Keizersnede mama's

[Tinkerbell79]

Als ik vele bevallingsverhalen hoor, lees ik toch regelmatig dat er veel meiden zijn die (alsnog) een keizersnede hebben gehad.

Dit topic is bedoeld voor deze meiden. Uiteraard is er een verschil van bevalling: een geplande of een ongeplande ks.

Mijn ks was gepland omdat Mik in stuit lag. Vond het jammer, maar had me erbij neergelegd. Ik had me er niet veel van voorgesteld, maar poeh hee, dat herstel ging bij mij lastig. Het niets kunnen, afhankelijk zijn, mijn dochter niet verzorgen zoals ik wilde, nekte me behoorlijk en de kraamtranen kwamen en kwamen. Ik was zo blij dat ik eindelijk Mik eens in badje kon doen en uit bedje kon halen.

Toen ik de eerste keer weer een natuurlijke bevalling op tv zag, vond ik dat moeilijk. Ik moest huilen. Ik verheugde me daadwerkelijk op de bevalling, de weeen krijgen, mijn man moeten bellen en lekker thuis bevallen. Helaas, ik heb het niet zelf gedaan zoals ik wilde. En wanneer ik deze gedachtes heb denk ik ook wel "meid zeur niet, je hebt een geweldige dochter gekregen en je hebt haar toch 8,5 maand in je buikje gehad"
Maar toch....ik kan dan toch wel een beetje boos worden op meiden die zeggen "pff had ik maar een ks gehad, want bevallen is zo zwaar" En tuurlijk ik "weet" ook dat bevallen enorm zwaar is en moeilijk, maar toch, toch had ik dat graag willen doen en doet dat soms een beetje pijn....

Ben benieuwd naar jullie verhalen en jullie gevoel erbij..

Liefs Tink

[leeuwinnetje]

Tink: daar kan ik ook niet tegen die opmerkingen, ben maar blij dat je een keizersnede hebt gehad.
Hier was het geen geplande keizersnede, maar aangezien mijn vliezen spontaan waren gebroken en de meiden dwars in mijn buik lagen, moesten ze via een keizersnede worden gehaald.
Ik vond het ook vreselijk dat ik niks kon door de keizersnede en ook hier heeft het herstel lang geduurd.
Vooral omdat je de eerste week bijna niks kan, moest telkens als ik naar de kids wilde (couveuse-afdeling) weer een zuster bellen, of ik daar met bed en al naartoe werd gereden. Terwijl mijn man er zo naartoe kon, daar baalde ik vreselijk van. En idd dat je ze niet meteen in bad kan doen, of een luier kan verschonen.
Ik had ook liever een normale bevalling gehad en bij mij is het natuurlijk ook nog eens zo, dat ik de 2 meiden maar heel even vast mocht houden en daarna moesten ze meteen de couveuse in.
Had ze liever ook in het begin langere tijd bij me gehad en het liefst meteen naar huis, de eerste maanden waren erg emotioneel.
Nu had ik toch wel een beetje bij een keizersnede neergelegd, aangezien ze met de controle van 30 weken ook al dwars in de buik lagen, maar een normale bevalling lijkt me toch wel specialer, omdat je dan toch zelf hebt gedaan, ik voelde met de keizersnede helemaal niets, vond dat wel heel vreemd.
Maar goed het kon niet anders, ben blij dat de kids gezond zijn, misschien ooit bij een volgende zwangerschap......

[bambi]

Hier ook een keizersnee.... niet gepland. Eerst 12 uur weeen gehad en daarna nog 1 uur geperst, vacumpomp, maar hij kwam er niet uit. Toen ze zeiden dat het een ks zou worden was ik alleen maar opgelucht! Was het bevallen meer dan zat! Ik kreeg een ruggeprik, wat was dat een lekker moment! Ineens was alle pijn weg! Ik heb het niet als 'falen' van mn lichaam gevonden. Ik heb gedacht: ben blij dat ze in deze tijd een ks kunnnen doen, wat hadden ze 100 jaar geleden gedaan??
Ik heb zoon 4 weken last gehad van de ks en daarna nog af en toe, maar naar 4 weken reed ik alweer in mn autootje rond. Mijn man was 3 weken na de bevalling vrij, dus die heeft hem in bad en zo gedaan. Ik ook wel af en toe, maar kon nog niet zo lang staan. Mijn volgende word weer een keizersnee, daar zie ik wel ontzettend tegen op, niet tegen de ks, maar de tijd erna, ik heb dan wel een een kindje van 1 jaar rondkruipen (hoop lopen rond die tijd).

xx

[Tinkerbell79]

Proficiat Bambi dat je nu weer zwanger bent, super! Ik zie dat je pas tien dagen weet dat je zwanger bent, spannend allemaal hoor.

[bambi]

Proficiat Bambi dat je nu weer zwanger bent, super! Ik zie dat je pas tien dagen weet dat je zwanger bent, spannend allemaal hoor.

Dank je! Ik schreef dat mn zoontje dan 1 is als de baby geboren is, maar die is dan 1,5! Bij de 1ste hebben we er ruim 9 maanden over gedaan, dus we dachten we beginnen op tijd met een tweede en toen was het al in de 3de ronde raak:-D! Vind het net weer zo spannend als bij de eerste!

xx

[leeuwinnetje]

Wat leuk Bambi, van harte gefeliciteerd!!

[Tinkerbell79]

Hm blijkbaar zijn er maar weinig ks mama's die hun ervaringen willen delen...ben ik weer zo'n muts die dat wel wilde

hahaha

[leeuwinnetje]

Tink, tuurlijk ben je geen muts, ik kan me je gevoel hele goed voorstellen en het is alleen maar goed, dat je erover praat, om het te verwerken.

[Pixxie]

Ik hoor hier niet thuis, maar vind het wel leuk om jullie verhalen te lezen omdat ik ook vind dat een keizersnede enorm word onderschat. Als je een operatie aan je buik hebt gehad weet iedereen dat het herstellen hiervan lang duurt, maar een keizersnede word geassocieerd (??) met iets makkelijks wat je er zo ff tussendoor doet!

[Free]

Heey Meiden,

Hier nog een keizersnee mama, kwam bij toeval op dit topic.. Vind het ook wel leuk jullie ervaringen te lezen

Mijn keizersnee was ook gepland, Yara lag ook in stuit.. We hebben nog wel een draaipoging gedaan, maar ze wilde zich niet laten draaien.
Zag ook enorm op tegen de ks. Was bang dat ik na de ruggeprik nooit meer zou kunnen lopen enz.. (op mn werk hebben een aantal een open ruggetje waardoor ze nooit hebben kunnen lopen dus een ruggeprik voelde hier ook erg dubbel..)
Ik vond de ks heel erg mee vallen, echt anders dan ik me had voorsteld. Dacht dat ik veel tijd nodig was om op de been te komen enz.. Maar nu ruim 5 weken later ben ik alles al zon beetje vergeten Doe eigenlijk alles weer (weet dat het niet mag, maar toch iemand moet het doen..) en heb ook geen pijn oid meer!
Vond het wel kort na de bevalling verschrikkelijk om alles te moeten vragen.. Heb de 1e dag Yara ook maar kort gezien. Ze lag op de couveuse afdeling na een moeilijke start. De 2e dag mocht ze al weer bij me op de kamer. Maar zelf kon ik natuurlijk nog niets.. Steeds vragen of iemand haar wilde geven.... Dat was het minste van alles..
Ben op maandag bevallen en donderdag middag zaten we thuis aan de beschuit met muisjes

Net als anderen hier kan ik ook niet tegen de opmerkingen over 'gewone' bevallingen.. Had er ook alles voor over gehad om op de natuurlijke manier te bevallen, had er zelfs zin in..
Achteraf ben ik wel blij dat het zo gegaan is, heb gewoon het geluk dat het hier erg mee viel met alles.. Maar hoop, mocht er een 2e komen wat we wel graag willen, dat het dan wel 'gewoon' mag gaan..
En stel dat dat niet kan, denk ik wel een stuk makkelijk over een ks..

[limburgs maedje]

hier ook en keizersnede, wel een ongeplande.

00u00 vliezen gebroken
1u30 start weeen
7u start buik, been rug weeen om de 5 minuten
13u buik, been rug weeen om 2 minuten, nog altijd 3cm
15u ruggeprik en weeopwekkers (niet omdat mn weeen niet vaak of niet heftig genoeg waren maar om proberen de ontsluiting op gang te helpen)
19u45 5cm
20u15 8cm
21u45 start persen
22u40 besluit vaccuumpomp, verdoving voor knip al gezet
22u55 hoofd Gyn kwam kijken en merkt dat ik te smal ben (op zich een compliment, want ik ben allesbehalve smal :-D), dus besluit tot keizersnede, waardoor de vaccuumpomp (gelukkig) niet gebruikt wordt
23u30 ruggeprik nu spinaal gezet, maar die schiet door naar boven. Kon niet zelfstandig ademen, werd direct onder narcose gebracht en geintubeerd
23u48 ons wondertje Luuk wordt huilend, poepend en plassend geboren. Kerngezond! :-D:-D

Op zich een heftige dag, maar ik kijk er niet vervelend op terug. We hebben in onze omgeving heel veel lijd gezien de afgelopen jaren (ontelbare miskramen, vroeggeboorten welke niet levensvatbaar waren, IUI/IVF, kindje wat overleed na 3 weken). Allemaal heftige dingen waardoor wij ons hadden voorgenomen vooral te genieten. Ik zag bij een paar vriendinnen dat ze zich te kort voelden schieten omdat ze een keizersnede hebben gehad. Maar daarmee deden ze zichzelf te kort! Ze hebben net als iedere moeder 9mnd een kindje gedragen en laten groeien en een keizersnede gaat dan niet met bevallingspijn gepaard, maar het is wel een heftige buikoperatie. Dus gewoon respect hebben voor alle moeders, ongeacht hoe de kleine op de wereld kwam. Als ze maar gezond zijn!

