mijn lieve, lieve kleine schat

[Kersje]

Goedemorgen lieve meiden,

Het is weer weekend, dus ik zal maar niet van mijn zaterdag/zondag-verhaal afstappen, zolang ik de tijd nog heb! Misschien voelt het een beetje raar nu we net de verdrietige verhalen van Sabrina en Elize hebben gehoord, maar ik heb behoefte om te doen wat ik altijd doe: op jullie verhalen reageren en een impressie geven van een stukje van mijn eigen leven. Ik hoop dat jullie dat oké vinden.

Nou, je raadt al waar ik zit (juist, die keukentafel). Uma is ‘m gepeerd, o toch niet, daar komt ze net aankletsen. Ik noem het aankletsen, want eigenlijk is ze stiekem een kletskous. Ze maakt altijd heel grappige hoge geluidjes.
Het regent. Ik vind het niet erg. Lekker voor de natuur (alles is weer zo heerlijk groen) en lekker voor de temperatuur (het wordt nog warm genoeg). Geef mij maar koele dagen met mijn dikke buik!!!
Kleine kers is weer aan het gymnastieken in mijn buik. Gisteren heb ik hem heel veel gevoeld. Zo gezellig vind ik dat. Dat zal ik nog missen straks. Maar ik ben ook heel nieuwsgierig naar hem: hoe ziet hij eruit? Hoe zal het voelen als ik hem straks in mijn armen heb? Hoe zal hij ruiken? Welke geluidjes zal hij maken? Niet te geloven dat hij er bijna is…morgen alweer 36 weken!

Sabrina en Elize, voel je vrij om je verhaal hier te blijven doen. Wees welkom.
Elize, maandag ga je naar het ziekenhuis om jullie kleintje geboren te laten worden. Heel veel sterkte met de uren en dagen die jullie samen nog resten. Ik herinner me de vertwijfeling en het intense verdriet nog heel goed. Ik wilde de deken over mijn hoofd trekken, mijn buik omarmen en gewoon nooit meer op staan. Iedereen moest van mijn kindje afblijven. Nu ik dit opschrijf moet ik weer even huilen. Ik vind het zo erg dat jij dit ook mee moet maken. Ik denk aan je, meid.

Madelief, je hebt je laatste training gegeven! Wat een raar idee lijkt me dat, zeg. En nog 3 weekjes werken…Fijn hoor, dat je met 31 weken kunt stoppen. Ik vond die laatste weken echt zwaar. Het gaat nu een stuk beter met me dan toen ik nog werkte. Is je buik al aan het ‘uitdeuken’ (je begrijpt vast wat ik bedoel)? Ik lees dat je vooral naar binnen draagt. Misschien wel prettiger voor je rug? En straks zal hij/zij toch echt de boel naar buiten gaan drukken, want dan is er binnen toch echt geen ruimte meer! Hoe hoog is je bloeddruk eigenlijk? En weer een hele dag op en neer voor die glucose, jeetje! Dat doen ze bij ons niet hoor.
Je gaat vandaag op je neefje passen, wat leuk! Heel veel plezier, meis. En op het feest ook natuurlijk.
O, de borstvoedingsvoorlichting is ook al niet door gegaan. We werden 3 kwartier van te voren gebeld dat het zaaltje dubbel geboekt was…Volgende week nieuwe poging.

Laura, je hebt je ingeschreven voor de opleiding kraamverzorgster! Ik wist niet dat je daar aan zat te denken, joh. Wat ontzettend leuk. Goed van je!

Tam, ik ken je verhaal natuurlijk, maar als ik het dan zo weer lees, raakt het me weer. En wat je schrijft over het lange zwanger zijn (en bezig zijn geweest met zwanger worden en blijven) kan ik me voorstellen dat het vreemd is om dat nu niet te hebben/zijn.
Apart om afscheid te nemen van je gyn. Jullie hebben veel mee gemaakt met elkaar. En voor het laatst bij de bedrijfsarts geweest (ook een mijlpaal!). Hoe ga je het doen met het ouderschapsverlof? Wanneer begint het werkzame leven weer? En je meisje ligt zo lekker te brabbelen in de box…ik kan bijna niet wachten op mijn eigen druktemaker, maar zal toch nog even moeten!

Devika, hoe is het met jou, meid? Heb je weer een drukke week gehad? Nog leuke dingen gepland voor het weekend of ga je lekker uitrusten?

Kim, je bent zo druk met je kindjes! Wat naar dat Ties steeds dunne ontlasting. Heeft hij er zelf last van denk je? En Dana al zo’n grote meid (en mama er maar achteraan rennen)! En je vriendin heeft brand gehad? Dat is schrikken! Wel alles goed verder? Wanneer moet je met Ties naar het CB voor zijn prik? Of ben je al geweest? Hopelijk heeft hij niet te veel last…en je moederhart ook niet!

Cyn, ben je tevreden over de proefdruk van het geboortekaartje? Moeilijk, hè, die namen. Wij zijn er nu eindelijk echt over uit (bleven steeds twijfelen). En ik lag van de week ‘s nachts een tijdje wakker en toen wist ik ineens welke tekst ik graag in het kaartje wil.
Meid, je bent eigenlijk al zo lang zwanger, geen wonder dat je rug het zwaar heeft! Wees een beetje lief voor jezelf, hè? Genoeg rust en zo, je kent het verhaal wel, haha.

Nou, meiden, hier laat ik het even bij. Het is alweer middag ondertussen en we krijgen straks bezoek.

Liefs,
Kersje

[Madelief1980]

Hoi!

Kersje, ja, helemaal oké! Ik herken dat gevoel. Het voelt een beetje gek om dat te doen, maar ook in de fases waarin wij allemaal zitten hebben we steun aan elkaar. Dat loopt gewoon door!

Oh, het stukje waarin je schrijft dat je zo benieuwd bent naar hoe hij er uit zal zien enzo... Ik heb dat ook sinds een paar dagen heel sterk! Wat voor gezichtje zal ons ukkie hebben, wat voor ogen? Lijkt hij of zij op ons? En is het een jongen of een meisje? Spannend he! Zo leuk dat je al weer bijna 36 weken bent!

Ja, ik vind het ook erg fijn dat ik er met 31 weken mee stop. Mijn verlof gaat in 6 weken van tevoren en ik heb nog zo veel vakantie staan! Nu neem ik 3 weken ervoor en 4 erna en dan is het allemaal op. Haha, ja mijn buik wordt steeds ronder! die deuk wordt minder. Wel fijn hoor, want ik vind het niet mooi! En ik heb inderdaad nog geen last van mijn rug! Mijn bloeddruk was de laatste keer 150/85. Echt wat te hoog dus. Vorige keren 124/85. Hopenlijk de volgende keer weer wat normaler.

En de borstvoedingsvoorlichting is dus niet door gegaan! Gaat lekker bij jou! Kun je nu nog wel voor de bevalling? Veel plezier vanmiddag!

Hier net klaar met oppassen. We gaan nu weer terug naar Rotterdam rijden en dan even een dutje doen. Vannacht slecht geslapen en ik ben ook nog gevallen vannacht. Er zat een vlieg steeds op mijn gezicht. Dus ik met de vliegenmepper er achteraan. En toen viel ik van het bed... Heel hard op mijn arm en schouder. Lullig, maar het doet pijn! Gelukkig niet heel ernstig, mijn man zat al: moeten we naar het ziekenhuis? Vanochtend is hij aan het helpen geweest met verhuizen. En ik heb dus op gepast. De kleine man in bad gedaan, fles gegeven, gespeeld, gekletst en hij heeft veel geslapen. Zo'n lief mannetje! En zo makkelijk. Hij huilt nauwelijks, lacht veel. Hoop dat onze uk ook zo wordt!

Nou meiden, fijn weekend en voor Elize en Sabrina, heel veel sterkte dit weekend.

x

[cyn87]

Kersje,

Ik vind het wel weer fijn om even wat anders te lezen.
En de lange verhalen van jullie kan ik altijd even voor gaan zitten haha.
Meid, morgen zit je op 36 weken!
Ik zie dat je alle laatste spulletjes gisteren in huis hebt gehaald.
Dat maakt het zo echt, het komt nu allemaal zo dichtbij.
Maar volgens mij ben je er ook wel aan toe of niet?
Oh de klossen staan ook al onder het bed.. ik vond dat in het begin even wennen dat hoogte verschil, maar vond het heerlijk.

Wat balen dat je zo lang in dat ziekenhuis bent en dat de draaipoging op het laatste moment niet door kon gaan. Maar aan de andere kant wel goed dat ze er optijd achter kwamen dat je bloedverdunners gebruikt. Nog even wachten op de volgende poging dus.

Laura,
Wat leuk! een opleiding als kraamverzorgster.
Ik heb het vorig jaar eens door mijn hoofd laten gaan, maar toen wesley was overleden heb ik het snel gewist.
Hoe is het met Semmy? Als ik de foto voorbij zie komen op hyves, dat hij achter zijn drumstel zit moet ik zo lachen.

Madelief,
Morgen 28 weken zwanger! Hoe is het met je buik(je)? Groeit goed? Is de kleine erg druk?
Ik zie dat het aftellen bijna echt kan beginnen. Nog 3 weekjes werken!
Veel plezier dit weekend op het feestje van je werk.

Tam,
Ik zie dat je een soort van “afscheid” hebt genomen van de gyn en bedrijfsarts.
Is toch een raar gevoel… het zijn toch mensen die jou goed kennen en waarmee je veel hebt meegemaakt. Je had dezelfde gyn. Bij de zwangerschap van myrthe als van Britt* toch?
Lijkt me wel bijzonder.
Myrthe lag lekker te kletsen in de box zag ik, wat zal dat een trots gevoel geven als je terug denkt aan alles wat jullie hebben meegemaakt. De mk’s de dood van Britt* en nu ligt er eindelijk een gezond kindje in jullie box!
Ja, jij bent helemaal lang zwanger geweest. Denk dat je lichaam er misschien wel van moet afkicken haha.

Sabrina en elize, ik den aan jullie!


Hier een drukke week gehad.
Veel gewerkt en veel gebeurd. Ik ben moe en merk dat ik niet te veel moet stilstaan en tillen want mijn rug geeft vaak even een teken dat ik rustig aan moet doen.
Deze week te horen gekregen dat een familielid kanker heeft, het is kwaadaardig.
Nu staan er gesprekken met de arts voor de boeg en een operatie.

De geboorte kaartjes maken het allemaal wel echt. We zijn er tevreden over, alleen nu nog even eens worden over de naam.
Gisteren heb ik voor het eerst spulletjes gehaald voor deze kleine.

Volgende week weten we bijna zeker wat het geslacht is. Mijn vriendin die 2 dagen eerder is uitgerekend, heeft gisteren te horen gekregen dat ze een jongentje krijgt.

Vandaag een rustig dagje, het is toch geen weer om veel te doen.
Even langs mijn vader met een vaderdagcadeautje en mijn vriendin is aan het verhuizen dus ga even naar het huisje kijken.
Fijn weekend! x

[Guppie20]

[INDENT]Sabrina ik had je berichtje nog niet gelezen en schok er zo ontzettend van! Zelf hebben wij het ook meegemaakt met 15 weken en weet precies hoe je je voelt!
Ik kan niet begrijpen dat dit kan gebeuren je was al 18 weken!! Heel veel sterkte voor jou en je vriend en hoop dat ook jullie in de toekomst een mooi wondertje op de wereld mogen zetten! Ik kan maar een ding zeggen, geef het de tijd en begin pas weer als jullie er echt weer klaar voor zijn!

Alles heeft tijd nodig maar verwerken doe je het nooit! zelfs ik heb na nu bijna 10 maanden en weer zwanger nog altijd nog niet
alles verwerkt maar heb het wel een plaatsje kunnen geven!

Al ben ik nu weer zwanger, ons 1ste wondertje is en blijft de 1ste maar dan als klein sterretje in de hemel die waakt over zijn/haar broertje!

Dikke knuff xxx Gup! [/INDENT]

[Tam]

madelief; hoe was het feestje. Klinkt wel heel leuk met die muziek. Ben je een danser? Ik ga volgend jaar
op ma en di werken. GRoep 1/2. Di en ma-middag is mijn man vrij en ma-ochtend gaat ze naar mijn moeder.
Maar ik moet er nu nog effe niet aan denken hoor....oei, ook nog gevallen. Het klinkt grappig als je het
zo leest, maar dat was het vast niet.

kersje; en? Hoe slapen de klossen? hihi. Je kletst heel wat af hier. GEzellig. Nu heb je er nog de tijd voor.
STraks minder. Mijn man slaapt nu op de bank met de kleine dus ik nam mijn momentje op de pc haha.
Jammer van de draaipoging, maar wie weet komt het nog goed. Rolt ie nog vanzelf?
Ben je er al uit wat je anders wilt? Ik vond de keizersnede in het begin pittig, maar achteraf is het
me wel meegevallen hoor. Als je iets erover wilt weten mag je vragen. En ik wil zeker een kaartje hoor.

cyn; wat verschrikkelijk van je familielid. ERg hoor. Heb je er veel contact mee? En bijna weet je het
geslacht. Spannend, al weten we allemaal dat het een bij-zaak is. En nog veel discussie over de naam.
Moeten we mee denken? hahaha

Hier; onze meid is zo braaf. Ze zit steeds te kletsen in zichzelf. Vandaag prachtige canvasdoeken boven
de bank die mijn broer gemaakt heeft (de foto's dan). Ik ben er stil van zo mooi zijn ze.
En myrthe haar nichtje was terug van vakantie en had een mooi spaans jurkje voor haar meegenomen. zo lief.
Morgen lekker bbq en daarna 2 dagen hoop ik genieten van ons zwembadje dat voorheen alleen maar regenwater
aan het vangen was. Heb zin in mooi weer.
Fijn weekend nog lieve dames

[Tam]

sabrina; wat verschrikkelijk meid. Wat een ongeloof he! en die waarom vraag hebben we onszelf al duizend keer
gevraagd, maar je krijgt nooit antwoord. Wat fijn dat jullie zo;n mooi afscheid hebben gehad..zoals ze verdiend.
Jullie dochter! Je kan hier altijd je verhaal kwijt en geloof me, het verdriet gaat nooit weg, maar geluk maakt het
draagbaar.
Zelf zijn wij onze dochter na een normale zw na 5 dagen verloren aan een stofwisselingziekte. NA 2 mk
zijn we onlangs ouders geworden van een prachtig zusje voor haar. Gelukkig had ze de ziekte niet ,want de kans
was 25%. Maar ik ben trots op allebei mijn meiden: een engeltje en nu een bengeltje.
STerkte meid!

guppie; ook nog veel sterkte en fijn te lezen dat jullie eerste wondertje een brusje krijgt.

[shadylady313]

Jeetje Sabrina meis! Wat erg ook weer... Het klinkt wel als een mooi en waardig afscheid maar wat een ellende! Heel erg veel sterkte van ons ook gewenst en als je wil blijf je hier mee kletsen. We hebben echt veel aan mekaar hier! Het is zo'n fijn en hecht clubje! Ik hoop dat je voor jezelf de tijd neemt om het te verwerken en blijf vooral praten met je mannetje! Nogmaals sterkte...
Ik ben gewoon even sprakeloos van al het slechte nieuws hier in korte tijd...

[Sabrina1984]

Bedankt meiden voor jullie lieve woorden! Ik zal hier zeker nog terugkomen en wat meer schrijven. De laatste dagen kan ik er nog geen rust en tijd voor vinden door veel visite van vrienden en familie. Deze week gaat David zijn werk weer oppakken en ik ben nog thuis, dus wellicht dat ik dan een moment ga vinden om even van me af te typen. Ik ben vroeg wakker en er gaan wat dingen door mijn hoofd. Voor ons is het nu precies een week geleden dat ik naar het ziekenhuis moest voor de bevalling. Ik moet daardoor ook erg aan Elies denken en wat er morgen allemaal gaat gebeuren. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen en probeer toch te genieten van het moment dat jullie kleintje er is, ook al klinkt dat nu misschien erg gek. Veel foto's maken want dit is jullie enige moment! En het gaat allemaal zo snel, ook daarna. Oh meid wat moeilijk. Mijn verloskundige gaf mij een boek de dag na de bevalling 'Stille Baby's' is de titel, geschreven door Christine Geerinck-Vercammen. Het gaat over rouwverwerking bij het verlies van een baby door doodgeboorte en zwangerschapsafbreking. Zelf heb ik veel gelezen in dit boek er staan ook veel praktische dingen in over begraven en cremeren en over de keuzes die je moet maken als obductie ed. Ik weet niet of je het nog leest voor die tijd, maar ik wilde je dit graag nog even zeggen. Veel liefs Sabrina

[Elies26]

Hey meiden..

@Sabrina: Pfff wat een verhaal meid.. Zo plotseling horen dat je dochtertje niet meer leeft, vreselijk! Sterkte meid en ook voor je man...

Hier komt dé dag steeds dichterbij.. Ik heb gisteren het tabletje ingenomen en heb daarbij vréselijk zitten huilen in de armen van mijn vriend! Het voelde zo kut om dat in te nemen, want dat is het begin van het einde! Vandaag doen we het rustig aan, nog even langs beide ouders en verder lekker met z'n 3-tjes genieten van de laatste dag samen! Morgen om half 9 moeten we in het ziekenhuis zijn en ik kijk er vreselijk tegenop en tegelijkertijd heb ik heel veel zin om onze mooie meid te gaan ontmoeten..

Als ik volgende week ergens puf en zin heb kom ik ons verhaal vertellen, maar ik wil zeker mee blijven schrijven hier..

Kus,

Elize en Jaxy

[Kersje]

Elies, ik hoop dat jullie nog een mooie laatste dag hebben vandaag. Zo moeilijk om zelf zo'n pil in te moeten nemen! Morgen gaan jullie naar het ziekenhuis. Ik hoop dat de bevalling voorspoedig zal verlopen en dat jullie nog mooie momenten met jullie Jaxy* zullen hebben. Ik vond het zelf heel bijzonder toen onze Puck was geboren. Ik was helemaal in verwondering over dat kleine tere wezentje, mijn dochter. Het zijn momenten die ik nooit zal vergeten. Ik denk aan je.

Sabrina, als je wilt schrijven ben je welkom. Het maakt hier niet uit of je dat meteen doet of pas na een tijdje. Hoe vaak of hoe weinig als je wilt. Lief dat je Elize tips geeft, terwijl het bij jou allemaal zo vers is. Nog maar een week geleden. Je vriend gaat volgende week weer werken, maar jij nog niet. Neem je rust en de tijd om een begin te maken met het verwerken. Er komt soms zoveel op je af. Het klinkt alsof je veel steun hebt aan lieve mensen om je heen, dat is fijn.

Meiden, jullie zijn in mijn gedachten.

x Kersje

[shadylady313]

En ook in die van mij!!!

