Bevallingsverhalen

[Natascha1982]

Ik denk ook dat het thuis eerder schhon is als in het ziekenhuis. Ik ben om 22.39 uur bevallen en ergens rond 3 a 4 uur werd ik gewassen en kreeg ik een schoon bed. We waren met zijn 3en tegelijk aan het bevallen met 2 verloskundige. En aangezien ik de eerste was, moest ik wachten. uiteindelijk is iemand van een andere afdeling mij komen wassen en de troep op komen ruimen. AChteraf zei mijn verloskundige dat als ik gebeld had, zij was gekomen om dat te doen.

[Rian-kippie]

wat vreemd! ik heb echt geen klachten over het ziekenhuis.. ik ben om 23.00 bevallen, om 00.00 uur waren ze klaar met hechten enzo.. ik ben toen eerst ff wat gaan eten en drinken in bed nog en toen gaan douchen... toen ik uitgedoucht was, was alles schoon en opgeruimt... en toen gingen we naar huis en kwamen in mijn gepoetste huisje aan! heerlijk.. al blijf ik de volgende keer wel thuis als het kan en mag...

[mamsie]

Hi dames!

Mooi om te lezen dat toch echt elke bevalling anders is! Ik kijk best positief terug om mijn bevalling (alweer ruim 1 jaar geleden) Wel pijnlijk natuurlijk maar ging zo snel en ik vond het te doen... Had gelezen dat een aantal ook in bad hebben gelegen. Ik ook en vond het heerlijk! Geloof ook dat het daarom zo snel bij mij ging en dat ik bijna niet ben uitgescheurd! 1 scheurtje in mijn schaamplip en een wondje in de vaginawand...

Ik ga even wat verder terug lezen, vind het altijd wel interessant om te lezen hoe bevallingen gaan...

[Peach]

Ik ben redelijk snel schoon gemaakt volgens mij. Ik ben op bed gewassen omdat ik nog te zwak was om te douchen. Een bevalling is waarschijnlijk nooit zoals je het voorgesteld had denk ik.
Ik had ook een heel scenario in mijn hoofd: eerst thuis samen de weeën opvangen en daarna naar het ziekenhuis etc. Uiteindelijk heb 's nachts alleen de weeën opgevangen (was opgenomen in het zh ter observatie) en was mijn vriend net op tijd om de geboorte mee te maken. Tijdens het persen had ik heel erg pijn in mijn onderrug, maar moest op mijn rug blijven liggen van de vk. Achteraf blijkt dus dat mijn stuit (en waarschijnlijk nog wel meer) gekneusd/beschadigd is. Als er een volgende bevalling komt, wil ik absoluut NIET op mijn rug liggen. Van mijn zwangerschap heb ik niet optimaal genoten, omdat ik constant onder druk stond om te werken terwijl ik dat niet trok. Een volgende zwangerschap mag van mij nog wel een jaar 2 wachten, moet eerst nog bijkomen van deze ervaring.

[adniL]

Jammer dat het zo tegengevallin is peach
hopelijk gaat alles volgende keer beter, en wat stom zeg dat je van de vk op je rug moest blijven liggen terwijl er zoveel andere manieren zijn om te bevallen.
Wat was de rede dat je moest blijven liggen van haar?

[Peach]

Bevalling op zich is wel meegevallen hoor, alleen anders dan verwacht. Het komt nu misschien een beetje negatief over zo..
Ik vraag ook wel eens af waarom ik moest blijven liggen, was waarschijnlijk gewoon handiger voor de vk denk ik.

Het is een hele ervaring alles bij elkaar, maar ook wel een hele bijzondere hoor. We hebben er zo'n heerlijk mannetje voor terug gekregen.

[Nien85]

Hier was alles binnen een uur ook weer netjes en opgeruimd. Ik mocht na 2 beschuitjes lekker douchen en daarna heerlijk mijn eigen schone bedje in met mijn meisje bij me. Heerlijk. Voor nummer 2 ooit, ook zeker weer zo!

[Susanna]

Even heel stom: omdat mijn vk dat kon, mocht ik in het ziekenhuis in bad bevallen (anders was het feest niet doorgegaan), maar puntje bij paaltje bleek er dus geen bed door de deur te kunnen... was het fout gegaan, dan had dat wel problemen opgeleverd. Nu ging alles goed en ben ik daarna met een rolstoel de deur uitgegaan (naar de kamer).

[Goosje]

Ik ben in het ziekenhuis bevallen, dit wilde ik ook graag en ik ben erg blij dat ik het gedaan heb! Tijdens en na het hechten heeft de kleine op mn buik/borst gelegen, na een uur ofzo werd hij gewassen, en in zn wiegje gelegd. Daarna ben ik lekker gaan douchen, toen ik de badkamer uitkwam was mn bed lekker schoon en waren ze net de laatste bloedplassen aan het opdweilen:mrgreen:
Wij hebben vantevoren gekeken bij de kraamsuites in het ziekenhuis zodat we een beetje wisten hoe alles eruit zou zien. Mocht er ooit een tweede komen, zou ik zeker weer kiezen voor het ziekenhuis!!

[poelepetoet]

@ susanna
Mijn vk wil dat ik niet in bad beval, maar van haar mag ik in bad zolang het hoofdje er nog niet uit komt....
Hoe ging dat bij jou?

[Susanna]

In het ziekenhuis waar ik beval gelden dezelfde regels. Omdat ik vrijwillig in het ziekenhuis beviel, had ik mijn eigen vk bij me en geen gyn of vk van het ziekenhuis.

Toen het hoofdje eraan zat te komen, gaf ze me de keuzen: dit is het moment om uit bad te komen, of wil je in het water bevallen? Toen heb ik voor dat laatste gekozen, jouw vk had op dat moment waarschijnlijk gezegd: hup, dat bad uit.

Lijkt mij op zich geen probleem, want vlak daarna mag je mee gaan persen, en dat vond ik zo'n opluchting ten opzichte van weeën wegpuffen, dat het je ook niet veel uit zal maken (denk ik) als je dan nog even uit bad en op bed moet, al was ik er erg happy mee dat ik mocht blijven liggen, maar ja, dan moet je dus wel een vk hebben die badbevallingen kan doen.

[poelepetoet]

@ susanna
Er is me nu al gezegd dat ik anders van vk moet overstappen.
Zij vindt het niet werkbaar, dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen vk is die dat wil doen.
Had jij daar een speciaal bad, of gewoon het bad bij de verloskamer?

[Susanna]

In ons ziekenhuis was een aparte ruimte met bad waar je er aan de beide lange kanten naast kon zitten, je kon er gewoon omheen lopen. Dus ja, wat is speciaal, het was een gewoon ligbad. Nu je het zegt, niet eens handige beugels of zo waar je je aan vast kon houden. Al heb ik tijdens de weeën wel de badrand fijn geknepen (manlief blij, dan kneep ik hem tenmiste niet, haha).

[Joya]

ik ben ook in het ziekenhuis bevallen.. ik moest omdat ik ingeleid werd maar wilde dat sowieso..
toen de kleine man er eenmaal was werd hij na een kwartiertje bij me te hebben gelegen (tijdens het hechten wat zo'n 3 kwartier duurde) meegenomen naar de kinderafdeling.. dat vond ik heel erg.. toen werd er een schoon laken over mij heen gelegd en kwam er wat visite die beneden hadden zitten wachten de hele dag (mijn schoonouders, schoonzusje, zwager met vrouw, ouders en broer met vriendin) vriendjelief en ik kregen beschuit met muisjes, ik een boterham met kaas.. (ik had de hele dag niks gegeten behalve wat boullion en wat vla sinds 5 uur 's ochtends dus had om half 2 's nachts wel honger ) en toen die weg waren ben ik gaan douchen en bijna meteen daarna naar de kinderafdeling gebracht om mijn mannetje even te kunnen bewonderen.. daarna door naar de kraamafdeling waar ik een week heb gelegen.. ik vond het persoonlijk heel moeilijk dat hij meteen meegenomen werd en dat hij de eerste week op een andere afdeling gelegen heeft..
hopelijk gaat dat bij deze uk straks anders.. ik hoop dat we dan lekker snel naar huis mogen of dat hij/zij bij mij op de kamer ligt als we dan toch zouden moeten blijven..

[jersey]

Waarom lag je kleintje op de kinderafdeling. Waren er complicaties?

Susanna, was dat in Nieuwegein, want daar kun je ook in bad bevallen.

Hier na de bevalling kreeg ik wel een schoon bed, alleen was ik volledig uitgescheurd dus moest ik naar de ok. Ik was over een uur aan de beurt, maar dat werd 4 uur later. Dus al die tijd mocht ik niet eten en drinken en wat had ik een honger zeg. Niet zo gek als je bijna 24 uur niet geslapen en gegeten heb en slechts een beetje water heb gedronken.

[Susanna]

Jersey, ja in Nieuwegein.

Mijn dochter werd wel meteen op me gelegd, maar daarna meegenomen (ze had een apgar van 6). Daarna de verhuizing richting kamer/bed en vanaf toen is ze de hele tijd bij mij op de kamer geweest. Bij het hechten lag ze in haar bakje naast me, maar dat heb ik wel om moeten vragen, ze stond uit het zicht.

[adniL]

susanna, jammer dat je daar om moet vragen zeg.. mensen zouden toch moeten snappen dat je je kleintje zo dicht mogelijk bij je wilt hebben...

[Pickle]

susanna, jammer dat je daar om moet vragen zeg.. mensen zouden toch moeten snappen dat je je kleintje zo dicht mogelijk bij je wilt hebben...

Inderdaad!


Weet je wat ik nou echt het ergste aan het zkh vind... ze kunnen vaak niet anders! Je moet vaak lang wachten en er gaat heel veel mis omdat er niet genoeg mensen zijn om te helpen. Ik heb op mijn 19de in het zkh gelegen voor een zware rug operatie en wat er daar wel niet allemaal mis is gegaan (gelukkig niet met de operatie, maar daarna)... En ik had echt super verplegers om mij heen, maar door tijdsdruk en overbezetting...

