Ik ben niet alleen ouder maar de relatie is sinds onze dochter 7 maanden is wel over. Ben benieuwd of er meerderen zijn. Heb jij er bewust voor gekozen?
hetzelfde verhaal hier ook na 3 maanden uit elkaar en niks meer van gehoord gelukkig heb ik nu een hele lieve vriend die hem helemaal accepteerd hij is nu al wel 5 maar vindt het toch leuk dat er ook een (vaderfiguur) in zijn leven is
lizzy: drie maand zwanger toen en ook nooit nog iets gehoord??? wij zen nu 11 weken uit elkaar en ik hoor hem ook niet meer. ik weet da hij ni graag zou betalen dus
en hoe is je dat toen allemaal gelukt
Ik lees jullie stukjes. Ik wilde jou en anderen even heel erg veel sterkte wensen!!! Ik heb erg veel respect voor moeders die het alleen doen. Niet te geloven dat er nog steeds mannen bestaan die niets van zich laten horen.......wat een ***. Sorry, misschien denken jullie er anders over, ik weet dat het mijn zaken niet zijn. Maar respect voor jullie dus.
ik heb sinds afgelopen weekend geen relatie meer met de vader van mijn nog ongeboren kindje, ik weet pas sinds vandaag dat ik zwanger ben, en meneer is niet bereikbaar. Dus hoogstwaarschijnlijk zal ik het ook alleen moeten doen.
het is zeker heel dubbel op, hoop ook dat mijn ex in ieder geval zijn verantwoordelijkheid neemt tegen over zijn kind. want ja ik kan heel hard roepen dat het mijn kind is maar het is uiteindelijk ook zijn kind.
en ik vind dat het kindje wel moeten weten wie zijn/haar vader is. Maar komt vast goed. Heb ergere dingen mee gemaakt en daar ben ik ook uit gekomen dus dit gaat me zeker lukken.
nee hij weet het nog niet, heb vanochtend pas getest en toen ik hem smste en belde kreeg ik geen gehoor dus ik wacht nu gewoon af tot vanavond. dat ie even langs moet komen van het weekend en dan ga ik het hem vertellen.
Hey simoon, heel veel succes ermee en hoop van harte dat de vader zijn verantwoordelijkheid neemt. Waren jullie ook bewust begonnen aan kinderen of niet?
Heel veel sterkte ermee. Met het wennen aan alleen zijn, maar zeker ook aan het zwanger zijn. Het is niet niets dat je overkomt hoor. Succes met je ex vertellen hoe het zit.
gelukkig heb ik gisteren toch de vader te pakken gekregen. En morgen hebben we een afspraak om te bespreken hoe nu verder. Hij reageerde heel negatief wat ik al verwacht had maar draaide gaande weg het gesprek wel bij.
vooral toen het duidelijk was dat ik het gewoon wil houden.
@femkes, ik twijfelde omdat ik niet wist of ik het wel allemaal alleen aan kan. Maar heb met 2 hele goede vriendinnen van mij gepraat en die gaan mij sowieso helpen. en dat geeft zeker hoop.
Nou meid, heel veel sterkte. Ik kan me voorstellen dat het lastig is om zo'n onderwerp te bespreken als het allemaal nog zo gevoelig ligt. Ook voor hem om te horen lijkt me hoor. Ik weet ook niet of ik zo positief zou reageren in de eerste instantie. Kan enigszins wel begrip opbrengen, maar je moet idd toch verder. Heel veel sterkte en het zal niet altijd even makkelijk zijn, maar volgens mij is het zo dat als je vanaf het begin alleen bent je niet beter weet. Dan kun je het dus ook gewoon!
ik heb nog een vraag aan jullie. kijk ik heb nu geen relatie met de vader, maar wat als hij nou wil dat het kind zijn achternaam krijgt ik wil dat liever niet. Ik wil heel graag dat het mijn achternaam krijgt. Kan dat gewoon of is dat heel moeilijk? Iemand hier ervaring mee?
wij zijn bijvoorbeeld niet getrouwd en zijn naar de gemeente geweest om "de ongeboren vrucht" te laten erkennen door de vader en daar kan je dan aangeven of het kind zijn achternaam krijgt, als je dat niet wilt kan je ook gewoon aangeven dat het jouw achternaam krijgt!
kijk super dat zijn allemaal tips waar ik echt wat mee kan!!!
@hier,
vanavond een gesprek met de papa van kruimeltje. dus is even afwachten hoe het gaat verlopen.
maar ik houdt jullie natuurlijk wel helemaal op de hoogte!
