Bevallingsverhalen

[Sanel]

Fenna is echt een moedertje!! Doet alles na bij haar pop en geeft Kian kusjes en wil hem graag oppakken maar dat doen we nog maar niet. We zetten haar weleens met Kian op schoot op de bank. Verder laten we haar gewoon gaan en dwingen we niets op anders gaat ze het niet meer leuk vinden. We proberen haar veel te betrekken bij alles wat we met hem doen. Totdat ze aangeeft dat ze niet meer wil.
Fenna heeft vanaf dag 1 gewoon doorgeslapen. Is nog nooit wakker geworden van het gehuil in de nacht.

[Snow]

ahh een lieve zus dus! fijn dat ze doorslaapt! ben benieuwd hoe dit met Femke gaat.. die wordt van ieder zuchtje wakker .. maar zal wel goed komen!

[Sanel]

Fenna werd naar ons idee ook snel wakker van alles maar daar dus niet van. Heel gek. Wij waren ook heel bang dat Fenna er wakker van werd. Ik kan bijv niet haar kamer in lopen want dan wordt ze wel wakker maar als Kian flink ligt te huilen slaapt ze gewoon door. Gewenning denk ik. Komt vast wel goed met Femke.

[SelOg]

@Adnil, ze heet Almila en is zoals haar naam betekent echt het mooiste en schattigste meisje van heel de wereld
@Cindy, bedankt voor je felicitatie! Ik heb af en toe nog wel last van de wond met het bukken enzo, maar voor de rest herstel ik supergoed. Morgen gaan de nietjes eruit en hopelijk geneest het dan ook weer sneller verder.

[Ana]

Gefeliciteerd Sanel en Selog! en bedankt voor jullie verhalen

[adniL]

wat een leuke naam!

[Monalisa]

ik ben ook bevallen 4 weken te vroeg!Ik kom snel mn verhaal doen maar heb het op het moment erg druk........liefs!

[cindy85]

proficiat monalisa!!! Ben erg benieuwd naar je verhaal en of je het dan allemaal uiteindelijk als positief ervaren hebt...

[Ana]

Wauw Monalisa! gefeliciteerd joh. en ik ben ook erg benieuwd naar jouw verhaal!
geniet van jullie Jeremy!

[Botske]

gefeliciteerd Monalisa, Dat is een hele tijd geleden dat je nog in osn zwanger worden topic zat. Geniet van je kleine vent!!!

[Monalisa]

bedankt bedankt!!!! Als alle hectiek hierzo voorbij is kom ik zeker mn verhaal doen! Het is een LANG verhaal, en uiteindelijk heb ik het toch positief ervaren al was het eerste wat ik zei toen hij geboren was : '' Er komt GEEN zusje!'' hahahahahaha

[Peach]

Gefeliciteerd Monalisa, had je idd al een tijdje hier niet gezien. Wat een prachtig ventje, geniet er maar van.

[Joya]

bedankt bedankt!!!! Als alle hectiek hierzo voorbij is kom ik zeker mn verhaal doen! Het is een LANG verhaal, en uiteindelijk heb ik het toch positief ervaren al was het eerste wat ik zei toen hij geboren was : '' Er komt GEEN zusje!'' hahahahahaha

Hahaha dat heb ik ook gezegd hoor.. Dat was om half 2 's nachts en 's morgens toen ik wakker werd dacht ik er al anders over :p

[cindy85]

haha mama2b, hier net zo, de volgende dag kwam ik al op mijn woorden terug

[Monalisa]

Mijn bevallingsverhaal!Oh en PEET is mijn vriend haha, dan weten jullie dat:-D

Vorige week dinsdag moest ik op controle naar de verlos,maar mijn bloeddruk was VEEL te hoog en had verhoogd eiwit in de urine en moest direct opgenomen worden en dat is schrikken geloof me. ik zou ingeleid worden en de baby moest er zsm uit omdat die mij zogezegd aan het vergiftigen was.Het kon niet beter worden enkel erger.Nou daar sta je dan als je alles thuis ook nog nie op orde had...^o) peter is gelijk uit zijn werk gekomen en ook 3 dagen niet meer op zijn werk geweest ; alleen maar bij mij. Vanaf die dag was het kermis,DIRECT accute bedrust, GEEN bezoek en tv, toeters en bellen aan mn lijf, bloedprikken, aan de CTG,hartfilmpjes,blaascatheter erin, temp checken, wee opwekkende gel aan mn baarmoedermond gesmeerd,om het uur bloeddruk meten ( ja ook in de nacht dus je slaapt verrot, infuus geprikt met heftige medicatie omdat de bloeddruk enkel hoger werd en dus nog gevaarlijker,je moet je voorstellen dat die medicijnen ook niet goed waren voor de kleine nog in mn buik he :-( ook dat nog dus. Ik was zo suf als een konijn man:-| .
Die weeopwekkende gel hielp wel gelijk, ik had weeen maar ik kon ze wel opvangen en zelfs slapen.ik had al 1cm van mezelf, en na 1 dag 2 cm dus ze zouden de volgende dag verder gaan. 14 oktober 9.30 werd weer nieuwe dosis gel aangebracht en toen ging het snel...weeen werden erger en gingen in mn rug zitten dus heb een prikje gevraagd,ik kreeg een morfine prikje in mn bil.uiteindelijk werd de werking wel wat minder helaas.wel weer 4 cm ontsluiting in totaal. Toen hebben ze me tijdens het middag eten( maar ik kreeg geen hap meer door mn strot) naar de kraamsuite gereden en werd verteld dat ze de vliezen zouden breken. Dat was warm zeg.ook kreeg Jeremy electroden op zijn hoofdje om hem in de gaten te blijven houden. En toen werden de weeen NOG erger.Ik werd gek, wist nie meer waar ik het zoeken moest en vroeg een ruggeprik, maar de verloskundige vroeg me nog een uur vol te houden hoe moeilijk ook, anders zou de activiteit minder kunnen worden. Door de medicatie kreeg ik ook een ontzettend droge mond en neus en kon dus absoluut niet puffen want dan kreeg ik het gewoon benauwd,,,die weeen bleven maar komen ook zonder pauze ertussen echt vreselijk.Peet was compleet machteloos.Gelukkig hebben ze met 6 cm na een uur ( dus had gewoon 3 cm erbij in 1 uur:-o ) me naar de OK gereden en daar ging ik volop in de weeen over de gangen in de lift!Maar het interesseerde me geen ruk. Ik kon nie wachten op die prik! Inmiddels was het 15.00. en de prik was echt een verademing! Hij zou 1.5 uur werken.
eenmaal terug in de suite kon ik ff ontspannen, maar na slechts een uur voelde ik de krampen alweer opkomen ( oh nee dat MEEN je niet dacht ik) toen kwam de Gyn en die toucheerde en zei dat ik 10 cm had dus ik mocht eindelijk persen.En dan voel je geen pijn meer echt lekker. Nou heerlijk.ik heb daar 50 minuten over gedaan,al leek het korter!en het was eigenlijk het fijnste gedeelte, maar had wel steeds het zuur en moest boeren en kon ook moelijk ademen, het leek wel soms of mn kop uit elkaar knalde;wel moeilijk hoor maar ja ik werd super begeleid.ik heb een klein knipje gehad. Daar was hij om 17.33 u!Helaas was hij blauw bij geboorte maar huilde gelukkig wel snel en woog een mooie 3128 gr.WAT een bliksem bevalling in 8 uur he.Onderdruk was gelijk 85 en ik dacht dat ik ervan af was ZO blij,helaas steeg de bloeddruk nog en heb ik nog een week aan infuus moeten liggen.ik kon af en toe nie uit mn woorden komen van de medicijnen. Uiteindelijk is het stapje bij stapje verlaagd, heb ik nog wel een infuus erbij gehad, en ook een zakje bloed omdat mn HB weer was gedaald, en werd er weer regelmatog bloeddruk gemeten, en bloedgeprikt en alles(6) ik kreeg op den duur ontstoken aderen van het infuus dus hebben ze die nog overgezet.Ook elke dag team van artsen en verpleegkundigen aan mn bed gehad maar ben wel elke dag SUPER verzorgd, en Peet heeft me goed bijgestaan, en een beetje iedereen wezen bellen, maar is niet aan iedereen toegekomen het is ook een ZEER vermoeide tijd geweest, hij heeft die week geen oog dichtgedaan, ik trouwens ook niet.Ik mocht ook met mate bezoek, maar iedere keer als ik bezoek had gehad steeg die bloeddruk weer gevaarlijk, en kreeg ik direct koorts in de avond en was ik KEIkapot.ik mocht na 6 dagen langzaam op de rand van mn bed gaan zitten en ook beginnen staan/lopen maar dat valt tegen als je een week plat hebt moeten liggen!last van misselijkheid en duizelig..en van mn evenwichtsorgaan.ik moest poepen op een Po-stoel en geholpen worden met douchen en ik had tintelende voeten bij iedere stap maar ik moest toch echt een keer gaan mobiliseren. Uiteindelijk is het infuus afgebouwd en kreeg ik pillen om de bloeddruk te dimmen.Bloeddruk werd iets minder frequent gemeten. Die bleek uiteindelijk stabiel, heb wel een hogere dosis pillen gehad op recept ook, en die slik ik nu nog steeds.Bloeddruk is nu ongeveer 165/110 maar das nog steeds hoog, hopelijk is het na die medicijnen weer normaal.Jeremy daarentegen moest in de couveuse maar die deed het van het begin af aan super wat een vechter!ALs hij bij mij gelegd werd had hij zelfs geen zuurstof nodig, en ging zijn hartslag omhoog,wat vonden de zusters dat bijzonder!NA een paar dagen mocht hij zelfs in zijn eigen wiegje en zoveel mogelijk bij mij op de kamer zijn. Ik kon nog niks zelf, dus heb vooral veel gekeken naar hoe hij werd verzorgd.
In de tussentijd is het voor Peet alleen maar heen en weer rijden geweest, spullen halen voor me,en weer thuis brengen, dan at hij in het ziekenhuis, en dan weer bij kennissen of buren die hem goed hebben opgevangen.Hij was helemaal gesloopt, in de tussentijd ook veel gebeld omdat hier in de buurt ook alles als een lopend vuurtje ging dus de telefoonrekening zal ook wel erg hoog zijn ben ik bang.Dit was een beetje het verhaal......in grote lijnen.......Nu kunnen we iedereen die we graag zien het kaartje sturen...ik wilde alles in mijn verlof doen maar we zijn gewoon echt aan niks meer toegekomen.........Gelukkig wordt alles nu zo langzaamaan weer een beetje normaler.Deze week willen we alleen maar rust,effe alles laten bezinken en wennen aan de nieuwe situatie.De kraamhulp is fantastisch; we krijgen gelukkig nog 5 dagen ondanks de ziekenhuisopname.en Peet kan ook nog een week vrijpakken.

