mijn lieve, lieve kleine schat

[devika]

@ Laura:
Hoe is het nu met je kleintje?
Flesje uitgespuugd vertelde je, dat lucht toch vaak op heb ik gehoord.
Ik hoop dat et nu wat beter gaat met je mannetje. Hoes is het met het lijnen?
Je heb je laatste pil alweer gehad las ik. Haha, ik hoop dat je zwanger raak wanneer het jullie het allerbeste uitkomt!
Je heb allerlei klachten van de pil. Had ik dus ook. Ik werd er vooral depresief en dik van.
Anderhalf jaar heb ik geslikt. Toen mocht mijn man er maar wat aan doen. Haha.
Ik moet zeggen pil vrij is geweldig. Ik zal em ook nooit meer gebruiken. Mannen mogen ook wel wat doen vind ik.
Hoe was Semmy zijn eerste sinterklaas trouwens!
Oh wat erg van je mama. Heel veel beterschap voor haar!


@ tam:
Wat je verteld over de kerstboom en alle gevoelens die erbij komen.
Jeetje meid.. natuurlijk ga je terug denken aan de mooie momenten van 2 jaar gelden met kerst…zo mooi zou jullie leven er daarna uit moeten zien..
Ik weet zeker dat jullie kerst vanaf de volgend jaar heel mooi zal zijn! Samen met je man en je mooie lieve dochter, en Britt* en jullie 2 sterretjes.!
He, en het advies die je gaf van de kaartjes schijven. Heb ik gedaan. Vorig week was de trouwdag van mijn ouders. Ik heb ze een kaartje gestuurd namens mijn man en mij en een mooie krulletter K erbij met een sterretje erachter… dat kwam heel goed aan..
Maar ik heb me voorgenomen dat ik dat alleen zal doen aan kaartjes aan dierbaren….
Ik lees dat je een nieuwe broek heb! Hihi, dat zijn de leuke dingen van zwanger zijn he. En wat lief dat shirtje met kleine zus! Goed dat je die heb meegenomen!!!!
Kan me voorstellen dat je moeite had om de 1e x weer naar een babywinkel te gaan..
Wij rijden na het werk elke dag langs de babydump… en elke x denk ik weer, daar op de 1e etage staat mijn droom babykamer..
Die we destijds al besteld hadden en af hebben moeten zeggen. Ik wacht op de dag dat ik die winkel weer binnen kan en mag stappen om diezelfde kamer weer te bestellen.
Geen enkel ander is goed genoeg… in de etalage zie ik ook steeds onze kinderwagen staan…tja..dat doet toch wat met je..

[devika]

@ kim,
Wat erg dat je last heb van je rug. Heeeel rustig aan doen meid. Ook al weet ik dat dat soms lastig is met ook een kleine van 2 erbij.
Nog een weekje he dan heb je de 20 weken echo! Wat spannend joh! ik duim voor je dat je net als de andere hier een mooie echo krijgt met alleen maar goed nieuws!
Dat je een verstikte gevoel kreeg tijdens het versieren van sint kan ik me goed voorstellen. Het had zo anders moeten zijn.
Dit had Giel* zijn 1e sinterklaas moeten zijn. Dat is heel moeilijk als dat ineens niet meer zo is….ik herken dat maar al te goed..
En dat je niet in dit verdriet gesteund wordt door je schoonfamilie is heel verdrietig. Juist dit soort naaste familie zouden je moeten steunen he.
Daar ben je toch ook familie voor denk ik dan. Niet alleen in goede tijden.
En nee, je bericht is alles behalve zeurend. Alleen wij hier snappen precies hoe je je voelt.
Ik kan ook boos worden als mensen zwijgen over mijn kleintje. Of als er onderhandeld word, zo van, je bent nog jong bla bla..
Nou en? Dat maakt het er niet minder om..
Alleen jij en je man weten wat voor groot verlies jullie gelden hebben. En daar mag je over 100 jaar nog om huilen. Ja echt!
Onze kindjes zijn onze tranen echt waard…


@ precious123,
Meid wat een verdriet als ik je handtekening zo leest…jammer dat je ook een van ons bent…
12 dec. Zal ik in de gaten houden.


@ cyn87,
Meid welkom hier..helaas… ik had liever dat je je bij een positievere groep kon aansluiten..
Wij zijn hier een hele fijne groep met lieve meiden die al je ervaringen goed snappen.
Deze forum heeft mij echt geholpen. Soms wil je praten over je verdriet, en niet iedereen begrijpt het. Hier dus wel..
Je klinkt heel sterk. Maar blijf wel waakzaam oke.. ik was dat nl ook in het begin. Maar uit ervaring weet ik dat de klap altijd achteraf komt..
Ik heb er vooral deze maand veel moeite mee. Omdat ik voor mijn gevoel met kerst zou bevallen. Dat gevoel was er altijd heel sterk. Die dagen komen er nu aan.
Et liefs zou ik vluchten naar een onbewoond eiland…
Dat gevoel wat je beschreef dat je brak toen je een kadotje voor Wesley kreeg…zoo herkenbaar…
Ik had dat 1e x dat ik weer in de familie ging. Alle kindjes waren erbij en werden vertroeteld en geknuffeld.
Dat vond ik zo verschrikkelijk. Die liefde en aandacht zou Kaylash nooit krijgen..dat vond ik verschrikkelijk..
Praten, veel praten en huilen, dat is wat voor mij het beste werkt. Ik hoop voor jou ook!

[devika]

Ikke dus,

Met Sinterklaas niks gedaan!
Zaterdag lekker alle deuren en ramen gesloten, gordijnen dicht en samen met lief gekookt en lekker lang geluierd op de bank en dvdtjes gekeken!
Zondag ochtend samen ontbeten. Niet aan de sint gedacht. In de middag uren samen naar de tempel ( indiase kerk) geweest.
Daar ging het goed een kennis opmerkte dat ik vandaag rustiger ben dan normaal…tja..toen ging het dus mis…
Ik heb niet gehuild en me netjes ingehouden maar wel verteld dat ik dit jaar niet aan sint en kerst doe…pfff..
Dit jaar ook geen kerstboom etc in huis. Niks feesten, er valt niks te feesten en vieren vind ik…
Tenminste, nu nog niet…volgende week hopelijk wel…
Rare is, op het werk heb ik wel gezellig samen met mijn collega’s de kerstboom omgezet. Ik had het niet verwacht maar daar heb ik wel van genoten. Heb er ook geen raar gevoel aan overgehouden…
Misschien omdat dit niet mijn kerstboom was…
Ben ook met de rest oliebollen en lekkers wezen halen voor op het werk…
Ik ben best trots op mezelf dat ik dat kan!!!!

Morgen is mijn nod. Ik durf niet te testen…
Normaal heb ik een rommelig en trekkerig gevoel in mijn buik voor mijn ongi..
Dat heb ik nu dus niet… wel gevoelige borsten enzo..
Zou et echt?... ik vreet mezelf dus echt helemaal op..
Pfff..
Morgen moet ik ook naar de gyno…voor de infectie test….

[devika]

sjongejonge! ik hou et niet meer!
maar een test doen durf ik ook niet
nog 1 dag wachten....

oh ja dat wilde ik nog vertellen,
afgelopen maandag. hubbie had een nieuwe cd. hoorde een van de nummers en kreeg spontaan tranen..
ging dan wel over geliefdes maar er kwam een mooi stuk in voor...
over hoe hij haar kreeg...
dat tekstje spook al dagen door mijn hoofd...ik heb em opgeschreven...die wil ik ooit gebruiken voor op de geboorte kaart..
is iets in de zin van: jij bent het geschenk van al mijn gebeden..iets in die richting... mooi he...
want dat is precies wat ik voel voor een volgende kind...

[Madelief1980]

Lieve meiden!

Allereerst, Devika, ben blij dat je er weer bent! En ik kan me je gevoel nu zo goed voorstellen! Ik voel het al 10 dagen van tevoren, dus die laatste dag is echt drama! Ga je morgen dus testen? Ik hoop het zo!!! Morgen ga jij van de bank af! Ik hoop zo dat je je aansluit bij de anderen. Dan bezet ik nog in mijn eentje het bankje.....Wat prachtig trouwens, die zin uit de CD. Zo voelt het he, dat een gezond kindje krijgen alles is wat we wensen, iedere minuut van de dag....

Nu lees ik je stukje over sinterklaas en kerst, dat je het gevoel hebt dat er niets te vieren is, het is weer eens of ik mijn eigen woorden lees!!! Ik wil ze overslaan, onder een deken kruipen en voorbij laten gaan. Wat valt er nou te vieren?

Morgen ga je dus naar de gyn, wat gaan ze ook al weer doen? Als het alleen voor infectietest is, is het bloedafnemen en wellicht uitstrijkje.

Oh en wat moeilijk dat je steeds langs de babydump rijdt.... Daar staan de dingen die je met zo veel liefde had uitgezocht! Ik hoop zo dat je over niet al te lang weer verlangend mag kijken naar babyspullen alleen dan met een datum waarop ze gekocht en gebruikt gaan worden!

En ja, de operatie is helemaal goed gegaan. Fluitje van een cent. Ja, mijn oma is ook erg lief. Alleen ze wordt oud! En daarmee ook wat warrig. Ik schrok er echt een beetje van toen ik een hele ochtend met haar op pad was. Ze is 82 en is nog heel gezond en goed, maar toch, aan haar manier van praten en lopen zag ik ineens een oude vrouw. Met haar 80e verjaardag was ze nog zo jong... Wat lief dat jouw oma van Rotterdam naar Groningen kwam! Het is inderdaad een eind. Mijn broer woont in Borger en ik dus in Rotterdam. Dat is ongeveer even ver. Pfoe, wat een tocht! Dat is zo zwaar om op 1 dag heen en weer te gaan.

Tam, hoe voel je je nu? Ik hoop al wat beter! Dat is dan wel wat veel zeg: zwanger, druk op je werk én ziek. Zorg goed voor jezelf! Wat een geweldig schattig T-shirtje hebben jullie voor de kleine gekocht! Knap dat je de baby-winkel in bent gegaan. Dat is echt een stap!

Kersje, inderdaad, een kans is een kans! En daardoor laad ik me ook weer helemaal op met hoop! En dan is er gelijk die angst.... Goed om te lezen dat je overlegt met je werkgever over tijden enzo. En gooi er inderdaad af en toe een make-upje tegenaan om die collega's in het ongewisse te laten!

Maria, nee, gelukkig sluit ik me nog niet aan bij jullie kluppie nachtbrakers! Het was alleen de nacht voordat ik moest werken eigenlijk. Afgelopen nacht gelukkig weer goed geslapen. Hoop dat het vannacht goed gaat ook. Ben zo gespannen. De draaierigheid is inmiddels wel wat minder, maar af en toe verrast het me nog. Nee, het is gelukkig niet van een te lage bloeddruk. Dat heb ik ook gehad en dat voelt anders. Dat sterretjes zien gevoel. Is zo ongemakkelijk! Vervelend dat jij dat een tijd hebt gehad zeg. En wat je schrijft over pessimistischer zijn, ik heb het ook en ik weet niet of dat wel de hormonen zijn. Ik ben bang dat het komt door wat we mee hebben gemaakt. We zijn ons er zo bewust van dat dingen heel erg mis kunnen gaan. Dat je weinig aan kan nemen. Het is misschien ook zelfbescherming.

Hoe is je mozesmandje? Fijn hoor, zo voorbereiden voor de kleine! En hij/zij is zo goed gegroeid! YEEEHHH wat fijn. Inderdaad, gooi die dropjes door de plee! Voor de bloeddruk zijn die funest. Goed dat ze je zo in de gaten houden. En nog maar 70 dagen te gaan!!! Wow wat gaat dat lekker rap.

Nou, ik heb net een dutje gedaan. Daarvoor heel erg gehuild. Had de Allerhande van de AH mee genomen en die zat ik te bladeren met een kop thee. Al die kerstdingen. Het vloog me heel hard aan. Dat we een jaar geleden nog maar zo verschrikkelijk gelukkig waren rond deze tijd. We zijn op 31 december en 2 januari getrouwd. We keken daar zo naar uit en zijn het jaar zo gelukkig begonnen. Nu zo naar geeindigd. En de spanning van de wachtweken wordt me dus nu al te veel....

x Madelief

[Tam]

Hoi dames
kersje:
Afijn, morgen meer in de plamuur om er wat fitter uit te zien? haha, zie het al helemaal voor me. De reden is
minder, want wat vervelend zeg. Vooral die eerste weken zijn qua vermoeidheid heftig en dan die misselijkheid.
Weet het nog goed van toen met Britt*. Goed dat je wel wat later begint. Helpt wel om langzaam op te starten vind
ik.

Maria:
zeg maar dag dag tegen de dropjes. Ik had bij Britt* een te hoge bloeddruk..had er ook pillen voor. Nu is ie nog goed,
maar blijft toch een aandachtspunt. Goed dat ze het wel in de gaten houden. En de kleine ook weer al een flink
gewichtje. Mooi zo. En wat lief om je ukkie weer te zien. En dan: JOEPIE, er staat een 3 voor. 30 weken....waar blijft
de tijd? Al zal ie van jou best nog sneller mogen gaan (van mij ook hoor). Ik had voor het zuur altijd dat roze drankje
met die mannetjes die blussen op de reclame. Kan er niet opkomen, maar hielp goed.

madelief;
meid, wat een spanning.Je hoofd is er ook zo mee bezig. Kan natuurlijk zeggen: probeer iets ontspannends te doen, maar
dat is makkelijk praten. Wat heerlijk dat het met je oma goed gaat. Ik heb al heel lang geen opa of oma meer en mis
ze wel hoor.Tja, en die jaren. Ik ben dit jaar begonnen (5 jan) met een curretage van ons 1e mk. Kon toen alleen maar
hopen dat ie beter zou afsluiten. Tot nu toe wel dus alles is mogelijk.

devika: wat mooi dat je er zo goed bij voelde om een mooie krul K erbij te zetten. Fijn hoor. Zolang het goed voelt
moet je het doen. en is idd erg afhankelijk van de situatie. Herken dat...dat is hier ook wel hoor. pff en dan die babydump.
Moeilijk he. Bij het ziekenhuis waar Britt* gestorven is stond ook een babywinkel. Jee.....rij je daar langs terwijl je
bv weet dat die dag je dochter gaat sterven. En die laatste keer weer. Bleh! Ik hoop met je mee dat je vlug daar kan gaan
winkelen voor een brusje voor Kaylash*. Hou ons op de hoogte meid.
Enne, ik ben ook heel trots op je dat je dat allemaal gedaan hebt voor je werk. schouderklopje van hier, hihi.

Hier gaat het wel wat beter. Nog niet top, keelpijn blijft maar dat zal zijn tijd hebben. Heb het ook te druk om uit
te zieken. Tja....dat is ook omdat het wel gaat hoor. Ken mijn grenzen wel. Net terug van de psycholoog. Had hem via de
mail al verteld wat het nieuws was. Voor het eerst zag hij ons stralen zei hij. We blijven nog wel....heb het nog nodig,
maar nu zit er een wat langere periode tussen. omdat je weer wat van geluk mag proeven laat het verdriet niet verdwijnen
natuurlijk.
En morgen naar de schoonheidsspecialist. Had nog een bon van mijn verjaardag. Kwam er niet van. Het gaat om mijn gezicht
enzo dus....ze zullen wel effe werk hebben haha.

[shadylady313]

Hoi lieverds,

Wederom niet echt bijgelezen...
Mijn man en ik lagen vandaag allebei zwaar ziek op bed.. Semmy is door opa opgehaald dus we konden ook echt ff lekker in bed blijven. Ben dus ook helemaal niet bij mijn moeder geweest vandaag.. Best sneu want ze kan echt niks! Inmiddels gaat het met mij weer wat beter. Sinds gistermiddag half twee niks gegeten maar net toch een bordje spaghetti op en het blijft vooralsnog binnen.
Morgen gaat mijn moeder der gips eraf en vrijdag de operatie. Ze was idd uitgegleden met het slechte weer..
Semmy is alweer helemaal de oude gelukkig!

Devika, jeetje morgen is de dag!!! Ik duim voor je meis!! Hoelaat ga je testen? Want dan kom ik meteen ff kijken!!

Verder weet ik het niet.. Semmy zijn eerste Sint was leuk al snapte hij er niks van haha! Maar inpakpapier vond hij toch wel helemaal geweldig!

Slaap lekker meiden!

[maria11]

Succes morgen Devika, ik duim voor een hele mooie positieve test!!!!!

[Madelief1980]

Devika, ik zit hier voor je te duimen!!!

[Tam]

hiero idem dito ........... duimen draaien alle kanten op!

[devika]

Hallo lieve meiden!

Ik ben dus echt op van de zenuw! Mijn ongi is uitgebleven! Gelukkig!
Maar testen durf ik niet. Ben zowat heel de avond wakker geweest. Echt alleen maar lopen malen. Wel of niet wel of niet.
Zoo vermoeiend… elke keer denk ik weer ooh wacht volgens mij doen mijn borsten toch wat meer pijn. En dan zakt et weer weg.
De vorige keer ben ik dus door mijn borsten er achter gekomen. Maar ik weet niet meer hoe pijnlijk ze waren…
Ppff..
Heel de avond ook met Kaylash gesproken. Heb van alles tegen hem gezegd..
Ik las nl gister op internet toevallig over praten met een overledene…dat als je tegen ze praat…en je vraag om een teken..als je heel goed oplet krijg je die ook..
Nou weet ik niet of het tussen mijn oren zit maar ik heb steeds gedroomd over positieve testen enzo..
En ik dacht ook steeds dat als ik hem vroeg om een teken of ik wel of niet zwanger ben kreeg ik een krampje in mijn buik of een steekje in mijn borst..
Op zo’n moment ben je zooover heen he dat je alles gelooft…
Maar testen durf ik dus echt niet…
Om 2 uur moet ik naar de gyno. Ja inderdaad om een infectietest te doen. Misschien dat zij er op een andere manier achter kan komen of ik zwanger ben.

