30-01-2010 09:55
Hey,
Ik ben nieuw hier maar zit zo met de echo van gisteren in mijn maag, dat ik benieuwd ben of er mensen zijn die mijn verhaal herkennen.
Al is het maar een beetje, want ik ben op van de onzekerheid en bang voor wat me eventueel te wachten staat.
Na de bevalling van mijn zoontje in 2008 heb ik de mirena genomen. Hierdoor werd ik, zoals vele, niet meer ongesteld.
In April 2009 heb ik die laten verwijderen omdat ik erge buikpijn bleef houden, mijn lichaam was het waarschijnlijk niet eens met de spiraal.
Sinds de verwijdering van de spiraal ben ik nog 1 maal ongesteld geweest, in September 2009.
In oktober en november getest, allemaal negatief, dus bleef maar wachten op DE dag dat bij mij eindelijk mijn ongesteldheid doorkwam.
Het klinkt raar, maar aangezien wij graag een tweede willen, zat ik juist heel erg daarop te wachten.
Vorige week vrijdag was ik het wachten beu en besloot een afspraak te maken bij de HA zodat er via daar een doorverwijzing kon komen om het verder te gaan onderzoeken. Er werd me gevraagd om een test te doen omdat het alsnog kon zijn dat ik gewoon zwanger was. Tot mijn verbazing was deze positief! Heb het de volgende dag nogmaals getest omdat ik eigenlijk dacht dat ik dat streepje alleen zag staan omdat ik dat toch wel erg graag wilde.. Maar nee weer Positief!
Helemaal blij voor Dinsdag een afspraak bij de HA gemaakt, werd doorgestuurd voor een echo omdat het natuurlijk de vraag is hoelang ik dan zwanger zou zijn.
Gisteren was de dag, op de echo was nog geen vruchtzakje te zien. De arts werd er bij gehaald en wat de eerdere vrouw dacht werd door de arts bevestigd. Via de echo zagen ze dat mijn baarmoeder wel bomvol met hormonen zit, dus de positieve testen waren toch wel echt! Ze zien ook een, volgens hun uitgelegd, soort van dikke slijmlaag wat normaal het begin van een zwangerschap word..
Alleen, er zitten allemaal zwarte rare vlekjes in.. Volgens de arts heb ik 99% kans op een Mola zwangerschap en een kans van 1% dat ik pas nét zwanger ben, en er verder dus nog niks te zien is, alleen dat de placenta zich dan 'raar ontwikkeld'..
Donderdag krijg ik mijn eerste controle bij de Gynaecoloog, ook al weet ik dat de kans maar 1% is en hier niet op moet hopen...
Ik merk aan mezelf dat ik dat stiekem toch wel doe, alhoewel ik beter weet..
Heeft er iemand ervaring dat er met een latere echo toch wel een vrucht te zien is, en deze ook levensvatbaar is?
Of zijn er mensen die ervaring hebben met een Mola zwangerschap?
Er wordt nogal makkelijk gezegd; je hebt al een gezond kind daar moet je blij mee zijn.
En dat zijn wij ook zeker, maar ik heb niet het idee dat dat hier iets mee te maken heeft.
Ik weet namelijk zeker dat ook ik, er net zoveel verdriet van zal hebben, en last van de mogelijke nacontroles als een ander.
Natuurlijk is het wel anders, maar niet minder moeilijk.
Veel liefs,
Een onzeker Mama!
Ik ben nieuw hier maar zit zo met de echo van gisteren in mijn maag, dat ik benieuwd ben of er mensen zijn die mijn verhaal herkennen.
Al is het maar een beetje, want ik ben op van de onzekerheid en bang voor wat me eventueel te wachten staat.
Na de bevalling van mijn zoontje in 2008 heb ik de mirena genomen. Hierdoor werd ik, zoals vele, niet meer ongesteld.
In April 2009 heb ik die laten verwijderen omdat ik erge buikpijn bleef houden, mijn lichaam was het waarschijnlijk niet eens met de spiraal.
Sinds de verwijdering van de spiraal ben ik nog 1 maal ongesteld geweest, in September 2009.
In oktober en november getest, allemaal negatief, dus bleef maar wachten op DE dag dat bij mij eindelijk mijn ongesteldheid doorkwam.
Het klinkt raar, maar aangezien wij graag een tweede willen, zat ik juist heel erg daarop te wachten.
Vorige week vrijdag was ik het wachten beu en besloot een afspraak te maken bij de HA zodat er via daar een doorverwijzing kon komen om het verder te gaan onderzoeken. Er werd me gevraagd om een test te doen omdat het alsnog kon zijn dat ik gewoon zwanger was. Tot mijn verbazing was deze positief! Heb het de volgende dag nogmaals getest omdat ik eigenlijk dacht dat ik dat streepje alleen zag staan omdat ik dat toch wel erg graag wilde.. Maar nee weer Positief!
Helemaal blij voor Dinsdag een afspraak bij de HA gemaakt, werd doorgestuurd voor een echo omdat het natuurlijk de vraag is hoelang ik dan zwanger zou zijn.
Gisteren was de dag, op de echo was nog geen vruchtzakje te zien. De arts werd er bij gehaald en wat de eerdere vrouw dacht werd door de arts bevestigd. Via de echo zagen ze dat mijn baarmoeder wel bomvol met hormonen zit, dus de positieve testen waren toch wel echt! Ze zien ook een, volgens hun uitgelegd, soort van dikke slijmlaag wat normaal het begin van een zwangerschap word..
Alleen, er zitten allemaal zwarte rare vlekjes in.. Volgens de arts heb ik 99% kans op een Mola zwangerschap en een kans van 1% dat ik pas nét zwanger ben, en er verder dus nog niks te zien is, alleen dat de placenta zich dan 'raar ontwikkeld'..
Donderdag krijg ik mijn eerste controle bij de Gynaecoloog, ook al weet ik dat de kans maar 1% is en hier niet op moet hopen...
Ik merk aan mezelf dat ik dat stiekem toch wel doe, alhoewel ik beter weet..
Heeft er iemand ervaring dat er met een latere echo toch wel een vrucht te zien is, en deze ook levensvatbaar is?
Of zijn er mensen die ervaring hebben met een Mola zwangerschap?
Er wordt nogal makkelijk gezegd; je hebt al een gezond kind daar moet je blij mee zijn.
En dat zijn wij ook zeker, maar ik heb niet het idee dat dat hier iets mee te maken heeft.
Ik weet namelijk zeker dat ook ik, er net zoveel verdriet van zal hebben, en last van de mogelijke nacontroles als een ander.
Natuurlijk is het wel anders, maar niet minder moeilijk.
Veel liefs,
Een onzeker Mama!
