mijn lieve, lieve kleine schat

[cindy85]

Ja zwanger raken is hier gelukkig altijd heel bijzonder vlotjes gegaan. Zwanger blijven is wat anders: in totaal al 4 vroege miskramen gehad en Simon verloren.
Mijn man reageerde er eigenlijk veel beter op dan verwacht en kijkt er eigenlijk wel naar uit. Hij ziet maart 2017 al volledig zitten, maar zo ver vooruitkijken dat lukt mij echt met de beste wil ter wereld (nog) niet. Voorlopig gaat loop mijn tijdspanne niet verder dan de hcg bepaling maandag en waarschijnlijk daarna tot aan de eerste echo, maar echt al aan een baby erbij denken durf ik echt nog niet. Stap per stap.

[shadylady313]

Compleet logisch. Dat zal voorlopig nog zo blijven ook denk ik. Ik durfde na Sonny ook niet meer te geloven dat het goed kon gaan. Mijn duimen draaien voor je!

[belle]

Aaaaawww Cindyyyyyy wat lees ik nou schat ❤❤❤ onwijs gefeliciteerd ❤❤❤ Wat ontzettend fijn voor je en heeeeeeeuuuuullll speciaal. En logischerwijs zeer spannend, meis je zal inderdaad alles stapje voor stapje moeten doen, babysteps letterlijk en figuurlijk 😉 Hou ons maar lekker op de hoogte en blijf vooral je naasten om steun vragen de komende fijne maar ook roerige tijd, je hebt ze hard nodig... Ik kan t alleen maar n beetje digitaal doen hè.... Och meis wat heerlijk, tis jullie ontzettend gegunt. Ik blijf je uiteraard volgen, hang in there en net als shadylady draaien de duimen zo hard ze kunnen, tot de rook deraf slaat en verder xxxxxx❤❤❤

[cindy85]

Dank je Belle, wat ontzettend lief van je !!!
Een van mijn zusjes (ik heb er veel ) en een collega/vriendin heb ik het al verteld. Die twee in het bijzonder hebben mij erg gesteund bij het verlies van Simon (en nog steeds!) dus ik vond het ook wel leuk om hzt met hen te delen, wetende dat ik ook op hen kan terugvallen als mijn angst even de bovenhand zou nemen.
Hcg waarde was in elk geval dik in orde (450 op 4w3d) dus die eerste horde is genomen! Op 5w3d ga ik wel nog eens terug om opnieuw te laten beoalen, gewoon voor de zekerheid en ik moet sowieso toch nog langs voor wat papieren ivm mijn ziekteverlof van na Simon. voorlopig durf ik er wel op vertrouwen dat die waardes dan ook wel goed zullen zijn! Ik blijk wel een lichte schildklierafwijking te hebben waarop de HA extra testen op wou doen maar hij verwacht niet dat daar iets uit zal komen omdat de afwijking minimaal is maar better safe than sorry he.
Waar ik wel wat ondersteboven van was en nog steeds ben eigenlijk, is dat ik opeens immuun blijk te zijn voor cmv. Ik ben vrij zeker dat dat nog niet het geval was toen ik op 12w controle ging bij Simon. Zou dus best kunnen dat ik ineens heel onverwacht toch de doodsoorzaak gekregen heb nu. Zou ook zoveel verklaren, bvb die leverinfectie die hij had (waarvan gezegd werd dat die er hoogstwaarschijnlijk na zijn dood gekomen is). Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik me moet voelen erbij. Gisteren nogal wat gehuild toen dat ineens tot mij doordrong dat het dus goed mogelijk is dat hij door een virus gestorven is dat ik hem heb doorgegeven. En eigenlijk had ik me wel min of meer neergelegd bij het feit dat ik de oorzaak nooit zou weten dus ik ben nogal overdonderd erdoor. Maar als dat effectief de oorzaak is, dan is dat anderzijds dus eigenlijk wel heel goed nieuws voor deze zwangerschap en is de angst voor deze zwangerschap mss weer net dat ietsje minder want nu ben ik er immuun voor dus dit kan ik niet nogmaals doorgeven.
Gyn is helaas met verlof tot 1/8 dus heb haar niet kunnen bereiken voor mijn vragen over mijn bloedonderzoeken bij Simons geboorte en voor een eerste afspraak. 19/8 vertrek ik op reis met mijn zus en had toch graag voordien een eerste echo gehad ...

@shadylady, die angst die je na Sonny had bij je zwangerschap van Semmy, was die dan nog even sterk bij je volgende zwangerschappen of werd dat toch weer iets ontspannender na een voldragen zwangerschap te hebben gehad ?

[devika]

Aaahhh cindy85 wat onwijs gaaf! Van harte gefeliciteerd met deze nieuwe zwangerschap! Het is je zo gegund.
Hoe reageren de andere kindjes hierop? En wat fijn dat je man het zo ziet zitten! Maar jij nog niet helemaal. Ik snap het. na wat jullie hebben meegemaakt wil je meer zekerheid hebben.
Ik hoop tocht dat je er elek dag steeds meer in kan gaan geloven. En idd, je leeft van echo naar echo, maar zo kom je er ook! De eerste stap is gezet! Op naar een gezonde beeb in maart 2017!!!

Hier gaat het heerlijk! Ik had nooit durven dromen dat ik zo van deze zwangerschap kon genieten. Morgen is mijn laatste werkdag meiden! Dan begint mijn verlof!
Eerst heb ik een weekje vakantie en dan echt zw verlof. Vandaag nog een echo gehad. Zusje maakt het goed, ze zit mooi op schema. met 33 weken is ze nu al veel groter dan Shivani was met 35 weken. Wat een verschil!
Ze is nu ongeveer 2100 gr. Ik vind het prima! Ze ligt wel al een tijdje in stuit. Hopelijk gaat ze nog draaien. En anders een draaipoging met 36 weken of een keizersnee. Ik moet zeggen dat ik me daar niet druk om kan maken. Ik vind alles wel best, ja zelfs een ks. Raar he…
Maar de vorige ks is mij goed bevallen, vandaar. Maar een normale bevalling zou natuurlijk mooier zijn.
Zucht…ik kan niet wachten tot ze er eindelijk is hihi.

Hoe is het met de rest van de meiden? Ik probeer gauw weer even bij te lezen.
Dikke knuffel!

[-sunshine-]

Hey lieve meiden!

Cindy wat een prachtig nieuws om hier te lezen! Inmiddels heb je de tweede hcg bepaling denk ik wel gehad, ik hoop dat die ook goed was en dat je langzaam durft te geloven dat het goed zit.

Devika, je bent al ruim 35 weken, wat is de tijd toch ongelofelijk snel gegaan. Voel je je nog steeds goed en is de kleine meid al gedraaid? Nog maar heel even geduld en dan mogen jullie zusje in de armen sluiten.

Hier gaat het goed, wel weer even een dipje achter de rug rondom 5 juli, howel het dit jaar minder zwaar was dan vorig jaar. Mooie bloementjes gebracht bij het strooiveldje van onze Ukkie en veel met hem bezig geweest ervoor en erna maar met een tevreden en dankbaar gevoel als ik naar ons kleine meisje kijk. Over een maand viert ze haar eerste verjaardag en het is echt een ongelofelijk vrolijk en blij kind. Ik ben ervan overtuigd dat haar broertje dat vanaf een wolk aan haar meegeeft.

[Pixxie]

Pfft, nooit gedacht dat ik thuis zou horen in dit groepje.. Ik ben begonnen met schrijven hier toen ik zwanger was van zoonlief, die is inmiddels al 7! In 2011 kwam zijn zusje, en in 2015 werd hun zusje geboren, met 35+6 wk. 2 dagen later hebben we afscheid moeten nemen. Nu zijn wij net begonnen met ''klussen'' voor een brusje.

[devika]

@pixxie, oh hemel! Gecondoleerd... Een kindje van 2 dagen oud moeten verliezen...ik heb er geen woorden voor...
Een baby van 35+ weken is levensvatbaar
Mijn oudste dochter is met 35 weken geboren...
Ik vind dit zo erg voor jullie...hebben jullie destijds goed afscheid kunnen nemen? Weet je ook waarom ze maar zo kort bij jullie mocht zijn
En wat fijn dat jullie nu langzaam klaar zijn voor een nieuwe brusje. Ik hoop zo dat het gauw raak mag zijn!
Dikke knuffel voor jou!

[devika]

Cindy85 hoe gaat het nu met je? Heb je intussen al mooie echo's gehad?
Ik zie nu dat ik je laatste post niet gelezen had. Slordig
Je vertelde over je schildklier afwijking. Dat heb ik dus ook!
Maar alleen in de zwangerschap dus. Alle 3 keren vertraagde mijn schildklier in de zwangerschap
Heb je ook medicijnen gekregen?
En wat heftig dat je nu mss weet waarom het mis ging bij jullie mannetje ....
Maar nu kunnen ze dus daar extra op letten. Laat dag iig een troost en gerust stelling zijn
Hoe is je man nu onder deze nieuwe zwangerschap? Ik hoop dat jullie ondanks alles toch nog kunnen genieten van deze mooie brusje in de maak! Dikke kus!

[Pixxie]

Per toeval is er tijdens die zwangerschap een ziekte ontdekt bij ons kleinste meisje. Ik kreeg extra echo's omdat ik 21 weken zwanger was toen ons huis is afgebrand en wij ternauwernood konden vluchten en dat nogal wat stress met zich mee bracht.

Ze had Polycystisch Kidney Disease, een erfelijke afwijking hebben wij later geleerd. Haar nieren hadden geen functie en door de cystes ernstig vergroot. Doordat haar nieren zo groot waren hadden haar hartje en longen te weinig plek en zich niet goed kunnen ontwikkelen, en doordat er geen nierfunctie was, was het vruchtwater ook zo minimaal dat haar longetjes niet konden oefenen. Toen ze een dag oud was is ze geopereerd, zijn de nieren verwijderd en is er een dialyse lijn geplaatst. Alle leek eventjes zo goed, maar een dag later was ze zo aan het knokken. Haar bloeddruk viel steeds weg, ze had het zo moeilijk. De artsen konden niks meer doen en toen hebben we besloten om haar te laten gaan.

Kort na haar overlijden en een paar onderzoeken later bleek dus dat wij een genetische afwijking hebben (elk 1 gen wat samen de ziekte vormt). Enorm dankbaar dat wij 2 gezonde kinderen hebben, en een hele sterke wens om toch nog weer een brusje te hebben voor hun. Het is nu een jaar geleden, en nu is de tijd ervoor op het opnieuw te proberen. Contact gehad met het ziekenhuis en bloedonderzoek laten doen zodat wij met 10/11 weken een vlokkentest kunnen laten doen om te kijken of dit toekomstige brusje gezond is. Er is 25% kans dat het opnieuw niet goed is, maar wij zijn positief en hebben er vertrouwen in.

[Pixxie]

Per toeval is er tijdens die zwangerschap een ziekte ontdekt bij ons kleinste meisje. Ik kreeg extra echo's omdat ik 21 weken zwanger was toen ons huis is afgebrand en wij ternauwernood konden vluchten en dat nogal wat stress met zich mee bracht.<br><br> Ze had Polycystisch Kidney Disease, een erfelijke afwijking hebben wij later geleerd. Haar nieren hadden geen functie en door de cystes ernstig vergroot. Doordat haar nieren zo groot waren hadden haar hartje en longen te weinig plek en zich niet goed kunnen ontwikkelen, en doordat er geen nierfunctie was, was het vruchtwater ook zo minimaal dat haar longetjes niet konden oefenen. Toen ze een dag oud was is ze geopereerd, zijn de nieren verwijderd en is er een dialyse lijn geplaatst. Alle leek eventjes zo goed, maar een dag later was ze zo aan het knokken. Haar bloeddruk viel steeds weg, ze had het zo moeilijk. De artsen konden niks meer doen en toen hebben we besloten om haar te laten gaan.&nbsp;<br><br>Kort na haar overlijden en een paar onderzoeken later bleek dus dat wij een genetische afwijking hebben (elk 1 gen wat samen de ziekte vormt). Enorm dankbaar dat wij 2 gezonde kinderen hebben, en een hele sterke wens om toch nog weer een brusje te hebben voor hun. Het is nu een jaar geleden, en nu is de tijd ervoor op het opnieuw te proberen. Contact gehad met het ziekenhuis en bloedonderzoek laten doen zodat wij met 10/11 weken een vlokkentest kunnen laten doen om te kijken of dit toekomstige brusje gezond is. Er is 25% kans dat het opnieuw niet goed is, maar wij zijn positief en hebben er vertrouwen in.<br><br><br>

[devika]

Hoe is het met de rest Vd dames?
Hier gaat het goed. Ik ben heerlijk thuis aan het genieten van mijn verlof. En Shivani heeft vakantie dus voor haar is het helemaal feest dat mama er elke dag is haha
Ik voel me verder prima en heb veel
Energie. Ik kan zoveel meer genieten van deze zwangerschap dan die v Shivani
Ik ben nu ook de grens v 35 weken voorbij!
Zusje ligt nog wel altijd in de stuit. Pfff
Volgende Week krijg ik weer een echo en dan gaan ze proberen haar te draaien
En anders wordt het een geplande ks dus.
Maar dat zien we dan wel. Wat moet dat moet zolang ze gezond ter wereld komt he.
Zucht... Kan niet wachten tot ze er is hihi

[cindy85]

Devika, wat jammer dat ze nog niet gedraaid is, maar inderdaad, zolang ze maar gezond ter wereld komt neem je dat er wel voor lief bij!! Ik hoef niets te nemen voor mijn schildkliers nader onderzocht en niets aan de hand.

Pixxie, jeetje meisje wat verschrikkelijk om na 2 dagen je kleintje nog te moeten afgeven! Gecondoleerd! En al weet je dan wel op voorhand dat het niet goed zit en de kans dus bestaat, je op zo'n verlies voorbereiden kun je echt niet. Sterkte en heeeeel vee succes met een toekomstig brusje!

Sunshine, geloof ik best dat je een dipje hebt gehad, bepaalde datums blijven moeilijk he...
zo komt mijn uitgerekende datum van Simon* er nu aan en besef komt nu ineens hard aan. Seeds meeer huilbuien nu het zo dichtbij komt

[cindy85]

Hier gaat het niet erg goed eigenlijk. 2e hcg bepaling was wel helemaal goed want was van 450 naar 4760 gegaan op een weekje tijd dus toch een klein beetje vertrouwen beginnen krijgen tot gisteravond. Opeens voelde ik iets lopen en bleek bloed te zijn. Dus volledige paniek hier en binnen t half uur meteen inlegkruisje vol. Mocht gelukkig om 22u nog bij mijn gyn thuis komen voor controle. Er was wel een heel mooi klein vruchtje te zien met stevige hartslag maar linksboven het kindje zat er een enorm hematoom (zeker 4x de grootte van het kindje incl vruchtzak). kindje was gisteravond dus wel nog in orde maar de kans is vrij groot dat het nog meegespoeld wordt door het bloed of dat mijn baarmoeder het afstoot door de prikkeling die het bloeden veroorzaakt. Ik heb nu strikte platte rust en 3x daags utrogestan (progesteron) maar meer dan bang afwachten kunnen we niet doen want kan echt alle kanten op nu. Om middernacht werd ik dan iets rustiger omdat het bloeden leek te stoppen maar een uur later kwam ineens de volle lading, bloed liep er uit en een groot stolsel en wat kleine stolsetjes kwamen mee. Ik denk dat mijn minitje er nog steeds zit maar heel zeker ben ik daar niet van want voor tzelfde geld is het in het toilet geval bij het vele bloeden. Heel de nacht ook geen oog dicht gedaan natuurlijk want van zodra ik me bewoog was er een scherpe pijn en voelde ik meteen bloed stromen. Nu lijkt het bloeden wel weer minder maar ik heb vannacht dus al geleerd dat dat niets betekent en het binnen een uur weer kan 'overstromen'.
Volgende week zaterdag heb ik nieuwe afspraak maar kan tussenin ook altijd bellen of langskomen indien nodig...