[cindy85]

@ monalisa: wat een verhaal zeg. Je bevalling zelf vind ik op zich best nog meevallen voor zover een bevalling kan meevallen dan haha, maar wat je erna hebt moeten doorstaan, bah zeg. Is niet niets als je niet mag en kan rondlopen of zelfs helemaal niets kan doen. Wel heel fijn dat Jeremy het zo goed deed telkens hij bij je was, doet je moederhartje toch goed he!
Geniet nu maar lekker van je mannetje !!!!!!!

[Peach]

Wat een heftige periode voor jullie, het leven staat compleet op zijn kop zo. Gelukkig heb je veel steun aan je vriend gehad, echt mooi om te lezen.
Ik hoop dat je snel weer een beetje op de been bent, maar doe het wel rustig aan. Geniet maar van deze bijzondere periode, even lekker samen
bijkomen van alle hectiek. Dikke knuf voor jou.

[adniL]

pfff wat een verhaal zeg.. hoelang was je zwanger?
Geniet lekker van je mannen!

[Ana]

Wauw Mona! wat een verhaal, wat rot met die bloeddruk. maar wat fijn dat het allemaal goed is gekomen en dat je het nog positief hebt ervaren ook!!
Nu dus lekker thuis met z'n drietjes, geniet ervan hoor! en neem lekker de tijd om bij te komen en te wennen.

[Joya]

Jeetje wat een verhaal.. Wat cindy al zegt de bevalling zelf vind ik nog wel "meevallen" maar alle ellende ervoor en erna.. Pff respect voor jou meis.. Doe lekker rustig aan zodat je goed opknapt en geniet van je gezinnetje!!

Xx

[SelOg]

Monalisa, allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje. Mooie naam ook! Wel heftig allemaal met alle ellende voor en na.
Ik ben heel benieuwd hoe jij terugkijkt op je bevalling alleen ( niet de ellende voor en na), aangezien jij zo nu en dan je angsten had.

@ mama2b & Cindy, grappig dat jullie meteen op jullie woorden terugkwamen. Hier moet dat nog gebeuren

[Monalisa]

@ Adnil precies 36 weken

@Selog ik moet zeggen dat ik het niet direct ben vergeten, ik weet alles nog ook de pijn. Mijn vriend vond het heftig, dat merk ik ook aan hem, maar hij heeft helemaal meegekeken en vond het toch een mooie ervaring en ook dat ik het supergoed gedaan had. Als je eenmaal bezig bent is je angst weg, das wel apart hoor. Je gaat er gewoon in mee, je dealt er gewoon mee. Wel dacht ik vaak: ''oh NEE he daar komt er weer een'' omdat ik ze gewoon KLOTE op kon vangen maar mijn vriend zei dat hij er zo weer voor zou tekenen en best nog wel een tweede kindje zou willen. Ik wacht ff lekker, heb al een doosje met anticonceptie gehaald hahahaha. Maar ik denk uiteindelijk wel dat we voor een tweede gaan proberen Uiteindelijk slijt het wel allemaal denk ik. Het zwanger zijn vond ik ZO mooi,tijdens de wee opwekkende gel en in de weeen heb ik nog regelmatig genoten van zijn bewegingen en in bed vertederd over mn buikje gewreven.
We zullen zien, de tijd zal het leren

[cindy85]

haha ja dat van "oh neen daar komt er weer één" dat had ik bij iedere wee haha, maar zal wel zo bij ongeveer iedereen geweest zijn zeker. ze zijn nu ook niet bepaald om naar uit te kijken he

[troetelbeertje85]

hey..
monalisa wat een verhaal zeg..en indd het gedoe ervoor en erna!!!!
is je bloeddruk nou eigenlijk stabiel of heb je nog steeds tabletjes ervoor...

@ cindy..hihi ik had dat niet echt ojee daar komt er weer 1 haha ik voelde ze namelijk niet de weeen...pas toen ik rug weeen kreeg had ik alleen maar zoiets van aaa me rug..maar mocht al snel persen dus vielen de rug weeen ook weer weg...

[adniL]

36 weken is wel vroeg maar gelukkig wel heel goed te doen.. kwa levensverwachting dan bedoel ik..
Geniet er lekker van met zn 3e.. en die 2e ach.. eerst maar van deze genieten toch

[Monalisa]

@ Troetelbeertje hij was in het ziekenhuis stabiel; 168/110 en nu heb ik al een paar dagen medicatie,vandaag kwam de huisarts aan huis en hij is nu gelukkig 130/80 dus normaal!!!!!
ik moet wel de pillen nog blijven slikken.

[mama1987]

Dag dames..

Ik vindt het ook fijn deze verhalen te lezen.. En ondanks de niet fijne verhalen, verheug ik me er erg sterk op.
Mijn kinderwens is zo sterk dat ik er alsnog nu al naar uit kijk om te bevallen hihi ..

[Monalisa]

snap ik meid!Ik hoop op een mooi kindje voor jou!!!!!!En ja iedere bevalling is anders, het is echt ff afzien maar WAT een liefde krijg je terug zeg!!!!!!!!!!

[adniL]

is er niet nog iemand die zijn verhaaltje kwijt wil hier?
een bad bevallig ofzo?

[Monalisa]

haha in mijn topic zijn er een paar in aantocht, wie weet

[Dib]

ik wil mn verhaal ook wel delen

Zondag 5 september viel me op dat ik nogal veel harde buiken had, veel meer dan de voorgaande weken, ze deden geen pijn maar waren erg vervelend.
's Nachts ook totaal niet geslapen omdat ik mn draai niet kon vinden en er een "vervelende" baby tegen mijn ribben zat te drukken en porren.
Resultaat: 3 uurtjes slaap.


