mijn lieve, lieve kleine schat

[Klungeltje23]

Nou…weer een lang verhaal is het geworden. Kan ook niet anders hé?Ben er zo weinig…
Het is zo druk in mijn leven op dit moment…Werken, de 2 kindjes en heel die verjaardagen…pfff, krijg zelfs een hekel aan die overvolle agenda. Vandaag eindelijk in weken tijd lekker met mijn dochtertje koekjes gebakken. Het is niet dat je roept je van het, maar het was gewoon heerlijk om even niets te moeten en van haar te genieten. Het was één grote bende in huis en er moet ook eigenlijk een keer flink gepoetst worden, maar heb gewoon alles gelaten voor wat het was en genoten van mijn kindjes. Had het echt even nodig.
Ik heb een fijne verjaardag gehad. Mijn man had iedereen opgetrommeld om geld uit te leggen en kreeg ik een prachtige fotocamera met alles erop en eraan. En hij maakt echt PRACHTIGE foto’s van mijn kleine moppies!( maar dat ligt natuurlijk niet aan de camera, maar omdat mijn moppies zo prachtig zijn haha)
Verder ben ik nog steeds aan het solliciteren. Helaas komt er elke keer niets uit en baal daar de laatste tijd wel van. Ga echt met tegenzin naar mijn werk en wil gewoon meer vrije tijd voor mijn kindjes.
Volgende week moet ik ook nog naar de dokter. Al vanaf de bevalling zit ik niet lekker in mijn vel en krijg ik regelmatig ook gekke zwangerschapsverschijnselen terug, terwijl ik eigenlijk echt niet opnieuw zwanger kan zijn…Mits rubbertje en de pil hun werk niet hebben gedaan, maar dat geloof ik niet.
Nu ga ik echt mijn bedje in dames…Sorry dat ik zoveel tekst heb, maar dat zal wel vaker gebeuren. See you soon!!!
xxx
Hoop Niemand te zijn vergeten..

[cyn87]

Wow Kim, wat een verhaal!
Ik ga er straks eens even voor zitten en de rest ook nog eens even bijlezen.

x

[shadylady313]

Jeetje Kim wat een lap tekst had je weer!! Wat vervelend dat je met tegenzin naar je werk gaat meis! Hoop voor je dat je snel iets vindt wat beter te combineren is voor je! Vind je thuiszorg niks? Het bevalt mij prima en is echt ideaal te combineren met kids! Al moet ik zeggen dat als ik thuis kom ik totaal geen zin meer heb om daar nog te dweilen ofzo.. Doe het wel braaf maar Hoelang hou ik dst vol haha! En ja ik heb mijn hart gevolgd en na een paar dagen flink te balen ben ik nu best blij dat de studie van de baan is. Ik heb zoveel vrije tijd!!! En met 1 kindje is dat uiteraard stukken meer dan met twee kindjes. En tja het hele stoppen met de pil verhaal... Dit is nu wel even het beste voor mijn cyclus maar jeetje wat duurt wachten dan weer lang zeg!! Niks aan te doen!
Maar jij wil het liefst ook iemand om mee te praten? Kan me ook voorstellen dat het best zwaar geweest is dat je nooit echt de ruimte gehad heb voor je verdriet... Jeetje meis wat lastig! Maar zoals je tegen anderen ook al zegt: volg je hart!!
En wat een wijze uitspraak: wat heeft wachten voor zin? Dat is zooooo waar!!! Het haalt onze kindjes er niet mee terug, het kan alleen maar sneller iets mooier worden als je niet wacht!! Maar alles zal zijn nadelen ook wel weer hebben! Ik vond het achteraf helemaal niet zo erg dat het bijna een jaar geduurd heb voordat ik weer zwanger was maar op het moment vond ik het vreselijk! Gek hè?

Ik ben vandaag lekker aan het chillen! Semmy ligt lekker te slapen en manlief is verse salades en stokbrood halen want dat gaan we vanavond lekker op smikkelen als avond eten! Heerlijk op de bank voor de tv! Kijk er nu al naar uit!!

[cyn87]

Madelief,
Ja, ik moet nu nog 2 weken werken. Dan heb ik 3 weken vakantie en dat sluit aan op mijn verlof. Het komt zo dichtbij ineens.. maarja, dat hoef ik jou niet te vertellen. Hihi
Morgen zit je alweer op 37 weken.. het kindje kan gewoon al komen!
Spannend! Maar je bent er wel klaar voor he.
Ja die mannen… geef ze wat om mee te spelen, en ze zijn zoet…

En staat je bed al op klossen? Zal wel wennen zijn in het begin zo’n hoogte verschil.
Ik zie dat je ook eindelijk eens goed had doorgeslapen. Wat kan dat goed doen he na al die gebroken nachten.
Ik moet zo lachen als ik je stukje lees.
Je hebt het drukke leventje nog niet los gelaten he.. haha
Als ik zie datje over 2 weken tentamen hebt. Meid de meeste hoogzwangeren zitten zich thuis voor te bereiden. En jij zit met je neus in de Boeken. Wel erg knap hoor.
Wie weet kan je wel geen tentamens doen!

Noortje,
Wat een verhaal!
Hoe voel je je nu? Is het nieuws een beetje bezonken?
Er staat jullie nog een moeilijke tijd te wachten. Maar ergens misschien toch fijn dat ze weten waar ze naar moeten onderzoeken.
Ik hoop dat er snel meer duidelijkheid zal komen.

Devika.
Ik wil inderdaad het liefste voor de dagen van wesley bevallen zijn.
Maar ik weet niet of de gyn het daar mee eens is. Ik heb het wel al eens laten vallen, maar hij zegt vaak dat hij ons niet door laat lopen tot het einde.
Ik denk dat hij het tegen die tijd pas wil bekijken. Hoe het kindje ligt, en of het gewicht goed zit, en natuurlijk hoe ik eronder ben. We zien het wel. Over een paar weken zal ik er eens wat meer naar vragen.
Ja die geboorte kaartjes, heerlijk om mee bezig te zijn.
Mijn enveloppen zijn al bijna allemaal geschreven, maar heb nog niet van iedereen een adres dus zal eens navragen bij de ouders haha die hebben altijd wel gegevens.
En je hebt je proefdruk besteld. Ben benieuwd!
Wij hebben inderdaad ook een gedichtje namens Wesley* voor zijn kleine zus. Vond dat wel speciaal. Heb er wel lang over gedaan om wat moois te vinden en om een manier te vinden hoe we hem erbij vermelden. Maar het is gelukt…

Kim,
Wat een heerlijk verhaal. Ga er altijd helemaal voor zitten als er zoveel is geschreven.
Je hebt lekker een momentje met je kleine meid gehad. Gezellig!
Koekjes bakken, smaakte ze goed?
Oh en je hebt een camera gekregen. Kan je prachtige plaatjes maken van je prachtige kindjes!
Wat vervelend dat je het niet naar je zin hebt op het werk.
Ik hoop dat je snel wat vind wat wel bij je past.
En volgende week naar de dokter.

Laura,
Hebben de salades gesmaakt? Haha

Maria,
Wat is het lang geleden dat je bent geweest. Mis je verhalen wel hoor.
Maar je bent vast heerlijk aan het genieten van jullie kleine meid!
Hoe gaat het werken? Is het een beetje te doen? je ritme al wat gevonden?


Hier vandaag een dagje huishouden. Wassen, strijken, poetsen… pff..
Daarna even langs mijn schoonouders en samen lekker gegeten.
Vandaag ben ik 29 weken zwanger, en zijn we 5 jaartjes bij elkaar.
Mannetje moest helaas werken vannacht dus we konden niks leuks doen vanavond.
Maar dat komt nog wel goed.
Af en toe zijn er momenten dat ik die kleine erg weinig voel.
En het gekke is, zodra ik dat denk voel ik binnen 10 seconde wat beweging..
Ik ga nu lekker languit op de bank. Een fijn weekend!

x

[Madelief1980]

He meiden,

kan niet slapen! Ik heb heerlijk geslapen, maar nu dus wakker. Even bijlezen!

@ Kim, dat is waar ook, jij had toen ook een babyshower! met buikschildering die je hier nog hebt getoond volgens mij. Nee, heb ik niet gehad. Maar dat vond ik prima! We hebben lekker lang soort van high tea gehad en cadeautjes gekregen met allemaal lieve woorden van iedereen. dat was het. Kwam ook doordat ik een jaar geleden een babyshower van een vriendin had en daar waren zo veel babyspelletjes enzo, zo amerikaans, ik vind dat niks. Ik vind het heel leuk om er bij stil te staan dat het bijna gaat gebeuren met al die lieve meiden, maar eromheen hoeft van mij niet zo. En dat hebben ze goed onthouden!

Fijn dat je lekker aan het koekjesbakken bent geweest met Dana!! En dan moet het poetsen maar gewoon even wachten. tuurlijk heb je het druk, maar neem ook wel tijd voor jezelf he? Goed dat je langs de dokter gaat. Even checken kan nooit kwaad. Maar er is natuurlijk ook super veel gebeurd en dat zal zeker lichamelijk zijn weerslag hebben. Leuk cadeau hoor, die camera!!! Kom maar op met de foto's!

Laura, klinkt als een heerlijke relax avond!! En thanks voor de tips over de samsung, ik ga eens even kijken wat we gaan doen!

Cyn, wat fijn zeg, nog maar 2 weken!!! Dan alle rust om je verder voor te bereiden. Ik denk ook dat dat heel fijn is. De tijd die eraan komt is toch voor jou ook heel dubbel. Het is goed dan verder weinig aan je hoofd te hebben en afleiding te kunnen zoeken als je dat wilt, je terug te kunnen trekken als je dat wilt. De klossen... Dat gaat vandaag gebeuren! Gisteren geen puf meer. Ik ben benieuwd of ik een trapje nodig heb!

Haha, ja het is nog wel druk ja. Gisteren de hele dag college gehad. Toen dacht ik ook: dit doen de meeste vrouwen die 37 weken zijn niet meer. Maar goed, het was eigenlijk goed te doen!

Je schrijft over de reacties van de gyn over eerder bevallen dan de termijn bij Wesley. Die van ons reageert hetzelfde... Er wordt niet echt iets toegezegd, maar ook zeker niet gezegd van niet. Dat het gewoon heel erg van de situatie dan afhangt. Misschien is het wel helemaal niet nodig en komt dat meisje van jullie er gewoon uit zichzelf eerder uit! (niet te vroeg hoor, maar gewoon met 37.5 ofzo!) Fijn dat jullie dochtertje je gelijk gerust probeert te stellen.

Hier alles goed hoor. Alleen niet dat ik op dit tijdstip achter de computer zit natuurlijk... Gisteren na een hele dag college zo moe en zo veel harde buiken dat ik niets anders meer wilde dan liggen. Dat was toch nog te vroeg en ik had zin in ijs, dus even naar de stad geweest om een ijsje te eten. Was gezellig, zo gek dat dit misschien de laatste keer met z'n twee was! Daarna vroeg mijn bedje in gedoken want de harde buiken waren echt niet te doen. Zo naar, kramperig, gespannen gevoel. heerlijk geslapen, tot dus net... Mug maakte me wakker en nu weet ik niet meer hoe te liggen. Ik heb trouwens echt veel een drukkend gevoel bovenin mijn buik. De kleine zit daar veel te schoppen en te duwen, maar het is soms net of iemand daar op zit te duwen. Herkennen jullie dit? Nou, ik ga maar weer eens een pogng wagen. Ik zou best nog wel willen slapen namelijk....

x

[shadylady313]

Madelief!!! Vandaag 37 weken en mag de kleine officieel komen!! Volgens mij gaat het toch niet zo heel lang meer duren als ik het zo hoor... Je lijf is zich goed aan het voorbereiden iig! Wat naar dat je al zo vroeg wakker was! Heb je nog kunnen slapen? Hoop het voor je!!

En ja wij hadden een heerlijke relax avond!! Wat een genot!!

[Madelief1980]

Ja! Ik heb daarna tot kwart voor 10 heerlijk geslapen! Zo fijn! Nu net bed omhoog gezet, onderlegger onder matras. Nu wordt het echt! ik hoop zo dat je gelijk hebt en het niet lang meer gaat duren!

Fijn dat jullie zo genoten hebben!

x

[shadylady313]

Ik blijf het nog steeds echt wonderbaarlijk vinden dat je gewoon spontaan nog ff lekker voor de iui zwanger geraakt bent hoor!! En nu komt die kleine spruit van jullie al bijna!!! Fijn dat je nog geslapen heb meis!!

[Tam]

devika; de 12e dus weer belangrijke afspraken lees ik. Duim met je mee hoor. Maar elke
week kom je weer dichterbij een lief klein kindje. SPannend hoor. Ik begrijp ook maar
al te goed dat deze dagen zo voor de dag van Kaylash* niet te makkelijkste zijn.
Ik hoop dat jullie er toch samen een bijzonder moment van kunnen maken.

madelief; jee, dat is lekker goedkoop jezelf opknappen haha. Denk niet dat ze dat voor
dat geld kunnen doen bij mij hihi (geintje). Bedankt voor de tip. Ik geef het je te doen
hoor zo studeren terwijl je hoogzwanger bent. Dat lijkt me zo heftig. Petje af voor je.
Wordt vast een slim kindje zo haha. En ik tel hier gewoon met je mee af hoor.......
tijd voor weer een forum-kindje. Wat lijkt me dat fijn dat we elkaar ooit later kunnen
ontmoeten met onze bengeltjes....wie weet....

kim; wha......kletstante. Daar ben je wel effe mee bezig geweest. Ik volg je natuurlijk
ook op hyves dus ben je toch altijd een beetje dichtbij haha. KAn ik die mooie foto's
zien van je verjaarscadeau, maar die mooie moppies trekken volgens mij altijd goed.

laura; lekker voor de bank met lekkere hapjes. Jij hebt vast genoten. oh ik lees van wel haha

cyn; gefeliciteerd met jullie 5 jr samen zijn. Wat kan een mens veel meemaken in korte tijd.
En nog even en je mag genieten van wat rust. Zou lekker zijn vast.

maria; mis je meid. Hoop dat geen nieuws goed nieuws is

kersje; dikke knuffel aan onze jongste aanwinst.

andere meiden; hoe gaat het naar omstandigheden?

hiero; nog effe genieten van deze dag en daarna weer mijn werkdagen bah. Heb er nog steeds
geen zin in. Maakt me dat een slecht mens? Gisterenavond zijn mijn man ik ik uit eten geweest
en myrthe effe bij opa en oma. Lekker chinees. Is een nieuw concept. Bufet, maar daarnaast
heb je allerlei rondes waarbij je kleine hapjes kunt laten komen. alles bij de prijs in dus
durf je weer eens wat anders te bestellen. wAs erg lekker.
myrthe alleen vroeg wakker. GAAP!
Gisteren liepen we hier even op de feesten in de stad en myrthe in de draagdoek.
Wat een bekijks dat ze dan heeft. Iedereen vindt het een mooi meisje en zij maar genieten
van de aandacht, want zo is ze ook weer wel. Het is een echte meid!
Ze gaat steeds meer op haar vader lijken. Ik vraag me wel eens af of britt* qua uiterlijk
meer op mij zou trekken?

[Madelief1980]

Laura, ja, dat vind ik ook nog steeds! Het is echt een wondertje en dat is het natuurlijk altijd al, maar bij ons des te meer. Als ik soms lees op IUI forum waar meiden aan de IUI gaan waarbij zaadkwaliteit nog veel beter is dan bij ons en die niet zwanger worden, dan ben ik zo dankbaar dat op de een of andere manier deze uk zo graag bij ons wilde zijn dat hij of zij nu al bijna geboren gaat worden....

Tam, tuurlijk maakt het je geen slecht mens als je geen zin hebt om morgen en overmorgen te werken! Doe niet zo gek! Je bent alleen zo blij met je priveleven dat daar niets tegenop kan! En dat is je goed recht hoor! Werken om te leven en niet andersom is mijn motto (sinds een jaar hoor, daarvoor werkte ik 80 uur per week...) Goed dat jij en je man even lekker samen zijn wezen eten. Lekker quality timen! En wat geweldig om met haar te kunnen pronken! Oh, die vragen.... op wie Britt had geleken.... Zo hard dat we dat nooit zullen weten...

Hier lekker aan het genieten van de zondag! Het is al weer bijna 5 uur! Bizar snel gegaan. We hebben het bed vandaag omhoog gezet. En gekeken hoe we het wiegje straks het best naast het bed kwijt kunnen. Dan lig ik op dat hoge bed, kijk in het wiegje naast me... Oh, gaat het dan echt gebeuren?? Kijk er zo naar uit!

En ik ben weer lekker aan de studie en brood aan het bakken. Ruikt zo lekker!

x

[shadylady313]

lief madeliefje, jij heb ook gewoon echt geen rust in je lijf he??? gisteren nog de hele dag college, en vandaag brood aan het bakken en aan de studie!! waar haal je al die energie vandaan joh!!?? maar ik heb ook diep respect voor jou hoor! zoals jij nog hoogzwanger maar doorgaat!! RESPECT!!!!

en ja lieve meid, het gaat echt gebeuren!!! binnen nu en vijf weken (dat klinkt nog best lang, al denk ik niet dat het nog zo lang gaat duren) mag jij ook eindelijk gaan genieten van je kleintje!!! jeetje, wat zul je genieten straks zeg!!

[Madelief1980]

Huh? Vindt je dat echt? Is dat normaal minder dan bij 37 weken? Ik vind mezelf helemaal niet zo actief.... Ik ben wel de hele dag dingen aan het doen, kan het slecht laten...

Zeg maar binnen nu en 4 weken! ik ga echt niet over de 41 weken heen! Ja, ik ga heeeeeel erg genieten! (ook moe zijn, beurs zijn, zere tieten hebben, uitgeput zijn enz) maar vooral dankbaar zijn!

x

[shadylady313]

Nou zoals ik jou steeds hoor met al je drukke dingen vind ik jou erg actief hoor!! Nou kan ik mezelf niet als voorbeeld nemen want ik moest vanaf de 25 weken nóg rustiger aan doen dan dat ik ervoor al moest van de gyn maar ik ben van mezelf ook wel redelijk actief maar ja, niet zoals jij denk. Dus echt respect meis!
Haha hoe je dat zegt allemaal over zere tieten en beurs zijn enzo... Ja vooral de eerste week is ff doorbijten maar ja dat hoort er ook bij. Een leuke kraamhulp en je kleintje maakt dat zooooooo ontzettend goed!!! Oh is er al gezegd dst je niet over de 41 gaat?! Dus nog max vier weken!!!! Wauwie!!!

[Madelief1980]

Oh, dan heb je wel een heel andere laatste tijd van de zwangerschap gehad zeg. Moeilijk lijkt me dat!

Nou, gyn weet dat ik dat niet wil. Ik roep dat mijn hele leven al: ik ga niet langer dan 41 weken zwanger zijn. In mijn omgeving zijn 2 baby's na die termijn overleden in de buik van mama, al jaren geleden hoor. Dat heeft me toen heel erg geraakt. Die kindjes waren af en helemaal goed en gingen dood omdat de placenta hetn iet meer deed... Dramatisch! Ook mijn nicht die kinderarts is, zegt het altijd: niet over de 41 weken gaan hoor! Dus de gyn heeft het nog niet gezegd, maar ik ga dat niet laten gebeuren en zal alles uit de kast trekken.

Hier wel een redelijk nachtje gemaakt. Maar dat hoge bed, zo, dat is een klim zeg, bij ieder bezoek aan het toilet!! En ik lig ook steeds minder lekker....

Hoe is het met alle andere meiden?

x

[shadylady313]

ja das inderdaad schrikken als er al twee kindjes na de 41 weken overleden zijn... nou, dan hoop ik voor je dat ze je serieus nemen en dat niet laten gebeuren en dus binnen nu en 3 weken en 6 dagen je baby heb!!! we zijn aan het aftellen begonnen!!!