[Pixxie]

Ah wat vreselijk onzeker allemaal Cindy! Ik ken iemand die bij al haar 3 zwangerschappen hevige bloedingen heeft gehad maar het is altijd goed gegaan! Hoop echt dat het goed mag blijven gaan bij je. Hoever ben je nu?

[cindy85]

Dank je voor de goede verhalen! Ik durf en wil niet te veel googelen naar vergelijkbare verhalen want dat gaat me geen goed doen denk ik.
Nu ben ik 7w1d. Ik heb dit op zich ook wel al gehad bij mijn oudste zoon, is ook allemaal goed gekomen toen maar het grote verschil is dat bloeding onder het vruchtje zat ipv erboven en ook niet zo groot was als nu.

[cindy85]

Devika, hoe gaat het daar meid? Zijn echt de laatste loodjes he nu! !



Vandaag was ik uitgerekend van Simon. Wat mis ik hem zo enorm hard!!! Zou alles geven om hem nog 1 keer te kunnen vasthouden, nog 1 kus te kunnen geven. .
En al ben ik zo dankbaar dat er opnieuw een kleintje onderweg is en kan ik daar wel wat troost uit putten, het is tegelijkertijd ook net extra heftig dat ik pas 9w zwanger ben ipv 40w en dat dit kleintje er nooit zou geweest zijn als Simon er nog steeds geweest was...

Over de nieuwe zwangerschap: vorige zaterdag zat mini er nog steeds en de groei perfect op schema. Er zat wel nog steeds veel bloed in de baarmoeder dus voorlopig nog steeds op ziekteverlof en mijn reisje naar de Turkse Riviera met mijn zus moeten annuleren. Over 1 plek in de baarmoeder was er wel twijfel of het wel echt bloed was of mss een tweede vruchtzakje (leeg dan), omdat het eigenlijk te helder was om bloed te zijn.

Morgen opnieuw controle! Hoop zo dat de hoeveelheid bloed intussen al geslonken is...

Mijn neefs vrouw was 4d vóór mij uitgerekend en is nog steeds niet bevallen. Ik heb echt zo'n schrik dat hun kleintje net vandaag zou komen en dan nog eens eens een jongetje zou ziin op de koop toe

[Pixxie]

Oef ik hoop echt dat ze dr benen nog even bij elkaar houd Cindy! Moeilijke dag vandaag, dikke knuf!

[cindy85]

Gisterennamiddag bevallen dus...kreeg net het geboortekaartje in de bus ...

Pff ik heb het echt moeilijk vandaag. Ging deze morgen wel ok, maar net naar zijn grafje geweest en kan niet meer stoppen met huilen
Het overvalt me ineens weer zo hard...

[shadylady313]

Devika het wordt nu wel echt spannend he meis?

[shadylady313]

Ach lieve Cindy laat die tranen maar lekker gaan hoor. Je moppie is al je tranen waard! Gaat het inmiddels weer wat met je?

[shadylady313]

Hoe was de laatste controle eigenlijk Cindy ?

[cindy85]

Ja gaat inmiddels wel al wat beter. Hielp wel enorm om de ochtend erop een geweldige echo te hebben. Hoeveelheid bloed was veel afgenomen. Echt een heel groot verschil met het beeld dat ik de week ervoor te zien had gekregen. Toen was het bijna alleen bloed dat ik zag in baarmoeder, nu waren het nog wat kleinere verspreidde plekken bloed maar niet meer 1 groot geheel dus gyn vond het ook een heel erg goede evolutie en had er wel vertrouwen in dat het goed kwam.
Heb mini ook hevig heen en zien trappelen en zwaaien dus even helemaal verliefd weer!'
Wat wel minder goed was, was dat het amnion (binnenste vruchtvlies) aan 1 kant helemaal losgekomen was en daar nu toch een vrij grote ruimte zat tussen dat binnenste en het buitenste vruchtvlies. Gelukkig wel niet bij de placenta dus dat was wel positief. Dat zou in de volgende weken wel opnieuw in orde moeten komen anders kan het wel grote problemen opleveren maar ze verwacht wel dat dat wel goed komt. Is dus wel nog altijd extra spanning dus hier.
Over 2 weekjes terug op controle en dan is het meteen al nekplooimeting en combinatietest.

[shadylady313]

Wauw dat klinkt positief!! Wel vervelend dat het dan toch weer even spannend blijft he al zullen we nooit meer onbezorgd zwanger kunnen zijn hier in dit topic...maar voor nu goed!! Heel fijn meid

[devika]

Dag lieve meiden,
Ik probeer even terug te lezen

@ Pixxie, jeetje wat vreselijk wat jullie dochter is overkomen. Wat lijkt me dat moeilijk om een kind na 2 dagen alsnog te moeten verliezen…
En toch nog 25% kans dat het weer gebeurd. Wat lijkt me dat ook moeilijk..maar denk positief, 75% kans dat een nieuwe brusje de afwijking niet heeft. Daar gaan we voor! Ik hoop zo dat het ook voor jullie gauw raak mag zijn!

@ sunshine hoe gaat het nu met je?


@ Cindy,
Jemig wat een onzekerheid allemaal L kan me je angst zo goed voorstellen.
Maar we gaan ervan uit dat dit klein hummeltje ondanks alle bloedverlies gewoon blijft zitten. Een van de eerdere leden hier ( Tam) heeft ook iets soortgelijks gehad. Die verloor ook heel vaak bloed tijdens de laatste zwangerschap. Haar zoontje is gelukkig gezond geboren. Wel te vroeg, maar gezond! Ik hoop zo dat je daar een klein beetje troost uit kunt halen.
En de uitgerekende dag van Simon was daar…wat moet dat moeilijk geweest zijn…ik krijg nog steeds rillingen als ik aan die dag bij ons terug denk…je wilt zo graag nog een laatste keer knuffelen met je mannetje…die momenten zijn zooo moeilijk…soms is huilen en je laten gaan de enige wat je kunt doen…laat het dan ook toe…
Ik lees nu dat je nieuwe neefje/nichtje op de dag van Simon geboren is….die dingen hebben we helaas niet in de hand he….
Ik lees nu ook dat je een goede echo heb gehad! Wat fijn! Weer even positief nieuws! Wat een mooi gezicht moet dat geweest zijn, dat trappelende kleine hummeltje! Het blijft spannend bij jullie, maar houd dat mooie beeld in gedachten!
En we duimen ook voor een mooie nekplooimeting en combitest!!

@ Laura, ja we zijn hier aan het aftellen hihi! Hoe is het met jouw mooie drukke gezinnetje!
Staan jullie nog open voor weer een brusje hihi

Hier gaat het goed! Ik mag zooo niet klagen! Bijna 38 weken en de kleine meid was intussen al gedraaid. Ze ligt mooi in positie. Ik kan het soms bijna niet geloven dat deze zwangerschap zo voorbeeldig is geweest tot nu toe. Hier had ik alleen maar van kunnen dromen!
Ik voel me nog steeds heel energiek en kan echt de wereld aan haha. Zo voelt dat.
De laatste weken voelen wel als “nieuw”. Zo ver ben ik nog nooit gekomen. Ik heb nu vaak last van harde buiken en steken in de onderkant. Maar ook daar kan ik gek genoeg van genieten! Had ik de vorige keer nl niet. Zelfs slapen gaat nog als een roosje.
Waar ik me wel een beetje zorgen over maak is dat volgende week de dag van Kaylash* is…. Ik hoop zo dat ik nog voor 30 aug. Bevallen ben…of dat ze iig niet die dag geboren wordt…30 aug is de enige wat ik nog heb van Kaylash. Dat moet zijn dag blijven….maar goed, we zullen het zien he….
Van mij mag ze vandaag al komen. Niet dat ik de zwangerschap zat ben, ik zou nog eeuwig door kunnen gaan, maar ik ben zoooo benieuwd wie ze is en wil haar zo graag vasthouden..smelt smelt hihi

Hoe is het met de rest van de meiden?
Dikke kus voor jullie allemaal!

[devika]

Vandaag is het 6 jaar geleden dat Kaylash* geboren werd.
Ik weet eindelijk niet zo goed wat ik er vandaag mee aan moet. Normaal weet ik het wel
Ik merk dat ik vooral met de baby bezig ben en zoo hoop dat ze niet vandaag komt...elke andere dag, maar niet vandaag....

[cindy85]

Devika, wat fijn dat ze alsnog gedraaid is!!
Ik hoop voor je dat ze lekker binnen is blijven zitten op 30/8 en dat je nog wat moois hebt kunnen maken van Kaylash* zijn dag?!

Ik was sinds maandag terug aan het werk na 3 weken rusten, maar zit sinds vanmiddag opnieuw thuis. Opeens heel erg hevig gaan bloeden op het werk (bruin bloed), dus meteen naar het ziekenhuis gereden en daar gelukkig wel hartje kunnen horen via de doppler dus dat was gelukkig wel positief. Omdat het bruin bloed was, moet het bijna zeker van het hematoom afkomstig zijn die opengebarsten is ofzo en mocht ik voorlopig naar huis gaan om dan morgen (vandaag dus intussen ), bij gyn langs te gaan voor echo. Alleen als het rood bloed werd of ik krampen kreeg moest ik meteen terug komen.
Bloedverlies is nu wat op en af. Soms 1 a 2u niets en dan ineens in geen tijd een maandverband vol, maar wel nog steeds bruin. Zijn hier dus opnieuw bange uren en ik kan de slaap niet vatten.

[devika]

@cindy, dank je wel. Ja de kleine meid is gelukkig nog blijven zitten! Kaylash* zijn dag is rustig verlopen. dit jaar heb ik voor het eerst niets "bijzonders" gedaan. Maar dat hoeft ook niet bedacht ik me...ik denk nl elke dag aan hem....ik praat nog elke dag tegen hen en wens hem elke avond welterusten...het is goed zo....zijn kaarsje brand hier ook elke maandag.

En wat schrikken dat je weer bloed verloor! Jeetje meid! Maar wel fijn dat jullie kleintje het goed doet!
Hopelijk houd dat bloeden straks wel op en kun je lekker rustig door zwangeren. Zou het kunnen dat het ook door stress komt? Te snel naar het werk gegaan misschien? Ik noem maar wat hoor!
Hoe zijn je man en andere kindjes eronder?

Hier heb ik straks weer een afspraak bij de gyno.
Ik zit bijna op 40 weken. Van mij mag ze wel komen. Ik ga iig informeren hoe het zit met inleiden enz.
Ik wil nl niet ver over tijd gaan. Ik las hele nare verhalen op internet. Dat het richting de 42 weken juist gevaarlijker kan zijn
Pffff hopelijk komt ze spontaan een deze dagen

[cindy85]

Ja ik lees ook af en toe verhalen van vrouwen die te lang moeten doorlopen en waarbij het dan opeens te laat is. Hier in BE leiden ze misschien wel wat te makkelijk in maar in NL heb ik de indruk dat er vaak wel wat te lang gewacht wordt. Ik heb bij mijn 2e gelopen tot 41w3d en die bevalling is me van alle bevallingen het meeste meegevallen. Mijn lichaam was er toen zó klaar voor dat het allemaal zo erg vlotjes ging.
Stress heeft weinig met dat bloeden te maken hoor. Is hoogstwaarschijnlijk dat stom hematoom die daar nog altijd zit die.nu opengebarsten is. Gisterenmorgen weggegleden op de trap in de crèche, niet gevallen maar wel vreemde beweging gemaakt in pogong.om recht te blijven en hard op mijn voeten terecht gekomen dus waarschijnlijk zal dat de trigger geweest zijn.


straks ben ik terug maar moet nu vertrekken naar de gyn voor controle-echo. Echt wel bomvol zenuwen nu want moet ook alleen gaan. ML kon niet mee

[shadylady313]

Succes Cindy!! Dat valt allemaal niet mee zeg...horen we het straks van je?

Devika jij waggelt nog steeds rond dus...het wordt nu idd wel tijd. Laat die kleine dame maar komen!!
Gelukkig is kaylash* zijn dag voorbij gegaan zonder een bevalling. Je hoeft idd niets bijzonders te doen, wat je zegt, je denkt elke dsg aan dat kleine mannetje van je. Wij doen ook nooit Iets bijzonders op de dsg van sonny*, heb die behoefte ook niet echt moet ik zeggen. Maar vind het wel altijd mooi om te horen wat andere meiden voor speciaals doen op die dag

[cindy85]

Jaaaa!!! Alles in orde . Bijna alle bloed was verdwenen uit mijn baarmoeder door die bloeding dus eigenlijk een geluk bij een ongeluk. Meteen ook 12w echo gehad: nekplooi en al het overige zag er prima uit. En .....ze meende ook een jongetje te zien :-) :-) :-) :-) :-)
Nu krijg ik om de 10d een echo ter geruststelling tot ik de periode van Simon voorbij ben.

Voor t eerst in de zwangerschap even wat vertrouwen erin en even op mijn wolkje

[shadylady313]

Wauw cin wat een heerlijk bericht!!! Fijn dat bijna al het bloed weg was en alles goed gaat met misschien wel een baby boy!!
Geniet ervan. Ook super dat ze regelmatig gaan checken nu!

[devika]

Dag lieve meiden!
Op zaterdag 3 september is onze prachtige dochter Radhika geboren!
47 cm en 2750 gram. Een kleintje dus maar ze doet het zo goed! Ik ben echt helemaal verliefd op haar!
Pittige bevalling maar ze is er en dat telt.

[devika]

Cindy wat een goed nieuws voor jou! Wat fijn dat de andere testen ook goed waren!
Hopelijk kun je steeds meer genieten van deze zwangerschap!
Xxxx

[cindy85]

Gefeliciteerd Devika!!! Oh wat zullen jullie blij zijn dat ze er eindelijk is! Genoet er met volle teugen van!! Hoe is Shivani met haar zusje? Vast een trotse zus?

[cindy85]

Hier is het roze wolkje toch weer een serieus pak minder hoor. Dag 1 terug op t werk: bloedverlies in de namiddag. Dag 2 op t werk: bloedverlies in de namiddag. Telkens rond 14u. Dus nu op t werk afgesproken dat ik de rest van de week halve dagen werk zodat ik in de namiddag thuis kan gaan liggen. Zaterdag dan opnieuw controle bij de gyn en.dan eens met haar bespreken hoe t nu verder moet. Desnoods halftijds werken en halftijds ziektewet want 40u/week lukt gewoon nu even niet met steeds dat stresserende bloedverlies voortdurend ...