Elies, gister heb ik echt heel veel gedacht, hoe zal het met haar zijn? Zou ze het pilletje al ingenomen hebben? Zou ze het nog wel trekken allemaal? Ik vertelde jullie verhaal gister tegen mijn vriendin en ook over Sabrina en dat andere meisje van 30/31 weken... Kippenvel gewoon! Ik wil jullie heel veel kracht wensen voor morgen en idd geniet nog goed( waar mogelijk) van jullie momenten met Jaxy nog veilig in je buik. Probeer ook te "genieten" van je bevalling en daarna. Klinkt misschien heel gek dat ik dat zeg maar ik kijk echt heel positief terug op mijn bevalling van Sonny*! ondanks de ellendige afloop.. Jeetje meis wat moet ik veel aan jullie denken!

Sabrina, ongelooflijk he? Dan gaat alles zo goed en ineens is het dan toch over... Ik hoop echt dat jullie de rust hierin straks zullen vinden maar het is nog zo vers! Afschuwelijk! Maar idd wel heel bijzonder om te zien dat zelfs jij Elies tips geeft! Maar wat je zegt is wel waar. Alles gaat zo snel! Voor je het weet keer je terug met lege handen en lege buik... Vreselijk! Waarom moet dit die onschuldige kindjes en ons toch overkomen?! Ook jij heel veel sterkte met het verwerken en we duimen massaal hier dat zodra jullie daar aan toe zijn de zon weer gaat schijnen!!

[Tam]

Ook hier wil ik even laten weten dat ik met jullie meeleef, die moeilijk stappen in je leven.
STERKTE!

[Madelief1980]

He meiden,

Cyn, ik lees over dat het uiteindelijk fijn was met klossen! Ik hoop dat ook, want nu lijkt het me nog erg raar. Ja, mijn buik groeit volgens mij goed! Vooral omhoog trouwens, met alle gevolgen van dien. Ik ga vandaag maar weer eens een foto maken om te vergelijken. De kleine is regelmatig lekker druk, maar slaapt ook veel. Wat erg dat er iemand ziek is in je familie. Komt vaak als zo'n enorme onverwachte klap.... Sterkte. En spannend hoor, dat je binnenkort zeker weet wat jullie krijgen! ik ben ook erg benieuwd wat het is bij jullie!

Tam, fijn geregeld zo! je hebt goede opvang voor de dagen dat jij werkt, lees ik. Dan kun je met een gerust hart aan het werk. Kan me voorstellen dat je er nog niet aan moet denken en dat hoeft toch ook nog niet? Gewoon nog genieten van alle dagen met die kleine dame zijn! haha, het zal er ook vast heel grappig uitgezien hebben! Maar gisteravond ontdekte ik echt op beide benen meerdere blauwe plekken! ben toch best hard gevallen.

Zijn de canvasdoeken foto's van Myrthe toen ze net geboren was? Oh, dat kan zo mooi zijn!

Sabrina, fijn dat er wel veel familie en vrienden aandacht aan jullie geven. Ik hoop dat je daarnaast ook rust vindt samen met je man. Kom hier zeker schrijven als je alleen thuis bent en je alleen voelt. We zullen je proberen te steunen op die momenten! Stille baby's heb ik inderdaad ook gelezen. Heel fijn boek om te lezen. De feiten op een duidelijke manier verteld. Ik moet wel zeggen dat ik jou heel rustig en sterk vind klinken in je berichten als ik bedenk dat je een week geleden pas bevallen bent. Mag ik vragen of ze enig idee hebben waarom jullie Jaxy is overleden? Laten jullie dit verder uitzoeken? Sterkte meid, er wordt aan je gedacht!

Elize, de tranen springen in mijn ogen als ik lees over het innemen van dat tabletje. Zo tegenstrijdig... Je moet haar gaan laten gaan terwijl je het allerliefste alles in de wereld over zou hebben om haar bij je te houden. Ik kan me voorstellen dat je opziet tegen naar het ziekenhuis gaan. Ik herinner me dat ook, maar zodra ik daar was en omringt werd met super lieve verpleegkundigen kwam er ook rust. En je gaat haar inderdaad ontmoeten! Ik hoop dat jullie daar ook van gaan genieten. Dit zijn dé momenten met haar die je nog gaat krijgen. Heel veel sterkte!

Kersje, 36 weken!!!! Super zeg! Hoe is het shoppen gisteren geweest? Ben je er klaar voor?

Het feest was gisteren super leuk! Echt die Queen coverband was super goed! het leek alsof Freddie Mercury weer was opgestaan! ik ben helemaal uit mijn dag gegaan, 2 uur lang alleen maar staan dansen met mijn mannetje en collega's. Zo leuk! De kleine in mijn buik had het er ook maar druk mee, muziek was natuurlijk heel hard. Wel gek hoor, dit is denk ik toch de laatste keer dat ik met een dikke buik zo aan het dansen ben geweest. Het wordt ook wat zwaarder, merk ik vooral nu. Een hele avond op hoge hakken is toch best veel gevraagd nu. Maar we hebben genoten!

Vandaag heb ik de 28 weken bereikt! Super, maar ook gek te bedenken dat deze uk in mijn buik al weer zo veel verder is dan ons meisje Noach. Afgelopen donderdag was de bevalling 9 maanden geleden. 9 maanden al! Terwijl iedere minuut nog zo helder voor mijn ogen staat. Zo ver weg en zo dichtbij te gelijk. Ik zag helemaal niet op tegen de bevalling. Het kon me niet snel genoeg komen. Maar soms ben ik er nu wat bang voor. Niet voor de pijn ofzo, maar wel voor de emoties die het wellicht naar boven gaat brengen. Ik ben bang dat er een groot deel van het gevoel terug komt van de vorige keer. Ik weet nog niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan. Meiden die bevallen zijn, hoe was dat voor jullie?

xx

[Kersje]

Elies,

Ik wens jou en je man alle kracht toe vandaag.

Liefs,
Kersje

[devika]

Elies,

ik wens je vandaag ongeloofelijk veel sterkte en kracht toe! ik denk al heel de dag aan je.
wat zul je het moeilijk hebben. ik hoop wel dat je ondanks alle verdriet toch nog mooie momenten heb samen met je man en mooi dochter. geniet van haar zolang ze er nog is. geef haar al je liefde die je in je heb. maak mooie foto's. en huil vooral samen.
heel veel kracht toegewenst vandaag.....

liefs,
devika

[shadylady313]

Elies en vriend, heel erg veel sterkte lieverd... Nu begint de ellende pas exht... We zullen er voor je zijn hier! Maar ik Joop dat jullie vooral wat aan mekaar zullen hebben. Huil veel als je dat wil. Dat lucht enorm op! Jeetje meis ik ben al de hele tijd met jullie in de weer in gedachte... Sterkte...

[shadylady313]

Oh ps meiden, ik heb me vorige week ingeschreven voor de opleiding tot kraamverzorgster en ik zit nu te wachten tot alles binnen komt want dan kan ik beginnen!! Spannend!!! Duurt 2 jaar waarvan de laatste 8 maanden pas stage gelopen wordt! Jeetje eindelijk de ommezwaai in mijn leven! Kheb er zin in!! Mijn huidige baan is toch niet leuk meer dus hooguit over 16 maanden ben ik daar weg! Beter!!

[devika]

Lieve Sabrina,

Ik ken jou een beetje uit de november topic. Nooit echt gesproken, en nu deel je ineens samen een afschuwelijke ervaring…
Jij ook helaas welkom hier. Ik wou dat dat niet nodig was geweest.
Ook jou bericht heb ik echt met tranen gelezen. Weer iemand die haar kindje moet afstaan….
Wij weten hier allemaal als geen ander wat dat met je doet.
Ik heb zelf mijn zoontje verloren toen ik met mijn man op vakantie in amerika was. net 22 weken zwanger en van de een op de andere dag bloedingen gehad.
Om een lang verhaal kort te maken, eenmaal in het ziekenhuis bleek na vele onderzoeken dat ik aan het bevallen was. het is niet zeker maar waarschijnlijk heeft mijn placenta een verkeerd signaal afgegeven waardoor mijn baarmoeder de bevalling in gang heeft gezet.
Mijn zoontje is leven geboren. 20 minuten heeft hij geleefd en is daarna in mijn armen overleden… samen met een deel van mij..
Ik krijg weer tranen als ik dit zo schrijf. In amerika hebben wij hem laten cremeren en zijn as naar Nederland laten opsturen. Zelf hebben wij onze vakantie afgebroken en meteen naar huis. Terug in ned. hebben we zijn as ritueel ( op z’n hindoestaands/indiaas) in de zee uitgestrooid…

Wel verwarrend dat jullie het exacte geslacht niet weten. Maar dat maakt verder niet uit he, je kindje was prachtig! En wat mooi dat jullie beide namen hebben meegegeven.
Verbazingwekkend hoe compleet een kindje van 18 weken kan zijn he. wij waren ook zo verbaasd toen wij onze zoon zagen. Wat een perfectie. Hij was maar 26 cm. Maar wij konden goed zien op wie hij leek, zijn trekjes enzo….ongelofelijk…

Wat mooi hoe jullie haar hebben begraven in besloten kringen. Ik wens jullie echt ontzettend veel sterkte om dit grote verlies te verwerken.
Wat mij vooral heeft geholpen is er veel over praten. echt heel veel. En hier schrijven natuurlijk. De damens hier kennen het verdriet en weten waar iedereen door heen gaat.
Dat heeft mij geholpen om te zijn waar ik nu ben. Vergeten zul je nooit, dat zeker niet. maar stukje bij beetje zul je leren om alles een plek te geven.
Schrijf hier alles van je af. Ik weet zeker dat jij daar ook veel aan zal hebben.

Heel veel liefs,
Devika

[devika]

lieve meiden,

ik ben jullie niet vergeten hoor. denk continu aan jullie.
vooral nu... het verdriet van Elies en Sabrina brengt zoveel naar boven. ( en nee, dat is niet erg hoor)
ik weet dat jullie dat ook zullen hebben...
moet even weer mezelf bij elkaar rapen om weer over te gaan tot de dingen van de dag.
ik kom zo weer terug om verder te lezen en te schrijven.

veel liefs,
devika en uk!

[Madelief1980]

Lieve Elize, ook ik denk al de hele dag aan jullie. Ik hoop dat je het lichamelijk niet al te zwaar hebt en kunt genieten van de tijd die jullie met Jaxy gegunt is.... Heel veel sterkte!

Sabrina, over dat jullie het geslacht niet weten. Wij dachten dat ons kindje een jongetje was. Maar dat was moeilijk te zien. Uiteindelijk bleek uit obductie dat we toch echt een meisje hadden gekregen. Misschien had ik het al gevraagd, maar hebben jullie obductie laten doen? Hoe is het vandaag nu je man weer aan het werk is?

Laura, super leuk hoor! (je had het al verteld, zwangerschapsdementie??;-) En wat een heerlijk vooruitzicht dat je als je je baan niet leuk vindt, dat er een einde aan zit!

Devika, 19 weken.... meid, wat ben je al weer ver zeg! Bijna de 20 weken echo toch? Het lijkt zo snel te gaan!

Maria, ben je al weer thuis?

Ik zit in Groningen voor mijn werk. Ik merk wel dat het allemaal wat zwaarder wordt zeg! Buikkie is toch wel dik aan het worden! Morgen nog een dag werken hier en dan naar huis rijden. Dan nog maar 2,5 week werken. Het lijkt nu ineens heel snel te gaan!

xxx

[Madelief1980]

Meiden, ik zie trouwens sinds een paar dagen ineens zo op tegen de groei echo donderdag. Dan ben ik ineens bang dat er toch iets niet goed is.... Dat er iets is dat ze niet op de 20 weken echo hebben gezien, dat het niet genoeg groeit, kortom, slecht nieuws. Ik weet dat het doemdenken is, maar het valt dan ineens over me heen. Ik was zo aan het genieten de afgelopen weken.... En nu komt er toch weer angst terug...

x

[cyn87]

elize, ik denk aan jullie vandaag.
ik hoop dat alles een beetje goed verlopen is en dat jullie toch een momentje hebben kunnen genieten van jullie kindje!
ik hoop ook dat jullie mooie herinneringen hebben zoals foto's.
mijn gedachte is bij jullie!


madelief,
het is niet gek hoor dat je tegen de groei echo op zit.
elke keer kom je weer een stapje dichterbij en de angst dat het niet goed is zal blijven
ik heb donderdag de 20 weken echo. en ik ben eerlijk gezegd zo bang dat er iets mis is met dit kindje.
ookal weet ik dat de 20 weken echo van wesley heel goed was, toch twijfel ik.
we hopen maar dat het snel donderdag is. en dat we allemaal met goed nieuws mogen komen.

dames, ik kom later verder lezen
ik ben net thuis en spring eerst eens onder de douche.

x

[shadylady313]

Oh had ik het echt al verteld??... Jeetje wat een zeef ben ik ook...

Madelief, denk wel om jezelf he meissie? En het zal wel goed zitten met jullie uk hoor! Dat moet gewoon, ik blijf het zeggen!

[Sabrina1984]

Hoi Meiden,

Elize, ik denk aan jullie!

@Madelief: We hebben niet gekozen voor obductie. Ze vertelden ons dat daar meestal geen duidelijke conclusie uit komt en we moesten haar dan achterlaten in het ziekenhuis, dat wilden we niet. Kwam daar bij jullie iets uit? Wel hebben ze een stukje spier uit het bovenbeentje gehaald, om te kijken of er een chromosoom afwijking was. De huisarts en de verloskundige zeiden dat we niet te veel moeten verwachten van de uitslag. Ik weet het niet, het kindje was zo mooi en perfect dat ik me niet zo goed kan voorstellen dat ze iets gaan vinden. Maar alsnog wil ik het natuurlijk wel weten om dingen uit te sluiten. Maar ze zeggen dat het vaak gissen blijft en dat je waarschijnlijk nooit het antwoord zal krijgen waar je op hoopt: Het was dit en dat en het zal noooit meer gebeuren!!! Misschien dat ze nog doordat ze het spiertje onderzoeken kunnen zien of het een jongetje of meisje is. Maar ik vind het niet erg als we het niet te weten komen. Voor ons gevoel is het gewoon ons prachtige lieve meisje!
Ik kan me goed voorstellen dat je angstig bent voor de groei echo, heb je nu ook extra controles?

@Devika: Ik heb jou verhaal toen gelezen over jullie eerste kindje, vlak nadat het gebeurt was denk ik. Ik was toen nog niet zolang op dit forum (wij hebben er 19 rondes over gedaan om zwanger te worden), misschien dat ik zelfs wel heb gereageerd dat weet ik niet meer precies, maar ik weet wel dat je verhaal me toen erg aangreep en nu ervaar ik zelf hoe het is om een kindje te verliezen. Daar kun je je echt zo weinig bij voorstellen hoe het echt voelt, totdat je het zelf meemaakt. Maar ik ben super blij voor jullie dat jullie weer in verwachting zijn!! En ik hoop en bid dat dit kindje straks helemaal gezond en wel ter wereld komt!!

Mijn schoonmoeder was vandaag hier en heeft de bovenverdieping gesopt en wasjes gedraaid, ons bed verschoont en de rest van het huis gestofzuigd. Zo fijn! David wilde niet dat ik alleen zou zijn vandaag omdat hij ging werken. Hij vond het best zwaar vandaag, maar gelukkig was hij lekker op tijd thuis want we moesten ook naar de notaris vanmiddag. Dat stond al een hele tijd vast dus dat hebben we maar door laten gaan. Het ging om een ruil van een stukje grond met de buren. Dat is helemaal gelukt, terwijl we daar nog wat twijfels over hadden, dus dat was wel weer mee gevallen gelukkig. Maar mijn aandacht was er slecht bij. Het is gewoon zo raar om met andere dingen bezig te gaan. Zo dubbel dat het leven gewoon doorgaat en dat je beslissingen moet maken en dingen moet regelen terwijl ik het op dit moment echt helemaal niet belangrijk meer vind. David heeft dat gevoel ook wel. Ik merk dat hij het ook lastig vind de draad weer op te pakken. Mijn vriendinnen waren hier gisteren. David kon er heel slecht tegen dat het op een gegeven moment over 'gewone' dingen ging en niet met wat meer aandacht werd geluisterd naar ons verhaal. Zelf had ik het op dat moment niet eens zo erg door, maar s'avonds in bed merkte ik wel sterk dat ik er ontzettend van baalde dat we niet meer tijd samen hebben kunnen doorbrengen. Dat hebben we allebei echt nodig. Gelukkig gaan we binnenkort samen een weekendje weg naar Belgie. Ik kijk er nu al naar uit. Het vloeien is al een stuk minder. Vanmiddag heb ik zelfs een inlegkruisje in gedaan ipv maandverband en dat gaat goed. Heb alleen nog een beetje bruinverlies en een soort slijmerig. Ik heb nog wel buikpijn zo nu en dan en ben gewoon vermoeid, nog weinig puf om echt dingen te doen. Dat komt denk ik ook omdat ik sinds de bevalling ontzettend veel en naar droom s'nachts. Niet over de bevalling zelf, maar wel dat ik bevallen ben en geen kind heb. Maar vooral dat ik steeds in situaties ben dat ik bang ben en dat David er dan steeds niet is. Dat ik hem niet kan bereiken. Dan wordt ik wakker en kruip ik dicht tegen hem aan en ben ik blij dat hij bij me in de buurt is. Dat dromen is ook een stuk verwerking las ik in dat boek wat ik heb gekregen.
Net nog even langs het grafje geweest samen. De bloemetjes water gegeven en een poosje in het gras gezeten daar.

X

[cyn87]

Sabrina,
je klinkt zo sterk meid! terwijl alles voor jullie nog zo vers is.
ik ben blij dat je er met je man goed over kan praten.
en wat je vertelde over het feit dat de gesprekken ineens over andere dingen gaan dan over wat er allemaal gebeurd is dat is heel herkenbaar.
mensen vragen nu veel naar jullie en naar de situatie.
ik kon hier altijd goed over praten en vond het fijn om over ons kindje te praten.
maar er komt een tijd dat jullie leventje nog steeds stil staat, en de rest gaat allemaal door.
ik vond dit erg moeilijk. het leek net of iedereen onze wesley ineens was vergeten.

ik zie ook dat jullie er lekker even tussenuit gaan.
dat is een goed idee! echt doen! wij zijn 2 weken later op vakantie gegaan.
even weg van thuis, weg van de plek waar het allemaal fout ging. even in een andere omgeving.
ik weet dat ik de afleiding erg fijn vond, maar had ook vaak een momentje voor mij en mijn vriend,
waar we samen op het balkon uren naar de sterren konden kijken zonder maar al te veel tegen elkaar te zeggen.

ga je veel langs het grafje?
alleen of ook samen?
ik vond het voor mezelf een soort van verplichting om langs het grafje van wesley te gaan.
ik zat er om de dag. later nam ik er genoegen mee dat wanneer ik niet was geweest, maar mijn vriend wel, dat ik niet nogmaals langs moest.
nu zijn wij bijna 8 maanden verder en ik kom er elke week.
even een bloemetje brengen, en even vertellen hoe ik me voel.

ik zie dat je man weer is gaan werken, zal wel tegen vallen of vond hij de afleiding wel fijn?
wanneer zou jij weer moeten werken? wil je graag werken of juist helemaal niet?
ik weet dat ik in het begin zei dat ik juist wel wilde komen werken. uiteindelijk heb ik heel mijn zw. verlof thuis gezeten.
en vond de momenten voor mezelf wel fijn.