[noortje]

Dacht dat het na donderdag iets beter ging, met dat gesprek bij de gyn, om het even een uur lang alleen over hem te hebben. Vrijdag veel om over na te denken, info op te zoeken over die antistoffen en het bloedgroepverhaal. Maar zaterdag merkte ik alweer dat het helemaal niet beter gaat. Alles van de afgelopen weken blijft maar door m'n hoofd gaan, de hele dag door. Ben ook veel bezig met piekeren of ik iets verkeerd gedaan heb tijdens de zwangerschap en hoe ik aan die antistoffen kom en of ik dingen beter anders had kunnen doen en zo gaat het maar door. Na de bevalling was zijn huidje zo teer dat ik hem maar heel voorzichtig vast kon houden, in een doekje en kon hem maar heel voorzichtig aanraken. Heb hem niet eens tegen me aan kunnen houden. En een paar uur na de bevalling was ik flauwgevallen en daarna was ik nogal ver heen, het kon me toen allemaal niet meer schelen en nu vind ik dat weer zo rot, want anders had ik hem misschien nog wat langer vast kunnen houden. Ik word een beetje gek van mezelf.

[maria11]

Hey lieve meiden! :-D

Na schandalig lang niets van mij te laten horen ben ik er weer :oops:
Ik heb wel af en toe meegelezen, nu ook maar eens reageren!

Mdeleif, meid staat je koffertje al klaar? :-D wat zal je een prachtige buik hebben nu! en wat spannend dat hij/zij binnenkort komt! iehhhh! zo leuk!!!! ik heb veel aan je gedacht afgelopen weken.
Ik zie aan je banner dat deze kleine op de geboortedag van je kleine meisje kan komen, raar idee he? ben je daar mee bezig eigenlijk? En hoe sta je tegenover de bevalling? ben je er klaar voor? (voor zover dat kan natuurlijk). En hoe ziet zijn geboortepakje eruit? (ja ik denk een jongen!) :-D ik kon echt niet kiezen weet ik nog! hahaha, ze was 8 pond maar heb haar uiteindelijk in een pakje maat 46 gepropt, en het stond eeeenig! :mrgreen:
En zometeen het wiegje naast je bed, Ja! het gaat echt gebeuren meid! ik weet nog dat ik de weken ervoor in bed echt lag te dagdromen daarover, ik zag in gedachte de kleine meid al naast mij liggen, onvoorstelbaar he?

Laura, wat zie ik nou aan je banner? dat heb ik echt gemist, je bent weer aan de pil? waarom?

Tam lieverd! weer aan het werk, ik begrijp dat je daar helemaal geen zin in hebt, ik had dat de eerste maand ook zo. En nee, dat maakt je geen slecht mens gekkie :mrgreen:, dat maakt je mens. Ik vind het heel normaal en natuurlijk dat je bij je mooie meid wil zijn, ze is nog zo klein.
Ik werkte de eerste weken ook alleen maar omdat het moest, mijn hart en gevoel was elders, ik stond op de automatische piloot en telde de uren af tot ik weer bij haar kon zijn. Ik heb dat nog steeds wel soms. Het gaat wel beter, ik merk nu weer dat mijn werk leuk kan zijn, collega's zijn blij dat ik weer terug ben en dat doet ook goed. Heb maar geduld met jezelf.
En die kleine Myrthe in de draagzak, wat leuk! ik zie het helemaal voor me. Als ik Matilda in de draagzak draag voel ik mij ook zo trots, heb jij dat ook?
Ik heb haar overdag nu ook wat vaker in een zachte draagzak thuis, ze komt in de fase waar ze soms niet zo graag alleen wil zijn, ik doe dan niet te moeilijk en bind haar aan mij vast :mrgreen:, ze zit dan heel stil naar alles te kijken, het koken, opruimen en keuvelen thuis, zo gezellig!

Cyn, ik wist niet wat ik zag op die banner van jou! hock: al richting de 30 weken!!!!! wauw! :-D hoe bizar snel gaat de tijd! echt te bizar voor woorden. Je zit al bijna in het derde trimester! hoe voelt dat voor je? ik kan mij voorstellen dat je soms best angstig bent, of valt het mee? Je zegt dat je soms de kleine iets minder voelt en zodra je dat beseft de kleine dan gaat bewegen, ik had dat ook met Matilda! ik denk dat het kwam doordat mijn hartslag op dat moment omhoog ging, meer adrenaline en daar reageert je baby dan meteen weer op. Nog eventjes werken, vakantie en dan verlof, gaan jullie nog weg of lekker thuis? En de naam voor jullie dochter? staat die al vast? (jaaah ik denk nog steeds een meisje :mrgreen.

Lieve Kim, ja zelfs op facebook was ik stil! moet ik ook maar weer eens gaan buurten. Ik lees wel je berichten daar en zie hoe je van je kindjes geniet, zo leuk!
Het lijkt mij met twee kindjes best wel druk vor je, en dat nog zo'n volle agenda. Je schrijft dat je deze week naar de arts gaat ivm zw/bevallingsklachten, wat irritant zeg! Is je cyclus aleer hersteld eigenlijk? ik merl dat ik sinds de bevalling echt heel erg last heb van mijn ovulatie, dat doet echt verrekte zeer.
En nog gefeliciteerd met je verjaardag meid! :mrgreen: dikke zoen voor jou, en wat een leuk cadeau een fotocamera, ik heb al wat foto's op fb voorbij zien komen, die Ties groeit echt als kool!

Lieve Devika, morgen is het alweer een jaar geleden dat Kaylash* werd geboren, ik kan niet geloven dat een jaar zo snel voorbij gaat. Het voelt als veel korter geleden. Ik weet nog wat je schreef toen je hier voor het eerst bij kwam, je was zo verschrikkelijk verdrietig. Je was zo verdrietig maar ook zo sterk! je ging weer aan het werk en dat terwijl er nog van alles gebeurde. Ik weet nog die dag dat de as van Kaylsh* bij je thuis bezorgd werd, hoe je schreef dat je op de trap zat, het pak niet durfde open te maken, dat raakte mij echt. En morgen dan de geboortedag van je eerste kindje, met een ander kindje in je buik. Gaan jullie morgen iets speciaals doen? ik zal aan je denken in ieder geval, aan jou, je man en Kaylash*.
Je hebt een mooi gedichtje gevonden voor op de geboortekaart, wat fijn! ik ben zo benieuwd. Hoe verloopt de zwangerschap verder? alles zag er bij de gyn goed uit lees ik, heb je nog genoeg energie voor werk en zo?

Sabrina, hoe is het met jou? ik heb niet te ver terug gelezen dus weet het niet zo goed :oops:. Ben je al aan het werk eigenlijk? ik ben vorig jaar 3,5 maand thuis geweest na de geboorte van Olivia*.

Noortje, ik lees net je verslag van het ziekenhuisbezoek op de 25e. Jeetje, wat heftig allemaal
Daar zit je dan bij de gyn alles aan te horen en te verwerken. Ze doen goed onderzoek bij jou en je kindje, dat is fijn. Je schrijft over de resusfactor en placenta, wat een onzekerheid. Ze kunnen nog weing met zekerheid zeggen nu he? als ze alle gegevens op een rijtje hebben zit er meer logica in (hopelijk). Mij werd eerst ook verteld dat er "stress" in de placenta gevonden was, achteraf bleek dit na het overlijden te zijn gevormd.
Dit zijn moeilijke weken voor je, je zit nog zo in onzekerheid over wat er gebeurt is met Thomas en daar komt het gemis dan nog bij, dat is gewoon zo verdrietig.
Al die uitslagen na de dood van mijn eerste dochter, ik vond ze ook verwarrend, het is ook zo dubbel allemaal. Ik ben er nooit achtergekomen waarom ze gestorven is, er waren dagen dat ik dat verschrikkelijk vond, en er waren dagen dat ik blij was dat er geen structureel probleem was gevonden bij haar of mij. Ik merkte gewoon dat ik in die weken heel erg naar die afspraken in het zh toe leefde, ik wilde weten wat er gebeurt was, waarom het zo verschrikkelijk mis was gegaan. Fijn dat je straks in september psych ondersteuning krijgt vanuit het zh, ik heb dat ook gehad (en na de geboorte van onze tweede dochter afgerond), ik heb er echt zo veel aan gehad, ik heb in het begin erg geworsteld met de vraag of ik het had kunnen voorkomen.
Hoe gaat het nu fysiek met je? kan je een beetje slapen?

Lieve kersje, ik had je al even gesproken, ik vind het nog steeds zo'n fijn idee dat je daar heerlijk met je kleine man op schoot zit, je mama kan zijn voor je lieve kindje. Wat een geschenk is het toch he? ik heb het nog regelmatig dat ik een traantje weg moet pinken als ik haar vast heb en naar haar kijk, ik vind het echt zo'n prachtig geschenk, ongelofelijk.
Hoeveel voedingen doe je nu? hij is nu zes weken dus zal zich waarschijnlijk nog niet in een schema laten proppen :mrgreen: Lukt het om een paar uurtjes 'snachts door te slapen? Manlief heeft bij mij ook wel eens een nachtvoeding overgenomen maar ik werd ook gewoon wakker als zij honger had, en moest er toch uit omdat ik moest kolven, het werkte bij mij helemaal niet! Slaap je 'smiddags nog lekker met hem?
En de familie? komen de oma's vaak op bezoek? :-D

Elise, ik heb acht pagina's terig gelezen maar zie geen bericht van jou, hoe is het nu met je?

Nou meiden, ik hoor de kleine boven alweer brabbelen dus maak het niet lang.
Hier gaat het goed, Matilda is en hele blije baby. Ze is sinds een paar weken begonnen met wat fruit en groenten maar ze vind het nog niets. Ze spuugt alles weer uit. Ik vind het niet erg, mijn moederinstinct zei al dat ze er nog niet aan toe was. Ze groeit goed! ze is qua lengte op schema en qua gewicht is het een slanke den. Ze heeft nog geen tandjes, maar ze knaagt wel aan alles (ALLES!) wat ze tegenkomt. :mrgreen:
Ze brabbelt de hele dag, ik vind het zo gezellig. Werken gaat goed, het soms wat haasten als ik 'savonds nog weg moet maar het is prima te doen. Wel kom ik regelmatig te laat op het werk :oops: tsssss....
Ze krijgt nog volledig borstvoeding, daar ben ik best trots op. Soms is het echt een gehannes maar dan denk ik gewoon aan haar en dat verdwijnen de meeste baalgevoelens wel :geek:
Ik merk dat manlief en ik wel echt onze draai weer moeten vinden in deze vernieuwde relatie, de balans is zoek. Het gaat steeds beter maar het kost gewoon een hoop energie.

Nou meiden, ik ga de kleine meid uit bed halen, ik zal straks even een recente foto neerzetten.

veel liefs voor iedereen, ik ben toch niemand vergeten he?

kus,
Maria

[shadylady313]

Ach lieve noortje toch... Het is echt verschrikkelijk waar jij door heen gaat... En we kunnen helaas niks voor je doen... Het lijkt me logisch dat alles nog zo door je hoofd spookt... Het is echt pas geleden meis! Oh wat heb ik met je te doen! En ik denk niet dat je iets anders had kunnen doen om het te voorkomen... Dit is heel hard gezegd ons lot geweest... Heb je veel info kunnen vinden waar je wat aan had? Ik werd ook gek van mezelf door elke keer redenen te proberen te zoeken... Elke keer kwam ik bij dezelfde sites uit en elke keer las ik elk woord om te kijken of ik echt niks over het hoofd gezien had... Er moest een reden zijn!!... Helaas weet ik hem nog steeds niet... Ja misschien dat we Semmy anders nooit hadden gehad... Dat hou ik mezelf elke keer maar voor...
Meisje ik denk elke dag aan je en aan jullie Thomas! Net als aan al onze sterrenkindjes!!

[shadylady313]

Maria wat fijn om weer van je te horen!!! En het gaat goed met jullie zie ik! Heel fijn!! Jeetje ze is alweer een half jaar!! Ongelooflijk!!!!

Ja ik ben weer aan de pil omdat de cyclus zo overhoop was! Kon er echt geen hoogte van krijgen! Dus helaas nog even doorbijten en dan hopen dat het snel raak mag zijn!!! Jeetje ik weet alweer helemaal dat wachten echt lang kan duren!! Pfff!!!

[noortje]

De maandag blijft ook maar een rotdag, zou nu vandaag 29 weken geweest zijn. En het is alweer precies 3 weken geleden dat hij geboren is. Het is zo snel gegaan, soms lijkt het wel of het niet gebeurd is. En dan steeds weer die platte buik zien...
Volgende week gaan we op vakantie, had het me zo anders voorgesteld. Heb eigenlijk niet veel zin, maar misschien is het wel goed om even weg te gaan. Maar alles is zo anders nu. Heb ook het gevoel dat ik Thomas dan hier achterlaat. Het is allemaal zo moeilijk.

[maria11]

lieve Noortje, ik zie nu pas je bericht van vanmorgen,

Wat schrijft is zo herkenbaar, het is alsof ik mijzelf hoor vorig jaar. Alles bleef ook als een film in mijn hoofd doordraaien, alle momenten, het moment waarop ze mij vertelde dat ze niet meer leefde, de bevalling, het afscheid. Had ik maar, deed ik maar, was het maar....het ratelde en ratelde maar door. Ik denk echt dat ik dat toen nodig had, om het te kunnen verwerken. Ook ik piekerde zo veel, of ik niet iets had kunnen doen (of laten), weet je dat ik dat tot de dag van vandaag nog steeds af en toe heb?
Maar lieve Noortje, ik denk echt dat er niets is wat je had kunnen doen, hoe vreselijk ook. Hadden je maar iets kunnen doen. Ik weet zeker dat je de wereld op zijn kop had gezet om je kindje te redden.
En wat je schrijft over dat je hem helemaal niet tegen je aan hebt kunnen houden na de geboorte omdat het huidje zo teer was dat breekt mijn hart. Ik had hetzelfde met Matilda, ik heb het mandje waar ze in lag tegen mij aan gedrukt. Ik heb haar nooit van achteren gezien, het niet eens in mij opgekomen haar eens om te draaien, ze was ook zo teer. Achteraf ben ik daar zo mee bezig geweest, net als jij.
Je doet wat je kan op zo'n moment, je doet wat je doet, op instinct. En je hebt het heel goed gedaan, echt. Alles gaat zo snel, je wordt er opeens in gesmeten en pas achteraf kon ik pas bedenken hoe ik het eigenlijk had willen doen.
En dan vandaag de dag dat je weer een week verder zou zijn, dat is iets wat komende maanden nog in je systeem blijft zitten, je telt als moeder gewoon door. Het is zo onwerkelijk allemaal. En dan volgende week op vakantie....ja dat had met Thomas in de buik moeten zijn, ik kan mij voorstellen dat je niet zo'n zin hebt. Ik had ook echt het gevoel dat ik haar thuis achterliet, het brak mijn hart weg te gaan. Ik heb een foto meegenomen, mijn favoriete foto, die gaf ik elke dag even een kusje. Misschien is het inderdaad wel goed voor jullie, het is gewoon zo onwerkelijk allemaal. Ik weet nog dat als ik het aan iemand vertelde het kwartje pas echt viel op zo'n moment....alsof je het van een afstand bekeek, we zijn gewoon ons kind verloren.
Veel liefs voor jou, het valt allemaal niet mee.

Maria X

[cyn87]

Lieve noortje
Je moet jezelf er niet de schuld van gaan geven meid!
Dit had je gewoon niet kunnen voorkomen.
En de vraag wat als… die stelt iedereen zich nog altijd af.
Je moet maar zo zien, de tijd die je met hem samen hebt gehad die heb je goed benut.
Natuurlijk zou je hem nog langer vast willen houden, maar je moet ook denken. Jij was ook niet fit! Je moet het jezelf niet kwalijk nemen hoor.
Kan je ’s nachts toch een beetje slapen? En kan je de dagen een beetje doorkomen?/
Hoe heb je het geregeld met je werk? En je man? Hoe is hij eronder?
Ik merkte zelf dat er een groot verschil in verwerking zit/zat tussen mij en mijn vriend.
Hij pakte alles weer veel sneller op. Terwijl ik op die momenten nog helemaal aan niks anders kon denken. Geef jezelf alle tijd en ruimte.
Ik denk aan je!

Maria,
Je bent er weer! J
Ja, we gaan naar de 30 weken. Pff… gaat stiekem toch snel.
Nu de laatste weken lijkt de tijd voorbij te vliegen. Ik vind het wel steeds enger worden moet ik eerlijk zeggen. Het wordt nu allemaal zo echt, kraamzorg komt binnenkort langs, kraampakket is binnen. Het komt dichterbij.
Wij gaan niet meer weg, mijn vriend is volop aan het werk en we zitten nog in verbouwing dus geen tijd voor vakantie. De naam van onze dochter (ja het is een meisje) staat al vast.
Het kaartje is ook klaar dus daar hoeven we niet meer naar te kijken. We zijn eruit haha.
Wat heerlijk dat je zo aan het genieten bent van de kleine matilda.
Nou ja, klein…
Wat lijkt het me heerlijk om naar het gebrabbel te kunnen luisteren van een tevreden kindje.
En je doet het goed hoor, zolang ze nog geen trek heeft in een groente of fruit hap gewoon bv blijven geven. Ze zal zelf wel aangeven wanneer ze er wel aan toe is.

Hier:
Net na een jaar mijn eerste vroege dienst weer gedraaid op mijn eigen groepje.
Oh wat heerlijk!
Daarna met vriendlief naar het ziekenhuis, foto’s laten maken van zijn hand.
Er is niks gevonden maar het kan best zijn dat er toch een scheurtje in het bot zit.
Straks even om ontstekingsremmers en morgen ochtend kan hij zijn hand in laten tapen.
Wat een gedoe, hij is allang blij dat ze niks vinden, anders had hij misschien bijna 8 tot 12 weken in het gips moeten zitten.
Daarna even langs de bakker om broodjes gereden, die ik nu lekker ga opeten want ik hem zo’n honger!

Tot snel x

[cyn87]

noortje
wat je verteld is allemaal zo herkenbaar.
Die maandagen gaan moeilijk blijven, en ik ben bang dat dat zeker zo zal blijven tot november.
Je gaat op vakantie zie ik, waar gaan jullie heen?
Wij zijn 2 weken na het overlijden van wesley* ook op vakantie geweest, stond niet gepland maar kregen we aangeboden. 9 dagen Curaçao.
Ik weet nog goed dat ik dat niet wilde, ik durfde dat niet aan.
Ik kon het toch niet maken om zo lang weg te gaan en mijn kindje niet te kunnen bezoeken?
En ook zo ver weg!
Uiteindelijk na lange gesprekken hebben we toch besloten om te gaan.
Met tegenzin zijn we vertrokken, maar ik wist dat de mensen om ons heen ervoor zorgde dat er iedere dag iemand langs wesley* zijn grafje zou gaan.
Uiteindelijk hebben we een fijne vakantie gehad, ook al had ik daar niet moeten zitten op het strand, maar met een kleintje thuis op de bank.
Het gaf ons een hoop rust en tijd om alles nog eens te laten bezinken.
Elke avond zaten wij op het balkon en besproken de periode die we door zijn gegaan en waar we nog doorheen zouden moeten.
Ik hoop dat jullie ook een beetje je gedachten wat kunnen verzetten, even weg van thuis kan wel eens goed doen.

[noortje]

Maria, wat een verschil is dat, mensen die ook zoiets doorgemaakt hebben en mensen die denken het te begrijpen... Je woorden doen me goed. Ik had Thomas nog wel eventjes van achteren gezien, ik geloof toen hij aan me gegeven werd of dat ze hem weer pakten. Maar mijn man niet, daar hadden we het pas nog over. Wij gaan ook foto's meenemen op vakantie. Nu gaan we iedere avond op zijn grafje een kaarsje aansteken en als we weg zijn gaan we dat 's avonds bij zijn foto doen.