[shadylady313]

Jaaaaaa devika gefeliciteerd met je tweede dochter!!! Wat zullen jullie weer in de zevende hemel zijn!
Geniet lekker van je twee meiden met kaylash* in gedachten. Hopelijk heb je een goede kraamweek.

Cin wat naar om te horen meissie...het lijkt me idd verstandig om minder te gaan werken. Vind het sowieso knap hoor, drie kinderen en dan fulltime werken. Doe het je niet na. Hoop dat alles verder een beetje rustig mag verlopen ...

[cindy85]

Even kort... mijn jongste dochter blijkt de 5de ziekte te hebben wat gevaarlijk is voor mini. Het stopt hier gewoon echt niet de zorgen. Telkens als één iets bijna achter de rug is, duikt er iets nieuws ergers op. Ik kan echt even niet meee. Het idee om nog een kindje te moeten afgeven...kan gewoon niet stoppen met huilen.
Over een paar dagen wordt mijn bloed getest op het virus.

[noortje]

Devika, gefeliciteerd!!! Wat fijn dat ze er is, een mooi zusje voor Shivani en Kaylash. Lekker genieten nu. Hoe vindt Shivani haar kleine zusje?

Cindy, wat naar dat deze zwangerschap zo verloopt. Kan me je angst om weer een kindje te verliezen zo goed voorstellen. Ik leef echt met je mee. Mijn laatste zwangerschap ging ook zo, van het een in het ander en ik was ook heel bang om hem ook te verliezen.

Hier gaat alles goed, alleen wordt de kleinste morgen geopereerd en daar zie ik erg tegenop. Vooral hoe ik hem dit keer zal aantreffen na de narcose. De vorige keer had hij het zo zwaar met zijn ademhaling. Gelukkig heeft hij er zelf nu nog geen besef van.

[shadylady313]

Jemig cin..Heel veel sterkte en ik duim dat alles goed mag zitten!!

Noortje is je kleine vent al geopereerd? Hoe is het meis?

[shadylady313]

Hoe gaat het meiden? Cin noortje devika?

[devika]

Bedankt voor de felicitaties meiden! Hier gaat het goed. Radhika is een hele lieve en tevreden baby. Ik ben echt helemaal Verliefd op dit klein meisje zucht hihi
Ze is echt een lang gekoesterde droom die uit is gekomen. Al die jaren heb ik in stilte gehoopt op nog een kindje, en nu is ze er

[devika]

Ach Noortje hoe is de operatie afgelopen? Ik hoop zo dat het gewenste resultaat bereikt wordt
Echt vreselijk als je kind zoiets moet onder gaan. Hoe gaat het met jullie? En hoe is jullie dochter hier allemaal onder

[devika]

Cyn wat wat een tegen slagen ineens. Hoe is het nu met je? Kun je nog een beetje vertrouwen jn houden?
Heb je de bloed test al gehad?
Xxx

[devika]

Laura Hoe is het? En de rest vd meiden?

[Kersje]

Lieve Devika,
Ik was hier al een tijdje niet geweest, maar dacht ineens dat je vast al bevallen zou zijn!

En ja, ze is er!!! Van harte met jullie meisje! Wat een geluk, toch nog een zusje voor Shivani en Kaylash*!

Geniet van je gezin en deze bijzondere tijd. Het is je gegund. :-P

Liefs van Kersje

[Kersje]

Jeetje Noortje, wat heftig.....hoe is de operatie gegaan???

En Cindy, hoe is het nu?

[Kersje]

Met ons gaat het goed. We maken wel een heftige periode door met ouders en schoonouders. Dat is wel moeilijk. Mijn schoonmoeder is aan het dementeren en is opgenomen in de crisisopvang, omdat het thuis niet meer ging. Mijn stief-schoonmoeder is overleden en nu is mijn schoonvader behoorlijk verward (mogelijk Alzheimer) en mijn vader heeft een herseninfarct gehad (maar zijn herstel verloopt gelukkig heel goed). Dit alles veroorzaakt wel de nodige stress, maar gelukkig gaat het heel goed met mijn gezinnetje, ik geniet van mijn jongens. Ik focus me op al het moois en we maken er het beste van met elkaar.

Veel liefs voor alle meiden xxxxxxxxxxxxxxxx

[-sunshine-]

Lieve Devika, gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. kunnen jullie je draai een beetje vinden als gezinnetje? Hoe vind grote zus het? Geniet van deze bijzondere tijd!

Lieve Cindy, wat een angsten moet je doorstaan voor dit kleintje in je buik, heb je de bloeduitslagen al binnen? En heb je nog bloedverlies gehad? Ik hoop zo dat alle uitslagen goed zijn en dat het bloeden stopt dan kun je misschien eindelijk een klein beetje gaan genieten van deze zwangerschap.

Hier gaat het goed, ik ben niet meer zo vaak op het forum te vinden, eigenlijk alleen nog maar om te lezen hoe het met jullie allemaal gaat. Ons meisje is twee weken geleden 1 jaar geworden, wat een feest! Elke dag dat ik naar haar kijk prijs ik me gelukkig. Ze is zo vrolijk en onderenemend, het pittige karakter van haar moeder is ook duidelijk aanwezig, haha.

Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal!

Liefs!

[cindy85]

@ Devika, super dat je zo geniet van je meiden en dat Radhika het zo goed doet!

@ Noortje, ik hoop dat de operatie goed verlopen is?

@ Kersje, jeetje meid wat heftig allemaal zeg ! Wel fijn dat je papa's herstel toch goed verloopt en super dat je je desondanks alles nog steeds op al het mooie kunt focussen !

@ Sunshine: gefeliciteerd me je meisje! 1 Jaar, wat een mijlpaal he


De voorbij weken zijn hier eigenlijk vrij angstig geweest en daardoor ook wat meer afleiding gezocht weg van internet.
De laatste controle waar ik hier over schreef was die erg goede controle waarbij hematoom zo goed als weg was en de vliezen ook weer in orde waren.
De week erna had ik dus die bloedingen op het werk en kwam dus de schok van Lara met de 5de ziekte (parvovirus).
De controle bij de gyn die zaterdag (3/9) was echter opnieuw niet goed. Hematoom zat er volledig opnieuw en vliezen waren ook weer los gekomen. Ik was ook nog steeds aan het wachten op bloedresultaten voor dat parvovirus dus was zo'n zware domper dat ik er echt van overtuigd was dat dit het einde was en ik bij de volgende controle geen levend kindje meer te zien zou krijgen, dus nogal wat afgehuild hier. In een impuls dan ook een nieuw haakwerkje gestart en een 'engelennestje' gemaakt zodat als het effectief fout liep, we ons mini'tje dan ten minste konden begraven in iets dat ik zelf persoonlijk gemaakt had. Om maar te zeggen dat ik nogal diep zat, terwijl overal rond mij ik alleen maar pasgeboren baby's lijk te zien en ik daar eigenlijk ook zo dolgelukkig had moeten rondlopen met mijn pasgeboren baby.

Op exact 12w voelde ik trouwens voor het allereerst beweging en dat nota bene net terwijl ik bij Simon's grafje aan het uithuilen was nadat ik gehoord had dat Lara de 5de ziekte had. Was zooooooo'n speciaal moment toen dat ik zo onder de indruk was ervan. Sindsdien eigenlijk wel vrij regelmatig lichte bewegingen gevoeld, tot ik dit deze week ineens enkele dagen niets meer voelde. Grote paniek natuurlijk, terwijl ik rationeel wel wéét dat dat niets betekent en het echt nog zo heel erg vroeg is het er dan ook echt maar aan ligt hoe zo'n kleintje net ligt. Maar dan lig je 's nachts toch te wachten en te wachten en te wachten tot je iets voelt. Maar niets! Na bijna 3 volle dagen toch eindelijk weer dat bekende gevoel!

Vorige week dan opnieuw 2x een (beperkte) bloeding gehad, maar daar bleef het dan gelukkig wel bij.
Dit weekend dan eindelijk de bloedresultaten gekregen en ik blijk godzijdank dus immuun te zijn voor het parvovirus!!

Gisterenavond laat had ik opnieuw controle bij de gyn en die was zoveel beter dan verwacht! Het hematoom bleek héél wat kleiner geworden te zijn en mini héél wat gegroeid te zijn dus dat was meteen zo'n ander beeld op dat scherm. Nu was het niet het bloed dat overheerste maar echt mini dus dat zag er dan meteen en heel pak minder beangstigend uit! Mini loopt nu ineens ook 3d voor op schema dus die heeft goed HAAR () best gedaan de voorbij 1,5 week! Alle orgaantjes ook gezien, maagje gevuld dus slikken werkt. Close-up van gezichtje gezien en mini hevig zien tuimelen en wriemelen dus was echt even bekomen en genieten daar na die heftige afgelopen periode.
Piemeltje lijkt ook verdwenen te zijn haha dus dan toch geen jongetje maar nog een meisje erbij!! Ik moet wel eerlijk zeggen dat het even wennen en omschakelen is omdat opnieuw een jongetje na Simon natuurlijk heel speciaal was geweest en het ook een leuk evenwicht was geweest hier in huis, maar ach, mini zo zien tuimelen en springen maakte me toch op slag weer dolverliefd hoor, piemeltje of geen piemeltje. Dan zijn de vrouwen hier echt wel in de grote meerderheid in huis haha.
100% zeker is het nog niet hoor, want mini was zo heel erg beweeglijk dat de gyn het beeld onmogelijk kon bevriezen om goed te kunnen kijken dus definitieve bevestiging volgt later. Al maakt het eigenlijk echt niet meer uit!

Placenta ligt wel helemaal aan het randje van mijn baarmoederhals, dus de kans bestaat dat ik gedurende de zwangerschap nog wel plotse hevige bloedingen krijg. Ook kan die nog over de baarmoederhals heen groeien en in dat geval wordt het dan wel een keizersnede. Maar zo ver zijn we nog lang niet, dus voorlopig nog babysteps en nog niet denken over de manier waarop te bevallen

Maandag mag ik wel opnieuw rustig aan aan het werk, maar voorlopig slechts 50% met doktersattest, dus enkel halve dagen de komende weken. En dan zien we daarna wel weer of fulltime opnieuw een optie is, of of we beter bij 50% blijven.

Zo, en nu even languit bij de buurvrouw in de zon gaan liggen en even nagenieten van gisteren en van de laatste volle dagen thuis!

[devika]

@ kersje jeetje Meid wat een nare situaties mer je schoonfamilie. Veel sterkte met de situatie.
Fijn dat het wel goed gaat met je mooie mannenetjes. Dan ga je het leven ineens anders inzien en ng meer genieten van hele kleine dingen hè
Hoe is het met onze diva Uma? Dat had in nog niet verteld hè maar Radhika heet van haar 3e naam Uma!
Uma is nl de naam van een godin. En het is de vrouwelijke versie vd naam van mijn schoonvader. Ze is dus vernoemd baar haar opa ^^

@ cyn hoe is het nu met je. Jeetje wat heftige allemaal wasechte doorheen moet. Maar je bent nu bijna op de helft zie ik!!wat fijn! Ik Hoop zo dat de afgelopen weken rustig verlopen zijn. Binnenkort de 20 weken echo hè. Of is die al geeeest?

[devika]

Oh wacht ik lees nog dat mini een meisje is. Wat leuk!! Wat vinden je andere kindjes daarvan?


Hoe is het met de rest vd meiden?
Hier gaat het heerlijk! Radhika is bijna 2 maanden. En wat een heerlijke wolk van een baby is ze toch. Ze doet het zo goed. Ik ben iedere dag opnieuw verliefd op haar. Hier droomde ik tot vorig jaar alleebbmaar van hihi

[devika]

Noortje hoe is het met jou. En jullie kleine mannetje?

[cyn87]

Ja!!!!!! Devika!
Eindelijk is ze er! Ik heb al lang niet meer gelezen, dus kwam eigenlijk kijken of het al zover was.
Daar is jullie mooie dochter. wat zal Shivani een trotse grote zus zijn! en jullie trotse papa en mama!
heb je een goede kraamtijd gehad? wat een verschil he.. Shivani kwam zo vroeg.. en Deze diva blijft gewoon lekker zitten haha
Ben je uiteindelijk ingeleid of kwam ze toch uit zichzelf.

Kersje,
ik zag dat het bij jou met je (schoon) ouders ook niet lekker zat. getsie! en dat allemaal tegelijk.
hoe is het met de boys?

Hier even snel..
het is hier vandaag 6 jaar geleden dat Wesley* is geboren. 6 jaar... dat klinkt zo ver weg.. maar voelt nog zo vers.
de meisjes zijn ook weer jarig geweest. Zoe is 2 weken geleden 2 jaar geworden en Joella gisteren alweer 5!
vandaag samen naar het grafje geweest met ballonnen. vanavond een wensballon de lucht in gelaten. Zoe is op een leeftijd dat ze meer begrijpt, ze bleef maar zwaaien naar die ballon. zo mooi om te zien.

liefs!

[shadylady313]

Nog gefeliciteerd met beide dames cyn! En 6 jaar geleden van wesley* dat gaat toch ook hard hè. En toch kun je alles nog zo goed terug halen. Wat lief dat zoe zo bleef zwaaien naar de wens ballon. Fijn dat ze het meer begrijpt. Hier weten de kindjes ook van het bestaan van sonny*. Ook jari noemt zijn naam nu af en toe. Blijft toch bijzonder vind ik.

Devika Hoe gaat het bij jullie?

Kersje hoest met je familie?

Hier gaat het wel goed. Helaas zal ik mijn wens voor nog 1 kleintje echt volledig los moeten gaan laten. Manlief zegt steeds vaker echt klaar te zijn. Het is okk heel mooi wat we hebben natuurlijk maar ik moet er wel even van slikken dat het echt niet meer gaat gebeuren. Onze jongste is al 2!!! Die eerste 2 jaren zijn exht voorbij gegaan zonder er bij stil te staan. Dat had ik graag nog eens bewuster willen beleven...Verder voel ik mij heel erg gezegend met deze 3 gezonde banjers.

Hoe is het met alle andere meiden en kindjes?

[devika]

@cyn87 wat leuk om weer van je te horen!
Nog gefeliciteerd met de 2 meiden! Shivani was ook vorig week jarig. 5 jaar alweer. Waar is de tijd gebleven hè!
En wesley zijn 6e jaardag is ook weer geeeest... die dagen blijven moeilijk hè...wat mooi dat jullie een ballon hebben opgelaten. Ik zie het helemaal voor me hoe Zoë blijft zwaaien. Zo lief. Wat mooi dat de meiden zo bewust zijn van hun grote broer!
Dat mis ik hier soms wel. Shivani weet eindelijk weinig over haar broer. We hebben geen grapje om naar toe te gaan..
We hebben alleen foto's. En zijn blauwe knuffels. Daar speelt Shivani veel mee. En kleine zus mag er soms mee slapen.

@laura geen nummer 5 zo te lezen? Ik dacht jij gaat er vol voor haha! Maar idd, wat je zegt, jullie hebben 3 prachtige gezinde kinderen en een engeltje om nooit te vergeten.

Hier gaat het goed. Radhika is bijna 2 maanden. Ik kan me er nog elke dag om verbazen dat ze er echt is!
Zo raar dat ze een jaar geleden gewoon niet bestond. Ik kon toen alleen maar van haar dromen
Ze is ook echt een droom kindje zucht...

