Gewoon ff alles langs me neer gelegd !!!

[henjo]

Hallo allemaal,

Mijn man en ik zijn al ruim 14 maanden bezig voor een kindje .. ik moet in november
naar het ziekenhuis voor een HSG, mensen om mij heen worden makkelijk zwanger en dat
is voor mij altijd heel confronterend en emotioneel geweest.
Ik heb vroeger door een H*fter van een ex die niet genoeg aan 1 vrouw had een infectie overgehouden.
Dit is bij mij bijna zeker de reden waarom het niet lukt want de rest is allemaal goed!
Door al deze frustraties en uitslagen heb ik nu zoiets van ... laat maar we kunnen toch geen
kindjes krijgen en ik ben daar ook steeds meer van overtuigd dat dat zo is.
Ik heb al gesprekken (met mijn man en dat vindt hij geen leuke gesprekken) over dat we dan maar als we geen kindjes kunnen krijgen we om het jaar naar mexico gaan en dat we dan een aantal konijntjes nemen achter in de tuin.
Hij is er nog steeds van overtuigd dat het goed komt .. maar mijn gevoel zegt .. jullie blijven gezellig samen met z'n 2!!
En die acceptatie begint steeds makkelijker te worden, ik ben gewoon 1 van de vele die dit geluk niet heeft !! :|
En heel eerlijk .. sinds ik zo denk zoals ik nu denk gaat het me allemaal veel makkelijker af en geniet ik steeds meer van mijn lieve kleine nichtje en neefje.
Mijn geluk heb ik gevonden in mijn man en een kindje was dat toefje slagroom geweest maar helaas kan een mens niet alles hebben in zijn of haar leven.
En mocht er op een dag toch een wonder gebeuren dan zal ik dolgelukkig zijn !!!

[Beebie_Wish]

Meiss toch hier van mij een dikke knuff hoor

En ik weet precies hoe je je voelt en erover denkt. Ik zit met precies het zelfde gevoel
alleen bij mij ligt het probleem bij mij en niet bij mijn lief, namelijk het PCO Syndroom (mijn eitjes willen maar niet springen)
En nu zitten we deze 4e ronde aan de Clomid (hormonen) om mijn eitjes te helpen laten springen alleen helaas nog niet gelukt, vorige week woensdag bij gyn geweest en die vertelde dat ik wel gewoon degelijk met de Clomid een eisprong kan hebben alleen moet er maar net een juiste zijn die ook de bevruchting aan kan...

En wij zijn al bezig voor een eerste beeb sinds november 2006, ben in september 2006 gestopt met de pil

Wil je heel veel sterkte wensen jullie en het komt allemaal wel goed

Vroeger toen ik nog samen met de h*fter van mijn ex ging raakte ik daarbij zo ineens zwanger maar hij moest die zwangerschap verkloten en kreeg ik dankzij hem een gruwelijke miskraam, mijn ex kreeg losse handjes en had mij toen ik 18 weken zwanger was van de trap af gegooid waarbij de dokter in mijn gezegd komt vertellen dat ik mijn beeb kwijt ben, nou en dat deedd behoorlijk veel pijn en verdriet...

En sinds die tijd nu ik ook tijdje niet paardrijd (ivm jong paard) daarvoor reed ik altijd erg intensief en was ik goed in mijn vel enzo, maar nu ik al poosje niet rijd heb ik wat overgewicht gecreerd en nee ben er absoluut niet trots op want daardoor kan het ook zijn dat het nog niet echt gelukt is...

Succes

[Monalisa]

wat erg! hock: je bent dus al eens zwanger geweest?

[Beebie_Wish]

Klopt idd monalisa toen ik een jaar of 19 was.

Hier het hele verhaal:

Enne dames ik weet niet hoe ik het zo goed moet vertellen ik vind dat nog wel erg moeilijk het heeft voornamelijk met mijn ex-vriend te maken
en ik weet het veel van hier kennen mij dan al wel een beetje (iig onder mijn forum-naam dan). Mijn echte naam gebruik ik niet omdat wij het zo geheim mogelijk willen behouden.

Maar dit probleem ik wil het toch wel even van mij af schrijven, manlief weet het ook iig wist het al vanaf begins af aan van onze relatie ect..

