Had vandaag om 15.00uur mijn eerste echo. Een half uur voor de afspraak had ik in een keer helder bloed verlies.. hock: Dit had ik niet verwacht.. Ik in tranen en toen op naar het ziekenhuis, maar had al een slecht gevoel. De dokter zei daar dat bloedverlies niet perse slecht hoefdde te zijn.. Had natuurlijk nog wel een beetje hoop. Hij deed een inwendige echo bij mij en hij zag idd het vruchtje van bijna 8 weken.. Alleen geen kloppend hartje te zien.. Hij zei dat hij toch geen goed nieuws had.. Nu moet ik afwachten of mijn lichaam 'ons kindje' afstoot. Heb volgende week een afspraak dus als 'ons kindje' dan nog in mijn lichaam zit dan moet ik een keuze maken of ik pillen wil (waar veel hormonen in zitten) of ze laten het weg zuigen (weet het goeie woord ff niet). Achteraf had ik toch gelijk met wat ik voelde aan mijn lichaam de laatste dagen..
Sorry, wat ontzettend kloten voor je!!!
Laat de tranen maar komen, en praat erover! Is erg belangrijk!
Mijn lichaam heeft het me ook gezegd, wist het ook diep van binnen! Heeft uiteindelijk 1.5 week geduurd tot het vruchtje vanzelf kwam!
Meid heel erg veel sterkte!
Een digitale knuffel voor jou en je mannetje!!
PS als je er aan toe bent, er is een zwanger worden na mk onderwerp. De meiden daar hebben me heel erg gesteund de laatste 2 weken!!
Tranen heb ik al veel gehad.. Werd vanmorgen wakker en dacht; shit het is toch echt zo.. En daar kwamen de tranen weer.. Echt moeilijk en had niet verwacht het er zo moeilijk mee te hebben. Maar mijn lieve man en familie steunen me enorm.. En jullie! Sommige zeggen; ach dat gebeurd nou eenmaal of het was nog niks. Nou voor mijn man en mijn gevoel hebben we echt wel onze kleine verloren.. Het hartje heeft geklopt dus het was wel degelijk wat! Maar ja, iedereen natuurlijk zijn eigen mening. Vaak zijn het de mensen die zelf nog nooit een miskraam hebben gehad..
Ik hoop dat mijn lichaam deze week zelf het werk doet..
Bedankt voor jullie steun en zal binnekort op het forum zwanger worden na een miskraam gaan kijken..
Tranen heb ik al veel gehad.. Werd vanmorgen wakker en dacht; shit het is toch echt zo.. En daar kwamen de tranen weer.. Echt moeilijk en had niet verwacht het er zo moeilijk mee te hebben. Maar mijn lieve man en familie steunen me enorm.. En jullie! Sommige zeggen; ach dat gebeurd nou eenmaal of het was nog niks. Nou voor mijn man en mijn gevoel hebben we echt wel onze kleine verloren.. Het hartje heeft geklopt dus het was wel degelijk wat! Maar ja, iedereen natuurlijk zijn eigen mening. Vaak zijn het de mensen die zelf nog nooit een miskraam hebben gehad..
Ik hoop dat mijn lichaam deze week zelf het werk doet..
Bedankt voor jullie steun en zal binnekort op het forum zwanger worden na een miskraam gaan kijken..
Liefs Jo
Ik herken me helemaal in jouw verhaal.
Afgelopen donderdag heb ik een mk gehad. We zouden 's middags om 13.40 uur een echo krijgen omdat ik maandag al een beetje bloedverlies had gehad. De dagen erna alleen nog maar wat oud bloed verloren.
En ineens donderdagmorgen tijdens een toiletbezoek kwam er alles uit. Mijn gevoel had ook al aangegeven dat het niet goed zat. Toch hou je hoop omdat ik verder geen buikkrampen heb gehad na die eerste bloeding en de vk mij echt gerusgesteld had.
De echo hebben we evengoed gehad. En daaruit bleek inderdaad dat het mis is gegaan. Waarom, hoe of wat? Daar zullen we geen antwoord op krijgen. Je gaat ook jezelf vanalles afvragen.............heb ik iets fout gedaan?
Ik weet dat ik mezelf niet de schuld moet geven want het is de natuur die het vuchtje heeft afgestoten omdat het niet goed was. Maar toch komen deze vragen bij je op. We zijn nu een aantal dagen verder. Moet zeggen nadat we vrijdag m'n mannetje en ik er samen tussenuit zijn geweest en we 's avonds een flink stuk met de hond hebben gelopen heb ik mijn woede, telleurstelling en pijn geuit door met een tak flink op de bladeren te slaan.
En dat heeft echt enorm opgelucht! Gewoon even mijn energie kwijt door er flink op los te slaan in de natuur. De natuur mij pijn doen dan doe ik de natuur ook pijn.
Gelukkig kan ik er met mijn mannetje heel goed over praten. We hebben in de 9.5 jaar dat we bij elkaar zijn al heel wat voor onze kiezen gehad. Ik zal jullie de opsomming besparen maar voor 9.5 jaar hebben we gemiddeld ieder jaar wel 2 emotionele dingen moeten verwerken. Gelukkig is onze relatie er sterker door geworden en komen we hier ook zeer zeker weer sterker uit. Mijn mannetje is gewoon een topvent!!!
Vandaag en morgen blijf ik nog lekker thuis en dan zal ik weer aan het werk gaan.
Jullie ook heel veel sterkte!!!!!!!
@ misslola; Jeetje dat is ook niet niks.. Ik herken het helemaal dat je jezelf gaat afvragen of je iets verkeerd hebt gedaan, gegeten, zelfs gedacht.. Maar ligt idd niet aan ons en achteraf is het natuurlijk beter zo. Want het kindje was niet goed. Maar jah, dat neemt het verdriet niet weg.. Heel veel sterkte en hoop dat ik je in een ander forum weer tegenkom (zat namelijk ook op aprilforum..), dat we snel weer zwanger mogen worden..
Ik heb me met goede moed aangemeld op topic "NOD maand oktoberr", alhoewel ik nog niet weet hoe mijn lichaan gaat reageren of wanneer ik weer ongesteld zal worden.
Ik heb dus nog geen enkele druppel bloed verloren. Enkel de echo van woensdag bevestigde het niet-kloppend hartje en een vruchtje dat maar de grootte had van 6 weken ipv 8 weken. Woensdag kreeg ik die beruchte pillen al toegediend, gisteren op controle, de pillen zaten er nog zoals ze ze hadden ingebracht. Dus gisteren de oude eruit, andere en nieuwe pillen erin. Wat blijkt, die zijn vandaag ook weer niet opgelost. Heel vreemd zei de gynaecologe, had ze nog niet meegemaakt, tja, ik ook niet hoor...Nu heeft ze ze laten zitten en wordt er toch nog gehoopt dat ze hun werk doen. Toch heb ik al een geplande curretage voor volgende vrijdag, die dus doorgaat als het de pillen niet werken. Ik hoop dat ik geen week moet wachten... Pfff...
Geduld, nu dat heb ik ondertussen geleerd met eerst het zwanger willen worden, dan het zwanger zijn, en nu het miskraam... Ne mens zou inderdaad voor minder beginnen flippen, hoor!