[Tinkerbell79]

Mayella, same story dus. idd frustrerend om de kleine ook nog niet eens helemaal vast te kunnen pakken omdat ze in de couveuse lag. Fijn dat je na vijf weken weer alles doet en kan. idd het mag niet, foei foei, maar wel lekekr toch. Ik deed dat ook wel al na vijf weken. Maar heb echt twee weken plat gelegen.
Limburgs M, Bha dat die ruggenprik niet goed was gegaan, heftig allemaal hoor! je hebt ook gelijk wat je op het einde schrijft hoor, maar toch....net als mayella had ik gewoon echt zin om te bevallen, keek er naar uit...

ik vond dat uur wachten (dichtnaaien en op de recovery liggen) zooooo frustrerend, echt niet leuk. Zolang moeten wachten om naar mijn dochter te mogen gaan. Mijn man vond het natuurlijk wel leuk dat hij als eerste Mik mocht vasthouden, haha, maar ook doodeng.

Mensen (en ik deed dat ook) onderschatten idd een ks. Bezoek vond het maar raar dat ik zoveel pijn had en niets kon. als je dan verteld waar ze doorheen moeten snijden enzo dan beseffen ze wel dat het toch wel een flinke operatie is.

LM: hadden ze je gezegd dat je onder gehele narcose moest. Lijkt me namelijk zo raar, om da te weten dat als je wakker wordt je een kindje hebt..

[Joyce2911]

ik kom hier ook snel mijn verhaal schrijven, en even lezen van de andere meiden.
ik heb toen veel mailcontact met Tinkerbell gehad, had ik veel steun aan!

[Tinkerbell79]

Joyce, wat lief zeg dat je dat schrijft...doet me goed, thanks!!

Tot gauw hier dan

[Joyce2911]

hier was ik weer....

ook hier een stuit, hebben geen draaipoging gedaan, daar voelde wij niks voor.
de gyn probeerde me over te halen om via de "gewone" weg te bevallen....ook daar voelde ik niks voor.
had me goed ingelezen en een groot percentage krijgt alsnog een ks. ik wilde ook "bij" zijn als ons ukkie
zou komen. 2 april was onze dag (5 april was de uitgerekende dag) 8u melden, aan de ctg, 9.15 infuus en
catheter. helaas kwam er een spoedje tussen dus nog ff wachten... rond 11u waren we bij de OK. nog wat
papieren nakijken, vriendlief omkleden en toen was het tijd voor de ruggenprik. deze werkte gelijk en ik vond
het ook niet pijnlijk. 11.58 was ons meisje geboren. ze ging naar de kinderarts, vriend ging mee en om 12.15
had ik ze al bij me op de borst liggen, terwijl ik nog gehecht werd. op de verkoeverkamer is ze even weggeweest
voor te meten en kwam gelijk weer terug bij me. dag later was ik al uit bed toen het infuus en catheter eruit waren.
herstel ging ook super, kon alles (kleine verzorgen en mezelf op mn voeten afdrogen na) zelf. vond het ook
moeilijk om van alles te vragen aan andere, maar goed dat was niet anders. ik heb er helemaal geen vervelend
gevoel aan overgehouden, ergst vond ik de catheter! de zusters moesten er wel om lachen, gaven aan "joh je
krijgt een ks en jij maakt je druk om de catheter" haha. rare ben ik af en toe ;-)
vrijdags is ons meisje geboren en maandag om 11u waren we thuis....

[Tinkerbell79]

Ja stom he dat je je druk kon maken over een catheter. Ik had dat ook en was zooo blij dat ze die pas gezet hadden na mijn ruggeprik, haha. Fijn dat je zelf alles al snel kon doen hoor.

Hebben jullie ook dat het litteken nog gevoelig is? Mijn broeken komen vaak op die rand en ik vind dat vaak erg irritant moet ik zeggen..

[Free]

Gevoelig is het niet, maar hij jeukt gewoon enorm.. Maargoed tis hier ook nog niet zo lang geleden..

[Tinkerbell79]

Nee bij jou is het nog vers. Dat jeuken had ik in het begin ook wel. Trouwens mooie naam heb je voor je meisje!!

[Free]

Dankje We waren vrij snel verliefd op de naam

Mik vind ik ook wel appart voor een meisje!! Lekker stoer

[Tinkerbell79]

Is idd apart ja en stoer, is ook een stoere meid ;-).
Kan me voorstellen dat je snel verliefd was op de naam Yara...is echt leuk

[Free]

Zelf zou ik Mik niet zo snel gekozen hebben, maar bij jullie meisje hoort de naam gewoon Vind het zo erg leuk klinken!!

Ik ga nog gauw even wat opruimen hier, krijg zo nog visite.. En heb me alweer veel te druk gemaakt.. Heb dus niet veel puf meer

[Mutsie]

Ik kom hier mee koekeloeren.. Ik weet dat ik nooit kan bevallen dus als alles blijft gaan krijg ik over een maandje of 7.5 ook een keizersnede!
Vind het erg interressant om van iedereen te lezen hoe het ging!

[Joyce2911]

Mag ik vragen waarom je niet via de "gewone" weg kan bevallen??

@ Tink: bij mij is het boven de wond een beetje een dood gevoel, ik voel wel wat, maar voelt vreemd.
met broeken heb ik geen last, nou droeg ik sowieso al nooit heupbroeken dus dat scheelt ;-)
probeer wel 2x per dag te smeren met bio-oil of calendulan, doen nog meer dat of hebben dat gedaan??

[Mutsie]

Door 4 nare operaties aan mijn vagina zal dat nooit meer kunnen helaas!

Hoe laag zit het litteken van de ks?

[Free]

Bij mij komen de eerste schaamharen er net bovenuit zeg maar (wel erg vervelend met scheren net na de ks).. Dus echt heel laag..

Wat vervelend dat jij niet 'normaal' kan bevallen.... (althans lijkt mij vervelend.. )

[Tinkerbell79]

Bij mij zitten de bovenste schaamharen er net op...dus idd zeer vervelend om scheren, is echt een vervelend gevoel.

Idd vervelend om al te weten dat je niet natuurlijk kan bevallen.

[tweety27]

Hier een ongeplande keizersnede gehad.
Ik was 13 dagen overtijd en onze zoon wou maar niet komen. Op vrijdag 19 maart moest ik naar het ziekenhuis komen om te bespreken hoe en wat. Om 07.00 uur heb ik gel ingespoten gekregen. Ik was nog niet thuis of de weeen begonnen al (gelijk al best heftig). Even later braken me vliezen dus hup naar ziekenhuis. Daar aangekomen al 5 cm ontsluiting. Was rond 10 uur. Om 17.00 uur nog maar 5 cm ontsluiting dus weeenopwekkers gekregen. De weeen kwamen achter elkaar kon ze amper nog opvangen. Om 19.00 uur 1 cm erbij. Prik in me been gehad omdat ik de weeen niet meer weggepuft kreeg omdat ze zo snel kwamen. De cm's kwamen alleen niet. Om 20.15 uur werdbesloten de gyn erbij te halen en die stond 10 minuten later aan me bed met de medeling dat ik een keizersnede kreeg. Had er op dat moment gelijk vrede mee. Achteraf had ik nooit (of heel erg moeizaam) natuurlijk kunnen bevallen omdat het een sterrenkijker was en hij schee lag. Het ging allemaal heel erg snel en om 21.15 uur zijn we bevallen van een gezonde zoon Thijs. Hij werd gelijk bij me gelegd en heeft daar even gelegen. Zelf tijdens het hechten. Was wel heel speciaal zeiden ze want normaal werd ie gelijk weggehaald. Toen zijn me man en Thijs naar boven gegaan en even later werden wij ook gebracht.

Vrijdagavond is ie geboren en maandagmiddag was ik alweer thuis! Ik heb eigenlijk weinig last gehad van de wond en liep na een week alweer buiten.. Heerljk was dat. De 2e dag dat thuis was heb ik hem ook al in bad gedaan mbv. de kraamverzorgster.

Heb nu nog wel last van de wond dat ie gevoelig is. Volgens de gyn kon dat ook nog wel eventjes duren..

Heb geen falend gevoel dat ik niet natuurlijk bevallen ben.. Eerder nog een beetje blij. :-D Als soms die verhalen hoor van mensen die van voor tot achter uitgescheurd zijn dan weet ik niet wat erger is.

[Tinkerbell79]

Oh Tweety wat ben ik jaloers op jouw verhaal..na een week al buiten lopen en al zo snel Thijs in badje doen geweldig. Het meest jaloers ben ik nog op dat Thuis wel bij jou werd gelegd na de ks en tijdens het hechten, super fijn dat je dat gehad hebt meid!!