[miek4]

Wat een verhalen weer... pff als ik er weer aan terug denk... 6 dagen ziekenhuis, mijn ukje na de keizersnee gelijk weg... lag 6 dagen op de kinderafdeling, dus heb het en na de bevalling niet bij me gehad en mijn eerste 6 kraamdagen niet. Achteraf is dat toch een tegenvaller hoor! Om 22 uur is ze geboren en om 0.30 wenste de vpk me een goede nacht en verdwenen ze... Niks geen beschuit met muisjes of wat dan ook... bleh... Hoop dat het met een volgende heel anders mag gaan!!!

[poelepetoet]

bah miek4..
Als ik dat lees begin ik nu al spontaan te janken.
Ga er ook voor zorgen dat mijn man bij me mag blijven, die gaat er dan maar op hameren dat we ons kindje ook bij ons willen.
Als er tenminste geen complicaties zijn dan he!

[selly1985]

en daarom kiezen wij voor het cwz
eigen kamer, manlief mag blijven slapen
visite mag komen en gaan wanneer wij willen
kindje blijft bij je
bv wordt gestimuleerd
alleen op de kamer
vanaf het begin blijf je daar op die kamer en hoef je dus niet meer weg

oftewel, veel voordelen
maandag info aaf

[miek4]

ik lag wel alleen op een kamer en ons meisje mocht niet bij me wegens complicaties. Ik moest ook in het ziekenhuis bevallen, dus had geen keuze. Maar goed ben blij achteraf, anders hadden we misschien ons mooie meisje niet bij ons gehad! Mijn vriend mocht niet blijven toen ze was geboren, maar hij was dan ook kapot, omdat hij al 38 uur naast mijn bed had gezeten... ha ha die was toch wel toe aan een dutje... ik deed die eerste nacht geen oog dicht...

[Koekoek]

wat erg wat ik allemaal lees zeg

Hier hebben beide kids na de bevallingen gelijk meer dan een uur op me gelegen .. en na het aankleden kreeg ik ze ook gelijk weer bij me.
Midden in de nacht is Joas wel naar de ki.afdeling gegaan.. maar toen had ik hem al wel lekker een tijdje bij me gehad.
lijkt me vreselijk als je kindje gelijk naar de ki.adfdeling moet!

[Tinkerbell79]

Ik had en ks en mijn dochter werd niet bij me gelegd, dit heb ik altijd en nog als vervelend ervaren. Had haar zo graag meteen bij me willen hebben, maar helaas. Dat duurde nog zo'n 2 uur. In die tijd mocht papa wel lekker met haar knuffelen ;-)

Mijn dochter en man, mochten allebei bij me blijven slapen Dus dat was wel eheeel fijn

[poelepetoet]

@ Tinkerbell
Kan ik me heel goed voorstellen!
Maar papa mocht wel met haar knuffelen, dus het was niet dat ze alleen lag? Of lees ik het dan verkeerd?
Wat is ks? Stomme vraag misschien....

xx

[Rebecca]

keizersnede

[poelepetoet]

hahaha zover had ik niet doorgedacht ;-)
was een stomme vraag dus..

[cindy85]

jeetje zeg wat een verhalen hier, lijkt mij echt een nachtmerrie zo kort na de bevalling zeg! Hier eigenlijk echt superopgevangen na de bevalling in het ziekenhuis. Lucas werd meteen op mijn borst gelegd en bleef daar ook liggen tijdens het hechten. Na het hechten verliet iedereen gewoon de kamer om ons wat privé te gunnen met zn drietjes. Na een uurtje werd dan getoond hoe ik lucas moest aanleggen en opnieuw lieten ze ons zo'n klein uurtje alleen. Daarna mocht ik mij douchen terwijl ze lucas gewogen en gemeten hebben en kleertjes aangedaan hebben en dan ging hij bij de papa tot ik mij gedoucht had en aangekleed was. En toen werden we alledrie naar mijn kamer gebracht waar lucas ook gewoon constant bij me mocht blijven dag én nacht. Het enige moment dat ik hem dus niet bij me heb gehad de eerste dagen was toen ik mij aan het douchen was 2u na de bevalling. Ik vind het echt zo super gelopen allemaal, kies de volgende keer meteen weer voor dat ziekenhuis!

[selly1985]

klinkt goed cindy! en wat zie ik: overtijd??? een brusje voor lucas onderweg??

[cindy85]

nee hoor (nog) geen brusje onderweg. Maar ook nog steeds niet ongesteld en negatieve testen dus lekker onduidelijk allemaal . We gaan pas echt gericht gaan klussen voor een brusje vanaf augustus maar nu steekt het ook allemaal niet nauw, doen het gewoon zonder voorbehoedsmiddelen maar klussen enkel wanneer we echt zin hebben dus niet op eitje gericht tot augustus...

[selly1985]

oke, maar wel leuk dat jullie binnenkort voor een brusje gaan! en wie weet, binnenkort toch een posi test!
(of is je cyclus na de bevalling wisselend?)

[cindy85]

ik ben nog maar 1x ongesteld geweest sinds de bevalling (wel lekker dus ) omdat ik ook volledige bv gaf. Nu ik sinds 2mnd enkel nog 's morgens en 's avonds geef werd ik voor het eerst ongesteld zo'n 40d geleden, maar blijkbaar moet ik er dus niet op rekenen dat ik meteen weer die korte rondes heb van vroeger, wat ook wel niet helemaal onlogisch is aangezien ik nog steeds borstvoeding geef...

[selly1985]

aaaaaaaaah van daar

[Joya]

@jersey en jamillah hij moest meteen naar de kinderafdeling omdat ik koorts had gekregen tijdens de bevalling.. dat kan een bijwerking zijn van de ruggeprik maar kan ook een infectie zijn en daarom kreeg hij uit voorzorg 7 dagen antibiotica.. hij lag ook op een kamer waar je van tevoren je handen moest ontsmetten enzo.. er mocht wel visite bij maar alleen ik en mijn vriend mochten hem vasthouden.. hij werd gezien als zieke zuigeling en daarom mocht hij ook niet bij mij op de kamer op de kraamafdeling.. dan zou hij nog meer infectiegevaar lopen en dat wilden ze voorkomen.. hij heeft daar 7 dagen gelegen en is 2 keer een uur of 2 bij mij geweest op de kamer.. buiten de bezoektijden om mocht dat heel even omdat hij verder niet echt een zieke indruk meer maakte na een paar dagen..

ik zag laatst ook weer wat foto's en daarbij ook een foto dat een verpleegkundige van de kinderafdeling hem zijn eerste flesje gaf en dat steekt wel ff hoor.. nu nog.. ik hoop dat het bij deze uk straks anders gaat en dat hij of zij gewoon lekker bij me mag blijven..

[poelepetoet]

@ Joya
Wat ellendig zeg!
Hopelijk mag je deze kleine lekker bij je houden straks!
xx

[pumi]

@Joya, ik herken het wel dat je zegt dat het moeilijk is te weten dat niet jij of je man het 1e flesje heeft gegeven..! Hier ook zo! Op dat moment dacht ik er niet zo bij na, maar achteraf..! Wij hebben het niet eens gezien helaas, dus ook geen foto van!

[Joya]

ja precies.. achteraf.. dat heb ik dus ook.. heb er gelukkig wel een foto van maar ik was er niet zelf bij..

[SelOg]

Ik heb ook een KS gehad, maar mijn baby werd vrijwel meteen bij mij gelegd voor heel eventjes weliswaar. maar ik ben zó blij dat ze dat gedaan hebben. Onze eerste ontmoeting staat ook op video en nog steeds moet ik huilen als ik het filpmje bekijk. Ons ziekenhuis geeft ook de voorkeur aan het eerste contact tussen moeder en baby ( er bestaat een mooi woord voor maar ben het helemaal vergeten).
Ik weet niet zeker of ik meteen ben schoongemaakt of niet, maar mijn hoofd stond er ook niet naar. Ik had teveel pijn aan mijn wond om aan douchen te denken; ik kon namelijk amper lopen.

[miek4]

Joya; helemaal herkenbaar, ook wij beiden koorts door infectie. Kindje 6 dagen op de kinderafdeling, handen ontsmetten enz. Geen enkel moment bij me gehad op mijn kamer. Het 1e flesje duwden ze er zo in, terwijl ik het amper doorhad, ik was nog helemaal in de waas van bevalling/keizersnee. Nog geen beschuit met muisjes, helemaal niks....
Het lijkt of het me steeds meer gaat steken, herkennen jullie dat?