Maandag 6 september; mijn verjaardag! Zo he wat een harde buiken, echt constant! er lijkt enig ritme in te zitten.. de timer er maar bij: elke acht minuten.. aangezien ik vond dat omdat ik jarig was, en ik niet geslapen had en het gewoon verdiende heb ik lekker de hele middag in de tuin gezeten met een boek en een pot thee (en al die harde buiken).
's Nachts wederom constant wakker gelegen! bah bah bah
Resultaat: 2.5 uur slaap
subtotaal: 5.5. uur slaap


Dinsdag 7 september; samen met mem naar de verloskundige. Marion dit keer. ik vertel haar over de regelmatige harde buiken (die overigens de hele voorgaande nacht gewoon doorgingen om de 8 minuten) en dat ik niet kon slapen en het echt helemaal zat was. Na de controle vertelde ze me dat de kleine nog niet ingedaald was en dat ze dacht dat het nog wel even kon duren voordat het eind in zicht was.. bah, net wat ik NIET wilde horen eigenlijk..
's Nachts; ik ben bekaf, rond half 11 in bed gekropen en godzijdank in slaap gevallen! maar rond middernacht word ik wakker; ik droom dat ik in mn broek plas en bah mijn hele boxer was nat :S wat is dit nou weer..? ook krijg ik ineens een menstruatie achtige kramp.. nou dan maar es naar de wc.. Henk was inmiddels wakker en vroeg me of ik dacht dat het vruchtwater was. Ik met mn slaaphoofd: "nee joh, en anders maar wel dan is het in ieder geval schoon" en duik na mn verschoning het bed weer in.
na een kleine discussie of we de vk moeten bellen of niet besluiten we het even aan te kijken ook omdat mijn nieuwe boxer gewoon droog is.
1 uur: bah die krampen zijn vervelend zeg! om de 5/6/7 minuten pfff dat gaat een lange nacht worden dacht ik nog
3 uur: maar weer een wandeling naar de wc, tijdens mn hele zwangerschap ben ik misschien 1x eerder 's nachts naar de wc geweest dus Henk vroeg meteen of er wat aan de hand was. Tsja ik heb wat krampjes en na 12u niet meer geslapen.. ik besluit om te douchen en Henk gaat dr uit om een kruik voor me te maken.. misschien dat dat helpt. Ondanks zn slaperige hoofd had Henk toch goeie ideeen

4 uur; kruik helpt iets maar de krampen blijven, ik besluit een kop thee te zetten.
6 uur; Henk zn wekker gaat, ik kom vlak na hem beneden en vertel hem dat ie gewoon naar zn werk moet gaan. Hij kan toch niets voor me doen op dit moment. Ik zet nogmaals een thee en ga weer naar bed. Henk gaat met de auto naar zijn werk.
7 uur; ik zie dat ik een email heb ontvangen. Net voor voor middernacht mailde een kennis me die me feliciteerd met de kleine.. :S huh? wat zit er dan in mijn buik..?? Ik stuur terug dat ze zich wel vergist heeft want de kleine breakdancer zit nog mooi waar t (kennelijk) hoort.
8 uur; ik geef het op, ik ga naar beneden.. maak een nieuwe kruik, pak een sneetje brood en knip een vuilniszak kapot om lekker op de bank te kunnen hangen (stoffen bank en geen zin hebben in wateroverlast )
Resultaat: 1.5 uur slaap
subtotaal: 7 uur slaap in 3 nachten


10 uur; pen en papier erbij.. timen maar weer.. om de 5 a 6 minuten nu met nog steeds enkele uitschieters naar de 7 en de 8.. nog steeds voorweeen dus.. nice GRRRR!!!
12 uur; oh nu zijn ze om de 4 a 5 minuten.. ik zit er doorheen, ze doen pijn en ik wil niet meer alleen zijn.. ik vraag Henk om zo snel mogelijk bij me te komen.. dit is niet leuk meer..
13.30; Henk is thuis en we gaan nog een half uur verder met timen.. om de 3 minuten nu.. ik weer onder de douche en de weeen blijven. Henk belt half 3 de vk, die zal er rond 3 uur zijn.. ff doorbijten dus nog.
15.00; conclusie: helemaal verweekt en 2cm ontsluiting; Henk en ik kijken elkaar aan.. het is begonnen!
18.00; vk komt terug en ja hoor 4 a 5 centimeter!! ze breekt mn vliezen en oh nee.. groene prut! dat wordt ziekenhuis.. net wat ik NIET wilde.. maar goed het is niet anders..
18.30; ukje krijgt een draadje aan t hoofdje geschroefd en ook ik kom aan de monitor te liggen
20.00; auw auw auw auw wat zijn die krengen heftig en wat komen ze snel achter elkaar aan.. hier heb ik geen zin meer in, ik kan me niet ontspannen en geef dit ook meerdere malen aan.. Henk ziet ook dat ik het moeilijk heb, maar afgezien van knijpkussen kon ie niet zoveel voor me betekenen op dat moment.
21.00; toucheren.. ik moet toch zeker wel 7 a 8 cm hebben volgens de vk.. maar nee hoor ik zit na 3 uren ellende al op VIJF! ik kon wel huilen!! na overleg besluiten we dat ik een pompje krijg om me te kunnen ontspannen.
21.30; eindelijk!! ik val tussen de weeen door bijna in slaap zo lekker voel ik me! de weeen zelf waren nog steeds heftig maar de meeste kon ik heel goed opvangen.
22.45; ik moet op mn rechterzij gaan liggen want de kleine heeft het moeilijk. na 10 minuten houd ik het niet meer en de gyn komt toucheren; tot mijn grote verbazing mag ik beginnen.. ik heb binnen 10 minuten 2 cm erbij gekregen.. das raar!
23.00; het pers festijn kan beginnen, zo das vermoeiend ben al snel buiten adem. ik zie 3 enthousiaste hoofden bij mij naar binnen kijken (vk, gyn en verpleegkundige) en alle drie roepen ze dat ik het zo goed doe.. "jaja dat zal wel" dacht ik nog
23.30; het hoofdje staat, auw wat doet dat zeer! ik krijg een verdoving en het lucht meteen op. Ook blijkt dat het niet helemaal gaat passen dus ik krijg een inimini knipje
en dan
23.42; toen ging het snel ineens vloepte daar een hoofdje naar buiten, en binnen no-time lag daar een perfect mensje op mn borst. Helemaal nat en groen van het vruchtwater heerlijk warm en een onwijze harde brul stem daar was ze dan:
Myla vd Wal, geboren op 08-09-10. 3650 gram en 51 cm
het enige wat ik nog uit kon brengen was: "wat is ze mooi"
Van pure uitputting heb ik die nacht nog 3 uurtjes kunnen slapen (we moesten in het ziekenhuis blijven) maar voor de rest heb ik de hele nacht naar dit mooie mensje liggen kijken. intens gelukkig!
Resultaat: 3 uur slaap
Totaal: 10 uur slaap in 4 nachten


het was het allemaal waard!

[Monalisa]

Best heftig verhaal Dib,en idd wat doen die krengen pijn he maar je hebt het erg mooi beschreven en geniet er maar lekker van!!!

[lovesivo]

@dib, goed beschreven :-D
Ik weet wat je hebt doorgemaakt qua slaap en zoveel dagen (voor)weeén...;-)
Respect voor jou meis !

[adniL]

@ dib.. mooi verhaal hoor zo.. geniet lekker van je mooie meisje! Wel balen van die lange nachten ervoor.. geloof graag dat je er dan wel helemaal klaar mee bent..

[Dib]

hihi dank jullie wel heb t zelf niet als heel zwaar ervaren hoor, meer als frustrerend.

[lovesivo]

inderdaad :-D

[Peach]

Dib, goed beschreven. Gefeliciteerd met je dochter!
Hopelijk kan ik binnenkort hier ook mijn verhaal kwijt.

[Rian-kippie]

en toch... die bevallingen zijn natuurlijk pijnlijk, en de ene nog rampzaliger als de ander... toch blijft het een schitterende ervaring die ik niet had willen missen...

oke ik geef toe, mijn bevalling was natuurlijk een eitje met wat ik hier zo nu en dan lees...

echt, ik zou er zo nog een stuk of 10 willen doen hoor! maar dan wel met een pauze tussendoor..

[Monalisa]

ik ben het meeste alweer weer vergeten dat had ik ooit verwacht...........ik denk dat ik toch nog wel een tweede kindje zou willen....( haha het klopt wat ze zeggen je komt er nog op terug hihi) maar nu nog niet. eerst genieten van deze kleine knul!Dan maar proberen voor een zusje hahahahah

[cindy85]

hahaha dus je bent er toch nog op teruggekomen

[Monalisa]

ja ongelooflijk he weet je,,,als ik het 1 keer kan en overleef kan ik het een tweede keer ook toch?

[Rian-kippie]

ik had direct na de bevalling al het idee, zo dat doe ik nog wel een keer of 10 als het moet!

[Monalisa]

ja maar jij hebt het relatief makkelijk gehad haha

[Rian-kippie]

haha ja dat klopt!!

[snippie]

Mijn verhaal!!