Dames, jullie zullen vast denken kind wat stel je je toch aan..
Maar geloof me als ik zeg dat ik echt heel bang ben om te testen…met die test staat of valt alles…
Ik moet denk ik ff een sterke moment afwachten…ben nu te emo voor…
*zucht*


Ff wat anders, gisteren vond ik bij het opruimen 4 nieuwe “wij jonge ouders” en ”ouders van nu”
100x heb ik die boeken afgezegd en bevestiging gekregen dat ik ze niet meer zal ontvangen en toch bleven ze komen.
Mijn man had ze steeds onderschept en apart gelegd.
Gisteren ben ik toch maar voorzichtig een van die tijdschriften gaan lezen…was wel even pijnlijk maar later vond ik het wel fijn….
Je kan zo heerlijk wegdromen bij al die verhalen…en hopen dat het gauw ook voor ons uikomt..

@ Madelief, ik las dus in dat tijdschrift een verhaal van een vrouw die in de 30 is. 3.5 jaar geprobeerd zwanger te worden. Zaad kwaliteit was sterk verminderd. Enkele mislukte iui’s gehad. Maar uiteindelijk toch op de natuurlijke manier zwanger geworden. 2x!!!
Ik moest meteen aan jou denken! Wonderen bestaan! Ik hoop dat jij ook zo deze ronde een wonder mag beleven!

@ tam: nog steeds keelpijn dus! Jammer. Ik mocht destijds niks nemen voor mijn keelpijn. Alleen snoepjes zuigen. Voor de rest geen medicijn.
Honing enzo wil ook wel helpen he. Probeer maar! En let je wel op jezelf. Niet overbelasten he op het werk. als je niet goed uitziekt kan het juist langer duren.
Had ik destijds ook….pff…
Vandaag dus lekker naar de schoonheidsspecialist. Heerlijk hoor meid je zelf zo laten verwennen! Dat doet een mens goed he!
Dank je voor het schouderklopje! Hihi!
Ooh! Ik herken dat! Van die babywinkel die naast het ziekenhuis staat!
Hier dus ook he…destijds toen ik steeds naar het ziekenhuis moest voor controle liep ik steeds langs een winkeltje waar ze slabbertjes bedrukte..
De liefste teksten stonden erop..
Laatste x toen ik er weer was…voelde echt een steek in mijn hart…

@ Laura, heel veel beterschap voor jou en je man he! En je moeder natuurlijk.

@ Maria: aaahh! Er staat een 3!!! In het aantal weken! Jeee. Wat schiet het allemaal op meid! Nog 69 dagen te gaan! Wat spannend! Heerlijk!

[Madelief1980]

Devika! Wat spannend zeg! Ik denk zeker niet dat je je aanstelt, het is verschrikkelijk, die spanning. Maar ik denk wel: PIS OVER DIE TEST HEEN!!! Dan weet je het. Ik hoop het zo.....

Ik heb ook een la met al die bladen! Allemaal nog in het plastic. Ik bewaar ze voor het moment dat ik zwanger ben. Hoop zo dat dat snel is... En ja, ik hoop ook dat dat wonder voor ons weer voorbij komt! Vanmorgen was mijn temperatuur weer mooi hoog. Daar ben ik blij om.... Nog 9 dagen te gaan tot mijn NOD.... Alleen op die bank nu dus!

Devika, meid, ik blijf hier checken! Ik denk dat die gyn er wel achter kan komen met een bloedtest, maar dat gaat niet sneller dan met een plastest. Maar misschien hebben ze die wel in het ziekenhuis en duwt ze je de wc's in! Dan moet je wel. Ik duim!!! Hoe laat moet je naar het ziekenhuis?

x

[devika]

madelief ik moet nu een beetje lachen om je berichtje..hehe dat breekt echt ijs!
ja nu denk ik ook meid doe et nou maar!
de testen liggen thuis. ik wilde nog een meenemen naar het werk. had ik et maar gedaan.
ik vraag idd straks of de gyno zo'n testje heeft. zo niet dan haal ik op de terug weg een op.
ik moet om 14.00 in het ziekenhuis zijn...

[Madelief1980]

Goed zo!!!! Maar even voor mijn beeldvorming. Op welke dag heb jij je eisprong gehad? Hoeveel dagen is dat vandaag geleden?

[devika]

in okt. had ik op 26 en 27 okt een post ovu test.
9 nov. ongi geworden.

in nov. ook weer op 26 en 27 nov. een post. ovu test.
vandaar dat ik denk dat nod 9 dec. is.
klopt toch?

ik loop zo even naar de kruitvat om een test te halen. is beter om die te doen voor ik naar de gyno ga.
als die postitief is kan ik meteen een afspraak maken voor de eventuele bmh-ring en de bmh lengte test etc.

[Madelief1980]

Inderdaad, gewoon doen die test! Het is handig om dan al meer te weten als je bij de gyn zit! Ik zit hier onwijs in spanning voor jou! Haha, alsof ik zelf zo die test moet gaan doen!

[devika]

niet zwager.....
wat ben ik toch een naief kind...

[Madelief1980]

Oh lieverd! Wat zou ik graag bij je willen zijn! Dan kan ik een arm om je heen slaan....

Maar ik heb net nog even zitten tellen met jouw data. Vandaag is je NOD nog niet! Morgen pas. November is een dag korter dan oktober. Dus als je precies een zelfde cyclus zou hebben zou je morgen ongesteld moeten worden..... Heb je niks aan natuurlijk, maar ik duim hier stiekem dat het toch zo is.... Sterkte meid, succes bij de gyn, kom je langs om te vertellen hoe het daar was?

x

[devika]

madelief, wat lief van je!
bedankt voor je support.
ik denk zelf dat de test nog steeds neg. zal zijn. ik heb een digitale van clear blue gebruikt,. die kun je al 4 dagen voor de nod gebruiken..
pfff...zit helaas niks anders op dan wachten op mijn ongi en opnieuw proberen..
ja ik kom straks wel terug om hier mijn verhaal te doen van de gyno..

[Madelief1980]

Oh K*T! Dit is zo verschrikkelijk. Moet je jezelf weer bij elkaar rapen, wachten tot de ongi en dan weer vol goede moed de volgende ronde in.... Het enige wat ik kan zeggen is dat ik met je mee voel en we voorlopig samen in deze achtbaan zitten! Maar dat helpt niet.....

x

[devika]

ja dat bekomen en jezelf bij elkaar rapen....pfff... ik blijf nog ff zitten oke..
heb mijn man nog niets verteld...we gaan zo samen naar de gyno..ik vertel het slechte nieuws wel in de auto...

ergens had ik het ook wel zien aankomen...2010 is niet ons jaar...in de 2e helft ervan zijn er alleen maar slechte dingen gebeurt...
dus logischt dat de test negatief is.. ( ja je moet het ergens op gooien he...)

[Madelief1980]

Sterkte meid, en 2011 is er al bijna, dat wordt het jaar van jou en mij!!!

[Klungeltje23]

Kersje:Wat leuk dat je het op pakjesaqvond verteld hebt.Was je er zenuwachtig voor?
Wat verschrikkelijk klote dat je weer misselijk bent nu, helaas brengen sommige zwangerschappen
wat ongemakken met zich mee.
Tam:Bedankt voor het doorgeven dat ik er niet op kon.Ik was bang dat ik een nieuwe naam aan moest
gaan maken want kwam er echt niet meer op.Maar alles is weer goed nu haha.
Ook ik merk dat elke echo nu eng is hoor tam...Het is inderdaad een heel ander gevoel.
Goed van je dat je lekker bent wezen shoppen.Het zijn moeilijke momenten, maar het zijn momenten
waar je niet onderuit kan en die hopelijk voor betere tijden gaan zorgen.
Maria:Het is inderdaad wat je zegt...ook ik had bij deze zwangerschap snel dat mijn lichaam halt
toe riep en dat ik aan mijzelf moest gaan denken!Ik vind het ook totaal niets dat thuis zitten, maar
ja ik word er wel steeds makkelijker in, aangezien ik er steeds meer last van ga krijgen.
Wat jou psycholoog jou geadviseerd heeft is een heel goed ding.Zeker als het werkt.
Helaas kan ik totaal niets met deze situatie.Ik ben al ooit een gesprek met hun aangegaan en die luidde
op het eind dat alle schuld bij mij lag en niet bij hun. Ook het ontwijken gaat bij mij niet, want het
gaat helaas op mijn schoonmoeder en mijn schoonzusje en dat kan ik niet maken tegenover mijn man.
Als het aan mij ligt vertel ik nog het liefst per direct dat ze hier nooit niet meer welkom zijn en dat
ik ze nooit meer hoef te zien, maar degene waar ik van houd maak ik het dan ontzettend moeilijk.
Het enige wat ik wel tegen mijn man heb gezegt is dat ik mijn mond niet meer dicht hou, wanneer er
echt pijnlijke dingen gezegt worden en dat ik bepaal tot hoever ze nog mee mogen maken wat er in ons
leven speelt.Ik heb namelijk gezegd dat beide moeders bij de bevallign aanwezig mochten zijn als er nog
eentje bij zou komen, maar hoef haar niet te zien op dat moment.Ook wil ik niet dat zij nog oppast op
mijn kindjes.Als ze niet kunnen snappen hoe zwaar het is een kind te verliezen en als ze niet blij
kunnen zijn, dan hoeven ze er straks ook niet van mee te genieten.Nog geen kaartje voor de zwangerschap
heeft er vanaf gekund.De reden was dat ze voorzichtig waren omdat ze eerst afwachten of het deze keer wel
goed zal gaan.Lekker veel vertrouwen hebben ze erin. En nu zeg ik niet...wij zijn ook voorzichtig, maar
we proberen wel een klein beetje positief te zijn en dan is het ons nog overkomen en hun niet direct in
principe.Sorry ik word weer kwaad als ik het over die mensen heb.Ik heb het zo lang weggestopt vanbinnen
maarik kan niet vergeten en al helemaal niet vergeven wat die mensen gedaan en gezegt hebben.
Wat goed dat de kleine het goed doet...wel jammer van de dropjes ze zijn ook zo lekker he!!nog minimaal 7
weekjes meid, dan kan je ze weer lekker pakken
Madelief:Ik hoop echt voor je dat het raak is deze maand meidn.En een innesteling van 4 dagen na de eisprong
is niet gek hoor!!!Ik geloof dat het tussen de 4 en 9 dagen in moet zitten ongeveer.Dus dat is helemaal niet
abnormaal dat kan best.Hoop voor je dat het klopt
Devika:Wat jammer dat je test negatief was...Ik blijf toch nog heel even duimen voor je meid.Misschien dat er
toch nog een verrassing mag komen.Inderdaad kunnen mensen niet weten hoe wij ons voelen aangezien ze het zelf
niet hebben meegemaakt, maar ik kan er niet over uit dat mensen zo'n kil hart hebben dat ze zich niet een
beetje in kunnen beelden.of in elk geval het fatsoen hebben om net te doen alsof dat ze het snappen!
Goed van je dat je op je werk toch een beetje de kerst hebt ingeluid.Doe van je gevoel je zegt, dan zit het
nooi verkeerd!Hpe is het trouwens gegaan bij de gyn vanmiddag?
Nou meiden...nog 6 dagen tot de 20 weken echo.Elke dag krijg ik er steeds meer moeite mee.Soms dan sta ik zelfs
op het punt om in huilen uit te barsten.Verschrikkelijk.Angst om weer te moeten bevallen en mijn kindje af te
moeten geven.Bang voor de uitslag en hoe het daarna dan verder zal moeten, maar ook oud verdriet komt los.
Ik ben weer veel met giel* Bezig.Waarom?waarom mocht hij niet blijven.Ik heb ook zo'n medelijden met hem.Dat
hij alles moet missen!Dat hij nergens bij kan zijn!Allemaal verschillende emoties en gevoelens schieten door
mijn lijf en hoofd deze week.Ik ben blij als we een week verder zijn!!!

[maria11]

Devika meid, wat ontzettend rot dat je negatief hebt getest , echt klote! Misschien heb je te vroeg getest, dat kan ook nog. Bij mijn eerste zwangerschap testte ik een dag voor nod nog negatief, de volgende dag was ie pas positief. Hoop doet leven zeg ik maar.
Hoe was het bij de gyn? ik hoop goed.
En ja die tijdschriften, ik heb ze net als Madelief in het plastic laten zitten en heb ze weer gepakt toen ik zwanger was. Goed van je dat je ze gewoon gelezen hebt, ik kan mij voorstellen dat het op een bepaalde manier ook wel fijn is die verhalen te lezen en erbij weg te kunnen dromen en fantaseren.

Kim, nog 6 dagen inderdaad....het is zo herkenbaar wat je schrijft. Ik was ook zo enorm veel met Olivia bezig rond die periode, ik miste haar zo erg, steeds inderdaad de vraag waarom ze niet mocht blijven, waarom het mis is gegaan. En het enorme verdriet dat dit kleine kindje niet groot wordt, er geen herinneringen meer bij komen. Ik vond het zo verwarrend en verdrietig. Ik heb heel veel gehuild in die weken, elke dag eigenlijk. Ik had het gevoel dat ik een sneltrein zat, deze zwangerschap deed zo veel herinneringen herleven, bij alles dat ik voelde dacht ik ook aan haar en alle emoties die daarbij horen, ik kon er niet omheen. Ik kon het rouwproces zoals het na de geboorte ingezet was niet volhouden omdat deze zwangerschap alles in een stroomversnelling zette.....snap je wat ik bedoel? Ik dacht op een gegeven moment dat ik gek van verdriet werd. Leve de psych. die voor mij het kaf van de koren kon scheiden en mij kon laten inzien welke emotie waar thuishoort. Wat nog rouwverwerking was, wat angst was en hoe ik mij kon ontspannen in dat geheel.
Wat betreft je schoonfamilie, dat is inderdaad ook anders, jij kan niet om ze heen. Dat is echt balen. Probeer het contact voor jezelf zo veel mogelijk te beperken zou ik zeggen. Wat moet, moet. En nee, natuurlijk hoeft ze niet bij je bevalling te zijn, jij hebt de regie daar in, jij bepaalt. Zie je er tegenop om haar te vertellen dat ze er niet bij mag zijn?
Nog 6 dagen.....heb er maar vertrouwen in meid, je zal aan je buik merken dat de kleine goed aan het groeien is, lekker zijn mama aan het schoppen is :-D, je had zo'n mooie 12-weken echo, de 20 weken echo zal niet anders zijn hoor, ik heb er echt een goed gevoel over. We slepen je wel door die 6 dagen heen, knuffel voor jou!
en hey....willen jullie eigenlijk weten wat het wordt? :confused:

Madelief, die Allerhandes ook! maken ze je aan het huilen.....kerst brengt veel herinneringen boven he? ik denk dat dat voor iedereen hier geldt. Hoe voel je je nu? ben je nog zo gespannen?
Ja, het mozesmandje, het is heel erg lief. Het is van riet met een witte bekleding. Gisterenavond zat ik op de bank zo naar dat ding te kijken en moest opeens heel hard huilen, het deed mij aan Olivia denken. In het ziekenhuis hebben we een mandje voor haar uitgezocht, ook riet. Een veel kleiner mandje maar zo'n beetje hetzelfde model, ik moest er opeens aan denken, ik zag haar er in liggen. Ik kan niet meer als een normaal zwanger persoon denken merk ik, ik zit dan al te bedenken hoe ons kindje straks in dit mandje ligt, levend maar ook dood (afklop, afklop). Ik zie allebei voor me. Bah, moet weer huilen als ik er aan denk . Ik baal soms dat ik het mezelf zo moeilijk maak in mijn hoofd.
Fijn dat het trouwens goed is gegaan met je oma, wat bijzonder dat je haar nog hebt.
En je temperatuur, ik ben helemaal niet thuis in die materie, heb geen verstand FF. Ik wou dat ik je advies kon geven of gerust kon stellen o.i.d.....:?. Wat denk je er zelf van? je hebt toch wel een eisprong gehad? (heb je ovutesten gebruikt eigenlijk, ja toch?) als ie negatief is dan is de kans toch echt heel groot dat je ook daadwerkelijk een eisprong hebt gehad. Misschien heb je er twee deze periode? dat kan ook nog!
Hmm...ik weet er echt niet genoeg van. Nog 9 dagen tot nod...ik ga je gewoon helpen aftellen, dat kan ik wel goed :wink:.

Cyn, hoe is het met jou meid? hoe voel je je?