[melissa_schreuders]

hier dan ook mijn bevallingsverhaal volgens mij heb ik die al eens geplaatst maar kan hem niet terug vinden.

zaterdag 19 februari moest ik om 07:00 in het ziekenhuis zijn.
om 07:30 werd er gecontroleerd hoeveel ontsluiting had ik had 2 cm ontsluiting toen werd er ook gelijk gel ingebracht.
om 12:00 kwamen ze weer kijken hoever ik was en er was nog niks veranderd dus weer gel.
ik had de hele dag bezoek en ik voelde me ook goed.
savonds om 20:45 was iedereen weg gegaan en nog was er niks aan de hand dus dacht het duurt nog wel even.
21:10 ben ik wat gaan wandelen want ik verveelde me kapot,
21:15 braken me vliezen terwijl ik weg terug was naar mijn bed dus midden op de gang van het ziekenhuis voor de neus van 2 verpleegkundigen.
21:30 werd ik aan het ctg gelegd voor een hart filmpje maar de kleine maakte het goed en er waren ook nog geen weeen te zien.
om 23:00 was ik gaan douchen want ik voelde me vies.
23:30 onder de douche vandaan terug naar bed me weeen waren goed opgang gekomen ik had trouwens alleen maar rugweeen.
00:00 was ik weer gaan douchen wat was dat heerlijk die hete straal op me onderrug.
00:30 weer onder de douche vandaan en terug naar bed toen vondt ik het echt niet leuk meer en heel me lichaam blokkeerde en toen hebben ze me ook een slaaptablet en 2 paracetamol gegeven onder het mom van ga maar slapen.
00:45 werd ik aan het ctg gelegd want ik kon niet slapen en verging van de pijn de verpleegkundige is heel de tijd bij me gebleven.
01:00 werd de arts geroepen want ik hield het niet meer die kwam kijken en constateerde 4cm.
ik werd naar de verloskamer gebracht onderweg naar de verloskamer had de arts de anastesist al gebeld maar die was nog bezig op de ok.
01:30 de anastesist was er en me ruggeprik werd gezet wat verademing.
daarna ben ik slaap gevallen en heb niks meer gemerkt ik sliep zo vast dat ik zelfs de controles niet meegekregen heb.
09:00 werd ik wakker gemaakt want ik had 9 cm ontsluiting en ze gingen me ruggeprik uitzetten toern moest ik ook op me zij gaan liggen want er stond nog een randje.
09:30 kreeg ik persdrang en had ik volledige ontsluiting en mocht ik mee gaan persen.
09:54 was daar mijn zoontje dan en 09:56 was mijn placente er ook uit.
hij woog 3910 gram en was 53 cm lang.
gelijk na de bevalling werd ik gehecht was dus uitgescheurd toen dat klaar was werd hij gelijk aangelegd en hapte meteen goed aan.
toen hij gegeten had en lekker in het bedje tevreden lag te slapen had beschuit met muisjes gehad en 2 boterhammen.
maandag 21 februri mocht ik samen met mijn zoontje naar het kraamhotel.
maandag daar aangekomen en alles ging goed.
dinsdag kwam de verloskundige kijken naar de hechtingen en alles was goed.
woensdag voelde ik me ineens niet lekker en de vk kwam weer even kijken en me bloeddruk meten dat was allemaal goed.
donderdag mijn temperatuur ging omhoogen terug naar het ziekenhuis alles nageken en een beginnende ontsteking met antibiotica weer terug naar het kraamhotel.
vrijdag ik kreeg hele hoge koorts dus weer naar het ziekenhuis en ik had een zware ontsteking dus aan het infuus met antibiotica moest 5 dagen blijven.
gelukkig mocht mijn zoontje bij me blijven want ik gaf bv.

dit was mijn verhaal misschien komt het heftig over maar dat was het ook.
hij heet quintin.

[Laura111]

Hallo allemaal!
Ik zag dat dit topic er is, en het leek mij wel leuk om mijn bevallingsverhaal er op te zetten! Soms hoor je echt horror verhalen, maar ik noem me de mijne eigenlijk ideaal! Ik vond het een hele mooie gebeurtenis, en kijk er goed op terug. Voor de meiden die ''nog moeten'', zo kan het dus ook!

Hier mijn bevallingsverhaal:
Ik was op 1-10-2010 uitgerekend. We zijn op 11-10-2010 nog naar het ziekenhuis gegaan voor de standaardcontrole die ze doen bij de 42 weken. Alles was nog prima, maar ik mocht kiezen voor een inleiding. Het was natuurlijk niet medisch, dus ik werd op een wachtlijst gezet. Ik moest de dag erna om 06.30 naar het zh bellen om te vragen of er plaats was. Nee helaas, ik moest het om 09.00uur nog eens proberen. Wederom niet, of ik om 10.30 nog wilde bellen. Dit weer gedaan, maar helaas weer geen plek. Ik moest het de dag erna maar weer proberen. Ik was echt zwaar teleurgesteld. Mijn lijf deed zeer, was al 10 dagen over tijd, en had erg last van voorweeen. Die 12 oktober heb ik veel gehuild, en heel veel geslapen! Ik werd alleen wakker om te eten.
Diezelfde avond rond 20.00uur begonnen er bij mij krampen op te treden. Niet pijnlijk, maar wel vervelend. Op een gegeven moment werden ze steeds heftiger, maar nog steeds te doen. Ik heb de vk niet gebeld, omdat ik er van uit ging dat het weer valse weeen waren, en om nu iemand daarvoor speciaal hier te laten komen...Lekker eigenwijs dus!!
Dus naar bed gegaan, en de wekker gezet om 05.45 om het zh te bellen voor de inleiding. Mijn vriend ook op tijd naar bed, en vanaf 23.00 begon de pret hier. Pijnlijke weeen, moeilijk weg te zuchten en kwamen zeer regelmatig terug. Vriendlief lijstje bijgehouden om de hoeveel minuten ze kwamen. Uiteindelijk om 04.30 zijn mijn vliezen gebroken (helder wit vruchtwater), maar toch maar de vk gebeld. Zij kwam meteen, vrij pissig dat ik niet eerder had gebeld. Toen bleek dat ik 4cm ontsluiting had. We hadden afgesproken dat ze om 08.30 terug zou komen, om te kijken hoever we stonden en of we dan naar het zh konden. Mocht ik de pijn niet meer houden, of bloed verliezen, of persweeen krijgen moest ik weer bellen. Nou en die persweeen begonnen om 06.15, en na 3 persweeen raakten ik in paniek. Dus vk gebeld, want had inmiddels ook bloed verloren, niet veel , maar toch iets. De vk is meteen naar me toegekomen en heeft gevoeld hoeveel ontsluiting ik had. Dit was inmiddels al 8cm, dus tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Ik wilde graag in het zh bevallen! Vriendlief kreeg de opdracht om alle spullen snel naar de auto te brengen, want we moesten NU weg. Toen mijn vriend beneden was bij de auto kreeg ik weer een mega perswee, die ik niet weggezucht kreeg. En dan moet je je even voorstellen dat wij in een flat wonen, 3 hoog, geen lift, en dus 6 trappen. Vk kleed me ondertussen aan. Ik heb net de broek goed en wel aan, weer opnieuw een perswee. Ik voelde duidelijk haar hoofdje, dus riep: volgens mij voel ik haar hoofdje! Nee zei de vk dat kan nog niet. Ik ben toen héél boos geworden, en heb geroepen: wie voelt het nu, jij of ik??? Dus broek weer uit, en voelen! Jawel, ze voelde niet alleen het hoofdje, ze zag het ook!! Ik vergeet het gezicht nooit meer van de vk! Dus vriendlief weer boven, mocht ie weer naar beneden: spullen uit de auto halen. Hij kreeg zelfs de sleutel van de vk, want zij week niet meer van mijn zijde. Vk was bezig het bed op te maken, en ik mocht al persen!! Na 3-4 flinke persweeen kwam onze Vera op de wereld! Ik was helemaal verward, want het is echt mega snel gegaan!! De vk vertelde me dat ik het ontzettend goed had gedaan, in zo'n korte tijd.
Helaas doordat het zo snel was gegaan, wilde mijn placenta niet loslaten. Tuurlijk heb ik biologie gehad op school, helemaal niet meer bij nagedacht dat die placenta er nog uit moest. Duurde te lang, had ook geen weeen meer, dus ik kreeg een spuitje in mijn been. Ik voelde toen een hele kleine wee, en heb toen ontzettend veel kracht gezet. Mijn vriend kwam de kamer opgerend, met de vraag of er nog een 2e aan kwam!! Het enige wat ik dacht, mijn meisje heb ik hier op de wereld gezet, dus ik ga niet voor die rotplacenta naar het zh! Helaas heb ik daar wel aambeien aan over gehouden, hihi! Ach ja, wat maakt het ook uit. Ik kijk goed terug op de bevalling, en hoop het bij mijn 2e ook zo mee te mogen maken. En thuis bevallen, is me echt ''bevallen''!

De vk vertelde me alleen wel dat de 2e nog sneller kan gaan...ik maak nu al grapjes dat ik bij de 2e misschien wel geholpen word door de ANWB aan de kant van de snelweg, haha! Hopelijk word het geen waarheid!

[Laura111]

Owja, wel mooie bijkomstigheid. Vera is geboren op de sterfdag van mijn oma, mijn lievelingsoma!

[poelepetoet]

@ Laura
Wat een verhaal!
Ik hoop dat het er bij mij wel iets 'relaxter' aan toe mag gaan, zou volgens mij in paniek raken als het zo zou gebeuren!
Maar wel een fijn verhaal om te lezen hoor! En hoe knap hoe cool jij je gehouden hebt! Petje af!
xx

[Anna77]

Laura, wat een snelle bevalling! Wat goed dat je nog zo daadkrachtig was om de vk te zeggen dat je toch echt het hoofdje voelde!
Grappig, onze dochter is ook geboren op de sterfdag van mijn lievelingsoma, precies 10 jaar na haar overlijden!

Poetelepoet, het heeft me verbaasd hoe rustig ik was tijdens de bevalling. Geen idee waarom, had het niet verwacht, maar zo was het gewoon. Moeder natuur die overneemt? Laat het maar gewoon gebeuren. (lekker makkelijk gezegd natuurlijk... )

[Laura111]

Ik denk dat je weet dat het toch moet. Ik was ook heel erg in mijzelf gekeerd. En ik denk ook dat moeder natuur je een heel groot stuk helpt! En ooooh wat is het fijn dat je je kindje dan op de buik gelegd krijgt! Vergeet ik nooit meer. Zo'n lekker klein warm, nat, frummeltje!!!

[Nien85]

@Laura: mooi zo'n datum. Marjolein is geboren op de dag dat haar achterneefje was uitgerekend, maar hij overleed bij 23 weken.

[Moi]

Hallo allemaal!

