kraamtijd

[brusje]

omdat ik nu zelf voor de 2e keer niet goed in mn vel zit in mn kraamtijd bn ik heel benieuwd hoe andere mama`s dat ervaren..

ik kan me bijna niet voorstellen dat er meiden zijn die kunnen genieten in deze periode..als in relaxen enzo..

ik voel me met name in de avond en nacht zo opgefokt, misselijk, diarree spugen, letterlijk gewoon ziek..
van stress/spanning/emotie/overprikkeling..
kan gewoon bijna niet mezelf ontspannen en slapen..

please vertel me hoe het was..

[ran83]

Ik heb m'n kraamtijd wel als iets lekkers ervaren, maar toen de kraamhulp wegging kreeg ik het te pakken. Ik heb te weinig rust genomen en dat heeft me de week erna de das omgedaan. Nu neem ik m'n rust wel en dan gaat het een stuk lekkerder. Afgelopen nacht heeft m'n moeder hier geslapen en heb ik door kunnen slapen, nou ja doorslapen ik werd wakker wanneer amy normaal de fles kreeg, maar ik kon nu gewoon lekker blijven liggen.

[leeuwinnetje]

Mijn kraamtijd was ook geen roze wolk, maar dat komt omdat onze meiden 5,5 week in het ziekenhuis hebben gelegen.
Toen de meiden thuis kwamen, heb ik ook nog heel erg moeten wennen.
Wist wel dat het zwaar zou zijn in het begin, maar had niet verwacht dat het zo zwaar zou zijn.
Ik had ook moeite om te ontspannen en ik was ook erg emotioneel en gespannen.
nu ik eindelijk weer een beetje ritme heb gevonden, gaat het een stuk beter.

[brusje]

pff ik wil gewoon ff graag horen dat ik neit de enige ben..voor mn gevoel zweeft iedereen er doorheen en voel ik me zo zwak..


ow en ran..ikmoest zo lachen om de naam van jullie kindje.. tis precies die van mij andersom..

ik heb vanavond weer voor t eerst iets te eten op..hopelijk is dat een teken dat ik me minder ziek ga voelen.. :?: please..
vanaf maandag ben ik alleen, man werken en kraam weg...

[french]

Brusje ik denk dat je gewoon in je kraamtranen dagen zat ??
Gaat het nu beter ?
Ik heb rond de 7e dag me ook verschrikkelijk gevoeld, kon ook niet heel
veel. Zware bevalling gehad en behoorlijk kapot van onderen zeg maar.
Lag ook veel in bed. En rond die 7e dag. Pfff ik dacht hoe gaan we dit doen,
de rose wolk was ver te zoeken toen. Maar daarvoor had ik het gelukkig wel en daarna
kwam ie ook snel terug.
Even in de gaten houden als je je zo blijft voelen, mss een post-natale depressie.
Even een link voor je, als je je zo blijft voelen mss even contact opnemen met je vk.
Maar hoop natuurlijk dat het de beruchte kraamtranen waren en het over is

http://www.gezondheidsnet.nl/zwangersch ... angerschap

[Malou]

Brusje, hier is het een geval van beide.
Enerzijds heb ik op veel vlakken niet kunnen genieten, maar geniet daar en tegen wel extra van de momenten waarop het hier wel lekker liep, en loopt.

Ik heb een ontzettend zware bevalling gehad, en kon dus de eerste week niets zelf met Jesse, omdat ik veel bloed verloren ben en dus zo slap was als een vaatdoek dat ik niet eens vertrouwd op mn benen stond.
Verschrikkelijk vond ik dat.
Mn vriend moest hem verschonen, hem tillen, hem verkleden, hem in bad doen, en het enige wat ik kon was hem een flesje geven goed ondersteund met een kussen of lekker knuffelen met hem op me liggend, want hem zelf dragen durfde ik niet eens.

Na die week knapte ik op, maar begonnen Jesse zn krampen en pijnaanvallen al snel, en zat hij zoals je weet verstopt.

Het zou met de medicatie op moeten knappen, maar deed t niet, dus volgde er een ziekenhuisopname nadat ik bijna 2.5 week een brullende baby in huis had.
Dus Jesse en ik een week in het ziekenhuis, en pas sinds dat we sinds vrijdag thuis zijn kan ik een beetje beginnen te genieten.