Andere meiden, veel liefs voor jullie! ik ga even opruimen, het is een bende hier.

liefs,
Mariax

[Klungeltje23]

Maria:Wij willen weten wat het gaat worden!!Al is het puur en alleen al omdat als datgene wat ik denk gaat gebeuren, best moeilijk zal zijn!Ik heb namelijk een heel groot en sterk vermoeden dat dit kindje in mijn buik ook weer een jongetje is.Of dit is omdat ik nog sterk aan giel* vast hou of omdat het een voorgevoel is tja dat weten we volgende week pas.Of het een jongetje of een meisje word..het is allebei welkom en ook allebei moeilijk, maar ik wil niet bij de geboorte erachter komen dat we weer een zoontje krijgen als dat zo is terwijl we nog niet zo lang geleden een ander zoontje af hebben moeten geven.Of juist dat we een dochter hebben gekregen en een zoon hebben moeten afgeven, dus nooit zullen weten hoe het is met een zoon te leven.Er moet nog te veel verwerkt worden en dat wil ik doen voor dit kindje er wereld komt.Zodra het geboren word moet alle liefde en aandacht naar dit kindje gaan met onze giel* in ons hoofd en hart, maar niet op de voorgrond!Ik wil hem niet vergeten, maar dit kindje verdient het om dan van genoten te worden!!!

[cyn87]

Madelief, Ik ken het gevoel voor de feestdagen.
Ik heb ook geen zin in en sla het liefst een paar weken over op dit moment.
Ik kan niet ‘gezellig’ gaan doen als ik me dan bedenk dat de kerst zo anders had moeten zijn.

Tam, De feestdagen laten we inderdaad gewoon over ons heen komen. Het is nog zo vers allemaal.
Wat goed dat je de Prenatal bent ingestapt. Zal wel even moeilijk zijn om daar naar binnen te lopen.
Maar je hebt wel een geweldig shirt gekocht voor je kleine meid.

Kersje,
Ik vond het met sinterklaas heel dubbel.
Aan de ene kant is het heel lief bedoeld natuurlijk en fijn dat ze wesley niet vergeten.
Maar aan de andere kant dacht ik ‘moet dat nou’. Ik had het al niet makkelijk om de stap te zetten om te komen. En zo maken ze het niet gemakkelijker.
Wel fijn dat jullie sinterklaas goed hebben doorstaan.
Zeker nu er een kleine weer op komst is. Is wel weer een spannende periode.
Hoop zo voor je dat het goed gaat. En dat je toch nog een beetje kan ‘genieten’ van je zwangerschap.

Maria.
Zeker wel blij om een cadeautje te krijgen. Maar toch met gemengde gevoelens.
Ik snap dat je nog erg op je hoede bent. Of het deze keer toch echt wel goed gaat komen,
Ik hoop het zo voor je.
Ik herken wel dat tegenhoudende gevoel. Ik heb zelf soms het gevoel dat ik nog niet helemaal “mag” genieten. Het had zo anders moeten zijn.

Devika,
Wat een nare tijd komt er voor jou aan, zeker als je altijd het gevoel heb gehad om rond de kerst te bevallen.
Wel goed dat je toch een beetje met de kerst bezig bent. Zoals je beschrijft op je werk.
Je moet jezelf niet verbieden om niet te kunnen genieten hoor. Soms mag je dat ook best toelaten.
En je stelt je echt niet aan hoor wat betreft het testen.
Ik denk dat ik net zo zou reageren! Ik hoopte zo voor je dat het een positieve test zou zijn.
Maar 2010 is bijna voorbij. En 2011 gaat gewoon HET jaar worden!
Vind het wel knap van je dat je die bladen kan lezen.
Ik krijg ze ook nog binnen maar leg ze apart. Denk dat ik die pas open sla als ik ooit weer zwanger word.



Vanmiddag een gesprek gehad met iemand van het consultatiebureau.
ze bieden een luistert oor wanneer dat nodig is. is toch wel fijn om te weten.
Maandag weer voor het eerst naar het werk. heb alleen maar een overleg.
maar wil niet tot einde van mijn zwangerschapsverlof niks doen.
het echte werk gaat wel moeilijk worden helaas.
ik werk namelijk in de kinderopvang. zie er zoooo tegenop!
maar ga het wel proberen om de confrontatie aan te gaan met de kids.
dan kan ik altijd kijken hoe het verloopt. of ik een stapje terug moet doen of dat het misschien niet zo tegenvalt.

Ik heb van die dagen dat ik de hele wereld aan kan, en het andere moment heb ik er allemaal geen zin meer in.
waarvoor doe ik het nog allemaal?
zoveel gemengde gevoelens zeker nu blijkt dat er uit de obductie niks is gekomen.
kijk er zo dubbel tegenaan.

[devika]

Ben net terug van de gyno. Bijna een uur gewacht op mijn beurt! Dit is al de 4e x dat ze te laat is met wat dan ook.
Mijn man moest helaas eerder weg. Hij had verwacht dat we op tijd aan de beurt zouden zijn.
En muis dat ik ben durf ik die arts ook niet aan te spreken op haar gedrag.
Any way, ze nam een kweekje af en 6 jan, krijg ik de uitslag.
Als ik intussen zwanger raak mag ik haar collega bellen. Die zal mijn zwangerschap begeleiden. Gelukkig maar dat ik haar dan niet meer heb.
Heb mijn man in de auto verteld over de negatieve test. Gelukkig nam hij het goed op. Dat dit ons jaar niet is enzo..
Maar dat het wel komt, we kunnen het dat hebben we eerder laten zien. Zo fijn als een van de twee zo sterk blijft. Dan kan ik met een gerust hart instorten..
Pfff..

Jullie zijn heel lief dames maar nee ik geloof niet meer in een positieve test. Ik heb een van clear blue gebruikt en die kan je al 4 dagen voor de NOD gebruiken….
Ik zie et allemaal wel..

[Tam]

lieve lieve devika, wat balen meid, maar zoals je zegt: 2010 is niet je jaar.........maar.........het is al heel erg vlug 2011 en dan gaan we gewoon dat jouw jaar maken ok? Een hele hele dikke knuffel van hier, meer kan ik er effe niet op zeggen. xxx tam

[devika]

dank je tam! en alle meiden. ik voel jullie liefde en troostende armen echt om me heen. jullie zijn echt top!

[Madelief1980]

Wat ben ik blij te lezen dat als je zwanger wordt, je niets meer te maken hebt met die stomme troela! Dat is toch dezelfde als die steeds niet belde wanneer ze het beloofde?

Fijn dat je man zo sterk is. Inderdaad, het is goed dat 1 van de twee het duo overeind houdt in moeilijke tijden! En stort maar effe in, dat helpt ook. Het is ook heel verdrietig.

En wat Tam zegt, 2011 is al heel dichtbij...

Kom later terug om te reageren op de rest!

x

[Klungeltje23]

Cyn:Wanneer er geen reden word gevonden voor de dood van je kindje is het ontzettend moeilijk alles te accepteren.Het lijkt dan allemaal voor niets te zijn geweest!!
Ook het wisselend gevoel en de goede en slechte dagen zijn soms moeilijk om mee om te gaan.Je kunt hier altijd terecht bij ons meid...Wij weten hoe het is!We hebben dat punt ook gehad en soms kampen we er zelfs ook nog mee.Kom gerust met je gevoel en gooi er alles uit.


xxx

[cyn87]

dank je!

aan de ene kant hoop je dat ze wat vinden. zodat je het toch ergens op kan steken.
aan de andere kant, heeft hij geen aangeboren afwijkingen en is hij verder " gezond" geweest.
en is de kans voor een volgend kindje niet groter dan normaal.
De gynaecoloog was er wel tevreden over. als ze wat zouden vinden, was dat niet zomaar iets geweest.
we zullen het moeten accepteren. veranderen kunnen we het niet, en krijgen er ons mannetje niet mee terug.

soms leg ik de schuld wel eens bij mezelf.
heb ik nog teveel gedaan die laatste weken? heb ik dingen gegeten die ik niet zo mogen eten enz enz.
het heeft allemaal geen zin, maar je probeert toch een reden te vinden voor dit plotselinge verlies.

jij bent 20 weken zwanger zie ik, de 20 weken echo al gehad?
en weet je wat het word?

x

[Klungeltje23]

15 december om 16.30 uur hebben wij onze 20 weken echo.Nog 6 dagen wachten!Als alles goed mag zijn, dan vertellen wij onze ouders volgende week vrijdag wat het geslacht is...daarna mogen jullie het ook weten!
Maar eerst het allerbelangrijkste...een goede echo met uitslag een gezonde baby!

[cyn87]

Spannend! Ik hoop zo voor je dat alles goed is.
zenuwachtig?

[Klungeltje23]

het begint al behoorlijk op te spelen.Ik denk dat de therapeut volgende week flink haar best kan doen, want de spanning zal met de dag erger worden!

[cyn87]

ja dat snap ik,
zeker omdat je ook rond dezelfde periode komt dat Giel is overleden.
lijkt me toch wel moeilijk.
was er ook een oorzaak waarom het vorige keer bij 23 weken mis ging?

[Klungeltje23]

bij de 20 weken echo zagen ze dat hij een verschrikkelijke afwijking had.We hoorden toen dat hij trisomie 18 had...een chromosoomziekte waardoor hij niet met het leven verenigd kon worden.Wij hebben de zwangerschap af moeten breken bij de 23 weken. Na onderzoeken is gebleken dat het niet erfelijk was, maar de angst voor herhaling zit erg hoog ondanks dat ik er wel verttrouwen in heb!!!

[cyn87]

is toch wel een soort van "opluchting" als je dan te horen krijgt dat het niet erfelijk is.
maar begrijp wel de angst die aanwezig is op dit moment.
toch maar proberen om zoveel mogelijk te genieten. ookal is dat moeilijk.
ik hoop voor je dat je de 15e wat gerust gesteld kan worden.
en dan je een gezond kindje te zien krijgt.

[Klungeltje23]

Dat hoop ik ook!En dat voor ons allen 2011 een jaar word dat we onze kindje gezond en wel in onze armen mogen ontvangen en mogen houden!!

[Tam]

lieverds, ik hoop ook alleen maar mooie dingen voor ons in 2011. Zal die wens zeker doen aan het eind van het jaar. Ik begon dit jaar 5 jan met een curretage voor het brusje* van Britt* en kon alleen maar hopen dat het jaar beter zou eindigen, maar we zijn er nog lang niet. Heb niet tijd om te reageren, sorry. Nog steeds niet echt lekker dus maar effe op de bank en vroeg naar bed, want morgen weer een werkdag. Heb ook een ontzettende last van mijn rechterheup. Kan niet eens normaal lopen dus daar baal ik wel wat van. Ach.........zal gewoon blij zijn als het vakantie is. De hectiek van de afgelopen weken, de spanning eisen zijn tol wat. Hele dikke knuffel voor jullie allemaal en alle engeltjes en bengeltjes.

[cyn87]

tam, beterschap.
doe wel een beetje rustig aan he.

[Kersje]

Lieve meiden,

Ik heb alles van de laatste dagen bij gelezen...Pfff hoop geschreven! Ik ben helaas niet in staat om echt te reageren tijdens mijn werkweek, merk ik. Te moe. Maar ik wilde even tegen Devika zeggen: O, wat jammer, meid. Had het zo gehoopt voor je. Maar 2011 wordt helemaal jullie jaar!

Dag lieve meiden, tot gauw.

Kersje

[Madelief1980]

Lieve meiden,

Ik ga ook mijn bedje in. Ben echt op. Hele avond bij gekletst met vriendin, was echt fijn. Ondertussen brengt mijn buik mijn hoofd op hol. De band van mijn spijkerrokje doet pijn in mijn onderbuik. Normaal geen last van, alleen tijdens zwangerschap ook.... Ik ga morgen weer een dag werken en dan lekker weekend! Dan schrijf ik ook bij!

xx

[devika]

Zo nu weer een beetje bekomen van de schrik..
Gisterenavond weer een potje gejankt. Ik had voor de zekerheid nog een test gedaan. Ook negatief natuurlijk.
Eenmaal in bed zij mijn man nog een keer. Dit is niet ons jaar. Het eerste half jaar was top.
Ik zwanger mijn 2 jongste zusjes bevallen. Maar het laatste halfjaar hebben we 3 dierbaren verloren. Waaronder het ergste van allemaal ons eigen Kaylash…
Gisteren kreeg ik ook te horen dat een forumvriendinnetje (hele andere forum) van mij vorig week is overleden..28 jaar..ppff..
Meer dan eens bewezen dat het een slecht jaar is…
Any way, mijn man zei heel troostend, we krijgen een september kindje..
Ik bleek me toch vergist te hebben in mijn NOD. Die is vandaag. En ja hoor, mijn ongi kwam netjes vanochtend.
Eerlijk gezegd was ik wel opgelucht. Als je weet dat je niet zwanger ben wil je toch heel snel ongi worden..
Dat creeert weer nieuwe kansen!
En ik doe nu stoer maar ik weet dat dit ook een moment opname is..
Hopelijk blijft die klap wel uit en blijf ik positief denken…

[devika]

@ kim:
Ik kreeg echt tranen van jou berichtje over de naderende 20 weken echo.
Ik voel echt met je mee meid. Dat je angstig bent voor de 20 weken echo is niet raar. Je moet denken aan je lieve Giel* die rond die weken is overleden..
De waarom vragen die je heb, waarom hij niet mocht blijven, en waarom hij… dat heb ik de laatste tijd ook.
En dat je medelijden met hem heb. Toen moest ik echt even slikken, ik hoor mezelf praten…
Nu nog 5 dagen tot de echo he. Ik hoop dat jullie dan mooi nieuws krijgen!
Dat je zo verbitterd bent naar je schoonfamilie toe is heel goed te begrijpen hoor. Dat je iig je schoonmoeder niet erbij wilt tijdens het bevallen kan ik goed begrijpen.
Ik zou et ook niet doen als ik jou was. Juist nu hadden ze jullie moeten steunen. En een zwangerschapskaartje is het allerminste wat ze had kunnen doen ja!
Et zijn vooral de kleine gebaren die het doen he. Als dat dan wegblijft hoeft het niet meer…
Je zeg dat je wilt weten wat het wordt. Kan ik me ook voorstellen. Ik zou dat de volgende keer ook willen weten.
Om het voor jezelf te kunnen verwerken ( ik denk vooral als het een jongen is) voordat het kindje geboren wordt.
Ik snap echt wat je bedoelt!
En idd Giel* zul je je leven lang niet vergeten. Die leeft voort in je hart!

@ cyn:
Ik herken zoveel wat je zegt. Ik denk iedereen hier trouwens hoor.
Et zijn echt mijn woorden die je uitspreekt, dat je soms heel de wereld aankan en soms het in een hoekje wilt kruipen!
Zooo herkenbaar.
Ik kan me voorstellen dat je gemengde gevoelens heb over de uitslag van de obductie..
Ergens ben je blij dat jullie kindje niets mankeerde. Maar dan blijf je wel denken, ja wat was er dan wel aan de hand?
Wij hebben destijds ook niet gekozen voor een obductie…
Ik wilde dat zoiezo niet. Het idee dat ze in hem zouden gaan snijden vond ik verschrikkelijk!
We waren ook ver van huis en geen naaste die ons van helder advies kon voorzien. Alles hebben we met z’n tweeen moeten doen en beslissen.
Omdat we ook de volgende dag al weg moesten en een dag later terug vliegen naar ned. Was het niet te doen. Wanneer moest ik hem dan ophalen en alles regelen voor de crematie en zijn terug vlucht naar huis…
De artsen vonden het uiteindelijk ook niet nodig om hem te onderzoeken. Volgens hen heeft de placenta een foute signaal gegeven waardoor de bevalling in gang werd gezet.
De placenta konden ze niet meer onderzoeken omdat die in 3 stukken eruit kwam…
Net als jij heb ik me behoorlijk schuldig gevoeld. Waarom moest ik zonodig zo ver op vakantie. Had ik niet iets verkeerds gegeten, mijn koffer getilt, of toch te veel stress vermoeid..
Op het vliegveld hadden we gerend voor onze volgende vlucht. Was dat niet te veel van het goede geweest en nog meer van dat soort hersenspinsels..

@ madelief,
Je zit nu alleen op het bankje he! Ik hoop zo dat je straks goed nieuws heb en mag doorschuiven en toevoegen aan de rest van de meiden hier!

[Madelief1980]

He meiden,

Na mijn 2de werkdag deze week ben ik weer lekker thuis. Is best OK gegaan, maar ik was zo moe! Ik had weer slecht geslapen vannacht en dat helpt natuurlijk ook niet echt! Maar ik kreeg complimenten over mijn training, dus dat is heel fijn. Verder zit ik me natuurlijk verder gek te maken. Ik heb een beetje last van mijn onderbuik en dat laat me natuurlijk niet los. In het kader van: hoe maak je jezelf gek!

Even bijlezen en schrijven...

Kim, wat zit jij toch in een moeilijke situatie met je schoonfamilie! Echt lastig, want je gevoel volgen kan hier niet, dan doe je je man te veel pijn. Maar ik zou haar inderdaad zeker niet bij de bevalling laten zijn. Krijg je alleen maar stress van... Oh, dus jij zegt dan een innesteling best 4 dagen na de eisprong kan. Ik hoop het zo. In al die maanden temperaturen, ook voordat ik zwanger werd, heb ik nog nooit zo'n dip gehad. Ik hoop zo dat het wat zegt.... Meid, wat moeilijk zeg, die aanloop naar de 20 weken echo. Hij komt steeds dichterbij. Alles komt natuurlijk terug van de vorige keer en dat doet pijn. De herinnering doet pijn en de angst voor nu doet pijn. Maar oh, wat zal het geluk groot zijn als je over een week weet dat alles goed is met dit kindje! Nog 5 dagen...