Ik ben in 2008 bevallen van een dochtertje. Ik werd in de nacht wakker om half 5 en later bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben. De verloskundige zei dat ze een paar uur later weer terug zou komen. Ik had buik en rug weeen en werd gek bij de gedachten dat ik dit zo 12 uur moest volhouden (om 12 uur het gemiddelde zou zijn). Ik had toen zegmaar een wee en na die wee had ik 3 sec rust en toen kwam de volgende alweer en dat contineu!!! We hebben toen de verloskundige weer gebeld, omdat ik het bijna niet meer hield. Toen bleek ik in een uur tijd van 3 naar 9 cm te zijn gegaan.

Uiteindelijk is ze in 4 uur tijd geboren . Achteraf was ik erg blij dat het zo snel gegaan was, maar terwijl ik die heftige weeen had wist ik dat niet natuurlijk. Ik ben trouwens ook thuis bevallen zoals ik graag ook wilde.

We gaan nu voor een tweede wondertje en hoop dat het dan ook zo voorspoedig gaat

[Ana]

Wauw Moi, ik dacht dat ik een snelle eerste bevalling had met 6,5 uur, maar dit is pas echt snel!! Dat moet heftig geweest zijn zeg.
Succes met het brusje.

[Moi]

@ Ana 6,5 uur is ook snel hoor!! Een collega van mij mij had er bijna 48 uur over gedaan, dan denk ik van liever 4 uur lang doorbijten en door de ''hel'' gaan dan 48 uur met de weeen zitten

[J_mylove]

Moi, mooie bevalling zo, maar wel heel heftig he als het zo snel gaat!! Ik deed er bij mijn zoontje bijna 10 uur over en bij mijn dochter 2 uurtjes... En pfff ik vond de bevalling van m'n zoontje echt beter te doen, ondanks dat die 8 uur langer duurde!

Succes met het klussen voor een Brusje!

[Ana]

@Moi 6,5 uur is ook snel maar ik had al een stuk ontsluiting tijdens de zwangerschap, bij mij ging het dus ook nog es vrij makkelijk

[poelepetoet]

sja... wat zou ik graag willen.. een lange bevalling met regelmatig puftijd, of er maar snel doorheen?
Denk dat beiden niet superprettig is, maar dan zou ik er maar het liefst snel doorheen willen denk ik...

Maar.. dat zullen we pas weten over zo'n 11 weken!
Keken jullie tegen je bevalling op?

[Anna77]

Dat zijn snelle bevallingen ja! Bij mij begonnen de weeen 's avonds rond een uur of 8, om 1 uur kon ik er niet meer door slapen (ondanks slaapmiddel, want ik was al opgenomen in het ziekenhuis vanwege een te hoge bloeddruk) en om 16:00 werd onze dochter geboren. Dus totaal duurde het ongeveer 20 uur. Ik heb wat pethidine gehad (geloof dat het zo heette) en daardoor waren de weeen goed te doen omdat ik tussendoor 'sliep'.
Ik keek eigenlijk wel uit naar de bevalling. Spannend en ook wel eng, maar het is toch het grote moment waar je op zit te wachten! En op een gegeven moment was ik mijn buik wel een beetje zat... En benieuwd naar degene die erin woonde!

Succes nog even Poetelepoet, het gaat opschieten!

[Rebecca]

@poelepetoet, ik had t zelfde als anna, zag er helemaal niet tegenop. Hier ook erg snelle bevalling gehad: 5 uurtjes! Liever snel dan langzaam denk ik, al had ik van de 5 uur 4 uur een weeenstorm met weeen die al kwamen als de andere nog niet weg waren.. dat houd je ook niet langer dan 5 uur vol denk ik.. maar al met al was het heel goed te doen! Gewoon overgeven aan je lichaam, lekker in je zelf keren, in een warm bad gaan liggen en t komt helemaal goed! succes

[poelepetoet]

ben wel een beetje bang hoor ;-)
Maar goed, moet er toch doorheen.. haha!
Misschien valt het wel mee..?

[Ana]

je hebt vast al veel gelezen Poel, maar mij heeft het boek van Beatrijs Smulders (veilig bevallen) erg veel moed gegeven, toen ik dat las dacht ik: dat kan ik ook.

[Rebecca]

Tuurlijk was ik ook wel beetje bang, maar als je goed kunt ontspannen dat is het echt goed te doen! Het is mij dus uiteindelijk erg meegevallen omdat ik me zo goed heb kunnen ontspannen, met name door het warme bad! en hoe beter je ontspant hoe sneller de ontsluiting! heel veel succes, jij kan het zeker ook!

[Rebecca]

Wow ana trouwens, jij wil gauw voor een tweede gaan! ik moet er nog ff niet aan denken

[adniL]

poeltje hoe gaat het met je badbeval plannen?
gewoon er aan over geven dat is het enige en.het beste wat je kan doen geloof ik

[Ana]

Wow ana trouwens, jij wil gauw voor een tweede gaan! ik moet er nog ff niet aan denken

voor jou is het nog wat korter geleden he ik word volgende maand 36, en we willen graag nog een kindje dus wil niet wachten.

[Anna77]

Spannend Ana!!

Poelepetoet, het komt heus goed! Doen waar jij je prettig bij voelt! In bad bevallen klinkt goed!

[Rebecca]

ik wilde ook in bad bevallen! na een tijd in bad waren mn vliezen nog niet gebroken en dat wilde de vk buiten het bad doen, daarna zou ik er weer in gaan, maar bleek al 9 cm te hebben en toen ze de vliezen brak kreeg ik persdrang, ze kreeg me met geen mogelijkheid weer in bad haha, 20 min later was mn zoontje er! maar het bad heeft zeker een hoop bijgedragen aan mn goede ontspanning! volgende keer weer een poging in bad te bevallen of anders er tijdens de ontsluiting weer in!

anna aha dan snap ik het toch ook wel mooie leeftijd om aan kindjes te beginnen. Ik ben vrij jong, maar heb heeeeel soms wel spijt dat ik niet nog een aantal jaar lekker heb genoten van mn vrije tijd, maar ja.. dat weet je niet van de voren he, en de wens was ZOOO groot dus ach misschien ga ik over twee jaar weer beginnen!

[poelepetoet]

ik mag niet in bad bevallen.. :-(
Mag wel in het bad ontspannen vantevoren.

Daarom ben ik dus ook een beetje bang... ik kan me niet goed ontspannen...
Heb er nu samen met mijn partner wel zwangerschapshaptonomie voor, die ons samen allerlei 'trucjes' leert om er doorheen te komen.
Komt goed, kleintje moet er toch uit op een gegeven moment! :-D haha!

[Rebecca]

hoezo mag t niet en hoezo kun je niet goed ontspannen?

[Laura111]

Poelepetoet, op sommige momenten zag ik héél erg op tegen de bevalling. Kan ik het wel, durf ik het wel? Bij mij was het gewoon een gezonde spanning. Op een gegeven moment was ik 11 dagen over tijd, en het duurde maar en het duurde maar. Op een gegeven moment ben je je buik en je pijntjes helemaal beu, althans dat had ik, en dan wil je maar een ding; bevallen! Nou ja eigenlijk je kindje mogen zien vasthouden, maar goed, daar moet je dus eerst iets voor doen
Nee hoor, het is me allemaal reuze mee gevallen, en riep meteen, dit wil ik nog een keer meemaken! Echt waar! Ik heb ook het boek van Beatrijs Smulders gelezen, echt een aanrader voor iedereen, maar zeker wanneer je onzeker bent over de bevalling!

[jersey]

Poelepetoet, leuke naam heb je.
Ik zag enorm tegen de bevalling op. Vooral toen ik zwanger moest worden. Toen ik zwanger werd dit minder, totdat de beroemde doos kwam en al die verbanden erin lagen. Ik heb zowel zwhaptonomie en een zwangerschapscursus gevolgd. Bij haptonomie leerde je inerdaad wat trucjes, maar ik vond het tegenvallen. Met zwcursus leer je op bepaalde manieren te ademen en ook een aantal technieken wat je kon toepassen. Toch heb ik van beide curssussen profijt gehad.
Ik wilde ook graag in bad bevallen, maar vond het achteraf toch een heel gedoe, dus geen bad gehuurd en het helemaal op me af te laten komen.
Bij de eerste wee die ik voelde, voelde ik direct dat het serieus was. Eerst wat weeen zelf opgevangen, maar een hete kruik op je rug doet wonderen. Ik vond het heel erg meevallen ondans ik een medische ingrijp heb gehad. Alleen het persen was me tegengevallen. Ik heb vrijwel geen pijnbestrijding gehad en het is te doen.
Misschien helpt het om een geboorteplan te maken en bespreek het een en ander met je verloskundige.

[poelepetoet]

Bedankt voor de tips meiden.
Lees nu het boek "duik in je weeën" en volg de cursussen.
Ben ook al begonnen met een geboorteplan. Want heb wel helder wat ik wel of niet wil.
Ben niet zozeer bang voor de pijn, maar meer dat ik in mijn hoofd keer en niet meer met de bevalling of het kindje bezig ben.

Weet niet wie het vroeg:
Maar ik mag niet in bad bevallen of op de baarkruk, omdat het mijn 1e kindje is en de vk's het niet verstandig vinden omdat zij dan te weinig kunnen zien. (en door de knieën moeten) Mag wel vantevoren ontspannend in bad, maar bij de persweeën moet ik dan het bed op.
En ontspannen is lastig voor mij aangezien ik een ADHD-ertje ben en mijn lichaam mn hele leven al op spanning heeft gestaan.
Ik wist niet eens dat ik zoooo gespannen was, totdat ik zwanger raakte.
Mijn bekken staan onder continue spanning. Zelfs mijn kaken, maar allemaal zonder dat ik dat zelf in de gaten had.

