27-04-2011 20:56
Lieve Devika, heel veel succes morgen! het is toch spannend voor je zeg...pfff. Ben blij dat je niet heel lang hoeft te wachten morgen, ik zal aan je denken in ieder geval!
Wat mooi trouwens om te lezen hoe je familie reageerde op het nieuws! dat ontroerd mij echt.....heerlijk! En wat een lieve zus heb je toch, ik hoop echt dat het ze gegund is en er iets uit de tese kan komen.
Cyn meid, ik begrijp heel goed dat je veel aan je mannetje hebt gedacht.. Ik denk dat de bevalling van Ties ook bij jou wel het nodige heeft losgemaakt. Het is wat Devika al zegt, als een van ons hier bevalt dan doet je dat gewoon terugdenken aan je eigen bevalling(en), met alle emoties die daarbij horen. Nou knuffel voor jou. En wat leuk dat je een angelsound hebt besteld! daar ga je nog een hoop plezier aan beleven denk ik.
Tam, nachtmerries? jakkes! zijn we onze angsten aan het wegstoppen ofzo? :wink: (maria's huist-tuin-en-keukenpsychologie). Nee maar vervelend hoor, en dan die rare ernie! iehhh! ik vind het wel een mooie gedachte dat het Britt* is, ongeduldig om haar zusje te mogen verwelkomen. Hoe voel je je verder? is de buik verder rustig (op het duwen na)?
Dank voor de beschuit met blauwe muisjes trouwens :mrgreen: ik heb er mijn kiezen op gebroken maar ze waren heeeeeeerlijk!
Kersje, al ruim 27 weken zwanger! jeetje, wat zal je buik mooi zijn nu! :-D
Ja, die Jasmien, die naam Elisa, inderdaad bijzonder allemaal.....toevallig he?
Dat moment wat je omschrijft, dat je vriend dat nummer zong en dat het je zo ontroerde, ik werd er zelf gewoon ook emotioneel van toen ik je verhaal las . Ik heb ook regelmatig de laatste maanden van de zwangerschap moeten huilen om dat soort momenten. Dat kon van muziek zijn, of iets wat ik gekocht had voor de nieuwe baby, en dan opeens beseffen dat ik dat ook zo graag voor mijn kleine meid had willen kopen. Het is zo'n nieuw deel van de zwangerschap die we niet met onze eerste kindjes hebben kunnen meemaken, dat besef doet veel met je denk ik. En is het is zo begrijpelijk. Ik heb het nog steeds. Ik had het net nog op de bank, zoals ze daar in mijn armen ligt, slapend, met zo'n lieve zachte roze pyjama aan, mijn hart loopt dan over van liefde voor haar en ik denk dan ook aan Olivia dat niet mee heeft mogen maken. Ik had haar ook zo graag in slaap willen wiegen. Zou dat gevoel ooit nog over gaan? Ik moet opeens aan mijn psycholoog denken, die zei dat ik mij (toentertijd) niet blootgaf aan grote emoties zoals heel hard lachen omdat als ik dat zou doen de "sluis" open zou staan voor de andere emotie die er zat, namelijk intens verdriet. Misschien is dat hier ook wel van op toepassing, dat op het moment dat jij je vriend dat zo mooi hoort zingen het een prachtige gedachte is dat jij daar staat en je kleine jongen zijn papa kan horen, en dat die emotie ook in het gebied van je hersenen komt waar het verdriet zit. Ze gaan dan in hand in hand.
Aaaahhh ja...hey trouwens, je kinderkamertje klinkt mooi! hebben jullie al een bedje gekocht? ik vond dat zelf zo gek, stond er opeens een bedje, ik kon mij niet voorstellen dat daar ooit een baby in zou komen te liggen.
Hoe gaat het nu op je werk trouwens?
Lieve Kim, ik ben zo benieuwd hoe het met jou en Ties gaat... lukt het met de bv? en ik hoop dat je een beetje kan lopen binnenshuis, je niet te veel schade hebt opgelopen tijdens de bevalling. En dat je natuurlijk heerlijk kennis aan het maken bent met je lieve kleine Ties, goed alle teentjes bekijken, kleur van zijn oogjes, haartjes...ik vind net geboren kindjes zo lief huilen, zo hoog en pieperig, het klinkt een beetje als knetteren :oops: ik zat van de week de video's van Matilda terug te kijken van de eerste dagen...ohhh zo lief!!
Laura, nog geen ei gespot? hoeveelste dag zit je nu?
Madelief, hoe is het met je? (ik heb twee pagina's teruggelezen maar zag niets van je staan of ben ik nou kippig? :?)