[Sabrina1984]

Cyn,
Dat zegt mijn moeder ook steeds dat ze me zo sterk vind. Ik weet ook niet, zo zit ik denk ik gewoon in elkaar. Vorige week heb ik echt alles eruit gekotst omdat ik me zo ontzettend ellendig voelde (ik was er letterlijk ziek van!) terwijl ik mijn hele zwangerschap niet 1 keer misselijk ben geweest of heb gespuugd. Heel de dag met hoofdpijn en spugen op bed gelegen daarna, maar na de bevalling had ik gek genoeg een soort opgelucht gevoel. Ik wist natuurlijk totaal niet wat ons te wachten stond, maar ons kindje was zo prachtig mooi dat ik op de een of andere manier ook heel erg trots op haar was, hoe gek dat misschien ook klinkt. En haar gezichtje zal ik nooit vergeten! De begrafenis en voorbereiding was wel weer ontzettend zwaar en verdrietig, maar ik geloof er in dat ons kindje bij de Here God mag zijn en dat Hij voor haar zal zorgen. Dat geeft me nu ook wel rust en troost. Het geeft me wel een goed gevoel om elke dag even naar haar grafje toe te gaan. Het is toch alsof we dan weer even wat dichter bij haar zijn. Tot nu toe zijn we er steeds samen naartoe geweest. David gaat als hij onderweg is voor werk ook weleens even alleen langs en ik ben vrijdag samen met mijn moeder langs gegaan. We krijgen ook veel steun van onze ouders en broers en zussen wat erg fijn is.
Ons weekend weg is over twee weken. Het werk van mijn man valt inderdaad wel zwaar. Daarom is het wel fijn dat we dat weekend in het vooruitzicht hebben! Hij is zelfstandig ondernemer, dus voor hem is niet werken ook geen inkomen. Hij moet dus wel. Maar aan de andere kant kan hij het wel zo plannen dat als hij op tijd thuis wil zijn dat hij zijn klanten omzet. Vooral de reacties van klanten vind hij moeilijk. Sommige vinden het echt heel erg en dat laten ze ook wel blijken, dat is fijn, maar anderen zeggen gewoon 'gecondoleerd' en gaan weer vrolijk verder met hun eigen verhaal. Dat vind hij vooral heel moeilijk. Enerzijds wil ik ook wel weer aan het werk, maar ik denk dat ik pas na ons weekendje weer naar mijn werk ga. Ik werk maar twee, soms drie, dagen buiten de deur (in het bedrijf van mijn schoonvader) dus dat is niet een hele week gelukkig. Ik ben ontwerper dus ik werk normaal gesproken ook aan eigen projecten thuis en doe freelance opdrachten. Pas geleden heb ik me opgegeven voor een ontwerp wedstrijd en de deadline daarvoor is 1 juli. Tot nu toe heb ik er nog geen energie voor gehad om me er op te richten maar ik wil toch ook wel graag meedoen, dus ik ga de komende dagen hier wat aan proberen te werken.

[cyn87]

het kan goed werken als afleiding. maar neem niet te veel hooi op je vork.
het is balen dat je man wel moet werken, maar wel fijn dat hij het zo om kan zetten dat hij op tijd thuis is.
ik herken het opgeluchte gevoel na de bevalling.
zodra bij mij de weeen begonnen dacht ik eingelijk nergens aan,
ik had niet het idee van oh jeej ik ga nu bevallen van een levenloos kindje.
en toen hij geboren was had ik ook een gevoel van opluchting.
ik had een kindje in mijn armen dat niet meer leefde, maar ik was zo trots!
er is geen moment geweest dat ik heb gehuild.
wij zijn in het ziekenhuis gebleven die nacht en zijn de volgende ochtend naar huis gegaan.
wij hebben er voor gekozen om wesley niet mee naar huis te nemen.
pas toen ik het eerste afscheid van hem moest nemen brak ik. en dat was toen wij naar huis gingen en ons ventje daar achter moesten laten.

ik ben blij dat je veel steun vind bij je familie.
hebben jullie veel fotos gemaakt van Hannah Emile? kijk je er veel naar?

groetjes

[Kersje]

Lieve Sabrina en Cyn,

Ik herken het gevoel van trots toen ons kindje was geboren. Ook bij mij waren er op dat moment geen tranen. De tranen waren voor het afscheid. En het afscheid nemen begon toen ik haar in het ziekenhuis achter liet en iedere dag daarna neem ik weer een stukje meer afscheid. En toch zal ze nooit weg gaan, altijd bij mij blijven. Haar leven is in mij begonnen en in mij opgehouden. Ze is nooit weg gegaan, alleen haar lijfje. Sabrina, jij hebt steun aan je geloof, dat vind ik heel mooi. Ik ben zelf niet gelovig.
Je bent sterk, je hebt lieve mensen om je heen die je steunen, dat is belangrijk. We zijn allemaal sterk, ook wanneer we huilen, verdriet hebben, het niet zien zitten. Toch zijn we sterk, want we maken dit grote verdriet mee en proberen ons er zo goed en zo kwaad als het gaat door heen te slaan.
Sabrina, succes met de ontwerpwedstrijd, misschien lukt het je om er afleiding in te vinden. Fijn dat je in het bedrijf van je schoonvader werkt, dan hoef je in ieder geval niet aan je baas uit te leggen wat er gebeurd is. Ik stel mij tenminste voor dat er geen druk is om zo snel mogelijk weer te beginnen. Neem je tijd.

Knuffel,
Kersje

[Sabrina1984]

Fijn om hier te schrijven en jullie reacties te lezen. Bedankt daarvoor. Het is prettig dat jullie het begrijpen en herkennen. Ik las de allereerste pagina van dit topic van Maria, zoals zij het omschrijft, het had mijn eigen verhaal kunnen zijn... en ook hoe jij dat zegt over het afscheid nemen kersje, dat moment was bij mij thuis, toen we het kistje gingen sluiten en vervolgens op de begraafplaats toen we het graf gingen dichten.
Na de bevalling hadden we haar mee naar huis genomen en in een koelbox gelegd op elektriciteit en zo kon ze bij ons op de slaapkamer blijven. Ik vond het erg fijn om haar nog even in mijn buurt te houden. Ook al was het alleen nog maar haar lijfje. De dag van de begrafenis waren we al om 4:30 uur wakker en zijn we gaan ontbijten. Toen hebben we allebei een verhaal opgeschreven voor Hannah Emile. Dit verhaal werd bij ons allebei erg lang, dus besloten we dit aan elkaar voor te dragen bij het graf. David heeft haar die dag vanuit de koelbox weer in het kistje gelegd. We hebben ons eerst op onze mooist aangekleed. David had zijn trouwpak aan en ik een wit/cremig zijden jurkje met een legging in dezelfde kleur als zijn pak. We hadden drie witte rozen, voor David een, voor mij en voor onze lieve kleine schat. Ik durfde David niet te helpen met Hannah Emile in haar kistje te leggen omdat ik bang was dat ik het mooie beeld wat ik van haar had dan kwijt zou raken. Hij wilde het wel alleen doen, maar vond het toen hij er mee bezig was ontzettend zwaar om haar (op haar mooist) in het kistje te leggen. Normaal gesproken doe je zoiets ook nooit zelf natuurlijk, maar in onze situatie wel. Toen hebben we samen nog een kaart geschreven voor haar en een foto van ons zelf bij het kistje gedaan. Dit was echt een afscheidsmoment, toen we haar gedag hebben gezegd en het kistje hebben gesloten. We konden haar in onze eigen auto vervoeren naar de begraafplaats. Ik heb het kistje op schoot gehouden totdat we haar in het graf moesten zetten. David heeft dit gedaan en na afloop ook dicht geschept. Dit gaf ons wel een fijn gevoel, dat niemand er meer aan kon komen.

Ik heb 1 hele mooie foto van Hannah Emile, hier kijk ik vaak naar. De andere foto's wat minder vaak, omdat de foto's toch net even anders zijn als in mijn herinnering. Dat had ik gelijk al toen we thuis de foto's gingen inladen. Het wordt dan net even van een andere hoek genomen dus ziet het er ook net weer anders uit. En ik wil het echte beeld wat ik van haar in mijn hoofd heb nog graag vasthouden. Mijn mooie lieve kind...

[Kersje]

Sabrina, wat hebben jullie op prachtige wijze afscheid genomen, echt heel mooi. Ik kan me goed voorstellen dat je je kindje bij je wilde houden tot de begrafenis. En ja, het was 'alleen nog maar het lijfje', maar dat lijfje was natuurlijk wel de mooie verpakking van je lieve kindje. En natuurlijk wil je dat koesteren. Ik heb geschreven dat onze dochter nooit bij me is weg gegaan en zo voel ik dat nu ook, maar in het begin miste ik dat lijfje om vast te pakken heel intens. Ik wilde mijn kindje knuffelen, wiegen en kusjes geven en dat kon niet meer. Misschien verlang ik daar nu dan ook wel extra naar bij deze zwangerschap: straks mijn kind vast mogen houden.
Fijn dat je het prettig vindt om hier te schrijven. Vooral doen!

knuffel van Kersje

[Kersje]

Meiden houden jullie het nog vol in dit weer? Bij ons is het behoorlijk plakkerig en benauwd. Ik hou ramen en deuren dicht en zo is het goed te doen (nou, ja, ik doe niks eigenlijk, behalve een beetje op de bank hangen; vandaag mag het). In de slaapkamer hebben we gelukkig een ventilator en dat geeft verkoeling. Morgen zal het weer frisser zijn, lekker.

[Elies26]

Hey meiden,


Ik wilde even laten weten dat na een hele zware bevalling onze dochter Jaxy gisteravond om 19:13 is geboren, om 22:07 is zij rustig overleden. Het hele verhaal zal ik van de week komen doen want ik ben heel erg moe en mijn lichaam is erg zwak op het moment.


Veel liefs,

Danny, Elize en Jaxy*

[maria11]

Lieve meiden, Maria is weer in tha house! en nu de tijd en rust om te schrijven.

Allereerst lieve Elies, ik ben Maria, ik heb dit topic opgestart de dag na de geboorte van ons eerste kindje Olivia*. Ik mocht afgelopen februari voor de tweede keer moeder geworden van nog een lief meisje, Matilda.
Matilda, manlief en ik zijn afgelopen maand op vakantie geweest.

Gefeliciteerd met de geboorte van Jaxy* en wat erg dat jullie meteen afscheid van haar moesten nemen, I'm so, so sorry
Ik las je bericht net en moet er gewoon van huilen, er komt ook zo veel boven. Wij zijn onze kleine meid februari vorig jaar na bijna 22 weken zwangerschap verloren, ik vertel je het verhaal later wel. Ik lees dat je een zware bevalling hebt gehad, wat naar meid...wat is het heftig allemaal he?
Je bent mama geworden, en ik ben zo trots op je dat je je dochter op de wereld hebt gezet! ze mag helaas niet blijven maar je bent een mama geworden. Hoe gaat het lichamelijk nu? heb je een tabletje tegen stuwing gekregen? ik hoorde dat die toch heel goed werken, ik heb ze toentertijd niet gehad.
Ik ben heel benieuwd naar jullie uurtjes met Jaxy*, met je dochter in je armen, wat zijn ze perfect he? Ik herinner mij nog zo goed hoe Olivia eruit zag, haar lipjes, haar handjes. Och meid, schiet weer helemaal vol hier... Ik vind het echt verschrikkelijk dat jullie dit mee moeten maken. Ik herinner mij nog het gevoel toen ze net geboren was, wij waren zo trots, zo enorm trots op ons dochtertje, dat gevoel overschaduwde het verdriet die dag.
Je hebt nog een lange weg te gaan, maar we gaan je helpen hier. We weten allemaal hoe het voelt, hoe enorm leeg je je kan voelen. Wat je is overkomen is gewoon heel erg.
Hoe is je man/vriend eronder? en hebben familieleden Jaxy* ook gezien?
Nou rust maar goed uit, ik hoop dat je lieve mensen om je heen hebt die je goed verzorgen, maar dat zal wel he?
Ik denk aan je, dikke knuffel voor jou.

Lieve Sabrina, jouw verhaal heeft mij ook echt geraakt. Welkom hier (ook al had ik je hier liever niet gezien). Wat jullie meegemaakt hebben lijkt erg op mijn verhaal. Dat je bij de vk was en dat ze naar de harttonen zocht en ze niet kon vinden....oh meid .
Ik weet nog zo goed hoe ik mij voelde, hoe ze keek, hoe ze nog een keer die doptone op mijn buik zette om een hartslag te vinden en zei "kom op baby, kom op" en toen begon haar hand te beven en ze stopte met zoeken. Ik dacht " ga nou door!" "je zoekt niet goed, zoek door!" Ik deed mijn ogen dicht en wist dat mijn leven compleet zou veranderen, ik wilde het uitstellen, ik wilde het niet.
Hoe kan zoiets he? wij hadden een prachtige 20 weken echo, alles was in orde, het ging goed met haar. En dan opeens houdt je kind ermee op, sterft het. Ik vind het zo erg voor je
Ze is op vaderdag geboren , lees ik dat goed? 19 juni? Je hebt de bevalling goed doorstaan lees ik, zo goed van je. Hoe gaat het nu lichamelijk met je?
Heb maar geduld met jezelf, dit heeft echt tijd nodig. Ik heb in mijn leven niet zo veel gehuild als vorig jaar, ik wist niet dat een mens zoveel tranen in zich kon hebben.
Jullie hebben haar prachtige namen gegeven, Hannah Emile, echt heel mooi.

Madelief, oh wat zal je al een mooie buik hebben! :-D hoe gaat het met je?
Wat betreft een geboortekaartje, die zou ik heel graag ontvangen! Ik heb het jullie niet eens gevraagd in februari omdat ik jullie net kende. Als je alsnog eentje wilt van Matilda puur voor de leuk, let me know, ik heb er nog heel veel liggen namelijk :-D (en dat geldt ook voor de andere meiden trouwens).
Ik ben zo trots op je dat je al 28 weken zwanger bent! wauw! je bent er gewoon bijna!
Wat betreft je vraag over "oude" emoties die boven komen als je weer gaat bevallen, dat viel echt heel erg mee met mij. Ik heb 1 moment gehad dat ik even terug moest denken en even verdrietig werd maar toen de bevalling echt op gang kwam was ik er echt helemaal niet mee bezig. Ik was zo bezig met de bevalling van dit kind, dat had al mijn aandacht nodig, er was niet eens ruimte om aan iets anders te denken eigenlijk. Ook was de bevalling zo anders, niet te vergelijken eigenlijk. Ik heb die dag erg weinig aan Olivia gedacht. Wel ben ik een week na bevalling verdrietig geweest, ik denk dat hormonen dan ook meespelen. Hoe dan ook, ik zat er van te voren net als jij wel over na te denken, maar geloof me, je bent echt met andere dingen bezig als je zo'n groot kindje eruit moet werken :?.

Cyn, ook al over de 20 weken...jehoe!!!! :-D:-D:-D heb je de 20-weken echo al gehad eigenlijk? (ik heb niet alles terug gelezen). Ik denk dat je een meisje krijgt trouwens, een lief klein meisje. Volgende week horen jullie het! ga je het ook met ons delen? (ja! ja! ja!)
En wat een vreselijk nieuws over je familielid, verschrikkelijk is dat zeg. Dat zijn spannende en onzekere tijden voor dat gezin dan. Veel sterkte voor ze.
Hoe voel je je verder? heb je nog last van je rug?

Tam, wat heerlijk om de verhalen over Myrthe te lezen! :-D volgens mij is het een droppie! (foto! foto!) Je klinkt als een echte trotse mama, wat heerlijk om te lezen zeg. Ze maakt al leuke geluidjes, zo lief! :mrgreen: Gaan jullie nog op vakantie eigenlijk?

Laura, nog gefeliciteerd met de kleine boef! :-D wat vliegt de tijd zeg (cliché, maar toch is het echt zo). Ik kan mij nog zo herinneren dat je zwanger was van deze kleine knul, het lijkt zo kort geleden.
Ik zat je cyclus even te bekijken, het is onregelmatig geweest he? hopelijk komt er wat regelmaat in (wegblijven zou leuk zijn :mrgreen. Hoe gaat het verder met je?

Kim lieverd, ik zie foto's van jou en je kindjes voorbijkomen op facebook, wat zijn ze toch een leuk stel samen! :-D ze lijken ook echt enorm op elkaar (en ze lijken ook echt op jou trouwens). Hoe gaat het met je? hoe is de relatie met de schoonfamilie eigenlijk tegenwoordig? is het wat verbeterd?
Je geniet van het mooie weer lees ik, heerlijk! :-D

Devika meid, je zit bijna op de helft! woehoooeeeei! :-D:-D:-D
Je schrijft hele lieve woorden aan de nieuwe meiden (jullie allemaal trouwens, jullie zijn echt lief), wat brengt dat een hoop oud zeer boven he? wat een verdriet allemaal.
Je had wat last van een bloeding,las ik dat goed? en is dat nu helemaal weer over?
Hoe voel je je eigenlijk? heb je een beetje energie?

Kersje meid! :-D, ja, het is warm! hock: dat zal voor jou helemaal zwaar zijn....pfff! ging het vandaag een beetje? Matilda ligt nu ook uitgeteld in de box, arme meid.
Nu lekker verlof voor jou! moet je nog veel doen voor hij komt? en hoe was de borstvoedingsbijeenkomst? had je er wat aan?
En wanneer moet je voor een draaipoging terug komen in het zh eigenlijk? zal wel een dezer dagen zijn denk ik.
Ik vind het zoooooo spannend dat kersekind er bijna aan komt! :-D wat een geluk!

Nou meiden, de vakantie in Sardinië was echt heel erg fijn, wat is het daar mooi! Je hebt er echt bounty-achtige stranden en je kan er heel mooi snorkelen. We hebben elke dag gezwommen in die prachtige zee. (ben trouwens weer helemaal op gewicht!, heb er gewoon even in 3 maanden 12 kilo vet afgetraind...jeuj! :mrgreen
Ze kan zich sinds een week omdraaien, zo grappig! ze ligt dan helemaal klem met haar armpjes en begint dan te piepen..hihi ze weet nog niet goed wat ze moet doen als ze eenmaal gedraaid is..
Gisteren is ze voor het eerst een halve dag naar de crèche geweest, was best even slikken eigenlijk. Morgen gaat ze een hele dag. Volgende week moet ik weer werken, blegh... ben nog niet echt gemotiveerd moet ik bekennen, maar ben er ook bijna een jaar uitgeweest :?.

Lieve medien, het is fijn jullie weer te "spreken", ik laat snel weer van me horen.

liefs en knuffel,
Maria xxx

ohja, voor de update even een foto van Matilda op vaderdag en de andere op een van de prachtige stranden op Sardinië met mama in zee.