Ik heb tegelijkerheid een heel verdrietig gevoel, zou bij momenten kunnen uitbarsten in tranen, terwijl ik het andere moment een woedegevoel krijg. Hebben jullie dat ook?
Hey Vicky,
Je verhaal is heel erg herkenbaar voor mij. Ik heb dan wel geen curretage ondergaan maar het verdrietige en soms boze gevoel overvalt mij ook nu na een maand nog hoor! Kan alleen maar zeggen dat je de tranen moet laten lopen als dat op lucht, en ik hoop voor je dat je na je curretage weer snel verder kan en ook weer snel zwanger kan worden.
Waren jullie al lang bezig?
Wij bijna een jaar en dan is het eindelijk zover, en dan gaat het mis
Waarom vraag je jezelf dan af, maar goed daar krijg je nooit een antwoord op natuurlijk.
Meid heel veel sterkte en in het zwanger worden gedeelte is ook een forum zwanger worden na miskraam. Daar heb ik heel erg veel aan de meiden gehad!
Tot nu toe nog geen bloed te bespeuren. Erg vervelend. En als ik mijn eigen gyn wil die een curretage uitvoert, dan moet ik wachten tot vrijdag. Gelukkig heb ik sinds een week "telenet digitaal", ik kijk voortdurend naar films en dit verzet mijn gedachten.
Hey Vicky, Begrijpelijk dat je daar niet antwoorde. Dom van mij, helemaal ff niet bij stil gestaan.. Jammer dat je nog niks verloren bent.. Althans, ik vond het toen heel erg om maar af te wachten wanneer ik ons kindje zou verliezen. En het gevoel hebben een dood kindje in je lichaam te hebben. Ik heb een curretage gehad en is mij echt 100% meegevallen. (was erg zenuwachtig) Het is idd zwaar als je eindelijk zwanger bent en dan gaat het mis.. Zelf ben ik soms ook boos en verdrietig. Andere kant denk ik weer, het kindje was niet goed, ik kan zwanger worden en probeer ik positief te blijven. Het valt allemaal niet mee. Ik hoop dat wij snel weer kunnen beginnen om weer te proberen zwanger te worden.. Geduld..
jullie weten waarschijnlijk van het april topic dat ik ook een mk heb gehad.
Ik herken helaas ook heel erg de gevoelens die jullie hebben.
Bij mij is het de tweede keer dat het misgaat. De eerste keer had ik een
windei en heb ik ook twee weken moeten wachten tot de curretage. Ik was
toen echt enorm boos op mijn lichaam: waarom stoot mijn lichaam het vruchtje
niet af als het niet goed is? Ik heb daarna ook nog pech gehad bij de curretage: heel
veel bloed verloren (is heel zeldzaam), en hierdoor met bloedarmoede nog een week
op m'n bed moeten liggen... de muren kwamen toen goed op me af :x
Gelukkig heeft mijn lichaam het dit keer zelf gedaan, maar alsnog voel ik me echt
zwaar klote. Inmiddels zijn we nu bijna twee jaar bezig om een kindje te krijgen en
het is zo welkom, het is zo moeilijk te accepteren dat het niet lukt. Aan de
andere kant natuurlijk goed dat je lichaam een niet goed vruchtje afstoot, maar ik begin
nu na twee keer te twijfelen of mijn lichaam het wel kan of wil. Ik was dit keer ook zo
bang om weer een mk te krijgen, dat is volgens mij ook niet echt positief geweest....
Ik probeer echt positief te blijven en in mezelf te geloven en mijn lichaam te vertrouwen,
maar ik vind het ontzettend moeilijk.
Sorry dat ik even zo veel ellende over jullie uitstort.... maar moet het ook even van me afschrijven.
In mijn omgeving zitten alleen maar vrouwen die probleemloos 2 of 3 gezonde kinderen op de
wereld hebben gezet en niet echt lijken te begrijpen hoe bijzonder dat is....
We zullen niet anders kunnen dan ons erover te zetten, en met nieuwe moed te beginnen denk ik, maar momenteel heb ik er eigenlijk ook niet echt zin in om opnieuw te beginnen, want ben inderdaad ook bang dat het dan weer zal mislopen. Nu, nu is het nog allemaal erg verwarrend. Met een helderder hoofd zal ik er mss anders over denken.
'k Weet het eigenlijk allemaal niet meer. Ben toch content dat we hier samen kunnen over babbelen en onze gedachten uitwisselen, alhoewel die de ene dag positief zullen zijn en de andere dag negatief. Aan iedereen in dezelfde situatie wens ik alvast veel sterkte, veel moed en later veel succes.
Ingrid, 'k zag net dat je ook een berichtje schreef in de andere topic over miskraam. 'k Vind het heel jammer voor je. Moet echt moeilijk zijn. 'k Hoop voor jou dat je toch nog zwanger geraakt.
Daisy en Vicky; fijn dat jullie je verhaal en gevoelens vertellen. Begrijp het heel erg goed.. Een mk is niet niks, daar ben ik nu wel achter gekomen. En idd, positief blijven werkt het beste maar is niet altijd haalbaar. Je gevoel is soms sterker dan je gedachten.. Ik heb vandaag even een rotdag. Ik wil zelf graag zo snel mogelijk weer beginnen.. Maar ja, geduld is een schone zaak.
He Jootje,
die rotdagen herken ik ook heel erg, het weekend lijkt soms moeilijker dan doordeweeks als je gewoon aan het werk bent.
Voel je je vandaag weer wat beter? Ben je inmiddels al helemaal hersteld van de curretage?
Het is echt ongelooflijk hoeveel mensen te maken krijgen met een miskraam. Echt niet te doen. Rondom mij, echt zoveel, mensen die het vroeger niet verteld hebben, maar het nu aan mij of aan mijn man vertellen omdat ze het nu van mij te horen krijgen. Dit komt waarschijnlijk doordat mijn man het al aan velen verteld had dat ik zwanger was en nu dus ook moest vertellen dat het is misgegaan. Meerdere vrouwen hadden zelfs 2 keer een miskraam.
Hoe zit dat met jullie? Kunnen jullie het aan anderen kwijt of enkel op deze site?
Ik zou zeggen, hou het niet voor jezelf, een mens kan volgens mij niet goed functioneren als je dit alleen (met twee) moet verwerken.
Het enige positieve uit de vele verhalen rondom mij is het feit dat iedereen die het heeft meegemaakt nu al mama is geworden! Dus toch een lichtpuntje in de duisternis...
DaisyL schreef:He Jootje,
die rotdagen herken ik ook heel erg, het weekend lijkt soms moeilijker dan doordeweeks als je gewoon aan het werk bent.
Voel je je vandaag weer wat beter? Ben je inmiddels al helemaal hersteld van de curretage?
Groetjes,
Daisy
Hoi Daisy!
Voel me vandaag idd wat beter.. Dank je! Ik ben voor mijn gevoel hersteld van de curretage. Na de curretage licht bloed verlies gehad en verder helemal nergens last van gelukkig..! Gisteren voor het eerst weer geklusd.. We hebben besloten om gewoon weer te beginnen en geen menstruatie af te wachten.. Ben ik te ongeduldig voor en we houden beide niet van met een condoom te vrijen. We denken maar zo, als mijn lichaam er niet klaar voor is word ik ook niet zwanger.. En hoe is het met jou?
