28-06-2010 08:06
Hey lieve dames,
Ben weer terug van een weekendje Brabant, we zaten in het huis van mijn schoonouders, die waren op vakantie. Wat was het prachtig weer he? 8-) echt super, we hebben lekker buiten in natuurwater gezwommen, echt fijn!
Wauw Jasmien, zo te horen heb je een hele drukke en verantwoordelijke baan. Ben je inmiddels een beetje bijgekomen van de drukte? nog iets leuks gedaan dit weekend? Deze week je nod! toch spannend hoor, ook al denk je dat er maar een kleine kans is dat het raak is.....ik dacht dat vorige keer ook, en had geen noemenswaardige zwangerschapsklachten. Dus wie weet! ik duim voor je.
Wat je schrijft over het niet goed kunnen bevatten hoe je levenslustige kind door een niet goed functionerend placenta komt te overlijden, kan ik mij helemaal voorstellen. Het feit dat zoiets in jouw lijf niet goed gefunctioneerd heeft en je kindje daar last van heeft gehad lijkt mij heel moeilijk te verwerken. Mijn moeder bekeek het overlijden van ons meisje ietsje anders dan wij deden, haar "theorie" was dat het vanaf dag 1 niet goed zat met het kindje, de meeste overlijden dan ergens in de eerste 8 weken, maar wij hadden gewoon zo'n sterk kindje, zo'n sterk hartje dat ze door kon gaan, langer bij ons bleef. Ik vond dit op zich wel een fijne gedachte, we hadden een sterk kindje gemaakt. heb jij eigenlijk veel familie dichtbij waar je woont?
Ja, en wat betreft je vraag over mijn buik, ik vind het wel fijn dat hij snel groeit, ik heb mijn buik heel erg gemist namelijk.
Kersje, inderdaad, weg anonimiteit! :lol: , maar ook wel een "veilig" gevoel dat we elkaar weer kunnen vinden. Ik begrijp dat je het wachten op de sollicitatie confronterend vond, je zit je dan natuurlijk een beetje druk te maken tijdens het wachten, en dan komt opeens het besef waar je nou helemaal mee bezig bent, solliciteren.....en dat terwijl je inderdaad iets heel anders had moeten doen nu....je om hele andere dingen druk had moeten maken. Ik herken het zo, ik ben ook zo met Olivia bezig, en de bevalling die een dezer dagen plaats had moeten vinden. Ik ben ook best veel verdrietig geweest deze week, zij overheerst deze zwangerschap op dit moment een beetje. Ik probeer ook heel gericht met dit kindje bezig te zijn maar uiteindelijk is zij het waar ik de meeste tijd aan denk. Soms vind ik dat niet eerlijk voor dit kindje, maar besef ook dat het niet erg is, het hoort erbij. Het is niet iets waar ik voor kies, het verdriet en gemis is gewoon nog heel aanwezig. Maar het is inderdaad ook een energie- en egoboost om aangenomen te worden! dat is zeker goed voor je zelfvertrouwen, dat had je na afgelopen maanden zeker even nodig denk ik.
Ik kan mij voorstellen dat je niet meer weet hoe het voelt zwanger te zijn....ik had dat ook. Ik denk dat het in mijn geval komt doordat ik mij best wel ziek voel de hele dag, niet echt iets wat je lichaam en geest graag wil onthouden denk ik :lol:.
Wat begin je al snel aan je nieuwe baan trouwens! wauw......nog een week vrij! hock: Hoeveel uur ga je werken? zal inderdaad wel even pittig worden, ik hoop dat je in een leuk team terecht komt, spannend hoor!
Hey tam, wat lief dat je familie zo goed meegeholpen heeft, en wat fijn dat het zo mooi is geworden!! , ik zag het helemaal voor me. Het zal wel fijn voelen nu het af is denk ik, zo fijn dat je dit nog voor je prinsesje hebt kunnen doen.
Kim, zwanger kunnen zijn is in de eerste maanden ook heel erg dubbel! angstig, spannend, ontzettend fijn, eng, leuk. Ik denk dat alle dames dat hier wel kunnen beamen, fijn dat je een goed gesprek met je gynaecoloog hebt gehad, wanneer is jouw nod?
oke dames, ik ga weer werken, het zal niet meevallen in die hitte (Jasmien het is hier vandaag in het binnenland 30 graden!), volgende week ben ik 8 weken zwanger, toen begon vorige keer de misselijkheid, ik ben benieuwd! aan de ene kant wil ik niet misselijk worden (het was zo zwaar), maar aan de andere kant is die misselijkheid voor mij ook een geruststelling, dat het werkt, de hcg stijgt, het de goede kant op gaat. Ik voel me wel rustig, ik heb wederom weer een lief rompertje gekocht, we fantaseren over namen, het geslacht, ik voel me heel dankbaar.
dag lieve meiden, tot snel.