[tweety27]

Ja ik stond ook echt te kijken hoor dat ie meteen bij me neer werd gelegd. Daar heb ik ook echt heel erg mee geboft! Je hoort zo vaak verhalen dat ie meteen weg wordt gehaald. Dat heeft het voor mij mij ook makkelijker gemaakt denk ik!
Heb nu soms wel dat ik denk dat de nasleep nu pas komt. In het begin voelde ik me zo goed en meteen lekker naar buiten enzo.. Misschien toch teveel geweest want lijkt wel of de moeheid er nu pas uit komt. Maar ja er zo af en toe lekker aan toe geven maar vooral lekker van ons mannetje genieten!

[Joyce2911]

das heel herkenbaar wat je zegt Tweety...ik had ook het gevoel dat ik de hele wereld aankon, maar moet
nu toch wel op de blaren zitten.

[Daantje77]

Hallo dames,

Wat fijn om hier de ervaringen van andere keizersnee mama's te lezen!

Ook hier een ongeplande keizersnee, maar niet helemaal onverwacht.
Ik ben met 30 weken zwangerschap opgenomen met zwangerschapsvergiftiging en met 32 weken en 4 dagen kreeg ik HELLP syndroom. De kleine moest er dus per direct uit. En met die termijn kan dat alleen met een keizersnee. Had ik geen HELLP gekregen en was alles stabiel gebleven dan zou met 36 weken de bevalling opgewekt worden.
Hierbij mijn (lange:oops verhaal:
Op 19 april 's ochtends hadden we een groei echo en de kleine werd geschat op 1530 gram. Wij waren helemaal blij. We waren èn de 32 weken voorbij èn de 1500 gram! Daarbij voelde ik me nog steeds prima dus we gingen voor de 34 weken, dat werd ons nieuwe doel. Terug op de kamer kon ik gelijk aanschuiven voor de lunch...
Half uurtje later (tijdens het rustuur, alle dames op de kamer lagen net lekker te pitten) kwam de verpleegkundige vragen of ik gegeten had met de lunch... Alle alarmbellen in mijn hoofd gingen rinkelen. Eh ja, hoezo? vraag ik nog. Nou, dat wil de gynaecoloog weten... waarom dan? Daar kwam geen antwoord op en de verpleegkundige zei alleen maar, ga maar lekker slapen. Tuurlijk! Alsof dat er nog van komt dan.
Paar minuten later komen 3 verpleegkundigen de kamer op en ze komen me halen om me op een 1 persoonskamer te leggen want mijn bloed- en urine waarden waren toch wel erg verslechterd. De gyn zou wel uitleg komen geven. Moet ik mijn man bellen? Eh ja, doe maar alvast. Gaan jullie het nu dan halen? “De gyn komt zo uitleg geven.”
Ach ja, t kwartje was natuurlijk al wel gevallen, maar kon dan niemand mij duidelijkheid geven?
Gelukkig was mijn man die dag vrij ivm de groei echo van ’s ochtends en was hij in recordtijd in het ziekenhuis. De gyn kwam en die vertelde dat mijn waardes dusdanig verslechterd waren dat de kleine direct gehaald moest worden. En dan gaat het heel snel… en alles in een roes want je weet dat t nog te vroeg is voor de kleine, maar je kan ook je eigen leven niet op het spel zetten. Ik werd gelijk op vanalles aangesloten en zelfs door de verpleging uitgekleed. Ze stonden met zijn 3-en aan mijn lijf te plukken en ik kon alleen maar huilen.
Doordat ik nog wel een ruggeprik kon krijgen (zat net op het randje met mijn bloedstolling) kon mijn man er gelukkig bij zijn.
Wij wilden tijdens de zwangerschap niet weten of het een jongen of een meisje was, dus toen de kleine geboren was, was hij degene die me vertelde dat het een meisje was. Dat was een mooi moment.
Helaas was haar gewicht toch lager dan geschat. Ze woog bij de geboorte 1390 gram, maar ze had een goede start. Ze begon gelijk te huilen en leek het goed te doen. Ze hielden haar even boven t scherm zodat ik haar kon zien en namen haar toen gelijk mee naar de couveuse. t Enige wat ik kon zeggen was: 'wat is ze klein'
De volgende dag is ze alsnog overgeplaatst naar het Sophia in Rotterdam omdat ze toch hulp bij de ademhaling nodig had. Ze kon het wel zelf, maar het was te vermoeiend voor haar en er was een risico dat ze uitgeput zou raken. Ik kon/mocht haar 4 dagen na de geboorte voor het eerst vasthouden.
Na een week op de IC in Rotterdam is ze terug overgeplaatst naar een ziekenhuis bij ons in de buurt waar ze een post-IC afdeling hebben. Na een kleine 3 weken daar mocht ze al naar huis! Het is heel vreemd om elke dag op bezoek te gaan bij je kindje en dan vervolgens haar weer achter te laten en thuis te komen waar je eigenlijk niet merkt dat je een kindje hebt want er zit ook geen kindje meer in je buik.
Zelf knap ik langzaam maar zeker een beetje op. Voor de keizersnee had ik eigenlijk geen last van de pre eclampsie, pas na de keizersnee was ik wel behoorlijk ziek van het Hellp syndroom, maar dat schijnt vaker te gebeuren. Op zaterdag 24 april mocht ik naar huis na ruim 3 weken in het ziekenhuis, maar toen ik een paar uur thuis was werd ik erg ziek. Dus door de huisarts weer terug naar het ziekenhuis gestuurd en bleek ik een wondinfectie te hebben waarvoor ik weer fijn een paar dagen mocht blijven.
Het herstel van de keizersnee valt me tegen maar volgens de artsen moet ik niet vergeten dat mijn lichaam al verzwakt was, dan Hellp-syndroom, een keizersnee en een wondinfectie en inmiddels 2 borstontstekingen te verwerken kreeg dus dat het wel even zal duren voor ik weer de oude ben. Pfff, ik wil gewoon snel genezen.
Ik had er in het begin heel erg veel moeite mee om andere zwangere vrouwen te zien die ongeveer gelijk met mij uitgerekend waren. Ook kan ik nu nog geen programma's over zwangerschappen en bevallingen zien zonder te huilen, dus ik kijk ze nog maar even niet.
Net als jullie kan ik ook erg slecht tegen sommige opmerkingen. Ik kreeg heel vaak de opmerking dat ik tenminste uitgerust en hersteld zou zijn als ons kleine meisje uit het ziekenhuis thuis zou komen want ik kon lekker de nachten doorslapen. Yeah right! Je kindje ligt in het ziekenhuis te vechten voor d'r leven, ik kolfde om de 4 à 5 uur. Dus lekker slapen is er niet bij en om over de zorgen die je je maakt nog maar te zwijgen.
Gelukkig doet Guusje het nu heel erg goed, nu mama nog.

[Joyce2911]

Wauw Daantje, pittig allemaal zeg! Wat een achterlijke mensen zijn er toch...en ze hebben ook niet eens in de gaten
wat dat soort opmerkingen met je doet. Fijn te horen dat het goed gaat met Guusje en knap dat je bv geeft ondanks
alle tegenslagen.

[tweety27]

Jeetje Daantje wat een verhaal zeg! Sommige mensen snappen het inderdaad zelf niet totdat ze zelf zoiets meemaken. Erg eigenlijk he..

Hoe is het nu met je? Al redelijk hersteld? Je blijft er denk ik wel nog een nasleep van houden en zeker als je kind ziek is of in het ziekenhuis ligt dan slaap je echt niet lekker hoor!

Een borstontsteking is ook echt niet prettig. Ik kan er helaas over meepraten. Is de bv nog wel op gang gekomen hierna? Bij mij liep het toen ineens heel erg af helaas.

[tweety27]

Dis jij herkent het ook Joyce dat je ineens een terugval hebt. In eht begin had nergens last van. Elke dag lekker wandelen en alles doen maar nu ikweer aan het werk ben en dus eer beetje tijd voor mezelf heb merk ik het gewoon..

[Tinkerbell79]

Balen hoor als je zo'n terugval hebt. Ik heb dan het "geluk" gehad dat ik echt niet kon de eerste weken, dus heb rustig aan moeten doen, dat scheelt dan wel. Merk alleen dat mijn conditie na de operatie echt enorm gekelderd is, bah bah!

[tweety27]

Ja gelukkig is het niet zo erg dat niks meer kan maar merk gewoon dat ik even een stap terug moet nemen. Misschien komt het ook doordat toch 15 weken lag alleen met de kleine bezig ben geweest en nooit echt lang zonder hem ben geweest.. Dat nu weer beetje op adem kom :-D

Jeetje das minder dat je conditie achteruit is gegaan.. Ik was van de week weer voor het eerst wezen sporten sinds een jaar.. Toen zwanger was was ik eigenlijk gestopt omdat er gewoon te moe voor was. Maar merkte ook dat me conditie o komma 0 is. Maar weer rustig op gaan bouwen!