Volgens mij voel je je wel rustig, of niet? (of althans rustig-er) Nog een weekje en dan de 20 weken echo alweer! ben je daar zenuwachtig voor of valt het mee?
nou meiden, ik ga weer op de bank aardbeitjes eten, tot later!
x maria
Wat mooi trouwens om te lezen hoe je familie reageerde op het nieuws! dat ontroerd mij echt.....heerlijk! En wat een lieve zus heb je toch, ik hoop echt dat het ze gegund is en er iets uit de tese kan komen.
Cyn meid, ik begrijp heel goed dat je veel aan je mannetje hebt gedacht.. Ik denk dat de bevalling van Ties ook bij jou wel het nodige heeft losgemaakt. Het is wat Devika al zegt, als een van ons hier bevalt dan doet je dat gewoon terugdenken aan je eigen bevalling(en), met alle emoties die daarbij horen. Nou knuffel voor jou. En wat leuk dat je een angelsound hebt besteld! daar ga je nog een hoop plezier aan beleven denk ik.
Tam, nachtmerries? jakkes! zijn we onze angsten aan het wegstoppen ofzo? :wink: (maria's huist-tuin-en-keukenpsychologie). Nee maar vervelend hoor, en dan die rare ernie! iehhh! ik vind het wel een mooie gedachte dat het Britt* is, ongeduldig om haar zusje te mogen verwelkomen. Hoe voel je je verder? is de buik verder rustig (op het duwen na)?
Dank voor de beschuit met blauwe muisjes trouwens :mrgreen: ik heb er mijn kiezen op gebroken maar ze waren heeeeeeerlijk!
Kersje, al ruim 27 weken zwanger! jeetje, wat zal je buik mooi zijn nu! :-D
Ja, die Jasmien, die naam Elisa, inderdaad bijzonder allemaal.....toevallig he?
Dat moment wat je omschrijft, dat je vriend dat nummer zong en dat het je zo ontroerde, ik werd er zelf gewoon ook emotioneel van toen ik je verhaal las . Ik heb ook regelmatig de laatste maanden van de zwangerschap moeten huilen om dat soort momenten. Dat kon van muziek zijn, of iets wat ik gekocht had voor de nieuwe baby, en dan opeens beseffen dat ik dat ook zo graag voor mijn kleine meid had willen kopen. Het is zo'n nieuw deel van de zwangerschap die we niet met onze eerste kindjes hebben kunnen meemaken, dat besef doet veel met je denk ik. En is het is zo begrijpelijk. Ik heb het nog steeds. Ik had het net nog op de bank, zoals ze daar in mijn armen ligt, slapend, met zo'n lieve zachte roze pyjama aan, mijn hart loopt dan over van liefde voor haar en ik denk dan ook aan Olivia dat niet mee heeft mogen maken. Ik had haar ook zo graag in slaap willen wiegen. Zou dat gevoel ooit nog over gaan? Ik moet opeens aan mijn psycholoog denken, die zei dat ik mij (toentertijd) niet blootgaf aan grote emoties zoals heel hard lachen omdat als ik dat zou doen de "sluis" open zou staan voor de andere emotie die er zat, namelijk intens verdriet. Misschien is dat hier ook wel van op toepassing, dat op het moment dat jij je vriend dat zo mooi hoort zingen het een prachtige gedachte is dat jij daar staat en je kleine jongen zijn papa kan horen, en dat die emotie ook in het gebied van je hersenen komt waar het verdriet zit. Ze gaan dan in hand in hand.
Aaaahhh ja...hey trouwens, je kinderkamertje klinkt mooi! hebben jullie al een bedje gekocht? ik vond dat zelf zo gek, stond er opeens een bedje, ik kon mij niet voorstellen dat daar ooit een baby in zou komen te liggen.
Hoe gaat het nu op je werk trouwens?
Lieve Kim, ik ben zo benieuwd hoe het met jou en Ties gaat... lukt het met de bv? en ik hoop dat je een beetje kan lopen binnenshuis, je niet te veel schade hebt opgelopen tijdens de bevalling. En dat je natuurlijk heerlijk kennis aan het maken bent met je lieve kleine Ties, goed alle teentjes bekijken, kleur van zijn oogjes, haartjes...ik vind net geboren kindjes zo lief huilen, zo hoog en pieperig, het klinkt een beetje als knetteren :oops: ik zat van de week de video's van Matilda terug te kijken van de eerste dagen...ohhh zo lief!!
Laura, nog geen ei gespot? hoeveelste dag zit je nu?
Madelief, hoe is het met je? (ik heb twee pagina's teruggelezen maar zag niets van je staan of ben ik nou kippig? :?)
Volgens mij voel je je wel rustig, of niet? (of althans rustig-er) Nog een weekje en dan de 20 weken echo alweer! ben je daar zenuwachtig voor of valt het mee?
nou meiden, ik ga weer op de bank aardbeitjes eten, tot later!
x maria