[devika]

@cun87 oh je vroeg hoe ze kwam? Precies het tegenovergestelde van haar grote broer en zus.
Op een dag na 40 weken haha. Tot 20 weken was het spannend daarna heb ik echt met volke trugdnvkunbdb genieten van de zwangerschap. Tot de laatste dag had ik nog volop energie. ( oké af en toe een moe dagje,)
Om 4 uur ochtend kreeg ik wat krampen. We konden meteen nr het Zh. Maar we waren beide ivrudtigonder. Ik heb thuis nog uitgebreid gedoucht. Shivani wakker gemaakt en naar oma gebracht. Wij naar het Z-H
3 cm ontsluiten. Een paar uur later mocht ik toch door nr de verlos kamer. Daar besloten ze de vliezen te breken omdat het maar niet opschoot. Dat hielp idd. 3 uur later was ze er. Zelfs op de bevalling kijk ik met een glimlach terug. En ja het heeft pijn gedaan. Een uur na de vliezen prikjenbkreeh ik een storm aan weeen en was er geen tijd voor pijn bestrijding, maar toch zou ik het zo weer doen. Want behalve de storm weeen ging het daarvoor prima en kon ik het heelnbewust meemaken
We zijn ook heel fijn behandeld in het Zh. We kregen de grootste verlos kamer met ook een bed voor mijn man zodat hij ook de tijd liggend kon doden haha. Incl ontbijt en lunch voor beide. Et leek wel een hotel. Om de haverklap kwam er ook iemand vragen of het nog goed gaat en of we nog warme dekens of wat te eten wilden oid. Haha
Na 15 min persweeen was ze geboren! Zoooo bijzonder! Ze begon te huilend en was heel levendig. Ik mocht haar ook meteen hebben. Zo bijzonder als ze je kind meteen aan hè geven ipv weghalen voor oferzorkboid
Deze bevalling heeft veel goed gemaakt. Alles wat ik heb moeten missen bij kaylash en Shivani heeft Radhika goed gemaakt.
Zo voelt het soms. Eind goed al goed. In het zh wist ook iedereen over onze achtergrond. Daar gingen ze ook zorgzaam mee om
Tijdens de weeen vroeg de verloskundige over kaylash. Heel raar maar op dat moment was het juist fijn om het over hen te hebben. Ik was toch al heel emotioneel en moest veel aan die bevalling denken. Er luidop over praten was daarom des te fijner.
Na de bevalling mochten we ook meteen naar huis. Maar ik wad heel moe en emo en vroeg of we niet mochten blijven. Dat kon gelukkig! We mochten een nacht blijven en de volgende dag rustig naar huis gaan

Dit was ook echt een mooie afsluiting van al het zwanger worden van de afgelopen jaren en de zh bezoeken.
We zijn nu echt klaar. Shivani is nu definitief zh af. Alle specialisten hebben afscheid van ons genomen.
Het is nu tijd om te genieten van onze 2 meiden.

In het geboorte kaartje hebben we kaylash uiteraard weer meegenomen.
Op kraam visite neemt iedereen ook een cadeautje mee voor Shivani. Een collega van mijn msn nam een keer vijf beide meisjes een cadeau mee, maar ook voor kaylash! Voor hem nam ze een kaarsje mee. Dat vond ik zo mooi!
Due collega had zelf ook een kindje verloren. Ze wist daarom precies mijn gevoel
En van mijn collega's kreeg ik een fotolijdtje met 1 blauwe ster en 2 roze hartjes met de letters van mijn 3 kindjes erin. En 3 vogeltjes op het lijstje. Bijzonder hè ^^

[devika]

Heel lang verhaal geworden. Met rare fouten zucht. Ik tik via mijn tel vandaar haha

[shadylady313]

Wauw devika wat ontzettend mooi om te horen dat er met kraam bezoek zdlfs aan kaylash* gedacht is. Heel erg moooi! En wat goed om te horen dat shivani zh af is!! Nu idd echt volop genieten! Hoe gaat het met haar duimpje? Ondervind ze er nog problemen mee? Nog gefeliciteerd met shivani. Ik vind het zo fijn dat jullie allemaal zo mooi met de engeltjes om gaan! Ben trots op dit hele clubje meiden!

[cyn87]

laura,

geen volgend kindje meer. jammer. maar toch wat je zegt, trots op die kanjers die je hebt.
jeetje.. jari alweer 2 jaar! wat gaat het snel he.. tijd vliegt.

devika
allereerst nog gefeliciteerd met je 5 jarige prinsesje!
onze meiden zitten niet ver van elkaar, ik wist alleen niet meer precies wanneer haha.
wat beschrijf je je bevalling mooi! zo'n groot verschil. erg fijn dat je ook een goede bevalling heb mogen meemaken.
meteen die kleine op je buik... heerlijk! dat is zeker een verschil met Shivani,
en wat goed dat ze ziekenhuis af is! jeejj... eindelijk!!

wanneer moet je weer werken? meteen na je verlof of plak je er nog vakantie aan vast dat je langer thuis bent?

het is inderdaad anders als je een grafje heb om naar toe te gaan. ik.moet wel bekennen dat het voor mij erg lang geleden was.
we zijn vrijdag geweest en gisteren hebben de meiden allebei een ballon meegenomen. doe hebben ze beide bij het grafje mogen hangen.
en savonda die wensballon. dat doen we ieder jaar. blijft toch zo bijzonder.

[cindy85]

Devika, wat leuk om je zo over je meisjes te horen praten! Trotse mama! Kan me wel voorstellen dat het na zo'n heftig parcours wel dubbel hard genieten is als alles eindelijk eens gewoon gaat zoals het zou moeten gaan met jullie jongste meid!
Wat een fijne bevalling ook zeg! En zo ontzettend lief dat ze iemand was die er aan dacht om ook iets voor Kaylash* mee te brengen!!
Op welke manier hebben jullie Kaylash verwerkt in het kaartje van Shivani en Radhika? Ik denk nu ook soms na over het kaartje van mini maar echt actief al gaan zoeken durf ik denk ik pas na 26w. Maar ik wil Simon er ook wel in verwerkt hebben maar weet nog niet goed op welke manier, maar zeker ook niet te opvallend, moet ook nog gewoon een vrolijk kaartje van mini zelf zijn...

Cyn, jeetje 6jr geleden al. Klinkt wel alsof jullie er wel een fijn gedenkmomentje van gemaakt hebben samen mer jullie meisjes. En idd bijzonder dat ze allebei ook weten wie Wesley is. Hier noemt Lara Simons naam heel af en toe eens en als ik haar meeneem naar zijn grafje zegt ze ook wel dat baby Simon daar ligt, maar echt snappen doet ze t echt nog niet hoor. Lucas daarentegen vroeg onlangs zelf wanneer hij nog eens naar Simon* mocht gaan. En hoewel ik het eigenlijk best wel zielig vindt dat hij er op zijn leeftijd zo mee bezig moet zijn, vind ik het ook hartverwarmend dat zijn broertje ook echt verder leeft in Lucas hoofd en hart.

Laura, jammer voor je dat het nu definitief beslist lijkt te zijn dat er geen vijfde meer komt. Ik snap die wens voor nog een kindje echt zo goed . Al leek er het er hier ook steeds meer op dat er van een vijfde geen sprake meer zou zijn hoor. ML zei wel van wel maar alleen nu nog niet, maar ik kreeg steeds meer t gevoel dat hij t eerder wou uitstellen omdat hij er eigenlijk niet helemaal van overtuigd was en het mij niet durfde zeggen. Mini is hier dus echt wel een heel gelukkig ongelukje .

Hier: De echo waar ik hier laatst over schreef, was zo'n veelbelovende echo met het hematoom dat zo klein geworden was en mini zo groot. Wel, daarna is t eigenlijk een hele rollercoaster geweest.
Enkele dagen na die controlz ben ik s nachts weer vrij veel gaan bloeden en kreeg ik er wel best wat pijn en veel harde buiken bij dus ik was echt bang dat het hier fout zou gaan, maar met extra rust is t dan weer afgezwakt en daarna geen bloed meer gezien dus ik hoopte dat t hematoom nu wel helemaal en.voorgoed weg was. De dagen erna voelde ik echter zo ged.als geen beweging meer terwijl ik haar al een tijdje zachtjes maar wel goed voelde. Dus in een opwelling mijn angelsound er toch bijgenomen en direct een hartje gevonfen fus even opgelucht maar enkele seconden later daalfe het hartje héél sterk, ging san weer even een paar seconden goed en schoot dan weer de dieperik in voor enkele seconden en herstelde zich toen weer. In paniek.natuurlijk de gyn gebeld die me wel wat kon geruststellen want blijkbaar komt dat rond die periode (16w) wel vaker voor en soms kan het zelfs enkele tellen volledig stoppen om dan opnieuw herop te starten. Volgende dag wou ik nog even luisteren gewoon ter bevestiging dat t nog goed ging en dat ik gewoon de pech had om op te verkeerde moment te luisteren maar t gebeurde dus weer. 2d later voelde ik weer geen beweging meer en wpu ik nog eens luisteren maar toen ging t echt verschrikkelijk traag (1slag per 2sec ofzo) en toen stopte t volledig. Ik moest haar echt wakker schudden om haar weer wakker te krijgen en toen ging t langzaam weer.kloppen. Echt volle paniek hier uiteraard. Dan gebeld naar mijn.vv en ik mocht de volgende ochtend even langskomen om wat langer naar t hartje te luisteren. Daar deed ze t natuurlijk gewoon perfect. Bewegingen ook heel sterk dus ze konden me daar wel wat geruststellen dat er wel noets ernstigs mis was want anders zou mini de kracht niet meer hebben die ze had.
Eind die week (15okt) dus naar de gyn en hoewel ik wel schrik had dat er toch iets vreemds ging te zien zijn met t hartje, ging ik er eigenlijk wel wat vanuit dat het een goede echo ging zijn en ik opgelucht en blij naar huis ging kunnen gaan. Helemaal niet dus.
Hartje was goed en hematoom was met die laatste bloeding helemaal weg dus t begon even goed, maar toen kwam t een na t ander: op de plaats waar het hematoom zat, was er nu verkalking te zien. Op zich zat het op een gunstige plaats dus als het daar bleef dan kon het op zich geen kwaaf, maar t mag zich niet gaan uitbreiden naar de placenta. Placenta leek ook een stukje losgekomen te zijn en leek nu toch wel over de bmh te gaan groeien. Kan zit er dus dik in dat ik nog ga bloeden en in dat geval moet ik meteen bellen en naar t zh gaan want is dan mogelijks de placenta die verder losscheurt. Wat op zich al gevaarlijk kan zijn maar door dat eerdere hematoom kan de placenta met mogelijk met enkele grotere bloedvaten vergroeid zijn waardoor er heel heftig bloedverlies kan optreden (bij bevalling dus ook).
En een derde tegenslag was dat er amnionstrengen te zien waren (wellicht door binnenste vruchtvlies die gescheurd is). Mini kan hier dus met armen of benen (of erger!) in verstrikt raken waardoor die afgekneld kunnen raken met alle gevolgen vandien. Volgens de gyn was het grootste risico hierop wel al voorbij omdat dat meestal in een vroeger stadium gebeurt en mini nu toch al wat groter en sterker was. Maar t gevaar blijft zeker wel.

Nu blijf ik dus al zeker tot einde zwangerschap op halve dagen werken omdat de placenta zo laag ligt en zo duwt op de bmh dat ik er nu al veel te vaak harde buiken en pijn door krijg. De rest van de dag moet ik dus dan ook zo zoveel mogelijk liggend doorbrengen. Maar dat alles in combinatie met mijn verleden van voortijdige weeën (31w2d en 23w5d) maakt toch dat we er sterk rekening mee moeten houden dat het weer die kant op gaat. Mijn werkgever kwam dan ook zelf met het voorstel om mijn halve dagen gewoon van thuis uit te proberen te doen en enkel nog op vrijdagochtend naar de bureau te komen. Op die manier hoef ik nog veel minder rond te lopen en te rijden en kan ik op dagen waar mijn buikje wat te gevoelig is, gewoon liggend vanop mijn bank werken zonder enig risico te moeten nemen. Sowieso eit het er wel aan te komen dat jet hier volledige platte rust wordt denk ik, en dat weet mijn werkgever ook wel, dus op die manier hopen we t tocu te voorkomen of op zijn minst uit te stellen.

Vorige week dinsdag ben ik dan ook nog eens langsgeweest bij de vroedvrouw waar we zeker 10min lang naar het hartje hebben geluisterd en opnieuw geen enkele verontrustende daling waargenomen dus dat zit inmiddels wel goed denk ik. Daarna eigenlijk 3kwartier gewoon gepraat. In de dagen na die slechte echo kwamen er steeds meer vragen bij mij op over alle complicaties en dit was dus ook een uitgelezen moment om die vragen kwijt te kunnen. En hoewel zij uiteindelijk ook maar de risico's kon bevestigen heb ik er toch wat meer rust in mijn hoofd gevonden. Daarnast vooral gepraat over mijn mentale toestand onder na alles wat al gebeurd is met Simon* en deze zwangerschap. Deed wel even deugd zo'n gesprek eigenlijk.

Morgenochtend nieuwe controle ! Dan ben ik 19w6d dus zou in principe 20w echo kunnen zijn maar ik weet dat mijn gyn die liever dichter bij de 22w doet en aangezien ik toch op heel regelmatige controle moet gaan nog steeds, vermoed ik eigenlijk dat ze hem pas de volgende keer zal doen, over een tweetal weken dus.

Mijn angelsound heb ik dan trouwens niet meer bovengehaald hoor na dat hartslagverhaal. Ook niet meer echt nodig geweest want kort daarna werden de bewegingen echt duidelijke schopjes meermaals per dag ipv dat licht gewriemel en gefladder. Nu word ik er inmiddels zelfs af en toe wakker van haha en zie ik de schopjes al aan de buitenkant. En mijn god wat zijn dat toch tekens kleine zalige geluksmomentjes te midden van een helse zwangerschap. Op die momenten kan ik altijd héél eventjes alle zorgen laten varen en héél eventjes gewoon genieten van haar. Dus vn mij mag ze me dag en nacht bont en blauw schoppen hoor vanbinnen :-) .

Was een heel lange post dus alweer

[cindy85]

Staat dus ook vol typfouten waarvoor sorry maar ook op mijn gsm aan het typen ...

[devika]

@cyn
Jeetje meid wat een boel waar je doorheen moet
Zou het niet verstandiger zijn om volledig te stoppen met Werken?wel fijn dat je werkgever begrip heeft voor je situatie en dat je iig van huis mag werken. Als het goed is heb je intussen de 20 weken echo ook al gehad. Hoop zo dat het alllemaal goed is gegaan!
Hoe zijn je andere kindjes onder de situatie? Lijkt me behoorlijk pittig met nog meer kleine kinderen rondlopen.
Maar volgens mij ben je ook een pittige mama die dat aankan zxxx

[-sunshine-]

Jeetje Cindy, wat heftig allemaal, hoe is het nu met jullie?

Ik kom hier niet meer zo heel erg vaak, derde kindje is niet aan de orde bij ons dus heb hier op jullie na ook niet meer zoveel te zoeken ;-).