Sinds gister wordt mijn angst ineens groter, maar denk meer dat dat de onzekerheid is. Niet weten wat me te wachten staat.
Heb liggen huilen in bed...
Vind mezelf zo'n dom wicht.. als mensen die ieder pijntje voelen en overal over zeuren en klagen het aankunnen, dan moet ik het toch zeker ook kunnen?
Ben helemaal niet kleinzerig of klagerig.
Valt me een beetje van mezelf tegen dat ik me nu zo voel.
Maar goed, dat zullen ook wel hormonen zijn ;-)

Ach meiden, over 11 weken vertel ik hier mijn bevallingsverhaal en dan is het me vast reuze meegevallen! :-D

xxx

[Rebecca]

Wel raar dat ze omdat het je eerste is niet willen dat je in bad of mbv de baarkruk bevalt... is dat sowieso zo bij die praktijk of vooral bij jou? Het komt vast goed.. je lichaam zorgt er zelf voor dat je wel in jezelf keert maar er toch bij bent hoor!

[Anna77]

Ik ben een behoorlijke control freak, was ook wel bang voor of ik het wel zou kunnen 'loslaten', maar ook mij is het gelukt! Ik heb yoga gevolgd, en daar werd vanaf dag 1 ingestampt dat je eigenlijk alleen maar het volgende moet doen: accepteren en overgeven. En gek genoeg ging dat prima. Heb alles laten gebeuren en had het volste vertrouwen in de mensen om me heen en mezelf. Ik lees graag je verhaal over een week of wat, Poelepetoet!!

[Goosje]

Poelepetoet ik snap best dat je op sommige momenten gespannen bent voor de bevalling. Ik denk dat iedereen dat heeft, vooral als je voor de eerste keer moet bevallen. Goed dat je al bezig bent met wat lezen en een geboorteplan maken, dat kan je zeker helpen. Maak je niet teveel zorgen (sorry, makkelijk gezegd...) het komt heus goed!! Misschien valt het je wel heel erg mee! En daarnaast is het ook een hele bijzondere ervaring en prestatie als jij straks gewoon een kind op de wereld hebt gezet!! En daarna ben je het vaak ook wel redelijk snel kwijt, want dan heb je zo'n klein hummeltje!!!

Ik was niet zo heel zenuwachtig voor de bevalling, wist toch niet hoe het zou jij dus probeerde me er zo min mogelijk druk over te maken. Ik was zo blij toen mn vliezen braken dat ik gelijk begon te letten op krampen en weeën, timen en minuten tellen, wist ik veel dat het nog 26 uur zou duren voordat de kleine geboren zou worden.....Achteraf had ik beter een film kunnen gaan kijken, muziek luisteren of een boek lezen. Dan had ik me mee kunnen ontspannen en was de ontsluiting misschien snellen gevorderd. Ik had ook alleen maar heftige rugweeën waar je niks mee kan....Uiteindelijk heb ik pethidine gehad omdat de ontsluiting in 5 uur tijd van 3 maar 4 cm was gegaan....Toen kon ik me weer ontspannen en schoot het op. Het persen ging heel goed en is me erg meegevallen!! Achteraf is alles me wel meegevallen eigenlijk....

[poelepetoet]

Toch fijn om te horen van de ervaringsdeskundigen ;-)
Komt allemaal goed.
En misschien moet ik er inderdaad wat meer op vertrouwen dat mijn lichaam wel weet wat het doet.

Denk dat het gewoon wat last is van de hormoontjes?
Blij om te horen dat ik in ieder geval niet de enige ben en dat het voor de meesten heel erg is meegevallen.

@ Rebecca
Dit is al de 2e praktijk waar ik bij ben en zij zeggen exact hetzelfde.. (alleen dan wat vriendelijker ;-))
Het is schijnbaar voor een aantal vk's niet werkbaar en omdat je bij een eerste nog niet weet wat je te wachten staat en zelf nog niet de dingen kunt voelen, vinden ze het beter als je op bed ligt, zodat zij goed zicht hebben.
Vond het wel logisch klinken, maar zou liever in bad bevallen.
Maar goed, kan best dat ik op dat moment het niet eens zoek om in bad te ontspannen natuurlijk. Weet niet hoe ik ga zijn dan ;-)

[Joya]

Joya; helemaal herkenbaar, ook wij beiden koorts door infectie. Kindje 6 dagen op de kinderafdeling, handen ontsmetten enz. Geen enkel moment bij me gehad op mijn kamer. Het 1e flesje duwden ze er zo in, terwijl ik het amper doorhad, ik was nog helemaal in de waas van bevalling/keizersnee. Nog geen beschuit met muisjes, helemaal niks....
Het lijkt of het me steeds meer gaat steken, herkennen jullie dat?

beetje late reactie.. het eerste flesje ben ik niet bij geweest.. terwijl ik dus geen ks gehad heb.. beschuit met muisjes kregen we toen vriendjelief terug was op de verloskamer van de kinderafdeling (hij is meegeweest om julian weg te brengen en heeft gelukkig het eerste flesje enzo gefilmd..)
en ik herken dat heel erg.. het gaat bij mij ook steeds meer steken.. ik vind het verschrikkelijk.. hopelijk mag ik ons 2e kindje wel echt bij me houden.. het idee dat dat hetzelfde zou gaan maakt me zo verdrietig..

[Joya]

poele meis het komt echt wel goed!! laat het op je af komen dan gaat het het makkelijkst.. dan kan je je vaak beter ontspannen.. als je erg gespannen bent hou je het alleen maar tegen..
maar geniet eerst nog maar lekker een paar weken van je zwangerschap!! die bevalling komt wel goed hoor.. er is er nog nooit 1 blijven zitten dus maak je niet te druk..

ik heb makkelijk praten misschien maar ik heb echt geen makkelijke bevalling gehad en na een paar maanden weer zwanger en ik zie nu totaal niet tegen de bevalling op.. ik laat het op me afkomen..
ik vind het wel een voordeel dat dit de 2e is en ik dus nu een beetje weet wat ik kan verwachten.. dat helpt me bij het maken van een geboorteplan.. heb ik bij de eerste niet gedaan en ga ik nu wel doen omdat ik weet wat ik wil..

[poelepetoet]

ja het is bij mij ook meer de onzekerheid denk ik Joya..
Heb er zelf geen controle op en dat moet ik los laten, denk dat het gewoon spanning is.
En genieten doe ik sowieso ook hoor, maar er zijn momenten dat ik niet slaap, en dan ga ik huilen om dingen als dit ;-)
aansteller he! hahaha!

[Joya]

nee natuurlijk ben je geen aansteller.. het is heel natuurlijk om te bevallen maar het is niet iets wat je dagelijks ff tussendoor doet.. en omdat je het nooit eerder meegemaakt hebt weet je niet wat je moet verwachten.. dat maakt je onzeker.. logisch..
en dat in combinatie met die fijne zwangerschapshormonen ik snap heel goed dat je dan soms wel gaat huilen hoor..
het is gewoon alles bij elkaar..
maar misschien helpt het je als ik je zeg dat ik zelfs uitkijk naar deze bevalling..!! ik vind het geweldig dat ik dit allemaal nog een keer mag maken!! het moment dat je je kindje voor het eerst ziet en voor het eerst vast mag houden.. onbeschrijfelijk!! het mooiste moment wat er bestaat!!

misschien is het een goed idee om je "angst" bij de vk te bespreken.. die maken dat vaker mee en weten misschien wat je kan doen behalve de dingen die je al doet..

[poelepetoet]

Bijzonder lijkt het me inderdaad ook wel.
En eeeeeeenorm spannend!
Zelfs mijn vriend zei eergister nog tegen me: Ben zo nerveus voor onze bevalling...
WHAAH hij zegt gewoon ONZE bevalling.. hahahaha fijn dat ie zo meeleeft ;-)

[Nien85]

@ Poelepetoet: Nee, ik keek er helemaal niet tegenop. Wel spannend en ook wel nieuwsgierig. Ik ben ook een ADHD-er, maar op een of andere manier was dat tijdens de bevalling helemaal weg. Soort roes. Onder de douche staan hielp bij mij heel goed. Wel raar dat het niet mag, want ik mocht wel op de baarkruk, maar kon op het moment zelf echt niet meer staan (wilde ook niet meer). Een geboorteplan is wel goed, dat heb ik ook gemaakt. Schrijf ook op hoe je rust om jezelf kunt krijgen. Ik heb op de dag zelf alle telefoons op stil gezet, de deurbel uit. We hebben 's ochtends in bed film gekeken (alladin!) en de hele dag met z'n tweeën geweest en af en toe de vk.
Goed boek he. Ik heb er veel aan gehad.
Enne, lekker laten stromen die tranen. Dat zal nog wel even blijven. Ik ben nu 7 maanden geleden bevallen en soms heb ik ze nog...

Wat betreft snelle bevallingen. Ik heb er 12 uur over gedaan (viel nog mee). Mijn moeder bij nummer 4 maar 3 uurtjes!

[zwanger1986]

ik vond mn bevalling achter af iets heel moois zwaar, vermoeiend maar zou het zo weer doen nou hier komt ie.