Na een hele week heen en weer geslingerd te zijn .
Dat houd in!dinsdag verloskundige langs huis om te kijken of ik al verweekt was en of ik al ontsluiting had!
Helaas kon ze er niet bij!(baarmoeder lag te hoog en te gekanteld).
Dinsdag op woensdag nacht hele onrustige nacht gehad!dus vk kwam woensdag weer en toen kon ze er wel bij en had ik ruim 1cm ontsluiting en deels verweekte baarmoeder mond !
Dus vk ziekenhuis Bellen en vragen of ik langs kon komen!nou dat kon!
Me man gebeld en die kwam meteen naar huis!
In het ziekenhuis werd er weer een groei echo gemaakt en daar bleek uit dat kindje nog steeds erg groot was
De gyn ging ook nog inwendig onderzoek doen en zei kon er helaas niet bij.
Maar omdat kindje zo groot was (zijn buikje was het belangrijkst).zei wilde dus eerst overleggen omdat ze hem toch wel erg groot vond!Ze ze begon al over hij moet te lang blijven zitten anders wordt het sowieso een ks!Hij moet sowieso voor volgende week gehaald worden.Er werd geprobeerd om voor woensdag nacht nog in te plannen ,maar dat ging niet!Ik kon wel donderdag!nou dat was ook goed.zou dan een echo krijgen en dan eventueel gel en dan vrijdag de echte inleiding !
Echter werd ik donderdag ochtend gebeld dat er een spoed tussen door was gekomen dus kom niet komen!maar dat ik vrijdag avond te recht kon.wij flink balen want hadden ons er op in gesteld!de vk was er ook niet blij mee!
Maarjah was niet anders!toen kwam ze smiddags langs om nog eens te voelen!maar was geen verandering.maar dat gaf niet.toen. Dus mijn man vrijdag gewoon gaan werken en wij 's,avonds met onze ziekenhuis raden en maxi cosi daar naar toe.Daar aan gekomen eerst weer een echo weer werd er gezegd dat hij aardig groot (was en we een keizersnee niet uit moeten sluiten!maar we moesten eerst even wachten op de gyn zodat hij het kon bevestigen!onder tussen aan de ctg en zag idd weeen activiteit!maar niet regelmatig!
Toen eenmaal de gyn er was(moest van huis komen!)ging hij weer een echo maken en kwam tot de zelfde conclusie !toen ging hij inwendig onderzoek doen en stopte al vrij snel want hij merkte al snel dat mijn bekkens te smal zijn.hij dorst het dus niet aan de kleine op natuurlijke manier geboren te laten worden!dus zeker keizersnee!
Het was een grote domper ondanks dat het al eerder besproken was hoop je op iets anders maar alles om het kindje gezond te wereld te laten komen!maar nu was de vraag wanneer!hij ging proberen zaterdag ochtend!anders maandag!!!
Er werd afgesproken dat ze zaterdag ochtend mijn vk zouden bellen of ik terecht kon!
Wij gingen automatisch uit van maandag dan kon het altijd nog mee vallen !echter werd
Ik vanmorgen al vrij snel gebeld dat ik vandaag(zaterdag) terecht kon!wat waren we blij!
Ik Moest om half 11 in het ziekenhuis zijn!daar werden er naar de kraamkamer gebracht!daar om gekleed ,alles
Uit gelegd !rond half 1 mocht ik naar de ok!!!kreeg daar infuus en me ruggen prik!
Dat was al vrij snel gebeurd !toen kwam me man en gingen ze aan de slag!binnen een mum van tijd was onze vent er!
Hij begon meteen te huilen en te plassen ik mocht ook even kijken en hem bij me!!daar na ging hij mee naar de kinderarts mijn man ging met de kinderen arts mee terwijl ze mij dicht hechte !daarna werd ik naar de uitslaapkamer gebracht en werd alles goed in de gaten gehouden!
Toen dat allemaal achter de rug was mocht ik naar me kamer!daar hem
Aan de borst gelegd en hij begon meteen te happen en te zuigen!

Ik ben nog wel veel bloed verloren.dus heb twee zakken bloed gehad!
Geen last van het bloed verlies .bloedruk en zo bleef het zelfde!
Nu ben ik weer veel fitter en gaat me de dag beter!


Zo dat was het denk wel!
Knuf

[Rian-kippie]

@ jamilah, ja ik kan me wel voorstellen dat je dan nog wel even achter je oor krabbelt! en thanx voor je complimenten over Hailey's naam!

@ snippie, balen dat het sowieso een ks moest worden, is dat dan bij een eventuele volgend ook standaard zo?? gelukkig heb je nu je mannetje!! nogmaals gefeliciteerd!!

[SelOg]

Volgens mij mag je bij een eventueel volgend kindje gewoon via de natuurlijke weg proberen. Snippie, gefeliciteerd met je zoontje! Jammer dat het anders is gelopen, maar het belangrijkste is dat je baby er is en gezond is!

[snippie]

Nee ik ben verplicht keizersnee.zoals jullie hebben kunnen lezen zijn mijn bekkens te smal en gaan we dus ook niet de volgende keer een risco nemen dus wordt gewoon geplande keizersnee!
maar hij is het allemaal waard en zou het zo weer doen!

KNuf

[Maj]

Dat had hij wel snel gevoeld snippie dat je bekken te klein waren!
Wel fijn dat ze er vantevoren achter komen ipv dat ze je eerst ingeleid hadden...

bij een ks zonder direct medische indicatie (behalve dan natuurlijk dat het niet geboren wil worden oid) mag je idd de volgende keer gewoon proberen, maar je bekken groeien niet meer, dus dat zal bij een eventueel volgende weer een probleem zijn...

Ik moet mijn verhaal nog schrijven, ik zal er toch eens voor gaan zitten....

[Joya]

en toch... die bevallingen zijn natuurlijk pijnlijk, en de ene nog rampzaliger als de ander... toch blijft het een schitterende ervaring die ik niet had willen missen...

oke ik geef toe, mijn bevalling was natuurlijk een eitje met wat ik hier zo nu en dan lees...

echt, ik zou er zo nog een stuk of 10 willen doen hoor! maar dan wel met een pauze tussendoor..

Hier sluit ik me helemaal bij aan!! Ik heb een enorm zware bevalling gehad van ruim 21 uur (verhaal staat een paar blz terug..) maar ik zou het zo overnieuw doen!!
Ik hoop dat ik het ooit nog een x mee mag maken!! (al mag het dan wel iets makkelijker gaan hoor )

@monalisa dat zei ik je toch
@snippie balen dat je bij de volgende sowieso weer een ks moet.. maar wel fijn dat je dat nu weet en dat er sowieso rekening mee gehouden gaat worden!!

[Joya]

oh ik zei trouwens tijdens de bevalling nooit meer.. na de bevalling (toen ik ff geslapen had) voorlopig niet en nu wil ik toch al wel vrij snel voor een brusje gaan.. weet niet hoelang we daar mee gaan wachten hoor hahaha.. ik hoop niet te lang want wil er graag klein leeftijdsverschil tussen.. maar wil alleen maar zeggen dat je pijn van een bevalling heel snel vergeet!!

[Monalisa]

Mama2be ja je zei het toch whahahahaha. En wanneer wil jij dan voor een brusje?

[Rian-kippie]

@ mama2b, leuk!! wanneer ga je voor een brusje?

@ snippie, een vriendin van mij heeft hetzelfde met haar bekken, bij haar eerste kindje is ze daarom 3 dagen bezig geweest voor ze erachter kwamen, met de 2e kwam ze in een ander ziekenhuis en kwamen ze er ook na een hele inleiding achter... het eerste ziekenhuis had het nooit ergens genoteerd of doorgeven! dus 2 keizersnedes en nu is ze zwanger van de 3e en word het sowieso een geplande keizersnede!

[snippie]

Rian jah idd ben echt blij dat ze het bij mij optijd ontdekt hebben.
en het staat bij mij zwart op wit gelukkig!
knuf

[Rian-kippie]

goed zo snippie!!! mijn vriendin baalde echt toen ze bij de 2e met 9 cm erachterkwamen dat het er nooit doorheen zou kunnen... en nog veel meer toen dat ziekenhuis erachterkwam dat het andere ziekenhuis het al wist maar nooit had genoteerd of doorgegeven...

[french]

'T wel link met smal bekken idd.
Vriendin van mij liep al 2 weken over en werd toen ingeleid in zkh.
Ook volledige onsluiting bijna, maar kindje kon er niet door.
Hartslag viel weg en dus een spoed keizersnede gedaan, kindje heeft
het wel overleefd. Maar was erg kritiek.
Ook bleek de placenta bijna helemaal op te zijn, w.s liep ze al 3 weken over.
Die was helemaal wit en geslonken al.
Pfff als je dat allemaal van te voren zou weten zou je niet durven bevallen van
een 1e zeg. Kan zoveel mis gaan.
Snippie gelukkig kwamen ze er optijd achter bij je !!

