Hier is bij een 2e niet zeker dat t weer een ks gaat worden..
Eerst vond ik het wel eng hoor, stel dat het weer een ks zou gaan worden.. Maar nu, laat maar komen!!! Heb er helemaal geen angst meer voor. Zou wel graag voor de ervaring 'gewoon' willen bevallen.. Maar ergens zou het ook wel weer een ks mogen worden! Geen gerommel van beneden enz
En dat terwijl ik er toch een grote angst voor had!!
ik zie niet op tegen een tweede ks het is nou eenmaal zo en weet nu een beetje wat me te wachten staat.
het gaat er om dat me kindje gezond en wel uit me komt.
en zonder ks gaat dat niet lukken want hij/zij zou er nooit door passen
Hier bij een 2e bevalling, ook niet zeker dat het een ks zou worden. hier was het ene ks geworden, ivm tweeling en dat ze verkeerd lagen.
zou er niet tegen op zien, tegen nog een ks, maar het liefst zou ik natuurlijk mee willen maken.
leeuwinntje dat had ik ook graag gewild.
maar moet me er bij neer leggen dat het niet kan.Toen ik hoorde dat ik nooit natuurlijk zou kunnen bevallen.
barste ik echt in tranen uit.ik was heel erg boos en verdrietig.
Mij is ook verteld dat je echt een jaar niet zwanger mag worden na je ks. En tegen mijn zus was dat ook verteld. Maar hoorde pas van iemand die na 4 maanden al weer zwanger was na de ks.
Ik zie er heel erg tegenop. Weet niet waarom, maar nu het dichterbij komt. Brrr. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken maar alleen aan het moois wat er uit komt
Snippie, dat zou ik ook niet leuk vinden als ik zeker zou weten dat ik nooit natuurlijk had kunnen bevallen. Omdat wij geen tweede willen, zal ik dat dus ook nooit meemaken en dat vind ik wel moeilijk. Voel me dan meestal vaak wat buitengesloten als er opmerkingen komen over een kindje zelf baren en als vrouwen over de weeen gaan praten
Saar, vanaf dag een bij de gyn...ik hoop heel erg voor jou dat je je tweede kindje natuurlijk op de wereld mag brengen. natuurlijk moet het allemaal medisch verantwoord zijn....Weten ze dan al zeker dat jullie tweede kindje ook groot zal zijn?
Mutsie, jij weet ook al lang dat je met een ks moet bevallen he? Logisch dat je het spannend vindt hoor. Ik had graag voor mijn ks hier meer over gehoord van anderen. Ik las er vrij weinig over, dus ik dacht dat het wel meeviel. Ik denk als ik me beter had voorbereid; dat het best pittig kan zijn ;-); dat ik het wellicht minder erg had gevonden...
Leuk trouwens dat iedereen weer hier gezellig aan het meekletsen is
Ik vind het ook echt jammer dat ik nooit over weeen e.d. mee kan praten maar het is niet anders. Ons kindje is toch belangrijker dan die bevalling maar jammer blijft het!
Ik weet al een paar jaar dat ik niet op de natuurlijke manier kan bevallen. Behalve als ik nu al zou gaan bevallen en het dus echt niet zou scheuren of dat ik ingeknipt hoeft te worden.
Tink bij mij weten ze dat wel zeker.
dta ons tweede kindje niet veel kleiner zou zijn
en daarbij word ik niet groter en gaan mijn bekkens niet plots uit elkaar staan.
Mutsie idd dat je kindje gezond te wereld komt is het belangrijkst!maar idd wel jammer
hahaah en mijn meisje zit net iets boven de onderste lijn....ach ja als ze er maar tussen zit.
Moet T straks ook groeiremmers of laten ze jongens gewoon groeien?
@Tink, nou bij jongens is het wat lastiger....bij meisjes zorg je er "gewoon" voor dat ze eerder ongesteld worden, dat wordt de groei geremd. Dat kan bij jongens natuurlijk niet. Het schijnt dat er wel een methode is waarbij een jongen spuiten krijgt maar weet niet hoevaak/hoelang. Plus het is niet echt bewezen hoeveel "nut" het heeft. Als het om 5 cm verschil gaat is het niet de moeite...maar als je 15-20cm verschil zou krijgen dan weer wel....dus we houden het gewoon goed in de gaten en kijken tzt of het noodzakelijk is om er iets aan te doen...
Ja en voor een jongen is het natuurlijk ook minder "erg" om lang te zijn. Ik kan me zo voorstellen dat het voor een vrouw vervelend of lastig kan zijn als je zo lang bent. Hoe lang ben jij dan nu?
30 sept mama geworden voor de tweede keer van Ruben... Ook via ks, maar nu een geplande en het was echt een hele andere belevenis als de eerdere ks..
Mij is gezegd dat je anderhalf jaar moet wachten op een tweede, binnen dat tijdsbestek mag ja namelijk niet ingeleid worden.
Enne bij een tweede kan het zijn dat ze het eerst "gewoon" gaan proberen. Dus vaginaal bevallen. maar heb je twee keer een ks gehad, dan wordt de derde automatisch een ks.
Maar wij houden het bij 2. Maar ik kan niet in de toekomst kijken hahahahahaa.
Zolang mijn man nog niks heeft laten doen, houd ik alle opties open....
@Tink, ik ben zelf 1.87cm dus das wel te doen! Vind het voor een jongen/man idd minder "erg" als ie lang is. Voor een vrouw is het toch minder...vooral als kind vond ik het vreselijk overal bovenuit te steken!
@Karin, Gefeliciteerd nog met de geboorte van Ruben!