Vroeger toen ik nog een relatie had met mijn ex-vriend (zal hem even hier noemen G). G en ik hadden het vroeger wel leuk samen en ook iedereen kon aan ons zien dat we verliefd waren en dol waren met mekaar, oke niks aan de hand zou je zeggen. Nadat we 2 jaar een relatie hadden begon de hele ellende en G kreeg ´´losse handjes´´ wat mij tot een heel erg onzeker mensje gemaakt heeft (en dit laat ik dan nu ook merken tijdens mijn auto-rijlessen), ik probeer me ervan af te weren en gewoon een knop om te zetten en tegen mezelf te zeggen van doe toch eens normaal mens . Maar nu mijn huidig manlief spreekt mij dan erop aan van dat het niet aan mij ligt en dat die ene hufter van een G daar allemaal voor gezorgd heeft.

Oke weer even terug in de tijd van dat ik 2 jaar samen was met mijn ex-vriend G. We woonden ook samen dat was nog niet zolang ongeveer 6 maand en ik werkte 40uur in de week om ook alles te kunnen blijven betalen zoals de huur en alles erom heen bij kwam kijken, maar G deed echter helemaal niks en zat alleen maar thuis en sprak daar gewoon met zijn luie vrienden af of hij ging daarheen en maar zuipen als een gek.

En elke dag dat ik thuis kwam dacht ik altijd van hmm zal ie al lekker het eten aan het klaar maken zijn? Ik kwam elke dag uit mijn werk thuis maar nee hoor mijn ex-vriend maakte helemaal geen eten klaar, nou goed ik liep toen altijd gelijk naar boven kleedde me om en hees me in mijn paardrijbroek vervolgde de weg terug naar beneden gaf m´n toen nog vriend een zoen en zei hem van dat ik naar stal ging naar mijn paarden (had er toen 3) en ja die betaalde ik ook helemaal zelf dus daar kon G echt niet over klagen want ik zei altijd het zijn mijn paarden dus ook het hele kostenplaatje.

Maar goed ik kwam altijd na mijn paarden zo rond een uurtje of 11 thuis s´avonds en soms als G aan mij vroeg of ik wel eens eerder thuis wil komen dan deed ik dat en maakte ik een ander rooster op voor wat ik dan met mijn paarden ging doen..

Maar goed bij thuiskomst elke keer kreeg ik de wind van voren en G lag toen ook al op bed ik ook naar boven en me uit kleden en toen ja hoor daar barstte de bom in hem en ik deed alles fout in zijn ogen en dit en dat, ik hem geprobeerd erop te wijzen toen van dat hij helemaal niks uitvreette en ik hem toen zei van we praten morgen wel even rustig verder laten we nu maar gewoon gaan slapen, waarop G uit zijn bed sprong en mij vast greep en vervolgens met mijn hoofd tegen de muur aan duwde, ik was woest maar viel neer en lag alleen maar te huilen van angst en pijn.

Alleen het enige wat ik toen nog kon verstaan wat G zei was ´´Schat kom op bed want heb zin in je´´ waarop ik *denkt hard* en zei geloof toen aan G van dat ik niet bij hem kom waarop G harder begon te praten tegen me dat ik nu moest komen anders ie het nog een keer zou doen. Dus ik toen maar heel angstigend opgestaan en in bed gaan liggen waar G mij toen (ja je weet wel) benaderde.

Maar die week had ik ook ongesteld moeten worden maar ik werd het alsmaar niet dus ik naar de huisarts gegaan en daar beweerde de huisarts dat ik zwanger zou zijn (goh ik stond helemaal te shaken want ik was toen nog maar 19) en ja ik wilde gerust wel al jong kinderen, dus ik op een gegeven moment aan G het verteld en hij werd woest en wenste mij nog liever dood dan dat ie met mij samen een kind wilde opvoeden (jaja mensen nu ik weer helemaal terug eraan denk weet ik dat ik wel gewoon zwanger kan worden, maar dit alles kon ik jullie nog niet eerder allemaal vertellen, excuse me ladiess maar ik heb vannacht over mijn ex-vriend G gedroomd dat ie me wat aan ging doen).
En dus zit ik er nu mee en wil ik het graag even van me af schrijven hoop dat jullie me kunnen begrijpen.