[Goosje]

Mijn bevallingsverhaal:

Op 03-11, de ochtend nadat ik uitregekend was braken om 8.15 mn vliezen. Ik lag nog in bed en dacht eerst dat ik in mn broek pieste, dus ik gelijk op mn hand blazen, en ja hoor!! Het stroomde eruit!!! Ik was zo blij!!!!!! Snel naar de wc, een enorm spoor achter gelaten en wat vruchtwater opgevangen, gelukkig helder!!
Gelijk mn vriend gebeld die toen direct naar huis is gekomen vanuit zn werk. Om 9.15 heb ik de vk gebeld, die kwam tussen de middag langs. Ik had toen nog niet echt weeën. Nadat de vk wag was had ik toch was krampen en ben ik gaan timen. Ze kwamen al vrij regelmatig, om de 5 á 6 minuten maar waren nog niet echt pijnlijk.
Heb even geprobeerd te slapen maar dat lukte niet...De weeën kwamen steeds regelmatiger en werden pijnlijker. Om 20.00u kwam de vk weer, ze deed inwendig onderzoek, had toen 1 cm ontsluiting. Ze heeft me gelijk gestript om de bevalling wat meer op gang te brengen. Daarna werden de weeën nog pijnlijker, had alleen maar rugweeën helaas....Ik moest ze echt gaan wegpuffen en mn vriend drukte op mn rug, dat hielp wel een beetje. Tegen 23.00u hebben we weer gebeld met de vk, ze kwam langs en ik had 3 cm ontsluiting. Omdat ik in het ziekenhuis wilde bevallen heeft ze gebeld met het ziekenhuis of we er al aan mochten komen, dat was ok. We waren rond 00.30 in het ziekenhuis en de rugweeën gingen vrolijk door....Rond 05.00u trok ik het niet meer en is de vk weer gebeld, ze kwam langs en deed week inwendig onderzoek. 4cm......In ruim 5 uur tijd dus 1 cm erbij.....toen wist ik het even niet meer....
De vk stelde voor om een infuus aan te sluiten om de weeën wat op te wekken, ik kon me niet meer ontspannen waardoor de ontsluiting niet vorderde. Dit vond ik goed, wel wilde ik dan graag pijnstilling hebben aangezien ik al 18 uur rugweeën aan het opvangen was!! Dit was ok. Eerst werd ik aangesloten op de ctg om te kijken hoe heftig we weeën waren en om de hartslag van de kleine in de gaten te houden. Toen ik eenmaal het infuus had en een spuitje in mn been heb gekregen (pethidine) kon ik me beter ontspannen. De weeën bleven pijnlijk maar waren wel op te vangen. Een paar uur later had ik 9 cm ontsluiting!! Ik kreeg erg het gevoel dat ik moest poepen maar de gynaecoloog wilde dat ik de weeën nog even wegpufte zodat het hoofdje nog wat verder kon zakken, dit was echt bijna niet te doen!! Ik werd een beetje boos en zei dat ik het echt niet meer op kon houden en dat ze op moesten schieten (ik dacht dat er nog meer mensen zouden komen helpen). Toen mocht ik gelukkig voorzichtig mee gaan persen, dat was fijn zeg!!! Een heel verschil vergeleken met het wegpuffen van die rugweeën!! Het persen vond ik goed te doen en binnen een uurtje was onze zoon er!!
Op een gegeven moment begon het erg te branden en de gyn zei dat ik moest stoppen met persen en gaan zuchten zodra hij het zou zeggen. Zover kwam het niet want bij de volgende perswee floepte onze zoon er al uit!! Zo'n vreemd gevoel als je dat lijfje uit je voelt komen!! Helaas ben ik daardoor flink ingescheurd en hebben ze behoorlijk moeten hechten....De verdoving deed even pijn maar van het hechten heb ik niet veel gemerkt, ik was veel te veel onder de indruk van mn zoon die op mn buik lag!!
Na een poosje hebben ze hem in bad gedaan en kleertjes aangetrokken, alles was veel te groot!!! Hij woog 3450 gram en alle controles waren goed!!
We moesten een nachtje extra in het ziekenhuis blijven omdat mn vliezen langer dan 24 uur waren gebroken. We konden lekker met zn drieën op de kamer slapen dus dit was prima!! De volgende dag deed de kinderarts de laatste controles en mochten we naar huis!

Alles bij elkaar heeft het lang geduurd maar ik kijk er goed op terug! Ik ben snel hersteld en heb nauwelijks last gehad van de hechtingen, wel was alles dik en blauw van onderen....Ik ben heel blij dat ik ervoor heb gekozen om in het ziekenhuis te bevallen en zou het zo weer doen, over een jaar of 10:wink:

[Rian-kippie]

@ goosje, mooi verhaal!! 10 jaar pas.. das lang hoor hihi

[Monalisa]

Komt ze nog wel op terug hihi

[Peach]

Hoi, ben inmiddels bevallen van een prachtige zoon: Damian. Als ik tijd heb zal ik mijn verhaal plaatsen hier.

[Ana]

Gefeliciteerd Goosje en Peach!

[cindy85]

@ goosje, heftig maar mooi verhaal! haha alle kleertjes die ik mee had waren ook veel te groot. hoewel ze allemaal maar maatje 50 waren en lucas 49.5cm was, leek hij er echt in te zwemmen haha

@ peach: proficiat!! ben benieuwd naar je verhaal. Maar eerst lekker genieten van Damian hoor!!!

[Rian-kippie]

@ peach, gefeliciteerd en ben ook benieuwd naar je verhaal!! maarrrr eerst ff genieten!!

[jersey]

Gefeliciteerd Peach met de geboorte van jullie zoon. Geniet met heerlijk zo'n met z'n drietjes.

Twee weken geleden (10 november) ben ik bevallen van een dochter Benthe.
De weken daarvoor was het wel rommelig, soms zeurende buikpijn en goed te doen. Toen ik eenmaal de 40 weken gepasseerd was en nog geen kindje was het wel een teleurstelling. Wel had ik de dagen daarna last van urineverlies, maar wist het niet zeker of het urine, zweet of vruchtwater was. Die maandag voelde ik om de 10 min. krampen, maar het zette niet door. Dinsdag voelde ik niets, dus ik hier en der aankondigen dat het nog even kan duren. Dinsdagavond nog twee uurtjes in de avond geslapen, want de laatste tijd sliep ik slecht. Ook was die kleine druk in mijn buik.
Dinsdagnacht kon wederom niet goed in slaap komen. Om 4.15 uur had ik weer last van krampen. Die zo rond de 5, 3, 10 min. kwamen. Dat kan wel serieus zijn dacht ik. Ik naar de badkamer en ving de krampen op. Daarvan moest ik erg van trillen. Ongeveer een uur later vriendlief wakker gemaakt en gaf aan dat het begonnen was. Hij enige wat hij zei is dat ik wel erg vroeg was en viel in slaap. Niet veel later zo'n drie kwartier hoorde mijn vriend mij overgeven. Oei, het is toch wel heel erg serieus dacht hij en begon met de telefoon de weeen op te meten en met een warme kruik duwde hij tegen mijn rug de weeen weg.
De weeen kwamen zo rond de 5 min. Ik gaf aan dat hij de vk moest bellen, maar hij zei dat we nog even moesten wachten. Op een gegeven moment moest naar de wc en toen ik afveegde zag ik slijmerig bloed, dus ik zei tegen vriendlief dat hij nu de vk moest bellen. De vk zou om 9.00 uur komen, maar vanwege het verkeer werd dat 9.30 uur.
Zij ging kijken hoeveel ontsluiting ik had. Wij dachten zelf maar een paar cm, maar wat bleek ik had al 8 cm ontsluiting. Ik dacht, Yes ik mag bijna gaan persen. Ik moest wel snel beslissen of thuis of naar het ziekenhuis. Ik koos voor het laatste, dus snel de auto in. Eenmaal in het ziekenhuis mocht ik ongeveer na een uur al persen. Alleen kwamen de persweeen niet echt op gang. De barkruk hielp niet echt, dus dan maar het bed. Na een uur persen nog steeds geen kindje, dus werd de gyn. erbij gehaald. Ik kreeg weeenopwekkers en na een half uur nog steeds niets. Uiteindelijk is Benthe na bijna twee ur lang persen met de vacuumpomp eruit gekomen en ik kreeg een knip. Die knip werd een totaalruptuur waarbij een kringspier is geraakt, dus ik moest onder ok, zodat het heel netjes gehecht kon worden. Over een uur zou ik aan de beurt zijn, maar vanwege spoedgevallen werd het pas 4,5 uur later dat ik kon worden geholpen. Bijna 22 uur lang heb ik niet kunnen drinken, eten en slapen. Dat was wel heel vervelend. De bevalling en alles erom heen heb ik niet als vervelend ervaren. Benthe en ik waren verder ok.
Ik wilde heel graag borstvoeding geven, maar ik wist niet dat het zoveel pijn deed. Benthe dronk goed en ik vond het heel bijzonder. Maar sinds de bevalling sliep ik niet meer. Ik stond helemaal stijf van de adreline en toen ik thuis was begon ik te trillen, waardoor ik Benthe haast niet kon vasthouden. Achteraf bleek dat de borstvoeding bij mij heel veel stress opleverde en na een week ben ik gestopt. Sinds die tijd gaat het heel goed.
Ik zag er heel tegen de bevalling en de herstelperiode daarna op. Maar het is mij 100% meegevallen en dat zonder pijnbestrijding, op de verdoving van de knip na. Ik zou het volgende week zou weer doen. Liever bevallen dan borstvoeding, maar wat betreft ben ik een rare. Ik had ook aparte zwangerschapskwalen die niet in de boekjes terug te vinden zijn en de algemene klachten zoals misselijkheid of maagzuur e.d. had ik amper last van.