Saar, ja dat kan ik me voorstellen. hahah ik was altijd de kleinste van de klas (160) en stond altijd als laatste in de rij van de gymles, hahah.
Karin, van harte gefeliciteerd met de geboorte van Ruben
Hier gaat ook alles goed! Yara zit momenteel in een sprong (vermoeden we..) slecht eten enz.. Ach gaat vanzelf wel weer over
Wij gaan sowieso wachten met een 2e tot Yara een jaar is, misschien nog wel langer.. Ergens wil ik wel graag een 2e, maar twijfel nu nog te veel. Wil eerst lekker van Yara genieten. Mn (bijna) man(netje) is het daar ook mee eens gelukkig!
We gaan straks eerst trouwen, 20 mei. En dan zien we daarna wel, is Yara bijna een jaar..
vind ik ook hoor mayella lekker genieten van die kleine meid (en natuurlijk jullie huwelijksdag)je bent nog super jong
wij hebben altijd gezegd als thomas een jaar is gaan we weer denken aan een 2de dat die tijd aanbrak werd dat al snel 2 jaar en vervolgens nog een half jaar later
we zijn begonnen dat thomas 2.5 was uiteindelijk liep dat natuurlijk door 2 miskramen allemaal een beetje anders en nu is thomas bijna 5 en eigenlijk ben ik er wel blij mee ik heb overdag alle aandacht voor ruben en als ik s'middags thomas uit school haal gaat ruben naar bed en heb ik alle tijd voor thomas
ik wil nu natuurlijk niet zeggen dat mensen die eerder aan de 2de beginnen niet genoeg aandacht hebben voor hun kindjes
helemaal niet zelfs maar achter af ben ik wel blij met het leefdtijdsverschil ( natuurlijk niet met de miskramen maar het is nou eenmaal zo gelopen kan het niet meer veranderen helaas )
oja mayella misschien heb je mazzel en is yara een vlot meissie want dan kan ze misschien 20 mei wel jullie ringen naar het altaar brengen
ik zou zeggen goed oefenen :razz:
Dat zou wel leuk zijn als ze het kan brengen Mayella!!
Hier bijna de keizersnede.. Ik vind de ruggenprik eng. Zie er echt tegenop! Terwijl ik al 7x of zo een narcose gehad heb en me dat niets doet. Vind het gewoon kinderachtig van mezelf!
Wij hopen ook dat Yara straks de ringen kan brengen Maare ook op de arm kan ze ze 'brengen'
Mutsie, snap heel goed wat je bedoelt met de ruggeprik! Je bent 'gezond' en laat je voor de helft plat leggen.. Zo zag ik t in ieder geval...... Maare ook ik heb er toch wel aardig goede ervaring mee! Zou t zo weer doen!! T komt bij jou ook helemaal goed meid!!
Mutsie, oh die ruggenprik voelde ik totaal niet!!!! Vond het helemaal niet eng, wa totaal ontspannen en dan helpt dat wel. Tis natuurlijk wel allemaal spannend....nog maar ff voor je..
Mijn man heeft een keer een ruggenprik gehad en hij viel gelijk flauw.. Dus denk dat ik daardoor een beetje angst voor die prik gekregen heb! Terwijl ik totaal niet bang ben voor naalden of wat dan ook.
Maar als jij ook al zegt dat het wel meevalt zal het wel hoor. Denk er maar niet te veel over na. Ben zo benieuwd naar ons kleine ukkie dat ik alles wel best vind momenteel
ja echt joh, stelt niets voor. Ik vond het wel grappig, want de anesthesist ging zo met me praten enzo over werk, om me maar te ontspannen, haha. Vond dat "foefje" wel grappig moet ik zeggen. Maar echt waar ik voelde hem gewoonweg helemaal niet! Gewoon goed gebogen zitten en in en uit blijven ademen, proberen te ontspannen. Klinkt moeilijk, maar is echt wel te doen...
ohhhh kan me dat nog zo goed herinneren...weggebracht worden ook door man, en dan alleen, dat was minder...dan dan klaargemaakt worden, infuus enzo allemaal...en dan de ok binnen gereden worden...weer klaargemaakt worden (duurt wel even) en als alles klaar was kwam P erbij, dat was zoooo fijn. Zat naast me en hield mijn hand de hele tijd vast....Ik vond het geduw en getrek trouwens echt niet fijn, boh wat een naar gevoel (sorry Mutsie)..werd er niet goed van, echt misselijk. Toen zei P ineens "ik hoor haar" waren van die kleine kreuntjes....ohhhhh dat was geweldig.....*smelt*
Ik heb dan wel geen ervaring met een ruggeprik. Maar geef het in het ziekenhuisaan!. Van mij roep je het tegen de dokter die je gaat helpen, dan houden ze er echt rekening mee. Ik moest na bevalling onder narcose en vond dat best eng. Tegen de dokter heb ik gezegd, zorg je goed voor mij. Het is allemaal goed gekomen. Succes met het laatste eindje.
ik vond de prik ook reuze meevallen
de eerste keer hebben ze hem gezet in een wee dus heb er helemaal niets van gevoelt de 2de keer was er geen wee
je voelt gerust wel wat maar als je goed ontspant engoed luisterd naar de arts en verpleegsters/ers leiden ze je er heel erg goed doorheen en voel je bijna niets
Jullie peppen me helemaal op! Echt fijn.. Mijn man dacht al dat ie me bang gemaakt had maar hij vertelde gisterenavond pas dat ie gewoon niet van prikjes houdt. En ik heb al zo vaak narcose e.d. gehad, daar ben ik helemaal niet bang voor. Ik laat alles maar gewoon over me heen komen. Het is maar even, en dan is je kindje er als het goed is!
