mijn lieve, lieve kleine schat

[maria11]

Jemig Devika, wat een verhaal, word er helemaal verdrietig van
Het is ook zo herkenbaar, ook al was de aanleiding voor de geboorte bij ons allemaal anders. Het verloop is zo herkenbaar voor mij en ik denk ook de andere meiden, hoe je je voelde...
Wat vreselijk dat je zo ver weg zat zeg, zonder moeder en zussen om je heen, en wat een nachtmerrie kwam je in terrecht inderdaad, lig je dan in de ambulance...het is inderdaad wat je zegt, alsof je in een slechte film terrecht bent gekomen, zo voelde ik het ook. Te onwerkelijk om meteen te kunnen bevatten.
En wat je omschrijft van de borstvoeding, ach meid , wat erg. Bij mij kwam het ook twee dagen na de bevalling op gang, ik heb zo gehuild, ik voelde me zo ontzettend leeg en verdrietig. Je borsten vol met melk maar het kindje is weg, onbeschrijfelijk wat een verdriet dat doet. Ik weet nog wel dat ik dan 'snachts meerdere keren wakker werd en door de stuwing instinctief op zoek ging naar mijn kind, tot een fractie van een seconde later ik weer besefte dat ons kindje er niet was, ze was weg. Midden in de nacht begon ik dan zo te huilen, ik kon niet geloven dat dit ons echt overkomen was, mijn buik echt leeg was.
Wat ontzettend fijn te lezen dat je veel aan je man hebt gehad, veel steun, dat is belangrijk. Hij zal ook wel ontzettend verdrietig zijn om het verlies van jullie kind, het is moeilijk om het enorme verdriet van je partner te zien he? ik werd er in ieder geval ook zo verdrietig van, ik wilde niet dat hij pijn of verdriet had, ik had zo graag gewild dat die ellende hem bespaard had gebleven. En dan zaten jullie nog wel in een vreemd land, ver van huis, allerlei praktische zaken te regelen, mijn hemel.
Jullie kindje is daar gecremeerd, en is hij nu thuis? Ik kan mij voorstellen dat het erg fijn was de as bij je te hebben, ik had dat in ieder geval wel, ik wilde haar thuis hebben, in welke vorm dan ook.
Hoe ging de bevalling? ging het nog snel toen je in het zh aangekomen wasl? wat zal je geschrokken zijn, helemaal niet voorbereid op een bevalling en daar lig je dan....ongelofelijk. Ik ben twee dagen nadat haar dood was vastgesteld ingeleid dus kon mij (welliswaar te kort) maar wel enigszins voorbereiden op een bevalling. Dat is voor jou wel even anders geweest, ik kan mij voorstellen dat je bang was, overrompeld. Hoe was de begeleiding in het ziekenhuis? heb je voor je gevoel goed afscheid kunnen nemen van jullie zoon?

Achja, allemaal vragen die opkomen, als je geen zin of kracht hebt op ze antwoorden begrijp ik dat wel hoor. Ik vind het echt heel stoer dat je al aan het werk bent, het is nog zo kort geleden voor je. Het is fijn dat het werk afleiding geeft, let maar goed opjezelf, goed uitrusten. Fijn dat je binnenkort naar de gynaecoloog mag, ik snap heel goed dat je weer graag zwanger wilt worden, en gun het je zo erg. We gaan voor je duimen.

veel liefs,
Maria

[maria11]

Ik zie je tweede berichtje net, moet er gewoon van huilen. Ik begrijp heel goed dat dat je houvast geeft, het is een mooie gedachte. Het is herkenbaar wat je zegt, de liefde die je voor je kind voelt kan je niet kwijt, en dat doet zo'n pijn! dat is zo frustrerend en verdrietig.

[maria11]

Lieve meiden,

Ik heb gisterenavond veel harde buiken gehad en vanmorgen ook, ik heb net maar weer het zh gebeld en gevraagd wat ik moet doen. Ze gaan overleggen en bellen mij zo terug. pff..

[devika]

maria, ben je al terug gebeld? hopelijk niks ernstig. maak me zorgen om je

[devika]

Ja ik was op alles behalve een bevalling voorbereid. Zelfs eenmaal in de ambulance had ik nog hoop. Mijn man en ik dachten beide dat ik misschien overbelast ben ofzo. En dat ik wel een injectie zou krijgen en verplichte bedrust. Die injectie kwam er idd ( weet ook niet meer waarvoor) maar ook nog meer erachter aan.
Alles bij elkaar, vanaf de hotel kamer tot aan de bevalling in het zh heeft 3.5 uur geduurt.
Voor mijn gevoel lijkt het nu een half uur…
We waren allebei in paniek, ik had pijn, en ook nog in een vreemd land, alles moest in het engels. Nou red ik mij prima met mijn huis tuin en keuken engels, maar op dat moment kan je niks zinnigs verzinnen! Alles ging moeizaam en kwam maar niet uit mijn woorden.
Ik hoorde de ambulance personeel iets zeggen over laber pain. Maar verstond maar half wat ze zeiden..
Ziekenhuis was 10 min rijden. Kreeg wel morfine, maar was lang niet genoeg.
In de zh tussen de weeën door ook nog achtergrond info geven aan de artsen. Ja in het engels. Verdorie!
Had geen zwangerschaps kaart niks bij me! ik slikte ook nog medicijnen voor mijn trage schildklier en ijzertabletten.
Schildkliertabletten! Leg dat maar es uit in het engels!
Zijn gelukkig heel goed opgevangen in het zh. Onze team artsen bestond zeker uit 10 man.
Maar in 1e instantie wisten de artsen niet goed wat er aan de hand was. werd een arts bijgehaald die de echo moest doen.
Die was nog thuis. die werd met spoed opgeroepen. Toen die er eenmaal was was mijn blaas niet vol genoeg voor een echo.
Dus eerst wachten op een volle blaas!!! Half uur later werd de echo gedaan. baby maakte het prima.. maar lag al in de geboorte kanaal.
Terug naar mijn kamer. Artsen gingen overleggen. Half uur later bleek dat ze niks konden doen. de bevalling was al ver gevorderd…
Werd naar de verloskamer gereden. De paniek die we toen gevoeld hebben he,…onbeschrijfelijk….
Ik heb alleen maar liggen smeken en bedelen en huilen tegen de artsen, please safe my baby…
Dat was het enige wat ik er nog uitkreeg. Voel nog steeds de paniek en angst als ik eraan denk…
In de verloskamer werd alles klaar gelegd, duurde ongeveer 30 min. Toen werd ik klaar gemaakt voor de bevalling…
Mijn hemel! Dat was pas een hell! Lichamelijke pijn kon ik nog aan, maar emotioneel…afschuwelijk was dat!
Kaylash werd 10 min later geboren. Hij werd meteen gereanimeerd. 10 min. Later kwamen de artsen terug.
Wat een van hen toen zei vergeet ik mijn hele leven lang niet meer…I’m sorry but your baby is gone…..
Wat die woorden met je doen…dat is echt onbeschrijfelijk….echt…de meest verschrikkelijke woorden die ik ooit gehoord heb..
Mijn wereld stond stil….nog nooit in mijn leven heb ik zo hard gehuild!
En nog nooit, zolang ik mijn man ken heb ik hem zo zien huilen… verschrikkelijk gewoon!
Na die woorden van de arts mochten wij Kaylash vasthouden. Hij bewoog nog! Eerst wat ik dacht is de artsen hebben het verkeerd!
Maar bleek dat er nog zuurstof in zijn lichaam zat en in de navelstreng. Ook zijn hartje zag ik nog kloppen! Zijn hoofdje heeft hij ook even opgetild.
Zijn hartje heeft ongeveer 10 min. Geklopt. En toen werd het stil…..

De rest van de dag heeft ons kindje bij ons op de kamer gelegen. Dat was wel fijn.
We moesten een paar uur later al beslissen wat we met hem wilden doen..
Zijn lichaam meenemen was lastig. Moest veel papierwerk voor geregeld worden. crematie was de beste optie.
En dan zijn as naar ned. Sturen.
Kregen ook meteen een maatchappelijke werker toegewezen. En veel steun van de artsen en zusters.
Ook al waren onze dierbaren ver, de artsen hebben er alles aan gedaan om ons verblijf te veraangenamen.
Normaal zou ik die middag uit het ziekenhuis ontslagen worden (omdat de bevalling verder goed was verlopen en ik er geen complicaties aan had overgehouden)
Een van de artsen vroeg ook waar wij logeerden. In een hotel maar over 2 uurtjes moeten we uitchekken.( waren aan het rondtrekken door amerika) Maar we zouden dat hotel nog een nacht boeken en vanaf daar ons vlucht terug regelen naar ned.
Ga maar uitchekken zei de arts, en blijf dan samen in het ziekenhuis slapen. Mochten net zo lang blijven tot we een vlucht terug naar ned. Hadden.
Uiteindelijk gingen we pas de volgende dag weg uit het ziekenhuis..

De dag van de bevalling, kaylash is sochtends geboren. In de avond uren kwam een van de zusters.
Dat Kaylash al heel de dag buiten was en dat hij nu wel in de koeling moest….
Weet je hoe bizar dat is als iemand dat tegen je zegt.
Die zuster deed nog een mooie fotosessie voor ons van Kaylash.
Daarna, wikkelede ze hem in een mooie deken. We namen toen afscheid van hem en waar wij bij zaten deed ze hem in een lijkzakje!
Ze zei er ook nog bij, hij gaat nu de koeling in maar als je hem nog wilt zien roep maar dan haal ik hem voor je, maak niet uit hoe laat het is..
Maar dat wilde we niet meer… toen ik eenmaal zag dat hij echt in een lijkenzakje gedaan werd..toen was het echt voorbij…
Paar uur later kwam er iemand van de crematorium met ons praten. Hebben toen alles voor de crematie geregeld. Daarna werd Kaylash meegenomen….
De volgende ochtend ben ik ontslagen uit het ziekenhuis en gingen wij weg.

[shadylady313]

gatver... wat moet dat akelig geweest zijn om hem in dat lijkenzakje gedaan zien te worden... onze sonny hebben ze in een mandje met een dekentje gelegd en pas toen wij zeiden dat ze hem mee mochten nemen toen hebben hun hem naar het mortuarium gebracht. dit mochten wij ook zelf doen maar dat hebben we niet gedaan.
wat een ellendig verhaal toch weer hier op het forum... ik hoop nu toch echt dat er geen meiden meer bij komen hier hoor... al hoorde ik laatst alweer twee gevallen waar het kindje overleden is.. het gebeurt echt veel te vaak! afschuwelijk.

devika, heel heel heel veel sterkte met je verlies en ik hoop voor je dat je snel zwanger mag raken want dat wil je graag. bij ons heeft het bijna een jaar geduurd maar gelukkig is de tweede zwangerschap goed gegaan en is onze semmy alweer drie maanden oud! dus blijf hoop houden he?

[devika]

@ shadylady,
ja het was afschuwelijk om hem zo opgeborgen te zien. maar mijn man zei, misschien deden ze dat ook bewust. zo van, het is echt voorbij..
want daarna wilde ik hem niet meer zien, voor mijn gevoel had ik goed afscheid genomen.
ik denk dat als ze hem zouden meenemen in zijn mandje ( daar lag hij eerst in) zou ik hem steeds willen zien. na een lijkzakje weet je dat het echt voorbij is..
( of dat echt klopt weet ik niet, dat hou ik me steeds voor. dat gevoel snap je...)

[devika]

idd ik hoor de laatste tijd te veel verhalen van mensen waar het ook bij mis is gegaan. het komt te vaak voor! veels te vaak!
echt bizar gewoon!

[shadylady313]

ja ik snap wat je bedoeld... wij hebben hem idd met de crematie ook nog in zijn mandje zien liggen.. ik heb hem zelf in de auto mee vervoerd naar het crematorium en in de auto heb ik de hele weg dat mandje open gehad en heb ik alleen maar dat mijn mannetje zitten kijken..
ik ben wel heel blij dat ze bij ons dat niet zo gedaan hebben met dat lijkzakje moet ik zeggen. ik denk dat ik dat beeld nooit meer zou vergeten..

[maria11]

hey lieve meiden,
Ik wou dat ik beter nieuws had, maar ben weer opgenomen. Het blijkt dat mijn bmh korter is geworden tov vorige week, dat is niet goed. Dat wordt misschien veroorzaakt door die harde buiken. Om te voorkomen dat ik vroegtijdig beval moet ik nu plat. Morgen gaan ze weer meten, ik hoop zo dat het niet korter wordt...alsjeblieft niet. Indien het korter wordt kunnen ze nog een cerclage gaan plaatsen. Indien het stabiel blijft morgen mag ik naar huis. Ik heb net heel hard gehuild, baal hier zo van! Waarom nou.. Ben wel blij dat ik in goede handen ben hier. Ik hou jullie op de hoogte meiden. Liefs, mariax

[devika]

ja ik snap wat je bedoeld... wij hebben hem idd met de crematie ook nog in zijn mandje zien liggen.. ik heb hem zelf in de auto mee vervoerd naar het crematorium en in de auto heb ik de hele weg dat mandje open gehad en heb ik alleen maar dat mijn mannetje zitten kijken..
ik ben wel heel blij dat ze bij ons dat niet zo gedaan hebben met dat lijkzakje moet ik zeggen. ik denk dat ik dat beeld nooit meer zou vergeten..

nee dat beeld vergeet je idd nooit meer...
evenals deze hele drama...

soms lijkt het net of ik dit alles in een film gezien heb ipv dat ik het zelf meegemaakt heb...heel raar... hebben jullie dat ook?

[devika]

ooh nee he maria! alweer in het ziekenhuis!
kan je niet beter een paar dagen in het zh blijven tot het echt helemaal stabiel is. thuis blijven lijkt me zo onzeker.
in het zh ben je 24/7 in goede handen...
ik hoop zo dat eindelijk heel goed nieuws krijg en de rest van de zwangerschap thuis mag uitzitten....
ik zal voor je duimen!

[Tam]

lieve lieve maria, met een knoop in mijn buik je mailtje lezen. Oh meid, wat moet dit moeilijk zijn. Ik leef zo met je mee voor zover je daar wat aan hebt. Al mijn duimen gaat effe naar jou. Het MOET gewoon goed komen. Hou je rust.......ze houden je daar goed in de gaten. Praat met ons als je er behoefte aan hebt....zal goed op het forum letten. En zo niet dan zijn we er in stilte voor je. Ik wou dat ik iets kon doen maar voor nu een dikke knuffel vanachter mijn pc en een extra kaarsje aan voor jullie.

Devika; pff, wat een verhaal meid. Maar goed dat je het van je af kan schrijven. dAt helt wel al is het een schrale troost. En dan zo ver in het buitenland. Toen mijn dochter geboren was waren mijn ouders en fam ook ver in het buitenland. Vond het moeilijk dat ze er neit waren, maar dacht: zie ze zaterdag wel lekker thuis. Toen ze een dan erna problemen kreeg en met spoed weg ging zijn mijn ouders snel terug gekomen. Mijn dochter is 5 dagen na haar geboorte overleden en gelukkig hebben mijn ouders haar nog wel gezien....maar wel op de ic met alle slangetjes en niet het mooie meisje waar niks mee mis leek in het begin. Na haar dood hebben we haar in een bedje achter gelaten en is ze naar het mortuarium gebracht. Wij hebben haar daar een paar dagen later (vanwege het buitenland zat er tijd tussen) opgehaald met de eigen auto en hier gebracht.

Toen ze eindelijk weer thuis was in haar urn voelde dat wel een stuk fijner, mijn meisje was weer thuis. Al had het zo anders moeten zijn. Heb nu een tattoo waarin as verwerkt zit dus is ze altijd bij me.......en in mijn hart. Mooie gedachte ook van jullie geloof. Niks is gek, maar alles wat je hoop geeft is goed.

lieve meiden, ga verder met duimen......een fijne groep hier die niks dan het beste verdiend! MAar zoals kersje wel eens zei: helaas krijgen we niet allemaal wat we verdienen!

[Klungeltje23]

Maria....Ik val helemaal stil nu...klap totaal dicht.Soms vraag ik mij af als er werkelijk ergens iets zou bestaan, hoe kunnen ze dan zoiets toestaan. Ik duim met Tam mee voor je lieverd!Hou je sterk en hou je rustig zover als dat kan...hoe meer rust, hoe beter misschien op dit moment. Weet zo weinig te zeggen nu!!!xxx

[shadylady313]

Idd Maria! Hou je rustig en verroer je niet!!! Hoe is de nacht gegaan? Er zijn injecties die de bmh langer houden hè? Die heb ik ook gehad... Proluton heet dat, mag jij die niet?? Oh ik hoop echt met heel mijn hart dat het goed af gaat lopen... Duimen draaien heel de dag voor jou!! Xxx

[maria11]

het was een onrustige nacht, veel harde buiken vanaf middennacht. Merkte gisteren ook dat ik stuwing in mijn borsten voelde, vannacht kwamen er wat melk uit.....ik schrok me rot. Zometeen komt de arts dan kan ik dat met hem/haar bespreken. Ik maak me zo zorgen...er is van alles gaande in mijn buik, ik voel het. Ik hoorde van iemand dat het sterven van de foetus in de buik ook wel eens in verband is gebracht met een verkorte bmh, hebben jullie daar ooit van gehoord? Dan heb ik het niet over vroeggeboorte oid, maar over wat er met Olivia is gebeurd. Nou goed, misschien moet ik ook niet te veel speculeren.....
Liefs, maria

[Klungeltje23]

lieve maria.Ik voel me zo machteloos en weet niet wat ik zeggen moet.Meid wat heb ik met je te doen!Denk je dat dit te maken heeft met wat er met olivia gebeurt is?Lijkt het op elkaar dan?Misschien geeft je lichaam wel gewoon aan dat je je rustig moet houden meid. Sta er in elk geval op dat je lekker daar blijft.Dat heen en weer gehaast lijkt mij ook niet geweldig goed.Laat je ons weten hoe het verder gaat?Ik duim voor je meid. xxx

[devika]

jeetje maria ik heb zo met je te doen. kan me echt voorstellen dat je bang van wordt. maar niet aan denken wat er met Olivia is gebeurd.
dat kan en mag geen 2e keer gebeuren. idd niet gaan speculeren.
wat erg dat je stuwingen heb. dat je schrikt van de melk kan ik me maar al te goed voorstellen.
maar het komt goed, je bent een vechter! niet opgeven!
ik hoop dat de artsen een betere oplossing hebben.
misschien moet je wat langer in het zh blijven ipv steeds naar huis gaan. is dat geen idee?
anders heb je steeds van die angstige nachten die je moet doorkomen. in het zh heb je tenminste meteen hulp mocht het nodig zijn.
ik blijf voor je duimen meid! ik hoop en wil graag dat voor jou heel snel het zonnetje gaat schijnen!
een dikke knuffel!