En....? hoe is het gegaan? Zal wel lastig zijn geweest?
Volgens kun je idd bij de gemeente gewoon zeggen welke achternaam bij je kind hoort. Het is niet meer automatisch de naam van de man. Volgens mij zelfs bij mij niet. Wij zijn getrouwd en mijn man is aangifte gaan doen, maar het was niet automatisch zijn naam.
ik heb het gesprek gehad en het is heel erg goed gegaan.
Hij er wil 100% voor onze kruimel zijn... en we hebben ook gesproken over waar het mis is gegaan. Dit hebben we uitgesproken en zijn nu weer bij elkaar. Gaan het wel heel rustig aan doen. Maar ik heb goede hoop.
Wauw, dat is nog eens goed nieuws!! Wel lekker om er straks samen voor de kruimel te kunnen zijn als het allemaal zo blijft gaan als het nu gaat. Heel veel sterkte ermee en natuurlijk GEFELICITEERD!
Simoon ik heb een zoon van 12 en die heb ik alleen opgevoed. En zat in dezelfde situatie als jij......... Misschien ben ik te voorbarig. Maar leg je een klein beetje uit. In mijn zwangerschap destijds........ ging het tussen ons ook slecht. Even uit elkaar geweest etc. Uiteindelijk heeft hij mijn zoon erkend... Ik gaf de voordeel van de twijfel en gaf mijn zoon de achternaam van de vader. Maar ik gaf hem NIET het gezag!!! En dat is eigenlijk nog veel belangrijker!!! Ik zei destijds wees eerst maar een jaar een goede vader en dan krijg je van mij het gezag!!! Uiteindelijk ging het mis. Vele rechtszaken gehad over de alimentatie en omgang!!!
Ik was zo verschrikkelijk blij dat ik hem niet het gezag had gegeven. Want ik kon en kan nu nog steeds alleen de beslissingen alleen maken. Zonder ruzie te maken met de vader zeg maar. Ik kan hem alleen op het paspoort zetten. Mijn zoon moest naar het Riagg en had geen toestemming van de vader te hebben omdat ik het gezag heb. Ik kon zelf de school uitkiezen voor mijn zoon etc.
Ik bedoel dit niet om met je te bemoeien maar geef je dit aan als tip. Gezag kan je altijd nog toestemming voorgeven!!! Ik ben nog steeds blij dat ik dat destijds zo heb gedaan. Over drie jaar gaan we ervoor dat mijn zoon mijn achternaam krijgt!!! Hij heeft daar ook geen poot om op te staan omdat hij hem al 10 jaar niet meer ziet! Als je nog met vragen zit mag je het altijd aan me vragen. Want helaas weet ik hier heel veel over!!!
Sterkte!!!
Beste Elis, volgens mij zijn ze weer samen...maar wel lief dat je meedenkt!
Ik herken behoorlijk wat in je verhaal, mijn meisje is alleen nog een stuk jonger, ze is nog geen 1,5...ze ziet haar papa wel maar ik voed haar alleen op! Ik heb ook als enige gezag nu en voorlopig blijft dat nog wel zo..Eerst zal ie moeten laten zien dat ie een goede vader kan zijn inderdaad!
Heeft jouw kindje je veel vragen gesteld en wat zei je daqt jullie niet meer samen zijn?
Simoon schreef:ik heb nog een vraag aan jullie. kijk ik heb nu geen relatie met de vader, maar wat als hij nou wil dat het kind zijn achternaam krijgt ik wil dat liever niet. Ik wil heel graag dat het mijn achternaam krijgt. Kan dat gewoon of is dat heel moeilijk? Iemand hier ervaring mee?
Liefs.
Juridisch gezien is het zo dat ouders altijd keuzevrijheid hebben, maar als ze er samen niet uitkomen dan:
- krijgen bij getrouwde stellen de kinderen automatisch de achternaam van de vader, en
- bij niet getrouwde stellen en stellen met een geregistreerd partnerschap de kinderen automatisch de achternaam van de moeder.
Jij bent niet getrouwd, dus krijgt het kind jouw achternaam, tenzij jij en de vader samen naar het gemeentehuis gaan om het anders te regelen. Zonder jouw toestemming kan het kind de naam van de vader niet krijgen.
Simoon, ik lees dat jullie inmiddels weer bij elkaar zijn, maar mocht het allemaal niet lukken, wat Ellis schrijft over het gezeg is waar! En je hoeft niet apart naar het gemeentehuis om jouw naam aan te geven, die krijgt hij dus nu automatisch (zolang je niet trouwt)
