Langer dan een half jaar bezig...

28-02-2010 22:02

Hoi dames,

Hier een nieuw "hoekje" voor de dames die al wat langer bezig zijn. Zelf zit ik al in ronde 10 en ben het even helemaal zat. 2 weken geleden dacht ik echt dat het eindelijk gelukt was en toen ik toch ongesteld werd, kwam dit erg hard aan. Sindsdien zit ik in een aardige dip, waar ik niet uit kom Sad

Overal waar ik kom, word ik geconfronteerd met zwangerschap, baby's etc., ik word daar zoooooo verdrietig van. De laatste tijd heb ik ook nergens zin meer in en vind ik niks meer leuk, kost zo veel energie om de dag door te komen. Ik ben alles zo verschrikkelijk zat...

28-02-2010 22:15

Hey meid!

Wij zijn ook al een eeuwigheid bezig, en snappen doen we het beide niet. Eind maart hebben we een intake gesprek bij de fertiliteitspoli want wil wil nu gewoon weten waar ik aan toe ben.

Hebben jullie al stappen ondernomen?
Kan je helaas niet veel vertellen wat je opzou beuren want zit hier zelf ook zo :oops:

Knuff!

01-03-2010 11:08

Jeetje zeg, jullie zijn al 5 jaar bezig. Zijn dit jullie eerste stappen richting de mmm?

Wij wachten nog even met een bezoekje aan de ha, het is immers nog geen jaar dat we bezig zijn. Aan de andere kant wil ik toch wel graag weten of het eigenlijk wel mogelijk is om op eigen kracht te doen, want de twijfel wordt steeds groter. Ik ben wel een beetje bang voor de onderzoekjes en het antwoord van al die testjes.

Ik hoop dat de hulp krijgen die jullie nodig hebben.

Sterkte!

x

01-03-2010 18:06

hoi hoi!

Ja in principe is dit de eerste stap. Echter een paar jaar geleden voor ik mijn man leerde kennen had ik een relatie waar het na een jaar ook niet raak was, toen ben ik ook naar het ziekenhuis geweest (ander ZH)
maar die onderzoeken zijn nooit afgemaakt omdat de relatie stuk liep ( achteraf ben ik daar wel blij om)

en nu is het idd de eerste keer dat we gaan.
We hebben best lang gewacht voor we die stap wilde zetten en er kwamen ook veel dingen tussendoor zoals een bruiloft, verhuizen, andere baan etc we bleven het wel proberen maar het kwam soms wel op een laag pitje te staan waardoor je zegt van nou als dit alles achter de rug is gaan we er weer voor.. zo gezegd zo gedaan en dan komt het moment dat je tegen elkaar gaat zeggen van ok we proberen het nog 1 maand is het dan niet raak dan ondernemen we stappen... alleen riepen we dit elke maand haha.Maar nu kon ik gewoon niet meer ik wil weten of er iets mis is met ons lijf, of wat dan ook ik wil weten waar ik aan toe ben. dus nu nog aftellen naar de 26ste, ik ga liever gister nog dan vandaag bijwijze van...

Ik hoop voor jullie dat het echt snel raak zal zijn hoor!

Ik krijg van m'n omgeving steeds vaker te horen dat men denkt dat ik straks een tweeling zal krijgen. Ben benieuwd, laat ze maar opschieten dan haha

XX