[shadylady313]

Maar de ukkepuk zit gelukkig nog wel binnen... Heb je niet heel sterk het gevoel dat je nu per dag leeft? Dat had ik dus wel toen ik in het ziekenhuis belandde van Sonny... Meis, maak je niet drukker dan nodig is! Das niet goed voor je beeb! En ook niet voor jou trouwens... Ik denk echt aan je en duim zolang dat nodig is! 20 weken dus nog!!! Positief blijven hè ook al is dat heel heel heel erg moeilijk... Dikke knuffel

[devika]

@ tam,
Ja van me afschrijven lucht idd op. alle dames hier zijn mij echt dierbaar geworden. Vooral omdat jullie het helaas ook hebben meegemaakt weten jullie wat het is en hoe het voelt.
Jouw ervaring lijkt me helemaal verschrikkelijk! Je dochtertje heeft 5 dagen geleefd. Dan denk je dat alles goed is en gaat het alsnog mis.
Lijkt me echt een nachtmerrie! Ik zou gek worden van verdriet. Dat ben je vast ook nog steeds.
Ja toen Kaylash eindelijk na 2 weken “thuiskwam” voelde dat idd als een opluchting. Hij kwam met de post. Verschrikkelijk was dat. 2 weken lang elke dag de post in de gaten houden.
Ik heb keihard gehuild toen de postbode kwam met het pakketje..durfde het niet open te maken…
Zooo bizar als je dan het urntje vasthoud en weet dat daar je kind in zit…

Wat mooi dat je een tattoo met haar as erin heb! prachtig!! Lijkt me echt mooi dat ze dan zo dicht bij je is.
Ik loop ook al heel lang met het idee een tattoo te laten zetten van zijn naam.
Zijn as heb ik helaas niet meer. Die hebben we ritueel uitgestrooid. In mijn geloof mag je dat ook niet houden maar moet je dat terug geven aan moeder natuur.
Maar daar heb ik geen spijt van. Het uitstrooien, daar heb ik een goed gevoel aan over gehouden. Zo hoort het en het is goed zo.


Weet je, tis raar, maar ik blijf steeds met mezelf onderhandelen.
Zo van je heb dan wel iets verschrikkelijks meegemaakt, maar wees blij dat het niet na 9 mnd gebeurd is. Sommige meiden hebben het erger. Die hebben de 9 mnd uitgezeten of de baby was levend geboren en na een paar dagen toch nog overleden…
Ik weet het klinkt allemaal heel raar en bizar maar je gaat toch vergelijken…
Ik weet niet precies hoe ik et moet uitleggen…

[devika]

Lieve dames,

een vraagje, hebben jullie je kindje ook kunnen/mogen inschrijven? ( geboorte aangifte)

in het zk in amerika heb ik formulieren mee gekregen om Kaylash zijn geboorte en overlijdens akte op te kunnen vragen.
ik wil hem nl in ned. ook inschrijven.
weet alleen nog niet of dat mogelijk is. in ieder geval wil ik hem wel bij laten schrijven in ons trouwboekje.

[Kersje]

Lieve Maria,

Ik zit op mijn werk en lees nu net pas dat je weer opgenomen bent in het ziekenhuis! Ik vind dit allemaal zo erg voor je en hoop echt dat het goed af gaat lopen. O, meid, ik denk aan je en duim heel hard voor je!!!

xxx , liefs en knuffels,
Kersje

[Tam]

maria..............heb nog steeds geen woorden kunnen vinden, die zijn er niet hoe erg ik het vind dat dit allemaal moet gebeuren. Maar ik hou nog steeds hoop, moet je ook doen meid. Waarom weten de artsen niks meer? Maakt me wel eens boos.......ze kunnen verdorie naar de maan en dit......(had ik bij mijn dochter ook hoor en haar ziekte). Blijf duimen, blijf aan jullie denken.......heel veel liefs

[Tam]

davinka, wat moet dat moeilijk zijn geweest zo over de post. Kan me goed voorstellen dat je dat niet durfde open te maken. De eerste keer dat ik haar weer "zag" in haar urn was zo erg. Veel erger dan ik me had voorgenomen. DAar was ze, mijn mooie meisje in een pot (de urn van het crematorium leek wel een verfbus) met een nummer erop. Nu ze haar eigen urn heeft is het wel anders. Ze staat thuis. Ook mooi dat jullie geloof er zo over denkt. Hoe of in welke vorm je kindje is...........het is en blijft je kindje.......het is en blijft een gemis. Of je kindje nu gestorven is vroeg of laat. Het is je vlees en bloed. Een deel van jezelf. Het voelde letterlijk als een amputatie. Het missen van een deel van jezelf en daar nu mee moeten leren leven. Het maakt ons sterk! Maar dat is een schrale troost.

[maria11]

Lieve meiden,

Ik ben net ontslagen (jeah!). Mijn bmh is stabiel, harde buiken zijn nu zo goed als weg (maar dat was gisterenmiddag ook). Aangezien ik heel slecht slaap daar kan ik beter thuis uitrusten, het feit dat ik een minuut of twee van het zh woon stelt ze ook gerust. Als ik weer veel harde buiken heb dan moet ik er weer heen. Ik mag niet werken voorlopig, moet veel liggen en uitrusten. Ben blij dat ik weer thuis ben zeg. Buik is nog niet rustig, lijkt net alsof er een strakke riem om mijn onderbuik zit. Hopelijk ontspant het komende dagen wat meer.

Dank voor jullie berichtjes, wat lief dat jullie zo aan me denken. Ik ga even uitrusten.

liefs voor jullie,
Maria

[Tam]

oh maria, dat is al goed nieuws voor nu............neem je rust, laat je goed verwennen. Hopelijk voel je je dan ook wat beter. En je woont idd wel lekker dicht bij het zk, wel een geruststelling en thuis is vele malen beter. Dikke knuffel van me

[Kersje]

Lieve Maria,

Ik ben blij dat je weer thuis bent en dat je bmh stabiel is! Rust goed uit, lieve meid. Hopelijk vannacht een goede nacht en dat de harde buiken maar weg mogen blijven en je buik weer kan ontspannen!

Liefs en knuffel,

Kersje

[Kersje]

Lieve Devika,

Wat een verhaal, meid. En wat ontzettend moeilijk om de as van je kindje over de post te krijgen. Wat mooi dat jullie de as hebben uitgestrooid. Mag ik vragen waar (op een begraafplaats of ergens anders)? De as van ons meisje hebben we laten begraven op een speciaal plekje op een begraafplaats, waar meerdere sterrekindjes of vlinderkindjes liggen. Of hoe je het maar noemen wilt, ik vind het allebei mooi klinken.
Wat prachtig dat je gelooft dat de ziel van je kindje in een volgend kindje weer terug kan komen. Dat is een troostende gedachte. Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger mag zijn. Hebben jullie er bij Kaylash lang over gedaan om zwanger te worden of was het snel raak?
Ik weet het niet meer zeker, maar volgens mij ben je na 25 weken zwangerschap verplicht om je kind in te laten schrijven in het register, maar bij alle kindjes jonger dan dat mag het wel, maar is het niet verplicht.

Liefs,
Kersje

[Kersje]

Lieve meiden,

Ik heb vandaag geen puf om op iedereen te reageren. Ik hoop dat het verder goed met jullie gaat en met de zwangere buikjes. Ik denk wel aan jullie hoor!

Liefs,
Kersje

[shadylady313]

Oh wat fijn Maria!! Maar let wel goed op dat je niet teveel gaat doen hè?? Absolute bedrust lijkt me in jouw geval nu echt het beste! Pak er lekker een dvd box van de een of andere serie bij en verlaat je bed maar heeeeel weinig!! Elke keer was ik een beetje bang om dit forum te openen maar gelukkig had je weer iets beter nieuws! Slaap maar lekker meis!

En devika, afschuwelijk hoe dat allemaal gegaan is bij jullie... Pfff dat gun je toch ook niemand!! sorry als we hier nu ff te weinig aandacht aan je besteden... Hoop niet dat je het als vervelend ervaart... We proberen we op dit forum echt voor mekaar te zijn!! Al is het op afstand maar het kan soms echt opluchten om hier van je af te praten! Niemand begrijpt je zo goed als iemand die helaas hetzelfde heeft meegemaakt! We denken aan al onze engeltjes!

Slaap lekke lieverds!!

[Klungeltje23]

hoi lieve maria:Hoe is het vanacht gegaan meid?En hoe zit het nu eigenlijk met de 20 weken echo?want die zou nu toch ook zo ergens moeten zijn toch?xxx

[shadylady313]

Maria, laat aub ff wat van je horen... We zijn allemaal wel een beetje bezorgd denk ik...

Valt het jullie niet op dat ik er veel vaker ben?? Ik heb ontdekt dat het op mijn telefoon ook heel snel gaan om op het forum te komen dus ik kijk nu dagelijks regelmatig!! Joehoe!! Semmy heeft het gister best wel goed gedaan op het kdv.. Beter!! Nog maar 1 dinsdag vrij en 2 vrijdagen... Spannend hoor!

Hoest verder met de andere meiden? Xxx

[Klungeltje23]

Ik maak me zorgen om je Maria...Gaat alles goed?x

[Tam]

Voordat ik weg moet nog even kijken hoe het met maria is......helaas geen nieuws, maar ik hoop maar dat geen nieuws goed nieuws is. meid, we leven allemaal heel erg met je mee.

Laura, hahaha, handig zo'n telefoon en gezellig dat je wat vaker komt buurten.
Kim, amai, al weer 10 weken.

Kom later hier nog wel terug.........hoop dat het jullie allemaal goed gaat meiden.

[maria11]

hey meiden, het gaat best goed hier.
Ik had gisteren maar een handjevol harde buiken, ze nemen af, dat is fijn he? wel meer stuwing in de borsten, wat is dat toch? gisterenavond had ik er echt last van, wat doet dat verrekte pijn zeg! echt venijnig. Ik slaap nu met bh aan en heb er overdag twee aan over elkaar.
De baby wordt drukker deze week, ik werd vanmorgen voor eerst van hem/haar wakker, hoe lief is dat? :oops: kan wel huilen van geluk op zo'n moment. De nachten zijn nog wel een beetje onrustig, ik merk dat ik echt op scherp sta, bij alles wat ik voel ren ik uit bed om "het toiletpapiertje" te controleren. Ik ben zo bang dat er terwijl ik slaap iets gebeurt net als vorige keer.

Morgen om 13 uur inderdaad de 20-weken echo Kim, ik ben best bang moet ik bekennen, zo bang dat er iets mis is. Ik vind het nu moeilijk voor te stellen dat het ons echt gegund is (klinkt heel dramatisch, maar jullie weten wel wat ik bedoel), het lijkt gewoon nog zo ver weg, zoveel drempels nog. Maar goed, ik ben nu officieel over wel de helft, 20 weken en 1 dag vandaag! :-D ik moet ook niet zo zeuren, ik neem het gewoon per dag. Morgen horen we het geslacht van de baby, hoe spannend! we houden het wel geheim...sorry meiden :mrgreen:
Morgen meten ze trouwens nog een keer mijn bmh op, hopelijk is hij stabiel gebleven.

Hoe gaat het met jullie verder? Ik merk dat ik ondanks dat ik nu thuis zit weinig energie heb, vergeef mij als ik soms daardoor narcistisch bezig ben.

Tam lieverd, je bent stil, hoe is het in je buik en in je hoofd? gaat het? lukt het vertrouwen te krijgen? heb je het nog iemand verteld?
Kim. lieve meid, hoe gaat het met je frummel, hoe voel je je? ben je misselijk?
Lief kersje, ik wou dat ik Uma kon lenen, ik zag gisteren een heel lief klein poesje voor de deur, die gilde met zo'n hoog piepstemmetje "mieuw!" naar mij, wat een lieverd! ik wil opeens ook zo'n lief knuffelbeestje :-D! hoe gaat het met je? ik ben benieuwd wanneer je nod is..
Lieve Devika, hoe gaat het met je vandaag? ik moet alle berichten nog even teruglezen, ik heb veel nog niet gelezen. Lukt het een beetje om te kunnen werken meid? ik kan mij voorstellen dat er dagen bij zitten die heel zwaar zijn, je het soms niet trekt, of valt dat mee?
Lieve Laura, wat fijn dat Semmy zo goed gaat op het kdv! je bent inderdaad vaker op het web, leve de telefoon! ik vond dat in het zh ook echt handig. Het is wel even langer pielen met zo'n ding voor je een bericht erop hebt maar het is wel super dat het kan.
Lieve Jasmien, ben alweer terug in eigen land? hoe gaat het met je meid?

Lieverds, ik ga even ontbijten. Er werd net trouwens een pakketje bezorgd, van mijn schoonzusje en haar gezin. Zo lief!! Ze heeft drie kindjes, ze hebben allemaal mooie dingetjes geknutseld en geverfd en lieve briefjes geschreven, chocolaatjes erbij gedaan, zo lief!!!! post kan echt een feest zijn soms he?

Liefs,
Maria

[shadylady313]

Aaahh daar is ze weer!!! Ik heb echt veel gekeken of er al een bericht stond van je gister!! Je maakte me best wel bang maar gelukkig gaat het nog goed! Tsss geslacht een beetje geheim houden??!?! Nou ja, als het allemaal maar goed zit, das het belangrijkste! Die bmh doen ze dat inwendig? Bij mij deden ze dat wel want dat was nauwkeuriger! Hoop voor je dat het stabiel blijft! Hoe lang was hij de vorige keer? Meis, we denken massaal aan je hoor!
En ik vind een berichtje plaatsen via mijn tel best makkelijk en snel gaan dus ik gebruik mijn laptop zowat niet meer haha!! Verder gaat hier alles helemaal super! Ben echt een gelukkige mama zo!
Hoe gaa het met alle andere meiden??

[Klungeltje23]

Maria:Wat een opluchting om iets van je te horen en dan ook weer beter nieuws.Ik snap goed dat je het even niet positief kunt inzien meid, dat is ook niet gek hé?
Ik hoop dat je morgen goed nieuws gaat krijgen, maar hou je eigen dan nog wel steeds in acht hé meid.Laat de rest maar bommen en lekker rustig aan doen.

Tam:Hoe ver ben je nu? Wanneer heb je je eerste echo of is die al geweest? Durf je een beetje te hopen?

Shadylady:Echt super dat je zo trouw aan ons bent.En dat je als steun komt als er iemand even een rotperiode heeft!!Petje af...

Kersje:Wat ben je stil meid!Gaat het wel goed met je?

Hier morgen de termijnecho...Pfff wat een zenuwen weer, maar probeer van het goede uit te gaan!Ook morgen een gesprek bij de gyn over hoe of wat het verder gaat verlopen.Ben benieuwd!!!Ik laat nog wat weten....xxx

[shadylady313]

Kim, spannend joh morgen die echo!! Je heb wel al eerder een echo gehad toch? Weet het ff niet meer hoor maar dacht van wel! En ik blijf gewoon met jullie mee kletsen hoor! Vind het gezellig met jullie, ondanks dat er hier ook veel ellende voorbij komt! En ik wil heel graag weten hoe het jullie allemaal vergaat! En soms kunnen mensen wel een beetje extra steun gebruiken.. Hoe voel jij je nu?
Idd kersje, wat ben je stil... Wanneer heb je weer een je nod? Want we gaan nu me zijn allen duimen ook dat jij deze ronde aan mag sluiten bij de zwangeren onder ons!
Maria, geen zorgen, we blijven ook duimen voor jou hoor haha!! Mijn duimen draaien overuren maar dat geeft helemaal niets! Ik gun jullie het allerbeste en das in ons geval toch echt een prachtig mooi en vooral gezond kindje!!

[maria11]

Kim, wat spannend dat je morgen je echo hebt! hock: hoe laat moet je? Oh dan ga je je ukje zien! je ukje heeft armen en benen gekregen inmiddels! :-D

Laura, je die bmh doen ze inderdaad inwendig. Ik ben blij dat dat niet meer hoeft, dat gehannes aan je lijf elke dag hock:

[devika]

Maria!!!!!! wat ben ik toch blij om weer wat van je te horen! echt ik heb zooooo uitgekeken naar je post! en wat ben ik blij dat het goed met je gaat.
ja echt waar, ik vergeet spontaan mijn eigen ding!
wat spannend, morgen de 20 weken echo! je heb je portie verdriet al gehad meid. let maar op morgen krijg je alleen maar positief nieuws te horen!
weet ik zeker! spannend dat je dan ook weet wat het wordt. dat is zooo'n mooi moment he als je je kleine zo ziet bewegen en te keer gaan..
waw...krijg spontaan tranen als ik aan het mooie beeld van de 20 weken echo denk. dat is een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb ik het leven.
maak je niet meer al te veel zorgen, geniet van de rest van de rest van de 9 maanden! ik hoop dat je nu alleen nog maar onbezorgde momenten zal hebben!
en maak je geen zorgen om mij. ik heb idd veel zware dagen, maar er zijn ook dagen dat ik kan lachen.

[devika]

Even de rest van de vragen beantwoorden:

Ja het was verschrikkelijk toen hij over de post thuis kwam. Ik durfde het doosje niet open te maken…
Ik heb op de trap in de gang gezeten en verschrikkelijk gehuild. Uiteindelijk heeft mijn man het doosje maar open gemaakt. daarin zat een gele papieren zakje.
ik dacht dat ik flauw viel toen ik het zakje zag! 1e wat ik dacht is, zit daar zijn as in??? zo in het zakje! Los??
Ik dacht meteen, hoe moet ik dat doen? ik moet zijn as overgieten. Maar we hebben geen urn!
Waar haal ik nu een urn vandaan. Totdat mijn schoonmoeder ( ja we waren toen gelukkig niet alleen thuis) zei dat dat niet nodig is want in het zakje zit een urn.
Open gemaakt en daar zat idd een kleine urn in. een hele mooie blauwe met zilver en dolfijnen! ( dolfijnen, hoe tevallig!)
Zijn urn was iets groter dan een ei. Hij kreeg een mooie plek in de woonkamer, in de schoot van zijn knuffel. ( die hadden we op vakantie gekocht, nog voor de drama, stond op: my first bear)

@ tam:
Ja in welke vorm je kindje thuis komt, maar idd niet meer uit…als hij/zij maar thuis komt.!
Ik weet maar al te goed hoe verdrietig je geweest moest zijn toen je je mooie meisje weer “zag”..
Verschrikkelijk is dat he! je sterft als moeder idd ook voor een deel mee…zo heb ik dat ook ervaren…
Praat je weleens tegen haar? ik elke dag! In de woonkamer staat nu alleen nog zijn knuffel. Die groet ik elke dag. Als ik wegga en weer thuis kom.

@ kim:
2 dagen later hebben wij zijn as ritueel uitgestrooid in de noordzee.
Dat was zwaar… maar ook wel mooi… er was een mooie regenboog. En het water werd ineens mooi stil. En nadat we hem uitgestrooid hadden brak heel vel de zon door!
In zijn as lag nog een papiertje met zijn naam erop. Toen wij zijn as uitstrooide ging die mooi de zee in. alleen het papiertje met zijn naam erop kwam terug!
Dat vond ik zooo mooi! voor mij was dat een teken dat hij ooit terug komt… maar ook een teken dat hij ons kwam groeten..
Mijn man heeft toen met zijn hand een duwtje in het water gegeven en toen ging het papiertje weer de zee in…
Wat mooi dat jullie meisje op zo’n mooie plek begraven lig. Met allemaal andere sterrekindjes. Dat vind ik een hele mooie gedachte.
Zo van, ze is niet alleen, ze heeft andere kinderen om zich heen om mee te spelen…
Ga je nog wel vaak terug naar de begraafplaats?

Ik heb er een jaar over gedaan om zwanger te worden. was eerst heel regelmatig, maar toen we eenmaal begonnen werd ik maar 1x in de 3 mnd ongesteld.
Vandaar dat et zo lang duurde. Kheb toen ovulatie testen gekocht, 1e x dat ik een positieve test had werd ik meteen zwanger.
Ik heb dus goede hoop dat het weer zal lukken.
En ik wil het gauw weer proberen. Heb van de week 3 dozen ovulatietesten van clear blue opgehaald. Prijzige krengen, maar die had ik de vorige keer ook.
Hoop dat het gauw weer raak is.