@ Vicky; Klopt idd jah. Ik hoor ook van veel mensen dat ze een mk hebben gehad.. En ook iedereen daarvan is gelukkig mama geworden. Dus we houden zeker hoop! Ik kan op deze site toch mijn ei het beste kwijt. Mensen om me heen steunen me wel hoor maar jah die hebben ook geen zin om het bij wijze van elke dag aan te horen. En ben er toch elke dag mee bezig..
Dames, ooit zetten we allemaal zo'n mooi wondertje op deze wereld!!!
DaisyL schreef:He Jootje,
die rotdagen herken ik ook heel erg, het weekend lijkt soms moeilijker dan doordeweeks als je gewoon aan het werk bent.
Voel je je vandaag weer wat beter? Ben je inmiddels al helemaal hersteld van de curretage?
Groetjes,
Daisy
Hoi Daisy!
Voel me vandaag idd wat beter.. Dank je! Ik ben voor mijn gevoel hersteld van de curretage. Na de curretage licht bloed verlies gehad en verder helemal nergens last van gelukkig..! Gisteren voor het eerst weer geklusd.. We hebben besloten om gewoon weer te beginnen en geen menstruatie af te wachten.. Ben ik te ongeduldig voor en we houden beide niet van met een condoom te vrijen. We denken maar zo, als mijn lichaam er niet klaar voor is word ik ook niet zwanger.. En hoe is het met jou?
@ Vicky; Klopt idd jah. Ik hoor ook van veel mensen dat ze een mk hebben gehad.. En ook iedereen daarvan is gelukkig mama geworden. Dus we houden zeker hoop! Ik kan op deze site toch mijn ei het beste kwijt. Mensen om me heen steunen me wel hoor maar jah die hebben ook geen zin om het bij wijze van elke dag aan te horen. En ben er toch elke dag mee bezig..
Dames, ooit zetten we allemaal zo'n mooi wondertje op deze wereld!!!
Ik sluit me er helemaal bij aan Jootje.
Ook wij gaan gewoon door met klussen. Ook ongeduldig en houden beiden ook helemaal niet van een condoom.
Inmiddels hebben wij ook alweer heerlijk geklust. Ik geniet er ook echt weer van. Het is zelfs zo dat ik tijdens het klussen me weer helemaal kan overgeven zonder dat ik steeds in mijn achterhoofd met baby´s bezig ben. Dat had ik voor de mk wel heel erg.
Zo zie je maar, gewoon het positieve eruit halen!!!
Succes Jootje en wat je zegt ook wij krijgen ooit een mooi wondertje in onze armen!!!!
Juist, Misslola, het positieve er proberen uit te halen.
Hm, deze ochtend had iemand er een technische uitleg voor (zijn eigen vrouw had vroeger ook een miskraam, maar heeft dan wel nog 2 prachtige kinderen op de wereld gezet) : zoiets van "je lichaam probeert een vruchtje aan te maken, maar doordat je lichaam dat nog niet gewoon was, nog nooit gekend heeft, was het om te proberen, de volgende keer zal het dan wel lukken"... Tja, diene man is een verkoper, hij kan er ook niks aan doen, maar 't was wel goed bedoeld...'k Vraag me af wat ie zou zeggen moest het nog eens fout lopen???
Nu ja, ik voel mij zeker al beter vandaag. 'k Heb trouwens net (voor de eerste keer) wat bloed verloren. De pilletjes zullen dus toch wel een beetje hun werk gedaan hebben. Ben benieuwd of ik nog verder zal bloeden of niet. Wachten dus, maar ok, met de curretage van aanstaande vrijdag in m'n hoofd, maakt het mij nu niet meer uit. Ik zie wel hoe het komt of niet komt, 'k zal der mij niet meer druk in maken.
@ misslola; Idd het positieve eruit halen.. Ben er gelukkig ook niet mee bezig tijdens de sex. De sex moet wel om de liefde blijven gaan he en niet alleen om een kleine Wel fijn om te weten dat er meer mensen gewoon doorklussen.. Jij ook suc6 natuurlijk! Komt allemaal wel goed..
@ Vicky; Jah, mooi gezegd van die man maar hoe verklaard hij dan dat sommige meiden 2 of nog meer miskramen hebben gehad.. Dus vraag me ook af wat ie zou zeggen als het weer fout loopt.. Wat ik fijn vind is dat zon beetje alle vrouwen die ik ken die een mk hebben allemaal moeder zijn. Dat geeft me echt kracht.. Sterkte meid en bericht me maar als je je kl*te voelt of ff wat kwijt wil of iets dergelijks..!
Trouwens, toen is zwanger was zat ik op het forum; uitgerekend april 2010. Merk wel dat ik nu moeite heb om daar mee te lezen en ga er ook mee stoppen. Ben echt heel blij voor de meiden daar maar ze vertellen steeds hoe lang ze zwanger zijn. Vind ik moeilijk om te lezen omdat ik anders morgen 12 weken was.. Moest ik ff kwijt..
Jootje82 schreef:Trouwens, toen is zwanger was zat ik op het forum; uitgerekend april 2010. Merk wel dat ik nu moeite heb om daar mee te lezen en ga er ook mee stoppen. Ben echt heel blij voor de meiden daar maar ze vertellen steeds hoe lang ze zwanger zijn. Vind ik moeilijk om te lezen omdat ik anders morgen 12 weken was.. Moest ik ff kwijt..
Ik zat ook in het forum uitgerekend april. Moet zeggen dat ik er een dubbel gevoel bij heb. Wil eigenlijk niet lezen omdat het zo´n pijn doet en van de andere kant wil je toch graag die meiden blijven steunen en hun verhalen lezen.
Je gevoelens worden op het moment toch al heen en weer geslingerd.
VickyC schreef:Juist, Misslola, het positieve er proberen uit te halen.
Hm, deze ochtend had iemand er een technische uitleg voor (zijn eigen vrouw had vroeger ook een miskraam, maar heeft dan wel nog 2 prachtige kinderen op de wereld gezet) : zoiets van "je lichaam probeert een vruchtje aan te maken, maar doordat je lichaam dat nog niet gewoon was, nog nooit gekend heeft, was het om te proberen, de volgende keer zal het dan wel lukken"... Tja, diene man is een verkoper, hij kan er ook niks aan doen, maar 't was wel goed bedoeld...'k Vraag me af wat ie zou zeggen moest het nog eens fout lopen???
Nu ja, ik voel mij zeker al beter vandaag. 'k Heb trouwens net (voor de eerste keer) wat bloed verloren. De pilletjes zullen dus toch wel een beetje hun werk gedaan hebben. Ben benieuwd of ik nog verder zal bloeden of niet. Wachten dus, maar ok, met de curretage van aanstaande vrijdag in m'n hoofd, maakt het mij nu niet meer uit. Ik zie wel hoe het komt of niet komt, 'k zal der mij niet meer druk in maken.
Haha die vent had ik voor me moeten hebben, die had ik dan vierkant uit gelachen met zijn onzin. Ma ja ik kan begrijpen dat sommige mensen daar hun troost in vinden dus dan is dat van mij ook weer niet schappelijk natuurlijk. Maar dat krijg je na 2 miskramen. Dan ben je niet schappelijk meer...
Ow ja sorry dames ik was aan het rond schuimen door alle topics...