Zelf ben ik ook nog steeds niet fit, dus je moet zo hard bijtanken, maar met die voedingen en mn vriend die alweer volop aan t werk is, is dat best moeilijk, want als je net slaapt kun je er ook alweer uit
Maar het feit dat mijn kindje geen pijnaanvallen meer heeft, lacht, brabbelt en erg blij is, en ikzelf langzaam steeds meer opknap, doet me toch ontzettend goed, en hier is de blauwe wolk gelukkig terug komen drijven.

[french]

Brusje hoe gaat het nu ??

[Saar80]

Je bent écht niet de enige hoor! Ook ik heb niet echt een relaxte kraamtijd gehad! Eerst een dikke 3 dagen in het zh gelegen. Dan voel je je ook vaak zielig en alleen en vooral afhankelijk. Ik had veel pijn en kon bijna niks. Eenmaal thuis was ik heel blij met de kraamhulp maar kon zelf amper 10 meter lopen om naar de wc te gaan....Alleen maar pijn....Achteraf bleek (na een week) dat ze de wond (heb keizersnede gehad) te strak hadden gehecht en steeds als ik zat of liep deed dat zóveel zeer dat ik af en toe sterretjes zag...maar dacht dat het erbij hoorde!

Op dag 5 heb ik om zo'n beetje alles gehuild....toen kwamen alle emoties in één keer los...Vond het vooral vervelend dat mensen langs wilde komen die ik normaal ook maar één keer per jaar kwamen (die meteen in de 1e twee weken wilde komen) en dat ik zelf niks kon. Moest alles aan andere overlaten en dat is ook niet fijn natuurlijk. Ook vond ik het moeilijk niet vooruit te kunnen kijken omdat niemand me kon vertellen wanneer ik me eindelijk weer beter zou voelen en zelf voor mn kind kon zorgen....

[leeuwinnetje]

@Saar, heftig hoor! Echt heel vervelend dat ze de wond te strak hebben gehecht.
Onze meiden zijn ook met een keizersnede geboren.
En je bent zo moe en idd de toilet kostte mij ook al zo veel moeite.
Ik kon ook niet heel de dag voor de kids zorgen omdat ze in het ziekenhuis lagen en de verpleging heel veel overnam.
En als ik ze moest verzorgen of eten geven kon ik dat gelukkig wel zittend doen omdat ze in de couveuse lagen.

[brusje]

zo late reactie hier..er zijn ook zoveel topics..

het gaat gelukkig nu beter..heb medicijnen gekregen van de huisarts tegen de misselijkheid zodat ik weer wat kon eten en wat sterker worden..
ik voel me nu niet meer ziek enzo..dus een hele verbetering..ook geen continu huilende avonden meer voor mij!!

iklees bij veel dat het kwam doordat je lichamelijk niets kon..dat was bij mij helemaal niet t probleem..ik kon juist alles weer behalve me goed voelen..

waarschijnlijk een combi van veel emotie/spanning/stress/vermoeidheid en de kraamtranen..duurde helaas wel ruim 2 weken maar ik durf nu wel te zeggen dat het zo goed als over is..
het is beter gegaan omdat mn zoon nu vakantie heeft van school, dus even geen verplichtingen en steeds t huis uit, mn man brak zn vinger dus is thuis..en de medicijnen die me minder misselijk maakten en ik weer wat kon eten..

hier een blije mama..

[Tammie78]

ik was geestelijk een wrak tijdens de zwangerschap, maar na bevalling voelde ik me eigenlijk psychisch heel snel al weer prima. alleen lichamelijk wat minder. ik had daar tussen me benen nog best veel pijn. plassen was een hel (branden) en een grote boodschap doen was ook een ramp! auwie! pffff. en nog best zwak in de benen, dus liep ik nogal langzaam hock: en omdat ik bv gaf (en geef) voelde ik in het begin best heftige krampen van het samentrekken van de baarmoeder. bv was ook erg pijnlijk de eerste paar weken. owja het poepen deed ook zo'n zeer omdat ik een mega aambei had hock: kwamen ze pas na een week ofzo achter :o ja en ook ik heb wel kraamtranen gehad! altijd zo tegen het einde van de middag begonnen die! was ik david aan het voedend en ja hoor daar kwamen de tranen. me man hield dan altijd zn arm om me heen. zo lief!