[Joyce2911]

@ Tink: misschien ergens "goed" dat je weinig kon, heb nu weleens het idee dat ik teveel heb gedaan, maarja
eigen schuld ;-)

nou moet ik er ook wel bijzeggen dat ons meisje de eerste 10 weken bijna alleen maar gehuild heeft, dus in die
zin heb ik ook niet echt kunnen herstellen en rust genomen/gekregen door het constante gehuil. ik merkte toen
de rust in huis wat terug keerde dat bij mij de vermoeidheid in sloeg als een bom! ben ook nog 2 weken langer
thuis gebleven...enne wat betreft die conditie, die had ik toch al niet hahaha

[Tinkerbell79]

Ja als je dan ook een beebje hebt die veel huilt, raak je al snel vermoeid, lijkt me heel zwaar.
Ja aan de ene kant idd maar goed dat ik niets kon, want ik heb mezelf niet voorbij kunnen lopen.
Mijn conditie was echt wel een stuk beter dan nu hahah.

[tweety27]

Dat is zo Tink je hebt jezelf geukkig niet voorbij kunnen lopen. Dat is het voordeel dan misschien geweest.

Joyce ja denk dat het er bij jou wel mee te maken heeft dat je kleine veel gehuild heeft. Dan kom je ook niet echt aan je rust toe. Hoop dat het nu stukken beter gaat? (mbt. het huilen)

Hier gewoon lekker een stapje terug nemen en lekker eens een middagje voor mezelf inlassen en niets tot weinig doen. Dan kotm het helemaal goed :-D

[Saar80]

Ik zie nu pas dit topic en wil mijn verhaal ook even delen. Net als Tink is het hier absoluut geen fijne ervaring geweest helaas....

Ik wilde héél graag thuisbevallen en de baby lag al wéken klaar voor de start er was geen enkele reden om te denken dat we naar het zh zouden moeten. Op zaterdagochtend begonnen bij mij de weeën en die hebben dik 20 uur geduurd voordat we de vk hebben gebeld. Toen kwamen ze pas om de 3-5 min en hield ik het écht niet meer uit. Ik bleek 5/6cm ontsluiting te hebben. Na een uur vond de vk dat het indalen van de baby niet snel genoeg verliep en besloten we tóch naar het zh te gaan. Dat vond ik op zich wel jammer maar ja, van de andere kant, dan heb je die rotzooi thuis niet ;-). In het zh werd mn water gebroken en werden de weeën onhoudbaar. De ontsluiting wilde niet vorderen, bleef steken op 5 cm en de rand om de baarmoederhals werd dik. Er werd besloten me een ruggenprik te geven en weeënversterkers toe te dienen. Op dat moment kón ik niet meer....ik was al een dikke 24 uur bezig zonder slaap en constant weeën dus schreeuwde zowat op die ruggenprik. Toen ging de dag voorbij en vorderde de ontsluiting héél gestaag. Uiteindelijk bleef ie op 9cm steken. Inmiddels was ik zo'n 34 uur bezig. De baby kon er gewoon niet uit. Hij kon niet indalen. Toen de hartslag terugliep moest ik een spoedkeizersnede en na zo'n 35 uur weeën is onze zoon middels een keizersnede geboren. 4880 gram en 56/57cm. De verklaring waarom ie er dus gewoon niet uit kón!

Ik vond de keizersnede zelf al enorm tegenvallen. Ik had me daar helemaal niet op voorbereid en amper iets over gelezen omdat ik nooit had gedacht dat ik het zelf moest ondergaan. Ik dacht ook dat ik niks zou voelen....Helaas was dat wel zo. Ik voelde het mes in mn huid snijden....het deed geen pijn maar prettig is anders! Ook voelde ik een hoop geduw en getrek alsof iemand me steeds vol in mn buik stompte. Een vreselijk gevoel! Ik was heel blij toen dat achter de rug was....Helaas heeft het herstel lang geduurd. Ik bleef ondraaglijke pijn houden en kon de eerste week amper zitten of lopen van de pijn. Het bleek dat de wond te strak gehecht was. Toen dat was opgelost ging het geleidelijk beter maar ik heb echt 6 weken nodig gehad om te herstellen. Pas na 1/1.5 week kon ik voor het eerst mn zoon een schone luier omdoen. Maar langer als 5-10min kon ik niet staan omdat de pijn dan niet meer uit te houden was.

Al met al absoluut niet de bevalling die ik verwacht had. Heeft nog maanden geduurd voordat ik het een beetje een plekje heb kunnen geven en me weer een beetje mezelf voelde.

Achteraf ben ik wel "blij" dat hij niet op de normale manier geboren is geworden. Dat had gewoon niet gegaan denk ik. Dan was ik hoogstwaarschijnlijk van voor tot achter ingescheurd en ik weet niet of dat nu wel zo ideaal is....Maar goed, zulke dingen plan je niet van te voren. Ik ben alleen heel benieuwd hoe het zal gaan bij een tweede bevalling.....

[Free]

Jeetje Saar... Heftig hoor!!
Achteraf mag je denk ik ook wel 'blij' zijn dat het zo gegaan is.. Wat was Thor een grote baby zeg..

Toch wel raar dat jij dat geduw en getrek aan je buik niets vond.. Ik vond het juist bijzonder omdat ik op deze manier de geboorte van Yara echt mee kreeg.. Heb haar echt geboren voelen worden.. Althans een grote plop voelde ik en toen was ze er

[Tinkerbell79]

Saar, ik herken een deel van jouw verhaal wel. Uiteraard niet het eerste gedeelte wat vreselijk zwaar voor je moet zijn geweest. Vreselijk!
Ik voelde het geduw en getrek ook enorm goed en werd er misselijk van zelfs. Ik ahd ook het gevoel alsof ze weet ik veel wat aan het doen waren met mijn buik. Op een gegeven moment kreeg ik enorme hoofdpijn, alsof mijn hoofd echt uit elkaar zou spatten, echt vreselijk.

[Saar80]

[SIZE=2][SIZE=2]@Tink, ja, dat had ik ook. Heb zelfs nog overgegeven omdat ik extreem misselijk werd en had het ook ijskoud, was echt aan het bibberen en klappertanden. Daar kreeg ik later een medicijn voor maar dat was op de recovery.
Mn man zei later ook dat het logisch was dat ik dat geduw en getrek voelde want ze moet natuurlijk een hoop ingewanden (darmen enzo) aan de kan doen om de baby eruit te halen......(ieuw!).

@Mayella, Thor was idd een grote baby. Wij zijn zelf ook allebei lang maar ook de vk had dat niet voorspeld....Wat betreft dat gevoel....miss kwam het ook omdat ik oververmoeid was en gewoon óp was....dat ik het daardoor slechter kon hebben ofzo?
Geen idee....vond het iig geen pretje!
[/SIZE][/SIZE]

[Free]

Saar, dat zou idd best kunnen.. Hier was het gepland en voor de tijd nog helemaal niets aan de hand.. Had voor de ks energie voor 10

[Saar80]

@mayella, dat zou dan idd een groot verschil kunnen zijn....denk dat je je er dan ook beter op kan voorbereiden...

[Joyce2911]

Op zich wel logisch Saar, je had al een hele rit erop zitten...
ik had wel last van een beursgevoel bij mn ribben, schijnt dat ze een wee
nabootsen op het moment dat de kleine eruit gepakt gaat worden

[Saar80]

@Joyce, ja heb je wel gelijk in....

[karin26]

jeetje wat fijn dat er een forum is voor ks mama;s.

Ik lees een hoop heftige verhalen dus die van mij kan er wel bij:

Zondag morgen 3febr was ik precies 42 weken zwanger. Die ochtend moest ik mij melden in het zkh omdat thuis bevallen dan niet meer mag. Ik lag aan de ctg etc etc.
maandag morgen zou ik ingeleid worden.
Prima dus ik naar bed 's avonds en om een uur of 2 voelde ik een plop boven in mijn buik. Ik zei nog tegen mijn man, volgens mij zijn mijn vliezen gebroken. Ik druppelde wel wat maar niet veel.
Maandaag ochtend om 8 uur gemeld in het zkh. Daar werd gelijk gecontroleerd of mijn vliezen gebroken waren en dat was dus ook zo.
Om half elf moest ik 2 pilletjes innemen en vanaf half twaalf tot half twaalf 's avonds weeën gehad. En dan echt alle weeën, rug, buik en been.
Toen gingen ze een ruggenprik zetten, maar helaas verkeerd gezet dus was voor de helft verlamd en en kreeg rechts alle weeën.
Anderhalf uur later zette ze een nieuwe, nu kon ik gaan slapen, tenminste dat dacht ik.
Om de 2 uur werd ik wakker gemaakt omdat ze het zuurstof van die kleine wilden meten. Dus ze maken krapjes op het hoofd en halen dan bloed weg.
Om half zes 'sochtends kreeg ik te horen dat ik 2,5 cm ontsluiting had (en dan schrijven ze in alle boeken 1cm per uur) maar toen ze de deken weghaalde werd ik kotsmisselijk van mezelf.
Ik stonk, nou niet normaal zeg. Mijn man zegt nog jeetje lijkt wel op baarmoeder ontsteking. Pffff dat was het niet volgens de vk, het was oud bloed en vruchtwater.
Om 12 uur dinsdagmiddag had ik nog maar 3 cm ontsluiting. Om kwart over twaalf kwam een vervangend gyn mijn kamer op en die zei dat we een ks gingen doen.
Ik was helemaal opgelucht want was helemaal kapot.
Ook in de ok ging het niet helemaal goed, de ruggenprik te hoog gezet en ik werd wederom kotsmisselijk.
Daarvoor kreeg ik iets in mijn infuus en dat werkte gelukkig. Binnen een kwartier was onze prachtige dochter geboren.
Helaas had mijn man dus gelijk, ik had een fikse baarmoederontsteking. En ik had dus helaas mijn dochter geïnfecteerd.
Mijn dochter moest gelijk naar de kinderarts en kreeg een lumbaalpunctie, daaruit bleek dat zij een ontsteking tussen haar hersenen had (hersenvliesontsteking), Dus daarvoor is zij 21 dag behandeld in het ziekenhuis.
Ik moest helaas na 6 dagen naar huis. Ondanks dat ik nog heel ziek was. Maar goed dus vanaf dat moment heb ik 14 dagen lang, 2x per dag bij onze dochter in het ziekenhuis geweest. Veel rust zat er dus voor mij niet in..