Cyn, slapen en de dagen doorkomen kosten nog erg veel moeite, valt nog niet mee. Mijn man verwerkt het ook anders merk ik. Hij moest al heel snel weer gaan werken, heeft een eigen winkel met zijn zus, en zij ging toen net op vakantie, was al later weggegaan vanwege de begrafenis, maar een dag later moest hij al werken. Voor hem was dat ook goed, de afleiding enzo. Nu is hij ook gewoon met zijn normale dingen bezig, al heeft hij het er ook nog moeilijk mee. Voor lukt afleiding nog niet, ben nog teveel met Thomas bezig en dat is ook het enige dat ik nu wil of kan. Met werken ligt het een beetje moeilijk. Voorlopig blijf ik thuis, mijn man heeft al contact gehad met het uwv en ik heb recht op volledig zwangerschapsverlof vanaf de geboorte. Maar ik weet niet zeker of ik nog werk heb. Ik wilde een dag minder gaan werken als de baby geboren zou zijn en dat was niet mogelijk, er werd erg moeilijk over gedaan. Ik had nog een jaarcontract wat afliep. Ik kreeg de keuze of een vast contract maar voor dezelfde dagen en dan beloven dat ik geen ouderschapsverlof op zou nemen of beeindigen van het contract na mijn zwangerschapsverlof. Ik koos voor het laatste, ik vond mijn kind belangrijker. Daarna was er een collega die wel meer wilde werken, maar haar wilde ze niet voor een dag meer. Dus zij is gaan solliciteren ergens anders en werd waarschijnlijk aangenomen en dan kon ik haar dagen overnemen. Maar dat was allemaal nog niet rond toen ik opeens moest stoppen met werken. En ik weet niet hoe het is afgelopen en of ze me nu nog wel willen... Maar het kan me op dit moment niet zoveel schelen. Heb nu dus een contract wat afloopt in januari ofzo.
Wij gaan trouwens 5 dagen naar de Ardennen, dit hadden we al lang geleden gepland. We kunnen dan in ieder geval maandagochtend nog langs het grafje gaan en dan als we vrijdag terugkomen. Die vrijdag zijn we precies een jaar getrouwd, ook weer zo anders dan dat we gedacht hadden. Maar als we dan terugkomen heb ik waarschijnlijk in de week erna al een afspraak met die verpleegkundige en de week daarna weer met de gyn, het is misschien raar maar daar kijk ik wel naar uit.

[cyn87]

noortje, Ik snap dat je even helemaal niet aan je werk wilt denken op het moment.
wel moeilijk lijkt me, want de toekomst daar is dus erg onzeker.
ach, wat maakt het uit, daar wil je nu helemaal niet mee bezig zijn.
wel heftig dat je man zo snel is gaan werken, maar als het voor hem goed werkt.. waarom zou hij het dan niet doen.
het is niet gek dat je toch een beetje uit kijkt naar de vakantie.
al had het zoveel anders moeten zijn.
ik denk dat het jullie wel goed zal doen, lekker samen weg!
ik vond het zo fijn, ik was gewoon in een omgeving met mensen die van niks wisten.
ik werd niet gek aangekeken, of voelde geen ogen in mijn rug die zeiden kijk daar heb je dat meisje dat net haar kindje is verloren. ik kon gaan en staan waar wil wilde zonder dat mensen aan me vroegen hoe het met me ging.

[Guppie20]

Davinka meis hoe gaat het nu met je zie dat je ook zwanger bent bijna even ver als mij
Voor ons was het 4 augustus alweer 1 jaar geleden dat we ons wondertje hebben verloren met 15wkn en 3 dagen en voor jou morgen ook alweer 1 jaar geleden gaat snel allemaal he!

En nu worden we eigenlijk voor de 2de keer mama! 1tje in de hemel en 1tje op aarde
Ik zeg altijd als ik naar de sterren kijk "let je goed op je kleine broertje" dat geeft mij zo een goed gevoel! Ik weet zeker dat Kaylash ook goed op zijn broertje of zusje past!

Noortje nog gecondoleerd met dit zware verlies

X Gup!

[Madelief1980]

Lieve meiden!

Lieve, lieve Noortje, ik lees je bericht van vanmorgen... Die gedachten laten je niet los dan he. Je denkt als, als, als... Over het vasthouden na de geboorte, dat is moeilijk! Want die momenten komen nooit meer terug. Maar je hebt hem vast gehouden, ben heel voorzichtig met hem geweest en toen je het lichamelijk niet meer trok, moest je wel afstand nemen om zelf te herstellen. Je hebt het goed gedaan! Je hebt gehandeld hoe je moederhart je het ingaf, dat is de enige manier... En de ups en downs, heel herkenbaar, geef je zelf ook de ruimte die te hebben. Als het iets beter gaat, verwacht dan niet gelijk van jezelf dat dat blijft. Geef jezelf alle ruimte! En schuldgevoel.... Nee, je hebt niets verkeerds gedaan, je hebt hem gedragen, beschermd en voor hem gezorgd, zo goed je kon. Dat is het beste wat je hebt kunnen doen. En alles wat jouw lijf heeft gedaan is buiten jouw schuld om...

Volgende week ga je op vakantie. Dubbel he? Maar ik hoop dat het je goed doet. En heb je iets wat je mee kunt nemen van Thomas? Ik ging de eerste maanden alleen een nacht ergens anders slapen als ik een steentje met haar naam en geboortedatum en een waxinelichtjeshouder die we elke dag brandden bij me had. Dat vond ik fijn. Dus ook toen we op vakantie waren, was er een plekje voor haar. Misschien iets voor jou? Ik lees nu dat de foto's mee gaan en je een kaarsje aan gaat steken!

Je schrijft het al bij je verhaal over je werk: dat het je even niets kan schelen. Ik zou daar ook even helemaal niet aan denken. Je hebt nu gewoon verlof en daarna zie je wel hoe en wat. Werk is echt even ondergeschikt aan je herstel en als ik dat zo lees, voelt dat voor jou ook zo.

En die maandag. Je blijft toch doortellen, ook al weet je dat het een kwelling is... Bij mij bleef ik tellen tot de uitgerekende datum. Daarna had ik geen houvast meer... Ja, alleen mijn kleine neefje die op die dag is geboren. Maar dat was nieuw. Ik hoop voor jou dat het minder wordt, want het doet iedere week zo'n pijn!

Cyn, fijn dat er niets is gevonden! Maar dat maakt de pijn nu niet minder natuurlijk bij je man. Ik hoop dat de tape wat rust geeft. En ik ben blij te lezen dat je het fijn vond om vroege dienst op je eigen groep te draaien! Fijn dat je toch voor die laatste weken even kunt genieten van je werk af en toe!

Maria! Fijn dat je er weer bent!!! Heleboel vragen! Ja, het gaat opschieten! De tas staat al een paar weken klaar. Toen ik steeds zulke harde buiken had en het nog wat te vroeg was, kreeg ik ineens de kriebels. Dat mijn man het zou moeten pakken en terug naar huis zou moeten. De tas rijdt nu al een week of 4 overal met ons mee naartoe! Ja, ik ben helemaal klaar voor de bevalling. Sterker nog, ik kijk er heel erg naar uit! Ik ga echt juichen als het begonnen is! Ook al weet ik dat het veel pijn gaat doen, ik wil het zo graag! Ik ben er wel mee bezig, maar op een rustige manier. Ik ga nu al 20 weken naar zwangerschapsyoga en heb dus allerlei ademtechnieken en oefeningen gedaan en doordat ik al zo lang ga, zitten die goed in mijn systeem. Bij harde buiken pas ik het bijna automatisch toe. Altijd maar afwachten hoe het op het moment supreme gaat, maar dit is alles wat ik kan doen. Er liggen 2 schattige pakjes klaar! Heel wit allebei, maat 50-56. Dus ietsje groter dan wat jij had. Aangezien we steeds horen dat het een lange baby wordt, leek me dag een goed idee. Ach, we zien wel of het past, als er een levend, warm kindje in zit, kan het me niets meer schelen! Ik lag gisteren ook zo op bed die wieg in te kijken... te dagdromen dat daar straks een kindje in ligt! heerlijk. Ja, ik ben er wel erg mee bezig dat het in dezelfde periode kan komen. Ik hoop zo ontzettend van niet. Ik wil zo graag die dingen los van elkaar houden. De 20e kregen wij slecht nieuws en ik hoop dat het dan al in mijn armen ligt. Ik heb dat ook tegen de gyn gezegd. Ze was niet negatief over inleiden, maar dat als het echt nog potdicht zit, dat risico's met zich mee brengt en ze het dan niet wil doen. Maar het is nog 3 weken, morgen over 3 weken is het de 20e. Dus nog wel alle kansen voor dit ukkie om gewoon zelf daarvoor te komen!

Ik lees dat je inmiddels meer je draai hebt gevonden met werken, fijn hoor! En ik zie het helemaal voor me. Matilda in de draagzak en jij door het huis heen rommelend! heerlijk! En ze groeit goed en geniet nog lekker van jouw melk! meid, daar mag je trots op zijn hoor, nu al zo veel maanden volledig borstvoeding! Ik hoop dat ik dat straks ook kan zeggen! En het is dus wel hectisch bij jullie af en toe. Je komt te laat met een goede reden! Je schrijft dat de relatie weer een evenwicht moet zoeken. Is het moeilijk om elkaar te spreken, en dan bedoel ik echt te spreken? Ben je veel moe om samen quality time te zoeken? Ik ben erg benieuwd hoe dat straks bij ons gaat. Toch spannend! Nou, ben super blij dat alles zo goed gaat daar!

Hier: alles goed, alleen al zo veel harde buiken! De afgelopen dagen iedere avond heel veel. Maar vandaag echt de hele dag! Af en toe kan ik geen stap zetten van de pijn. Ik heb niet het idee dat het echt weeen zijn, maar voorwerk is het zeker! Verder morgen weer aan het poetsen, want woensdag hebben we weer kijkers voor ons huis! Spannend, want deze komen voor de 2e keer met hun aankoopmakelaar en lijken er echt zin in te hebben. Dat wordt straks verhuizen met een klein ukkie en dat vind ik ook wel weer heel spannend!

Nou meiden, ik ga maar eens koken!

x

[Kersje]

Devika, vandaag is de dag. Het is precies een jaar geleden dat jullie Kaylash af hebben moeten staan tijdens jullie droomvakantie in dat prachtige land Amerika. De droom die een nachtmerrie werd. Ik ben benieuwd hoe het met je gaat. Trek je het nog een beetje? Ik denk aan je, meid.

knuffel voor jou en je engelenkindje,
Kersje

[devika]

@ Madelief,
Ik zie dat je nog niet bent bevallen. Ik had op vandaag gegokt. Mmhh..misschien maar goed ook dat je niet vandaag bent bevallen.
Hou je het nog een beetje vol?
Oh ja wat je vertelde, de pijn die je ziet bij je partner, ja soms wou ik ook dat ik alles van hem kon overnemen. Dat hem dit verdriet bespaard bleef…
Denk dat hij dat omgekeerd ook heeft…
Voor jullie komt die dag ook steeds dichterbij he…weet je al wat je wilt gaan doen die dag?
En meid je bent hoogzwanger aan de tentamen! Ben je niet bang dat je straks weeën krijgt tijdens de les of examen zelf?
Petje af hoor meid dat je nu nog naar school kunt gaan!
En oh ja je heb nog een babyshower gehad he! wat leuk. lekker van genoten?
Mijn zusjes wilden ook heel graag een voor mij geven, maar dat wilde ik niet. Ook door de onzekerheden in deze zwangerschap voelde het niet goed. ik zou er niet onbezorgd van kunnen genieten. Ik zei dat we wel gaan feesten als de kleine er eenmaal is. Normaal gesproken vind ik showers wel leuk hoor. Ik ben altijd degene die ze organiseert.
En ik lees dat je soms moeilijk slaapt! Mmhh, misschien is de kleine echt in aantocht! Het mag nu officieel gebeuren he! spannend hoor!

Oh en ik lees wat je tegen Laura zei over de 41 weken. Ja ik vind het ook eng om over de 41 te gaan. Ik kan me ook niet zo goed voorstellen dat dat goed zou gaan. De kindjes zijn dan wat groter en voor mijn gevoel gaat het dan heel stroef.
Rare is, ik denk zelf continu dat ik eerder ga bevallen. 3 a 4 weken te vroeg. Weet niet waarom. En soms denk ik ook weer dat het een keizersnee zal worden. Weet niet waar het vandaan komt maar tis een gevoel. Als ik andere hoor die lekker spontaan zijn bevallen binnen enkele uren en weer naar huis, dat kan ik me niet voorstellen. Dat dat bij mij zo vlekkeloos zou gaan…
Maar goed, et maakt mij verder niet uit hoe et gaat, als deze kleine maar sterk genoeg is en gezond is!


@ Kim,
Zoo meid wat een lap tekst! Heel fijn om weer van je te horen/lezen!
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! En waar zijn die mooie foto’s die je gemaakt heb van je mooie moppie’s! haha, ff oordelen of je camera het idd goed doet.
Ooh meid, ik lees nu wat je tegen noortje zei over Giel*. Dat jullie hem aan de wetenschap hebben geschonken. Ik schrik daar wel even van hoor, dat heb ik nooit geweten.
Wat een dappere maar ook moeilijke beslissing hebben jullie moeten nemen toen…maar ik begrijp die beslissing heel goed hoor. Je wilt dat Dana dat later niet hoeft mee te maken en dat jullie nu weten waar Giel* aan is gestorven. Maar het lijkt met wel moeilijk dat je geen plekje heb om naar toe te gaan. Dan hebben wij dus ook een beetje…
Maar goed, ons engeltjes leven in ons hart he…een plek waar je altijd naar toe kunt gaan….
En ik lees dat je nog aan het solliciteren bent en met tegenzin naar je werk gaat. Wat balen meid! hoop dat je gauw wat anders te pakken krijgt!
En wat klinkt dat heerlijk zo’n koekjesbakdag met je dochtertje! Heerlijk qualitytime met je kinderen doorbrengen.

@ Laura,
Mmh, dus eind van het jaar ongeveer mogen de pillen doorgespoeld worden door de plee!! Yeeeh! En dan kan het grote klussen beginnen he!


@ Cyn,
Ooh je verlof komt steeds dichterbij lees ik. Minder dan 2 weekjes werken. Heerlijk hoor!
Ik moet nog ongeveer 7 weken werken. Ook lekker!
En over de bevalling, je wilt voor de geboorte dag van Wesley bevallen. Ja misschien heeft de gyn gelijk en kunnen jullie beter tegen die tijd kijken hoe jij en de kleine eraan toe zijn en of ze voor die tijd gehaald gaat worden.
Ooh wat mooi dat jullie ook een gedichtje namens Wesley hebben voor zijn zusje. Ja dat hebben wij ook. Vind dat zo mooi dat ik hem er ook bij kan betrekken.
Nog gefeliciteerd met jullie 5 jaar samen zijn he! jammer dat je mannetje moest werken…
He en dat heb ik dus ook, dat ik af en toe de kleine heel weinig voel. Maar dat schijnt normaal te zijn he.
Heb je trouwens last van harde buiken enzo? Ik niet gelukkig. Mijn buik is juist best zacht… had ik niet verwacht….maar eeehhh komt vast door de babyvet..ahum..
Heb je nog verder last van kwalen? Ik eigenlijk niet. voel me soms zo fit dat ik vergeet dat ik zwanger ben. Haha. Dat is wel prettig hoor.


@ Tam,
Jullie zijn lekker wezen eten en met Myrthe de stad in. heerlijk hoor!
Wat een schattig gezicht moet dat geweest zijn, Myrthe in de draagdoek genieten van alle aandacht. Ja wat wil je met zo’n kleine mooi schatje!
En ja de vraag op wie Britt* zou lijken…weer zoiets waar wij nooit het antwoord op zullen weten he…


@ Maria,
Yeeh je bent terug!
Ik moet zo lachen om wat je tegen madelief zei over het geboorte pakje van Matilda. Ze was 8 pond maar je heb haar gepropt in een maatje 46. Whahaha! Zie et helemaal voor me!
Pfff, ik ben ook nu al op zoek naar geboorte kleertjes. Heb wel wat liggen maar niks is goed genoeg! Haha.
Haha, jij bent echt grappig, je denkt dat Cyn een dochter krijgt? Maar dat was toch algemeen bekend!! Dat heeft ze zelf een keer uitgegild hier op de forum! Haha.
En wat heerlijk dat Matilda zo lekker groeit en van alles knaagt P en ik vind het geweldig dat je nog volledig borstvoedig geeft! Ja echt respect hoor, daar heeft ze alleen maar profijt van.
Ik wil het liefs straks tot minimaal 1 jaar bv geven. Haha.

En ja, een jaar gelden…ik kan er nog steeds niet bij hoor. Ik las deze post van jou gisteren en ben na 2 regels meteen naar de wc gerend. Kon mijn tranen niet inhouden.
Ben toen maar gestopt met lezen want dat ging echt niet, schoot steeds weer vol. Nu weer een poging gewaagd..
Ja wij gaan straks naar het strand…waar wij Kaylash zijn as hebben uitgestrooid…ik ga zo 3 witte rozen halen. 2 voor bij het strand en een voor thuis in een vaasje…
Met deze kleine ukje gaat het gelukkig goed. ik voel me best prima en ook op het werk is het goed vol te houden. Alleen de echo van 12 sep. Dat vind ik wel heel spannend. Hoop zo dat alles goed is…et blijft toch een zorgpost..pffff..


@ kersje,
Dank je wel voor je post meid..ppff..ik zit een beetje verdoofd op mijn werk. et liefs ging ik meteen naar huis…pff..
Nog een paar uurtjes…

@ Elies en Sabrina,
hoe gaat het met jullie? komen jullie de dagen een beetje door...

[devika]

@ Noortje,
Oh meid ik lees je post van gisteren. Dat je ineens overvallen wordt door allerlei vragen of je het allemaal wel goed gedaan heb.
Heel normaal hoor dat je daar aan denkt. En dat blijft helaas nog heel lang zo. dat zelfverwijten, piekeren, stressen etc etc.
Dat weten wij maar al te goed. maar weet je, dat is de natuur geweest he…die heeft besloten dat het niet meer ging..dat hebben wij helaas maar te accepteren…meer kun je niet doen. En je mist je kleintje heel erg…oohh…die huilbuien die je nu zult hebben..verschrikkelijk…
Je voelt je rot dat je Thomas niet langer heb kunnen vasthouden…dat gevoel is verschrikkelijk!
Ik heb dat ook gehad…achteraf dacht ik, heb ik Kaylash wel voldoende geknuffeld. Heeft hij het wel gevoeld en meegekregen?
Ik had hem ook in een dekentje vast en achteraf heb ik er spijt van gehad dat ik hem niet uit het dekentje gehaald heb en goed bekeken heb.
Dat soort waarom vragen blijven helaas… en je vind de maandagen moeilijk…want dan zou er weer een week bijkomen..
Ja ik bleef ook doortellen… maar op een gegeven moment ben ik ermee gestopt…en toen leefde toen toe naar de uitgerekende geboorte datum..5 januari…
Tussendoor kwam nog kerst en sinterklaas en oud en nieuw. Verschrikkelijk waren die dagen! Ik had toen nog hartstikke zwanger moeten zijn..
Op 5 jan,. Zijn mijn man en ik naar de gemeente geweest en hebben we Kaylash bijgeschreven in onze trouwboekje..
Normaal zou dat niet kunnen maar omdat hij in Amerika is geboren heeft hij daar andere rechten. Wij moest daar zijn geboorte en overlijdens aangifte doen. Met die papieren konden we hem hier ook bijschrijven. En zo ging die dag toch niet zomaar voorbij…
En jullie gaan volgende week op vakantie…kan me voorstellen dat je daar niet veel zin in heb…je heb het gevoel dat je Thomas dan achterlaat… mijn hemel…ik weet hoe dat voelt!
Kaylash is geboren tijdens onze vakantie in Amerika vorig jaar. De volgende dag hebben we hem meegegeven om te cremeren. Zijn as kregen we niet meteen. Die zou naar huis gestuurd worden. Wij vlogen wel 2 dagen later naar huis. Dat gevoel vergeet ik nooit meer…ik heb gehuild in het vliegtuig toen we weggingen. Was zo’n verstikkend gevoel, ik liet mijn kind hier achter! Wat als er iets mis gaat en hij nooit meer thuis komt! ( zijn as dan….) het liefs was ik meteen uitgestapt en terug gegaan..
Ik hoop wel voor jullie dat deze vakantie je goed zal doen…even samen weg, om alles een plekje te geven voor zover mogelijk.
En weet je, je laat je Thomas niet achter..in gedachte en in je hart is hij altijd, maar dan ook altijd aanwezig!!!