Maar goed G wilde het kind wel maar mij er niet meer bij...Waarop ik met hem geprobeerd had te praten dat ie dan geen sex met mij had moeten doen maar een andere griet had moeten op zoeken. Waarop G me vertelde van dat ik volgens hem zo lekker ben en zo makkelijk over te halen (klopt ik was te te te bang voor hem en was dus bang dat als ik niet zou doen wat ie vroeg mij weer keihard tegen die muur aan zou gooien)

Ik heb een heel jaar gevochten voor wat ik waard was en geprobeerd om de relatie te redden maar ik hield het bij 3 jarige relatie naderde niet meer vol want een week voordat we 3 jaar wat hadden had G mij van de trap af gegooid op dat moment was ik als ik nog goed heb iets van 18wkn zwanger, maar die eindigde door hem in een hevige miskraam waardoor ik in ziekenhuis beland was (want ik werd wakker in het ziekenhuis waarop de arts naar mij toe kwam en me zei dat ik het kindje kwijt ben)...Nou dat was wel een domper voor me en bedacht me gelijk dat ik niet meer terug naar G wilde maar hij stond ineens aan mijn zijde en stond te smeken dat ie zo´n spijt had van alles, waarop een hele goeie vriend van mij binnen kwam en G bij mij weg stuurde heel kwaad.

Echt mijn hele goede vriend (die tevens ook mijn hoefsmid is) ben ik nog steeds heel erg dankbaar daarvoor, en mocht ik ook tijdelijk bij hem in komen wonen om aan te sterken enzo...Ik ging wel gewoon door met mijn leven dus gewoon aan het werk en mijn paarden blijven doen...En G die heb ik in die tussen tijd elke keer wel last van hem gehad waar hij me weer begon te bedreigen met van alles en nog wat (weet dat niet zo goed meer), maar mijn goeie vriend is toen voor me naar de politie toe geweest en hem aan willen geven alleen de politie wou dat ik ook dan mee kwam en dus zo gezegd zo gedaan G werd week later toen opgepakt voor mishandeling van mijn.

Pfoe dames het is een beetje erg lang geworden maar ik ben blij mijn verhaal hier toch even kwijt te hebben gekund en hoop dat jullie mij zullen begrijpen, en ik durfde er nog niet eerder zo open over te praten, durfde het alleen zo open tegen huidig manlief met hem erover te praten.
Wie weet dat door die ene val dat het nu erg lang duurt voordat ik zwanger word ik weet het niet, maar huidig manlief en ik willen er alles voor over hebben dat het ons zeer zeker snel mag gaan lukken...
Ik ben ook dolgelukkig met huidig manlief en zou voor geen goud terug willen naar mijn ex-vriend en nog beter wil hem liever niet tegen komen want weet niet wat ie me dan zou aan doen omdat ik hem toch heb aan had gegeven...

Pfoe ik dank jullie vriendelijk voor dat ik mijn verhaal hier even kwijt mocht, nu weten jullie wat er her en der in mij schuild enzo...Ik ben nog wel zo onzeker in mezelf en dit allemaal dankzij mijn ex-vriend G. Daarom zeg ik ook wel eens dat het allemaal zo ONEERLIJK is...

[Beebie_Wish]

@Monalisa: Dat hele verhaal had ik paar weken terug in het topic ´´Vanaf wanneer dacht je IK BEN ZWANGER!´´ verteld, had dus nu de tekst voor het gemak even gekopieerd zodat je ook kon lezen

[Monalisa]

oke ja las net dat verhaal toevallig genoeg daar, en nu nog eens...met complete verbijstering!
Meid wat erg...heb je daar nu nooit nachtmerries over???
Mijn ex was ook alles behalve leuk, gelukkig had die geen losse handjes maar die was me geestelijk aan het fucken en daar heb ik soms nu nog last van jammer genoeg, zeker de laatste tijd droom ik vaak over hem terwijl ik juist wel over hem heen ben,,,,misschien hoort dit nog bij mn verwerkingsproces, geen idee...

[Beebie_Wish]

Ja heel af en toe heb ik nog wel eens wat slapeloze nachten en daarmee bedoel ik mee het niet durven slapen bang dat ie me weer pijn gaat doen, maar dan besef ik dat het niks is en ik voorgoed bij hem weg ben of ik over hem heen ben ja dat was ik al toen hij me van de trap af gooide ik kon hem toen ook wel graag iets aan doen maar deed niks ivm ik erg bang was voor hem.

oke ja las net dat verhaal toevallig genoeg daar, en nu nog eens...met complete verbijstering!
Meid wat erg...heb je daar nu nooit nachtmerries over???
Mijn ex was ook alles behalve leuk, gelukkig had die geen losse handjes maar die was me geestelijk aan het fucken en daar heb ik soms nu nog last van jammer genoeg, zeker de laatste tijd droom ik vaak over hem terwijl ik juist wel over hem heen ben,,,,misschien hoort dit nog bij mn verwerkingsproces, geen idee...

[Monalisa]

ben je hem in die tussentijd nog wel eens tegen gekomen?