[devika]

@ tam: ben je al zwanger? Ik las dat kim jou vroeg over een echo. Zo ja, dan ben ik echt heeeel blij voor je meid!

@ kim: 10 weken zwanger! Weet je omgeving het al? Ben echt blij voor je! Nieuwe rondes nieuwe kansen toch!!!

@ shadylady: geef niks hoor, ik vind absoluut niet dat ik weinig aandach krijg. In tegendeel vind het fijn om hier mijn verhaal te doen. dat lucht op.
Vooral omdat jullie, helaas, ook begrijpen hoe het is en het hebben meegemaakt.
Maar jij bent een goed voorbeeld voor mij, je heb nu immers een mooie gezonde baby van 3 maanden.
Dat geeft mij heeel veel hoop!

Dikke knuffel voor jullie allemaal!

[devika]

oh ja dames dat wilde ik nog ff vragen,

hoeveel weken na de bevalling( vroege bevalling/miskraam) hebben jullie je 1e ovulatie weer gehad?
ik heb geen flauw idee wanneer ik het kan verwachten..
domme vraag maybe, maar heb je na de bevalling, dus na de zoveel weken vloeien weer een eisprong? of moet je echt wachten tot na de 1e menstruatie?

[maria11]

Lieve Devika dank je wel voor je peptalk, dat doet mij goed meid!

Wat je omschrijft dat je zijn as thuis kreeg.....bah wat zwaar allemaal. Wat fijn dat het in een mooie urn zat he? het lijkt mij inderdaad erg eng om uit te pakken, ik kan het mij helemaal voorstellen.

wat betreft je vraag over ovuleren, ik heb het even voor je opgezocht (ik hou alles bij op menstruatiekalender.net, die vind ik zo fijn!) Bij mij ging het als volgt:
28-02-2010 bevallen
t/m 14-03 stuwing (melk) gehad
17-03 curettage gehad ivm achtergebleven placenta
20-03 volgens mij menstrueerde ik toen weer voor het eerst, of was dit nog een nabloeding?
26-03 eerste bloedingsvrije dag sinds geboorte
02-04 eerste positieve ovulatietest

Volgens mij hoef je niet perse eerst te menstrueren voor je ovuleert..

[devika]

maria, dank je wel voor de data's!
jeetje, je heb idd wel heel lang last gehad van stuwingen.
ik heb maar een paar dagen gehad. maar het deed zooo vershrikkelijk pijn. leek net of het daar binnen gevuld was met steen.
ik weet nog, we zaten in de vliegtuig terug naar huis toen ik heel veel stuwing had. heb heel de vlucht naar huis gehuild.
voelde me zo ellendig.
eenmaal thuis was het na een paar dagen gelukkig over. ik heb wel nog steeds melk, dat wel... maar geen stuwing...

tot voor kort heb ik met de gedachte rond gelopen om mijn melk te doneren. ik had gelezen over moedermelk donatie.
vond ik een mooie initatief. ik kan mijn melk niet aan mijn kind geven maar als ik daar een andere kind mee kan helpen waarom niet.
uiteindelijk lukte het niet omdat je alleen melk in een ziekenhuis in denhaag ( als ik me niet vergis) kan doneren. en je moet het er zelf naartoe brengen.
ik woon 250 km verder dan denhaag. dus kan et niet. vind ik wel jammer.


ik dacht al dat je niet perse hoef te menstureren voor een ovulatie na een bevalling..
hopelijk is mijn ovulatie nog niet geweest. hoewel ik dat niet zeker weet, ik heb maar 2 weken gevloeid en ben nu al 2 weken schoon..

[Tam]

maria, jah........fijn je weer te horen. Een mailtje vol hoop. doet me goed. Wel nog rustig aan doen he meid, ja wij zijn wel streng ,maar wij zijn wel forum-tantes van deze kleine hoor, haha. Ben idd wel wat stil. Het is best allemaal veel zo. Ik leef tussen hoop en vrees in. De ene keer wint de ene kant, de andere keer de andere. Er is zoveel verdriet geweest het afgelopen jaar dat ik soms gewoon niet kan geloven dat het ook eens andersom kan zijn. Net wat jij ook schrijft. Vanmiddag ook mijn zw-dagboek gelezen van mijn dochter en weer vollop tranen. Wat was ik gelukkig toen. Hoe roze zag ik de wereld nog. Hoe vol hoop. Maar ik hou me vast aan een spreuk die ik op ons krijtbord heb gezet: wie vecht kan verliezen.........wie niet vecht is al verloren! Heel veel plezier met de 20 wk echo.....ik hoop dat je mag genieten van een prachtig gezond kindje, jongen of meisje haha.

devika, ja wij zijn nu 6 wk en 2dg zwanger. Dinsdag hebben we met 7 wk onze eerste echo. Na de dood van onze dochter heb ik 2maal een missed abortion gehad. Een met 8 wk waar het hartje net gestopt was in jan. en ben gecurreteerd. En een in mei waar bij de echo met 9 wk bleek dat het vruchtzakje wel groeide,maar het kindje niet meer. Medicijnen gehad, maar niet alles was weg en alsnog curretage. Beide sterretjes** liggen in onze tuin begraven. Als de echo dinsdag goed is (hoop zo) dan moeten we contact opnemen met een acedemisch ziekenhuis hier over de grens (daar is mijn dochter ook naar toe gebracht) waar ik een echo krijg en dan een afspraak voor een vlokkentest met ong 12 wk. Ze kunnen dan zeggen of het kindje ook de ziekte van mijn dochter heeft en dus niet levensvatbaar is (25% kans) of dat het kindje de ziekte niet heeft (75% kans). Best spannend allemaal en dat is nog zacht uitgedrukt.
Ik praat zeker ook met mijn dochter.....ze is en blijft mijn eerste kindje, mijn oogappel. Houden van houdt niet op bij de dood.
Over weer ongi worden is bij mij steeds rond de 5 weken geweest. Stuwing in mijn borsten heb ik nooit gehad. Ook nooit melk. Ik mocht geen borstvoeding geven en na haar geboorte kreeg ik pilletjes om het stop te zetten, maar vraag me af of het anders gekomen was.....

Kim, 10 wk alweer. Lijkt net of het sneller gaat dan bij mij haha. Hoop ook op een mooie termijnecho.

Laura, je bent idd een voorbeeld......mama van 2 een engeltje en een bengeltje.

Kim, je eisprong geweest? Heb je wel tijd voor mannetje kroelen nu met Uma? haha. Meid, heb een gevoel dat jij vlug volgt. gaat het wat op het werk? Je zei wel eens dat er nog al wat zwangere praat is......is dat nog zo of minder?

Jazz, hoe is ie? Wanner heb jij een echo? In nederland ook?

Laat vlug weer wat horen. Zaterdag de uitreiking van het gedichtenboek waar ik ook in sta.....spannend. We gaan ook nog iets moois doen om onze engeltjes te herdenken. Ben benieuwd wat. Zo ben ik wat bezig om mijn gedachten af te houden van a.s. dinsdag. Gister info-avond gehad en morgen en maandag weer aan de bak......blijft alleen de zondag nog over voor piekeren haha. WErkte het maar zo. Dag, lieve dames

[Kersje]

Hoi lieve meiden!

Ik heb dit stukje gisteravond geschreven, maar door verbindingsprobleempje kon ik het toen niet plaatsen, dus bij deze:

Ik moet eigenlijk naar mijn bedje, maar kan het toch niet laten nog even kort te reageren!

Maria, fijn dat het beter lijkt te gaan. Spannend morgen de echo! Hoe laat heb je ‘m? Dan kan ik voor jullie duimen! Hopelijk is de bmh stabiel gebleven, meid. Ik denk aan je hoor!

Tam, jij hebt dinsdag de echo. Oef wat is het toch een spannende tijd! Ook voor jou ga ik heel hard duimen, meid. En wat leuk dat zaterdag de uitreiking van de dichtbundel is! Ik ben heel trots dat jij erin staat, hoor! Jij kunt zo mooi de dingen verwoorden…Wil je me laten weten welke dichtbundel het is? Ik wil hem graag kopen.
M’n eitje heeft volgens mij gisteren het sprongetje gewaagd. En ja, Uma wordt veel gekroeld, maar ook voor mannetje heb ik in dit geval tijd gemaakt, hoor, haha.

Devika, ik heb een cyclus van 33 dagen gehad na de bevalling (paar dagen langer dan mijn gemiddelde) en ik heb ook een eisprong gehad in die ronde. Ik heb geen last gehad van stuwing en ook geen melk gehad. Wel een mooi idee om moedermelk te doneren! Maar een beetje te ver reizen, he? Wat lief dat je die gedachte had, terwijl je nog zo vol verdriet bent, meid. Wat mooi hoe de crematie van Kaylash is gegaan. Echt prachtig met die regenboog en het naamkaartje. Ik ga af en toe naar de begraafplaats, net als mijn schoonmoeder (zij woont er vlakbij) en mijn schoonzusje. Vlakbij mijn dochtertje liggen twee heel lieve meiden begraven, die veel te vroeg zijn gestorven. Dus ze is niet alleen. En inderdaad is ze ook samen met de andere kleintjes.

Kim, hoe gaat het met jou, lieverd? Wat spannend dat je de termijnecho krijgt! Maak je je veel zorgen? Lukt het ook om van de zwangerschap te genieten?

En lieve Jasmien? Hoe gaat het met jou? Hoe ver ben je nu? Heb je een leuke vakantie gehad?

Laura, jij bent inderdaad lekker veel op het forum! Lief dat je ons een hart onder de riem blijft steken, hoor. Fijn dat het goed gaat op het KDV. En straks ga je weer aan het werk…zie je ertegen op of valt het mee?

Met mij gaat het verder goed. Ik merk dat ik wel vaak moe ben. Zeker als ik gewerkt heb. Soms denk ik wel eens dat het komt doordat ik vrij snel aan een nieuwe baan begonnen ben en dat ik moe ben omdat ik me zo vaak sterk heb gehouden (en nog steeds hou). Maar ik weet dat natuurlijk niet zeker. Ach, het komt wel weer goed. Lief dat jullie aan mij denken, meiden. Ik denk ook aan jullie.

Liefs,
Kersje

[maria11]

Lieve meiden,
Even snel, de echo ging goed! onze uk was goed gegroeid en lag heerlijk te duimen...zo lief! zie foto! alle orgaantjes leken in orde en ze was goed op gewicht. Het was zo mooi om te zien, ik heb zo gehuild daar, van blijdschap en om de verse herinnering aan Olivia* een half jaar terug. We zijn vooral heel erg blij en opgelucht dat alles er goed uit zag. Mijn bmh is ook opgemeten en die was t.o.v. begin deze week niet korter geworden, gelukkig.

We hebben ook het geslacht gehoord, ik moet weer huilen als ik daaraan denk, het wordt allemaal zo veel concreter en echter...we hadden het er gisterenavond in bed nog over, hoe klaar we er voor zijn, 20 weken lijkt nog zo ver weg, maar het is waarschijnlijk om voor je er erg in hebt.

Liefs voor jullie, ik kom later nog even op de rest reageren, ik moet nu even bijkomen.
Mariaxx

[maria11]

Kim, hoe ging het bij jou vandaag? :?

[shadylady313]

Joepie!!!! Een goede echo voor Maria!!! Wat ben ik blij voor je meid! En heeeeel benieuwd naar het geslacht! Ik gok op een meisje!! Ik weet zelf dat ik het heel fijn vond dat de tweede dus ook weer een jongetje was maar voor beide gevallen is wat te zeggen natuurlijk! Hetzelfde geslacht als je vorige kindje is fijn omdat je dat al had moeten hebben maar het andere geslacht is weer fijn omdat dan alles anders is met je vorige kindje! Snappen jullie het nog haha!

[shadylady313]

En een prachtige foto van je kleintje meis!!!

[Tam]

maria, wat een ontzettend mooie echo. Wat een schatje, en wat fijn dat alles goed was. Rust maar goed uit meid, dat hebben jullie nodig. Voel me ook gewoon trots nu ik je kleintje zie, gek he, haha

[Kersje]

Lieve Maria,

Wat geweldig dat de echo zo goed is gegaan! Ik kan me je tranen goed voorstellen, meis. En wat een prachtige ontroerende foto! Ben heel heel blij voor je.

Veel liefs,
Kersje

[Kersje]

Lieve Kim,

Hoe is jouw echo gegaan, meid?

Liefs,
Kersje

[maria11]

dank jullie wel meiden :-D, ik ben ook erg blij vandaag.

Maar inderdaad Kim, inmiddels begin ik mij bijna zorgen te maken... ik hoop dat je een goede echo had meid.

[shadylady313]

Had Kim vandaag een echo?? En ze heeft nog niets laten horen?? Kim!!! Kom hier!!! En laat ons even wat weten!...

[Tam]

lieve meiden, ik wil niet voor kim spreken......dat is niet aan mij, maar las op hyves dat de echo goed was hoor. Ze schreef er een heel stukje over. We moeten ons geen zorgen maken. Dus Kim..........sorry dat ik voor jou spreek, de details zijn aan jou, maar gun de meiden toch een rustige nacht haha. Ook voor jou heel blij kim. Het is allemaal al moeilijk genoeg. Hoop dat er nog veel mogen volgen.

Hier beginnen de symptomen duidelijk aanwezig te zijn. Weet dat dit niks zegt, want het was de vorige keer ook, maar ja.......De 4e keer dat ik zwanger ben en deze weken mee maak en helaas nog steeds een leeg babykamertje boven. Moet ons toch ook eens gegund zijn?! Mijn gevoel is goed, mijn gedachte maken me gek......goed dat ik het druk heb deze dagen zodat ik er weinig mee bezig kan zijn. Ik mis mijn meisje, maar helemaal trots voor morgen. Dat heb ik echt als moeder gedaan om mijn dochter haar naam en gedachte voort te laten leven. Al had ik liever morgen gewoon met haar naar de kinderboerderij geweest ipv bij een gedichtenboek van lotgenoten. Maar ja.........wij hadden hier liever allemaal iets anders gewild. Laat jullie wel weten hoe het was. Weltrusten meiden!

[maria11]

oh wat fijn dat ze een goede echo had! :-D en thanks Tam dat je gespiekt hebt op hyves :mrgreen:.

Tam heel veel plezier morgen, ik ben supertrots op je.

Mariax

[maria11]

Hey meiden,

Tam, hoe ging het vandaag? ik hoop dat het een fijne middag was. Het zal ook best wel emotioneel geweest zijn kan ik mij zo voorstellen. Hoe ging het daar?
Je schrijft dat je meer symptomen krijgt, wat voel je dan allemaal? ik vind het fijn te lezen dat je een goed gevoel bij deze zwangerschap hebt, dat heb ik ook trouwens. Het is goed dat je 'last" van die kwaaltjes krijgt, allemaal tekenen dat je hormonen flink bezig zijn. We krijgen geen garanties nee, en soms is het zo verdomd moeilijk voor te stellen dat het ons gegund zou zijn, dat het dit keer wel lukt. Ik had er de eerste maanden van deze zwangerschap veel vertrouwen in, dat was een fijn gevoel. Ik hoop dat jij je binnenkort ook zo voelt, misschien dat de volgende echo meer geruststelling geeft? en weet je, al je je na die echo nog steeds verloren en vaak onzeker voelt, dan is dat maar zo. Ik besefte namelijk laatst dat ik met man en macht probeer te genieten van deze zwangerschap, maar dat is zo moelijk! ik berust er nu in dat het nou eenmaal geen roze wolk is, dat het een onzekere, hormonale en moeilijke tijd is. Als ik goede dagen heb geniet ik ervan, zo veel als ik kan, en als ik mij rot voel dan sta ik mijzelf toe me rot te voelen en verdrietig. Anders ga ik mijzelf nog rot voelen dat ik me rot voel.....snap je het nog? :? En op de dagen dat je het zwaar hebt en je je onzeker voelt dan kom je bij ons, dan praat je erover en zullen wij je proberen op te peppen en te boel te relativeren, je staat er niet alleen voor Tam.

Kersje, hoe is het meid? je schrijft dat je je een beetje gaar voelt de laatste tijd...van je werk, van het afgelopen jaar. Ik kan mij er wel iets bij voorstellen. Een nieuwe baan vergt best veel van je lijf en geest. En helemaal voor jou vind ik, allemaal nieuwe collega's die van niks weten, die geen rekening kunnen houden met jouw slechte dagen of dagen waar het verdriet aan de bovenkant ligt. Je moet je de hele dag sterk houden. Wij zijn ongeveer in dezelfde periode bevallen, ik merkte een tijdje terug dat ik het gevoel had alsof alles maar verder ging, ons meisje werd bijna niet meer genoemd, thuis niet, daarbuiten niet. Ik heb dat thuis echt moeten bespreken dat ik daar wel behoefte aan had. En ook met vrienden breng ik haar steeds vaker ter sprake. Ik dacht eerst dat mensen er misschien "moe" van zouden worden, dat men er op een gegeven ogenblik wel "klaar" mee zou zijn...herken je dat?
Mijn psych zei vrijdag dat het soms problematisch kan zijn als je je rouwproces goed ziet, herkent, je pijn ziet, weet waar het vandaan komt en het kan plaatsen. De pijn wordt er niet minder van, is nog steeds aanwezig, vervolgens wordt je gefrustreerd dat je nog steeds verdrietig bent, je weet toch immers waar het vandaan komt, je kan het verklaren, je weet hoe het zit. Maar understanding van alles wat er gebeurt is is niet voldoende, we zullen het verdriet moeten verteren, en dat duurt lang. Ik merk dat dat mij soms frustreert. Ik denk dat het zwanger willen worden ook best veel van je vergt, althans bij mij toen wel. Die hoop en teleurstelling kost gewoon een hoop energie. Als ik dan weer ongesteld was geworden baalde ik dat ik er zoveel energie aan verspild had.
Maargoed, alles gezegd, Ik hoop dat oktober een mooie maand wordt voor je..:oops: een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele mooie.

Lieve Kim, ben wel benieuwd naar je echoverslag (en foto!!), hoorde van Tam dat het goed gegaan is, pak van mijn hart! ik denk ook voor jullie. Blijft wel bijzonder he, je kleine frummel zo te zien bewegen. Slaap je goed? je schreef een tijd terug dat je onrustig was, heb je dat nog steeds? misschien is dat de weken voor een echo ook wel intenser (bij mij in ieder geval wel). Het valt ook niet mee, voor jou al helemaal niet. Toe ik hoorde dat je weer zwanger was was ik in de wolken zo blij voor je, maar ik schrok ook omdat ik weet hoe moeilijk het is om zo snel na een bevalling weer een positieve test in handen te hebben. Verdriet en blijdschap loopt door elkaar heen, je rouwproces loopt er gewoon dwars doorheen en ik vond en vind dat in mijn eigen zwangerschap nog steeds zo moeilijk. Maar misschien dat het voor jou wel anders is, je er beter mee om kan gaan dan ik.
Ik hoop dat je meer rust hebt gevonden afgelopen weken en je je lichamelijk goed voelt.

Devika, hoe gaat het met je meid? hoe gaat het werken? lukt het om je hoofd erbij te houden? (wat voor werk doe je eigenlijk als ik vragen mag?) huil je nog veel? ik weet dat ik de eerste maand werkelijk de ogen uit mijn hoofd gehuild hebt, ik heb in mijn leven nog nooit zo veel gehuild, ik had er gewoon uitslag van op mijn wangen. Langzaam aan werd dat minder, maar ik ben nog steeds niet uitgehuild. Ben je lichamelijk helemaal hersteld van de bevalling? of voel je je nog moe? het is voor jou ook nog maar zo kort geleden. Ik hoop dat het goed gaat met je on ieder geval, je thuis veel lieve mensen om je heen hebt die je steunen.