Maar ook ik kreeg opmerkingen van, ach meid, je hebt nu een ritssluiting en bij een tweede kunnen ze je zo openritsen en voila het kind is er.

Ik heb deze zwangerschap ook veel emo momenten gehad. En heb nu gelukkig met de gyn afgesproken als dit kindje met 39 weken er nog niet is, dan krijg ik een ks. Begint de bevalling met weeën dan mag ik het zolang mogelijk proberen om ontsluiting te krijgen(mits de vliezen niet gebroken zijn).
Begint mijn bevalling met gebroken vliezen en ik heb geen vordering binnen 12 uur met ontsluiting dan krijg ik sowieso een ks.

[Tinkerbell79]

Karin, bah wat een verhaal zeg. je hebt het erg zwaar gezegd en dan ook nog je kindje een hersenvliesontsteking...gadver wat hebben jullie dan een moeilijke start gehad. Is dat dan na 21 dagen ook gewoon weg? En nooit meer iets van te zien? Echt akelig hoor. kan me dan ook goed voorstellen dat je tijdens deze zwangerschap emo momenten hebt gehad. Fijn dat je afspraken hebt kunnen maken dan.
Nee dan heb je ook geen rust gehad. Is je dat na een tijdje gaan opbreken? Lijkt me wel namelijk. Je hebt een zware operatie met complicaties gehad en dan ook nog eens niet kunnen rusten, dat is echt niet goed voor je lichaam. Ik hoop dat je na deze bevalling goed tot rust komt en heerlijk kan genieten van je kindje!

Liefs Tink

[VickyC]

Hela meiden, ik heb ook een keizersnede achter de rug op 12 juli. Normaalgezien was deze pas voorzien voor 23 juli, maar mijn vliezen zijn eerder gebroken. Ik was er volledig op voorbereid en vond het eigenlijk ook niet erg om via KS te bevallen. Mijn vriendin had dit ook ondergaan en altijd gezegd dat ze dit prima vond.

Om 19u zijn mijn vliezen gebroken, dan direct naar de kliniek, infuus ingekregen, ruggeprik (was ik best bang voor, maar heb niets gevoeld), sonde ingekregen, en om 20.20u is Gilles al geboren. Ik mocht hem efkes zien, dan hebben ze hem schoongemaakt, daarna heel efkes weer aan mij getoond terwijl ze mij aan het dichtnaaien waren. Maar omdat er nog iets niet helemaal in orde was met zijn longen, moest hij in de couveuse. Ik moest niet naar recovery omdat ik al snel mijn benen terug voelde. Dan naar mijn kamer. Maar ik had hem toen nog altijd niet goed kunnen bekijken, laat staan vasthouden.

Mijn man heeft dan ervoor gezorgd dat ze mij met bed en al naar de neontologie brachten, zodat ik hem toch nog eens kon bekijken. Daar half uurtje gebleven en gekeken dus.

Dan weer naar mijn kamer. En dit was pas een lange nacht... Geen oog dichtgedaan, khad wat pijn, maar dat viel wel mee. Tegen 8.00u had ik nog steeds niets van Gilles gehoord, toen verpleegster gebeld en gevraagd of ze iets meer wist van mijn zoontje. Om 9.00 kwam iemand zeggen dat alles in orde was (oef!) en tegen 10.00u was hij bij mij op de kamer. EINDELIJK mocht ik hem vasthouden en voeden (borstvoeding).

Ik kon niet direct zelf opstaan om hem uit te halen als ie weende, vond ik wel frustrerend. Diezelfde namiddag heb ik gevraagd om de infuus en de sonde te verwijderen. Hebben ze gedaan en ik heb mijn pijn verbeten en opgestaan (was de voorwaarde). Ik had ook een buikband om en die was wel nodig om te kunnen opstaan. Heb hem savond even uitgedaan en dat was geen goed idee...

Tegen de vrijdagmiddagmiddag (was dus bevallen de maandagavond) ben ik naar huis gegaan en kwas eigenlijk redelijk goed en de pijn viel mee na pijnstillers.

Ik heb tot vorig weekend borstvoeding gegeven. Mijn borsten lekken nu nog, maar opeens deze ochtend, heb ik onderaan gebloed. Zouden dit al mijn regels zijn? Kan iemand me daar antwoord op geven?

[Tinkerbell79]

Vicky, ook als je een ks hebt ga je bloeden van onderen. Ik heb 6 weken lang gebloed en behoorlijk flink. Dus dat kan nog wel ff duren. Maar wat heeft het lang geduurd voordat je Gilles eindelijk echt mocht zien zeg, das niet normaal, bah bah. Ik vond 1,5 uur al veel te lang, laatstaan een hele nacht zeg!
Heb je nog pijn?? Ik kreeg in het zkh een kussen die ik tegen mijn buik moest doen als ik opstond tegen de pijn. Thuis ook veel pijnstillers geslikt!

Ohja en nog gefeliciteerd met je zoon!!!!

[karin26]

@Tink, ik heb al mijn emoties toen verdrongen. Die zijn een half jaar later er allemaal uitgekomen.
Want mijn kraamtijd was er niet eentje die in de boeken staat.

Janneke was 5 februari geboren en kwam 26 febr thuis. Een week later overleed mijn oma, 5 weken later werd mijn man met spoed opgenomen in het zkh. met een geknapte blinde darm. Dus ik heb niet echt kunnen genieten.

Hersenvliesontsteking kan helaas altijd terug komen. Maar Janneke heeft nu net zoveel kansen als een ander. Ze is gelukkig verder helemaal gezond en heeft er niks aan overgehouden. Misschien het oost indisch dove haahahahah.

@Vicky ik vond 4 uur zonder mijn kindje al lang, heb haar nooit op mijn kamer gehad, alleen om te voeden. Maar wat een heftigheid voor jou ook. Zo zie je maar weer, iedere bevalling of het normaal is of via ks gaat anders en wordt ook anders ervaren...

[Joyce2911]

Jeetje Karin, heftig zeg! Hopelijk krijg je nu een fijne kraamtijd. Ben je in het cwz bevallen??

@ Vicky: gefeliciteerd met je zoon! bij mij was het bloed redelijk snel gestopt, maar kreeg ik er
weer last van, niet heel veel (inlegkruisje was genoeg) maar heb er ook nog ruim 6 weken last
van gehad. dacht dat het kwam doordat ik misschien teveel gedaan had.

[Saar80]

@Karin, bah wat een verhaal zeg! Pfff......snapte wel wat je bedoelde toen je schreef "ze zeggen 1 cm per uur dat je weeën hebt". Dat was bij mij dus ook niet zo.....vreselijk frustrerend! Wel fijn dat het bij een tweede dus niet meer zo zal gaan. Wel een geruststelling. Ik denk dan steeds maar "erger als bij de eerste kan het niet worden". Dat hou ik vriendinnen die bijna moeten bevallen ook voor: zo'n horrorstory als het mijne is bijzonder dus bij hen zal het vast véél makkelijker gaan! Ik kan me voorstellen dat alles er later pas uitkomt....ik dacht ook dat ik alles wel "verwerkt" had maar kwam er ook pas na een half jaar allemaal uit....maakt toch echt wel indruk op je zoiets....

@VickyC, Wat fijn dat de ks voor jou dus een goede ervaring is geweest. Op het hele gebeuren erna na dan....Alles nu goed met Gilles? Een buikband? Die kennen we hier in NL niet geloof ik....althans niet hier in het zh. Ik voelde ook letterlijk al mn ingewanden naar beneden zakken toen ik de eerste keer uit bed ging...vreselijk zoveel pijn! En het bloeden....is dat nu voor het eerst dan? Ik heb geloof ik een week of 2/3 gebloed na de bevalling....hoort er bij blijkbaar....maar was ook na een week of 6/8 alweer ongesteld.

Ik kreeg mijn zoon gelukkig 10 na de ks te zien en daarna nadat ik was "dichtgemaakt" weer even op de recovery. Toen moest ie mee met de kinderarts en kreeg ik m wat later weer bij me om aan te leggen en bij me te houden. Hij heeft de hele nacht bij me gelegen en heb dus niet veel slaap gehad. Ben dus denk ik meer dan 48 uur aan één stuk wakker geweest....dat breekt je wel op hoor! Dan voel je de pijn ook extra goed....! Ze hebben hem de 2e of 3e nacht even apart gelegd zodat ik 2/3 uurtjes achter elkaar kon slapen maar ik kon alleen maar op mn rug liggen dus dat werkte ook niet heel goed...

[karin26]

@Joyce, nee in het radboudziekenhuis.

