06-06-2009 08:40
hallo allemaal,
Ik maak er toch maar even een apart onderwerp van, want ik hoop dat iemand mij hier kan geruststellen.
Nou afgelopen donderdag was het dan zo ver. s ochtends op tijd naar het ziekenhuis voor de operatie.
Ik was best wel erg gespannen en die twee dagen ervoor waren echt verschrikkelijk. Elke keer dacht ik; nog zoveel uur en dan ben ik echt niet meer zwanger. De afgelopen 2 weken waren echt heel verdrietig, onzeker en vooral veel wachten.
Donderdag is alles eigenlijk heel snel gegaan. En eigenlijk is het me heel erg mee gevallen, zover dat natuurlijk meevalt. Maar lichamelijk tot nu toe weinig klachten, goede pijnstillers mee gekregen dus dat is goed vol te houden. Wel veel slapen erg moe, maar daar geef ik lekker aan toe en laat me gewoon wat verwennen.
Emotioneel voel ik me eigenlijk ook best goed, beter dan de afgelopen weken. Het lijkt wel of de tranen hier op zijn en daar voel ik me dan weer schuldig over, want ik had verwacht dat ik na de operatie opnieuw een klap in mn gezicht zou krijgen, maar tot nu toe voel ik me eigenlijk een soort van opgelucht. Wel verdrietig natuurlijk maar anders. Dat is toch raar......
Alleen nou maak me een beetje zorgen over het volgende, misschien weet een van jullie daar meer van?
Er is me verteld dat ik nog wel een week of misschien zelfs twee weken zou nabloeden. We zijn nu twee dagen verder en sinds gisterochtend bloed ik eigenlijk al niet meer. Is dit wel normaal.
De gynaecoloog vertelde op de poli toen dat een van de dingen die mis kon gaan dat ze teveel zouden weghalen en dat dat dan weer opgelost moest worden met opnieuw een operatie. Omdat je anders niet zwanger kunt worden omdat de baarmoeder niet goed genoeg is voor een innestelling. Maar dit kwam zelden voor. Maar ik vloei helemaal bijna niet, zouden ze dan toch teveel hebben weggehaald?
Of misschien sla ik wel door in mn zorgen, weet het allemaal even niet hoor.
liefs bianca
Ik maak er toch maar even een apart onderwerp van, want ik hoop dat iemand mij hier kan geruststellen.
Nou afgelopen donderdag was het dan zo ver. s ochtends op tijd naar het ziekenhuis voor de operatie.
Ik was best wel erg gespannen en die twee dagen ervoor waren echt verschrikkelijk. Elke keer dacht ik; nog zoveel uur en dan ben ik echt niet meer zwanger. De afgelopen 2 weken waren echt heel verdrietig, onzeker en vooral veel wachten.
Donderdag is alles eigenlijk heel snel gegaan. En eigenlijk is het me heel erg mee gevallen, zover dat natuurlijk meevalt. Maar lichamelijk tot nu toe weinig klachten, goede pijnstillers mee gekregen dus dat is goed vol te houden. Wel veel slapen erg moe, maar daar geef ik lekker aan toe en laat me gewoon wat verwennen.
Emotioneel voel ik me eigenlijk ook best goed, beter dan de afgelopen weken. Het lijkt wel of de tranen hier op zijn en daar voel ik me dan weer schuldig over, want ik had verwacht dat ik na de operatie opnieuw een klap in mn gezicht zou krijgen, maar tot nu toe voel ik me eigenlijk een soort van opgelucht. Wel verdrietig natuurlijk maar anders. Dat is toch raar......
Alleen nou maak me een beetje zorgen over het volgende, misschien weet een van jullie daar meer van?
Er is me verteld dat ik nog wel een week of misschien zelfs twee weken zou nabloeden. We zijn nu twee dagen verder en sinds gisterochtend bloed ik eigenlijk al niet meer. Is dit wel normaal.
De gynaecoloog vertelde op de poli toen dat een van de dingen die mis kon gaan dat ze teveel zouden weghalen en dat dat dan weer opgelost moest worden met opnieuw een operatie. Omdat je anders niet zwanger kunt worden omdat de baarmoeder niet goed genoeg is voor een innestelling. Maar dit kwam zelden voor. Maar ik vloei helemaal bijna niet, zouden ze dan toch teveel hebben weggehaald?
Of misschien sla ik wel door in mn zorgen, weet het allemaal even niet hoor.
liefs bianca
..sterkte meis en hopelijk gaat het nu snel lukken en GEEN 2 jaar 