14 feb afspraak in het ziekenhuis voor een inleiding en bloed zenuwachtig we moesten er om 7u al zijn.
om half 8 kreeg ik gel die zou er voor moeten zorgen dat alles week en soepel zou worden we hebben tot half 2 een beetje filmpje op de laptop gekeken die we mee hadden tegen verveling.
om half 2 kreeg ik weer gel en als er dan om half 6 nog niks was dan kon ik de volgende dag terug komen dat hoopte we niet natuurlijk.
maar om half 2 meteen na de gel kon ik aan de slag ik kreeg een weeen storm elke anderhalve min een wee pfff dat was zwaar maar nog wel te doen ik zij tegen Arjan dat ie maar even naar huis moest gaan voor de hond want ik zou hem later harder nodig hebben als op dat moment.
de verpleging kwam even kijken en zij als je even wil douchen moet je het maar zeggen dus ik douchen......... nou dat had ik beter niet kunnen doen ik ben blijven staan tot Arjan terug was die heeft me geholpen met aankleden en ben weer in bed geklommen.
in middels was het rond de klok van 4u half 5 ik weet het niet meer ik zij nog tegen Arjan dat ik ff pauze wou hahahaha en ik heb om pijn stilling gevraagd GEEN RUGGEN PRIK!!!!!
ze ging even voelen hoe ver ik al was ik liep al met 1cm ontsluiting van af week 37.
"nou mevr. vos u bent niet voor niks bezig ik voel al 3cm ontsluiting" zij ze heel vrolijk 3nog maar dacht ik maar ze zij wel dat ze mn pijnstilling klaar ging maken (morfine denk ik) en dan zou ze mn vliezen breken. (de verloskundige uit de praktijk was in het ziekenhuis en kwam even een kijkje nemen bij me dat vond ik wel lief ze zij gelijk meid wat komen de weeen snel achter elkaar goed blijven puffen hoor.
de verpleegkundige wou de deur uit lopen en toen braken mn vliezen vanzelf en toen kon ik mn weeen niet meer alleen op vangen Arjan moest met me mee puffen anders raakte ik in paniek.
toen kreeg ik mn pijn stilling in 1 woord GEWELDIG ik kreeg een knopje waar ik op moest drukken als ik pijnstilling wou en dan zat er weer een pauze op de knop voor dat ik weer kon drukken en Arjan moest mn zuurstof gehalte in de gaten houden pffffff wat was dat ff lekker ik viel gewoon tijdens de wee in slaap hahahahahahahahahahahahaha
heel licht maar echt ik as af en toe helemaal weg.
een uur later ging Arjan wat drinken halen of plassen ik weet het niet meer maar hij lief naar de deur en ik voelde dylan zakken!!!!!!!
ik raakte in paniek maar was te suf om het op tijd te zeggen tegen Arjan ik dacht nee toch de baby komt NU!..........en toen trokken mn buik spieren vanzelf samen ik dacht wat is dit nu weer.
toen kwam arjan terug met de verpleegster ze vroeg of ze even mocht voelen hoe ver ik was.
''ik denk dat ik goed nieuws heb zij ze'' en dat is vroeg Arjan ''JE HEB 10CM ONTSLUITING'' nou dat kon nog wel eens kloppen want ik heb PERS weeen en toen ging het heel snel.
pijn stilling ging er af die had nu geen nut meer ik werd naar de verloskamer gebracht en moest op een ander bed gaan liggen en mocht gaan persen YESSSSSS!
na een uur persen vroeg ik hoe laat het was het was half 7 ik zij ik ga er voor dat hij er om 7u is.
dan pas zij de verloskundige ik denk over 5 min al.
toen dacht ik nou als zij het zegt duurt het echt niet lang meer en perste zo hard ik kon maar dylan kwam niet dus zij de verloskundige bij de volgende wee zet ik een knip en dan moet je heel goed naar me luisteren als ik zeg puffen moet je echt puffen.
en ik wachten en wachten en wachten en die wee kwam niet.
ik voelde een klein beetje pijn in mn buik op komen zetten ik dacht wee of niet maar de baby moet nu komen!
dus ik persen de knip heb ik niet gevoeld en hoorde PUFFEN de navelstreng werd om zn nek weg gehaald voor ik het wist was hij er dan
zo mooi zo lief en zo lekker warm dat dat in mn buik heeft gezeten wow onbeschrijfelijk tis het mooiste wat er is.

dylan van der veldt

[Koekoek]

zwanger1986; mooi beschreven zo op het einde. lekker dat de morfine hielp

hier; ik zeg steeds; 'ik wil nooit meer zwanger zijn, ik wil geen derde kindje, maar bevallen? dat zou ik heeeeeeeeel graag nog een x doen'

het is zo bijzonder!!!

Femke is geboren met vacuumpomp en een diepe knip .. Joas met 3 kleine scheurtjes! .. maar beide bevallingen waren top!

[Koekoek]

oja, beide ingeleid..

de eerste duurde vanaf de eerste weeen 12 uur.. [vanaf gebroken vliezen 10,5 uur] .. en de tweede vanaf de wee-opwekkers 8,5 uur, waarvan de laatste 3,5 uur weeen..

[leonec]

hoi hoi,


Hier mijn verhaal...

Met 39 weken braken om 00.15 mijn vliezen. Rond half 2 kreeg ik al weeen. Nou en hoe onzettende rugweeen..Dacht dat me rug doormidden brak. Even later de verloskundige gebeld ik moest maar even gaan slapen..duhh alsof je dat dan kunt..
Om 3 uur de verloskundige geweest had nog maar een paar cm ontsluiting...maar heel veel pijn ( ben normaal echt geen pieperd)
Om 4 uur weer gebeld mocht naar het ziekenhuis komen (wou daar bevallen)
Ze hebben me een ruggeprik gegeven maar niet goed de pijn bleef.(ze gaven me er niet nog 1 wat anders zou het langer duren).(nu achteraf vraag ik me af waarom ze mij niet wat anders hebben gedaan)
Ik kreeg weeen opwekkers en het ging toen snel..
Om half 9 10 cm ontsluiting en persen om 8.37 is onze mooie dochter geboren..wat gaat er dan een geluk door je heen zeg

Mocht ik een tweede krijgen wil ik het wel wat anders aanpakken wat betreft pijn bestrijding

heel veel geluk iedereen

[leonec]

ooh en trouwens ik heb geen knip gehad of hechtingen..

[cassie247]

Dat heb jij dan toch vlot gedaan hoor Leonec!! Wat balen dat ze de pijnbestrijding verpest hadden bij jou...ze hadden je inderdaad ook gewoon iets anders kunnen geven tegen de pijn, maar goed je bent er doorheen gekomen en een prachtige dochter op de wereld gezet, daar gaat het toch om he

[greetje83]

Wij hebben een paar maanden geleden besloten voor nr. 2 te gaan. Dan komt er ook weer een bevalling aan te pas natuurlijk. Moet zeggen dat ik er nu wel een beetje tegenop zie. Ik heb er bj de eerste dan ook 30 uur over gedaan, inclusief 1 diepe knip en 5x plaatsen van een vacuum. Heb bij de eerste geen zwangerschapsyoga of gym gedaan, denkt iemand dat haar dat geholpen heeft bij een bevalling en zouden jullie het me aanraden als ik weer zwanger ben?

[cindy85]

greetje, dat vraag ik me nu ook af! Ik heb er ook al zitten aan denken om zwangerschapsgym te doen als dat zou helpen! Mijn bevalling is dan wel vrij vlot verlopen (had natuurlijk wel al 3cm ontsluiting op voorhand wat ook wel helpt ), vanaf begin van de inleiding 12.5u maar vanaf de echt zware weeën slechts 4u, maar uiteindelijk toch ook geëindigd met een flinke knip en vacuumpomp (2x plaatsen) + duwen op mn buik.
Ik vind het superleuk en spannend weer zwanger te zijn maar wil echt niet aan een bevalling denken. Vorige keer had ik daar absoluut geen zenuwen voor omdat je gewoon niet weet wat je te wachten staat, maar bij een tweede weet je helaas maar al te goed hoe (hels) pijnlijk die weeën wel zijn...
Maar wil dus ook wel weten of zwangerschapsgym/yoga idd iets kan uitmaken in het voorkomen van knip/scheur en vacuümpomp, want zoja, dan twijfel ik niet lang hoor want die pijn van die hechtingen vond ik nog 10x zwaarder dan de bevalling eignelijk!

[Goosje]

Cindy en Greetje ik heb zwangerschapsyoga gedaan, vond het wel een leuke cursus, gelukkig niet al te zweverig en ik heb er wel wat aan gehad tijdens de bevalling. Mijn bevalling duurde wel lang (26u), en ik kon me niet meer goed ontspannen waardoor de ontsluiting op een gegeven moment niet meer vorderde. Maar het wegpuffen van de weeën ging heel goed, de vk en verpleegkundigen vroegen ook allemaal of ik soms een cursus had gehad omdat ik zo goed kon puffen haha!!
Het persen viel me ook heel erg mee, wel flink gescheurd en veel hechtingen maar daar heb ik helemaal geen last van gehad! Ik denk dat een cursus best wel kan helpen, het zal er in ieder geval niet slechter van gaan denk ik!!! Ik voelde me dankzij de cursus wel wat zekerder over wat er allemaal gebeurde en nog ging komen.
Succes met de beslissing! En ben benieuwd naar jullie bevallingsverhalen over een tijdje:-D

[Peach]

Wij hebben de cursus Samen Bevallen gedaan. Ik heb er wel iets aan gehad, m.n. het opvangen van weeen. Waarschijnlijk was het zonder de cursus ook goed gegaan als ik zelf info had gezocht op internet over het puffen, dus of ik er echt iets aan gehad heb....
Het inscheuren/knippen/plaatsen pomp kun je niet voorkomen denk ik. De hartslag van mijn zoontje ging telkens omhoog, dus hij moest er snel uit m.b.v. de pomp en een knip. De pijn van de hechtingen was idd geen pretje en daar kwam nog bij dat ik mijn stuit gekneusd had (misschien zelfs wel gebroken) waardoor ik zeker 3 maanden niet heb kunnen zitten. Nu, 10 maanden later, heb ik er nog steeds wel last van. Ik zie niet op tegen de bevalling zelf maar wel tegen de zwangerschap en het herstel na de bevalling. Borstvoeding was ook geen fijne ervaring, hoop me daar volgende keer beter op voor te bereiden. Hadden jullie je daar in verdiept dmv een cursus of zo? Na 3 dagen heb ik het opgegeven, omdat het voor mij en voor mijn zoontje te frustrerend was en ik ook niet goed kon zitten zonder (helse) pijn.