@Saar, idd je leest boeken etc, je gaat naar pufclub en daar word ook gezegd een cm per uur. Nou ze kunnen van mij allemaal de boom in.

Ik hoop wel dat deze kleine zich uit zichzelf aankondigd, dat ik toch een "gewone"bevalling mag meemaken.

Gister vroeg een vriendin van me: Waarom heb je niet gelijk voor een ks gekozen????
Dus ik zeg: Nou dit is waarschijnlijk het laatste kindje, dus anders zou ik nooit weten of ik normaal zou kunnen bevallen hahahahaha.
En ik wil de beeb de tijd geven tot 39,5 week. de 40 ga ik gelukkig niet meer voor bij...

[Joyce2911]

@ Karin: dit keer ook weer in het radboud bevallen dus? hebben ze daar ook kraamsuites?
beseft jullie meisje dat ze grote zus gaat worden?

[Saar80]

@Karin, bij mij is het dus wel allemaal "normaal" begonnen maar heb over 5/6cm onsluiting iets van 20/24 uur gedaan...dus dat kan ook niet echt kloppen....en dan kwamen ze ook nog vertellen dat de weeën niet sterk genoeg waren...pfff....! Ik wist niet meer waar ik het moest zoeken van de pijn!

Wie schreef dat nou ook alweer van die ruggeprik die verkeerd gezet was? Bij mij voelde ik de weeën na de ruggeprik ook nog aan één kant. Toen zeiden ze dat ik op mn andere zij moest gaan liggen zodat de vloeistof zich beter kon verdelen ofzo....en dat hielp...toen voelde ik niks meer!

[Joyce2911]

Als ik de verhalen lees van de mama's die allemaal "normaal" aan de gang zijn gegaan en uiteindelijk een
ks hebben gekregen ben ik ergens toch wel "blij" met de geplande ks. Als jullie snappen wat ik bedoel ;-)

[Free]

Joyce, Hier ook lang 'nagevloeid' Heb ook veel te snel veel te veel weer gedaan.. Maarja als je er achterkomt is het weer te laat..

Ben net als wat jij zegt toch ook wel een beetje blij dat het hier ook gepland was.. Als je al zelf begonnen bent en dat t eindigt in een ks, heb je gewoon een dubbele bevalling gehad hock:

[Saar80]

@Mayella, zo had ik het nog niet bekeken! Maar je hebt ergens wel gelijk......ik had vooral het idee na de ks alsof ik mezelf moest "verdedigen". Of beter gezegd maar meteen het héle verhaal van mn bevalling en complicaties moest vertellen omdat het op één of andere manier "makkelijk" overkomt bij mensen. Als ze horen van "die heeft een ks gehad" dan denken ze daar meteen heel makkelijk over heb ik het idee....totdat ik mezelf dus ga "verantwoorden".....

[Joyce2911]

@ Mayella: idd achteraf op de blaren zitten, moet zeggen dat mn cyclus nog niet helemaal op gang is ondanks de pil.

@ Saar: mensen denken heel makkelijk over een ks, heb zelfs te horen gekregen dat een ks niet onder een bevalling valt
oke ik heb dan wel geen weeën enzo gehad maar ik zie het toch echt als een bevalling.

[karin26]

@Joyce, helaas geen kraam suites in het Radboud..

@Saar, bij mij was de ruggenprik verkeerd gezet, ik moest ook eerst anders gaan liggen. Maar dat werkte ook niet.

En idd, mensen denken zoooo makkelijk over een ks. Terwijl het gewoon een echte buikoperatie is.
En je moet je idd altijd verantwoorden tegenover anderen.

Ik kan er ook niet goed tegen als je met een aantal moeders in een kamer zit en ze vertellen allemaal over hun bevalling. De een nog erger dan de ander. HEbben ze het over 4 hechtingen etc.
Dus dan kom ik en zeg ik rustig. Ik had er 36 drie buiklagen die gehecht moesten worden ,, Dan zitten ze me aan te kijken en zeggen dan gerust: Ja maar jij hebt geen uitgelubberde k$T hahahahahahahah

Echt sommige denken totaal niet helemaal lekker ofzo..

Weet ff niet meer wie het vroeg, maar Janneke begint het nu pas echt door te krijgen. Ze gaf eerst op commando kusjes op mijn buik. Maar nu doet ze het echt spontaan en zegt dan: Baby hou van jou!!!!
Dan schiet ik spontaan helemaal vol hahahahahaha

[Tinkerbell79]

Saar, dat klopt dat je dat gevoel van verdedigen hebt. Dat heb ik ook, maar dat is meer voor mezelf denk ik. Hoewel er idd er licht wordt gedacht over een ks. Moet zeggen dat ik zelf ook zo dacht hoor voor de ks, zo van., dat doe ik wel ff....ja dus niet. Maar idd mensen denken er niet over als een operatie, maar ook niet als een bevalling Stom he?

karin, ohhh wat lief kan me voorstellen dat je dan volschiet!!

Ach ja, het is wel zo...bij ons is alles nog strak ;-) en ook de buik is weer strak genaaid, hahah (althans bij mij )

[karin26]

Nou mijn buik is niet strak hoor hahahahaha. Ik heb nu zo'n vies flubbertje hahahahahah. Maar ach het is voor een goed doel....

Pfff 3 dagen geleden wilde ik mijn was uit de machine halen, en het rook gewoon niet fris. Nog een keer de machine aangezet en toen ook weer niet fris. Ook kwam het zeiknat uit de machine.
Ik baalde enorm, en vandaag is mijn nieuwe geleverd. Manlief zei vanmorgen tegen mij: Ga maar een nieuwe uitzoeken. Dus ik naar ons dorp electro winkel. En ik er eentje uitgezocht. Blijkt ie er gelukkig 1 op voorraad te hebben en die hebben ze gelijk vanmiddag geleverd. Oja ik heb een vultrommel nu van 8 kilo. Dus twee x wassen en de was is gewoon weg. Wat een heerlijk gevoel hahahahaha.
Sorry moest het ff kwijt hahahahahah

[Joyce2911]

@ Karin: dat is lief ja! kan me voorstellen dat je vol schiet dan.
kijk da's nog eens een wasmachine! het is lang geleden dat ik hier de bodem van de wasmand
gezien heb hahaha, misschien zit ie er wel niet meer ;-)

@ Tink: ik heb echt zo'n deukje waar het litteken zit zeg maar, nou was ik al niet de slankste en
heb nog wel wat vel over, maar dat hebben andere ook als ik het zo hoor en lees. maak me er niet
druk om. heb een vriend en een mooi meisje hahaha

[Tinkerbell79]

Joyce en dat is het allerbelangrijkste!!!
Karin, das lief idd!!

[Saar80]

@Joyce/Karin, haha ik heb ook zon geflubber hoor....was ook al niet de slankste vóór de zwangerschap maar denk ook niet dat het doorsnijden van je buikspieren nu echt bijdraagt aan een strakkere buik haha! Al moet ik zeggen dat wanneer je fotos van Tink ziet je je niet kan voorstellen dat daar een baby in heeft gezeten haha ;-)

@All, idd een ks is een zware buikoperatie, wordt niet voor niks 6 weken herstel voorgeschreven.....en bij een normale bevalling ben je over het algemeen echt wel sneller op de been. Snap ook niet dat mensen zo snel/makkelijk oordelen. Wie ben je nou helemaal om daarover te oordelen denk ik dan? Maak het zelf maar eens mee! Heb ook wel eens een collega die geen kinderen heeft horen zeggen van "dan geven ze je een ritssluiting en klaar is kees" ook lekker dom!

@Karin, wat lief van je meisje zeg! Kan me voorstellen dat je dan volschiet :-) En fijn dat je nu weer kan wassen, zonder wasmachine kun je echt niet tegenwoordig....

[VickyC]

Hey allemaal. Bedankt voor jullie reacties ivm bloeden. Ik had vanaf de KS ook gebloed hoor, maar sedert een week bijna niets meer, enkel beetje bruin bloed, tot vorige donderdag dus toen het opeens weer rood werd. Maar dit was heel kortstondig, na die ochtend niks meer. Ik zal inderdaad mss teveel gedaan hebben, zoals iemand hier ook zei.

De wonde zelf is op een plekje wat ontstoken, khoop dat dit snel over gaat, zodat ik er niet mee naar de dokter moet.

Verder hier ook veel flubber... maar ach, dit mindert later wel, nog wat geduld vrees ik...

[Saar80]

Haha Vicky, mijn zoon is al bijna 15 maanden en nog steeds flubber ;-) Maar moet zeggen dat ik ook pas sinds februari ofzo weer naar de sportschool aan het gaan ben....daarvoor had ik erg geen energie voor en was ik vooral bezig met alle ballen in de lucht houden....

[ruthje]

Dames, ik heb jullie verhalen gelezen.
Nou moet ik nog zwanger worden ( gaat niet van een leien dakje, maar ik weet al wel zeker dat ik een KS krijg. (ik ben te klein & smal om vaginaal te bevallen)
Ik zie daar nu al erg tegenop, vooral de herstelperiode. Het doet me goed jullie verhalen te lezen, zo raak ik een beetje bekend met het hele gebeuren.