Jasmien, je bent stil meid.....gaat het goed? of weer veel te hard aan het werk? ik herinner me dat jij niet mocht werken als de placenta "gebouwd" werd, welke weken gaat dit eigenlijk om?

Laura, ik heb je kleine Semmy op hyves gezien, wat een sweetpea!!!!! ohhhh, daar wil ik mee knuffelen als ik dat zie :-D, een een heel lief ventje. Ik snap dat je helemaal trots bent!

Hier gaat het wel goed. Weinig harde buiken, maar ik doe ook bijna niets, dat scheelt. Ik ben nog aan het bijkomen van afgelopen anderhalf week. Ik besefte vandaag dat Olivia ergens in dit termijn gestorven is, ergens komende vijf dagen, ik word erg verdrietig van dat besef. Ik heb er vertrouwen in dat dit kindje het blijft doen, ik voel me alleen verdrietig dat het bij haar niet zo heeft mogen zijn. Ik was vanmiddag verdrietig, ik moest zo huilen en toen kwam er een heel lief klein rood vogeltje dichtbij mij zitten op het terras, en bleef naar mij kijken, net zo lang tot ik stopte. Troostend kan de natuur soms zijn he?

Oké meiden, ik heb inmiddels weer bijna een boek geschreven hier hock: haha, ik ga weer verder met niets doen. Heel fijn weekend allemaal, rust lekker uit.

veel liefs,
Maria x

[Klungeltje23]

Lieve Dames....sorry, sorry, sorry dat ik jullie ongerust heb gemaakt.Het was zo'n drukke dag gister, dat ik later op de avond te moe was om nog te reageren.
Zoals jullie al weten was alles goed bij de echo. Onze lieve kleine spruit was flink aan het bewegen.De echoscopiste heeft alles extra goed nagekeken en ze zei dat het het allemaal heel goed uit zag, dus dat was goed nieuws voorlopig!Dit is al mijn 5e zwangerschap(best klote als je het zo bekijkt),maar iederen keer als je een echo mag zien van zo'n nieuw mensje dat in je buik groeit dan ben je toch de gelukkigste op aarde...ookal heb je in je achterhoofd je verleden bij je!Ze heeft alleen niet zo goed naar de duur van de zwangerschap gekeken.Ik weet van andere zwangerschappen dat je meerdere metingen deden en daaruit berekenen hoe ver je was.Ze was zo druk met alles goed te bekijken dat ze maar 1 meting heeft gedaan en daar was ik minder lang zwanger als gedacht, dus weet nu eigenlijk nog steeds niet goed wat ik ermee aan moet!Vind het natuurlijk veel belangrijker te weten dat het goed gaat met mijn kindje als hoe ver ik ben, maar het is toch ook wel fijn te weten hoe je kunt tellen!Over een dikke 2 weken heb ik de nekplooimeting.Ik geloof dat ze daar ook weer een meting doen, dus hoop dat ze daar dan iets duidelijker zijn!Gisteravond hebben we beiden ouders uitgenodigd om te komen eten.We hebben ze allemaal een leuk kado gegeven met een kaartje eraan waarop een gedicht stond hoe dankbaar we ze zijn voor alles wat ze doen.De moeders hebben we allebei een armbandje gegeven met een meisjeshoofdje, een jongenshoofdje en een babytje los erbij(mijn schonnmoeder 2 ivm de zwangerschap van mijn schoonzusje).Volgens mij waren ze er erg blij mee!De vaders hebben we wat lekkers gegeven om te drinken en een dikke sigaar erbij die ze straks op kunnen steken als het hummeltje geboren mag worden.
Hier even een foto van ons schatje:


Maria:Wat ben ik blij dat alles goed was bij de echo en dat je bmh niet korter geworden is dat geeft veel hoop!Hoe denk je er nu zelf over?Ik weet goed wat je bedoelt met die dubbele gevoelens en momenten, toch is het voor mij misschien anders omdat Dana hier rondloopt en mij de hele dag bezig houd.Ik merkte dat al toen ik in verwachtind was van Giel* dat ik toen al niet veel bezig was met de zwangerschap zelf.Natuurlijk dacht ik er wel eens aan en merkte ik het aan mijzelf, maar ze trekt alle aandacht naar zich toe.Toen onze Giel* gestorven was was zij ook diegene die mij bezig hiels en soms even liet vergeten dat wat er gebeurt was. Nu idem dito.Ze is soms zo lekker druk en aawezig, dat ik soms vergeet dat ik weer opneiuw zwanger ben en dus ook dat ik niet veel terug kan denken aan alles wat gebeurt en en misschie weer kan gebeuren.Pas als zij op bed ligt is het allemaal aanwezig!Ik heb in heel mijn leven al zoveel tegenslagen gekend dat ik er misschien sneller mee heb leren om te gaan. Ik ben nogal iemand die snel depressief raakt en heb dit geleerd te voorkomen...misschien ben ik te hard voor mijzelf, maar denk dat het wel het beste is.Waar ik nog steeds moeite mee blijf houden is de situatie dat mijn schoonzusje in verwachting is en hoe daardoor soms heel laks omgegaan word met Giel* is gebeurt. Er word de laatste tijd snel verwacht dat het beter hoort te gaan en dat dit nieuwe kindje weer vreugde moet brengen, terwijl dat voor ons niet elke dag zo voelt!Iedereen doet het op zijn eigen tempo en manier, maar soms lijkt het alsof mensen een plaat voor d'r kop hebben.
Wat et slapen betreft gaat het goed.Ik droom wel nog veel, maar niet altijd zijn het meer nare dromen.Als ik droom over een jongetje, komt er aan het eind van mijn droom vaak uit dat het niet dit nieuwe kindje is maar onze lieve Giel* of het voelt aan als een vervanging van onze Giel*.Droom ik over een meisje dat ben ik totaal opgelucht.Ik vind dit best vervelend, want ik ben tevreden met beiden geslachten als het maar gezond is!Misschien word dit nog beter.

Tam:Echt super goed om te horen dat de klachten sterker worden.Het is inderdaad geen garantie, maar het is wel een goed teken!Nog een paar dagen, dan weet je in elk geval of het hartje klopt.Wij weten allemaal hier dat dat kloppend hartje eigenlijk niet genoeg betekend, maar je zult merken dat het je even weer meer hoop geeft en hoe meer echo's je krijgt, hoe verder dat je komt en hoe meer je mag merken van dit nieuwe kindje, dat helpt je door de moeilijke tijden heen.Ik duim voor je mee dat dit kindje jou leegte op mag gaan vullen.ookal kan het het nooit een vervanging zijn.

Kersje:Ben je veel moe ja?Ik hoop stiekem dat je het mis hebt over dat alles van het laatste half jaar eruit komt en dat je je bij ons mag voegen.Als dat zo is dan spring ik een gat in de lucht.Hoe gaat het verder met je?Trek je het allemaal nog een beetje?
Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat het nu ook anders voelt om op het forum te komen kletsen.Ik weet dat je het ons allemaal verschrikkelijk veel gunt en wij zijn onze kindjes natuurlijk echt niet vergeten, maar het kan natuurlijk zijn dat er nu veel berichten voorbij komen over de nieuwe zwangerschappen en dat voor jou niet altijd makkelijk zal zijn!!!???

Het is een beetje een heel erg lang bericht geworden...ook hiervoor weer sorry haha!
Nu ga ik mijn klein ondeugend blond meisje wassen en in haar bedje leggen, want ze heeft alweer extra tijd erop zitten!
Spreek jullie heel snel weer en allemaal bedankt!!!

[Kersje]

Hey lieve dames,

Hoe gaat het met jullie? Genieten jullie van het weekend?

Met mij gaat het ietsje minder. Ben niet helemaal in mijn hum. :evil: Mogelijk komt dat doordat ik 2 dagen last heb gehad van migraine, daar word ik ook vaak chagrijnig van. Maar dat is nu weer voorbij. Ik werd echt met een pesthumeur wakker vanmorgen. Vanmiddag zijn we naar het strand gefietst en dat hielp wel een beetje. Maar als ik dan zo’n bui heb, ben ik er ook ineens van overtuigd dat het toch weer niet raak is deze ronde. En dan ga ik daar alvast van balen (terwijl ik nog helemaal niets weet, haha). Stom hè?:? Maar ja. Nu zit ik lekker op de bank en probeer ik het weer even van me af te zetten. Weet je wat het ook is? Ik ben enthousiast aan mijn baan begonnen en vond dat een mooi zijspoor (het hoofdspoor is zwanger worden en een gezond kind krijgen). En nu zit ik nog steeds op dat zijspoor, maar ik wil graag aan het hoofdspoor beginnen! Dat zijspoor vind ik helemaal niet zo belangrijk, merk ik. Ja, fijn dat het best een leuke baan is en het heeft ook voor de nodige afleiding gezorgd, maar ik wil gewoon graag moeder worden. En die baan zien we dan wel weer (ga ik lekker minder werken). Is dat nou erg, dat ik zo denk?hock: Niet zo geëmancipeerd, geloof ik. Ik wil gewoon graag verder! En ik weet dat het in theorie best nog even kan duren voor ik weer zwanger ben, maar ik ben soms ongeduldig. Niet zo’n mooie eigenschap. Nou, ja, genoeg gezeurd voor vandaag.

Kim, fijn dat de echo goed was, meid. Jammer dat je niet precies weet hoever je bent. Aan de andere kant: de nekplooimeting doen ze toch altijd op 12,5 week, dacht ik? Als dat over 2 weken is, dan ben je toch 10 weken ongeveer? Of was die echo al gepland voor de termijnecho plaats vond? Wat een leuke cadeautjes hebben jullie aan de opa’s en oma’s gegeven! Hoe jij beschrijft dat jullie Dana ervoor zorgt dat je minder met je zwangerschap bezig bent, dat kan ik me voorstellen hoor. Je hoort dat ook wel vaker als er al een kindje rond loopt, dat de zwangerschap dan minder intens beleefd wordt (je wordt denk ik veel meer afgeleid, hebt het druk). Jammer dat er binnen de familie toch niet zoveel begrip is voor het missen van Giel*, meid. Je schrijft dat je al veel tegenslagen te verwerken hebt gehad en dat je voorheen snel depressief kon worden en dat je nu harder bent geworden. Het zal voor jou misschien de manier zijn om met het verlies om te gaan en toch door te kunnen. Dat is toch goed? Zolang je je er zelf goed bij voelt, is het goed. (Mijn bescheiden mening, hoor)
De vermoeidheid heb ik al een tijdje (ook voor mijn ei) en ik vrees dat dit dus niets met een zwangerschap te maken kan hebben. Ik heb het niet moeilijk met jullie zwangerschappen. Ik weet ook niet waarom, maar ik vind het alleen maar fijn. Zelfs de aanblik van de echofoto’s maken me niet verdrietig, ik snap het ook niet! Maar natuurlijk wil ik zelf ook heel graag, dat is logisch. Het maakt me soms misschien (nog) wat ongeduldiger? Lief dat je je dat afvraagt, Kim.

Tam, hoe was het gisteren??? Ik kan me voorstellen dat het dubbel is: je hebt uit moederliefde voor je meisje geschreven, maar was veel liever met haar op pad gegaan. Ik ben trots op je, hoor en ik weet zeker dat jullie meid dat ook is! :-D
Goed dat je het druk hebt, beetje afleiding. Trek je het allemaal nog een beetje? Ja, al 4 zwangerschappen en de babykamer is nog steeds leeg, ongelooflijk. Ik hoop dat het deze keer helemaal goed zal gaan en dat er een blakende baby in zijn/haar bedje mag liggen volgend jaar! Hou dat goede gevoel vast, meid.

Maria, hoe is het met jou? Ik ben heel blij dat de rust je helpt en dat de harde buiken een stuk minder zijn geworden! Ik neem aan dat je nog langer rust blijft nemen en dat je nog niet gaat werken? Wat mooi dat dat vogeltje even bij je bleef toen je zo verdrietig was. Het is ook heel confronterend dat je rond deze tijd in de zwangerschap je lieve Olivia* bent verloren. Ik ben heel blij om te lezen dat je vertouwen houdt in deze zwangerschap, hou dat vast!
Wat je zegt over dat we ons verdriet moeten verteren, begrijpen waar het vandaan komt is niet voldoende, dat klinkt wel logisch, ja. We moeten het ondergaan, erdoorheen, er mee aan de slag. Ik denk dat ik dat wel goed doe (meestal). Ik ben heel blij dat er inmiddels tijd verstreken is, want de tijd lijkt het grootste verdriet wat te verzachten (ik weet eigenlijk niet of dat door de tijd komt of door alle rituelen en het praten en door de mooie herinneringen levend te houden en de te verdrietige herinneringen een plaatsje verder weg in mijn geheugen te geven). Hoe dan ook, het is nu 6 maanden later en ik voel me niet meer zo ontzettend kwetsbaar, wel moe (zoals ik eerder al had geschreven). Het rouwproces en de nieuwe baan vragen veel energie. En het zwanger willen zijn ook, dat klopt. Het kost me toch een paar dagen aan stress rond mijn nod, iedere keer weer. Ik weet niet zo goed hoe ik dat minder moet laten worden. Het moet gewoon maar weer een keer raak zijn denk ik en verder laat ik het voor wat het is (kan er wel tegen vechten, maar dat kost ook energie, haha).

Devika, hoe gaat het nu met jou meid? Je bent alweer aan het werk, he? Wat snel, joh. Wilde je dat zelf graag? Heb je lieve collega’s die je een beetje kunnen steunen?

Jasmien, al een tijdje niets van jou gehoord, lieverd. Gaat het allemaal goed? Ik hoop het! Doe lekker rustig aan, he!

Laura, met jou en Semmy gaat het volgens mij hartstikke goed, geweldig! Ga zo door, je bent ons grote voorbeeld, dat weet je hè! Wanneer moet je weer werken (of wil je daar nog even niet aan denken):-o?

Nou, meiden, ik ga zo even een hapje eten, mijn buikje rommelt! Ik zal die dwaze Uma ook even verwennen met een lekker hapje! Ze groeit als kool en is nog steeds een ondeugend lieverdje…

Knuffel van mij,
Kersje

[Tam]

hoi lieve meiden,

Kim, een mooie echo meid. Wel vervelend dat je niet precies weet hoe lang, maar denk dat ze zelf ook te druk bezig was met kijken. En dat alles er goed uit ziet is het belangrijkste. Volgende keer zien ze het misschien beter....dat is toch niet meer lang? En ja......een nieuwe zw neemt niet het verdriet weg van een overleden kindje. Moet je maar eens aan mensen vragen met meerdere kinderen of ze het dan ook niet erg zouden vinden als ze er een zouden missen omdat ze er nog een hebben, duh! Zo werkt het niet. En wat een leuk idee om het te vertellen zo.....creatief.

Kersje, dat met die baan herken ik. DAt is niet je hoofddoel. Bij mij was alles al geregeld....ouderschapsverlof, de dagen dat ik zou gaan werken en de oppas. Opeens na haar dood is het anders. Is het weer gewoon werken als voorheen (tja nu nog niet helemaal hoor). Het is neit dat ik niet graag werk, maar dit was gewoon niet de bedoeling. Het had anders moeten zijn. En dat is moeilijk. En ja....soms denk je wel eens dat het nooit goed komt, maar die angst is er ook weer als je zw bent. Daar zullen we helaas mee moeten zien te leven. Hoop dat het vlug wat beter met je gaat, wij zijn er voor je.

maria, vind het nog steeds zo'n mooie echo. En zo fijn dat het beter met je gaat nu. Fijn dat je gevoel goed blijft.....vertrouw daar op.

hier ontzettend moe. Gister was een beladen dag. WEl heel mooi. ik heb mijn gedicht goed voorgelezen en kreeg een mega-bos bloemen omdat mijn gedicht de mooiste was. STaat ook als eerste in het boek. Super trots.Mijn andere gedicht staat er ook in maar verder. Een boek vol gedichten uit het hart. We hebben ook allemaal nog een ballon opgelaten voor onze engeltjes, waren er wel 200. En mijn man maakte een foto en weet je wat zo bijzonder is? Op die foto vormen al die losse ballonnen in de lucht een hart. Zo bijzonder. Voor mij een duidelijk teken dat onze engeltjes laten weten ook van ons te houden. Krijg kippevel elke keer als ik de foto zie. Verder veel gepraat met lotgenoten. Een echte trotse mama hier dus.....mama van een engeltje en hoop o zo ook binnekort van een bengeltje, maar de angst laat me neit los. STeeds bezig om er maar niet aan te dneken dinsdag. Wie intresse heeft in het boek, het is voor een tientje te koop. Je mag me een pb sturen of op mijn site staan de foto's, maar zet het hier niet zo. Een herkenning en erkenning van het leven met een groot verdriet....het verdriet van het verlies van een kind.

Andere dame's ,hoe is het met jullie?

[devika]

Maria! wat een ontroerende mooie foto van je kleintje! werkelijk prachtig. kreeg echt tranen, zo mooi.
en wat lief dat ze zo ligt te duimen.
haha, ik zeg "ze" omdat ik denk dat je een meisje krijg.

dit zijn nou echt de mooie dingen in het leven!

[maria11]

dank je wel Devika, lief van je!
Hoe gaat het nu met je?

[devika]

@ kim, ik zie jou echo nu pas! oooohhhh ook hier word ik stil van. prachtige echo! waw!!
het is je bijzonder van harte gegund.

[devika]

@ tam:
Geweldig dat je zwanger bent! Echt, ben ontzettend blij voor je! Als het goed is heb je vandaag de 1e echo he.
Spannend. Ik hoop dat het allemaal goed gaat en dat je niet al te veel zorgen maakt.
Wel heftig zo’n vlokkentest ja. maar weet je, je moet van het positieve uitgaan, 75% kans is heeel veel!
Meer dan de helft dus! ik zal heeeel hard voor je duimen dat het goed komt met dit kindje en dat je de 9 maanden zorgeloos uitzit!
Gedichtenboek over lotgenoten! Waw! Wanneer komt die uit?
( sorry als je dat al ergens verteld heb, ik heb nog niet alle reacties gelezen, doe et stap voor stap en probeer meteen een antw te tikken)



@ kersje: vind je het niet moeilijk om terug te gaan naar de begraafplaats.
Dat lijkt me heel zwaar. Wij hebben bewust niet gekozen voor een begrafenis. Ik weet nl van mezelf dat ik hele labiel ben. ik zou heel mijn leven lang elke dag terug gaan naar zijn graf en een volgende kindje geen kans kunnen geven. Misschien zit ik er ook wel naast hoor, ik weet het niet, tis een 1e gedachte die ik krijg bij een grafje.
Aan de andere kant, tussen allemaal andere kinderen lijkt me ook wel prettig. Ik krijg er dan zo’n “speeltuin gevoel” bij.

@ Maria:
Ik ben echt super blij voor je dat je zoooo een mooie 20 weken echo heb gehad. Echt een gerust stelling.
Wat mooi van het vogeltje op je terras. Inderdaad, de natuur kan soms heel troostend zijn. Heb je nog veel gehuild in deze periode.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dan alles weer herleeft

@ kim: ook een hele mooie echo. Waw!
Kan me voorstellen dat het wel even slikken is, het besef dat dit je 5e zwangerschap is..
Wel heerlijk dat je je dochter om je heen heb die je lekker kan afleiden.