[devika]

@ Guppie,
Ja ik weet dat jij ook vorig jaar in dezelfde maand je kindje heb verloren. Hoe gaat het nu met je?
We zijn weer samen zwanger! Kun je nu wel genieten van deze zwangerschap? Over het algemeen kan ik het wel hoor..alleen zitten er van die dagen en tijden bij dat ik het even niet zitten…zoals vandaag dus..ppff..

[devika]

Geen idee hoe ik deze dag moet doorkomen…gisteren avond weer verschrikkelijk gehuild. Ik herbeleefde alles gewoon weer…hoe het ging, de pijn van te voren, weeën, bloeden, naar het zh…de geboorte…
En ik voelde me zo schuldig, want op dat moment vergeet ik dit lief klein kindje in mijn buik. Zo raar is dat. ik ben dan continu met Kaylash bezig. En dit kindje schopt natuurlijk niet heel de dag waardoor ik het dus even vergeet…
S’avonds heel vaak wakker geweest. steeds dacht ik oh ja, nu gebeurde een jaar geleden dit…toen lag ik zowat te creperen van de pijn. en nu voel ik een jaar later hele lieve kleine schopjes…
Ik weet ook niet hoe ik vandaag moet doorkomen. Mijn man zit thuis en ik op het werk. het toeval wil dat ik vanochtend naar het ziekenhuis moest om bloed te prikken..
Een jaar geleden liep ik ook in het ziekenhuis rond…ppfff…
Wil het liefs naar huis gaan, me in een hoekje verstoppen en huilen…oooh wat mis ik mijn lieverdje toch…

[devika]

hoor zojuist dat het zusje van een vriendin nu weeen heeft. ( ken dat zusje ook heel goed)
ooh was zo huiverig om dat ze vandaag zou bevallen. en nu lijkt het toch echt te gaan gebeuren.
waarom uitgerekend vandaag???

[cyn87]

devika,

jij zit op het werk en je man thuis,
dit is toch geen dag om te werken. of werkt het een beetje als afleiding?
weet dat ik vandaag aan jullie denk!

x

[devika]

@ Cyn,
ja, ik had ook thuis moeten zitten! maar verdorie ik kon geen vrij krijgen! baal er zo gigantisch van! mijn collega is op vakantie en ik zit alleen op de afdeling.
ben dus noodgedwongen op het werk . maar goed, ik kan wel eerder weg, om 15.30 uur. nog een uurtje dus!

[Sabrina1984]

@Devika; O meis, wat een moeilijke dag voor jou en dan moet je ook nog op je werk zijn vandaag! Ik kan me voorstellen dat dat nu heel lastig is, want je gedachten zijn alleen maar bij Kaylash*. Je man alleen thuis, gelukkig hoef je niet meer zo lang nu en kun je straks lekker naar hem toe!
Oeh het zusje van je vriendin heeft weeen, alles gaat ook maar gewoon door he! Zo lijkt het in elk geval altijd maar te gaan. Misschien kan ze het nog een dagje binnen houden en wordt het morgen geboren (op mijn verjaardag :-)) Veel sterkte vandaag en ik denk aan je!! Xx

[Sabrina1984]

Devika, ik zie trouwens nu pas dat ik als eerst had gereageerd op jou topic 'Dag mijn lieve jongen' vorig jaar in september, ik weet nog dat ik zo ontzettend onder de indruk was van je verhaal en dat ik wenste dat ik zoiets nooit zou meemaken. Zo zie je maar, een jaar verder...

[devika]

oh Sabrina, nu zie ik het ook. de eerste reactie was van jou. en nu sta je in mijn schoenen! je wenst het niemand toe maar het is je zelf overkomen...
wrang is dat he..
ik weet dat ik vorig jaar ook vaak deze topic las...toen ik pas zwanger was...vond het zo aangrijpend wat al die meiden hier hadden meegemaakt..en nu, nu ben ik zelf een van de actieve schrijfsters...raar hoe dingen kunnen lopen he...

maar ik ben wel dankbaar dat deze topic er is. het heeft ons allemaal heel erg geholpen. en dat doet het nog steeds...

nog een half uur en dan mag ik weg!

[shadylady313]

Oh lieve devika!!! Ik denk ook al de hele dag aan je lieverd!!! En potverdorie dat je nou toch gewoon moest werken!!! Bah!!! Je bent inmiddels niet meer aan het werk maar bij kaylash of onderweg!! Heel erg veel sterkte ermee meissie!!

Ja wat afschuwelijk als je hier mee leest en het een jaar later zelf moet mee maken!! Ik mag toch bidden dst er verder geen mensen meer aansluiten hier... Maar das helaas een niet realistische kijk... Maar wat anderen ook al vaker gezegd hebben, we hebben echt veel aan mekaar hier!! Daar ben ik jullie allemaal ook ontzettend dankbaar voor!!

Madelief, gaat het allemaal nog met je?

Oh en devika, hor bizar dst het zusje van je vriendin nu die weeën moet krijgen hè?! Laten we hopen (voor jou maar zeker niet voor haar) dat het kindje na twaalf uur vanavond komt!!!

[noortje]

Devika, wat een moeilijke dag voor jou en dat je dan ook nog moet werken, gelukkig nu niet meer. Hoop dat je de dag een beetje door kunt komen. Het is allemaal zo pijnlijk.
Wat jij zei over kerst, dat je nog hartstikke zwanger had moeten zijn. Ik zie zo op tegen deze kerst, dan had Thomas bij ons moeten zijn. Vorig jaar was al een rotkerst omdat toen net de 1e icsi was mislukt, tenminste nog niet officieel maar voor mijn gevoel wist ik het wel, maar dat is niks vergeleken met dit.
Het is wel een troost dat er nu weer een kindje in je buik zit. Ik hoop zo dat wij dit ook nog een keer mee mogen maken. Maar het zwanger worden van Thomas was al zo moeilijk, ben zo bang dat het niet nog een keer gaat lukken.

Madelief, pff moest weer best huilen toen ik jou reactie naar mij las. Je weet het wel goed onder woorden te brengen.

De steun hier van elkaar helpt wel een beetje. Maar het is zo rot dat dit nodig is, zo zinloos allemaal. Gisteravond waren we op de begraafplaats en op een grafje van een baby zagen we opeens allemaal bloemen staan. Het was al van een kindje dat 6 jaar geleden is overleden, maar gisteren was het dus de dag dat dat kindje geboren was en ook overleden.

[Tam]

Heb geen tijd om alles terug te lezen...druk met mijn werk....doe ik morgen wel ofzo, maar ik wil even wel aan davika laten weten dat ik zo aan haar denk vandaag en dat lieve kleine engeltje.
De waarom vraag zal nooit beantwoord worden. Elk jaar , elke maand, elke week, dag en minuut moeten we ze missen. Maar op deze dagen komt het nog wat extra binnen.
Hier een kaarsje meid.......................een beetje licht op deze donkere dag.

liefs

[Madelief1980]

Lieve Devika, vandaag de dag.... de dag dat je Kaylash een jaar geleden hebt laten gaan. Moest laten gaan. Het voelt vast als de dag van gisteren. Ik heb aan je gedacht vandaag... werd alleen het huis uit gejaagd door verbouwing van de buren en voelde me toen ik wegreed als schuldig dat ik je geen bericht had gestuurd... Alsnog een dikke knuffel!

Kom zo verder reageren...

x

[Madelief1980]

Lieve meiden,

@ Devika, ja, onze mannen voelen dat ook zo, dat weet ik zeker. Zij zouden ook de pijn bij ons weg willen nemen. Mijn man zegt da vaak: dat hij het ergste vindt dat ik zo verdrietig ben. Nee, we hebben nog geen plan voor de 23e. Ik hoop dat ik dan in het kraambed lig. We zullen een kaarsje aansteken en onze trouwkaars aansteken en vooral terugdenken. En ik hoop naar ons kindje kijken en ons beseffen hoe gezegend we zijn...

En ja, ik ben daar zeker bang voor! Maar niet echt dat ik in de les weeen krijg, maar dat ik er net voor beval. Dan moet het tot januari wachten. Het is wel dubbel, want het liefst sluit ik dit kindje zsm in mijn armen en kan dat tentamen me geen zak schelen. Maar praktisch is het niet...

En dat je geen zin hebt in een babyshower is zo logisch! Dat feest komt na de geboorte! Ik heb ook gezegd dat ik niet zo'n echte babyshower wilde. gewoon lunchen met een klein groepje was voor mij helemaal goed. Toch even erbij stil staan, maar net zo'n hysterisch geheel.

Klopt, wanneer de kleine ook komt en hoe dan ook, als hij/zij maar gezond is! Jouw voorgevoel zegt dus te vroeg... Dat van mij zei steeds: dit kindje komt nog in augustus. Maar dan moet het nu wel op gaan schieten! Ik denk dus dat mijn gevoel er dit keer naast zit.

heb jij ook dat je alles nog als de dag van gisteren kunt herinneren van een jaar geleden? Ik heb helemaal niet het ideedat het allemaal een jaar geleden is... Ja, de kalender geeft het aan, maar mijn gevoel niet! herken je dat? Ik lees nu dat je alles herbeleeft.... Dat alles dus heel dichtbij lijkt. En je vergeet je kindje in je buik niet! Dit zijn alleen dagen dat je heel erg met zijn/haar broer bezig bent. Op andere dagen is het andersom. Daar hoef je je niet schuldig over te voelen!

En die zus van je vriendin... Nee he! Dat is zo kut! Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik was ook zo verdrietig toen mijn neefje op mijn uitgerekende datum kwam! Die datum wil je niet verwarren met anderen! Ik hoop dat het daar nog even duurt en dat de kleine daar pas morgen komt...

Noortje, ik ben blij dat de steun hier een beetje helpt, maar inderdaad, we hadden het liever anders gezien! Oh, dat grafje op de begraafplaats. Ik weet dat ik toen het net gebeurd was ook op een ander forum een aantal berichten las. daar waren moeders bij die dit 10 jaar geleden mee hadden gemaakt en die er over vertelden of het de dag van gisteren was. dat maakte me bang. Ik was in en in verdrietig, maar de impact die uit die berichten bleek, kon ik toen nog niet overzien. Nu wel meer. Dit blijft de rest van ons leven groot.... En de kerst.... Verschrikkelijk inderdaad. Wij zijn gevlucht, ofwel op vakantie gegaan en helemaal een kerst gevierd. Dat wilde ik graag. Alles maar een jaar overslaan.En ik kan het je aanraden. met z'n twee aan de andere kant van de wereld helpt dan toch. Maar zo'n beslissing kun je tegen die tijd ook nog nemen. Ik wil je niet aan het huilen maken met mijn berichten.... Maar het is wel erg herkenbaar. Dat deden de meiden hier ook toen ik erbij kwam. Het is ongelofelijk hoeveel herkenning voor je gevoel er uit de berichten spreekt en dat raakt dan zo diep!

Laura, voel jij je inmiddels wat beter? Ja, het gaat wel hoor. Vandaag de hele dag op pad geweest, wel rustig aan gedaan.Werd hier gek van de herrie bij de buren. Ik heb uren in de Hema koffie zitten drinken en studeren. Ook wat geshopt natuurlijk en later gelucht met een vriendin. Vanavond yoga. En de hele dag harde buiken! pffff.... het zit me in de weg, maar ik wil er niet alles door laten bepalen. Die kleine moet er dan maar uitkomen, want ik verveel me anders als ik de hele dag moet gaan liggen! Ik ga zo mijn bedje maar opzoeken...

x

[Elies26]

Hallo meiden,

Sorry dat ik even niet geweest ben (ik lees wel mee hoor) maar zit even een beetje teveel in de knoei met mezelf. Heb nu twee sessies bij de psycholoog gehad en die vallen me heel erg zwaar. Alles komt in alle hevigheid naar boven en ik loop tegen bepaalde dingen aan. We hebben ook een behandelplan opgesteld en ik zal 8-10 sessies nodig hebben om hierdoorheen te komen. Ik merk wel dat ik na zo'n gesprek 3 dagen helemaal van de leg ben. Moe en emotioneel, maar dat zal er wel bij horen. Ook is een hele goede vriendin van mij vorige week bevallen van een gezonde zoon, dat kwam ook hard binnen bij mij en heb het er erg moeilijk mee. Ik heb dan ook pas een week later gebeld met haar omdat ik het gewoon niet eerder kon. Gelukkig begrijpt ze mij en neemt ze me ook niets kwalijk. Ik moet ook alles op mijn eigen tempo doen en heb afgesproken dat we volgende week woensdag op kraamvisite gaan. Ik zie er nu al tegenop!

Ik heb net een hyves aangemaakt voor mama's van een vlinderkindje;

www.mamavaneenvlinder.hyves.nl

Er zijn nog niet veel leden, maar ik hoop dat de hyve zich zal uitbreiden en we er een beetje steun kunnen vinden bij elkaar. Heb je er zelf behoefte aan of ken je iemand die lid zou willen worden, schroom niet en meld je aan.

@Iedereen: Nog altijd super bedankt dat jullie zo voor mij én voor elkaar klaar staan!

Hele dikke kus,

Elize, Mama van Vlindermeisje Jaxy*

[Tam]

jee, wat is er veel gekletst. Dat duurt lang voordat je weer bij bent haha.
Heb alles gelezen, maar zal vast vergeten op iets te reageren, sorry

madelief: ik vind dat laura gelijk heeft hoor. Je doet echt nog veel, knap.
Zo lang het allemaal gaat natuurlijk.....ik zelf heb vanaf wk 29 redelijk plat gemoeten
dus hiero was dat compleet anders.
Ik snap wat je bedoeld met willen bevallen, maar ook je tenamens doen. Kan je ze niet eerder?
Ik ga gewoon nog voor de 19e hoor. Mooie dag om jarig te zijn whaha.

noortje; dikke knuffel meid. Het is allemaal zo moeilijk. Je herkent jezelf soms niet, bah.
Maar praat er veel over....de emoties moeten eruit. DAt is de enige manier.
De huisarts zei bij ons dat je egoistisch moest zijn....jij komt nu eerst.
Je verdriet is zo groot dat je even niet aan andere kan denken. Ik was zo helemaal niet, maar
ben wel zo geworden.

maria; wat leuk weer van je te horen drukke meid haha. Heerlijk met die kleine in de
draagzak ook lees ik. Thuis gebruik ik hem eigenlijk niet...moet ik misschien eens doen.
Wat voor een heb je? Wij hebben van draagdoek.nl. Die moet je zelf helemaal knopen.
En ja, als ik eenmaal aan het werk bent gaat het wel hoor. Ik hou van mijn werk, maar niet
alles wat er bij komt kijken aan papierwerk: plannen/registratie/cursus. Laat mij maar
gewoon mijn ding doen, maar helaas hoort dit er steeds meer en meer bij. Was helemaal
anders toen ik begon met werken.
Wat knap dat je nog bv geeft. Goed hoor. lees dat ze niet van de andere smaken is.
Smaak je zo goed? hihi. Hiero gaan we volgende week eens beginnen met rijstebloem bij
de laatste fles. Ze wordt steeds vroeger wakker....en zeker als ik moet werken heb je
zo weinig slaap. Maar wel in bed uitslapen tot half 11 gisteren met papa. Tja,....en
moeders maar werken haha. Ik heb dat ook hoor dat ik met mijn man weer even ons plaats
moet vinden. Wij hebben alleen in verdriet geleefd en ik merk dat we soms problemen hebben
vreugde te delen ofzo. Gek he!

cyn; hoe is het met de hand van manlief? Wel vreemd. Hoop niet dat ie in de gips moet.
En.....ben je bij de goede bakker geweest? wahahaha

Sabrina; mijn oma is een kindje verloren en kennisen van mijn man ook. Ik vond dit erg voor
hun...echt waar. Maar het is maar een fractie van wat het echte gevoel is. Ik hoop echt
dat andere dit nooit meemaken, maar helaas gebeurd het elke dag. Dat kan me zo boos maken soms,
maar ja......

devika; hoe ben je de dag doorgekomen? En dan nog werken? Hoe moet je je gedachten dan wel niet
houden. Je wilt dan het liefste bij elkaar zijn. DAt was bij ons het 1e jaar wel, het 2e niet...
dat viel zo tegen dat ik toch elk jaar ga proberen samen te zijn. Volgens mij houdt die pijn nooit
op.

elies; zwaar hoor die gesprekken. Ik heb meer dan een jaar bij een pscych gelopen. Nu niet
meer, maar soms mis ik dat wel.....je hebt van die momenten.

hiero; niet alles weggestreken (hoera) en vanmiddag met manlief naar middelburg....effe shoppen.
De werkdagen zitten erop. Mijn man kwam na school effe langs en myrthe heeft in de poppenhoek gelegen.
lache joh. Nu zit ze baby-tv te kijken even ...en mee te brabbelen, want ze kletst de hele dag door.
Niet normaal.
Ik denk zo vaak aan britt*. Zou ze ook zo zijn of juist helemaal anders?

[Madelief1980]

Lieve Elies, geef jezelf echt ruimte en tijd... Het is allemaal nog zo vers, het is helemaal niet gek dat je echt van de kaart bent van die gesprekken. Het is ook zo heftig, je beleeft dan toch vaak dingen opnieuw en voelt het verdriet en gemis weer heel sterk. Echt, neem alle ruimte om rust te vinden! En dat je niet gelijk kon bellen naar die vriendin is zo logisch. Je gunt het haar, maar het doet ook zo'n pijn, die confrontatie.... Fijn dat zij jou wel de ruimte geeft.

Tam, klopt hoor, ik voel me ook gezegend dat het lichamelijk allemaal erg goed gaat met de zwangerschap. dat geeft me ook de ruimte om druk te zijn! Hihi, ik hoop stiekem dat het niet de 19e pas komt... Tentamen kan helaas niet eerder. Als ik toch eerder zou bevallen, ga ik wel proberen of ze nog een uitzondering willen maken zodat ik het een paar weken later doe. Maar eerder doen ze niet.... En je bent nu lekker aan het shoppen! leuk! Ik zag de foto al van Myrthe in de poppenhoek! Schattig! En die gedachten over Britt... Moeilijk dat dat altijd een vraag blijft... Hoe zou het zijn geweest?

Hier controle gehad bij de gyn. Onze eigen gyn was met vakantie, dus 1 keer op de algemene zwangerenpoli. Wat een mutsen zeg.... Maar goed, alles was OK. Bloeddruk goed, vruchtwater goed, hartje klopte keurig sterk en de baby lag lekker te bewegen. Ik vertelde van mijn harde buiken. Komen ze weer aan met blaasontsteking. Nou, dat heb ik echt niet. Is nu al zo vaak gecheckt! Het zijn gewoon oefenweeen en dat is niet erg nu. Maar goed, ze werken gewoon hun lijstje af, kennen je niet en luisteren slecht. Gelukkig volgende week weer onze eigen gyn!

