20-01-2010 15:00
Hoi,
Ik lees al een tijdje achter de schermen mee op dit forum.
Ik ben Joortje78 en al ruim een jaar gestopt met de pil. Niet zo zeer om zwanger te worden, maar meer omdat ik geen zin meer had om m te slikken. Bovendien had ik een sterk vermoeden dat het bij ons toch niet zo vlot zou gaan, omdat ik in het verleden toch echt heel vaak die kleine dingetjes vergat in te nemen, en het (achteraf gelukkig) nooit is mis gegaan. Mijn vermoeden was dan ook dat ik heel onvruchtbaar zou zijn...
Mijn vriend was er bovendien ook niet zo happig op om papa te worden, want hij wil nog even genieten van het leven. Jammer genoeg tikt het klokje door en terwijl mijn eitjes steeds minder en minder worden, blijven zijn dikkopjes nog wel een aantal jaartjes doorzwemmen.
Sinds de zomer is hij om. Dat is maar goed ook, want op het moment dat hij besloot dat hij toch wel kids wilde was ik al zwanger. Weliswaar van een surprise-ei zonder de surprise, maar toch....
De vreugde was van korte duur, want op het moment dat ik hem vertelde dat mei 2010 toch heel anders zou gaan worden, kreeg ik bruin bloedverlies. Ik was toen tegen de 6 weken zwanger.
Ik mocht toen vrij snel naar de verloskundige komen (begin oktober), die mij met een echo gerust wilde stellen. Helaas zag zij niets en moest ik naar de gynaecoloog. Die propte de inwendige camera erin en ja hoor....lege vruchtzak. Ze was duidelijk...de kans is 50/50, maar tussen de lijnen door las ik dat de kans 100% was dat het een foppertje was.
De miskraam zou vanzelf wel op gang komen en ik moest 2 weken later terug... Heb gedurende die 2 weken wel een beetje bloedverlies gehad, maar een miskraam nee..
Dus bij het 2e onderonsje met de gyn gaf ze me pilletjes mee. Die zouden het wel op gang brengen... Er was al een en ander uit, maar er zat toch nog wat in mijn baarmoeder.
Uiteindelijk kwam er toch wat af (1dag voor mijn 3e afspraak) en hoefde een curretage gelukkig niet. Wel zat er nog een beetje in, maar dat was niet benoemenswaardig.
De gyn zei dat het nu wel over zou zijn. Dit was uiteindelijk op 23 november pas echt het geval. Mijn miskraam heeft (schrik niet) vanaf het moment van de afspraak met de verloskundige tot aan het moment dat het over was dus anderhalve maand geduurd!!! En ik was nog wel zo blij voorlopig van die menstruatie af te zijn.... Echt dames anderhalve maand met een maandverband of tampon rondlopen schuurt alles open..verschrikkelijk. Curretage is ook niet leuk, maar misschien toch iets sneller.
Nou ja, mijn menstruatie kwam 17 december weer op gang (heerlijk precies toen ik op vakantie ging...alsof de goden ermee speelden) en bleef deze maand uit....
Dus zou het? Ik heb nu al 2 testen gedaan. De eerste waarschijnlijk te vroeg want die gaf niets aan (was ookal in de 2e week van januari). De 2e afgelopen vrijdag en er was een 2e streepje te zien...lichter dan die van september, maar toch. 14 januari kon ik de eerste keer testen, en dit was de 16e....dus ja...ligt misschien daaraan.
Ik heb het mijn vriend nog maar niet verteld. Dadelijk gaat het weer mis.
Ik hoop jullie tegen te gaan komen op een van de forumonderwerpen.
Groetjes,
Joortje
Ik lees al een tijdje achter de schermen mee op dit forum.
Ik ben Joortje78 en al ruim een jaar gestopt met de pil. Niet zo zeer om zwanger te worden, maar meer omdat ik geen zin meer had om m te slikken. Bovendien had ik een sterk vermoeden dat het bij ons toch niet zo vlot zou gaan, omdat ik in het verleden toch echt heel vaak die kleine dingetjes vergat in te nemen, en het (achteraf gelukkig) nooit is mis gegaan. Mijn vermoeden was dan ook dat ik heel onvruchtbaar zou zijn...
Mijn vriend was er bovendien ook niet zo happig op om papa te worden, want hij wil nog even genieten van het leven. Jammer genoeg tikt het klokje door en terwijl mijn eitjes steeds minder en minder worden, blijven zijn dikkopjes nog wel een aantal jaartjes doorzwemmen.
Sinds de zomer is hij om. Dat is maar goed ook, want op het moment dat hij besloot dat hij toch wel kids wilde was ik al zwanger. Weliswaar van een surprise-ei zonder de surprise, maar toch....
De vreugde was van korte duur, want op het moment dat ik hem vertelde dat mei 2010 toch heel anders zou gaan worden, kreeg ik bruin bloedverlies. Ik was toen tegen de 6 weken zwanger.
Ik mocht toen vrij snel naar de verloskundige komen (begin oktober), die mij met een echo gerust wilde stellen. Helaas zag zij niets en moest ik naar de gynaecoloog. Die propte de inwendige camera erin en ja hoor....lege vruchtzak. Ze was duidelijk...de kans is 50/50, maar tussen de lijnen door las ik dat de kans 100% was dat het een foppertje was.
De miskraam zou vanzelf wel op gang komen en ik moest 2 weken later terug... Heb gedurende die 2 weken wel een beetje bloedverlies gehad, maar een miskraam nee..
Dus bij het 2e onderonsje met de gyn gaf ze me pilletjes mee. Die zouden het wel op gang brengen... Er was al een en ander uit, maar er zat toch nog wat in mijn baarmoeder.
Uiteindelijk kwam er toch wat af (1dag voor mijn 3e afspraak) en hoefde een curretage gelukkig niet. Wel zat er nog een beetje in, maar dat was niet benoemenswaardig.
De gyn zei dat het nu wel over zou zijn. Dit was uiteindelijk op 23 november pas echt het geval. Mijn miskraam heeft (schrik niet) vanaf het moment van de afspraak met de verloskundige tot aan het moment dat het over was dus anderhalve maand geduurd!!! En ik was nog wel zo blij voorlopig van die menstruatie af te zijn.... Echt dames anderhalve maand met een maandverband of tampon rondlopen schuurt alles open..verschrikkelijk. Curretage is ook niet leuk, maar misschien toch iets sneller.
Nou ja, mijn menstruatie kwam 17 december weer op gang (heerlijk precies toen ik op vakantie ging...alsof de goden ermee speelden) en bleef deze maand uit....
Dus zou het? Ik heb nu al 2 testen gedaan. De eerste waarschijnlijk te vroeg want die gaf niets aan (was ookal in de 2e week van januari). De 2e afgelopen vrijdag en er was een 2e streepje te zien...lichter dan die van september, maar toch. 14 januari kon ik de eerste keer testen, en dit was de 16e....dus ja...ligt misschien daaraan.
Ik heb het mijn vriend nog maar niet verteld. Dadelijk gaat het weer mis.
Ik hoop jullie tegen te gaan komen op een van de forumonderwerpen.
Groetjes,
Joortje