@Mutsie, ik ben ook heel bang voor prikjes ( prikje in je vinger daar ga ik flink van zweten), maar de ruggeprik was welkom!En bij mij is de eerste poging mislukt omdat ik een schrikreactie had. Dus niet bang zijn. het is alleen maar fijn.:mrgreen:
Wat ik julile wilde vragen: Hoe zien jullie littekens eruit en wat voor hechtingen hebben jullie gehad? Ik heb krammetjes ( soort nietjes gehad), maar las ergens dat dat niet meer zoveel gebruikt werd.
Ook las ik op het internet dat in Turkije, waar een KS de normaalste zaak ter wereld is, vrouwen helemaal niet gehecht worden, maar dat de wond wordt dichtgemaakt met een laser ofzo zodat je het litteken bijna niet ziet???
Mijn litteken ziet er mooi uit. Niet meer echt rood, sommige plekjes moet je echt heel goed kijken. Ze hebben mij van binnenuit gehecht, je ziet hier ook niet dat ik gehecht ben..
Ik had trouwens ook krammetjes, dat komt idd niet vaak voor. Maar ik was ook gewoon van binnenuit gehecht. Je ziet op sommige plekken dat het wat dikker is en op sommige plekken zie je niet veel. Maar hij is wel aanwezig...
hier ook krammetjes gehad
het litteken is wel zichtbaar maar weet uit ervaring dat hij nog mooi bijkleurd en dan bijna niet meer zichtbaar is
wat betreft die laser ik heb er nog nooit van gehoord
Nou ik zal je zeggen, ik heb een dikke vette (nu nog) rode streep lopen en die blijf je dus echt wel zien! Ok, het zit op een plek dat niemand ziet maar toch.
En nog een vraag. Van tijd tot tijd doet mijn litteken- of organen/dingen die rondom het litteken zitten- pijn. Is dit normaal?
mayella schreef:Snippie, zag je ze bij jou wel aan de buitenkant??
Ik had alleen in de hoeken een 'hoekhechting' zoals de gyn ze noemde.. Rest nooit gezien
Die Touwtjes wel ja.maar dat was aan iedere kant 1meer niet
In het ziekenhuis moesten ze zelfs zoeken waar de wond ook al weer zad zo netjes is hij gehecht want je ziet hem dus haast niet zitten alleen als je goed kijkt.
Ach, hij zit toch onder de rand van je bikinilijn?
Littekenpijn is normaal hoor Selog, als het gaat regenen (klinkt misschien stom) heb ik vaak ook flink last van m'n littekens!
selog het kan wel een jaar duren voordat het rode helemaal weg is
bij mij is het litteken ook nog altijd erg gevoelig kan wel gewoon broeken aan met een rand erop maar moet er niet met vingers in lopen prikken ( niet dat je dat dagelijks doet maar tafels bijv zijn bij mij percies op die hoogte en laat ik daar nou net regelmatig tegenop lopen :razz: )
Ik heb dat nog steeds, na anderhalf jaar bijna. Is nog steeds soms gevoelig, het litteken zelf en ook steken erom heen of eronder enzo. En idd als het gaat regenen of ineens gaan vriezen of zo, dan is het ook gevoelig...
Maar vind totaal niet erg dat je het litteken nog ziet. Ga binnekort naar de sauna, maar laat hem dan vol trots zien ;-)
Trouwens fijn dat je iets gerustgesteld bent
Maar ik ga ook even heel eerlijk zijn, verkijk je er niet op, op de herstel periode...want ik vond het echt heavy...
Mijn litteken is ook gewoon goed te zien hoor! Een rood/bruine streep.....Maar mn buik hangt erover dus zie m niet haha ;-) ;-) Ben ook van binnenuit gehecht met van die knoopjes alleen bij mij hadden ze de knoopjes te strak aan getrokken waardoor ik een week lang verging van de pijn.....
Ik werd ook misselijk voor de ks. Moest zelfs overgeven.....en dat geduw en getrek wat Tink schrijft vond ik ook VRESELIJK! Alsof ze me in mn buik aan het stompen waren!
Oh man dat vond ik echt te erg. dat voelde je zo ontzettend goed. Ja niet qua pijn dan, maar ik werd er echt misselijk van dat geduw en getrek. Het voelde mensonwaardig, hahahha. En dan hup kind boven dat doek houden en weg was ze . Toen 3 sec naast me gehouden en toen was ze weer weg, dat vond ik echt naar hoor....
Tja het was niet mijn favoriete bezigheid ;-)
ik heb weinig last gehad van dat getrek hoor
waarschijnlijk om de wond zo klein mogelijk te houden
ze kunnen je natuurlijk helemaal open snijden en dan een wond achterlaten van 30 cm dan hoeven ze waarschijnlijk niet te duwen en trekken
maar nu is het een wond van ongv 15 cm die opgerekt worden met een bepaald instrument
:oops:ik mocht mee kijken met een spiegel die er boven hing normaal is die voor leerlingen maar ze hadden hem zo gedraaid dat ik ook kon kijken en laat ik dat nou net erg fasinerend vinden :oops
Mayella, ja daar heb je wel gelijk in. Ik werd er alleen strontmisselijk van...
ja dat doen ze idd omdat ze de wond zo klein mogelijk moeten houden, dus ze moeten goed graaien enzo trekken om het kindje eruit te trekken inderdaad.
Mutsie, wees niet bang, want het was wel snel voorbij hoor.
Ik "voelde" ook hoe ze de snee maakten. Dat was zo'n raar gevoel zeg!
Oh ik had ook wel een spiegel gewild hoor. Mijn man wilde het ook graag zien, maar dat mochten we niet..