[troetelbeertje85]

hey jersey.

je hebt een soort gelijke bevalling als ik doorgemaakt..met indd andere klachten en kwalen..ze vonden mij maar apart hahaha...ik voelde me weeen bijna niet ik voelde niet dat ik pers weeen had enzo...
ik had ook thuis al 6 cm ontsluiting en binnen een uur al volledige ontsluiting maar heb er weinig van gevoeld...
bij mij was na 2 uur persen ook nog geen lucas..dus ook een gyn erbij..de vacuum lag al klaar maar ik had gelukkig genoeg aan de weeenopwekkers...
ben een klein beetje uitgescheurt..
maar ja zo kan het dus ook..
ik ben in 6 uur en 4 min bevallen en jij????

gefeliciteerd met je meid mooie naam ook!!!

xxx

[Peach]

Hey jersey.

Herkenbaar jouw verhaal over de borstvoeding. Ik vond het ook bijzonder pijnlijk en er kwam bijna niets uit. Ik moest elke 2 uur 10 min gaan kolven en dat zag ik echt niet zitten. Ik zat echt tegen het plafond van de pijn en Damian raakte ook helemaal gefrustreerd omdat het aanhappen niet lukte en er ook vervolgens geen melk uit kwam. Na een paar keer waren mijn tepels al stuk en zat ik te huilen van de pijn tijdens het kolven. Toen heb ik besloten om te stoppen en over te gaan op flesvoeding.
Damian drinkt heel erg goed en is tevreden, dus mama ook. Wel erg jammer dat het niet gelukt is, want ik wilde het graag. Voelde me eerst erg schuldig, maar nu heb ik er vrede mee.

[Ana]

Bedankt voor jullie verhalen en Jersey gefeliciteerd met Benthe!

[jersey]

Dank jeTroetelbeertjes: In totaal 10 uur. Als die persweeen niet zo lang duurde, misschien wel rond 8 of 9 uur. Best snel voor een eerste kindje.

[Monalisa]

phoe Jersey vind je verhaal wel heftig hoor, vooral van die totaalruptuur pffffffffffffff.

Ik heb van de persweeen ook weinig gevoeld, ik vond het meer een zeurderige onderbuikkramp en als ik die voelde moest ik persen. ik heb geen kik gegeven tijdens het persen, ik heb toen geen pijn meer gehad. En de ruggeprik was allang uitgewerkt dus het deed bij mij echt geen zeer, ook dat het hoofdje 'stond' heb ik ook niet gevoeld, en de knip ook niet. De ontsluitingsweeen vond ik ronduit walgelijk, want die zaten alleen maar in mn rug, en na het breken van de vliezen werd het nog vreselijker. Maar achteraf gezien was het het wel meer dan waard!

[Rian-kippie]

phoe Jersey vind je verhaal wel heftig hoor, vooral van die totaalruptuur pffffffffffffff.

Ik heb van de persweeen ook weinig gevoeld, ik vond het meer een zeurderige onderbuikkramp en als ik die voelde moest ik persen. ik heb geen kik gegeven tijdens het persen, ik heb toen geen pijn meer gehad. En de ruggeprik was allang uitgewerkt dus het deed bij mij echt geen zeer, ook dat het hoofdje 'stond' heb ik ook niet gevoeld, en de knip ook niet. De ontsluitingsweeen vond ik ronduit walgelijk, want die zaten alleen maar in mn rug, en na het breken van de vliezen werd het nog vreselijker. Maar achteraf gezien was het het wel meer dan waard!

ik had het ongeveer hetzelfde... vond de ontsluitingsweeen (storm) 10 keer erger dan het persen.... de persweeen voelde ik wel maar was niet pijnlijk!! en ook toen het hoofdje stond enzo vond ik niet vervelend...

[Noor]

Hier ook hetzelfde...

Ontsluitingsweeën die waren wel heftig, maar de persweeën voelde ik bijna niet. Zeker geen pijn! Het staan van het hoofdje moest branderig voelen, nou hier dus ook niet... Knip ook niet gevoeld. Dus ja... vind het nog steeds een 'makkelijke' bevalling. Gun jullie allemaal zo'n bevalling!

[Joya]

@de dames die het vroegen ik weet nog niet wanneer we voor een brusje gaan.. als het aan mij ligt snel maar m'n vriend weet het nog niet.. we zien het wel..

[Monalisa]

heb je nou je naam veranderd?

[Tinkerbell79]

ja lana heeft haar naam veranderd ;-)

[Peach]

Zo, heb eindelijk even de tijd genomen om mijn bevallingsverhaal te schrijven. Deze eerste 2 weken zijn zo snel gegaan.

Bevallingsverhaal Suus en Damian

Uitgerekende datum: 24-11-2010
Geboren: 19-11-2010

18-11-2010
Ik had de voorgaande dagen vaker harde buiken en die avond ook weer en flinke rugpijn.
21:15: na toiletbezoek bij het afvegen bruin slijm.
21:45: ik voelde iets knappen, ik blijk bloed te verliezen (waarschijnlijk een vaatje gesprongen doordat de boel aan het verweken is)
22:15: vk komt langs en luistert naar het hartje. Ze stuurt ons door naar het ziekenhuis voor een CTG en een nachtje ter observatie.
23:00: aangesloten op het CTG, de kleine doet het prima. Er zijn wel activiteiten in mijn buik zichtbaar op de uitdraai.

19-11-2010
00:15: ik lig op de zaal om te gaan slapen en Ruben gaat naar huis.
Ik kan niet slapen omdat ik het toch een beetje eng vind om in het ziekenhuis te liggen (bovendien ligt mijn zaalgenote te snurken). Ik begin “krampen” te krijgen; eerst elk kwartier en dan steeds vaker. Op een gegeven moment moet ik ze echt gaan wegpuffen zoals we dan geleerd hebben op de cursus.
02:45: ik besluit toch maar iemand te roepen, omdat ik toch het vermoeden heb dat ik weeën heb.
03:00: wederom word ik aangesloten op het CTG; de baby doet het goed. Nu is het duidelijk dat er weeënactiviteit is. Er wordt overlegd met de gynaecoloog.
04:00: ik krijg een spuit in mijn been tegen de pijn, zodat ik nog even kan slapen. Ik word high van dat spul en doezel langzaam weg.
06:00: ik word wakker omdat de spuit niet meer werkt en de weeën heviger worden. Ik heb moeite om de weeën op te vangen.
07:00: toevallig is de vk in huis en zij komt kijken. Zij vraagt of Ruben al onderweg is, want ik heb al 9 cm ontsluiting! Ik word naar de verloskamer gereden. Ik ga nog even naar de wc en daar heb ik al het gevoel alsof ik moet poepen.
07:30 Ruben arriveert in het ziekenhuis, gelukkig op tijd.
07:35: de vliezen worden gebroken. De vk masseert het laatste randje weg.
08:30: ik mag gaan persen, maar dit lukt me niet echt. Ik heb niet echt persdrang en de weeën komen niet echt snel achter elkaar. Ik heb flinke rugpijn, omdat het hoofdje van de baby op mijn rug duwt.
09:00: ik krijg een infuus met weeopwekkers om de weeën sterker te maken, dit helpt een klein beetje.
09:15: de hartslag van de baby gaat omhoog en er wordt besloten om de vacuümpomp te gaan gebruiken. Ik word verdoofd voor een knip.
09:30: Damian wordt geboren! Ons mannetje blijkt een sterrenkijkertje te zijn; hij kijkt naar boven als hij naar buiten komt. Ik krijg een prachtig mensje op mijn buik, dat een beetje paars is.
09:32: placenta komt naar buiten.
Hierna wordt Damian nagekeken en komt de gynaecoloog terug om mij te hechten (is een kwartier bezig geweest). Na wat gegeten en gedronken te hebben mag ik in de rolstoel gaan zitten om naar de douche gereden te worden. Ik word duizelig en mijn oren beginnen te suizen, ik val bijna flauw. Ik word op bed gewassen en naar de zaal gereden. Binnen 6 uur na de bevalling moet je zelf geplast hebben, dit lukt echter niet. M.b.v. een katheter wordt ruim een halve liter uit mijn blaas gehaald. Damian en ik moeten een nachtje in het ziekenhuis blijven omdat ik veel bloed verloren heb tijdens de bevalling. De volgende ochtend mogen we naar huis. Het herstel gaat langzaam en is best wel pijnlijk. Ik heb veel last van de hechtingen.
Bovendien blijkt later dat mijn stuitje gekneusd is tijdens de bevalling. Jammer genoeg heb ik moeten stoppen met borstvoeding. Het was te pijnlijk en er kwam bijna niks uit. Tijdens het kolven zat ik te huilen van de pijn. Damian kon niet goed aanhappen omdat mijn tepels te vlak zijn. Zowel Damian als ik raakte gefrustreerd. Toen hebben Ruben en ik besloten over te stappen op flesvoeding, iets waar ik het nog steeds wel een beetje moeilijk mee heb.
Ik kijk met een positief gevoel terug op de bevalling. Het is allemaal heel erg snel gegaan, Ruben heeft zelfs het eerste stuk niet eens meegemaakt. Ik vind het alleen jammer dat ik het laatste stukje niet zelf heb kunnen doen. Het herstel vind ik veel pijnlijker en vervelender dan de bevalling.

