19-01-2010 19:32
Hoi allemaal
Helaas hoor ik bij dit onderwerp thuis. Afgelopen aug. zijn wij bevallen van een dochter na een zorgeloze zwangerschap van 38 wk en 2 dg. Alles was in orde, maar we moesten nog even in het ziekenhuis blijven vanwege het feit dat ons meisje niet zo goed at....gewoon voor de zekerheid. De tweede dag ging het vlug mis. Om een lang verhaal kort te maken....ze werd met spoed opgehaald door een nabijgelegen acedemisch ziekenhuis omdat ze in dit ziekenhuis niet wisten wat er aan de hand was. Ze had een hele lage suikerspiegel namelijk en haar hartje begon te storen. Ons meisje bleek een zeer zeldzame stofwisselingsziekte te hebben waar ze niks aan konden doen. 5 dagen na haar geboorte is ze in onze armen gestorven. Dit doet onbeschrijflijk veel pijn.
Het blijkt erfelijk (1 op 4 dat het fout gaat), maar ze kunnen waarschijnlijk niet vinden hoe ze het kunnen opsproren omdat het zo zeldzaam is (enkele tientallen op de hele wereld).
3 maanden na haar dood bleken we weer zwanger en waren uitgerekend een dag na onze prinses. Schrikken ,maar o zo blij. Het was alsof het zo had moeten zijn. Na 8 weken kregen we een echo,maar bleek het kindje geen hartslag te hebben. Het was wel gegroeid. Ik vind het zo moeilijk verder te kunnen. Dit is zo onwerkelijk allemaal. Haar kamertje met alle spullen (alles was er klaar voor) staat achter gesloten deuren te wachten op ooit een gezond kindje, maar vind het moeilijk dat nog te kunnen geloven.......
Helaas hoor ik bij dit onderwerp thuis. Afgelopen aug. zijn wij bevallen van een dochter na een zorgeloze zwangerschap van 38 wk en 2 dg. Alles was in orde, maar we moesten nog even in het ziekenhuis blijven vanwege het feit dat ons meisje niet zo goed at....gewoon voor de zekerheid. De tweede dag ging het vlug mis. Om een lang verhaal kort te maken....ze werd met spoed opgehaald door een nabijgelegen acedemisch ziekenhuis omdat ze in dit ziekenhuis niet wisten wat er aan de hand was. Ze had een hele lage suikerspiegel namelijk en haar hartje begon te storen. Ons meisje bleek een zeer zeldzame stofwisselingsziekte te hebben waar ze niks aan konden doen. 5 dagen na haar geboorte is ze in onze armen gestorven. Dit doet onbeschrijflijk veel pijn.
Het blijkt erfelijk (1 op 4 dat het fout gaat), maar ze kunnen waarschijnlijk niet vinden hoe ze het kunnen opsproren omdat het zo zeldzaam is (enkele tientallen op de hele wereld).
3 maanden na haar dood bleken we weer zwanger en waren uitgerekend een dag na onze prinses. Schrikken ,maar o zo blij. Het was alsof het zo had moeten zijn. Na 8 weken kregen we een echo,maar bleek het kindje geen hartslag te hebben. Het was wel gegroeid. Ik vind het zo moeilijk verder te kunnen. Dit is zo onwerkelijk allemaal. Haar kamertje met alle spullen (alles was er klaar voor) staat achter gesloten deuren te wachten op ooit een gezond kindje, maar vind het moeilijk dat nog te kunnen geloven.......