[nluiten]

OMG.. hock: Ik weet niet hoe ik die tijd doorgekomen ben.
Zo fijn dat ik een vriend heb waar ik onwijs veel aan had. Stefanie sliep niet, huilde alleen maar. Hele dagen.
Dat hou je een paar dagen vol. In het begine heb je nog goeie moed. Maar die voel je snel in je sloffies zakken hoor. We zijn 3x bij een osteopaat geweest en ze heeft van de ha medicijnen gekregen tegen het spugen. Volgens de osteopaat had ze stress van de bevalling. Daarnaast kon ze overdag niet slapen omdat als je haar neerlegde het eten terug omhoog kwam; continu oprispingen.
Een gestresst opgefokt kind en een moeder diep in de put is geen beste combinatie.

Brusje, ik weet dat je mijn verhaal al kent, maar misschien zijn er andere meiden die het ook nog graag van andere moeders willen weten.

Overigens is het nu het allerliefste en zoetste meisje van de wereld .

[Tammie78]

Ik weet niet hoe het met andere meiden zit maar ik ben die hele bevalling/zwangerschap en kraamtijd alweer zo goed als vergeten. ik bedoel min of meer weet ik nog wel hoe of wat maar het gevoel heb je er niet meer bij. zei ik destijds nog dat ik nooit meer zwanger wilde zijn en nooit meer wilde bevallen, nu wil zeker meer kinderen haha!

[Snow]

Ik weet niet hoe het met andere meiden zit maar ik ben die hele bevalling/zwangerschap en kraamtijd alweer zo goed als vergeten. ik bedoel min of meer weet ik nog wel hoe of wat maar het gevoel heb je er niet meer bij. zei ik destijds nog dat ik nooit meer zwanger wilde zijn en nooit meer wilde bevallen, nu wil zeker meer kinderen haha!

ik wou dat ik hem vergeten was..

die zw.schap was een hel! (elke keer als ik nu ziekjes ben en moet overgeven roep ik vanuit de wc, hangend boven de pot, 'ik wil nooit meer zwanger zijn!'

de bevalling vond ik mooi ( en pijnlijk, maar dat ben ik vergeten)

en de kraamtijd.. nou, ik voelde me die week beter dan de afgelopen maanden.. (galstenen/operatie/problemen met gezicht, duizelingen en gewichtsverlies wat nog steeds niet duidelijk is & nu toevallig een kaakontsteking..)

duss als jullie even nieuwe energie hierheen willen sturen; graag!!!!

[MissMini]

Ik heb niet bepaald een geslaagde kraamtijd gehad!!
19 febr. is ons zoontje geboren na een stressvolle zwangerschap (op de echo bleek dat hij een gaatje in zijn hartje heeft, maar er werden wel 4 of 5 diagnoses gesteld... de één nog erger dan de ander). Na de geboorte ging het prima, mochten eigenlijk diezelfde dag nog naar huis, maar toen bleek hij een infectie te ontwikkelen. Dus naar de IC. Daar 2 dagen gelegen (in het Sophia Kinderziekenhuis) en daarna overgeplaatst naar een ander ziekenhuis, waar hij nog ruim 3 weken op de Neonatologie gelegen heeft. Niet vanwege de infectie (die was met 3 dagen weg) maar daarna zag hij te geel (te hoog bilirubinegehalte), dus hij moest onder de lamp... Daarna nog 2 dagen blijven om iedere keer zijn Bili-gehalte te prikken of het niet te hoog zou worden. Nadat dat goed was, bleek ineens het zuurstofgehalte in zijn bloed dipjes te krijgen. Gezond mens zit rond de 97-100%, hij had soms een duikeling naar 86%, meestal gemiddeld 92%. Dus een tijd afwachten, steeds heen en weer naar het Sophia voor echo's van zijn hartje en uiteindelijk aan het zuurstof. Bleek dat doordat ik ingeleid ben, hij nog niet klaar was om te komen en zijn longetjes dus nog niet volledig gerijpt waren.
Uiteindelijk mocht hij op 15 maart mee naar huis, welliswaar met zuurstof, die heeft hij nog 4 weken nodig gehad. Nu gaat alles prima, zijn zuurstofwaarden zijn goed en hij heeft geen last van het gaatje in zijn hart, moet als hij 3jaar is nog terug naar de kindercardioloog om te kijken of hij evt. geopereerd moet worden.