Hier heeft een verpleegkundige foto's gemaakt. Chris zat bijna de hele tijd naast me. Toen Yara er bijna was mocht hij gaan staan. Hij heeft haar dus geboren zien worden. Vind het zelf nog wel jammer dat ik zelf niets gezien heb Maargoed inzoomen op de foto's wil prima Heb ik toch een beetje een idee hoe t gegaan is!
Hoi Dames
Ik las mee over jullie keizersnede verhalen. Ik werk zelf op de afdeling verloskunde als verpleegkundige en ben dus zelf vaak aanwezig tijdens een keizersnede.
Het trekken is vaak hetgeen wat mensen vervelend vinden. Ze doen dat niet zo zeer om de wond zo klein mogelijk te houden hoor.
Je spieren worden op die manier aan de kant gelegd, anders zouden ze niet moeten doorsnijden. Ook scheuren ze op die manier een bepaalde laag van je huid door. Scheuren is vaak beter dan snijden. Daarom trekken ze zo.
Daarna wordt er nogal eens flink op je buik gedrukt, dit is om je kindje te kunnen ontwikkelen.
@Tinkerbell, jammer dat je je kleine maar zo kort bij je kon houden. Het moment dat de baby geboren wordt en boven het doek wordt gehouden, wordt bewust kort gehouden, omdat het erg koud is. Maar eigenlijk nadat de KA de baby heeft nagekeken, kan de baby toch wel 3-5 minuten bij jou liggen. Het is erg koud op de OK voor een pasgeboren baby, daarom is het alsnog best kort.......
Voor iedereen die nog een keizersnede krijgt, maak je niet al te druk. Laat het een beetje over je heen komen. De dag erna is naar en vervelend, maar het herstel is echt snel. Geniet van jullie baby's, dat is het belangrijkste.....
Hey... Heb ik dit topic even over het hoofd gezien! Ik vind dit wel een hele goede want had graag al eerder de ervaringen van anderen willen lezen, want ook ik ben best negatief over mijn keizersnee...
Ik ben in januari 2010 bevallen met een spoedkeizersnede. Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel, heel lang bezig geweest met de vraag waarom het allemaal zo gelopen is. Ik heb net als meerdere van jullie, nog steeds dat gevoel dat me toen een normale bevalling ontnomen is en vind het, na dertien maanden, nog steeds moeilijk om vrouwen te horen praten over normale bevallingen of over een keizersnee dat het een eitje is. Maar.... In september ga ik het nog een keer zelf proberen, want ik ben zwanger van de tweede, .
Ik denk dat ik een keizersnee heb gekregen omdat ik, na veertien uur weeen, nog maar 1 centimeter had en waarschijnlijk door de wee-opwekkers, de hartslag van mijn dochtertje en mezelf, terugviel. Ik heb dat niet zo bewust meegemaakt. Tijdens de operatie bleek ook nog eens dat ze een sterrenkijkertje was, en het me dus nooit gelukt zou zijn alleen doordat het ook niet goed ontsloot. Ik ben wel op nacontrole geweest bij de gyn, maar ging alleen (niet zo handig) en heb niet alles goed onthouden wat er toen is verteld. Ik weet wel dat hij zei dat er bij een eventuele volgende wordt gekeken hoe groot die zou zijn. Achteraf ben ik toen gaan denken dat ik gewoon misschien te smal ben, waarom zou hij anders zoiets zeggen, mijn dochter had een 'gewoon' gewicht van 3600 gram (bij 41 weken zwangerschap) en een lengte van 51 centimeter.
Het is zo dubbel, aan de ene kant denk ik dat het fijn is dat we nu leven, want als ik dit 100 jaar geleden had moeten doen, dan waren we er allebei niet meer geweest. Aan de andere kant heb ik (nog steeds) geen vertrouwen in mijn lichaam. Het is blijkbaar niet geschikt om te bevallen! En dat is best een vervelende gedachte als je weer zwanger bent, hahaha. Ik ben er dit keer wel iets relaxter onder, is het zo dat dit ook een keizersnee moet worden, dan weet ik tenminste wel wat ik kan verwachten (ik had bij mijn dochter een tasje ingepakt voor 1 nachtje, nooit rekening mee gehouden dat ik vijf dagen zou moeten blijven)...
Ik ben nu, op eigen verzoek, onder controle bij de verloskundige, met 34 of 36 weken ga ik over naar de gynaecoloog... Ik heb hier bewust voor gekozen omdat ik de verloskundige net iets persoonlijker vind en omdat die ook in mijn eigen woonplaats zit. Voor een bezoekje aan de gyn moet ik toch steeds een halfuur rijden... Lekker praktisch dus!
Oja, dat geduw en getrek aan en op je buik heb ik ook als heel vervelend ervaren. Ik lag ook super te trillen, waarschijnlijk door de inspanning van veertien uur weeen opvangen en de spanning van de operatie... Mijn dochterje is na de bevalling ook gelijk meegenomen naar de kinderafdeling. Ze heeft daar 24 moeten liggen omdat haar hartslag onregelmatig was tijdens de bevalling. Ik heb haar de eerste vierentwintig uur, twee keer tien minuten gezien, moest iedere keer vragen of iemand mij met bed en al naar boven kon brengen. Dat was moeilijk. Bij zwangerschapsgym had de lerares een heel romantisch beeld geschetst van de eerste uren na de bevalling, maar dat is bij mij niet uitgekomen... Helaas...