Misslola, ik kan me inbeelden dat je na 2 miskramen idd niet meer schappelijk bent. Moet erg frustrerend zijn. En inderdaad, al die onzin waarmee sommigen afkomen, daar heb je niks aan. 'k Hoop voor je dat het vlug in orde mag komen.
Ik zat trouwens ook in de topic uitgerekend april 2010. Ik ga er ook nog eens piepen, maar reageer niet meer op de berichten. Laat die meiden maar genieten van hun zwangerschap, wie weet hebben wij straks ook een topic "uitgerekend zomer 2010"... 'k Hoop het!
het lijkt hier wel het clubje ex-uitgerekend april 2010, ook ik zat daar, maar er zijn
echt heel veel dames van dat clubje weggevallen.
Ik vind het ook te moeilijk om mee te blijven lezen op dat forum, het doet te veel pijn!
En Misslola... mensen kunnen echt heel erg lompe opmerkingen maken en beseffen
niet hoe veel pijn ze je daar mee doen, ik heb er helaas ook regelmatig last van.
Gisteren heb ik nog een keer bloed laten prikken voor HCG, hij was in een week gedaald
van 662 naar 60, op zich was de gyn tevreden, maar ik moet blijven prikken tot het weer 0
is, moeten jullie dat ook?
Wij zijn ook gewoon weer lekker aan het klussen, als je lichaam er klaar voor is laat het een
zwangerschap toe en anders niet. Bovendien worden wij niet makkelijk zwanger, dus ik wil ook
geen rondes "missen".
De afgelopen dagen voelde ik me wel ok, maar vandaag heb ik ook weer een erg verdrietige dag,
ik weet ook niet zo goed waar het aan ligt..... het is gewoon niet niks om een miskraam te verwerken!
En Vicky: heel veel succes met de curretage, het valt echt enorm mee, en ik was echt heel erg blij
daarna dat je lichaam weer "normaal" werd, dat is ook heel belangrijk om het te kunnen verwerken!
Misslola, ik kan me inbeelden dat je na 2 miskramen idd niet meer schappelijk bent. Moet erg frustrerend zijn. En inderdaad, al die onzin waarmee sommigen afkomen, daar heb je niks aan. 'k Hoop voor je dat het vlug in orde mag komen.
Ik zat trouwens ook in de topic uitgerekend april 2010. Ik ga er ook nog eens piepen, maar reageer niet meer op de berichten. Laat die meiden maar genieten van hun zwangerschap, wie weet hebben wij straks ook een topic "uitgerekend zomer 2010"... 'k Hoop het!
@Daisyl
Er zijn inderdaad heel veel meiden afgevallen van het topic uitgerekend april.
Van de ene kant geeft dat ook veel steun dat je niet de enige bent. En kunnen we er hier met zijn allenover praten.
Het is ook niet niks om een mk te verwerken. Ik denk dat het pas een plaatsje kan geven op het moment dat we zwanger zijn en alles goed is. Zo denk ik er nu tenminste over.
@ Vicky; Berichtje heb ik gehad hoor..! En heb ook al wat teruggestuurd.. Hoop ook dat we straks allemaal weer onder hetzelfde topic zitten en het liefst in zomer 2010 jah..!
@ Ynni; Ik ben nu weer begonnen maar tel dat niet eens als ronde 1. Tel pas als ik mijn eerste menstruatie na mijn curretage heb gehad. Dit is een voorronde voor ons haha.. Trouwens, ben ik ff benieuwd naar maar zie dat je achter je mk 2 jongensnamen hebt staan, wist je al wat het werd dan?? Lijkt me ook echt verschrikkelijk om het 2 x mee te moeten maken. Helaas hebben we zelf geen controle over ons lichaam..
@ Daisy; Zijn hier idd veel van aprilforum..! Hoop dat er niet nog meer komen.. Ik heb ook van die dagen er tussen zitten dat ik me echt down voel. Ik wil het allemaal te graag denk ik.. Is ook zow bijzonder!!
Hey Jootje dan zit ik dus toch goed met mn rondes (ben gestopt met anticonceptie in december 2008 vandaar)...
Ik heb inderdaad twee knulletjes gekregen! Ik heb beide miskramen thuis gehad. Ik heb ze zelf opgevangen! Zodoende heb ik goed naar ze kunnen kijken... Ik heb voor de verwerking zelfs fotoos van ze gemaakt die ik bewaar in een doosje. Als ik het dan super moeilijk krijg sluit ik me op in de slaapkamer en pak mn mannetjes er dan bij, ik voel me dan toch een beetje door ze getroost!
We hebben ze ook allebei begraven. Het is dat het al echte kindjes waren alleen een stuk kleiner! Ze waren prachtig om te zien!
Jeetje Ynni, krijg er kippenvel van.. Fijn dat je ze gezien hebt. Omdat ik een curretage heb gehad stuurden ze ons kleintje naar een lab voor onderzoek. Daarvoor zat ik continu in een afwasteiltje te plassen. Wou het ook graag opvangen en begraven.. We hebben nu een steen (toevallig in de vorm van een hartje) met een libelle erop in onze tuin. Soort gedenksteen.. Ook hebben wij een vijver in de tuin met koikarpers. We gaan nog een hele mooie kopen, ook als soort herrinnering. (niet dat ik ons eerste kindje ooit vergeet hoor..) Wat mooi dat je ook foto's hebt gemaakt. Lijkt me erg fijn.. Ik heb ook een doosje met mijn positieve zwangerschapstesten erin, een rompertje en een gedichtje die we aan mijn ouders en zusjes/broer hebben gegeven om te vertellen dat we zwanger waren..
Trouwens wist je ook pas bij 13 en 14 weken dat het niet goed zat of al eerder..? Lijkt me echt erg omdat ze zeggen dat je na 12 weken 'veilig' bent.. (niet altijd natuurlijk)
Hey Jootje, ik wist inderdaad pas bij 13 en 14 weken dat het niet goed zat. Het is ook daar pas fout gegaan. Het geval wil dat ik bij beide vlak voor de datum nog bij de verloskundige was geweest en alles nog tiptop in orde was! Hartslagjes waren prima, sterk zelfs en beide waren ook behoorlijk beweeglijk! De groei was ook netjes op schema en geen verdikte nekplooitjes. 10 Vingertjes en 10 kleine teentjes. Allemaal perfect! Is echt bizar want van de een op de andere dag stopt het gewoon!
Tis nou niet de bedoeling dat ik net zwangere vrouwen de stuipen op het lijf ga jagen or want volgens de statistieken gaat het merendeel dan gewoon goed!
Hey VickyC... volgens mij kun je wel wat sterkte gebruiken voor naar de gyn. Maar don't worry merendeel van het forum zegt dat het super meevalt! Ik heb em zonder verdoving gedaan en dan raad ik iedereen dan ook echt af! Maar het duurt maar heel even en jij zult er niets van merken hoor!
@ Ynni; Jeetje idd bizar.. En dan zeggen ze dan je na 12 weken 'veilig' bent.. Natuurlijk ben je niet eerder veilig dan dat je je klein wondertje in je armen hebt maar toch.. Zo zie je maar weer, het is echt een geschenk..!