Ga nu even slapen, ben moe zeg!

x

[cyn87]

pff, wat een dag zeg.
heerlijk uitgeslapen met mijn ventje naast me. en we zijn allebij vrij vandaag.
ivm de verbouwing ligt er een hoop puin in de tuin die we nu naar de stort aan het rijden zijn.
de kleine dingentjes kan ik meehelpen. en ik houd mijn vriend gezelschap onderweg naar de stort haha.
meer kan ik niet doen.
ik voel me goed vandaag, maar vanaf vanavond zie ik het allemaal even niet meer zitten.
tv programma's waar ik om kan huilen, en kan niet meer stoppen.
om de kleinste dingen rollen de tranen over mijn wangen.
oei, wat besef ik het gemis ineens! 10 maanden geleden .... wat gaat die tijd snel.
er had hier een vrolijk ventje bij ons moeten zijn van 10 maanden oud!
ik vraag me vaak af hoe hij eruit zou zien. welke karakter trekjes hij zou hebben.
had hij op mij geleken? of op mijn vriend? ik mis 'm zo!
ik voel me schuldig tegenover dit kleintje in mijn buik. de momenten dat ik wesley zo mis, kan ik niet genieten van het getrappel van deze kleine zus.
sorry voor mijn ego berichtje, maar moet t ff kwijt.
ik duik mijn bedje in en hoop dat het snel morgen is!
x

[Tam]

lieve cyn, ik had het gisterenavond ook op de tv (hart in actie?). Je moet je echt niet schuldig voelen meid. Ik herken dat gevoel maar al te goed. Waarom kan ik niet gewoon helemaal gelukkig zijn? Ik heb myrthe toch? Maar ik zeg dat dan ook gewoon tegen haar. Dat mama huilt omdat ze haar grote zus zo mist, maar dat dit niks met haar te maken heeft, want dat zij er juist voor zorgt dat ik ook weer kan lachen en genieten.
Ik vraag me ook af hoe ze er uit zouden zien en welke karakter trekken enzo. Na haar dood had ik dat ook vaak, toen werd het minder en met weer zwanger te zijn kwam dat weer terug.
Tja.........ik hou me maar vast aan het feit dat ik vlak na haar dood me elke dag/elke minuut zo verdrietig en neergeslagen voelde en dat dit nu gewoon met momenten is. De goede momenten overheersen en daar hou ik me aan vast.
Geniet van je vrije dag .......
liefs

[Madelief1980]

Cyn, hoe voel je je vandaag? Oh, wat kan het verdriet je dan overvallen... Samen met schuldgevoel voor jullie dochtertje in je buik... Moeilijk!

Hier alles OK, wel veel harde buiken en krampen, maar we zijn al weer bijna op de 38 weken! Vandaag hebben we ons huis verkocht... Zo spannend, want oplevering is 15 december en dan moeten we dus nu snel op zoek naar een tijdelijke huurwoning want ons nieuwe huis is nog lang niet klaar... Pas volgend jaar na de zomer waarschijnlijk. Ik was er behoorlijk emotioneel onder. Ben blij dat het verkocht is, dat is in deze tijd toch lastig. En zonder verlies, sterker nog, met wat winst. Maar het eerste jaar met ons kleintje gaan we dus in een tijdelijk huis doorbrengen... Ik weet dat het voor de kleine het belangrijkst is dat wij in de buurt zijn, maar toch, het voelt gek! Ik ga zo maar lekker vroeg naar bed. Morgen de hele dag school!

x

[Tam]

gefeliciteerd madelief. Het is een hele opluchting dat het verkocht is en dan ook nog met geen verlies. Maar snap ook dat het emo voelt (je bent nu immers als zwangere emotioneel incontinent) en dat het wel vervelend allemaal is om te regelen. Maar staks met die kleine barst je van de energie van geluk .....alles komt goed.
Problemen zijn er om opgelost te worden ........... er is al genoeg in het leven waar je helemaal niks aan kunt veranderen.
38 wk ......... ik tel met je af.......

[Tam]

Hoi dames ..... wou effe een stukje delen wat ik geschreven heb vandaag....................

Vandaag is myrthe 4 mnd oud. Elke 3e van de mnd is speciaal. Britt* is ook op de 3e geboren en zou nu 2 jr en 1 mnd zijn.

Myrthe heeft vandaag een speciaal shirtje aan. Een geel hemdje met glitters uit monaco. De dag dat Britt* geboren is zat mijn familie (ouders/zussen/broer/nichtje/zwagers) in monaco. Dolgelukkig waren ze met het nieuws, maar ook jammer dat ze zo ver weg waren. Ze kochten gelijk oa dat shirtje. Toen werd Britt* ziek. Ze hebben haar nooit gezond gezien en pas na haar dood kreeg ik het shirtje. Met gemengde gevoelens heeft myrthe het nu aan. Omdat ze zo dichtbij haar zus is. Anders zou ze het ook aan doen. Maar tegelijkertijd weer dat contrast dat ze het nooit aangehad heeft.

Mensen zien ons lopen met myrthe....komen kletsen....kijken in de wagen en vragen hoe het gaat. Waarom deden ze dat niet na Britt* haar dood? Waren liepen ze ons voorbij en was er maar een enkeling die vroeg hoe het ging? Waarom willen ze nu wel op bezoek komen terwijl ze ons al 2 jr lang gemeden hebben?

Ik antwoord dan altijd dat het met myrthe heel goed gaat. En dat is ook zo. Maar willen ze ook weten hoe het met mij gaat? Willen ze ook weten dat ik elke dag nog zoveel verdriet heb? Omdat Myrthe al die stapjes zet die Britt* niet kan zetten. Omdat ik jaloers ben op mensen met twee kindjes in hun gezin. Omdat ik jaloers ben op mensen die zwanger kunnen worden zonder al die extra zorgen en nog kunnen genieten van hun zwangerschap. Omdat ik haar handje in mijn handje mis.
GEwoon.............................omdat! Gewoon DAAROM!

Dit is niet zo met alle mensen hoor .... er is een groep die me dierbaar is voor altijd. Of ze nu contact gehad hebben persoonlijk of met mail.....contact is contact en over die mensen heb ik het niet. Denk ook niet dat ik altijd verdrietig rond loop. Ik ben dolgelukkig met myrthe en geniet van elke lach van haar. Maar mensen denken vaak dat alles nu dan wel weer goed is. Maar zo werkt het niet! Je kind is je kind en ze zijn je alletwee even veel waard.
Ze zien alleen die glunderende trotse Tam achter de wagen lopen, maar achter elke lach zit een traan ............ en dat is wat ze niet zien........en eerlijk is eerlijk. Ik ook niet altijd laat zien.

[noortje]

Madelief, wat fijn dat je huis is verkocht, toch wel een zorg minder zeker in deze tijd. Jee wat komt het dichtbij nu he, nog heel even en dan heb je je kindje in je armen.

Tam, mooi geschreven. Het is gewoon heel naar als het lijkt of Britt vergeten is, dat merk ik nu ook al. Mijn leven staat stil, en iedereen gaat gewoon maar door alsof er niks aan de hand is.

Gisteren weer een enorme huildag gehad. Het zou mijn laatste werkdag geweest zijn, dan 4 weken vakantie en aansluitend verlof, en dan m'n baan waarschijnlijk kwijt. Nu zit ik al meer dan 5 weken thuis. Maandag alweer 4 weken geleden dat Thomas is geboren, die dagen dat we hem bij ons hadden zijn zo ontzettend snel voorbij gegaan. En het verdriet lijkt alleen maar groter te worden. Maandag voor we op vakantie gaan, gaan we nog ergens langs waar ze van het voetafdrukje een sieraad kunnen maken, ben wel benieuwd hoe dat eruit ziet. Dan heb ik iets van hem om altijd bij me te dragen, en Thomas draag ik al altijd bij me in m'n hart. Lichamelijk ging het wat beter, eindelijk van het vloeien af en nu weer mega aambeien die aan het bloeden zijn, bah ben het zat.

[shadylady313]

noortje, ik kan me voorstellen dat je het zat bent... maar nogmaals, het is nog maar kort geleden meissie. ja het verdriet, dat gaat op en neer, het komt en gaat... naar verloop van tijd blijven de momenten dat het komt langer weg, maar het is gewoon zo dat wij hier voor altijd mee moeten leven en voor altijd mee om moeten gaan. geloof me, het wordt echt wel makkelijker. maar dat duurt lang... heel lang! volgende week maandag is het voor ons alweer drie jaar geleden... en nou ben ik die dag druk met mijn werk.. kennismakingsprogramma en vergadering... is voor mij voor het eerst dat ik niet gewoon thuis ben die dag...

tam, jeetje meis wat komt dat mooie stukje tekst uit je hart vandaan!! heel erg bijzonder. maar ik snap je precies!! je geniet van myrthe maar had dit zo graag (ook) met britt* gedaan!! wij hebben een kindje op moeten geven voor een ander kindje... het is zo oneerlijk!! maar in ons geval is het wel zo, wij hebben sonny* moeten laten gaan om semmy te mogen krijgen. anders was hij er gewoon niet geweest... en das ook een nare gedachte vind ik.
ik was woensdag op het consultatiebureau en die vrouw begon over sonny*. ik zei: als dat niet gebeurd was, had ik hier nu niet gezeten met onze semmy. ze vond dat een mooie filosofie. ik ook wel...

madelief, jeeeeeeyyy!!! jullie huis is verkocht en zelfs met een beetje winst!!! gefeliciteerd meis! maar ik snap je emoties erbij wel. het is niet makkelijk denk ik met een kleintje te moeten verhuizen enzo. maar ja, zoals eerder hier al gezegd werd, problemen zijn er om op te lossen. en je komt er wel doorheen. met je kleintje!!!! nog maar 2 weken!!! oh ik tel ook af hoor!!!

wij zijn gister naar de kermis en feesttent geweest hier in de buurt. het was weer een onwijs geslaagde avond!!! jeetje, ik na 2 jaar weer aan een borreltje. oeh wat was ik gezellig haha! word altijd wat losser en gekker met een borrel op dus ik heb me prima vermaakt. we hebben ook zulke leuke vrienden dus het was weer toppie!!
vandaag dus niet helemaal fit... semmy was onwijs lief bij opa en oma geweest!! zo leuk om te horen!
straks weer naar onze vriendjes toe om een gezellig vuurkorf avondje te houden met lekkere hapjes. het is mooi weer, eindelijk eens een keer, dus dan moet je het er nog ff lekker van nemen vonden we. dus we hebben het vast weer heel gezellig straks. maar dan zonder een borrel hoor.. haha

[cyn87]

Tam,
Mijn vriend is een eigenwijs persoon, en heeft dus niks aan zijn hand laten doen.
Er is niks gevonden op de foto dus dan zal het wel meevallen zegt hij dan.
En ja, toevallig ben ik bij de goede bakker geweest haha smaakte goed.

Oh meid, ik zit weer te brullen achter de pc als ik je stukje zo lees over je meisjes.
Myrthe alweer 4 maandjes oud en Britt* die 2 jaar en 1 maandje oud zou zijn.
Het is zo herkenbaar wat je schrijft, je beschrijft het precies zoals velen van ons het zouden ervaren. Mensen die je al die tijd een beetje ontlopen, en nu komen vragen hoe het is met jou en met myrthe.

Als ik mensen tegenkom vragen ze vaak maar uit fatsoen hoe het met me gaat.
Maar er wordt nooit echt doorgevraagd hoe het nu echt is met me.
Het onderwerp veranderd vaak richting de zwangerschap en deze kleine in mijn buik.
Alsof het een onderwerp is waar mensen het niet over willen hebben.
Dat doet pijn. En eerlijk gezegd doet het nu de laatste dagen steeds meer pijn.
Misschien omdat de dagen voorbij tikken en de datum steeds meer in zicht komt.


Madelief,
Gefeliciteerd met de verkoop van jullie huis.
En alweer 38 weken! Wow! De kleine kan gewoon elk moment komen.
Als ik jou zo hoor over de krampjes enzo zal het niet al te lang meer duren.


Noortje,
Wat mooi dat je een sieraad laat maken van jullie Thomas*.
En het is waar wat er wordt gezegd, straks durf je weer wat te genieten van de dingen om je heen. Het verdriet is er, en zal nooit weg gaan. Maar het wordt dragelijker.
Volgens mij beschreef tam dat best mooi:
na de dood van onze kindjes hadden we elke minuut van de dag verdriet en voelde we ons zo neergeslagen. Nu is dat met momenten. Maar de goede momenten overheersen, daar moeten we ons aan vast houden.

Hier een druk weekend gehad.
Vrijdag een lange dag moeten werken en ik was bek af aan het eind van de dag.
Zaterdag weer optijd op wat we hadden een trouw receptie in de buurt van Amsterdam.
(voor ons nogal wat uurtjes rijden)
en aangezien ik niet drink, was ik de bob op de terugweg.
Veel verkeer, een aangeschoten schoonmoeder in de auto en een actieve baby in je buik..
2,5 uur geconcentreerd rijden.. ik was zo blij dat we weer thuis waren.
Nu vandaag lekker niks! Uitslapen en een beetje wassen en strijken straks.

Ik mis wesley elke dag meer en meer.
Maar ik kan niet wachten tot ik eindelijk op 37 weken zwangerschap zit.
Laat die kleine maar komen, wat zal dat een hoop spanning wegnemen.
Ergens durf ik er nog niet te veel van te dromen, deze kerst met een kindje in onze armen…

x

[noortje]

We gaan straks op vakantie, heb er toch een beetje een naar gevoel over dat we hem hier achterlaten. Het is wel alleen zijn lichaampje, maar toch. Vannacht werd ik een paar keer wakker, het eerste waar ik dan aan dacht was vandaag zou het 30 weken zijn. Kon ik hem maar meenemen in mijn buik, nu zit hij in mijn hart.
Ga maar eens de laatste spullen bij elkaar zoeken.

Madelief, ben heel benieuwd of je al bevallen ben als ik terug kom.

[shadylady313]

Noortje ondanks alles toch een fijne vakantie gewenst! Ik hoop dat jullie een beetje tot mekaar komen en kunnen genieten... Veel plezier!

Ik ben sowieso benieuwd of madelief stiekem al bevallen is!!!

[cyn87]

noortje,
ik hoop ook dat je een beetje kan genieten van jullie vakantie.
het is wat je zegt, hij gaat niet mee in je buik,
maar hij gaat nu mee in jullie hart.
ik hoop dat jullie een beetje tot rust kunnen komen.

liefs

[cyn87]

ja, madelief,
het is wel al vanaf vrijdag geleden dat je wat hebt laten horen.
zal je stiekem al zijn begonnen.... hihi

[shadylady313]

zou me niets verbazen hoor. met al dat gerommel in der buik en lichaam de afgelopen dagen!!

[Sabrina1984]

Oh spannend Madelief!! Ik ben benieuwd!! Wat fijn dat jullie het huis hebben kunnen verkopen. Nu op zoek naar een huurhuis, maar dat komt vast allemaal in orde! Ik hoop dat het goed gaat met je!!

Laura, las ik nu ergens dat jullie ook in oktober voor een brusje gaan voor Sonny* en Semmy?
Ik moet nog 1 keer ongesteld worden en dan mogen wij weer beginnen. Ik kan echt niet wachten, maar het moet nog maar even...
Je eerste wijntje in tijden, ik moet zeggen dat die bij mij ook hard aankwam na een tijd geen alcohol! Manlief was solidair aan mij en dronk ook niet tijdens mijn zwangerschap. Toen hij voor het eerst weer een biertje dronk was het erg warm, dus hij dronk het nogal snel op, haha hij was gelijk aangeschoten.
Leuk zo'n vuurkorf avondje!! Wij hadden zoiets afgelopen zaterdag. Ik vierde mijn verjaardag, want ik ben de 31e 27 geworden. In de tuin hebben we een feestje gegeven, half 2 gingen de laatste gasten weg. Ik vond het toch wel leuk om er wat aan te doen, maar wel een ge-ren en gevlieg zeg! Zondag kwamen er ook nog vrienden op bezoek en daarna zegt mijn man, ik heb helemaal niet het gevoel dat we weekend hebben gehad! Haha we waren beiden bekaf!! Vandaag weer werken, dus dat was ff pittig met opstaan vanochtend...

Noortje, een fijne vakantie, ik hoop dat jullie toch lekker kunnen genieten samen. Wij zijn niet zo lang na de bevalling en begrafenis ook even weggegaan samen. Dat was maar een weekend, maar toch, ik vond het wel heerlijk even weer met z'n tweeen en niet al die hectiek waarin je in mee wordt getrokken van werk enz. Even weer een moment tot elkaar komen en praten.
Lijkt me trouwens erg mooi, zo'n sierraad die jullie laten maken!

Tam, het is en blijft gewoon naar dat mensen het zo snel lijken te vergeten, dat doet enorm veel pijn. Je verwoord het echt mooi in je geschreven stuk. Heftig ook dat je familie in het buitenland was en dat je na haar dood nog dat shirtje kreeg. Iedereen zo blij om te horen dat Britt was geboren en dan wordt ze ineens weer weggenomen. Ik kan me voorstellen dat het steeds weer confronterend is en dat blijft moeilijk. Maar gelukkig geniet je enorm van Mirthe en is het goed dat jullie haar grote zus ook niet vergeten, ze is er gewoon geweest en zal altijd in jullie hart blijven.

Ik ga maar even eten koken denk ik. Een fijne avond meiden!

[shadylady313]

Sabrina, zie je nou hoe snel de tijd gaat dat jullie weer mogen?! Ik vind het iig snel gegaan!! Nee ik stop in december met de pil... Zou wel eerder willen hoor maar wij gaan begin juni op vakantie en dat is al geboekt en betaald door mijn schoonouders dus beetje lullig.. Dus nog even geduld helaas... Maar daarna hoop ik in mijn eentje een geboortegolf te creeeren haha!! Wil er nog minstens twee bij en korter op mekaar dan nu met semmy! Nou de natuur nog meewerken! We hebben het zelf al helemaal uitgedacht! Het liefst nog twee jongens en een meisje, Dani, jari en een meisje nikki! Haha!!

Hoe is het verder met je Sabrina?

[shadylady313]

Denk echt dat madelief der kleintje inmiddels heeft hoor!! Niks voor haar om niet te melden na de 38 weken!!! Waaaaaaaa!!!! Spannend!!!!!

[Sabrina1984]

Haha, jullie hebben het zeker al uitgedacht!! Je hebt het niet in de hand he, dat weten we maar al te goed allemaal inmiddels!!!
Wij hebben die gedachten toch ook wel hoor. Ik zou ook best een groot gezin willen. 4 kinderen lijkt me te gek. En dan 2 jongens en 2 meiden bijvoorbeeld...
Tjee dat je voor die vakantie nu moet wachten is toch ook wat! Ik snap het enerzijds wel hoor, maar toch... Maar wat je zegt, de tijd vliegt wel inderdaad. nog maar een klein maandje nu voor mij kun je nagaan!