Wat ze in het ziekenhuis ook nog even hadden gedaan, is haar kunstvoeding gegeven, omdat ik te laat terug was van de recovery om nog aan te leggen... Het was toen 22:30 uur ofzo. De borstvoeding is daarna ook niet meer gelukt. Ik had al zo'n psychische knal van de keizersnee, dat ik het niet kon opbrengen om ook nog eens heel die borstvoedingsperikelen te doorstaan...
Misschien een stomme vraag, maar is het zo dat als je een keizersnee hebt gehad, het langer duurt voor je buikje weer weg is? Ik ken namelijk nog twee mensen in mijn omgeving die daar ook moeite mee hebben en die hebben, toevallig, ook allebei een keizersnee gehad...
Wat vervelend linda, dat het allemaal zo tegen gevallen is! Hoop voor je dat het de volgende keer minder tegenvalt!
Ik weet van mijn zus dat het verschil tussen een geplande keizersnede en spoed ontzettend verschilt! De geplande keizersnede viel haar alles mee. Dus misschien komt het voor jou de volgende keer ook goed!
Linda, nee ik was mijn buik juist hel snel kwijt.
Daffie, hm lekker zeg dat scheuren verhaal whahahhaha ;-) ben blij dat ik de ks al gehad heb ;-) En ik vond het herstel juist helemaal niet meevallen, maar goed.
ik heb eigenlijk nooit zoveel problemen gehad met de keizersnedes heb altijd zoiets gehad van is niet anders
liever een gezond kind met alles er op en er aan dan koste wat kost een natuurlijke bevalling
heb het 2 x geprobeerd maar helaas niet gelukt
ik weet niet of het aan de ks ligt maar ik heb er ook last van ja het is moeilijk om dat vervelende buikkie er af te krijgen
weet ook wel dat als dit niet veranderd dat ik er zeker wel iets aan laat doen
Het geduw en getrek heb ik niet als vervelend ervaren.. Me man heeft wel alles kunnen zien en vond het wel interessant geloof ik..
Ook ik heb zelf het idee dat me buik door de keizersnede langer dikker blijft.. Het wil er maar niet af
Wel is het al mooi geheeld maar blijft zo af en toe gevoelig. Vooral als bijvoorbeeld de hond op me buikt springt..
Alweer bijna een jaar geleden de keizersnede. Wat gaat de tijd toch snel zeg!!!
En met sporten? ik wil namelijk zodra het weer mag flink gaan sporten.. M'n zus is nu trouwens een jaar verder en d'r buikje is nu eindelijk zo goed als weg.. dat heeft ook wel ff geduurd!!
Mijn buik werd eindelijk ook minder na een jaar... Maarja, nu dus niet meer hahaha. Ik ben nu tien weken zwanger maar loop erbij of het al twintig weken is hahaha. Nouja, maakt niet uit, ik ga na de bevalling van deze tweede, ook beter mijn best doen om het eraf te krijgen (niet zoveel beschuitjes mee-eten met de visite hahaha)...
Bij mij voelt het rondom het litteken trouwens nog steeds verdoofd, komt denk ik niet meer terug dat gevoel. Heb vaak als ik bijvoorbeeld aan het afwassen ben, dat mijn trui nat is omdat ik tegen het aanrecht aan geleund sta, maar dat voel ik dan niet eens...
Tja dan heb ik geluk gehad, want vrijwel meteen na de bevalling (echt waar!) was ik weer helemaal plat. Zonder sporten enzo, dus ik denk niet dat dat met een ks te maken heeft.
Jorina, dat klopt helemaal. Liever een gezond kindje dan wat dan ook en dan maakt de manier waarop de kleine komt niet veel uit.
Er zijn wel erg weinig meiden bij wie een geplande ks is geweest zeg. Mutsie, jij dan wel weer hahaha.
Leuk dat er zoveel meiden komen kletsen hier. Maar aan de andere kant, zoveel ongeplande keizersneden, bah, das ook niet leuk!
@Daffie (weet niet of je hier nog eens meeleest). Normaal doen ze dan wel de kleine bij de mama leggen dan? Hm dat vind ik namelijk een zwaar gemis in de geboorte van mijn dochter, dat ik haar niet meteen bij me heb gehad. Als ik dat geweten had, had ik dat duidelijk aangegeven. Nu werd ze naast mijn gezicht gehouden en pff toen zag ik haar 1,5 uur bijna niet, verschikkelijk vond ik dat!
Maar, toen ik manlief uiteondelijk met Mik op de schoot zat, mijn ok hemd werd uitgedaan en Mik op (en aan) mijn borst werd gelegd....ach dat maakte alles weer goed!!!!
welkom mamakip
kom eerst maar ff bij want zo te zien ben je net bevallen
gefeliciteerd met je dochter sienna mooooooooooie naam
ik ben op 2 februari trotse tante geworden van een prachtig klein neefje (van broer) en als alles goed blijft gaan word ik in juli weer tante (van zusje) ( ik denk wederom van een jongen denk niet wat wij meisjes kunnen maken )
ik ben vanaf 4 weken intensief gaan sporten (uiteraard nog geen buikspieren toen nu inmiddles wel )
loop inmiddels ook bij een gewichtscosulent omdat ik ook nog redelijk wat restant kilootjes had van thomas
ik merk wel dat door te sporten en te lijnen ik nu al een hoop buik kwijt ben maar of het ooit helemaal goed komt weet ik niet
ik hoop het wel maar denk dat dat ijdele hoop is
het is bij mij overigens bij beide geen geplande geweest maar bij de 2de was de kans natuurlijk wel groter omdat ze sneller ingrijpen
ik had duidelijk aangegeven dat ik het zelf wilde proberen maar niet ten kostte van alles en toen ik pijnstilling wilde kon het niet omdat ruben het erg moeilijk had en in het vruchtwater gepoept had en daarbij nog eens groter dan thomas bij de geboorte met dat alles heeft de gyn toen eigenlijk heel resoluut besloten dat het weer een keizersnee zou worden omdat de kans op een natuurlijke bevalling wel heel erg klein werd
heb er wel even een traan omgelaten maar was eigenlijk vrij snel klaar met de tranen omdat je toch ook graag je kindje gezond op de wereld wilt zetten
dus heb alles over me heen laten komen mede daardoor waren we in een record tempo in de ok
@Linda, vervelend dat je je keizersnede als zo psychisch zwaar hebt ervaren. Als ik jouw verhaal zo lees, en bindt mij er niet op vast want ken je dossier niet.