Met mij gaat het soms goed. En soms val ik weer helemaal terug. Zucht..
Ik probeer er niet al te veel aan te denken, want als ik dat doe raak ik weer in paniek.
Zag laats op tv vrouw die beademend werd. Ik was zowat aan et hyperventileren. Dacht meteen, ohja, zo lag ik er ook bij in de ambulance met een zuurstof slangetje..
Dat soort dingen…
Vorig week toen hebben we voor het eerst weer geprobeerd om te eehhh..”klussen”
Ik wil nl meteen proberen om zwanger te worden.
Nou, die 1e x was een drama! Deed fysiek als emotioneel pijn. Kon er absoluut niet van genieten.
Zoiezo had ik het gevoel dat et heel nauw was allemaal, en soort van onderbuik gevoel. Khad zelfs et idee dat ik mijn baarmoedermond voelde.
En emotioneel, was het een hel! Ik moest steeds aan de bevalling denken. hoe ik in het bed lag te huilen en dat de arts met zowat heel zijn hand naar binnen ging en aan et trekken en duwen was. echt afschuwelijk!
Ik heb wel doorgezet hoor, ik wilde koste wat koste geklust hebben. ik zei wel achteraf tegen mijn man dat het pijn deed en dat ik continu aan de bevalling moest denken..
Het is uiteindelijk maar bij die ene keer gebleven. Hij snapt het gelukkig wel. ik heb me nu voor genomen om op zoek te gaan naar mijn eisprong en dat te klussen..

Afgelopen weekeind was in voor het eerst weer bij mijn ouders thuis. mijn ouders en broer en zussen wonen 250 km verderop…
Het vooruitzicht om naar mijn ouders te gaan en iedereen weer te zien ( ze zijn in de tussentijd wel bij mij op bezoek geweest hoor!) vond ik heel fijn.
Maar eenmaal op weg naar Rotterdam voelde het niet goed… de reis. Zelfs die brengt emotie’s los…
Dan denk ik weer aan ons vakantie in amerika…hoe gelukkig we waren…. We reden ook uren door de grand canyon met z’n twee…
Daar moest ik aan denken…
Heel de weg naar mijn ouders heb ik dus gejankt. Eenmaal daar was ik opgelucht.
Maar dat duurde heel kort. Mijn 2 jongste zusjes hebben beide een kleintje van 3 en 4 maanden. Ik was samen zwanger met mijn zusjes.
Ik heb geen moeite met hun kinderen, dat absoluut niet. waar ik wel om moest huilen is de aandacht die de kinderen kregen. Ooms en tantes en nichtjes etc waren ook bij mijn ouders thuis. de baby’s werden geknuffeld en er werd zowat gevochten wie met ze mocht spelen. dat deed pijn.
Dat mijn Kaylash* al die liefde en aandacht niet heeft gekregen….ik werd zowat jaloers en voelde me heel verbitterd.
Had zin om keihard te huilen en weg te lopen. Maar dat heb ik niet gedaan. had geen zin in een drama of om het te verpesten voor mijn zusjes..
Ik besefde ineens dat altijd als ik mijn nichtje en neefje zal zien dat ik dan aan Kaylash* zal denken. 3 baby’s die in het zelfde jaar geboren zijn…

Wat ook echt een hele zure appel is, is het feit dat in september, 1e week was de doop van mijn neefje, de week daarna de crematie en as uitstrooing van Kaylash* en de volgende week de doop van mijn nichtje…
Ik ben naar geen van de twee dopingen geweest…

Sinds gisteren ben ik weer volledig aan het werk gegaan. Iedereen is daar verbaasd om. Ja zelfs mijn collega’s vinden het te snel.
Maar ik heb geen flauw idee wanneer de juiste tijd is. Op het werk heb ik afleiding, daarom ben ik maar begonnen.
En ja ik heb hele aardige collega’s. 90% zijn mannen, maar juist die hebben alle begrip voor en doen voorzichtig met mij.
Lichaamelijk ben ik goed genezen na de bevalling. Ik was na 2,5 weken gestopt met vloeien.


Een lichtpuntje, ik mag as vrijdag naar de gynocoloog voor controle. Zij gaat ons daarna helpen om zwanger te worden en begeleiden etc etc.
Met helpen bedoel ik dat ze periodieke eisprong analyse gaat doen zodat we weten wanneer we het beste moeten klussen.
Maar ik denk dat ik dat maar oversla, die analyse. De afgelopen keer is het meteen de 1e keer gelukt toen ik was begonnen met ovulatie testen.
Kheb weer een mega voorraad gekocht, hopelijk is het gauw raak….

[devika]

@ tam:
Hoe heet dat boek? En waar is die te koop? Kan ik em uberhaup kopen?
Wat mooi van de ballonnen die een hart vormden! Werkelijk prachtig! Word er helemaal stil van…

@ kersje:
Dat je zo denkt is niet raar hoor! dan maar even niet al te geëmancipeerd. Ik heb dat ook hoor, ik zou ook liever minder willen werken en me meer willen focussen op het zwanger worden..pfff…
Soms denk ik, ik heb er zoooolang over gedaan om zwanger te worden. daarna weer 5.5maand echt ook zwanger geweest. en toch ben ik uiteindelijk met lege handen achter gebleven..weer terug bij af…
Daar word ik boos om! Dat hoofdspoor gevoel dat je heb ken ik maar al te goed,
Je wilt graag een doel hebben. ergens naar toewerken. Ik know…hopelijk is het ook bij jou heeeeeeel gauw raak!
Ik gun het je echt!


Oh ja, vanochtend moest ik met de bus naar het werk. Normaal ga ik met manlief.
Er was geen plek om te zitten. Ook toen moest ik weer bijna huilen. Toen bedacht ik me ineens, als ik nog wel zwanger was zou iedereen voor mij opstaan…

[devika]

@#$$#%$^$%^%$!!!!!!!!!!!!!!
ik kreeg net een mail. of ik VANDAAG nog de blij doos wil ophalen bij de prenatal! verdorie! ik heb al zooovaak een wijzigings formulier ingevuld via de site.
komt op de een of ander manier niet door. verdorie!

zelfde verhaal, waren net terug uit amerika. keken elke dag uit naar de post omdat het as van Kaylash* bezorgd zou worden.
stopt er op een dag idd een busje voor ons deur, kreeg ik heel blij een babydoos van felicitas overhandigd! een blauwe ook nog!
sinds wanneer worden die dingen per post bezorgd? die moet je toch zelf ophalen?
pff...

[Tam]

hier even een ego-berichtje. Goed nieuws. Op de echo hebben we een klein frummeltje gezien met een mooie hartslag. Super! Na onze dochter tot 2 maal bij een echo erachter gekomen dat het kindje niet meer mocht zijn dus de spanning was zo groot bij de eerste aanblik al. Zelfs onze gyn vond het spannend zei hij. Maar alles zag er goed uit. Hij denkt zelfs dat ik al verder ben )7wk5dg ipv 7 wk. Zou kunnen want mijn eisprong was vroeg deze keer volgens mij. MAar dat ziet hij de volgende keer beter. OVer 2 wk heb ik termijnecho. Ons eerste sterretjes is gestopt met groeien emt 8 wk dus weet dat er nog van alles kan, maar voor nu ben ik zo blij!!!!

Hebben gelijk gemaild naar de geneticus van Gent om daar de afspraak te maken voor echo en vlokkentest daarna. Dat is weer een stap verder. Moet er nog niet aan denken! STap voor stap!
Hebben gelijk een mooi foto-lijstje gehaald met hartje waar de echo in kan. Vertellen tegen andere doen we het nog niet! alleen de naaste fam weet het. pffffff, ik mag weer hopen en na al dat verdriet voelt dat goed!!!!

oh ja, banner maken lukt me nog niet zo goed. Moet ik nog maar eens voor gaan zitten.
sorry voor mijn ego bericht......voel me moe. Was weer emotionele dag. Mail vlug weer mee, maar denken doe ik altijd aan jullie hoor. liefs

[maria11]

Tam wat een goed nieuws! :-D hoera!!!!!!!! :-D:-D:-D:-D
Ik had er ook een goed gevoel over, ben blij dat het ook echt zo mag zijn. Spannend allemaal he? pffff hock: kan mij voorstellen dat je helemaal gaar bent. Bijzonder moment dat je je frummel ziet he? dat mooie kloppende hartje. Het is je zo gegund meid.
Met hoeveel weken kan je bij de geneticus terecht? moet je dan echt 12 weken zijn of kan het eerder? Maargoed, eerst vandaag maar verwerken en genieten dat het zo'n mooie dag voor jullie was. Gefeliciteerd!
Ik ga het gedichtenboek bestellen! dat kan gewoon via hun site denk ik he? ik heb de twee andere boeken ook gelezen en heb daar de eerste weken zoveel steun aan gehad.

Devika, wat ontzettend stom dat je die mail vandaag kreeg zeg, ik had dat ook (en volgens mij kersje ook?) Het is zo confronterend he?, bah...
Ik kan de situatie die je beschrijft in de bus vanmorgen ook levendig voorstellen, op dat soort rare momenten besef je opeens je verlies, het gevoel dat het allemaal anders had kunnen en moeten zijn. En dan sta je daar stilletjes verdrietig te zijn in een propvolle bus, arme meid .
Wat je omschrijft van de eerste keren weer klussen, heel herkenbaar. Ik kon er ook weinig van genieten de eerste keer, ik kon mij niet goed ontspannen. Het idee dat mijn kindje daar als laatste doorheen is gegaan, dat beeld kreeg ik niet uit mijn gedacht. Het is inderdaad heel emotioneel. Neem gewoon de tijd hiervoor, knuffel lekker veel met elkaar. Je hoeft ook niet "all the way" te gaan de eerste keren. Het is goed dat je hem verteld hebt hoe je je voelde, dan kan hij er ook rekening mee houden, voorzichtig zijn.
Jeetje, dat je twee zussen allebei zo'n kleintje hebben! hock: dat is best heftig voor je, ik geloof inderdaad dat je steeds aan Kaylash* denkt als je die twee ziet, alle aandacht die er voor ze is. Ik zou denk ik af en toe ook echt heel verdrietig worden denk ik... het gevoel hebben dat je heel hard wilt gaan huilen en wegrennen. Ik vind het heel stoer en heel goed van je dat je op dat moment aan je zussen denkt, dat getuigd voor mij van een heel lief karakter, want dat moet echt niet makkelijk voor je zijn.
Ik sta er net als je collega's van te kijken dat je sinds gisteren weer fulltime werkt....ik vind het eerlijk gezegd ook best wel snel. Als jij je er maar goed bij voelt, dat is het belangrijkste. Maar pas goed op jezelf hoor.
Fijn dat je vrijdag naar je gyn mag, dat geeft weer wat toekomstperspectief he?

Kersje meid, ik heb over je gedroomd vannacht (bizar he?), ik kwam je tegen, het was al avond, we waren met nog meer mensen van een toneelgroep op pad. Je was niet happy, je was gespannen, ik weet niet waarom. Misschien projectie van mijn kant :?, ik ben namelijk erg gespannen de laatste tijd, of misschien omdat je schreef dat je de laatste dagen niet zo in je hum was? Maargoed, raar kan een mens dromen he?
Klote van de migraine...dat is echt zo naar! ik heb het denk ik drie keer per jaar ofzo, als ik supergestressed ben, en het is zo verschrikkelijk! hoop dat het nu weg is bij je. Zondag was een mooie dag om naar het strand te gaan, manlief en ik waren er ook heen om even te wandelen. Maar het is naar als je met zo'n pesthumeur opstaat, en dan schijnt de zon ook nog eens! moet je je schuldig gaan voelen dat je chagrijnig binnen zit :-?.
Ik begrijp volkomen wat je bedoelt het het hoofdspoor en zijspoor, ik had en heb precies hetzelfde. Het is net alsof de rest (lees werk) er gewoon niet echt meer toe doet. Ik doe het ook puur voor het geld en het feit dat het gezond en goed is een baan te hebben, want als ik mijn hart zou volgen zou ik nu dus alleen maar bezig zijn met zwanger worden en zijn. Ik merk dat het feit dat ik zwanger ben daar ook weinig aan veranderd heeft. Voor mij is het hoofdspoor dat ik voor dit kindje kan gaan zorgen, het in mijn armen heb en er van alles voor moet gaan doen. Maar eerst wat het hoofdspoor ook zwanger worden, merk alleen dat nu ik het ben, het niet voldoende is...ik wil een schreeuwend, van alles eisend kind in mijn armen.. Ik vind het vervelend voor je dat je nog niet zwanger bent, je hebt lang genoeg gewacht. Jullie waren er al klaar voor. Ik wou dat ik iets kon doen om dat gevoel minder te maken, dat er iets bestond waardoor je met alle geduld een nieuwe zwangerschap op je af laat komen en in tussentijd genietend van het leven en een mooie baan je allles eruit haalt wat erin zit, je niet druk maakt om het feit dat het nog niet raak is. Ik vind het niet gek dat je ongeduldig bent, iedereen zou hetzelfde voelen. Wanneer is je nod? ergens deze week toch?

KIm, het is maar goed dat je die kleine meid om je heen hebt voor wat afleiding! :-D ik heb aan je gemerkt dat het in je rouwproces om Giel* heel troostend was om haar om je heen te hebben en haar te zien genieten van de zomer...fijn is dat. Het is jammer dat de zwangerschap van je schoonzusje en hoe er met het verlies van Giel* binnen de familie wordt omgegaan jou nog verdriet doet, dat is naar. Fijn dat je dromen beter worden, en wat bijzonder dat je over Giel* droomt! dat lijkt mij heel bijzonder...ik zou dat ook wel willlen.
Wat een lieve cadeautjes hebben jullie de grootouders gegeven trouwens! leuk hoor. En wat een lieve foto van jullie kleine droppie! :-D echt zo leuk om te zien!!!

Jasmien, ik hoop dat je wel gewoon meeleest en ziet dat we aan je denken, en aan je lieve frummel in je buik natuurlijk. Je buik zal wel flink groeien nu he?

Laura, hoe gaat het meid?

Ik ben nog niet aan het werk, en gezien de harde buiken die elke dag nog de kop op steken ga ik voorlopig ook niet aan de bak. Ik heb al twee nachten amper geslapen, ik maak me veel te druk. Overmorgen is de dag dat ze erachter kwamen dat Olivia overleden was. Ik kan het niet loslaten, overdag gaat het best goed maar tegen de avond als ik een beetje moe ben dan speelt alles als een film in mijn hoofd af. Ik check haar hartje elke dag. Ik huil elke dag de ogen op mijn kop, ik kan er niet over uit dat we haar kwijt zijn. Het feit dat dit kindje nu in mijn buik net zo groot is, dezelfde genen heeft maakt het voor mij gewoon heel verwarrend en heel confronterend, alles komt terug.
Ik heb vandaag geprobeerd wat ontspanningsoefeningen te doen, hopelijk slaap ik vannacht dan wat beter.
Oh meiden, ik wou dat ik nu een paar maanden verder was, ik ben momenteel enorm moe van alles wat er gebeurt is afgelopen half jaar en zie een beetje tegenop alle maanden die nu gaan volgen. Ik wil me beter voelen.

Nou, tot hier mijn persoonlijk drama :-?, manlief stelt voor om een film te gaan kijken, dat is een goed idee. Slaap lekker jullie allemaal en tot snel weer!
Mariax

[Kersje]

Lieve meiden,

O, Tam, wat geweldig dat je een goede echo hebt gehad! Stapje voor stapje kom je dichterbij je doel. Het zal goed komen, meid.

Maria, wat vervelend dat je zo ontzettend gespannen bent, lieverd. Maar zo logisch, na alles wat je hebt mee gemaakt. Ik hoop dat je je snel wat beter (meer ontspannen) zult kunnen voelen en dat de tijd maar snel mag gaan voor je. Lief wat je me allemaal gunt. En lekker thuis blijven tot je weer wat bent aangesterkt, hoor. Werk is maar werk (zo zie ik het tenminste).

Devika, jouw verhalen komen me zo herkenbaar voor. Je komt steeds in situaties terecht die zo moeilijk zijn, die je zo ontzettend confronteren met het verlies van je kindje. Het is zo'n verdrietige tijd, onwerkelijk soms. Je klinkt sterk en lief voor je omgeving. Ben je ook lief voor jezelf (dat vond ik zelf soms moeilijk)? Wat fijn dat je collega's zo begaan zijn met je. Doe je wel rustig aan?

En de andere lieve meiden? Hoe gaat het met jullie?

Met mij gaat het wel (niet geweldig maar ook niet heel slecht). Ik ben nog steeds moe, ga zo naar bed. Werk geeft wel afleiding en dat is fijn. Gisteren voelde ik me 'betrapt' toen mijn zwangere collega mij tijdens een pauze (ik had cursus, normaal ben ik op maandag altijd vrij) vroeg of ik een kinderwens heb. Het overviel me een beetje (meestal ben ik wel voorbereid op dit soort vragen). Ik heb gezegd dat ik de wens zeker heb, maar dat er wel een verhaal achter zit en dat ik dat misschien nog wel een keertje vertel, maar nu niet. Mijn vriend zei later: "Je had toch ook gewoon ja kunnen zeggen?" Dat is waar, maar ik kon dat 'luchtige' antwoord niet geloofwaardig brengen op dat moment. Ik werd ermee overvallen. Raar gevoel gaf het. Mijn nod is trouwens pas volgende week. We zien het wel weer. Ik heb dit keer moeite om hoop te hebben, merk ik. Maar hoop doet leven, (zou Tam zeggen), dus ik 'hoop' dat ik weer een beetje ga hopen.

Liefs voor jullie,
Kersje

[Klungeltje23]

Och lieve tam:Wat een super geweldig bericht meid...Volgens mij voel je je op dit moment even helemaal in de wolken.Heb je ook een foto?
We willen dat klein hummeltje wel zien natuurlijk hé!!!Hoop echt voor je dat alles de goede kant op gaat en dan dit kindje heerlijk gezond mag zijn!Probeer er een klein beetje van te genieten...het is moeilijk dat weet ik, maar ik denk voortaan vaak:zolang ik onze frummel bij me heb is elke minuut dat ik ervan geniet meegenomen!

Maria:Ik begrijp je gevoel heel goed...ik ben ook heel blij als we 2 maanden verder zijn en we mogen weten of het kindje in elk geval gezond is!Het is geen garantie, dat weten we hier allemaal stuk voor stuk.Maar sommige punten zijn in onze ogen kritiek en als we die voorbij zijn word de hoop iets groter en verdwijnt er een brok uit onze maag.Hou je lekker rustig...laat het werk het maar lekker uitzoeken.Werkgevers genoeg...kindjes niet!!!

Kersje:Lieve schat, jij zit nog steeds met het feit nog geen vooruitzicht te hebben!Niet dat dat iets verandert aan het verdriet dat je hebt van Puck*, maar hoop helpt altijd om de dagen een beetje doot te komen.Ik wens jou snel het allermooiste van de wereld.Je lijkt mij veel te lief en ik vind dat je het niet verdient om je wens onvervuld te laten blijven!Misschien is het wel goed dat je geen hoop hebt...als het dan weer zover mag zijn komt de verrassing als een geschenk uit de hemel!