Het gaat wel aardig goed met me. Ik heb veel lieve vrienden en familie om me heen die heel veel om ons geven. Ook al heb ik ook mijn moeilijke momenten hoor. Laatst sprak ik met iemand die ik al een tijd niet had gezien en gesproken (hij had me voor het laatst gezien toen we verteld hadden dat we een kindje verwachten). Nu sprak ik hem op een feestje van een goede vriend en zei hij dat hij had gehoord van wat er gebeurt was. Maar hij praatte er zo makkelijk overheen, vroeg ons niks en zei gewoon wat hij dacht. Hij zei ook zoiets als van: Ja, je moet het een plekje geven he, en al noem je het pukje of klaasje weet ik het wat, zoiets raars zei hij en toen dacht ik echt van HALLO! Ik ben 2 maanden geleden bevallen van ons eigen kind die ik bij me heb gedragen en we hebben haar moeten begraven. Ze heeft een naam gekregen en geen pietje of pukje, ze heet Hannah Emile!!! En ze heeft een graf waar we meerdere keren per week naartoe gaan en helemaal niet een willekeurig plekje ofzo... Pfff dat zei ik natuurlijk allemaal niet en stond hem alleen maar verbaasd aan te kijken en had echt zoiets van wat moet ik nou hierop zeggen? Tja als iemand niks vraagt en het alleen maar zelf in gaat vullen... Daar kan ik niet bij met mijn verstand en wordt daar zo boos van. Maar goed, zulke dingen zijn en blijven gewoon erg moeilijk, onbegrip. Maar dan denk ik ook weer ach je weet ook niet beter. Alleen zit ik daar gewoon echt niet op te wachten, en al helemaal niet op een feestje! Dan kun je nog beter je mond houden vind ik!
Wat ik erg fijn vind is dat mijn man en ik het samen echt heel goed hebben en elkaar heel goed begrijpen en aanvoelen. Daar ben ik echt dankbaar voor en heb ik heel veel steun aan. We zijn nog meer naar elkaar toe gegroeid door wat we hebben mee gemaakt.

Ik denk ook dat de kleine van Madelief zich heeft aangediend!! Oh ik ben zo benieuwd!!!

[Tam]

noortje, fijne vakantie meid........hoop dat het jullie goed doet. En waar ter wereld je ook bent.onze engeltjes gaan in ons hart mee.

Verder bedankt voor alle lieve woorden op mijn woorden haha. Heb verder geen kletstijd...het zijn mijn werkdagen, maar wilde effe spieken, want ik voel aan mijn water dat er idd wel eens een kleintje bij kan zijn. We weten allemaal aan kersje dat je het ene moment nog kan kletsen en daarna...............afijn. Spannend!

[shadylady313]

Sabrina, ja die gesprekken zul je nog wel vaker mee gaan maken hoor... Het hielp mij om vooraf iets te bedenken wat ik wel en niet zeg als het over Sonny komt. Afgelopen weekend kwam ik een vroegere vriendin tegen en die vertelde me dat se drie weken geleden een miskraam gehad heeft... Ech sneu voor der. Toen zegt ze, nou ja je weet hoe het voelt.. Ik heb der aan staan kijken... En ik heb nu eens gezegd waar het op staat! Dat ik een normale bevalling met alles er op en eraan gehad heb en zelfs een crematie!! Ik weet niet hoe een miskraam voelt!! Toen keek ze mij ook ff aan... Voor ins bijna drie jaar geleden maar dit blijft gewoon vervelend! Dus het is heel vervelend om te zeggen, maar wij moeten hier gewoon maar mee om zien te gaan.
Wat je zegt over je mannetje en jij dat herken ik wel. Wij zijn ook veel sterker samen geworden daardoor! Das iig iets positiefs wat dit op levert... Al is het een schrale troost.. Een maandje nog meis!!! Spannend!!! Ik nog drie haha!! Ik hoop voor jou dat je in 2011 nog zwanger mag zijn!!

Tam je werkt op maandag en dinsdag? Bevalt het je een beetje? Ik mag morgen weer. Heb er wel weer zin in.

[shadylady313]

Madelief!!!!!!!! Vertel ons of je idd bevallen bent!!!!! We zijn benieuwd!!! Haha!
Ik ga nu naar mijn werk toe!
Doei meiden!

[maria11]

hey lieve meiden! :-D

Ohh Madelief, ik hoop dat het tasje dat al weken klaar staat nu in gebruik is! :mrgreen: wat is het spannend zeg.

Noortje, ik hoop dat je ondanks alles een fijne vakantie hebt nu. Het valt niet mee weer voor het eerst weg te gaan na zoiets ingrijpends. Hopelijk hebben jullie het fijn samen. Je zal af en toe best verdrietig zijn, ik hoop dat je daarnaast ook een beetje tot rust kan komen. Het kan soms een verademing zijn in een omgeving te zijn waar niemand weet wat er met je gebeurt is.
Ik snap trouwens je gevoel over uitkijken naar de volgende afspraak in het zh erg goed, ik had precies hetzelfde, ik leefde echt van moment naar moment, ik wilde zo veel mogelijk informatie horen over ons kindje en over mijn lijf.

Sabrina, wat een nare situatie op dat feestje! bah. Wel herkenbaar hoor, ik heb nog steeds menbsen om mij heen die het een miskraam noemen. Het is onwetendheid en tactloos gedrag. Ik vind het fijn te horen dat jij en je man het zo goed doen samen, jullie elkaar goed kunnen steunen....wat kan je dan veel van iemand houden he?

Laura, je hebt de namen al klaar liggen! :-D geweldig. Ik hoop dat die droom werkelijkheid wordt. Hoe gaat het pilslikken nu trouwens? voel je je goed? je hebt nu weer andere hormonen in je lijf, dat kan best eens op je humeur werken.

Tam! ik gebruik thuis de Lodger Shelter, die is lekker zacht. Het is een draagzak die voor net geborenen niet prettig is maar als ze wat groter zijn is ie prima. Ben je begonnen met rijstebloem? en werkt het, slaapt ze wat beter door?
Goed te horen dat ik niet de enige ben die balans weer moet zoeken met manlief. Het is inderdaad soms raar. Bij ons is het meer dat hij zich "wapent" tegen mijn verdriet. Ik ben vorig jaar zo enorm verdrietig geweest, hij moest dat allemaal opvangen en heeft dat met liefde gedaan. Nu merken we dat als ik een keer stress heb of verdrietig ben hij er eigenlijk even niets mee te maken wil hebben. Hij is emotioneel gezien echt " leeggezogen" door mij vorig jaar en dat is het eerste dat hij voelt als ik nu even mijzelf niet ben. Wij moeten het opnieuw leren, hij moet weten dat ik niet meer zo'n beroep op hem doe dus dat hij zich kan openstellen voor mijn verdriet en ik met anderzijds geduld voor hem opbrengen. Soms valt dat niet mee.


Cyn, wat een lekkere miep ben ik ook, natuurlijk krijg je een meisje...duhh:oops:, sorry, ik ben overduidelijk te weinig aanwezig hier! :-D spannend hoor, ze komt al bijna! Jullie zijn er helemaal klaar voor lees ik, kaartje klaar, naam klaar. Je zit nu officieel al drie dagen in het laatste trimester! Hoe is het met de hand van vriendlief?

Devika! ik had dat ook met die geboortepakjes! hahaha, niets was goed genoeg!! weet je wat ik uiteindelijk heb gedaan? ik heb manlief er eentje laten uitzoeken :-D dat gaf mij een goed en rustig gevoel. Nog een klein weekje en dan zit jij ook in het laatste trimester, wat zal je buik mooi zijn nu! gaat het slapen nog goed?
Dat je afgelopen weken zo veel aan Kaylash dacht (denkt) is heel normaal hoor meid, ik had precies hetzelfde. Het feit dat er een ander kleintje in je buik zit kan troostend werken maar kan soms juist ook als een katalysator werken, alsof je dan pas echt beseft wat je kwijt bent geraakt.

Elise, ik zie dat jeen hyves hebt aangemaakt, wat goed van je. Ik lees dat de sessies bij je psych. je erg zwaar vallen. Hoe ging het afgelopen week? ik vond ze in het begin ook erg zwaar, ik was doodmoe daarna. Veel sterkte voor jou meid, het heeft gewoon veel tijd en geduld nodig.

Kim, prachtige taart op fb! :-D jammieeee! nu weer werken, jakkie! ik heb je nooit geantwoord wat betreft hyves, maar ik zit daar niet op, doe daar niets. En aangezien mijn meeste vrienden ook facebookers zijn blijf ik daar maar even hangen :mrgreen:.

Kersje! hoe is het met je? en de kleine druif? zometeen weer werken he? wanneer moet je? is het al gelukt een voorraadje bv in te vriezen voor straks?

Nou hier gaat het prima, Matilda eet sinds kort fruit en groenten, zo leuk! ze brabbelt de oren van je kop, zo enorm lief! Slaapt nog steeds hele nachten door, wat een geluk.


moet weer aan het werk hock: het is veel te druk.

later meer!

kus,
Maria xxxx

[Madelief1980]

Helaas!! Ik had met alle liefde willen melden dat de kleine er is! Maar die zit nog lekker warm in mijn buik. Ben zo moe! Verstop me helemaal in mijn coconnetje. Vandaag alleen maar zin om te liggen en lezen en slapen. Hoop morgen even de puf te hebben om te schrijven.... Liefs aan jullie allemaal!

xx

[shadylady313]

oeh balen madelief!! ik dacht het echt ff hoor! haha in je coconnetje!! lekker doen hoor. nu kan het nog. straks heb je genoeg te doen! oh wat een leuke tijd ga je tegemoet zeg!!

hoe is het met de rest van de meiden?

devika, voor jou komt er weer een spannende dag aan, maandag... op de dag dat sonny drie jaar geleden geboren en overleden is...

maria, wat leuk dat matilda ook groente en fruit eet!! vind ze het lekker? of maakt ze er een boeltje van? haha! ja het pilslikken gaat ok hoor. elke avond slik ik hem trouw tegen mijn zin in... maar wat hormonen betreft zit het wel goed. maar jeetje, ik kan niet wachten tot het 3 dec is!! dan slik ik mijn allerlaatste!! en het leuke is, zondag waren er hele goede vrienden van ons op visite en die vertelden dat ze in november willen proberen zwanger te raken!! dus wie weet lopen wij straks samen zwanger!! zou leuk zijn!! ik ben de vorige keer zwanger geweest samen met mijn beste vriendin en dat hoop ik echt nog een keertje mee te maken. maar die willen volgend jaar na hun vakantie er weer voor gaan dus ik denk niet dat het zal gebeuren. tenzij het bij ons nog niet gelukt is al die tijd. dat zou zomaar kunnen... hoop het niet uiteraard... ja de namen en alle plannen liggen klaar, nou nog ff geduld en hopen dat de natuur het ook zo wil..

elies, hoe gaat het nu met jou?

kim, we missen je hier wel hoor. maar gelukkig heb ik je op hyves! las ik nou goed dat je ziek bent? beterschap meis!!

ik zit nu lekker op de bank te hangen, laptop op schoot, net nog ff gauw gedweild dus ik mag weer chillen haha! manlief is voetbal kijken dus ik ga lekker spelletje spelen. fijne avond meiden.

[Tam]

laura; wat ben je lekker aan de klets meid hihi. Ik heb het gevoel via je mails dat je
lekker in je vel zit. Lees ik tussen de regels door, slim van me he haha.
En aftellen naar het begin van de hoop voor een brusje. Hiero ben ik ook wel eens aan het denken.
Maar durf ik dat nog aan met die grote kans van ons? Ben er nog niet uit.
cyn; de 30 weken ook weer al voorbij. Oh meid, ik leef ook zo mee met je. Wat delen we toch
bijzondere dingen hier.
maria; hier ook zo'n kletskous. De mensen in de winkel kijken zelfs om. Hele gesprekken
voert ze met alles en iedereen. Ze is zo vrolijk meestal. echt een makkelijk heerlijk kind.
Ze slaapt nu beter met de rijstebloem en vanaf vandaag zit ik op 4 flessen en de laatste daarvan
dus emt rijstebloem. Langzaam aan aan een hapje denken. Ze is er wel aan toe volgens de
symptomen, maar soms is het wel snel allemaal hoor. Dat hulpeloze is er wel af.
madelief; doe maar eerder dan 19 sept hoor.....kan niet meer wachten haha
Hier; ander dame's. Hoe is het? sorry dat het effe een kortere mail is.
Vanmiddag weer een bijeenkomst van alle scholen waar ik bij moet zijn...
NEt een mail gehad van het vrouwtje waar ik mee in Gent lag. Het gaat goed met haar tweeling.
fijn wat te horen weer, want we hebben toch veel gedeeld die 10 dagen.
Verder weer zo'n last van mijn ongi. Na de bevalling redelijk snel weer een normaal ritme. Prima dus!
Maar wel een heftige.....

[Madelief1980]

He meiden!

Oh, meiden ik lees nu dat jullie echt in spanning zaten! helaas, tevergeefs... Energie level hier nog steeds 0... Ben echt een beetje op aan het raken. Ik moet nog steeds wat studeren voor het tentamen van zaterdag as, maar dat is dan ook het enige wat ik doe. Slaap slecht, maak me ook meer zorgen. Maar het gaat goed met de kleine en dat is het belangrijkst. Ik ga even jullie berichten lezen, sorry als ik niet zo uitgebreid reageer...

Tam, tranen bij jou stuk, ik had het een paar dagen geleden gelezen. Moeilijk is het toch ook en blijft het! Ik lees wel in je bericht van vandaag dat het zo goed gaat met Myrthe! heerlijk om te lezen! En ik hoop ook zo dat de kleine er is voor de 19e...

Laura, haha, moest lachen om je borrel-avond! Na zo lang geen alcohol ben ik ook benieuwd hoe het bij mij zal vallen! Maar ik verheug me ontzettend op dat eerste glas rode wijn! Heerlijk!

Cyn, ik lees over dat je nog niet durft te dromen over kerst met jullie meisje... Je wilt jezelf beschermen en dat is zo logisch. Al die pijn, nog een keer... dat is echt te veel. Maar ik hoop dat het steeds meer gaat komen en het gaat ook best hard bij jou!

Noortje, jij bent nu op vakantie. Ik hoop dat jullie daar rust hebben samen, met Thomas in jullie hart. En toch een beetje genieten samen....

Sabrina, dat klinkt als een druk, maar leuk weekend wat jullie hebben gehad. Nog gefeliciteerd met je verjaardag. En ik lees dat je nog 1 keer ongesteld moet worden voor jullie het weer mogen proberen. Meid, ik snap dat je de dagen wegkijkt! Maar het gaat snel, dan duimen we iedere maand met je mee! En ik lees je stuk over die reactie van sommige mensen... Ongelofelijk he? Ik verbaas me er steeds over, maar denk dan maar heel snel: ze weten niet beter...

Maria, heerlijk om te lezen dat het zo goed gaat met Matilda! Het genieten straalt uit je berichten!

Hier dus alles OK, maar echt heel erg klaar voor de kleine. Ik merk dat ik erg slecht slaap, veel krampen en harde buiken heb en me ook meer zorgen maak. Het zal toch niet in die laatste dagen fout gaan? Dan denk ik aan cyn... Oh, wat erg zou dat zijn op dit moment. Ik sluit me steeds meer af van alles, gewoon om alleen nog maar bezig te zijn met de kleine. Ik verlang zo naar het zien van het gezichtje!

x

[shadylady313]

gister zag ik een foto van britt* op de hyves van tam... ik werd er helemaal stil van... ze was zooooo mooi!!! kan je je dan niet voorstellen dat dat complete meisje het niet mag halen.. ben er nog van onder de indruk... maar lieve madelief, daar moet je niet teveel aan denken hoor, aan cyn en tam... (de verhalen dan). nu gaat het gewoon goed komen met dit kleintje!! moet!!! kan me voorstellen dat je er nu echt helemaal klaar voor bent!! nog ff geduld meis!

tam, ja ik zit ook echt lekker in mijn vel. ondanks dat 12 september voor de deur staat. het gaat goed met ons. met de relatie, het werk van beide, semmy die het ontzettend goed doet op het kdv, hij is zo lief!!!! ik heb het hele ongeduldige van de pil een beetje los gelaten. omgezet naar een positieve gedachte. ik weet nu iig dat ik het komende jaar lekker alleen nog semmy heb om te vertroetelen. ik weet dat ik met de feestdagen gewoon lekker een borrel kan drinken, want in dec gaan we er toch nog niet echt voor... denk vanaf 1 januari. lijkt me een mooi voornemen. dus dit te weten geeft ook wel een lekker gevoel hoor. neemt niet weg dat ik dolgraag een groter gezin wil maar komt tijd komt raad. en de hele studie kan ik ook wel een beetje loslaten nu... heeft me echt wel wat moeite gekost maar ik hoef me nu alleen om mijn mannetjes, huishouden en werk te bekommeren. vanaf volgende week woensdag ( op mijn verjaardag) begint mijn dans seizoen ook weer!! heb ik ook weer erg veel zin in... je heb gelijk, ik ben idd aan de klets... pfff... haha
wat leuk dat myrthe bijna toe is aan hapjes!!! wat gaat het toch snel! en ja, het baby gaat er erg snel af he? vind ik ook hoor. maar ik moet zeggen nu hij wat zelfstandiger geworden is, is het voor mij wel rustiger. ik moest hem echt de hele dag entertainen en nu kan hij ook heel lief op schoot zitten en babytv kijken of lekker met zijn speelgoed op de grond spelen. en hij jaagt de hele tijd op de poes! de ene vind dat wel leuk maar de andere vliegt steeds naar boven haha!
nou, het lijkt me wel weer genoeg...

[shadylady313]

tam ja in jullie geval lijkt het me ook een hele moeilijke keuze.. maar weet je, als je het niet probeert, komt er sowieso niets meer bij... maar nog een keer deze ellende door maken is echt teveel.. jeetje wat moeilijk voor jullie zeg!! in dat opzicht ben ik wel blij dat wij niet weten waarom sonny niet bij ons mocht blijven...

[Elies26]

Hey meiden,

Hier iets minder positief nieuws.. We hebben de eerste uitslagen van de onderzoeken op Jaxy*. Zij had Osteogenesis Imperfecta type 2b. Dit is een lethale-dodelijke vorm van skelet dysplasie. Ze gaan nu verder onderzoeken of het erfelijk is, zo ja is er bij een volgende zwangerschap 25% kans op herhaling. Dit hakt er even flink in omdat ik echt had gehoopt dat het wat positiever nieuws zou zijn.. Toch is er nog een sprankje hoop, het kan ook een spontane mutatie zijn en dan is de herhalingskans 0%.. Ik blijf dus hopen dat blijkt dat het niet erfelijk is.. Maar goed, dat neemt niet weg dat dit wéér een klap in mijn gezicht is!

X

[Madelief1980]

Lieve Elies, wat verschrikkelijk moeilijk! Helaas kan ik je gevoelens voorstellen... (en Tam helemaal) Alleen echt, probeer hoop te houden! Er zijn ook echt veel spontane mutaties. Het wachten op de resultaten duurt alleen zo lang... Weten dat je kindje echt geen kans had is al verschrikkelijk. Weten dat dat iets is wat jij misschien mee hebt gegeven is nog moeilijker. Wanneer verwachten ze uitslagen? Ik hoop zo voor je dat dit snel is. In ons geval ontbrak er bij ons kindje een heel groot stuk op het 5e chromosoom waardoor ons ukkie zwaar lichamelijk gehandicapt zou zijn en geestelijk nooit ouder dan een paar jaar zou kunnen worden. Maar na alle onderzoeken bij mijn man en mij bleek na 2 maanden dat dit een spontane mutatie was en konden we echt gaan geloven in deze zwangerschap. Een sprankje hoop is dat ze het nu weten, dat ze nu kunnen gaan zoeken en dat je binnen een paar maanden weet hoe het zit. Ik duim zo hard voor jullie dat je net als wij geluk hebt.... Helaas kan Tam je alles vertellen over het andere scenario, het scenario van de herhalingskans.

Meid, dit valt zo rauw op je dak natuurlijk. Neem de tijd dit te laten bezinken, het is enorm groot, want wie weet er nou iets over z'n genen, z'n DNA? Je wordt geconfronteerd met de basis van je eigen bestaan. En dat is heel heftig. Ben je inmiddels bij de psychiater geweest? Ik hoop dat hij/zij je hiermee ook kan helpen.