[cyn87]

even snel..

maria, wat ben ik blij dat je weer terug bent.
je hebt een leuke vakantie gehad zie ik! en wat een plaatje! ik kan blijven zeggen dat jullie echt een prachtige meid hebben.
12 kilo eraf! goed joh! en dat tijdens je vakantie!
hebben jullie een beetje mooi weer gehad? Hoe vond mathilda het?
ik zie dat ze naar de creche is geweest, dat zal wel even moeilijk zijn ja.
had ze het naar dr zin gehad? morgen een hele dag en jij moet weer gaan werken volgende week.
dat zal wel even wennen zijn denk ik. even weer terug in het ritme met werk, kindje enz enz.

ik zie dat je denkt dat wij een meisje krijgen haha. leuk om te zien.
we weten het geslacht al, maar dat was bij 17 weken en de gyn was er niet zeker van.
donderdag mogen we voor de 20 weken echo en dan weten we het zeker.
natuurlijk ga ik het vertellen, ik kan daar mijn mond niet over houden. haha

elize,
allereerst (klinkt wat gek) gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter.
jullie zijn gisteravond toch papa en mama geworden van jullie mooie meisje.
ik hoop dat jullie goed zijn begeleid in het ziekenhuis en dat jullie de uurtjes met jullie dochter mooi hebben doorgebracht.
waar jullie veel mooie herinneringen aan zullen hebben.

sterkte voor jou, je man en de rest van de familie.
ik denk aan jullie
ik zie dat je een zware bevalling hebt gehad. geef jezelf en je lichaam genoeg rust meid. dat heb je echt nodig.

[shadylady313]

Elies, gefeliciteerd en tevens gecondoleerd meissie... Wat naar om te horen dat het een zware bevalling geweest is maar fijn dat ze nog wel even in leven bij jullie geweest is! Hapte Jaxy* ook net als Sonny* regelmatig naar adem? Ik vond dat een heel naar gezicht en hoopte steeds vurig dat hij ineens keihard zou gaan huilen...
Ben erg benieuwd naar je verhaal, al klinkt dat heel vreemd..

Sabrina jeetje meis wat vind ik jou sterk overkomen! Het afscheid klinkt echt prachtig! Bizar allemaal he? Ik hoop dat jullie mee blijven kletsen met ons! Ook dat klinkt weer heel gek maar ik denk echt dat jullie er veel aan zullen hebben. Je kan je nog vaak niet begrepen voelen door andere mensen namelijk... Dat is mijn ervaring iig..

Maria!!!!!! Je bent weer terug!!!! Wat een mooie meid hebben jullie toch ook he?! Prachtig!! En jullie vakantie klinkt geweldig!! Nu zit het er alweer op... Blij om ook weer thuis te zijn?

[Tam]

madelief; de canvas hangt ondertussen op. Een is van myrthe, een van mijn buik en een van onze handen
met duidelijk mijn tattoo als verwijzing naar britt* zodat ze er ook bij hoort.
Nog even werken, lijkt me idd vreemd wetende dat je er niet meer terug komt, maar wie weet waar je ooit
terrecht komt. Eerste aandacht voor de beeb.
qua emoties: die kwamen pas de dag nadat ze er was.Op het moment zelf gaat al je energie naar de bevalling
en dat deze goed mag verlopen. NAtuurlijk waren er veel tranen daarna, maar dat was anders ook geweest.
De emoties waren eigenlijk het heftigst de eerste keer met haar thuis komen en ook nadat de kraam weg was.
Maar het is ook goed dat ze er zijn die emoties.....

laura; je klinkt zo heerlijk enthousiast over je keuze. Goed zo!

sabrina; wat goed van je dat je zo van je af kunt schrijven meid, dat is een goede verwerking.
Ik kon ook heel erg moeilijk alleen zijn erna. Ook al is mijn verhaal heel anders...als je het ooit
een keer wil lezen voor steun stuur je me maar een pb, ze heeft een engelensite, maar die zet ik hier
niet zo openbaar. Fijn dat je ook steun hebt aan elkaar. Zo'n groot verdriet kan je uit elkaar drijven,
maar als dat niet is dan brengt het jullie juist nog meer samen. En een weekendje weg zal je goed doen.
Wij zijn vlak na haar dood ook samen weg gedaan, zo konden we in alle rust praten in een andere omgeving.
Werken heeft bij mij even geduurd. Ik geef les en zag me niet meer met kinderen werken. Daarna heb ik in
korte tijd 2 mk gehad wat er ook geen goed aan deed. Maar laat niemand je zeggen wat moet: jij bepaalt
je eigen pad meid!

kersje; toen ze in mijn armen stief was ik ook zo sterk en haar hele ic-gebeuren ook. Net wat je zegt:
je wilt sterk zijn voor je kindje en de tranen komen later wel....en die kwamen en stopte niet.
Gaat het met je? Wanneer is de draaipoging weer? Ik ben erg benieuwd naar kleine kersje.

elies; ik krijg het warm als ik je berichtje lees meid, en ondanks het grote verdriet wil ik je toch
feliciteren met je dochter jaxy*, want je bent mama geworden meid! Dat blijft. Neem je tijd.

maria; who you are back! welcom meid. Wat een prachtige foto's....ik geniet gewoon mee. Wat ziet het er mooi
uit en wat zal het bijzonder zijn geweest zo als gezin. Wij gaan over 2 weken een week naar de ardennen dus
niet zulke foto's haha. Wat is matilda toch een droppie. Super! De kleine meid hier ligt nu idd weer te brabbelen
tegen haar speeltje, maar het kan ook ineens huilen zijn hoor. Ik ben idd super trots, op allebei mijn meiden.

hier; sorry dat het geen lange mail is. Beetje druk. morgen collega's op bezoek en in de ochtend ook en
de strijk staat ook niet stil haha. Kom vlug weer kletsen. En ik denk aan jullie met een lach en een traan want
dat delen wij hier met elkaar/

[Tam]

[ATTACH=CONFIG]3416[/ATTACH] hier de canvas doeken. wel groot hoor haha, maar goed te doen en in stijl van de rest...met roze. En jullie dames weten, maar al te goed wat de betekenis van het sterretje is....ben er trots op

[Kersje]

Elies, jullie Jaxy* is gisteravond geboren en ze heeft nog een paar uur bij jullie mogen zijn. Zoals de meiden al zeiden (het is heel dubbel) gefeliciteerd met de geboorte van Jaxy* en gecondoleerd met haar sterven. Het zal een heel ingrijpende dag geweest zijn voor jou en je man. Ik lees dat je een zware bevalling hebt gehad: rust goed uit, meid. Als je er aan toe bent en als je het prettig vindt, hoor ik graag je verhaal.

Maria, fijn dat je er weer bent en dat jullie een heerlijke vakantie hebben gehad! Nu wennen aan de creche en het werkzame leven dat weer komen gaat (jeetje, een jaar ertussen uit en weer gaan beginnen, wat een verandering). Zie je er erg tegenop of heb je ook wel zin?

Tam, wat een mooie doeken zijn het geworden!

Verder reageer ik even niet, het is warm met de laptop op schoot. Maar het onweer begint hier nu los te barsten. Hopelijk daarna verkoeling.

Dag lieve meiden,
Kersje

[Klungeltje23]

OW MIJN GOD...ben ik weer even niet geweest, lees ik weer zo'n verdrietige verhalen hier.

Elize en Sabrina verschrikkelijk dat jullie je bij ons moeten voegen,maar weet dat jullie hier op de goede plek zijn en dat we jullie zullen proberen te helpen en er zover het kan doorheen zullen helpen.Dit doet iedereen hier voor elkaar en tot nu toe denk ik dat we er allemaal ontzettend veel baat bij hebben gehad en nog steeds hebben.

Elize...Jouw verhaal gaat bij mij als een messteek door het hart. Het lijkt ontzettend veel op hoe wij onze 1e zoon Giel* af hebben moeten geven, alleen had hij trisomie 18 een ziekte waarmee hij niet zou kunnen leven.
Ook wij gingen vol trots naar die 20 weken echo en stond ons hart daar ineens even stil. Het lezen van jouw verhaal geeft mij weer dat misselijkmakende gevoel...het gevoel dat de grond onder je voeten vandaag zakt...het gevoel wat ik toen ook had en jij nu mee moet maken. En dan het idee dat je die zelfde weg hebt moeten doorstaan, de ziekenhuis onderzoeken,wachten op antwoorden en uitslagen, het weten dat je moet gaan bevallen van dat kindje dat je zo graag wilde houden maar toch af moet geven. Het doet echt zeer hé meid? Heb je moeite gehad met het innemen van het pilletje? Ik weet nog zo als de dag van vandaag hoe zwaar ik het ermee had. Ik heb toen 3 kwartier naar dat kleine witte ding zitten staren en durfde het niet in te nemen. Toen ik het eenmaal door heb gezet schoot ik meteen in een paniekaanval, want dat pilletje zorgde voor het begin van het einde. Ik voelde me zo schuldig.Heb je goed afscheid genomen meid van jullie dochtertje? Ik hoop dat je wat herinneringen hebt gemaakt, zodat je er later toch nog op een goede manier op terug kan kijken..ookal is het een onmenselijk iets!
Neem de tijd om te rouwen en het te verwerken..geef het een speciaal plaatsje wat voor jou goed is, des te beter om je er straks weer bovenop.

Sabrina:Ook jouw verhaal geeft mij kippenvel op mijn armen. Niemand hier neemt het meer voor lief dat alles na die 3 maanden veilig is. Verschrikkelijk lijkt het me als je even lekker gaat liggen om dat mooie hartje weer te mogen horen en het blijft dan stil.Je wereld staat dan ook ineens stil. Ik denk dat je dan ook niet meteen wil geloven dat het werkelijkheid is en je het liefst hoopt dat je zo wakker word uit een vreselijke nachtmerrie. De periode na dat moment is ook lang een nachtmerrie en een donkere tijd waar je in leeft. Ik ben blij te lezen dat je goed de tijd hebt genomen om jullie kleintje een waardig afscheid te geven.Ik denk soms weleens dat ik er te weinig aan heb gedaan en heel af en toe heb ik daar spijt van ookal denk ik er goed aan gedaan te hebben op dat moment voor mijzelf en mijn gezin. Ik heb ook niet lang kunnen rauwen, ivm dat ik rekening moest houden met mijn dochter en geen kans kreeg door sommige mensen om mij heen. Maar doe het op je eigen manier,want dan lukt het je wel om weer met beide benen op de grond te komen te staan.

Kersje:Nog 5 dagen meid, dan MAG je gaan bevallen...Ow wat vind ik het heerlijk elke keer weer als iemand hier bijna op het moment is om te ervaren wat ik al lang ken. En inderdaad wat je zegt..je verlangt na zo'n gebeurtenis alleen nog maar sterker naar dat kleine lijfje dat je vast mag houden, knuffelen en verzorgen. Ik merk ook dat Ik mijn kindjes nu veel meer knuffel en vast pak en van elk moment geniet, het in me opneem!Schiet nu haast vol van geluk als ik denk aan het moment dat jij straks ook mag mee maken. Die voldoening van het vechten...je kindje heerlijk bij je. Heb je veel last gehad van de warmte meid? Wij hebben het alzwaar met dit weer, laat staan jij! Ben ook benieuwd naar de naam straks.Vind het elke keer zo leuk om weer een nieuwe naam te zien verschijnen. Hou nog even vol lieverd......

Madelief:Net als Maria,was ik tijdens de bevalling niet bezig met oude gevoelens en herinneringen. Ik heb weken voor de bevalling even een zware periode gehad, dat ik bang was dat ik teveel oud zeer terug zou voelen bij de geboorte van Ties. Een week voor zijn geboorte had ik een vals alarm en heb ik veel gehuild en tegen mijn man gezegt "Ik ben er nog niet klaar voor".
Op het moment dat Ties ter wereld kwam was het eerste wat ik zei "Ik voel mij niet schuldig dat ik gelukkig ben met mijn nieuwe zoon en van hem mag gaan houden". Ook heb ik inderdaad net als Maria na een week wel veel gehuild om Giel* en vanaf toen heb ik wel wat vaker dat ik even een verdrietig gevoel over me heen krijg wanneer Ties weer iets nieuws doet of wanneer ik geniet van zijn lachjes en zijn mooie gezichtje. Ik geniet dan ontzettend van de kleine man, maar heel af en toe komt er een gedachte voorbij dat ik denk "Dat had ik van hem ook mogen meemaken als alles goed was gegaan. Direct daarna komt dan altijd weer de gedachten "maar dan had ik Jou nooit mogen leren kennen lief manneke'! Het zijn en blijven allemaal processen en peiodes waar we doorheen moeten gaan en die ons verder brengen en helpen. Ben dus niet bang, want je beseft elke keer weer hoe waardevol hetgene is wat je vasthoud.

Cyn: Ik ben ook beniewd wat het geslacht is en blij als je de 20 weken echo donderdag hebt gehad. leuk dat wij mogen weten wat het word. Hoe voel je je verder?Begin je al iets of wat meer te durven te genieten?Begint het buikje al lekker te bollen?
Doe je wel rusig aan met je rug meid!!Ik weet dat het vaak niet kan om op tijd te rusten, maar probeer je rug echt in acht te nemen.Ik moet nu weer terug naar therapie omdat het niet helemaal over gaat en zou het erg vinden als je straks ook zo zou komen te zitten.

Devika:Staat mij iets van bij dat jij tegelijkertijd met cyn de 20 weken echo hebt.Klopt dat of heb ik daar nou abuis mee?
Hoe gaat het verder met jou?Durf je al wat opener te zijn tegenover je man?

Tam:Ja vind het zo erg haha..heb je hier niet vaak meer iets te vertellen of te vragen,omdat ik je dagelijks bij hou op hyves en de kleine meid ook.Geniet enorm van de mooie foto's en alles wat je schrijft. Ik merk dat je ondanks alles heerlijk geniet van lieve kleine Myrthe en Zusje Britt* er altijd zo mooi bij betrekt.Klasse meid!

Hetzelfde verhaal voor jou laura net als bij Tam zie ik elke keer alles van Semmy en jou op hyves verschijnen. Het enige wat ik hier probeer bij te houden is jou menstruatie en of er weer mag komen te staan 'ik ben zwanger'. Ik hoop dat je cyclus nu wat beter is en we binnenkort goed nieuws mogen horen.

Maria:Ook een drukke mama lees ik wel.Ja alles gaat gewoon door hé en een beetje tijd voor Mama zelf is er vaak niet bij.Wat doet Mathilda het toch goed hé en wat is ze toch mooi!
Ja ik vind Dana en Ties ook ontzettend veel op elkaar lijken. Je ziet ook wel weer duidelijke verschillen, maar zeker dat het broer en zus zijn en dat het inderdaad mijn kindjes zijn hhahaha. Mijn schoonfamilie denkt daar anders over...die roepen de hele tijd"neee het is duidelijk de vader". Maar goed die zijn overal dwars in de laatste tijd.Nee het gaat zeker nog niet goed met mijn schoonfamilie.Hoe minder dat ik ze zie of spreek des te gelukkiger ben ik. Over 2 weken moet ik weer gaan werken en zie er ontzettend tegenop,vooral omdat mijn schoonmoeder dan ook weer 2 halve dagen op gaat passen en ik dat het liefst zou willen vermijden. Helaas kunnen we ons dat niet permiteren en heb ik haar hulp(die ik liever niet aanneem) nodig. Ik vind het ook niet fair om mijn kindjes hun grootouders niet te laten zien, dus zal helaas moeten slikken!!!Ik heb het steeds moeilijker met die mensen en mijn schoonbroertje en schoonzusje,maar schrijf er niet veel meer over omdat ik liever over de mooie dingen..de belangrijke dingen in mijn leven praat. Maar soms kook ik van binnen!!!
Ik geniet inderdaad elke dag van alles waar ik maar van KAN genieten haha.
Gister wezen zwemmen met de kindjes, vandaag lekker op plaats met een badje, morgen lunchen met 1 van mijn beste vriendinnen, donderdag komt er nog een laatste op kraamvisite en zaterdag gaan we mooie foto's laten maken van Ons gezin.
Ow ja en zondag kermis in Best hahah...ik haal eruit wat ik eruit kan halen!!!

Nu ga ik slapen lieve dames.
Morgenvroeg staat er weer een klein blond meisje naast mijn bed dat me goedemorgen wenst en zo snel moegelijk naar beneden wil en als het nog even kan mag ik van onze kleine krullenbol om 6 uur nog even tussendoor een flesje doen.
Spreek jullie zo snel mogelijk weer.

veelliefs xxx

[Elies26]

Meiden, ik wilde mijn verhaal hier plakken maar het is te lang dus ik zet hier de link neer waar die in zijn geheel staat en dan kunnen jullie het daar lezen als jullie er behoefte aan hebben.


http://www.babybytes.nl/vip-blog/danny%2...1309329953


Kus X

[Kersje]

Och, lieve Elize,

Wat heb je het prachtig opgeschreven, meid. En wat fijn dat jullie nog kennis hebben mogen maken met jullie Jaxy* (en zij met haar lieve trotse papa en mama). Wat hebben jullie het allemaal goed gedaan (ik ben ook trots op jullie). Je voelt je nu leeg, dat is zo moeilijk. Ik wou dat ik het beter kon maken, maar ik weet dat dat niet kan. Gelukkig heb je een lieve familie en heb je veel steun aan Danny. Vrijdag is de crematie, waar jullie saampjes bij zullen zijn. Hoe donker kan het leven zijn als ouders afscheid moeten nemen van hun lieve kindje. Heel veel sterkte.

knuffel van Kersje

[Sabrina1984]

Lieve Elies,
Ik heb je verhaal net gelezen.
Wat fijn dat jullie het hebben kunnen doen zoals jullie wilden en dat jullie mooie meisje het nog zo lang heeft volgehouden en bij haar papa heeft mogen sterven. Jij moest nog naar de OK, gelukkig dat je nog wel wat tijd hebt gehad met je dochter voor die tijd. Heel veel sterkte deze week. Vrijdag de crematie, ik wens jullie alle kracht die nodig is. Veel liefs Sabrina

[Madelief1980]

Lieve meiden,

Ik ben weer thuis en ga even zitten voor jullie verhalen.

@ Cyn, jij hebt het dus ook, dat je de echo spannend blijft vinden. Ik hoop zo dat jij, Devika en ik morgen goed nieuws krijgen! Hoe laat moet je?

@ Laura, die gedachten heb ik ook vaak. Dat het na alle ellende nu toch goed moet zijn? Maar toch, ik weet ook dat er altijd een kans is.... Dat gevoel is gewoon zo naar!