Devika:Voor jou is alles nog zo vers.En dat je meteen zwanger wilt raken dat begrijpen wij hier ook allemaal...het staat los van kaylash*!
Ik weet ook hoe het voelt om dingen aan de deur te krijgen terwijl je net je kindje verloren hebt.Regelmatig kreeg ik nog nieuws over de mail en kreeg ik een brief thuis...gefeliciteerd, u mag u blije doos ophalen bij één van de filialen van prenatal..pfff.Lekker ongemakkelijk en mensonvriendelijk gevoel is dat, maar goed die mensen weten natuurlijk ook niet wat er allemaal gebeurt en speelt!Ik hoop dat jij ook weer snel een positieve test in je handen mag houden!Hou je taai

[devika]

Tam:
Ooohh ik krijg het heel warm van je ego berichtje. Haha! Nee met warm bedoel ik dat ik zooo blij voor je bent.
Jullie meiden hier verdienen dit gelukt dubbel en dwars. En is niks ego aan hoor. dit mag je allemaal kwijt hier aan ons.
Je bent dus bijna 2 maanden. Super! Ik kan me voorstellen dat je nog niet gerust bent in deze periode. Maar probeer er niet al te veel aan te denken.
Dat het de vorige keer mis ging wil niet zeggen dat het nu ook zo is. Dit wordt jou droom zwangerschap, let maar op!

[Tam]

lieve meiden,

Dank je wel voor jullie lieve woorden ,doet me goed. Aangezien nog weinig tot bijna geen mensen het weten is het ook wel speciaal het hier te kunnen delen met jullie. Samen een "geheimpje" haha. De symptomen worden met de dag meer.....de misselijkheid en overgeven......hoofdpijn......moe.......slecht eten. Ik heb bij mijn dochter niet echt een makkelijke zwangerschap gehad, maar merk nu dat ik vind dat ik daar niet over mag klagen meer. Maakt het dus niet makkelijker, maar dat moet je er maar voor over hebben. Zou niet anders willen.


Maria, blijf nog maar even niet werken hoor meid. Ik merk aan je mails dat het wel al beter gaat dus denk dat de rust zeker een positieve invloed heeft. morgen ook weer een moeilijke dag voor je....steek een extra kaarsje aan voor je meisje. De mallemolen van het leven draait maar door, maar verdriet kost zoveel energie. Die klap die krijgen we steeds weer. Denk dat het lang duurt voor je weer je oude energie-level hebt. En een zw helpt niet mee daarin. Ik merk ook goed dat het "normale" leven soms zo aan me voorbij gaat. Je concentreren op iets bijvoorbeeld. Maar we zijn ook sterk geworden door alles. Jullie zijn stuk voor stuk sterke meiden. Hoop dat het slapen ook vlug weer wat beter gaat.

Kersje: jee, wat moet dat moeilijk zijn op je werk. Het overvalt je dan gewoon. Wil je met der tijd ze erover vertellen of vind je het juist fijn dat ze het niet weten? Ach, en ook al weten ze het....dan staan ze er nog niet bij stil. Dat merk ik op mijn werk ook. Laat ik mijn gedicht lezen over mijn overleden dochter....vinden ze allemaal mooi en daarna gaat het over hun kinderen....dat ze zoveel ernergie kosten en over babynamen enzo. Ze zullen het vast niet verkeerd bedoelen, maar sommige zou ik wel eens op een cursus tact willen sturen haha. En ja.....hoop doet leven! Al is hopen zo ontzettend moeilijk. Daar betrap ik mezelf elke keer op. Ik was de tweede keer toen het mis ging zelfs boos opmezelf. Waarom ik weer zo hoopte en al in gedachte de dagen doormaakte. Nu doe ik dat weer merk ik.
Ik denk dat het menselijk is. Je klampt je vast aan alles en je kunt je ook niet wapenen op teleurstellingen. Meid, op de dagen dat je hoop wat minder is hopen wij dubbel voor jou en zo moet het zeker goed komen.

kim, hoe is het met je? Is je buik al groot? Ik ben zelf nogal stevig dus hier merk ik niet vlug iets. En die meid van je is ook zo'n lekkere meid, geweldig. Zij helpt je zeker de dagen door. BEseft ze het al wat? Ze is nog klein natuurlijk maar toch........kinderen pikken vlugger iets op dan we beseffen.

devika, wat moeilijk die post. Heel herkenbaar ook al is het bij ons vlug stop gezet moet ik zeggen. Dat viel ons mee. Wel in het ziekenhuis in het buitenland deden ze moeilijk over verzekeringen en waar onze dochter dan nu was.......thuis of ergens anders in een ziekenhuis. ZE IS DOOD! Stom van me dat het me dan stiekum goed doet om te zien dat ze dan schrikken....sommige vragen erom. Dank je voor je leive woorden. Heb je trouwens veel foto;s van Kaylash*? EN kan je daar goed naar kijken (ik wel maar ken mensen die dat niet kunnen).

jazz..........hoe is het met je meid? Hoop goed.
Laura......hoe is het met je heerlijke mannetje? En met zijn slapen?

Ga hier maar eens stoppen. Heb van het weekend een mega-bos bloemen gehad en die staat hier op tafel maar alles stinkt haha. Ik word niet goed van de geuren. Bij alles. Zelfs mezelf haha.
liefs Tam

[Klungeltje23]

Tam:Ik snap goed wat je bedoelt...Ik had vorige week een man aan de telefoon van de ziektewet.Ik was opbouwend aan het werk ivm de dood van onze Giel*.Vroeg hij aan mij of ik alweer volledig aan het werk was en vertelde hem dat ik nog opbouwend aan het werk was, maar dat ik er wel weer veel moeite mee heb omdat ik weer zwanger ben en het zware werk veel eist van mijn lichaam.Blijkbaar was daar niet doorgegeven wat er met Giel* gebeurt was en vroeg hij of ik nou ongeschikt was om te werken door de vorige zwangerschap of door de nieuwe zwangerschap.En dat terwijl daar wel de uitgerekende datum bekent was hé en als alles goed was gegaan ik nu gewoon verlof had!Stelletje stomme mensen.Dus ik werd gewoon kwaad en ik zei:"Dat plan is opgesteld toen ik nog in verwachting was van mijn zoon.."!Nog steeds ging er bij die man geen belletje rinkelen en hij zei:"ja maar waarom zit u nu dan nog thuis".Dus ik viel uit, ik zeg "Ik zit nu nog thuis omdat ik 4 maanden geleden mijn zoon dood heb gebaart en dat geestelijk niet aankan, niet omdat ik nu weer zwanger ben!"
Toen was het even heel stil aan de andere kant.Achteraf denk ik ja hij kan dat ook niet weten, maar ik was zo geirriteert!!!En dan ze dat niet goed hebben doorgegeven...belachelijk toch?
Maar goed...het is weer gebeurt en hij was naderhand wel heel begripvol, dus probeer er niet teveel aan te denken.
Aankomende vrijdag moet ik terug naar de bedrijfsarts voor een nieuw plan, want als ik de middag gewerkt heb met die zware karren etc, dan lig ik sávonds met buik en rugpijn op de bank en daar was de gynaecoloog het niet zo mee eens...dus als het goed is moet ik weer gaan afbouwen in plaats van opbouwen.
Ik heb trouwens inderdaad al een flinke buik, maar ja het is ook al mijn 5e zwangerschap dus dat wil wel!Maar dikke buiken zeggen niks hé...het eindresultaat is het belangrijkste:-D

[shadylady313]

Ach kim toch!!! Ik herken dat zo van het UWV! Kheb toen ook de vraag gehad of mijn ziektewet in maart dit jaar niet meer met de vorige zwangerschap te maken had dan met de huidige!! Dus ik zeg, ja het vloeit voort uit de vorige qua angsten dat het opnieuw mis zal gaan maar het is puur deze zwangerschap waarbij er toch weer wat symptomen zijn dat het misschien wel weer de verkeerde kant op gaat... We hadden net die dat ervoor te horen gekregen dat de bmh toch korter aan het worden was! Uiteindelijk bleek het niet helemaal zo te zijn maar goed, dat nieuws hakte er wel behoorlijk in! Maar dat UWV vond ik soms maar onmenselijk hoor!
Kheb verder niet echt meer onthouden wat er gezegd is... Sorry lieve meiden...
Hier gaat alles goed gelukkig! Kheb gister te horen gekregen dat ik nog maar 1 dag per week hoef te werken omdat mijn mannetje een dikke vette salarisverhoging gekregen heeft!
Meiden, ik denk echt aan jullie hoor maar kheb het een beetje druk..

Doeg lieverdjes

[maria11]

Lieve meiden,

Ik heb juist wel goede ervaringen met het uwv. Na mijn eerste opname twee weken geleden belde hij mij die maandag op, ik was toen halve dagen gaan werken, en toen ik aan gaf weer aan het werk te zijn was hij verbaast en adviseerde mij rustig aan te doen. Hij zou in november weer bellen. Nu werd ik die middag weer opgenomen dus hij had het achteraf nog wel goed bedacht. Probleem met het uwv is dat ze uit het gesprek moeten filteren waar de klachten die je hebt die het onmogelijk maken helemaal aan het werk te zijn vandaan komen. Ze moeten weten of het door het werk zelf komt, of de zwangerschap, of psychische klachten t.g.v. een eerder voorval of gebeurtenis. Dat kan inderdaad voor degene die niet kan werken heel vervelend overkomen, dat snap ik best. Ze zijn soms ook niet even tactvol...

Kim, morgen weer een gesprek met de bedrijfsarts he? weet je voor je zelf al wat je wil, hoe je het wil? Zet jezelf maar op nummer 1 hoor, die afdeling loopt ook wel zonder jou, jouw gezondheid komt eerst.

Tam, ben je aan het overgeven meid? hock: ieuw! heb je dat dagelijks? wel een goed teken... Heb je je mooie stinkbloemen al buiten gezet inmiddels? :-D wat kunnen dingen stinken he? bah! Ik had dat vanmorgen, ik moest naar de tandarts maar mijn fiets stond niet thuis dus ik moest met de tram. Staat er een stelletje van een jaar of twintig bij het bushokje een joint te roken, ik wilde kijken hoe laat de tram zou komen maar die twee mafkezen bleven ervoor staan met dat gore ding, het was tien uur 'smorgens!:-o Ik heb gezegd dat ik het vies vond, ze keken me alleen maar glazig aan....mijn hemel. Rot toch op met die vieze dingen. Sta je een beetje in de frisse buitenlucht alsnog drugs in te ademen....grrr.
(goh.....zou ik hormonaal zijn? :?)

Kersje, kan mij voorstellen dat zo'n vraag van je collega je overvalt. Ik heb dat soms ook. Ik heb dat als ze vragen "is het je eerste?" . Je moet dan in een split second bedenken wat je gaat vertellen en vooral wat je wil vertellen op zo'n moment. Ik vind dat soms ook moeilijk....je krijgt te weinig bedenktijd zeg maar ;-). Hoe is het nu met je? je zegt dat je moeite hebt om veel hoop te hebben, dat kan ik mij voorstellen. Laat de week maar op je af komen, druk maak je je toch altijd wel die dagen ervoor (althans ik altijd wel). Het is moeilijk hoop te blijven hebben als je elke keer weer ongesteld wordt, dat begrijp ik best. Ik hoop wel voor je dit keer.

Devika, hoe is het vandaag?

Laura, vette salarisverhoging? :mrgreen: cool!! dat klinkt heeeeel relaxed, 1 dag per week werken. Is het een idee of gaat het ook echt gebeuren?

Jasmien, wanneer ga je weer naar je gyn?

Nou meiden, ik heb wederom weer geen oog dicht gedaan vannacht, ik geef er maar gewoon aan toe, mijzelf er druk om maken heeft toch geen zin. Vandaag weer van mijn schoonzus een heel lief pakketje gekregen met een boek en snoepjes en tekeningen gemaakt door mijn 2-jarige neefje (die waterpokken heeft ), zo leuk dat soort post!:-D
Ik voel de kleine elke dag schopjes geven, ik voel de trappen minder hard dan bij Olivia door de placentaligging, maar het is zo'n fijn gevoel....heerlijk.

Hier zie je een echofoto, ook afgelopen vrijdag gemaakt van de voet tegen de placenta, hoe grappig!!:mrgreen:

[Klungeltje23]

wat doe ik toch fout met die banner?
Heb ik hem er eindelijk op staan loopt ie weer niet door
daar word je toch gek van!!
Maar weer opnieuw proberen

[devika]

@ tam:
Dank je wel voor je berichtje! Ik zal dat boekje binnenkort bestellen.
En ja, ook ik heb ineens veel met gedichten. Raar is dat he.. dat had ik vroeger niet. Nu ben ik juist alleen op zoek naar..
Wat vervelend dat je moe en misselijk bent. Ik hoop voor je dat het een beetje uit te houden is.
En wat een mutsen op je werk! dat ze ineens zo tactloos over hun eigen koters en problemen beginnen. Kan me dan goed voorstellen dat je ze graag een schop onder de kont wilt geven. En hoe moeilijk het ook is, probeer toch die hoop vast te houden he. dat doe ik ook. jullie meiden hier zijn echt mijn houvast en grote voorbeeld!
Als ik zo lees dat jullie toch weer zwanger geraakt zijn na zo’n zware periode in je leven, dat geeft mij hoop!
En wat erg van dat ziekenhuis in het buitenland. Eerlijk gezegd snap ik je reactie dat je ze wilt zien schrikken.



@ maria:
Goed dat je nog niet aan het werk ben! eerst jij en je kleine, dan komt de rest. Vooral lekker uitrusten thuis en niks forceren!
En probeer je niet al te veel druk te maken en te stressen, schijnt dat je daar ook harde buiken van krijgt he.
Gisteren was de dag he. vind zo erg voor je meid..hoe ben je die dag doorgekomen? Heb je ook veel steun van je omgeving?
Dat je nog veel huilt ken ik maar al te goed. Ook ik heb een jank abonement.
Ik keek naar je banner en werd een beetje emo. Ik weet precies hoe je je nu voelt. 21 wekn en 2 dg.
Waw..wat was dat een mooi tijd. Misschien wel de mooiste week van mijn zwangerschap. Was op vakantie met mijn grote liefde en ons kindje in mijn buik. Wat wil je nog meer als vrouw..
Ik hoop dat jij ook zo kan genieten zoals ik dat deed.
Jeetje, zo’n kleintje blijft een wonder he! weet je dat je kindje nu helemaal gevormd is ( tuurlijk weet je dat, stom van mij).
Op deze “leeftijd” zijn ze zooo herkenbaar. Echt een baby. Ik weet nog dat ik verbaasd was dat Kaylash* zooo perfect was. alles erop en eraan. Kon zelf zien dat hij op zijn papa leek maar mijn mondje had. Ongeloofelijk. En hij was helemaal glad. Niks rimpels.

@ kersje:
Wat vervelend dat voorval met je collega. Ik snap je gevoel en reactie echt. je wilt dingen uitleggen, en toch ook niet.
Ik ga heeeel hard met je meehopen dat het gauw raak is. Ik ben dan “pas komen kijken” maar ik begrijp je gevoel als geen ander. Ik was ook 22 weken ver..
Dat je gauw weer zwanger wilt worden. oooh je verdiend het zo meid! Ik gun het je van harte!


@ kim:
Ooh jeetje wat een nare ervaring met de uwv. Vind zo erg voor je. Ergens kan ik me goed voorstellen dat je zo bent uitgevallen.
Heel slordig ook van je werk dat dit soort dingen niet goed zijn doorgegeven. Ik schrik er echt van!
Ik had laats ook iets soortelijks. Ging naar de apotheek om mijn dosis thyrax op te halen die ik ook slikte tijdens de zwangerschap ( ik moet er mee doorgaan zodat mijn schildklier in de volgende zwangerschap goed geregeld is)
1e x langs geweest en verteld over mijn vroege bevalling en Kaylash*. Volgede x toen ik weer medicijnen gingen halen werd mij doodleuk gevraagd of ik weer ijzertabletten mee wilt,
In het systeem konden ze nl zien dat ik 25 wekn zwanger ben. verdorie! Dat had ik de vorige x al uitgelegd. Ik heb een miskraam gehad! Ja daar schrok die mevrouw ook behoorlijk van.
Maar wil ook jij alsjeblief rustig aandoen op het werk en al die zware karren niet meer tillen! Dan doen je collega’s wel! je kindje is nu het allerbelangrijkste he!
Ga maar idd lekker afbouwen ipv op!

@ shadylady:
Vervelend dat ook jij zo’n nare ervaring heb gehad met de uwv.
Wel heel lekker dat je nu maar 1 dag hoef te werken. Lekker hoor! geniet thuis maar in alle rust van je kleintje. En natuurlijk genieten van de vette salarisverhoging van je mannetje! Heerlijk hoor!

[devika]

Mmmhh…. Jullie vinden ook dat ik te snel naar het werk ben gegaan?
Weet je wat het is, ik ben echt bang dat als ik te lang thuis zou zitten dat ik in een dip zou raken. En daar niet meer uit kan komen..
Ja echt! wil absoluut niet in die put terecht komen, dit is al erg genoeg.
Dat ik zo sterk ben ( dank je dames die dat tegen mij gezegd hebben!) komt omdat ik en mijn man zooo fantastishe zijn opgevangen in deze crisis periode.
Ons omgeving heeft veel voor ons klaar gestaan. Zelfs collega’s van mij en mijn man kwamen op visite.
Ik heb veel rouw kaarten gehad. Ene kant geeft dat een goed gevoel dat mensen zo meeleven, maar aan de andere kant word ik daar soms bitter om.
Steeds denk ik jeetje, ik heb dubbel zoveel rouw kaarten gekregen dan dat ik zwangerschaps kaarten heb ontvangen.
Ik had liever geen rouwkaarten en bloemen gehad maar gewoon mijn kindje..

Ja dat stomme mailtje dus,, pfff…
Collega zijn vrouw is ook zwanger. Wilde de afhaal mail aan hem geven voor zijn vrouw maar ik heb echt 100x in mezelf gerepeteerd hoe ik het zal zeggen. Kreeg steeds tranen als ik eraan dacht.
Ook omdat een andere collega mij nauwlettend in de gaten houd. Als die zou zien dat ik moeite had zou die meteen naar mij toekomen. En dat wil ik niet. kheb geen zin in een scene op het werk.
Hoe goed ook bedoeld. Uiteindelijk heb ik mijn collega maar een mail gestuurd en het afhaal mailje geprint en op zijn buro gelegd.
In de auto terug naar huis heb ik huilend aan mijn man verteld dat ik mijn babydoos heb weggegeven. Gaat niet om de doos zelf, maar het gevoel…

Oh ja as maandag is onze trouwdag. Voor het eerst in 7 jaar ben ik het gewoon vergeten… normaal gesproken hecht ik veel waarde aan die dag… maar deze x keek ik toevallig op de kalender en zag dat binnenkort ons dag is. En het doet mij niks! Ik word juist verdrietig als ik aan die dag denk…

Vandaag naar de gynocoloog geweest. alles zag er goed uit van binnen. Ze had een dossier met ons drama. Gelukkig maar, hoefde we niet alles nog een x te vertellen.
Ze vroeg ook of wij geen maatschappelijke hulp wensen. Nee, liever niet. die mensen doen hun werk, die snappen niks van mijn verdriet. Ik verwerk het liever met mijn omgeving. En jullie!
Jullie weten nl. helaas wat het is..
Verder besproken hoe het mis kon gaan. volgens de gyno zou het een natuurlijk proces zijn geweest. dat er iets mis wat met de baby. Want dan stoot de baarmoeder het vanzelf af.
Nou echt niet!!! mijn Kaylash* was perfect! Er is vast iets anders aan de hand geweest..
Iig word ik de volgende x streng gevolgd. Nu maar hopen dat de volgende x snel komt!