Waar worden de onderzoeken overigens gedaan? Bij de klinisch geneticus in Rotterdam hebben ze een psycholoog in dienst. Die is dagelijks bezig met dit soort problematiek. Ik heb daar verschillende gesprekken gehad en dat hielp mij echt. Misschien kan dat ook waar jullie onder controle zijn?

Heel veel knuffels van mij meid!

x

[shadylady313]

jeetje elies... wat een domper... logisch dat je nu van slag bent door dit nieuws!! en wanneer horen jullie of het idd een spontane mutatie geweest is? en of het erfelijk zal zijn? pfff, het zit jullie echt niet mee dit jaar... wat een kutzooi meis!! sterkte...

[devika]

Hallo lieve meiden,

Daar was ik weer.
Ooh ik word weer emotioneel van jullie lieve woorden van de afgelopen dagen…
Dinsdag zijn mijn man en ik dus naar het strand gegaan. Het regende heel hard. Maar toen wij daar aankwam was het ineens droog. En de zon scheen door..
Net zoals de dag dat wij Kaylash zijn as gingen uitstrooien…
We hadden allebei een roos meegenomen. Ik zocht daar heel de tijd naar een regenboog. Maar die was er niet. tot we ineens op de pier gingen lopen. Toen kwam er een heel klein regenboogje te voorschijn! Zelfde als vorige keer. Vond dat zoo mooi…voor mijn gevoel zegt dat iets…
Toen wij weer weggingen was dat regenboogje nergens meer te zien. Net als de vorige keer.
Savonds kwamen mijn schoonouders en schoonzusje met gezin langs. En mijn ouders en broertje en zussen belde even.
Was wel heel fijn dat iedereen met die dag bezig was. Niemand was het vergeten.
Eind van de avond was ik wel heel moe. Al die emoties, gedachten en dat vele huilen breekt echt op.
Ik zit wel nog steeds te malen hoor…deze dagen vorig jaar waren zo ontzettend verdrietig…pfff…
Maar gelukkig is daar ons lieve kleine ukje. Die beweegt nu veel meer! Zooo’n mooi gevoel. Ik kan daar zo van genieten.
Vorige week hebben we weer het kamertje besteld ( had ik dat al verteld?). ooh kan niet wachten tot we aan gaan beginnen!
Bij mijn man kriebeld het ook. Zo leuk! ik wil graag een muurschildering hebben. maar die wil hij perse zelf maken. Is dus aan de slag gegaan met uitzoeken hoe het moet.
Zijn oude overheadprojector is van zolder gehaald en afdrukken gemaakt op doorzichtig papier. De schildering gaat ie op het muur projecteren en overtrekken en inkleuren.
Oohh dat wordt zooo mooi! hihi.
En ik heb gisteren zo’n lief jasje gekocht. Een witte wollen overal met konijnenoortjes! Met van die konijnenslofjes erbij. Zooo lief!
Kan niet wachten tot deze kleintje dat allemaal aankan. Ik word er helemaal emo van als ik denk aan hem/haar in zo’n jasje..of lekker trappelend in de box…
De eerste woordjes,…het eerste lachje…het allereerste geluidje van dit kind…wat zijn dat toch bijzondere momenten…
Ik heb vorige week ook de proefexemplaren van de geboorte kaartjes binnen gekregen. Had 4 soorten besteld. 1 springt er helemaal uit! dat wordt em.
Van het weekeind gaan we ook echt mee aan de slag.

[devika]

@ Madelief,
Nog niet bevallen meid? hou je het nog vol?
En gefeliciteerd dat jullie huis is verkocht. En ik kan me voorstellen dat je een beetje verdrietig wordt dat jullie het eerste jaar met jullie kleintje in een huurhuis moeten wonen.
Je zou juist willen dat hij/zij geboren en groot gebracht wordt in jullie nieuwe permanente huis.
Maar weet je, idd, zolang jullie in de buurt zijn, een gezin vormen maakt het niet uit waar je bent en woont. Maak mooie foto’s en herinneringen. Dat is uiteindelijk wat er telt.

@ Laura,
Het hopen heeft geholpen hoor, het zusje van die vriendin is bevallen. En nee, niet op de 30ste maar 31 augustus! Oeff wat een opluchting!
Oh volgende week is het 3 jaar geleden dat jullie afscheid hebben moeten nemen van Sonny*. Hoe kom jij deze dagen door?
Heb je er nog steeds evenveel moeite mee als in het begin.
Ik vind je filosofie trouwens heel mooi. dat als Sonny* niet was gegaan, dat Semmy nu niet bij jullie zou zijn.
Ergens begrijp ik het wel. Mensen zeggen dat vaak ook tegen mij. Dat als Kaylash niet was gegaan dat ik nu niet zwanger zou zijn van zijn brusje.
Ik heb daar een beetje gemengde gevoelens over. het is wel waar. Maar ik had ze toch liever beide gehad. en zwangerschaptechnisch zou dat ook kunnen…
Kaylash zou in januari geboren moeten zijn. en in feb. dit jaar was ik weer zwanger…

Je heb je prima vermaakt met een borreltje lees ik! Lekker hoor! Jee wat is dat lang geleden dat ik heb genoten van een goed glas wijn. Haha, soms denk ik daar wel aan ja.
Maar goed, ik heb nu een wonderbaarlijk mooie redenen om daarvan af te blijven. En dat doen we dus!
En nog een paar maandjes dan gaan jullie voor een brusje voor Sonny* en Semmy! Yeeeh!! Nu lekker oefenen he! haha, geniet nog even van je borreltje!
En wat een muts, die vriendin van je. Die denkt dat jou bevalling van Sonny* hetzelfde is als haar miskraam. Ppfff, mensen weten soms echt niet waar ze het over hebben he.

@ Tam,
Ik ben nou toch echt benieuwd naar een fototje van Myrthe in het poppenhoekje. Hahaha. Wat ziet dat er schattig uit!
En ooh dat stukje wat je schreef. Ik lees gewoon dat het recht uit je hart komt! Dat gevoel komt ook echt over!
Je blijft ook tellen hoe oud Britt* nu zou zijn. ja, ik denk dat we dat ons hele leven lang zullen doen…
Wat speciaal dat Myrthe het shirtje van haar grote zus aan heeft gehad. hoe graag had je gewild dat haar zus die aan zou doen he..
En wat je zei over dat mensen nu even een praatje komen maken als ze je zien lopen met Myrthe, terwijl ze voorheen met een boog om je heen liepen.
Ik kan daar ook zo boos en verdrietig om worden…waarom vragen mensen nou niet hoe het gaat…waarom praat niemand over Kaylash..et gaat steeds alleen over de nieuwe zwangerschap en alle moois die er komen gaat…en ik ben ook dankbaar voor alle moois…maar het maakt mij verdrietig dat iedereen zwijgt over Kaylash..hij is ook mijn kind en zal dat altijd blijven…
Ook al krijg ik nog 10 andere kinderen. Wat Kaylash ons gegeven heeft zal geen enkel andere kind kunnen geven….door hem heb ik voor het eerst de vreugde van een zwangerschap gekend. Hij heeft ons voor het eerst papa en mama gemaakt….die dingen blijven onlosmakelijk aan hem verbonden…
En net als jij ben ik ook jaloer op die mensen bij wie het allemaal vlekkeloos gaat…ppff…
En ook al is het verdriet nog zo groot, wij weten als geen andere dat de vreugde om ons bengeltjes net zo groot is. nee, je loopt niet heel de dag te huilen en kan echt genieten van de mooie dingen in het leven en van Myrthe. Dat is bijzonder he. dat je kunt lachen en huilen tegelijk…

[devika]

@ Noortje,
Hoe gaat het met je meid? Wat zullen de dagen donker voor je zijn ondanks dat het nu buiten wel hartje zomer lijkt…
Je kind verliezen is al verschrikkelijk, maar als zwanger worden ook al moeilijk gaat. Jeetje…wat een onzekerheid allemaal he.
Maar kijk maar naar Madelief. Haar kansen waren ook heel klein. En toch staat ze nu op het punt om te bevallen! Wonderen zijn de wereld zeker niet uit!
Ik hoop zo dat jullie echt gauw weer zwanger mogen worden. Dat geeft echt heel veel hoop. Deze zwangerschap heeft mij heel veel goed gedaan. Je begint dan weer te geloven in een toekomst.
Je bent intussen op vakantie lees ik. Kan me zo goed voorstellen dat je daar moeite mee heb. maar zoals de rest hier ook al zei, Thomas zal altijd met jullie meegaan, waar jullie ook gaan! In je hart draag je hem eeuwig en altijd mee. ik hoop zo voor je dat deze vakantie jullie even de rust geef die je zo nodig heb. en dat je ondanks het grote verdriet toch een beetje kan genieten.


@ Elies,
Ik las vorige week dat je een beetje in de knoei zit met jezelf. Jeetje meid…ja, dat hoort er ook allemaal bij. En het is niet erg hoor als je even niet reageert. Ben wel blij dat je meeleest en hoop zo dat onze berichtjes je een hart onder het riem steken.
Ik lees dat jullie een behandelplan hebben opgesteld. Wel goed meid dat je echt serieus genomen wordt en dat er echt naar je geluisterd wordt.
En een vriendin is bevallen. Kan me zo goed voorstellen dat dat echt hard binnenkomt. Ik had dat vorige jaar ook. Een paar weken na Kaylash zijn geboorte zijn goede vrienden van ons ook ouders geworden. Dat komt echt aan. het erge van allemaal vond ik dat zij ons afsloten voor hun geluk. Wij kregen geen geboorte kaartje van hun in de bus.
Zij dachten nl dat het voor ons te pijnlijk zou zijn. ja, dat is het ook maar ik had wel graag een kaartje gekregen. Het leven gaat nl door. Ik heb uiteindelijk maar zelf een kaartje gestuurd om hen te feliciteren met de geboorte van hun dochter. Maar ook toen kreeg ik geen geboorte kaartje. Pffff…mensen weten niet dat ze je met zo’n houding juist extra kwetsen.
Wel fijn dat die vriendin zoveel begrip voor jullie heeft. En dat je wat later op kraamvisite gaat, prima toch. idd, alles op je eigen tempo.
Als het goed is gaan jullie vandaag op visite he. ik wens je veel sterkte. Maar hoop ook dat je een beetje kan genieten van hun kindje.

Ooh en ik lees nu over de uitslagen van het onderzoek….jeetje meid dat haakt er behoorlijk in he. wat verdrietig om nu echt te weten wat er aan de hand was met jullie meisje.
Ik hoop zoo voor jullie dat het niet erfelijk is en dat dit eenmalige pech was. maar er is dus nog hoop dat het een spontane mutatie geweest kan zijn.
Dat geeft toch veel hoop voor een volgende zwangerschap. Daar gaan we van uit. jullie hebben genoeg op je bordje gehad. jullie verdienen een volgende mooie gezonde zwangerschap en een nog mooier en gezonder brusje voor Jaxy*.
Dikke knuffel voor jou meid!

@ Sabrina,
Hoe gaat het nu met je meid. ik ben echt heel blij te horen dat jullie de volgende ronde al mogen beginnen met zwanger worden!!!!
Ik ga echt heeel hard voor je duimen dat je gauw weer zwanger mag worden! Nog eventjes geduld meid!
Oh ik lees dat je jarig bent gweest. Alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Hoop dat je ondanks alle verdriet toch een beetje heb genoten van deze dag.
En wat fijn om te lezen dat jullie lieve mensen om je heen hebben die jullie steunen. Dat is zo nodig he. Dat helpt voor de helft om weer verder te kunnen…
En ooh wat een nare vent op dat feestje! En wat een opmerking! Mensen hebben echt niet in de gaten waar ze het over hebben he! hier kan ik echt boos om worden.
Ze weten niet hoezeer je gekwetst word met zo’n opmerking. Er tegenin gaan heeft weinig zin. Ben ook blij dat je dat niet gedaan heb. laat hij maar denken wat ie wilt, jij weet wel beter. Wat jij weet en voelt, dat is echt en dat telt!
Zo fijn om te horen dat je man je wel goed begrijpt. Ja ik ken dat, dat jullie dichter naar elkaar zijn gegroeid na alles. Dat hebben wij ook gehad.
In Amerika, na het overlijden van Kaylash, mijn man vertelde mij toen dat hij heel bang was dat hij mij kwijt zou raken en dat dit het einde van ons huwelijk zou betekenen.
Hij was bang dat ik nooit over het verdriet heen zou komen en hem de schuld zou geven en dat ik uiteindelijk weg zou kwijnen.
Zijn woorden gingen dwars door mijn ziel toen hij dat zei…zoveel pijn, zoveel verdriet las ik van zijn gezicht af. We hebben elkaar toen beloofd dat we het nooit zover zouden laten komen en samen zouden knokken.
Ik zeg ook tegen iedereen, hij is mijn held geweest in amerika. Voor mij heeft hij zich staande weten te houden. Terwijl hij zelf ook kapot was van verdriet.
In de loop der tijd is de band ook alleen maar hechter geworden. En helemaal met deze ukje erbij.

[devika]

@ Maria,
Haha het geboortepakje! Ik heb nu al 4 exemplaren liggen. maar ze zijn nog steeds niet goed genoeg. Haha. Ben op zoek naar die ene pakje van mijn dromen.
En jij heb manlief een uit laten zoeken? haha, die zoek dan een uit. en uiteindleijk vind ik het niet goed genoeg. Dan gaat ie zeuren, ja je vraag om mijn menig maar zeurt er dan weer over..haha. ach ja, een luxe probleem.
Ja nog even en dan zit ik in week 30! Wat is dat hard gegaan. Heerlijk! ik weet nog dat ik 7 a 8 weken zwanger was. wat duurde het nog een eeuwigheid toen.
Ja ben zoo trots op mijn buikje! Hoorde vandaag nog van de masseuse op het werk dat ze mijn buikje mooi rond vindt. Is ook zo ben er echt trots op.
Ondanks het verdriet ben ik toch zo heerlijk gelukkig zwanger. Vooral nu met alle beweegingkjes en schopjes. En mijn man kan ze nu ook echt voelen.
Ik kan echt niet wachten tot deze kleintje er is!
En wat heerlijk dat Matilda zo lekker doorslaapt! En dat brabbelen. Zooo lief is dat he. om van te smelten!

@ Cyn,
ik las wat je vorige week zei, dat je om de kleinste dingen moet huilen..pff…
en het is 10 maanden geleden dat Wesley werd geboren…ja hij had nu bij jullie moeten zijn.
ik kijk ook steeds naar het plekje in de woonkamer waar een box had moeten staan. Daar had onze mannetje nu in moeten liggen…
je vraag je af hoe hij eruit zou zien…een vraag waar we nooit het antwoord op zullen krijgen.
En net als jij heb ik idd ook dat ik niet kan genieten van deze kleine ukje in mijn buik op de momenten dat ik Kaylash mis…achteraf voel ik me dan heel schuldig omdat ik deze baby even vergeten ben…maar omgekeerd is het ook zo. Soms ben ik zo aan het genieten van deze kleintje en de voorbereidingen voor zijn/haar komst dat ik Kaylash even “vergeet”.
Dan voel ik me weer schuldig tegen over hem dan wou ik dat ik dit alles ook voor hem had kunnen doen…
Wat je tegen Tam zei herken ik ook. Dat mensen uit fatsoen vragen hoe het met je gaat maar niet doorvragen hoe het echt zit…
Kan daar soms zoo boos om worden…
Vorige week ook weer zoiets…
Op de geboorte/overlijdensdag heb ik 2 blogjes gemaakt op mijn hyves.
Een voor Kaylash dat het een jaar geleden is. en een namens hem dat hij verteld dat hij grote broer wordt en een brusje verwacht( niet iedereen op hyves wist dat ik zwanger ben)
Op de geboorte/overlijdens blog heb ik geen reactie’s gehad. en juist heel veel op het blogje van zijn brusje. Allemaal felicitatie’s en gelukswensen…
Maar op de andere durf niemand te reageren…en dat doet best pijn soms… ze weten niet dat Kaylash nog elke dag, de rest van ons leven deel zal uitmaken van ons gezin…
Maar goed, tis vaak ook onwetendheid van mensen denk ik dan…

[shadylady313]

En toch blijft het keihard dat het lijkt of iedereen hem vergeten is en nergens op reageert... Ik heb een vriendin, das ook mijn beste vriendin, die vergeet Sonny nooit!!! Noemt hem altijd ook bij naam en zou juist op zo'n blog reageren! Zij heeft toen een heel mooi stukje tekst in een blog op der eigen Hyves gezet! Was en ben ik zooooo trots op!!!
Maar wel heel vervelend meis! Dat je toen zelfs niet eens een geboorte kaartje heb gekregen !! Dat doet pijn!!!

Ja ik kom de dagen goed door hoor! Het maakt geen verschil met andere degen, want ik denk er toch elke dag aan. Mensen kunnen dat niet begrijpen maar het is toch echt zo! Jullie snappen dat gelukkig wel! Ik heb een collega gehad waarbij het al veertig jaar geleden is en die denkt er ook nog elke dag aan... Zo zie je maar... Ze zullen altijd in ons hart en gedachten blijven bestaan en erbij blijven horen!

Jeetje wat bijzonder die dag! Met die regenboog vind ik echt apart!! En het zonnetje wat door kwam! Wauw!!! Het zal wel een zware dag geweest zijn! En fijn om te horen dat de mensen om je heen er ook mee bezig geweest zijn! Daar ben ik blij om!!

[shadylady313]

Kijk je erg op tegen maandag meis? Het is wel weer spannend denk?! Hoelaat moet je bij de gyn zijn?
Leuk dat dit kleintje flink laat weten dat ie er is!! En je bent trots op je buikje! Uiteraard!!! Lekker genieten hoor!!

[devika]

Laura,

Ja vond het ook raar dat niemand durfde te reageren. Denk meer dat het is omdat mensen niet weten wat ze moeten zeggen.
Maar ja, alles is beter dan zwijgen/negeren denk ik dan!
Maar dan denk ik ook weer, de mensen die echt om ons geven vergeten het niet. Wederzijdse broers/zussen en ouders. Dat is toch het belangrijkste.
En jullie lieve meiden hier op het forum. De zwager van mijn man was vorige week dinsdag niet lang geweest bij ons. Zus van mijn man wel.
De zwager had ook niks van zich laten horen. De volgende dag stuurde hij mij man een e-mail. Dat hij zich heel schuldig heeft gevoeld dat hij heel de dag niets van zich heeft laten horen. ( we wonen 3 straten van elkaar af en hebben een hele goede band met hun)
Maar de dood van Kaylash houd hem nog steeds bezig en hij kan er maar niet overheen komen. Daarom heeft hij niets van zich laten horen. Maar hij schreef wel dat hij veel aan ons en Kaylash en de baby heeft gedacht. Dat vond ik dan weer wel heel mooi en had er respect voor dat hij dat op zijn manier verwerkte.
Want ook bij hen zit het verdriet om Kaylash heel hoog.

Ben blij te horen dat je die dagen nu goed doorkomt. Ja, het moet inderdaad geen verschil uitmaken. Wij denken elke dag aan ons engeltjes.
Wat je zei over die collega. Mijn oma heeft dat ook, zij heeft 2 kindjes verloren met 8 en 9 maanden. Tot de dag van vandaag praat ze nog over hen. Ze weet ook hoe oud die kinderen zouden zijn etc etc. Ze huil er niet meer om, maar vergeten doet ze niet. vind dat echt heel bijzonder. Tis echt waar, heel de wereld zal vergeten maar een moeder niet!