[cindy85]

borstvoeding: ik was naar een info-avond geweest over bv in het zh waar ik ging bevallen. Omdat ik Belg ben en dus wel een paar dagen in het zh blijf na de bevalling zoals hier de gewoonte is, werd ik daar wel goed begeleid met de bv (alle vroedvrouwen zijn daarin verplicht getraind, om het baby-friendly label te kunne behouden!), dus dat was wel zo handig!
De eerste twee weken heb ik eigenlijk voornamelijk liggend gevoed want ik kon echt totaal niet zitten, deed me veel te veel pijn. In het zh kreeg ik wat pijnstillers ervoor en dan ging het wel redelijk eigenlijk. Maar eenmaal thuis dus absoluut niet!

Hmm als het echt enkel helpt om te puffen weet ik zo nog niet of ik die cursus dan ga doen. Puffen weet ik intussen wel hoe het moet haha. Maar moet zeggen dat ik bij de eerste toen de weeën echt ineens sterk waren (ging ook niet geleidelijk aan maar echt ineens van het ene moment op het andere door het infuus een stuk hoger te schakelen) wist ik dus echt van geen kanten hoe ik dat moest doen, terwijl ik op voorhand dacht 'nou hoe moeilijk kan dat nu zijn wat puffen'. Dus eerst helemaal fout en mij helemaal opspannen. Vroedvrouw dan af en toe es komen meepuffen zodat ik wist hoe het moest. Ach ga eens rondkijken op internet of er hier zo'n cursussen in de buurt zijn en op welke dagen, kan ik dan nog beslissen wat ik doen!

[Anna77]

Ik heb yoga gedaan en vond het vooral ook fijn tijdens de zwangerschap. Tijdens de bevalling was ik helemaal vergeten hoe dat ook alweer moest, puffen, maar ik kon me wel redelijk goed ontspannen tussen de weeen door (wel met wat pijnbestrijding). Wat me vooral heeft geholpen is dat ik me echt heb kunnen overgeven. Ik ben nogal een control freak, en tijdens de les werd steeds gezegd dat dat het belangrijkste was, en dat is gelukkig gelukt. Het heeft uiteindelijk alsnog lang geduurd (ingeleid, totaal ongeveer 20 uur), maar zonder veel pijn achteraf (al denk ik niet dat de yoga daarbij heeft geholpen).
Wat bv betreft had ik wel graag wat betere begeleiding gehad, in het ziekenhuis hier vonden ze het prima als het kindje dronk, maar achteraf bleek dat ze verkeerd aanhapte waardoor ik flinke kloven heb gekregen. Is gelukkig goedgekomen, Hanna krijgt nog steeds bv!
Succes dames met jullie keuze en de zwangerschap, het komt vast allemaal goed, vertrouw op jezelf en de keuze die je maakt!

[Peach]

Het is belangrijkste is idd dat je je niet te veel verzet tegen de pijn, maar het over je heen laat komen. Ik had zelf zoiets van kom maar op des te eerder kan ik mijn kind vasthouden. Ik heb pijnstilling gehad (had ik zelf niet om gevraagd), een spuit in mijn been en daardoor heb ik nog 2 uurtjes kunnen rusten. Die spier in mijn been heb ik lang last van gehad overigens.

In het zh kwamen ze de dag na de bevalling al met een kolf aanzetten en dat vond ik (achteraf gezien) een beetje te snel. Die kolf heb ik nog steeds nachtmerries van, brrr. Ook als ik een filmpje zie waar Damian aan de borst ligt, krijg ik weer de rillingen, echt pijnlijk.

[cindy85]

waarom heb je dan pijnstilling gekregen als je er niet eens om gevraagd had? Vond je dat dan niet vreemd?
Ik heb het wel zonder pijnstilling gedaan, en dan ga je je automatisch wel iets meer verzetten denk ik, want je voelt de pijn ook wel veel meer natuurlijk.
Waarom zo vroeg kolven?? De eerste dag(en) komt er toch enkel maar van dat geel spul uit met al die antistoffen (haha kan op de naam niet meer komen ervan dus dan moet het maar met een omschrijving ) en nog geen echte melk. Wat voor zin heeft dat dan? Ik ben eigenlijk maar aan 5 weken ofzo beginnen kolven. Maar lucas dronk ook wel 16u per dag in totaal dus had ook wel geen tijd/zin om daartussenin nog es te kolven ook. Maar bij de volgende ga ik zeker ook opnieuw NIET kolven de eerste maand hoor, is dan wel het laatste waar mn hoofd naar staat!

[leonec]

ik ga niet op zwangerschapsgym de volgende keer (als die er komt) zijn we nog niet over uit...Ik heb wel een bijeenkomst bijgewoont wat ging over borstvoeding..

Ik heb het maar 2 weken gegeven..kon het echt niet meer volhouden..

[Ana]

ik denk dat een cursus vooral fijn is om gewoon op de bevalling voor te bereiden, je angsten te delen, goede info te krijgen. Dat puffen dat kunnen ze je in 5 minuten uitleggen en dat moet je gewoon goed onthouden, de manier van ademhalen tijdens de gewone weeen en de manier tijdens de persweeen (als je nog niet mag persen) Daar heb ik zeker wat aan gehad. En verder gewoon dat ik voorbereid was op wat er komen ging.

Als je bv wilt gaan geven, dan is het echt heel belangrijk dat je je zoveel mogelijk laat informeren. Geen enkele cursus of infoavond is overbodig, is mijn mening.
Ik dacht dat ik er veel van wist vooraf, gelezen, op cursus over gehad - maar toen ik er eenmaal aan begon bleek ik er echt bijna niks van af te weten.... Ervaring maakt deskundig, bij de tweede zal ik het ws beter aan kunnen pakken. Inmiddels gaat het al 7 maanden goed maar de start was minder.

ps over dat kolven de eerste dagen, hangt van de situatie af, als je kindje goed drinkt hoeft het niet, als er problemen zijn moet je wel stimuleren anders krijg je het niet op de rails. En voor sommigen is het belangrijk op dag 4/5 om stuwing weg te kolven.

[Chris1984]

Heel dit topic gemist, wat grappig om al die bevallingverhalen terug te lezen en hoe iedereen het ervaren heeft.
Hier dan mijn bevallingsverhaal:

30-05-2011 uitgerekend, maar nog geen teken dat hij zou komen.
02-06-2011 om 16.00 lag ik nog even te rusten op bed, wilde opstaan en mn vliezen braken spontaan. Snel boven een emmer gaan zitten, kijken en ja hoor, meneertje had in het vruchtwater gepoept. Meteen plat op bed gaan liggen, aangezien hij nog steeds niet helemaal ingedaald was en de VK gebeld. Die was er rond 17uur, toucheren doen ze niet bij gebroken vliezen ivm infectiegevaar. Wel even hartje geluisterd, dat was prima en gevoeld en meneer was door het breken van de vliezen keurig ingedaald, dus ik mocht weer lopen. Ik werd meteen overgedragen aan de gyn ivm meconiumhoudend vruchtwater. Dus snel aangekleed, tig kraamverbanden in (want dat stomme vruchtwater bleef lekker doorsijpelen) en samen met manlief richting het zkh. Ik had wel wat krampjes, ca om de 10 minuten, maar niets noemenswaardigs.
Om 18.00 uur in het zkh aan de CTG en er was indd nog niet heel veel te zien. Ze wilden me tot de volgende ochtend de tijd geven om op gang te komen, gebeurde er dan nog niets, dan zou ik ingeleid worden.
Manlief mocht gelukkig ook lekker blijven slapen op de kraamsuite, dus wat tv gekeken en toen gaan slapen.. dacht ik..
Om 01.00uur begonnen bij mij de weeën. Ik heb manlief maar lekker laten slapen, zou nog lang zat kunnen duren denk ik dan! De weeën kwam meteen om de 5 minuten en waren zo heftig dat ik ook niet op bed kon blijven liggen. Ik sprong er elke keer uit, even steunen op het bed of een rondje lopen.
Om 03.00uur maar de verpleging gewaarschuwd en toen ben ik nog even voor controle een uurtje aan de CTG gegaan (en dat is niet fijn als je de weeën niet liggend op kan vangen!)
Om 06.00uur 's morgens dan eindelijk getoucheerd en toen had ik 3cm ontsluiting, hartstikke goed dus!
Af en aan bleef ik aan de CTG, elke keer half uurtje CTG en dan mocht ik een half uurtje douchen (daar kon ik de weeën het beste opvangen, maar ivm meconiumhoudend vruchtwater moest ik veel aan de CTG om de baby in de gaten te blijven houden).
Om 08.00uur had ik 5cm ontsluiting, ik dacht nog: jeeej precies 1 cm per uur, helemaal goed!
De weeën werden daarna ook behoorlijk heftig, ik had moeite met ze op te vangen.
Maar helaas om 10.00uur nog steeds maar 5cm terwijl de weeën flink heviger waren. Ze wilden me wee-opwekkers gaan geven, maar dat wilde ik niet zonder ruggenprik. Rond 11.00uur kreeg ik dan de ruggenprik en tegelijkertijd de wee-opwekkers. Helaas heb ik een scoliose (scheve rug), waardoor de pijnstilling van de ruggenprik alleen maar naar rechts ging en niet naar links. Ik had buik en rug weeën, maar dus rechts geen gevoel meer, maar wel links in mn onderrug en mn linkerbil, auwie! Maar goed, de scherpe randjes waren eraf doordat ik rechts niets meer voelde, dus het was na een paar flinke ophogingen van de ruggenprik wel te doen.
Om 12.00uur had ik 7,5cm ontsluiting, dus ging goed!
En om 16.00uur had ik dan eindelijk 10cm ontsluiting, maar.. geen persdrang
Dus de ruggenprik werd uitgezet en ik moest wachten tot ik de weeën weer in volle hevigheid zou gaan voelen.
Tussen 16 en 17uur wel wat mee proberen te persen en dat ging ook redelijk, maar net niet goed genoeg. Ondertussen was ik koorts aan het maken, tot 39.5 aan toe, dus had het ook nog eens bloedheet.
Rond 17uur had ik alweer flinke weeën, maar nog steeds geen onhoudbare persdrang. Toch meegeperst op de weeën, alleen de baby vond het niet zo leuk en zijn hartslag daalde elke keer onder de 60/min. Dus moest ik weer op mn zij, weeën wegpuffen, niet leuk!
Rond 18.00 uur (dus een uur lang op en af geperst en weeën wegpuffen) wilden ze bloed afnemen van het hoofdje van de baby, om te kijken hoe het met hem ging en hoe lang hij het nog vol zou gaan houden. Daarvoor moest ik dus plat op mn rug met mn benen in de beugels, er werd een koker ingebracht, daardoorheen gingen ze met een krabbertje wat op het hoofdje van de baby krabben en zo bloed afnemen. Maar man man wat was dat ellende zeg, ik kon het haast niet houden als ik dan weer een wee kreeg (die kwamen om de 2-3 minuten inmiddels) en ze hebben er uiteindelijk een kwartier over gedaan om 2 buisjes bloed af te nemen. Ik ben niet echt aardig geweest dat kwartier
Inmiddels kreeg ik steeds meer persdrang en de weeën werden maar heftiger. Ik moest wachten op de uitslag van het bloed, dus maar weg blijven puffen (en de wee-opwekkers zaten er nog steeds aan).
18.30 het bloed was goed! Het ging goed met de kleine, dus weer een half uur persen. Maar de hartslag bleef bij elke perswee gevaarlijk ver dalen, dus de wee-opwekkers werden uitgezet en mn weeën werden even stopgezet kortstondig om de baby bij te laten komen. De haartjes waren inmiddels wel al zichtbaar, dus de kleine was al goed gedaald in het geboortekanaal! Ondertussen kreeg ik ook een kapje met 100% zuurstof op, zodat de kleine ook genoeg zuurstof zou krijgen. Bij zo'n dalende hartslag wordt er natuurlijk minder bloed rondgepompt, dus wat er rondgepompt wordt, moet voor hem wel meer dan voldoende zuurstof bevatten!
19.00uur weeën waren terug en ook de gyn was er inmiddels met de vacuümpomp. Ik kreeg een verdoving (auwie!) en de vacuümpomp ging erop. Van 19.00-19.30 meegeperst en de gyn was giga hard aan het trekken (manlief zag het en zei later dat hij met 2 handen aan de pomp met zn hele gewicht eraan hing), maar na 3 persweeën nóg geen baby Toen moest manlief aan de kant (die zat bij mijn hoofdeinde) en de verlos ging op haar knieën bij mij op bed zitten, met 2 vuisten in mn buik. Tijdens een perswee perste ik, gyn trok en verlos hing met haar hele gewicht op mn buik. Toen vond ik het écht niét meer leuk Manlief voelde zich hier ook heel machteloos bij. Er kwamen steeds meer mensen mijn kamer binnen gerend (2 verpleging, verlos, stagiaire, kinderarts, gyn, assistent gyn) en hij kon niet bij mij zijn of mij aanraken ofzo.
Uiteindelijk om 19.45 besloten ze tot een spoedkeizersnede. Ik heb gevraagd om alsjeblieft dan mijn weeën weer stop te zetten. Ik kreeg medicatie, maar daar reageerde ik niet op. Ondertussen werd er een 2de infuus geprikt, catheter ingebracht, CTG afgekoppeld, doppler op mn buik voor de hartslag (en dat deed zeer, die doppler!). Ik kreeg toen andere medicatie en daar kreeg ik enorme hartkloppingen van, wat was dat eng! Maar mn weeën stopten niet, ik kreeg juist een persweeën storm! Manlief snel gedag gezegd en toen zijn ze gaan rennen naar de OK. Ik heb continue meegeperst, had geen zin, want hij pastte toch niet, maar ik kon niets anders.
Op de OK zei de anesthesist doodleuk van 'ga maar even zitten voor een ruggenprik'. Ben toen ook weer even niet zo aardig geweest en gezegd dat ik onmogelijk kon zitten ivm de persweeënstorm en dat ik narcose wilde. Hij probeerde me nog een paar keer over te halen, heb de OK nog ondergekotst van de pijn en toen stemde hij toch toe in narcose. Vreselijke momenten nog daar met perswee na perswee zonder even lucht te hebben tussendoor, toch moest ik mn benen platleggen, mn buik werd snel gepoetst en toen eindelijk die heerlijke narcose..

20.10 hebben ze mn mannetje uit mn buik gehaald en die ging meteen naar mn man toe. Zijn apgars waren 7-9-10 en hij is meteen meegenomen naar de couveuse afdeling, waar ze een infuusje hebben geprikt (2x misgeprikt eerst, arm ventje!). Daarna mocht hij lekker bij mijn man op de borst. Hij hoefde niet in de couveuse, maar in een gewoon bedje gelukkig. Doordat ik koorts had, kwam hij ook met 39.1 ter wereld, dus vandaar het infuusje en antibiotica en hij is meteen gekweekt.
Ik ben op de OK ook meteen gekweekt en om 21.00uur werd ik wakker. Manlief werd ingeseind en kwam meteen naar mij met 2 foto's die het personeel van de couveuse afdeling had gemaakt en meteen geprint.
Ik moest eerst wakker worden, toen naar de kraamafdeling voor de controles en om 21.30 was ik dan ook samen met manlief bij het allerprachtigste mannetje van de hele wereld <3

Uiteindelijk hebben we tot en met dinsdagochtend beide in het ziekenhuis gelegen, hij op de couveuse afdeling, ik op de kraamafdeling. We hadden beide een streptokokkeninfectie en moesten nog doorgaan met antibiotica thuis.

Al met al een heftige bevalling, al kijk ik er niet vervelend op terug. Het enige vervelende vond ik dat ze zo vreselijk lang hebben gewacht met de keizersnede. Daardoor hebben Tijn en ik meer moeten afzien dan noodzakelijk denk ik.

[jersey]

Dat is zeker een heftige bevalling cruesli. Zeker het laatste gedeelte. Volgens had je nog nooit zo lang mogen persen. Daar staat 2 uur voor en jij hebt daar bijna 4 uur gelegen.
Bij mij liep de ontsluiting redelijk vlot en toen ik 10 cm ontsluiting mocht ik gaan persen. Na een uur was er geen kindje en kreeg ik weeenopwekkers. Toen ze er na een half uur er nog niet was, hebben ze besloten om Benthe met de vabcuumpomp eruit te halen, omdat de hartslag ook minder was. Voordat de plakketjes er aan zaten en de spullen waren gepakt, was het weer een half uur verder.
Ik zou het wel even aankaarten waarom ze zo hebben gehandeld.

[Ana]

ik vind jouw verhaal ook heftig hoor Cruesli! Gelukkig is alles goed met jullie kleintje.

ik had ook niet gelijk persweeen maar kreeg bij 10 cm toen gelijk weeopwekkers (wat ook weer overdreven is) Dat hielp ook niet dus volgens mij heb ik het op eigen kracht gedaan, ik weet niet hoe een perswee voelt.
daarom vind ik het vreemd om te lezen dat jij zo lang niet mocht persen - maar goed ik ben geen gyneacoloog natuurlijk.

[Mijntje]

Ana, bij de eerste had ik ook geen persweeen, toen heb ik 2,5 uur thuis geperst en 1 uur in het ziekenhuis voordat ze geboren was.. Mij hadden ze wel wat weeenopwekkers mogen geven haha. Bij de 2de was ik bij de hele heftige ontsluitingsweeen toen mij plotseling omdraaide en keighard begon te grommen en persen... aaaah dacht ik, dus zo voelt een perswee. Wat een bizarre kracht zit er dan in je lijf. Bij de 3de ging het zo snel, geen idee of ik persweeen had. Ik mocht persen en 6 minuten later was ze er.

[Wij gaan proberen '77]

Hoi allemaal,

Binnenkort zal ik bevallen van ons eerste kindje, spannend!
Ik ben er niet bang voor, ik ben vooral heel nieuwsgierig en laat het maar allemaal over me heen komen.
Echter waar ik niet over uit ben is over de vorm van pijnstilling, pompje of ruggenprik.
Mijn vriend vind een ruggenprik een goede optie en ergens kan ik me daar natuurlijk ook wel in vinden.
Van de andere kant denk ik, mis ik dan niet een stuk van mijn bevalling met alle pijn die daar bij hoort?

Nu is het natuurlijk niet van te voren te zeggen hoe ik het zal ervaren en op dat moment zal aan kunnen.

Wat zijn een beetje jullie ervaringen ?

Groetjes ' 77

[Natascha1982]

Hoi,

Ik wilde in eerste instantie geen pijn bestrijding, maar kreeg uiteindelijk een ruggeprik, omdat het niet opschoot, 4 uur weeenstorm, zonder enig resultaat. Ik heb daardoor de ruggeprik gegeven en heb het niet ervaren als ik mis iets. Ik kon de pijn door de prik voelen, alleen de scherpe kantjes waren ervan af. Ik zou gewoon zonder proberen en je kunt altijd kiezen voor de prik, als je vind dat de pijn ondraagelijk is. Door de ruggeprik kon ik ontspannen en ging ik van 4 naar 9 cm onsluiting in 1 uur. Succes met je keuze en je bevalling, het doet zeer, maar je krijgt er zoiets moois voor terug!!

[Anna77]

Ik heb pethidine injecties gekregen. Nam de scherpe randjes weg, ik vond dat erg prettig. Had me vooraf voorgenomen geen pijnbestrijding, maar was toch maar al te blij dat ik die wel kreeg. Al kan ik me die pijn niet meer herinneren nu... Ruggeprik was bij mij uiteindelijk niet nodig, maar ik had die optie wel opengehouden. Inderdaad goede instelling, laat het maar komen!
Het is inderdaad zo mooi wat je er voor terug krijgt!!! Succes '77! Op naar een mooi '11 wondertje. Succes met de laatste loodjes.