[Beebie_Wish]

Nee gelukkig niet zeg en denk dat ik hem ook echt niet tegen zou willen komen bah...Maar als ik hem tegen zou komen zou ik hem eens goed laten voelen maar dan met een flinke trap in zijn noten zodat ie nooit meer kan n**ken

[Monalisa]

of je gooit hem ook van een trap. een hele hoge ofzo :mrgreen:

[Beebie_Wish]

Ja dat kan natuurlijk ook ff dan precies hetzelfde doen wat ie zoveel jaar geleden ook bij gedaan had

Maar ik zoek hem ook absoluut niet op dus dan moet het wel heel erg toevallig zijn als ik hem tegen zou komen aangezien ik lekker ver van hem vandaan ben gaan wonen

[ran83]

Henjo het is wel fijn voor jezelf dat je het naast je neer kan leggen en je niet 100% focust op het kinderen krijgen, dit kon ik namelijk niet en was er altijd mee bezig.

Wij zijn in totaal ruim 4 jaar bezig geweest met kinderen krijgen, ik heb geen ZH bezoeken gedaan en ben dit jaar eindelijk zwanger geraakt. Hoe het kan misschien doordat ik net wat regelmatiger leefde dan voorheen, misschien doordat ik gestopt was met roken, doordat ik gezonder was gaan eten. Waardoor het komt geen idee, maar laat dit jou wat hoop geven.

Ik had ooit dezelfde gedachtens als jou, maar ik hoop dat je door mijn verhaal wat hoop krijgt.

[henjo]

Henjo het is wel fijn voor jezelf dat je het naast je neer kan leggen en je niet 100% focust op het kinderen krijgen, dit kon ik namelijk niet en was er altijd mee bezig.

Wij zijn in totaal ruim 4 jaar bezig geweest met kinderen krijgen, ik heb geen ZH bezoeken gedaan en ben dit jaar eindelijk zwanger geraakt. Hoe het kan misschien doordat ik net wat regelmatiger leefde dan voorheen, misschien doordat ik gestopt was met roken, doordat ik gezonder was gaan eten. Waardoor het komt geen idee, maar laat dit jou wat hoop geven.

Ik had ooit dezelfde gedachtens als jou, maar ik hoop dat je door mijn verhaal wat hoop krijgt.

Hoi ran83 ..

Sinds de ziekenhuis bezoeken ben ik al 10 kilo kwijt en ben ook zeker bezig met alles wat goed voor me is .. maar ik kan gewoon niks anders doen dan te zeggen .. "ik zie wel".
Ik heb gewoon geen hoop meer dat het goed gaat komen en dat doe ik zo omdat dan als er gezegt word dat we geen kinderen kunnen krijgen dat dan de teleurstelling niet zo groot is.
Ik ben immers al bijna 35 dus ja ook dat speelt mee.
Ik wil na mijn 36ste geen kinderen meer omdat ik mezelf dan te oud vind om dan nog moeder te worden. Ik wil niet dat mijn kinderen een te oude moeder hebben.
En als ik 15 kilo kwijt ben dan helpen ze me met IUI maar als het zover komt dat ik IVF nodig heb dan moet ik daarnaast NOG 20 kilo afvallen omdat je dan op een BMI moet zitten van 30. Dus ja dan zakt de moed zoizo in de schoenen want dat lukt niet in een paar maanden tijd. Dus vandaar dat ik alles naast me neer heb gelegd.
Soms moet je !!!

[jel]

jeetje beebie wish wat een verhaal zeg wat erg voor je en vooral dat het nu dan ineens zo moeilijk gaat om een kindje te krijgen echt een rot vent zeg die ex van jou hoe die dat jou heeft aan kunnen doen die mag zichzelf echt schamen..

ik zou me even voorstellen trouwens ik ben zelf gestopt met de pil in februari vorig jaar ik heb inmiddels heel wat onderzoeken al gehad en afgelopen vrijdag een hsg gehad waar alles goed op was dus zou je toch denken waarom wordt je niet zwanger maar goed...de gynocoloog zegt dat je na de hsg meer kans hebt dus we merken het wel.
ik heb onzettend veel mensen in de buurt die zwanger zijn of net zijn bevallen vooral op mijn werk wat ik erg frustrerend vind al hoewel ik er nu wel een beetje aangewend raak gelukkig...

hai henjo wat knap van je dat je het naast je neer kan leggen ik vind dat nog al moeilijk hopelijk komt het nu snel voor je...

[ran83]

Henjo jee zeg dat is niet niks zeg. Maar toch al knap dat je 10 kilo bent afgevallen hoor echt een pluimpje voor je. Ik hoop echt dat je nog voor je 36e zwanger mag raken.