Je hebt 14 uur weeen gehad, en daarmee 1cm ontsluiting gekregen. Je dochter lag met dr hoofd als sterrenkijker. Waarschijnlijk hebben ze dit tijdens het toucheren niet kunnen voelen, anders hadden ze al eerder een keizersnede bij je gedaan. wanneer een kindje als sterrekijker ligt, is het zeer onwaarschijnlijk dat je vaginaal kan bevallen. Je moet bedenken dat het grootste gedeelte van het hoofdje dan door jouw bekken moet. Normaal als een kindje goed ligt, gaat eerst het kleinste gedeelte.
Daarbij komt nog, en dit pas heel erg bij jouw verhaal, dat de ontsluiting heeeeel moeizaam verloopt. Je kindje kan niet zoals een kindje dat goed ligt op jouw ontsluitingsring drukken, waardoor er geen druk ontstaan die de ontsluiting uiteidenlijk maakt.
Wanneer je al 14 uur dijken van weeen hebt, dan vindt jouw kleine dat op een gegeven moment niet leuk meer. Dus het zal zo zijn geweest dat het hartje van jouw kleintje tijdens de weeeen is gaan dalen, dat kan, maar wanneer de hartslag niet meer zo gemakkelijk opkrabbelt wordt het gevaarlijk voor je kleintje.
Dit allemaal samen heeft gemaakt dat ze een keizersnede hebben gedaan. En daar heb JIJ als vrouw zijnde niets aan kunnen doen of aan kunnen veranderen!!!
Echt waar, jij hebt ontzettend goed je best gedaan, 14 uur de weeeen weggepuft, maar het mocht niet baten. En niet omdat jij het niet kan, maar omdat jouw kleintje er scheef voor was gaan liggen. En ook dat heeft niets te maken met jouw bekken wat betreft te nauw zijn of wat dan ook.
Dit verhaal gaat absoluut niet vooraf aan een volgende keizersnede. Je volgende bevalling, als de kleine er wel goed voor gaat liggen, zal gewoon vaginaal kunnen gaan. Indien ergeen onverhoopte dingen gebeuren, waar JIJ als vrouw niets aan kan veranderen.
Ik weet dat het maar een klein beetje is, maar echt probeer jezelf niet teveel weg te cijferen in het verhaal, jij kon er niets aan doen dat het niet op de normale wijze gelukt is.......
Hoop dat dit je iets helpt.....
@Tinkerbell, bij ons is dat wel zo. Je kindje wordt geboren, boven het doek gehouden. Meegenomen door KA en nagekeken, afgedroogd. Ingepakt in doeken, en dan komt het met papa even bij jou. Er worden dan bij ons ook foto's van jullie drieeen genomen. Het moment dat de kleine bij jou is, zal denk ik tussen de 5 en 10 minuten liggen (in die tijd, ruim ik alles op en neem ik bloed af vanuit je placenta voor onderzoek hoe de conditie van je kindje was vlak voor de bevalling). Kan echt niet langer, omdat het voor de kleine gewoon te koud is op de operatiekamer. Daarna zal het zijn zoals jij beschrijft, ongeveer 3 kwartier zonder je kindje, tot jij op de uitslaapkamer bent. Daarkomen wij dan ook met jouw kindje en die komt dan bloot bij jou op de borst. Om dat moment wat je normaal gesproken vlak na de geboorte hebt nu nog te beleven......
bij mij is het precies zo verlopen als daffie hier boven zegt
ze werden beide even boven het doek getild daarna naar de kinderarts op een verwarmde tafel voor onderzoek en restant navelstreng wegknippen door papa
en daarna goed ingewikkeld nog een paar minuten bij mij er zijn toen inderdaad ook foto's gemaakt
tink dank je we zijn er ook erg blij mee
thomas hadden we al voor ik goed en wel zwanger was sterker nog daar waren we al uit dat we 3 maanden samen waren
ruben heeft wel ff geduurd we hadden eerst daniel maar na een tijdje vonden we dat eigenlijk allebij helemaal niet leuk meer
toen kwam het selectieboek van voetbal international binnen en daar is ruben uitgekomen ( een speler van feijenoord notabene jan is ajax fan :razzwas er meteen helemaal blij mee
Saar, ik was ook al blij als ik na 4 weken iets kon zonder moe te worden ;-)
Mik is wel even naast me geweest en er zijn twee foto's gemaakt...en er is een foto gemaakt toen ze er net uitkwam, keek ze recht de camera in, die is wel echt gaaf!