@ Sabrina, ik lees over dat jullie geen obductie hebben gedaan. Wij uiteindelijk wel, al vond ik het heel moeilijk haar in het ziekenhuis achter te laten. Klopt, meestal komt er niets uit. In ons geval kwam eruit dat ons meisje lichamelijk gezond was (en dat het een meisje was, want dat was ook niet helemaal duidelijk). Ook bij ons is er weefsel weg genomen voor chromosomenonderzoek. Pas 4 maanden later kregen we daar de uitslag van en waar ze steeds zeiden: daar wordt waarschijnlijk niets gevonden, werd er bij ons wel wat gevonden. Ons dochtertje bleek een nogal grote afwijking te hebben die haar geestelijk zwaar gehandicapt had gemaakt. Dat was enorm schrikken. Zo veel mis met zo'n mooi klein meisje... Maar het gaf wel duidelijkheid. En hierdoor hadden we ook meer rust. De natuur heeft voor ons gekozen, omdat ze lichamelijk niets mankeerde, had ze ook gewoon geboren kunnen worden. Op de 20 weken echo was er dan bijvoorbeeld niets gezien. Ze had geen leven gehad... Het was allemaal vooral dubbel omdat ik toen weer zwanger was en we nog niet wisten of die afwijking van een van ons kwam, of bij toeval ontstaan. Goed dat jullie dat stukje wel laten onderzoeken. Het geeft wel veel duidelijkheid, ook voor de toekomst heb ik gemerkt. het is zwaar en verre van leuk om die uitslagen te horen, maar het geeft ook rust, heb ik gemerkt. Ik hoop dat dat voor jullie ook zo is.

Fijn dat je bijna niet meer vloeit. Het is toch heel confronterend, dat bloedverlies.... En neem echt je tijd he? Ik lees over je vriendinnen die langskomen en David die het moeilijk vond dat het over gewone dingen ging. Ik vond het in het begin heel fijn om heel veel tijd met z'n 2 te zijn. Jullie voelen hetzelfde. Af en toe is het fijn om afleiding te zoeken....

Ik lees dat jullie er 19 rondes over hebben gedaan om zwanger te worden. Oh, wat heb ik het met je te doen! Ik vind dat zo moeilijk! Dat juist dan bij jullie een kindje overlijd. Ik voelde me daar heel boos over in ons geval. Wij bleken uiteindelijk ongeveer 1% kans te hebben om op de natuurlijke manier zwanger te worden. Dat gebeurd dan en dat kindje overlijd.... Ik vond dat heel moeilijk!

En wat mooi als je schrijft over hoe mooi haar gezichtje was. Je bent moeder geworden! Van een mooi meisje en daar mag je ook trots op zijn. Het bijzondere is dat naast alle ellende je op deze manier ook een hele mooie herinnering hebt aan de geboorte. Dat is iets waar ik met een glimlach aan terug denk. Ik was zo onder de indruk van haar!

En wat Cyn zegt, ben ik het helemaal mee eens. Neem niet te veel hooi op je vork! Werk kan een hele fijne afleiding zijn, maar luister naar je gevoel en lichaam. Misschien kun je op een bepaald moment afspreken te komen als het goed gaat en afstand te nemen als het niet gaat. Dat werkte bij mij erg goed in ieder geval.

Wat een mooi afscheid zeg, de tranen springen in mijn ogen...

@ Elize, ook van mij gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter en wat doet het pijn om haar ook weer te moeten laten gaan.... Ik heb net je verhaal gelezen en de tranen rollen over mijn wangen. Hoe alles ging in het ziekenhuis brengt zo veel pijn naar boven, dat ik weer voel hoe alles toen voelde. Meid, wat moet je je nu verloren voelen. Inderdaad, die lege buik.... zo hard! maar wat mooi om te lezen dat Jaxy in de armen van haar vader is gestorven. Ik lees een trotse moeder! Want dat ben je geworden, moeder van een dochter die veel te kort is gebleven. Wat een vechtertje ook, dat ze nog 3 uur heeft geleefd! Heel veel sterkte, nu in de dagen richting de crematie. Ik denk aan je!

@ Maria, leuk dat je er weer bent!! Ik denk bij het zien van die foto's alleen maar HEERLIJK!!!! De vakantie en je dochter, wat is ze mooi! Grappig zeg, dat omrollen. Wat gaat het toch snel, er verandert zo veel in dat eerste jaar!

Ik ben blij om te lezen dat er bij jou niet veel emoties terug kwamen tijdens het bevallen en hoop dat dat bij mij ook zo is. het klinkt ook wel logisch, je hebt al je energie en aandacht daarvoor nodig. Hier alles goed! 28 weken.... zo bizar! Maar ik voel me nog steeds goed. net mijn buik weer eens op de foto gezet. Die wordt nu echt dik! Ben er zo blij mee. Ik wordt ook helemaal vrolijk van al die schopjes!

Maar wat klinkt julie vakantie fijn zeg! Wat zullen jullie genoten hebben. En alle kilo's er al weer af! Zo, goed zeg! Daar mag je trots op zijn! Ben bang dat het nog lang gaat duren voor ik weer blij ben met mijn lijf... Ook al is er tot nu toe 5,5 kilo aan, er zat nog wel wat te veel aan vooraf... En Matilda is aan het wennen op de creche! Hoe gaat het met haar daar? Voor jou zal het wel heel gek zijn. Volgende week weer werken...Pfoe omschakelen zeg!

En over het geboortekaartje, stuur maar een pb, dan krijg je er 1!

@ Tam, wat prachtig!! Oh, wat mooi zeg, de foto's! En ik ben blij te lezen dat jij ook schrijft dat tijdens de bevalling de emoties niet te veel terug kwamen. het stelt me toch gerust! ik begon er steeds meer tegenop te zien.

Zo te lezen heb je het druk meid! Gaat het allemaal goed?

@ Kim, fijn dat je er weer even bent! Ik lees over jouw emoties in de weken voor de bevalling. Dat je er nog niet klaar voor was. Fijn dat het bij de bevalling zelf ook vooral om deze kleine Ties ging! Mooi hoe jij dat beschrijft. Het is ook zo dubbel. Je moeder gevoel wil eigenlijk alle kindjes in je armen houden en leren kennen. Maar we weten ook dat onze volgende kindjes er niet waren geweest als we van de vorige geen afscheid hadden moeten nemen....

En het klinkt allemaal heel fijn, de verhalen over de gezellige drukte in jouw agenda. Rot dat het zo matig gaat met de schoonfamilie. Moeilijk dat je je gevoel dan niet kunt volgen... Oh, en jij ook al weer over 2 weken aan het werk! Het klinkt allemaal zo snel, maar Ties is dan natuurlijk al weer bijna 3 maanden!

@ Devika, hoe is het met jou?


Hier alles OK. Ik merk dat ik erg met de verhalen van Sabrina en Elize mee leef en dat dat toch ook veel pijn naar boven brengt. Toch heb ik het gevoel dat het goed is. Misschien moet dit er nog uit voordat ik echt klaar ben voor het ukkie in mijn buik. Hij of zijn schopt er vaak flink op los. Dat is heel fijn zeg! En morgen dus de groeiecho. Spannend, maar ik hoop dat het leuk wordt. Weer even naar hem of haar kijken! Nu aan de studie!

xx

[maria11]

Lieve Elies,

Ik heb jullie verhaal net gelezen, oh meid wat moet ik huilen daar van!
Ik sluit mij helemaal bij kersje aan, wat hebben jullie het mooi en liefdevol gedaan zeg, ik ben ook zo trots op je! en meid wat zal je je leeg voelen nu....zo zonder je kleine meid in je buik of in je armen.
Ze wordt vrijdag gecremeerd, dat gaan jullie met z'n tweeën doen, dat klinkt mooi. Wij hebben Olivia* ook met z'n tweeen naar het crematorium gebracht en afscheid genomen. Ik wilde er ook even niemand bij hebben, ze was te klein voor iedereen, ze hoorde nog in mijn buik, bij mij en dicht bij papa. Ik vind het heel mooi dat jullie daarna met familie gaan zitten, ik heb dat niet gedaan en heb daar achteraf een beetje spijt van. Maar je doet op het moment wat het beste voelt he?
Wat een bevalling trouwens, dat was erg zwaar voor je zeg. Je hebt je er heel goed doorheen geslagen, echt heel goed. En dat jullie kleine meid het nog drie uur heeft volgehouden, ohhh moet er weer van huilen, wat zullen jullie trots op haar zijn geweest. Hoe je omschrijft hoe trots haar papa was, vond je dat niet heel fijn om te zien? Ik weet nog goed dat ik toen pas beseft dat hij net zo veel van haar hield als ik deed...ik vond dat zo enorm ontroerend om te zien.

Nou lieve meid, ik denk aan je, wat een dagen zijn dit voor jullie. Veel sterkte, ook voor de oma's en opa's en andere familie die haar moeten missen.

liefs.
Maria xxx

[devika]

Sabrina,

Ik heb niet al je berichtjes nog gelezen maar wel die van waar je over de begrafenis vertelt van jullie kleintje.
Echt, de tranen rollen hier over mijn wagen….
Ik voel echt de emotie’s die je schrijft…
De begravenis klinkt heel erg mooi. Dat jullie je mooie hebben aangekleed, de brief aan jullie kindje en hoe jullie haar naar de begraafplaats hebben gedragen…
Ach jee..ik moet er weer van huilen…
Jullie hebben op een mooie manier afscheid genomen….wat fijn dat jullie haar trouwens mee naar huis mochten nemen na de bevalling…
Ik moet zeggen, er zijn nog steeds momenten dat ik er weer moeite mee heb dat ik mijn kleintje nooit thuis kon brengen….
Dat was het lastige omdat we in het buitenland zaten. En het ging allemaal zo snel. Net bevallen en we moesten al meteen beslissen wat we met onze kindje wilde..
Cremeren? Begraven? En zo ja waar? Thuis? Of in Amerika? En hoe wil je hem meenemen… en nog meer van dat soort beslissingen..
Ik vind je trouwens wel heel sterk overkomen. Maar ik weet ook dat dat het verdriet niet minder maakt…
Veel er over praten heeft bij ons geholpen om weer verder te kunnen. Ik hoop dat dat bij jou ook zal helpen.
Ik kom nog uitgebreid reageren op al je berichtjes. Ik wens je voor nu ontzettend veel strerkte. Praat er over, maar huil ook vooral als je daar behoefte aan heb.
Wegstoppen heeft echt geen zin. Je kindje is je tranen waard!
Dikke knuffel en veel liefs,
Devika



Elize,
Gefeliciteerd met de geboorte van Julie mooie Jaxy*. En tegelijkertijd ook gecondoleerd met haar verlies…
ik heb je blog gelezen en moest daar echt heel erg van huilen…ik voel ook bij jou weer alle emotie’s.
wat een heftige bevalling heb je gehad. wel heel fijn om te horen dat je goed bent bijgestaan door je naasten.
En jullie meisje heeft een aantal uren geleefd. Ik hoop zo voor jullie dat jullie echt met hart en ziel en zaligheid van haar hebben genoten..en afscheid hebben kunnen nemen..
En jullie meisje is in de armen van haar papa overleden…ik krijg echt tranen bij dat beeld…
Onze zoon leefde ook nog toen hij werd geboren. Ik zijn bewegingen in mijn armen gevoeld. Zijn handjes en voetjes trappelde even. Ook zag ik onder zijn dunne huidje zijn hartje kloppen. In mijn armen is hij overleden. Hij heeft maar 20 minuten geleefd. 10 min hebben de artsen hem geprobeerd te beademen. En de laatste 10 minuten mochten mijn man en ik hem vasthouden. Die 10 min. In mijn armen zal ik de rest van mijn leven niet vergeten.
Ik lees dat aanstaande vrijdag de crematie is…ik wens jou en je man ontzettend veel sterkte toe de komende dagen…geniet nog even van jullie mooie dochter…
Ik denk aan jullie!
Veel liefs,
Devika

[devika]

Lieve andere meiden,

Ik ben jullie niet vergeten hoor. Ik moet zeggen ik ben echt behoorlijk van slag door waar Sabrina en Elies nu doorheen moeten.
Ik moet echt steeds huilen als ik deze topic open. Er komt zoveel naar boven. Allemaal zo herkenbaar. En mijn hormonen werken ook niet echt mee.
Ben heel huilerig. En slaap tekort en nog een keer grieperig en hormonen die op hol slaan. ppfff
Morgen is de 20 weken echo. En ik maak me daar steeds zo druk over. ik kan het niet loslaten. De vorige keer is het vlak na de 20 weken echo mis gegaan.
Ik kan wel janken als ik aan die echo denk. Aan de andere kant, wil ik het juist heel graag. Een bevestiging dat het goed gaat met dit kindje. Ooh wat wil ik dit kindje zooooooo ontzettend graag houden!

Ik kom heel gauw weer terug om te lezen en te reageren. Excuses voor mijn uber ego berichtje.

Veel liefs!
Devika en uk

[shadylady313]

Elies, ik ben helemaal sprakeloos van jullie verhaal... Maar jeetje wat mooi geschreven! Het was net even of ik het zelf ervaarde... Ik heb ook zoveel aan je gedacht en nog steeds! Vrijdag wordt ook weer een hele zware dag... Kom je je dag een beetje door? Je zal wel veel huilen en je leeg voelen... Dat blijft nog wel even zo... Sterkte lieverd!

Devika succes voor de 20 weken echo... We zijn helaas weer even met ons neus op de feiten gedrukt dat het niet altijd goed is... Willen jullie het geslacht weten?

Verder heb ik niet alles gelezen.. Het was best veel dus dat doe ik op de laptop, zit nu weer via mijn tel!

Ik heb mijn diploma en cijferlijst opgestuurd en nu moet ik weer wachten... Duurt lang!!! Haha! Semmy loopt als een gek te gillen. Geen idee wat er met hem is. Het zal de warmte wel zijn denk ik...

[devika]

Lieve meiden, even kort een reactie van mij. Ik kom gauw alles weer lezen en overal op reageren

@ Madelief,
Ik lees dat je bang bent voor de groei echo van morgen. Ik heb morgen de 20 weken echo. Ben daar ook bang voor..ja nu extra..
Ik denk zelf dat we het vooral nu hebben, nu we weer even met onze neuzen op de feiten zijn gedrukt.
Toch wil ik je een beetje gerust stellen, het komt helemaal goed! je bent al een hele eind op weg, bijna richting de 30 weken. Jullie kindje doet het goed!
Ik weet zeker dat je morgen met goed nieuws hier komt!

En nog een paar weekjes dan mag je met permanent verlof he! wat een mooi vooruitzicht.


@ Cyn,
Wij hebben morgen samen de 20 weken echo he! echt spannend! Ik hoop zo dat jij er geruster om ben dan ik!
Wat mooi dat je zo bezig bent met de geboorte kaartjes. Lijkt me heerlijk om daar mee bezig te zijn.
Ik wil na morgen aan een moodboard beginnen. Dan weten we het geslacht ook vandaar.
Oh ik lees nu dat jij het ook spannend vind voor morgen. Ja ik ken dat, bij Kaylash was ik ook gespannen maar de echo was perfect! Toch ben ik nu ook weer bang.
Maar meer omdat de 20 weken echo bij Kaylash goed was, maar een dikke week later was het goed mis..
Een troost, ik krijg een extra echo, precies in de week dat het de vorige keer mis ging.


@ kersje,
Jeeetje! Nog 25 dagen lees ik bij jou! Waw!!
Ik lees ook dat de draai poging niet meer door is gegaan. Wat zul je balen.
Vrijdag hebben jullie een nieuwe poging lees ik. Veel succes alvast!
Jeetje wat is dit een spannende week voor veel van ons!
Oh ja ik wil graag een kaartje! Ik stuur je zo ff een pbtje.


@ Tam,
Wat een ongelofelijke mooie foto’s zijn dat! Prachtig!!!! En ja dat sterretje kennen wij maar al te goed!
Onze engelprinsesje Britt*.


@ Laura,
Wat spannend meid! een opleiding kraamverzorgster! Waw! Is weer wat anders he! veel succes ermee!
Ja wij willen het geslacht weten! Ben zo benieuwd morgen!


@ Maria,
Je bent weer terug! Leuke vakantie gehad? wat een prachtige foto weer van Matilda!! Ze wordt met de dag mooier en mooier!
Oh nee geen zorgen, ik had geen bloedingen hoor. Het is bij die ene keer een paar weken terug gebleven. Gelukkig! Waarschijnlijk heb ik het nog een keer aan iemand verteld later.
Oh Matilda is naar de creche geweest. oei, dat is zeker slikken. Oh je en je moet binnenkort weer aan het werk lees ik. Dat zal heel erg wennen zijn he!
En netjes hoor 12 kilo eraf!

@ Kim,
Ja dat klopt idd ik heb tegelijk met Cyn de 20 weken echo. Morgen dus. Spannend joh!
Opener naar mijn man, haha, nee, niet als ik me zorgen maak. Want dan gaat hij dat ook doen.
Hij is nu juist overdreven vrolijk en helemaal happy met deze zwangerschap. Dat wil ik graag zo houden vandaar.
Hij geniet heel erg van deze zwangerschap en is goed op de hoogte van wat onze kleintje nu al kan. Elke week lees hij op zijn iphone over de wekelijkse ontwikelingen van onze kleintje. Echt heel aandoenlijk. Wil ik liever zo houden.
Hoe is het bij jou? Lekker druk met je gezinnetje! Heerlijk hoor!

[shadylady313]

Cyn, jij ook veel succes voor morgen de 20 weken echo!!!

Kersje, Waaaaattt???? Nog maar 25 dagen?!?!?! Weet je hoe weinig dat is?!?! Joehoe!! Bijna weer een ukkie erbij!!

[Madelief1980]

Lieve devika,

Ik lees je zorgen over de echo. Inderdaad, we zijn er allemaal weer aan herinnert hoe fout het kan gaan. Maar jij hebt ook genoeg ellende gehad! Het moet morgen goed zijn! En dan weten jullie het geslacht! Spannend hoor, mogen wij het ook weten? Hoe laat moet je morgen?

Cyn, jij ook succes!

Hopenlijk hier morgen 3x goed nieuws!

xx

[cyn87]

elize,

ik heb je verhaal gelezen en ben er helemaal stil van.
de tranen rollen over me wangen als ik je verhaal zo lees.
het haalt allemaal weer zoveel boven.

meid, ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd.
ik hoop dat de proefdruk van het kaartje naar jullie wens is en dat jullie vrijdag samen een heel mooi afscheid hebben van jullie dochter!
vergeet niet om ook een beetje aan jezelf te denken meid.

ik denk aan jullie!

[cyn87]

Sabrina,
Wat beschrijf je jullie afscheid toch mooi.
Kippenvel! Ik Herken wat je schrijft over het mooie beeld wat je van je kindje hebt.
En bang bent om dat kwijt te raken.
Ik heb dat ook gehad. Ik wist dat wesley waarschijnlijk op woensdag was overleden.
Donderdag kwamen we erachter dat zijn hartje niet meer klopte en zaterdag ben ik bevallen.
Omdat hij al even overleden was hebben we hem die nacht in het ziekenhuis wat zien veranderen. Wij zijn op zondag weggegaan uit het ziekenhuis en hebben afscheid genomen van ons mannetje.
Mijn vriend kon het niet loslaten en wilde wesley nog 1 keer zien.
We hebben gebeld naar de uitvaart en zij heeft ons toen verteld dat ze wesley net had opgehaald uit het ziekenhuis. Wij mochten elk moment langs komen als wij dat wilde.
Die dinsdag zijn wij samen langs geweest. Mijn vriend is de kamer binnen gegaan en ik heb in de hal gewacht. Ik was bang dat hij was veranderd en ik wilde het mooie beeld herinneren wat ik van hem had. Mijn vriend kwam snel terug en vond dat hij er nog mooier bij lag dan in het ziekenhuis. Samen zijn wij naar binnen gegaan en hebben wesley voor de laatste keer aangeraakt en een kusje gegeven.
Achteraf ben ik heel blij dat ik hem toen nog heb gezien.
die woensdag is hij in besloten kring begraven.