KS is een zware buikoperatie, die onderga je niet voor je lol. Veel sterkte met de verwerking van deze gebeurtenis, en een voorspoedig herstel!

liefs

[Tinkerbell79]

Vicky wat vervelend zeg dat het ontstoken is. Houd maar goed in de gaten!
Ruthje, ik lees dat jij al erg lang bezig bent zeg. wat oneerlijk zeg!! Heel veel succes met zwanger worden. Mag ik vragen hoeveel je weegt en hoe groot je bent, omdat je zegt dat je niet vaginaal kan bevallen....vind ik namelijk best apart. Ik dacht dat iedereen dat zou moeten kunnen als de baby normaal ligt...

[Saar80]

@Ruthje, ik zie idd ook dat je al heel lang bezig bent, zoals Tinkerbell al schrijft: wat oneerlijk! Hoop dat het snel raak mag zijn voor jullie! Ik denk dat het wel fijn is voor jou om nu alvast iets te lezen over bevallen via een ks, gelukkig staan er ook positieve ervaringen tussen zodat je er niet téveel tegenop hoeft te zien. Maar ik vroeg me ook al af waarom het nu al bekend is dat je niet vaginaal kunt bevallen.....is dat tegen je gezegd? Of heb je zelf dat idee?

[karin26]

Het kan hoor dat je te smal bent. Mijn moeder heeft dat ook...

@Ruthje, laat je niet teveel afschrikken door de verhalen die heftiger zijn, dit betreft bijna allemaal spoedkeizersnedes. Een geplande gaat toch anders haahhaha.

[ruthje]

hallo dames,

De gyn heeft tegen me gezegt dat ik niet vaginaal kan bevallen omdat mijn schede te klein is en mijn bekken veel te smal.
Dat heeft op zich niks met lengte en gewicht te maken volgens mijn gyn...ik ben ook niet zo groot hoor, 1.67 lang en weeg 55 kilo.
Ik ben gewoon heel klein geschapen, sex is ook moeilijk en pijnlijk omdat ik altijd uitscheur. Gyn heeft gezegt dat als ik vaginaal beval ik zowieso een totaalruptuur op zou lopen en een evt knip daarbij niks zou helpen. Vandaar dat ze meteen zei: dit word een KS.
Blij jullie verhalen te lezen, ik kan me dan alvast op het ergste voorbereiden. Dan kan het hopelijk alleen maar meevallen.

liefs

[ruthje]

Mocht ik proberen vaginaal te bevallen dan past het kindje w.s niet door mijn bekken...was ik vergeten erbij te schrijven.
liefs

[ruthje]

Blij jullie verhalen te lezen, ik kan me dan alvast op het ergste voorbereiden. Dan kan het hopelijk alleen maar meevallen.

Zie net dat dit er lulliger staat dan ik bedoelde. Bedoelde als ik de heftige verhalen lees ik me daar ook op kan voorbereiden. En de minder hefige verhalen maken de heftige wel weer goed---> ik schrik er niet van.
Ben een persoon dat zich altijd op het ergste voorbereid omdat ik denk dat het dan alleen maar kan meevallen. Had het wat vreemd opgeschreven..

liefs

[Tinkerbell79]

Ruthje, het stond er helemaal niet zo erg hoor ;-) Snap echt wel wat je bedoelt. Wat iemand anders ook al zei, heel veel zijn ongeplande ks en dat is toch iets heftiger in de beleving van het moment zelf denk ik. Ik had dan wel een geplande, maar dacht er te licht over dat ik dat kreeg. Daarom vond ik dat het herstel erg tegenviel, maar goed, idd bereid je maar voor op het ergste dan kan het echt alleen maar meevallen!!

[Nina28]

Ik hoor hier (nog) niet thuis, maar kwam bij toeval uit bij dit topic.
Het staat bij mij nog open of het een 'gewone' bevalling of een keiziersnede wordt. Toch moet ik volgens de gyn ook rekening houden met het feit dat het KS zou kunnen worden.
Ook ik vind de reacties van mensen die zeggen: oh, keizersnede doe mj dat maar, dan heb je niet zo'n pijn en ben je er sneller van af" etc. nogal kortzichtig. Ik zie niet zozeer op tegen een KS, maar meer tegen de langere herstelperiode. Ik hoop heel erg dat het een natuurlijke bevalling zal zijn, maar belangrijkste is natuurlijk dat die 2 ukjes gezond ter wereld komen....

[Saar80]

@Nina, allereerst: super dat je zwanger bent, en dan ook nog van een tweeling en dan óók nog een jongen én een meisje ;-) :-) Geweldig! Ik hoor idd wel vaker dat een ks vaker voorkomt bij een tweeling maar het hoeft natuurlijk niet! Ik vond het herstel dus ook behoorlijk zwaar en ik heb "maar" 1 kindje gekregen...dus denk dat het dan nóg zwaarder is als je veel last hebt....

[Tinkerbell79]

Nina, ja leuk hoor dat je zwanger bent. Heb je een pittige zwangerschap of kom je er goed doorheen? Kan idd zijn dat je een ks krijgt. Sommigen zeggen idd, vaak na een gewone bevalling die dan ook ech wel heel zwaar is geweest, doe mij maar een ks. Ik vind dat nooit zo leuk om te horen, omdat ik dol dol dolgraag mijn meisje op een natuurlijke manier ZELF op de wereld had willen zetten...helaas. En ik vond de herstelperiode ook wel heel zwaar. Uiteraard is het belangrijkste dat je kindje(s) gezond ter wereld komen en blijven!!
Succes nog met je zwangerschap meid!

[Nina28]

Thanks Saar en Tinkerbell! Mijn zwangerschap gaat eigenlijk heel erg goed, heb wel wat klachtjes, maar ja wie niet..... Vind het wel nog steeds moeilijk te bevatten dat er 2 kindjes in mijn buik groeien... Ik denk ook niet dat een zwangerschap/tweeling sowieso zwaarder is. Als ik me vergelijk met een vriendinnetje die zwanger is van 'maar' 1 kindje dan heb ik het echt minder zwaar!

Saar lees ik goed dat je zwanger bent? Gefeliciteerd als dat inderdaad zo is!!
En inderdaad Tinkerbell ik ken ook verhalen van hele zware 'normale' bevallingen. Het moet gewoon beiden niet onderschat worden. En ik denk dat elke vrouw het liefst haar kindje zelf op de wereld zet!!
Natuurlijk zou ik mijn kindjes ook het liefste zelf op de wereld zetten, maar als dat medisch gezien niet mogelijk is of wordt afgeraden dan is het gewoon niet anders. Denk inderdaad dat een geplande KS beter te accepteren is dan een onverwachte. Ik hou al vanaf het begin rekening met het feit dat de kans best groot is....
Misschien dat ik me over een tijdje hier weer meld met 'mijn ervaring' en misschien ook niet!! Toch ga ik hier af en toe lezen om voorbereid te zijn...

[Saar80]

@Nina, ehhhh...nee ben niet zwanger hoor. Had ik niet duidelijk geschreven miss? Maar we zijn er ook nog niet mee bezig momenteel....zou wel graag weer willen hoor maar loop al bijna een jaar te sukkelen met mn gezondheid en dat moet eerst weer in orde zijn zodat ik me ook goed voel voor ik weer zwanger wordt....

[Saar80]

@Nina, oh....miss dat je dat dacht door mn banner? Dat was mn "oude cyclus" die ik bijhield toen ik zwanger wilde worden...zal m er eens afhalen haha!

[Nina28]

Oh sorry Saar! Ik dacht het inderdaad door je banner! Wat vervelend dat je sukkelt met je gezondheid.... dan is het inderdaad beter dat je je eerst weer goed voelt!

[Saar80]

@Nina, maakt niks uit joh! Maar idd behoorlijk vervelend...wordt er erg moe van....

[anita]

Hoi hoi, zie nu pas dit topic, ben namelijk al een tijdje niet online geweest

Ook hier een ks, deze was eigenlijk gepland voor 13 april maar op 5 april (2e paasdag) om 02.30 braken mijn vliezen. Gelukkig was ik de vrijdag ervoor al opgenomen in het ziekenhuis ivm zwangerschapsvergiftiging. In eerste instantie reageerde de zusters erg rustig, aan het ctg en gewoon weer verder slapen was hun advies. De ctg toonde veel activiteit, waar ik helemaal niets van voelde dus voor de zekerheid toch maar even een vk erbij gehaald. Had ik dus om 03.15 al 4cm ontsluiting. De gyn was op dat moment bezig met een andere spoedkeizersnee en ik kon gelijk daarna naar de ok. In alle hectiek moest ik mijn man nog bellen natuurlijk, om 04.30 was hij in het ziekenhuis en ik onderweg naar de ok. Om 05.13 is Dyllan geboren en 1 minuut later Dean. Ik moet zeggen dat de hele ks mij erg is meegevallen, alleen de eerste paar dagen erna zijn mij erg tegen gevallen. Kon dinsdag gelukkig wel weer uit mn bed en zelf naar het toilet en de douche etc, na twee dagen liep ik al weer redelijk door mijn kamer heen. Vrijdag ochtend zijn wij met zn allen naar huis gegaan en de jongens doen het gewoon heel erg goed. Wel lang last gehad van navloeien, 6 weken, bleek dat er nog een stuk van een placenta achter gebleven was en ik moest dus weer terug naar het ziekenhuis voor curretage. Dat ik weer terug moest is hetgeen waar ik het meest last van heb gehad. Weer in zon bed, weer een ruggeprik etc... nu zijn we gelukkig al weer een paar maanden verder en heb ik nergens meer last van.
Of ik een volgende keer ks of gewone bevalling zo willen weet ik niet. Zoals ik er nu over denk komt er geen volgende keer meer (maar dit heeft niets te maken met de ks). Ik heb mijn handen vol aan twee kleine mannen

[Tinkerbell79]

Anita, wat mooi, een tweeling. Nog gefeliciteerd! vervelend dat je een zw vergif hebt gehad, maar wel fijn dat je al in het zkh lag toen de weeen begonnen he? Wel goed gegaan dus allemaal, afgezonderd dat de placenta was blijven zitten. Raar hoor. Bij een bevalling snap ik dat dat kan gebeuren, maar bij een ks?? Mooi dat alles goed gaat met je mannen!!!