Ik kan me trouwens helemaal vinden in wat je schrijft over weten of het een meisje of een jongen wordt. Ik wilde dat voorheen niet weten, maar ik denk dat ik dat de volgende keer wel wil. Gewoon omdat je dan aan het idee kan wennen dat het óók een jongetje of niet wordt. Geeft meer rust lijkt me. Leuk dat wij het ook te horen krijgen!


Maria, je vraagt of ik nog zo gespannen ben. Op zich gaat het iets beter. Alleen de spanning van nog ruim een week tot mijn NOD groeit en dat doet mijn stressniveau geen goed! Zekere nek, zere schouders en slecht slapen...

Wat geweldig dat mandje, ik zie het helemaal voor me! Daar komt straks jullie kleintje in te liggen. Helemaal warm en babygeluidjes makend.... Maar moeilijk ook, die herinnering aan het mandje van Olivia. Maar huil maar, dat gevoel moet je niet wegstoppen. Het is ook een klote herinnering. Maar er komen heel veel mooie nieuwe bij!

Lief dat je zo mee denkt over het temperaturen! Ja, ik heb zeker een eisprong gehad. Door de ovulatietest in combinatie met de temp weet ik dat wel zeker. alleen die ene dag dat het lager was bracht het systeem aan het twijfelen. Maar nu lijkt het toch een dip, en dat kan dus ook een innestelingsdip zijn. Lief dat je mee aftelt! Nog 8 nachtjes...

Cyn, wat moeilijk he, die ups en downs. Het ene moment denk je, het gaat beter, het volgende moment is de put heeeeel diep. Bij jou dus ook niets uit de obductie gekomen. Dat is zo dubbel. Dat is bij ons ook niet. Geen reden waarom ons kindje dood is gegaan, waarom het niet gewoon nu nog in mijn buik zit en het bij jou op schoot zou zitten. Dat lijkt zo zinloos.... Aan de andere kant was ik ook blij met de uitslag. De gevolgen voor een volgende keer zijn dan minimaal. Je hebt weer dezelfde kansen als ieder ander. Dat is wel fijn. Het is gewoon heel dubbel... Maandag ga je dus weer werken. Moeilijk inderdaad, al die kleintjes. Moedig van je hoor, dat je niet nog langer thuis blijft zitten. Enige advies wat ik kan geven is; doe het heel rustig aan en volg je gevoel!

Tam, hoe voel je je vandaag? Ja, zo zie je maar. Zo kan een jaar beginnen en eindigen in hele andere sfeeren. Ik herken dat alleen helaas precies andersom. Maar hopenlijk geeft dat de mogelijkheid dat het volgend jaar bij ons goed eindigt met kerst met een kleintje! Vorig jaar op 31 december trouwden wij voor de wet en vierden een intiem feestje thuis. Op 2 januari trouwden we in de kerk en hadden we een feestelijke dag. Daarna op reis door Thailand. Een spetterend begin van 2010. Nooit kunnen denken dat het einde zo het tegenovergestelde zou worden...

kersje, hoe voel je je nu? Het is weekend! Kun je uitrusten en bijslapen!

Devika, ik moest steeds aan je denken vandaag. Ik ben blij te lezen dat je ongi vanmorgen is gekomen. Ik herken dat, als je dan weet dat het niet gelukt is, wil je zo snel mogelijk nieuwe kansen. Wachten op je ongi is dan rot! En wat een lieve man heb je toch. Nee, het lijkt niet jullie jaar. We gaan dat jaar over 3 weken afsluiten en dan gaan we voor een nieuw jaar met geluk! Wat moeilijk he, die schuldgevoelens. Ik herken ze, dacht ook steeds: had het niet gebeurd als.... Maar dat is echt niet zo, ook bij jou niet. Maar het is zo logisch dat je er aan denkt.

Ja! Ik zit alleen op die bank! Niet leuk! Ik had graag alleen gezeten als je zwanger was.... Reken er maar op dat ik je over een week weer volg en dat we dan samen die bank weer delen!

Heb je iets leuks in het vooruitzicht voor het weekend? Ik hoop het, dat kun je wel gebruiken toch?

Nou lieverds, ik ga eten maken en dan het weekend inluiden!

x Madelief

[Tam]

lieve madelief: zo was 2009 voor mij. Begon met een prima zw. Tja, hoe een jaar kan lopen. Maar laten we hopen dat 2011 voor ons allen goed mag zijn.

devika: fijn dat je weer wat bekomen bent. Nieuwe ronde nieuwe kansen idd. Zo vechten we door meid!

Hier effe kort. Het gaat wel al wat beter hoor. Langzaam aan knap ik op. Maar zo moe.....echt niet normaal meer. 1/3 van mijn klas was gewoon ziek! maar helaas de rustige kindjes dus merkte er weinig van haha. Reageer dit weekend vlug weer hoor en langer. liefs aan de meiden hier

[Madelief1980]

He lieve meiden! heb helemaal niets te melden eigenlijk! Zat gewoon aan jullie te denken. Aan al die kleine ukkies die er al groeien in jullie buiken! En aan Devika, die samen met mij nog wacht op zo'n wondertje! Knuffels voor allemaal!

[Kersje]

Goedemorgen lieve meiden,

Tam, gelukkig gaat het weer wat beter met je! En je heup, hoe is het daarmee? O, zoveel kindjes ziek en toch een drukte van jewelste in de klas…Je zult wel blij zijn dat het weekend is!:mrgreen: Hoeveel uur werk je nou per week?
Je schiet ook al op, hè? Al bijna 17 weken, wauw. Kan je het al goed zien? Laat je het nou ook vol trots zien? Ik merk dat ik nu al een beetje op pas met wat ik draag, want mijn buikje steekt trots vooruit. Het liefst zou ik dat natuurlijk benadrukken, maar nu verberg ik het nog maar even tot we wat verder zijn. Ach, anders denken ze maar dat ik teveel gesnoept heb in de feestmaand, hihi.

Madelief, nog 7 dagen tot je nod, hè? Wat is het toch spannend, meid. Je probeert jezelf niet gek te maken, maar dat is zo lastig! :-o Sinds mijn bevalling waren mijn ongi-tekenen heel erg veranderd, waardoor ik heel vaak dacht dat het raak was, terwijl het niet zo was. Natuurlijk ben je er ook extra op gefocust en dat helpt ook niet mee in de objectiviteit. Zo moeilijk dan juist die tijd op het wachtbankje! Ik duim voor je dat het raak mag wezen.
Ja, het is gelukkig weer weekend. Fijn dat het goed is gegaan op je werk, echt knap van je, hoor! Gisteren had ik een vervelende dag op mijn werk, waar ik heel onzeker van werd (wat gedoe met twee collega’s). Ik zal je niet vervelen met de details, maar het maakte wel dat mijn lol in mijn baan ineens flink kelderde…Mijn vriend zei terecht dat ik toch sterk ben? Ik moet me niet uit het veld laten staan en gewoon zeggen waar het op staat. En dat is ook zo. In andere situaties ben ik ook sterk, dus waarom nu niet? Ik heb direct na het weekend een gesprek gepland met 1 van de 2 en ik merk dat ik wel wat gespannen ben hiervoor. :? Maar goed, het is in het geheel genomen natuurlijk helemaal niet van belang en ik wil gewoon stevig in mijn schoenen staan. Who cares wat een ander denkt! Iedereen heeft toch altijd zijn eigen mening (en ik de mijne, haha).
Jullie jaar begon geweldig, net als de onze en draaide uit op veel verdriet. Ik hoop dat het geluk jullie snel weer toe mag lachen, meid. Hopelijk was je temperatuurdip inderdaad een teken van de innesteling!

Devika, wat jammer van je ongi. :evil: Ook fijn natuurlijk, dan weet je waar je aan toe bent en kun je je opmaken voor de volgende ronde. Wie weet is deze ronde jullie ronde, ik hoop het zo! Wat reageert je man lief, meid. Fijn dat hij je zo goed steunt.
Moeilijk, die gedachtes die je had over de oorzaak dat het mis ging, dat je het toch bij jezelf gaat zoeken. Ik heb dat ook gedaan, maar op een gegeven moment heb ik besloten om mijzelf te vergeven voor mijn eventuele eigen aandeel (wat ik waarschijnlijk niet eens heb). Ik moest schoon schip maken en mijzelf erkenning geven voor alles wat ik juist goed heb geprobeerd te doen voor ons meisje. Jij hebt ook zoveel gedaan voor je lieve Kaylash*. Je hebt hem al je liefde gegeven en hem gekoesterd.

[Kersje]

Kim, hou je het nog een beetje vol tot de 20 weken echo? Tuurlijk loopt de spanning op! Dus je gaat de therapeut hard laten werken, haha. Is het een beetje een goede? Heel leuk dat wij het geslacht ook mogen weten, meid! Ik ben helemaal nieuwsgierig. Ik denk ook een jongen, hoor. Je hebt nog een hoop te verwerken en hoopt dat het je helpt als je weet welk geslacht dit kindje is. Dat klinkt me heel logisch in de oren. Je kindje wordt dan toch iets meer ‘werkelijkheid’en je hebt dan nog even de tijd om je op zijn of haar komst voor te bereiden. En natuurlijk ga je enorm genieten van dit kindje, met Giel* in je hart.

Cyn, ook jij zoekt de schuld soms bij jezelf. Heel herkenbaar, hoor. Wij waren natuurlijk toch de dragers van onze kleintjes en voelen ons verantwoordelijk. Moeilijk dat er geen reden gevonden is. In mijn geval werkte de placenta niet goed en dat vond ik heel moeilijk om te horen, want ik had het idee dat ik mijn kindje niet goed heb kunnen voeden en dat ze daarom is dood gegaan. Op een gegeven moment heb ik dat gevoel min of meer een plekje kunnen geven. Ik heb mijn allerbest gedaan en zo goed als ik kon voor mijn kindje gezorgd. En dat heb jij ook gedaan. Hoe gaat het nu met je? Maandag heb je een overleg op je werk? Knap van je dat je daar naar toe gaat! Ik kan me voorstellen dat je op ziet tegen het ‘echte’ werk, met de kinderen. Heb je een beetje fijne werkgever die met je mee denkt? Goed naar je gevoel en je lijf luisteren, hè?
Je vond het moeilijk om een Sinterklaas cadeautje te krijgen voor Wesley, omdat het je moeite had gekost om de stap te zetten om erbij te zijn. Dat is ook zo. Het is wel lastig voor anderen om in te schatten waar we aan toe zijn en wat we prettig vinden. Het blijft zoeken naar een goede balans, denk ik. Soms zet iemand precies de juiste stap, zegt iets waar we iets aan hebben of noemt de naam van ons kindje op de juiste manier, maar heel vaak lukt dat ook niet. Ik heb wel altijd bewondering voor iedereen om ons heen die toch de moeite doet om onze kleine te noemen, want ik weet dat zij ook onzeker zijn over onze reactie. :?
Ja, het is een spannende periode voor ons. Het ‘genieten’ is nog niet begonnen, daarvoor overheersen de zorgen. Maar ik ben zeker blij dat ik weer zwanger ben en dat we in ieder geval weer een kans maken op geluk.

Maria, alweer 30 weken! Ach, je moest zo huilen toen je naar het Mozesmandje keek en aan jullie lieve Olivia dacht. Je ziet het goede en het slechte scenario voor je. Ja, en dan moet je afkloppen (ik doe even met je mee). Maar dit mandje gaat gevuld worden met een wolk van een…(meisje toch, hihi?)! Nog 67 dagen!
En weer een goede groeiecho gehad, joepie. Is het nog steeds een dikkerdje?:-D
O, geen dropjes meer voor jou en goed op je bloeddruk letten! Wat vervelend van je slokdarm, meid. Helpt dat spul nog steeds goed? En kan je een beetje slapen? Ik hoop het! Ik merk zelf dat het je echt op breekt als je niet goed slapen kan. Het heeft ook op mijn humeur niet zo’n positief effect…zielig voor Kersjesman, die houdt wel van een beetje humor, maar die is nu soms ver te zoeken bij mij…en dan heeft hij ook nog het grootste deel van het huishouden onder zijn hoede, omdat ik te moe ben… Arme man. En alle vieze klusjes (kattenbak- want dat mag nu niet, kots van Uma opruimen- als ik dat doe ga ik zelf over mijn nek, hihi,:oops: etc.)
Je hebt gelijk wat mijn werk betreft, ik vind het lastig om een stapje terug te doen. hock: Ik merk ook dat het mee speelt dat ik geen vast contract heb, dan wil ik toch niet overkomen als iemand die zich snel ziek meldt…Stom, ik weet het. Want eigenlijk is dat natuurlijk helemaaaaaaaal niet het belangrijkste. Een nieuwe baan is wel weer te vinden. Veel belangrijker dat dit kindje goed kan groeien (en dat ik daarbij nog een beetje mens blijf, hihi). Dus, ik neem me maar weer voor om vooral goed naar mijn lichaam te luisteren en verder het allemaal maar gewoon te zien. Ik vertrouw er wel op dat ik op tijd aan de rem trek, hoor.
Je doet leuke dingen zeg, toneel en cursus. Echt leuk! :-D

Laura, hoe gaat het met jou en je man? Jullie hadden een buikgriep te pakken zo te horen! Zijn jullie alweer opgeknapt? En heeft Semmy er ook nog last van gekregen of is hij over geslagen? Dat laatste, hoop ik!
En je moeder, hoe gaat het met haar?
Leuk dat Semmy het naar zijn zin had met het inpakpapier van de Sint! Grappig, hè, hoe kleintjes vooral het papier mooi vinden, hihi.:geek:

Jasmien, hoe gaat het met jou meid? Heb je het gesprek al gehad met je gyn of op je werk?

Met mij gaat het wel redelijk. Het slapen lijkt iets beter te gaan en daardoor heb ik overdag een beetje meer energie. Ik lig wel na het eten al op de bank te slapen, niet zo gezellig voor Kersjesman. De misselijkheid is wel vervelend, maar niet overheersend. Ik kan toch genoeg dingen bedenken die ik wél wil eten. Gisteravond had ik een paar steekjes in mijn buik en toen merkte ik dat ik me meteen zorgen ging maken of het wel goed gaat. Bang voor een miskraam, denk ik. Maar het stelde echt niets voor, waarschijnlijk gewoon wat oprekken van de baarmoeder ofzo. Of mijn darmen die protesteren (kan het niet altijd uit elkaar houden). Toch merk ik dan dat ik snel van slag ben. Ach, ja, hoe kan het ook anders misschien?:?

Nou, meiden, fijn weekend!
Wij gaan straks lunchen met mijn familie, ter ere van mijn vaders verjaardag. We zouden eigenlijk vanavond uit eten, maar ik zag het niet zo zitten om lang in een restaurant te zitten met allemaal etensluchtjes, hihi. De lunch kan ik veel beter verdragen! :mrgreen:

Liefs en een knuffel,
Kersje

p.s. Uma en ik kijken graag samen uit het raam, vogeltjes kijken, hihi. Vooral in alle vroegte is dat leuk. Ze gaat dan zo lief kwetteren en kijkt me dan aan alsof ze zeggen wil: “Mooie vogel hè? Daar wil ik wel mee spelen!” Wat een snoepie.

[shadylady313]

hee lieverds,

jullie schrijven teveel hoor...
kersje, wauw, alweer bijna acht weken zwanger!!!! joehoe!!!
maria, jij zit alweer op 30 weken!! wat vliegt het zeg!!
devika, balen dat je ongi geworden bent...
en de rest weet ik uiteraard niet meer...

hier, semmy krijgt dat lelijke hoestje weer terug... heel irritant. vooral voor hem. voordeel ervan is dat hij heel erg veel slaapt dus ik kan ff genoeg doen hier in huis. is ook wel nodig want ik zit meer bij mijn moeder dan thuis dus ik kom echt nergens aan toe hier. had al de regel gesteld, als in ieder geval onze kleding maar schoon is, de rest komt wel...
met ons gaat het wel weer. ik ben gister niet wezen werken. kreeg ineens weer zo'n drukkend gevoel op mijn maag en weer aan de diaree... dus heb mijn werk afgebeld. hele dag in mijn bed gelegen. heb alleen semmy ff naar de opvang gebracht, erg he??
vandaag de laatste kerstinkopen doen, en de kerstkaartjes kopen... moet ik dus ook nog schrijven... bleh!!!
en nu ben ik een brood aan het bakken. helaas is hij pas om 2 uur klaar... das wel jammer maar goed het ruikt hier nu heerlijk in huis.
hadden een broodbakmachine van sint gehad dus helemaal spannend haha!!

fijne dag meiden. tot snel weer enne, niet teveel schrijven want ik kan jullie op het moment ff niet bijbenen hoor...

[shadylady313]

check mijn ticker!!!!!
op dit moment wel nog een kilo lichter hoor maar mijn officiele weegmoment is maandag dus dan telt het pas echt. (als het dan nog steeds zo is natuurlijk)...

[cyn87]

@ kersje,
Het is inderdaad moeilijk dat er geen oorzaak is waarom onze kleine man het niet gered heeft.
zelf weet ik dat er iets is mis gegaan. hij woog zo weinig.
de laatste echo hebben we 5 weken voor de bevalling gehad. toen zat hij bijna op 5 pond. +/- 2491 gram.
hij is geboren met 2510 gram. dus er is gewoon iets mis gegaan. maarja, wat? daar zullen we helaas nooit achter komen.
bij jullie was er wat mis met de placenta. dat zal nu ook wel een grote rol spelen denk ik.
wanneer krijg je een echo?
Het overleg op het werk zal denk ik wel meevallen. zo blijf ik toch even bij. ben namelijk 5 maanden thuis geweest.
mijn werkgever leeft erg mee. mijn leidinggevende laat me alles in eigen tempo doen en heeft al aangegeven dat wanneer mijn zwangerschapsverlof voorbij is (half januari) dat ik altijd nog gedeeltelijk de ziektewet in kan.
ook zal er een leidinggevende aanwezig zijn wanneer ik mijn eerste keer weer werk met kinderen. is toch wel een fijn idee.