JAH HOOR twee weken voor me keizersnee kom ik er achter dat dit topic er ook is hahahahah
Ik ga krijg me derde keizersnee op 16maart
(trouwens gelijk met mutsie die hier ook mee kletst hahah he mutsie gezellig je hier te zien )
De eerste keer dat ik een keizersnee kreeg was een spoed keizersnee ,en die was echt verschrikkelijk ik wist niet wat me over kwam en heb daarna bewust 6jaar gewacht voor ik aan een tweede kon denken ,toen ik van de tweede bijna 43 weken zwanger was heb ik weer een keizersnee gekregen maar dit keer dus geplant en dat was een stuk makelijker kan ik je wel zeggen ,nu ben ik 37 weken zwanger en staat me keizersnee dus al op de kalender ,ik maak me niet zo druk ik weet wat me te wachten staat
Trouwens over die buik na de keizersnee!!!!!!!!!,die van mij trekt echt niet snel weg hoor ik denk dat ik daar ruim ander half jaar over doen en als ik dan kijk naar vrouwen die gewoon bevallen dan gaat dat een stuk sneller
Bij me tweede keizersnee hebben ze ook heel wat verklevingen van het spierweefsel weg moet halen tijdens de operatie
En had ik last met trainen van me buikspieren dus hoop dat het dit keer mee valt
Het herstel gaat bij mijn wel best snel ,de tweede dag wil ik al staan en zelf douche en kreeg daarbij de reactie van de zusters dat dat wel snel was
In het kort mijn verhaal;
heb 2x een keizersnede gehad. Beide keren ongepland, beide keren begonnen met een inleiding in verband met mijn diabetes.
Bij de eerste was de hartslag van mijn zoontje te hoog en werd er daarom besloten voor een keizersnede. Ik heb het daar best wel moeilijk mee gehad, het voelde als falen en weet niet hoe het is om te bevallen. En de vraag waarom kunnen anderen het wel en ik niet?
Nu dus pas geleden voor de 2x keer een keizersnede, en op een of andere manier kan ik het nu veel beter accepteren. De keizersnede zelf was ook een fijnere ervaring (de eerste keer was ik benauwd, misselijk, rillingen, de laatste keer had ik dit allemaal niet, had alleen last van het al genoemde geduw en getrek). Gek inderdaad dat je het snijden en zo gewoon voelt, heb zelfs een keer verontwaardigd "auw" geroepen
Het vervelendste vind ik nog dat je je kindje niet direct bij je krijgt, maar bij mijn laatste bevalling heeft ze toch 5 minuten bij me gelegen. Helaas moest ze hierna de couveuse in, wegens wet lung en te lage glucose (mijn zoon mocht na de verkoever wel gewoon bij me). Gelukkig was ik op de couveuse afdeling altijd welkom met bed en al en na een dag kon ik al met de rolstoel.
Wat ik ook heel vervelend vindt; bij de eerste is de borstvoeding echt mislukt. Bij de tweede zijn we er nog mee aan het ploeteren, maar dit komt volgens mij ook deels door de keizersnede en de verplichte bijvoeding die je kindje krijgt bij diabetes.
Het herstel gaat net als vorige keer supersnel, binnen 24 uur zat ik op een stoel en nog eens 12 uur later kon ik alweer een beetje lopen en douchen. Jammer alleen dat ik mijn zoon de komende tijd nog niet mag tillen (mijn zoon van 15 kilo bedoel ik dus ;-)). Ik kan het wel, maar het mag gewoon niet. Frustererend!
Fijn om hier zoveel herkenbare dingen te lezen!
Ga ook nog eens teruglezen hoe jullie borstvoedingservaringen zijn, of als jullie hierop willen reageren: graag!
Jesaih, dat is nog altijd beter dan er erna pas achter te komen ;-) Jij hebt dus al wat ervaring met een ks zo te lezen. ga je er dan nu anders in? Doe maar rustig aan deze keer na de ks dan...te snel is niet goed he ;-)
mamakip, mijn bv ervaring. Ik kreeg Mik meteen aangelegd en ze dronk wonderbaarlijk meteen (schijnt niet altijd te zijn na een ks). Maar na twee dagen had ze mijn tepels aan gort gezogen, tot bloedens en pus toe, dus toen gestopt, want ook met tepelhoedje ws geen optie. dat was mijn bv verhaal ;-) Fijn een snel herstel zeg, ben ik jaloers op. hhahaha en "auw" geroepen, helemaal geweldig!!!
hahahah ik had dat ook de eerste keizersnee mamakip ,ik heb ook auw geroepen
en ik zei tegen me man dat die eikels me niet goed hadden verdooft hahahahaha
Is natuurlijk niet zo daar kwam ik de tweede keizersnee ook achter ,maar voelt echt gek he
@tinkerbell jah dit keer ga ik ook zeker rustiger aan doen hoor ,me man heeft 3 weken vrij kunnen nemen zodat ik er niet na de kraamzorg alleen voor sta ,de andere twee kinderen zijn er nu ook en die moeten gewoon naar school dus vandaar dat we het zo hebben kunnen regelen dat hij even thuis is om de boel op te vangen ,en dan kan mama rustig aan doen
Dat is het makkelijke van een geplande keizersnee ,je kan alles tot in de puntjes regelen
Bij onze zoon is de borstvoeding ook mislukt ik kreeg hem pas na 3 dagen op me kamer omdat ik zwangerschapdiabetes had
En onze kleine man daar nog al last van had na de geboorte (nou jah klein hij was bijna 12pond hahah)
Ze hadden hem ook kunstvoeding gegeven (zonder te vragen %&**#@#**) dus de borst viel hem vies tegen
en ging hem niet snel genoeg buiten dat had hij een mega honger waar ik niet aan kon voldoen
Bij de tweede keizersnee heb ik aan gegeven dat ik borstvoeding wil geven ,en dat dat heel belangrijk voor me was
Dus heb ik ons kleine meid (dit keer een bescheiden 7half pond ) na een uur al aan de borst gekregen
en heb borstvoeding gegeven tot een maand of 3 ...uiteindelijk ben ik gestopt omdat het zo uitputtend was voor me
Want vind het wel heel zwaar hoor borstvoeding geven , zo rooskleurig is het allemaal niet
ik ben heel benieuwd hoe de borstvoeding zal gaan over twee weken ,onder de douche probeer ik de dames (me borsten) er al een beetje op voor te bereiden door ze aan te spreken en aan te moedigen op het werk dat komen gaat hahahahahahahah LOL
Jesiah, whahahah ik zie het al helemaal voor me....Ik hoop voor je dat het nu naar wens gaat. Maar kan bijna niet anders als je je dames nu al aan het toespreken bent ;-)
@Jesaih, wat een verschil tussen het gewicht van je zoon en dochter! Hoe kan dat??? Ik maak me nu al weer druk...(ben nog niet eens zwanger) maar mijn zoon woog dus bijna 5 kilo en ben heel bang dat dat bij nummer twee ook weer zo zal zijn....