[loesje80]

Het klinkt als een positieve bevalling Peach, zeker de eerste 9 cm ontsluiting. Balen dat je nu nog zo'n last hebt van de hechtingen!
Ik ken het gevoel over de bv, het deed mij ook heel erg veel pijn (en heb ook hele vlakke tepels) heb de eerste anderhalve week ook minstens 1 keer per dag echt zitten huilen tijdens het voeden. Van vriendlief had ik op dag 3 al moeten overstappen op fv, maar dat kon ik gevoelsmatig echt niet :oops: Toen kwam een vriendin met de tip van een tepelhoedje en dat ging goed. Met 6 weken ben ik ook gaan kolven, omdat ik 10 dec een dag cursus heb, nou, dat ging echt voor geen meter!!!! Gelukkig drinkt onze kleine man wel goed uit een fles, dus sinds 7 weken krijgt hij 4 keer fv en 2 keer bv op een dag en hij komt me opeens aan hock: Maar fijn dat de fv voor beide rust gaf! Dat is voor mama & menneke toch het beste, toch.
Genietze van je kleine man!!!!!!

[Snow]

peach: gefeliciteerd!

en wauw.. ons verhaal is bijna hetzelfde! prik in mijn been, aan de ctg 's nachts en weeactiviteit, VK toevallig in het ZH.. persen lukt niet; weeopwekkers dmv infuus.. en Femke was ook een sterrenkijkertje! Oja, en van dat catheter ook, (alleen kreeg ik een vaste tot de volgende dag)

heftig en bijzonder he zo'n bevalling.. geniet lekker van je ventje!

[SelOg]

Wow Peach! 9 cm ontlsuiting en dan geen persweeen! Balen, maar het belangrijkste is dat je je baby nu gezond en wel in je armen hebt. geniet ervan!

[Peach]

@Jamilah, je stuitje breken lijkt me helemaal super pijnlijk zeg! Hoe lang heb je nodig gehad om te herstellen?
Rust is het enige medicijn, maar is best wel lastig. Een gekneusde enkel leeg je makkelijker omhoog dan een gekneusd stuitje.
Heb je trouwens nog een goede tip om het zitten wat makkelijker te maken, want het zwembandje waar ik nu op zit helpt niet.
Het ergste vind ik nog dat ik mijn zoon niet kan voeden omdat ik niet ontspannen kan zitten. 's Nachts is de pijn het ergste eigenlijk,
ik kan niet slapen zonder pijnstillers.

Voorlopig nog even geen tweede kindje.....

[jersey]

Hi peach, ik ben vier weken geleden bevallen en had een totaalruptuur waarbij ze een kringspier hebben geraakt. Vanuit het ziekenhuis adviseerde ze om op verschillende manieren te zitten, juist op een harde ondergrond. Zo nu en dan heb ik ook last van mijn stuitje en neem dan een paracetemol om te pijn te verlichten. Wat ook goed helpt om tijdens het douchen op de bodem te gaan zitten of in bad met je benen languit. Door de druk, herstel het beter en je zult zien dat het na een aantal keren het beter gaat. Blijf je heel veel last van houden, dan zou ik contact opnemen met je vk, ha of desnoods het ziekenhuis.

[Peach]

@Jamilah: toen ik las dat je je stuitje hebt horen/voelen breken, liepen de rillingen echt over mijn rug, brrr. Het is maar goed dat sommige dingen niet van te voren weet, anders zou het misschien nooit aan beginnen.
Ik weet niet of je een goede zwangerschap hebt gehad. Ik ben de eerste 13 weken echt ziek geweest (misselijk, buikpijn, alles vies vinden ruiken, niks kunnen eten vanwege verandering in smaak en heeeel erg moe).
Ik heb toen halve dagen gewerkt en dat was echt loodzwaar omdat ik alleen maar afviel en nauwelijks energie meer had. Daarna is de misselijkheid etc gelukkig verdwenen, maar de vermoeidheid is nooit weg gegaan.
Het werken tot aan mijn verlof heeft me enorm veel energie en ook pijn (harde buiken, rugpijn) gekost. Ondanks adviezen van de ha en vk moest ik 5 dagen van 6 uur blijven draaien, dat was gewoon niet te doen. De
bevalling is gelukkig meegevallen, ondanks de knip en de pomp. Ok, het heeft natuurlijk pijn gedaan, maar dat was nog te overzien. Het herstel valt me gewoon vies tegen, heb zoveel pijn gehad. Door het bloedverlies was
ook erg verzwakt. De hechtingen deden best wel zeer en later bleek dus dat mijn stuitje gekneusd is. De spier waar de spuit in gezet in het zh heb ik vorige week verrekt en dat is nog niet genezen. Gelukkig maakt Damian
een hoop goed, dan weet ik weer waar ik het voor gedaan heb allemaal. Hopelijk durf ik over een jaar of 2 a 3 weer een nieuwe zwangerschap aan.

Paracetamol helpt bij mij ook niet echt, zelfs 2 of 3 tegelijk niet. Ik krijg vanmiddag een windring om zo een beetje comfortabel te kunnen zitten. Tegen mij is juist gezegd om de boel juist niet te belasten. Voor de genezing van
de hechtingen moest ik juist erop gaan zitten, dat heeft waarschijnlijk ook niet echt geholpen. Jamilah, heb echt respect voor jou hoor dat je hiermee kunt leven (je hebt weinig keus). Is fysio geen optie voor je?

Jersey, zo'n totaalruptuur lijkt me ook zeer pijnlijk zeg. Tijdens onze cursus Samen Bevallen werd gezegd dat inknippen en inscheuren eigenlijk bijna niet nodig is... Ik heb maar van weinig mensen gehoord dat ze niet ingescheurd/geknipt zijn.

[jersey]

Volgens mij zei de vk ook dat dit knippen/inscheuren weinig voorkomt. Achteraf hoorde ik dat zowat de hele familie is ingescheurd (mijn zus, nicht, achternichtjes). Gelukkig wist ik dat niet van tevoren anders zou ik me nog meer drukker over de bevalling meemaken. Vervelend dat je zoveel last van hebt. Waarschijnlijk is een gebroken stuitje toch pijnlijker, dan wat ik heb gehad. Ik vond het herstellen wel meevallen, terwijl ze het bij mij over weken of zelfs over maanden hadden dat ik weer alles kon doen. Of ik moet een hoge pijngrens hebben, want de bevalling heb ik ook zonder pijnstillers gedaan, behalve dan bij het inknippen.
Een week later zei ik al. Liever bevallen, dan borstvoeding al moest ik hetzelfde ondergaan. Ik denk niet dat veel mensen dit zullen zeggen.

[Peach]

Borstvoeding was hier geen succes jammer genoeg. Het kolven en voeden was erg pijnlijk en leverde niet meer dan enkele druppels op. Damian hapte ook niet goed aan en liet al vrij snel los als het wel lukte. Mijn tepels waren te vlak en gingen al snel stuk.
Het was voor Damian en voor mij zo frustrerend dat ik besloten heb om te stoppen en over te stappen op flesvoeding. Ik vind het nog steeds erg jammer dat het zo gelopen is, neem het mezelf kwalijk dat ik het zo snel opgegeven heb.
Voordeel is wel dat mijn vriend nu ook kan voeden en dat we weten hoeveel hij binnen krijgt. Ik ben nog wel erg jaloers op vrouwen bij wie het wel gelukt is. Ik moet het voor mezelf nog steeds verwerken eigenlijk, hoe stom dat misschien ook klinkt.

[snippie]

Peach meissie ga he zelf niks verwijten!
het moet tenkoste van jouw gaan en uit eindelijk van je zoon!
jullie werden er niet vrolijker op!
meid echt je hebt gedaan wat het beste voor jouw en je zoon is!
Dikke knuffel

[Peach]

Dank je snippie.
Hoe is het met Gionvanni?? Alweer dik een maand oud zie ik, gaat snel.