Heb vandaag een grote curverbox gehaald (stel ik al 2 weken uit)
ik probeer om dit weekend de kledingkast leeg te halen. alle kleertjes, luiers, doekjes en knuffels.
vind het zo moeilijk. het liefste laat ik alles staan.
dan komt het besef pas dat hij echt weg. zal wel wat traantjes laten denk ik.
m'n vriend is gaan werken, dus ik heb lekker een middagje voor mezelf. zo kan ik dat in mijn eigen tempo doen.
daarna nog even naar de winkel om een mini kerstboompje. denk dat ik deze maar bij het grafje van Wesley neer zet.
zo krijgt hij nog een iets mee van de kerst dit jaar..

Hoe vonden jullie dit? en wanneer zijn jullie de spulletjes pas gaan opruimen?

[Madelief1980]

Oh Cyn wat moeilijk! heel veel sterkte. Ik moet zeggen dat ik de spulletjes die er waren (is veel minder dan bij jou door kortere zwangerschap) gewoon heb laten staan. Er staat een commode met spullen erin en een wieg. Ik zie het niet zitten om het op te ruimen en zolang ik dat voel laat ik het staan. Ik moet zeggen dat dat eigenlijk fijn voelt. Ik sta daar weleens in het kamertje en dat is toch fijn.

Laura, geweldig! Wat knap zeg! 2 kilo en eigenlijk 3! Complimenten! Rot dat Semmy weer aan het hoesten is. Naar dat jij je ook slecht voelt. Ik hoop zo dat het snel weer een en al gezondheid is bij jullie thuis!

Kersje goed om te horen dat je iets beter voelt. Die zorgen, die horen er denk ik toch bij. Ik verwacht van mezelf dat ik dat ook ga doen. Je weet te goed hoe plotseling het mis kan gaan en dat is lastig uit je hoofd te zetten. Maar vooralsnog ga je als een dolle! Bijna 8 weken alweer!

Ik ga even een dutje doen. Ben moe en voel me raar. Heb zo veel hoop en daarnaast zoveel angst. Voor weer die teleurstelling. En mijn buik doet gek. Dat helpt ook niet om mijn gedachten ergens anders op te zetten.

x Madelief

[Tam]

laura: goed zo met die kilo's, knap zo en zeker in deze periode. En dan lekker brood bakken hmmmm. Ik hoef maar
aan mijn ventje te ruiken voor vers brood haha.

cyn: moeilijk meid. Ik heb toen een mooie doos gekregen: herinneringsdoos. Er staat een mooie vlinder op en de tekst;
alle mooie herinneringen van britt. Geloof dat je die via internet kan laten maken. Haar kamer en alle spullen in de
kasten heb ik laten staan. In het begin deed ik de deur gewoon op slot, kon er nog niet tegen, maar langzaam aan in
mijn verwerking kwam ik vaker in die kamer. Voor ons bleef ie staan als hoop voor ooit een bengeltje. Dat is voor ieder
anders. Na verloop van tijd voelde ik me wel fijn op die kamer ondanks het gemis. Nu gaan we wel de spullen verhuizen
naar de andere lege kamer....dat voelt wel beter voor haar zusje. Maar je moet doen wat je gevoel je ingeeft...makkelijk
is het allemaal niet.

kersje; tja, elk raar gevoel maakt je angstig. Ik heb nu vaak last van mijn darmen en zelfs daar maak ik me wel eens zorgen
over...stom he, maar ook normaal denk ik. Wanneer mag je terug voor een echo trouwens? Misschien heb ik dat wel gevraagd
maar vergeten.

madelief: wat heerlijk dat je hebt bijgekletst met je vriendin. Kan een mens goed doen. En dan binnenkort 1 jaar getrouwd,
hoe anders had je dat willen vieren. Het klinkt allemaal super romantisch meid, hou je vast aan die mooie herinneringen.

devika: meid, wat een nare periode he de afgelopen tijd. Dit jaar was ook zo rot. Ik herken het. Ik heb ook een paar familie-
leden en dierbare verloren, 2 kindjes en dan britt* het jaar ervoor. Je denkt dan: de zon zal nooit meer schijnen, maar
we vechten door. Wat anders kunnen we. En een knuffel af en toe doet wonderen. Hier een van mij: KNUF!

kim nog een paar dagen. Ben ook toch weer wel zenuwachtig voor de echo hoor, maar de 20 weken is nog anders. Wij krijgen
woe te horen wanneer die van ons is en waar (misschien ergens anders een uitgebreide). En ben benieuwd naar het geslacht:
maar meer nog te horen dat alles goed is!

maria: en weer verder dan de 3. Hoe is het? Nog geen last van de dikke-buik kwalen? Kan je je kommetje er al op laten leunen
haha? En wat voor lekkere dingen hebben we dit weekend weer gemaakt?

Hier gaat het wel. Net wat gestreken en nu weer al met papierwerk van school achter de pc, bleh. Zou blij zijn als deze week
er weer op zit, 2 weken vakantie! Met de kou gaat het steeds beter, maar vandaag weer diaree en misselijk. Ik blijf
maar kwakkelen. Niet echt fijn. En vanavond uit eten, moet er nu nog niet aan denken haha. Nou ga nog wat doen, fijn
weekend dames

[Madelief1980]

Meiden, even een egoberichtje. Ik heb net mijn zwangere zusje gezien en dat was echt bizar moeilijk. We waren dus even ver en haar buik is verder gegroeid en de mijne staat stil en het is maar de vraag wanneer er ooit weer een kleintje in mijn buik groeit. Stortte echt in. Ben zo verdrietig, alles laait weer op bij het zien van haar. het is ook zo lastig, het is niets persoonlijks, ik wil haar ook geen pijn doen. Maar het is gewoon te moeilijk. Ben helemaal leeg en uitgeblust....

x Madelief

[cyn87]

oh madelief wat vervelend.
en dat is echt geen egoberichtje hoor. is heel normaal lijkt me.
zeker als je zus dan tegelijk zwanger was met jou lijkt me dat echt moeilijk.
en dan mag je op zo'n moment wel even breken toch!
ik heb ook in de familie een ver nichtje dat deze week is uitgerekend.
zie steeds foto's op hyves van haar met die buik.
en de gedachte dat zij elk moment een mooi klein wondertje in dr handen heeft dat doet zo'n pijn.
het is allemaal zo kort geleden dat het is gebeurd. is nog zo vers.

ik heb vanmiddag met pijn en moeite toch maar de kleding kast uitgeruimd.
kon het niet aan om overal nog eens tussen te kijken.
heb de stapeltjes kleding zo in die box gelegd.
Daarna even naar mijn (stief)moeder om even uit te blussen.
Heb daarna een ini mini boompje gehaald voor wesley.
is toch het enige dat ik hem een beetje kan meegeven van kerst.
al had ik dat zo graag zo anders gewild.

Wij hebben i.v.m. mijn trombose tijdens de zwangerschap besloten om beneden te slapen.
omdat ik geen trap kon lopen.
dus het was de babykamer afmaken, of beneden een hoekje inrichten.
dus beneden ook een commode, bedje en kast neergezet voor Wesley.
ik kijk er altijd tegen aan als ik in de woonkamer zit.
de commode blijft wel staan hoor. alle knuffels en beeldjes staan er op die hij had gekregen bij de begrafenis.
en we branden er elke avond nog een kaarsje. die laten we dus nog lekker even staan.
zodat niet alles in een keer weg is.

x

[Tam]

lieve cyn, heftige dag meid, wat ontzettend knap van je! Wij hadden beneden ook alles weggehaald behalve het wiegje....ze heeft nog even daar in gelegen toen we haar een paar uur thuis hadden voor de crematie. Deze heeft nog een tijd gestaan. Daarin idd een foto, haar knuffel en het dekentje waar ze onder gelegen had. Heeft wel een tijd geduurd voor we hem echt weg konden doen, maar alles heeft zijn tijd........en voor sommige dingen is het ook nooit tijd.

Hier net terug van uit eten (dat is makkelijk, want was 5 min weg haha), heerlijk maar o zo vol..........pffff.

[Kersje]

Goedemorgen lieve dames,

Ik ben helemaal uitgeslapen! Heb gewoon van 21.30u tot 7.30u heerlijk geslapen! Wat een lekker gevoel. :-D

Cyn, ik kan me voorstellen dat je de spullen in de woonkamer op wilde ruimen. Heel mooi dat je de commode hebt laten staan. Ik kan me voorstellen dat je stapels hebt gepakt en niet alles stuk voor stuk door je handen hebt laten glijden. Dat is zo moeilijk! Ik vind het heel knap van je. Wij hadden de babykamer nog niet ingericht (wilden net gaan beginnen). Maar er lagen natuurlijk al wel een aantal spulletjes, zoals kleertjes en knuffeltjes. Wij hebben die spulletjes vrij snel na alles opgeruimd. Ik vond het opruimen erg moeilijk, maar wilde het ook niet steeds in het zicht hebben. Het was voor mij ook een symbolisch gebaar. Ik heb ook een herinneringsdoos, die heb ik via internet besteld. Hierin zitten de meest dierbare spulletjes (voetafdrukjes, navelklemmetje, dagboekje etc) en deze doos staat bij ons in de woonkamer. Soms kijk ik er even in.
Wat lief dat je een klein kerstboompje hebt voor Wesley. Is de begraafplaats dichtbij?
Wesley was dus heel weinig gegroeid in de laatste 5 weken. Bijzonder dat ze daar in het ziekenhuis geen oorzaak voor hebben kunnen vinden.
Fijn dat ze vanuit je werk zo met je mee leven, meid. Dat scheelt een hoop, denk ik.

Madelief, oef, wat ontzettend moeilijk om je zus te zien! Twee maanden na de bevalling zag ik een ver familielid op een verjaardag toen ze 16 weken zwanger was. Ze had zo’n mooi klein buikje, wat ik ook had gehad maar kwijt was. Ik was er helemaal van in de ban, kon voor mijn gevoel mijn ogen er niet vanaf houden. Vond het érg confronterend. En voor jou lijkt me dat nog veel lastiger, omdat jullie helemaal gelijk op gingen. Het is zo duidelijk wat je bent verloren en hoe het had móeten zijn. Hoe reageerde je zus? Kan ze je een beetje begrijpen?

Laura, wat knap van je dat je al 2 of 3 kilo kwijt bent! Komt dat door de buikgriep of door het dieet, haha? Wat naar dat het kuchje van Semmy weer terug komt, arme vent . Ben je nu zelf wel weer opgeknapt, dan?
Hmmm, lekker, eigen gebakken brood! Is het goed gelukt?
Sorry dat we zoveel schrijven, hoor, hihi.

Tam, je bent ook nog aan het kwakkelen, hè? Gelukkig bijna vakantie! Ik moet nog een kleine 2 weken werken (t/m 23-12) en dan ben ik 11 dagen vrij. Ik kijk er echt naar uit. Mijn volgende echo is op de 24ste. Dan ben ik 9 weken, 4 dagen. Morgen alweer 8…het gaat snel.
Dus je hebt toch lekker kunnen eten, gisteravond! Een beetje te veel, haha?

Kim, nog een paar dagen en dan heb je het weer achter de rug, gelukkig! Hoe voel je je?

Maria, heb je een leuk weekend?

Devika, heb je last van je ongi of valt het mee?

Jasmien, hoe gaat het met jou, meid?

Het lunchen met de familie gisteren was leuk. Ik heb een tosti gegeten, die ging er wel aardig in. Ik ben ook een halve kilo aangekomen zag ik op de weegschaal. Mooi zo, laat maar komen die kilo’s! :geek:
Uma is weer bezig met haar spelletje: al-mijn-speeltjes-moeten-zwemmen-in-mijn-drinkbakje... Ik heb haar pandabeertje er vanmorgen (helemaal verzopen:-o) uit moeten vissen, och arm.

Liefs, fijne zondag,
Kersje

[Madelief1980]

He Lieve meiden!

Cyn, wat was gisteren een heftige dag voor jou zeg. Moedig hoor! En thanks voor je lieve woorden. Moeilijk he, om te weten dat het zo anders kan gaan bij anderen en dat het eigenlijk ook zo had moeten gaan bij ons. Wat ik er ook heel moeilijk aan vind ik dat ik het anderen niet misgun, maar het mezelf inmiddels ook zo verschrikkelijk gun! Maar een deel van het gevoel is zeker jaloezie. En dat voelt lastig.

Kersje, klopt helemaal. Die buik is zo overheersend, je bent inderdaad in de ban van de buik... Ik denk niet dat ze het helemaal begrijpt, maar ze is wel geschrokken van hoe ik eruit zag en hoe verdrietig ik was. Dat is aan de ene kant vervelend, maar aan de andere kant ziet ze zo hoe heftig het is. En dat dit nog niet voorbij is. Doordat zij mij niet zag, kon ze zich er geen voorstelling bij maken.

Die echo van jou is al over 12 nachtjes! Dan ben je al weer bijna 10 weken! Woehoe! Wat goed zeg! Ik moet eerlijk zeggen dat hoe snel dat bij jou gaat, me bemoedigd. Ik ben zo bang dat de tijd zo langzaam gaat en nu zie ik die ticker van jou opschuiven. Het lijkt gisteren dat je vertelde een positieve test te hebben. En nu al weer zo ver!

Hihi, die Uma. Beetje moordlustig typetje!

Devika, hoe is het met je? Ik denk aan je hoor!

Hier wordt de spanning steeds groter. Nog 6 daagjes tot mijn NOD. Ik vind het zo spannend. Moeilijk mijn gedachten ergens anders op te zetten eigenlijk.... Ik hoop het zo. Met nieuwe hoop op vakantie. En dan ga ik met alle liefde de hele week niet in onze privesauna!

x Madelief

[Klungeltje23]

Lieverds...

Ik kom snel weer reageren.zit er heel even doorheen!Slaap slecht, huil constant en heb het allemaal even niet onder controle.Misschien morgen een dag die beter verloopt.Even de zenuwen onder controle krijgen en dan ben kom ik weer bij jullie.

xx

[Madelief1980]

Oh Lieve Kim, heel veel sterkte met de spanning. Nog 2 dagen, maar dat is vast bijna niet te houden! Ik denk aan je hoor!

x

[Kersje]

Hoi meiden,

Kim, wat naar dat je zo gespannen bent, lieverd! Was die echo maar vast voorbij. Ik hoop dat je toch wat slaap hebt gekregen vannacht en dat je je gauw wat beter voelt. Hopelijk gaat de tijd snel voor je. Heb je genoeg steun? Ga je nog naar de psych? Ik denk aan je.

Madelief, het lijkt me inderdaad moeilijk (misschien wel onmogelijk) voor je zus om te begrijpen hoe het voelt. Je weet dat pas wanneer je het mee hebt gemaakt. Maar ze kan aan jou zien hoe moeilijk het voor je is. Jij wordt wel heel erg met je neus op de feiten gedrukt als je haar ziet, hè? Echt moeilijk, meid. Hoe is de band met je zus?
Ja, vandaag alweer 8 weken…ik vind het ook snel gaan, hoor. :-D En jij nog 5 dagen tot je nod…O, wat zou het fijn zijn, hè? Zit je jezelf nog gek te maken of valt het mee? En ja, die sauna mag dan lekker mooi staan te wezen!

Hier steeds meer misselijk, helaas. Maar ja, niets aan te doen. Zal wel blij zijn als dat weer over is. Vanmiddag gaan we naar de psych. Is wel nodig ook, want gisteren was het weer eventjes een klein beetje paniek, ik meende weer krampjes te voelen. Het bleek mijn darmen te zijn, maar ik schrok er toch weer van. En vriendlief dus ook. Dan merken we weer even hoe snel we van slag zijn. :-o

Nou, meiden, dit was het weer even voor vandaag.

Liefs en een knuffel voor jullie allemaal.

Kersje

[Madelief1980]

Kersje, fijn dat je vanmiddag dan naar de psych kan. Je bent gewoon meer gespannen en zo'n krampje kan dan gelijk voor paniek zorgen, lijkt mij heel logisch.

De band met mijn zus is een zussen band, maar niet heel intensief. We zijn heel erg verschillend in alles en we zien elkaar normaal regelmatig, maar kunnen niet alles bij elkaar kwijt bijvoorbeeld. Gewoon goed dus.

Ja, 5 dagen nog en de spanning is om te snijden. Ik wordt gek van mijn buik. Die doet dus al dagen een beetje pijn, lichte krampjes. Dat houdt me bezig en ik weet niet wat ik er van moet denken. Ongi? Zwanger? weet het niet, maar doordat ik er de hele tijd last van heb, is het heel lastig mijn gedachten te verzetten.....Wordt dus wel een beetje gek van mezelf ja...

x

[maria11]

hey lieve meiden,

Madelief, nog 5 dagen....wat kan een mens zich gek maken he? ik snap het helemaal.
Het lijkt mij heel erg moeilijk voor je in je zus zo zwanger te zien, het is zo dichtbij.
Oh wat hoop ik voor je dat het gelukt is en dat die hele stomme iui niet meer hoeft. Ik kan mij geen voorstelling maken hoe het voor jou moet voelen na zoiets meegemaakt te hebben niet in de beslotenheid van je huisje en je man opnieuw te proberen zwanger te worden maar dat je dan afhankelijk bent van allerlei gehannes aan je lijf in een ziekenhuis. Ik vind dat gewoon niet eerlijk. Dus nog 5 dagen! :-D wie weet!!!!