Foto’s, ja ik heb ik totaal 5 foto’s van Kaylash*. De mooiste is waar hij net geboren was. zooo mooi…kan nog steeds bij hoe mooi hij was.
Die foto heb ik ook op mijn telefoon staan. ik kan er wel naar kijken ja. wel meestal met een traan. Maar vind het wel fijn om naar hem te kijken….

[devika]

sorry dames heb niet overal op kunnen reageren. kzie dat et bijna half 6 is. gauw naar huis dus.
fijne weekeind!

oh ja kwilde nog ff zeggen, ik vind jullie echt hele fijne meiden! ik put veel kracht en troost uit jullie ervaringen en lieve woorden!

veel liefs en een dikke knuffel
devika

[Tam]

Devika, fijn meid dat je wat aan ons hebt. Ik zou jullie ook niet kunnen missen. Er zijn genoeg andere lieve mensen, maar "lotgenoten" (tja raar woord) begrijpen je met een half woord. DAar hoef je je niet voor te verantwoorden of uit te leggen. ik begrijp je mailtjes ook helemaal. Snap dat je weer wilt werken, maar beloof me dat je goed op jezelf past. Het is niet erg dat iest niet lukt of je meot huilen. dAt is geen scene.....dat is real life. maar ik begrijp je, probeer dat ook altijd zo tegen te houden. Wel moeilijk van die doos. Net wat je zegt: het gaat niet om de doos maar de reden waarom! Ik had natuurlijk al een kant en klaar kamertje en alle spullen. Ze staan er nog steeds. Kan ze niet wegdoen en ook als mijn nichtje komt krijg ik het niet over mijn hart haar te laten slapen in mijn meisje haar bed. Niet met alles hoor....voor mij geeft dat kamertje me de vechtlust.....ik vecht door tot daar ooit een bengeltje in komt. Zoals de bedoeling was, maar o wat doet het pijn dat zij dat niet meer mag zijn. Vond je die eerste echo bij de gyn ook zo moeilijk. Zo zien dat alles leeg is? Gelukkig zag het er wel goed uit.

Maria, wat heb je toch een mooie echo foto's. DAt kind is echt fotogeniek. Ga je nog wat mee meemaken later hoor haha. Hoe gaat het? Nog last van harde buiken? Bij mijn dochter lag de placenta ook vanvoor. Daardoor voelde ik een stuk minder volgens de gyn. Ik heb anders niet meegemaakt dus durf het niet te zeggen en mijn meisje was ook een rustige hoor. Een meid met een willetje die zich graag liet verwennen door haar vader (huilen huilen totdat hij haar oppakte en dan weer stil haha en zodra ze weer lag weer huilen), maar wel een rustige. Meid jij wordt gewoon na Laura staks de tweede forum mama die ons kracht geeft en een voorbeeld en wij volgen je gewoon op...jazz, kim, daarna ikke, en geloof me vlak na mij kersje en ook devika niet te vergeten. moeten we later maar eens afspreken met onze kinderen.....mooi vooruitzicht toch?

Kim, moet eerlijk zeggen dat ik met het uwv ook wel goede ervaringen heb. Ze wilde dat ik echt aan mezelf dacht al was de rompslomp toen wel.....werk ik nu niet door de dood van mijn dochter of omdat ik net een mk heb gehad en curretage? Duh......je kan dat niet los zien. Ja, maar op papier moest dat wel los. Tja, de doet maar! Vervelend hoor dat die man zo deed. DAn helpt het soms omgewoon een snauw te geven. Zo is het maar net!

Kersje: hoe is het meid? Lukt het wat met je werk? Volgens mij heb jij naast die lieve uma ook een lieve vriend? Boffen jullie ook zo met jullie mannen? Het maakt ons werl sterk samen. Het is niet altijd makkelijk, maar als je samen hier door komt kan je alles aan.

Wil in de herfstvakantie twee dagjes op hotel. Iemand nog een leuk idee welke kant ik op kan? Heb al veel gezien van nederland hoor, maar twijfel welke richting ik op ga.

Verder hier gister en vandaag niet zo misselijk. Maak ik me gelijk zorgen of dat wel goed is. ERg he! Heb je net een goede echo gehad twijfel je weer. Gent mailde. Na onze termijnecho over 2 weken moeten we iemand bellen voor de vlokkenstest afspraak. De man feliciteerde ons (tja heb de hele lab afdeling beschuit met muisjes beloofd als het ooit goed was dus die wil wel) en had het lab ook al ingelicht, want het kost namelijk veel man uur en tijd allemaal. Toch wel lief dat ze dat willen doen. DAt je beseft dat ze in nederland gewoon niet verder wilde zoeken vanwege geld en dan een land waar je niet eens woont het wel wil doen! Vind ik toch erg bijzonder.

[Klungeltje23]

Tamat lijkt me echt een heeel heeeeeel leuk idee om jullie over een jaartje of zo eens een keer samen te zien met alle kindjes samen.(Ik zeg een jaar, want ga gewoon van het positieve idee dat Kersje en devika binnen nu en een paar maandjes ook weer een mooie hoop voor de toekomst hebben).Ik snap goed dat je ook na de goede echo weer twijfelt...Waarschijnlijk zal dat heel de zwangerschap een moeilijk iets blijven!Hou moed meid...

Hier sta ik op scherp.Kan wel brullen, schreeuwen met van alles gooien als het kon, eens lekker mijn mond open willen gooien en alles wat me dwars zit eruit willen gooien. Ik had gister weer een feestje bij mijn schoonfamilie.Alles ging super.Mensen waren super lief en merkte dat ze me allemaal wilden begrijpen en het beste wensen.Maar dan heb je daar weer mijn (wil er eigenlijk iets voorzetten) *** schoonzusje met d'r *** opmerkingen en meningen.En mijn gweldige schoonmama die houd gewoon haar mond...die zal nou niet eens één keer partij voor me trekken hé! Want nee we moeten rekening houden met mijn schoonzusje haar hormonen..."hoe zit het met mijn hormonen"?En met mijn gevoel, mijn hart?
Ik voel me gewoon in een hoekje gedrukt!Weet me geen raad???Heb ik al niet genoeg aan mijn hoofd?Ik word er zo moe van....
Ik doe keihard mijn best om van dit kindje te genieten.Ik vind dat mijn kindje dat verdient heeft en dat IK het verdient heb na alles wat ik heb meegemaakt.Nu ging het deze keer niet over onze giel* gelukkig, want die naam misbruiken ze de laatste tijd al veel te veel.Nee nu kwam het erop neer dat de opvoeding die ik mijn dochter geef en het feit dat ik de borstvoeding niet vol heb gehouden bij de geboorte echt helemaal fout waren!Hoeveel moet ik nog slikken en pikken. Er zijn weinig dicngen waar ik trots op ben, maar ik ben wel een goede moeder. Dat durf ik van mezelf te zeggen...dat durf ik zelfs keihard te schreeuwen.

Sorry voor het gezeur meiden..Had het heel even nodig

xxx

[Tam]

pfff kim, wat balen. Kan makkelijk zeggen dat je je daar neit druk om moet maken hoor, maar weet dat dit niet zo werkt. Ik heb ook zo'n schoonzus,maar wij hebben na onze dochter geen contact meer en moet zeggen dat dit wel lekker rustig is. Mijn schoonmoeder praat niet over onze dochter...of de mk. Heb vaak geprobeerd er over te beginnen, maar dan gaat het weer over aan ander ow. Hoe pietje en klaasje een nieuwe auto hebben of hoe jantje een voet gebroken heeft....blablabla.

Meid, je bent een goede moeder. Wat een onzin dat ze uitkramen. Jij kan voor een ander niet weten hoe of wat dus zwijg dan. Praat maar lekker van je af hier hoor meid. Wij luisteren en wij vinden allemaal dat jij gelijk hebt haha. DAar gaat het niet om wie gelijk heeft, dat weet ik. Het gaat om een beetje medeleven, maar dat is zelfs voor sommige al te veel.

En ja, zorgen maak je je altijd. Ik ben nog steeds niet meer zo misselijk en daar baal ik van. Gek he! maak me zorgen dat het ineens minder is, mijn borsten voelen ook minder gespannen. Kan best zijn dat na de goede echo ik de spanning wat los heb kunnen laten waardoor ik me beter voel, maar die ozekerheid. Probeer maar aan andre dingen te denken. Vanmiddag bezoek dus ga maar eens poetsen haha. is wel eens nodig.
Fijn weekend meiden

[Klungeltje23]

Tam:Waarschijnlijk zakt alles nu een beetje om dan over een paar dagen of een week weer lekker terug te krijgen. Je lichaam is er nu heel even een beetje aan gewend.Ik weet dat het altijd makkelijk praten is vanaf de andere kant en dat het heel moeilijk is positief te blijven.Toch denk ik dat het deze keer best goed zal komen met je...ik heb er een goed gevoel over!

Maria:Hoe gaat het met je?Nog steeds angstig en moeite met deze tijd ivm olivia?
Of durf je er toch een beetje op te vertrouwen?

Kersje:Hoe is jou weekend meid?En hoe voel je je?

xxx

[Kersje]

Lieve lieve meiden,

Sorry dat ik het een beetje af heb laten weten op het forum! Ik heb wel steeds gelezen en aan jullie gedacht, maar het lukte niet om even een rustig momentje te vinden om te reageren. Het was een beetje hectisch de afgelopen week. Ik heb het druk op het werk en ben ’s avonds zo moe dat ik er soms al om 21 u in lig. Ook niet gezellig hè? Maar anders hou ik het niet vol! Afgelopen vrijdag heeft mijn vriend weer opgetreden met zijn band, dus dat was wel heel erg leuk. En vandaag hebben we helemaal niets gepland, dus ik ben lekker een dagje aan het luieren! Misschien zo nog even met een boek of tijdschrift op het balkon …Hmmmm. Nu zit ik lekker op de bank met de laptop en een kopje thee (en kleine ondeugende Uma, wat is dat toch een knuffelkont. Nog steeds zwaan-kleef-aan, haha). Inmiddels gaat het weer goed met mij hoor, lieve meiden. Ik heb de hoop weer gevonden (die had zich verstopt in een hoekje van mijn hart). Lief dat jullie voor mij gehoopt hebben, toen ik het zelf even niet meer kon.

Tam, wat vervelend dat je kwaaltjes niet meer zo opspelen (raar om te zeggen eigenlijk). Maar ik kan me herinneren dat het per dag behoorlijk kon verschillen. Ik kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt, hoor. De volgende echo is vast weer goed. Wanneer is je volgende echo? Wat is dit toch een onzekere tijd, hè! Gelukkig zijn we allemaal sterke meiden en gaan we door tot ons doel bereikt is. Ik hoop voor je gemoedsrust dat de kwaaltjes vandaag weer in volle hevigheid aanwezig zijn!
Wat fijn dat ze in België wel verder onderzoek konden doen. Vreemd dat dat in NL dan niet kan…
Ik wil mijn collega’s wel een keer op de hoogte brengen van mijn eerste zwangerschap, maar ik heb zelf in mijn hoofd dat ik dat pas doe als ik weer zwanger ben. Nu vind ik het soms ook wel fijn dat ze het niet weten inderdaad.
Wat heerlijk om er in de herfstvakantie even op uit te gaan! Goed idee. Ik ben zelf gesteld op de Waddeneilanden en Zuid-Limburg. Weet je al waar je naar toe gaat?

Kim, ik voel me goed hoor. En jij?
Wat vervelend van je schoonfamilie! Lijkt me heel lastig. Zo naar dat ze geen rekening met jou houden en kritiek gaan leveren. Heel ongepast en kwetsend. Wat vindt je man ervan? Lijkt me ook lastig voor hem. En tuurlijk ben jij een heel goede moeder! Heel lief ook volgens mij. Ik zie op je banner dat Dana over een paar weekjes jarig is? En dat je bijna 12 weken zwanger bent! En je hebt al een flinke buik, geweldig. Ik word er bijna jaloers van (heb ook zin in een flinke buik, haha). En op je werk ga je afbouwen ipv opbouwen, dat lijkt me veel beter voor je inderdaad. Volgens mij is je werk behoorlijk fysiek zwaar.

Maria, hoe gaat het met jou, meid? Het zijn moeilijke dagen voor je. Denk je veel aan jullie lieve Olivia*?
Zijn de harde buiken nog minder geworden? Lukt het je om ontspanningsoefeningen te doen (en helpt het je)? Ik hoop dat het steeds beter met je gaat en dat je soms ook kunt genieten van je zwangerschap. Lukt het je om een beetje te slapen? Wat een prachtig voetje van je kindje, meid. Echt geweldig! En wat een lieve pakketjes krijg jij. Heerlijk hoor.
Geniet je van het mooie weer? (ik zie al voor me dat je lekker in het zonnetje zit met een goed boek)

Devika, hoe gaat het met jou? Ja, naar mijn idee ben je snel aan het werk gegaan, maar iedereen is daar anders in. Als het jou helpt is het toch goed? En als het toch te veel blijkt kun je toch wat rustiger aan doen? Doe waar je je zelf goed bij voelt, meid. Ik vind het ook lekker om afleiding te vinden in mijn werk.
Ik heb over Kaylash* gedroomd. Ik zag een heel mooi babytje en wist dat hij het was. Hij keek me aan. Ik kan me verder niets meer herinneren, behalve dat ik dacht: “wat een prachtig kind”
Ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn en dat zijn ziel dan weer terug keert.
Wat fijn dat jullie zo goed opgevangen zijn door jullie omgeving. Echt heel fijn.
Lief dat je die doos hebt weggegeven. Ik moest even slikken toen ik het las, hoe je je voelde. Zo herkenbaar. Het zijn echt van die moeilijke momenten. Wel heel fijn dat je je verhaal zo goed kwijt kunt bij je man. Lukt het jullie om elkaar te steunen? Bij mijn vriend en mij is dat soms wel heel moeilijk geweest, maar uiteindelijk zijn we nu hechter dan ooit. Als je samen zoiets verdrietigs mee maakt kan dat echt je relatie onder druk zetten, maar als je er dan samen uit komt, ben je ook samen sterker geworden. Ik hoop dat jullie toch een mooie dag hebben maandag.
Fijn dat alles goed was bij de gyn. Ik kan me voorstellen dat je moeite had met de verklaring die ze gaf. Hou vast aan je eigen gevoel en laat je bij je volgende zwangerschap goed begeleiden. Je schrijft dat je geen behoeft hebt aan maatschappelijk werk. Ik heb toen zelf 1 gesprek gehad in het ziekenhuis en dit heeft mij wel goed gedaan. Ik ga ook nog naar een psycholoog, want dat helpt mij bij de verwerking. Maar ook hierin heeft iedereen andere behoeftes. Je weet zelf het beste wat je nodig hebt, meid.

Laura, wat heerlijk dat je maar 1 dag hoeft te gaan werken! Wat doe je voor werk als ik vragen mag (of heb ik dat al eens gevraagd, sorry dan ben ik het vergeten)? Hoe gaat het verder met je? Je hebt het druk, he!

Jasmien, hoe gaat het met jou, lieve meid? We hebben al een tijdje niets van je gehoord. Ik hoop dat het goed met je gaat, lieverd.

Ik hoop dat ik de aankomende week de energie kan vinden om te reageren, maar ik lees zeker mee hoor, lieve meiden! En ik denk aan jullie. En over een jaar afspreken met onze kindjes erbij vind ik een geweldig plan!

Liefs en een dikke knuffel,
Kersje

[devika]

maria hoe gaat het vandaag met je ?
ik keek naar je banner en werd een beetje verdrietig. maar voor jou lijkt het me helemaal heftig.
maar meid, ik beloof je, als je hier eenmaal door heen bent wordt het allemaal beter!
dikke knuffel!
devika

[devika]

Dames een vraagje:

Sla ik nu door of wat?

Ik vertelde aan een vriendin dat ik dit jaar niks met kerst en sinterklaas wilt doen voor mijn neefje en nichtje ( die dus ook dit jaar geboren zijn)
Ik vind het sneu dat het hun 1e kerst is en dat ik er niks aan doe maar ik krijg het niet over mijn hart. Omdat ik voor mijn Kaylash* niks kan kopen wil ik dat ook voor geen enkele andere kind. Ook omdat ik op sinterklaas met zwangerschapsverlof zou gaan en rond kerst uitgerekend was.
Ik zei dat ik wel volgend jaar ga vieren, nu ff niet. Nou vind zij dus dat ik doorsla in mijn verdriet en andere niks gun.
Maar voor mijn gevoel lijkt het echt onmenselijk als ik vrolijk zou lopen doen tijdens de feestdagen.
Ik ben toch niet gek? Draait kerst en sint echt alleen maar om cadeautjes? Verdorie!

[maria11]

Lieve Devika, je slaat niet door. Het is heel begrijpelijk dat de kerst er voor jou dit jaar anders uit ziet. Wat een stomme opmerking van haar zeg! :evil:
Ik denk dat je zusjes het heel goed begrijpen, daar gaat het om.
Ik vind dat je iedere reden hebt om het met kerst rustig aan te doen en toe te geven aan het verdriet wat er zit. Je neefje en nichtje krijgen nog heel veel sinterklazen en kersten, en de feestdagen dit jaar stonden en staan in het teken van jullie kindje, dat is heel begrijpelijk, en dat mag ook.
Laat je niet gek maken door dit soort opmerkingen, je doet het heel goed meid, echt.

Ja, wat betreft je andere vraag, ik ben inderdaad verdrietig vandaag , lief dat je daar aan denkt. Ik voel me superonzeker vandaag, vanmorgen kam er ook ineens heel veel melk uit mijn borst....ik vind mijn lijf gewoon raar doen en alles bij elkaar maakt mij onzeker. Ik denk veel terug aan de geboorte van onze lieve meid. Achja...gewoon een rotdag, gelukkig schijnt de zon vandaag.

Maargoed lieve Devika, laat je niet gek maken door opmerkingen zoals je vriendein maakte, sinterklaas en kerst staat inderdaad niet in het teken van cadeautjes, maar in het teken van familie en van elkaar houden, en daar is Kaylash* onderdeel van. Sterker nog, hij speelt de hoofdrol dit jaar.

liefs,
Maria

[Klungeltje23]

Devika:Niemand kan zeggen dat je doorslaat in je verdriet, want ieder doet het op zijn eigen manier!Je moet doen wat voor jou het beste is!
Toch ken ik ook de andere kant van het verhaal.Ik verloor mijn zoontje 7 weken voordat mijn petekind geboren werd.Mijn Petekind is het zoontje van mijn allerbeste vriendin en het ging niet altijd makkelijk tussen ons tijdens de zwangerschap.
Dit omdat ik er ook moeite mee had, dat ik zo hard moest vechten voor mijn kindjes en zij per ongeluk zwanger werd en het eigenlijk voor niets kreeg.Het was moeilijk zeker omdat we allebei een zoon zouden krijgen, ik mijn zoon af moest geven en me tevreden moest doen met de naam als peettante.Mijn vriendin zei dat als hij geboren werd en ik het niet op zou kunnen brengen, ze ook niet wilde dat ik mezelf verdriet deed en niet hoefde te komen.Ik was daar blij om.
Toch toen ze mij belde dat het kleine ventje geboren was, stond ik binnen 5 minuten voor de stoep.Dit omdat mij ineens te binnen schoot hoe gelukkig ik was met mijn dochter.Hoe trots ik was en wat het gevoel mijn leven verreikte.Ik kon haar niet verdriet doen door niet te komen.En ja ik heb flink gehuild toen ik de kleine in mijn armen sloot, maar ze begreep het.Maar de tranen in haar ogen en het geluk wat ik daar zag, had ik niet willen missen.Zij was er in mijn goede tijden, toen het haar slechte tijden waren en dus nu andersom.Ik vond dat ik toen verder moest kijken dan mijn eigen ik, omdat ik anders misschien meer zou kunnen verliezen als mij lief was.Ik heb geen broers of zusjes, maar zij is voor mij buiten mijn gezin en mijn ouders een belangrijk onderdeel van mijn leven.Waar ben je zonder mensen die je steunen en alles met je delen...in goede en slechte tijden???
Ik zeg niet dat het altijd makkelijk is en dat jij het zo moet doen.Het is alleen een voorbeeld van hoe ik het heb gedaan.
Alles je op dit moment doet is altijd te accepteren en altijd goed!!!

