht over nagedacht. Het valt dan af en toe wel een beetje rauw op mijn dak als iemand in 1 minuut even zijn/haar mening geeft. Mijn man zegt dat ik er boven moet staan. Maar ja, dat lukt me helaas niet altijd.

Mindy

[Snow]

ja dat kan ik me voorstellen dat dat rauw op je dak valt..

lastig om erboven te staan.. je wilt zo graag dat mensen je begrijpen..

[Femke1970]

Allereerst heb ik groot respect voor de wijze waarop jullie zijn gekomen tot de beslissing om de zwangerschap af te breken en ik vind ook dat dit voor iedereen een zeer persoonlijke en altijd te respecteren beslissing moet zijn.
Ik ben ook zo iemand die voor de combitest al had besloten om een eventueel kindje met Down-syndroom wel te laten komen. Wij zouden na een verhoogde kans alsnog voor een vlokkentest of vruchtwaterpunctie hebben gekozen en vervolgens voor verder onderzoek naar mogelijke hartafwijkingen. Een kindje met Down-syndroom heeft weer een groot kans op hartafwijkingen en van de ernst daarvan zouden we het dan vanaf laten hangen voor zover dit voor de bevalling al vast te stellen was. (wel of niet de zwangerschap afbreken)
Tot deze benadering zijn we zeker niet in 1 minuut gekomen maar we hebben hier veel en lang van tevoren over gesproken. In onze omgeving kennen wij ook een paar mensen met een kind met Down-Syndroom en ik heb zelf een nichtje van 21 met Down. Voor ons hebben die voorbeelden juist wél de doorslag gegeven om een kindje met die 'afwijking' geboren te laten worden.
Ondanks het feit dat wij geen verhoogd risico hadden/hebben (heb nu bij 2 zwangerschappen de combitest laten doen) ben ik er toch van overtuigd dat wij bij onze beslissing zouden zijn gebleven als ik wel zwanger zou zijn geweest van een kindje met Down-Syndroom, dus het is in mijn geval niet iets wat ik hier 'zomaar' en 'gemakkelijk' even roep.

Verder wil ik je nog heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie kindje want het verdriet zal ongetwijfeld enorm zijn en nogmaals, ik respecteer ieders mening en keuze zolang het maar goed doordacht en onderbouwd is.

[mindy]

Dag Femke,

Ik respecteer jouw mening ook, net zoals je die van mij respecteert. En ik denk ook niet dat jullie in 1 minuut tot je mening zijn gekomen, helemaal niet. Ik vertelde alleen aan Snow dat ik moeite heb met mensen die hun mening geven zonder er goed over na te hebben gedacht. Zo te lezen hebben jullie er heel goed over nagedacht.

Dat iedereen een mening over dit onderwerp heeft, dat weet ik. En ik respecteer ook ieders mening. Maar ik heb mijn verhaal niet neergezet om de discussie opnieuw aan te zwengelen. Ik wilde gewoon vertellen wat mij is overkomen. En laten zien wat voor enorme impact het heeft op je leven, en hoe moeilijk de beslissing is als je er echt voor staat.

Dat is eigenlijk alles. En ik hoop met heel mijn hart dat niemand ooit in deze situatie terechtkomt.

Mindy

[chocola]

Mindy: ook ik wil je nog veel sterkte toewensen!
Kan goed begrijpen dat jullie keus óók uit liefde voor jullie kind(eren) is genomen.

[geit]

@ mindy
ik vind het super heftig wat jullie hebben meegemaakt en ik vind het fijn dat je je verhaal hebt opgeschreven.
veel sterkte!

[Mijntje]

Heftig Mindy! Ik heb er zelf geen mening over, ik zou niet weten wat ik in zo'n situatie zou doen.

Heel veel sterkte!

[Klungeltje23]

Beste Mindy,

Wij hebben ook voor de keuze moeten staan of we de zwangerschap af moesten breken van onze zoon.Helaas had onze zoon trisomie18 en had vreselijk veel afwijkingen en was het eigenlijk een keuze tussen afbreken of wachten wanneer hij zelf zou stoppen met leven, dus een grote keuze was er eigenlijk niet.Toch ondanks ik het gevoel heb dat ik het beste voor hem gedaan heb, blijft er weleens een stemmetje in mijn achterhoofd zeggen"wat nu als hij bij die %en had gezeten die het wel had gered"?
Ook ik voel me dan weer schuldig!Ik denk dat hoe dan ook het schuldgevoel er bij beide kanten er zal zijn.Zowel als je het afbreekt als wanneer je zo'n grote zorg hebt voor zo'n kindje.Ben het zeker wel met je eens dat onze andere kindjes in ieder geval het leven krijgen wat ze nodig hebben, ookal hebben we er dan 1 moeten laten gaan!