Kersje, wat kan de paniek soms toeslaan, ik weet er alles van :-?... Ik denk dat we ook veel meer op ons lijf "letten", we zijn ons veel meer bewust van wat we voelen, in de ijdele veronderstelling er wellicht grip of controle op te kunnen houden. Iets wat natuurlijk helemaal niet kan. Fijn dat je het er vanmiddag met iemand onafhankelijk erover kan hebben, het helpt mij echt.
Vandaag alweer 8 weken :-D, wat goed! wat gaat het snel. Voor je het weet heb je de 12 weken echo gehad (laat je die combinatietest doen eigenlijk?) Jammer dat je misselijk bent geworden, ik hoop dat het niet te erg is hock:.
Ja, en die groei-echo, het is geen "dikkertje" meer maar een middenmoot, het ligt precies in het midden van de groeicurves! :-D. Ik heb mijn papieren uit Australië van de week even uit de berging gehaald en opgezocht hoe het met mij zat. Ik was 8 pond en 50 cm lang, manlief was ruim 7 pond en 54 cm, dus ik ben benieuwd.

Lieve Kim, het is net alsof ik mijzelf hoor praten, ik heb een aantal maanden geleden rond dezelfde periode als waar jij nu in zit hetzelfde geschreven aan jullie. Ik snap je zo. Het is niet gek dat je je zo angstig voelt, het is zo begrijpelijk. Ik merkte dat als ik angstig was voor een echo, ik erg veel aan Olivia dacht. De angst in deze zwangerschap gaat hand in hand met het verdriet om mijn kind. Ik huilde ook erg veel in die tijd. Ik vond het erg moeilijk als mensen tegen mij zeiden "wel genieten he?" , ze besefte niet dat ik eerder aan het overleven was, aan het proberen de angst en verdriet onder controle te houden om nog enigszins "sane" te blijven en te zorgen dat ik nog kon blijven functioneren zeg maar.
Ik vind het echt rot voor je, misschien helpt het je om je gedachten eens op papier te zetten, en net als kersje vraag ik mij af of je er met iemand (een professional) over praat...het heeft mij echt zo enorm goed gedaan.
Nog twee dagen wachten...dikke knuffel voor jou meid, het valt echt niet mee voor je.

Cyn, wat sterk van je dat je de kleding van Wesley bent gaan opruimen, dat is zo zwaar en emotioneel werk. En dat bij jullie zijn meubeltjes beneden staan in de huiskamer, dat lijkt mij fijn maar ook moeilijk. Ik heb alle spulletjes best een tijdje laten staan. Ik geloof dat ik na een paar maanden in de huiskamer de kaarten e.d. ben gaan opruimen. Ik merkte namelijk dat ik er geen behoefte aan kreeg het elke dag te zien. Ik heb net als kersje een herinneringsdoos gemaakt, die staat ook bij mij in de huiskamer, daar zitten kostbare herinneringen in. Mijn zw-kleding heb ik dezelfde week nog opgeruimd, ik kon dat geen dag langer aanzien. Ik heb ook een plekje in de huiskamer waar een foto van Olivia staat, met een kaarsje. Ook leg ik er dingetjes bij die ik vind op het strand of in het bos. Soms geven familie en vrienden ook iets wat daar bij komt (er staat bijv. ook een kleine chocoladepaashaasje bij). Dat is de plek die ik bijna elke dag even groet, ik mijn meisje gedag zeg en haar foto een kusje geef. Ik besef ook dat het allemaal zo vers is voor jou, het is zo kort geleden...je zal je nu vaak heel verdrietig en leeg voelen denk ik.
Wat ontzettend lief dat je een boompje voor hem hebt gehaald, dat beeld ontroerd me .

Tam, nog een weekje werken en dan lekker even vrij, daar ben je ook wel aan toe denk ik. Hoe is het met je? je loopt nog wel wat te kwakkelen lees ik, zijn die darmen nu inmiddels een beetje gekalmeerd?

Laura, wat goed dat je wat gewicht kwijt bent meis! applaus voor jezelf!!!! :-D net als Tam last van je darmen, wat heerst er toch? is het inmiddels over? wat gaan jullie met kerst doen eigenlijk?

Devika, hoe voel je je? is je ongie inmiddels weer op z'n retour? he voel je je er nu onder?

Jasmien, hoe gaat het??? ik mis je hier.

Hier gaat het wel o.k, ik slaap wel slecht (net als Tam, kersje, Kim en wie nog meer?)
Het zal wel bij deze club horen :wink:. Ondanks de medicatie speelt mijn maag nog enorm op, ik kan niet meer liggend slapen, ik zit nu gewoon half rechtop.
Ik ben een beetje huilerig de laatste week. Hormonen en angst.
Maar ondanks al dat natuurlijk blij met mijn buik die met de dag groter wordt en de vraag of dat allemaal wel gaat passen (aaaargh, ik moet nog een week of 9!).
We hebben een kerstboom gekocht, daar ga ik nu mee aan de slag. Met gemengde gevoelens, ik mis Olivia zo erg de laatste week.

liefs en tot snel weer,
Maria xxx

[Tam]

lieve kersje: hoop dat spreken met de psych weer even goed doet. Ja, we zijn idd snel van slag. Niet gek toch? MAar wel vervelend, want helder nadenken is er soms niet meer bij dan. 8 weken meid, jee. Jammer wel dat je weer misselijk bent, hoop dat het bij de eerste weken blijft.

madelief: wat een onzekerheid weer he meid! Je lichaam en je gedachten kunnen je "gek" maken en dan kan je nog zo'n goed advies hebben er niet mee bezig te zijn, maar zo werk het niet bij ons.....dat weet ik helaas. Toch duim ik weer met je mee hoor, want dat geven we zowiezo neit op! En dan ook nog een zw zus. Dan komt het allemaal wel dichtbij.

kim, was het maar al woensdag he meid! Ook ik zie er wel weer tegenop, maar die 20-weken echo is extra beladen bij jou. Komt vast allemaal goed meid, heb vertrouwen en voor je het weet is het woensdag.

maria: ik heb het ook zwaar de laatste tijd. Zal het de donkere dagen zijn? Het gejubel van ieder over kerst? Ondanks dat ik weer geluk heb maakt het het verdriet ook zo sterk deze periode. Denk nu vaak aan hoe het zou zijn als ons meisje er was en ik nu weer zwanger. Had makkelijk gekunnen. De dochter van de overburen is 2 dagen voor Britt* bevallen en loopt nu weer met me op........dat steekt weer. Hoe het anders had kunnen zijn. Probeer die gedachte te verdringen maar toch! Ik vecht me de dagen door, angstig weer voor een echo.....en bij jou komt het nu allemaal heel dicht bij. Het is voor jou nu allemaal "nieuw"" aangezien Olivia* helaas zo ver niet heeft mogen komen. is ook weer anders. Dikke knuffel meid

Hier vandaag vrij. Gewisseld met morgen vanwege afspraak collega. Wel wat gek hoor. De hele morgen achter de pc voor school (waarom ben ik ook zo gek....op papier werk ik 2 dagen omdat meer nog niet mag....de praktijk is zo anders). Maar straks ga ik met de meiden wandelen: mijn ma, mijn 2 zussen, mijn nichtje, BRitt* in onze gedachte en de kleine meid in mijn buik hobbelt gewoon mee hihi.
En vanaaf mijn schoonouders op bezoek, hmmm. Heb ze dit jaar zelf persoonlijk 4 keer gezien ofzo. Ze hebben nog niet gereageerd op de zw dus ben benieuwd!!!
liefs

[cyn87]

even snel wat bijgelezen, maar verder reageren doe ik later.
ben vanmorgen op 't werk geweest. alleen voor een overleg en heb wat administratie mee naar huis genomen,
kinderen waren om 12 uur vrij i.v.m. een studie middag dus had geen zin om te blijven.
natuurlijk besproken hoe en wanneer ik weer langzaam ga beginnen.
maar krijg gelukkig alle tijd en ruimte. als het niet gaat, zal ik gedeeltelijk de ziektewet in gaan.
ook was er een collega zwanger, die zit nu ruim op 23 weken. dus die heeft al een buikje.
zat zo tegen die buik te kijken dat ik het gesprek snel heb afgekapt. dat deed zo'n pijn toen ik dat zag.
als ik mensen met een kleintje zie lopen vind ik dat nog te verdragen.
maar iemand die zwanger is kan ik momenteel niet goed zien. is nog zo pijnlijk.
dat doet me ook weer denken aan het moment dat ik 23 weken zwanger was.
alles ging toen zo goed! en wesley was toen zo actief.. ergens toch ook wel fijn als ik er verder over nadenk.

[Madelief1980]

Lieve meiden, ik reageer morgen verder, maar ik moet even klagen over mezelf! Ik weet dat ik niet hele afwisselende berichten schrijf op het moment volgens mij, maar ik wordt echt gestoord van mezelf.... Ben zo zenuwachtig en zo enorm bang om ongesteld te worden. Het gekke is dat ik meer angst heb voor de klap dan dat ik steeds denk hoe fijn het zou zijn als ik zwanger blijk. Daar gaat het natuurlijk om, maar dan zie je maar weer, door wat er gebeurd is wordt ik meer angstig dan blij. Nog 5 hele dagen.... En het gevoel in mijn lijf wisselt steeds. Dan ineens voel ik weer niets, dan weer steekjes, dan denk ik: ik verbeeld het me maar. Zo lastig.... Ga maar even koken. Vanavond aan de studie en proberen alles even te vergeten.

xxx Madelief

[Madelief1980]

He meiden,

Zal jullie niet vermoeien met hoe ik me voel... Nog 4 dagen....

Devika, hoe is het met je?

Maria, ik vind dat ook niet eerlijk! Ik wil ook gewoon zwanger worden op de gewone manier! Zeker na alles wat er is gebeurd! Maar we zullen het ziekenhuis nodig hebben. En ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook wel naar uitkijk. Ook al is er helemaal niets leuks aan, potjes inleveren, met je benen in die stoel en op die manier bevrucht hopen te worden. Aan de andere kant, dan gebeurd er iets en hebben we echt kansen.... Maar stiekem hoop ik natuurlijk dat het nu of de volgende ronde raak is zodat ons die ellende bespaart blijft....

Wat een voorbeeldig kleintje groeit er in jouw buik zeg! Precies middenin de groeicurves! keurig hoor! En morgen ben je al weer 31 weken....

Hoe staat je kerstboom? Vervelend dat je zo lastig slaapt. Half zittend slapen is niet bevorderend zeg. En de angst.... Ja, buiten alle extra spanning is een bevalling ook gewoon spannend. Probeer te ontspannen, al is dat waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan....

Tam, hoe was het bezoek van je schoonouders? Nog een paar daagjes en dan heb je lekker even vrij!

Kim, nog 1 dag.... Ik denk aan je!

Cyn, wat moeilijk he, die buiken.... Ik hoop van harte dat het voor ons ook weer komt en dat we dan ook voor ons kindje mogen gaan zorgen!

Ik ga maar aan de studie. Kom mijn dagen slecht door door de spanning. Heel vervelend. En heb het gevoel dat er een zwaard van damocles boven mijn hoofd hangt. Dat ik gewoon zaterdag ongesteld wordt. Ik zou me zo graag niet druk willen maken en gewoon uit kunnen gaan van het slechtste scenario.....

x Madelief

[devika]

@ madelief,

Nog 4 dagen tot je nod! Wat spannend meid.
Dat je jezelf zo opvreet is zo herkenbaar…
Ik heb daar echt geen advies voor…aangezien ik precies hetzelfde doe…
Geduld geduld en nog meer geduld…dat is het enige he..
En 2011 wordt het jaar van ons allemaal!
En oh wat je verteld dat 2010 zo mooi voor jullie begon. Met een mooie huwelijk en een zwangerschap!
Dat het dat weer zo moet eindigen…wat is dat pijnlijk dat je dan op jullie jubileum niet zwanger bent zoals het zou moeten..
Die dagen zijn best kl*te!
Dit jaar waren wij in oktober 7 jaar getrouwd. Voor het eerst was ik het vergeten. Paar dagen van te voren zei mijn man ja we zijn binnenkort getrouwd he.
Die dag vond ik heel zwaar en wou dat die gauw voorbij was… we hebben verder ook niks gedaan.
Voor mijn gevoel was er niks te vieren….7 jaar samen en geen kind… leek dan net of ik niks bereik heb ik die 7 jaar. ( dat is natuurlijk niet zo maar dat voelt wel even zo)

Ooh meid je verteld dat je je zwangere zusje gezien heb. Ooohh ik wou dat ik een arm om je heen kon slaan.
Moeilijk is dat he! Oooh wat een verdriet…dat gevoel dat jij stil staan en zij gaat verder…
Dit zijn hele confronterende dingen… stort je hart maar lekker hier uit. Alleen wij weten waar je doorheen gaat!
Mijn 2 jongste zusjes zijn dus ook dit jaar bevallen. Ik heb ook een goede warme band met hun maar toch kan ik mijn diepgaande gevoelens niet bij hun kwijt.
Zij praten niet over Kaylash. Maar ik denk eerder omdat ze zicht geen houding weten.
Soms wordt er ik er wel boos om. Dat ze zo zwijgen over mijn kind. Het gaat alleen maar over hun kindjes.
En natuurlijk begrijp ik dat ook, tis ook nieuwe voor hun, alle 1e keren van hun kindjes willen ze met mij delen maar soms is het ook voor mij een beetje te veel van het goeie.
De afgelopen 2 jaar zijn deze 2 zusjes getrouwd. Ik ben continu met hun bezig geweest. Voorbereiden van hun huwelijk, vrijgezellen avond etc etc etc.
Toen de laatste trouwde was ze een maand later zwanger, en de andere dus ook. Toen ben ik continu bezig geweest met hun zwangerschap de babyshowers en van alles en nog wat.
De kraamvisite destijds cadeautjes..
En dat voelt dan zo wrang dat juist ik die dingen moet missen! Wat ik andere zo veelvuldig gegeven heb wordt juist mij afgepakt.
Dat is echt bitter!
Nu ben ik even wel blij dat ze allemaal heel ver wonen en dat we elkaar op afspraak zien. Zo kan ik tenminste lekker thuis in een hoekje wegkruipen vol zelfmedelijden zonder dat iemand dat ziet. Want soms is dat echt het enige wat je wilt..

[devika]

@ Tam:
Hoe is het met je meid!
Je verteld aan Cyn over de mooie herinneringsdoos. Wat prachtig! Zo’n doos met haar naam erop!
Dank je voor de knuffel! Doe doen inderdaad wonderen! En we zijn allemaal vechters hier, dat is waar.
Om de beurt wordt iedereen hier weer zwanger. Ik heb hele goede hoop! Nu ik Madelief en Cyn nog!
Je heb dus binnenkort schoolvakantie. Heerlijk 2 weken genieten!

@ Maria:
Je heb geen dikkerdje meer maar een lieverdje die precies in het midden van de groeicurve is.
Ook mooi toch! Wat een heerlijke geruststellende geachte is dat!
En dat je Olivia mist... ja… et zijn ook van die dagen he…sinterklaas..kerst…iedereen die maar vrolijk doet terwijl er niets te vieren valt…
Ik las dat jij een mooie foto van haar heb ik de woonkamer. En dat je haar gedachte zeg en kusjes geeft. Mooi is dat he!
Dat doe ik met zijn beer….geeft toch wel een beetje troost he…
Ben je al helemaal klaar voor het grote bevallen? Ooh wat spannend meid! Je bent de eerste ( die ik meemaak hier) die gaat bevallen!
Voelt dat wel als nieuw voor jou? Dat bevallen?
Als ik erover nadenk dan niet. Ik ben al een x bevallen…dus lijkt me niet dat et zo nieuw zal zijn. Anders zal et zeker wel zijn…

@ Kim,
Morgen de 20 weken echo he! Ik denk aan je meid!
Ik lees dat je veel huilt en slecht slaapt. Niet gek hoor..echt niet..alles komt weer naar boven, en je bent bang.
Ooh ik wou dat het al einde van de week was, dan had je een hele mooie echo en goed nieuws achter de rug.
Nog ff volhouden meid morgen is het zo ver!