Tam,
Wat een mooie doeken heb je hangen! En natuurlijk hoort jullie Britt* daar ook bij.
Die had je broer gemaakt toch?

Kim,
Ik lees dat de band met je schoonfamilie niet erg goed is.
Dat is vervelend, zeker wanneer je schoonmoeder straks weer gaat oppassen.
Zo te zien zie je er wel erg tegenop. Is balen meid.
Maarja, het is was je zegt, soms moet je de hulp van iemand wel aannemen ookal heb je dat liever niet.
Ik zie dat je heerlijk aan het genieten bent van je kindjes.
Druk leventje!
Over 2 weken moet je weer gaan werken, dat gaat snel joh!
Zie je er tegen op? Of heb je er ook wel weer zin in?
Hoeveel dagen ga je werken?

Madelief,
Morgen de echo.
Ja hier gieren de zenuwen al door mijn lijf… ik sta op voor 10.20 uur maar vorige keer heb ik ook dik een uur in de wachtruimte gezeten dus ga er maar vanuit dat ik niet direct aan de beurt ben.
Hoelaat mag jij?
De verhalen van elize en sabrina vallen mij eigenlijk ook best zwaar.
Voor mijn gevoel beleef ik alles weer opnieuw.


Devika,
Je maakt je druk voor de echo van morgen.
Meid, ik sluit me geheel bij je aan. Met tranen zullen we de kamer binnen gaan..
Maar ik hoop zo dat we met een glimlach op ons gezicht naar buiten komen.
Hoelaat mag je?
Wat fijn dat je een extra echo krijgt in de week dat het vorige keer mis ging.
Ik denk dat dat ook wel een beetje goed doet.

Hier: vandaag naar de bedrijfsarts geweest.
Ik was binnen 10 minuten weer buiten.
Vorige keer vond ik m veel leuker. Volgens mij had ie er vandaag niet zo veel zin in.
Hij vroeg wanneer ik weer dacht te gaan werken. En hoe ik daar tegenaan kijk.
Ik vind dat erg moeilijk, zeker omdat ik het nogal zwaar vind om alleen op de groep te staan.
De vakantietijd komt er aan, en dan zijn het groepen tot 10 kids, en die mag ik alleen doen.
Buiten vakantie tijd komen er rond de 15 kids op de dagen dat ik werk dus dan staan we altijd met z’n 2en.
De arboarts gaf aan dat ik voor mijn verlof mijn vakantie uren ga gebruiken, en zodra ik met vakantie ga, meld ik me beter.
Dan kunnen we na mijn zw. Verlof altijd kijken of het een goed idee is, of dat we de uren weer terug draaien.

Daarna naar mijn vriendin, die heeft ook al een heerlijk buikje.
Ik deel altijd vanalles met haar, maar ookal grijpen de verhalen hier me zo veel aan, toch begin ik er niet over tegen haar.
Ik wil haar niet bang maken, zij kan juist wel erg genieten van elk moment in dr zwangerschap.
Die wil ik haar niet afnemen. Herkenen jullie dit?


Zo, ik heb weer wat neer kunnen zetten.
Nu ga ik even snel wat eten en plof op de bank.

x

[Tam]

dag meiden:
kim; ja.ik zo hetzelfde bij jou op hyves...wat een prachtig ventje is ties toch en wat fijn te lezen
dat je ook zo geniet. Wat lijkt hij ook op zijn zus zeg. Prachtig. Wat vervelend dat het nog steeds
zo stroef gaat met je schoonfamilie...helaas al te goed herkenbaar.

elies; ik heb je verhaal gelezen en meid wat heb ik moeten huilen. ook al is mijn verhaal anders, het verdriet
is hetzelfde. Mijn dochter is ook in mijn armen gestorven,en ondanks het verdriet vond ik het zo fijn dat
we dichtbij haar waren. Wat was jaxy* een vechtertje meid. En ontroerend te lezen ook van je vriend. Het doet
ook zo'n pijn om je naaste verdrietig te zien. Ik vond/vind dat zo moeilijk. Hoe moest ik andere vertellen dat onze
dochter ging sterven? Ik wens jullie veel sterkte toe vrijdag. Ondanks het verdriet een hele bijzondere dag.
Want je wilt voor je meisje het beste...het mooiste. Een waardig afscheid. Een dikke knuffel.

madelief; suc6 morgen bij de groeiecho. Komt allemaal goed joh. Weer een hele stap. Denk aan je

devika; jij ook morgen veel suc6 bij de 20-weken echo. Snap dat je het spannend vindt. Moet gewoon goed
komen meid. Denk ook aan jou

laura; spannend hoor je spullen opgestuurt en afwachten. En Semmy al wat minder aan het gillen met de nu
wat mindere warmte haha

kersje; we gaan je vanaf nu goed in de gaten houden en stalken hier op het forum haha, want we willen
zeker weten wanneer die kleine man er bij komt. Ben nu al trots op hem. Gek dat je zo met het forum meeleeft
dat het net lijkt alzof je het kindje al min of meer kent via jullie. Al die mooie beschrijvingen. Bijzonder niet?

cyn; die heeft idd mijn broer gemaakt. En wat heerlijk dat je met je vriendin kunt praten over babydingen, maar ik snap
ook dat je deze dingen niet deelt. Zij kan nog zo heerlijk onbevangen zwanger zijn...dat hebben wij niet meer.
Snap wat je bedoeld.

maria; hoe is ie? weer wat gewend hier? EN met de kleine? Wat groeit ze toch heerlijk he. Hoe zwaar is ze nu?

sabrinal wat een bijzonder afscheid. Kippevel. Onze meid is in Gent gestorven en we mochten haar niet meenemen. DAt mocht pas
3 dagen later vanwege dat ze de grens over moest. We zijn haar zelf op gaan halen. Op de dag van de crematie is ze even thuis geweest.
De allerlaatste keer de kist sluiten vond ik zo moeilijk. Mijn hart breekt weer als ik aan dat moment denk. Ik geniet van haar zusje nu, maar het verdriet
om haar is nog even levendig als altijd. Maar de tijd maakt het draagbaar.........ze leeft verder in mij.


Hier; drukke dag met bezoek. In de ochtend en in de middag al mijn collega's van school. WEl pittig zo.
Nog 2 dagen en dan is mijn man 3 weken vrij. Zondag de doop dus druk druk druk.
Verder heel erg bezig ook met de verhalen hier. Heftig hoor. Ik heb altijd meegeschreven bij lieve engeltjes om
mijn gevoel ook te delen en ik heb een stukje geschreven dat in de info-gids komt.
Daarnaast heb ik een gedichtje geschreven wat ik met de doop mee wil geven aan de naaste. Het is van myrthe
aan britt* en wilde het met jullie delen.
Mijn voetjes zullen lopen
Waar jij nooit hebt gestaan.
Mijn voetjes zullen spelen
En roetsjen langs de glijbaan.
Mijn voetjes zullen me dragen
Naar hopelijk een lang en mooi leven
Mijn voetjes raken de aarde
Die me zoveel meer zal geven.
Maar mijn voetjes kunnen me niet brengen
Daar waar mijn grote zus nu is
Onze voetjes zullen nooit samen gaan
En dat is zo’n groot gemis.
Maar weet dat waar ik ook zal komen
En mijn voetjes dus zullen staan
Jij in mijn hartje en gedachten
Altijd met mij mee zult gaan!
Dikke kus van je kleine zusje Myrthe
Veel liefs................Tam

[Kersje]

Even gauw:

Madelief, Devika, Cyn, wat spannend dat jullie alle drie morgen een echo hebben! Ik ga aan jullie denken en voor jullie duimen, hoor. Maar ik weet zeker dat het goed zit.

Liefs,
Kersje

[cyn87]

oh tam, wat een mooi gedicht!
erg mooi geschreven.

van het weekend de doop.. nog veel te doen?
wat zal dat een speciale dag zijn!

je hebt bezoek gehad van al je collega's zie ik.
druk dagje dus.. hadden ze op school een "studiedag" kids vrij en de juffen en meesters bij jou op bezoek haha.
was het fijn om je collegas weer even te zien?

[maria11]

Devika, Madelief en Cyn, heel veel succes meiden! Het is een spannende dag!
Ik denk met trots aan jullie, ik vind het zo geweldig dat jullie alle drie nu naar je kindje mogen gaan kijken :-D, zet em op!

liefs,
Mariax

[Madelief1980]

He lieve meiden!

Gelukkig mag ik hier vandaag goed nieuws brengen en ik hoop dat Devika en Cyn dat later op de dag ook doen! Dat sterkt ons ook weer na het nare nieuws, ik ben me wederom zo bewust van het enorme wonder in mijn buikie! Thanks voor jullie lieve woorden!

Hier net de groeiecho gehad en alles is goed! De tranen rolden weer over mijn wangen, wat zijn we weer blij, want ik was super zenuwachtig! Mijn darmen sloegen helemaal op hol vanmorgen, gewoon van de stress! Onze uk loopt bij alles net ietsje voor op plan, maar vooral de benen zijn erg lang! Haha, nu ben ik niet klein en mijn man is lang, dus de genen hebben hun werk gedaan. Maar de beenlengte is 16 dagen voor op de uitgerekende datum! Een kindje met hele lange benen dus! Liever lange benen dan een groot hoofd, dat perst er toch wat makkelijker uit. En het lag heel lief allemaal kusjes te geven aan de placenta. Het gezichtje was goed te zien, zo schattig! Ik heb echt liggen genieten. Het ligt keurig met het hoofdje naar beneden, met rug recht tegen de achterkant aan. Alles bij elkaar wordt het gewicht nu op ruim 1300 gram geschat, wat groot is voor deze termijn, maar dat komt vooral door die benen. Ik kan niet wachten tot het geboren is! Nog 80 dagen! Ik heb echt een potje zittten janken erna, zo ontroerd door het gezichtje van ons ukkie. We zijn nog een bakkie gaan doen en een taartje gaan eten om het te vieren.

Cyn, Devika, ik hoop dat jullie snel volgen met goed nieuws!

@ Cyn, herkenbaar hoor! Door de verhalen van anderen, ga je toch terug in het gevoel van de weken dat je er zelf in zat. Eerst wilde ik dat niet, nu heb ik het gevoel dat het goed is om er toch in te gaan. Misschien helpt het toch bij het verwerken.

Oeh, wat een grote groepen kindjes om alleen voor te zorgen zeg! Ik kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet. Is het voor jouw gevoel nu goed geregeld met je werk?

Wat lief van je om je vriendin de verhalen niet te vertellen. Je wilt haar beschermen. Maar denk ook aan jezelf he? Jij moet je verhaal ook kwijt!

@ Tam, ik lees wat je schrijft over het kindje van Kersje. Helemaal mee eens! Het voelt toch een beetje of iemand die dichtbij je staat gaat bevallen! Ik had dat bij Maria, Kim en jou ook, dat ik de hele dag dacht, zou het begonnen zijn? Zou het allemaal goed gaan? En nu bij Kersje ook, nog 24 dagen toch, oh, wat spannend!

Tam, nu rollen er tranen over mijn wangen, wat een prachtig gedicht! Oh, wat mooi.... Zo is het ook! Vind je het goed als ik 'm hier vandaag kopieer en bewaar? Ik vind 'm geweldig...

@ Kersje, hoe is het met je vandaag?

Ik ga aan de studie meiden! Met een enorme glimlach om mijn mond!

x

[devika]

@ Madelief,
Ooh wat ben ik toch blij om te horen dat alles goed is gegaan! Jullie hebben mooi nieuws.
Jeetje, ik moet hier echt even een traan van laten hoor. Ppfff…hormonen!
En lange benen. Waw! Idd de genen zijn goed overgedragen! Haha.
Wat verteld je mooi over jullie kleintje! En nog 80 dagen tot de bevalling! Gaat toch ineens hard he!
Ik kan ook niet wachten tot de 9mnd voorbij zijn!
Ik ben echt heel blij voor je dat je nu zoooo happy en gerust bent! Dat verdient zeker een taartje!

@ Cyn,
Oh wat vervelend zo’n gesprek bij de arbo arts. Maar doe alles lekker in je eigen tempo hoor. Niet gek laten maken!
Ja ik herken dat, dat je niet alles tegen die vriendin zegt. Je wilt haar niet ongerust maken.
Ik doe dat idd ook niet. vooral als je ziet hoe iemand geniet van de eigen zwangerschap, dat wil je niet ontnemen.
Wij weten nl als geen ander hoe je je zorgen gaat maken.
Hoe laat heb je vandaag de echo? Ik mag om 14.20 uur aanwezig zijn. pfff..
Ooh ik word weer huilerig als ik eraan denk. Wat is dat toch erg met al die hormoontjes!


@ Tam,
Oke, ik heb al last van hormonen, maar jouw gedichtje doet em helemaal.
Wat een ontroerend mooi gedicht van Myrthe aan haar grote zus…
Waw…ben er echt stil van…ik weet zeker dat het goed bij Britt* aankomt….

Dank je wel Kersje en Maria!

Over 2 weken heb ik ook een extra echo. precies in de week dat Kaylash werd geboren…
Alleen mijn man is er dan niet bij. Die moet weer op reis. En als ik een dag eerder zou vragen dan zou ik een andere gyno krijgen. En dat wil ik niet.
Baal er wel van dat hij er niet bij kan zijn. maar zijn zus gaat mee als steun. Ben ik iig niet alleen.
Ik heb de afgelopen dagen af en toe last gehad van een soort van harde buik. Kan dat? zo vroeg in de zwangerschap?
Of is het toch iets anders geweest? dit heb ik nl de vorige keer niet gehad. pas gisteren stond ik er echt bij stil dat dit een harde buik kan zijn.
Zal het vandaag nog even aan de gyno vragen..

[devika]

het is vandaag alweer 10 maanden geleden....
hoe anders zag ons leven er 10 maanden geleden uit... jeetje...
wel een bijzondere dag om juist vandaag een 20 weken echo te hebben bedenk ik me ineens...

[Madelief1980]

Devika, wat bijzonder! 10 maanden al weer... jee, wat gaat de tijd toch hard en wat is er veel gebeurd! Spannend hoor, nog een paar uurtjes! ik duim voor goed nieuws van jullie! En jammer dat je man over 2 weken niet mee kan, maar heel fijn dat je schoonzus wel mee gaat. Dan ben je niet alleen!

En ik zat me net ook te bedenken dat vandaag precies een jaar geleden we een positieve test in handen hadden. 30 juni 2010 wisten we dat we een kleintje gingen krijgen! We konden ons geluk niet op! Hoop en blijdschap, dat waren de zomermaanden voor ons. Gek dat je nu een jaar later de groeiecho hebt... en dat het leven er zo anders voor staat! Wat is er veel gebeurd in dat jaar!

x

[devika]

ja wie had ooit gedacht dat ons leven er nu zo anders uit zou zien he...
ik zat ook laats te denken, deze zwangerschap is echt een 2e zwangerschap. als Kaylash wel gewoon in januari was geboren, dan had het nog steeds gekund dat ik meteen weer in verwachtig was geraakt en nu dus zwanger...alleen de scenario is nu anders.
ik zat ook laats te bedenken...ik ben Kaylash nu langer kwijt dan ik hem gedragen had... ppfff...

voor jullie ook een bijzondere dag vandaag dus! juni was vorig jaar de maand dat we het van de daken geschreeuwd hadden dat we eindelijk zwanger waren!

[Madelief1980]

Cyn, ik maak me een beetje zorgen! Ik hoop dat jullie het goede nieuws aan het vieren zijn en je nog geen tijd hebt gehad....

x

[cyn87]

Madelief,
Wat fijn dat alles weer goed was!
Een kindje met lange benen!

Devika
10 maanden geleden alweer.
Ik bedacht me inderdaad vandaag ook dat het vandaag 8 maanden geleden is dat wesley is geboren. Klinkt zo ver weg… vind je niet?
Hoe was je echo?

Hier wat laat met reageren.. sorry!
Ik had het nogal druk, na de echo naar de ouders en daarna weer werken.
Ik ben eigenlijk net thuis en moet zelfs nog eten.
Ben zo moe! Heb vannacht niet kunnen slapen, het was 03.45 uur.
En om 6.00 uur ging de wekker.. de hele dag op pad geweest.

Maar ik laat jullie niet langer in spanning.
De kleine was goed gegroeid, alles erop en eraan.
De vingertjes waren zelfs te tellen haha. Hoofdomtrek en buikomtrek waren goed,
Hartje klopte goed, we hebben de niertjes gezien, hartkamers, hoofdje, lipjes, ruggentje.
De arts was tevreden.
Dan zijn wij dat ook!
Ik heb nog gevraagd naar dat kleine slijmpropje wat ik eens ben verloren.
Dat is niks om me zorgen over te maken.

En ja… nu mag ik het verklappen….
Wesley krijgt een zusje!! Ze lag er niet zo goed bij als dat de gyn hoopte.. maar dit is een dametje zegt ie…
Jullie krijgen er een forum nichtje bij… !

Nu ga ik echt even wat eten en daarna op de bank.

Tot snel!
x

[Tam]

oh meiden, wat fijn te horen dat alles goed was. Wat een bijzondere dag..........3 bijzondere echo's en alles goed. Feest hiero een beetje mee hoor. En cyn: een meisje. super hoor. Een forum-nichtje. De jongens en meisjes wisselen elkaar goed af. HAd je zelf het idee van een meisje of had je geen idee? En vertel je het aan ieder of is het een forum-geheimpje hihi.

Meiden, ben echt blij voor jullie.
enne....madelief. Dat gedichtje mag je zeker bewaren hoor. mijn woorden zijn openbaar haha. Ik heb zojuist ook te horen gekregen dat een stukje van mij in de info-gids komt van lieve engeltjes (of had ik dat al gezegd). Best beetje trots hoor.
Ga nu terug. Myrthe zit in haar wipper en ik.........ik zit onder de kwijl, want z eheeft zojuist op me gelegen en o wat kan die meid kwijlen. haha

[maria11]

jeaaaah!!!!!!!! wat leuk! een meisje voor Cyn!!!!!! gefeliciteerd!!!!!!! :-D:-D:-D
Wat heerlijk dat het een goede echo was, geweldig meid!
Ohhhh een meisje.....hoe voelt dat nou voor je? lijkt mij best raar voor je...maargoed, ik vind het geweldig nieuws in ieder geval. Geniet ervan!