Zijn jullie allemaal de Sinterklaas goed doorgekomen? Onze kleine meid is vreselijk verwend door alle hulpsinterklazen binnen de familie. 5 december was de uitgerekende datum van on kleine mannetje maar dit jaar heeft het me geen verdriet meer gedaan. 5 juli is de dag waarop hij geboren is en die hoort bij hem.

Dikke knuffel voor jullie allemaal!

[cindy85]

Tijdje niet meer geweest hier, maar ontbreekt me wat aan fut. Ik slaap verschrikkelijk slecht s nachts en ben niet het soort persoon die overdag makkelijk in slaap valt, dus ik blijf wat met die vermoeidheid rondlopen.
In elk geval, gaat goed hier hoor! De echo op 19w6d was zoals verwacht geen 20w echo. Die echo was min of meer tzelfde als die ervoor, met dat verschil dat placenta iets op leek t schuiven naar boven al! Even twijfel of t voetje niet verstrikt zat in een amnionstreng omdat ze dat ene voetje niet leek te bewegen en die net bij die strengen lag, maar gyn zag behalve dat t voetje niet bewoog niets dat er op wees dat het vadt zat, dus waarschijnlijk had mini er gewoon even geen zin in.
De daaropvolgende echo was met 22w6d en was dan de echte uitgebreide 20w echo. Ik was echt retenerveus voor die echo omwille van alle problemen die er al geweest zijn en als je dan internet gaat raadplegen naar bvb loslating amnion (en scheuren amnion), dan vind je alleen maar onderzoeken die wijzen op de grote samenhang tussen amnionloslating en afwijkingen, vooral downsyndroom dan. Sommige studies spraken over 60% of meer. Stom natuurlijk om te gaan googelen want ik was doodop van de zenuwen tegen dat ik de echo had, dus bloeddruk ook torenhoog .
Maar echo was uiteindelijk helemaal perfect. Alles is zoals t hoort te zijn bij mini !!!! Behalve dan dat ze wat aan de kleine kant is terwijl ze op 17w nog 5d voorop liep (nu 1,5wk achter), maar de gyn vond het zeker niets om ons nu zorgen om te maken. Gewoon wat extra opvolgen. Maar ik heb deze zwangerschap al zóveel zorgen gehad, dat ik me daar nu eens echt geen zorgen ga om maken tot het echt nodig blijkt te zijn. Ik heb intussen uit mijn vorige zwangerschappen wel geleerd dat mijn kindjes van zodra de CRL meting stopt en ze overstappen naar combinatie hoofdomtrek, buikomtrek en beenlengte, kleiner t schat worden dan ze werkelijk zijn omdat ze allemaal vrij kleine hoofdjes hebben, nu nog steeds. Bij de geboorte zijn ze altijd perfect op gewicht, gewoon geen reusjes .
Placenta bleek ook een flink pak naar boven te zijn getrokken, dus zeer goed nieuws . Had ik ook wel wat verwacht want do enorme druk op mijn bmh is ook wel een pak minder nu. En de amnionstrengen leken verdwenen te zijn!!!!! :-) blijkbaar kunnen die knappen ofzo, gebeurt soms. In elk geval niet meer die voortdurende schrik dat die rond de armpjes of beentjes of de navelsteng raken! Ik ben zo verschrikkelijk opgelucht buiten gestapt daar! Na net geen 23w mag eindelijk een goede echo ook wel weer eens .

Nu blijft natuurlijk wel het risco op een prematuurtje wel nog heel groot, doordat dat binnenste vruchtvlies weg is en tegen het buitenste vlies zeker 10w lang bloed gezeten heeft. Kans dat die te vroeg breken, blijft dan ook groot, maar kom inmiddels ben ik 24w5d en ben ik iedereen dag een stap dichter bij een gezonde baby!

Voor het eerst in de zwangerschap kan ik nu dan ook een beetje genieten en kunnen we wat gaan denken aan alles die nog geregeld moet worden, waar we tot 2w geleden nog niets durfden doen.
Die angst dat haar hartje alsnog gewoon stopt zoals bij Simon, blijft altijd wel wat hangen hoor, maar dat zal vermoedelijk zelfs in de prille babyperiode ook wel nog even zo blijven. Meestal gaat t goed, en heb ik er nu wel vertrouwen in dat ik haar op t einde van de rit gezond n wel in mijn armen heb, maar zo af en toe slazt de schrik me om t hart als ik midden in d nacht wakker word en ineens besef dat ik haar al sinds de middag niet meer gevoeld heb terwijl t normaal zo'n enorm druktemakertje is. Dan is t even paniek en proberen haar wakker te krijgen, wat dan meestal wel lukt, maar soms slaapt ze liever nog wat verder (en gelijk heeft ze natuurlijk, wie wil nu steeds wakker gemaakt worden ) en moet ik nog een hlf uurtje geduld hebben voor ze reageert.

[devika]

@cindy
Wat fijn om toch weer wat goed nieuws van je te horen! Ondanks alle onzekerheden zijn er toch nog mooie lichtpuntjes!
En het lijkt erop dat mini wat kleiner is. Fijn dat je daar niet over inzit omdat je die ervaring heb met je andere kinderen. Mijn dochters waren beide ook kleiner dan normaal. En moet je ze nu zie

En wat je zegt, dat googelen zou ik de volgende Keer achterwegen laten. Soms word je juist banger gemaakt door internet en blijkt het achteraf toch mee te vallen.
Ik moet zeggen ik vind je zooo dapper hoe je met deze zwangerschap om gaat icm je andere kindjes en huishouden.
Ik hoop voor jou dat de weken voorbij vliegen en dat je mini straks gezond en wel in je armen heb!
Je bent in ieder geval lekker op weg met je 24 weken!! Heerlijk!

[devika]

@sunshine
Wat fijn dat je de 5 dec geen verdriet meer heb. Wat je zegt, 5 juli is zijn dag. De uitgerekende dag vervaagt op een gegeven moment. Alleen de geboorte dag telt nog.
En jullie kleine meid is lekker verwend! Heerlijk hè dit soort dagen!


Hier gaat het goed. Ik ben sinds 2 weken weer aan het werk. De 16 weken zijn voorbij gevlogen! Het was zoo ontzettend fijn om 24 uur met Radhika te zijn. Ik baalde eerst wel dat ik weer asn het werk moet.
Volgende week gelukkig een korte werkweek zodat ik veel thuis ben met de meiden
Radhika is zn heerlijke baby! Ik kan maar geen genoeg van haar krijgen! Ze eet goed, slaapt goed en lacht veel!
Echte een lieverdje met lekkere dikke appel wangetjes! Net zn schatje als haar grote zus!
Zucht, wat ben ik toch blij met deze 2 meiden. Dit soort geluk gun je echt iedereen!

[devika]

Ohja Cindy85 je vroeg een Keer naar het gedichtje in het geboorte kaartje en het noemen van het overleden kindje
Bij Shivani hadden we een gedichtje namens haar broer kaylash*
Deze:
Vanaf mijn wolkje kijk ik naar beneden
Een mooi klein meisje is geboren
Zo lief en heel tevreden
Ik zal altijd over je waken, je bent mijn lieve kleine zusje
En iedere avond als je slapen gaat
Stuur ik jou vanaf mijn wolk een klein kusje

En in het kaartje stond oa: dochter van( onze namen) en zusje v kaylash

Het kaartje van Radhika hadden we een gedichtje namens Shivani voor haar zusje
En daaronder de tekst: voor het oog met zn vieren, in ons hart altijd met zn vijven
En daaronder 3 hartjes. 1 blauwe en 2 roze.
En ook weer genoemd dat Radhika het zusje is van kaylash* en Shivani

Ik vond het herl mooi om onze zoon op deze manier erbij te betrekken. Hij is onze eerstgeborene

[devika]

hallo Cindy85,
ik was even benieuwd hoe het met je gaat!

en de rest van de dames? ook allemaal goed?

[cindy85]

Hey Devika, wat lief dat je erom vraagt.

Gaat wel goed hier hoor. Alleen merk ik lichamelijk wel dat ik het voorbije jaar wel veel zwanger geweest ben. Ik heb sowieso al wat knie, heup en rugproblemen door verkeersongevallen in 2007 (ook heupoperatie gehad als gevolg daarvan) en dat merk ik nu wel extra. Bekkeninstabiliteit is heel zwaar komen opzetten en vaak kan ik gewoon niet stappen of met tranen in de ogen. Ik heb gelukkig nog een op maat gemaakte bekkengordel liggen van tijdens mijn eerste zwangerschap die nu echt wel een must is. De laatste dagen gaat het echter ineens weer wat beter dus even verademing. Maar behalve die pijn mag ik eigenlijk niet klagen. De typische 3de trimester kwaaltjes spelen natuurlijk wel op zoals maagzuur etc maar dat, en ook de bekkeninstabiliteit, neem ik er maar al te graag voor lief bij zolang Mini zelf het maar goed doet.

Ik had op 26w een extra controle bij de gyn ingepland staan om bmh op te meten enzo omdat ik bij de controle ervoor toch heel vaak pijnlijke en veel te lang durende harde buiken had, dus gyn wou me tussenin toch nog eens extra zien daarvoor. Maar die wat zorgwekkende harde buiken / voorweeën zijn toen geleidelijk eigenlijk afgenomen, of toch de intensiteit ervan en tegen de eigenlijke controle waren die eigenlijk absoluut niet meer abnormaal. Gewoon af en toe eens een doodnormale harde buik die even vervelend aanvoelde maar zeker geen pijn deed, zoals het hoort dus. Gyn vond het dan ook niet nodig om daar vanbinnen te gaan voelen en onnodig te gaan stimuleren ofzo tenzij het me geruster zou stellen, maar ik was ook niet meer ongerust erover, dus dat hebben we dan maar gelaten voor wat het was. Echo zelf was goed, niets op te merken aan Mini of nieuwe vreemde dingen in mijn baarmoeder .

Begin deze week moest ik bij vroedvrouw langs die wel aangaf dat mijn baarmoeder nogal laag zit. Ze kwam maar uit op 26w terwijl ik al 28w5d was dus eigenlijk al iets meer dan 't maximum verschil dat er mag opzitten. Maar ze kon wel duidelijk MIni voelen zitten in de baarmoeder en vond niet dat ze speciaal klein aanvoelde of zo. Ook heel erg wakker en levendig en goede harttonen, dus ze was niet meteen ongerust. Zelf denk ik dat ze gewoon niet helemaal goed zat wat betreft rand van de baarmoeder, want ik voel Mini's voetjes soms hoger trappelen dan waar zijn aangaf de rand te voelen. Een het zou me eerlijk gezegd niet verbazen als Mini al ingedaald is en 't daarom wat kleiner voelt. In elk geval, bij de volgende echo op 19/1 moet er zeker eens extra naar de groei gekeken worden voor de zekerheid.
Ook zat er een beetje eiwit in mijn urine maar echt niet veel, dus voorlopig ook enkel in de gaten te houden en op 19/1 zeker opnieuw testen.


Wel mooi wat je gedaan hebt met de geboortekaartjes! Ik was eerst van plan om zelf het kaartje te ontwerpen en er bvb alle kindjes op te zetten die dan samen hun nieuwe zusje aankondigen. Simon* zou ik er dan bvb in verwerkt hebben door Lara een ballon te laten vasthouden op het kaartje maar een ballon in vlindervorm of sterrenvorm bvb of door een vlindertje op het kaartje te laten vliegen of een regenboogje in de lucht etc. Het hele idee was nog niet uitgewerkt, maar het lukt me toch niet om er iets deftigs van te maken. En toen viel mijn oog op een doodnormaal geboortekaartje uit een gewone geboortjekaartjescollectie maar ik vond het kaartje wel erg leuk en dus toch beslist om geen eigen ontwerp te doen maar Simon* dan ook op een of andere manier mee te verwerken in het tekstje ofzo, net zoals de andere kindjes.

En jij intussen alweer enkele weken aan het werk ! Gaat echt snel zeg!! Lukt de combinatie werken in combinatie met je meiden wat? Hoe gaat het met je meiden?


Ik heb nu trouwens een afspraak staan in het zh over 2wk om alvast verlosdossier op te stellen (beetje vroeg, maar als mijn vliezen dan ineens te vroeg breken, is die papierwinkel toch al gedaan!), maar dan komt het hele bevallen ineens zo dichtbij en ik ga er nu dus ook steeds vaker aan denken. Tot voor een paar weken, durfde ik helemaal zo ver nog niet vooruit kijken want dat was precies nog een wat ver-van-mijn-bedshow en wat onwerkelijk dat ik nu opnieuw een gezond kindje in mijn armen zou hebben. Maar nu denk ik er dus steeds vaker aan en vroeg me af hoe jullie die bevalling ervaren hebben na zo'n verlies? Ik heb er best wel wat schrik voor eerlijk gezegd. Niet voor de bevalling zelf want daar heb ik inmiddels wel wat ervaring mee maar meer voor mijn eigen emoties ná de bevalling. Ik merk dat iedereen rondom me vergeten lijkt te zijn wat een vreselijk jaar 2016 voor ons was en hoeveel pijn het nog steeds doet. Iedereen is steeds maar zo enthousiast over deze zwangerschap nu ik al wat verder gevorderd ben en verwacht precies of ik alles een plaats gegeven heb en zomaar een dolgelukkige nieuwe start zal maken met een nieuw kindje. En natuurlijk ben ik dolgelukkig met mijn meisje op komst en hou ik nu al zielsveel van haar, maar als ik denk aan dat moment dat ze geboren zal worden, krijg ik steeds tranen in mijn ogen, maar niet zozeer alleen tranen van geluk, maar meer nog van pijn en gemis. Het idee om een huilende bewegende baby in mijn armen te hebben, maakt het des te duidelijker hoe vreselijk stil en roerloos Simon in mijn armen lag en dan denk ik aan alle dingen die ik haar zal zien doen en die ik met haar zal meemaken die ik met hem nooit zal hebben. Dus ja ik zal dolgelukkig zijn met mijn meisje maar tegelijkertijd denk ik dat het gemis ook nooit zó aanwezig zal zijn als op dat moment en daar heb ik dus wat schrik voor.
Hoe hebben jullie dat ervaren?

Zo, nu nog even een uurtje rustig op de bank gaan liggen weer voor de kindjes thuis komen en de weekenddrukte van start gaat!