@ Laura:
Meid 2 kilo eraf! Netjes!
Ik wil deze week zo’n 5 dagen kuur doen van weigt care. Shakes en zo… kijken of ik het volhou.
Ff voor de zwangerschap nog een paar kilootjes eraf van de vorige zou mooi zijn.
Pff..hoop dat ik eraan toe kom..merk vaak dat het toch alleen bij de gedachte blijft…

[devika]

@ Kersje:
He meid wat vervelend dat gedoe op je werk met die collega’s. Ik hoop voor je dat de lucht gauw geklaard is na dat gesprek.
En idd, niet al te veel aantrekken van wat mensen denken! Er zijn belangrijkere dingen in het leven he!
Ik merk het ook hoor, et interesseert me niet meer wat mensen denken en zeggen over mij. Hoe ik mijn best ook doe sommige blijven vast houden.
But who care’s. tis allemaal onbelangrijk. Maria zei et een keer heel mooi, dat je in een soort van “no bullshit modus” terecht komt.
Zo herkenbaar!
Wat je zei over de oorzaken van het misgaan enzo..ja ik probeer nu te accepteren dat wij er nooit achter zullen komen.
Ik probeer idd ook mezelf te vergeven voor de eventuele fouten.
En wat je zeg, ik probeer nu ook houvast te hebben aan de dingen die ik wel goed gedaan heb. Zoals extra voorzichtig zijn, goed eten etc etc..
Maar toch..stiekem komt er zo af en toe toch weer dat gevoel naar boven..dat je denkt…zou dat het niet zijn geweest…
Oh wacht, je verteld aan Cyn dat bij jou de placenta niet goed functioneerde.
Bij mij was dat waarschijnlijk ook het geval. Weten we niet zeker maar dat was een vermoeden van de artsen in het zh in amerika.
Dat de placenta een verkeerde signaal door heeft gegeven en dat daardoor de bevalling in gang werd gezet. Zeker weten we niet. De placenta kwam in stukken eruit waardoor die niet onderzocht kon worden…
Wel heb ik een uitgebreide medische verslag meegekregen van het begin tot het einde van de bevalling. Elke druppel bloed wordt erin uitgelegd zeg maar.
Die lees ik nog wel eens door. Ook over Kaylash staat er veel in. Soms geeft dat troost..maar soms ook niet hoor..

En wat heerlijk dat je man nu alle klusjes in en om het huis doet! Kan jij lekker uitrusten. Moet je zeker doen meid, je verdient het dubbel en dwars!
Lekker jezelf laten verwennen en bedienen. Hihi!
Ooh dat je snel van slag ben bij elke steekje en krampje is goed te begrijpen. Na alles wat je heb meegemaakt ben je natuurlijk heel allert.
Maar idd, het is allemaal het oprekken van de baarmoeder en protesterende darmen.
Niet te veel bij nadenken ( makkelijk gezeg dan gedaan he…ik weet..)
Ik lees dat jij net als Tam een herinnerings doos heb. Wat mooi!
Dat wil ik ook ooit een keer… maar ik merk dat ik daar nog niet aan toe ben..
Alle speeltjes en kleertjes lagen eerst beneden in een mandje in de woonkamer. Die heb ik precies zo op zolder gezet. Echt opbergen lukt niet..
We zien wel over een tijdje.


@ Cyn
Ik kreeg tranen toen je vertelde dat je een curverbox gehaald heb…dat is zoo moeilijk he alle spullen opbergen..
Wij hadden veel spullen in de woonkamer staan. Waaronder de kinderwagen.
De dag dat wij terug kwamen uit amerika, ik stapte de woonkamer binnen en ben meteen huilend naar boven gerend.
Wel heb ik toen meteen die dag alle kaartjes en knuffels uit de woonkamer weg gehaald.
In amerika hadden we een knuffel voor hem gekocht waar hij ook mee op de foto is geweest. Die knuffel heb ik nu staan in de woonkamer..
De kinderwagen heeft nog een paar dagen gestaan. Ik wilde niet meteen alles weg hebben. Op een dag heeft mijn man die wel opgeruimd.
Ik zat erbij maar met mijn rug naar hem toe.. we hadden visite en had dus afleiding. Maar toch…dat was zo’n moeilijk moment..
Alles ligt nu op zolder in dozen en mandjes enzo…
Wat mooi dat jullie een kerstboompje bij Wesley zijn grafje neer hebben gezet. Heel mooi, zo krijgt hij inderdaad toch nog iets mee het kerst…prachtig gebaar…
Je zegt dat jullie in de woonkamer een hoekje voor Wesley hadden ingericht..lijkt me wel moeilijk als je daar nu naar kijkt…dat bedje had gevuld moeten zijn met jullie kleintje..
Ik heb steeds moeite met de plek in de woonkamer waar zijn box zou staan…die ruimte had ik al gemaakt..en die staat nu leeg…ik hoop wel ooit daar toch zijn box neer te kunnen zetten…

[devika]

Mijn ongi is al retour…gelukkig!
Zoals verwacht heb ik ook weer heftige dagen gehad.
Maar ook wel positieve momenten gelukkig.
Een lichtpuntje, ik mag met de kerst klussen!!
Ik wou heel graag een zwangere kerst…dat zit er niet meer in..maar een bevruchtige kerst is ook bijzonder!
Gister hadden we een kerstuitje van het werk. Ging heel goed, maar tijdens het speechen stond onze directeur even stil bij mij en mijn man.
Dat kwam zooo onverwacht. Ben echt in tranen uitgebarsten…
Vond dat zo erg, ik kon niet meer ophouden.
Ik kreeg veel complimenten over hoe ik ermee omga en dat ik weer aan het werk ben en het goed doe.
Maar ook dat ze weten dat er tranen schuilen achter mijn lach…
De rest van mijn collega’s kregen de opdracht om zuinig op mij te zijn en mij goed in de gaten te houden.
Was wel heel lief. Voelde net een hele warme bad. Mijn collega’s bestaan uit 25 mannen en 2 vrouwen.
Van mannen is dit het laatste wat je zou verwachten.

Ik zal wel weer gek zijn maar herkent iemand dit:
Dit jaar is een kl*te jaar geweest en ik wou dat het snel voorbij ging zodat we opnieuw kunne beginnen..
Aan de andere kant, kijk ik ook heel erg tegenop het einde van dit jaar..
2010 is het jaar waarin Kaylash geboren is. Hij hoort bij 2010.
En nu voelt het aan alsof ik echt afscheid moet nemen…van 2010 en van hem…ik voel een echt een einde aan komen..
Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen. Er is niets in 2011 wat bij hem hoort behalve de uitgerekende datum…
Die gedachte maakt mij soms heel verdrietig..
Nou weet ik ook wel dat hij altijd bij mij is….in mijn gedachte in mijn hart in mijn ziel…dat zal altijd zo blijven…
Maar soms heb ik dus ook van dit soort rare gekke gedachtes… zucht..

[Klungeltje23]

week ook weer even rust in te mogen vinden en morgen te horen dat alles met dit
kleine hummeltje wel goed mag zijn.Ik hoop het zo, maar ben zo bang...
Vandaag een klein gesprek gehad met mijn schoonmoeder.Het was niet goedkeurend, maar
sommige dingen wel begrijpelijk.Al blijf ik erbij dat sommige dingen anders kunnen.
Ze heeft vandaag wel laten merken dat ze met me meeleeft en dat ze ook blij is als het
morgen goed mag zijn, dus dat was eindelijk positief.We zullen wel verder zien hoe
alles verloopt.Eerst morgen maar weer doorkomen!!
Madelief:Ik vind het echt rot voor je dat je zo op ziet tegen de feestdagen.Ik ben er
persoonlijk eigenlijk nog niet zo veel mee bezig, maar ik moet dan eerst ook nog
afwachten wat het brengen zal..Toch kan ik er helaas niet buiten ivm Dana.
Het is en blijft moeilijk meid, jammer genoeg zullen er nog vele feestdagen volgen die
eigenlijk niet altijd feestelijk zullen zijn.Ik begrijp goed dat het cadeautje met
sinterklaas heel dubbel was...Toch vind ik het echt klasse dat ze aan jullie kindje
hebben gedacht.Vaak word zoiets ver wegestopt.Nog 4 daagjes tot je NOD..Moeilijk is
het hé na zo'n gebeurtenis!!het is normaal al moeilijk als je niet hebt meegemaakt
wat wij kennen, maar wanneer je je wens afgebroken hebt zien worden en je verscheurt
achter bent gebleven word het nog moeilijker.Ik duim voor je mee..heb je nog veel
last van verschijnselen?
Devika:Tegen jou zeg ik één ding...Trek je mond open meid als je het niet eens bent
met de mensen die jou moeten helpen.Ik zeg ook niet snel iets, maar ik heb een hekel
mensen die hun afpraken niet nakomen en over je heen proberen te lopen.Je krijgt deze
Gyneacoloog niet meer, maar als de volgende ook zo laks is dan mag je(moet je) Daar
wel iets van zeggen hoor!Het gaat hier niet over een identiteitskaart die verlengt
moet worden.Jammer dat je toch nog ongesteld bent geworden!Ik had het liever anders
voor je gezien!Ik wens voor je dat het nieuwe jaar meteen goed mag beginnen.
Kersje:Mijn therapeut is een geweldige vrouw..Ze zorgt niet alleen voor mijn rug,
maar ik kan ook over alles praten met haar en ze probeert zich zoveel mogelijk in
alle kanten in te leven.Echt een top wijf noem ik het haha.
Na morgeb word het inderdaad anders.het is erop of eronder!Als alles goed mag zijn
en we weten wat het word, dan is het niet alleen meer het verdriet van giel* en de
angst voor deze zwangerschap!!Dan moet ik ook een heel klein beetje voor mijn nieuwe
zoontje of dochtertje verder met geluk!!!En ik kijk er ontzettend naar uit om te
mogen gaan genieten, maar het doet ook pijn het verleden achter me te moeten laten.
De bekende etensluchtjes aahahah.Ik vind het voor jou rot om te zeggen, maar super!!!
Lekker genieten van de kwaaltjes meid..al zijn ze vaak niet even prettig.
Laura:Hoe is het met Semmy?En ik las op hyves dat je beroerdheid weer terug was!!
kan het niet stiekem perongeluk iets anders wezen??

zo dit alvast 1 deel..even eten dan kom ik terug voor de rest.xxx

[Klungeltje23]

het eerste stuk is dus ook niet goed gegaan zie ik wel hahhaa.

Het bovenste gedeelte was voor jou Maria hahah..

Maria:Jij weet als geen ander hoe ik nu zit...Jij bent het punt al voorbij waar ik nog voorbij(hoop) moet komen.Ik hoop aan het eind van deze...
week ook weer even rust in te mogen vinden en morgen te horen dat alles met dit
kleine hummeltje wel goed mag zijn.Ik hoop het zo, maar ben zo bang...
Vandaag een klein gesprek gehad met mijn schoonmoeder.Het was niet goedkeurend, maar
sommige dingen wel begrijpelijk.Al blijf ik erbij dat sommige dingen anders kunnen.
Ze heeft vandaag wel laten merken dat ze met me meeleeft en dat ze ook blij is als het
morgen goed mag zijn, dus dat was eindelijk positief.We zullen wel verder zien hoe
alles verloopt.Eerst morgen maar weer doorkomen!!

[Kersje]

Kim, heel veel succes morgen, meid! Hoe laat is je echo? Ik zal aan je denken!

Knuffel van Kersje

[Tam]

Lieve dames,
cyn; jij werkt ook met kleine kinderen? Ik werk zelf in het basisonderwijs, groep 1/2 om precies te zijn. Ik herken wat
je zegt over zwangere. Na haar dood zijn er bij ons in de buurt de ene na de andere geboren en alleen al langs zo'n
bord met slingers rijden deed me pijn. Wij hadden ook een bord met slingers....dat wel....maar ze hebben maar een paar
dagen mogen hangen. Knap hoor dat je wel al op je werk geweest bent. Doe voorzichtig aan hoor, want soms denk je dat je
een hele pief bent en kunnen de kleinste dingen je doen knakken. Maar je lijkt me iemand die dat ook wel goed doorheeft.
Je klinkt echt harstikke sterk ook al zal je je zo niet altijd voelen.
madelief; je vermoeit ons nooit hoor, we delen je ansten en hopen. Van je afschrijven helpt ook al toch? Bezoek van de
schoonouders ging wel...de band met hun is er niet sterker op geworden zal ik maar zachtjes zeggen. Ze zijn blij,maar
er over praten....hmmm, het ging gewoon weer over koetjes en kalfjes. Tja, maak me er maar niet te druk om.
davika; haha, je mag met kerst klussen. moet toch effe lachen als ik dat zo lees. Tja, kan me slechtere dingen bedenken
en dat zou toch ook wel erg romantisch zijn niet? Een kerstkindje. En wat moeilijk maar ook mooi hoe er gesproken wordt
op je werk. Dat is wel heel speciaal hoor. Doet een mens ook wel goed.
Wat je zegt over 2010....zo had ik het niet, maar wel met het eerste jaar. DAt ik niet meer kon zeggen: vorig jaar dit...
vorig jaar dat....dus wat dat betreft herken ik het wel. Dus dat zijn geen gekke gedachte: dat is rouwen, hoe hard het ook is

kim, komt morgen gewoon goed. Ga veel aan jullie denken en daarna vieren we gewoon goed nieuws met jullie mee. Omdat mijn meisje
gewoon geboren is na normale zw duur kan ik niet zeggen dat ik een bepaald punt voorbij zal komen. Maar ik kan me wel
voorstellen dat dit wel een heel belangrijk iets is. Fijn ook dat je toch een redelijk helder gesprek hebt gehad met je
schoonmoeder, zou ik ook wel eens willen haha.
maria en kersje, laura en jazz.........extra knuffel hier van me
hier net op het nieuws de nieuwe maatregelen tegen kindersterfte. pfff heftig om te zien wel hoor, zo'n baby in de couveuse.
Daar lag mijn meisje ook in: noemde het gekscherend haar glazen huisje! Tja....wel goed dat ze er bij stil staan maar of het
genoeg is? In belgie weet ik zijn zo zoveel precieser en nauwkeuriger, kunnen we wel wat van leren (zit daar niet hoor)
Hier morgen ook weer een echo. En toch vind ik het zo spannend weer. Ook al voel ik haar nu wel met regelmaat, toch ben je
elke keer bang....daar is te veel voor gebeurd. Dus duimen jullie wel mee om 10.20? wie weet helpt het!
liefs Tam

[Kersje]

Lieve Tam, om 10.20u duim ik als een gek voor je (wat zullen mijn collega's wel niet denken, hihi)!

Liefs en een knuffel,
Kersje

[Madelief1980]

Tam en Kim, ik denk morgen aan jullie voor de echo's!

Ik duik nu mijn bed in. Ja, ik weet het, heeeel vroeg. Maar ben zo moe en alles doet me pijn, bovenal mijn buik. Ik schrijf jullie morgen weer. Ik ga nu lekker met een boek en een kruik (want man is nog niet thuis) onder de wol!

x Madelief

[Klungeltje23]

Devika:Wat heb jij een lieve baas.Helemaal geweldig en super top dat hij zo zuinig op je is.Complimenten voor dit, echt waar!Begrijp dat het heel moeilijk was, maar er zijn weinig mensen die dit zo voor je doen. Je denkt dat mannen het niet begrijpen, maar heel gek genoeg vind ik dat mannen hier veel liever in zijn en veel meer meelevender.Ik werk met zowel mannen als vrouwen en ik en,heb op mijn werk veel meer steun gehad aan de mannen als aan de vrouwen.Toevallig stuurt net nog een mannelijke collega mij veel succes via een smsje voor morgen.Je hebt er soms veel meer aan..aan die stoere binken haha.

Cyb:Knap van je meid dat je het hebt doorgezet om wat dingen op te ruimen.Het zijn moeilijke moment, maar toch is het soms nodig om een stukje verder te komen en een beetje uit de dal te krabbelen.Het zal een lange tijd duren voor het weer wat beter gaat, maar dit is wel alvast een begin.

Tam:Jij ook je echo morgen ja...ik zal voor je duimen meid, net zoals jij dat voor mij doet.

Hier gewoon echt heel blij als we een dag verder zijn ! Ik ben er echt aan toe om te weten waar ik sta...het is erop of eronder..............

[maria11]

Lieve Kim, een spannende dag voor je meid, ik denk aan je!

en Tam, jij ook heel veel sterkte bij de echo zo meteen, zet em op!


veel liefs,
Maria xxxxx

[devika]

lieve Tam en Kim,
ik duim heel hard voor jullie vandaag, dat jullie beide met heeeeel mooie nieuws terug komen en dat jullie beide een prachtige echo hebben!
ik weet et zeker!
tammie ik duim hier ook voor jou om 10.20 uur! veel succes meiden!!

[Jazzz]

Lieve Tam en Kim,
Van mijn kant ook het beste met de echo's vandaag!

Lieve dames, ik ben er nog :-D. Ik doe mijn best om later op jullie te reageren.

Liefs,
Jasmien

[Klungeltje23]

Nou Lieve meiden...

Nog een paar uurtjes en dan weten we of het jaar dat begon met pech mag eindigen met nieuw geluk.Over een kleine drie kwartier verwacht ik mijn ventje thuis en kunnen we ons klaar gaan maken om te gaan vertrekken.De zenuwen gieren door mijn lijf, maar ik ben niet ziek net zoals toen bij de echo van onze giel*.Wel kokhalzend van de stress, maar verder gaat het wel.

Tam:Ik zie nog geen nieuws van je meid!!laat eens even iets horen...xx

[maria11]

Ik word er zelf gewoon zenuwachtig van! hock: .....adem in....adem uit...
Het is vast een hele mooie echo, vast!!! :-D
je hebt nog tijd voor een lekker kopje thee, ga dat eerst maar even zetten voor jezelf, da's goed voor de mens.

succes!!!!

[Madelief1980]

Ik ook! Zit hier steeds te checken of er al nieuws is! Ook van Tam. Kim succes! Sterkte met de zenuwen...

Ik moet van mezelf studeren en pas vanavond gezellig schrijven.... Maar kan het niet houden van de zenuwen voor jullie!

x

[devika]

kimmetje toch! zit hier stijf van de spanning! haha!
veel succes straks he! ik duim voor je!!!