@ Vicky; Ik las dat je vaak ziet dat je berichtjes in postvak uit staan. Dit komt omdat de persoon waar je jou berichtje naar toe hebt gestuurd het berichtje dan nog niet gelezen heeft.. Ik las idd onder het topic, zwanger worden na een mk dat als ook een mk heeft gehad.. Kl*te voor haar heej.. Echt sneu! Trouwens Vicky, weet je al of je een plaatselijke verdoving neemt of een algehele narcose? Ik heb toen voor een algehele gekozen omdat ik er niet bij wou zijn hoe ze ons kleintje weg haalden. Het is me echt 100% meegevallen. Voor het geval ik je niet meer spreek voor morgen; Heel veel sterkte!!! Ik denk aan je.. Ik ben ook sterker geworden door het hele gebeuren en NOG meer respect gekregen voor een zwangerschap. Ik voel me de laatste tijd aardig goed moet ik zeggen.. Heb wel eens een hele sombere dag erbij maar ben al lang blij dat ik morgen na mijn controle weer verder kan klussen.
Meiden, sterkte allemaal. Fijn dat jullie mij en anderen zo steunen. Echt super!! Mijn dankbaarheid is groot!
Ik hoop dat er niemand in jullie "vrienden"kring zo reageert. Nu, 'tis ne specialen en ie loop wel dikwijls gefrustreerd, maar zo'n reactie had ik toch echt niet verwacht.
Gelukkig zijn alle andere mensen wel sympathiek...
Ik zit aan de rand van België dus geen probleem! Rammelen wil ik wel met zo iemand. Duidelijk eentje die nog maar net vanonder een steen uit de prehistorie is gestapt...knots erbij en brullen maar!
Geen hersens dus!! Ik weet dat het pijn doet maar ik hoop dat je je niet teveel aantrekt van dat soort simpele gedrochten. Weet dat hetgeen je voelt ook echt is en geen zagen! Ik denk ook dat het beste is om het eruit te gooien. En meid tegen dat soort mensen moet je gewoon de waarheid zeggen!
Go Vicky!!
Jeetje Vicky wat een klootzak jah..! Het is dat ik in Drenthe woon maar anders... Dat zijn toch geen opmerkingen meer!! :| :x Pfff daar word ik echt kwaad van.. Idd, zulke mensen moet je gewoon de waarheid zeggen..!
@ Daisy; Op het aprilforum (jaja toch weer ff gespiekt daar) vroeg am of er nog mensen op de lijst stonden die een mk hebben gehad.. Ik zei dus, ja Daisy.. (ALS heeft daar nog niks gezegd dus daar zeg ik niks over) Toen vroeg am of het raar was of ze jou eraf ging halen.. Heb gezegd dat dat wel kon.. Hoop niet dat je dat erg vind??
Ivm Als, inderdaad op het "april-2010-forum" : p.166. Daarna is ze er volgens mij niet meer geweest. En zoals ik al zei, ik heb haar een persoonlijk mailtje gestuurd, maar dat heeft ze dus blijkbaar nog niet gelezen.
Ik hoop dat er niemand in jullie "vrienden"kring zo reageert. Nu, 'tis ne specialen en ie loop wel dikwijls gefrustreerd, maar zo'n reactie had ik toch echt niet verwacht.
Gelukkig zijn alle andere mensen wel sympathiek...
Groetjes, Vicky.
Ik las net je verhaal.. Wat ongelofelijk klote!!
Ik zit ook vlak bij de grens dus wil ook wel even met mijn knuppel komen hoor!!!
Ontzettend veel sterkte gewenst voor morgen!! Ik weet precies hoe je je voelt (en helaas vele anderen hier)
Jootje82 schreef:Jeetje Vicky wat een klootzak jah..! Het is dat ik in Drenthe woon maar anders... Dat zijn toch geen opmerkingen meer!! :| :x Pfff daar word ik echt kwaad van.. Idd, zulke mensen moet je gewoon de waarheid zeggen..!
@ Daisy; Op het aprilforum (jaja toch weer ff gespiekt daar) vroeg am of er nog mensen op de lijst stonden die een mk hebben gehad.. Ik zei dus, ja Daisy.. (ALS heeft daar nog niks gezegd dus daar zeg ik niks over) Toen vroeg am of het raar was of ze jou eraf ging halen.. Heb gezegd dat dat wel kon.. Hoop niet dat je dat erg vind??
Liefs
He Jootje,
ik ben me helemaal vergeten van de lijst te halen :oops: , dus prima dat het nu gebeurd.....
VickyC: jij heel veel succes vandaag, laat je even weten hoe het met je gaat?
Met mij gaat het langzaamaan ook weer wat beter. Heb deze week weer HCG geprikt, was gedaald van 662 naar 60, dus gaat de goede kant op. Volgende week weer prikken, ze blijven me volgen tot HCG 0 is.
Gisteren lekker even alle frustraties en verdriet op de tennisbaan van me afgeslagen, pff, dat was echt heerlijk!
@Vicky: voor mijn eerste miskraam hadden wij ook veel mensen verteld dat ik zwanger was en heb ik ook af en toe rare reacties gehad. Dus deze keer hebben wij niemand iets verteld, en waren mijn ouders en een paar goede vrienden weer teleurgesteld dat we niets gezegd hadden, dus je doet het ook nooit goed :roll: Voor mezelf is het wel veel fijner geweest dat we niets gezegd hebben dit keer, heb je de tijd om de emoties van de miskraam even samen te verwerken. Dus de volgende keer (en hopelijk komt die...) gaan we weer niets zeggen.
Fijn weekend allemaal!
PS ik vind het ook heel fijn om hier alle emoties te kunnen delen, samen gaat het lukken om dit te verwerken!
DaisyL schreef:Ik zie trouwens net in het april forum dat het bij Dodo ook mis is gegaan, wat verschrikkelijk,
het zijn er echt een heleboel!
Ik had het ook gezien. Er zijn er inderdaad veel afgevallen, maar het was ook een extreem grote groep.
Je HCG gaat dus de goede kant op. Gelukkig. Ik heb gisteren ook een test gedaan en was negatief. Dus ik kan ervan uitgaan dat de hormonen eruit zijn.
Wij hadden ook nog helemaal niemand iets verteld. Wel vonden we dat we onze ouders moesten inlichten. Maar inderdaad het is fijn om eerst even met zijn tweeën het verdriet te verwerken. Maar ook fijn om er met anderen over te praten. Ook al zeggen ze niet altijd de meeste tactische dingen.
Goeiemiddag allemaal. Ben terug van de kliniek, de curretage is goed verlopen, ergens een last die van mijn schouders is. Heb geen pijn gehad, was wel verschrikkelijk nerveus voor de ingreep, maar tviel dus uiteindelijk wel mee. De gyn vertelde me dat ik binnen 4 Ã 6 weken mijn maandstonden zal hebben- excuseer dames - dat ik dan "ongesteld" zal worden. Daarna moet ik op controle en pas daarna mag ik er weer aan beginnen. Ze zei me dus uitdrukkelijk dat ik niet zwanger mag geraken tijdens deze weken. Verder bleken de pilletjes nog altijd op hun plaats te zitten (zie ze er vorige week had ingebracht), had ze nog nooit meegemaakt...'t zou weer niet raar zijn dat ik een special geval ben... :lol:
Jammer van Dodo. Dit moet nu toch wel eens echt stoppen, zeg.