[devika]

Hoe is het nu met je? Ik zie dat je alweer goed bent opgeschoten. 32 weken alweer! Wat fijn dat mini lekker blijft zitten. Nog een paar weekjes en dan is ze daar!
En wat naar dat je last heb van bekkeninstabiliteit. Kun je wel goed uitrusten? Je heb nog 3 kindjes rondlopen. Dat lijkt me zo pittig, de zorg voor 3 kindjes en een turbulente zwangerschap
Wat zal je blij zijn als die 9 maanden voorbij zijn he. hoe waren de controles de afgelopen tijd? is ze weer lekker gegroeid?
Je zei dat je het toch moeilijk vindt, de naderende geboorte omdat je kleine Simon zo mist… dat is zo herkenbaar…
Het is nog maar zo kort geleden dat hij geboren werd. Straks is het een jaar zie ik … weet je al wat je wilt doen die dag…
En ja het moment van de geboorte van mini zal zeker dubbel zijn... een mooie bewegend kindje in je armen…zo anders dan bij jullie mannetje…
Eet gekke is dat toen shivani geboren werd was ik alleen met haar bezig…ik leek even vergeten wat ons een jaar geleden was overkomen…maar dat kwam dus omdat zij te vroeg geboren was en met een spoed keizersnee en nog meer medische poeha.
Maar bij onze 2[SUP]e[/SUP] dochter ging alles Godzijdank vlekkeloos. En juist toen was ik tijdens haar bevalling heel erg bezig met hoe het bij onze zoon ging. Toen ging ik vergelijken…terwijl het 6 jaar geleden was…gek is dat he..
Ze kwam huilend en schoppend en hongerig ter wereld. Onze zoon bewoog ook, maar na 20 min werd het stil. En waar ik Radhika meteen kon aanleggen had ik dat niet bij onze zoon…toen werd ik me er heel bewust van. Echt alles kwam terug.
Maar ik was ook vooral dankbaar dat ik nog een mooie gezonde dochter heb mogen krijgen. En nu is het goed zo.
6,5 jaar later. En we hebben hem een mooie plekje kunnen geven in ons hart. Vergeten zal ik hem nooit. Tot mijn laatste adem zal ik van hem houden. Net als van zijn zusjes. Maar voor nu is het goed zo.

Ben je al uit wat het geboorte kaartje betreft?
Ja die van ons vond ik dus echt heel mooi. Ik word nog steeds emotioneel als ik het kaartje van onze meiden lees. In beide komt onze zoon ook voor.



Hoe is het met de rest van de meiden? Hier gaat het goed. Radhika is zo’n lief en vrolijk kindje. Ik geniet elke dag nog meer van mijn meisjes!
Iedere keer als ik ze zie ben ik me weer bewust van wat een rijkdom ze zijn. en als Radhika lacht, komt het allemaal weer naar boven hoe graag ik haar wou hebben een aantal jaren geleden. Het verlangen naar nog een kind was zooo groot, maar ik kon het aan niemand kwijt.
Wat ben ik toch blij dat ze er is. alles aan haar is perfect! De zwangerschap en bevalling waren uit het boekje. En ze drink goed, slaapt ook door snachts, groeit lekker en is vrolijk.
Ze wilt soms wel veel aandacht. Dan gaat ze heel hard huilen omdat ze op schoot wilt. Eenmaal opgepakt is ze meteen vrolijk. Dan heeft ze een traantje op dr wangen maar lacht breeduit! Echt een kleine boefje!
Ohja ik word weer tante! Zo leuk! Mn jongste zusje is van haar 2[SUP]e[/SUP] in verwachting. Ze heeft nu een meisje en krijgt straks een zoon.
Ik vertelde haar dat ik zo blij ben dat ze eindelijk weer in verwachting is en zo leuk dat ze een jongen krijgt. Ja zei ze ze zijn blij met dit kindje. Het geslacht doet er niet toe. Maar dit kindje maakt ons gezin compleet zei ze. Heel blij voor haar, maar ik dacht meteen op dat moment:
Dat kan ik nooit zeggen…ook al krijg ik nog 10 kinderen. Mijn gezin zal nooit compleet zijn. hebben jullie dat ook? Ik ben absoluut blij met mijn man en gezegend met onze 2 mooie meiden, maar et woord compleet kan ik niet in de mond nemen.

[cindy85]

Ik reageer morgen uitgebreider op de laptop hoor, maar nu op mijn gsm en dat typt niet zo lekker en il moet nu even blijven liggen.

Ja ik ben al ruim 32w maar Mini zou er wel eens heel snel kunnen zijn nu. Max3w4d nog. Ze heeft namelijk een groeiachterstand. Wist ik vorige week al maar toen leek placenta wel nog ok. Vandaag was de bloeddoorstroming in de navelstreng niet meer wat het hoort te zijn dus duidt toch op placentaproblemen. De slechtere bloeddorstroming was nu nog niet in die mate dat er meteen moest ingegrepen worden dus Mini mag nog even blijven zitten waar ze zit omdat ctg nog steeds wel prima is en ze nog heel actief is, maar wel veel extra controles en ctg's. Ik moet nu over 3d al terug. Als het op hetzelfde tempo blijft achteruit gaan, kunnen we haar misschien nog laten zitten tot 36w maar dan moet ze er echt wel uit omdat ze anders te zwak zou zijn om bevalling aan te kunnen.
Traantjes vloeiden toch wel hoor vanmorgen. Ik weer wel dat mijn gyn echt geen risico's zal nemen maar het idee dat ze misschien net dat ene dagje te lang wachten om bevalling in te leiden, ik mag er niet aan denken....

[devika]

Ach jeetje Cyn wat een zorgen om jullie kleine meid!
Pfff…ik krijg er de rillingen van. Onze oudste dochter had ook een groei achterstand. Na de geboorte bleek de placenta ook niet 100% gefunctioneerd te hebben
Ze is geboren met 35 weken en een aangeboren afwijking ( anus-atresie, is ze na een grote operatie aan geholpen en heeft er niets aan overgehouden gelukkig.) en haar rechterduim in een dwang stand ( ze kan die duim niet zelfstandig recht houden, maar doet er gelukkig alles mee)
We wisten trouwens dat ze die afwijkingen zou hebben, dan was bijna zeker te zien op de echo’s. alles is nu goed gekomen hoor. ze was idd ook te klein bij geboorte, maar nu weer langer dan haar leeftijd genootjes!
Ik zeg dit niet om je bang te maken maar juist om je hoop te geven! Dat het goed kan komen. Ik hoop zo dat ze mini niet te lang laten zitten. Trek aub zelf aan de bel als je het niet vertrouwd oke!
Niet denken dat je je aanstelt of dat het wel overwaait. Met 32 weken zijn ze goed levensvatbaar! Onthoud dat.
Shivani is uiteindelijk met 35 weken gehaald omdat ik weeën kreeg. Ze hadden ook weeënremmer kunnen geven, maar de artsen wilden haar toch halen omdat ze haar uit de buik beter konden monitoren en bijvoeden.
Ik kreeg een keizersnee omdat ze in de stuit lag. Maar ook omdat ze haar de bevalling niet wilde aandoen. Dat zou haar te veel energie kosten.
Fijn dat je gyno je goed in de gaten houd! Dat is een geruststellend idee. Maar zelf ook actief blijven he. nog even en dan is jullie kleine meid daar!

[shadylady313]

Sorry meiden voor mijn grote afwezigheid maar ik ben momenteel best druk...ik zit sinds twee weken op de opleiding kraamzorg en ik heb het zo onwijs naar mijn zin!! Over een week ga ik voor de eerste keer meelopen in praktijk. Ik vind het spannend maar kijk er ook enorm naar uit!

Hoe gaat het hier verder? Ik heb nog geen tijd gehad om terug te lezen...

[Ikke ook]

Hey shadylady! Mag ik je volgen ik ga in april starten met de opleiding. Vind t zo spannend. Ook vooral hoe t in de praktijk zal zijn met kids

[shadylady313]

Ja tuurlijk mag je dat!! Waar ga je de opleiding precies doen? Het is echt een leuke opleiding kan ik je vertellen.

[cindy85]

Zo, 't duurde even wat langer om te reageren dan ik voorzien had, maar ik heb eigenlijk heel weinig achter de pc gezeten de laatste tijd.

Devika,
je vroeg of ik al wist wat ik wou doen op Simons dagje. Eigenlijk niet. Ik ga denk ik niets speciaals plannen of doen, maar gewoon zien waar ik op dat moment het meest nood aan heb. Voorlopig is dat eigenlijk gewoon even helemaal alleen bij hem gaan zitten en mijn hart uitstorten en later op de dag als school uit is, met de kindjes nog eens gaan zodat het ook wel een momentje samen is.
Ik kan me wel voorstellen dat het nogal een overrompeling was de geboorte van Shivani en je dan ook niet eens echt een moment had om er echt ten volle bij stil te staan, maar dat je focus echt even volledig op haar lag, waar dat dan bij Radhika allemaal rustiger verliep en je dan ook meer tijd had om daar ook echt mee bezig te zijn.

Ik heb inderdaad beslist wat we met geboortekaartje gaan doen. Wordt eigenlijk gewoon een standaard geboortekaartjes helemaal in de trend van de geboortekaartjes van de andere kindjes. Er staat een klein tekstje op het kaartje, amper 3 regeltjes, maar regel 1 verwijst naar mijn man en ik, regel 2 naar Lucas, Lisa en Lara en regel 3 naar Simon. Daarnaast had ik bvb ook op de vorige geboortekaartjes gezet : "zusje van ....", nu doen we dat dus gewoon opnieuw maar staat Simon ook gewoon in het rijtje. Dus eigenlijk staat hij niet méér maar ook niet minder op het geboortekaartje vermeld dan de andere kindjes en dat voelt eigenlijk wel goed zo.

Ik vind het echt heerlijk hoe je over Radhika vertelt !!! En wauw wat leuk weer tante! Dat gevoel over dat compleet zijn, ervaar ik ook zo. Ik zie zó vaak geboorteaankondigingen waarbij dan vermeld wordt dat het gezinnetje compleet is. Of ik ken bvb iemand die qua zwangerschappen vrij gelijk opliep met mij. Haar 4de werd geboren 2d na Simon. Zijn verwoordde het toen als het '4de blaadje van hun klavertje vier' ...dat kwam toen zo hard bij mij binnen. Ik heb hier straks ook 4 heerlijke kindjes in huis maar het is geen klavertje vier, compleet wordt het nooit.

@ Shadylady: wauw wat leuk zeg zo'n opleiding tot kraamzorg !! Hoe lang duurt zo'n opleiding eigenlijk?

30/1 hadden we dus echt geen goede controle en was de inleiding op 36w al min of meer zeker, maar later die week moest ik dus nog eens op controle net voor mijn gyn op verlof ging. Die controle was al beter: bloeddoorstroming was er wat op vooruit gegaan, Mini had op enkele dagen tijd enkele dagen achterstand ingehaald en ctg was ook goed dus was zeker goed genoeg om weekje verlof van mijn gyn te overbruggen zonder bij andere gyn langs te gaan, maar ik mocht wel elk moment dat ik wou langsgaan in het zh voor ctg als ik daar behoefte aan had en zéker als ik ook maar de minste twijfel had over bewegingen etc. Afgelopen dinsdag had ik dan opnieuw controle en die was gewoon hartstikke goed! Mini is natuurlijk niet opeens een reusje geworden he, dus nog altijd wel wat fijntjes hoor, maar wel opnieuw binnen de normale marges dus ze heeft er een megagroeispurtje op zitten mile:mile:.
Bloeddoorstroming was nu weer helemaal prima en ctg was ook prima dus die bevalling op 36w is daarmee ook van de baan. Jeeeeej voor Mini dus mile: Anders was het dus over 5d al zover! Maar nu dus mogelijks toch wel een kleine 3kg op 40w als ze mooi verder blijft groeien nu (wie weet zelfs meer als ze die megagroeispurt nog even volhoudt haha).

't feit dat Mini er nu toch nog niet zal zijn op 36w brengt me wel bij het volgende: Ik heb echt veel schrik dat ze zich zomaar eens zou kunnen aandienen op Simons 'verjaardag'. Dat wil ik écht écht écht niet, eigenlijk niet enkel die dag, maar heel de week wil ik het liever niet eigenlijk. 8/3 is Simons dag en dat moet Simons dag blijven. Voor mij, maar ook voor MIni zelf. Ik zou niet willen dat op haar verjaardag, er altijd ook altijd haar overleden broertje is om aan te denken. Haar feest moet ook gewoon haar feest worden, geen grafbezoekje etc. 7/3 had ik die nare echo dus dat is voor mij eigenlijk een beetje 't zelfde als 8/3, op een bepaalde manier zelfs heftiger. 9/3 is 't dan Lisa's verjaardag en dat was vorig jaar al in mineur natuurlijk(mijn zus kwam toen wel om toch iets te maken van haar verjaardag) dus wil voor haar niet dat we er net dan niet zijn dit jaar (ze verdient dit jaar dubbel en dik aandacht op haar verjaardag dit keer!) en 11/3 werd Simon begraven. Dus ik hou Mini die week toch liever nog in de buik. Daarna mag ze van mij komen wanneer ze wil (hoewel ze beter ruim 39w haalt dan 38w natuurlijk ivm gewichtje).

28/1 nieuwe controle, dan ben ik 36w4d. Gyn kijkt dan ook eens of er al ontsluiting is. Ging ze eigenlijk afgelopen dinsdag doen, maar omdat ik zelf aangaf dat ik vermoedde wel iets van ontsluiting te hebben al (zo op't geoel van wat ik herken van vorige zwangerschappen qua voorweeën en moment waarop ontsluiting dan kwam), voelde ze dan net liever niet omdat het in principe toch niets zou veranderen want nu zouden ze het toch niet meer tegenhouden met weeënremmers dus wou ze ook niets extra gaan uitlokken door daar nu te gaan voelen.

En nu kindjes in bed gaan stopppen en dan op de bank gaan liggen want weer wat last van voorweeën. Kindjes nogal érg druk vandaag en ik ben alleen thuis met hen vandaag dus 't is nu wel even genoeg geweest voor vandaag

[cindy85]

Hey dames, later meer maar even vlug laten weten dat ik vrijdag normaal ons meisje eindelijk mag ontmoeten! Controle vandaag was niet goed dus ze moet er wel binnenkort uit nu want anders wordt ze te zwak voor een bevalling. Nu om de 2d controle en vrijdag inleiden!

[shadylady313]

Zet hem op cindy!! Wat was er niet goed?

[cindy85]

Hartslag van mini is veel te hoog en ze groeit niet meer . 21/2 had ik controle bij vroedvrouw, maar daar bleek Mini's hartslag blijvend veel te hoog, dus werd doorgestuurd naar het ziekenhuis voor ctg. Bloeddruk was ook verhoogd en wat eiwit in urine. Maar bloeddruk was niet alarmerend en Mini zelf was wel duidelijk mooi actief dus mocht wel terug naar huis om dan 3d later opnieuw op controle te gaan voor nieuwe ctg en uitgebreidere echo etc. Haar hartslag was daar nog steeds heel hoog (die van mij ook) en groei bleek nu toch opnieuw weer te vertragen. Hoofd en beentjes waren wel nog mooi gegroeid maar buikje was niets gegroeid. Maar omdat ondanks de te snelle hartslag, het wel nog prima variabel was, de bloeddoorstroming nog prima was, ze nog lekker veel bewoog en mijn bloeddruk niet verder verhoogd was, nog geen reden om al in te grijpen, maar wel in de gaten te houden. Ook wat bloedonderzoeken gehad om enkele dingen uit te sluiten maar geen gekke dingen gevonden gelukkig. Bij de controle eergisteren klopte haar hartje nog steeds razendsnel en ze was nu helemaal niets meer gegroeid, dus ook beentjes en hoofdje niet meer. Bloeddoorstroming in de navelstreng was er nu echter wel duidelijk op achteruit gegaan (maar doorstroming in haar hoofdje was wel nog prima). Ze beweegt ook wel nog prima maar alles samengenomen, krijgt ze het nu toch duidelijk wel wat moeilijk dus gyn wil nog 38w halen, maar dan moet ze er wel uit, want anders wordt ze te zwak voor de bevalling en veel langer laten zitten wordt gewoon te riskant op deze manier en dat zijn risico's die op 38w nu gewoon echt niet meer hoeven genomen te worden. Dus deze week nog heel veel rusten zodat er toch hopelijk nog wat extra grammetjes bijkomen en ze lekker bij mij op de kamer mag en niet naar neo! Morgen moet ik op controle bij vroedvrouw en donderdag nog een laatste keer bij de gyn. Als Mini het nu toch weer beter zou blijken te doen donderdag, wordt er evt nog gewacht tot na het weekend om in te leiden, maar ik mag wel zo goed als zeker zijn dat het dus vrijdag wordt (en ten allerlaatste maandag). Allemaal wel erg dubbel dat het dus net op dit moment de foute kant uit gaat want deze dagen zijn al zo erg heftig met de eerste 'verjaardag' van Simon (mijn oudste noemt het trouwens ook echt "Simons verjaardag", hartverwarmend vind ik het dat hij hem echt zo blijft meetellen als zijn kleine broertje ondanks de nieuwe baby op komst!) en dan nu tegelijkertijd die angst om Mini, want wetende dat ze het niet zo goed heeft, is het echt angstvallig letten op bewegingen, ook s nachts...