[Tam]

hoi meiden, hier weer een trotse mama. Het liep wel meer dan een uur uit vanmorgen vanwege dat ie weggeroepen was voor een bevalling (pff lijkt wel standaard bij ons) dus ik moest gelijk na het ziekenhuis naar mijn werk toe en kon hier niet reageren, maar ben nu thuis en dacht eerst: ga effe bij de meiden langs haha.
Onze meid doet het goed. Ze lag weer lekker met haar armen te spartelen en ook de oogjes kon je goed zien. Een mooie echofoto heb ik helaas niet. Doordat ik toch een lekkere speklaag heb (hij zei het voorzichtig,maar ik weet wat ie bedoeld hhihi) en mijn baarmoeder wat naar achter kantelt, heeft ie niet zo'n duidelijk beeld. Vandaar ook dat mijn 20 weken echo iets later zal zijn. 13 jan. Dan weet ie zeker dat hij het goed kan zijn. We komen nu niet meer in aanmerking voor de uitgebreide echo maar dat geeft niet. Heb vertrouwen in hem hoor, al zal het wel weer spannend zijn. Ook vandaag were zoveel zenuwen en bij manlief ook.
Maar lang met de gyn gepsroken (ondanks een volle spreekkamer neemt ie de tijd) en het is ook zo normaal dat het vertrouwen soms ver te zoeken is. Dat begrijpt hij ook. Als geen ander trouwens. Zijn vrouw heeft een ongeluk gehad toen ze zwanger was, het kindje was gestorven en door dat ongeluk konden ze geen kinderen meer krijgen dus....tja....dat is echt heftig niet?
Afijn, het belangrijktse is dat ons meisje een lekkere wielewater is.......op naar de volgende echo.

Enne, kim........typ nu met duimende vingers.....is niet makkelijk hoor! haha

[Madelief1980]

He meiden,

Toch maar even spijbelen om wat langer te schrijven!

Tam, ik ben blij je bericht te lezen! Ik zat er toch een heel klein beetje over in. We zijn allemaal wat zenuwachtiger volgens mij voor echo's en ik zenuw dus lekker met iedereen mee. Ben heel blij om te horen dat alles goed was met jullie kleine meid! Wanneer gaat de 20 weken echo nu plaatsvinden? Fijn dat de gyn tijd voor jullie neemt. Dat helpt toch wel om de spanning er een beetje af te halen. Wat een droevig verhaal trouwens, van zijn vrouw....

He, lastig hoor, je schoonouders. Maar ik kom er wel steeds meer achter dat heel veel mensen zo zijn. Gewoon een beetje kletsen over dingen die er niet toe doen en dan maar net doen of we vergeten zijn wat verdrietig of juist heel fijn is. Ik herken het wel bij de mijne. Ik probeer er gewoon zo min mogelijk mee in contact te zijn. Dat helpt.

Kim, ik duim doorlopend! Je zult er nu wel zijn....

En je hebt zo gelijk dat die dagen voor de NOD nog veel moeilijker zijn dan voorheen! En dan nog dubbel bij mij, want ik wil eigenlijk dat hele ziekenhuis traject niet in...

Devika, dat wordt een leuke kerst bij jullie! Ik moet zeggen dat ik bewondering voor je heb. Dat je toch weer jezelf bij elkaar hebt geraapt en zo kan schrijven over je volgende kansen. Respect! Je bent echt een bikkel!

Ongelofelijk he, dat je door al het verdriet je trouwdag vergeet. Dat is wel tekenend over wat het met je doet. Maar lieverd, jullie zijn 7 jaar getrouwd en een goed team! Wat een lieve man heb je. Volgend jaar hopenlijk een mooiere trouwdag! 2011 wordt ons jaar!

Ik kan me voorstellen dat je ondanks dat je je zusjes alle geluk van de wereld gunt, het er moeilijk mee hebt om steeds maar de feesten te regelen voor hen terwijl er bij jullie zo weinig te vieren is. Het is soms moeilijk he, om dat te voelen. Ik betrap mezelf op dat soort gevoelens, heeft toch ook wel jaloezie in zich. Vind mezelf dan niet zo'n heel leuk persoon moet ik zeggen. Maar ik kan het ook niet tegenhouden. Fijn dat je het contact wat makkelijk kunt reguleren door de afstand. Dan ligt het initiatief bij jezelf. Dat doe ik nu ook met mijn zusje. Is toch fijn. Ik denk dat het makkelijker wordt als ik weer zwanger zou zijn. Zou dat voor jou ook zo zijn?

En wat een geweldige baas heb jij! Kan me voorstellen dat je in tranen uitbarstte. Fijn dat de mannen zo op je letten. Ik moet zeggen dat ik soms vind dat mannen het ook beter doen dan de vrouwen. Vrouwen hebben de neiging te gaan zeggen dat ze begrijpen hoe je je voelt. Terwijl een man dat niet doet en een arm om je heen slaat. Op mijn werk zijn er al zo veel mannen geweest die dingen zeiden als: ik ben blij je weer te zien, ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk je het hebt, ik weet niet wat ik moet zeggen maar ik denk veel aan jullie, Ik kan de woorden niet vinden, En dat is zo lief. Helemaal als ze daar dan staan met trillende stem. Doet me zo veel beter dan sommige vrouwen...

Moeilijk ook, je gevoel bij de afsluiting van 2010. Ik herken het niet, wil graag een nieuw jaar met nieuwe kansen. Maar je laat je gevoel niet sturen. Je neemt Kaylash altijd met je mee, welke jaarwisseling we ook over gaan.....Meid, ik denk aan je hoor!

Jasmien, knuffel aan jou!

maria, hoe is het met jou?

En Laura, met jou?

Hier wel OK. Spanning is iets minder moet ik zeggen. Doordat ik mijn borsten niet voel, denk ik toch dat het niet raak is. Ondanks mijn rare buik. Vandaag bedacht ik me ineens dat mijn buik nog het meest voelt zoals ie voelde toen ik al een week of 8 zwanger was. Dat je er geen druk op kunt verdragen van een band van een rokje of de arm van mijn man op mijn buik als we in bed liggen. Raar dus, want dat had ik zeker niet voor mijn NOD. Misschien wat opspelende darmen ofzo, weet het niet.

Ik ben de hele dag aan de studie geweest en het ging eindelijk een dagje lekker. Dat is fijn. Morgen weer werken, maar ook mijn auto naar de garage. En dan 's middags kerstborrel op mijn werk. En dan op tijd weer terug om mijn auto op te halen. Lekker onhandig allemaal.

En dan hoop ik dat morgen de zwangerschapstesten binnenkomen. Als ik dan nog geen spoortje bloed heb gezien ga ik vrijdagochtend testen. 1 dag voor mijn NOD. Dan heb ik een dag om het slechte nieuws te verwerken voordat ik weer van alles ga doen. Zaterdag een dag college namelijk. Ik wil daar niet zitten na net een negatieve test te hebben, of de hele dag naar de plee te rennen of ik al ongi ben....

Nou meiden, ik duim nog even verder voor goed nieuws van Kim!

xxx

[Madelief1980]

Kim, ik hoop zo op goed nieuws!!!

[Klungeltje23]

Lieve lieve lieve meiden....

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!! Jullie duimen hebben goed werk verricht! Onze kleine schat is prima in orde en super goed gegroeid.De kleine was lekker aan het zwaaien en draaien en had het goed naar de zin. Toch wel een klein dingetje gevonden bij de echo, maar geen zorgen verder haha...het is een heel makkelijk op te lossen iets.De kleine heeft iets of wat vergrootte nierbekjes, maar ook niet om over naar huis te schrijven zo erg hoor.Het mag 5 mm groot zijn en het is 5,1mm groot.Vanaf de 5mm moeten ze het in de gaten houden of het niet groter groeit.We krijgen hiervoor met de 32 weken nog een extra echo om te kijken hoe het met de nierbekjes is.Als deze boven de 10mm is moet ik tot de bevalling antibiotica slikken en daarmee zal het dan als het goed is opgelost moeten worden.Het is iets wat vaker voorkomt!Ook weten we het geslacht van ons kindje en we zijn er heel blij mee...vrijdag horen jullie het van me, eerst de ouders inlichten.
Ik ben heel blij met jullie duimen...voel me zo gelukkig nu.

Tam:Voor jou ook super blij dat alles weer goed was.Een mooie datum dus 15 december.xxx

[Tam]

lieve kim, las het al........super nieuws meid! Wat moet dit weer een mega-opuchting geven. Idd een goede echo-dag. Geniet maar eerst effe van het tegen de ouders te vertellen (en ook tegen Dana?) en daarna willen wij het zeker ook wel weten hoor hihi. Maar het aller aller belangrijkste is dat alles er goed uit zag en dit kindje dus alle kansen heeft die jullie lieve Giel* helaas niet had. Vreugdedansje hier voor jullie: joehoe

madelief: wat heb je het druk meid, pfff. Lukt het allemaal wel? Aan de andere kant misschien ook wel iets om je gedachten te verzetten. NAtuurlijk hoop ik en duim ik mee, want natuurlijk is de wens voor een kindje op de natuurlijk manier groot. Maar hoe dat ook vecht je voor zo'n kindje eind 2010 of begin 2011........maar het moet gewoon beter worden voor ons allen hier (mijn man zegt altijd: goed wordt het nooit meer, maar het kan beter worden, vandaar!)

Hier morgenmiddag nog op gesprek op school over mijn taken enzo en mijn wensen, daarna kerstborrel en daarna: 2 weken vakantie! Joehoe en slapen dat ik dan ga doen, haha..........

[cyn87]

zo, heb even een paar dagen niet gelezen. dan is er zoveel om op te reageren haha.
kan er maar beter een uurtje voor apart houden dan is het tenminste bij te houden.

Tam, een herinneringsdoos is inderdaad een mooi gebaar.
Zo heb je de spulletjes altijd in de buurt, en als je er behoefte aan hebt kan je er altijd bij.
Wij hebben Wesley niet mee naar huis genomen.
We wisten dat hij waarschijnlijk al 3 / 4 dagen overleden was toen ik moest bevallen.
Het leek mij dan ook extra pijnlijk om hem in zijn bedje te leggen met het idee dat het toch maar voor een paar dagen was. Ik denk dat je dan continue naar die hoek kijkt met het idee daar heeft mijn kindje gelegen. Maar dat is ieder zijn / haar manier van verwerken.
Achteraf denk ik nog wel eens of we het wel hadden moeten doen.
Maar er zijn zoveel dingen die je misschien achteraf anders had willen doen.
Ik draai zelf mijn hoofd om als ik langs een woning rijd die versierd is met slingers en ballonnen. Ben zelf zo blij dat ik het geboorte bord nog niet had besteld. Dat zou die week moeten gebeuren.
Wat een geruststelling dat je kleine het zo goed doet daar van binnen.
Is wel erg zenuwslopend als je zo lang moet wachten en het allemaal zo lang uit loopt.

Kersje, in de commode zit ook alles wat met wesley te maken heeft.
Papieren, de kranten met de advertentie, afdrukken van zijn handje en voetje en een plukje van zijn haar. De begraafplaats is gelukkig erg dichtbij. Kan er bij wijze van spreken lopend naar toe.
Hoe voel je je verder? De 24 had je de echo toch? Spannend!

Madelief, ik misgun het eigenlijk ook niemand. Maar het jaloerse gevoel is zeker aanwezig.
Zo had het bij ons ook moeten zijn! Ik had ook met een kleine op mijn arm moeten lopen.
Het gevoel kan ik niet negeren. Is zo sterk aanwezig. Maar dat zal er wel bij horen.

Devika, het is af en toe zo oneerlijk he.
Je slooft je uit voor de zwangerschap en kleintjes van een ander, en zelf sta je nog met lege handen. Het is inderdaad wat je zegt, jezelf in een hoekje stoppen en een hele dag door kunnen huilen. Zo oneerlijk!
De kinderwagen stond bij ons in de gang. Dat vond ik het ergste van allemaal.
Ik zou die toch niet kunnen gebruiken want er was geen kindje om mee te gaan wandelen.
Deze hadden we overgenomen van mijn schoonzus, en hebben ‘m 2 weken geleden terug gebracht.
Mijn vriend had een paar weken voor dat we het slechte nieuws te horen kregen een knuffel gehaald. Elmo!
Deze hebben we op de dag van de bevalling meegenomen naar het ziekenhuis.
Deze heeft de hele dag bij wesley in het bedje gelegen.
We hebben besloten dat hij die knuffel bij zich mocht houden. Deze is met hem mee gegaan.
De ruimte bij jullie voor de box staat nu leeg. Lijkt me erg moeilijk omdat je daar toch veel naar kijkt lijkt me. In het nieuwe jaar hopen we dat je daar je box weer neer mag zetten.
Wat lief dat ze op het kerst uitje ook aandacht aan jullie hebben geschonken.
Zeker als dat onverwacht is lijkt me dat wel erg moeilijk. Denk zelf niet dat ik het droog zou kunnen houden. Soms heb je het idee moet dat nou! Maar van de andere kant laten ze op deze manier toch weten dat ze aan je denken.
Ik herken de gedachten van 2010 hoor!
Dit was het jaar (in mijn geval) dat we in februari te horen kregen dat we 8 november een geweldig kindje zouden krijgen. Daar hebben we zo naar uit gekeken! Dat zal het jaar zijn dat je altijd in je gedachte bij zou blijven.
Dat doet het nu ook wel. Maar zo op een andere manier!

Kim:
Wat fijn dat je echo goed was! Zal jou ook wel weer wat gerustgesteld hebben.
Super! En die extra echo moet je maar gewoon als een klein geschenk zien dat je nog eens binnenin je buik mag kijken! Laat je ook een pretecho maken?

[Madelief1980]

YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!! pfoe, ik ben opgelucht! Zit hier de hele tijd op de refresh button te drukken. Kim, gefeliciteerd zeg, geweldig voor jullie!!! Geniet van de goede nieuws!

x Madelief

[maria11]

JEAHHHHH! :-D:-D:-D meiden wat fijn dat de echo's goed waren! ik ben zo blij voor jullie!! :-D


(lieve andere meiden, ik denk ook aan jullie, ik schrijf morgen weer)


liefs,
Maria xxxxx

[Kersje]

Lieve Kim en Tam,

Wat heerlijk dat de echo's goed waren! Een hele opluchting en goede reden voor een rondedansje!:-D:mrgreen::-D

Liefs,
Kersje

[Klungeltje23]

Hoi madelief,

Trek je het nog meid...Heb je niet de drang om al te testen?

xxx

[Klungeltje23]

Lieve meiden...

Kunnen jullie mij helpen?Ik ben al de hele dag aan het denken en ik kom er niet uit.
Morgen willen wij de ouders op een leuke manier vertellen wat het geslacht van ons kindje is, maar ik kan toch niets bedenken!!!hock: Ik kom er gewoon niet uit.
Hebben jullie misschien leuke ideeén?

xxx

[maria11]

Hey Kim,

Gaat Dana mee? want anders zou je haar een shirtje aan kunnen doen waar op staat dat ze een broertje of zusje krijgt...
Of anders ga je naar de banketbakker (ben je morgen vrij eigenlijk?), en laat je iets op een taart zetten. Ik heb dat wel eens voor manlief gedaan. Ik zoek dan een leuk taartje of gebakje uit en laat de banketbakker even met chocolade oid iets op een suikerplaatje schrijven, dat gaat er dan op.
Je zou ook een roze of blauw rompertje kunnen inpakken en geven, of sokjes, of een pyjamaatje.
Wat je ook kan doen, heb je toevallig een feestwinkel in de buurt? dan kan je voor een euro of 5 een heliumballon kopen met "Hoera! een meisje!" (of jongen :mrgreen. Die kan je dan in een doos doen en die doos geven, als ze hem open maken dan vliegt de ballon eruit, ook heel leuk!

verder kan ik even niets bedenken eigenlijk...:? ..succes en veel plezier morgen met vertellen! :-D

Mariaxxx

[Tam]

lieve kim, wat een moeilijke vraag. Omdat het kerst is misschien iets met een kerstbal? Wij hebben nml vorig jaar roze ballen gegeven van kerst voor britt* en ook dit jaar hangen de mensen die weer in de boom. Of iets anders wat met deze tijd te maken heeft of de sneeuw....iets wat typisch jongen of meisje is...van die poppetjes die ze nu verkopen voor een kerstdorp. Iets wat ieder jaar weer gezet wordt en ze denken aan het heugelijke nieuws? Hmmm, best moeilijk als ik er zo verder over nadenk. MAar als je nu zegt of het om een jongen of een meisje gaat dan kan ik misschien beter nadenken hahahaha.

Hier de dag effe wat anders. Mijn man zit door zijn rug heen en dat is balen. Een paar jaar terug heeft ie een hernia gehad waar ie aangeholpen is. Nu is ie bang dat het weer terug is. Na mijn werk maar met hem mee naar de osteopaat (dus helaas geen kerstborrel voor mij) want hij kon niet eens rijden. Deze denkt niet dat het weer de hernia is, maar door spanning (hmm, hebben wij spanning gehad dan de afgelopen periode?) zit alles vast en doordat hij zich vertilt heeft met een deeg te draaien is het helemaal rot. Ze is lang met hem bezig geweest. Dinsdag moet ie terug en ondertussen wat rusten en bewegingen.....dus tam hier maar effe wat voor hem zorgen. Want er straks helemaal uitliggen rond de kerst in een bakkerij kan natuurlijk niet. ERg vervelend allemaal, maar ja......hopen dat het goed komt. Heb vanaf nu vakantie dus gelukkig wat meer tijd dus.