[vj]

hier ook een ks mama!

Ik heb er erg veel moeite mee gehad.Mijn dochter was een sterrenkijker. dat wist ikwel want dat hadden we gezien op de echo me 36 weken. in het ziekenhuis hebben we het 3 keer gevraagt tijdens de weeën of ze goed lag en ze zeiden van wel, maar na 48 uur weeen en 2 uur persen kwam er een gynacoloog bijen die zei meteen spoed OK! hellup lig je daar! helemaal verrot aan het zijn. (ik had een valse start daarom zolang weeën)
na de ks ging het goed met mijn dochtertje en binnen een uur was ik al bij mijn man en dochter.
maar daarna heb ik veel last gehad van mijn ks. van wo t/m zo in het ziekenhuis en daarna thuis.
mijnijzer was erg laag en ik moest maar uit bed van de kraam. pff zwaar hoor.

Toen onze dochter 3 weken oud was kreeg mijn man weer last van zijn rug (hernia achtig) en lag op bed naast mij. Hij kon amper lopen en had op een gegeven moment hernia achtige verschijnselen. dus ik moest veel doen. Mijn moeder deed het huishouden en boodschappen. ik kookte savonds en moest 2 trappen op met eten!
en de bv ging ook heel slecht en pijnlijk!! (ik geef nog steeds bv )
echt leuk was het niet maarja. boven maakten we er maar wat van en we hebben denk zo'n 6 weken tot 8 weken boven op de slaapkamer geleefd.
Bij een volgende blijf ik 2 weken in mijn bed!! haha!

[vj]

ik kreeg een ks omdat ze toch een AAA ligging had (sterrenkijker) ze had er nooit uit gekund.
omdat ze al wel in het geboortekanaal zat moesten ze haar helemaal terug halen! en ze had een enorme ei op haar hoofd van het persen!

[Saar80]

@vj, klinkt herkenbaar! Wij hebben geloof ik máánden boven geleefd ;-) Vooral zodat ik de trap niet steeds op en af moest, boven geen badkamer dus hebben een chemisch toilet neer gezet. Ik vond voeden op bed het fijnste dus zat denk ik 90% van de tijd boven op de slaapkamer! Mijn mannetje zat ook met zn koppie vast in het geboortekanaal. Kon geen kant op (te groot en zat vast). Heeft ook een tijdje een ei op de achterkant van zn koppie gehad.

[Jootje82]

Hier ook een kz-mama

Na 3 kwartier persen kwamen ze erachter dat hij een aaa-ligging had en er verkeerd voor lag en het dus niet ging lukken.

% weken later deed ik alles weer. Heb geen dag op bed gelegen.. Alleen 3 1/2 dag in het ziekenhuis gelegen waarvan 1 op bed.

[Tinkerbell79]

Ik heb de eerste twee weken boven geleefd en dat vond ik al veel...ik werd er echt gek van! hahah dat moeten jullie dan toch ook hebben gehad?

[Tinkerbell79]

Er wordt nu veel gepost bij bevallingsverhalen en ik vind het prachtig om die verhalen allemaal te lezen, maar tegelijkertijd doet me dat ook altijd wel pijn, omdat ik zo graag gewoon had willen bevallen

[Saar80]

@Tink, ik vond het wel lekker dat boven leven...lekker cocoonen! Keken ook boven tv en films en aten boven :-)

Snap je wel wat betreft bevallingsverhalen....van de ene kant weet ik wat voor horrorbevalling ik gehad heb en weet ik dat het bij een tweede nooit meer zo hoeft te gaan maar als ik dan allemaal van die verhalen van vriendinnen hoor hoe snel en makkelijk zij bevallen zijn....dat steekt dan toch een beetje! Ik gun ze natuurlijk écht niet zo'n ervaring als de mijne maar waarom heb ik dan net zoveel pech...??? Merk soms ook dat sommige het mooier maken dat het is/was. Heb er wel respect voor als meiden eerlijk zijn en ook durven toegeven dat het anders is gelopen dat verwacht/gepland, dat het meer pijn deed, het herstel langer was of het tegen is gevallen.....

[anita]

ik lees dat jullie allemaal zoveel boven geleefd hebben... Dat had ik helemaal niet, de tweede dag dat ik thuis was zat ik al beneden, ging alleen naar boven om te slapen af en toe lol..

[Sophie31]

Hé meiden!

Ik heb ook een keizersnee gehad. Hoewel het al bijna 10 maanden geleden is merk ik aan mezelf dat ik het nu pas moeilijk ga vinden hoe het toendertijd allemaal is gelopen... Na een zeer moeizame en spannende zwangerschap (heb een afwijking aan mijn baarmoeder waardoor we een verhoogde kans hadden op een verlate miskraam en/of vroeggeboorte) is mijn zoontje met 35 weken met enige spoed gehaald. Het eerste half jaar van zijn leventje zijn we ziekenhuis in en uit gegaan en hebben we hem zelfs 2 keer bijna alsnog af moeten geven. Al die tijd dus enkel en alleen maar bezig geweest met zorgen maken over de gezondheid van ons zoontje en geen tijd gehad (was toen op dat moment ook helemaal niet belangrijk) om alles een plaatsje te geven en te verwerken.
Nu hier de situatie weer stabiel is, begint het er langzaam aan bij mij uit te komen...
Ik ben zwanger geweest, heb een kindje gekregen maar heb voor mijn gevoel een hele hoop gemist omtrent de bevalling. Vraag me wel eens af of het gevoel naar je kindje toe "anders" zou zijn geweest als ik op een normale manier was bevallen. Heb regelmatig aan mijn man gevraagd of hij toch wel zeker wist of dit ons zoontje was...
Direct na de geboorte moest mijn zoontje met spoed naar de couveuse en 2 uur later heb ik hem pas voor het eerst gezien. Een dag later pas voor het eerst vast mogen houden...
Na 4 dagen werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en toen brak er een lange tijd aan van 3 keer op en neer rijden naar het ziekenhuis en dat met een verse buikwond!
Ik had ook zo graag op een normale manier willen bevallen en kunnen genieten van een onbezorgde kraamtijd! In mijn omgeving is er niemand die iets soortsgelijks heeft mee gemaakt, veelal wordt er inderdaad erg makkelijk over een keizersnee gedacht, dus het lijkt me erg fijn om hier met jullie gezellig te kletsen!

Groetjes, Sophie!

[Sophie31]

Think,

Ik begrijp je helemaal!
Afgelopen week is er bij de buren een baby geboren, gewoon lekker thuis bevallen. Als ik dan die verhalen hoor van hoe de weeen vroeg in de ochtend zijn begonnen, de verloskundige en kraamhulp die ik aan heb zien komen, allemaal zo fijn en gemoedelijk... Kan ik soms best wel eens een beetje jaloers op zijn. Dat alles heb ik helemaal gemist. Weet niet eens hoe het voelt om een wee te hebben. Of het gevoel dat je krijgt als je kindje direct na de bevalling bij je gelegd wordt. Ik heb dan wel een kind, echt een prachtige zoon, maar soms voelt het allemaal nog steeds onwerkelijk...

[Tinkerbell79]

Sophie, wat een naar verhaal zeg. Dat is ook allemaal niet fijn gelopen. Vind het "fijn" te lezen dat je het hetzelfde ervaart als ik. Ik kan daar ook jaloers om zijn (los van het feit dta ik dolgelukkig ben met mijn gezonde dochter)...had ook willen weten hoe een wee voelt en hoe het is om de vk te moeten bellen, om idd je kindje meteen bij je te krijgen. Ik vroeg ook laatst aan mijn man of hij Mik al die tijd wel gezien had en dus ook zeker wist dat het onze dochter was....hij beaamde dat, stom he dat je zelfs daaraan gaat "twijfelen"...

[Sophie31]

Nou tink, andere mensen zouden dat misschien wel stom vinden maar ik begrijp maar al te goed wat je bedoelt hoor! Op de natuurlijke weg bevallen lijkt mij nog altijd het beste voor moeder en kind en zeker voor het "hechtingsproces". Om de vaders natuurlijk ook niet te vergeten! Het heeft bij mijn man grote indruk gemaakt hoe een keizersnee verloopt. Ook hij dacht daar altijd er licht over; sneetje maken, kind er uit en klaar, maar daar is hij ontzettend van terug gekomen!

[Tinkerbell79]

Fijn! Thanks.

Ikzelf dacht er ook heel makkelijk over. Sneetje maken en hup, wist ik veel dat er zo veel bij kwam kijken en dat ik het herstel enorm zwaar vond, tjonge jonge!!