Maar goed, vrijdag (of zaterdag als't wat lang duurt ) heb ik haar dus echt in mijn armen! Ik zie wel erg op tegen de bevalling want een inleiding heb ik toch echt helemaal anders en vele malen zwaarder ervaren dan een spontane bevalling en ik heb best wel schrik om wat Mini's hartje zal doen tijdens de weeën. Lucas was ook ingeleid en dat was echt heel zwaar (weeënstorm, vacuümpomp, vroedvrouw bovenop mijn buik, ...) maar hij was wel al volledig ingedaald en ik had al 3cm ontsluiting. Mini nu is nog niet volledig ingedaald en bmh is ook nog helemaal niet rijp en dus ook nog potdicht, dus ik wil niet weten wat dat zal geven, dus maar proberen te focussen op het eindresultaat en niet de weg ernaartoe .

[cindy85]

Hier weer wijziging van plan haha. Dinsdag had ik controle bij vroedvrouw en daar bleek Mini's hartslag het ineens weer goed te doen! Vanmorgen dan ctg bij de gyn en ook die was helemaal perfect. 35min aan de ctg en compleet niets meer te merken van die te hoge hartslag! Dan groeiecho gehad weer en Mini bleek zich ook daar weer herpakt te hebben en weer netjes gegroeid ten opzichte van vorige week! Gyn was zelfs harder verrast erdoor dan ikzelf haha. Dus eigenlijk met dit beeld geen gegronde medische reden meer om morgen de bevalling in te leiden.
Als ik het echt had gewild, had mijn gyn t wel laten doorgaan hoor denk ik want ze snapte volledig dat die ongerustheid nu mss wel bleef hangen bij mij en dat ik er nu wel helemaal op ingesteld was om Mini morgen in mijn armen te kunnen houden, maar dat is dan eigenlijk aan mij om weer even om te schakelen nu want het is natuurlijk in geen van ons beider belang om een bevalling te gaan forceren en op die manier dan misschien nog onnodig complicaties te gaan veroorzaken.

[devika]

Ach Cyn wat spannend dit! Jullie meisje houd jullie wel bezig he! maar wat fijn dat haar hartslag weer mooi is. wat zul je geschrokken zijn he pfff.
En ze is ook mooi gegroeid. Wat een fijn fijn bericht meid! Hopelijk blijft ze nu nog een paar daagjes lekker zitten. Maar het kan dus niet lang meer duren!
Wat een heerlijk vooruit zicht! Straks jullie kleine meisje in je armen! Zucht…ik krijg weer dejavu naar de bevalling van Radhika. Ik hoop dat je net zo’n goede bevalling als mijn laatste mag hebben!
Oh en de geur van z’n pasgeboren kindje…zucht hihi…
Is alles thuis al klaar voor haar komst? Hoe zijn de andere kindjes eronder? Die kunnen vast niet wachten tot hun zusje er is!

[devika]

oh en ik zie net dat het 8 maart een jaar geleden was van jullie lieve kleine mannetje...
hebben jullie nog iets gedaan? hele dikke knuffel voor jou!
wat is er toch veel gebeurd voor jullie in die ene jaar....

[cindy85]

Ja best wel onrustig en bezorgd geweest hoor om haar de afgelopen periode. Ik had haar natuurlijk wel graag in mijn armen gehad nuen maar ben zo blij dat ze het weer beter doet ! Donderdag moet ik terug ctg enen echo. Hopelijk doet ze het dan nog steeds zo goed (of is ze er al hihi)
Alles is inderdaad al helemaal klaar in huis voor haar komst. Moest ook wel aangezien we dachten dat we vandaag D-day was :-) dus eigenlijk niets meer te doen hier haha. Maar is natuurlijk wel de kans om eens wat dingen in huis te gaan doen die anders steeds maar uitgesteld worden.
Kindjes kijken er wel erg naar uit ja !. Mijn oudste had ik verteld dat zijn zusje er hoogstwaarschijnlijk vandaag zou komen dus hij was wel flink teleurgesteld toen ik hem vertelde dat het toch niet door ging. Hij was zo hard de dagen aan t aftellen tot vandaag, maar kwam zelf gelukkig wel tot het besluit dat "het belangrijkste is dat ze gezond is" , wat me dan weer zo trots maakte op hem !
Mijn jongste kijkt er ook wel naar uit, maar dat hele babygedoe is natuurlijk wel nieuw voor haar dus is wat moeilijk om zich daar een goed beeld van te vormen. Ze vertelt dan wat ze allemaal samen gaat doen met de baby (samen in bad, samen in haar prinsessenbed etc.), maar dat zij haar 'babypositie' binnen ons gezin kwijt zal zijn, dringt nog niet door hoor haha. Als ik dan bvb vertel dat de baby dan melk van mijn borsten zal drinken, dan vindt ze dat helemaal prima, alleen is het dan wel "elk 1 borstje" :-) :-). Ze is dus écht van plan om weer te komen drinken bij mij als haar zusje dat ook doet, want het zijn 'haar' borstjes haha (ze kreegt bv tot 2jr3mnd dus ze herinnert zich dat natuurlijk nog heel goed). Nu slaapt ze bvb eigenlijk meer bij mij in bed dan in haar eigen (nieuwe) bed, maar als Mini er straks is, zal Mini natuurlijk wel bij mij liggen en is dat de eerste maanden nu eenmaal niet veilig om Lara daar dan ook bij te hebben, dus dat probeer ik nu uit te leggen maar ze gaat daar niet helemaal in mee :-)

De 1e 8mrt is idd inmiddels ook gepasseerd en eigenlijk ineens sneller en toch minder zwaar gepasseerd dan ik gedacht had. Ik had het zelf eigenlijk veel moeilijker met 7mrt. Voor mij toch op een bepaalde manier een zwaardere datum dan 8mrt. 7mrt is dan ook toen dat echobeeld zo verschrikkelijk doodstil bleef en onze wereld helemaal instortte. 8mrt kon ik mijn kleine mannetje dan ten minste wel zien en vasthouden, hoe verschrikkelijk ook. Ik ben dan zelf ook op 7mrt even helemaal alleen naar zijn grafje geweest en daar zo hard zitten uithuilen. Om hem, maar ook omwille van de angst om zijn zusje die het ook niet zo goed meer deed, en dat dat dan net in deze periode moest vallen was wel erg zwaar. Ik ging eigenlijk de dag erop nog eens gaan met Lisa en mijn man met Lucas en Lara (als we met zijn allen samen wilden gaan, dan kon dat pas tg 19u maar om nu met de kindjes in het donker naar het kerkhof te gaan, zag ik ook niet echt zitten. Mijn zusje kwam dan s namiddags nog langs om wat te helpen traktatie maken voor Lisa's verjaardag de dag erop en ze had als verrassing ook een pakket mee om een gipsafdruk te maken van mijn allerlaatste zwangere buik. Keilief van haar, maar dat liep dus wat uit, waardoor ik dan met Lisa niet meer kon gaan naar Simon, dus is mihn man alsnog met alledrie de kindjes even bij Simon langsgeweest. Kindjes hadden elk een bloemetje om bij hem neer te zetten. Ergens wel jammer dat we dan niet met z'n allen samen geweest zijn, maar als ik heel eerlijk ben, ben ik blij dat ik mijn momentje helemaal alleen met Simon had de dag ervoor. Ik had dan eigenlijk op 9mrt zelf niet meer zo erg de behoefte om te gaan en vond het eigenlijk wel fijn om gewoon thuis extra aan hem te denken en er even met mijn zus over te praten terwijl we tegelijkertijd ook bezig waren met toch fijne dingen zoals die gipsafdruk en lisa's verjaardag morgen. Het had op die manier eigenlijk wel wat sereens in zich en bracht ook het besel van hoeveel verder we nu 12mnd later stonden en ik dat vorig jaar nooit voor mogelijk had gehouden, en dat besef en die toch vrij 'normale' dag deed me toch wel deugd zo. S middags zijn mijn man en ik ook even met ons tweetjes uiteten geweest, wat ook wel fijn was om samen onder ons iets te doen uitgerekend op deze dag, (want doen we anders eigenlijk heel zelden).

[devika]

He cindy,

Ach ik schiet weer helemaal vol als ik het stukje leef over Simon zijn dag…pfff meid..
Jammer dat jullie niet samen naar zijn grafje konden gaan. maar wel fijn dat iedereen is geweest.
En mooi dat zijn broertjes en zusjes een bloemetje voor hem brachten. Dat ziet er in mijn beeldvorming heel lief uit.
En of je nou wel of niet samen gaat, hij woont in jullie hart. Dat is wat telt he..
Ach ik krijg weer kippenvel als ik denk aan deze donkere periode…het gemist…en voor jullie is het nog maar zo kort geleden.

En wat vertel je toch lief over je andere kindjes. Ik zie het helemaal voor me! Wat lijkt me dat een feest voor ze straks, hun kleine zusje die geboren wordt!
Voor de meiden een levende barbiepop haha! Ik kan me mijn dochter nog herinneren toen haar zusje kwam.
Ik heb haar toen ook gefilmd op het moment dat ze mijn kamer in het ziekenhuis binnen kwam en haar zusje voor de aller eerste keer zag. Met haar ballonnetje in haar hand.
Dat moment is onbetaalbaar! Dat lijkt me mooi voor later.
Misschien een idee voor jou straks. gewoon even met je telefoon als et kan. Zullen je kinderen later leuk vinden
Haha, dat van de borstjes ken ik ook. Shivani wou ineens ook proeven hoe het ook weer smaakte, ook zij heeft lang bv gehad.
Het was ook wel even een dingetje dat ze alle aandacht moest delen. Maar het went gelukkig heel gauw. Ze vind haar zusje de allerliefste!

Heel veel succes met de laatste loodjes! Voor zover je nog niet bevallen bent haha!
Dikke dikke knuffel!

[cindy85]

Nog niet bevallen haha maar wel gestript vandaag omdat mijn bloeddruk weer te hoog kwam en ikzelf (al dan niet door die bloeddruk) me echt beroerd voelde vandaag (misselijk, hoofdpijn, ...) . Nu wel heel gevoelige buik dus benieuwd of t vannacht doorzet of niet!
Indien niet en ik morgen nog steeds zo beroerd ben, moet ik wel nog eens langsgaan bij gyn voor bloeddrukcontrole. En anders pas dinsdag opnieuw.
Mini wel bijna volledig ingedaald nu maar als sterrekijkertje én met armpje langs haar hoofd ingedaald. Ook niet zo handig dus voor de bevalling . Misschien maar goed dat ze wat aan de kleine kant is dan haha.

Straks mss nog meer maar eerst een paar kindjes in bed stoppen hier !

[shadylady313]

Spannend cin!! Zet hem op als het wel doorzet...

[devika]

Oh jeetje cindy wat spannend! En wat klink je relax! Geniet nog even van de kleine meid in je buik. Voorzover je nog niet bevallen bent
Ik wens je echt een vlotte voorspoedige bevalling toe! Nog even en jullie kleine schat is daar! Zucht…wat een heerlijke vooruitzicht...hihi

[cindy85]

Jaaaa ze is er ons meisje, Anna !!!!! Was wel even spannend, een wat slechte opstart gehad maar ze doet het helemaal prima nu!!

Later meer maar nu even bijkomen en blijven staren naar dat perfecte snoetje

[shadylady313]

Gefeliciteerd cin!!! Ik ben heel benieuwd naar het verhaal maar ga jij eerst maar bijkomen en hopelijk genieten van dit nieuwe wonder!!

[devika]

jaaa!!!! daar is ze dan!!! oeeh ik heb elke dag ff lopen checken. en net 3 dagen en dan dit mooi nieuws!
van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe mooie prinsesje en zusje! Wat fijn dat ze er eindelijk is! geniet lekker van dit klein meisje. ik ben zo benieuwd naar je verhaal. en wat vinden de andere zusjes en broertje van haar
wat een rijkdom...zucht...dikke dikke knuffel voor kleine Anna xxxx

[cindy85]

Zo, sinds gisteren weer thuis met Anna en ze doet het helemaal geweldig. Kon geen perfecter meisje krijgen dan dit! Heerlijk rustig, weent zo goed als niet en heerlijk veelvraatje (al 10 voedingen achter de rug vandaag en het is pas 14u30 haha, dus ook geen wonder dat ze op dag 3 al aankwam )