Al met al géén kraamtijd gehad want ik ben alleen maar onderweg geweest naar ziekenhuis e.d.... Ik was 2 dagen na de bevalling al weer thuis en moest dus steeds heen en weer naar het ziekenhuis. Hele dag door kolven, kon hem 2x op een dag voeden. Veel last van hechtingen, 2 opengesprongen doordat ik alweer teveel deed, 1,5 week catheter gehad doordat mijn blaas overrekt was...
En toch was het het allemaal waard. Wil heel graag (en heel snel :mrgreen een tweede!!
Ben het allemaal niet vergeten, maar het verzacht na een tijdje wel. En ach, bij een eventuele tweede neem ik gewoon 2 weken bedrust, 1 voor de 1e en 1 voor het 2e kindje

[Tammie78]

Jeetje meis das nog eens een verhaal dat is niet eens een vervelende kraamtijd, dat is helemaal geen kraamtijd! Wat heftig zeg! Hoe is het nu met je zoontje? Leuk dat je (ook) al snel een 2e wilt! Hier ook hoor

[MissMini]

Tammie, met m'n zoontje is nu alles goed! Groeit & ontwikkelt prima, net als een "gezonde" baby. Als hij 1 is moeten we op controle naar de kindercardioloog, daarna nog een keer als hij 3 is en dan gaan ze kijken of het nodig is het gaatje in zijn hartje te sluiten. Maar kan ook zomaar zijn dat het gaatje dichtgegroeid is of zó klein is dat hij er gewoon mee kan leven. Ben zo opgelucht!

Leuk, jij wilt dus ook snel een tweede! 't Is zo genieten he!! Wanneer gaan jullie er weer voor of weet je dat nog niet?

[Tammie78]

Nou eigenlijk zijn we er min of meer al een beetje mee bezig. we "doen het" zonder anti conceptie, maar heb naar mijn idee nog lang niet altijd een goede cyclus en geen eisprong. ben 3 keer ongi geweest (dacht ik :? ) maar nog wat onregelmatige cyclus, en nu was ik iets van 15 dagen overtijd ofzo en toen een hele lcihte ongi waarvan ik me weer afvroeg of dat wel eentje was :roll: maar omdat ik nog borstvoeding geef kan een eusprong ook weer uitblijven en cyclus onregelmatig. dus heb geen idee hoe mn cyclus nu zit zeg maar! Maar tis nu bij ons zo van als het raak is zijn we superblij en zo niet, dan is dat ook (nog) niet zo erg. De wens om weer zwanger te worden lijkt wel met de dag te groeien, maar ben aan de andere kant lang niet zo erg bezig met zwanger worden als toen we voor de eerste gingen. en dat is denk ik alleen maar fijn en goed. geen gestress omtrent zwanger worden! Er ook niet zo mee bezig zijn. steeds als ik nu ongi wordt denk ik jammer, maar ach het zal vast nog wel een keertje lukken! Scheelt natuurlijk ook enorm dat we david al hebben!

[MissMini]

Inderdaad, scheelt natuurlijk wel dat je al een kleintje hebt. Hier is de wens ook erg groot, wij gaan langzaamaan zonder anticonceptie. Gisteren voor het eerst maarja ik kan iedere dag ongesteld worden dus dat zal niets zijn :lol: Hoewel ik geen eisprong gevoeld heb dus kan ook later komen, maar ben nu al 2x heel regelmatig geweest, dus ga er vanuit dat dat nu ook wel zou zijn.

Spannend hoor, hopelijk gaat het snel lukken dan! Wel fijn dat je er niet zo enorm mee bezig bent. Hoop maar dat mij dat ook gaat lukken, haha, hoewel ik natuurlijk enorm veel van m'n kleine mannetje geniet en dan misschien te 'druk' ben om er steeds aan te denken.
We zien wel!

[Tammie78]

Ja ik hoop ook voor jou dat het snel zal lukken! Was je snel zwanger van Joas? Het heeft bij ons een jaar geduurd! en ik denk dat het nu ook wel lang kan gaan duren vanwege de bv. Dus tsja als we het echt snel willen zou ik misschien moeten stoppen met de bv maar dat wil ik nog niet!

[MissMini]

Ik was met 4 maanden zwanger van Joas, dus inderdaad wel snel. Hopelijk nu ook weer.
Snap dat je nog niet wilt stoppen met de BV! Ik heb het 4 weken gegeven, maar toen hij ineens op volledige BV overmoest (toen hij uit het ziekenhuis kwam) was het ineens 'op'. Dus ik zit noodgedwongen aan de fles. Baal ik nog steeds wel eens van, want 't leek me zo mooi om lang BV te kunnen geven!
Ach, misschien ooit, bij een tweede...

Succes! :mrgreen:

[Tammie78]

Ja kan ik me voorstellen. ik zou het ook een teleurstelling hebben gevonden als het bij mij ook niet was gelukt hoor! Ik heb altijd gezegd dat ik bv wilde geven. en dat is gelukt!