Madelief, jij ook al zo'n mooie echo!!!! :-D:-D:-D je omschrijft het mooi, krijg er kippenvel van. Gefeliciteerd!!!!

en Devika, hoe is het met jou? hoe was je echo meid? ik hoop dat alles goed is.



andere meiden, denk uiteraard ook aan jullie, schrijf van de week weer eventjes.

x
Maria

[cyn87]

ja ik ben zo blij!
maar als het een jongen was geweest was ik net ze blij mee geweest.
er geldt maar 1 ding, als hij of zij maar gezond is en straks huilend in mijn armen wordt gelegd.
mijn moeder en vriend hadden allebei al vanaf het begin het idee dat dit een meisje werd.
en ja, ze hebben gelijk.
ik had totaal geen idee, tot ik op 16 weken zat, en toen dacht ik het kan ook wel eens een jongen zijn.
maarja, toen werd me verteld dat de gyn gokte op een meisje.

het bijzondere vind ik wel, dat ik 1 mooi gedichtje had gevonden voor in het geboorte kaartje.
maar dat kon alleen als wesley een zusje zou krijgen.
en dat betekend dat ik dat gedichtje kan laten staan.
vorig jaar hadden we meer jongensnamen op ons lijstje staan, en vonden een naam voor een meisje erg moeilijk.
dit jaar is het andersom. nu weten we juist meer meisjesnamen.
nu mag ik jurkjes en rokjes gaan halen haha....

devika.,
ik hoop dat je heerlijk aan het genieten ben van je echo.
ik hoop snel wat van je te horen.

[shadylady313]

Top al die goeie echo's!!!
En Cyn, een meisje!!!! Helemaal leuk! Lekker girly shoppen!!

Ga nu naar bed, ben moe! Hopelijk morgen studie spullen binnen...

[Madelief1980]

YES!!! Cyn, wat ontzettend fijn voor jullie! En een meisje, leuk zeg!

Ik ben net thuis en moest echt nog even kijken. Devika, meid, ik denk ook aan jou! Ik hoop zo dat jij ook goed nieuws aan het vieren bent!

x

[Madelief1980]

Tam, wat 'leuk' dat jouw woorden in de info gids komen. Ik denk dat ze zeker tot steun zullen zijn voor anderen!

Cyn, het lijkt wel of het zo zou moeten zijn! Dat je nu meer meisjenamen wist, het gedichtje... misschien voelde je het al een beetje aan....

Devika, ik denk steeds aan je! Ik hoop dat je ons snel goed nieuws komt brengen!

Hier super slecht geslapen. Ik weet niet wat het was, maar ik ben echt kapot. Kwam niet in slaap, bleef maar woelen. Gelukkig woelde ons ukkie met me mee! Vandaag maar rustig aan doen en vanmiddag even gaan liggen. Anders trek ik het echt niet.

x

[maria11]

Het staat mij bij dat kersje vandaag, op 1 juli, jarig is!

dus lieve kersje, gefeliciteeeeeeeeerd!!!!!!! :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D
Je krijgt vandaag een cherry pie van mij :mrgreen: dus hopelijk ben je je kanibalisme nog niet ontgroeid.
Wat bijzonder om nu jarig te zijn lijkt me, met zo'n mooie grote buik :-D


veel liefs en hele fijne dag!

Maria xxxxx

[Madelief1980]

Gefeliciteerd Kersje!!!
geniet maar lekker van deze verjaardag met de kleine boy in je buik! Volgend jaar stapt hij misschien al wel rond! Fijne dag!

x

[devika]

Kersje!
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!! Wat heerlijk om zwanger jarig te zijn!!
Ga je nog wat leuks doen vandaag?




@ Cyn,
WAW!! Een meisje!!! Yeehh gefeliciteerd! Wat heerlijk dat alles goed is met haar!
Nu kan je lekker meisjes shoppen!! Waw!!
Het gedichtje was voorbestemd!

[Madelief1980]

Devika, en? en?

[devika]

Ook ik heb goed nieuws, maar wel met een randje…
De echo van gisteren was goed. wat is ons kindje mooi!!! Alles zit er op en eraan. Echografisch was het allemaal perfect.
Alleen, de navelstreng, die bevat normaal 3 vaten. En in sommige gevallen 2. Die van ons heeft 2 vaten.
Het hoeft niks te betekenen. Maar kan wel complicaties uit voorkomen… een hartafwijking of afwijking aan de nieren of een groei achterstand.
Voor nu is er niets aan de hand. Gelukkig! Maar ik ben er toch niet gerust op. Ik kon wel huilen toen de gyno dat zei..
Ze vertelde dat halverwege de echo, nou de rest van de tijd heb ik er als een zak zout gelegen. Kon niet meer genieten van de mooie beelden. Het spookte steeds door mijn hoofd.
Volgens de gyno moeten wij ons geen zorgen maken. En kunnen we rustig slapen. Wel krijg ik nu vaker een groei echo. Over 2 weken krijg ik dus weer zo’n uitgebreide echo.
En bij de geboorte zal ons kindje meteen onderzocht worden. Daar word ik nu al verdrietig van. Kaylash werd bij zijn geboorte ook meteen bij mij weggehaald om gereanimeerd te worden. Dit kindje zullen ze ook meteen weghalen om te onderzoeken….ik krijg hem/haar dus niet meteen op mijn buik gelegd. Dat maakt me wel verdrietig.
Volgens de gyno komt het vaak voor dat er 2 vaten zijn ipv 3…en meestal gaat het goed. toch kan ik het niet loslaten….ik ben al niet onbezorgd deze zwangerschap in gegaan. Nu zal ik dat ook niet meer zijn…
Mijn man heeft er alle vertrouwen in. Hij probeert mij ook steeds te overtuigen dat het goed komt. Toch blijft het knagen.
Mijn schoonmoeder vertelde dat het idd geen kwaad hoeft te zijn. Ze werkt ook in het ziekenhuis en zegt vaker gezien te hebben dat de navelstreng maar 2 vaten bevat.
Tja…ik moet me hier even overheen zetten…

[Madelief1980]

Oh, Devika, wat naar! Ook al hoeft het echt niets te betekenen, de onzekerheid en het vooruitzicht van het onderzoek direct na de bevalling is niet fijn. Maar verder is alles goed met jullie kindje!! Ze zullen je goed in de gaten houden. En collega van mij heeft een prachtige dochter waarbij ook maar 2 vaten in de navelstreng aanwezig waren. Maar uiteindelijk bleek er niets aan de hand. Die verhalen doen je waarschijnlijk goed, maar laten je onzekerheid niet weg gaan.. Oh, meid, ik heb het zo met je te doen! Het mag toch wel een keer afgelopen zijn met dit soort nieuws!

Goed dat je man er alle vertrouwen in heeft. Dat sterkt jou waarschijnlijk ook weer. Ik stuur je een hele dikke knuffel. Heb de hele tijd aan je gedacht! Weten jullie of het een zoon of dochter wordt?

xxx

[devika]

Madelief,
Dank je wel! Doet me zeker goed om een positieve ervaring te horen!
Ben ook meteen op internet aan het zoeken geweest. Je leest idd e.e.a. maar ik kwam ook goeie verhalen tegen.
Over een tijdje zal ik er vast helemaal in geloven..nu even niet…zit er een beetje tussenin…
Ja idd al dat slecht nieuws mag een keer afgelopen zijn hoor..pfff…
Deze echoscopisch vond ik ook niet echt prettig. We kwamen binnen en ik moest weer mijn verhaal doen over Kaylash en wat er is gebeurd.
Ik werd er wel even boos om. Heb haar toen gevraagd of ze niet even ons dossier erbij kan halen. Tis wel een andere afdeling maar ze kan wel in het systeem dus kleine moeite lijkt me. Nou dat deed ze en schrok er een beetje van. Tijdens de echo vertelde ze idd wat ze zag, maar ik voelde dat ze gewoon haar werk deed. Er zat niks exta’s in. vond ik ook jammer. Maar goed, ergens snap ik het ook wel, ze kent ons niet ect ectc.
Soms maakte ze haar zinnen ook niet helemaal af. Dan zei ze dingen als “mmhh…toch nog even kijken……en dan was ze een paar seconden stil…oke zei ze dan..
Dan denk ik ook ja, wat oke????
Maar goed ze wist ons uiteindelijk wel gerust te stellen dat het allemaal goed zat.

Nee, wij weten het geslacht niet! De navelstreng zat precies tussen de beentjes. Er was echt niks te zien! Haha.
Volgende keer nog een poging!

[devika]

@ Elies,
Ik moet al heel de dag aan je denken. Vandaag is de dag van de crematie.
Ik wens je ontzettend veel sterkte, steun en liefde toe bij het afscheid van jullie mooie meisje…
Ik denk aan je..
Liefs,
Devika

[devika]

Sabrina,
je bent ook heel stil... hoe is het met je...ja dat antwoord kan ik wel raden...
ik denk ook aan jou. heb zo met jou en elies te doen. wij weten hier precies waar jullie doorheen gaan.
dikke knuffel!
devika

[Sabrina1984]

Devika: Dankje meis! Tjee wat vervelend die onzekerheid nu voor jou! Wel fijn dat verder alles er goed uit ziet bij jullie kindje.
Het ging wel aardig de laatste dagen, maar gisteren had ik weer even een flinke huildag. Toen kwam de verloskundige voor controle langs en ze zei toen ze mijn betraande gezicht zag: Ik kom precies op tijd he! Daar werd ik wel weer even blij van. Ik zit een beetje te worstelen met mijn gevoelens. De leegte voelt zo groot op dit moment. En ik verlang zo naar het weer zwanger zijn gevoel. Ook al wordt ik van het idee ook weer een beetje bang. Nu heb ik overlegt met de vk gisteren. Mijn antistoffen tegen rode hond zijn namelijk te laag in mijn bloed. Dit zei ze na de eerste controle al, toen ik nog onbezorgd zwanger was. Dit kan gevaarlijk zijn in het begin van de zwangerschap. Ik weet nog niet of dit iets te maken heeft gehad met het overlijden van ons kindje, maar ze vertelde toen dat ik me zou moeten laten inenten voordat ik weer zwanger zou willen worden. Nu zegt ze wel dat de kans zo klein is dat ik in aanraking kom met iemand die rode hond heeft omdat iedereen in Nederland is ingeent. Ik heb ook even met mijn huisarts overlegd vandaag aan de telefoon. Als ik me nu laat inenten dan mag ik de eerste drie maanden in elk geval niet zwanger worden. Als ik wacht op de uitslag van het onderzoek (dit krijg ik 4 augustus) dan ben ik weer een maand verder. Als het goed is krijg ik nog een telefoontje van de verpleegkundige die bij de bevalling is geweest, vandaag en anders in de loop van volgende week. Ik heb met de huisarts afgesproken dat ik met haar overleg en vraag of ze al iets weten over de uitslag en of er een verband is met rode hond. Dan kan ik daarna een beslissing maken of ik me laat enten. Het liefst wil ik zo snel mogelijk weer zwanger zijn, maar ik wil aan de andere kant ook alle risico's uitsluiten. Ook al krijg je natuurlijk nooit garantie. Pfff wat is dit toch lastig... Hadden jullie ook zo snel alweer het gevoel weer zwanger te willen zijn? Ik mis haar zo! Ik weet dat ik Hannah Emile er niet mee terug krijg, maar het verlangen naar een baby is alleen maar groter geworden lijkt het...

[Tam]

deivka, fijn een goede echo, maar vervelend dat het dan idd met een randje is. MAar zoals je zelf zegt en ook madelief; hoeft zeker niks te betekenen. Alleen maar fijn dat ze het goed in de gaten houden. En Myrthe kreeg ik ook niet gelijk op mijn buik vanwege de keizersnede, maar ook het bloedprikken voor de suiker. Zeker niet leuk, maar de gedachte aan een gezond kindje maakt dat je alles aan kunt hoor meisje echt waar!

En kersje
ook hier gefeliciteerd en iets lekkers met kersen............jammie

[Sapé]

=== ik breek even in===

Allereerst wil ik Elies en Sabrina veel sterkte wensen met het grote verdriet!

Ik breek even in voor Devika, mijn meisje heeft ook 2 aderen in de navelstreng i.p.v. 3. Wij waren ook wat geschokt door het nieuws hoewel de mevrouw van het echo bureau zei; het komt best vaak voor en kan heel goed gaan, moesten we een week later naar de gynaecoloog voor een extra echo en dat is ook niet voor niks denk ik dan... hij heeft de kleine uitgebreid onderzocht zowel inwendig als uitwendig, ong. een uur. Alles was goed voor zover hij kon zien alleen de beentjes aan de korte kant (familiair) Met 31 weken hebben we weer een echo gehad en alles was oke, de goei was goed ten opzichte van de de echo met 21 weken en nu afwachten tot ze geboren wordt!
Ook onze kleine moet naar de kinderarts voor controle maar dat is niet direct als ze eruit komt hoor, ik zou namelijk gewoon thuis mogen bevallen en dan een week later ofzo naar de arts voor controle dus mag gewoon op je borst liggen net als anders!

=== breek weer uit ===

[devika]

@ Sape,

Ooh meid ik moet echt huilen van je bericht! Maar dan van opluchting!
Nog een mooi voorbeeld dat het niks hoef te betekenen. Erug bedankt voor je reactie!
En je baby wordt niet meteen weggehaald? Gelukkig!!!! Daar heb ik echt wakker van gelegen.
Stomme echoscopist ( of hoe ze ook heten!) die verteld dat er niet bij he! Ze deed mij geloven dat de baby meteen word meegenomen na de geboorte.
Wat fijn dat het zo goed gaat met jullie dochter! Ik zie dat je bijna mag bevallen. Heel veel met de laatste loodjes. En ontzettend bedankt voor de hart onder de riem!

[devika]

Lieve Sabrina,

Ik word weer emotioneel van je berichtje. De leegte die je voelt, zooooo herkenbaar….
Echt je moet het meegemaakt hebben wil je het begrijpen…
Die huildagen zal je vaker hebben. Maar dat is juist goed. Huil maar zoveel je kan. Echt…
Ik weet nog dat ik het niet altijd fijn vond dat mensen mij gingen troosten en zeggen, niet huilen…
Want juist huilen was het enige wat ik kon…meer had ik niet…
Fijn dat de verloskundige op tijd kwam! En wat naar dat je antistoffen voor rode hond zo laag zijn…
En je krijg pas over een dikke maand de uitslag…wel lang wachten zo…
Ik zou er idd goed over nadenken of de je inenting wilt of niet. Instinctief zeg ik doen! Baat et niet dan schaad et ook niet.
Maar laat je idd goed informeren. En de uitslag afwachten…
En dat gevoel om weer meteen zwanger te raken is niet gek! Dat hadden we hier allemaal!!!
Ik weet wel de dag van de bevalling, toen het al gebeurd was toen zei ik tegen mijn man, ik wil geen kinderen meer! Als dit het is hoeft het niet voor mij.
De blik in zijn ogen vergeet ik nooit meer. Hij was al verdrietig maar deze woorden raakte hem in zijn ziel.
Later hoorde ik hem huilend aan de telefoon tegen zijn zus zeggen dat ik zo verdrietig was dat ik geen kinderen meer wilde.
Maar hij begreep mijn reactie. De volgende dag ben ik wel weer bijgedraaid. En ik wilde meteen weer zwanger worden.
We besloten om het gauw weer te proberen…wilde niks ander dan weer een zwanger zijn. idd, het verlangen naar een kind wordt alleen maar groter…
Maar gun je lichaam eerst de nodige rust. Hoeft niet lang te duren, maar wel even je rust nemen en je lichaam laten herstellen.
Ik las ook dat jullie er 19 rondes over hebben gedaan…jeetje wat lang ja…
Maar dat hoeft niets te zeggen voor een volgende zwangerschap. Wij hebben er ongeveer anderhalf jaar over gedaan.
Deze keer heeft het 5 maanden geduurd. Ik ga heel hard voor je duimen en hopen dat het straks ook gauw weer raak is voor jullie!
Liefs!
Devika

[devika]

@ tam, dank je wel! door alle reactie's hier ga ik er steeds meer in geloven dat het goed komt! dank je wel!

[Madelief1980]

Devika, hihi, die kleine houdt nog lekker even verborgen voor papa en mama wat het wordt! Oh, vervelend zo'n weinig meevoelende echoscopiste. En die halve zinnen, daar schiet ik ook altijd van in de stress!

Elies, jullie hebben vandaag de crematie. Ik denk aan jullie!

Sabrina, meid, wat ontzettend herkenbaar... Ik denk voor veel meiden hier! Het kon me niet snel genoeg gaan hoor! Je wilt weer een kindje in je buik, weer hoop hebben! Tuurllijk vervangt het niet het gemis van Hannah Emile, maar het geeft wel weer een positief iets naast het verdriet! Volg je gevoel hierin...

Over de rode hond. De kans is echt ontzettend klein dat de rode hond iets te maken heeft met het overlijden van jullie meisje als je niet zelf ziek bent geweest. Als je zelf de rode hond hebt gehad, dan kan het wel, maar dan nog. Overigens is het niet zo dat als je ingeent bent, je het niet meer kan krijgen. Alleen het doormaken van de ziekte beschermt je voor altijd. De vaccinatie niet. Dat neemt na verloop van tijd weer af. Maar goed, inenten zou nu voor de komende jaren wel zorgen dat je beschermd bent. Goed dat je alles afweegt. En tuurlijk ben je liever vandaag weer zwanger dan morgen.... Maar je weet dan wel zeker dat je een klein risico weer uit hebt gesloten. Want Rode hond komt zeker nog voor. En mensen kunnen je besmetten voordat ze zelf ziekteverschijnselen hebben, dus je kunt dit niet vermijden.

Maar ik wil je wel dit meegeven: 3 maanden is niet lang. Dat klinkt misschien nu heel moeilijk om te horen. Er zijn hier meerdere meiden die snel zwanger zijn geraakt, waaronder ikzelf. En het is ontzettend zwaar geweest. Ik ben ontzettend dankbaar dat het is gebeurd, want we hadden nauwelijks kans op de natuurlijke manier. Maar het bracht ook veel verdriet en angst naar boven. Daarnaast duurde het tot de 14e week van deze zwangerschap voor wij duidelijkheid hadden over de dna uitslagen. En dus of dit kindje in mijn buik een kans had of niet. Dat maakte het ontzettend moeilijk ook maar een ietsie pietsie te genieten. Ik denk dat het altijd spannend en angstig is, maar je lijf en hoofd hebben ook wat rust nodig. Ik besef me heel goed dat je dit misschien leest en denkt: zeur niet, ik wil het zo ontzettend graag! Want ik dacht dat ook toen het tegen mij werd gezegd. De meiden die toen zwanger waren zeiden dat het zwaar was. En ik dacht alleen maar: maar ik wil het zo graag! Achteraf geef ik hen gelijk. Het wordt nooit makkelijk, maar ik ben blij dat er 3 maanden tussen heeft gezeten en eigenlijk was zelfs dat te snel...