[carolientje]

Mindy bedankt voor je verhaal. Ik wens je heel veel sterkte in het verwerken van je verlies.

[nluiten]

ladies, ik wilde even laten weten dat we vandaag de nekplooimeting hebben gehad. De verdikking was er niet meer!! Zo zie je maar, zo kan het ook. We zijn ernom opgelucht en voelen ons de gelukkigste van de wereld. Uiteraard! We hadden hoop dat de verdikking weg zou zijn, en dat dat dan ook zo is is toch op dat moment zo onwerkelijk.
Meiden heel veel succes met het maken van jullie keuze.

[Mirre]

Wow nluiten wat een goed nieuws!!! Geniet ervan, wat een opluchting zullen jullie voelen!!

[Chris1984]

Wat een super nieuws nluiten!!!

[Klungeltje23]

nluiten:go girl...dat is het nieuws wat we hier willen horen, wat ik het liefst bij iedereen hoor!Ga er lekker van genieten meid, je hebt genoeg in spanning gezeten...

[patricia76]

fijn nieuws nluiten, geniet er van

[carolientje]

Wat een goed nieuws nluiten, super.

[Snow]

ladies, ik wilde even laten weten dat we vandaag de nekplooimeting hebben gehad. De verdikking was er niet meer!! Zo zie je maar, zo kan het ook. We zijn ernom opgelucht en voelen ons de gelukkigste van de wereld. Uiteraard! We hadden hoop dat de verdikking weg zou zijn, en dat dat dan ook zo is is toch op dat moment zo onwerkelijk.
Meiden heel veel succes met het maken van jullie keuze.

super!!!!!

[carolientje]

Vandaag de bloedafname gehad en volgende week hebben we de nekplooimeting. Gelukkig was de termijnecho goed en maken we ons niet al te veel zorgen. Maar toch is het volgnede week donderdag weer een spannende dag. Zodra ik wat weet zal ik het hier even melden, hopen op een mooie kansbereking.

[trisha]

wij hebben donderdag onze nekplooi meting

[nluiten]

thanks ladies!
carolientje, dat is al een prettig iets he, een goede echo. Succes volgende week donderdag.
En trisha, jij succes morgen he!

[chocola]

Nluiten: ook van mij gefeliciteerd. Ik wist niet dat het ook weer kon verdwijnen - wat een goed nieuws!

[geit]

ladies, ik wilde even laten weten dat we vandaag de nekplooimeting hebben gehad. De verdikking was er niet meer!! Zo zie je maar, zo kan het ook. We zijn ernom opgelucht en voelen ons de gelukkigste van de wereld. Uiteraard! We hadden hoop dat de verdikking weg zou zijn, en dat dat dan ook zo is is toch op dat moment zo onwerkelijk.
Meiden heel veel succes met het maken van jullie keuze.

wat fijn! gelukkig zeg!

[nluiten]

Wilde nog even laten weten dat we de uitslag binnen hebben.
Schaam me er bijna voor zo goed is ie! 1:53000
Bizar. We hebben ons echt druk gemaakt om niets. :oops:

carolientje, jij hebt a.s. donderdag de echo toch?

[Syl]

Wij gaan ook de nekplooimeting laten doen, ik ben 36 jaar.
We doen alleen de meting en het bloedprikken. Mocht er verder onderzoek nodig zijn als de kans op een kindje met dowm groot is, gaan we het risico niet lopen op een miskraam en laten we het voor wat het is en gaan we ons proberen voor te bereiden op wat evt voor ons ligt.
Dus geen vruchtwaterpunctie of vlokkentest.

[nluiten]

Een verdikte nekplooi kan zoveel meer betekenen dan het down syndroom. Doordat er bij mij in de familie veel hart en vaatziekten voorkomt (erfelijk), en ik een zusje vroeger heb verloren daardoor, hadden wij wel zoiets van we doen verder onderzoek als dat nodig is. Ook juist ter voorbereiding. (En bij de vorige zwschap was er onregelmatigheid met het hartje)

Iedere situatie is weer anders he.
Haarlem he Syl, grappig. Is dichtbij, zag laatst ook iemand uit Nieuw Vennep hihi. kom zelf uit hoofddorp
geniet lekker van het zwangeren!