[Tam]

Davika,
Denk aan jezelf en wat jij op dat moment wil en /of kan. Dat weet alleen jij en misschien denk je er tegen die tijd anders over. Zo niet dan is dat ook goed. Wij hebben met kerst vorig jaar ook geen cadeaus gedaan. De mensen begrepen dat wel. Mijn nichtje was net na de dood van mijn dochter jarig en kon het ook niet aan. Zijn achteraf met zijn twee geweest. Dat snapte ze best.
Mensen kunnen alleen soms niet zo goed uit de hoek komen. er is geen tijd voor rouwen........er is geen vast proces voor. Dus luister naar je gevoel en dat is het gewoon goed....wat een ander er ook over denkt.
Deze kerst was ik ook uitgerekend van ons tweede mk.......zag mezelf weer al een beetje gelukkig zijn. Hoop dat ik dat nu weer een beetje met dit frummeltje mag zijn.

Kim, bijna het eerste trimester voorbij. Schiet weeral op niet? Maar het gaat hoe dan ook niet snel genoeg.

Maria, denk aan je vandaag.........anders ook hoor, maar vandaag nog wat extra en zeker aan jullie lieve mooie schat*.

Kersje, wou effe zeggen dat ik je een sterk mens vind. Haha. Niet lachen, maar dat bedacht ik me toen ik dit verhaaltje ging typen. Weer een spannende tijd komende tijd met je NOD? Maar ja....spannend blijft het altijd. Daar hebben we teveel voor meegemaakt. We hebben trouwens ons hoteletje geboekt.....naar de veluwe. Lekker alles erop en eraan. 2 nachtjes, want meer kan mijn man niet vrij krijgen enne.........de portomonee niet betalen haha

laura: hoe is het? Wou nog zeggen dat het wel mooi is van je man zijn promotie. Daar drink ik er een op (zonder alcohol, dat dan weer wel)

jazz, mis je meid. Hoe is het?

Hier weer een drukke dag. Klein beetje misselijk en merk dat ik dan gewoon moet juichen.....gek he! Verder zit ik onder de muggebulten. Gister effe naar het bos en aangevallen door mug-zilla. Het ergeste is dat de meeste op mijn gezicht zitten. Lijken net allemaal puisten hihi

[maria11]

Hey meiden,

Tam, onze pukkelkoningin!:mrgreen:, fijn te horen dat je weer wat misselijker bent! dat geeft inderdaad meer vertrouwen. Heb je zelf wel eens aan een Angelsound gedacht? ik moet je bekennen dat ik eerst sceptisch tegenover stond omdat ik dacht dat het juist meer onrust zou brengen ipv rust maar ik vind het echt zo fijn nu! vooral afgelopen week, ik luister elke morgen een paar seconden naar het hartje en dat geeft me veel rust. Is dat niet wat voor jou?
En ja, je idee om elkaar te zien met alle kindjes erbij vind ik een heel leuk plan!
Wat betreft je vraag, weinig harde buiken meer gehad! gelukkig. Toch voelt het aan alsof het kindje heel laag ligt, maar ik zal wel gek worden. Vrijdag mag ik weer naar het zh voor een echo.

Kersje, hoe gaat het deze week? iets minder moe of nog steeds om 9 uur naar bed? ben wel benieuwd hoe het zal gaan deze week met je nod...wanneer verwacht je deze?
Ik zit inderdaad nu veel met een boek in het zonnetje op mijn terras. Ik ben nu "Uit elkaar" aan het lezen van Cornald Maas (ken je hem?), hij schrijft voor de Volkskrant. Het zijn hele mooie korte verhalen van kinderen van gescheiden ouders. "Kinderen" van 10 tot 70 jaar zeg maar. Voor mij als kind van gescheiden ouders heel herkenbaar. De verhalen zijn heel divers, een scheiding kan soms een blessing zijn voor het hele gezin of een drama en alles ertussenin. C.Maas doet en beschrijft de interviews heel sereen, respectvol en treffend. Voor de rest doe ik niet echt veel :-?, ik ruim wat op, wandel wat. Ik ben al wat rustiger, da's fijn. Ik tel echt de dagen tot februari af.
Soms denk ik wel eens dat die enorme onrust die ik soms voel echt voortkomt uit het feit dat we niet weten wat er met Olivia is gebeurd. Ik denk dat als we een "reden" hadden ik rustiger zou zijn, meer vertrouwen kon hebben...maar misschien vergis ik mij hierin.
Wat mooi trouwens dat je van Kaylash* gedroomd hebt. Bijzonder is dat.

Kim, hoe is het met je? kan je je gewone broeken nog aan? :mrgreen: beseft je kleine meid eigenlijk wat er gaande is? ze is natuurlijk nog wel erg klein, misschien is die buik en zwangerschap nog wat te abstract voor haar...Maargoed, ik hoop dat je je goed voelt, ondanks dat je je soms verloren en onbegrepen voelt bij familie, dat moet niet altijd makkelijk zijn. Ik vind je ook een hele goede mama, het is niet eerlijk van je schoonmoeder om de borstvoeding oid op te rakelen, ze heeft daar niets mee te maken vind ik. Ik merk dat ik ook snel geïrriteerd raak als ik gevoel heb dat ik bekritiseerd word in mijn moeder-zijn, het ligt gewoon zo gevoelig. Mijn moeder zou ook voor Olivia een kinderwagen kopen, heel lief. Ik had de wagen uitgezocht en wilde graag een zwarte kleur. Uiteindelijk kwam de kinderwagen op de dag van haar crematie en heeft mijn moeder hem teruggestuurd naar de leverancier. Toen ik laatst weer over een kinderwagen begon zei ik dat ik van gedachte was veranderd ik wilde de wagen die ik in mijn hoofd had niet meer, ik wilde graag een andere, zei ze: "oh gelukkig, ik wou het niet zeggen maar ik vond het zo naar dat je een zwarte wilde, ik vond het helemaal niets!" Ik was daar zo verdrietig en boos over (heb alleen niets laten merken), het was feitelijk het enige wat ik voor Olivia concreet had uitgezocht en zelfs dat had ik niet goed gedaan. Ik merk wel dat ik er nu gewoon ook gevoeliger voor ben, alles wat er gezegd wordt weegt zwaarder, heb jij dat ook niet? Ik geloof niet dat onze (schoon)moeders dat altijd even goed beseffen.

Devika, hoe is meid? is er al iets van je cyclus te maken? je gebruikt nu ovutesten toch?

Jasmien, liefs uit Nederland! hoeveel weken ben je nu eigenlijk? uitgerekend in april dus een week of 14 ofzo?

Laura, ook liefs voor jou meid! hoe zat het met jou eigenlijk. verloor jij tijdens de zwangerschap van Semmy ook ergens in het tweede trimester colostrum? of ben ik de enige gek hier? :?

Het is al half 1 en ik zit nog in mijn ochtendjas.....schandalig!!!!! hock:
Ik ga zo even de markt over (bij mij om de hoek, hoe handig!) en een haring eten.

lieve meiden tot later!
Mariax

[devika]

Joehoee! Ik ben vanochtend ongesteld geworden!
Nooit geweten dat ik ooit zoooo blij kon zijn met ongi! Hihihi!

[maria11]

Devika wat goed meid!!!! ik kan het mij helemaal voorstellen dat je blij bent! goed zo!

[devika]

Devika wat goed meid!!!! ik kan het mij helemaal voorstellen dat je blij bent! goed zo!

oooohhh ik ben echt zoooooo ontzettend blij! ongeloofelijk...
tis wel kort op elkaar, maar dit is wat ik nodig heb om er weer bovenop te komen. dit is mijn manier om mijn kindje terug te brengen. ik hoop nu echt dat mijn gebeden gehoord zullen worden. volgende week kan ik beginnen met testen.

[shadylady313]

Lieve meiden, ik heb wel weer alles gelezen maar weer eens niet alles kunnen onthouden...
Maria, voor jou een dikke knuffel!! Wat zul je een rot dag gehad hebben gister... Hoop dat het allemaal een beetje rustig is nu bij je! En ondanks alles evengoed proberen te genieten van de kleine in je buik hè?!?! Ik weet dat het heel spannend is allemaal..

Weet niet meer wie het vroeg maar nee ik verloor geen colostrum...dus ja je bent de enige gek hier haha sorry hoor..

Kersje jouw nod komt er zeker weer aan? Wanneer precies? Over een paar dagen denk?

Kim, hoe gaat het met jouw ukkepuk? En met jou natuurlijk?

Devika, ik snap echt wel dat je niet aan de feestdagen wil doen.. Ik heb twee jaar geleden ook in september mijn zoontje verloren terwijl ik in december uitgerekend was en ook nog een gelijk met mijn schoonzusje liep. Ik heb op al die dagen die zo mooi hadden moeten zijn "gewoon" mijn eigen gevoel enzo uitgeschakeld en de dagen erna heeeeeel verdrietig zitten zijn. Wilde voor mijn net bevallen schoonzusje ook geen struikelblok zijn zeg maar.. Zij was zo gelukkig... En ik was ook heel blij voor haar! Dat wilde ik haar vooral laten weten.

Verder ben ik het echt ff kwijt. Hier gaat het heel erg goed! Semmy gaat tot 16 december nog twee dagen naar de opvang en daarna alleen nog op vrijdag! Eigenlijk was vandaag mijn eerste werkdag maar dat is nu vrijdag... Ben heel erg benieuwd! Vind het zelfs een beetje eng haha! Ben daar zeven maanden niet geweest... Kheb een maxicosidrager op de fiets en das echt ideaal! Ben nu ook veel met de kleine man aan het fietsen! Heerlijk!!
Nu lig ik lekker te luieren in bad, semmy is toch naar de opvang dus lekker moment helemaal voor mezelf!! Heerlijk leventje zo hoor maar met semmy erbij is het soms wel druk en flink plannen maar das ook wel weer een uitdaging! Het is echt een heerlijk mannetje!

[Jazzz]

Dag lieve dames,

Na een heerlijke vakantie ben ik nu weer terug in Suriname. Met mij gaat het goed. Ik ben de vorige week naar de gyn geweest. Alles zag er goed uit en ik heb de kleine flink zien bewegen. Inmiddels ben ik 14 weken en 5 dagen zwanger. De gyn heeft mij wel een maand rust voorgeschreven, dus zit ik thuis.

Maria, wat fijn en wat een opluchting dat het nu stukken beter met je gaat. Ik heb de laatste weken veel aan jou gedacht. Je zit nu ook nog in de periode van Olivia* dus is het dubbel zo zwaar. Mooie echo fotootjes heb je laten zien hoor. Ik zal later proberen die van mij te zetten. Eerst kijken hoe dat moet.

Devika, volgens mij heb ik jou nog niet ‘verwelkomd’. Ik wenste wel dat het onder veel betere omstandigheden was geweest maar in dit topic weten de lieve dames als geen ander wat je ongeveer hebt meegemaakt en nog ervaart. Alsnog sterkte en ik hoop dat het (al is het een klein beetje) is gelukt jouw verlies een plaatsje te geven. Ik merk wel dat je naast positief ingesteld ook nog een sterke vrouw bent.

Tam, hoe is het met je? Nog last van de ‘puisten’, hahaha. Wel misschien vreemd om dit te zeggen maar fijn dat jij je weer misselijk voelt.

Kersje, hoe gaat het met jou? Nog zo druk op het werk? Hoe is het met de lief-ondeugende Uma? Ik hoop dat het gauw rustiger wordt op het werk hoor.

Kim, ik zie in je banner dat je nu 12 weken bent. Hoe is het met jou?

Dames, ik heb nog niet helemaal teruggelezen omdat ik snel moe van de computer word. Nemen jullie mij niet kwalijk als ik niet echt op jullie heb gereageerd. Hoop het snel goed te maken.

Veel liefs,
Jasmien

[devika]

@ jazz, ben je nou naar suriname op vakantie geweest of woon je daar? ik ben ook surinaams. ( mijn voorouders komen uit india).
dank je wel voor de warme welkom. ik begin me hier steeds meer op m'n plek te voelen.
ik zie dat bijna alle meiden hier weer zwanger zijn geworden dus dat geeft mij veel hoop.

[devika]

@ tam:
ja ik beloof dat ik goed op mezelf pas.
ga je vaak in het kamertje van je dochtertje?
ik heb ook veel spullen van Kaylash* maar daar mogen andere kinderen ook niet mee spelen. krijg ik ook niet over mijn hart. alles staan nu op zolder. wij waren nog net niet begonnen aan zijn kamertje. dat zou na de vakantie gebeuren.
in het ziekenhuis kregen wij ook het dekentje mee waar hij in gewikkeld was. daar ruik ik weleens naar. ook die heb ik op zolder liggen.
ik kan me voorstellen da je niet wil dat je nichtje in je dochter haar bedje slaap. ik zou het ook niet aankunnen denk ik. maar hou hoop he, binnenkort ligt daar een kleine bengeltje in!
een vraagje, hoe heet je dochtertje? ik heb dat nergens gelezen. kan natuurlijk ook zijn dat je dat bewust niet vertelt. ik snap het hoor!

goed idee om later met alle forum mama's af te spreken. dat zou mooi zijn, dat iedereen dan weer gelukkig is met een kleine! daar gaan we voor! jullie verdienen het allemaal!
goed om te horen dat het allemaal mee werk daar in gent. kunnen ze in ned nog wat van leren.


@ maria, mijn gevoel zeg dat je een meisje krijgt! zo'n fotogeniek kind, dat moet een modepopje zijn!
hoe ben je de afgelopen dagen doorgekomen. vast veel aan je meisje gedacht he. ik kan me je verdriet zoo goed voorstellen. vooral ook omdat ik net zo lang zwanger was als jij toen et mis ging. ik kijk steeds naar je banner en denk weer aan hoe het voelde..zo lang zwanger zijn..
vandaag niet meer. je bent nu verder dan waar ik "gestopt"was..


@ ikkemikketje:
wat vervelend dat je je zo loopt op te winden over je schoonfamilie.
jammer dat je schoonmoeder zo partijdig is. sommige mensen hebben het niet door dat ze met hun gedrag anderen zo kunnen kwetsen he.
je bent een topmoeder! niet te veel van aantrekken wat ander zeggen.
ik weet het is makkelijk gezeg dan gedaan. maar weet je, schreeuw het hier maar zoveel mogelijk uit! dat lucht op. en wij kunnen het hier allemaal aan!


@ kersje:
oh je collega's weten het niet van je 1e zw? lijkt me idd een goed idee om het te vertellen als je weer zwanger ben. ik hoop dat dat moment heeeeeeell gauw voor je komt! meid ik gun je een positieve zwangerschapstest zoooo van harte!
wat mooi dat je over mijn jongetje gedroomd heb! moest ervan huilen toen ik het las. ik hoop ook dat zijn zieltje gauw terug komt.
hij is het enige wat nog onbreekt in mijn leven. voor de rest hoef ik niks meer. van 10 miljoen zou ik niet gelukkig worden dan van mijn lieve jongetje..
over het algemeen kan ik er goed met mijn man over praten. maar soms merk ik ook wel dat hij er anders in zit dan ik. hij is een stuk verder in het vewerkings proces. mannen he!
maar mijn kant snapt hij gelukkig wel. vroeger hadden we vaker ups en downs. sinds de zwangerschap zijn we veel dichter bij elkaar gekomen. in amerika is hij echt mijn held geweest. dan merk je pas hoeveel je voor elkaar betekend. je relatie wordt er idd hechter door. dat merk ik wel ja.

oh ja in het ziekenhuis in amerika hebben we wel een gesprek gehad met een maatschappelijke werker. aardige man. gesprek heeft ons heel goed gedaan. heel toevallig belde hij ons afgelopen maandag. om te vragen hoe het nu met mij is. vond ik heel lief. 6 weken na de drama heeft ie toch nog aan ons gedacht. de ziekenhuis schijnt ons ook nog te kennen. volgend de maatschappelijke werker had iedereen het er nog over. tja..wij waren ook een geval apart,...

[devika]

vanochtend en middag was ik super vroolijk en blij. ik ben dus ongesteld geworden. nieuwe ronde nieuwe kansen.
maar eenmaal thuis kwam de verdriet weer. mijn man is een paar dagen weg voor zijn werk. voor het eerst na de drama ben ik alleen thuis. dacht dat ik het aankon maar is toch moeilijk. moest weer flink huilen...verdorie! waarom moest dit allemaal ons nou overkomen!!!

ook al ben ik heel sterk, ik merk de laatste tijd dat ik veel met "waarom" en "wat als" bezig ben...
waarom uitgerekend die week dat we op vakantie waren?? waarom niet eerder, bij een paar weken zwangerschap. als het toch had moeten gebeuren.
bij 6 weken zwangerschap kreeg ik een echo. er was niks te zien en de gyno zijn dat wij ons moesten voorbereiden op een miskraam. omdat het zakje leeg is. 2 weken lang heb ik met de gedachte rond gelopen dat ik elk moment een mk kan krijgen. bij de 8 weken echo bleek toch een hartje te kloppen. Godzijdank!...of toch niet. uiteindelijk ben ik na 5.5 mnd toch met lege handen acher gebleven...

soms denk ik, heb ik Kaylash* na zijn geboorte wel genoeg aandacht gegeven. ik had hem alleen maar in mijn hand met een dekentje om hem heen. nu denk ik, waarom heb ik hem niet uit zijn dekentje gehaald en hem rondom van voor en achter goed bekeken. ik heb hem alleen van voren gezien. ik huil terwijl ik dit schrijf.
nu denk ik steeds had ik maar dit had ik maar dat...
of zou hij pijn gehad hebben toen hij overleed...

op de momenten dat ik weer helder ben, weet ik wel dat het goed is zo. dat ik goed afscheid heb genomen. maar soms zijn er momenten....
maar er zijn ook heel veel momenten, grotendeels zelf hoor, dat ik er vrede mee heb. omdat zoals ik verteld had, in mijn geloof gezegd wordt dat kindjes terug komen.
in suriname gaven ze vroeger babys die overleden een kenmerk. bv een oorgaatje ofzo. zodat ze de baby's herkennen als ze terug komen!
nu nog zeggen vele oude mensen tegen ons dat we vertrouwen moeten hebben. ik geloof daar echt in...
ik bid veel en geloof dat hij terug komt...
maar soms...als ik moet huilen...dat weet ik het gewoon niet meer...


de kerstdagen enzo..ja ik heb geen flauw idee hoe die zullen zijn.voor nu zie ik er tegen op. maar misschien dat het straks anders is...hopelijk is het deze ronde raak..