28-11-2009 18:17
Ik moet even mijn verhaal kwijt... Gisteren hadden we onze eerste echo, ik had 8 weken en een dag moeten zijn. Tijdens de echo bleek dat het maar 0,5 cm groot was en geen hartje. Op het papier stond ook nog dat er een vergrote dooierzak is, geen idee wat dat inhoud. Die middag contact gehad met mijn VK en die heeft een afspraak voor me gemaakt aankomende maandagmiddag bij de Gynaecoloog in het ziekenhuis om te bespreken wat nu verder te doen. Aangezien ik helemaal geen last heb gehad van buikpijn en/of bloedverlies zal het waarschijnlijk een curettage moeten worden, omdat het waarschijnlijk niet uit zichzelf los gaat komen. Ik zou ook kunnen kiezen voor medicatie om het op te wekken, maar dan is er een kans dat er wat achterblijft en dat ik alsnog gecuretteerd moet worden... ik weet even niet meer waar ik het zoeken moet. Gisteren en vandaag was een regelrechte hel, vandaag ging het ietsje miniscuul beetje beter (lees; niet meer non-stop huilen). En ben ik op het internet een beetje op zoek gegaan naar de verschillende mogelijkheden. Het liefste zou ik willen dat het NU eruit zou komen, ik zie er echt mega tegen het hele gedoe in het ziekenhuis op. Maar ik zie het ook niet zitten om te wachten (weken?) tot het vanzelf los komt of om pillen te nemen om het op te wekken (wat behoorlijk pijn schijnt te doen) met het risico dat er wat achterblijft... Maar een curettage (wat een ONTZETTEND naar woord) vind ik ook zo ontzettend eng. Mocht het toch moeten wil ik wel absoluut onder narcose... Het is toch zo oneerlijk, een miskraam is al zoiets ontzettend ergs en dan moeten er ook nog allemaal (pijnlijke) medische handeling achteraan. En dan heb ik het nog niet eens over het niet meer zwanger zijn... daar kan ik nog niet eens over nadenken. Heeft iemand wijze raad voor me?