Even kort het verhaal: Donderdagavond 23/4 stuurde ik voor het slapengaan nog een whatsappje naar een vriendin dat ik het gevoel had dat er wat op til was voor de komende nacht. Ik had gewoon zo'n apart gevoel en had een soort vreemde pijn in mijn rug. Beetje teleurgesteld dus toen ik om 5u 's morgens wakker werd en er niets aan de hand bleek. Dus me maar weer omgedraaid en verder geslapen tot ik iets na 6u ineens wakker werd en iets voelde lopen. Eerst dacht ik dus gebroken vliezen, maar bleek bloed te zijn dus ik schrok me een ongeluk natuurlijk. (Van iets op til zijn gesproken !!). Ik kreeg Mini ook maar niet wakker gepord dus vlug ML wakker gemaakt, dat hij kindjes uit bed moest halen en klaarmaken voor school terwijl ik het ziekenhuis belde. Kindjes dan heel vroeg afgezet in school en meteen doorgereden naar het zh. Gyn werd opgebeld en zou meteen komen. Intussentijd moest ik aan ctg tot ze er was. Mini's hartslag was heel strak, dus zo goed als geen variatie in de eerste 40min, daarna wel weer even 10min wat beter. Toen gyn er was, kreeg ik een echo waarop ze een bloeding meende te zien op de placenta maar was niet helemaal duidelijk. In elk geval was het al zeker dat ik niet meer naar huis mocht en Mini er dit weekend wel zou zijn. ik bleek 3cm ontsluiting te hebben maar bmh nog 1,5cm lang en wat stug. Vaginale tabletjes om de bmh verder te doen verweken mocht ik wegens het bloedverlies niet (kan te heftige reactie uitlokken) dus kreeg ik een tabletje om te slikken en moest ik wat rondlopen en trappen lopen intussentijd om de weeën ook hopelijk wat uit te lokken. 3u later amper verandering en Mini's hartje bleef toch wel vrij strak op elke tussentijdse ctg dus dan maar beslist om infuus te starten om 13u30 omdat ik ook nog steeds bleef bloeden. Daar kwamen wel weeën op maar niet goed genoeg om veel te doen, dus infuusje nog 2x wat opgehoogd maar zonder het gewenste resultaat. Gyn wist dat ik nogal schrik had van het infuus (mijn vorige gyns waren daar nogal erg bruut mee wat tot heel veel onnodige pijn en uiteindelijk vacuümpomp leidde) dus stelde ze voor om ipv infuus nog eens op te hogen of water te breken eerst nog eens te strippen. Dat was dus blijkbaar het zetje dat mijn lijf nodig had, want daarna brak het echt los en kreeg ik voldoende én sterke weeën. Tegen 15u zat ik onder de douche waar k niet meer vanonder uitgekomen ben tot ik mocht gaan persen ca 17u45. Tussen 2 weeën werd wel telkens even naar Mini's hartje geluisterd om zeker te zijn dat dat nog goed was. Uiteindelijk dus een 40tal minuten geperst (mijn vorige meisjes waren er bij de 2e perswee al uit dus deze was even wat lastiger ), maar Mini was dan ook een sterrekijkertje (wisten we) en mijn vliezen braken 5sec voor zijzelf geboren werd dus net niet in de vliezen geboren!) Navelstreng was wel 3x rond haar nekje gedraaid en ze had ook in het vruchtwater gepoept (wellicht pas op het allerlaatste door de navelstreng die strak getrokken werd). Maar ik mocht haar dus snel aanpakken en in mijn armen houden. Op 't eerste zicht deed ze het prima, maar werd al snel duidelijk dat ze toch wel veel last had van slijmpjes en veel kreunde. Even slijmpjes wegzuigen hielp niet dus ze moest aan de monitor waarop haar saturatie heel laag bleek te staan dus ze kreeg even wat zuurstof bij tot dat beter ging en mocht daarna terug bij mij, maar saturatie ging meteen weer de dieperik in, dus nogmaals slijmpjes weggezogen uit neus en keel en wat langer aan de zuurstof gelegd tot ze het een tijdlang beter deed en op die manier even kon bijkomen. Daarna mocht ze opnieuw bij mij waar ze het weer eventjes spannend maakte door met de grens van aanvaardbaar saturatieniveau t spelen, maar ze herpakte zich gelukkig en mocht bij mij blijven en niet naar neo! Laten drinken mocht helaas nog even niet tot ze er echt goed bovenop was en stopte met kreunen. Dus pas na een uurtje voor het eerst mogen proberen aanleggen maar ging gelijk goed gelukkig.

De nacht en de eerstvolgende dag was ze wel nog aardig suf en moest ze goed gestimuleerd worden om te drinken want weinig zin in uit zichzelf en ze stond ook nog heel blauw/paars en opgezwollen, maar dag 2 was al een giga verschil! Zwelling en kleur een pak beter en drinken ging ook heel vlotjes. Dag 3 dus zelfs al 10g bij dus we mochten dan ook naar huis!

Mini's zwangerschap is dus echt niet zonder slag of stoot verlopen t.e.m. het allerlaatste moment maar het heeft ons wel de meest perfecte baby ooit opgeleverd hoor Ik blijf echt staren naar haar en ruiken aan haar en me afvragen hoe zo'n klein lief rustig ding 9mnd lang zo'n commotie kan veroorzaken!
Ze doet het helemaal geweldig en tot nu toe bij uitstek de makkelijkste baby die we al hadden - als je even niet naar het aantal nachtvoedingen kijkt dan toch haha maar dat maakt ook helemaal niet uit - geen slaap hoort er gewoon bij en is wel 't minste van mijn zorgen na alles

En nu tijd voor voeding n°11 van vandaag ...

[-sunshine-]

Oooh Cindy, Anna is geboren! Gefeliciteerd met deze nieuwe aanwinst voor jullie gezin. Zo te lezen was ook de bevalling net als de zwangerschap niet uit het boekje. Maar wat fijn dat het zo'n rustig meisje is en dat ze zo goed drinkt en groeit. Een prachtige naam overigens. Geniet van jullie kleine meisje!

[devika]

hallo Cyn! hoe is het? en met de kleine Anna? genieten haar broertjes en zusjes lekker van haar?

[devika]

hallo dames
wat is het stil hier!

[cindy85]

ja gewoon veeeeeels te druk hier om nog veel achter het scherm te zitten , maar wat geniet ik van Anna en mijn hele, grote, drukke gezin! Net terug thuis van een weekje Frankrijk en een midweekje Nederland (Roompot Weerterberger), maar in Frankrijk stom accidentje gehad en mijn rechterhand opengehaald en daarbij de pees naar mijn middelvinger volledig doorgesneden. Dokter ginder plakte het mooi steriel af zodat ik de dag erop in belgië naar de spoedafdeling kon om chirurg te laten nakijken. Moest geopereerd worden, maar deden ze niet op zondag dus moest tot de maandag(avond) wachten. Daar zaten dus meer dan 48u tussen al wat echt niet ideaal is. Valt nu beetje af te wachten hoe dat herstelt maar zal mogelijks altijd wel wat hinder geven bij schrijven en typen etc. maar voor nu is het naast de pijn gewoon vreselijk vervelend dat ik zzo goed als niets meer kan doen : Anna verversen of omkleden, boterhammen smeren, bh dicht of open doen, autorijden, schrijven, eten maken. Echt zo volledig niet praktisch met een hoop kindjes rond me waarvan een baby!

Maar ook goed nieuws: Ik ben intussen ook gepromoveerd op het werk en dat terwijl ik nog lekker thuis zit met ouderschapsverlof Ik word leidinggevende en krijg 4 mensen onder me die nu eigenlijk mijn directe collega's waren. Ik ben er toch best wel heel trots op dat ik uitgerekend na zo'n vreselijk kutjaar op persoonlijk vlak, ik er wel in slaag om net dan te promoveren! Ze vroegen me wel om 1 maand ouderschapsverlof te annuleren en vroeger terug te komen werken maar dat zag ik echt niet zitten. Ik had me zo ingesteld op 6,5md thuis zijn met Anna en eens nergens anders aan te moeten denken dan mijn gezin. Was gewoon nodig na zo'n enorme rollercoaster van het afgelopen 1,5jr. Compromis is dus geworden dat ik wel degelijk een maand vroeger start maar die eerste maand dan van thuis uit en slechts 4u/dag. De andere 4u/dag neem ik dan mijn resterend verlof op want daar heb ik nog een hele hoop van staan. Op die manier kan ik wel nog bij Anna blijven en spaar ik een maand ouderschapsverlof op voor later 12 sep is dus mijn eerste werkdag en dan meteen in een nieuwe uitdaging. Allemaal erg spannend dus!

Anna is intussen al 4mnd oud. Wat gaat het toch echt veel te snel he! Overdag is ze een heerlijk kind maar ' s avonds een monstertje haha. Heeft dan echte huiluurtjes waarin ze zo goed als ontroostbaar is. De draagzak of draagdoek wil gelukkig wel helpen dus daar gaat ze nu dus elke avond in en ze weet het ook al zelf prima duidelijk te maken wanneer ze daar behoefte aan heeft. Dan komt ze zo haar hoofdje in mijn nek begraven hihi.
Ze kan intussen ook 1,5wk van rug naar buik draaien maar doet het zeker niet dagelijks. Ze is dan ook liever lui dan moe haha en wacht gewoon tot iemand van de zussen of broer komt aangeven wat ze wil. Werkt ook prima toch hahaha. Broer en zussen zijn dan ook nog steeds zo gek op haar en bedienen haar dan ook op haar wenken

Maar nu weer weg, want Anna is wakker én ik heb beloofd wafeltjes te bakken (met kant en klaar mix deeg want anders lukt me dat niet met 1 hand)

Hoe is het met de overige dames hier??

[devika]

Cyn,

Wat leuk om weer van je te horen
Jeetje meid je pees doorgesneden! Wat pijnlijk. Brrr ik kan et bijna voelen!
Dat kost even tijd om te helen he! wel rustig aan doen, voor zover dat kan met 4 kleine kindjes haha.
Maar die kleine anna doet het dus goed. Wat heerlijk zo’n babytje he! ze is nu alweer 5 maanden zie ik. acht wat vond ik dat fijn toen radhika 5 maanden was.
3 september wordt ze alweer 1 jaar! Waar is de tijd gebleven!
En gefeliciteerd met je promotie! Te gek! Goed dat je het zo op je werk heb kunnen regelen met je verlof.
En die kleine anna weet maar goed hoe ze haar broers en zussen voor zicht moet winden. Slimme meid haha. Ze heeft groot gelijk!
Geniet lekker van haar en de andere kindjes!

Hier gaat het goed. Radhika groeit zo lekker en is dus bijna 1. Ze is volgens het cb iets aan de zware kant. Maar acht, boeit mij niet. Ze eet gezond en is een lekker stevig meisje waar je zo heerlijk mee kunt knuffelen.
En het is nooit goed volgens cb. Shivani was veel te licht. Toen was er ook commentaar. Nou, ze is nu uitgegroeid toch een prachtige slanke dame van bijna 6 jaar.
Wat ben ik toch blij met mn meiden zucht…
Vorige week hebben we een fotoshoot gedaan met onze gezinnetje. De meiden hadden mooie roze feestjurkjes aan. Ik was samen me shivani eerst naar de kapper voor haar en make-up. ( make up voor mij hoor, zij heeft dat niet nodig haha)
En toen een shoot in een fotostudio. Ik wou altijd al een gezinsfoto. We hebben de blauwe beer van Kaylash meegenomen. Die staat symbool voor hem. Zo was ons gezinnetje even “compleet”
Ik ben trouwens vorig week gestopt met kolven op het werk. Thuis krijgt radhika nog wel bv. Ze is verslaafd aan mij haha. Ik ben haar fles en speen haha
Ach ik vind het zelf nog heel fijn om bv te geven. Dus we gaan er nog even mee door.

[cindy85]

ja groot gelijk hoor dat je er nog even mee door gaat. Waarom ook stoppen als het zo lekker loopt he, 1jr is nog zo klein . Lara heb ik 2jr3mnd gegeven en dat zou ik bij Anna ook wel graag halen. Al is zij wel een pak minder borstverslaafd dan de andere kindjes. Ze tuttert eigenlijk vrijwel nooit. Borsten zijn gewoon een voedingsbron voor haar en na 10min max is dat voorbij. Valt ze in slaap tijdens 't drinken dan lost ze van zodra haar ogen dicht gaan. Volledig omgekeerd van Lara dus, bij haar was vooral dat tutteren zo belangrijk, die voeding niet zo haha.

Wauw zeg, Radhika ook al bijna een jaartje, gaat snel zeg !!
Wat leuk ook die fotoshoot! Ik vind het ook een prachtig idee dat zijn blauwe beer mee op de foto ging! Ik steel dat ideetje misschien wel voor wanneer wij eens een shoot doen!

En idd niets van aantrekken. Hoe kan een baby in godsnaam nu te dik zijn. Ik vind het wel niet onbelangrijk dat er naar het voedingspatroon van 'te zware' kleuters gekeken wordt, maar een baby die dan ook nog eens borstvoeding krijgt?!
Liever iets te veel vetjes dan te weinig hoor! Lisa was zo'n graatmager ding, had helemaal geen reserves en werd dan ook heel vaak ziek, wat het alleen maar erger maakte. Dat was zo'n stressvolle periode met alleen maar (wel terechte) zorgen om haar gewicht en een hoop onderzoeken. Lara's gewichtscurve ligt ook iets hoger dan haar lengtecurve, maar als zij eens ziek is, kan ze ten minste tegen een stootje dus ik hou zo van die stevige billetjes van haar . Anna lijkt Lisa's patroon wat te volgen. Heel snel heel veel aankomen de eerste weken en maanden en dan rond de 7kg gaan stagneren. Nu komt ze dus heel moeilijk aan maar is nu ook wel enkele keren ziek geweest en diarree. Maar vermoedelijk wordt het dus ook zo'n lange slanke meid als Lisa. En haar groeipatroon in de buik was ook al zo gelijklopend als die van Lisa (tijdelijke groeivertragingen) dus 't ziet er wel naar uit dat ze gelijk op blijven gaan.

Anna is nu idd al 5mnd gepasseerd. Nog steeds liever lui dan moe haha dus dat lijkt nu toch wel een steeds duidelijker karaktertrekje te zijn. Ze kan nu al bijna 1,5mnd rollen van rug naar buik maar denk dat ik het aantal keer dat ze het echt deed nog op mijn 2 handen kan tellen. Ze moet er nochtans zero moeite voor doen hoor, want gisteren rolde ze zo zonder enige moeite om toen even niemand naar haar toekwam om aan te geven wat ze nodig had. Maar ze ligt tegenwoordig wel wat liever op haar buik te spelen en doet zo nu en dan wat pogingen om vooruit te raken , maar ze snapt helemaal niet hoe dat nu precies werkt, dus dan wordt ze kwaad en laat het dan maar voor wat het is haha. Denk dat ze gewoon niet gehaast is om motorisch even snel te zijn als de zussen en broer, maar ik merk wel dat ze heel veel observeert en wel vrij veel snapt en dus mentaal gewoon sneller is, waarbij de anderen dat fysiek meer waren.

Overmorgen wordt mijn grote knul trouwens al 7 jaar ! Lijkt nog zo de dag van gisteren dat hij geboren werd en nu zo'n lekker eigenwijs ventje. Had vandaag zijn beste vriendje te spelen en ik moest toch zo vaak lachen als ik hen bezig hoorde onderling. Precies 2 minivolwassenen haha. Maar hij blijft wel mijn klein lief gevoelig mannetje hoor. Hij praat ook nog zo vaak over Simon, wat me enerzijds wat triest maakt dat het toch ergens wel een soort van trauma is dat achtergebleven is bij hem (maar op zich wel goed verwerkt hoor) maar anderzijds vult het mijn hart ook met nog zoveel meer liefde voor mijn beide jongens! Maar het maakt het besef bij hem wel zoveel groter wat voor een wonder zo'n baby eigelijk is. Hij is zo ontzettend lief met Anna, heeft zijn dagelijks speelmomentje met haar, praat met haar, oefent wat met rollen en op de buik liggen met haar, troost haar. Ik hoorde hem vanmorgen bvb fluisteren tegen haar dat ze zijn allerbeste vriendje is. Dan smelt je toch gewoon helemaal he !!!

Maar nu afsluiten want ik moet nog in de douche voor Anna wakker wordt want morgen eerste schooldag weer na 2mnd vakantie dus zal weer drukke ochtendspits worden morgen en dus geen douche-tijd

[shadylady313]

Meiden even een korte vraag want ik ben een beetje erg druk met opleiding en werk. Maar zijn er hier meiden die na het overlijden van hun kleintje evengoed kraamzorg gehad hebben? Ik wil
Mijn eind verslag daar over houden en ben benieuwd naar ervaringsverhalen dus ik moest meteen als eerste aan jullie denken

[Ikke ook]

Wow shadylady wat een bijzonder en belangrijk onderwerp. past goed bij je. Hopelijk lukt t allemaal. Gaat opschietrn voor jou! Weet jij al.wat je voor verslag of interview gaat doen?