Liefs,
Maria
Ben weer terug van een weekendje Brabant, we zaten in het huis van mijn schoonouders, die waren op vakantie. Wat was het prachtig weer he? 8-) echt super, we hebben lekker buiten in natuurwater gezwommen, echt fijn!
Wauw Jasmien, zo te horen heb je een hele drukke en verantwoordelijke baan. Ben je inmiddels een beetje bijgekomen van de drukte? nog iets leuks gedaan dit weekend? Deze week je nod! toch spannend hoor, ook al denk je dat er maar een kleine kans is dat het raak is.....ik dacht dat vorige keer ook, en had geen noemenswaardige zwangerschapsklachten. Dus wie weet! ik duim voor je.
Wat je schrijft over het niet goed kunnen bevatten hoe je levenslustige kind door een niet goed functionerend placenta komt te overlijden, kan ik mij helemaal voorstellen. Het feit dat zoiets in jouw lijf niet goed gefunctioneerd heeft en je kindje daar last van heeft gehad lijkt mij heel moeilijk te verwerken. Mijn moeder bekeek het overlijden van ons meisje ietsje anders dan wij deden, haar "theorie" was dat het vanaf dag 1 niet goed zat met het kindje, de meeste overlijden dan ergens in de eerste 8 weken, maar wij hadden gewoon zo'n sterk kindje, zo'n sterk hartje dat ze door kon gaan, langer bij ons bleef. Ik vond dit op zich wel een fijne gedachte, we hadden een sterk kindje gemaakt. heb jij eigenlijk veel familie dichtbij waar je woont?
Ja, en wat betreft je vraag over mijn buik, ik vind het wel fijn dat hij snel groeit, ik heb mijn buik heel erg gemist namelijk.
Kersje, inderdaad, weg anonimiteit! :lol: , maar ook wel een "veilig" gevoel dat we elkaar weer kunnen vinden. Ik begrijp dat je het wachten op de sollicitatie confronterend vond, je zit je dan natuurlijk een beetje druk te maken tijdens het wachten, en dan komt opeens het besef waar je nou helemaal mee bezig bent, solliciteren.....en dat terwijl je inderdaad iets heel anders had moeten doen nu....je om hele andere dingen druk had moeten maken. Ik herken het zo, ik ben ook zo met Olivia bezig, en de bevalling die een dezer dagen plaats had moeten vinden. Ik ben ook best veel verdrietig geweest deze week, zij overheerst deze zwangerschap op dit moment een beetje. Ik probeer ook heel gericht met dit kindje bezig te zijn maar uiteindelijk is zij het waar ik de meeste tijd aan denk. Soms vind ik dat niet eerlijk voor dit kindje, maar besef ook dat het niet erg is, het hoort erbij. Het is niet iets waar ik voor kies, het verdriet en gemis is gewoon nog heel aanwezig. Maar het is inderdaad ook een energie- en egoboost om aangenomen te worden! dat is zeker goed voor je zelfvertrouwen, dat had je na afgelopen maanden zeker even nodig denk ik.
Ik kan mij voorstellen dat je niet meer weet hoe het voelt zwanger te zijn....ik had dat ook. Ik denk dat het in mijn geval komt doordat ik mij best wel ziek voel de hele dag, niet echt iets wat je lichaam en geest graag wil onthouden denk ik :lol:.
Wat begin je al snel aan je nieuwe baan trouwens! wauw......nog een week vrij! hock: Hoeveel uur ga je werken? zal inderdaad wel even pittig worden, ik hoop dat je in een leuk team terecht komt, spannend hoor!
Hey tam, wat lief dat je familie zo goed meegeholpen heeft, en wat fijn dat het zo mooi is geworden!! , ik zag het helemaal voor me. Het zal wel fijn voelen nu het af is denk ik, zo fijn dat je dit nog voor je prinsesje hebt kunnen doen.
Kim, zwanger kunnen zijn is in de eerste maanden ook heel erg dubbel! angstig, spannend, ontzettend fijn, eng, leuk. Ik denk dat alle dames dat hier wel kunnen beamen, fijn dat je een goed gesprek met je gynaecoloog hebt gehad, wanneer is jouw nod?
oke dames, ik ga weer werken, het zal niet meevallen in die hitte (Jasmien het is hier vandaag in het binnenland 30 graden!), volgende week ben ik 8 weken zwanger, toen begon vorige keer de misselijkheid, ik ben benieuwd! aan de ene kant wil ik niet misselijk worden (het was zo zwaar), maar aan de andere kant is die misselijkheid voor mij ook een geruststelling, dat het werkt, de hcg stijgt, het de goede kant op gaat. Ik voel me wel rustig, ik heb wederom weer een lief rompertje gekocht, we fantaseren over namen, het geslacht, ik voel me heel dankbaar.
dag lieve meiden, tot snel.
Liefs,
Maria