VickyC schreef:Goeiemiddag allemaal. Ben terug van de kliniek, de curretage is goed verlopen, ergens een last die van mijn schouders is. Heb geen pijn gehad, was wel verschrikkelijk nerveus voor de ingreep, maar tviel dus uiteindelijk wel mee. De gyn vertelde me dat ik binnen 4 Ã 6 weken mijn maandstonden zal hebben- excuseer dames - dat ik dan "ongesteld" zal worden. Daarna moet ik op controle en pas daarna mag ik er weer aan beginnen. Ze zei me dus uitdrukkelijk dat ik niet zwanger mag geraken tijdens deze weken. Verder bleken de pilletjes nog altijd op hun plaats te zitten (zie ze er vorige week had ingebracht), had ze nog nooit meegemaakt...'t zou weer niet raar zijn dat ik een special geval ben... :lol:
Jammer van Dodo. Dit moet nu toch wel eens echt stoppen, zeg.
En Jootje, hoe ist geweest? Hopelijk alles ok?
Fijn dat het goed is verlopen!! Je zal wel blij zijn dat de ingreep achter de rug is... Zorg goed voor jezelf hoor!!
[quote="VickyC"]Goeiemiddag allemaal. Ben terug van de kliniek, de curretage is goed verlopen, ergens een last die van mijn schouders is. Heb geen pijn gehad, was wel verschrikkelijk nerveus voor de ingreep, maar tviel dus uiteindelijk wel mee. De gyn vertelde me dat ik binnen 4 Ã 6 weken mijn maandstonden zal hebben- excuseer dames - dat ik dan "ongesteld" zal worden. Daarna moet ik op controle en pas daarna mag ik er weer aan beginnen. Ze zei me dus uitdrukkelijk dat ik niet zwanger mag geraken tijdens deze weken. Verder bleken de pilletjes nog altijd op hun plaats te zitten (zie ze er vorige week had ingebracht), had ze nog nooit meegemaakt...'t zou weer niet raar zijn dat ik een special geval ben... :lol:
He Vicky,
fijn dat het goed is gegaan! Wel raar dat je komende maand niet mag proberen zwanger te worden.... Bij mij was dat niet zo en volgens mij zeggen ze dat alleen maar omdat je door de curretage niet precies weet wanneer je cyclus weer op gang komt en ze daarom dan niet goed de termijn van een eventuele zwangerschap kunnen bepalen. En bovendien.... als je lichaam het toelaat is het toch goed of niet???? :roll: :roll: Maar ja, een maandje rust kan ook geen kwaad, kan je dit wel een plekje geven....
Nou, helaas is het bij mij ook verkeerd gegaan. Was een enorme teleurstelling! Met 5 weken een echo met kloppend hartje en dan gisteren ineens geen actie meer. Mijn man en ik zijn er goed kapot van.
Hij is heel lief de rest van de dag thuis gebleven bij mij. Heel fijn! En om me te troosten is hij filet americain gaan halen, vers stokbroodje gebakken.... Fijn hoor zo'n vent!!!
Ik had het toch al wel aan een aantal mensen verteld en iedereen reageert heel lief! Dat is wel fijn! Moet er nog wel bij huilen als iemand zo lief vraagt hoe het met me gaat.
Maandag gaan we terug naar de gyn en dan horen we hoe verder. Wat mij betreft halen ze het zsm weg. Nu het niet meer leeft wil ik graag dat het niet zo lang meer duurt.
En dan gaan we vol goede moed verder.
Drie maanden geleden had ik een hele vroege miskraam, daarna was ik vrij snel weer zwanger. Nu na 9 weken (of eigenlijk na 8 weken) een miskraam. Wie weet gaat het nu weer snel en dan wel goed!
Ik ga even mijn paard klaar maken voor de wedstrijd. Morgenochtend moet ik met hem starten op een dressuurwedstrijd. Even wat afleiding.
Nou, helaas is het bij mij ook verkeerd gegaan. Was een enorme teleurstelling! Met 5 weken een echo met kloppend hartje en dan gisteren ineens geen actie meer. Mijn man en ik zijn er goed kapot van.
Hij is heel lief de rest van de dag thuis gebleven bij mij. Heel fijn! En om me te troosten is hij filet americain gaan halen, vers stokbroodje gebakken.... Fijn hoor zo'n vent!!!
Ik had het toch al wel aan een aantal mensen verteld en iedereen reageert heel lief! Dat is wel fijn! Moet er nog wel bij huilen als iemand zo lief vraagt hoe het met me gaat.
Maandag gaan we terug naar de gyn en dan horen we hoe verder. Wat mij betreft halen ze het zsm weg. Nu het niet meer leeft wil ik graag dat het niet zo lang meer duurt.
En dan gaan we vol goede moed verder.
Drie maanden geleden had ik een hele vroege miskraam, daarna was ik vrij snel weer zwanger. Nu na 9 weken (of eigenlijk na 8 weken) een miskraam. Wie weet gaat het nu weer snel en dan wel goed!
Ik ga even mijn paard klaar maken voor de wedstrijd. Morgenochtend moet ik met hem starten op een dressuurwedstrijd. Even wat afleiding.
Groeten,
Dodo
Dodo heel erg veel sterkte gewenst!!
Wat een klap he, als je zo'n bericht krijgt!
Ik ken het gevoel dat je nu maar wil dat het zo snel mogelijk weg is. Vond het ook vreselijk om 5 dagen rond te
lopen met die nare gedachten...
Succes met alles...
Dodo, veel sterkte meid. Kom hier maar dikwijls je hart luchten, het helpt echt.
Daisy, ik zal maar de raad van de gyn opvolgen en wachten om te herbeginnen tot na mijn eerste ongesteldheid. Ik ben nu precies niet zo gehaast, hoor... :roll:
Ik probeer mezelf maar een beetje af te leiden. Net met paard naar wedstrijd geweest. Ging best lekker ondanks alles. Nu ga ik evende stad in, vanavond lekker uit eten. Vooral even leuke dingen doen.
VickyC schreef:Dodo, veel sterkte meid. Kom hier maar dikwijls je hart luchten, het helpt echt.
Daisy, ik zal maar de raad van de gyn opvolgen en wachten om te herbeginnen tot na mijn eerste ongesteldheid. Ik ben nu precies niet zo gehaast, hoor... :roll:
denk bij jou vick omdat de medicatie is blijven zitten en niet weg is gegaan en dat ze het zekere willen nemen door je een ongi af te laten wachten denk ik dan he kweet het niet zeker maar denk dat het dat is..
Veel sterkte meis met je manneke
Dodo schreef:Dank jullie wel! Fijn om hier terecht te kunnen!
Ik probeer mezelf maar een beetje af te leiden. Net met paard naar wedstrijd geweest. Ging best lekker ondanks alles. Nu ga ik evende stad in, vanavond lekker uit eten. Vooral even leuke dingen doen.
Hebben jullie dat ook?
wijfie ook jij veel kracht samen met je ventje...
dat jullie kleine * een mooi plekje mag hebben in jullie leven
uit het oog is niet uit het hart..
Dodo schreef:Dank jullie wel! Fijn om hier terecht te kunnen!
Ik probeer mezelf maar een beetje af te leiden. Net met paard naar wedstrijd geweest. Ging best lekker ondanks alles. Nu ga ik evende stad in, vanavond lekker uit eten. Vooral even leuke dingen doen.
Hebben jullie dat ook?