@saar ik had in me eerste zwangerschap zwangerschapssuiker en dat is eigenlijk de reden dat hij zo zwaar was
nou zijn me man en ik ook lang dus dat zal ook wel mee spelen
Over twee weken komt dus onze 3 spruit ter wereld (weer een jongen)en die heeft nu een geschatte geboorte gewicht van ruim 8 tot 9 pond .
Maar dan is die van jouw ook zwaar Saar !!! zijn jullie ook groot?? .En zit hij nu nog boven die curve??
Want die van ons is nog steeds veel zwaarder dan de rest van zijn leeftijd genootjes ,begrijp me niet verkeert ,hij is niet dik maar groot en steviggebouwt ...ik durf je te wedden dat hij een boom van een kerel wordt hahahahah
en onze dochter is ook lang maar heel tenger en meisjes achtig gebouw dus weegt gelijk ook een stuk minder
Ik heb me trouwens eens laten vertellen dat jongetjes over het algemeen zwaarder zijn ,maar dat kan ook een bakkerpraatje zijn
@Jesaih, ja mijn man en ik zijn ook allebei groot. Ik ben 1.87 en mn man 1.88. Alleen heb ik vroeger als kind groeiremmers gekregen anders zou ik meer dan 2 meter geworden zijn...Dat zal dus ook de reden zijn dat ons mannetje zo groot is. Hij volgt nu netjes de bovenste lijn van de groeicurve. Maar je ziet wel duidelijk het verschil met andere kindjes. Ze schatten m ook al snel ouders als dat ie is...maar goed...als ik weer zwanger wordt dan gaat de gyn het extra in de gaten houden zodat ze zonodig eerder in kunnen leiden. Bij mijn bevalling had de vk het met 38 weken allemaal niet zo goed in geschat...die dacht dat de baby 3500 MAXIMAAL 4000 gram zou zijn....nou en dan ie ie dus een kilo zwaarder...das wel even slikken! Door zn gewicht maar met name zn lengte (bij geboorte al 57cm) kon het gewoon niet op de natuurlijke manier...baal er nog steeds van dat ze niet beter hebben opgelet....vooral omdat niemand ervaring heeft met een moeder die groeiremmers heeft geslikt maakt het de situatie toch wat lastiger....
Inmiddels is de kz bijna 3 weken geleden, maar de wond blijft (op een klein plekje) open gaan. Irritant. Iemand nog tips? (bij mijn eerste kz had ik dit niet, schijnt een tweede keer ook slechter te genezen dus dat verklaart wat)
Hier nog een keizersnee mama! Inmiddels al 5 maanden geleden, maar ik weet alles nog!
Het was niet gepland, mijn bevalling duurde 38 uur, het begon met het breken van de vliezen en direct weeën. Helaas niet regelmatig genoeg (wisselde tussen de 5 en 11 minuten) Na 30 uur kreeg ik een ruggenprik en 8 uur later besloten ze tot keizersnee ivm gevaarlijk hoge bloeddruk van ons meisje.
Ik heb de gehele keizersnee gevoeld (wel zonder pijn), echt heel bijzonder was dat!! Ze hebben alles op foto gezet. Vanaf het moment dat ik net op de ok lag totdat ik eindelijk bij ons meisje op de kinderafdeling was. De keizersnee heb ik ook helemaal op de foto, zo raar om te bedenken dat ik dat gewoon ben!! Je ziet gewoon heel de operatie. Vind het erg prettig dat ze ook foto's hebben genomen van de momenten die ik heb moeten missen!
saar. Hoe kwam het dat je zoveel pijn had van je keizersnee? Nu alles goed geheeld??
Mutsie. Ik heb wat bij de apotheek gehaald. Littekencreme van eucerin(kweet niet precies hoe je t schrijft). Wat ook goed helpt is calendula. Kan je bij etos enzo halen.
Mamakip. Wat rot dat de wond open blijft gaan! Wanneer heb je nacontrole? Doet t erg pijn?
Bij mij ist nu kleine 2 wkn geleden. Wond geneest goed. Vind t alleen echt rot als mijn slip of broek erop drukt. Morgen maar eens winkelen voor een fijn broekkie.
Hoe hebben jullie dat gedaan? Ff verbandje erop als je spijkerbroek draagt??
marleen; spijkerbroek?? Die heb ik een maand of 2 niet kunnen dragen hoor!! Eerst gezorgd dat alles echt goed was genezen voordat ik knellende kleding droeg.
Ik draag ook zeker nog geen spijkerbroek! Heb overigens niet echt last van het wondje, maar zou liever hebben dat het nu snel geneest. Heb mijn nacontrole pas over een paar weken (hoop dat het dan wel opgelost is)
!