[Syl]

Dat wist ik eigenlijk niet nluiten. Na ja,we zien het wel. Ik snap dat als het in de familie zit dat je je dan wel verder laat onderzoeken.
Dat is inderdaad dichtbij! Hoofddorp is ook leuk winkelen!

[carolientje]

@nluiten: yep we hebben gisteren de nekplooimeting gehad. De uitslag laat nog even op zich wachten, omdat ze een herbereking moeten doen van de waarden van mijn bloed. Die was al binnen, maar de echoscopisten zijn het niet eens over hoe ver ik ben en dat is van invloed op de uitslag. Nu moeten we wachten tot volgende week, grrrrrrrrrr. We hebben wel al besloten dat we een vervolgonderzoek willen laten doen als de kansbereking niet zo goed is. Natuurlijk is er een kans dat je een miskraam krijgt, die kans is bij de vlokkentest 0,5 % en bij de vruchtwaterpunctie 0,3% de kans dat je tijdens je zwangerschap tussen week 11 en 16 nog spontaan een miskraam krijgt is 2%. Er wordt pas voorgesteld om vevolgonderzoek te doen bij een kans 1:200 of slechter. Dat is dus ook 0,5% of hoger. Het blijven natuurlijk berekeningen en het gaat hier wel om een echt levend kind jouw echt levend kind, dus hopen we dat we die keuze eigenlijk niet hoeven te maken.

Oh en nluiten wat een superscore lekker zeg. Nu weer gewoon ademhalen. Haha

[nluiten]

he carolientje, maar was er een verdikking dan? Wat vreemd dat ze niet wilde zeggen hoe ver je was..
Het is een echo waar je zelf voor betaald, dus kan ze best ff een vraagje beantwoorden toch?
Uitslag met een dag of 10 denk ik?

hihi, hoofddorp is zeker leuk winkelen! Zijn nu weer wat nieuwe winkels geopend in nieuwe gedeelte. Ook H&M voor mama's.

[carolientje]

@nluiten: oh nee de echoscopisten zijn het niet met elkaar eens. Ze hebben allemaal verteld hoever ze denken dat ik ben. de gyn zei precies zover als dat ik dacht dat ik was(11w5d). De ene echoscopist zei 11w3d en de andere 12w2d. De VK bepaald uiteindelijk hoe ver ik ben en welke datum aangehouden gaat worden. De uitslag krijg ik begin volgende week, omdat de uitslag van de bloedtest al binnen was maar naar haar mening niet gebruikt kan worden. De leeftijd van de kleine is heel erg belangrijk voor de waarden van de bloedtest, dus maken ze een herberekening.
Ze zei niks over een verdikking. Ik weet ook niet of ze dat altijd doen. Persoonlijk hoefde ik het niet meteen te weten hoor. De einduitslag vind ik veel belangrijker.

Nee het was juist een hele prettige ervaring geen gespannen sfeer wat ik van te voren had gedacht. Ze nam alle tijd was ook wel nodig, want de kleine werkte eerst niet mee. Die lag lekker met de billen naar ons toe, gelukkig lag die lekker te zwemmen en na een half uurtje precies een kwart gedraaid.haha Wat een drukte maker, erg grappig om te zien.

[nluiten]

O, dan heb ik het verkeerd begrepen. Maar wel vreemd dat ze verschillende metingen hadden. En waarom is je bloedtest niet te gebruiken? Snap het niet denk ik.
Gelukkig was het een gemoedelijke sfeer, heerlijk naar je frummel kunnen kijken dus. En als er wel iets van een grote afwijking zou zijn, dan had je dat gelijk gehoord hoor. Dan stellen ze namelijk voor om direct in het ziekenhuis overleg te hebben en te consulteren. Maar dan moet er wel erg dikke nekplooi zijn. Tenminste zo doen ze dat hier. Alles voor de gezondheid van de kleine.

[carolientje]

Maakt niet uit hoor, had het ook niet zo duidelijk geschreven. Het enige wat ik verder begrepen heb is dat de termijn van de kleine precies bepaald moet zijn wil de uitslag kloppen. Ik hoefde dus niet opnieuw bloed te prikken, gelukkig.
Ach ja nu is het gewoon afwachten en ik ben natuurlijk benieuwd wat de VK donderdag gaat zeggen. Uitgerekend op 1 juni klinkt me ook goed in de oren.