Goed om te lezen dat het wel goed ging deze week, het is toch de eerste week dat je vriend weer aan het werk is. Terugslagen horen erbij, huil vooral. Fijn dat de vk een luisterend oor had. Ik ben blij je hier te lezen, dan kunnen we je ook proberen te steunen!

xxx

[Sapé]

Devika, fijn dat ik je iets gerust heb kunnen stellen. Ik snap dat het schrikken is, dat was het voor ons ook hoor! Maar het kan dus goed gaan... Op het formulier van de gynaecoloog staat als advies; controle kinderarts, that's it! Doordat ons huis niet praktische is ga ik in het ziekenhuis bevallen en dat heeft dus niks met de navelstreng te maken. Als het kon zou ik thuis bevallen en zal ik met de kleine een keer op controle moeten... dus vandaar dat ik weet dat het niet meteen weg gehaald (hoeft te) word(en).
Ik blijf nog even lezen hoe het je over 2 weken na de extra echo vergaat ;-)

=== breek weer uit===

[devika]

@ kersje,

ik zie dat jullie vandaag ook een draai poging hebben! veel succes ermee!

[devika]

@ sape,
dank je wel! ik hou je zeker op de hoogte hoe het gaat. ben ook benieuwd naar jou bevalling en de kleine meid. ik zal je zeker tzt opzoeken.
xxxx

[J_mylove]

Lieve meiden,

Weet niet of jullie het erg vinden dat ik even inbreek...
Ik heb (gelukkig) hier eigenlijk niets te zoeken, maar ik lees en leef al een hele poos met jullie mee... Gewoon uit medeleven....
Wat zijn jullie allemaal sterk! Ik heb echt respect voor jullie... ik zou niet weten hoe ik me overeind moest houden als ik zoiets mee zou maken.

Elies en Sabrina, heel veel sterkte!
Devika, ik heb zelf ervaring met 2 'slechtere' 20 weken echo's... (niet iets met de navelstreng overigens!) maar wil je meegeven; probeer toch te genieten... bij mij heeft het tot 2x toe de laatste weken van de zwangerschap een zwarte rand gegeven, heb er achteraf spijt van dat ik niet meer genoten heb! Hopelijk gaat het allemaal goed, succes met de echo over 2 weken!

Breek weer uit...

[devika]

@ J_mylove:
nee vinden het zeker niet erg hoor!
en ja, je leert elkaar en jezelf overeind houden in zo'n situatie....
iedereen heeft er in de loop der tijd steun aan gehad. en ik hoop deze 2 meiden ook.
jij ook bedankt voor de hart onder de riem. ja ik zal zeker proberen te genieten. even de echo van 2 weken afwachten.
maar de ervaringen die ik lees doen me heel goed. geeft iig veel hoop. ^^

[cyn87]

Wow! Er is veel geschreven in een dag..
Ga even lezen ..

Kersje,
Gefeliciteerd met je verjaardag meid!
Vandaag toch ook de draaipoging? Hoelaat moet je?
Ben zo benieuwd of het lukt!

Devika,
Wat fijn dat jullie ook hebben genoten van jullie kindje
En dan het nieuws over de navelstreng.
Vertrouw op de woorden van je man, het komt deze keer allemaal goed.
Al deze forum mama’s hebben al een keer een kindje moeten afstaan.
Deze keer gaat het goed! Daar moeten we gewoon van uitgaan.
Maar ik begrijp je bezorgdheid maar al te goed hoor.
Het is wel fijn dat jullie vaker een echo krijgen. Ze houden jullie echt wel extra in de gaten.
Laat het even tot je bezinken meid.
Weten Julie ook al of kaylash een broertje of zusje krijgt?
Oh ik zie het al.. hij/zij houd het nog even voor zichzelf haha.

Elize,
Ik wil je vandaag veel sterkte en succes wensen.

Sabrina,
Ik hoor mezelf praten.
Een paar dagen na de bevalling hadden wij het al snel over een broertje of zusje.
En dat voelde niet als vervanging van wesley.
Maar het is een gevoel dat ik moeilijk kan beschrijven.
Ik heb ervan geproefd om mama te zijn. Ik heb mijn kindje gevoeld in mijn buik, gezien en aangeraakt bij de geboorte. En nu wil ik meer!
Het verlangen is zo veel groter geworden..
Maar ik denk dat de meeste mama’s dat hier hebben.
Wat devika zegt klopt ook, het kan zoveel sneller gaan dan de eerste keer.
Wij hebben er bij wesley een jaar over gedaan om zwanger te raken.
En deze keer was ik heel snel zwanger, 3 maanden na het overlijden.
Her rare vind ik dat ik in dezelfde periode zwanger ben.. (ben nu uitgerekend voor 12 nov. En vorig jaar 8 nov.) dat neemt wel veel emoties met zich mee moet ik zeggen.

Oh hebben jullie dat ook…
Elke keer als ik nu hier kom, en zie een onbekende naam staan dan denk ik meteen,
Nee niet nog iemand!...

Meiden ik ga weer werken. Tot snel!

[Tam]

sabrina, ik herken je gevoel hoor van graag weer zwanger zijn. Zoals de meiden hiervoor ook al zeiden. Je bent mama, maar met lege armen. Al je vezels....heel je lichaam en geest is er op in gesteld. En ja....het kan de tweede keer zeker sneller gaan. Bij Britt* hebben we er iets meer dan een half jaar over gedaan, maar de keren daarop niet.
Helaas ging het voor ons niet gelijk goed. 3 mnd na haar dood was ik weer zwanger, maar we kregen een mk. 3 mnd daarna weer zw, maar wederom een mk. toen hebben we gewacht tot de erfelijkheidsonderzoeken klaar waren en een jaar na haar dood kregen we de uitslag en met geluk was het de eerste keer raak.
Maar het was spannend. Eerst de angst voor weer een mk, daarna de vlokkentest (we hadden 25% kans op weer een kindje met britt* haar ziekte). Toen de uitslag gelukkig positief was durfde ik weer wat te genieten tot met 29 wk ging bloeden en ik met ambulance met spoed weggebracht ben. Heb 10 dagen daar gelegen en moest daarna rustig aan doen.

2 mnd gelezen is britt* haar zusje myrthe geboren met 37 wk na een pittige bevalling.

Ik weet.....dit is geen rooskleurig verhaal misschien. Het leven kan hard zijn, maar met vechten kan geluk toch je kant op komen en ondanks dat ik britt* elke dag mis ben ik nu zo ontzettend gelukkig.

De volgende spreuk hielp mij al die maanden door: wie vecht kan verliezen, wie niet vecht is al verloren!
En natuurlijk ook de meiden hier, want hier heb je met een half woord genoeg.
STerkte meid.

[maria11]

Lieve Elies, vandaag de crematie van jullie kindje, wat een vreselijk verdrietige dag voor jullie . Ik vind het vreselijk voor je dat je je kindje niet meer kan vasthouden, knuffelen. Dat je vandaag echt afscheid moest nemen. Ik kan mij die dag nog zo goed herinneren zelf, ik heb dat mandje zo hard tegen mijn lichaam gedrukt, ik wilde niet dat ze weg ging.
Ik weet zeker dat Jaxy* weet hoeveel haar mama van haar houdt. Ik denk aan je meid.

Lieve Sabrina, wat jij schrijft is heel herkenbaar, mijn kinderwens was na het overlijden van Olivia ook groter dan ooit, mijn vriend voelde hetzelfde. Het was een heel raar gevoel, het zwakte in de loop van de tijd iets af (ik denk dat hormonen ook meespelen). Ik vond het soms moeilijk om dat te uiten naar mijn omgeving, alsof je vervanging wil voor je kindje? maar dat was het niet......ik was mama geworden maar kon niets met dat grote mamahart, geen kindje om die liefde aan te geven, dat maakte mijn kinderwens alleen maar groter toentertijd. Ik was 3 maanden later weer zwanger, echt supersnel. Achteraf gezien was dat wel heel snel...:?....ik zat nog middenin het rouwproces en dat maakte de nieuwe zwangerschap niet makkelijk. Ik huilde nog erg veel en heb mij dikwijls afgevraagd of dat wel goed was voor mijn kindje....maar dat is allemaal goedgekomen. Het is wat het is. De nieuwe zwangerschap was ook heel troostend, ook een heel fijn gevoel. Een wonder.
Die huildagen die je nu hebt had ik ook, je hebt goede en slechte dagen he? Wel fijn dat de verpleegkundige die erbij was je nog gaat bellen, het lijkt mij fijn voor je om de bevalling en alles wat er gebeurt is te bespreken met iemand die erbij is geweest.
Je zit met een dilemma wat betreft weer zwanger worden he? (wat betreft die inenting tegen rode hond), wat naar! je wilt natuurlijk geen risico nemen maar je wilt daarentegen natuurlijk ook weer snel in verwachting kunnen zijn...:? moeilijk! Ik sluit mij ook bij Madelief aan, gun jezelf de tijd om goed te helen, neem de tijd voor je verdriet....we weten dat dit heel tegenstrijdig is want je lichaam zegt "ik wil weer zwanger zijn, NU!" maar wat jij hebt meegemaakt is gewoon zo enorm groot, dat heeft tijd en rust nodig.
Ik heb toen ik na drie maanden weer zwanger was psychische hulp gehad omdat ik het anders niet getrokken zou hebben, het was voor mij te zwaar, te veel tegenstrijdige emoties.

Lieve Devika, jeetje, wat een echo gisteren! hele mooie beelden van je baby maar dus ook het verontrustende nieuws dat de navelstreng niet helemaal is wat hij moet zijn...hock: Tuurlijk maak je je zorgen, dat zou ik ook doen! Het is troostend dat het geen probleem hoeft te zijn en dat het kindje zich alsnog prima ontwikkelt. Fijn dat ze dat komende weken goed in de gaten gaan houden voor je, ze zitten er bovenop!
En jullie weten dus nog niet wat het gaat worden, de kleine druktemaker wilde zich niet laten zien! hihi! :mrgreen: ohhh, ben zo benieuwd! ik denk dat jij net als Cyn een meisje krijgt...:?..ja! :-D

Kersje, een draaipoging vandaag! oeh!! hoe ging het????? :?

Tam, ik zag in een ouder bericht een foto van Myrthe, wat is ze mooi! :-D:-D:-D en die canvasdoeken in de huiskamer zijn ook echt heel mooi, heeft je broer alle foto's daarvan gemaakt?

Cy, lekker weekend! wat bijzonder dat je net een meisjesgedichtje had gevonden, het moet gewoon zo zijn he?

Madelief, na zo'n mooie echo weer een beetje vertrouwen gekregen?
En de bevalling? weet je al hoe je dat gaat doen? (wel/geen pijnbestrijding etc.)

Laura, je gaat een nieuwe opleiding volgen lees ik, wat goed van je!!! :-D echt heel leuk. Wanneer begin je?

Kim, ik lees op fb dat je weer lekker druk bent met leuke dingen, you go girl!

Ik heb vandaag een bakfiets gekocht en vandaag met haar het eerste ritje gemaakt, dat was echt leuk!

NU even relaxen. Matilda is erg moe van de crèche, ze slaapt sinds woensdag echt uuuuuren. Ze moet er echt aan wennen.

Lieve dames, fijn weekend en mijn gedachten gaan nu vooral naar Elies, die vandaag wel een hele verdrietige dag had. Ik hoop dat het ondanks het verdriet toch een mooi afscheid was.

Maria xxx

p.s. sorry voor het belachelijk lange verhaal weer.

[shadylady313]

Meiden meiden meiden wat kletsen jullie ineens veel!!!!!

Kersje gefeliciteerd!!!! Dat je maar een leuke verjaardag mag hebben!!

Devika, potverdorie!! Ik ben blij dat alles goed was maar toch balen van die navelstreng. Wij kregen bij semmy te horen dat er iets mis was met zijn niertje maar uiteindelijk valt dat reuze mee en groeit hij er gewoon overheen! Heb ik me daar toen zo druk om lopen maken!? Dus mijn advies ook: maak je niet gek! Just Go with The flow! Pas druk maken als het echt nodig is!! En voor nu dus GENIETEN!!!

Elies jeetje meis een zwarte dag voor jullie... Wat heb ik aan jullie moeten denken vandaag! En eigenlijk al de hele tijd sinds het slechte nieuws over jullie Jaxy* kwam...

Sabrina, echt wel dat ik meteen weer zwanger wilde zijn!!! Al voelde dat wel heel cru tegenover onze lieve Sonny*... maar bij ons heeft het nog weer een jaar geduurd en achteraf ben ik daar zo blij om! Ik snap dat je denkt fuck it! Hou je mond want ik wil zwanger zijn! Maar geloof ons allemaal, het is voor je lijf maar ook zeker voor je verwerking beter als het heel ff duurt. Je komt weer langzaam tot jezelf en ik denk ook dat je het beter aan kunt als het iets langer duurt. Neemt niet weg dat ik dolblij zou zijn als je weer met goed nieuws komt binnenkort hoor! Ik duim voor jullie dat het gebeurt wanneer jullie er weer aan toe zijn!

Maria oh ik zie je al gaan met je kleine dondersteen in de bakfiets!! Wat is het toch genieten he? Oh wat voel ik me toch gezegend dat ik er eentje gewoon gezond en wel in mijn armen heb! Dat gevoel moet je wel herkennen denk.

Kim nog heel erg bedankt voor het ontzettend lieve kaartje van ties! Hij staat op de kast in de woonkamer hoor! Mijn mannetje kwam van de week thuis en zei: oh das er zeker eentje van het forum?! Haha echt grappig!!
Hoe is he verder met jullie? Lees regelmatig wat op Hyves hoor!

Hier, er is een oorzaak waarom semmy ineens snachts wakker wordt en waarom hij zoveel krijst... Hij heeft waarschijnlijk waterpokken maar ook blaasjes in zijn mond, op zijn tong en op zijn lip... Echt zo zielig!! Normaal ligt hij rond half acht op bed, vandaag was het kwart voor elf!! Vooralsnog is hij stil dus ik hoop op een rustig nachtje..

Nou meiden, het is een lap tekst geworden... Haha!

Ps Maria ik ga zodra ik alles binnen heb beginnen! Had gehoopt het al te hebben maar helaas...

[Tam]

Zit hier vroeg in de ochtend beneden met een traan. De ochtend voor de doop van britt* heb ik een brief aan haar geschreven. Daarin vertelde ik wat ik allemaal met haar had willen doen. Hoe ik haar leven zag. Een herinnering aan later. Die brief heb ik voorgelezen op de ic voor haar doop wetende dat ze de dag erop zou sterven.

Nu zit ik hier een brief te schrijven aan haar zusje. Ik kan niet slapen. denk steeds terug aan die dag toen. Ik vind het moeilijk. Ik mis haar.......ze had er bij moeten zijn.

[maria11]

och Tam , die lieve kleine Britt*, wat zal je haar missen. En dan helemaal op dit soort momenten he? Als je zo concreet bezig bent met haar zusje.
Ja, ze had erbij moeten zijn, en ze zal er ook zijn lieverd! ze is er altijd bij, bij jou, en haar papa en bij Myrthe.
Ik denk dat ze weet hoe veel jij aan haar denkt.
Dikke knuffel voor jou Tam.

Mariaxxx

[maria11]

Lieve kersje en kersekind, hoe gaat het met jullie? ik ben zo benieuwd of de draaipoging is gelukt.
Iets in mij zegt dat het een keizersnede gaat worden, heb ik het verkeerd? ik hoop het.

liefs,
Mariaxxx

[Madelief1980]

Oh, Tam, wat een bijzondere dag voor jullie! Ik weet zeker dat Britt* toekijkt en bij jullie en haar zusje is. Die herinneringen aan de vorige doop... Moeilijk hoor! Maar nu is het geen doop richting het einde, nu is het een doop nog aan het begin van een leven! Geniet vandaag, ik denk aan je!

Kersje, ik ben ook zo benieuwd of het is gelukt!

Hier alles goed. Lekker aan het genieten van het weekend. Vrijdag lekker op het strand wezen wandelen om het weekend in te luiden. Gisteren tentamen en dat ging prima! Daarna lekker wezen shoppen in Utrecht met mijn mannetje. Nog een schattig babypakje gekocht. En voor ons allebei een mooie horloge! 's avonds uit eten met vrienden. Helemaal gesloopt toen ik in bed lag! Maar nu lekker aan het relaxen en we gaan straks voor high tea naar de stad.

Oh, ja, en het kraampakket is binnengekomen.... Lekker opbeurend zeg!

x

[Kersje]

Hey lieve meiden,

Sorry dat ik al een paar dagen afwezig ben op het forum, het is een drukke tijd.
Devika, ik kan me voorstellen dat je schrok van het nieuws over de bloedvaten. Ik heb ook gehoord dat dit vaker voor komt en dat het meestal geen gevolgen heeft voor de groei. Goed dat ze het in de gaten gaan houden natuurlijk. Fijn dat verder alles goed is met jullie kleintje. Het komt goed, ik voel het.

Cyn, wat fijn dat alles goed is bij jullie en bij Madelief ook.

Elies, wat zal het zwaar geweest zijn vrijdag. Ik hoop dat het een beetje met je gaat.

Tam, hoe emotioneel om terug te denken aan je brief aan Britt* voor haar doop en haar overlijden de dag erna. En dan zo alleen midden in de nacht. Ik hoop dat je je wat beter voelt nu.

Sabrina, ik wilde ook meteen weer zwanger zijn, hoor. Je lijf en ziel is al helemaal klaar voor een kind en dan is je kindje ineens weg... Bij mij duurde het 8 maanden voor ik weer zwanger was. Ik vond het toen heel lang duren, maar achteraf is het natuurlijk niet lang en denk ik dat ik door het verstrijken van de tijd emotioneel wat sterker was/ben tijdens deze zwangerschap. Maar je hebt het niet voor het uitzoeken, het komt wanneer het komt.

Maria, een bakfiets, wat leuk! En Matilda is zo moe van alle indrukken op de creche natuurlijk. Hoe is het voor jou? Was het heel moeilijk om haar 'achter te laten'? En is morgen je eerste werkdag?

Laura, arme Semmy! Hopelijk voelt hij zich snel weer beter.

Kim drukke mama (happy mama?).

Hopelijk ben ik nu niemand vergeten in de haast?

Meiden, dank jullie voor de lieve felicitaties (en ja, ik heb de laatste tijd veel kersen gegeten, jammie)! De draaipoging is helaas niet gelukt, woensdag hebben we een vervolgafspraak om te praten over de bevalling (en ja, waarschijnlijk toch keizersnee).

Wij hebben een logé in huis (gisteren opgehaald van Schiphol) en we krijgen zo ook nog visite (voor mijn verjaardag nog), dus ik kan helaas niet uitgebreid reageren. Maar ik denk natuurlijk aan jullie.

Knuffel,
Kersje

[Kersje]

O, en Cyn: een meisje, wat heerlijk. Moet je wennen aan het idee? Ik moest wel even wennen dat ik nu een jongen krijg, maar dat duurde niet lang en ben heel blij met mijn ventje (nu nog even in de buik en strakjes in mijn armen).