[leonec]

hoi hoi,

nou je moet je niet schuldig voelen hoor...ik heb ook 3 weken borstvoeding gegeven en ik heb er geen spijt van...
het ging ook erg moeizaam bij mij..de kleine viel constant in slaap en had haar bijna de hele dag aan de borst, was alleen maar daar mee bezig voeden voeden en voeden en genoot bijna niet van haar,,,

ze groeit super!!

XXX

[ultra]

Ik voeg ook nog maar mijn verhaaltje toe. Wellicht zijn er veel vrouwen die hier nog lezen.
Ik was 21 december 2009 uitgerekend.
Mijn vliezen braken op 5 december en toen ging ik naar het ziekenhuis (medische indicatie, had graag thuis bevallen). Op 6 december had ik nog steeds geen weeën en ging de gyn kijken of ik al ontsluiting had. Ik had 2 cm ontsluiting. Dat betekende dat aan de weeopwekkers mocht. Na een antibioticagift door mijn infuus mocht ik aan de opwekkers die steeds verder opgebouwd werden.
Tijdens de weeën heb ik me (toch wel wat aan de zwangerschapsyoga gehad) zoveel mogelijk proberen te ontspannen en dat lukte aardig. Dat is het allerbelangrijkste mensen. Onstpannen...
Dus.... Maak er wat gezelligs van. Wij hadden lekkere lounge CDtjes meegenomen en dat beviel echt super. Een lekker bigshirt, geitenwollen sokken, genoeg blaadjes voor je man om te lezen.
En intussen ving ik de weeenstorm op. Dat is wel heftig, maar als je maar blijft relaxen dan komt het wel goed. Ik heb wel de volgende dag spierpijn gehad omdat ik in het kussen lag te knijpen, maar mijn onderlijf ving het gewoon op.
En ja, dan poep je een keer of vier (schaam...)
En je houdt het niet meer; het moet er uit. Het kan je niet schelen wat anderen zeggen, ik ging heel voorzichtig een beetje meedrukken en dat was goed. Na drie kwartier persen kwam er nog geen hoofdje, dus toen kwam de knip. En geloof me: alle grrenzen vervagen als ze zeggen. Bij de volgende wee helpen we je met een knip en dan komt je kindje!
Geweldig, daar voel je niets van en je hebt meteen je kindje in handen!
Het hechten voel je ook niets van. Het is belangrijk dat ze dat goed doen, dat scheelt jou een hoop last later.

En die borstvoeding lukte al vrij snel, binnen een dag had ik al echte melk! Had ik nooit gedacht. Had mezelf echt een flesjesmoeder gezien, maar vanwege allergieen ben ik het toch gaan proberen. Nooit problemen mee gehad.

Het viel mij meer tegen dat het heel lang duurde voordat ik me weer enigszins mezelf voelde, dat duurde langer dan een half jaar. Nu, na een jaar, ben ik helemaal klaar voor een tweede. Net weer op gewicht.

Elk verhaal is anders. De meest dramatische verhalen kom je tegen. De mensen waarbij het echt goed gaat hoor je meestal niet. Daarom mijn verhaal.

Bevallen; je weet niet wat je meemaakt. Je moet ontspannen en het is een gigantisch keerpunt in je rustige leventje. Vooral omdat het kleine hummeltje waar je kennis meemaakt, voor altijd bij je hoort. Ik vind het prachtig.

[Rian-kippie]

klinkt wel positief ultra!! en nu weer zwanger van een 2e!! gefeliciteerd!!

[jersey]

Gefeliciteerd Ultra. Ik heb het ook als zeer positief ervaren. Aan de cd's , geiten wollen sokken e.d. ben ik tijdens de weeen niet aan toe gekomen. Blijven ontspannen is inderdaad belangrijk. Tussen de weeen door deed ik microslaapjes. Mijn vriend en de vk moesten hier erg om lachen.

[Rian-kippie]

@ jersey, klinkt wel lekker die microslaapjes haha ik had non stop weeen dus dat ging helaas niet!

[loesje80]

Haha, het kan dus wel, micro-slaapjes, voor mijn gevoel kon ik ook lekker slapen tussen de weeën, maar volgens mijn vriend kneep ik echt vaak achter elkaar zijn hand fijn (is ergens ook wel logisch, ik ging in 2,5 uur van 1 naar 10 cm ontsluiting) Maar wat fijn dat er meer meiden hebben "geslapen" tijdens de weeën ;-)

[Natascha1982]

Gefeliciteerd Ultra, klinkt positief. En ik heb ook de laatste cm geslapen, was 2 uurtjes heerlijk relaxt, ze vroegen steeds of ik er nog wel was haha

[SelOg]

Klinkt zeer positief Ultra....En wow! alweer zwanger! Gefeliciteerd!!! We horen wel hoe je je tweede bevalling hebt ervaren ;-)

Ik vind het zeer jammer dat ik mijn natuurlijke bevalling niet kon afmaken. De KS is natuurlijk een verstandige keus geweest, maar ik heb een kind, en dan nog kan ik niet volledig meepraten over de bevalling, want ik heb de eerste 5 cm maar meegemaakt. Ik weet niet hoe persweeen aanvoelen, of hoe bagger je je aan het einde van de rit voelt ed. Best jammer...

[Rian-kippie]

Klinkt zeer positief Ultra....En wow! alweer zwanger! Gefeliciteerd!!! We horen wel hoe je je tweede bevalling hebt ervaren ;-)

Ik vind het zeer jammer dat ik mijn natuurlijke bevalling niet kon afmaken. De KS is natuurlijk een verstandige keus geweest, maar ik heb een kind, en dan nog kan ik niet volledig meepraten over de bevalling, want ik heb de eerste 5 cm maar meegemaakt. Ik weet niet hoe persweeen aanvoelen, of hoe bagger je je aan het einde van de rit voelt ed. Best jammer...

lijkt mij ook erg jammer idd, maar meid! je dochter is gezond op de wereld gekomen door de KS... das uiteindelijk toch het belangrijkste.. ook al klinkt dat wel erg cliche natuurlijk!!

[soepkip]

Hey allemaal,

wil even laten weten dat ik het ontzettend fijn vind om alle eerlijke verhalen te horen over de bevalling. Voor mij duurt het nog een tijdje, maar zo krijg ik wel een realistisch beeld.
Ik ben gelukkig geen type wat zich snel druk maakt. Maar zo kan ik me wel voorbereiden op het een en ander.
Dus ik wacht vol ongeduld op nog meer eerlijke verhalen!!

Groetjes,
Soepkip

[soepkip]

Hahaha, moet zijn NIET snel druk maakt... zie dat ik het fout heb gezet..

[Noor]

Hahaha, moet zijn NIET snel druk maakt... zie dat ik het fout heb gezet..

Volgens mij stond het er al goed hoor. Je bent geen type die zich snel druk maakt.

Hier ook niet, ik zag dat als weinig voorbereiding, maar volgens de verloskundige ook een goede manier. Niet druk maken en lekker over je heen laten komen. Is mij goed bevallen.

[Susanna]

Haha, het kan dus wel, micro-slaapjes, voor mijn gevoel kon ik ook lekker slapen tussen de weeën, maar volgens mijn vriend kneep ik echt vaak achter elkaar zijn hand fijn (is ergens ook wel logisch, ik ging in 2,5 uur van 1 naar 10 cm ontsluiting) Maar wat fijn dat er meer meiden hebben "geslapen" tijdens de weeën ;-)

Tja, 'slapen', voor mijn gevoel heb ik idd veel geslapen (was zó moe) en ik schaamde me dood omdat ik dacht dat ik eenmaal in het ziekenhuis nog maar 4 weeën per uur had. Volgens manlief kwamen ze echter om de 1 á 2 minuten, en heb je dus steeds max. een halve minuut de tijd om weg te zakken. Kan niet zeggen dat ik het erg vond dat ik de helft van de tijd gemist heb

[Susanna]

Ultra, heb even je verhaal gelezen, je hebt het mooi verwoord! Ben het zeker met je laatste alinea eens. Geniet lekker van je jongen, en veel succes met je zwangerschap.

[SelOg]

Hey allemaal,

wil even laten weten dat ik het ontzettend fijn vind om alle eerlijke verhalen te horen over de bevalling. Voor mij duurt het nog een tijdje, maar zo krijg ik wel een realistisch beeld.
Ik ben gelukkig geen type wat zich snel druk maakt. Maar zo kan ik me wel voorbereiden op het een en ander.
Dus ik wacht vol ongeduld op nog meer eerlijke verhalen!!

Groetjes,
Soepkip

Ik vond het ook heel fijn om bevallingsverhalen te lezen. Vooral als het je eerste baby is, weet je niet wat je kan verwachten. Dan zijn verhalen van anderen zeer welkom!