[trisha]

als je 36 en ouder bent

[carolientje]

Vandaag toch eerder dan gedacht de uitslag van de combinatietest gekregen en gelukkig hebben we geen verhoogde kans. De berekening kwam uit op 1:286 op basis van mijn leeftijd was dat 1:226 dus is het alleen maar beter geworden. Nu gaan we lekker genieten en geen testjes meer. Heerlijk.

groetjes

[geit]

ik wacht nog steeds op onze uitslag... afgelopen nacht droomde ik dat het 1:20 was
ik hoop dat het alleen maar een stomme droom was...

[chocola]

Wat fijn corolientje, gefeliciteerd!

Geit: heb jij niet direct de uitslag gehad dan? Kan me je droom wel voorstellen...Ik droom momenteel ook stom en ik wacht niet eens op een uitslag :roll:

[nluiten]

Carolientje wat goed joh! lekker

Oh, ja dromen zijn verschikkelijk nu. Ik heb gedroomt dat ik mijn vriend betrapte met een andere dame. En ik ben echt niet wantrouwend!! Was echt verdrietig.
Hopelijk heb je snel de uitslag geit, en dan ook geen gekke dromen meer.

[Mirre]

Carolientje wat een goede uitslag!! Fijn zeg!!

Geit, hopelijk heb je snel de uitslag binnen!! Wachten is killing

Hier ook rare dromen op het moment. Al 3x over (het begin van) mijn bevalling, alle 3 de keren te vroeg, en in 1 droom droomde ik ook over na de bevalling en overleed de kleine door de vroeggeboorte. Bah bah

[geit]

o, jullie ook van die nare dromen? ik had ook al eerder dromen gehad dat het mis ging en ook dat ze het kindje wilden curetteren terwijl hij/zij helemaal niet dood was
nou, zal er wel bij horen

[geit]

gisteren de vk gebeld voor de echte uitslag en die was gelukkig heel gunstig
1:5000

[nluiten]

Whoei !!!!! lekker geit!

[trisha]

heerlijk
ik droom idd ook zo heeeeel gek haha

[patricia76]

te gek giet das goed nieuws

[geit]

ja, zo zie je maar, die dromen slaan nergens op, gewoon onzekerheid, dat is alles...

[sofietje]

Ik las vandaag dat uit onderzoek in het AMC is gebleken dat een verdikte nekplooi ook kan wijzen op een hartafwijking, zonder dat er sprake is van Down. De onderzoekers deden dus de oproep de nekplooimeting ook standaard op te nemen, naast de 20-wekenecho.

[sofietje]

Link naar het artikel:
http://www.refdag.nl/achtergrond/gezondh...g_1_518049

[Klungeltje23]

Klopt Sofietje!In januari worden ook trisomie18 en trisomie 13 standaard onderzzocht bij de nekplooimeting.Down is één van de vele trisomieén die er bestaan.Down is trisomie 21.Onze zoon had trisomie 18... zodoende dat ik via de echoscopiste weet dat dat per januari 2011 erbij komt.Ze kunnen doormiddel van de nekplooi toch meer te weten komen dan eigenlijk bekend is. Alleen komt het helaas nog wel soms voor dat ze ernaast zitten en dat is soms niet gunstig, maar daarvoor word er gelukkig altijd een vervolgonderzoek gedaan!

[nluiten]

Dat is ook de voornaamste reden voor ons geweest. We hebben al een indicatie voor een 20 weken echo ivm het hartje. Was bij Stefanie ook. Zit bij mij in de familie. En de verloskundige had al aangegeven dat het inderdaad kan betekenen dat er iets met het hartje is, of zelfs met de nieren.

[Syl]

Ik heb vandaag de echo. Was nog even spannend, had wat last van bloedverlies en dan ga je je in eerste instantie toch druk maken.
Morgen ga ik bloedprikken.

[Klungeltje23]

Succes syl

laat je nog wat weten?

[Syl]

hai,

Alles was goed! Nekplooimeting was prima! 0,9mm dus heel mooi zei ze.
Ze kon ook geen oorzaak vinden voor het bloedverlies. en de baby was weer heel beweeglijk

[trisha]

die van ons was ook goed

[geit]

@ trisha en syl
gelukkig!