Ja ik vond dat echt heel bijzonder van het regenboog. Ik wist gewoon dat er een zou zijn!
Ppff, ja ik kijk echt een beetje op tegen maandag. Het is nl niet voor niets dat we weer een grote controle krijgen. Ppff…
Hoop zo dat dit kindje goed is gegroeid en er geen rare dingen zijn bijgekomen.

[devika]

Meiden weet je wat ik mij laats afvroeg.
Bij de geboorte van deze kleine moet meteen gecontroleerd worden of zijn/haar slokdarm en anus functioneert.
Nog voordat ik borstvoeding mag geven. Kan nl ook zijn dat er een verbinding bestaat tussen het slokdarmpje en luchtpijp. Die verbinding moet dan afgesloten worden. ( ja heeft allemaal met de navelstreng te maken)
Maar baby’s die slikken af en toe een beetje vruchtwater door. Dat is normaal.
Zou dat nu dan wel goed gaan? Want als het slokdarmpje niet blijk te werken hoe slikt de baby nu dan? En komt dat wel goed?

Pfff, ik probeer hier niet zo vaak over na te denken hoor. De gyno heeft het hier verder niet over gehad. Maar af en toe, dan steken dit soort vragen wel ff de kop op.
En tis natuurlijk niet zeker of het niet werkt. De kans is heel groot dat alles goed functioneert. En zo niet, operatief is het allemaal te herstellen.
Maar toch, je heb van die dagen dat dit soort dingen door et hoofd spoken..

[devika]

@ Tam,
mijn hemel wat een mooi foto van Myrthe op de site van Britt*. Wat een schoonheid is ze toch!
( foto met dat roze hemdje en mutsje waar ze omhoog kijkt)
oeff...zooo lief!

[cyn87]

Goede avond,
Daar zijn we weer, ik ben net klaar met werken, (laatste dagje op de groep bij de kids)
En gek genoeg heb ik nog wat energie over aan het einde van zo’n lange dag.
ik zie dat ik weer een hoop heb gemist dus ik ga er eens even voor zitten en even teruglezen.

Sabrina,
Je bent jarig geweest zie ik, gefeliciteerd!
Je hebt een juiste dag uitgekozen om je verjaardag te vieren, was mooi weer zaterdag!
Wat een vervelende reactie van diegene die je al een tijd niet had gesproken/gezien.
Soms kunnen mensen zo grof uit de hoek komen en er zo makkelijk over doen.
Ik ben blij om te lezen dat het best goed met je gaat.
Ook fijn dat je zo goed met je man kan praten en dat jullie elkaar goed kunnen steunen.

Laura,
Ik moet zo lachen als ik zie hoe je je gezinnetje al helemaal hebt uitgedacht!
Ach, het is al september, en voor je het weet mag jij ook weer!
Sommige mensen weten niet waar ze het over hebben. miskraam… dan denk ik, mens je moest eens weten. Zo had ik van de week een gesprek met een nieuwe collega.
Ze vroeg of dit ons eerste kindje was, ik zei nee de 2e. maarja, zo wordt er snel doorgevraagd en heb toen wel moeten zeggen dat ons eerste kindje is overleden bij 38 weken.
Soms kap ik dat wel eens af, maar nu werd er gezegd dat het wel leuk is dat broer en zus straks samen kunnen spelen.. toen dacht ik, ik moet je toch even wat meer vertellen….
De reactie was oh dat lijkt me best moeilijk, een miskraam.
Dan denk ik.. een miskraam! … nee! Dit was een voldragen kindje en dat zie ik niet als een miskraam. Daar kan ik me zo boos over maken.

Maria,
Ja, voor zover we op de echo zagen was het toch duidelijk een meid! Hihi
Ja, ik heb een eigenwijs mannetje dus die doet alles weer met zijn hand en ik hoor hem er niet over.
Ik zie dat ’t dametje aan het fruit en groente zit! Heerlijk..
Vind je de tijd snel gaan? Hoe is het met werken? Zit je er weer helemaal in?

Madelief,
En wij maar denken dat je stiekem al was begonnen, haha
Ben je erg moe deze dagen? Slaap je ’s nachts nog een beetje door?
Oh ik zie het al, slapen gaat slecht.
Ja dit zijn moeilijke dagen. Je moet er niet te veel aan denken hoor wat ik heb meegemaakt.
Ik neem mezelf ook voor om dat een beetje van me af te zetten.
Wij zullen het nooit zeker weten, maar ik denk dat wesley erg ziek was van de bloedprop die ik had in mijn lies/bekken. En dat hij het gewoon tot die tijd hebt uitgehouden en daarna het hartje het allemaal niet meer aan kon.
Denk jij maar fijn aan hoe jullie kindje er uit zal zien… op wie hij/zij zal lijken, of het kindje haartjes heeft of juist niet… oehh… ik droom nu ook helemaal weg over dit kindje in mijn buik.

Tam,
Je werkdagen zitten er weer op.
Getver en dan ook nog een bijeenkomst waar je bij moet zijn.
Zie ik dat nou goed, denken jullie al weer over een brusje voor de meisjes?
Lijkt me inderdaad moeilijk, zeker als je ziet wat jullie al hebben moeten doorstaan.
Maar er is genoeg tijd om over na te denken toch..
En je hebt je ritme weer terug, wel fijn dat dat weer goed zit. Een beetje jammer dat het zo heftig kan komen, had je dat voor de zwangerschap ook?

Elize,
Oh meid, wat zit het tegen!
Wat een rotnieuws! Dat zal vast even schrikken zijn. Denk je alles te hebben gehad….
Hoe voel je je verder?


Devika
Wat fijn om te lezen dat je toch een beetje aan het genieten bent.
Kamertje besteld, het uitzoeken van een muurschildering, je juiste kaartje gevonden.
Oh wat geeft dat een goed gevoel he? Zijn jullie het ook al eens over een naam?
Meid, wat klinkt dat mooi over het strand.
Speciaal voor jullie stopte de regen, dat kan geen toeval zijn toch?

Je hebt weer een heel verhaal getypt haha.
Ja, de reacties van de mensen. Ze ontwijken het onderwerp wesley en dat merk ik vaker.
Maar ik heb nu wel zoiets van, de mensen die er wel voor ons zijn die vergeten hem niet.
Ik heb eerlijk gezegd toen ook echt mijn vrienden leren kennen.
En daar zijn er niet veel van over gebleven. Triest he…
Ja, de dood van onze kindje zullen we nooit vergeten… elke dag zijn die in gedachten bij ons.
Of het nou een jaar geleden is of 20 jaar.
Mijn vader heeft het ook voorheen nooit over zijn kindjes gehad. (die met 24 en 26 weken zijn overleden)
Maar nu wij wesley zijn verloren herinnert hij mij pas sinds dit jaar aan de datum dat die kindjes zijn overleden. Hij is geen prater, maar zegt dan wel van, vandaag is de dag dat je broer zo oud zou zijn geweest…

Ik lees over de vragen die door je hoofd spoken. Schrijf ze op en vraag het maandag.
Jullie kleintje doet het vast goed! Daar vertrouwen we op.

Kim,
Hoe is het met jou? Drukke mama!

Kersje,
Hoe is het daar met jullie ? lekker aan het genieten van jullie mooie mannetje!

Ik heb morgen weer een controle.
Het is de 2e keer in de hele zwangerschap dat mijn vriend niet mee kan.
Maar ik ben niet bang. Deze kleine laat zich zo duidelijk voelen dat ik soms van m’n stoel spring omdat er een paar voeten tekeer gaan hierbinnen.
Gisteravond werd het mijn vriend een beetje te veel.
Hij is net begonnen met een opleiding, na 16 jaar niet naar school te zijn geweest. Hij wordt erg in het diepe gegooid en de dagen naar wesley zijn datum tikken ook door.
Hij vertelde dat hij niet geniet van de echo’s die we nu krijgen.
Vorig jaar vond hij het geweldig, en spannend. En nu denkt hij maar aan een ding, dat het kindje huilt als het geboren wordt..
Ik heb soms het idee dat ik hem meer bij deze zwangerschap moet betrekken. Maar weet niet hoe.. hebben jullie dat ook gehad? Dat je je soms schuldig voelt..
Hij vertelde ook dat hij met zijn collega had gesproken over wesley.
Dat het erger was voor mij dan voor hem, omdat wesley in mijn buik zat en ik 2 dagen met een levenloos kindje rond moest lopen.. en dan de bevalling…
Ik vond dat erg om te horen, en heb dat ook tegen hem gezegd.
Het is niet erger voor mij dan voor hem.. soms ben ik bang dat hij zich te veel afsluit van zijn gevoelens.. maar dit bevestigde wel weer dat hij er wel over kan praten.. gelukkig maar.
Hij uit het alleen niet zo.

Ik hoop dat ik iedereen heb gehad.
Ik ga mijn laatste geboorte enveloppen schrijven, wat eten… en dan plof ik op de bank.
Tot snel! xx

[Madelief1980]

Meiden, sorry, even een egobericht. Het gaat niet zo goed hier. Ik wordt banger en banger... Huilend wakker worden, huilend aan het ontbijt. Ik droom allerlei horrorscenario's mbt de bevalling en wordt er steeds onzekerder van. Waar ik 1,5 week geleden nog vol vertrouwen was, is dat nu het omgekeerde. Ik maak me erg veel zorgen...

x

[Tam]

lieve madelief......even snel reageren op je. Meid, ik snap me je maar al te goed. Ik had dat ook, maar als het zo ver is neemt je lichaam het over van je hoofd meid. Echt!
Het gaat goedkomen...dit brusje heeft een super beschermengel. En jij bent een echte vechter!!!
Praat erover.....probeer te ontspannen (makkelijker gezegd dan gedaan).
Leef met je mee meid, liefs

[noortje]

We zijn weer thuis, konden niet echt onze draai vinden en daarbij viel alles daar tegen, huisje, omgeving enz. Vies en beddegoed stonk. Dus zijn we gisterochtend weer vertrokken, onderweg nog wat dingen gedaan en gisteravond weer thuis. Konden weer even naar het grafje en dacht lekker te kunnen slapen in eigen bed, maar de leegte was weer zo groot dat ik weer een slapeloze nacht heb gehad.
Jullie hebben veel geschreven, heb nog niet alles gelezen, alleen even gauw gekeken of Madelief al bevallen was, maar helaas.

Madelief, kan me goed voorstellen dat je bang bent. Ik hoop dat de bevalling snel komt en dat alles goed gaat, zodat je snel je kindje in je armen hebt.

[shadylady313]

Lieve madelief... Ik heb echt met je te doen!! Ik vind het naar om te horen dat je je nu zo voelt! Maar ik snap het ook echt!! Zoals tam al zei, dit kindje heeft een super beschermengel!!! Komt ech wel goed!! Rustig aan lieverd en ik hoop dat je snel mag gaan bevallen!!!

[maria11]

Och lieve Madelief, ik begrijp je gevoel zo goed meid, wat naar dat je zo angstig en huilerig bent nu. Net als Tam had ik het ook, het is ook gewoon best eng om te gaan bevallen! je weet gewoon niet wat komen gaat en dat maakte mij angstig, ik wilde controle houden maar dat gaat niet. Neem lekker een warme douche meid, de zorgen van je afspoelen.
Ik had echt exact hetzelfde, zo'n anderhalf week voor de bevalling ging het ook bergafwaarts met mijn vertrouwen....ik weet niet waarom. Maar hert kindje komt eraan lieverd, met of zonder angst, het kindje heb je een dezer dagen in je armen, hou daar maar aan vast. Ze gaan je echt heel goed door de bevalling heen helpen. Probeer maar te focussen op het moment dat je je kindje op je buik krijgt, dat prachtige, prachtige moment als jij en je kindje elkaar voor het eerst aankijken. Er is niets mooiers, niets.

knuffel voor jou en kus op je buik voor kleine frummel, het komt goed!

Maria

[maria11]

Lieve Noortje, welkom thuis. Het was allemaal niet zo'n succes lees ik..nou, laat maar van je afglijden, het is wat het is. En dan thuis weer geconfronteerd te worden met een leeg bed, lege buik, bah.
Ik weet nog dat ik na de eerste vakantie erg blij was weer thuis te zijn maar dat het uiteindelijk zo tegen viel....waarom wilde ik dan naar huis? om dichterbij mijn kind te zijn, daar zat ik dan weer thuis met de as van Olivia in mijn armen....en dan? ik voelde mij niet beter. Ik was gewoon verdrietig, thuis, op vakantie....overal.
Ik heb zo veel gehuild die eerste maanden, ik had gewoon uitslag op mijn wangen van het zout. Ik hoop zo dat je weer snel zwanger mag zijn, dat wens ik voor jou. Maar eerst helen, scherven bij elkaar rapen, het gat dichten. Wanneer ga je weer naar het zh?

liefs,
Maria

[devika]

Ooh Madelief, jeetje meid wat naar dat je zulke nare dromen heb. Heb zo met je te doen.
Het is denk ik de spanning die erbij komt kijken. Maar wat de rest van de meiden hier ook zeggen is waar! Het komt echt goed!
Deze lieve kleine ukje gaat er komen! Gezond en wel! Hij/zij heeft idd een beschermengel die over hem/haar waakt!
Ik denk aan je lieverd. En een hele dikke knuffel! Het komt goed deze keer!

[devika]

@ noortje,
Welkom thuis lieverd. He wat naar dat de vakantie zo is tegengevallen..
Kan me wel voorstellen dat je dan gauw naar huis wilt. Naar het grafje van Thomas.
Maar dan kom je weer in een leeg huis…jeetje, ik weet hoe dat voelt…ik vergeet nooit meer dat leeg gevoel wat ik had toen wij terug kwamen uit amerika.
Je huis is je huis niet meer. Wij gingen weg met z’n 3en en kwamen met maar 2 terug. Dat gevoel is verschrikkelijk.
Je heb slapeloze nachten lees ik… oh meid heb zo met je te doen. Wat zul je ook veel huilen deze dagen he.
Maar geef eraan toe. Dat is het enige wat een beetje verlichting geeft. Huilen en praten…meer kan je niet doen.
Ik hoop zo voor jullie dat je gauw groen licht krijgt en weer zwanger mag worden. Als je je weer een beetje kunt richten op de toekomst, dan begint het verwerkingsproces een beetje. Tenminste dat is bij mij zo gegaan. Vergeten zullen we niet, dat nooit. de pijn blijft altijd bestaan. Maar stukje bij beetje wordt het dragelijker.
Echt, ook voor jou gaat op een dag de zon weer schijnen. Hele dikke knuffel voor jou!

[devika]

@ Cyn,
Je heb vandaag een controle he! hoe is het gegaan? Vast helemaal goed!
Jammer dat je er alleen naartoe moet. Maar heb je heb er vertrouwen in! Goed zo! Ja jullie kleine meid laat wel van zich horen dat het goed gaat he!
Oh en je vriend het er moeilijk mee. Jeetje, vind het zo naar voor hem. Mannen uiten het niet zo makkelijk he, maar als ze het doen snijd dat echt door je ziel he..
En hij verteld aan andere dat hij het voor jou zwaarder vind dat voor zichzelf. Ik denk dat elke man dat wel heeft. Ja, mijn man ook. Ik hoorde hem steeds tegen andere zeggen hoe verdrietig ik was en wat ik heb moeten doorstaan. Terwijl ik weet dat bij hem juist het verdriet ook heel groot is. Vind het heel erg voor hem want hij heeft machteloos moeten toekijken en kon niet ingrijpen terwijl het mis ging. Ze cijferen zichzelf weg. Terwijl dat niet nodig is. Het verdriet is voor beide heel groot.
Praat veel met elkaar. Dat is denk ik het enige wat echt een beetje helpt.

En ja de reacties van de mensen. Pff… ze moeten het zelf maar weten denk ik soms.
Ja idd, ook ik heb vorig jaar geleerd wie mijn echte vrienden zijn. Een hele goede vriendin die ik jaren door dik en dun ken, daar heb ik nu een beetje afstand van genomen.
Omdat ze mij niet meteen gebeld had. Zij heeft ook haar kindje verloren en heeft nu 2 gezonde kinderen. Juist van haar had ik een hart onder de riem verwacht. Omdat ze weet waar ik doorheen ga. Maar nee, als ze belt gaat et alleen over haar nieuwe vriend bla bla. Dingen die er niet toedoen.
Een andere vriendin is juist veel closer geworden door dit alles. En de mensen die er echt toedoen die zijn er door dik en dun geweest.
Ja je had idd een keer verteld dat je vader 2 kinderen heeft verloren. Bijzonder he dat hij nog steeds weet hoe oud de kinderen nu zouden zijn. Ja, als ouders vergeet je dat gewoon niet. Kinderen zijn toch het meest dierbare wat er is. En als je een moet missen, over 100 jaar weet je alles van hem/haar nog in detail.

[Madelief1980]

Thanks lieve meiden! De tranen rollen hier over mijn wangen als ik jullie berichten lees. Een beschermengel..... Als Maria dan schrijft dat dit kindje er aan komt, met of zonder angst, dan is het verlangen zo groot... En jullie herkennen het dus ook... Ik had dit zo graag niet gehad, 1,5 week geleden was ik nog vol vertrouwen. Uiteindelijk ben ik met mijn ziel onder mijn arm maar de stad in gesjokt. Beetje rondkijken, voedingsbh gekocht, nog wat extra boodschappen ingeslagen. En gelukkig gaat de tijd dan sneller... Nu ga ik maar even slapen. Hopenlijk lukt dat.

x

[shadylady313]

Oh meisje... Ik zie je ook al helemaal gaan... Er totaal niet bij met je gedachten zie ik je over straat lopen... En ik ken je niet eens in het echt!!! Ik duim echt dat je zo snel mag bevallen en dat het een spoedlancering wordt net als semmy! Dan overvalt het je zo, dan heb je niet eens tijd meer om overal over na te denken!! En dan heb je gewoon snel je kleintje op je buik liggen!!!

[shadylady313]

Noortje wat vervelend dat het zo tegen gevallen is daar!! En dan zit je al niet lekker in je vel... Dan hoor je juist ff een opkikkertje te krijgen... En dan de leegte weer voelen bij thuiskomst... Ja het is allemaal heel moeilijk... Je moet echt ff door deze zure appel heen... Daarna wordt het allemaal ietsepietsie beter... Je zult het vanzelf merken. Sowieso het eerste jaar vond ik het moeilijkste jaar. Alle feestdagen waren zonder de kleine terwijl die met of in de buik hadden moeten zijn... Daarna vond ik het een stukje makkelijker worden..
Sterkte lieve Noortje...

[shadylady313]

Madelief lig je lekker te slapen? Of heb je iig ff kunnen slapen?

[devika]

oh Madelief toch. ik denk dat het ook vooral de hormonen zijn icm slaaptekorte, piekeren, het verdriet om je engeltje, de naderende geboorte/sterfdatum van Noach en de naderende geboorte van haar brusje. je heb ook zoveel op je dak ineens!
en je bent even de stad in gegaan. ik hoop zo dat dat voor de nodige afleiding heef gezorgd. en nu lekker uitrusten he! nog even en jullie kleintje wordt gezond en wel geboren! net als laura hoop ook ik dat je voorspoedige bevalling zult hebben!
ooh jee ik voel de spanning! nog even en dan is jullie kleintje daar!!!

ooh...kindjes blijven een wonder he...wie had vorig jaar kunnen denken dat we dit jaar er nu zo bij zouden lopen...
ik herinner me ineens de verdriet die we allemaal zo sterk voelden rond de jaarwisseling...hoe zou 2011 eruit komen te zien...
en nu, nu heeft het merendeel een lief kindje in de armen, jij ik en cyn een in ons buik.
en hopelijk straks noortje, sabrina en elies een knallende positieve zwangerschapstest! ja dat hoop ik echt... en laura natuurlijk!!
wat zou dat mooi zijn als we straks in 2012 allemaal een gezond kindje in de armen of buik hadden. Ja, daar duim, hoop en bid ik voor.