Hi Dodo,
Wat een verschrikkelijk nieuws, ik hoop dat ze in het ziekenhuis snel tijd voor je hebben, kan me voorstellen dat je het nu zo snel mogelijk kwijt wilt, dan voel je je lichamelijk tenminste weer een beetje normaal.
Ik ben ook heel erg bezig met leuke dingen doen, helpt het best. Wij zijn al twee jaar bezig met zwanger raken, en heel die tijd heb ik eigenlijk geen kleding gekocht, want stel dat ik zwanger raak.... Gisteren had ik er genoeg van en zijn we samen even lekker naar Antwerpen geweest en heb ik heel erg goed geshopt, heerlijk!
Ook vanochtend weer begonnen met hardlopen, daarna lekker getut. Ik ga zo ook even een zonnebankje pakken, doe ik normaal nooit, maar we zijn doordat we verhuisd zijn niet op vakantie geweest, ik kan de zon wel even gebruiken!
@ Dodo, Ook ik wens je heel veel sterkte en wens voor jullie dat je dit een plekje kan geven.
Ook ik heb de afleiding gezocht in de leuke dingen maar het beste bij mij heft toch gewerkt dat ik me er aan toe heb gegeven en de tranen heb gelaten die eruit moesten komen.
Nogmaals sterkte meid!
Zoek lekker troost bij elkaar!
De eerste week kon ik gewoon geen leuke dingen doen, ik heb zowat een week op de bank gezeten...
Daarintegen was mijn vriend juist wel heel druk met allerlei dingen.
Ach je, ieder gaat er anders mee om!
Had wel het gevoel nadat alles lichamelijk achter de rug was dat ik makkelijker ook geestelijk weer verder kon.
Merk wel dat ik het nog steeds moelijk vind om alleen thuis te zijn, door dit forum voel ik me dan toch minder alleen, omdat je eigenlijk vrij snel reacties hebt op je berichtjes!!
Ik was vanmiddag bij de gyn. Zij vond het prima om zsm te curetteren. Alleen ze hebben geen plek. Vervolgens komt de assistente doodleuk met een afspraak voor volgende week maandag! Dat betekent nog een week wachten terwijl ik sinds gisteravond vloei en pijn heb.
Ik heb dus gevraagd of het niet eerder kon. Nu wordt ik morgenochtend voor 10 uur gebeld of het morgenmiddag om 15.20 uur kan. Het is met plaatselijke verdoving gewoon op de afdeling bij de gyn.
Nu maar duimen dat het morgen ook echt kan. Dan kan ik herstellen en gaan we ons voorbereiden op een nieuwe poging.
Dodo schreef:Ik was vanmiddag bij de gyn. Zij vond het prima om zsm te curetteren. Alleen ze hebben geen plek. Vervolgens komt de assistente doodleuk met een afspraak voor volgende week maandag! Dat betekent nog een week wachten terwijl ik sinds gisteravond vloei en pijn heb.
Ik heb dus gevraagd of het niet eerder kon. Nu wordt ik morgenochtend voor 10 uur gebeld of het morgenmiddag om 15.20 uur kan. Het is met plaatselijke verdoving gewoon op de afdeling bij de gyn.
Nu maar duimen dat het morgen ook echt kan. Dan kan ik herstellen en gaan we ons voorbereiden op een nieuwe poging.
Sterkte Dodo! Een week wachten is geen pretje, ik liep ook 6 dagen rond.... Voor mij geestelijk niet goed geweest!!
Ik duim voor je dat je morgen terecht kan!
Kreeg net telefoon. Vanmiddag om 15.20 uur gaat het gebeuren. Heel fijn!
Vanochtend erg veel bloed verloren en stevige pijn gehad. Hoop dat dat na de curettage snel minder wordt.
Ze gaan het onder plaatselijke verdoving doen en mijn man mag er bij blijven. Da's dan wel weer fijn! Weet niet of hij het zo leuk gaat vinden, maar hij moet er maar wat voor over hebben!
Dodo schreef:Kreeg net telefoon. Vanmiddag om 15.20 uur gaat het gebeuren. Heel fijn!
Vanochtend erg veel bloed verloren en stevige pijn gehad. Hoop dat dat na de curettage snel minder wordt.
Ze gaan het onder plaatselijke verdoving doen en mijn man mag er bij blijven. Da's dan wel weer fijn! Weet niet of hij het zo leuk gaat vinden, maar hij moet er maar wat voor over hebben!
Fijn voor je dat het toch vandaag gebeurd!!
Ik was na mijn curretage direct pijn-vrij, de dagen erna nog wat naweeën, maar goed te doen.
Heb geen ervaring met plaatselijke verdoving, dus daar kan ik weinig over zeggen.
Ik wil jullie ontzettend veel sterkte wensen vandaag, ik ga aan je denken!!
Probeer je niet te zenuwachtig te maken (dat is natuulijk makkelijk gezegd).
Stel de vragen die je hebt hoor!!! Bij mij ging het allemaal zo snel dat ik achteraf met vragen bleef zitten...
Nogmaals heel veel sterkte voor jullie beiden!
@ Daisy; gelukkig dat je t niet erg vind dat ik zei dat ze je van de lijst konden halen..
@ Vicky en anderen; De controle was goed. Ik ben helemaal schoon. Ons kindje hadden ze naar een lab gestuurd en daar konden ze gelukkig geen afwijking vinden. 90% van de keren kunnen ze het ook niet zien maar ben toch blij dat ze niks gevonden hebben. Nu ben ik weer behoorlijk positief ingesteld en gaan vol goede moed verder
@ Vicky; Fijn dat het mee is gevallen allemaal.. Nu kan je het beter 'achter je laten'.
@ Dodo; Inmiddels heb je vast de curettage gehad. Hoop dat alles goed gegaan is... Sterkte met alles. Wel fijn dat je zo znel terecht kon. Ik heb helaas 2 weken met kindje in buik moeten lopen. Vond ik maar niks..
Gisteren mijn curettage gehad. Bleek dezelfde arts te zijn die me twee jaar geleden ook heeft behandeld. Ik had toen PAP 4 en werd er toen ook tussendoor geholpen. De arts zei dat hij me de volgende keer eens voor iets leuks wil zien.
Curettage zelf viel me erg mee. Was om 16 uur weer op de dagbehandeling en mocht om half 6 alweer naar huis. Pijn en bloedverlies nu veel minder. Ik hoop dat de laatste pijn ook snel weg is.
Had gisteren wel veel bloed verloren, maar het vruchtje was een taaie, dat zat er nog gewoon in. Vroeg me wel af in hoeverre mijn 1e (hele vroege) miskraam nog een effect heeft gehad op deze miskraam. Ik was een paar maanden geleden zwanger, maar dat ging na een week al mis. Heb toen wel een bloeding gehad, maar meer een gewone menstruatie. Dat ga ik bij de controle toch even navragen.
Al met al blij dat het achter de rug is. Nu lekker herstellen en hopen dat de cyclus snel weer op gang komt. Kunnen we met een schone baarmoeder weer een nieuwe poging wagen.
Ik hoop ook dat je cyclus snel weer op gang is.. Ik wacht nog steeds op mijn menstruatie. Wat ontzettend fijn dat het meegevallen is! Doe lekker rustig aan en denk aan jezelf.. Dit is niet niks. Sterkte meid en je weet ons hier te vinden voor als er wat is..
Ziek! Tis geen baaldag en ben ook wel fit (al is dat wel veel gezegd ben toh wel moe) maar volgens mij heb ik de mexicaanse onder de leden. Op school van mijn zoontje zijn ook best veel kinderen ziek geworden en mijn zoontje zelf kwakkelt ook best...dus hock: ik zit er niet op te wachten..pffff wel krampjes en veel plassen...
Die golfbeweging herken ik hoor... als je terug leest zie je die van mij ook :oops: Je kan balen maar het is een normale reactie... je zou een goede moeder worden!
Ynni schreef:Die golfbeweging herken ik hoor... als je terug leest zie je die van mij ook :oops: Je kan balen maar het is een normale reactie... je zou een goede moeder worden!
Hihi, je weet wel iemand op te fleuren!
Je hebt dus waarschijnlijk de mexicaanse griep onder de leden. Dat is minder. Ben je schijnbaar best wel lang van uit de running als het niet goed uitziekt.
In ieder geval beterschap.
Ik voel me vandaag weer een stuk beter. De dag na de curettage had ik nog behoorlijk pijn. Zo'n constante zeurende pijn. Maar vandaag bij het wakker worden was dat weg. Ik ga straks dus lekker naar buiten met de hond. Mag helaas nog niet op het paard, maar dat ga ik dit weekend ook weer proberen.
En dan vol goede moed wachten op de nieuwe cyclus. We willen direct weer proberen zwanger te worden.
Ik heb de eerste ronde zonder ovutesten gedaan en ben de tweede ronde pas begonnen met de testen. De eerste 2 zwangerschappen heb ik zonder ovutesten voor elkaar gekregen. En dat was echt gebaseerd op 1x in de 2 dagen klussen en dat weken achter elkaar Maar goed ik heb een vrij regelmatige cyclus... :oops:
Wilde je ze ook gaan proberen dan :?:
Ook ik herken het! Wij zijn direct weer begonnen.., niet eens een menstruatie afgewacht (wacht ik nog op).
Dames, dat we maar snel zwanger mogen zijn!! We willen zo graaaaagggg...
ik vind het heel knap dat jullie zo stellig kunnen roepen dat je weer zwanger wil worden....
ik zit momenteel echt heel erg te twijfelen of ik nog wel wil. Het kost zo veel pijn en onzekerheid.
Ik weet niet of ik dit nog een keer wil meemaken.
Ik voel me nu weer 100x beter dan toen ik zwanger was, pff, ik vind het echt een opgaaf om er
weer helemaal voor te gaan....
Ik denk dat iedereen er weer anders mee om gaat. Kijk ik heb gelukkig nog maar 1 gehad.. Dus wij gaan zeker weer verder.. Maar als je er 2 hebt gehad is de situatie wel weer anders. En wij willen het zo ontzettend graag dat ik gewoon zo snel mogelijk door wil gaan.. Heb sinds mijn 18e al een erge sterke kinderwens en wil, hoe zwaar het soms is, gewoon ontzettend graag een kindje krijgen.. Onvoorstelbaar graag.. En daar heb ik alles voor over. Maar jah, weet dus niet hoe ik me voel als ik nog een mk zou krijgen maar onszelf kennende gaan we proberen weer met een positief gevoel verder te gaan. Het is helaas de natuur. Maar je moet er wel weer klaar voor zijn..
Ik ben de twee keer dat ik nu positief getest heb, beide keren afgegaan op de ovu-testen. Het jaar ervoor op goed geluk, toen gebeurde er niets. Maar de 2 keer met ovu dus wel. Ik wil ze dus weer gaan gebruiken, maar weet niet vanaf wanneer.
Heeft het zin om ze al te gebruiken voor de eerste ongi na curettage? Want dan ga ik ze straks nog halen, haha.
Ik zou het niet weten dodo..
Maar er zijn meiden die direct weer zwanger worden voordat ze een menstruatie hebben gehad na de curretage. Dus dan moet je een ei hebben.. Dus ik denk dat het wel kan.
DaisyL ik heb een mk met 13 weken en een mk met 14 weken gehad... Het is vor iedereen anders om te beslissen of je ermee door wil gaan. Bij ons was het ook hel erg moeilijk om door te gaan. Ik loop nu niet voor niets bij een psycholoog! Maar hetgeen mij op de been houd is het feit dat mijn zoontje graag een broertje of zusje wil en mijn hub graag een kind wat van hemzelf is wil en ik mij stukken beter voelde psychisch toen ik weer zwanger was. De verwerking van de 1e verdween naar de achtergrond en ik had als het ware terug een doel om door te gaan. Ik kan het verdriet op mijn hub zijn gezicht moeilijk af ik weet hoe graag hij dit wil. Als het weer mis gaat ben ik niet alleen in mijn verdriet. En inderdaad het is een beslissing van de natuur. Zolang wij niet de mededeling krijgen dat het te risicovol is om het nog eens te proberen gaan we gewoon door. Mijn hub en ik hebben afgesproken door te gaan totdat we een ukje brullend in ons armen hebben. Het is een lange lijdensweg en niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn maar ik zie er nog altijd meer pluskantjes aan
ik ga komende week ook naar een psycholoog toe om dit een plekje te kunnen geven, ik wantrouw
mijn lichaam nu echt enorm, geen fijn gevoel. Mijn man wil ook enorm graag kinderen en steunt me
heel erg. De kinderwens zit misschien bij mij ook wat minder diep, dus daarom heb ik ook wat meer
moeite om te batterij weer op te laden om er weer mee door te gaan.
Ik was gisteren weer in het ziekenhuis om hcg te laten prikken, die is nu gelukkig naar 5 gedaald en
ik hoef niet meer terug te komen, maar als ik al daar binnen loop wordt mijn keel al dicht geknepen....
heb echt nog wel een hoop te verwerken voordat ik positief in een nieuwe zwangerschap kan staan.
ik ga komende week ook naar een psycholoog toe om dit een plekje te kunnen geven, ik wantrouw
mijn lichaam nu echt enorm, geen fijn gevoel. Mijn man wil ook enorm graag kinderen en steunt me
heel erg. De kinderwens zit misschien bij mij ook wat minder diep, dus daarom heb ik ook wat meer
moeite om te batterij weer op te laden om er weer mee door te gaan.
Ik was gisteren weer in het ziekenhuis om hcg te laten prikken, die is nu gelukkig naar 5 gedaald en
ik hoef niet meer terug te komen, maar als ik al daar binnen loop wordt mijn keel al dicht geknepen....
heb echt nog wel een hoop te verwerken voordat ik positief in een nieuwe zwangerschap kan staan.
Bij ons is het moment precies andersom.
Mijn vriend doet op het moment een pas op de plaats. Terwijl ik dolgraag gelijk door wil gaan.
Gisteren hebben we een goed gesprek gehad. Het is niet dat we stoppen met klussen, maar hebben wel besloten om ons echt eerst op de vakantie te richten in december. Voor mij wel moeilijk omdat de drang alleen nog maar groter is geworden. En ik nu dus iedere maand als een verloren kans beschouw. Natuurlijk is er ook een kans dat we evengoed zwanger worden.
Heb dus ook besloten om me even terug te trekken van het forum. Misschien dat het me helpt om er minder mee bezig te zijn.
Heel veel succes voor de dames. En ik kom zeker weer terug op het forum!!!